Professional Documents
Culture Documents
De Fide Orthodoxa - St. John Damascene (Latin Text)
De Fide Orthodoxa - St. John Damascene (Latin Text)
De Fide Orthodoxa - St. John Damascene (Latin Text)
https://books.google.com
i ii … i , … [. — ® - - - «In «//i ef en fi- . . . -- I. s) -'^- . … , /. \ … -
;******.
• • • - - - s , . ********
- - - - - - - - - - s
|
| - s ***** ****
_ - - - - -
- • •A
!
: … . i********; • • o •***
l
, w, *** **
:' ' s *********** a
|
, , ; aAi*ii s u : i********** s o.
p* i
ja- i-}s &a) , **
**$**4 £.
- - -
non n
, … c
-
I • *°® ja s e.
•; • £i*; *-s.
- - 1 -
a
• …
ranciscan Unstitute (publications
TEXT SERIES NO. I
Edited by Eligius M. Buytaert, O. F. M.
DE FIDE ORTHODOXA
Versions of Burgundio and Ccrbanus
Edited by
Eligius M. Buytaert, O.F.M., S.T.D.
D. Litt, et Hist. Orient.
-TXAERTS F. SCHÖMNGH
PADERBORN, GERMANY
FRANCISCAN INSTITUTE PUBLICATIONS
PHILOSOPHY SERIES
1. The Traciatus de Successivis Attributed to William Ockham. Edited by
Philotheus Boehner, 0. F. M., Ph. D. 1944.
2. The Traciatus de Praedestinatione et de Praescientia Dei et de Futuris
Contingentibus o¡ William Ockham. Edited by Philotheus Boehner,
0. F. M., Ph. D. 1945.
3. The Transcendental and Their Function in the Metaphysics of Duns
Scotus. By Allan B. Wolter, 0. F. M., Ph. D. 1946.
4. Intuitive Cognition. A Key to the Significance of the Later Scholastics.
By Sebastian Day, 0. F. M., Ph. D. 1947.
5. The de Primo Principio of John Duns Scotus. A Revised Text and a
Translation. By Evan Roche, O. F.M., Ph. D. 1949 (exhausted)
6. Psychology of Love According to St. Bonaventure. By Robert P. Prentice,
0. P.M., Ph. D. 1951.
7. Evidence and Its Function According to John Duns Scotus. By Peter
C. Vier, 0. P.M., Ph. D. 1951.
8. The Psychology of Habit According to William Ockham. By Oswald
Fuchs, O. F. M., Ph. D. 1952 (exhausted)
9. The Concept of Univocity Regarding the Predication of God and Creature
According to William Ockham. By Matthew C. Menges, 0. F. M., Ph. D. 1952.
10. Theory of Demonstration according to William Ockham. By Damascene
Webering, O.F.M., Ph.D. 1953.
1 1. The Category of the Aesthetic in the Philosophy of Saint Bonaventure.
By Sister Emma Jane Marie Spargo, Ph. D. 1953.
HISTORY SERIES
1. Three Saints' Lives. By Sister M. Amelia Klenke, 0. P., Ph. D. 1947.
2. Seven More Poems by Nicholas Bozon. By Sister M. Amelia Klenke,
0. P., Ph. D. 1951.
MISSIOLOGY SERIES
1. Imperial Government and Catholic Missions in China During the Years
1784—1785. By Beniward H. Willeke, 0. F. M., Ph. D. 1948.
2. The Negotiations Between Ch'i-Ying and Lagrène 1844— 1846. By
Ángelus Grosse-Aschhoff, 0. F. M., Ph. D. 1950 (exhausted)
FRANCISCAN INSTITUTE PUBLICATIONS
TEXT SERIES NO. I
jfranciscan 1Institute [Sublications
TEXT SERIES N O. 8
- I-
~L^-i ; -
DE FIDE ORTHODOXA
Versions of Burgundio and Cerbanus
Edited by
Eligius M. Buytaert, O. F. M., S. T. D.
D. Litt. et Hist. Orient.
Published by
THE FRANCISCAN INSTITUTE
ST. BONAVENTURE, N. Y.
and
E. NAUWELAERTS F. SCHONINGH
LOUVAIN, BELGIUM PADERBORN, GERMANY
1 95 5
7
NIHIL OBSTAT
IMPRIMATUR
career it would seem that he studied Greek and Law. His youthful
endeavors paid off very soon and influenced the rest of his life.
From 1135 till 1138 he was part, as interpreter, of an official
Western delegation to Constantinople. Not later than 1146 he
became lawyer at Pisa. In 1151 he had the title of Judge of the
Sacred Palace of the Lateran10 and from 1155 onwards he was
Public Judge of the Pisans. He made a second voyage to Constan
tinople at a date specified, and a third in 1171. In 1179 he was
present at the Council of the Lateran. His death is dated 1193.
With the exception of some dedicatory letters, the literary
activity of Burgundio was limited to translating from the Greek
into the Latin. Fr. Mols enumerates the following translations,
adding their approximate dates11:
the Greek quotations of the Digeste; 1140;
De fide orthodoxa of Damascene; 1148—1150; but cf. infra our study of
the date of the version;
Homiliae in Matlhaeum of Saint John Chrysostom; May-December 1151;
In Isaiam of Saint Basil the Great; H5212;
De natura hominis of Nemesius of Emesa, but erroneously under the
name of Gregory of Nyssa; 1155 or 1159;
Homiliae in Johannem of Chrysostom; started in 1171 and worked at
"during two continous years"13;
Homiliae in Genesim of Chrysostom; started in 1179;
a number of medical works; 1185 and following.
the Pope requested the translation sometime at the end of his life
and that Burgundio did not finish yet when Eugene died. A request
of that type did not cease just because the Pope ceased to live.
The proposed date for Peter Lombard's trip is obviously still more
questionable.
Unwarranted, too is the use made in this context of the Chronicle
of Robert of Torigny. For our problem the main passage of the
Chronicle is that "Pope Eugene ordered that the book of Damascene
was translated from the Greek into the Latin"17. This is in the
Chronicle the last item of the year 1152, and the last act of Eugene
III as well18. The note is not written by Robert of Torigny himself.
Later in the Chronicle the author mentions two works of John
Chrysostom translated by Burgundio, but he says nothing about
the De fide orthodoxa19. Our note, however, has been added by
somebody else, who also added — and again at the end of a year —
the remark about the version of some of the works of Aristotle by
James, a cleric of Venice20. As to the originality and authority
of the note, the matter is not clear. Its formulation (Eugenius fecit
transferri)21 and its otherwise not explained oddity (librum Petrum
Damasceni) suggest that the author may have been inspired by the
parallel observation of Peter Lombard. In that case the Chronicle
has just the authority of the Sentences. If on the other hand the
observation of the Chronicle is really independent, then it could
be stressed that the request of Eugene III is the last act of his
reign, at least according to the Chronicle. But then it should be
observed that the glossarist obviously did not want to disturb the
text of Robert of Torigny, and added his information twice — in
the case of Aristotle as well as of Damascene — at the end of a
year. From what we said it would appear that the Chronicle of
Robert of Torigny is of dubious value for the solution of the problem
of the chronology of Burgundio's version.
At least by implication, the reasoning of Mols22 that the version
was done in 1148—1150 because Burgundio did other translations
in 1152—1153, has been questioned above. Indeed the author
does not prove that the years 1153—1154 or 1153—1155 ought to
be excluded. The argumentation of P. Fournier23 requires more of
our attention. He says that especially during the years 1148—1149
Pope Eugene was occupied by the problem of the Eastern Church
in general, and by the problem of Eastern influence on the Western
disputes concerning the Blessed Trinity in particular. Fournier fur
ther claims that under the influence of these two factors the Pope
requested in 1149 that Anselm of Havelberg write his Dialogi or
reports on the theological discussions of Constantinople 1135—1138,
discussions in which both Anselm and Burgundio took part. Finally,
Fournier feels certain that the Pope in the same vein requested
Burgundio to translate Damascene when he was at Pisa in 1148.
The author does not clearly formulate the conclusion of these four
data. From the context, however, it follows that the version has
been finished not later than 1149, since Fournier admits that
Peter Lombard may have used it in uso24.
This argumentation does not stand a close scrutiny. How, for
instance, did Pope Eugene know about John Damascene and his
work? If he knew the texts quoted before 1148 by Gerhoh of
Reichersberg, why did Eugene III not ask for a copy of the version
made in Hungary ? Or how did he know that the latter version did
not represent the entire work of Damascene? Did the Pope know
that Burgundio was able to do such translations, or did he get the
idea upon reading the Dialogi of Anselm of Havelberg, which were
finished in 1150 and which mentioned the name of Burgundio?
Do we have to accept a request viva voce, or is a written demand
impossible? Burgundio translated, upon request of Eugene, In
** Art. cil. 1365.
13 In Les origines du Décret de Grauen, in Revue d'Histoire et de littérature
religieuses III (1898) 257—258.
" Ibid. 259-
XII De Fide Orlhodoxa
Damascene*8, and not all the quotations from Cerbanus are correct
ed with the aid of the Burgundio text. These two facts suggest that
Peter Lombard was unable to secure a manuscript with the Bur
gundio version. This in turn may mean that he was still very close
to the translating activity of Burgundio, and that copies of the
version outside the one sent to Rome by the translator were still
unavailable.
4. As a consequence, between 1158 and the time of the Bur
gundio version we have to accept at least : final revision of the
Sentences accounting for the "fly-notes"; revision of the Damas
cene texts of the Sentences by Peter Lombard, in Rome30, and
return of the author to Paris; shipment of the manuscript of
Burgundio from Pisa to Rome.
5. Upon request of Eugene III Burgundio translated three
works from the Greek into the Latin. Of two of them exists a
dedicatory letter from Burgundio to the Pope31; only for the work
of Damascene we do not find any.
6. In the title of the version32 Burgundio calls himself "Judge".
Though this does not prove much, still in no document from before
1151 is given to him this name. On the other hand, the same
superscription testifies that the version was made "for lord Eu
gene III pope of blessed memory". We concede that the copyists
" Edit. cit. 133; the first citation is found ibid. 126.
" J. de Ghellinck, though the foundations of his theory were attacked —
to say the least — remained faithful to his idea that the journey of Peter
Lombard to Rome took place at the very latest around 1151—1152; cf. Le
mouvement 285—288, with the literature involved. Our conclusions require
a later date.
M For the Homiliae in Matthaeum, cf. Martène-Durand, op. cit. 817—819
(both dedicatory letter and explicit). According to M. Vattasso and P. Franchi
de'Cavalieri, Codices Vaticani latini I, Codices i—676 (Rome 1902) 298 Mar-
tene and Durand, or rather Mabillon whose transcript they used, reproduce
the text of Vat. lat. 384, a manuscript of the Fifteenth Century. Notice that
this relatively late codex does not refer to Eugene III as "of blessed memory" ;
cf. the Burgundio mss. of the version of Damascene, and the use we make of
them in the next paragraph of our text. Vat. lat. 383, of the Twelfth Century
(Vattasso-de'Cavalieri, op. cit. 297) contains the same version of Burgundio
of the Homiliae in Matthaeum: it is regretful that the first folio with the
preface of Burgundio is almost gone, but the explicit corresponds to what
we read in Vat. lat. 384. For the work of Basil, cf. С. H. Haskins, Studies in
the History of Mediaeval Science (Cambridge 1924) 151, note 36.
11 Cf. infra, p. ii.
XIV De Fide Orthodoxa
" Concerning this point several manuscripts were checked, many more
than those mentioned in our critical apparatus. — Because Eugene III died
before Burgundio finished his work might be one of the reasons why it took
the version such a long time to become generally known; cf. below.
84 Nouvelles précisions chronologiques sur quelques oeuvres théologiques du
XII' siècle, in Franciscan Studies XIII n. 2—3 (1953) no—n8; cf. especially
the last page. We were pleased to see that Dom O. Lottin in his last volume
of Psychologie et morale aux XIIe et XIIIe siècles (IV 2, Louvain 1954, 837)
accepts the dating 1155—1157, proposed by D. Van den Eynde.
36 Art. et loc. cit. (our notes 23—24).
86 Le mouvement 222.
" La théologie du sacrement de pénitence au XIIe siècle (Louvain 1949)
79—80.
Introduction XV
44 Le mouvement 408—409.
4e E. M. Buytaert, The Apologeticus of Arno of Reichersberg, in Franciscan
Studies, Commemorative Volume (1951) 21—22 and 28—29.
47 Sententiae Petri Pictaviensis I, edit. P. S. Moore and M. Dulong,
Notre Dame 1943; II, edit. P. S. Moore- J. N. Garvin and M. Dulong, Notre
Dame 1950; Der Sentenzenkommentar des Kardinals Stephan Langton, edit.
A. M. Landgraf, Münster 1952.
48 Le mouvement 409.
*' Glossa in quatuor libros Sententiarum II (Quaracchi 1952) 21*.
60 Op. cit. (in our note 37). In a doctoral dissertation presented this sum
mer (1954) at St. Louis University, F. Adelmann, S. J., studied the influence
of Damascene's theories on the will in the West. We are waiting with interest
to read his findings.
Introduction XVII
knew about the division into a hundred chapters only, but a later
hand introduced the division in four Books88.
30. London, Lambeth Palace, ms. 129 fol. i—28. According
to Stegmüller the codex contains Books I and II only. But,
Father Gaudens Mohan, O. F. M., who checked the manuscript,
asserts that it contains the entire work. Usual title. A manuscript
of the Fourteenth Century.
31. Monteprandone, Italy, ms. 68e. No further details available.
32—36. Munich, mss. Clm 368 (XIV—XV c.), 397 (fol. 7—161,
A. D. 1500), 3718 (p. 1—82 ; of the Fifteenth Century), 18165
(fol. 74—in?, A. D. 1464) and 19453 (fol. 69—n8?)87. There
seems to be still more manuscripts at Munich, but no further in
formation was available to us; cf. however Item 113 of this list.
37. Oxford, Bodleian Library, Canonici scriptores eccl. ms. 97
fol. i—43. A manuscript from the Fourteenth Century. [Copied
circa 1325 in the South of France; influenced by the Grosseteste
version]. Stegmüller.
38. Oxford, Bodleian Library, e Museo, ms. 134 p. 367—454.
It should be noted that this codex of the Thirteenth Century con
tains also the "Dialéctica", the Elementarium and the Trisagion
of Damascene in the version of Grosseteste88. As noted by Thom
son, it is rather surprising that the copyist, for the De fide ortho-
doxa, did prefer the Burgundio version.
39. Oxford, Bodleian Library, Laud, misc., ms. 168 fol.
148—245. Parchment of the Thirteenth Century. Stegmüller.
40. Oxford, Corpus Christi College, ms. 142 fol. 9—1386 or
the first item of the manuscript. A parchment codex of the early
Fourteenth Century. The text is preceded by the capitula (fol.
i—9?). The work has the usual title, attesting the division into
a hundred chapters only89. Stegmüller, but without any details.
41. Oxford, Exeter College, ms. 20 fol. 141 seq. (till 166?).
A parchment manuscript from the end of the Thirteenth Century.
The data of the catalogue do not allow us to decide whether the
codex contains the complete work. The title refers to the division
into chapters (capitulis divisa)90. Stegmüller.
42. Oxford, Exeter College, ms. 442; no more details available.
J. de Ghellinck, who refers to this codex, insinuates that the same
Library contains still more copies of Burgundio's version91.
43. Oxford, Merton College, ms. 45 fol. 128—191. A parchment
manuscript from the Fourteenth Century. The title, at least, has
the division into a hundred chapters only92.
44. Oxford, Merton College, ms. 67 fol. 216—217, a fragment
starting with the first chapter of the work (Deum nemo vidit . . .
Tempus vero sub-). The manuscript is from the Fifteenth Century98.
45. Oxford, Merton College, ms. 140 fol. 12—64. This codex
from the Fourteenth Century attests the division in a hundred
chapters94. Stegmüller.
46. Oxford, Merton College, ms. 145 fol. 2—50. The manuscript
has been written during the Fourteenth Century. It contains the
complete work, followed by the capitula. In the title it attests the
division in a hundred chapters. In the explicit the work is called
"Sententiae Damasceni"95. Stegmüller.
47. Padua, Antoniana, ms. 89, first item in the codex. A parch
ment manuscript of the Thirteenth Century96.
48. Padua, University, ms. 1388, written in 1312. Stegmüller.
49. Paris, National Library, ms. lat. 631 fol. 72—93. This
parchment codex from the end of the Thirteenth or the beginning
of the Fourteenth Century, contains large excerpts from the Bur-
gundio version, viz L. Ill, 12—16; L. II, 20—30; L. Ill, i —12
and L. IV, 19—2797.
50. Paris, National Library, ms. lat. 2155 fol. iqjr—2195;. The
same manuscript, fol. 127?—1381», preserved the better part of the
Grosseteste translation, i. e. from the beginning till Book III c. 18.
The manuscript has been written during the Thirteenth and
Fourteenth Centuries98.
90 Ibid. I 7 (of the part on Exeter College).
11 Op. cit. 407, п. 5.
11 H. О. Сохе, op. cit. I 30—31 (of the part on Merton College).
•3 Ibid. 40—41. M Ibid. 60. ts Ibid. 62.
** L. M. Minciotti, Catalogo dei codici manoscritii esistenti nella biblioteca
di Sant'Antonio di Padova (Padua 1842) 37.
97 P. Lauer, Bibliothèque Nationale. Catalogue général des manuscrits
latins I (Paris 1939) 224—225.
88 Ibid. II (Paris 1940) 344—345.
Introduction XXIX
51. Paris, National Library, ms. lat. 2375 fol. i—49. This
manuscript has been written in the Fourteenth Century. It clearly
attributes our translation to Burgundio, and contains more other
works of Damascene»».
52. Paris, National Library, ms. lat. 2376 fol. i—55, with the
tabula on fol. 781»—79. A codex of the Fourteenth Century100.
53. Paris, National Library, ms. lat. 2377 fol. i—28. A parch
ment manuscript from the Fourteenth Century ш.
54. Paris, National Library, ms. lat. 2378 fol. i —8. This parch
ment contains, according to the division of Migne, I—III c. 2 or
about one half of the entire work. The catalogue says that it is
from the Fifteenth Century102; Prof. Thomson, however, that it
is from the Thirteenth Century.
55. Paris, National Library, ms. lat. 2379 fol. i—87, a parch
ment manuscript from the Fifteenth Century, which formerly
belonged to the kings of Aragon103.
56. (P). Paris, National Library, ms. lot. 257O104, fol. iSSra—
23згд. The tables precede the text. The usual title of the version
is missing, and the text ends in the middle of the last chapter of
the work. Both the capitula and the text attest the division into
Books with their respective chapters only; slight traces of the
original division. This parchment codex of the Thirteenth Century
formerly belonged to the Carmelites at Paris105.
The text is related to AB, and at a lesser degree to DEMN;
occasionally it is all alone in sustaining the readings of C. As far
as the order of the words is concerned, this copy is related to F.
As a rule the text is rather mediocre. Especially the first pages
are not too good: seemingly the copyist used a model materially
in bad shape, or he needed time to become acquainted with the
handwriting of his model. On the other hand, homoioteleuta and
other large omissions are rare. But, in this codex, we find in the
text additions which according to some of our other manuscripts
were just marginal notes, added by some reader during a relatively
the chapters in the margin from i till 100; the rubricist followed
the division into four Books. The codex features a subdivision of
the chapters; these subdivisions are indicated with the letters
(A) BCD etc. written in the margin. It would be of a certain
interest to compare the latter subdivision with the concordance of
Damascene's work as contained in ms. lat. 17811 fol. 106—121 of
the National Library of Paris110. The first Book is accompanied by
a number of glosses.
61. Paris, National Library, ms. lat. 15686 fol j6va—loovb111.
Originally the personal property of Robert de Sorbon (d. 1274),
chaplain of king Louis IX and founder of the Sorbonne, the copy
came in the possession of the Sorbonne by legacy of Robert. A
parchment manuscript of the Thirteenth Century ; in two columns.
The text of Damascene has almost no corrections nor glosses.
There are no traces of the division into four Books. The incipit is
irregular, confusing the title of the second chapter with the super
scription of the work: "Incipit liber Damasceni de ineffabilitate
Dei".
62. Paris, National Library, ms. lat. 15687 fol. ij^ra—2Oivi>m.
By legacy Master Gerald of Abbeville, who had the honor of being
attacked by Bonaventure and Thomas Aquinas and died in 1272,
left this copy to the Sorbonne. The codex is of parchment. It has
been written, by one hand, during the Thirteenth Century; red
and blue capitals and ornamentations; two columns. The work
of Damascene has the usual title ; it was divided/ but very precari
ously, in four Books with their corresponding chapters. Corrections
and additions to this division were made by different hands. The
extensive gloss accompanying the text is not written by the copyist,
but sometime later. Would it be from Gerald of Abbeville ?
63. Paris, National Library, ms. lat. 15695 fol. нога—14406;
a manuscript of the Thirteenth Century113. Of French origin.
64. Paris, National Library, ms. lat. 15699 fol. 129 seq. This
manuscript, of the Thirteenth Century, formerly belonged to the
Sorbonne114, as well as ms. lat. 15695.
65. Paris, National Library, ms. lat. 15724 fol. i¡6ra—I72rb115.
This manuscript, also, belonged formerly to the Sorbonne. It is an
70. (В). Paris, Mazarine, ms. 711 fol. i—68v, written during
the Thirteenth Century120. There are no indications that the copyist
knew about the division into Books. The usual title reads here
"capitulis divisa nonaginta VIII", instead of the more common
"in a hundred chapters". The rubricist introduced the division in
four Books with their respective chapters.
The text is good and of the type of A and R, but especially G.
However, there are a number of useless repetitions, and the scribe
introduced in the text what elsewhere belongs to a marginal or
interlinear gloss, and particularly the copyist or one of his prede
cessors sometimes tried to correct the Latin of Burgundio. The
latter fact puts the codex a little apart from the rest of the manu
scripts we used.
71. (M). Paris, Mazarine, ms. 728 fol. i^ya—192^6. A parch
ment codex of the Thirteenth Century121. Two columns. The usual
title has "capitulis divisa с". Still the rubricist added the division
into four Books with their corresponding chapters; but just as R,
our Brussels manuscript, this one subdivided chapter 8 of the first
Book in different chapters.
The text is good, and, in a number of cases, is to be counted
among the best. It is closely related to N, though not copied from
this manuscript, nor N from M. Though less good than E, it would
seem that EM have a common, but distant ancestor. The manu
script contains many of the interlinear notes of Vat. lat. 313 or
our codex C, but the Mazarine manuscript has them more often
in the margin. We do not suggests that the gloss in M is copied
from the gloss in C; the handwriting of the latter gloss seems of
younger date. Other readings of the gloss of C, are in the text of M.
More codices have these variant readings in the text, but they
saved in such cases the original of Burgundio ; M on the other hand
frequently dropped the latter. The codex was rather carefully
corrected, between the lines or in full text. In the margin are many
summaries, but written by a later hand.
72. (N). Paris, Mazarine, ms. 755 fol. 215?«—2^ova. A manuscript
of the Thirteenth Century122. The text has the usual title, but
nevertheless the copyist is one of the clearest witnesses in favor
ot the division in four Books: the text of each Bock is preceded by
120 A. Molinier, Catalogue des manuscrits de la Bibliothèque Mazarine I
(Paris 1885) 326—328.
m Ibid. 337—338. 1И Ibid. 360—361.
J Buyuert, Damascene, De Fide Orthodox*
XXXIV De Fide Orthodoxa
ceptional value of the main text ; but the second illuminator either
had a bad model, or he did not care much about what he was
writing: many times he loses contact with the rest of the text-
tradition.
Upon a careful study of several manuscripts, our conclusion is
that С is a witness of the oldest stage of the text-tradition, and, as
a rule, is our very best codex. It also has less omissions by homoiote-
leuton than all the others130, and its transliteration of Greek words,
so common in the Burgundio versions, usually is acceptable,
whereas the other manuscripts on such occasions frequently are
simply phantastic.
The manuscript has four different annotators131, at least. Two
of them are from the Thirteenth-Fourteenth Century, one of the
Fifteenth Century. One of the earlier glossarists went through the
manuscript very methodically, adding between the lines synonyms
or better Latin expressions. He is not under the influence of Grosse-
teste. The most recent of the annotators sometimes added in
Greek letters what was transliterated from the Greek by Burgundio.
The manuscript is, perhaps, of French origin. Anyway, on
fol. 1841; one or more copyists tried their pens, and some of the
words they wrote are Latin, but some are French, for instance
"adieu chelle qui" and "adieu mamón et ma matresse" (sic).
French origin would also explain why the gloss is related to the
one we read in the Mazarine ms. 728 mentioned above, under n. 71.
79. (E). Rome, Vatic, lat. 657 fol. 2ßira—26jrb. The manuscript,
written by several hands, is described in the catalogue as "from
the Thirteenth-Fourteenth Centuries"132. The work of Damascene
is written by one hand, which also wrote the work of Isidore which
follows. The usual title attests both the division into 100 chapters
and four Books. Books II—IV are preceded by the rubrics "incipit
liber secundus, tertius, quartus", but the chapters have no nu
merals.
130 Some omissions, we think, are due to an early copyist, since they are
quite normal even in manuscripts of the Thirteenth Century; the Vat. lat. 313
also made a few, but we correct it with the aid of Vat. lat. 310 and 10611, and
once with the help of Peter Lombard.
tai \ye call them "annotators" and not "correctors", since corrections in
our manuscript actually are unfrequent.
m Vattasso-Franchi de'Cavalieri, op. cit. 512—514. — The pagination
of the manuscript jumps from fol. 255 to fol. 266, and consequently the work
covers less space than suggested.
Introduction XXXVII
usual title, with "capitulis divisa centum", but the text actually
is divided into four Books with their respective chapters142.
90. Venice, San Marco, Classis IV, cod. 7 membr., saec. XV,
fol. i —30 or the entire codex. The rubrics are not accompanied
by numerals; not much traces of a division in four Books, either:
just the IVth Book is preceded by "liber quartus143.
91. Vienna, National Library, ms. 744 (Theol. 167) n. 2 fol.
I2ia—164«. A manuscript from the Fourteenth Century144.
[Thirteenth Century; French origin].
92. Vienna, National Library, ms. 893 (Theol. 825) n. 3 fol.
1370—2736. An in-quarto manuscript (which explains the unusual
high number of folios) of the Fourteenth-Fifteenth Centuries145.
93. Vienna, National Library, ms. 3178 (Rec. 2007 a) n. 2
fol. i02a—i72a; written in 1469, the work is divided in four
Books148.
94—95- Vienna, National Library, Theol. lat. 214, 238, etc.;
sic de Ghellinck without giving more information147.
96. Worcester, England, Cathedral, ms. F. 57 fol. 4—32. It did
not appear from the catalogue of Floyer-Hamilton that we have
to do with Burgundio's version; but it does in the old catalogue
of P. Young published only a few years ago148. A manuscript of
the Thirteenth Century.
97. Worcester, Cathedral, ms. Q. 76 fol. i —64 or the entire
codex, with table on the last folio. This manuscript of the Four
teenth century belongs to those which call the work "Sententiae
lohannis Damasceni", fol. ir149.
98. In 1953 E. P. Goldschmidt & Co., London, had one manu
script for sale, containing the Burgundio version. It is described in
140 Cf. L. Delisle, Inventaire des manuscrits Latins de la Sorbonne, loe. cit.
22 and 26.
XLII De Fide Orthodoxa
I I i I i 5i Ill 7 Ill 7
2 2 2 52 8 8
3 3 3 53 9 9
4 4 4 54 10 10
s . s ss . . . . . ii . . . . . . ii
6 6 6 56 12 12
7 7 7 57 13 13
8 8 8 5» H Ч
9 9 9 59 15 15
IO . . . . . . io . 60 ... . . l6 i6
II ii II 61 17 17
12 12 12 62 18 18
13 13 13 63 19 19
14 Ч 14 64 20 20
IS . . .11 I II I 6s 21 . 21
16 2 2 66 22 22
17 3 3 67 23 23
18 4 4 68 24 24
19 5 5 69 25 25
20 ... ... 6 . 6 70 . . . . 26 . . .... 26
21 7 7 7i 27 27
22 8 8 72 28 28
23 9 9 73 29 29
24 10 IO 74 IV i 30
24 . . ... ii . ii 7S . . . . . . 2 . . . 41
26 12 12 76 3 32
27 13 13 77 4 33
28 Ч 14 78 5 34
29 15 79 6 35
3O ... . . . i6 . l6
15 So ... 7 . • 36
31 17 17 81 8 37
32 18 18 82 9 IV i
33 19 19 83 IO 2
34 2O 20 84 II 3
44 . . . . 21 . 21 8s 12
36 22 22 86 13 5
37 »3 23 87 Ч 6
38 24 24 88 15 7
39 25 26
25 89 16 8
40 . ... 26 . 17 . .... 9
4i 27 27 91 18 IO
42 28 28 92 19 II
43 29 29 93 2O 12
44 3° 30 94 21 13
44 . .III I . ... Ill I 22 . . . 14.
46 2 2 96 23 15
47 3 3 97 24 16
48 4 4 98 25 17
49 5 5 99 26 18
so . . , 6 . ... 6 IOO . . . . . 27 . . . IQ
XLVI De Fide Orthodoxa
Iei For the date of these four works, cf. The Apologeticus of Arno of Rei-
chersberg, loc. cit. 4—19.
1W L'Essor de la littérature latine au XII' siècle I (Museum Lessianum —
Section historique, n. 4, Brussels-Paris 1946) 122.
"« Libelli de Lite III (M. G. H.. Hannover 1897) 284.
"5 E. M. Buytaert, St. John Damascene, Peter Lombard and Gerhoh of
Reichersberg, in Franciscan Studies X (1950) 332—334.
LIV De Fide Orthodoxa
Cane. : printed to the right of the title of each chapter, introduces the chap
ter's Medieval numbering attributed by G to the "Cancellarius".
Doctrina Patrum: Doctrina Palrum de incarnations Verbi edit. F. Diekamp,
Münster 1907.
Migne: printed to the left of the title of each chapter, introduces the chapter's
Renaissance numbering adopted by the Migne edition.
P.C.: J. P. Migne, Patrologiae cursus completes, Series graeca; if the number
of the volume is not indicated, we refer to vol. 94, col. 781—1228: De
fide orthodoxa.
P.L.: J. P. Migne, Patrologiae cursus completus, Series latina.
CAPITULA LIBRI IOHANNIS DAMASCENI
I I. 25. De paradiso
I2. 26. De homine 80
9o. De scriptura
Io 9 I . De hiis quae de Christo dicuntur
I I. 92. Quoniam non est malorum Deus causa
12. 93. Quoniam non duo principia
115 13. 94. Cuius gratia praevidens Deus eos, qui peccare et non
poenitentiam agere futuri erant, creavit
I 4. 95. De lege Dei et lege peccati
15. 96. Adversus Iudaeos, de Sabbato
16. 97. De virginitate
120 17. 98. De circumcisione
18. 99. De antichristo
I9. Ioo. De resurrectione
: CAPITULUM I ç;
1891QUONIAM INCOMPREHENSIBILIS EST DEUS ET QUONIAM
NON OPORTET QUAERERE ET CIRCUMSCRUTARI, QUAE 1o
NON SUNT TRADITA NOBIS A SANCTIS PROPHETIS ET APO
STOLIS ET EVANGELISTIS
15—16 MATTH. XI 27. 16—17 Cf. I Cor. II II. I9—2o Cf. GREG.
NANZ. Orat. 28 3 P. G. 36 29 A. 23—24 Ibid. 29 A B.
Capitula r—2 I3
enim a divina natura, quae est impassibilis et sola bona, est invidia.
Ut igitur omnia sciens et quod confert unicuique providens, quod
utile est nobis cognoscere revelavit; quod autem non poteramus
ferre siluit. Haec nos diligamus, et in hiis maneamus, et non 35
transferamus terminos aeternos, neque transgrediamur divinam
traditionem.
Migne Canc.
I, 2 CAPITULUM 2 I, 2
I. Oportet igitur eum qui de Deo dicere vel audire vult mani
feste scire, “quod neque omnia sunt ineffabilia neque omnia 5
effabilia quae sunt theologiae et dispensationis; neque etiam
omnia sunt incognoscibilia, neque omnia cognoscibilia''. Aliud
autem est cognoscibile et aliud effabile, “quemadmodum et aliud
est loqui et aliud cognoscere''. Multa igitur eorum quae de Deo
obtuse intelliguntur non integre enunciari possunt, sed ea quae 10
sunt secundum nos cogimur in his quae supra nos dicere, sicut de
32 divina | dei P || est impassibilis transp. P || est om. G 33 quod* |
quid G, quoniam D 34 poteramus | poterimus A 35 ferre mg F, in textu
facere del. F, sectatores mg add. D* || siluit | celavit C*N*R, silivit D || in
hiis maneamus | maneamus in hiis G 36 transferamus | transeamus PN*, corr.
N* II aeternos | et add. ABCDFGP 37 traditionem | potentiam N*, corr. N*.
1 CAPITULUM 2 I c. II BF, II CMNP, om. ADEG 2—3 DE ... INCOG
NOSCIBILIBUS I De eodem F, Quoniam incomprehensibilis est Deus, ipsum
non oportet querere nec circumscrutaria (sic) que non sunt tradita nobis a
sanctis prophetis (quae sequuntur mg) et evangelistis, c. Deum nemo etc A
2 ET* orrt. G 4 igitur | primum add. del. F || eum | illum BDGR || Deo |
vel add. A, vult add. FP || dicere | diceret l. o. C, discere DGMPR || vel | et
P || vult om. FP 5—6 ineffabilia n. o. effabilia | eff. n. o. ineff. G || neque
omnia effabilia om. BDi, mg D* 6 theologiae | theologice FN || et om.
EFNPR || dispensationis | id est incarnationis add. EMP, incarnationis
interl. D*, incarnationis et dispensationis transp. F 6—8 neque . . . effa
bile mg P 6 etiam om. A, enim EMNP 8 et1 interl. C || cognoscibile et
aliud om. P || et* om. AEFGP || 9 et om. FP || aliud | est add. EFM || eorum
om. CR 9—Io de Deo obtuse transp. EMN Io obtuse intelliguntur
transp. BG II enunciari | pronunciari BG, dici (l. o. dicit) interl. add. C, vel
dici add. N* || sed | per add. interl. P II sunt | natura add. MNR, vera add. E
Io—11 quae s. s. nos | nostra interl. add. C* II cogimur | conguntur l. o. P ||
quae | sunt add. BCDEFMN P || supra | super EMN || de om. B
35—36 Cf. Prov. XXII 28.
5—9 Scolion in CYRILLUM ALEX., Thesaurus 5 P. G. 75 72 C, Doctrina
Patrum 7—8.
5•
I4 Burgundionis Versio
CAPITULUM 3
DEMONSTRATIO QUONIAM EST DEUS
I. Quoniam igitur est quidem Deus hiis quidem qui divinas
Scripturas suscipiunt, Vetus et Novum aio Testamentum, non
33 perfecte | C, perfecte per E, per ABDFGMNPR || se | interl. C ||
unicuique | earum add. ABC^DEFGMNPR 34 uni | una ABDEFGMNPR II
vero | persona add. F || compositae | et add. F 35 hypostasi | persona
add. C^EN^ || et sitivit om. B 36 suscepit | et rescitur add. del. P || re
surrexit 1 surrexit EGN 37 tertia die transp. A || devenit et deveniet |
venit et adveniet DG, devenit et adveniet BEFMNR, devenit et adve
nirent P 38 Et | ut add. E || testis est transp. FP || est interl. E 4o est* | in
N II vel interl. M 4o—41 est in omnibus, qualiter E, om. ABDEFGMNPR,
est in omnibus C, sed in omnibus del. C 41 genitus est transp. F || qualiter
seipsum transp. P || seipsum | se D 42 exininanivit I inanivit C || et | qualiter
add. C* EFMNPR 43 sanguinibus | seminibus vel s. AEFMN, vel (del.)
sanguinibus vel seminibus P, sanguinibus vel sanguinibus vel seminibus B,
sed vel sanguinibus del., addendo vacat B 45 possibile | est add. G || igitur
est transp. B || quid | quidem BP 46 Veteris | veteri B 46—47 mani
festata | manifesta P, et N post corr. 47 Deo | celo F
1 CAPITULUM 3 I c. III BFR, III CDMNP, om. AEG 2 DEMON
STRATIO... DEUS I De effabilibus et ineffabilibus et cognoscibilibus A,
c. oportet igitur eam etc mg add. A II EST DEUS transp. BDGR. 3 igitur !
ergo M || igitur est transp. P || est quidem transp. G || est quidem Deus |
quid Deus est F || quidem* om. ABFGP 4 suscipiunt | scilicet add. PR II
Vetus | ventus l. o. PII Vetus et Novum transp. B, aio add. C
41—42 Cf. Philipp. II 7. 43—44 Cf. MATTH. XIV 25 seq.
I6 Burgundionis Versio
tabilis D || est om. F || Hoc autem | Nam A, hec autem G || utique aliud erit |
utique erit aliud BFNP, erit utique aliud G
43 Sed | nam DEGMNR || conservatio | conversatio EFGNR 44 est
Deus transp. N 45 conservat | conservet C, l. o. E 46 enim I autem
ABGN || et* om. F || aquae | et add. BCEGMNP || et* om. F 47 mundi
consummationem primitus transp. C, mundi conservationem G 48 ea om. AG.
eadem F, ei P || omnipotens virtus transp. G 49 convenisset | condidisset BG,
concordasset mg. add. C* virtus transp. G 5o quod interl. N || statuit | con
stituit AB, ordinavit add. C*M*, id est condidit vel ordinavit add. N* || et*
om. ABFGNP 52 quae | aque C || haec | id est mg add. C || naturam ignis
transp. B 53 aquae | et ignis add. P || quis | qui ABFGMNPR, om. E II
haec* | hoc ABEGNP 54 inquiescibili | inquiescibilia l. o. C || et om. B
55 et om. F || qui | ordinem vel add. B || omnibus | et add. P 55—56 haec
machina | hoc totum add. C*M* 56 autem | est add. CDEFMN 57 deduxit !
deducit N || Non enim | Nonne l. o. P || casui | eventui add. C*, eve add. del. M II
dabimus | debemus A*, corr. A* || dabimus talem transp. P 58 Sit | Si E II
generari | omnia add. ABC*EFGMNPR* || casus | est add. E, fortune su
perscr. C* || ordinare erit transp. ABFGP, ordinate erit l. o. D, ea add. C* II
si interl. P, videmus add. del. N 59 videtur | videmus l. o. M, fortune videtur
add. M, sed vocabulum videtur del. M || demus om. C*, nobis congruum
concedamus fortune interl. C°, casui add. F, fortune add. P || servare | obser
vare ABDEFGMNP || et interl. P || custodire | ea superscr. C*
*; CAPITULUM 5
DEMONSTRATIO QUONIAM UNUS EST DEUS, ET NON MULTI
I. Quoniam igitur est quidem Deus sufficienter demonstratum
est, et quoniam incomprehensibilis eius substantia. Quoniam vero
5 unus est Deus et non multi, hiis quidem qui divinae credunt Scrip
turae non dubium est. Ait enim Dominus in legislationis prin
cipium: “Ego Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Egypti.
Non erunt tibi dii alii praeter me''. Et rursus: “Audi, Israel, Do
minus Deus tuus Dominus unus est''. Et per Isaiam prophetam: “Ego
10 enim, ait, Deus primus et ego post haec, et praeter me non est Deus;
ante me non genitus est alius Deus, et post me non erit, et praeter me
801 non est''. Sed et Dominus in sacris ev langeliis ita ait ad Patrem:
“Haec est vita aeterna, ut cognoscant te qui solus verus es Deus''.
Hiis autem qui divina Scriptura non persuadentur sic disputabimus.
15 2. Deus perfectus est et indeficiens, et secundum bonitatem
et secundum sapientiam et secundum virtutem, sine principio,
infinitus, aeternus, incircumscriptibilis, et simpliciter dicendum
per omnia perfectus. Si igitur multos diceremus deos, necesse est
6—8 Exod. XX 2—3. 8—9 Deut. VI 4. 9—12 Cf. IS, XLIII Io—II.
12—13 IOH. XVII 3.
Capitulum 5 23
unquam quando fuit Deus inverbalis (id est sine Verbo). Semper
enim habet sui ipsius Verbum ex se ipso genitum, non secundum
nostrum verbum anhypostatum (id est non subsistens) et in aerem
effusum, sed enhypostatum (id est subsistens), vivum, perfectum;
10 non extra eum excedens, sed in ipso semper ens. Ubi enim esset,
CAPITULUM 7
DE SPIRITU SANCTO
DE SANCTA TRINITATE
&•
3o Burgundionis Versio
72 quidem om. N || qui | quod F || solus est imp. I est imp. solus P || est
om. G, et add. F || et om. B 72—73 inalterabilis | inalternabilis l. o. D 73 et
invertibilis om. E || invertibilis... habens | habens se semper similiter et
invertibilis A || semper s. habens | habens se semper similiter F, habens semper
se similiter P || habens | se add. EMN, se habens BG 74 impassibile !
impossibile BP || enim | vero eius P || ens | est P || et* om. P || influxibilis |
inflexibilis D, non (fluxibilis) superscr. C* || et* | ut ABCDEGMNiP, et FN*R
75 compositus | componitur F 76 generando n. in creando | creando n. in
generando G || aliqua | sic ACDFM*, alia BEGMiNPR 77 cooperatione !
operatione AC (corr. C*) || generatio | generantia C || quidem | est add.
AFGP || et om. P 78 opus | est add. D || eius om. B 79 qui | quod AC,
quia G*, quo l. o. P || generat | generatur N || sustineat | sustinet C II ut* om.
AEMNi (add. N*) 8o et | vel F || in | ex ABC*DEGP 82 quod | quid
A || ex | ex add. del. A 83 esse* I est M, est esse N, dei add. del. B II est1
om. G || Sicut | sic B 84 homo et Deus transp. ABFGPR || enim | et l. o.N
85 esse | nihil interl. add. P || deducit | reducit B || praeiacenti | praeicente
BDEFGNP, subiecta M, superscr. C* 86 solum om. N || et* om. A BFG,
etiam EP || praeexcogitans | praecogitans EFGMP II in om. EMN ||
intellectu | intellectum P || reformans | conformans B 87 quod | qui C II
fiet | generabitur M || deinde om. D || et* interl. D 88 autem | et non ad
effectum et non dirigente (et non dirigente del.) add. E || et* om. MN, interl. PII
non interl. M || dirigente I ad effectum add. G || dirigente et interl. C, non
add. N* || eveniente | veniente E 89 secundum quod I sicut M, superscr.
C* || vult, eo quod om. G || adinvenerat | adinveniat ANP, adinvenerant E.
advenerat F
Capitulum 8 33
est masculus feminae auxilio. — Sed propitius sit, qui supra omnes
110 ens, et omnem intelligentiam et comprehensionem excedit.
6. Docet igitur sancta catholica et apostolica ecclesia, simul
Patrem, simul unigenitum eius Filium, ex ipso genitum sine tem
pore, et influxibiliter et impassibiliter et incomprehensibiliter,
ut solus universorum novit Deus. Sicut simul ignis est et simul
115 quod ex eo lumen, et non prius est ignis et postea lumen, sed simul
sunt; et sicut lumen ex igne generatum semper in eo est et nequa
quam ab eo separatur; ita et Filius ex Patre generatur et nequa
quam ab eo separatur, sed semper in eo est. Sed lumen quidem,
ex igne generatum inseparabiliter et in ipso semper manens, non
120 habet propriam hypostasim (id est subsistentiam) praeter ignem:
qualitas enim est naturalis ignis. Filius autem Dei unigenitus, ex
Patre genitus inseparabiliter et indistanter, et in ipso manens
semper, habet propriam hypostasim praeter eam quae est Patris.
7. Igitur “Verbum' quidem et 'splendor' dicitur, quia sine coitu
125 et impassibiliter, et sine tempore et influxibiliter et inseparabiliter
Io9 Sed | et N || sit | sis C, sit huic meo sermoni ADEFP, sit huic sermoni
meo BGN, sit huic sermoni in eo M || supra | super EMN || omnes | omne
GP IIo ens | es C || omnem | in add. A || comprehensionem | superveniens
add. F || excedit | excedis C; deinde rubricam addunt vel etiam novum capitulum
incipiunt multi codices: c. 9 B*F*R, 9 F°MNP, De convenientibus filio BEG
NPR, De convenientibus filios M, De relatione patris ad filium D, de pro
prietatibus convenientibus filio F III sancta catholica transp. A*N
(corr. A*) || catholica om. P || et apostolica om. F 112 eius Filium transp.F
II 4 novit | nevit l. o. E || simul ignis est | ignis est simul D, est simul ignis F II
est om. P 115 quod om. P || eo | est add. F II 4—1 15 est et s. q. ex
eo lumen om. Ni, mg add. N* I 15 non prius transp. EMN I 16 lumen
ex igne | ex igne lumen FP || semper | est add. D || est EFGN*, om. ABCDMNiP
II6—117 nequaquam I numquam F II7—II8 ita ... separatur om. A
117 eti om. BDG || ex I a BER I 18 separatur I seperatur D, nam et filius
ex patre add. del. N, addendo vacat II est interl. P I 18—119 quidem, ex
igne | ex igne quidem P II9 generatum I generatur F, l. o. G II insepara
biliter | inseperab. D, quidem add. G || manens | permanens E I2o habet
om. F || subsistentiam | substantiam F 121 qualitas | quali l. o. P II est
naturalis ignis | naturalis ignis est EMN, est natura vel ignis B, lumen mg
add. P 122 genitus | substantialiter et add. F || inseparabiliter | inseperab. D
123 eam | ea C 124 Igitur om. G || Verbum quidem transp. AFP 124—125 et
splendor ... impassibiliter I sibiliter (sic) C 124 dicitur | dei FM || quia !
quod EP, quo l. o. P || quia s. coitu om. M 125 impassibiliter | inseparabiliter
EN II et sine ... inseparabiliter om. F || inseparabiliter | inseperab. D
Io. Sed et hoc sciendum est quod non ex nobis translatum est 160
ad beatam deitatem paternitatis et filiationis et processionis no
men; econtrario autem, inde nobis traditum, ut ait divinus Apo
stolus: “Propterea flecto genua mea ad Patrem, ex quo omnis
paternitas in caelo et in terra''.
II. Si vero dicimus Patrem principium esse Filii et maiorem, 165
non priorem eum Filio esse tempore vel natura ostendimus: “per
ipsum enim saecula fecit''; neque secundum aliud quidem, nisi
secundum causam; hoc est, quoniam Filius ex Patre genitus est,
et non Pater ex Filio; et quoniam Pater causa est Filii naturaliter,
sicut non ex lumine ignem aimus provenire, sed lumen magis ex 170
igne. Cum enim audierimus principium et maiorem Filio Patrem,
causam intelligamus. Et sicut non dicimus alterius substantiae
esse ignem et alterius lumen, ita non possibile est dicere alterius
substantiae Patrem, et Filium alterius, sed unius et eisdem. Et
quemadmodum aimus propter lumen id quod ex ipso provenit 175
lucere lumen, et non ponimus organum ministrale esse ignis quod
ex ipso est lumen, virtutem vero magis naturalem; ita dicimus
16o et om. G || translatum | inductum superscr. C* I6I beatam | altera
vice mg D* || deitatem | divinitatem FP, deitatis G || et' om. D || et pro
cessionis om. C 162 econtrario | contrario DG, contrarium CP', divinitus
ABP* || autem | est superscr. C* || inde om. AB, divinitus superscr. C*, est in
F, est inde (sed del. inde) P || inde nobis transp. G II traditum | intraditum
B, dominus (?) superscr. N* || traditum I est add. ABCEFGMNPR
162—163 Apostolus | Paulus super spatium liberum add. G* 163—164 Prop
terea... terra | Eph. III c. mg add. P 163 mea | modo M I64 terra |
nominatur add. G*R? 165 dicimus | ut ait divinus apostolus add. del. P ||
principium esse transp. AP 166 Filio esse transp. EMNR || vel | ut P ||
ostendimus | ostendemus l. o. N 167 enim om. A || neque | enim add. P ||
quidem | quid P 168 causam | et add. G || genitus | generatus superscr. C* ||
est* om. FG 17o sicut | ex add. del. P || ex1 interl. P || ignem aimus
transp. AFGP || lumen | non add. del. D 171—172 Patrem, causam transp. G
172 causam | causa superscr. C*, non add. F I73 esse ignem | ignem C*,
esse superscr. C*, transp. ABDFGMNP 174 Patrem | esse add. B, esse
patrem G || Filium alterius transp. BG 175 quemadmodum | propter add. G ||
aimus | quod add. D II lumen om. DNP1P1 (add. N*P?) || id | illud P sed del.,
om. ABCEG, id del. N || lumen id | illud lumen F || ipso | eo BG 176 non om.
M II ponimus | dicimus M, superscr. C* || organum ministrale | instrumentum
serviens superscr. C* || esse ignis transp. AFP 177 virtutem | potentiam
M, superscr. C* || vero | autem NP II naturalem || naturaliter M
162—164 Eph. III 14—15. 165—192 Cf. GREG. NAZ. Orat. 29 15
P. G. 36 93 B, Orat. 3o 7 ibid. II2C—113 A, Orat. 4o 43 ibid. 42o BC. I65 Cf.
IOH. XIV 28. 166—167 Hebr. I 2.
38 Burgundionis Versio
212 autem magis est | enim magis est A, autem magis G || principium !
principantur l. o. A 213 et causa essendi interl. P* || et qualiter essendi om.
DNi (interl. N*) || qualiter | equaliter E, quantum P 214 autem* I enim F II
est om. B || generabiliter | generabilis B, generaliter l. o. C, sed processibiliter
et quoniam est quidem differentia add. del. D, addendo vacat II autem Sanc
tus transp. AP, autem spiritus F 215 quidem om. F || sedi om. G 216 Et
interl. P II quidem est transp. EFMN P || 217 didicimus | didiscimus D II
autem est transp. F, autem A || differentiae om. A || nequaquam om. D II
Similis | simul BP 218 autem | simul A || est om. BMN || eti interl. N
218—219 est et... Spiritus om. P 218 Filii | et add. E II Patre | est add. B II
Spiritus Sancti transp. GMN 219 habet interl. C 219—22o Filius. . .
habet interl. N* 219 Spiritus | sanctus add. AF 22o habet | habent E |!
et | id add. F || si non | nisi superscr. C* || est* om. AFGP 221 Spiritus I
sanctus add. BF, sanctus est add. E || et | sed B || Pater habet transp. A P II
Pater habet quid | habet aliquid Pater F || quid | quidem NP || habet* om.
P || neque* | nec G 221—222 habet neque Spiritus | neque sp. habet F
222 et om. F || hoc ... Patrem | scil. quia est pater superscr. C* || est | et
add. B, vel quia est pater add. P || propter esse transp. P 223 est om. P II
Spiritus* | sanctus add. F || et propter ... Spiritus interl. N* || habet | habent
BEGN, habens A || omnia om. A 224 Pater om. P || ea | pater est
add. P 224—225 ingenerationem | generationem N, non (generat.)
superscr. C* 225 hypostaticis | personalibus superscr. C* 226 sanctae
259 communis natura transp. P || ratione est transp. P 26o autem | enim
BFG 261 secundum partem | separatem superscr. C* || scilicet | id est BENPII
secundum* | per superscr. C* 262 separantia | dividentia mg add. M,
superscr. C* || et | a MN 263 mente | utente A || virtute | fortitudine
potentia superscr. C* 264 scil. figura | secundum figuran AB 264—265ad
inventionibus | abinvent. l. o. P 265 characteristicis | charactericis l. o. C,
distinctivis caracteristicis B, distinctis caracte rusticis G || proprietatibus |
differunt add. B 265—266 omnibus | differunt superscr. C* add. A, diffe
runtomnibus EFMNP 266 non om. B || in om. P, se add. ABC*DEFGMNPR ||
invicem | differunt add. B, sunt add. D || sed om. G || Unde | unum D*G,
corr. D* || et* om. GN, ut add. del. E 267 homines om. A || dicuntur interl. A
268 Hoc | Hec B || est videre transp. CDEGMNR || est videre creatura | crea
tura videre est F 269 et1 | in add. MN || supersubstantiali | substantiali BF ||
super | supra CMN 27o e add. D* || e converso est | est econverso F || enim
om. F II commune | communitas superscr. C* || quidem om. B, quid A, est add. E
271 coaeternum I coeternitatem superscr. C* || et idem om. G, est add. B II
id est | id esti C, et F, in G || identitatem | idddentitate G, idemptatius B
272 conspirationem | considerationem G, aspirationem N, vel concordiam vel
conspirationem B, intelligentie concordiam superscr. C* 274 non d. s. s.
identitatem om. G || dixi interl. N 275 insultum motus | impetum
(mo)tionis superscr. C* || enim | est add. G 276 operatio | cooperatio
1. o. D || una potestas om. G || tres | sumus add. A, sunt add. BDEFGMNPR ||
similes | et add. D 276—277 similes ad invicem I ad invicem
similes F
277 motus | modus A P1, corr. P* || trium hypostaseon | est harum personarum
superscr. C*, Etadd. G 277—278 Unumquodque | Unum quidem B 278 enim
om. M || eorum | horum EP || se interl. C || alterum I (alte)uter superscr. C* II
minus | minimum N 279 secundum | per superscr. C* || unum | unus l. o. C ||
sunt om. A 28o Sanctus om. A || et* om. A 281 et om. A || vero om. A ||
est quod om. F|| quod om. B, qui M, quid ADEGN, quidem P, l. o. N 282 enim
Deum | deum vero F || et om. F 283 et1 om. F || et* om. F 283—284 cau
sabile | causabilem l. o. N, quia pater est causa et filius est ex hac (hoc M,
l. o. E) causa et spiritus et secundum add. EMNP, quia pater est causa et
filius est ex hac causa et spiritus superscr. C* 284 et om. EMNP || per
fectitudine | perfectitudinem DEP, in alio : per rectitudinem add. D*, pro
funditudinem BMNR, per sanctitudinem A, secundum perfectionem F ||
hypostaseos | persone superscr. C* || scilicet secundum | scilicet C*DM, secun
dum ABC?EGNP 285 enim om. A || localem | substantiam add. del. B
285—286 distantiam, ut in nobis | ut in n. distantiam A 286 possumus I
possimus l. o. D, iam posuimus E, et add. M || in* om. ABEGMPR ||
in* | se add. ABDEFGMNPR 287 hae hypostases sunt | sunt hae hypo
stases AP || hypostases | persone superscr. C* || non ut transp. BF 288 habe
antur | iungantur M || Domini sermonem transp. F 289 est om. A || volun
tatis | voluntatis mg add. P* 29o vel virtutis om. F || alicuius alterius
transp. B || realem | totum add. del. E, actu universalem mg add. P* 291 et I
etiam add. G || totum | rerum G || in nobis | inobis C, om. ABDEFGMNPR
292 unum | unde G
nomen transp. P, eius add. G || quod | qui A || dicitur | vel add. ACDEGM,
a vel add. del. P 21 id | quod G || currere | sic ABDEFGMiNP*,
curare CE*M*P*, rendo et fovendo add. del. C, (cur)rendo superscr. C*, θέο
quod est curo superscr. C* || et | vel DP || fovere | et fovendo superscr. C*
22 ardere | ardens ABDEFGNP, arderis MR || Deum | deus GNP || ignis
om. N, est add. F || consumens omnem transp. B || est | est add. ABCDEMNR
23 vel interl. P* || vel a | ista N, ita Mi, corr. M* || theaste | ©e&ore t& rc&vrco.
ng add. C* || est | a add. ABCDFGMNPR || considerare | considerando
ABDEFGMNPR || enim om. FP || eum | ei F, ens P, om. A | 24 omnium est
transp. F II considerator | contemplator ABDEFGMNPR II Consideravit |
considerant N 25 eorum | et add. D || intemporanee I intemporane A,
intemporanea N*R II id est om. ABDEFGMNPR 25—26 excogitans |
intelligens superscr. C* 26 singulum | unumquodque superscr. C* || suam
voluntativam transp. M, (volunta)riam superscr. C*, suam voluntativam
vel voluntariam D, suam voluntatem BFR, voluntatem suam AEGNP ||
intemporaneam | temporaneum B
Migne Canc.
I, 10 CAPITULUM IO I, 1o
*; CAPITULUM II $t;
DE HIIS QUAE CORPORALITER IN DEO DICUNTUR
Quia vero plura in Deo corporaliter in divina Scriptura symbolice
dicta inveniuntur, scire oportet, ut homines existentes nos et gros
5 sam hanc carnem indutos, divinas et excelsas et non materiales dei
tatis operationes intelligere et dicere impossibile est, nisi imaginibus
et formis et notis, quae sunt secundum nos, usi fuerimus. Quae
cumque igitur de Deo corporaliter dicuntur, symbolice sunt dicta.
Habent autem quaedam excelsiorem intelligentiam: simplex enim
1o Deus et non figurabilis. Oculos igitur Dei et palpebras et visum
18 aptitudinem | proprietate superscr. C* || condidit | omnia add. P
19 talem | condidit add. del. M || suscipiens operationem transp. MR
2o Distinguuntur | distinguitur BF, discernuntur et separantur superscr. C* ||
quaecumque | sunt add. EP°, superscr. C* || divinae | deine l. o. E, et dive N
21 incarnationis | opera superscr. C* || neque Pater mg P, neque Filius mg
add. P || Spiritus | sanctus add. F 22 communicarunt | communicant FP*
22—23 acceptationem | acceptionem DE, vel beneplacitum add. G, superscr. C*
23 secundum om. EP II ineffabilem | effabilem P || miraculorum | miri
ficationem superscr. C* 24 secundum nos | et add. F, nobis similiter super
scr. C* || Verbum factus | Verbum est factus est P || operatus est |
(opera)batur superscr. C* 25 ut | et G || inalterabilis | inalternabilis l. o. D
1 CAPITULUM II I c. 1 1 B1, 1 1 CD, 13 sed l. o. 12 P, c. 14 B*R, 14 FMN,
om. AEG 2 IN I de AE, superscr. C* || IN DEO om. N 3 divina Scrip
tura | omnia scriptum N || symbolice | figurative superscr. C*, mg add. M
4 dicta | dona B, deum F || scire oportet transp. E 4—5 grossam | grossos
1. o. P 5 hanc om. BG || carnem mg D, carnes l. o. P || et* | et add. C || non
materiales | immateriales ABEFGP, materiales MN 5—6 deitatis | divini
tatis B, deitates l. o. MP 6 est interl. C || imaginibus | vel signis add. G
7 formis et notis | notis et f. F. || notis | noctis B, l. o. C, signis superscr. C* ||
sunt secundum nos | secundum nos sunt G || sunt om. A P II secundum | circa
superscr. C* || usi | usu MN 8 corporaliter dicuntur transp. N 9 autem |
enim ABEP || quaedam | quandam B, quidem F, signorum add. G, superscr.
C* || enim | est add. BCDEFGMNPR Io et* interl. B || non figurabilis |
infigurabilis B || et* om. F || visum | si visionem superscr. C*
Capitula ro—Ir 53
Canc.
; CAPITULUM I2 I, 12
DE EISDEM ADHUC
23 Cf. IS. LXVI 1, Act. VII 49. 25 Ibid. 26 BARUCH III 38.
58 Burgundionis Versio
62 IOH. V 22.
65 MATTH. XIX 28, XXV 31. 66—67 Act. XVII 31. 79 Cf.
IOH. VI 46.
Capitulum I3 6I
8o Cf. I Cor. I 23. 84 Cf. IOH. V 3o. 86 Cf. Col. I 15. 86—87 Cf.
Rom. I 2o. 88 Cf. II Cor. IV 4, Col. I 15; CYRILL. ALEX. Thesaurus
assert. Io et I P. G. 75 132 C et 25 A.; IOH. DAMASC. De imag. orat. I 9 ac
orat. 3 18 P. G. 94 124o C et 134o A. 9r Spiritus Dei: Rom. VIII 9, I Cor. II
11, III 16, VII 4o, Eph. IV 3o. Spiritus Christi: Rom. VIII 9. 92 in
tellectus Christi: cf. I Cor. II 16. Spiritus Domini: LUC. IV 18, Act. V 9.
ipse Dominus: cf. II Cor. III 17. 92—93 Sp. adoptionis: Rom. VIII 15.
Sp. veritatis: IOH. XIV 17, XV 26, XVI 13. Sp. libertatis: cf. II Cor. III 17.
Sp. sapientiae: Eph. I 17.
a*
62 Burgundionis Versio
hypostasi ens). Reliqua vero tria verba virtutes sunt animae, non
in propria hypostasi considerata; quorum quidem primum in
tellectus naturale est genimen, ex ipso semper naturaliter irrigatum;
secundum vero dicitur quod in corde est dispositum; tertium vero 115
est quod profertur.
I8. Spiritus intelligitur multipliciter: Spiritus Sanctus; dicuntur
autem et virtutes Spiritus Sancti spiritus; spiritus est et angelus
bonus, spiritus est et daemon; spiritus est et anima; est autem
860 I quando et intellectus spiritus dicitur; spiritus est et ventus, 120
spiritus est et aer.
Migne Canc.
I, 14 CAPITULUM 14 I, 1 4
PROPRIETATES DIVINAE NATURAE
(SCILICET SANCTAE TRINITATIS)
I. Increabile, sine principio, immortale, incircumscriptibile et
infinitum et aeternum; immateriale, bonum, conditivum, iustum, 5
16 Cf. Eph. II 2. 23—34 GREGOR. NAZ. loc. cit. 29—32 Cf. ibid.
68 Burgundionis Versio
;; CAPITULUM I8 $i;
DE DIABOLO ET DAEMONE
15 ecce om. BNP, del. C*, erant add. M*, superscr. C* || valde
bona transp. ACD, bona valde erant G, erant valde bona BNP, erant
bona valde F || liberi | et add. G || voluntate | et add. DGP 16 Simul !
similiter EFGN, similia P*, simul mg P* || autem | est add. G || eo |
omnia add. B || est* om. N 17 ordinati erant transp. B II erant !
erat l. o. C 18 ergo om. M || nimirum om. C, mirum B, l. o. M,
minimum P, nimirum mg P* || cum om. C || angelis | angeli A, angelum (?)
l. o. A 19 ad I in superscr. C* || malum | malo C*, corr. C* 2o habent |
habet C1, corr. C* || igitur | ergo G II virtutem | fortitudinem G, id est fortitu
dinem add. N, fortitudinem superscr. C* 21 aliquem I alique C*, corr. C*,
aliud F || dispensative | dispensante B, dispensatione G || concedantur | con
cedatur BDFGP, eis concessum fuerit mg add. M, superscr. C* || in* I u sed
del. D 22 porcis | et add. F || Permissione mg P || vero om. G 23 forti
tudinem | fortitudine C*, efficiunt superscr. C*, formationem A II et trans
figurantur om. B 24 secundum | in P*, corr. in mg P* II imaginationem I
fantasiam mg add. M, superscr. C* 25 angeli neque daemones transp. P ||
noverunt | et add. BG 26 tamen praedicunt l. o. transp. B || eis | ipsis A ||
revelante | revalente l. o. E 27 fiunt | fuit B 28 quidem | et add. BG II
quidem ea transp. P || fiunt | sunt ut fiunt A 28—29 quandoque | quando N
29 vero om. C II et | qui add. C*, quam C* || multum | multa FMN II mentiun
tur | mentiunt C*, corr. C* || non | neque N 3o vera | verum A 31 No
verunt | nominant l. o. E || et om. A II Scripturas | sacras add. N, superscr. C*
sacras scripturas B
¤; CAPITULUM 2I j;;
DE LUMINE IGNIS, LUMINARIUM, SOLIS ET
LUNAE ET ASTRORUM
24—25 Cf. Gen. I 16, Ps 135 8. 28—29 Cf. Gen. I 16, Ps 135 9.
86 Burgundionis Versio
lumen. Luminare enim est, non ipsum lumen, sed luminis recepta
culum.
40 4. Ex hiis luminaribus septem planetas aiunt; et dicunt eos
contrario caeli moveri motu; ideoque planetas (id est erraticos)
eos vocarunt; nam caelum quidem aiunt ex oriente in occidentem
889 moveri, planetas autem ex occidente in orientem; | simul autem
circumferre caelum sui ipsius motu, ut acutiori, septem planetas.
45 Septem autem planetarum nomina sunt haec: sol, luna, Iupiter,
Mercurius, Mars, Venus, Saturnus. Est autem, secundum unam
quamque zonam caeli, unum septem planetarum. In prima quidem,
scilicet superiori, Saturnum h; in secunda vero Iovem z; in tertia
vero Martem d; in quarta vero solem e; in quinta vero Venerem g;
50 in sexta vero Mercurium q; in septima vero et inferiori lunam c.
5. Currunt autem cursum incessabilem, quem conditor statuit
eis et quemadmodum fundavit eos, ut ait divinus David: “Lunam
et stellas, quae tu fundasti''. Quia enim dixit “fundasti'', signifi
cavit stabilitatem et immutabilitatem a Deo, dati eis ordinis et
lumen GFR, scilicet add. D*, impotens eis dare aliud lumen add. D*, impotens
ei dare aliud lumen superscr. C* || lumine | a priori lumine add. AGPR, ut
apporians alio lumine add. B, appariens alio lumine add. F, approprians
alio lumine add. M; tunc non ut approprians alio lumine secundum add. del. P,
addendo vacat || ut non vacans | ne superfluum G, superfluum id est primum
superscr. C* || non* om. MN, interl. P || maneret | remaneret ABC* DEFGMNR
38 Luminare . . . lumen om. F || non | ut add. P 4o hiis | esse add. B II
luminaribus | esse add. C* || planetas || esse add. G 4I contrario | econtra
rio F || caeli moveri | moveri celo G, celo moveri ABFP || ideoque | ideo ABG II
id est | et E || erraticos | errantios M || id est erraticos mg P* 42 vocarunt |
vocaverunt EGMP, vocarent F || aiunt mg P || ex oriente | errorem N
43 autem mg P || orientem | oriente N, movetur add. A II autem* om. A.
secum add. BC?D PR 44 circumferre caelum transp. BDGPR, celum secus
circumferre F 45 autem | vero P || nomina | nominum l. o. A 45—47 no
mina. . . planetarum om. E 45—46 Iupiter . . .Saturnus | etc. A 46 Sa
turnus mg P || Est | esse ABDEFGNP 47 zonam | zonarum FR || septem
om. G || septem planetarum transp. P 48 scilicet om. F || secunda | secun
dum C 49 solem | sole C || vero* om. G 5o q | q vel p in spatium liberum D* ||
septima | setima C || et om. EMNR || lunam | et stellas que tu fundasti add.
del. P 51 Currunt autem cursum | Currunt cursum autem A, cursum cur
runt autem l. o. A || quem | quoniam l. o. E || statuit | constituit FP, vel
ordinavit add. N 52 eos | eis F, vel ea add. N, et ea mg add. M, ea superscr.
C* || divinus | divus ADMN 53 quae | quas BF || Quia e. d. “fundasti**
om. B || enim dixit “fundasti'' om. N 53—54 significavit I significat G
54 dati | dari BEFG, dante PR || eis | ei AMN, eius l. o. E || et* ] vel G
52—53 Ps 84.
Capitulum 2r 87
147 MATTH. II 2.
Capitulum 2r 93
summum centrum; sol quidem sub terra, luna vero super terram.
175 Obumbrationem enim facit terra, et non potest solare lumen
illuminare lunam, et inde deficit.
I6. Oportet autem scire quoniam perfecte creata est luna a con
ditore, scilicet decima quinta: decebat enim completam generari.
Quarta autem die, ut diximus, creatus est sol; anticipavit igitur
180 solem undecim diebus: a quarta enim die usque decimam quintam,
dies undecim sunt. Ideoque et secundum unumquemque annum,
897 | duodecim menses lunae undecim diebus deficiunt a duodecim
mensibus solis. Qui enim sunt solis, 365 dies habent. Quarto vero
adiecto, secundum unosquosque quatuor annos, unus dies perficitur
185 qui dicitur bissextus; et annus ille habet 366 dies. Lunae autem
annus habet dies 354. Luna enim, ex quo genita scilicet renovata
fuerit, augetur, usquequo facta fuerit dierum quatuordecim et
dimidium et quartum; et incipit deficere usque dies viginti novem
et dimidium, et finaliter fit sine lumine; et rursus copulata soli
174 summum centrum | centrum suum E || sol | solem B II sub
terra | sub terra ABDEFGMNPR, in occasum superscr. C* || luna |
lunam BNP || vero om. F || lune v. super | in orientem superscr. C*
I75 enim | vero AP || facit terra transp. B || non potest | anticipat
superscr. C* 176 illuminare lunam transp. G || deficit | fecit C*,
deficit C? I77 creata om. C, capita l. o. P || creata est transp. EFMN II
creata est luna | est luna creata BG . 177—178 a conditore mg P* 178 de
cebat | dicebat N, l. o. M || completam | plenam B, plena superscr. C*, id
est plenam add. N I79 creatus est sol | creatus est cum sole G, creata est
cum (a l. o. P) sole BDEFMP, cum sole creata est A, creata cum sole N
I79—18o anticipavit i. solem om. G I79 igitur | ergo B, cum add. BDP,
del. P 18o solem | sole ABD || undecim | XV PR || enim | autem B II
usque | ad add. ABDEFGMPR 181 undecim sunt om. F || sunt om. E || Ideo
que | Ideo G || et om. N 182 deficiunt | efficiunt l. o. P183 solis' interl. P ||
solis* om. N || 365 I CCCLXVI G || Quarto | quarta B, die add. GR, diei super
scr. C* || vero om. G, die add. BFP 184 unosquosque | unumquemque AFP,
unos queque C, unum est scilicet (?) superscr. C°, unum quosque B II annos |
annorum CiP*, (anno)s C* 185 bissextus | dies bissextilis G || et interl. D II
366 dies transp. ACEM P, die 365 N, CCC dies LXVI D 185—186 Lunae...
dies om. G 186 annus | annis l. o. E || quo | eo C || scilicet | id est F, est et N.
et add. EM 187 augetur | agetur C || usquequo | usque EP || dierum
quatuordecim transp. P 188 dimidium | dimidii G 188—189 et quar
tum ... dimidium om. E 188 usque | ad add. ACDEFGPR II dies om. D Il
viginti novem | XXVIII A, XXX l. o. P
I79 Cf. num. 2 huius cap.; Gem. I 16. 186—192 Cf. S. EPHREM opera
omnia edit. Petrus BENEDICTUS, I (Romae 1737) 16 D—17 E, SEVERIANUS
GABAL. Orat. 3 2 P. G. 56 449.
Capitulum 2r 95
Migne
II, 9 CAPITULUM 23 II, 9
DE AQUIS
I. Sed et aqua unum quatuor elementorum est, factura Dei
optima. Aqua est elementum humidum et frigidum, grave et
5 deorsum ductile, facile effusibile. Huius vero meminit divina
Scriptura, dicens: “Et tenebrae erant super abyssum, et spiritus
Dei ferebatur super aquas''. Abyssus autem nihil aliud est nisi
aqua multa, cuius finis incomprehensibilis est hominibus. Igitur
in principio quidem aqua super omnem terram superfacietenus
10
redundabat. Et primum quidem fecit Deus firmamentum, separans
Migne Canc.
II, Io CAPITULUM 24 II, Io
62—64 qui ... immortalis est infra col. N* 62 est om. GM || mitium
om. M, mitum C, viventium A*BFGP, vicium A*, vel viventium superscr. N* ||
mitium terram | terram viventium B || terram | terras F 63 sanctos
s. est | susceptura est sanctos N || terra mg P* 64 igitur | ergo GR ||
infinitam | infinitum A 65 ad decentem | spatium liberum A. in
decentem BDFGNP, decentem M, ad docentem l. o. E 66 deveniet |
deveni B, deveneet C, vel deneget add. D* || datoris | datori F || datoris
t. bonorum | tantorum bonorum (1. o. beatorum E) datoris EG
1 CAPITULUM 25[24 C, 25 D*, om. ABEFGMNPR II 1 1 I c. 12 R. De
homine (del.) c. 12 G, 12 F, II D°MN, c. Io B, om. ACEP 2 DE PARA
DISO om. F 3 visibili et invisibili transp. D || erat | Christus add. del. E
4 et similitudinem om. B 6 ante | autem BGN || regiam I reginam G, re
gionem B 7 et om. P, vel F || omnium | omni F || ditem et mg D* || est om. N
7—8 est divus | divinus est P, est divinus F 8 divus paradisus | paradisus
divinus G || Eden | eodem F, eadem DiG, edon Ei, corr. D*E* 9 universae | uni
verso C || Eden | edes F, edom l. o. E || enim | id est N || 'voluptas' l voluntas
F, l. o. N, nominatur et add. C, et nominatur add. M Io excelsior | celsior AN
9o—91 Gen. II 16. 93 Cf. I Tim. VI 19. 95—97 Gem. II 17. 97—98Cf.
MATTH. xv 17, MARC. VII 19.
II2 Burgundionis Versio
Mi Canc.
;;;; CAPITULUM 26 iî,
DE HOMINE
daces | sunt add. P, tunc vere add. P* || et1 om. P || mentis solius !
talia solius mentis P || solius | anime superscr. C* II—I 2 doctrinam et
contemplationem | doctrinarum contempl. E, sunt add. ABCDEGMPR
12 quae | Quod D || vero | corporis add. F, que vero add. del M || sensum |
sursum l. o. E || sunt | mendaces add. P* 13 sunt laetitiarum transp. B
13—14 sunt naturales transp. PR 14 simul om. N 15 ut interl. P*, Rober
tus: ut cibi indigentie repletivi mg N || nutritivae | et add. AP* || indigentiae !
indigentiarum BC*GP* || repletivae | pletive C 16 veroi | quidem BFGR,
quid add. del. P || naturales om. N || quidem om. BGNP, vero F || necessariae |
necessitate sed del. N || vero* om. G || quae om. P 17 et | que add. BR ||
legem | sunt add. A P°, sunt legitime add. B || mixtiones | sunt add. E || hae |
vero add. del. M || enim om. A P, quidem G || in om. BP 18 quidem om. AG ||
totius | humani add. AF 18—19 autem est transp. FGR I9 et om. F,
vivere add. P || eis | eius C, l. o. M || vivere om. P, manere A || necessariae !
cesse A, sunt add. ACDEFGMNP 2o et' om. F || ebrietas et luxuria I
ebrietates et luxurie G || plenitudo | satietas superscr. C*, mg add. M || utili
tatem | utilitate C 21 excedentes | excedens Di (corr. D*) GN II in om. B ||
consistentiam | constantiam M || nostrae om. D || conferunt ] sed add. F
22 successionem | successiones EMN || et om. F || Cum | eum l. o. E 23 me
cessarias simul transp. P 24—25 non necessarias ponere | ponere n. ne
cessarias A, que add. ABDEFN*P, qui add. GMPiR, tunc tamen et add. F,
Robertus non ponit “que'' mg P
Migne
II, 14 CAPITULUM 28 ;;;;
DE TRISTITIA
Migne Canc.
II, 15 CAPITULUM 29 II, 15
DE TIMORE
;s; CAPITULUM 3o É.
DE IRA
I. “Ira vero est fervor eius qui circa cor est sanguinis, ex evapo
ratione fellis vel returbatione fiens; ideoque fel dicitur vel fellea.
5 Est autem quando ira est et desiderium vindictae. Iniustitiam enim
933 passi, | vel estimantes iniustitiam pati, irascimur, et fit tunc mixta
haec passio ex concupiscentia et ira''.
2. “Species autem irae sunt tres: ira quae vocatur fel, et mania,
et cotus (id est furor). Ira enim, principium et motum habens, ira
5 esti interl. P || futurae interl. P 6 vero om. G || vero est omn. F.
transp. N || in | operatione add. del. B || expectatione | expectatorie G II
autem om. N || est haec transp. F 7 vero1 om. N, autem GP || est timor
transp. D || turpi | tempore A || actu | actio A, acto DG, acta l. o. P, re
gestu superscr. C* || hoc vero transp. BD || insperabile | est interl. add. C,
inseparabile est ABDEFGMNP 8 est timor transp. P 9 inassueta !
insueta DG, mansueta P || imaginatione | fantasmate superscr. C* Io infor
tunium | infortuitum E || enim | vero P Io—I I infortunari | infortunarie E,
infortunare M, infortunate AGP, infortunati l. o. N I I actionis om. F ||
agonizamur | agoni paramur C, agoniamur ADEFG, aguniamur B
I CAPITULUM 3o|3o D*, om. ABCEFGMNR || 16 sic D*MNP, c. 14 B,
17 G, c. 17 R, om. ACEF 2 DE oppp. P 3 est fervor transp. BGP, fer
vorem l. o. P, furor est D || eius om. P || cor | corpus G 3—4 evaporatione !
vaporatione ABEGM 4 fellis | felliis C, Robertus: ex evaporatione colere
mg N || veli | in M, tum add. P* || returbatione | tetumbatione A*, deturba
tione A*, per recurbationem D, perturbatione FN*P, retributionem N*,
in returbationem M || fiens | id est factus superscr. N 5 quando | quoniam B,
quandoque FGN R || est et om. GR, est A, animositas et N || vindictae | vite G,
repunctionis AD (corr. D*), punitionis vindicte M, vindictae et repunitionis P,
repunitionis N 6 vel om. A || estimantes | existimantes A, stimantes C ||
iniustitiam om. N || iniustitiam pati transp. F || fit | sic BDEG 7 concupis
centia | concupiscentiis A 8 et om. F 9 id est | et N || Ira* I Iram B ||
enim | est add. G || et motum mg P || habens om. MN, mg E 9—1o ira et
fel vocatur | vocatur ira et fel F
;; CAPITULUM 31 ;;;
DE IMAGINATIVO
Migne Canc.
II, 18 CAPITULUM 32 II, 18
DE SENSU
16—2o Ibid. Io edit. cit. 657 A B. 21—28 Ibid. II edit. cit. 657 B—66o A.
Capitulum 32 I27
29—37 Ibid. 9 edit. cit. 656 B. 39—4o Ibid. 8 edit. cit. 4o 649 B.
4o Ibid. 652 A. 42—51 Ibid. 652 B—653A.
I28 Burgundionis Versio
Migne Canc.
II, 19 CAPITULUM 33 II, 19
DE EXCOGITATIVO
ipso''. 10
Migne Canc.
II, 2o CAPITULUM 34 II, 2o
DE MEMORATIVO
Migne Canc.
II, 21 CAPITULUM 35 II, 2r
DE INTERIUS DISPOSITO ET PROLATO SERMONE
71—73 Ibid. 13 B.
Capitulum 36 I37
185 Quia vero et hypostases indistabiles sunt, unum est et quod volun
tabile, et unus motus trium hypostaseon. In hominibus autem,
quia natura quidem una est, una et naturalis voluntas; quia vero
hypostases separatae sunt, et distant ab invicem et secundum
locum et tempus, et secundum eam quae ad res est dispositionem,
140 et secundum alia plurima, huius gratia differentes sunt voluntates
et sententiae. In Domino autem nostro Iesu Christo, quia quidem
differentes sunt naturae, differentes sunt et voluntates naturales
suae deitatis et suae humanitatis, scilicet voluntativae virtutes.
Quia vero una hypostasis et unus volens, unum et quod volunta
145 bile, scilicet gnomicon (id est sententiativa) voluntas, humana
sua voluntate sequente scilicet divinam suam voluntatem, et haec
volente, quae divina eius voluntas volebat velle eam.
I5. Oportet autem scire quod aliud quidem est thelisis, aliud
vero bulisis; aliud vero theliton et aliud theliticon, et aliud thelon.
150 Nam thelisis quidem (id est voluntas) est ipsa simplex virtus
volendi. Bulisis vero (id est voluntas) est quae circa quid thelisis.
Theliton (id est voluntabile) autem est quae supposita est thelisi
res, scilicet quod volumus, puta movetur appetitus ad cibum, —
qui simpliciter quidem appetitus, qui rationalis thelisis (id est
voluntas) est; appetitus autem qui ad cibum, bulisis (id est volun- 155
tas) est, ipse autem cibus theliton (id est voluntabile) est. —
Theliticon (id est voluntativum) autem est quod habet volunta
tivam virtutem, puta homo. Thelon (id est volens) autem, ipse qui
utitur thelisi (id est voluntate).
949 I6. Sciendum autem est quod thelima quandoque quidem | the 160
I5I volendi | et dicitur apud grecos thelisis; alio vero modo est voluntas
add. ABDEFGMNPR (sed vero om. BG) || Bulisis vero id est voluntas est om.
ADEFGMNPR, bulisis tantum B; cf. notul. praec. II quid | quidem N, est
add. FPR || thelesis | et dicitur apud grecos bulisis add. ABDP, et dicitur
apud grecos thelisis id est bulisis add. FGMN, dicitur apud grecos thelisis
id est vialisis (thelisis E*) id est add. E 152 Theliton id est | id est theliton P||
autem om. ABMP, animi G, vacat N || est* om. P I52—153 thelisi res
sic C, prime voluntati ABDEFGMNPR, res add. BDEFGMN I53 quod |
quam DEFG, quam quod M || movetur | movere E I54 qui* | quid N ||
appetitus | id est primus add. E || qui* | motivus voluntatis D, motus voluntatis
BEGMNPR, motus F, voluntatis A || rationalis | voluntatis add. F || id est
sic CD*, om. ABD1EFGMN PR I55—156 appetitus . . . voluntas | est
appetitus autem qui ad cibum bulisis voluntas est mg P* I 55 qui | que B II
bulisis (id est voluntas) est sic C, bulisis voluntas est scilicet significatum A,
est bulisis voluntas est scilicet signitivum B, om. Di, bulisis est voluntas secun
dum (scilicet superscr.) significatum mg D*, bulisis voluntas est secundum
significatum EFMN, est scilicet bulisis voluntas est secundum significatum G,
scilicet secundum significativum add. P 156 cibus | cibum BEM II theliton
id est om. AB, thelisis id est MNPR, sed del. P, thelisis mg tantum EF ||
voluntabile | voluntale l. o. DEF || est* om. F, interl. N 157 Theliticon |
autem add. ABEGP || autem om. ABEGP || quod | qui superscr. C* || habet |
propter F, quod habet add. del. P 157—158 voluntativam | voluntariam E,
habet add. del. M 158 Thelon | theliticon ABEF || (id est volens) autem,
ipse I autem id est volens ipse ABP, id est volens ipse autem N, id est volens
ipse EG, id est ipse volens F 159 thelisi (id est voluntate) | voluntate thelisi
PP, voluntate tantum ABDEGMN; in fine secundum primum significatum
add. ADEFGN PR, secundum primum signatum add. B 16o—163 Scien
dum ... sententialis | Secundum Robertum: Oportet autem scire quoniam,
thelema aliquando quidem voluntatem ostendit, id est voluntativam virtutem,
et dicitur thelema naturale; aliquando autem voluntas dicitur thelema sen
tentiale mg N* 16o autem est transp. E I6o—161 thelima . . . scilicet
sic C, voluntas dicitur thelima secundum primum significatum est id est AE,
voluntas cum secundum primum significativum est id est B, voluntas cum
(cum om. N) secundum primum significatum est thelima (thelima om. MN)
dicitur (dicit D, dictum F) DEGMN, voluntas cum secundum primum signi
13•
I42 Burgundionis Versio
Migne Canc.
II, 24 CAPITULUM 38 II, 24
DE VOLUNTARIO ET INVOLUNTARIO
17—18 Cf. ibid. 3o edit. cit. 72o B. 19—27 Ibid. 3o edit. cit. 4o
72o B.
I46 Burgundionis Versio
27—28 Ibid. 31 edit. cit. 725 A. 31—32 Ibid. 725 A B. 33—38 Ibid. 32
edit. cit. 728 B. 38—43 Ibid. 31 adit. cit. 725 BC.
Capitulum 38 I47
quem, scilicet eum qui passus est; quid, scilicet id quod actum est, 40
forsan occidit; quo, scilicet organo; ubi, scilicet loco; quando, scilicet
in quali tempore; qualiter, modus actus; propter quid, scilicet
propter qualem causam.
956 4. | Sciendum quod sunt quaedam media involuntarii et volun
tarii, quae, indelectabilia et tristitia entia, propter maius malum 45
acceptamus, ut propter naufragium iactamus quae in navi.
5. Sciendum quod “infantes et irrationabilia volenter quidem
faciunt, non tamen eligentia; et quaecumque propter iram agimus
non praeconsiliati, voluntarie facimus, non tamen et secundum
electionem. Et amicus repente supervenit, nobis voluntarie 50
quidem, non tamen et eligentibus. Et qui thesauro sine spe
potitur, voluntarie potitus est, non tamen et eligens''. Omnia
haec voluntaria quidem, propterea quia in eis laetamur, non
tamen secundum electionem, propterea quia non a consilio:
oportet autem omnino consilium antecedere electionem, sicut 55
dictum est.
44—46 Cf. ibid. 3o edit. cit. 72o B. 47—52 Ibid. 33 edit. cit. 732 A.
I48 Burgundionis Versio
Migne Canc.
II, 25 CAPITULUM 39 II, 25
Migne Canc
II, 26 CAPITULUM 40 Íïç
DE HIIS QUAE FIUNT
I. Eorum quae fiunt, haec quidem sunt in nobis, haec autem
non in nobis. “Igitur in nobis quidem sunt'', quae nos sumus liberi
5 arbitrio facere et non facere; hoc est, “omnia quae per nos volun
960 tarie aguntur: non enim voluntarie I dicerentur agi, actu non ente
in nobis; et simpliciter quae sequitur laus vel vituperatio, et in
quibus est conversio et lex. Principaliter autem in nobis sunt
animalia omnia, et de quibus consiliamur; consilium autem eorum
quae pariter contingunt est. Pariter autem contingens est, quod 10
et ipsum possumus et oppositum ei; facit autem huius electionem
intellectus noster, et hic est principium activum. Haec igitur sunt
quae in nobis, quae pariter contingunt, puta moveri et non moveri,
impetum facere et non facere, appetere necessaria et non appetere,
mentiri et non mentiri, dare et non dare, laetari in quibus oportet 15
et non laetari similiter et in quibus non oportet, et quaecumque
talia, in quibus sunt virtutis et malitiae opera. Haec enim sumus
liberi arbitrio facere. Eorum autem quae pariter contingunt sunt
et artes''. In nobis enim est percipere quamcumque voluerimus
artem, et non percipere. 20
;:; CAPITULUM 41 É,
PROPTER QUAM CAUSAM LIBERI ARBITRIO FACTI SUMUS
I. “Inquimus igitur rationali confestim cointrari liberum
arbitrium. Omne enim generabile et vertibile est''. Quorum enim
5 principium generationis a versione incepit, necesse haec vertibilia
esse. Versio autem est non entia ad esse deduci, et “ex subiecta
materia'' aliud quid generari. Igitur inanimata quidem et irrationa
lia vertuntur secundum praedictas corporales alterationes; rationa
lia vero secundum electionem. “Rationalis enim hoc quidem est
anima irrationalis non habeat voluntatis arbitrium, subdita ista sunt eis
naturis quae praeditae sunt arbitrio voluntatis, nec omnibus omnia, sed sicut
distribuit iustitia creatoris. — V De civitate Io: Amplectimur fideliter et
veraciter confitemur dei praescientiam et liberum voluntatis arbitrium, illud
ut bene credamus, hoc ut bene vivamus; male autem vivitur si de deo non bene
creditur. Absit a nobis eius negare praescientiam, ut libere velimus, quo adiu
vante simus liberi vel erimus infra column. add. N*; videsis De Genesi ad litteram
libri duodecim VIII 23 P. L. 34 39o; V De civitate Dei Io 2 P. L. 41 153
21 Oportet | opere l. o. E II scire | quidem add. G || quidem | est add.G
22 autem | et M 23 providentiae I vel procurationis add. B, superscr. C*
1 CAPITULUM 41141 D*, 4o C, om. ABEFGMN PR || 27 | sic DsMN,
c. 28 R, 28G, 26 F, c. 25 B, om. ACEP 2 PROPTER... SUMUS, om. N,
fere ablata a conglutinatore in F II PROPTER I Per B II ARBITRIO | arbitrii
ABGMPR II FACTI om. P II SUMUS om. M 3 Inquimus | In quibus
ABEFGMNPR || igitur om. N, cum add. ABDEMNPR, esse G, causa F ||
rationali | rationale G, cum rationali superscr. C* || cointrari | cointrare CD*,
corr. D*, commitetur ABEGMNR, committatur P, comitari F 4 arbitrium
om. C || enim* om. AB || generabile | generale P || et om. P 5 generationis
om. A || a versione | conversione G, a cisione P || incepit | incipit P || necesse !
est add. AC PR 6 esse1 om. MN, interl. E || non entia I ex non entibus
superscr. C* 7 quid | quidem G || generari | fieri superscr. C* || inanimata !
in animam l. o. E 7—8 irrationalia | irrationabilia AEFGMNPR, irrationa
bilia vertibilia B 8 vertuntur | quidem add. BG II corporales alterationes
transp. F 8—9 rationalia | rationabilia ABEFGMNPR 9 Rationalis !
creature superscr. C* || enim om. AFR, quidem add. MN, creature add. G.
nature add. E || hoc quidem transp. AP || est om. M
;E; CAPITULUM 42 É
DE HIIS QUAE NON IN NOBIS SUNT
Eorum autem quae non in nobis, haec quidem ex hiis quae
in nobis habent principia, scilicet causas, hoc est remunerationes
5 actuum nostrorum et in praesenti et in futuro saeculo; reliqua
vero omnia a divina voluntate dependent. Nam generatio quidem
omnium ex Deo, corruptio autem propter nostram malitiam
inducta est ad supplicium et utilitatem: “Deus enim mortem non
fecit, neque iucundatur in perditione viventium''. Per hominem
10 autem magis mors, hoc est per Adae praevaricationem; similiter
autem et reliqua supplicia. Reliqua vero omnia Deo reponenda.
Etenim generatio nostra conditricis eius virtutis est; et permanentia
27 Oportet | autem add. BG II quoniam | et add. C II angeli |
alii G 28 existunt | existant F || et* om. G || ut I sic EM II Et I quod
add. D || ostendit | ostenditur BP, ostendendum M || quidem | quod EM
29 conditore | conditione AM || libertate | libere superscr. C* || vero !
quidem G 3o inventor | eventor G || quae om. A || ipso | disistentes add. B,
superscr. C* 31 ordines om. E, agmina M, superscr. C* || angelorum | qui
add. ABDEGMNPR II in bono | scil. ostendunt id superscr. C*
1 CAPITULUM 42|42 D*, om. ABCEFGMNPR || 28 | sic D°MN, c. 29 R,
29 G, 27 F, c. 26 B, om. ACEP 2 DE ... SUNT om. C || NON om. A BE ||
IN NOBIS SUNT | sunt in nobis FMN 3 Eorum | Horum DFMN || non
om. ABP, interl. E || non in nobis | in nobis non F, sunt add. BFG 24 habent
principia transp. P, habent principium F || remunerationes | renunciationes M.
remurationes Ci, corr. C* || 5 et1 om. MN 6 a om. P || voluntate | consilio
superscr. C* || generatio mg E 7 omnium mg A || autem | enim ABDEGM
NPR, quidem omnium add. B || nostram | naturam l. o. D 8 est | et add. N ||
et | ad add. C 9 viventium | unientium B || Per | Propter NP IO autem
| DE PROVIDENTIA
et quae futura ei soli cognita. Omnia autem dico quae non in nobis:
quae enim in nobis, non providentiae sunt, sed nostri liberi arbitrii.
4. I Providentiae autem haec quidem secundum acceptationem 30
989 Io. Oportet scire quod Deus antecedenter vult | omnes salvari
75 et regno eius potiri. Non enim in puniendo plasmavit nos, sed ad
participandum bonitatem eius ut bonus. Peccantes autem vult
puniri ut iustus.
II. Dicitur igitur prima quidem antecedens voluntas, et ac
ceptatio ex ipso existens; secunda autem sequens voluntas, et
80 concessio ex nostra causa. Et ipsa duplex: haec quidem dis
pensativa et eruditiva ad salutem; haec autem desperativa ad
finalem punitionem, ut diximus. Haec autem in hiis quae non
in nobis.
Canc.
;: CAPITULUM 44 II, 3o
DE PRAECOGNITIONE ET PRAEDETERMINATIONE
et in malitia sumus.
3. Poenitentia est ex eo quod praeter naturam ad quod secundum
naturam, et ex diabolo ad Deum reversio per compunctionem et
labores.
25 4. Hunc igitur hominem conditor masculum constituit et tribuit
ei sui ipsius divinam gratiam, et in communione eius per hanc
ipsum fecit. Unde et animalium nominationem prophetice, ut
servorum sibi datorum, dominative fecit. Secundum imaginem
enim Dei et rationalis et intellectualis et liber arbitrio factus,
30
decenter terrestrium principatus suscepit a communi universorum
conditore et dominatore.
5. Sciens autem praecognitor Deus, quod in transgressione
fiet et sub corruptione cadet, fecit ex ipso feminam, auxiliatricem
18 luminis | a lumine ABDEFGMNPR est om. F || eo interl. D, et
add. B 18—19 naturam | est add. A*BC*DEFGMNPR I9 et in I in
F, sed ex Ai, corr. A* I9—2o sumus . . . virtute mg A I9 ex
interl. D 2o naturam | est add. BDFGN P || scilicet om. ABDNP ||
quod | est add. B || devenimus | deveninimus l. o. C, deveniemus F,
est deveniemus GP 2I et om. G 22 ex | ob B || quod* | secundum
naturam est ex virtute add. del. N, est tunc add. N || ad | id add.
BDEFGMPR 23 et1 om. BG || reversio | conversio G || compunc
tionem | compunctionem C*, corr. C*, eruditione, continentiam, religione,
castigatione superscr. C* 24 labores | laborem ADGMNPR, dolorem B
25 masculum constituit | masculum construxit ABDGNPR, construxit
masculum FM, statuit add. DFGMPR || et om. P 26 ei | eis l. o. M ||
ipsius | potius N || divinam gratiam transp. F || communione vacat G, com
munionem l. o. B, communicatio N, communicatione E* || eius | ipsius F,
sui superscr. C*, Dei mg add. D* || hanc | huc A*, hunc A* 27 ipsum !
ipsu C*, corr. C*, ipsam BG. ipse quia F || fecit | homo add. C* || prophetice I
proferente B || ut om. F 28 servorum | suorum N, denominatorum add.
del. G || sibi | ipsi add. P, ipsi ABCDEFGMN, sibi superscr. C* || datorum I
datorem F || dominative | donative G, dominatione A || Secundum om. P
29 intellectualis | intellectu alis l. o. A || liber | libero F, liberi M, superscr. C* ||
arbitrio | arbitrium superscr. C* || factus | et add. B 3o decenter | decen
tem A || principatus | principatum BR, (principa)tum superscr. C* || suscepit |
honoratus ei commissus est superscr. C* 31 conditore | conditorum F || et
dominatore om. M, et donatore G, dominatorum F 32 autem I enim G II
quod | quid AFN 33 fiet | fieret DFGNP, fieret homo superscr. C* || cor
ruptione | corruptionem CEGMR, correctione B || cadet | caderet BDFGNP II
ipso | eo BG || feminam | feminanam l. o. D II auxiliatricem I sibi add. FM
27—28 Cf. Gen. II 19—2o. 32—34 Ibid. I8 et 21—25.
Capitulum 44 I63
78 Sap. II 24.
166 Burgundionis Versio
;;; CAPITULUM 46 Ê.
DE MODO CONCEPTIONIS DEI VERBI ET DIVINA EIUS
INCARNATIONE
4—17 LUC. I 26—38. 5—6 Hebr. VII, 14, 13. 7 Cf. infra cap. 87.
II MATTH. I 2I.
Capitula 45—46 I7I
sed sub unum perfecta, ipsum quod Dei Verbum existens carni
80 hypostasis. Non enim prohypostati (id est praeexistenti) secundum
seipsam carni unitus est Deus Verbum, sed inhabitans in utero
sanctae Virginis incircumscripte, in eius hypostasi ex castis semper
Virginis sanguinibus carnem animatam anima rationali et in
tellectuali substituit, primitias assumens humanae massae, ipsum
85 Verbum factum carni hypostasis. Quare, simul caro, simul Dei
988 Verbi caro, simul caro ani|mata, rationalis et intellectualis. Ideo
non hominem deificatum dicimus, sed Deum humanatum. Ens
enim natura perfectus Deus, factus est natura perfectus homo
idem ipse; non vertens naturam, neque fantasas (id est imaginans)
4o dispensationem; sed assumptae ex semper Virgine et rationabiliter
et intellectualiter animatae carni, et in ipso esse sortitae, unitus
secundum hypostasim inconfuse et inalterate et indivise, non
paulatim superscr. C* || additamentis | additamentum P, scil. apositionibus
superscr. C* || expleta forma | expulta forma F, consumata figura superscr. C*
29 sed | non add. A, nec add. BDEFGMNR, ut add. P || unum perfecta |
una perfecta GP, unum perfectam DN, una simul non unitum superscr. C* ||
quod Dei transp. ABEFMN PR, deique G, Dei D || Verbum | erat add.
ABEFGMNPR || carni om. P, carnem BE, corr. E*, carne AFGMNR, secun
dum add. ABFGMNPR, erat add. C* 3o prohypostati id est om. C II
id est om. F || praexistenti | preexistente CEFMNPR, praexistentie AG
31 seipsam | seipsum EMR || carni unitus est | est unitus carni G, est carni
iunctus B, carni iunctus est P || Deus | dei G 32 sanctae | dei genitricis
add. G || eius | suas eius P, sua superscr. C* 33 carnem | carinem A II
animatam | animata C 34 substituit | constituit superscr. C* || primitias |
primitiam C, minores mg C* || assumens humanae massae | sic C°, assumens
nostrae massae ACDEFNPR, assumens massae nostrae M, nostrae massae
assumens BG 35 factum | factam l. o. F || carni | carne AC, carnem FR II
simull | caro add. del. E 35—36 Dei Verbi transp. FGR, Dei D 36 caro* |
simul verbi dei caro mg add. D || animata | anima add. A || rationalis et in
tellectualis | rationali et intellectuali AF, sed et interl. F, et add. E 37 huma
natum | deus add. B 38 natura* | vera F || perfectus* | perfecta l. o. C,
est add. B || Deus om. ABEGMNPR || factus est om. BP est N || natura
perfectus homo om. NP || perfectus* | perfecta l. o. C 39 idem om. E, vero
idem P || ipse | et add. M || non | vero A || naturam | in natura add. E ||
fantasas id est om. C || id est om. B, id est fingens mg add. D* 39—4o imagi
nans dispensationem | fingans humanationem superscr. C* 4o assumptae
om. ABDEFGMNPR || ex om. P || ex semper transp. F || rationabiliter !
rationaliter E 41 et' om. B || ipso | ipsa D*G || esse | id est essentiam
superscr. C* || sortitae om. G 42 secundum | sanctam l. o. E || inalterate |
inalate l. o. D
5. Sed hoc est quod facit haereticis errorem, “quod idem dicunt
naturam et hypostasim''. Quia autem unam hominum naturam
50 inquimus, sciendum quod non inspicientes in eam quae animae et
corporis rationem hoc dicimus. Impossibile enim unius naturae
dicere animam et corpus ad invicem comparata. Sed, quia plurimae
hypostases (id est personae) hominum sunt, omnes autem eandem
suscipiunt rationem naturae; — omnes enim ex anima sunt com
55 positi et corpore, et omnes naturam animae participant et sub
stantiam corporis possident; — communem speciem plurimarum
et diversarum hypostaseon (id est personarum) unam naturam
inquimus, unaquaque scilicet hypostaseos (id est persona) duas
naturas habente et in duabus perfecta naturis, animae dico et
60 corporis.
993 6. | In Domino autem nostro Iesu Christo non est communem
speciem suscipere. Neque enim generatus est, neque est, neque
unquam generabitur alius Christus ex deitate et humanitate, in
deitate et humanitate Deus perfectus idem et homo perfectus.
65 Hinc non est dicere unam naturam in Domino nostro Iesu Christo.
48 quod* | dicit add. del. M || facit haereticis transp. G || quod* om. M, qui N
49 Quia sic l. o. C, Qui ABCDFGMNPR, Quod E || hominum naturam transp.
BG 5o sciendum | scientes l. o. E || non om. A || in om. N, ad superscr. C*
5o—51 animae et corporis transp. BG 51 rationem | unionem B || dicimus !
aimus A || enim | est add. EFP 52 quia om. A || plurimae | plures E
53 eandem | eam B 54 rationem | unionem B || rationem naturae transp. P ||
enim | autem F || ex anima sunt | sunt ex anima P 55 naturam | natura
C1D, corr. D4 56 possident | habent superscr. C* || communem | parti
cipant P || plurimarum | plurimari M 57 diversarum | specierum add. E
58 inquimus | et add. G || unaquaque | unaqueque CN, unamquamque P ||
scilicet om. N 59 et1 om. F || perfecta | perfectis ABCDEFMN PR, (per
fe)ctas superscr. C* || perfecta naturis | naturis perfectis A 61 autem om. G ||
Christo | ita quod hoc nomen Christus univoce dicatur de pluribus secundum
eandem rationem; non enim sicut nature anime et corporis que in homine
sunt, ex quibus est, sequitur species communis quae in pluribus invenitur, sic
unionem (sic hic add. del.) in deitate et humanitate; sequitur autem vel alia
species communis, quia haberent alia quam haec species 'homo' et hic autem
contingenter si alium hominem verbum dei assumeretur add. P 62 generatus
factus superscr. C* || neque est om. BEFGN 63 generabitur | fiet superscr.
C* || in deitate et humanitate om. EGMN 64 idem et homo perfectus
mg D 65 Hinc | Hic P, vero add. BP || non | vero N
et matre et nobis.
Migne
III, 4 CAPITULUM 48 III, 4
997 | DE MODO RETRIBUTIONIS
4o I Corr. II 8.
Capitula 48—49 I83
;;; CAPITULUM 49 É;
DE NUMERO NATURARUM
18 Cf. Philipp. IV 7.
Capitulum 49 I85
1001 unitae sunt, et indistanter divilsae, et numerantur et numerus
divisionem vel distantiam, vel alienationem vel incisionem in
ipsis non operatur: unum enim Deum cognoscimus Patrem et 80
Filium et Spiritum Sanctum; eodem modo et Christi naturae,
etsi unitae sunt, sed inconfusibiliter unitae sunt; etsi in invicem
circumincedunt, sed eam quae ad invicem et versionem et trans
mutationem non suscipiunt. Custodit enim alterutra sui ipsius
naturalem proprietatem intransmutabilem. Ideoque et numerantur, 85
et numerus non introducit divisionem. Unus enim est Christus in
deitate et humanitate perfectus: numerus enim non divisionis
vel unitionis causa aptus natus est esse, sed quantitatis numera
torum significativus, sive unitorum sive divisorum: unitorum
quidem, quoniam quinquaginta lapides habet murus; divisorum 4o
autem, quoniam quinquaginta lapides iacent in campo hoc; et
unitorum quidem, quoniam duae naturae sunt in carbone, ignis
dico et ligni; divisorum autem, quoniam natura ignis alia est et
ligni alia, alio modo uniente et dividente ea, et non numero. Quem
admodum igitur impossibile tres hypostases deitatis, etsi unitae 45
sunt invicem, unam hypostasim dicere, propterea ut non con
;;; CAPITULUM 5o í
QUONIAM OMNIS DIVINA NATURA IN UNA SUI HYPOSTASEON
(ID EST PERSONARUM) UNITA EST OMNI HUMANAE
NATURAE, ET NON PARS PARTI
47 igitur est transp. FMN 47—48 Verbum Dei transp. N*P, verbum
tantum N1 48 mediante | mediantem A, l. o. B || Dei* | dicitur l. o. B ||
puritate | puritati ABDGNPR, puritatis l. o. N || grossitie | grossitiei D ||
higemonikon om. C || enim om. GP, nam C, enim interl. D*, est E
49 id est om. C || dux | vel add. BDEFGN PR, pre M || principalis sic
AC, l. o. N, principale BDEFMN PR, om. G || quidem et animae | anime
quidem A, quid anime F, quidem anime P, anime BG, quidem et a
se N II carnis | et add. D, quidem add. B || intellectus | est add. C*M
5o intellectus* om. C, eum l. o. D, anime add. del. M || quod | est add. B,
est quod P || purissimum | est add. PR || et om. BEP || intellectus* |
intelligentie superscr. C°, est add. C*PR, geniturae add. B 51 quidem |
quid GM || quidem conceditur transp. E, conditur quidem l. o. E || a | Deo
add. A, id est Deo add. D* || propriam | proprium ABEFR II intellectus |
(intelli)gentia superscr. C* 52 Christi | hymogeniam add. del. A || demon
strat | monstrat C 53 id | idem N || haec | hoc F || quae | quod FG 54 Re
gio | receptaculum add. A, superscr. C* || factus | generatus superscr. C* ||
est om. A || deitatis | deitates l. o. M || ipsi | christi N 55 sicut | secundum
M || et om. G || caro | et add. E || cohabitator | habitator F || ut | sicut C
55—56 haereticorum scelerosa transp. E, perniciosa superscr. C* 56 errat |
erat A BDEFGMNPR || utique medimneon l. o. transp. F 57 modium
om. A, modicam G, medium BFNPR || capiet om. A, et add. F || dimedimnon
id est om. A || modia | media ABCEFGMNPR, medea l. o. C 57—58 cor
poraliter om. DEG 58 ayla I ampla F, animalia M, alia N || id est | enim N ||
immaterialia | incorporalia add. NP, superscr. C*, et in contralia (sic) add. F ||
iudicans om. M 58—59 Deus perfectus transp. A 59 homousios |
consubstantialis add. F, id est consubstantialis superscr. C* || et* om. A B ||
et* | est A || nobis | et add. EPR 6o dicetur | et add. P || parti | parte A,
potestati M, om. F || ipso | christo DN PR, superscr. C°, est add. del. B II
unita | vita C
16*
I9o Burgundionis Versio
esse carni. Ideo non possumus dicere: natura Verbi passa est;
non enim passa est deitas in ipso. Dicimus autem humanam na
turam passam esse in Christo, non tamen omnes hypostases (id
est personas) hominum ostendentes; et humana natura passum 80
cessio generata est. Nam ipsa quidem per omnia pertransit quemad
modum vult et circumincedit, per ipsam autem nihil. Et ipsa
quidem ex propriis gloriationibus carni tradit, manens ipsa im
passibilis et carnis passionum imparticeps. Si enim sol, nobis
proprias actiones tradens, manet nostrorum expers, quanto magis 70
solis et factor et Dominus.
Migne Canc.
III,8 CAPITULUM 52 III, 8
Nos enim “sanctus Deus'' de Patre assumimus, non ipsi soli deitatis
determinantes nomen, sed et Filium Deum scientes et Spiritum
Sanctum; et “sanctus fortis'' de Filio ponimus, non exspoliantes
virtute Patrem et Spiritum Sanctum; et “sanctus immortalis''
de Spiritu Sancto ordinamus, non extra immortalitatem ponentes
15
Patrem et Filium, sed in unaquaque hypostaseon (id est persona
rum) omnes has theonymias (id est Dei nominationes) simpliciter
et absolute excipientes, et divum Apostolum imitantes, aientem:
“Nobis autem unus Deus Pater ex quo omnia, et nos ex ipso; et
unus Dominus Iesus Christus, per quem omnia, et nos per ipsum";
sed et theologum Gregorium, ita alicubi dicentem: “Nobis
autem unus Deus Pater, ex quo omnia; et unus Dominus Iesus
Christus, per quem omnia; et unus Spiritus Sanctus, in quo omnia;
hoc, id est 'ex quo' et 'per quem' et 'in quo' non naturas incidenti
bus, neque enim metepipton (id est transportarent) praepositiones
25 hae vel ordines nominum, sed characterizantibus unius et inconfu
Canc.
Ę, CAPITULUM 55 III, 1 1
cidentium | eorum que accedunt superscr. C*, neque add. B || atomo | id est
individuo superscr. C* Io—II considerata natura | considerato F II in
carnatus I (incarna)tum superscr. C* || nuda mg D 12 cogitatur | considera
tur ABDEFGN PR, considerat M || non | non add. C, neque F || enim incar
natio transp. F, est add. BC*P
17 Buytaert, Damascene, De Fide Orthodoxa
2o4 Burgundionis Versio
;, CAPITULUM 56 jî,
QUONIAM THEOTOCOS (ID EST DEI GENITRIX)
QUAE SANCTA VIRGO
I. Theotocon autem (id est Dei genitricem) principaliter et vere
sanctam virginem Mariam praedicamus. Sicut enim Deus vere 6
qui ex ipsa natus est, ita vere theotocos (id est Dei genitrix) quae
64 et quoniam transp. G || figuratur | id est incorporatur vel efficitur
superscr. C* II scilicet | aut C, incorporatur vel efficitur add. E, id est aut
incorporatur vel efficitur M, id est incorporatur vel efficitur scilicet D,
id est incorporatur vel efficitur ABFGNP 65 dictum est transp. AG
66 enim | sic ACD*GM, om. BDEFNPR || ordinatur | ponitur superscr. C*
67 enim Patrem | autem Patrem esse F 69 quidem | quidam quidem, l. o.
quidam quidam M 71 commune | hec natura deus add. C* || et in | non N
72 ordinatur | ordinarum G || denominative | denominatione BEMPR 73 est
om. D II qui | quod D || divinam | deivanam (sic) M 74 qui | quod DE,
habet add. DGMR || humanam B, habet add. N, naturam add. F 75 Pater |
ipse N || Spiritus Sanctus transp. F 76 incarnationi | incarnatio N, in
carnationem EF || communicant | communicavit CEMNP. incommunicavit
l. o. C 77 id est | secundum add. G || signa | significat A 77—78 accepta
tionem | beneplacitum superscr. C*
1 CAPITULUM 56156 D*, 55 C*, om. ABEFGMNPR || 12 | sic D*GMNP,
c. 12 BR, I 3 F, om. ACE 2—3 QUONIAM... VIRGO om. F 2 GENI
TRIX om. G, genitricis DEMNR 3 QUAE om. G II QUAE SANCTA
VIRGO om. P, maria add. D, est add. M 4 autem om. BP || principaliter
et vere transp. B, simpliciter et vere et principaliter G 5 virginem Mariam
transp. ABGMNPR, virginem om. F II Deus vere transp. FN, Deus est vere
AM, est add. BC*DEFGN PR 6 est* om. B || genitrix | est add. C*EGMN
2o8 Burgundionis Versio
ipsum Dei Verbum “sub lege factum'' est, si non homo nobis
homousious factm est?
4. Unde iuste et vere theotocon (id est Dei genitricem) sanctam
45 Mariam nominamus. Hoc enim nomen universum mysterium
dispensationis constituit. Si enim theotocos (id est Dei genitrix)
quae genuit, omnino Deus qui ex ipsa natus, omnino autem et homo.
Qualiter enim utique ex muliere, qui ante saecula existit et habet
existentiam, si non homo generatus est? Filius enim hominis
50 manifestum quoniam homo. Siautem ipse qui natus est ex muliere est
Deus, manifestum quoniam unus est qui ex Deo Patre genitus est
secundum divinam et anarchon (id est sine principio) substantiam; et
in ultimis temporibus ex Virgine natus secundum inceptam et sub
tempore substantiam, scilicet humanam. Hoc enim unam hypo
1032 stasim et | duas naturas et duas generationes significat Domini
nostri Iesu Christi.
136 quod | erat add. C* 137 quod | erat add. F 138 Sed | et add.
CDFNP || Paulus om. B || Factus, ait | est add. P, ait factus est B II
obediens I (obedien)ter superscr. C* I4o est1 om. GMPR || voluntatis !
voluntas B, l. o. D || est* | et A, om. F || non ... est | non existentis
superscr. C* || enim om. MN I4I irrationale | est add. MNR II dice
mus | dicimus ABFGPR 142 autem om. E || Patri factus transp. EG
I42—I43 secundum . . . sed om. P 142 factus om. FGR, fuit superscr.
C2 143 quod* om. D || Deus | homo F, erat superscr. C* I44 enim !
est add. EFN, est hec superscr. Ca 145 Gregorius | Nathiancenus superscr.
C* || ergo | igitur E || ergo id est | id est ergo P I46 voluntativus I
Ergo add. P || secundum | hoc add. EPR || homo | est add. FGR, est
homo B 147 naturalem quidem transp. C, colentem add. del. P ||
voluntatem dicentes transp. G || non | nec D 148 hanc | habeat N, quidem
add. B || liberam | libera D, libero GP, substantia A I48—149 si . . .
arbitrio om. A 149 libera | libero P || solum | non add. del. G I 5o in
creabilis | incurabilis 1. o. M, et natura deus add. del. P || natura I creatura
P || coactum | non add. A, non coactum F, coacte superscr. C* 151 intellec
tualis | hominum superscr. C* || et creabilis om. G, causa(bilis) superscr. C* II
autem | est add. C*GMP || manifestum | hoc add. del. M 152 ens om. M,
ens add. P || ens bonus Deus | bonus deus ens D, ens deus bonus E 153 est*
interl. C* || inducit | infert superscr. C*
2oI eti om. BE || et* om. N 2o2 et1 om. F || et consilio extitit om. MN ||
iudicio | in deo A || naturaliter | et add. DEFMNR 2o3 bonum | habens
add. del. M || habuit | habet N || familiaritatem | proprietatem add. M,
superscr. C* || malum | habuit add. G, est add. C* 2o4 quoniam | quando N ||
antequam | ante quod quidem B 2o5 sciat* | quidem add. G, sciet quidem B ||
puer* om. P || eligere ... puer om. E 2o5—2o6 quia . . . malum mg C*
2o5 quia | et GP || sciat puer* transp. G, eligere add. F, iniquitates add. del. D
2o6 expellat... bonum om. ABCDEFGMNP, expellit mala ut eligat bonum
mg C* 2o6—2o7 “Antequam” enim | ante B, ante enim C, hoc autem G, hoc
est F, hoc est enim ante est Ei, hoc enim id est ante ADE°M, hoc enim id est
aut P, hoc enim id est ante enim N 2o7 quod | non add. ABD^EFGNP II
inquirens | iniquitates l. o. D || et interl. D* || erat | erant P, causat E, quoniam
antequam sciat puer eligere mala, eliget bonum add. E 2o8 sed | et add.
BGP || quod om. E, id est etiam superscr. C* || carnem | erat add. ABC>DEFG
MNPR || substituens | substituit G, et add. B 2o9 est | etiam G II secun
dum hypostasim | id est prima substantia superscr. C* || ex I in C, ex quo
incepit esse superscr. C* 21o sciendo | et add. G || quod | qui AB II quod
ex natura | vel quid ex natura mg add. D* || enim | que add. B || sunt | omnes
add. C* 211 aequaliter | pariter superscr. C* || omnibus insunt transp. BG ||
non mg E*, om. ABGMNPR 212 aequaliter | pariter add. M II agimus !
agamus P || quae | sunt add. C* || naturae I sunt add. ABDEFGMNPR
213 naturam* I est add. C* || praeter | propter ABDEFGMNPR || naturam* !
est add. C*, et add. P, om. G || per om. G 214 abacti sumus I abeginus mg
add. M, vel abegimus superscr. C* || quod | est add. E || naturam I ex id
add. del. M, est add. C* 215 nos | non F, est add. C* || est enim transp.
ABDEFGMNPR 215—216 secundum | quod secundum add. A
Ę. CAPITULUM 59 III, 1;
tisma baptizatio et ktisma ktisis (id est creatura creatio): ita qui
dem dicimus “omnis creatio'', creaturas ostendentes.
3. Sciendum quod actio motus est, et agitur magis quam agit,
quemadmodum ait divus Gregorius in sermone De Sancto Spiritu:
“Si autem actio est, manifestum est quoniam agetur, et non aget,
et simul cum acta fuerit quiescit''.
4. Oportet autem nosse quoniam “ipsa vita actio est, et prima
animalis actio'', et omnis animalis dispensatio; et qui nutritivus
et qui augmentativus et plantativus et qui secundum promotionem
motus, vel sensibilis vel intellectualis et autexusios (id est libera
arbitrio) virtus. “Virtutis autem apotelesma (id est operis per
fectio) actio''. Si igitur haec omnia contemplamur in Christo, et
ergo humanam actionem in ipso dicemus.
5. “Actio autem dicitur prima in nobis consistens intelligentia;
et est simplex et aschetos (id est inhabitudinalis) actio, intellectu
I6 creatura sic D°, om. ABCDiEFGMNPR 16—17 quidem | quod A
17 creatio | omnes add. ABFGP 18 Sciendum | autem add. BDGPR ||
motus est transp. EG II agitur | agatur A 19 ait om. P || divus I
divinus CF || Sancto Spiritu transp. ABDEFGMNPR, ait add. P 2o actio
est transp. BG II quoniam | quod P 21 simul | similiter GP || acta |
actu B || fuerit | fiunt A || quiescit | quiescet BFNP, quies est G,
quiescit add. E 22 nosse | noscere G || vita | una B || vita actio transp. P ||
est om. G || et | e converso add. MN, aversio add. del. E 23 animalis* I
anima vel N, genitivus superscr. C* || actio | est add. P || et omnis a. dispen
satio om. MN || animalis* I genitivus superscr. C* II qui | que D, quod E, secun
dum add. ABFGPR || nutritivus | nutritivas ABDEFGMNPR, est add. F
24 qui *| que D, quod E, secundum add. FP || augmentativus | augmentativas
ABDEFGMNPR || et* om. B, vel EMN || plantativus om. B, plantativas
ADEFGMNPR, uniplantarius (?) add. C* II secundum | impetum vel add.
FG II promotionem | vel impetum add. P, impetum superscr. C* 25 motus |
voluntarius add. P || vel* | et MP 26 virtus om. FN, potentia huius
potentie mg add. M, motus, potentia superscr. C* || Virtutis sic CDi, virtus
ABD*EFGMNPR, aimus potentie superscr. C* || autem | id est ABFGP
26—27 perfectio | perfecta P, opus superscr. C* 27 actio | actionis B, est
add. ABC*D*EFGPR || igitur | enim DMPR || contemplamur | contemplan
tur E 28 ergo om. ABCEFGMNPR || humanem actionem transp. N II
ipso I christo DEGR 29 dicitur om. A || dicitur prima transp. P || con
sistens | existens F || intelligentia | intellectiva F 3o est* om. F || simplex !
simpliciter EN || inhabitudinalis | habitudinaria AB, inhabitudina D*, in
habitudinaria D*, inhabitudinaria vel inhabitudinalis FNP || actio | vel
habitudinalis add. B || intellectu | intellectus l. o. D, intellectum AEGPR
19—21 Orat. 3r 6 P. G. 36 14o A, Doctrina Patrum 8o. 22—26 GREGOR.
NYSS. De oratione domin., orat. 3 P. G. 44 I 16o A, Doctrina Patrum 258.
29—43 ANASTASIUS I ANTIOCH. in Doctrina Patrum, 79, 78, 79.
23o Burgundionis Versio
91 IOH. V 17. 91—92 IOH. V 19. 92—93 IOH. X 38. 93 IOH. X 25.
94—95 IOH. V 21. 98—1o4 MAXIMUS CONFESS. Disputatio cum Pyrrho
P. G. 91 349 A B.
234 Burgundionis Versio
105 Io. Si autem una actio deitatis eius, et carnis eius composita
erit; et erit vel alterius actionis extra Patrem, vel et Pater composi
tae actionis erit. Si autem compositae actionis, manifestum quo
niam et naturae.
II. Si autem dicent quoniam “cum actione persona inducitur'',
110 dicemus quoniam si actionem persona inducitur, secundum
rationabilem conversionem et persona actio inducetur; et erit
quemadmodum tres personae vel hypostases sanctae trinitatis,
ita et tres actiones; vel quemadmodum una actio, ita et una per
sona et una hypostasis. Sancti autem prtres consonanter dixerunt
115 ea quae eiusdem substantiae et eiusdem esse actionis.
I2. Amplius autem, “si cum actione persona inducitur'', qui
neque unam neque duas Christi actiones dicere censuerunt, neque
unam personam eius dicere neque duas iusserunt.
I3. Sed et “in ignito nimirum gladio'', quemadmodum naturae
120 “servantur et ignis et ferri'', ita et duae actiones et quod harum
apotelesmata (id est operis perfectiones). Habet enim ferrum
quidem incisivum, ignis autem combustivum; et incisio qui
Io5 una | est add. ABG || eius1 | est add. P || eius* om. ABDEFG
MNPR Io6 erit; et erit | erat et erat E, et om. MN || erit vel
transp. MN || extra | preter superscr. C* || et* om. AFN Io7 actionis
erit transp. N, act. erat E Io9 dicent | diceret EMN 1 ro dicemus ..".
inducitur om. BF II actionem | actione ADMNP, cum actione E
I 1 I rationabilem | rationalem MNP || et* | cum P, cum add. ABDEF
GMNR || actio inducetur | inducitur actio N, co(inducetur) superscr. C* ||
erit | erunt EN I 12 vel I tres add. N || hypostases I similiter
add. P I 13 ita et* transp. P, et om. F || et una om. G II4 autem
patres transp. P || consonanter | concorditer mg add. M, concordanter
superscr. C* 115 ea quae om. ABDEFGMNPR II eiusdem sunt add. C*ll
et | vel G || esse actionis transp. BDEGPR, esse om. MN, ea quae facta
ng add. M 116 Amplius | adhuc superscr. C* || autem | enim E || si
cum | sicut AF I 17 neque* | nec AB 118 personam eius transp. BP,
eius persone AG || neque | nec AB II9 Sed | si E || et in | etiam F, et
om. A, in om. EMNP || nimirum | nimium P 12o servantur | custodiun
tur M, cum custodierunt superscr. C* || ita | et conta (sic) N || et* om. AD ll
«duae om. ABDEFGMNPR || actiones et quod om. G || quod | que ABEP ll
harum | horum G, eorum B 121 operis | operationis E, operum BFR II
perfectiones | opera, effectus superscr. C* || Habet | Habent A || enim I eius N
122 quidem | quoddam P || autem om. D, et N, vel actio add. del. A
122—123 quidem ferri transp. F
140 divinam, Deum ipsum solum nudum ea quae secundum nos humani
tate dicemus; si autem humanam, nudum ipsum hominem''
blasphemabimus; si autem neque divinam neque humanam, “ne
que Deum neque hominem'', neque Patri neque nobis consub
stantialem. Ex unione enim ea quae secundum hypostasim iden
145 titas generata est, non tamen et differentia naturarum destructa
est. Differentia autem servata naturarum, omnino et harum
actiones servabuntur. Non enim est natura anenergitos (id est
inoperabilis).
I5. Si una dominatoris Christi actio, vel “creabilis vel increa
150 bilis''; media enim harum non est actio, quemadmodum neque
natura. Si igitur “creabilis, creabilem solam manifestabit naturam;
si autem increabilis, increabilem solam characterizabit substantiam.
Oportet enim omnino alterna naturis esse naturalia'': impossibile
enim defectivae naturae subsistentiam esse. Si autem eorum,
155 quae secundum naturam, actio est, non eorum quae exterius
existunt, manifestum quoniam neque esse neque cognosci naturam
I4o solum om. C, et substantia. Et rursus summam actionem add.
del. P I4o—141 humanitate | humanitatem AN 141 autem I que P
142 autem | neutrum add. B, neutrum id est add. P, neque neutram
add. F || neque divinam neque humanam om. BG, neutram A 143 neque* !
nobis add. del. E 143—144 consubstantialem | consubstantiale P I44 uni
one | (uni)ti(one) superscr. C* I 44—145 identitas | identitatis AMN
145 non tamen et | sed tamen, non autem superscr. C* || naturarum I
naturaliter A 145—146 naturarum destructa est | est destructa na
turarum B, destructa est naturarum G 146 servata | in duarum add.
del. N, custodita superscr. C*, vel custodita mg add. M || omnino om.
ABDEFGMNP I46—147 harum actiones | hactiones B I47 serva
buntur | custodientur superscr. C* || enim | casum F || est* om. ABDEFGMNPR
148 inoperabilis | inopinabilis A, inactibilis superscr. C* 149 Si | Sed FM ||
dominatoris | dominabilis ABD*P || actio | dominatio vel dominationis P ||
vel* om. B || creabilis | creatio N 149—15o vel increabilis om. CMN
I 5o media... actio om. N || enim | enim add. P || est om. C 151 igitur I ergo
G II creabilis | creabiliter MN 152 increabilis | increabilem E || characteri
zabit | vel signabit add. M, id est signabit superscr. C* I53 omnino . . .
naturalia | alterna naturis esse opera omnino G || alterna | similia add. ABF,
superscr. C°, id est similia add. M || naturalia CDM*, natura ABEFM*NPR
153—154 impossibile ... esse om. G 154 enim | est add. F, est enim P II
defectivae | deficientis superscr. C* || subsistentiam | substantiam AB ||
eorum | horum P 155 naturam | sunt add. C* || actio est transp. BFGP,
est om. ACiEMN, interl. C* || exterius | deforis superscr. C* 156 neque
esse vacat F, defective nature sed del. P, om. ABDEGMNR || neque* | non B
157 possibile | est add. C* || sine om. D, sine non eque M, si non eque N ||
actione | est actio P 158 agit | agunt N, ait F, facit BG || propriam | suam
superscr. C* || credere facit | credi protendit superscr. C* 158—161 cre
dere... naturam om. A 158 utique | vel non evertuntur add. M 159 non
versum | non verum P, invisum N, in usum M, id est non falsificatur add. B,
non convertitur, non falsificatur add. D*, non convertitur, id est non falsificatur
superscr. C* 16o Si | Sed BMN || divinarum | divinorum BDEGMNPR ||
humanarum | humanorum BDEFGMNPR I6I factiva | est add. C* ||
autem | enim BGPR || entium | eorum superscr. C* 162 enim ignis transp.
F || calefacit | calescit ADNR 163 humectat | humidat l. o. D || Qualiter |
Equaliter AG || qui om. A, quod E, quidem F I63—164 est. . . natura
om. B 164 genitus | factus est add. M, factus superscr. C* 165 perfecit |
perficit BE 166 igitur | ergo B || Christus | christum M || scilicet | secundum
EM, secundum scilicet F, id est G 167 et1 om. ABP || et rationalem |
inrationalem M || intelliget | intelligeret E, excogitabit superscr. C* || omnino
om. N 168 semper | super l. o. D || intelliget | intelligeret M, intelligit E,
excogitabat superscr. C* || Actio | Actus FP || autem | enim BG, vero F ||
intellectus | et add. A || Itaque | Utique G, ita F, Ita quia M I69 et secun
dum | etiam F || agens* | operativus est ABDEFGMNPR || agens* | activus
add. ABDEFGMNP, est add. C* I7o in om. BP, et A 171 secundo
sermone | secundi sermonis ABCEGMNR, sermonis secundi P, secundo
sermo F 172 quis | quid C || et om. E || eius om. ABDEFGMNPR || actum !
actuum B II patiendo | passione l. o. G
quia mala est humana natura, bona erit divina''. Sed et omnes
creationes ita erunt malae, et mentietur qui dixit: “Et vidit Deus
quaecumque fecit, et ecce bona valde”.
24. Nos autem aimus: “Quoniam sancti patres multimode
245 humanum nominarunt motum ad subiectas materias. Appella
verunt enim ipsum et virtutem et actionem et differentiam, et
motionem et proprietatem et qualitatem et passionem; non se
cundum distinctionem divini, sed ut contentivum quidem et
inalterabilem virtutem; actionem autem ut characteristicum et
250 eam quae in omnibus homoidesin (id est quae eiusdem speciei)
inpermutationem demonstrante; differentiam autem ut deter
minativum, motionem autem ut demonstrativum, proprietatem
autem ut constitutivum et soli ipsi non alii praeexistentem, quali
tatem autem ut specificum, passionem autem ut motum. Omnia
enim quae ex Deo, et post Deum, patiuntur hoc, id est moveri, 255
ut non existentia per se motus vel per se virtus; secundum non
distinctionem igitur, ut dictum est, sed secundum rationem con
ditive eis impositam ab ea quae omnia instituit causa. Unde et
cum divino consonantes eum actionem appellaverunt. Qui enim
dixit: Agit enim alterutra forma cum alterius communione, quid 260
aliud fecit quam qui dixit: Etenim cum quadraginta diebus ieiunus
mansisset, postea esuriit; — dabat enim naturae quando voluit
quae propria agere; — vel quam qui divisam in ipso dixerunt
actionem, vel qui duplicem, vel qui aliam et aliam?” Haec enim
per pronomen duas actiones significant. Et per pronomen enim 265
multoties numerus demonstratur, et in dicendo divinum et hu
manum. “Differentia” enim “differentium est differentia''. Ab
hiis enim quae non sunt, qualiter differant?
Ę. CAPITULUM 60 III,1
Ę, CAPITULUM 62 Ê,
AMPLIUS DE VOLUNTATIBUS ET AUTEXUSION
(ID EST LIBERIS ARBITRIO),
INTELLECTIBUS ET COGNITIONIBUS ET SAPIENTIIS
60
consubstantialis). Haec bonae audaciae verba: prius enim a naturali
infirmitate tentata, secundum sensum eam quae in separatione
corporis naturalem compassionem passa Domini anima, ut vere
hominis facti secundum beneplacitum eius, rursus divina nervata
voluntate adversus mortem audet. Quia enim idem totus erat
Deus cum humanitate eius, et totus homo cum eius deitate, ipse
ut homo in seipso et per ipsum supposuit quod humanum Deo et
Patri, typum (id est formam) nobis seipsum optimam et subscripti
bilem tribuens, et obediens Patri factus esc.
6. Autexusios autem (id est libere) volebat et divina et humana
70 voluntate. Omni enim rationali naturae omnino innata est autexu
sios (id est libera arbitrio) voluntas. Ad quid enim habebit rationale,
non autexusios (id est libere) ratione utens? Nam naturalem
quidem concupiscentiam et in irrationabilibus animalibus conditor
disseminavit, ad consistentiam propriae naturae coacte ipsa du
7 5 centem. Ratione enim carentia non possunt ducere, sed ducuntur
manae actionis est, sed divinae. Caro autem deitati Verbi agenti,
et propterea quia, ut per organum, per corpus divinae perficiebantur
actiones, et propterea quia unus erat qui agebat divine simul et
85 humane.
3. Scire enim oportet quod sanctus eius intellectus et naturales
eius agebat actiones, intelligens et cognoscens, quoniam est Dei
intellectus, et quoniam ab omni adoratur creatione, et memoratus
earum quae in terra conversationum et passionum, communicat
40 autem agenti Verbi deitati, et dirigenti et gubernanti omnia,
;:, CAPITULUM 64 É.
DE NATURALIBUS ET INDETRACTIBILIBUS PASSIONIBUS
ligne Canc.
II, 21 CAPITULUM 65 III, 2r
DE IGNORANTIA ET SERVITUTE
bus, et minister nostrae salutis factus est. Qui autem dicunt ipsum
servum, distare faciunt unum Christum in duo, quemadmodum 40
[i Canc.
;, CAPITULUM 66 III, 22
43—44 Col. II 3.
3 LUC. II 52.
264 Burgundionis Versio
15—16 I Tim. I 7.
Capitula 66—67 265
;t, CAPITULUM 67 É,
DE TIMORE
figne Canc.
[I, 24 CAPITULUM 68 III, 24
DE DOMINI ORATIONE
nuit, nobis eam quae adversus ipsas victoriam bravium tribuens; ita
et orat nobis viam faciens, ut dixi, ad eam quae ad Deum ascen
sionem, et pro nobis “omnem iustitiam implens'', ut dixit ad
15 Iohannem, et reconcilians nobis sui ipsius Patrem, et ut principium
et causam sui ipsius hunc honorans, et monstrans quod non est
antitheos (id est Deo contrarius). Nam quando quidem dixit in
Lazaro: “Pater, gratias tibi ago quia audisti me. Ego autem sciveram
quia semper me audis, sed propter adstantem turbam dixi, ut cog
20 noscant quoniam tu me misisti'', non omnibus manifestissimum ex
stitit quoniam ut principium sui ipsius et causam honorans sui ipsius
Patrem, et monstrans quod non antitheos (id est Deo contrarius).
2. Quando autem dixit: “Pater, si possibile est, transeat a me
calix hic. Verumtamen non ut ego volo, sed ut tu'', non omni
25 ubique manifestum est quod docens nos in tentationibus a solo
Deo petere auxilium, et divinam nostrae praeponere voluntati,
et monstrans quod vere quae nostrae propria fecit naturae. Quoniam
autem secundum veritatem duas voluntates, naturales quidem et
similes naturarum eius, sed non subcontrarias, possedit, “Pater"
80 ait, ut homousios (id est consubstantialis), “si possibile'', non
12 tribuens | triumphans E, triumphans add. ABDFGMNPR I3 et orat
nobis | nobis et orans F, et erat nobis E || faciens | et dirigens add. G, dirigens
add. DEFMN PR 14 omnem iustitiam transp. E || implens | adimplens D
15 Iohannem | baptistam add. D || nobis... Patrem | sui ipsius patrem nobis E
15—16 principium et causam transp. F, principium et ut causam P 16 quod
om. B 17 antitheos | alius manus orandi mg D* 18 tibi ago transp. BDE II
quia | quoniam C, quod BGP 19 quia | quod ABGP, quoniam DMNR II
adstantem | stantem A P || turbam | turba C 2o me | fecisti add. del. B II
misisti | misistis l. o. P || non | autem add. G || omnibus | omni E, enim A l!
manifestissimum | manifestatissimum AG, est add. del. P, manifestissime F
21 quoniam | qui P, tu me misisti non omni add. del. E, addendo vocat II ipsius*
interl. C*, patrem add. E II sui ipsius* om. G 22 Patrem et transp. P || quod !
quoniam B II Deo contrarius transp. E 23 Quando | Quoniam CNP
24 hic | iste ABCEFGMNPR || Verumtamen vacat A || uti ] sicut BFPR || ut*!
sicut FR || omni om.A, omnibus BEFGPR, et add.BP 25 ubique manifestum
est | est manifestum ubique F 25—26 solo Deo transp. E 26 praeponere
om. N, preiudicare mg add. M, superscr. C*, nostrae praeponere transp. ABCD
FGMPR, nostrae interl. A 27 quae | quoniam F || nostrae om. B, nostra FG,
a add. MN || nostrae propria | propria nostra P, vel familiaria add. B, famili
aria superscr. C* || fecit | facit D 28 voluntates naturales transp. FP 29 sub
contrarias | subiectivas N, contrarias CGR II possedit | possidet ABGMR,
habet superscr. C* 3o ait ut | aut B || est | eius add. B, ei add. C* II consub
stantialis | nature add. B, patri add. FGP || possibile | est add. P, et add.D
14 MATTH. III 15. 17—2o IOH. XI 41—42. 23—24 MATTH. XXVI 39.
Capitula 68—69 269
Ę. CAPITULUM 7o ;;;
DE PASSIONE CORPORIS DOMINI,
ET IMPASSIBILITATE EIUS DEITATIS
5—7 IS. LIII 9, IOH. I 29, I IOH. III 5, I PETRI II 22. 7—8 Cf.
Rom. V 12. 9—1o Cf. Ps. 5o 6 Io—1 1 Cf. MATTH. XX 28, MARC. X 45.
Capitula 7o—7r 273
Mi Canc.
;t, CAPITULUM 73 î,
1101 | DE DESCENSIONE IN INFERNUM
Migne Canc.
IV, 1 CAPITULUM 74 III, 3o
I104 resurrectionem, sed non | lege naturae. Non enim esurivit: dispen
sationis autem modo veritatem credere faciens resurrectionis, quod
haec eadem est caro, quae passa est et resurrexit. Nullam enim
partium naturae deposuit, non corpus, non animam, sed et corpus
et animam, et rationalem et intellectualem, et voluntativam et 10
activam possidet, et ita ad caelos rediit, et ita in dextera Patris
sedet, volens et divine et humane nostram salutem; et agens divine
quidem universorum providentiam et conservationem et guber
nationem, humane autem rememorans earum quae in terra con
versationum, et videns et cognoscens quod ab omni adoratur 15
rationali creatura. Cognoscit enim sancta eius anima quia secundum
hypostasim unita est Deo Verbo, et coadoratur ut Dei anima, et
5—6 LUC. XXIV 43. 11—12 Cf. MARC. XVI 19, MATTH. XXVI 64,
Rom. VIII 34, Eph. I 2o, Col. III 1, Hebr. XII 2, I PETRI III 22.
278 Burgundionis Versio
Mi
;;; CAPITULUM 75 III, 3;
Migne Canc.
IV, 3 CAPITULUM 76 III, 32
1105 I ADVERSUS DICENTES:
SI DUARUM NATURARUM CHRISTUS, VEL CREATURAE
CULTUM FACITIS, NATURAM CREABILEM ADORANTES, VEL
UNAM NATURAM ADORABILEM DICITIS ET ALIAM 5
INADORABILEM
om. ABDEFGMNPR || sui ipsius quidem | quidem sui ipsius G, sui om. B,
quidem om. F || quidem naturam transp. D 21 in | et A, om. BG II Deo
Verbo transp. M, dei verbo B, in add. P 22 seipsam | ipsam P, seipsum
AEGNR || secundum hypostasim om. D || Deum | dei DEF 23 et om.
ABDEFGMNPR || non | ut (?) M || carnem adoramus transp. ABNP II
nudam | puram vel nudam F, puram EM, superscr. C*, nudam mg add. M
24 scilicet om. P II Deum | domini A, vel domini deum add. N
1 CAPITULUM 77|77 D*, om. ABCEFGMNPR || 33 | sic D*, om. ABCE
FGMNPR 2—3 PROPTER... DIREXERIT in textu ABD1FGMNPR,
rubrica D*E, De humanatione filii rubrica C 2 QUID I quod EFN ||
FILIUS | dei add. P || INHUMANATUS I in humatus A, humanatus BEFG
3 SPIRITUS I sanctus add. EGR II ET om. N II QUID INHUMANATUS I
in quid humanatus non E, quidem humanatus BFP, quid in (in del.) huma
natus N || DIREXERIT | direxit AM, dixerit BDEFNPR 5 Spiritus* |
vel direxit add. P I Spititus* | sanctus add. BEF 6 qualiter utique transp. P,
quantum utique G, qualiter utraque B, qualiter om. F II proprietas I maneret
mg add. E* 6—7 si movetur | non monetur D, qualiter add. F 7 trans
cidit | transciditur l. o. D, transcedit l. o. F, transcendit FP || Ideo | iram P ||
Dei | et add. F || hominis | filius add. G 8 proprietas | filii superscr. C* ||
enim... et | dei est ens E*, dei enim ens E* || ut | maneat add. B 9 non |
et add. del. A || secessit | destitit CFGP, recessit A, deficit NR, om. M ll
propria | voluntate add. del. N || proprietate | voluntate F, filiali add. C*
Capitula 76—77 28I
1o—II Cf. Hebr. II Io. 17—18 Sap. II 23. 21—22 II Cor. VI 14.
282 Burgundionis Versio
28 I Cor. XV 2o.
Capitulum 77 283
47—49 Exod. XIV. 16. 51 Cf. Num. XVI 31 seq., Deut. XI 6, Ps. Io5
17—18. 51—52 IOSUE VII 25.
22 Buytaert, Damascene, De Fide Orthodoxa
284 Burgundionis Versio
¥g; CAPITULUM 78 Ę.
AD INTERROGANTES:
HYPOSTASIS CHRISTI CREATA EST, AN INCREATA?
;; CAPITULUM 8I É,
QUALITER PRIMOGENITUS DICITUR UNIGENITUS
FILIUS DEI
om. AEGP, secundum creatio (sic) add. F || Deo | qui primogenitus add. del. DII
quidem om. AB 11 Dei et Patris | patris et dei l. o. D, dei et om. G,
et om. ABP 12 Filius unigenitus transp. ABFGP, Filius mg D || sed non
om. P, et non BEGMN 13 diceretur | dicetur FG || Creatio | (crea)tum
superscr. C* || sed | ex add. P 14 ex om. P || deducta | deductiva AB,
reducta F
17 Rom. VIII 14, Gal. III 26, MATTH. V 9, 45. 17—18 Cf. Gal. IV 5.
2o—21 IOH. XX 17.
Capitulum 8r 29 I
sunt, neque superficies, neque linea, non locus, non tempus, ut sub
continua quantitate reducantur. Haec enim sunt quae continue 30
fides enim filios facere novit, etsi sint creaturae, per Spiritum, et
in pristinam reducere beatitudinem.
3. Igitur peccatorum quidem remissio omnibus similiter per 55
baptisma datur; gratia autem Spiritus “secundum proportionem
fidei'' et praepurgationis. Igitur nunc quidem per baptisma “primi
tias Sancti Spiritus'' accipimus, et principium alterius vitae fit
nobis regeneratio et sigillum et custodia et illuminatio.
4. Oportet autem omni virtute infallaciter observare nosipsos 60
puros a sordidis operationibus, ut non rursus, velut canis, ad pro
prium vomitum reversi, servos rursus nosipsos peccati faciamus.
“Fides enim sine operibus mortua est'', et opera sine fide. Vera
enim fides per opera probatur.
5. Baptizamur autem in sanctam trinitatem, quoniam ea quae 65
baptizantur indigent sancta trinitate, in eorum consistentiam et
1124 permanentiam, et impossibile non | coadesse ad invicem tres
hypostases: inseparabilis enim sancta trinitas.
6. Primum baptisma, quod diluvii, ad incisionem peccati.
Secundum autem, quod per mare et nubem: symbolum enim (id 70
56—57 Rom. XII 6. 57—58 Rom. VIII 23. 6o—61 Act. Apostol.
XVI 23. 61—62 II PETRI II 22. 63 IAC. II 26. 69 Gem. VII 17 seq.
7o I Cor. X 2.
296 Burgundionis Versio
est nota) nebula quidem est Spiritus, mare autem aquae. Tertium,
quod legale: omne enim immundum abluebatur aqua, lavabat
vestimenta, et ita ingrediebatur castra. Quartum, quod Iohannis,
introductivum existens et in poenitentiam ducens baptizatos, ut
75 in Christum credebant. “Ego enim vos, ait, baptizo in aqua; qui
autem post me venit, ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto et igne”.
Praepurgat igitur Iohannes ad Spiritum per aquam. Quintum, quod
Domini baptisma, quo ipse baptizatus est; baptizatus autem, non ut
ipse indigens purgatione, sed nostram propriam faciens purgationem,
80 ut conterat capita draconum in aqua, ut diluat peccatum, et
omnem veterem Adam sepeliat aqua, ut sanctificet Baptistam,
ut impleat legem, ut trinitatis revelet mysterium, ut typos et
subscriptio nobis ad baptizandum fiat. Baptizamur autem nos
perfecto Domini baptismate, quod per aquam et Spiritum. Igne
85 autem baptizare dicitur Christus, quoniam in specie ignearum
linguarum super sanctos apostolos Spiritus gratiam effudit, ut
71 nota I signum superscr. C* || quidem | quod F || est* om. C ||
Tertium | autem add. ER 72 quod | quidem l. o. D II legale I lege
superscr. C* || abluebatur | absolvebatur F || lavabat | lavavit P, laudabit A
73 vestimenta | sua add. FP || ingrediebatur | ingrediebantur B || Quartum |
est add. FP 74 introductivum I intus ductivum A 75 Christum |
christo BR || credebant | credant C, crederent ABDEFGP || enim om. F,
autem P || vos ait transp. B, vos om. G || ait baptizo transp. A 76 autem !
cum P || baptizabit om. B, baptizabat l. o. C, baptizabit add. del. P ||
in om. B || igne | igni FG 77 Praepurgat | prepurgabat GP, purgabit A,
purgebat FR II aquam | aquas F 78 Domini | differentia F || baptisma !
in add. B || non ut | ut non l. o. D, ut om. N, ut non AMR 79 ipse
om. ABP || purgatione | prepurgatione GN || nostram | in eam MN,
meam CE || faciens | sibi add. ABC*GPR 8o conterat | conteret A,
contereret P || ut* om. N, et F, non add. del. F || diluat | deluat C, deleat
GR || peccatum | peccata G || et | ut ABGP 81 omnem | hominem B ||
Adam om. N, hominem EM II sepeliat aqua transp. E, sepeliebat aqua N,
in add. B || Baptistam | baptisma ABDEFMN PR, baptismum GR
82 revelet | revellet A, revele l. o. D || revelet mysterium transp. E II typos !
typus E, ipsius l. o. P | 83 ad baptizandum fiat | fiat ad baptizandum AB,
fieret ad baptizandum P 84 Domini | christi ABFP || baptismate | christi
add. N || quod | quia G || Igne | Igni CB, Igitur AEFGMNPR 85 autem
om. G, per spiritum add. F || baptizare | quidem add. G II Christus | christi B
85—86 ignearum linguarum transp. F, igne aurum linguarum C 86 sanctos
apostolos transp. E, sanctus om. ABGP || Spiritus | semper N, om. B
71—73 Lev. XV 5 seq. 73—75 LUC. III 3. 75—76 MATTH. III 11,
MARC. I 7 seq. 8o Ps. 73 I 3. 81—82 Cf. MATTH. V 17, Rom. XIII 8,
Gal. V 14.
Capitulum 82 297
Io4—Io5 Cf. Gen. VIII I I. Io6—1o7 MATTH. XIV Io, MARC. VI 27.
3 Rom. X 17. 7 MARC. VII 5. Io—I I Hebr. XI I.
Capitula 82—84 299
ut Christi symbolum (id est notam). Dixit enim sui ipsius discipulis
dispensationes: “Tunc apparebit signum Filii hominis in caelo''.
Ideoque mulieribus dixit resurrectionis angelus: “Iesum quaeritis
Nazarenum crucifixum''. Et Apostolus: “Nos autem praedica
mus Christum crucifixum''. Multi quidem christi et Iesus, sed 70
unus qui crucifixus. Non dixit lanceatum, sed 'crucifixum'. Ado
randum igitur signum Christi. Ubi enim utique fuerit signum,
illic et ipse erit. Materia autem, ex qua typus crucis consistit, etsi
aurum vel lapides pretiosi fuerint, post [eam quae] typi, si con
tingerit dissolutionem, non adorandum. Omnia igitur quae Deo 75
adiacent adoramus, ipsi reverentiam afferentes.
6. Hanc pretiosam crucem praefiguravit vitae lignum, quod
in paradiso a Deo plantatum est. Quia enim per lignum mors,
oportebat per lignum donari vitam et resurrectionem. Iacob
adorans extremum virgae, et transmutatis manibus filios Ioseph 80
1133 benedicens, signum crucis describit manifeste. Virga mo|sayca
crucis typo mare percutiens, et salvans quidem Israelem, pharao
nem autem submergens; manus crucis specie figurae et extensae,
66 ut | id est F || symbolum | vel signum add. F || notam | nota DMN,
signum superscr. C* || enim | sunt MN, enim interl. M || sui ipsius |
suis testibus F 67 dispensationes om. AF, disponens CDMN, disponens
id est testans B, testans superscr. C* || Tunc | et add. B || caelo | celis AP
68—69 Iesum ... crucifixum mg F* 69 Et | ait add. N 7o Multi |
Multis C || Iesus | iesi C, l. o. E, iherusalem ihesi B 7I qui |est G, quidem
D || crucifixus | est add. E 72 signum Christi transp. E utique om. FP ||
fuerit | fuit D, erit A 73 illic | ille AF, illuc PR || Materia | maria E',
materiam CE* || qua | aqua B || typus crucis l. o. transp. P || crucis | christi
F, christi add. BDR 74 vel | et ABP || lapides pretiosi transp. P || fuerint |
fuerit BM 75 adorandum | adoranda BFP || igitur | enim P 76 adia
cent | adiacenter M, om. N, adiecta sunt superscr. C* || ipsi | christi N ||
77 quod | et MN 78 plantatum | prolatum NR || est om. G || Quia | et
add. A 79 oportebat | oportuit F || donari | dominari A, dari EFMN ||
et | miserationem vel add. B || Iacob | Iacobo Ci, et prefiguravit add. C*
81 benedicens | et add. CDFGMNPR || signum crucis om. AB || describit |
descripsit B, describens ACDEFMN, describens describit G || Virga | virgo C
82 crucis typo transp. G, cruciformiter superscr. C* || mare | citare A || et
om. D || quidem om. P, quippe F, qui A 83 autem | quidem F || submergens |
et add. ABDEFGMNPR || crucis specie transp. G, cruciformiter superscr. C* ||
figurae | figurate BCEFNP, prefigurate AG || extensae | extensis MN
66—67 MATTH. XXIV. 3o. 67—69 MARC. XVI 6. 69—7o I Cor. I 23.
71 Cf. IOH. XIX 34. 77—78 Cf. Gen. II 9. 78 Ibid. III I seq. 79 Ibid.
XLVII 31. 8o—81 Ibid. XLVIII 14. 81—83 Exod. XIV 16 seq.
83—84 Ibid. XVII I I.
304 Burgundionis Versio
Ipse enim est omnibus quidem esse, quia “in ipso sunt quae sunt''; 10
non solum quoniam ipse ex non ente ad esse ipsa deduxit, sed
quoniam eius actio quae ab ipso facta sunt conservat et continet;
ex superabundanti autem animalia: etenim, et secundum esse et
1137 secundum vita participando, communicant bono. | Rationalia
autem et secundum praedicta quidem, sed insuper et secundum 15
rationale, et hoc magis: magis propria enim qualiter sunt ad
ipsum, etsi omnibus superiacet incomparabiliter.
2. Homo denique, rationalis et proprii arbitrii factus, potestatem
assumpsit indesinenter per propriam electionem uniri Deo, si
tamen et permaneret in bono, id est in creantis obedienta. Quia 20
igitur in transgressione mandati eius qui fecit ipsum factus est, et
morti et corruptioni succubuit, factor et conditor generis nostri
“per viscera misericordiae eius'' assimilatus est nobis, secundum
omnia factus homo, sine peccato, et unitus est nostrae naturae.
Quia enim tradidit nobis propriam imaginem et proprium spiritum, 25
dicens: “Accipite, comedite, hoc meum est corpus quod pro vobis
46—47 IOH. III 5. 48 Ibid. VI 48. 48—49 Ibid. VI 5o. 52—54 Ibid.
XIII 2 seq. 55—62 MATTH. XXVI 26 seq., MARC. XIV 22 seq., LUC.
XXII 19—2o, I Cor. XI 23 seq.
3Io Burgundionis Versio
*-
3I2 Burgundionis Versio
“Caro enim mea verus est cibus, et sanguis meus verus est potus'';
5 et rursus: “ Qui comedit me, vivet”.
Io. Igitur cum omni timore et conscientia pura et inhaesitabili
fide adveniamus; et omnino erit nobis quemadmodum credimus,
non haesitantes. Honoremus autem ipsum omni puritate animae
et corporis: duplex enim est. Adveniamus ei desiderio divino et
130
ardenti, et crucis specie palmas formantes, crucifixi corpus suscipia
mus; et superponentes oculos et labia et frontes, divinum carbonem
assumamus, ut ignis eius quod in nobis desiderii, assumens eam quae
ex carbone ignitionem, comburat nostra peccata, et illuminet nostra
corda et participatione divini ignis igniamur et deificemur. Car
135
bonem vidit Isaias, carbo autem lignum simplex non est, sed
unitum igni; ita et panis communionis non panis simplex est, sed
unitus deitati; corpus autem unitum deitati non una natura est,
sed una quidem corporis, unitae autem ei deitatis altera; quare
quod utrumque, non una natura, sed duae.
124 verus* | vere DGR || esti om. F || verus est* om. A B. verus
om. D, vere est GMR 125 vivet | vivet add. E 126 Igitur | Ideo
ABCEMN, Et ideo P, Imo F || inhaesitabili | indistabili mg add. M,
superscr. C* 127 omnino | ideo ABEFGMNPR I 28 haesitantes |
disidentes mg add. M, superscr. C* || ipsum | eum G I29 enim est
transp. F || ei om. P, enim ei FMN I 3o et | cruciformiter id est F ||
crucis specie | cruce species N, cruciformiter mg add. M, superscr. C*, vel
cruciformiter add. B || palmas formantes | formans palmas N || crucifixi I
crucifigi A I3o—I3I corpus suscipiamus transp. F, corpus suscipientes A
I3I et* | non l. o. D || superponentes | supponentes FP || oculos... frontes !
oculis et labiis et fronti Ci, corr. C*, et1 om. F I32 assumamus | assumimus
FP, accipiamus G || ut om. G, et N || eius om. F || quod | qui ABFP || nobis |
vobis N || desiderii | desiderium A, amoris mg add. M, superscr. C* ||
quae om. N I33 ignitionem | agnitionem l. o. P, igni communem N || com
burat | inflammet DiEMN, comburat mg D*, inflammet et comburat F ||
nostra peccata transp. FGMN, nostra comburat A || illuminet | illuminat C
I33—134 nostra corda transp. BEGMNP I 34 igniamur | igniemur l. o. E
I35 vidit | ut dicit add. B || carbo | carbonem l. o. G || autem | vidit add. del. G ||
lignum simplex transp. P, lignum om. A || non om. E I 36 unitum . . . sed
om. A || non panis simplex est | simplex panis non est P, panis om. G, est
om. C || sed [sancto add. C I37 unitum deitati transp. G, natura add. del. A II
non una natura est | est non una natura GP, non una naturarum A 138 una !
et alia est natura mg add. M, alia est natura superscr. C* || ei deitatis transp. M.
ei om. FGM || altera | ei add. F 139 utrumque | uterque G, est add. DF ||
non | et P || natura om. G || duae | nature add. G
14o—141 Gen. XIV 17—18, Hebr.VII I. 143—144 Ps. Io94, Hebr.VII 17.
145 Cf. Exod. XXV 23—3o, XXXVII Io—15., Levit. XXIV 5—9, I Chron.
XXVIII 16. 146—147 MALACH. I II. 149—15o Cf. CYRILL.
HIEROSOL. Catech. 23 Mystag. 5 15 P. G. 33 1 12o B; MATTH. XV 17,
MARC. VII 19. 154—157 I Cor. XI 31—32.
24 Buytaert, Damascene, De Fide Orthodoxa
3I6 Burgundionis Versio
I5. Metalipsis (id est assumptio) dicitur: per ipsam enim Filii
deitatem assumimus; communio autem dicitur et est vere, prop
terea quia communicamus nos per ipsam Christo, et quia partici- 175
pamus eius carne et deitate, et quia communicamus et unimur ad
invicem per ipsam: quia enim ex uno pane assumimus omnes
unum corpus Christi et unum sanguinem, et ad invicem membra
generamur, concorporati Christi existentes.
I6. Omni igitur virtute custodiamus, ne sumamus metalipsin 180
(id est assumptionem) haereticorum, neque tradamus. “Non date''
enim “sancta canibus", ait Dominus, “neque eicite margaritas
vestras ante porcos'', ut non participes cacodoxiae (id est malae
opinionis), et eorum condemnationis efficiamur. Si enim omnino
unio est ad Christum, et ad invicem omnino et omnibus coassumen- 185
tibus nobiscum secundum electionem unimur. Ex electione enim
unio haec fit, non sine nostra sententia. “Omnes enim unum
corpus sumus, quoniam ex uno pane assumimus'', quemadmodum
ait divus Apostolus.
I73 est | hostia add. M, scil. hostia superscr. C* 173—174 Filii deitatem
transp. M I74 communio | domunio (sic) E, quomodo F || autem | vero
add. P || est om. G 175 ipsam | eam AB || quia om. M 176 eius om. M,
ei A || et1 om. B || unimur | unimus l. o. E, et add. AC 176—177 ad invicem |
ab ipsum N 177 omnes om. NP 178 corpus om. C || et* om. FN 179 ge
neramur | gratiarum G, efficimur superscr. C* || concorporati | corpora A,
corporati B, incorporati M, concorporei superscr. C* || Christi | Christo EFMP
18o Omni | Omnium BEFGPR || sumamus | sumemus M, sumere superscr. C*
181 neque | ne BM || tradamus | tradimus P, tradere superscr. C* || Non |
Neque N 182 sancta canibus | sanctum canimus B || neque | ne B
183 vestras | nostras A, om. FGMPR || ante | ad B || ut | et F I83—184 ma
lae opinionis transp. P 184 eorum om. P || omnino | omnis F 185 est
om. A B, cum F || ad* | ipsum add. N || et* om. M || ad invicem omnino |
omnino ad invicem E, ad invicem unio omnino PR, omnino om. M I86 se
Migne
IV, 1 4 CAPITULUM 87 IV, 6
DE GENEALOGIA DOMINI
ET OMNIFARIAM SANCTAE DEI GENITRICIS
12—13 Ps. 131 II, II Reg. VII 12, cf. Act. Apostol. II 3o. 13—16 Ps. 88
36—38. 17—18 IS. XI I. 21—22 MATTH. I 6 seq. 22 LUC. III 31.
25—26 Num. XXXVI 6 seq. 27—28 MATTH. I 19.
320 Burgundionis Versio
4. Oportet autem et hoc scire quod lex erat, sine semine viro
deficiente, huius fratrem defuncti uxorem in matrimonium ducere,
et suscitare semen fratri. Quod pariebatur igitur secundum na
turam quidem secundi, scilicet generantis erat; secundum legem
85 autem defuncti.
5. Ex catena igitur Nathan filii David, Levi genuit Melchi et
1157 Panthera; Panther genuit Barpanthera ita denominatum. Hic
igitur Barpanther genuit Ioachim. Ioachim autem genuit sanctam
Dei genitricem. Ex catena autem Salomonis filii David, Mathan
40 habuit uxorem ex qua genuit Iacob. Defuncto
autem Mathan, Melchi
ex tribu Nathae, qui filius quidem Levi, frater autem Pantheris,
nupsit uxorem Mathan, matrem autem Iacob, et genuit ex ea Heli.
Facti sunt autem fratres uterini Iacob et Heli: Iacob quidem ex
tribu Salomonis, Heli autem ex tribu Nathan. Defunctus est
45
autem Heli, ex tribu Nathan, sine liberis; et accepit Iacob frater
eius, qui ex tribu Salomonis, uxorem eius et suscitavit semen fratri
eius et genuit Ioseph. Ioseph igitur natura quidem est filius Iacob
ex descensione Salomonis, secundum legem autem Heli, qui ex
Nathan.
6. Ioachim igitur honestam et laude dignam Annam in matri
monium duxit. Sed quemadmodum vetus Anna sterilis existens
32 huius om. C, eius B 33 et om. P || fratri | fieri A || pariebatur !
pariebat N, periebat AF, parietur C || igitur om. ABDEFGMN PR
33—34 secundum naturam quidem | quidem secundum naturam G.
quidem om. ABFP, generabatur superscr. C* 35 autem om. ABFGP
36 catena | id est stripe (sic) superscr. C* || igitur | ergo B 37 genuit !
autem F || ita denominatum transp. E, ita denominatur F 38 sanc
tam | sanctam add. del. B 39 Dei om. P || catena | id est ex stirpe mg
add. M, stripe (sic) superscr. C* 4o genuit | iob add. del. D 42 nupsit
duxit superscr. C* || uxorem ... matrem | uxori Mathan matri A BEFGP,
uxori Mathan matrem D, uxori Mathan mariam M 43 Facti ... Heli om.G ||
sunt autem transp. B || Iacob et Heli om. B || quidem | autem EG 44—45 De
functus... Nathan om. FGN, mg E 44 Defunctus est | Defuncto ABM P
45 et om. A BCFP 46 qui om. N || eius* om. P || fratri | fratris D 47 et
om. DEGR || Ioseph* om. NP || natura quidem transp. DER, secundum
naturam quidem G || est om. P 48 Salomonis | secundum naturam add.
MNP || legem autem transp. P || qui om. P 5o igitur om. A || Annam
om. C 5o—51 in matrimonium duxit | duxit in matrimonium B
31—33 Gen. XXXVIII 8—9, Deut, XXV 5, MATTH. XXII 24, MARC.
XII 19, LUC. XX 28. 36 LUC. III 31, 24. 5o—54 Cf. GREGOR. NYSS.
Orat. in diem natalem Christi P. G. 46 I 137 D—1 14o A. 51—52 I Reg. I
IO-II, 2o.
Capitulum 87 32I
69—7o IOB V 13, I Cor. III 19. 71 Cf. IS XXIX 11. 72—73 Gal. IV4.
73—74 LUC. I 26 seq. 75—76 IOH. I 13.
Capitulum 87 323
partum esse Dei genitricis. Non enim impossibile erat et per portam
clausam pertransisse, et eius non laedere signacula.
9. Manet igitur et post partum Virgo quae semper Virgo,
110 nullatenus viro usque mortem copulata. Etsi enim scriptum est:
“Et non cognovit eam donec peperit Filium eius primogenitum”,
sciendum quod primogenitus est qui primus natus est, etsi unigeni
tus fuerit. Nam [primogenitus] primum quidem natum esse ostendit,
non omnino autem et aliorum coostendit nativitatem. “Donec''
115 autem determinati quidem temporis dilationem significat; non
enuntiat autem quod postea. Ait enim Dominus: “Ecce ego vobis
cum sum omnibus diebus, usque ad consummationem saeculi'',
non ut post consummationem saeculi separandus. Ait denique
divus Apostolus: “Et ita semper cum Domino erimus'', post
120 communem resurrectionem dicens.
Io. Qualiter enim utique quae Deum genuit, et ex consequen
tium experentia miraculum cognovit, viri copulationem assumpsit?
absit! Non sobriae cogitationis haec intelligere, nedum agere.
non adhuc sunt servi, sed filii; si autem filii, et haeredes: haeredes
quidem Dei, cohaeredes autem Christi”, ait Apostolus. Sed
Dominus in sacris evangeliis apostolis ait: “Vos amici mei estis.
Non adhuc voco vos servos; servus enim non novit quid facit
124 Sed | et add. BEMN || earum | ipsarum G || super | supra G 125 ef
fecta | effectum l. o. E || pariens | cum peperit superscr. C* || hos in | homo
sine P, christi add. ABC°DEFGMNPR || passionis tempore transp. MN,
passione EGR I26 a maternali vacat A 1, add. A*, a maternali D', corr. D*,
a om. F || lacerationem | laceratione ABD, compationem F, dilaniationem
C2G I27 quem | que G I 27—128 et quem . . . videns om. A I 28 ceu !
cum AG, seu BDN PR, ceditur F || lacerabatur | laceratur ABFMNP, dilcera
batur DGR, id est dilaniabatur mg add. M, superscr. C* 129 Et* | ut l. o.
D || tui | tuam B || vero om. A BFMN P I3o tristitiam | in add. B || gau
dium | gladium F || Deum | domini AFGPR || carne om. G I3I praedi
cans | predicatum F
1 CAPITULUM 88|88 D*, om. ABCEFGMNPR || 7 | sic D*GMNP, c. 7
BR, om. ACEF 2 DE ... HONORE om. F || EORUM om. ABDEMNP ||
HONORE | honoratione E 3 Honorandum | Honorandos BPR || ut* |
et B 4 theologus Iohannes transp. P, theologus ihesus l. o. C || et om. F ||
autem om. E 5 filios | filii M, filios add. F 6 non adhuc transp. DEF
MN || sunt om. AB || autem filii transp. E || et om. P 6—7 haeredes qui
dem om. A B, heredes autem FMN 7 cohaeredes | heredes P || autem
Christi | christi sunt F || ait Apostolus om. ABDEFGMNPR || Sed | et add. BC
8 sacris | scripturis add. P || apostolis om. A, suis add. G 9 Non adhuc
transp. F || voco vos transp. ABCDGMNPR || enim | autem FP || quid | que EFN
29—3o Ps. 48 8—Io. 3o—31 Ps. I 15 6. 35—36 I Cor. VI 19, cf. III 16.
36—37 II Cor. III 17. 37—38 I Cor. III 17. 43—44 Exod. XVII 6.
328 Burgundionis Versio
Migne Canc.
IV, 17 CAPITULUM go IV, 9
DE SCRIPTURA
;{;; CAPITULUM gr Ę.
1181 | DE HIIS QUAE DE CHRISTO DICUNTUR
I. Eorum quae de Christo dicuntur, modi sunt generales qua
tuor. Haec enim et ante incarnationem conveniunt ei, alia autem
5 in unitione, alia autem post unionem, alia autem post resurrectio
nem. Et eorum quidem quae ante humanationem, modi sunt sex.
Nam haec quidem eorum copulationem naturae et homousion
quod est ad Patrem ostendunt, ut hoc: “Ego et Pater unum sumus''
et “Qui videt me, videt et Patrem”, et hoc “Qui in forma Dei
1o existit''; et quae talia. Alia autem perfectionem hypostaseos eius,
ut hoc: “Filius Dei” et “character hypostaseos eius'', et hoc “Magni
consilii angelus, mirabilis, consiliarius''; et similia.
2. Alia autem circumincessionem quae est in invicem hypo
staseon significant, ut hoc: “Ego in Patre et Pater in me''; et
15
indecessibilem stabilitatem, ut Verbum, sapientia, virtus et splen
34 IOH. I 3.34—35 Ps. Io6 2o. 35—36 IOH. XI 42. 37—38 Ps. 493.
38—39 ZACH. IX 9. 39—4o MICH. I 3. 41—42 BARUCH III 36, 38.
43 Prov. VIII 22. 44—45 Ps. 44 8.
Capitulum 9r 343
65 Apoc. I 17, XXII 13, cf. IS. XLI 4, XLIV 6, XLVIII 12.
Capitulum 9r 345
83—84 IOH. XIV 29. 84 Ibid. X 3o. 89—9o Ibid. VII 19, VIII 4o.
9o Ibid. III 14. 94 Cf. LUC. II 52.
346 Burgundionis Versio
habui antequam mundus esset, apud te"; nam ipse quidem glori
135,
ficatus erat et est, sed nobis non erat manifestata et credita gloria
eius; et quod ab Apostolo dictum est: “Determinati Filii Dei in
virtute, secundum Spiritum sanctificationis, ex resurrectione
mortuorum”. Per miracula enim et resurrectionem et per super
1189 adventum Sancti I Spiritus manifestatum et creditum est mundo,
quoniam Filius est Dei; et illud “proficiebat sapientia et gratia”.
15. Alia autem secundum familiaritatem personae Iudaeorum,
cum Iudaeis numerans seipsum, ut ad Samaritanam ait: “Vos
adoratis quod nescitis; nos adoramus quod scimus, quoniam salus
145, ex Iudaeis est''.
I6. Tertius modus est qui unius hypostaseos est manifestativus,
et eius qui ex utroque est repraesentativus, puta istud: “Ego vivo
propter Patrem et qui manducat meam carnem, et ille vivet prop
ter me”, et istud “Vadam ad Patrem et non adhuc videbitis me”.
130 et illud “Non utique Dominum gloriae crucifixissent''; et “Nullus
ascendit in caelum, nisi qui de caelo descendit, Filius hominis qui
est in caelo''; et quae talia.
135 habui | habens G II esset apud te | fieret a patre G || nam I
et add. ADGMNPR 136 erat et est transp. ER, erat mg A II nobis
non transp. G II erat I est B II manifestata | manifesta BM II credita !
tradita F 137 ab . . . est | dictum est ab apostoloB 138 Spiritum 1
speciem P II sanctificationis | (sancti)tatis superscr. C* I4o Sancti
Spiritus transp. ABDEGNP II manifestatum I manifestum A, est add.
BFM II est om. B 141 quoniam I christus add. PR II illud ! id B II
proficiebat | etate et add. B II gratia | hec scilicet dicenter de christo add. B
142 Alia autem I Hec alia autem ADEFMNP, Hec alia G II familiaritatem |
scil. dicuntur secundum rationem (?) proprietatem superscr. C* I43 nu
merans | nominans E || ut I ubi M II ad interl. C 144 quod* I quid P
146 modus I scil. eorum que dicuntur de christo add. B II est qui transp. B
quod F, est om. AFN || est... hypostaseos I scil. eorum que de christo dicuntur
superscr. C* II manifestativus I manifestatio F 147 qui | quod BDEFGNR II
utroque I utraque E, utrique A, ipsi eo utriusque superscr. C* II est I sibi G.
est add. BCD, et add. M II puta istud Ego I puta illud ego D, et eius qui l. o. D.
puta om. E II istud Ego vivo | id vivo ego B 148 Patrem I patre C II meam
carnem transp. FM || et* om. FG 149 et* I etc P || istud om. P, illud BE.
hoc G, cum M II Vadam I Vado G II Patrem I meum add. F II non adhuc
transp. G 15o Non utique | nequaquam superscr. C* II crucifixissent !
crucifixent A 151 ascendit I salvat superscr. C* II in I ad NR II de caelo
descendit | descendit de celo FNR 152 caelo | celis BENPR
137—139 Rom. I 4. 141 LUC. II 52. 143—145 IOH. IV 22.
147—149 IOH. VI 57 (58). 149 Ibid. XVI 1o, 16. 15o I Cor. II 8.
15o—152 IOH. III 13.
Capitulum 91 349
Canc.
IV, 19 CAPITULUM 92 IV, 1 1
2o Rom. XI 32. 2o—22 Rom. XI 8, IS. VI Io, XXIX Io. 26—27 IS.
XLV 7. 27—28 AMOS VIII 6.
Capitulum 92 353
4o—42 Ps. 5o 6.
354 Burgundionis Versio
quid | esse quidem DEGMPR, quidem esse N, esse om. F 16—17 bonum
neque malum transp. E, bonum om. F 17 maceries | materies ABDEFGMN
PR 18 Et | secundum hoc add. E || tantum | ultra ABCDEFGMN, ultra
tantum P || erunt principia transp. G, principalia erunt l. o. G I9 autem |
est DMR, est autem P || quod | quidem B 19—2o pacificare ... quod*
om. C 2o—21 quod* . . . potest om. A 2o pacificat enim transp. G, enim
om. E 21 praeliari | pugnare superscr. C* || quod* om. G || id quod om. N ||
non potest mg F 21—22 enim praeliatur transp. ABDEFGMNPR 22 fina
liter | perfecte superscr. C* || est1 om. P || vel om. BG || quod | scil. distincte
superscr. C* || quidem est transp. F, quod est l. o. E, est om. B 23 autem
bonum transp. C, bonum est autem ABDEMNPR, autem bonum est G,
bonum est F || ex adverso | repugnare superscr. C* || sed | vel N 24 malum I
non add. B, ledi vel fieri superscr. C* 25 Unum | Unde l. o. E II prin
cipium om. ABEFGMNPR, quod D || ab I ab superscr. C* || liberatum !
erutum vel liberatum ABNP, liberum C, liberat D, erutum C*G 26 est1 |
ut add. NP || ait | hereticus add. BC^EGNP || unde | unum EP || est* om. G,
quod add. ABDEFGMNPR || enim | est add. N, est enim B 27 Dicimus
igitur transp. F, Dicimus enim B || quoniam | quod BFMN
356 Burgundionis Versio
immorantem.
Migne Canc.
IV, 22 CAPITULUM 95 IV, 14
DE LEGE DEI ET LEGE PECCATI
9 ' Rom. VlI 25. Io—I I Cf. ibid. 23. I 1—12 MATTH. V 37,
XIII 19, 38, IOH. XVII 15, I IOH. II 13—14, III 12, V 18—19. Eph. VI 16.
12 Rom. VII 23. 15 Ibid. 14. 17—18 Ibid. VI 12. 18 Ibid. VII 23.
I9 Ibid. I9—2o Ibid. 22. 24—25 Ibid. 23.
36o Burgundionis Versio
perficere.
15—16 Prov. XII Io. 17—18 Eph. V 19, Col. III 16. 21—22 II Tim.
III 16. 28 I Tim. I 9. 28—3o Exod. XXIV 18, XXXIV 28, Deut. IX 18.
3o—31 Iudith VIII 6.
Capitulum 96 363
32—33 III Reg. XIX 8. 35—36 Ibid. 9 seq. 37—38 DAN. X 2—3.
38—39 Gem. XVII 12, Lev. XII 3. 39—41 Lev. XXIII 27 seq.
41—42 MATTH. XII 5. , 42—44 Ibid. I I.
27 Buytaert, Damascene, De Fide Orthodoxa
364 Burgundionis Versio
65 Cf. Rom. VII 14, Gal. VI 2. 66—67 I Cor. XIII Io. 67—68 Cf.
MATTH. XXVII 51, MARC. XV 38, LUC. XXIII 45. 68—69 Cf. Act.
Apostol. II 3. 7o IAC. I 25, II 12. 72—73 Act. Apostol. III 15, cf. V 31.
74—75 Cf. Hebr. VI 2o. 75—76 MARC. XVI 19, Col. III 1, Hebr. X 12.
78 Gal. V 25, Rom. II 29.
27•
366 Burgundionis Versio
79 est | inest C*G || est positio transp. B, est depositio CD* || et*
om. C || cultura | scultura A 8o quidem est | quid P || corporalis !
corporis BDR || voluptatis | voluptas M 81 et om. BG II autem om. B
82 particulae | partule C, particula DEFGM, et add. G, om. N || superflua |
superfluitas superscr. C* || Omnis | omne l. o. E 83 quae | quidem N II
et in Deo om. F, et om. B 83—84 est praeputium transp. BG 84 requies !
cessatio superscr. C* || Quare | circumcisio et sabbatum add. ABNP,
scil. circumcisio et sabbatum add. G, id est circumcisio et sabbatum
superscr. C* 85 unum existunt transp. F, unum sunt G, unum (sunt
add. del.) existunt D II simul a | similia P, simuli a (sic) A 86 neque |
non F || contingentem | quamlibet ABDEFGNPR, qualibet M 87 septem !
septimus F, septenarius ABEGNPR 88 tempus significat transp. P,
tempus om. FM || ut om. C || dicit | dicat ACG II sapientissimus om.
A BNP 89 dare | date ADEFGMNR, da BE°P II partes | partem C,
his septem et demum his que octo add. C* || et' om. N || enarrans |
narrans F 9o—91 a . . . psallebat om. G 9o requie | requiem
AFMN 91 Septima igitur transp. E, Septima autem ABP II die
om. F || vacationem | vocationem FN || quidem om. G 92 in
interl. C II mystice | iusticie G 93 vero Israeli | usui P ||
habenti | habeti C, habentem (del.) habenti D 94 subostendebat I
ostendebat l. o. D || corporalium | corporalibus C^DEGNPR 95 fieri |
ferri F
enim terra, homo plasmatus est. Ex solo Adam Eva creata est.
In paradiso virginitas conversabatur. Ait denique divina Scriptura
quoniam nudi erant, et Adam et Eva, et non verecundabantur. 10
Cum autem praevaricati sunt, cognoverunt quod nudi erant, et
verecundati sarsierunt sibi ipsis folia fici, et fecerunt perizomata.
Et post praevaricationem, quando “terra es et in terram abibis'',
quando per praevaricationem mors in mundum introivit, tunc
“cognovit Adam Evam uxorem suam, et concepit et genuit”.
Quare, propterea ut non contereretur et consumeretur hoc genus
a morte, nuptiae excogitatae sunt, ut utique per filiorum procrea
tionem genus hominum servaretur.
1 CAPITULUM 97|97 D*, om. ABCEFGMNPR || 16 | sic D*MN, c. 16
BGR, om. ACEFP 2 DE VIRGINITATE om. F 3 Blasphemant |
PlaspemantG, autem add. N, malum dicunt superscr. C* || carnales | carnalem
B || et om. P || testimonium | testimonio P 4 praemittunt | preponunt
superscr. C* || hoc | homo AN 5 Verbo interl. C 6 qui | quidem l. o. E ||
Virgine | virginitate A || incarnatus est transp. FM, natus est C || praesumentes
quidem add. del. B 7 et a | est N, est a l. o. E || in hominum natura |
nature hominum C, in hominem natura l. o. E || plantata | innata C, plas
mata F 8 homo | terra add. del. P || est1 om. B, et add. EN || Ex | et
ABDFMPR || Adam Eva | ad amena l. o. M || est* om. A 9 conversaba
tur | conservabatur F, civiliter agebatur superscr. C* || Ait denique transp. E,
Ait enim ABNP, Ait igitur DFGMR Io quoniam | quod G || et' om. ABFP ||
Adam et Eva transp. M I I quod | quoniam C 12 verecundati | sunt et
add. G || sarsierunt | sarciverunt CDGP, lasciverunt FM, consuerunt superscr.
C* II ipsis om. A || fici | fisci F || perizomata I circumcinctiones superscr.
Ca 13 Et om. N || quando om. P, autem B, quoniam FG, qui M ||
abibis | ibis C, habibis D 14 per om. MN, mg D || praevaricationem |
prevaricationes DFMR || mors | in mundum add. del. B || in mundum om. N ||
introivit | intravit G 15 Evam om. BC1FMN, add. C* || et* I e C || genuit |
peperit GN 16 propterea | postea B || contereretur | conteretur B, con
verteretur l. o. E || et | non add. G 17 ut | et F 17—18 procreationem |
creationem NPR 18 hominum | humanum BM || servaretur | conservaretur P
19—2o Ibid. I 27. 2o Ibid. 28. 25 DAN. XIII 42. 31—32 Cf. Gem.
VII 1, 7. 34—35 Ibid. VIII 16. 36—38 IV Reg. II 1 1.
Capitulum 97 369
38—39 III Reg. XVII 1, Eccli XLVIII 3, IAC. V 17. 39 III Reg.
XVII 22, Eccli XLVIII 5, et IV Reg. II 8. 4o—42 Ibid. 9—1o. 42—44 DAN.
III 24. 44—45 DAN. VI 22. 45—46 Gem. XIX 15.
37o Burgundionis Versio
salutis. Ita vero suscipiendum est illud: “Beatus qui habet semen
in Sion, et proprios in Ierusalem''. Quid enim? etsi adulter, etsi
55 ebriosus, etsi idololatra fuerit, beatus est si solum habet semen in
Sion et proprios in Ierusalem ? Nullus eorum qui recte sapiunt,
hoc dicet!
5. Virginitas angelorum est conversatio, omnis incorporeae natu
rae idioma. Haec autem dicimus, non nuptias blasphemantes, absit!
6o Novimus enim Dominum in praesentia sua nuptias benedicentem,
et eum qui dixit: “Honorabiles nuptiae, et thorus incontaminatus”;
sed bono meliorem virginitatem cognoscentes. In virtutibus enim
et sunt intentiones et remissiones; similiter et in malitiis. Cognos
cimus autem quoniam nuptiarum filii sunt omnes homines, praeter
65 generis principes: illi autem virginitatis sunt, et non nuptiarum
plasmatio. Sed a nuptiis abstinentia angelorum est, ut diximus,
imitatio. Quanto itaque angelus est homine superior, tanto virgini
tas nuptiis honorabilior. Quid autem dico 'angelus'? Ipse Christus,
virginitatis gloria, non solum ex Patre anarchos (id est sine prin
cipio) et influxibiliter et sine concubitu genitus, sed et homo
secundum nos factus, super nos ex Virgine sine copula incarnatus,
et ipse virginitatem veram et omnino perfectam demonstrans in
semetipso. Unde et hanc nobis non in legislationem quidem de
duxit: “Non enim omnes capiunt verbum istud”, ut ipse dixit.
Opere autem nos erudivit, et ad hanc nos fortes effecit. Cui enim
non est manifestum, quoniam virginitas in hominibus nunc con
versatur?
6. I Bona quidem est filiorum procreatio, quam nuptiae consti
tuunt; et bonae sunt nuptiae, per copulam a fornicatione abscin
dentes, et rabiem concupiscentiae per legalem commixtionem non
permittentes ad iniquos furere actus. Bonae sunt nuptiae, quibus
adest continentia; melior autem est virginitas, animae filiorum
procreationem adaugens, et Deo fructum temporaneum orationem
offerens. “Honorabiles sunt nuptiae, et thorus incontaminatus.
Fornicatores autem et adulteros iudicabit Deus''.
Ę. CAPITULUM 99 ;;;
DE ANTICHRISTO
“Ego enim veni in nomine Patris mei, et non suscipitis me; veniet
alius in proprio nomine, et illum suscipietis''. Et Apostolus:
Pro eo quod amorem veritatis non susceperunt, ad hoc ut salventur
ipsi, propterea mittet eis Deus actum erroris, ad credendum eos
mendacio, ut iudicentur omnes qui non crediderunt veritati, sed 15
acceptaverunt iniustitiam''. Iudaei igitur Filium Dei existentem,
Dominum Iesum Christum et Deum, non susceperunt; erroneum
autem, deum seipsum dicentem, suscipient. Quoniam enim deum
seipsum vocabit, angelus qui Danielem edocuit ita ait: “Super
deos enim patrum suorum non intelliget''. Et Apostolus: “Nullus
vos seducat secundum aliquem modum, quoniam nisi venerit
discidium primum et revelatus fuerit homo iniquitatis, filius
perditionis, qui adversatur et superextollitur super omne quod
dicitur deus vel veneratio, ut ipse in templo Dei sedeat'' ut deus,
“demonstrans seipsum quoniam est deus''. In templo autem Dei, 25
non nostro dicit, sed veteri iudaico: non enim nobis, sed Iudaeis
1217 veniet; non pro Christo, I sed adversus Christum et eos qui Christi.
Ideoque Antichristus dicitur.
2. Oportet igitur primum praedicatum esse evangelium in
30 omnibus gentibus, et “tunc revelabitur iniquus; cuius est prae
43—44 Exod. III 6, MATTH. XXII 32, MARC. XII 26; cf. LUC. XX 37.
44—45 MATTH. XXII 32, MARC. XII 27, LUC. XX38. 45—46 Sap. III 1.
47—5o Ps. 1o329—3o. 51—52 IS.XXVI 19. 54—58 EZECH. XXXVII 7—8.
Capitulum roo 38I
58—59 Ibid. 9—1o. 6o—69 DAN. XII 1—3. 73—76 IOH. V 28—29.
28•
382 Burgundionis Versio
98—99 IOH. II 19. Ioo—1o2 LUC. XXIV 37. Io2—1o3 LUC. XXIV 39.
1o3—1o4 LUC. XXIV 4o. io4—1o5 IOH. XX 27. Io7—1o8 I Cor. XV 53.
Io8—112 I Cor. XV 42—44.
384 Burgundionis Versio
I 13—114 IOH. XX 26. 1 1 5—1 16 MARC. XII 25. I 17—12o Phil. III
2o-2I. 123 I Cor. XV 35. I 28—129 Ibid. 35—36.
Capitulum roo 385
129 Cf. IOH. V 47, X 38. I3o—134 I Cor. XV 36—38. 142—143 Cf.
Rom. XIV Io, II Cor. V Io. 144—145 MATTH. XXV 41. 146 IOH. V 29,
MATTH. XIII 43.
386 Burgundionis Versio
388
Migne
III, 1 [CAPITULUM 45]
981 | DE DISPENSATIONE DEI ET BENEFICIO NOSTRAE
SALUTIS
3 seq. LUC. I 26—38. 4—6 Hebr. VII 14 et 13. 6—7 Cap. 87 huius
operis Damasceni. I I— I2 MATTH. I 2I. 18—19 Cf. GREGOR.
NAZIANZ. Oratio 38 13 P. G. 36 325 B. 25—26 Cf. Rom. XI 16. 25—33
Cf. Epist. PROCLI 2 P. G. 65 86oD—861 A. 26—28 Cf. Epist. 17 CYRILLI
ALEX. P. G. 77 124A.
392 Cerbani Versio
enim prius erant secundum seipsa et sic unitum est Dei Verbum,
80 sed inhabitans in ventre Virginis Matris incircumscripte, in sui
ipsius persona ex immaculatis semper Virginis sanguinibus carnem
animatam anima rationali et intellectiva substituit; et principium
carnis nostrae conspersionis accipiens, ipsum Dei Verbum carni
persona factum est, quoniam simul caro, simul Dei Verbi caro,
988 simul caro ani|mata rationali et intellectivo. Unde, non hominem
deificatum dicimus, sed Deum et Dei Verbum hominem factum;
qui, cum natura perfectus esset Deus, factus est natura perfectus
homo; id est, non vertens naturam, neque in phantasticam dis
pensationem; sed in carne ex Maria Virgine accepta, rationa
40 biliter et intelligibiliter animata et in ipsa esse contingenti, se
cundum personam unitus est inconfuse et incommutabiliter et
indivisibiliter, non deponens suae deitatis naturam in carnis sub
stantiam, neque suae carnis substantiam in naturam suae deitatis,
neque ex divina ipsius natura neque opera accipiens ex humana
45
natura unam perfecit naturam compositam.
Migne
III, 3 [CAPITULUM 47]
I. Inconverse enim et incommutabiliter unitae sunt ad invicem
Christi naturae, neque divina a propria simplicitate distante,
neque humana conversa est aut in deitatis naturam, neque in [in]-
5
existentiam divisa est; neque ex duabus una composita natura facta
est. Composita enim natura neutris ex quibus componitur natu
ris homousia (id est eiusdem substantiae) esse potest, ex alter
utris perficiens alterum; ut “corpus ex quatuor elementis compo
situm, neque igni dicitur homousion, neque ignis nominatur,
10 neque aer, neque aqua, neque terra'', neque horum alicui homou
15 Cf. Philipp. IV 7.
Capitula 49—5o 399
Migne
III, 6 [CAPITULUM 5o]
QUOD OMNIS DIVINA NATURA IN UNA IPSIUS PERSONA
UNITA SIT OMNI HUMANAE NATURAE ET NON PARS
PARTI
Migne
III, 7 [CAPITULUM 51]
I. Anteesse quidem igitur sine tempore et aeternaliter dicimus
divinam Verbi personam, simplicem et incompositam, increatam,
incorpoream, invisibilem, sine tactu, incircumscriptam, omnia
habentem quaecumque habet Pater, sicut et ipsi homousion, sed 5
generationis modo et paternae personae relatione differentem,
seque perfecte habentem, nequaquam ex paterna plantatam
personam; in ultimis autem diebus nec a paternis distantem sini
bus incircumscripte exinanitam in utero sanctae Virginis, non
seminative nec susceptive, sicut novit et ipse, et in ea ipsius per- 10
1009 sona quae est ante saeculum | subicere sibi carnem ex sanctissima
Virgine.
2. In omnibus quidem igitur et super omnia erat, et in utero
sanctae Genitricis Dei existebat, sed in ipso actu incarnationis.
64 particularem] particulare A R 68 igitur natura et | naturaG 7o Atha
nasiumque et Cyrillum | Athanasius (sic) et Cirillum G, Athanasium Cyril
lumque R1, Athanasium et Cyrillumque R* 71—73 Unde . . . Christo om. G
75 proprietatem sic G, proprium AR
2 igitur sic AR2, om. R1
69—7o Haec formula non est S. Athanasii, sed APOLLINARIS Epist.
ad. Iovian. edit. LIETZMANN in Apollinaris vom Laodicea und seine Schule I
(Tübingen 19o4) 25o; nihilominus iam a S. CYRILLO ALEX. ut formula
athanasiana citatur in Ad. Regin. I 9 P. G. 76 1212 A, Epist. 44 P. G. 77 224 D
et Epist. 46 ibid. 245A.
8—9 Cf. Philipp. II 7.
402 Cerbani Versio
VII 19 167
Exodus IX 3 49
III 6 326, 38o IX 18 362
III 14 49 X 14 78
VII 1 326 X 17 326
XIII 6 361 XI 6 283
XIV 16 283 XIII 1 167
Index 413
XXV 5 320 Judith
XXV 9 367, 370 VIII 6 362
XXVI 8 167
XXVIII 66 304 Job
XXXII 7 337 II 181, 396
XXXII i? 331 I 12 76
XXXIII з 326—327 I 12 seq. 157, 160
XXXIV il 167 Vi3 322
Josué VIII 8 337
V 2 372 XXVI 7 103
J1
V 5-7 372 XXXIII 4 27
VI 364
J^^
VII 25 283 Psalms
XXIV 5 167 i 3 336
6 title 366
Judges 8 4 86
XV 19 328 ii title 366
/ Kings 13 i 16
I 10 II 320 15 lo 274
I 20 320 17 ID 169, 390
18 2 83
// Kings 23 2 ЮЗ
VII 12 319 23 7 349
23 9 349
/// Kings 32 6 27, 310
VI i seq. 331 44 8 181. 286, 293, 342, 396
VIII 27 78 48 8—ID 327
XVII i 369 48 13 105, 164
XVII 22
49 i 326
XVIII 32 seq. 294
49 3 342
XIX 8 303 50 6 272, 353
XIX 9 seq.
7 ""l"
50 12 39
IV Kings 50 Ч 39
II 8 369 51 lo 321
II 9-ю 369 54 23 108
Птт11 - Q
36«
-
369 56 2 Э-7Т
j*X
Baruch II 2 92
III 36 I83, 342, 397 III I I 296
III 38 38, 57, 286, 332, 342 III 15 268
Iv 7 331 III I6 297, 374
VI 5o 331 IV 1 seq. 26o
IV 2 243
Ezechiel
IV 3 34o
I I8 73 IV 6 34o
X 12 73 Io6
V 4
XXXVII 7—1o 38o-381 V 9 29o
XLIV 2 323
v 17 296, 335, 374
V 37 26o, 359
Daniel
V 45 29o
II 15 227 VI I I 316
II 47 326
VI 25 Io8
III 24 369
VI 33 Io8
III 8o 82
VII 6 317
VI 22 369
VII I2 335—336
X 2—3 363
VIII 3 231, 25o
XI 31—32 375
VIII 28—34 I6o
XI 36 326, 375
VIII 29 34o
XI 37 375 XI II 329
XII 1—3 381
XI 13 335—336
XIII 42 49, 65, Io4, 368
XI 27 I2
XV 47 209 II 8 222
XV 53 276, 363 II 10 276
III 20 21 384
// Corinthians IV 7 184, 398
I i 376
III 6 316 Colossians
III 17 61, 327 I 15 30, 61, 289
IV 4 61 I 18 382
V IQ 385 II 3 263
V 21 346—347 II 9 188, 399—400
VI 14 281 II II 299
VI 16 326 II 12 292
VII 9-ю 1 20 III I 277. 365
XII г 78, 82 III 16 362
XII 7 157 IV 5
Galatians j Thessalonians
I 13 376 II 13
III 13 39
270. 347 IV 12 78
III 26 290 IV 14 382
III 27 301 IV 17 324
IV 3 364
IV 4 209, 322
IV 4—5 364
nr Thessalonians
IV 5 290 I 5 379
IV 7 262, 300, 325, 364 И 3 377
V 3 II 3—4 375
374 II 8
V 14 296 377
V25 365 II 8-ю 376
VI i II 9 376
VI г II lo seq. 375
365
И 15 334
Ephesians
I 17 61 / Timothy
I 20 277 I 7 264
I 21 114 I 9 362
II 2 67 II 4 100
Titus II 12
III 5 312 II 26 295
v 17 369
Hebrews
I 1—2 335 I Peter
I 2 37, 46, 66, 2o8 I 2 39
I 3 3o, 34, 35, 34o, 34o-341, 349 II Io 299
I 7 69 II 19—2o 276
I I 1—12 82—83 II 2 I 3o7
II 4 167, 389 II 22 272
II 1o 281 III 22 277
II 17 3o7 IV 1 271
IV 4 361 V m. I 58
IV 9 299
IV I2 3Io, 312 II Peter
V 12—14 Io7 II 22 295
VI 4—6 292
III 3 2o8
VI 5 I44
III 13 83
VI 2o 365
VII I 315, 321
I John
VII 13 17o, 391
3o5
VII 14
VII 17
17o, 391
315
;; 358
VIII 5 33I
II 13—14 359
III 5 272
IX 5 33I
III I2 359
X I 158
III 21 389
X I2 365
V II 389
XI I 298
XI 6 3oo, 379 V 18—19 359
XI 25 299
XI 28 3oI II John
XI 37—38 33o 374, 375
XII 2 277
XII 29 49, 297 Apocalypse
XIII 4 37o, 371 I 17 344
XIII 7 33o II 28 3or
XII 5 3oi
James XIX 16 326
I 17 328, 337 XXI I 83
I 25 365 XXII 13 344
B. Non-Biblical Sources
PREFACE V
INTRODUCTION VI
Art. I. The Version of Burgundio VII
1. Life and Literary Activity of Burgundio VII
2. Date of the Version (1153—1154) IX
3. Diffusion and Influence of the Version XV
4. Manuscripts still in Existence XX
5. Our Edition of Burgundio's Version XLII
Art. II. The Version of Cerbanus XLVIII
1. Basis of our Edition XLIX
2. Date of the Cerbanus Version LI
3. Our Edition LIV
VERSION OF BURGUNDIO I
VERSION OF CERBANUS 387
4*3
THEOLOGY SERIES
1. The Eucharistie Teaching of William Ockham. By Gabriel Buescher
0. F. M., S. T. D. 1950.
2. De Corredemptione Beatae Virginis Mariae. By Juniper Carol, 0. F. M.,
S. T. D. 1950.
3. The First-Gospel. Genesis 3: 15. By Dominic J. Unger 0. P.M. Cap.
S.T.L., S.S. L. 1954.
4. Transiency and Permanence. The Nature of Theology According
to St. Bonaventure, by G. H. Tavard, A. A.
TEXT SERIES
1. Walter Burleigh. De Puritate Artis Logicae. Edited by Philotheus
Boehner, 0. F. M., Ph. D. 1951 (exhausted)
2. William Ockham. Summa Logicae (Pars Prima and Pars Secunda et
Tertiae Prima). Edited by Philotheus Boehner, 0. F. M, Ph. D. 1951
and 1954.
3. Peter Aureoli. Scriptum super primum sententiarum. Vol. I: Prologue-
Dist. I. Edited by Eligius M. Buytaert, 0. F. M., S. T. D., D. Litt, et
Hist. Orient. 1953.
4. Guidonis de Orcheüis Tractatus de Sacramentis ex eius Summa de
Sacramentis et Offtciis Ecclesiae editus studio et cura PP. Damiani et
Odulphi Van den Eynde, 0. F. M. 1953.
5. Henry of Ghent. Summae Quaesfionum Ordinariarum.
(Reprint of the 1520 Edition). Vol. ! and II. 1953.
6. St. John Damascene. Dialéctica, Version of Robert Grossetesie. Edited
by Owen A. Colligan, 0. F. M., M. A. 1953.
7. Gregorii Ariminensis, O. E. S. A. Super Primum et Secundiim Senten
tiarum. (Reprint of the 1522 Edition). 1955.
8. St. John Damascene. De Fide orthodoxa, Versions of Burgundio and
Cerbanus. Edited by Eligius M. Buytaert, 0. F. M., S. T. D., D. Litt, et
Hist. Orient. 1955.
9. Walter Burleigh. De Puritate Artis Logicae Tractatus Longior. With a
Revised Edition of the Tractatus Brevior. Edited by Philotheus Boehner,
0. F. M., Ph. D. 1955.
10. Henrici de Werla 0. F. M. Opera omnia. Vol. I: Tractatus de imma-
culata conceptione Beatae Mariae Virginis. Edited by Sophronius Ciasen,
0. P.M., S.T. D., Ph.D. 1955.
o vr nravv-o SCHCT^-GH AT ?
Il
'~"1
i, (o) … … t • ■■ … […, II • i, \nn\/ ■ ' ' - ---- … - - - - • • •- • . -,- - -,
;• s ' ;;******* s ,
· ** **********
· · … i • • • .- ) • • … .vyi
• , , • • - , = ; • • •
********* ** _ _ , av ys , *s \
sì******i
. • • • • w • *** ***• • • * *******
A*; ** ;;
: * e* •
…
.
*** - - •*»* * *
■ n u. • -nr or- n • m •nm vuro non a ' - i- .s'o - - - - - - - - -- - s . . — -• .
■ - - , *********** s ) ;
s**¥\i**i*** w * s* *Avyis , £, *. -
** .*********i* e , s , i********:
' - - ■ I • li. \ j - •• ~ 12 -
…* ' • ' - ***** **** et -
, • ;;******-; s i NN (o) . . . .
« ' --
.,