CIERPIENIE MŁODEGO WERTERA OPRACOWANIE

POSTACIE
• Werter - główny bohater powieści, romantyczny młodzieniec, o wrażliwym
usposobieniu. Sprawia wrażenie upajania się swoim cierpieniem, nie walczy
o ukochaną, jest bierny. Jest też samotnikiem, melancholik. Zna języki obce,
interesuje się literaturą, w niej znajduje odbicie własnych stanów emocjonalnych.

• Lotta - ukochana Wertera. Piękna córka owdowiałego książęcego

komisarza. Kobieta wrażliwa, subtelna, pogodna, szanowana przez otoczenie
i pogodna. Jest wierną narzeczoną Alberta, nie ulega namiętnością, ale Wertera
obdarza sympatią. Łączą ją z nim przyjaźń oparta na “porozumieniu dusz”, mają
między innymi wspólne zainteresowania literackie. Po otrzymaniu wieści o śmierci
Wertera zachorowała.

• Albert - narzeczony, w dalszej części historii mąż Lotty. Człowiek

wartościowy i szlachetny. Zauważa uczucie Wertera do Lotty, ale ufa ukochanej,
a Werterowi nie okazuje niechęci. Negatywnie postrzega samobójstwo. Jest racjonalny
i taktowny.

• Wilhelm - wierny przyjaciel Wertera, adresat większości jego listów.

SYMBOLIKA
Miłość w powieści Goethego jest niespełniona, przynosi cierpienie. Ból duchowy,
jakiego doświadcza główny bohater, symbolizuje niespełnione ludzkie pragnienia,
których nie sposób przezwyciężyć. Główny bohater staje się ofiarą miłości,
a jedynym rozwiązaniem wydaje się śmierć

• Bohater werteryczny — człowiek nadwrażliwy, cechujący się pesymizmem,

skłonnością do retrospekcji, poczuciem wyobcowania, buntem przeciwko konwenansom
(werteryzm)

MOTYWY LITERACKIE

• miłość - uczucie nadrzędne, którego siły nie sposób opanować. Miłość

nieszczęśliwa wyniszcza i prowadzi do zguby.

• śmierć - Werter odczuwa tragizm swojego losu, brak możliwości

spełnienia pragnień i głęboko wierzy, że śmierć jest jedynym rozwiązaniem.

• samotność - główny bohater świadomie izoluje się od ludzi, jest

mizantropem (samotnikiem), z uwagi na swój pesymistyczny odbiór rzeczywistości.

• cierpienie - jako nieodłączny element życia głównego bohatera. Powodem

cierpienia jest nadwrażliwość, niespełniona miłość i odrzucenie
przez społeczeństwo.

• wędrowiec - Werter nazywa siebie pielgrzymem. Często zmienia miejsce

pobytu, ale nigdzie nie czuje się w dostatecznie dobrze.