Abi biraz da benim bakış açım şöyle son postunla ilgili;

şimdi biraz duyguları ortadan kaldırıp olayları önem sırasına göre incelersek
polisin köpekleri öldürmesi sonuna kadar haklı, pitbull sahibinin köpekleri elinden
kaçırması ve ağızlık taktırmaması haksız (biraz konu dışı ama neyse),
şimdi dost kısmına geleyim dostum bir kavgaya tutuşsa ve dostum %100 haksız olsa
ben karşı tarafa saldırmam aksine ya ayırmaya ve uzlaştırmaya çalışırım ya da hiç
dokunmam ve ya olaya karışmam ama yanında olurum olaya müdahil olmam çünkü dostumda
olsa
haksızsa sanki onun hiçbir suçu yokmuş gibi davranamam aynı durum benim de başıma
gelse aynısının bana da yapılmasını isterim,
"Benim için tek önemli insanlar; ben ve sevdiklerimdir. Geri kalanlar umrumda
değil." demişsin bu konu hakkında ise şöyle söyleyeyim kişinin kendine ve
sevdikleirne önem vermesi iyi bir şey ama bazen öncelik sırası değişebilir mesela
suçlu veya değil haklı veya değil
diye önce buradan geçirmek gerek seni bilmem ama benim için öyle, kişi benim için
çok sevdiğim biri olabilir suçlu ve ya haksızsa maalesef onu destekleyemem ama
yanında olurum düşerse kalkmasına yardım ederim ama onu destekleyemem
yukarıdaki polis örneği gibi bakıyorum kısmen olaya köşeye sıkışan adam başkası
olsa pitbulu olan adam benim dostum olsa yine de köpeklerin ölmesi gerek (yani
polis ben olsam yinede köpekleri öldürürdüm) çünkü insan canı herşeyden önemlidir
benim için çünkü mazlum durumda olan o kişidir hayvanların sahibi değil ayrıca pek
hoş birşey olmasa da hayvanların yenisi alınabilir (duygusal bağ olarak zor da olsa
alınabilir) ama insanın yenisi alınamaz
bir kere öldü mü bitti. Benim olaylara bakışım böyle, gerçekten gerçek manada kim
haklı kim haksız dugusal olarak değil objektif olarak empati yaparak benim dostum
olan kişi eğer benim dostum olmasaydı (ve ya hiç tanımadığım biri olsaydı) nasıl
davranmam gerekirse öyle davranırdım (olmuyorsa bile öyle davramnaya çalışırdım)
çünkü olaylar ve şahıslardan bağımsız doğrular vardır ve sonuçlar ona göre
olmalıdır.
Bu benim düşüncem. Onun dışında diğer düşüncelerine katılıyorum.

Abi iki tane cevap yazısı yazacağım bu ilki o halde başlayayım:

ilk paragraf için hani dünki hikeyende dedin ya "Eski topraklar haklıymış bakire
olmayan kızla evlenilmez" diye bu konu hakkında bir şeyler söylemek istiyorum
ben geçen günlerde (ortalama 3 4 hafta civarlarında) yaşlı bir dedeyle karşılaştım
ve bana hayat hikayesini anlattı biraz
(kısa keseceğim sadece olayla alakalı kısmı anlatacağım onun bana anttığı ve benim
düşüncem)
onun anlatımına göre eskiden aşiretçilik varmış ve eğer bir erkekle bir kadın
evlenirse kesinlikle boşanamazlar
eğer olurda boşanırlarsa (bir suç varsa aldatma veya başka bir şey) suçlu kişi
öldürülür (eğer erkek suçlu ise) erkek tarafı kadın tarafı
erkeği öldürdükleri için karşı taraftan parmak sayısı kadar karşı taraftan o sayıda
kişi öldürüyorlarmış yani 20 kişi
eğer suç yoksa kadın ve koca öldürülür sebebi ise benim kızım/oğlum ne suç işledi
de boşandın diye
eğer suç yoksa ve boşanırlarsa ikiside öldürülürdü sonrasında olay kapanıyor mu
bilmiyorum anlatmadı başka konuya geçtik,
ve o zamanın insanları bu olaydan ötürü temiz yetişip suça günaha bulaşmadan iyi
bir hayat yaşıyorlamış (aldatma, payvona gitmek veya başka bir şey yokmuş)
ben de dedeye bu durum hem iyi hem de kötü dedim ve anlattım biraz insanlar
anlaşamayabilir ve ya kocası kadına şiddet uygulayabilir
kadın erkeğin ailesinde ve ya erkek kadının aileinde fitneye aile içi çatışmaya
sebep verbilir ve ya anlaşamayanilirler kadın kırmızı sever
erkek mavi anlaşamazlar ayrılabilmeliler diye ama o kabul etmedi bizim zamanımızda
ayrılmak yoktur ayrılanı öldürürler neden çünkü aşiretin
adını kirletiyorsun adını çıkarıyorsun kötü gösteriyorsun (bu sadece evlilik için
de değil yani herhangi bir durum için de geçerli mesela kadın/ve ya erkek
barda veya pavyonda çalışsa yine öldürürler) o yüzden ben eski toprakları
desteklemiyorum.
ikinci paragraf için ben işin sadece cinsellik tarıfı gibi düşünmüyorum başka maddi
ve manevi sebepler de olabilir, cinsellik konusunda yine de
kısmen haklısın ne de olsa kim karısının başka bir erkekle ilişki yaşamasını ister
ki gerek kendisiden önce gerek kendisinden sonra adı üstünde senin karın.

Bu hikaye için de ilk mesaj için senin günahını almış (kalbini açıp içine mi baktı)
birilerinin üstüne basıp hakszılık yaptığını iddia ettği konuda (öyle olsa bile)
ikinci paragraf sorunlu çünkü
çünkü kısmen de olsa seni dini anlamda yargılamış ve sorguya çekmiş yani senin
ahiret için çalışıp çalışmaman namaz kılıp kılmaman ve ya müslüman olup olmaman onu
ilgilendirmez
Allah (c.c.)' nin işine karışılmaz (her anlamda) şükür konusu da kişiyi bağlar
başkasını bağlamaz kişiyle Allah (c.c.) arasında ister şükür eder
ister etmez, ayrıca seni tanımadan sıradan nankör kullardan mısın ifadesi yanlış
burada sen haklısın (öyle biri olsan bile yinede seni tanımdan böyle konuşamaz)
dindar biri olarak cevaplamak istedim sadece umarım art niyet aramazsın abi