Bajka o Małym Księciu Radosnym i Drodze do Szczęścia

Dawno, dawno temu, w krainie zielonych pagórków i kwitnących łąk, żył Mały Książę
Radosny. Był to mały, żółty ptaszek o jasnych skrzydełkach, który zawsze wydawał radosny
śpiew, rozświetlając serca wszystkich mieszkańców lasu.

Mały Książę Radosny był znany w całym lesie jako istota pełna energii i optymizmu.
Codziennie budził się z uśmiechem na dziobie i wyruszał w podróż przez gęste gałęzie i
wijące się ścieżki, w poszukiwaniu nowych przygód i przyjaciół.

Jednak pewnego dnia, gdy Mały Książę Radosny odleciał na swoje zwykłe poranne
wędrówki, zauważył coś niezwykłego. Na ziemi, tuż obok stawu, siedział Mały Żabek
Smutny, zasmucony i opuszczony.

Mały Książę Radosny opadł na ziemię obok Małego Żabka Smutnego i zapytał: "Dlaczego
tak smutny jesteś, drogi przyjacielu?"

Mały Żabek Smutny wzruszył ramionami i szlochał: "Nie mogę znaleźć drogi do szczęścia.
Codziennie próbuję, ale zawsze kończę z rozpaczliwym sercem i łzami w oczach."

Mały Książę Radosny, niezłomny w swoim optymizmie, uśmiechnął się i powiedział: "Nie
martw się, mój drogi przyjacielu. Razem odnajdziemy drogę do szczęścia!"

I tak, Mały Książę Radosny i Mały Żabek Smutny ruszyli w podróż przez las, przemierzając
góry i doliny, lasy i rzeki. Podczas ich podróży spotkali wiele istot leśnych – od wesołych
jeżyków po mądre sowy – które dzieliły się z nimi radami i mądrościami na temat szczęścia.

Ale to dopiero w samym sercu lasu, wśród kwitnących róż, znaleźli tajemniczą Starą Sowę
Mądrą, która siedziała na gałęzi starego dębu.

Stara Sowa Mądra spojrzała na Małego Księcia Radosnego i Małego Żabka Smutnego i
rzekła: "Szczęście nie jest celem, lecz podróżą. To nie miejsce, do którego zmierzamy, lecz
sposób, w jaki podróżujemy przez życie."