Salamin

Written By:
Directed By:

Characters:
Ann - Celia
Rocel - Celia
Edwen - Roberto
Lyndzhy - Sarah
Haizel - Sarah
Micca - Sonya
Syra - Shane
Abby - Mae
Ara - Police
CJ -Police
Introduction: Ako si Celia, lubhang napaka swerte ko sa mga magulang ko kasi
hindi nila ako pinabayaan...Labis ang kanilang suporta sa aming pag-aaral. Kahit
na hirap kami noon sa gastusin ay hindi nila hinahayaan na magutom kaming mag-
kapatid.

1st Scene (Family)

Setting: Kusina/Hapag-kainan

Ipapakitang nagmamadaling mag-ayos si Sarah ng damit papasok ng eskwelahan. Nakaharap

naman sa salamin si Celia upang ayusan ang kaniyang sarili.
Ipapakita ang paghahanda ng pagkain.

SONYA : Sarah, Celia, Tay kakain na. (sambit ni Sonya habang naghahain ng pagkain sa hapag
kainan)
SARAH : Pariyan na po.
Lumabas na si Sarah upang tumulong sa paghahanda ng pagkain. Lumabas na rin si Celia at
umupo na sa upuan.
SONYA : Pagpasensyahan nyo na ang ulam natin. Tuyo at itlog na naman.
CELIA : Ano ka ba nay. Okay lang yan tsaka paborito kaya namin ang itlog. Diba Sarah??
SARAH : Oo ate kaka-itlog natin, pwede na tayong lumipad.
Habang kumakain ay tinanong ni Roberto ang kaniyang mga anak.
ROBERTO : Oh! mga anak kumusta naman ang pag aaral ninyo pinag bubuti nyo naman ba?
Baka mamaya may katipan/jowa na pala kayo ha?
SONYA: Nako tay parang may nababalitaan akong may katipan/jowa na raw si Celia.
CELIA : Hala si mama. Wala po akong jowa (pangiti nitong sambit)
SONYA: Ee, bakit sabi ni Mareng Jing ay may katipan/jowa ka raw??
SARAH : Ihhh si ate. (pabirong sambit ni Sarah) May jowa ka na pala ha.
CELIA: Hoy wala akong jowa.(depensa nito) Tsaka ayoko naman pong masayang ang
paghihirap nyo mapag aral lang kami. Tsaka ko nalang aatupagin yang jowa jowa na yan pag
pwede na.
ROBERTO : Aba dapat lang, tsaka yang pag-ibig na yan makakapag hintay naman yan. Hindi
naman dapat yan minamadali
SONYA : Naku, naku ehh panay habol ka nga saakin nung araw. Ni hindi ka pumapayag nang
hindi mo ako nakikita. Basta kayo ha, wag muna kayong magkakatipan, magtapos muna kayo sa
pag-aaral.
CELIA : Syempre naman nay. Ang galing-galing ko kaya sa school . Ay nay, tay naalala ko nga
po pala, Latin Honor po ako sa graduation.
SONYA : Aba!!. Proud na proud talaga kami sayo. Pagbutihin mo pa at nangmatupad mo ang
mga pangarap mo.
ROBERTO : Nako, manang mana ka talaga sa akin anak.
SONYA : Aba kapal mo naman. Sa akin ata nagmana yan si Celia.
ROBERTO : Naku mama wag ka nang makipagtalo at ikaw ay natutulog laang sa klase nung
araw.
Nagkatinginan ang dalawang magkapatid sabay ngiti.
SONYA : Aba sinong may sabi?? Best in science ako dati sa school ang hirap hirap kaya nun.
ROBERTO : Nako patulog-tulog ka nga lang dati...Napapagalitan ka pa ng maestra natin....Tapos
minsan ay hindi ka naman pumapasok ng maagap....
SARAH : Heto na naman po tayo. (sambit nito sabay tingin sa kaniyang kapatid)
CELIA : Ayyyssssshhhhhhhhh! Tama na.
Nagkatinginan ang mag-asawa sabay tawanan ang mag-anak.
ROBERTO : Oh ikaw naman Sarah? Kamusta ka naman sa school??
SARAH : Ito Tay maganda parin,(tawanan)
ROBERTO : (Natatawa) Puro ka talaga kalokohan bakit di mo gayahin 'tong ate mo, tutok sa pag
aaral.
SARAH : Maayos naman po ako sa school tay. Hindi man po ako kasing galing ni ate pero kaya
ko naman po. Tsaka gagalingan ko na po sa susunod tay wag ka pong mag-alala.
ROBERTO : Mabuti naman kung ganon. Hala sya kumain na muna tayo.
CELIA/SARAH: Tay alis na po kami.
Roberto : Ingat kayo. (wave ng naka ngiti)

CELIA: Hindi lang sa mga magulang ako swerte. Malaki rin ang pasasalamat ko sa
mga kaibigan ko sa walang sawang suporta nila saakin.

2ndScene (Friends)
Setting: School Hallway

Bf 1 : Bes malapit na graduation natin excited nako.

CELIA : Excited na nga rin ako eh, Ang tagal ko kasing inintay ang pagkakataong 'to at isa pa
hindi ko akalain na magkakaroon ako ng Latin honor. Biruin mo yun!!
Bf 1: Ano kaba bes, ang galing galing mo kaya! Hindi na malabo yan sa sipag at tyaga mong
mag-aral.
Bf 2: Oo nga tsaka ano kaba, ang talino mo nga eh. Alam naming lahat na talagang deserve mo
yan.
CELIA : Ikaw talaga masyado mo naman akong binobola pero bes alam mo ba Ang swerte ko
talaga na mayroon akong kaibagan na gaya mo(sweet voice)
Bf 1 : Syempre naman ako nato eh(tawanan) O sya Tara na at bk maiyak kapa mag re rehearse pa
pamandin tayo para sa graduation.
Ate Rocel: Hahaha sige tara na
 3rd Scene(Graduation day)
Setting: School

Celia: Tay, Nay, graduate na ako!! (Nagyakapan ang mag-anak)

Roberto: Proud na proud talaga ako sayo anak!!
Celia : Para po sa inyo lahat ng 'to Tay. Maraming salamat po sa suporta.
Sarah: Congrats ate
Celia : Salamat bunso
EXTRA(CAMERA MAN) : Okay na po. 1,2,3

CELIA : Mae, Shane, hali kayong dalawa.. Magpa-picture tayo. (natutuwang banggit ni Celia)
EXTRA (CAMERA MAN) : 1,2,3

4th Scene (Exam)

Setting: Bahay
After a month ( exam passed)
Celia : Tay! (ipapakita dahan dahan Ang result )
Roberto: oh ano naman to?? (tiningnan)(Mixed emotions)
Celia: Tay naka pasa ako! Isa na akong ganap na guro
Edwyn: Aba, may teacher na tayo sa pamilya! Sobrang proud talaga ako sayo anak(Teary eye)

(Months later )
Nakatingin si Celia sa salamin habang nag-aayos

CELIA: Nabili ko rin ang pinapangarap kong bahay. Sa dami ng hirap, nakamit ko
ang lahat ng pangap ko sa tulong ng mga magulang at mga kaibigan ko.
(Back transitions between illusion to the past) Nakatingin si Celia sa salamin na nagtataka.
Nahihilo si Celia at babalik ang mga ala-ala nito.

5th Scene (Friends)

Setting: School
Pumasok si Celia sa silid-aralan.
SB 1: Nandyan na naman sya pa bida na naman.
SB2 : Ano pa feeling maganda pa eh talino lang naman meron sya
SB1 : Hahahhaahha I agree
Nakikinig ni Celia lahat ng sinasabi nila pero binabalewala n'ya lang 'to dahil ayaw niya ng gulo
at ayaw n'ya ring mabahidan ang magandang record nya at ang kanyang mataas na grado.
 6th Scene: (Gutom)
Setting: Bahay
Pagka-uwi ni Celia sa bahay ay naabutan niya ang kaniyang tatay na natutulog sa sahig dahil sa
kalasingan.
CELIA :Tay....Tay......Tay....Tay gising na, wala pa po tayong pagkain, tsaka maghahapunan na.
CELIA : Tay.....Tay.... (Habang inaayos ang mga kalat sa sahig)
ROBERTO : Ano ba edi magluto ka ng pagkain dyan!!
CELIA : Tay wala po tayong bigas tsaka wala rin naman tayong rekado. Tsaka hihingi po sana
ako ng pera para sa school, kailangan po naming mag ambagan sa activity namin.
ROBERTO : Wala akong pera Celia.
CELIA: Tay wala na po akong pera eh. Kailangan na po talaga namin yun sa school.
ROBERTO : Mangutang ka na muna dyan sa kabila. Ni wala na nga akong pang yosi hihingi ka
pa.
CELIA : Tay hindi pa po tayo nakakabayad kay aling Maring, nakakahiya naman po kung uutang
na naman tayo.
Dumating si Sarah galing sa paaralan at tila masama ang mukha dahil naririnig na naman niya
ang kaniyang tatay na sumisigaw.
ROBERTO : Ano ba? Edi gumawa ka ng paraan!! Diba may trabaho ka! Ikaw na ang bumili tutal
magaling ka naman!
CELIA : Tay wala akong pera, tsaka paano tayo makaka kain nya ehh inom lang naman kayo ng
inom maghapon, ni hindi ka nga nagtatrabaho.
Matapos itong marinig ni Roberto ay sinampal niya si Celia.
ROBERTO : Putwng ina ka!! Nagkaganito tayo dahil sayo! Kung hindi namatay ang nanay mo,
edi sana maayos tayo ngayon!!
SARAH: Tay tama na po.
ROBERTO : Sana hindi ka nalang niya iniligtas! Sana ikaw nalang ang namatay!
Nanlumo si Celia sa mga salitang binitawan ng kaniyang ama. Umiiyak siyang pumasok sa
kwarto
7th Scene (Pera)
Setting: Bahay (kwarto)
Pumasok rin si Sarah sa kwarto para patahanin ang kaniyang kapatid.
SARAH : Tahan na ate. Hayaan mo at tutulungan kita.
Niyakap ni Sarah ang kaniyang kapatid at tumingin ito sa gawi ng kaniyang ama.
Nang gabing iyon ay punong puno ng galit ang naramdaman ni Sarah kaya naman binalak
niyang kuhanan ng pera ang kaniyang ama. Binuklat niya ang wallet ng kaniyang ama at kumuha
ng pera.
8th Scene: (......)
Setting: Bahay
Habang nag aayos si Celia ay inabot ni Sarah ang pera sa kaniyang kapatid
SARAH :Ate kunin mo na muna ito at may nakatabi pa naman akong pera dito.
CELIA : Sigurado kaba?? Tamang tama at may babayaran kami.
SARAH :Sige ate, bibili lang muna ako ng pagkain at papasok na rin ako.
Umalis si Sarah para bumili ng pagkain habang naiwang naggagayak ang kaniyang kapatid.
Nang matapos siya sa paggagayak ay akmang aalis na siya ng bahay ngunit kasabay nito ang
pagdating ng kaniyang ama.
ROBERTO : Celia nasan ang pera ko?
CELIA :Po?
ROBERTO : Bingi kaba??(habang lumalapit ito) Nasan ang pera ko!!
Dinuro niya ito habang tinitigan ng masama.
ROBERTO : Ikaw ang kumuha nun!!
Natakot si Celia sa kaniyang ama kaya napatigil ito.
CELIA : Wala po akong alam tay. Kailangan ko na pong pumasok.
ROBERTO : Sinabing asan na ang pera ko!!(inihampas ang bote na hawak)
Binilisan ni Celia ang kaniyang paglalakad upang makaalis na ngunit hinigit siya ng kaniyang
ama. Galit na galit ito sa kanya kaya naman sinasaktan niya ito.
ROBERTO : Putangina ka!! Wala ka na ngang ginawang tama nangupit ka pa!!
CELIA : Wala akong alam tay!Tama na po! (habang sinasaktan si Celia)
CELIA : Ahh!!
Narinig ni Sarah ang kapatid na sumisigaw at nagmadali itong pumasok sa bahay.
ROBERTO : Tatanggi ka pa ha!! Tatanggi ka pa talaga!!!
CELIA : Tulong!! Wala akong ginagawang masama!!
Nang makapasok si Sarah sa loob ng bahay ay nagulantang ito sa nakita. Sumigaw ito upang
makuha ang atensyon ng ama.
SARAH : Tay tama na. (habang hinihigit niya ang kaniyang ama)
Tinulak ni Roberto ang anak kaya natumba ito. Nakatayo naman si Celia at tinanong ang ama
habang umiiyak.
CELIA : Ano bang masamang ginawa ko sayo at pinaparusahan mo ako Ng ganito? Bakit ni
minsan Hindi Moko tinrato bilang anak mo( Umiiyak habang galit na nanginginig sa takot)
ROBERTO : Dahil ikaw ang may kasalanan. Ikaw ang may dahilan kaya namatay ang nanay
mo!! Wala na sya!! Wala na!!(sigaw ni Roberto habang umiiyak)
CELIA : Nawalan din ako Tay! Aksidente ang nangyari!
ROBERTO : Oo! dahil niligtas nya ang walng kwentang gaya mo. Ikaw, ikaw na walang kwenta.
(Pinagbuhatan nya ulit ng kamay si Celia )
Sa pagkakataong ito nakita ng kapatid niya ang nangyari. Takot,awa at galit Ang naramdaman
nya.
SARAH : Tay! tumigil kana wala kana ngang magandang naidudulot nanakit kapa.
ROBERTO : Aba sumasagot ka pa. (Akmang nilapitan niya ang anak)
Inihampas ni Roberto ang ulo ng kanyang anak, dahilan nang pagkabagsak nito at pagkabasag ng
kanilang salamin. Uminda si Sarah sa sakit na kanyang naramdaman. Nilaptan naman ni Celia
ang kaniyang kapatid.
CELIA : Sarah okay ka lang ba?
Dahil sa galit na naramdaman ni Celia ay pumulot siya ng basag na salamin at makailang beses
niya itong isinaksak sa kanyang ama. Matapos niyang magawa iyon ay humalakhak pa ito. Takot
na takot si Sarah sa kaniyang nasaksihan, Nagkatinginan ang magkapatid at napagtanto ni Celia
ang pagkakamali niyang nagawa.
CELIA : Tay, Tay gumising ka.....Hindi ko sinasadya....Tay......Ahhhhhhhhhh.....(sumisigaw
habang umiiyak).
Ipinapakitang dala dala na si Celia ng mga pulis. (Background sound ay rumors ng kapit-bahay)
Jing : Mare alam mo ba, napatay daw ni Celia si Roberto.
Aruba : Aba akala ko pa naman ay mabait yang batang yan.
Ipinapakitang nababaliw si Celia sa kulungan, nasiraan na siya ng bait dahil sa kaniyang nagawa.

9th Scene: (Reality)

Setting: Mental Facility
Ipapakita ang transition from introduction na ilusyon lang ni Celia ang mga magagandang
pangyayari sa kaniyang buhay.
CELIA : Kasalanan ko yun!
STAFF : Wala ka namang kasalanan.
CELIA : Kasalanan ko yun. Kasalanan ko kung bakit namatay si tatay. Kasalanan ko ang lahat.
Namatay si mama nang dahil saakin. Nasira ang mga pangarap ko dahil sa mga kasalanan ko.
(Sambit ni Celia habang umiiyak)

10th Scene : (Dalaw)

Setting : Mental Facility
SARAH : Excuse me po doc, magandang hapon po. Itatanong ko lang po sana kung ano na po
ang kalagayan ni ate. Kamusta na po kaya sya?
DOCTOR : Ah, si Celia? Tignan ko lang sa record ko.
SARAH : Sige po doc.
DOCTOR : Based sa aking observation ma'am ay maayos naman na po ang kalagayan ni Celia.
In fact, hindi na sya kagaya dati na nagwawala.
SARAH: Mabuti naman po kung ganun doc.
DOCTOR : Basta't ipagpatuloy lamang ni Celia ang pag-inom nya ng gamot at mga ilang buwan
pa siguro ay makakalabas narin ang ate mo.
SARAH: Salamat naman po doc kung ganun doc.
DOCTOR : Oh sya sige, maiwan ko na po kayo.
SARAH : Thank you doc.
Akay-akay ni Sarah ang kanyang kapatid habang kinakausap ito.
SARAH : Ate kamusta ka na?
Walang isinagot si Celia at blanko parin ang mukha.
SARAH : Alam mo ba ang dami dami kong ik-kwento sayo. Upo muna tayo dito.
Marahang inaayusan ni Sarah ang kaniyang kapatid habang nagkkwento sya rito.
SARAH : Ate alam mo ba, Guro nako ( Teary eye )Tinuloy ko ate ang pangarap mo.(teary eye
parin) Gusto ko ate paglabas mo dito bumalik na sa dati ang lahat.
Sa pagkakataong ito bumalik sa dating pag iisip si Celia.
CELIA : Pano kaya kung Hindi nangyari lahat ng to? Paano kung hindi namatay si mama nung
araw na yun? Pano kung nagbago si tatay at hindi ko sya napatay. Iba kaya ang buhay ko
ngayon? Ang buhay natin?
SARAH : (hahawakan ang mukha ni Celia) Shhh ate. Hindi mo kasalanan na may walnghiya
tayong tatay. Magiging maayos rin ang lahat kapag gumaling kana. Basta ipangako mo saakin na
magpapagaling ka ha? (Habang umiiyak They hug each other )

11th Scene (Ending)

Setting : Modern House
(After a few year’s of suffering from the rehab sa wakas nakalaya narin si Ate Rocel dahil nrin sa
Magandang Pinakita nito sa loob Ng rehab)
SARAH : Ate! Sa wakas malaya kana, magkakasama narin tayo ….
CELIA : Hindi ko akalain bunso na darating ang pagkakataong ito, na makakalaya ako at
magkakasama tayong muli(galak)
SONYA : Hindi ako nawalan ate Ng pag asa na magkakasama tayong muli… Iuuwi na kita ate
uuwi na tayo……
Lalabas ng sasakyan si CELIA na nakapiring at so-surpresahin siya ni Sarah ng magandang
bahay. (Bahay na ipinakita sa ilusyon ni Celia).

CELIA : Ilusyon lang lahat. Nakangiti akong nakatingin sa salamin pero hindi
naman ako masaya. Hindi lahat ng ating nakikita ay totoo, madalas nating
dinadaya ang ating sarili upang pagtakpan ang masalimuot na nakaraan. Ngunit
may panahon pa para tayo ay magbago.

Titingin si Celia sa salamin na nakadikit sa aparador at isasara.

Hindi lahat ng nakikita Ng ating mga mata ay Ang tunay na sya, karaniwan ito ay balat kayo
lamang upang matabunan ang kakulangan mo, na gusto mong makita sayo ng iba.(Imperfection
to Perfection)

The End.