1 .

Omawiam pozycję stanu duchowego - społeczeństwo przynależało w zależności od urodzenia do

stanu rycerskiego, miesszczańskiego lub chłopskiego. Jednak osona z każdych tych stanów mogła stać się
duchownym. Aby to zrobić musiała zdobyć odpowiednie wykształcenie i przyjąć święcenia. Księża pełnili
funkcje religijne, odprawiali nabożeństwai udzielali sakramentów. Duchowieństwo było jedyną
wykształconą grupą ludności. Znali język łaciński, dlatego byli również doradcami oraz urzędnikami
wysokiej rangii. Podlegali papieżowi - biskup Rzymu decydował w najważniejszych kwestiach np. czy
władca uzyska koronę królewską.

2. Religijność ludzi średniowiecza - wierni starali się życ według nauk Kościoła, aby osiągnąć zbawienie.
Często się modlili. Niektórzy stosowali ascezę. Obowiązywał również post. Organizowano procejse, aby
odkupić swoje grzechy/

post - powstrzymywanie od spożywania pokarmów. w tym mięsa

asceza- celowe wyrzeczenie się wygód i zadawanie sobie cierpień aby uzsykać życie wieczne poprzez
pokutę

biczownicy - zadawali sobie chłosty podczas procesji, ponieważ wierzyli, że w ten sopsób odpokutują
swoje grzechy

3. Życie zakonne - wspólnoty religijne to inaczej zakony, członkowie zakonu składali przsięgi ubóstwa,
celibatu i posłuszeństwa. Całe życie poświęcali modliwtwie i służeniu innym ludziom. Siedzibami
zakonów były klasztory. Życie w zakonie przebiegało według ścisłych zasad określonych w regule
zakonnej. 8 godzin było przeznaczonych na pracę, pozostały czas na modlitwę i odpoczynek. Życiem w
klasztorze kierował opat. Każdy zakonnik miał przydzieloną konkretną funkcję lub pracę.

opat - przełożony w zakonach

klasztor - siedziba zakonu

reguły zakonne - zbiór zasad panujących z danym zakonie

4. Zakony powstałe w średniowieczu:

zakon benedyktynów- jededn z pierwszych zakonów ( VI w) utworzony przez Benedykta w Monte

Cassino, tamtejsi mnisi byli sławni z kopiowania i ozdabiania księg

zakon cystersów - zajmowali się prowadzeniem szkół, szpitali badaniami naukowymi itp. utrzymywali się
z uprawy roli i hodowli. Rozwineli nowoczesne metody uprawy.

zakony żebracze - istniejące tylko w miastach i życjące z tego co ofiarują im wierni. Pierwszy taki zakon
założył święty Franciszek z Asyżu, był to sprzeciw przeciwko gromadzeniu nadmiernej ilości bogactw
przez duchowieństwo i mieszanie się do polityki.

zakon franciszkanów - założył go Franciszek z Asyżu, był to zakon żebraczy, wędrowny. Franciszek
świadomie wyrzekł się wszelkich wygód i majątku i rozdał go biednym. Jego uczniowie i naśladowcy
chętnie zaczeli postępować tak jak on. Opiekowali się chorymi i biednymi. Głosili nauki w języku ludu a
nie łacinie.

zakon dominikanów - drugi zakon żebraczy stworzony przez św. Dominika

kopiści - przepisywali i oprawiali księgi, używali do pisania gęsiego pióra

skryptoria - pomieszczednia gdzie pracowali kopiści

5. Omawiam rolę duchowieństwa w szkolenictwie - tworzono szkoły parafialne, uczono w nich łaciny.
modlitwy i śpiewu kościerlnego. Dalsza nauka była prowadzona w szkołach katedralnych i klasztorach. Z
czasem dotychczasowe szkoły przestały wystarczać a kościół i władcy potrzebowali ludzi lepiej
wykształconych. Dlatego powstały szkoły wyższe zwane uniwersytetami. Uczono tam po łacinie. Kształcili
się tamprzyszli prawnicy, lekarze i duchowni. Uczyć mogli się tam tylko chłopcy.