STAGE PLAY SCRIPT

Ang kwentong ito ay umiikot sa buhay ng isang pintor na sa kalaunan ay magkakaroon ng

paglalakbay. At ang paglalakbay na ito’y lubos na hindi niya inaasahan. Ang paglalakbay na
magdudulot sa kanya ng malawak na kaalaman patungkol sa mga panahon ng pagbabago.
Matutunghayan ng taong ito ang sitwasyon ng bawat isa sa bawat panahon. Kayat ating samahan
at matunghayan ang paggunita at ano ang magiging takbo ng buhay ng taong ito dahil sa
gagawin niyang lakbay-gunita.

*Madaling araw nang si Antonio ay nagising dahil sa isang di maipaliwanag na panaginip. Siya
ay humayo uminom ng tubig at nagmuni-muni sa kung anong nais ipahiwatig ng kanyang
panaginip.

(Makalipas ang ilang oras)

*Maagang umalis ng tahanan si Antonio patungong bayan, maaga siyang umalis sa kadahilanang
maglalakbay pa ito ng tatlong oras patungong bayan upang bumili ng mga materyales na
kailangan sa pagpipinta.. Habang siya’y naglalakbay papuntang bayan nakasalubong nito ay
isang matandang kubang babae, nang biglang may humablot sa hawak nitong bayong.

Matandang Babae: Magnanakaw, magnanakaw tulungan niyo ko…

*Hinabol ni Antonio ang magnanakaw at nang maabutan ay nagsimula naglaban. Salitan ng

sipa’t suntok hanggang sa napatumba ni Antonio ang estranghero at ito’y napatakbo palayo.
Ibinalik niya ang nabawing bayong. Nang iabot niya ang bayong biglang hinablot ng matanda
ang kaniyang kamay sabay sabing

Matandang babae: Ibuka mo ang yong palad aking anak.

*Ito’y ginawa ni Antonio at may sinabi ang babae na hindi niya lubos maintindihan sa
kadahilanang ibang lengwahe ang binanggit ng matandang babae.

MB: (magchant ng eme eme)

Antonio: (hinablot ni Antonio ang kanyang kamay habang hindi pa natatapos sa orasyon ang
matanda.) Ikinararangal kong makatulong sa inyo, sa susunod po ay lubos kayong mag ingat
sapagkat sadyang delikado ang kapaligiran.

*Nagtataka si Antonio sa kung ano ang ginawa sa kanya nito. Nagtungo na siya sa tindahan ng
mga gagamiting materyal sa pagpipinta at pagkatapos ay umuwi na kalaunan.

Antonio: (INTRODUCTION OF JUAN)

 STAGE PLAY SCRIPT

Pre-Colonial Period
*Mapapadpad si Juan sa panahon ni Lapu-lapu. Madadatnan niya ang pag-uusap ni Lapu-Lapu at
Bulakna

Lapu-Lapu: (Nagmamasid sa dagat) Bulakna, nararamdam ko ang unos na parating - mga

dayuhan.
Reyna Bulakna: (Hawak ang kamay ni Lapu) Anong balakid mo, Lapu-Lapu?
Lapu-Lapu: Ako'y tutungo kay Agueda. Nawa'y kalugdan ng mga anito ang aking alay.
Reyna Bulakna: Mag-iingat ka.

(Tagpo 2: Sa kampo ng mga Kastila, nag-uusap sina Magellan at Datu Zula)

Magellan: (Turo sa mapa) Zula, nais namin ng payapang kalakalan. Makikipagkasunduan ka ba?
Datu Zula: (Tumango) Oo, Magellan. Ngunit hindi ko masisiguro ang pag-uyon ni Lapu-Lapu.
Magellan: Kung gayon nararapat lamang na mawala ang balakid sa aking plano.
Mandirigma ni Magellan: (Pumasok at Bumulong sa tenga ni Magellan) Pinuno, ang Mactan na
lang ang bukod-tanging sumasampalataya sa mga anito.
Magellan: Ihanda ang mga mandirigma, lulusob tayo!

(Tagpo 3: Sa gitna ng kagubatan, nag-uusap sina Lapu-Lapu at Babaylan Agueda)

Babaylan Agueda: (Nakapikit, nagpupugay sa mga anito) Lapu-Lapu, ang mga anito ay
nagbabala ng isang malaking pagsubok.
Lapu-Lapu: (Hawak ang kanyang bangkaw) Hindi ako matatakot, Agueda. Handa akong
humarap sa anumang laban.
Babylan Agueda: Huwag kang mag-alala, sasamahan ka nila sa iyong laban. Ang tulad mong
bagani at buo ang pananampalataya sa kanila ay pinagpapala.
Lapu-Lapu: Daghang salamat, Agueda. Ako'y lilisan na, at ihahanda ang mga mandirigma sa
nalalapit na paglusob.
*Umalis na si Lapu. Maiiwan si Babaylan Agueda kasama ang iba pang babaylan. Mag-aalay
sila ng ritwal.

(Tagpo 4: Sa kanilang balay, nag-uusap sina Lapu-Lapu at Reyna Bulakna)

 STAGE PLAY SCRIPT

Lapu-Lapu: (Tumingin kay Bulakna) Bulakna, hindi natin tiyak ang hinaharap, ngunit tandaan
mo, kami ay mga mandirigma. Hindi tayo uurong ng walang laban.
Reyna Bulakna: (Tumingin kay Lapu-Lapu) Oo, aking hari. Ako'y kasama mo sa anumang
digmaan.
Mayumi: Ama, paano kung ika'y pumanaw sa inyong laban?
Lapu-Lapu: Huwag kang mag-alala, dahil kung ako'y mamamatay man, ako'y papanaw na may
dangal at pagmamahal sa ating bayan.
*Insert Para sa Bayan Song ( https://m.youtube.com/watch?
v=4j6GHcJDf6A&pp=ygUScGFyYSBzYSBiYXlhbiBzb25n )
(Tagpo 5: Sa gitna ng paglalaban, nagtatapat sina Lapu-Lapu at Magellan)

Magellan: (Itaas ang espada) Lapu-Lapu, susuko ka ba o ipaglalaban mo ang iyong lupain?
Lapu-Lapu: (Nakangiti) Magellan, hindi lamang lupain ang aking ipinaglalaban. Ang kalayaan,
dignidad, at ang kinabukasan ng aking lahi. Hanggang sa aking huling hininga, ipaglalaban ko
ito.

Spanish Era
During this period, the commonly known part of this Philippine history was the discovery of Ferdinand
Magelan of the Philippines in 1521. His arrival introduced Christianity in Cebu; it has started with the
baptism of King Humabon and Queen Juana of Cebu. However, the plan of Magelan to create the whole
Philippines for Spain was antagonized by Lapu-lapu, a native. It created the “Battle of Mactan” in April
27, 1521. Magelan and his 100 soldiers fought over Lapu-lapu and his 1,000 warriors which lead to the
defeat of Magelan but that didn’t stop Spaniards to colonize the Philippines.

The voyage of Miguel Lopez De Legazpi was famous for his blood-compact with Raha Secatuna
of Bohol.

3Gs: GOD, GLORY AND GOLD

INDIOS/ NATIVES BECOME SLAVE.

Saan mo ako dinala mahiwagang pinta.

Script (Spanish Era)

Scene 1. Ang pagtanggap ng Pilipinas sa Kristyanismo
 STAGE PLAY SCRIPT

Maglalakad papasok ang mga seminaryo at mga pari na nagpapahiwatig na kristyanismo na ang relihiyon
sa naturang syudad. Magkakaroon ng pyesta na syang magpapakita na isinapuso ng mga mamamayan ang
relihiyon na ito.
Tauhan: Mamamayan, Pari/Seminarista
Music:Kyrie Eleison
Settings/Backdrop: Sa tabing dagat
3 PEOPLE WILL PORTRAY THE 3Gs: GOD, GLORY AND GOLD

Dialogue :

Pari: Lumuhod tayo at magsamba!

Mamamayan: Ang dyos!
Mamamayan: Patawarin mo kame panginoon!
Mamamayan: Pumarito ka o aming ama!

Scene 2. Haring Humabon at Reyna Juana

Ang unang kristyano sa bansa. Ang seremonyang binyag na syang inilahad ang pag yakap ng cebu sa
relihiyon na ito. Nakipagkasundo si haring humabon upang matalo ang kalaban nya na si Lapu Lapu. At
nagsimula ng binyagan ang Hari at reyna kasabay ng sangkatuhan. Ibinigay sakanila ang st. Nino bilang
simbolo ng kanilang bagong sangkatuhan.

Tauhan: Ang hari at Reyna, pari, mamamayan

Music: Now we are free/ Gladiator
Settings/Backdrop: Tabing dagat – mesa at krus/st. Nino
Dialogue:
Hari: Papayag na akong mabinyagan at may kapalit ito na kasunduan. Hinihiling ko na sana matupad ito
upang mapabagsak si Cata Raya Chita
Reyna: Nawang sa kasunduan na ito'y maging maayos ang ating ugnayan.
Pari: Oo naman, makakaasa ka aking kapatid.
Hari: Aking minamahal na kapatid! Magpapabinyag tayo bilang isang kristyano upang magkaisang loob
tayo sa itaas at iligtas tayo sa bagsik ng impyerno!
Mamamayan: Aming hari kami po'y pumapayag
Hari: Halina't humarap tayo bilang bagong katauhan sa kagustuhan ng dyos ating ama.

Scene 3. Ang Bagsik ng Espanya sa Pilipinas

Pagkalipas ng ilang taon. Nakita na ang pagpapahirap ng mga espanyol at pari sa mga Pilipino. Nag
karoon ng lagamak na korapsyon, pagtratrabaho ng sapilitan sa mga tao, pag rape ng mga pari, pagpatay,
pagkait ng edukasyon at ari arian.
Tauhan: Mamamayan, Pari, Sundalo
Music: The Plaza of Execution
Settings/Backdrop:
Dialogue:

Sundalo: Akin na yang pera mo!

 STAGE PLAY SCRIPT

Mamamayan: Wag po, wala na po kaming makain ng aking pamilya.

Sundalo: Kung ganon ay ikulong sila o di kaya ay patayin!
Sundalo: Mag trabaho kayo ng mag trabaho!
Mamamayan:Pwede po bang magpahinga saglit?
Sundalo: Hindi! Tapusin nyo ito at madami pa kayong gagawin!
Mamamayan: Ngunit kakaunti lang ang aming nakukuhang salapi!
Sundalo: Nagrereklamo ka? Gusto mo patayin kita at ang pamilya mo? Sige na I pag pa tuloy mo na yan
hanggang humandusay ka jan HAHAHAHA

Pari: Ineng, halika nga rito. Ako ay may ipaguutos sayo.

Bata: Ano po iyon padre?
Pari: Halika sumunod ka sakin sa loob.
Bata: Padre tama na po! Hindi po ito tama! Pakawalan nyo po ako.
Pari: Patayin nyo na yang bata na iyan! Pinagtangkaan nyang nakawan ang simabahn
Bata: Hindi po totoo iyon maniwala kayo...
Pari: Patayin nyo sa isang gitna ng plaza
Sundalo: Halika ka na! Kaladkarin nyo yan!
Bata: Nagmamakaawa po ako ni hindi pa po ako nakakapagaral at mahirap ang buhay dahil nawalan na
po kami ng ari arian
Sundalo: HAHAHAHA nagpapatawa ka ata ineng, ikaw? Magaaral? At yung ariarian? Hindi sainyo yon
kundi saamin! HAHAHAHA
Sundalo: Gilitin na ang kanyang leeg!

Scene 4. Ang pagpapakilala sa literatura–Aswang(Tales)

Ang nanay ng batang nasabi ay naghihintay kinagabihan dahil hindi pa ito umuuwi. Siya ay buntis.
Hinihintay nya ito sa labas ng kanilang bahay ng may marinig syang kaluskos. Pumasok na sya at humiga
sakanilang higaan at tumabi na sakanyang asawa. Sa kasarapan ng tulog nagising sya sa tunog sa kanyang
bubungan at tila may gumagalaw sa kanyang tyan, binuksan nya ang kanyang mata at nakakita ng
aswang!

Tauhan: Inay, Tatay, Aswang

Music:
Settings/Backdrop: Bahay
Dialogue:

Scene 5: Jose Rizal (Consumatumn Est)

(Mula sa anotasyon ni Rizal sa “Sucesos de lasIslas Filipinas” ni Dr. Antonio de Morga; orihinal sa
Espanyol)

“Sa mga Pilipino: Sa Noli MeTangere, sinimulan kong ilarawan ang kasalukuyang kalagayan/sitwasyon
ng ating lupangtinubuan. Ngunit, dahil sa epekto ng aking pagsisikap, napagtanto ko nabago ko subuking
 STAGE PLAY SCRIPT

ilantad sa inyong mga mata ang mga maaaring mangyari sa hinaharap,dapat lamang na dalin kayo sa
lumipas. Sa pamamagitan lamang nito ninyo matagumpayna mahuhusgahan ang kasalukuyan...Ang
kamangmañga'y kaalipinan,sapagkat kung ano ang isip ay ganoon ang tao: taong walang sariling isip, ay
taong walangpagkatao; ang bulag na tagasunod sa isip ng iba, ay parang hayop na susunod-sunod sa amo.
Ang Paghihimagsik Ng Mga Pilipino.

Oh mahal kong Pilipinas, marahil ito na ang aking wakas, ngunit hindi ng iyo. Naniniwala ako na ang
mga kabataan ang pag-asa ng bayan, ang pag-asa mo mahal kong Pilipinas

CONSUMATUMN EST * BANG3X

Princess: RIZAL, what will happen to the Philippines………….

Scene 6: SPEECH CHOIR OF GROUP 2

Scene 7: KKK (SHUNITIN ANG SHEDULEY)

Melchora Aquino: Ang mga kinabukasan ng mga susunod na heneresyon ay bahagi ng ating mga
responsebilidad. Tayong mga nauna, tayo na may lakas, tayo na may kakayahang lumaban, tayong
makapagbibigay ng kalayaan na nararapat sa kanila. Malaki ang tiwala ko sa’yo Andres, bilang Ina ng
Katipunan, pinauubaya ko sa’yo ang desisyon na gawin kung ano ang sa tingin mo ay nararapat.

*Bibigyan ng itak si Andres

Andres: Napakarami ng nagging biktima ang espanya at mas marami pa ang mamataykapag hindi natin
binigilan ang kanilang pang-aapi. Sa labanang ito, isusuong natin an ating mga buhay sa panganib. Ilang
araw mula ngayon sa gabi ng 29, sisimulan na natin ang rebolusyon.

*Lalabas si Andres ng Bahay

Ilabas ninyo ang inyong mga sedula. Padmasdan ninyo ang munting papel na umaalipin sa ating lahat.
Katipunan! Kailangan na nating wakasan ang ilang daang pananakop ng espanya. Kulang man tayo sa
sandata, mas malakas man ang baril at kanyon ng mga kastila.

*LALAKAD NG MABAGAL SI ANDRES

LALABAN TAYO! Hanggang sa huling hininga. Hindi tayo magpapalupig! Tayo ang magtatagumpay,
dahil tayo ang mga anak ng bayan. Tayo ang nagmamay-ari sa lupang ito. Sa atin ang baying ito

Punitin ang mga sedula niyo

Mga Pilipino: PUNITIN!

Andres: Mabuhay ang Katipunan

Mga Pilipino: Mabuhay

Andres: Mabuhay ang Rebolusyon

 STAGE PLAY SCRIPT

Mga Pilipino: Mabuhay

SCENE 8:*Makikita nila si Juan

Andres: Sino ka? Isa aka bang kalaban? Isang espiya?

Juan: ***Matatakot! Isa po akong Pilipino: Isang kakampi

*Iiyak siya

Juan: Patawad mahal kong Pilipinas, wala akong kaalam alam sa mga mapapait mong dinanas.
Patawad mga kapwa ko Pilipino, tila ginawa kayong hayop ng mga kastilang gahaman sa lupa na ating
pagmamay ari.
Naging alipin tayo sa lugar na atin.
Patawad, saksi na ako sa hirap na inyong mga dinanas

Tao, Bayan, Kailan ka maninindigan?

Tao, Bayan, Kailan ka lalaban?

https://m.soundcloud.com/dekada70musical/bayan-bayan-bayan-ko

Umuugong ang lupa

Niyayanig muli ng boses
Ng bayang nilupig
Ngayo’y unti-unting tumitindig

Bayan ay bumabangon
Nagbubuklod muli para sa laban
Tangan ang sundang
Ng liwanag ng katotohanan

Bayan bayan bayan ko

Di pa tapos ang laban mo

Bayan bayan bayan ko

Di pa tapos ang laban mo

Humanda ka sa laban
At ikubli ang pag-aalinlangan
Tayo’y lalayag
Tungo sa kasarinlan

Tao - bayan
Kailan maninindigan
Tao - bayan
Kailan maninindigan
 STAGE PLAY SCRIPT

Tao - bayan
Kailan ka lalaban

Bayan bayan bayan ko!

*****MAHIHIGOP MULI SI JUAN NG LAGUSAN******

American Era
Scene 1 Setting: (something like restaurant)
Casts: Aguinaldo(aga)
Pratt(job)

(Aguinaldo sitting with a fellow Filipino then Pratt arrives with companions)

Pratt: General Emilio Aguinaldo! I am glad to finally meet you. (Open arms)

Aguinaldo: (stand) it is my honor to have a conversation with the US consul himself, Mr. Pratt.

Pratt: (sit down together with Aguinaldo) Well, America is very much concerned with your country's
situation. (Sing) it's in a deep deep deep meeesss.

Aguinaldo: Yes and we are doing everything we can to reclaim our motherland. To have our
freedom.

Pratt: if you'll ask me, your country and Cuba is in the same shoes but right now cuba is starting to
have their first step free from spain when we extend our hand to help them.

Aguinaldo: yes, I've heard what America did and—

Pratt: look general, I promise your country's independence. (Stand and sing) a land where you have
your own constitutions, sovereignity, and peace. If you will join hands with us against Spain.

Aguinaldo: who am I to turn down such a good offer?

Pratt: we have a deal then, general. (Offers a hand)

Aguinaldo: (stand and shake hands with pratt)

Scene 2: Nakuha ng America ang Maynila

Casts: Filipino and American soldiers
 STAGE PLAY SCRIPT

General Otis: (makikipagkamayan sa isang pilipinong sundalo) Welcome to Manila Men. She's ours!

Scene 3 Heneral Luna (cabinet meeting)

Setting: parang conference room
Cast: luna(dioven) Aguinaldo(aga) Alejandrino(seb) Mabini(ryan) Paterno(owen) Costales(rex)
(The rest of the boys, magextra)
Props: long table if possible, chairs, tuxedo, and pang heneral na damit at least 2

---Bickering men---

Luna: ( slap the table 2x) señor presidente! (Crowd falls silent) Walang papupuntahan ito. Habang
nagtatalo tayo dito, lalo lamang lumalakas ang mga Amerikano. Lusubin na natin sila ngayon habang
kakaunti pa lang sila. Kahit pa ikamatay ng karamihan sa atin, mapapalayas natin sila sa maynila.
Mapapasakamay natin ang intramuros.

(Some people cheer, rap their fists on the table, others object loudly. PEDRO PATERNO jeers.)

Alejandrino: (to the room at large) nasa kamay na natin ang mga karatig-bayan. May apatnapung
libong tao na tayo.

Luna: limang libo lamang ang mga amerikano. Madali natin silang— (boboses lahat)

Aguinaldo: (raises his hand) naipadala ko na sina Arguelles at Buencamino para makipag usap ng
kapayapaan kay heneral otis.

Mabini: (calmly) Pinaglalaruan lang nila tayo. Ang balita ay may paparating daw na pitong libo
pang mga sundalo na magpapalakas ng kanilang hanay.

Alejandrino: tignan n'yo! Tama si heneral luna! Kailangan na nating kumilos.

Paterno: kaaway din ng Espanya ang Amerika. Ang kaaway ng aking mga kaaway, ituturing kong
kaibigan.

Paterno: kinalaban ng mag amerikano ang espanya sa cuba. Sinakop ba nila ang cuba? Hindi!
Tinulungan nila ang mga cubano na sipain ang mga espanyol. Wala tayong dapat ikatakot.
Pagbigyan naman nating makaranas tayo ng kapayapaan.

Luna: (to alejandrino, whispers) Es un maricon!

Alejandrino: kung espanya ang kalaban ng mga amerikano, bakit hindi sila makiisa sa atin? Bakit
pinipigilan nila tayong pasukin ang intramuros?
 STAGE PLAY SCRIPT

(Sitting beside paterno, esteban costales director of commerce speaks up)

Costales: sang-ayon ako kay señor paterno. Pinipili ko ang kalayaan.

Luna: bulag!!! Sa halip na maupo tayo dito, nandon sana tayo sa labas kasama ang ating mga
kaabayan. Nangangalap ng armas, naghuhukay ng mga trintsera, at sinasabay sila para lumaban.
Huwag ninnyong pakinggan ang matamis na salita ng mga amerikano. Walang lugar para sa nga
bulag sa gabinete na'to!

Costales: paano ang aming mga negosyo? Kapag nakipag laban kami, babagsak ang ekinomiya.
Paano namin mapapakain ang mga pamilya namin?

Luna: negosyo o kalayaan? Bayan o sarili? Pumili ka!

(Costales doesn't know how to reply)

Luna: kilala kita. Kasali ka sa gobyerno sibil ng kastila, at nang malagay na sa panganib ang espanya,
lumipat ka kaagad ng bakod. Ngayong tayo naman ay nasa panganib, makikisiping ka na ba sa
bandila ng amerika?

(Some members laugh into laughter. Costales slicks back to his seat. Paterno is losing his patience.)

Paterno: magtigil ka nga! Lahat tayo'y may interes! Tao lamang tayo.

Luna: paano ninyo nasisikmurang mag-usap tungkol sa negosyo kung mga alipin tayo sa sarili nating
bayan?

Paterno: minamahal ko rin ang ating bayan.

Luna: pendejadas!

Aguinaldo: (to luna) sa ngayon kakampi natin ang amerika. Nangako sila sa akin sa hong kong.

Luna: (stand) gagawin nila ang lahat maunahan lamang ang ibang bansang may pagnanasa sa
Pilipinas.

Aguinaldo: hintayin na lang nating matapos ang treaty of paris. Nakakasivuro akong— Luna: may
mga delegado pa tayo sa paris?

Aguinaldo: (beat. Titingin kay mabini) wala. Luna: o kahit taga pagmasid man lang? (Silence) para
kayong mga birheng naniniwala sa pangako ng isang puta! (Luna sits down in disgust)
 STAGE PLAY SCRIPT

Scene 4: (Opisina ni Heral Luna)

Karakters: Antonio Luna(Dioven) Joven Hernando(Ghelo)

Joven: Heneral, Joven Hernando po.

Luna: Joven? Anak ng komandante. Ipagpaumangin mo at pinaghintay kita.

Joven: Walang anuman po. Ikinararangal ko pong makapanayam kayo. Luna: Para saan na nga ulit
ito?

Joven: Balak po naming gumawa ng peryodiko. Tulad ng ginawa niyo po sa—

Luna: La Independancia.

Joven: Opo. Gusto po kasi naming tapusin ang nasimulan ninyo.

Luna: Sige, maupo ka na. Ano sa tingin mo? (Sabay hawak uniporme) Si Juan, hung kapatid ko ang
nagtabas. Ako mismo ang nagbayad nito. Kakaunti ang salapi ng hukbo ng sandataan pero
kailangang ipakita natin sa mga Amerikano na kagalang-galang tayo.

Joven: buti naman po iisa lang ang itsura ng ating mga sundalo.

Luna: Malaking trabaho ang pagkaisahin ang bansang watak-watak. Walang umiiral namag-isa,
Joven. Lahat ng mga nauna sa atin ay inialay nila ang buhay nila para sa kalayaan. Sabihin mo sa
mga kababayan na hi di nakakamit ang kalayaan sa pag-aaruga sa kanilang mga mahal sa sa buhay.
Kailangan nilang magbayad.

Joven: Ano pong kabayaran?

Luna: Dugo at pawis. Kailangan nilang tumawalon sa kawalan.

Joven: Ang sinasabi ng iba hinahanap niyo daw po ay digmaan. Pero bakit hindi po kayo
magkompormiso. Hindi po ba mas madali iyon?

Luna: Isinusuka ko ang digmaan, Joven. Pero ang kompormiso? Magbubulagbulagan ba tayo sa
kalaban? Alam ng mga Amerikano kung bakit ipinaglalaban natin ang ating kasarimlan dahil buong
tapang, buong bangis din nilang ipinaglaban ang sakanila. Iba ba tayo sakanila? Wala ba tayong
karapatang mabuhay ng malaya? Kaya hindi ko mapapatawad ang ginagawa nilang pananakop.

Sundalo: (kakatok)

Luna: Adelante(pasok)
 STAGE PLAY SCRIPT

Sundalo: (sasaludo) oras na po.

Luna: Ipagpatuloy na lang natin bukas, Joven.

Joven: Maraming salamat po heneral(magkakamayan)

Scene 5: Cabinet meeting (Josok na si kuya bryan dito as Buencamino)

------Maingay. Magulo.---------

Buencamino: Señor Presidente, señor presidente. Nais ng Schurman Commission na makipag usap sa
mga kondisyon.

Kenjee: kondisyon? Walang kondisyon! Jean: aba bakit walang kondisyon! (Boboses lahat)

Buencamino: Nais nilang isulong ang awtonomiya para sa Pilipinas para gawin itong protektado sa
ilalim ng Amerika.

Alejandrino: kataksilan yan! (Sabay hampas sa mesa)

Luna: Ayon sa saligang batas, nasa kamay lang ng mga Filipino ang soberanya. Traydor ka sa
pagmumungkahi ng aneksasyon.

Buencamino: (mocking). Hindi ko naman iminumungkahi, ibinabalita ko lang.

Luna: Paano ninyo napagkakatiwalaan ang taong tulad nito? (Ituturo si buencamino). Dati niyang
kasabwat ang espanya. Kung may ganitong tao sa pangkat natin di na kailangan ng kaaway.

(Men starts to laugh)

Buencamino: Ang Ameika ang pinakamalakas na na bansa sa buong bansa. Mapapalawak natin ang
ating ekonomiya kubg makikipagkalakal tayo sa kanila. (Titingin sa lahat)

Paterno: Hanggang kailan tayo makikipaglaban? Ang dami ng namatay at kulang tayo sa pera, sa
armas, sa kagamitan—

Luna: Hindi sa lakas ng loob. Buo ang tiwala ng mga tauhan ko. Nasisikmura ba ng gabinete ang
ganitong kataksilan? (Silence)

Buencamino: tinatawag mo ba akong traydor?

Luna: at duwag! Naaalala ko ng nakasama ko ang anak mo sa labanan at iniwan niya ang mga
kasama na mamatay.
 STAGE PLAY SCRIPT

Buencamino: (tatayo at pupunta kay luna) wala akong anak na duwag at kailan man hindi mo
nakasama ang anak ko sa labanan, kaya wala kang karapatang laiitin ang pamilya ko Antonio.

Luna: (tatayo) hindi panlalait ang pagsasabi ng totoo. (Lalapit kay buencamino) talagang nasa lahi
ninyo ang traydor at duwag( ituturo si buencams. Alipores ni luna jojosok at pipigilan si luna)

Buencamino: (loosing his temper) magkapareho lang kayo ng kapatid mongsi Juan eh. Kung nasa
Pilipinas lang siya binitay na siya dahil sa pagpatay niya sa asawa niya. (Ituturo si luna) kaya totoo
din ang pangalan niyo. Luuna! LUNATIKO!!

Luna: (sinmpal si Buencams maya rambulan na)

Kenjee: tama na! tama na yan! Jean: huminahon kayo.

Luna: Sa ngalan ng malayang pangalan ng Republika ng Pilipinas ipinaguutos kong arestuhin ang
traydor na ito! At ikaw din (ituturo si paterno)

Paterno: bakit pati ako?

Aguinaldo: (titingin kay mabini) Mabini: nasa kapangyarihan niya naman ito. Alejandrino: kapitan,
komandante, arestuhin si Buencamino

Buencamino: hindi ako traydor!

Paterno: labag ito sa konstitusyon.

Alejandrino: sumama kana. Marami ka pang satsat! (Exit na sila)

Luna: kung magiging isang bansa man tayo kailangan natin ng radical na pagbabago. Mga kapatid
may mas malaki tayong kalaban kaysa sa mga Amerikano. Ang ating mga sarili.

Scene 6: Judas Time

Setting: Aguinaldo’s office
Karakters: Buencamino, Paterno, Aguinaldo, Mabini

Aguinaldo: Anong masasabi niyo kay heneral luna? Maliban sa mga bagay na alam na natin.
Buencamino: May ipagtatapat po kami sa inyo. Napag-alaman namin na may masama siyang balak.
Naganap ito kamakailan lang. Nag-init ang ulo ni heral luna sa harap ng lahat ng tao sa plasa.

Aguinaldo: Ano bang bago don?

 STAGE PLAY SCRIPT

Buencamino: Ang sabi niya, hindi daw siya magdadalawang isip na barilin ang sino mang traydor sa
bansa kahit na po kayo señor presidente.

Paterno: At may balibalita na binabalak niyang iluklok ang kaniyang sarili bilang diktador kapalit
ninyo.

Buencamino: Ako mismo ang nakarinig sakaniya.

Mabini: Hindi totoo yan. Kilala niyo naman si Luna, di yun makapagtimpi kahit puro hangin lang
ang salita niya.

Buencamino: Maaaring hangin lang ito sa atin pero sakaniya totoo lahat ng 'hon. At nabubulag siya
sa kaniyang galit. Parang galit na toro.

Aguinaldo: Si luna ang pinaka magaling kong heneral.

Buencamino: nandito naman si goyong.

Paterno: at si ricarte Aguinaldo: salamat mga ginoo. Kailangan ko numa ng panahon para mag-isip.

(Close curtain. Sad song)

General Luna is Murdered by Aguinaldo (mga nagkalat na na dyaryo)

Scene 7: hapi hapi ang mga kano

Kenjee: to war, to victory, to the home of the brave(cheers)

Job: General Luna was a brave soldier. A most worthy adversary. Had met at different
circumstances, I'm sure we would have been the best of friends.

Kenjee: And yet you killed the only true general you had( laugh) oh christ.

Scene 8: spoliarium Ghelo as Joven Reenact yung painting na spoliarium tas si heneral luna
ang hinihila. Maraming nag iiyakan. Tas may nagplaplay ng sad na music tas si ghelo is
pinapaint ang spoliarium

Joven: (habang nagpipinta) Nagwakas na ang mga nagdaang araw ng mga rosas.
Nagsimula na ang mga busilak na gabi ng matinik na pakikimuhay sa ating bayan.
Ang lupang tinubuan, ang asul na kalangitan, munting kapayanan, isang lupang sining ng damdamin.
Hindi magtatagal para sa pag-ibig sa inang bayan. Wari'y dala ng isang lihim na memsahe.
Dinagit tayo ng isang nakakubling kamay at itinapon na paramg mga dahon sa gitna ng sigwa.
Hindi magtatagal at tayo'y magiging alimpuyong alibok na lamang.
 STAGE PLAY SCRIPT

(Crying) Mas magandang mamatay sa digmaan kaysa tanggapin ang pamununo ng mga dayuhan.
Kung panaginip lamang ang umasa sa pag-unlad managinip tayo hanggang kamatayan.

(Close curtain na)

Japanese Era
WORLD WAR 2

(Seita is putting food items into the hole he dug as the air raid sirens sound. His mother is trying to
put a protective cap on Setsuko.)

VOICE: Take shelter! Take shelter! Please take shelter!

VOICES: [?][?] If it's a bombing raid then the shelter-hole behind the fire house is the safest. [?]
SETUSKO It's hot!

MOTHER: You're a good girl, aren't you? You must bear it.

[ALT: You must endure it.]

(Setsuko squirms away.) Well, I'll be going to the air-raid shelter. You two be careful and join me
soon. Sett-chan [in reference to Setsuko], you listen to your brother. SEITA Mom, never mind. You
gotta go quickly!

MOTHER: Yes, yes.

SEITA: Mom, do you have the medicines with you?

MOTHER: Yes, yes. I have them.

SETSUKO I don't like the air-raid shelter... SEITA Saying such a silly thing.
.. [ALT (poor): What a silly thing to say.] You could be blown up by the bombs. [ALT: Don't blame
me if you get blown up by a bomb.] Hurry and get on! SETSUKO The dolly! [ALT: My dolly!]
SEITA Where? Ah!

(They hear the warning bells. With a whooshing sound, the air raid begins.)

Aftermath Another day.

The body of Seita and Setsuko's mother is being carried out for cremation.)
MAN1 We can't take off the bandage. It's better not to look at the body.
MAN2 With this heat...
MAN1 We have to use trucks starting today.
 STAGE PLAY SCRIPT

MAN3 Your sister... What did you do with her?

SEITA I left her with our distant relative in Nishinomiya. We had arrangements for us to stay there in
case we got burned out
MAN3 Is that so? That's good. Well, I have duties, so I'll leave you here. Take care. [LT: Be well.]

Seita's rei looks on as his past self returns to Nishinomiya via train, carrying the ashes of his mother.
Seita and Setsuko's rei get off at a station and they walk down a hill. It is night and they see Seita
opening the gate to his aunt's home. Seita hesitates, and before opening the door, he hides the
wooden box of his mother's ashes. [Note: Sadly, since it was a mass cremation, the ashes that Seita
obtained are not, strictly speaking, "his mother's ashes". Rather, they are what may or may not
contain some of her ashes.])

SETSUKO Mommy! Where's Mommy? Is Mommy still not well?

SEITA No. She got hurt in the raid.
AUNT Welcome back. How was your mother? Is she in the Kaisei Hospital?
SETNA Uh... yes...
AUNT Marines are lucky. They get to use trucks for transport in their pre-evacuation.
["Sokai" = pre-evacuation of items or persons to rural areas by those living in more metropolitan
areas] Your spare futons are out in the room.
SEITA Thank you. ["Sumimasen" LT: Sorry]
SETSUKO I wonder if Mommy doesn't need it anymore. Did she give it to me?
SEITA That's important, so put it away. Mom is... When Mom gets a little better, let's go pay her a
visit, okay? [ALT: Let's go see her, okay?]
SETSUKO Okay.
SEITA It's late, so sleep now. [ALT: So, go to sleep now.]
SETSUKO Okay.

(Late that night, Seita sneaks out of the house to retrieve the urn.)
Seita starts to sing the then-military anthem.)
SEITA Enemy ships attacking! Bababababa! Babababa! [Noise associated with firing machine guns]
(pause) I wonder where Dad's fighting the war... (Suddenly feeling lonely, Seita hugs Setsuko to
him.)

SETSUKO You're suffocating me, Nii-chan! -----------------------------

(The next morning finds Setsuko digging a hole.)
SEITA What are you doing?
SETSUKO I'm making a grave. Mommy's in a grave, too, right? I heard it from Aunty. < Aunty
said> Mommy died, too, and she's in a grave.

(Hearing this, Seita begins to cry for the first time since the tragedy befell him and his sister.)
 STAGE PLAY SCRIPT

SEITA (wiping his tears,) Let's someday visit her grave. Maybe you remember... [LT: Setsuko, do
you remember?] You've been to the graveyard near the Inofuki [?], right? She's there... Mother is...
under the big camphor tree...
SETSUKO Why do the fireflies die so quickly?
MAN Here. The one sack of coal, special delivery.
[ALT: one bale] If it's a child, you should borrow the burning ground from the temple. You take her
clothes off and if you light the fire with soybean skin, it'll burn nicely. But... what nice weather!

[Note: Do not think this man to be insensitive. Everyone has been desensitized to some degree
during the war. It is truly sad that a child's death is nothing new or anything sensational.]

People are returning to their homes from rural districts they had fled to. Two such girls enter their
long deserted home.) GIRLS My, it hasn't changed at all! Home is definitely great! [ALT: There's no
place like home!] It's been a while; the record player!! Familiar sights! (Song: "There's No Place
Like Home". Visions of Setsuko in all the places she had been near the shelter-hole that was their
home.) SETSUKO Hurry home! -----------------------------