2ბ

3დ

4დ

5გ

6ბ

7დ

8ა

9დ

10ბ

11ა

ღირსეული ადამიანები ხშირად განსაცდელის

წინაშე მარტონი რჩებიან
ნათქვამია ადამიანი ამ ქვეყნად მარტო მოდისო და მარტო მიდისო განსაკუტრებით კი
ღირსეული ადამიანები. ღირსეული ადამიანობა ძალზეთ რთული საქმეა და ბევრ
ადამიანს ღირსეულად ცხოვრება არ შეუძლია შეიძლება ითქვას მხოლოდ ერთეულებს
მაგალითად შუშანიკი რომელზეც ეხლა ვისაუბრებ.

მსჯელობა კი შეგვიძლია დავიწყოთ იაკობ ხუცესის ნაწარმოებით სადაც ნათლად არის

ასახული შუშანიკის ერთგულება თავისი რჯულის მიმართ როდესაც ჯოჯიკი, მისი ცოლი და
კარის ეპისკოპოსი აფოცი მივიდნენ სათხოვრად რომ შუშანიკი დაბრუნებულიყო
სასახლეში მაგრამ შუშანიკმა პასუხად გასცა კაცნო ბრძენნო, თქუენ კეთილად იტყვით ,
გარნა ნუ დაგიჯერებიეს, თუმცა მე მისა ცოლად-ღა აღარ ვიყავ. ყველაფერი
რადიკალურად შეიცვალა ცოლ-ქმრის ურთიერთობაში შუშანიკს აღარ სურდა არაფერი
საერთო ჰქონოდა ვარსქენთან მაგრამ ბევრი ხვეწნის შედეგად შუშანიკი დაბრუნდა
სასახლეში სახარებით ხელში ამოიკეტა სენაკში და დაიწყო ღირსეულად ლოცვა უფალო
ღმერთო, არც მღვდელაგან აღმოჩნდა ვინმე ჩემი ქომაგი და არც ერისკაცთაგან მოიძებნა
ჩემი გულშემატკივარი ამ სახლში.შუშანიკს გააზრებული ჰქონდა რომ იგი ვარსქენის
წინააღმდეგ მარტო დარჩა და აქ ნათლად არის წარმოცენილი რომ ღირსეული
ადამიანები განსაცდელის წინაშე მარტონი რჩებიან.

როდესაც შეიტყო ჯოჯიკმა, რომ ნეტარი დედოფალი, წმიდა შუშანიკი, სიკვდილის პირას
იყო, წავიდა მის სანახავად და თან წაიყვანა ცოლ-შვილი და მივიდა ციხეში შუშანიკის
სანახავად როდესაც მივიდა, თაყვანი სცა პატიოსან ჯვარს და მოიკითხა წმინდა შუშანიკი ,
იქვე დაუჯდა და ეკითხებოდა მის სატკივარზე. ხოლო წმინდა შუშანიკმა უთხრა კარგად
ვარ, როგორც ღმერთს სწადია, ხოლო იმ გზას, რომელსაც ყველა გაივლის, მეც შევუდგები
ჯოჯიკმა მოინანია ყველა თავისი ცოდვა შუშანიკის წინაშე შუშანიკმა კი უთხრა ”თუ შენ
ყრმასავით არაფერი ჩაგიდენია, ღმერთმა მოგიტევოს”. შუშანიკი მარტო იყო სიკვდილის
წინაშე და მართლაც რომ ღისრსეულად მოიქცა ნათელია რომ მას გულზე ბრაზი არ ედგა
მას უბრალოდ ჯოჯიკი და მისი ოჯახი ეცოდებოდა რომლებიც გაუაზრებლად ვარსქენის
ზეგავლენის ქვეშ მოყვნენ.

დღეს დღეისობის ეს პრობლემა აქტუალურია და ღირსეული ადამიანები განსაცდლის

წინაშე ჯერ კიდევ მარტონი რჩებიან რაც ძალიან სამწუხაროა .ნათქვამია დიდებული
ადამიანები უძეგლოდ იკარგებიანო ამის მკაფიო მაგალითი არის ნიკო ფიროსმანი
რომელიც მთელი თავისი ცხოვრების განმავლობაში ღირსეულად ცხოვრობდა
სიღარიბეში მან მთელი თავისი ცხოვრება ამ განსაცდელის წინაშე მარტომ გაატარა .

საბოლოოდ შეიძლება ითქვას რომ ღირსეული ადამიანები უმეტეს წილად განსაცდელის

წინაშე მარტონი რჩებიან ხალხმა დაკარგა ერთმანეთის თანადგომის უნარი რაც ძალიან
სამწუხაროა.