En xeral, os pronomes átonos colócanse despois do verbo (posición enclítica). Ex: Pablo me dixo que viría* Pablo díxome que viría.
Cómpre ter en conta que un pronome átono NUNCA pode comezar
oración ou ir despois de pausa. Ex: Te vin onte* Vinte onte
Colócase antes do verbo (posición proclítica) nos seguintes casos:
En oracións negativas introducidas por un adverbio, pronome ou conxunción negativos (ex: nunca, non, ninguén, xamais...). Ex: Non fíxeno eu, foi Paula* Non o fixen eu, foi Paula En oracións interrogativas e exclamativas ou desiderativas iniciadas por un adverbio ou un pronome, ou outra palabra. Ex: Quen dérame ir!* Quen me dera ir! Deus asístame!* Deus me asista! En oracións subordinadas. Ex: Ela díxome que viríanos buscar cedo* Ela díxome que nos viría buscar cedo Cando o verbo vai precedido de determinados adverbios, como por exemplo axiña, xa, aínda, mesmo, sempre, tamén, acaso, ata, seica, ben... Ex: Axiña véxote* Axiña te vexo Cos indefinidos ninguén, nada, ningún/ningunha, alguén, algo, ambos/as, bastante, calquera, mesmo, todo, todos/as... Ex: Ninguén díxomo, a verdade* Ninguén mo dixo, a verdade
Con infinitivos e xerundios: xeralmente van pospostos ou enclíticos.
Ex: Riu dándolle as grazas
Se forman parte de perífrase verbal, o pronome admite diferentes
colocacións: Ex: Haina que levar á casa Hai que a levar á casa Hai que levala á casa