ΣΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ιωάννα Η.
Τσάκαλου
Στα Φωτεινά Μονοπάτια της Κρήτης

Αφηγήσεις αγιοπνευματικών εμπειριών
τριών συγχρόνων κρητικών γεροντάδων.
Μέρος (Ι)
Αθήνα 2018
Γέροντας Αναστάσιος Κουδουμιανός

Γέροντας Θεόδωρος – Νείλος
Γερόντισσα Γαλάτεια - Γαλακτία
Γερόντισσα Γαλάτεια – Γαλακτία
30/08/2009
Γερόντισσα:
Όταν κατέβει ο νους μου στα βάθη της καρδιάς μου, δεν βρίσκει πάτο. Τότε δεν
βλέπω τίποτε το υλικό και δεν αισθάνομαι κανένα από τα γήινα γιατί το πνεύμα μου
βρίσκεται εντός ενός απαλού φωτός σαν αντηλιαρίδα ασχημάτιστη και άχρωμη, πιο
δυνατή από το φως, όπου ακούω όχι με τα αυτιά μου άρρητες μελωδίες.
Σαν να ψάλλουν άγγελοι.
Ο νους μου τότε είναι σφιχταγκαλιασμένος με το Χριστό σαν να συναντηθήκανε
μέσα στην καρδιά δύο τρελά ερωτευμένοι μ’ένα άλλου είδους έρωτα.
¨Όταν έλθω στον εαυτό μου από την θεωρία εκείνη, εξακολουθεί να καίγεται η
καρδιά μου από την αγάπη Του Κυρίου μου και τα μάτια μου χύνουν πολλά δάκρυα
από τον γλυκύτατο πόθο Του Ιησού που γεμίζει την καρδιά και το στόμα μου.
Έπειτα συλλογίζομαι την μηδαμινότητα μου, ξαφνιάζομαι για την αγάπη Του Θεού
επειδή δεν την αξίζω και λέω στον εαυτό μου Δε φοβάσαι σιχαμένη τις πανουργίες
των δαιμόνων, που μεταχειρίζονται κάθε τέχνη για να πλανήσουν τα πλάσματα Του
Θεού;
Γερόντισσα προς τον π. Αντώνιο:
Ξέρεις τι κατάλαβα από την πείρα μου;

Ο Θεός πότε κρύβεται και πότε φανερώνεται. Όταν σου δώσει την χάρη Του σε
μεθά και σε κάνει σαν τρελό. Θέλεις να χορεύεις σαν μικρό παιδί και να φιλάς με
αγάπη κάθε δημιούργημα, γιατί βλέπεις παντού Τη χάρη Του Θεού.
Όταν όμως σου αποκρύψει το Πρόσωπο Του, το κάνει για να δοκιμάσει την
σταθερότητα σου, και τότε ζεις κόλαση.
Τότε τα βλέπεις μαύρα, όλα σου φταίνε, είσαι προσάφορμος (κρητική λέξη) δεν
βρίσκεις καμιά γήινη παρηγοριά και χαρά.
Συμπεριφέρεσαι σαν το κοπέλι που έχει χάσει την μάνα του.
Κατάλαβα όμως πως η προσευχή που κάνω τότε έχει μεγαλύτερη δύναμη.
Γιατί όταν δει Ο Θεός πως δεν σε βάζει κάτω ο σατανάς, σου ξαναφανερώνεται πιο
πολύ. Μπορεί όμως ν’αργήσει. Θέλει υπομονή το πράγμα.
1
Γέροντας Αναστάσιος
30/08/2009
Η πνευματική πορεία του αγωνιστή της ευχής ‘Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με’
είναι σταδιακή.
Έτσι, ούτε από πλησμονή της χάριτος θα κολακευθεί και θα επαρθεί, ούτε από την
απόκρυψη της θα απογοητευθεί και θα οπισθοχωρήσει, οδηγούμενος στην αδράνεια
και στην απόγνωση.
02/10/2009
Γενόμενος εν θεωρία κατόπιν διαπύρου και εμπόνου προσευχής, αξιώθηκε ο νους

μου να αναχθεί σε μυστήρια και αποκαλύψεις Κυρίου.
Προχθές άκουσα ενδιάθετη φωνή να μου λέγει: ’’Ετοιμάσου να δεις ένα οικείο σου
πρόσωπο’’.
Στραφείς προς την κατεύθυνση που με καλούσε η υπεργήινη φωνή, είδα
αστραποφέγγουσα γυναίκα ατενίζουσα τον ουρανό, της οποίας την μεγαλειώδη
πνευματική παράσταση, άριστα μπορώ να φιλοτεχνήσω.
Τόσο ζωντανά παραμένει μέσα μου.
Την ρώτησα με συστολή: ‘’ποία είσθε παρακαλώ;’’
Και εκείνη με γλυκυτάτη φωνή απάντησε: ‘’Είμαι η ΕΓΚΟΡΦΟΣ Κορυφή και
Τελείωσις’’, όπως λέγει ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς.
Τότε εγώ της απάντησα:
Εάν εσείς είσθε η ΕΓΚΟΡΦΟΣ εγώ είμαι άκορφος και δεν νομίζω ότι έχουμε
συγγένεια.
Λέγοντας ταύτα, επανήλθα εις εαυτόν, έχοντας μέσα μου την γλυκεία αίσθηση της
υπερκοσμίου παρουσίας Της.
Διέγνωσα ότι ήταν η Πανάχραντος Δέσποινα Της Οποίας την επίσκεψη πολλάκις
δέχτηκα και στο παρελθόν και μάλιστα σε στιγμές που ευρισκόμουν στην κάμινο
δυνατών πειρασμών.
Ονόμασε τον εαυτό της ‘’ΕΓΚΟΡΦΟ’’ γιατί στον κόρφο Της, στην άχραντο αγκαλιά
Της, βαστάζει Τον ‘’Πάντων Αγίων Αγιότατων Λόγον’’.
Βαστάζει όμως και την ανθρωπότητα εν συνόλω με τα προβλήματα της και είναι εν
κορυφή, γιατί είναι παντός Αγίου Κορυφή.
08/10/2009
Είπε χθες ο μέγας γέροντας Αναστάσιος:

Προ ολίγες ημέρες μου επιτέθηκε ένας φοβερός δράκοντας. Με έριξε κάτω και με
πίεζε πολύ. Αντιλήφθηκα την παρουσία του φύλακα αγγέλου μου πάνω από την
κεφαλή μου και την παράλληλη επίσκεψη του πρωτοστάτη των επουρανίων
δυνάμεων Αρχαγγέλου Μιχαήλ, οι οποίοι με παρακολουθούσαν απαθέστατοι.
Κοίταξα παρακλητικά τον φύλακα άγγελο μου και του είπα. Μη με αφήνεις.Εκείνος
με κοίταξε κάπως ειρωνικά και είπε. Ο δυνατοοος! Κατάλαβα ότι κάποιος εγωϊστικός
λογισμός ατόνησε την προσευχή μου και με ταπείνωση και μετάνοια επανέλαβα την
επίκληση βοηθείας.
Τότε ο ΄Αρχων Μιχαήλ ομίλησε στην ουράνια γλώσσα και αντιλήφθηκε η καρδιά
μου το νόημα των λεχθέντων, χωρίς να μπορώ πλήρως να το αποδώσω.
2
Είπε περίπου: Ελευθέρωσε τον! Ο φύλακας άγγελος μου κινήθηκε προς το μέρος
μου και ο φοβερός δράκων έγινε άφαντος.
Γι’ αυτό παιδιά μου να προσεύχεσθε με ταπείνωση και μετάνοια για να έχει δύναμη
και αποτελεσματικότητα η προσευχή και ο αγώνας σας.
01/12/2009
Είπε ο γέροντας Αναστάσιος:

Νομίζουν οι επιστήμονες ότι ο άνθρωπος είναι βιολογικό σαρκίο που βλέπουν και
ερευνούν και η καρδιά είναι το μικροσκοπικό σωματικό όργανο που τροφοδοτεί με
αίμα τον εγκέφαλο και το υπόλοιπο σώμα.
Δεν έχουν ενεργά τα πνευματικά μάτια για να δουν ότι με τη σαρκική καρδιά
εφάπτεται η ουσία της ψυχής, η πνευματική λεγόμενη καρδιά, που έχει απείρους
θαλάμους και διαδρόμους που κρύβουν τα μυστήρια Του Θεού.
Όταν κατεβάσουμε το νου (τον οφθαλμό της ψυχής) από τον εγκέφαλο στην
καρδιά, όπου είναι η φυσική του θέση, εκρήγνυται το ηφαίστειο της βαθείας καρδίας
και μας καταυγάζει η φωτιστική λάβα του, το άκτιστο ουράνιο φως, που είναι γεμάτο
πληροφορίες που όλες είναι μία.
Ότι αυτό το ασχημάτιστο άχρωμο φως που οράται απ’ολο τον άνθρωπο και από
τις τρίχες της κεφαλής και τα νύχια των άκρων, είναι Ο Ζων και μόνος αληθινός Θεός,
ο οποίος είναι άκτιστος και είναι πρόσωπο.
Ο κάθε ένας που αξιώνεται αυτής της μεγάλης εμπειρίας, αποκομίζει από την
περιπλάνηση στους διαδρόμους της βαθείας καρδίας, ό,τι του αναλογεί, σύμφωνα
πάντα με το βαθμό δεκτικότητας και το πνευματικό του συμφέρον.
Ο βαθμός και ο τρόπος εμπειρίας ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Όμως το
καταστάλαγμα είναι ίδιο και γίνεται ιστορική αφήγηση. Ότι δηλαδή εκείνο το φως
είναι Ο Θεός μας.
07/01/2010
Είπε ο γέρων Αναστάσιος:

Ο κάθε νέος χρόνος είναι ένα τεντωμένο σχοινί, πάνω στο οποίο καλούμεθα να
βαδίσουμε. Η ισορροπία δύσκολη. Εκατέρωθεν υπάρχουν γκρεμοί.
Μπορούμε με ασφάλεια να προχωρήσουμε αν κρατούμε από την άκρη μια ράβδο,
που από την άλλη την κρατά Ο Χριστός. Αν αποσταθεροποιηθούμε και δεν
αφήσουμε την ράβδο, θα πέσουμε στο δίχτυ της αγάπης Του Θεού και θα
ξανασηκωθούμε αλώβητοι.
Αν αφήσουμε την ράβδο και τρυπήσουμε το δίχτυ, τότε θα μας ρουφήξει το χάος
και θα μας διεκδικήσει η άβυσσος.
Ας προχωρήσουμε λοιπόν με αισιοδοξία και με φόβο για τους γκρεμούς που
παραμονεύουν και μας απειλούν, και αισιοδοξία για τον προπορευόμενο Χριστό.
Αν ιχνηλατούμε τον βηματισμό Του , θα έχουμε ασφαλώς σταθεροποιημένη
πορεία. Μας τείνει διαρκώς την ασφαλή βακτηρία του επιστηριγμού μας. Την ράβδο
που πρέπει για ασφάλεια να κρατούμε, είναι ο σταυρός Του.
Ακουμπήστε στο Σταυρό Του Χριστού και μη φοβάστε. Το δίχτυ της αγάπης Του
που μας διακρατεί στις πτώσεις, είναι η μετάνοια και η σωστή εξομολόγηση.
3
Όταν αφήσουμε την εμπιστοσύνη στο Θεό και μας καταλάβει απελπισία για τις
αμαρτίες μας, η συνειδησιακή πόρωση και δεν μετανοούμε, αλλά καμαρώνομε
κιόλας, τότε μας διεκδικεί η άβυσσος.
Με πίστη και μετάνοια να πορεύεσθε, αν θέλετε να καταξιώνετε τον χρόνο της ζωή
σας.
21/01/2010
Το θαύμα στο αεροπλάνο.

Πριν λίγες μέρες ένας οδοντίατρος, ο Γιάννης Βελεγράκης, από τον Πύργο
Μονοφατσίου, γνωστός και αγαπητός στον γέροντα Αναστάσιο, ταξίδευε με το
αεροπλάνο και στο δρόμο κινδύνευσε.
Το αεροπλάνο έπαθε βλάβη και συνέβησαν φοβερά πράγματα στην πτήση, και
ξαφνικά βλέπει στην άκρη του διαδρόμου τον γέροντα Αναστάσιο να του χαμογελά
και να ευλογεί το αεροπλάνο δια της δεξιάς χειρός. Όλα αμέσως αποκαταστάθηκαν.
Όταν επέστρεψε από το ταξίδι, έτρεξε αμέσως στη Ι. Μονή Κουδουμά. Τα
ανέφερε όλα αυτά στον ηγούμενο της μονής και στον πατέρα Θεολόγο.
Κατόπιν αμέσως ερώτησαν τον γέροντα Αναστάσιο με συστολή για το συμβάν.
Εκείνος έσκυψε το κεφάλι με ταπείνωση ως συνήθως.
Ναι είπε πήγα. Δεν τα ψάχνουν αυτά, είναι δώρα της θείας χάριτος. Όχι
κατορθώματα μου. Μη με ξαναρωτήσετε.
21/01/2010
π. Αντώνιος:
Χθες πήγα με τέσσαρα πρόσωπα από Φανερωμένη και Τυμπάκι στον γέροντα
Αναστάσιο. Απερίγραπτη η λάμψη του προσώπου του!
Μας μίλησε με έμπνευση για την ανακαινιστική δύναμη της καθαρής
εξομολόγησης, για τον προληπτικό και θεραπευτικό ρόλο του πνευματικού, για τη
δύναμη της επίκλησης του ονόματος του Ιησού Χριστού και για τις σιχαμερές
σαρκικές αμαρτίες που συνηθίζουν οι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια και θα φέρουν
την παιδαγωγική μάστιγα Του Θεού.
Ο Κάιν ο αδελφοκτόνος στην Παλαιά Διαθήκη, μας είπε τα υπέδειξε αυτά. Γι΄αυτό οι
απόγονοι του είναι οι σαρκικοί άνθρωποι.
Ενώ ο αδελφός του ο Σήθ που πορεύονταν με ευσέβεια και σύμφωνα με τον
φυσικό νόμο και τις εντολές Του Θεού, γέννησε τους πνευματικούς ανθρώπους ή
αλλιώς τους υιούς Του Θεού.
Η επιμιξία των δύο φανέρωσε τους γίγαντες, οι οποίοι αφανίστηκαν αργότερα.
Και κατέληξε: “όποιοι διαπράττουν τα βδελυρά έργα των Σοδομιστών, να
αναμένουν την ανάλογη πληρωμή με εκείνους.
Μίλησε για τα αγιοβάδηστα Αστερόυσια και ιδιαίτερα για τους αθέατους ερημίτες
στο Αγιοφάραγγο.
Είναι είπε οι στυλοβάτες της οικουμένης!!! Γι’αυτό συνέχισε, να προσκυνάτε με
ευλάβεια εκείνο τον τόπο και να βοηθάτε τον ησυχαστή π. Θεόδωρο (αόρατο
ασκητή).
Φυλάσσει εκεί Θερμοπύλες.
Είπε επίσης να είμαστε όσο το δυνατόν κοντά στο φυσικό περιβάλλον. Ωφελεί
πολύ όταν γίνεται λελογισμένη χρήση.
4
Προσοχή μην εκτραπούμε στην λατρεία του περιβάλλοντος, όπως κάνουν οι
οικολόγοι.
Φυσιοχρήστες και όχι φυσιολάτρες. Λατρεία και προσκύνηση μόνο στον τριαδικό
Θεό.
Του κρατούσα ένα νεοκδοθέν βιβλίο για τον επιστήθιο φίλο και αδελφό του γέροντα
Ευμένιο του ‘’Λοιμωδών’’. Ήταν και εκείνος Κουδουμιανός.
Ένα διάστημα αγωνίζονταν μαζί στο ίδιο κελί.
Το έλαβε με συγκίνηση και μου είπε: ''Είμαι ευγνώμων στον Ευμένιο. Με έχει
έννοια. Ίσως σωθώ δια πρεσβειών του. Πάμπολλες αποκαλύψεις έχω απ’αυτόν μετά
την κοίμηση του. Μου φανερώθηκε πλειστάκις. Δεν μπορώ να σου τα πω τώρα…’’
30/01/2010
Είπε ο Γ. Αναστάσιος:
Υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν, ότι έχει παγιωθεί η αμαρτία, και ότι το
90% την έχει αποδεχθεί ως τρόπο ζωής, σε κάποιες σοβαρότατες εκφράσεις της.
Ας υποθέσομε ότι έτσι είναι. Ως μπορεί ένας από το 90% χωρίς ένδυμα γάμου να
εισέρχεται στον νυμφώνα της Βασιλείας, όπου παροικεί το 10%, το ιερόν λείμμα, το
λείμμα του αιώνος, οι επτακισχιλίοι οίτινες ουκ έκλιναν γόνυ τω Βάαλ;’’
Αν αναπαύεται στην πλειονότητα, ας παραμείνει εκεί. Ουδείς παραβιάζει την
ελευθερία του.
Αλλά για να προσέλθει στην δεξίωση του ουρανίου Βασιλέως πρέπει να ετοιμασθεί
καταλλήλως. Φαντάζεσθε προσκεκλημένο στην προεδρία της Δημοκρατίας να
εισέρχεται με κουρέλια και αποπνέοντας κακοσμία υπονόμου;
Ευθύς θα τον συλλάβουν οι φύλακες και θα έχει και κυρώσεις για την θρασύτητα της
πράξεως. Το αυτό συμβαίνει και διά τους αμετανοήτους και ανεξομολόγητους,
προσερχομένους στο ποτήριο της ευχαριστίας.
Πρώτα θα βγεις από τον υπόνομο, θα πλυθείς στο λουτρό της εξομολογήσεως, θα
φορέσεις το κοστούμι της χάριτος και έπειτα θα παρασταθείς ενώπιον του Βασιλέως
Χριστού και θα γευθείς το σώμα και το σώμα και το αίμα Του.
Διαφορετικά θα σε συλλάβουν οι άγγελοι και θα σε παραδώσουν στους βασανιστές
δαίμονες.
Ως εκ τούτου να λέμε και να ψάλλομε: ‘’λάμπρινον μου τη στολή της ψυχής
Φωτοδότα και σώσον με’’
09/02/2010
Γερόντισσα Γαλάτεια – Γαλακτία:

Είπε η Γαλάτεια απόψε σε μένα (π. Αντώνιο), τον Ανδρέα, τον Θέμη και το Μιχάλη.
Είναι ασύλληπτος ο ουρανός στα μυστήρια που κρύβει. Φοβερά μυστήρια…..
Η λογική δεν κατανοεί. Μόνο θαυμάζει.
Τεράστιο το κενό που βλέπει κανείς μέσα από την καρδιά με μυστικό και
ακατανόητο τρόπο. Διαφορετική η κόλαση απ’ότι την περίμενα. Η τιμωρία Του Θεού
είναι άυλη, άκτιστη.
Είδα να τιμωρούνται περισσότερο τα σαρκικά αμαρτήματα που εκχυδαΐζουν τον
άνθρωπο και η ασπλαχνία. Τι να πω για την έκτρωση και την βλασφημία! Η τιμωρία
επειδή είναι ανεξήγητη, άκτιστη, γι’αυτό είναι χειρότερη από τα καζάνια που νομίζαμε
εμείς και ατέλειωτη!
5
Παντού βασιλεύει εκείνο το ιλαρότατο και γλυκύτατο εκείνο φως που ανατέλλει από
την καρδιά και γεμίζει όλο το μυστηριώδες κενό του ουρανού.
Εκεί έχει πολλά διαμερίσματα ο Θεός. Το φως Του, κάπου-κάπου ευεργετεί τους
κολασμένους, ιδίως χρονιάρες μέρες και όταν γίνεται ελεημοσύνη και προσευχή
γι’αυτούς.
Πάντως αυτά τα είδα για να μετανοήσω. Χαίρομαι που τα βλέπουν και άλλοι. Οι
κολασμένοι οι κακομοίρηδες αυτοτιμωρούνται, γιατί είναι άρρωστα τα μάτια της
ψυχής τους και τους καίει το φως.
Πάντως αν μπορούσαν λίγο να καταλάβουν οι άνθρωποι θα λαχταρούσαν να
βρεθούν εκεί και θα έλεγαν συνέχεια «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με.»
03/03/2010
Γερόντισσα Γαλάτεια:
Εκπληκτική και σήμερα η γερόντισσα! Θεολογεί εμπειρικά περί του μυστηρίου της
Αγίας Τριάδος! Είπε το πρωί σε μένα (π. Αντώνιο) και τον Αντώνιο Μωραϊτάκη:
Υπήρξε περίοδος της ζωής μου που με διακατείχε έντονος φόβος για τον Μεγάλο
Θεό, τον Άναρχο Πατέρα, την πηγαία Θεότητα.
Τώρα δεν Τον φοβάμαι, γιατί νοιώθω μία ανέκφραστη αγάπη για αυτόν και για τα
άλλα δύο πρόσωπα που πηγάζουν απ’ αυτόν. Τον Υιό και Το Άγιο Πνεύμα.
Αισθάνομαι κενή μέσα μου και νοιώθω την ενέργεια της παρουσίας τους να γεμίζει
όλο μου το είναι! Δεν ζω εγώ, ζουν Αυτοί μέσα μου (αυτό το είπε και ο απόστολος
Παύλος ‘’Ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός’’) και το πρώτο που είπε, το
έζησαν όλοι οι Άγιοι. Ο Μέγας Αντώνιος π.χ. λέγει για τον εαυτό του ‘’ουκέτι
φοβούμαι Τον Θεό, ότι αγαπώ Αυτόν’’.
Ο θείος φόβος είναι απαραίτητος στα πρώτα στάδια. Είναι εισαγωγικός και
παιδαγωγικός. Σε προφυλάσσει από την αμαρτία. Όταν ενωθείς με Τον Θεό κάνεις
αυθόρμητα το θέλημα Του, επειδή Τον αγαπάς. Δεν μπορείς να αμαρτήσεις. Γι’αυτό
λέγει ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ότι η τέλεια αγάπη έξω βάλλει τον φόβο.
Μου μίλησε για τα πνευματικοπαίδια μου. Πόσο πολύ τα αγαπά. Όταν προσεύχεται
γι’αυτά πλατύνεται η βαθεία καρδία και ‘’καταπίνει’’ έναν –έναν.
Και κατέληξε. Νοιώθω παντού την παρουσία Του Θεού. Και όταν πηγαίνω στο
φούρνο, βλέπω ένα άλλο φως να είναι από πάνω μου και να συνέχει τον κόσμο.
Μετά ήρθε ο Ανδρέας. Συνέχισε να περιγράφει την κόλαση, όπως ακριβώς τα έχουν
πεί οι άγιοι της εκκλησίας.
Είπε χαρακτηριστικά. ‘’Η κόλαση δεν έχει καζάνια. Δεν χρησιμοποιεί τέτοιους
τρόπους Ο Πανάγαθος Θεός .Μέσα στο φως βιώνει κανείς την άμετρη αγάπη και την
αγαθότητα Του Θείου Πατρός. Τον Χριστό Τον αισθανόμαστε πιο οικείο, γιατί έχει
ανθρώπινη φύση και έπαθε για μας. Το πανάγιο πνεύμα είναι μια φωτεινή δύναμη,
που περιβάλλει το σύμπαν.
Οι κολασμένοι υποφέρουν γιατί βλέπουν την αγαλλίαση των δικαίων και την δική
τους βρωμιά. Εκείνο το φως τους δημιουργεί τύψεις, γιατί τους ξεσκεπάζει συνέχεια,
αλλά και γιατί τους καίει , κάθε μέρα και πιο πολύ. Έχουν όμως και ημέρες
αναψυχής.
Όταν γίνεται προσευχή γι’αυτούς, στα μνημόσυνα, στα ψυχοσάββατα στα
συναπαντήματα, στα μνημονεύματα της λειτουργίας. Ο Πανάγαθος Θεός δεν στερεί
την αγάπη του, ούτε από αυτούς. Παιδιά Του τους νοιώθει και αυτούς. Αλλά αυτοί
απωθούν αυτή την αγάπη.
6
Και κατέληξε. Ο τρισυπόστατος Θεός να σε κερδίσει Ανδρέα παιδί μου, και να με
μνημονεύεις. Ακούς;
24/02/2010
Σήμερα το πρωί είπε κάποιος αυθόρμητα στην γερόντισσα Γαλάτεια, ότι έχει
έμπνευση στην ευχή τις τελευταίες μέρες και έφθασε το εφτάωρο και οκτάωρο.
Και εκείνη σοφά και διακριτικά απάντησε:
‘’Καλύτερα λιγότερο, μην σου ψιθυρίσει ο διάβολος ότι είσαι σπουδαίος και ότι σου
έχει υποχρέωση Ο Θεός. Πολλές φορές συνεργεί και αυτός σε κάτι καλό για να
νοθεύσει το αποτέλεσμα του.
Η ευχή να λέγεται συνέχεια ει δυνατόν, αλλά να την λέμε σαν ζητιάνοι, ότι έχομε
καταλάβει ήντα χρεωστούμε Του Θεού και ζητούμε άφεση και έλεος.’’
Μετά από λίγο έψαλαν στο ραδιόφωνο (στην προηγιασμένη) το ‘’κατευθυνθήτω η
προσευχή μου ως θυμίαμα Ενώπιον Σου…..’’ ένας ύμνος που αρέσει στην Γαλάτεια
πολύ, μετά είπαν το φως ιλαρόν, ξέχασε ότι είμαστε εκεί, μεταρσιώθηκε και με πολλά
δάκρυα, σιγοψάλοντας,πήρε την εικόνα Του Χριστού και την καταφιλούσε ώρα πολύ.
Έτσι μάλλον καταλαβαίνω την νοερά προσευχή. Κατάκτηση της καρδιάς από Τον
Χριστό. Περιφλεγής αγάπη σ’ Αυτόν. Πλησμονή Θείου έρωτος που σε στιγμές
αυθορμήτου εξάρσεως δεν μπορεί να κρυφτεί.και διαρκής ταπείνωση και μετάνοια.
02/03/2010
Είπε η γερόντισσα Γαλάτεια σήμερα:

‘’Σαν αυτό το ελαφρό χρώμα μωβ που έχει αυτό το μπουκάλι απορρυπαντικού έχει
το χρώμα Της θεϊκής δόξας. Το φύλαξα για να σου το δείξω. Ελαφρύ λευκό σαν
σύννεφο και κυανή απόχρωση σαν λεπτό ανοικτό μωβ.
Είναι ενιαίο αυτό το φως. Έρχεται από μέσα μας, γι’αυτό δεν αφήνει σκιές. Εκεί
παύουν οι σκέψεις και οι λογισμοί. Τέλεια κατάπαυσις! Αφού Ο Θεός σε ξεκουράσει
αρκετά, σε επαναφέρει πίσω, στην εδώ πραγματικότητα.
Το φως έρχεται ξαφνικά όπως ο ύπνος και φεύγει το ίδιο ξαφνικά. Μετά νοιώθεις
μόνος και ελεεινός. Ένα ζώο που πρέπει να φάει να πιεί και να κάνει όλα τα
ανθρώπινα. Μέσα εκεί, νοιώθει η ψυχή όλα τα μυστήρια Του Θεού, περί Ουρανίου
βασιλείας και κολάσεως.’’
Της είπε κάποιος που ήταν παρών.
Γερόντισσα απόψε ήρθε στον ύπνο μου ένας μαύρος αφορδακομάτης και μ’έπιασε
από το λαιμό και με έσφιγγε αφόρητα. Θυμήθηκα και είπα την ευχή. Αμέσως
τινάχτηκε και φώναζε ‘’ηντα’θελα να σου σιμώσω;’’ Μ’ έκαψες που να καείς.’’
Το πρωί είχα ένα φοβερό καυγά με την γυναίκα μου. Πρώτη φορά και χωρίς αιτία.
Και εκείνη απάντησε:
‘’Αυτός ήταν. Αν δε μιλούσες θα έσκαγε. Επειδή μίλησες θ’ακολουθήσει και
δεύτερος. Περιφρόνηση, σιωπή και προσευχή. Έτσι προοδεύει η ψυχή.’’
7
11/03/02010

‘Όταν μαρτύρησε επί τουρκοκρατίας ο άγιος νεομάρτυρας Κωνσταντίνος ο εξ
Αγαρηνών στη Σμύρνη, αρχές του 1800 μ.χ., του παρουσιάστηκε μέσα στη φυλακή
περίλαμπρη η Υπεραγία Θεοτόκος.
Τον ενθάρρυνε για το μαρτύριο και ανάμεσα στα άλλα του είπε:
‘’Η πόλις αυτή παιδί μου της Σμύρνης, θα έλθει καιρός που θα πυρποληθεί και θα
κατακαεί. Θα της επιβάλλει Ο Υιός μου το ίδιο επιτίμιο των Σοδόμων και των
Γομόρων, γιατί ενέπεσαν λόγω του τρυφιλού βίου και της ασέβειας κάτοικοι της
πόλεως ταύτης στα ίδια ασελγεί έργα των Σοδομιτικών αισχροτήτων.’’
Στις αρχές του παρελθόντος 20ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1922,
πραγματοποιήθηκε η προφητεία με την πυρπόληση και ολοσχερή καταστροφή της
Σμύρνης.
Το βιβλίο ‘’Νέον Μαρτυρολόγιο’’ του αγίου Νικοδήμου του αγιορείτη που τα
αναφέρει αυτά, πρωτοεκδόθηκε στην Βενετία το 1820, ένα αιώνα δηλαδή πριν
πραγματοποιηθεί η Θεομητορική πρόρρησης.
Αν κυκλοφορούσε το βιβλίο μετά την Μικρασιατική καταστροφή, θα μπορούσε να
ισχυριστεί κάποιος, ότι είναι μεταγενέστερες απόψεις και ερμηνείες .Αυτά ήταν
γνωστά λόγω του βιβλίου αυτού, πολύ χρονικό διάστημα πριν συμβούν.
Και συνεχίζει ο γέροντας:
Αυτά που έκαναν οι Σμυρνιοί οι Μικρασιάτες των παραλίων, σήμερα τα κάνουν
αρκετοί εκ των συνανθρώπων μας. Τι άραγε περιμένει την εξαχρειωμένη εποχή μας.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι οι ποιούντες την σοδομιτική αμαρτία, ιδιαιτέρως εντος του
γάμου που ευλόγησε Ο Θεός, πρέπει να περιμένουν και την ανάλογη πληρωμή που
αντιστοιχεί σ’αυτήν, την θεομίσιτην και βδελυρά πράξη.
Γι’ αυτό πολλοί, μετά από αυτοκινητιστική σύγκρουση καίγονται και
αποτεφρώνονται. Είναι επειδή τους αηδιάζει, τους αποστρέφεται και δεν θέλει να
τους δεχθεί η γη!
Να τονίζεις (είπε) την εξαγνιστική δύναμη της μετανοίας και της ειλικρινούς
εξομολογήσεως, για να ξαναποκτούν οι άνθρωποι το πνεύμα το Άγιον να
μεταμορφώνονται στην καθαρτική ενέργεια της χάριτος και να μη χάνονται, αλλά να
ανακαινίζονται ψυχές, για τις οποίες ο Κύριος μας έχυσε το Πανάγιο αίμα Του.
16/03/2010

‘’Τον παρελθόντα Σεπτέμβριο, ευρισκόμενος σε κατάσταση προσευχής, δέχτηκα
ισχυρή δαιμονική επίθεση. Ένας κοκκινωπός δράκοντας μου επιτέθηκε και εγώ
ανέπτυξα άμυνα με την ευχή, το παντοδύναμο όνομα Του Ιησού, που διοχετεύει και
την θεϊκή Του ενέργεια, και τον έτρεψα σε φυγή.
Ξαφνικά ζωντάνεψε στο εικόνισμα του, ο πρύτανης των μαρτύρων, το
πρωτοπαλίκαρο Του Χριστού, ο μεγαλομάρτις και τροπαιούχος Γεώργιος, ο οποίος
μπήκε αισθητά στη μάχη με τον δράκοντα και του κατάφερε θανάσιμα πλήγματα με
το κοντάρι του.
Το θηρίο σφάδαζε απεγνωσμένα και διαμαρτυρόμενο τον ρώτησε: γιατί με
εξολοθρεύεις; Και ο άγιος απάντησε. Είμαι ταξίαρχος Του Χριστού, στρατευμένος
εναντίον σου!
8
Μετά από λίγες μέρες μου ξαναπαρουσιάστηκε ο τρισκατάρατος, με την μορφή
γιγαντιαίας ασελγούς γυναίκας, η οποία με ειρωνευόταν, ότι θεραπεύτηκαν οι πληγές
που της άνοιξε το κοντάρι του αγίου, και κάνοντας βδελυρές και ανάρμοστες
χορευτικές κινήσεις σάρκαζε και απειλούσε ότι περίμενε λίγο καιρό για να ξεμυαλίσει
τη νεότητα, ως και τους ανθρώπους Του Θεού.
Εγώ (ο γέροντας δηλαδή), έγινα περίλυπος και με αγωνία συνέχισα να
προσεύχομαι για την αποτροπή του κινδύνου και την τιθάσευση της αμαρτίας. Μετά
από λίγο, εγένετο σίφουνας και θύελλα μεγάλη, η οποία και την εξαφάνισε.
Θα δείτε συνέχισε, τι θα μηχανευτεί και πάλι. Περιμένει άγιες μέρες.’’
Αυτά είπε τότε ο γέροντας Αναστάσιος σ’εμένα (π. Αντώνιο), Άννα Πωλιουδάκη,
Αντώνη Μωραϊτάκη, τις Ελευθερία και Κατερίνα Λενιδάκη.
Τώρα με το αισχρότατο DVD που κυκλοφορεί, πραγματοποιήθηκαν τα λεγόμενα
του.
18/03/2010
Είπε η γερόντισσα Γαλάτεια χθες το απόγευμα.:

‘’ Μέγα μυστήριο η πίστις μας, αλλά όταν αρχίζεις να ζεις το περιεχόμενο της, μόνο
εξίστασαι και θαυμάζεις τα μεγαλεία Του Θεού, χωρίς να τα κατανοείς. Τεράστιο και
απεριόριστο το κενό του ουρανού.
Εκεί ανάγεται η ψυχή μου σε θεωρία, χωρίς πάντα να συμμετέχουν τα μάτια του
σώματος και χωρίς να καταλαβαίνω το πώς.
Να δεις τη σεμνότητα και τη ταπείνωση των αγγέλων, να δεις πως δοξολογούν Το
Θεό και πως ανεβοκατεβαίνουν, πως γεμίζει η παρουσία τους το στερέωμα! Και
πόσο συμπαρίστανται στους ανθρώπους! Ανατριχιάζω που σου τα λέω.
Νοιώθω να είναι οι ταχυδρόμοι της προσευχής μου. Αυτοί μεταφέρουν ότι θέλω στο
Θεό. Ω μακάριο φως! Ω ιλαρό φως! Τρισήλια λάμψη!
Αν γνώριζαν οι άνθρωποι την ύπαρξη σου, θα είχαν αρνηθεί ό,τι λερώνει την δική
τους ύπαρξη.’’
21/06/2010
Είπε η γερόντισσα Γαλάτεια σήμερα:

‘’Πιο πολύ βλέπω από την καρδιά, παρά από τα μάτια του σώματος. Πως γίνεται
δεν ξέρω. Πάντως όλες οι ομορφιές του ουρανού φαίνονται εκεί μέσα.
Η απόσταση από την κεφαλή μέχρι το σημείο εκείνο της καρδιάς είναι τεράστια.
Κατεβαίνεις κατεβαίνεις και τελειωμό δεν έχει.
Ρώτησε τον μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεο σχετικά.
Εκείνη τη στιγμή σταματάει η προσευχή. Μόνο απολαμβάνω.
Δεν σκέπτομαι, μόνο θαυμάζω Το τρισήλιο φως, την ανθρώπινη φύση Του Χριστού
που έχει επάνω της καθαρά τα σημάδια της θυσίας. Βλέπω το Άγιο Πνεύμα ως φως
που εκπορεύεται από το πηγαίο φως των άλλων δύο.
Από την ρωγμή της καρδιάς είδα την Παναγία, τον Πρόδρομο, τις αγγελικές
ταξιαρχίες και τα εννέα τάγματα, τον φίλο μου Άρχοντα Μιχαήλ.
Καμαρώνω την σεμνότητα, την γλυκύτητα και την ταπείνωση που έχουν. Δεν έχουν
σώματα, μόνο τις φτερούγες και την πύρινη λάμψη και τους διακρίνεις.’’
Ρώτησε η Νεκταρία: ‘’Με σώμα πότε εμφανίζονται; ‘’
9
Γερόντισσα:
‘’ Όταν πλησιάσουν εμφανώς, για να διακονήσουν εμάς.’’
Και συνέχισε:
‘’ Μεγάλο, άφραστο, απερινόητο, ακατάληπτο το μυστήριο του ουρανού. Όλα αυτά
βέβαια είναι γλύκισμα μετανοίας. Δεν είναι βραβείο αρετής, αυτή η αποκάλυψη.
Όταν σκεφθώ την δική μου αποστασία…και το μέγεθος της δωρεάς Του Θεού,
ελεεινολογώ τον εαυτό μου και κλαίω απαρηγόρητα.καί όσο κλαίω, τόσο αυτά
δυναμώνουν.
‘’Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με’’
Απάντηση του Μ. Ναυπάκτου Ιερόθεου
Έτσι ακριβώς συμβαίνει! ένα βαθύ πηγάδι, ένα νέο σύμπαν, χωρίς τέλος. Εκεί το
θυσιαστήριο που γίνεται η νοερά λειτουργία.
Μένει και εμπεριπατεί Ο Χριστός.
Προηγείται από το βράδυ αυτή η λειτουργία. Θεία αγάπη, αλάλητοι στεναγμοί.
Δοξολογία!
Γίνεται παράλληλα με την λογική λειτουργία.
Αναμένει με αγάπη την έλευση του άρτου και του οίνου, Του Χριστού.
Στην θεία κοινωνία αντάμωση των δύο λειτουργιών! Πανηγύρι μέσα σε γαλήνη,
ελευθερία, αγάπη….’’
15/04/2010
Είπε ο γέροντας Αναστάσιος;

‘’Καλώς είπες Ανδρέα ότι η γερόντισσα Γαλάτια αντιλαμβάνεται Το Άκτιστο Φώς σε
περίπου χρωματιστό μπλε προς ελαφρό μωβ.
Το Φως εκείνο είναι το απαύγασμα Της Θεότητος, είναι απερινόητο και
μυστηριώδες, αλλά εντός αυτού ζεις τον παράδεισο. Λαμβάνεις γνώση περί του
Τριαδικού Θεού, αλλά και πάλι εκπλήσσεσαι και απορείς για το απερινόητο μυστήριο!
Στην αρχή το Φως είναι άχρωμο και ασχημάτιστο και καμία λογική κατηγορία δεν
εντάσσεται μέσα σ ’αυτό. Μάλλον λευκό θα το περιγράφαμε, όπως εμφανίσθηκε στην
μεταμόρφωση Του Κυρίου.
Το πολύ Φως όμως, λαμβάνει αυτήν την χρωματική απόχρωση που περιγράφει η
γερόντισσα Γαλάτια. Όπως το νερό της θάλασσας, λίγο στο ποτήρι ή σε άλλο δοχείο
είναι διάφανο και άχρωμο. Το πλήθος όμως των νερών λαμβάνει την μπλε
απεικόνιση της θάλασσας.
Ο αέρας είναι άχρωμος. Η πυκνή όμως μάζα του αέρα δημιουργεί τον καταγάλανο
ουρανό. Κάπως έτσι, αν και τα επουράνια, με επίγεια παραδείγματα πλήρως δεν
αποδίδονται. Η γερόντισσα αξιώθηκε να εισέλθει μέσα στο πολύ Φως, γι’ αυτό το
περιγράφει κατ’ αυτόν τον τρόπο.
06/07/2010
Είπε ο Ι. Β.:
’’ Για το πώς αισθανόμαστε σε ιερούς τόπους προσευχής, εξαρτάται από τον τρόπο
που τους προσεγγίζομε. Ένας που έχει εμπάθεια, ή προκατάληψη, αισθάνεται
αντίστροφα την ενέργεια της προσευχής των άλλων, ακόμα και αν ο ίδιος
προσεύχεται. Σ’ αυτά χρειάζεται προσοχή! ‘’
10
10/07/2010
Είπε ο θεόπτης γέροντας Αναστάσιος σήμερα σε μένα τον π. Αντώνιο:

‘’Προσεύχου παιδί μου και άφησε τον εαυτό σου στα χέρια Του Θεού. Αν
οικονομήσει η θεία πρόνοια να τοποθετηθείς σε υψηλότερη σκοπιά, μην αρνηθείς,
γιατί θα προσκρούσεις στο θείο θέλημα.
Μην φοβάσαι. Δεν σου είπα ότι δεν θα αντιμετωπίσεις δυσκολίες. Να μάθεις να
συνεργάζεσαι με την θεία χάρη, η οποία ‘’τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα
αναπληρεί’’.
Ένα πνευματικοπαίδι σου, ο τάδε, προοδεύει πολύ στη ευχή. Επειδή αντιστέκεται η
καρδιά με έντονο σφύξιμο,και παθαίνει και λιποθυμικές τάσεις, θα του συστήσεις
κάποιο καρδιοτονωτικό φάρμακο και να συνεχίσει.
Πρέπει να συνεχίσει. Η καρδιά δεν παθαίνει τίποτα από αυτή την διαδικασία,
μάλλον βγαίνει και πιο δυνατή, όταν η ευχή λέγεται με σωστές προϋποθέσεις, δηλ.
καθαρή εξομολόγηση και ταπεινό φρόνημα.
Όποιος δεν έχει καθαρή ζωή και του αρέσει να αυτοπροβάλλεται με ψέματα και
καυχησιολογίες, πρέπει να απέχει από αυτή την ιερά διαδικασία, γιατί αντί να
ωφελείται, ζημιώνεται.
Η αντίσταση της καρδιάς, είναι η αντίσταση του πετρώδους σαρκικού φρονήματος,
που τρέμει την δύναμη της ευχής. Είναι πνευματικής αιτιολογίας αυτό. Δεν είναι
ασθένεια.’’
23/07/2010
Η γερόντισσα Γαλάτια χθες το μεσημέρι, είπε:

‘’Είχα την ψευδαίσθηση παλαιότερα ότι Η Αγία Τριάδα κάθεται σε θρόνους όπως
φαίνεται στο εικόνισμα της. Καμία ομοιότητα δεν έχει με την πραγματικότητα.
Ο Θεός είναι Φως. Φως θελκτικό, άχρωμο ασχημάτιστο, απερίγραπτο.
Γεμίζει το κενό του ουρανού και δεν βρίσκεις εκεί ύψος και βάθος, διαστάσεις και
όρια. Καταλαβαίνομε ότι Το Φως εκείνο το μυστηριώδες είναι Ο Τριαδικός Θεός!
Όσος είναι ο ουρανός είναι. Δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα
επιστρέφοντας μέσα από αυτή την θεία δωρεά.
Το πρόσωπο Του ουρανίου Πατρός, την ουσία Του, δεν την βλέπομε. Πολύ φως
εκεί! Αδιανόητο να δεις.
Καταλαβαίνομε όμως από το φως που εκπέμπει, ότι είναι Πανάγαθος,
φιλάνθρωπος, πανελεήμων, μόνο Αγάπη!
Το ίδιο και τα άλλα δύο Πρόσωπα.
Σε πιάνει παραπάνω από δέος όταν τα ζεις αυτά, γιατί βλέπεις την άπειρη
μεγαλοσύνη Του, αλλά και την άπειρη αγάπη Του. Βλέπω την χαώδη απόσταση που
με χωρίζει από Αυτούς και κλαίω μέρα νύχτα, ζητιανεύοντας έλεος!
Ο Συνάναρχος Λόγος (προσφιλής της έκφρασης), έχει και σώμα. Σώμα δοξασμένο,
γιατί είναι Θεάνθρωπος, αλλά το διακρίνω καθαρά. Ξέρω τα χαρακτηριστικά Του.
Έχομε περισσότερη οικειότητα στον Χριστό, γιατί δεν είναι μόνο Θεός, έγινε και
άνθρωπος και μας συναναστράφηκε. Φαίνονται καθαρά οι πληγές της θυσίας Του,
για να Τον αναγνωρίζομε.
Το πνεύμα Το Άγιο είναι φως. Με επισκίασε πριν χρόνια, σαν ιλαρή δροσιστική
φλόγα, επειδή με βαθιά μετάνοια Το επεκαλούμην.
Ένοιωσα να αποτοιχίζεται ο περίγυρος της καρδιάς μου, από το βάρος των
αμαρτιών μου.
11
Αμέσως όμως ο αρχιμάστορας της πονηρίας προσπαθεί να το ξανακτίσει αυτό το
τείχος και πρέπει να έχωμε το νου μας άγρυπνο.
Η κόλαση είναι διαφορετική απ’ ότι την περίμενα. Δεν έχει εκεί καζάνια και καρφιά,
αλλά θεϊκά πράγματα.
Το φως τους ξεσκεπάζει και υποφέρουν από τις τύψεις. Βασανίζονται με άλλο
τρόπο. Βλέπουν τους δικαίους να ευφραίνονται και υποφέρουν διπλά. Ο πανάγαθος
όμως Θεός όταν κάνουμε προσευχή γι’ αυτούς, τους δίνει έλεος και φωτεράδα.
Τα μεγαλεία των δικαίων δεν περιγράφονται! Λάμπουν σαν ήλιοι μέσα στο φως
Της Αγίας Τριάδος.
Αυτό είναι ο παράδεισος! Η απόλαυσης του ουρανίου φωτός.
Μέσα εκεί αποκτούμε και άλλες γνωστικές ικανότητες. Βλέπουμε τις ασώματες
αλλά φλογερές φύσεις των αγγέλων και άλλα φοβερά μυστήρια.
Πάντως στην κόλαση έχει θεϊκά πράγματα αλλά χειρότερα από αυτά που
φανταζόμαστε εμείς……’’
01/08/2010
Είπε η γερόντισσα χθες στον μητροπολίτη Τριφυλίας κ. Χρυσόστομο:

‘’Όταν παιδί μου θα βγαίνεις στην Ωραία Πύλη να κατεβάσεις τη χάρη Του Αγίου
Πνεύματος στο χωριό που λειτουργείς, με τα δικηροτρίκηρα στα χέρια και εκφωνείς
το «Κύριε, Κύριε επίβλεψον εξ ουρανού και είδε και επίσκεψε την άμπελον
ταύτην…», να μην λες την άμπελον ταύτην, αλλά να λες, «την καλαμιάν ταύτην».
Βρώμα και δυσωδία…., βουτηγμένοι σαν τους χοίρους οι άνθρωποι στη λάσπη,
αισχροτάτων αμαρτημάτων. Σόδομα και Γόμορρα!
Ούτε ο διάβολος δεν είχε κατεργαστεί όσα βλέπω να γίνονται σήμερα. Εγώ όμως
παιδί μου εύχομαι για την μετάνοια όλων. Και λέω με δάκρυα. <<ξελύσαξε τους Θεέ
μου τους ανθρώπους. Φέρε τους σε συναίσθηση και κάμε τους πάλι ανθρώπους!!>>’’
24/08/2010
Είπε ο γέροντας Αναστάσιος στον π. Αντώνιο σήμερα:

‘’Θα σου αποκαλύψω κάτι που δεν το έχω αναφέρει, ή μάλλον κάτι σου είπα στην
τράπεζα των Θεοφανείων, κατά το ήμισυ.
Συνέβη κάποτε να βιώσω την παρουσία Του Κυρίου εντος μου, ενώ αυτενεργείτο η
ευχή στην καρδιά, και να αισθανθώ να εξέρχεται, Εκείνος, πραγματικά, από τα
έγκατα της βαθείας καρδίας μου και να καλύπτει η δική Του μορφή το δικό μου το
πρόσωπο. Ανήλθε προς τα πάνω, από τα έγκατα της καρδιάς μου και
αποκρυσταλλώθηκε επί του προσώπου μου.
Με είδε τότε ένας Ανωγειανός βοσκός στον Τσούτσουρο και μου είπε έντρομος….
«φοβάται κανείς να σε ξανείξει (κοιτάξει). Αστραπές πετάς από το πρόσωπο».
Εκείνος ανεξομολόγητος, δεν ήταν έτοιμος να δεχθεί ευεργετικά την φωτεινή
αντανάκλαση της δικής μου υπερφυούς εμπειρίας.
Και εγώ απάντησα. «Δεν είμαι εγώ, αλλά Εκείνος που καταδέχθηκε να
χρησιμοποιήσει ως κάτοπτρο εμφανίσεως, την δική μου ηδεχθή και αποκρουστική
όψη»’’
12
25/08/2010
Ο γέροντας Αναστάσιος είπε χθες:

‘’Αισθάνομαι την ανάγκη να σε ευχαριστήσω π. Αντώνιε και εσένα και τα
πνευματικά σου παιδιά για την αγάπη σας. Είναι χάρισμα και τούτο, το να σε
αγαπούν οι άνθρωποι χωρίς να το αξίζεις!!
Το εκλαμβάνω ως δώρημα και αναίτια, για το πρόσωπο μου, παροχή Της
Θεοτόκου, που διευκολύνει και αναψύχει το γήρας μου. Γιατί την ίδια αγάπη και τον
ίδιο σεβασμό απολαμβάνω και από την αδελφότητα της μονής εδώ.
Πώς να το εξηγήσω; Δωρεάν εύνοια της Θεομήτορος! Κάθε πρωί βασανίζει πολύ ο
δαίμονας το πόδι μου με φοβερές κράμπες. Φωνάζω Της Παναγίας!
Και άλλοτε επεμβαίνει αμέσως, άλλοτε με αφήνει να βιώσω επ ’ολίγον αυτό το
μικρό μαρτύριο. Φυσικά έχει τους λόγους Της.
Και χθες εορτή της αποδόσεως της κοιμήσεως Της Θεοτόκου, με εμπόδισε ο
τρισκατάρατος να κατέβω και στην εκκλησία. Σου εύχομαι παιδί μου, να είσαι
διαρκώς σε ετοιμότητα υπακοής προς το άγιο θέλημα Του Θεού, και να έχεις πάντοτε
αμείωτη έμπνευση και πρόθυμη διάθεση προκειμένου να το πραγματοποιείς.’’
01/09/2010
Η γερόντισσα Γαλάτεια είπε σήμερα:

‘’Λυπήθηκα πολύ που καταστράφηκε το φοινικόδασος του Πρέβελη από φωτιά. Το
βλέπαμε παλαιότερα όταν πηγαίναμε εκδρομές του Τιμίου Σταυρού. Καταστράφηκε
όμως, γιατί είχε βρωμίσει από από την δική μας αμαρτία…
Εκεί κατέφευγαν πολλοί μπανιαριστές στη θάλασσα και έβγαζαν τα μάτια τους.
Άνδρες αποκτηνωμένοι και διεστραμμένοι μεταξύ τους, και παράνομα ζευγάρια,
επίσης έκφυλα και ελεεινά. Και αυτές τις αμαρτίες τις τιμωρεί Ο Θεός με φωτιά. Το
πυρ των Σοδόμων!
Μαγαρίσανε το πράσινο, τα δένδρα κοντά στις παραλίες, και όχι μόνο. Τελικά μου
φαίνεται στην προσευχή μου, ότι με φωτιά θα εξαγνίσει και θα ξεκαινουργιέψει Ο
Θεός τον κόσμο κατά την Δευτέρα Του παρουσία.’’ (Αυτό χωρίς να το ξέρει, το
αναφέρει η Αγία Γραφή).
Τα είπα αυτά στον μητροπολίτη Τριφυλίας και μου είπε ότι τα είπε και σε αυτόν. Και
μάλιστα, όταν πριν τρία χρόνια αποτεφρώθηκε με την μεγάλη πυρκαγιά το ήμισυ της
μητροπόλεως του και υπήρξαν και πολλά θύματα, μου είπε ότι του είχε πει εξ αρχής
η γερόντισσα ότι:
«Θα είναι παιδί μου μεγάλη η θεομηνία και θα έχει και πολλά θύματα. Θα καίει
πολλές μέρες και δεν θα σβήνει. Πολλά φταίνε, αλλά κυρίως τρία:
α) Οι ειδωλολατρικές τελετές και επικλήσεις στην Ολυμπία. Μεγάλη αξία σε εκείνο
το δαιμονικό φως!
β) ΟΙ χασισοφυτείες που σκορπούν το θάνατο στων ανθρώπων τα παιδιά.
γ) Τα όργια που γινόντανε σ’ αυτά τα δάση από διεστραμμένους τύπους και
παράνομα ζευγάρια.
Διαβαστικό να κάνεις παιδί μου και μετάνοια να κηρύξεις για να σταματήσει το
κακό.»
13
02/09/2010
Η γερόντισσα Γαλάτεια είπε σήμερα σε κάποιο ιερέα:

‘’Πολλά νοιώθει παιδί μου η καρδιά, αλλά λίγα μπορεί να βγάλει το στόμα. Αν πούμε
όσα ξέρουμε, άλλοι θα μας θεωρήσουν αγίους και θα κολαστούμε, γιατί είναι σαν να
κοροϊδεύομε Το Θεό, άλλοι θα συνειδητοποιήσουν απότομα την κατάσταση τους και
την γενικότερη κατάσταση του κόσμου και θα απογοητευτούν, και άλλοι θα
κοροϊδεύουν και θα αποκτήσει μεγαλύτερη δύναμη επάνω τους ο σατανάς.
Γι’ αυτό έχω κάλλια να μη μιλώ, μόνο να προσεύχομαι. Εύχομαι την μετάνοια όλων
και πρώτα την δική μου, γιατί εγώ είμαι η χειρότερη του κόσμου. Δεν έχει σημασία αν
κάποιες αμαρτίες είναι μικρές. Ο Θεός θα τις χρεώσει μέγιστες, γιατί βάσει αυτών που
ξέρω, έπρεπε να λείπουν και αυτές. Ένα πράγμα να ξέρεις. Επειδή γίναμε χειρότεροι
και από τα ζώα, και καμαρώνουμε κιόλας, Ο Θεός θα μας εξαγνίζει από τώρα και
έπειτα με φωτιά, εξωτερική και εσωτερική.
Αλλιώς ρίχνει πολλές φορές σήμερα το πυρ των Σοδόμων. Καίει με πυρκαγιές
σπίτια, εργοστάσια, αυτοκίνητα, δάση, παραλίες που εγεμίσανε μαγαρισιά από
αισχρές αμαρτίες. Μα καίει και ανθρώπινα κορμιά, άλλοτε με τροχαία και άλλοτε με
άλλα ατυχήματα, και άλλοτε με την εσωτερικά φωτιά του καρκίνου.
Αυτή η ασθένεια είναι φωτιά. Μόνο η φωτιά καταναλώνει και αποτεφρώνει. Και ο
καρκίνος λιώνει και εξαφανίζει το κορμί. Άρα είναι φωτιά. Φωτιά που καίει, πονεί
αφόρητα, τρώει σάρκες και δεν φαίνονται φλόγες. Σαν τα χωνεμένα κάρβουνα, που
δεν φαίνεται η δύναμή τους, αλλά φαίνονται τα αποτελέσματά τους.’’
Ερώτηση του παπά Νεκτάριου:
‘’ Όλοι οι καρκινοπαθείς ξεχρεώνουν γραμμάτια;’’
Απάντηση:
‘’ Όχι βέβαια! Άλλοι πολλαπλασιάζουν μετοχές, άλλοι καθαρίζουν την επιφάνεια
του χρυσού κατασκευάσματος της ψυχής τους, γι’ αυτό μπαίνουν στο καμίνι.
Σε άλλους, στους περισσότερους, λιώνει τελείως ο χαλκιάς, το σκουριασμένο
σιδερικό, για να μας ξαναβάλει στο καλούπι, γιατί επολιστραβόσαμε και
εσαθρακιάσαμε
25/10/2010

‘’Μάθανε ορισμένοι, ότι έζησα κατά το παρελθόν στα σπήλαια και έρχονται και με
ρωτάνε για τι νοερά καρδιακή προσευχή. Πως κατεβαίνει ο νους στη καρδιά; Είναι η
προσφιλής τους ερώτηση.
Αντ’ αυτού εγώ τους λέω. Καλύτερα να μάθετε για ανάβαση παρά για κατάβαση!
Πρέπει πρώτα να μάθετε πως ανεβαίνει κάποιος από τον υπόνομο στην επιφάνεια
της γης. Αυτή η ανάβαση λέγεται μετάνοια!
Η αμαρτία δεν είναι μια απλά αστοχία, που για την επανόρθωση της αρκεί μια
τυπική συγγνώμη. Είναι μία κίνηση αντίθετη προς Τον Θεό, οπότε απαιτείται
ολοκληρωτική μεταστροφή, απαιτείται μετάνοια, αλλαγή πορείας στον νου,
αποστροφή στο παρελθόν και επιστροφή στο Θεό.
Η βάση του πνευματικού οικοδομήματος, δεν είναι η ευχή, αλλά η μετάνοια και η
καθαρή εξομολόγηση. Πρώτα βγαίνομε από το βόθρο στην επιφάνεια της γης. Αυτή η
κίνηση λέγεται μετάνοια. Μετά πλενόμαστε και ξεβρομίζουμε.
Αυτό γίνεται στο παντοδύναμο λουτρό της εξομολόγησης. Μετά ντυνόμαστε
καινούργια ρούχα. Αυτό είναι η ένδυση της θείας χάριτος. Μετά κάνουμε δίαιτα να
14
αδυνατίσουμε, γιατί οι χοίροι από τις βρωμιές πάντα παχαίνουν. Αυτό είναι η άσκηση
να μεταμορφώσουμε τα πάθη μας, για να μη ξαναπέσουμε στα ίδια.
Ο έλεγχος των λογισμών μας. Μετά αποκτούμε φτερά. Αυτό είναι ο σφοδρός
πόθος, η ολοκληρωτικά αγάπη στο σωτήρα Χριστό. Και μετά απογειωνόμαστε με την
δύναμη της ευχής, στα μυστηριώδη κάλη του παραδείσου!
Την ευχή μπορούμε να την λέμε όσο θέλουμε μόλις μετανοήσουμε και
εξομολογηθούμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πετάξουμε και αμέσως. Ότι θα
κατεβάσουμε το νου στην καρδιά. Αυτό θέλει καθαρότητα πολλή, προεργασία και
καλό οδηγό.
Οι αμετανόητοι και οι ανεξομολόγητοι δεν πρέπει να ασχολούνται με αυτή την ιερά
εργασία, γιατί αγριεύουν και δυναμώνουν τα πάθη τους. Όταν με μία τεχνική
κατεβάσεις το ηλιακό φως μέσα στην βρωμιά και στο σκοτάδι του υπονόμου, τότε θα
αγριέψουν οι τυφλοπόντικοι που ζουν εκεί μέσα και θα γίνουν επικίνδυνα επιθετικοί.
Αυτοί δεν έχουν συνηθίσει στο φως. Έτσι και όποιος σε σκοτεινή και ακάθαρτη
καρδιά κατεβάζει το φως Του Χριστού με την ευχή, αγριεύει τα πάθη του και μπορεί
να τον πνίξουν. Παρουσιάζει δείγματα δαιμονισμού.
Την ευχή θα την λέτε μόνο με άδεια του πνευματικού σας οδηγού, που γνωρίζει τα
ενδότερα της καρδιάς σας.
Γι’ αυτό μας παρήγγειλε ο Κύριος: «Μη δότε τα άγια τοις κυσί, μηδέ βάλετε τους
μαργαρίτας έμπροσθεν των χοίρων»
Δεν θα παραδίδετε δηλαδή τα Άγια στα σκυλιά, ούτε θα πετάτε την ευχή και την
θεία κοινωνία, που είναι οι πνευματικοί μαργαρίτες στους ανθρώπους που ζούν σαν
χοίροι.
07/01/2011
Γέρων Αναστάσιος:
‘’Ο γέροντας Παϊσιος έζησε με πολύ άσκηση και αμέτρητες στερήσεις. Δεν είχε
πτυχία, δεν είχε την παρηγοριά γυναίκας, κινητό τηλέφωνο, υπολογιστή. Δεν είχε
ηλεκτρικό ρεύμα, αυτοκίνητο και πολυτελή έπιπλα. Δεν διασκέδαζε στα νυχτερινά
μαγαζιά, αλλά αγρυπνούσε.
Δεν έτρωγε πλούσια φαγητά, αλλά νήστευε τις περισσότερες ημέρες του χρόνου.
Δεν είχε εξουσία και δύναμη κοσμική, αλλά παρηγορούσε χιλιάδες ανθρώπων.
Χάριζε υγεία σωματική και πνευματική, και αυτός πέθανε από καρκίνο.
Ήταν λοιπόν ένας αποτυχημένος για τα κοσμικά δεδομένα, μα πάντοτε
χαρούμενος και ειρηνικός, αφού η ζωή του αντιφέγγιζε την δόξα του ουρανού, ‘’ένθα
ουκ έστι πόνος ου πόνος ου λύπη ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.’’ Γι΄ αυτό
είχε αληθινή χαρά.
Ο σύγχρονος άνθρωπος, ο απομεμακρυσμένος από τον Θεό, ζητά τη χαρά με
ημίμετρα, που έχουν κατασταλτικό χαρακτήρα, που διασκεδάζει αμαρτωλά, αγαπά
εγωϊστικά, συμπεριφέρεται ιδιοτελώς, ηδονίζεται διαστροφικώς, ομιλεί αναιδώς, κρίνει
εμπαθώς, αλλά ειρήνη το μυαλό του δεν έχει, και χαρά η ψυχή του δεν βρίσκει.
Κι αν αυτός ήταν ο φυσιολογικός τρόπος ζωής του ανθρώπου, γιατί ο άνθρωπος
δεν έχει χαρά και ηρεμία, αλλά αυξάνεται το άγχος και η ανασφάλεια;
Γιατί το πρόσωπο του Αγίου Παϊσίου με τις τόσες στερήσεις, ήταν χαρούμενο και
φωτεινό; Γιατί τα μάτια του ήταν κρυστάλλινα και ζωντανά; Γιατί οι λόγοι του ήταν
ειρηνικοί και μετέδιδε στους εγγύς και στους μακράν ελπίδα αμετάπτωτη;
Η κατήφεια, το άγχος, η ανασφάλεια, ο φόβος, η μελαγχολία και όλα τα
παρεπόμενα, είναι η τρανή απόδειξη της πληροφορίας που δίδει η ψυχή μας, ότι
15
ετούτος ο χθόνιος και για την ακρίβεια ο υποχθόνιος τρόπος ζωής, δεν την ζωοποιεί,
αλλά την υποβάλλει σε αργό και βασανιστικό θάνατο.
Τούτα τα συμπτώματα είναι ο επιθανάτιος ρόγχος της ψυχής που κραυγάζει ότι
πλάστηκε για την αιωνιότητα, μαζί με τον περικαλλή ναό της που είναι το σώμα.
Τούτος όμως ο φρικτός ρόγχος διά της μετανοίας, μπορεί να γίνει ανασασμός
αιωνιότητας από του νυν και εις τους αιώνας.
08/01/2011
‘’Είναι φοβερό γεγονός το ανέβασμα του νου. Αρπαγή του νοός το λέγουν οι
πατέρες της εκκλησίας!
Ξαφνικά έρχεται, ξαφνικά φεύγει εκείνο το φως, ενώ είναι δικό μου από την κορφή
μέχρι τα νύχια, με παρατά μετά, λόγω των αμαρτιών μου, και έχω επαφή με το δικό
μου γνωστό χώρο όπου και μένω. Τίποτε δεν με παρηγορεί μετά.
Καμιά επίγεια χαρά. Το φως το βλέπομε με τα μάτια της καρδιάς, μα έχω την
εντύπωση πως βλέπουν και τα σωματικά μάτια, γιατί δυναμώνουν πολύ για να
αντέξουν. Είναι γεμάτα μυστήρια που δεν περιγράφονται. Κάτω από το φως εκείνο
ξεσκεπάζονται τα πάντα.
Ολόμαυρα είναι ορισμένα σπίτια και γεμάτα δαίμονες…, νεύρα και καυγάς, εκιά
μέσα που πάει σύννεφο!
Ω! τσι κακομοίρηδες! Δε νοιώθουνε να καταλάβουνε πως ό,τι λένε και κάνουνε,
μόνο χαρά δε θωρούνε
Διψούνε και αντί να πιούνε νερό από τη βρύση, πίνουνε από τσι βόθρους και
ύστερα παραπονιούνται κιόλας πως υποφέρουνε.’’
23/01/2011
Ερώτηση στο γέροντα Αναστάσιο:

‘’Εμείς οι παντρεμένοι, επιτρέπεται να καλλιεργούμε την ευχή;’’
Απάντηση:
‘’Ο άγιος νεομάρτυς Γεώργιος που μαρτύρησε το 1850 περίπου στα Γιάννενα, ήταν
νιόπαντρος και είχε και μικρό παιδάκι. Είχε και νοερά προσευχή, γι’ αυτό και μπόρεσε
να μαρτυρήσει. Όποιος δεν έχει ενεργουμένη την χάρη Του Θεού μέσα στην καρδιά
του, είναι αδύνατον να υπερβεί την φυσική δειλία των βασανιστηρίων και του
θανάτου.
Δεν τον εμπόδισε η συζυγία από το να λέει την ευχή και να αποκτήσει την χάρη
του αγίου πνεύματος. Δεν εμποδίζει η συζυγία, αλλά η βρωμιά και η ακαθαρσία.
Και στρεφόμενος σε μένα, τον π. Αντώνιο, είπε:
‘’Θα τους λες, ότι όποιος δεν έχει σωστή ζωή και ζει σαν χοίρος, απαγορεύεται να
λέει το όνομα του Κυρίου Ιησού. Απαιτείται πρώτα να γίνει άνθρωπος διά της
ολοκληρωτικής μετανοίας και της ειλικρινούς εξομολογήσεως.’’
16
24/01/2011
Μια μαντινάδα στον π. Αντώνιο, από δύο πνευματικοπαίδια του, στην γιορτή του:
«Δύο πνευματικοπαίδια σου επήρανε για σένα,

δώρο μικρό μα χρήσιμο ετούτηνε την πένα,
του γέροντα Αναστάσιου να γράφεις το βιβλίο,
και της γιαγιάς Γαλάτειας τον Θεϊκό τον βίο.
Απού παλεύουν με στρατιές και τάγματα δαιμόνων,
κι ανθρώπους στέλνουν στο Χριστό, στο πέρασμα των χρόνων.
Να γράφεις για το άκτιστο το φως απού θωρούνε,
για να διαβάζουν άπιστοι κι εκείνοι να πιστούνε!
Να γράφεις για τον Κουδουμά, την Πόμπια, το Κεφάλι,
κι ότι εκιά εζήσανε τρεις Άγιοι μεγάλοι.
Και συ πάτερ Αντώνιε νάχεις Το Θεό μαζί σου,
κι εμείς που μας καθοδηγείς, νάχουμε την ευχή σου!!»

24/03/02011
Αποχαιρετώντας προχθές τον γέροντα Αναστάσιο, είπε κάποιος της συνοδείας:

‘’Να μπορούσαμε να ερχόμαστε κάθε μέρα εδώ!’’
και εγώ, ο π. Αντώνιος, συμπλήρωσα:
‘’ Γέροντα επειδή δυσκολευόμαστε εμείς, να έρχεσαι εσύ.’’
Και ο γέροντας απάντησε:
‘’Σου έχω ξαναπεί, ότι θα με δεις κάποτε μπροστά σου, εκεί που θα είσαι, όταν θα σε
ειδοποιήσω ότι φεύγω.’’
Την ώρα του αποχαιρετισμού μας είπε:
‘’Χαίρομαι όταν έρχεσθε, λυπούμε όταν αποχωρείτε, αλλά δεν σας χάνω.’’
Γέροντα του είπα, να εύχεσαι για τούτους.
Και εκείνος: ‘’Κάνω και άλλη δουλειά; συνεχώς εύχομαι για όλα σου τα παιδιά.’’
26/3/2011
Ρωτά ο γέροντας Αναστάσιος προχθές:

’’Τι κάνει η γερόντισσα Γαλάτεια Γιώργη; ‘’
-Έχει πόνους γέροντα.
Γέρων:
‘’Χμ!.... δεν ξέρετε εσείς τι είδους πόνοι είναι αυτοί. Είναι αβάσταχτοι, μαρτυρικοί. Τα
παυσίπονα ούτε λεπτό δεν ενεργούν. Τους παραχωρεί ο Θεός, για να την ανεβάσει
και σε μαρτυρική βαθμίδα, και για να γίνει δεκτική η ψυχή μέσω του πόνου,
περισσοτέρων δωρημάτων.
Είναι τα ουράνια παυσίπονα αυτά! Απερηνόητα σε όσους δεν τα έχουν γευθεί. Η
ψυχή συνεχώς εξελίσσεται εν Χριστώ! Διανοίγει, πλατύνεται, και διαμορφώνεται
μέσω του πόνου, για να γεμίσει κατόπιν με καινούργιες επιφορές χάριτος.
Αυτά τα δώρα καταπραΰνουν το πονεμένο σώμα, μα πάνω απ’ όλα δημιουργούν
αναστάσιμη πληρότητα στην ψυχή.
17
24/04/2011
Γέροντας Αναστάσιος:
‘’ Όπως ο Χριστός αναστημένος εσφραγισμένου του τάφου και όπως ενεφανήζετο
στους μαθητάς του των θυρών κεκλεισμένων, κατά τον ίδιο τρόπο, το μυστηριώδες,
απερινόητο, άπλετο, ασχημάτιστο, ανεσκίαστο και υπέρφωτο φως της Αναστάσεως
Του, ανατέλλει εκ βαθέων της καρδίας μας.
Εκεί ευρίσκεται το φως που απεκομίσαμε διά του αγίου Χρίσματος, όταν
εβαπτισθήκαμε. Τούτο το φως εκχέεται έσωθεν εκ της βαθείας καρδίας, γενομένης
ρωγμής τινάς, εις τα τοιχώματα της καρδίας, διά της βαθυτάτης μετανοίας, της
τηρήσεως των σωτηριωδών εντολών Του Χριστού, και της ενασκήσεως εις την
μονολόγιστον ευχή.
Τότε μόνο , εμπειρικώς και αυθεντικώς δυνάμεθα να είπομεν το ‘’Ανάστασιν
Χριστού Θεασάμενοι’’. Το φως τούτο οράται από σύνολον τον άνθρωπο, και
ουδόλως αφήνει σκιάς ή έτερον τινά κτιστήν απόχρωσιν.
Τον κρατήρα εκ του οποίου εξέρχεται, την ρωγμή της καρδιάς, ουδόλως την χάνει
από την επαφή του ο νους, και όταν η θύρα εκείνη παραμένει ανενεργός, εντούτοις
πάντα υφίσταται και ελκύει αδιαλείπτως τον νουν.
Διά της ρωγμής εκείνης εισέρχεται ο νους απροκάλυπτα εις τον φωτοδιάχυτον
κόσμο της άνω βασιλείας. Αυτή είναι η στενή πύλη διά της οποίας εντέλλεται να
εισέλθωμε Ο Κύριος.
Διότι ως λέγει ο θεολόγος Γρηγόριος, « Μία είναι η πύλη του ουρανού, η στενή πύλη
της καρδιάς»’’
Τάδε έφη ο θεόπτης γέρων Αναστάσιος Κουδουμιανός.
Θεολογών εμπειρικώς το υπερφυές γεγονός της διαχρονικής, εναργούς και
βιωματικής μετοχής εις την κοσμοσωτήριον πραγματικότητα της Του Χριστού
Αναστάσεως.
Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων.
Χριστός Ανέστη!
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011
Το θαύμα με το γκαζάκι.
Η γερόντισσα Γαλάτεια πονά σε όλο της το σώμα και σε όλες της τις αρθρώσεις.
Δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετείται και την βοηθά η Ειρήνη (Ριρίκα), που μένει λίγο
πιο πέρα από την γερόντισσα στην Πόμπια, και πηγαίνει κάθε μέρα και την
περιποιείται.
Ένα πρωϊνό δεν είχε πάει ακόμα στο σπίτι της γερόντισσας η Ριρίκα και η
γερόντισσα είχε ανάγκη από ένα τσάϊ, αλλά δεν μπορούσε να το φτιάξει μόνη της,
γιατί στο γκαζάκι όπου έφτιαχνε το τσάϊ της, είχε τελειώσει η φιάλη και δεν μπορούσε
να την αλλάξει γιατί την πονούσαν τα χέρια της.
Προσευχόταν λοιπόν η γερόντισσα στον Αρχάγγελο Μιχαήλ να στήλη κανένα
άνθρωπο για να την εξυπηρετήσει. Και ω! του θαύματος έγινε αλλαγή φιάλης στο
γκαζάκι και άναμμα χωρίς να το αγγίξει ανθρώπινο χέρι.
Ότι ζητάει στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, τον οποίο υπεραγαπά και σεμνύνεται η
γερόντισσα, της το εκπληρώνει. Σε τι ύψη αγιότητας έχει φθάσει η γερόντισσα, για να
την υπηρετούν και οι άγγελοι!!!
18
27/12/2011
Ημέρα εορτής του πρωτομάρτυρος Στεφάνου.

Η γερόντισσα Γαλάτεια είδε με τα μάτια της ψυχής της το μαρτύριο του Αγίου
Στεφάνου. Τον λιθοβολισμό του, στον οποίο παρίστατο και ο τότε διώκτης των
Χριστιανών Σαούλ, ο μετέπειτα απόστολος των εθνών, Παύλος.
08/01/2012
Συμβουλές γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας προς π. Αντώνιο.
Από μια καθηγήτρια ονόματι Λουκία, που έχει επικοινωνία με την γερόντισσα
Γαλάτεια:
«Μόλις επέστρεψα από Αμερική. Έδωσα το φαξ στον γέροντα Εφραίμ στην
Αριζόνα, με το οποίο ζητούσατε να σας αναφέρει την άποψη του, κατόπιν
προσευχής, για τον τρόπο και την αποτελεσματικότητα της μεθοδολογίας σας ως
πνευματικού.
Όταν τον συνάντησα τώρα φεύγοντας, μου είπε τα εξής, τα οποία και κράτησα μαζί
μου γραμμένα.:
‘’Να μεταφέρεις στον π. Αντώνιο την αγάπη μου και τις ευχές μου. Τον ευχαριστώ
για την αγάπη του. Να του πεις ότι οδηγεί στη σωτηρία ψυχές. Να ετοιμάζεται όμως
για το κόστος. Ακόμα και για μαρτύριο.
Να μην αποστεί από την καθαρή γραμμή των Πατέρων της εκκλησίας. Να
χρησιμοποιεί την απλουστευμένη θεολογία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Να
επιμένει να λέει στα παιδιά του για την ευχή, κατόπιν όμως καθαράς και ουσιαστικής
εξομολογήσεως. Αυτό καθαίρει και ωριμάζει το νου, και τον καθιστά άτρωτο στους
λογισμούς.’’
Ευχαριστεί που καλλιεργείτε στα παιδιά την αγάπη και την ευλάβεια που και εσείς
έχετε στον όσιο γέροντα τον Ιωσήφ τον ησυχαστή.
Για την γερόντισσα Γαλάτεια, μου είπε να μιμούμεθα την ταπείνωση της και τον
Θεοφώτιστο Αναστάσιο μου είπε να ακούτε και να ακολουθείτε.
(Απορώ που τον ξέρει…., εγώ γι’ αυτόν δεν του μίλησα ποτέ! )
Μου είπε ακόμη εμπιστευτικά ότι έρχονται πολύ δύσκολες ημέρες, μέχρι και πείνα.
Είναι συνέπειες των φρικτών αμαρτιών στις οποίες υπέπεσε ο ευνοηθείς υπό Του
Θεού, ελληνικός λαός.»
01/01/2012

‘’Όταν οι άνθρωποι γίνονται χοίροι και παχαίνουν κιόλας από τις βρωμιές που
κάνουν, (βαρύνουν δηλαδή την ψυχή τους), να μην παραπονιούνται μετά, όταν
πηγαίνουν οι λύκοι (πειρασμοί) και τους κατασπαράσσουν. Πάντα ο χοίρος ελκύει τον
λύκο.
19
02/03/2012
‘’Η ορθόδοξη εκκλησία δεν είναι θρησκεία. Θρησκεία σημαίνει ανθρώπινη επινόηση!
Κατασκεύασμα του μυαλού και της φαντασίας. Το δημιουργεί η έμφυτη ανάγκη του
ανθρώπου να στρέφεται σε μία ανώτερη δύναμη.
Καταλαβαίνει ενστικτωδώς ο άνθρωπος ότι υπάρχει κάτι πολύ ανώτερο απ' αυτόν,
το ψάχνει αυτό για να καλύψει την εσωτερική του αναγκαιότητα, το υπαρξιακό του
κενό. Συνήθως όμως τον ψάχνει με λάθος τρόπο, μέσω του εγκεφάλου.
Η λογική όμως δόθηκε για επικοινωνία και έρευνα στο φυσικό περιβάλλον. Στο
μυστήριο Του Θεού αρμόδιος είναι ο νους, το μάτι της ψυχής. Τώρα είναι σκοτεινός,
άρρωστος από τα πάθη και είναι σφηνωμένος στον εγκέφαλο.
Ψάχνει Τον Θεό, αλλά καθώς είναι τυφλός, Τον ψάχνει μέσω της λογικής. Ό,τι
εντυπωσιάσει την λογική, αυτό νομίζει ο τυφλός νους, ότι είναι Ο Θεός.
Έτσι γεννήθηκαν οι θρησκείες και συνήθως οι περισσότερες απ’ αυτές διδάσκουν
ό,τι βολεύει τα πάθη των ανθρώπων. Προπαντός η σαρκολατρική θρησκεία των
μουσουλμάνων. Σου λένε καλά να περνούμε εδώ, καλά και εκεί!
Η εκκλησία δεν είναι θρησκεία, είναι φανέρωση, αποκάλυψη Του ιδίου Του Θεού
Του αληθινού! ΄Εχουμε την υποστατική φανέρωση Του Θεού στον κόσμο, στο
πρόσωπο Του Ιησού Χριστού!
Ο Κύριος δημιούργησε την εκκλησία Του, σαν πνευματικό ιατρείο. Έδωσε και
γιατρούς τους κληρικούς και φάρμακα τις εντολές Του, Το Σώμα και Το Αίμα Του.
Πρέπει να τηρούνται οι εντολές Του Χριστού, για να προχωρούμε στο κατ’ εξοχήν
φάρμακο, την Θεία Κοινωνία. Και επειδή είμαστε άνθρωποι κακομαθημένοι, η τήρηση
των εντολών Του Θεού δεν γίνεται εύκολα. Θέλει αγώνα.
Ο αγώνας αυτός λέγεται άσκηση. ΄Ετσι θεραπεύεται ο νους και αρχίζει να νοιώθει
Τον Θεό. ΄Όταν θεραπευθεί τελείως, κατεβαίνει στην καρδιά, όπου είναι και η κατά
φύση θέση του.
Από εκεί απολαμβάνει το μυστήριο Του Θεού «Πρόσωπο προς πρόσωπο». Δεν το
εξηγεί, αλλά το ζει. Το επιβεβαιώνει. Και ύστερα η λογική διηγείται όσα αποκομίζει
από τον νου. ΄Οσα μπορεί να πει. Αυτό το διήγημα λέγεται θεολογία.
Η λογική π.χ. είναι το κομπιούτερ και ο νους είναι εκείνος που γράφει σ’ αυτό. Οι
άγιοι είπαν αυτά που έζησαν, όχι αυτά που σκέφτηκαν. ΄Εμεις όταν ομιλούμε για Τον
Θεό, και δεν στηριζόμαστε σε εμπειρία δικιά μας ή σε εμπειρία των αγίων μας, τότε
ομιλούμε στοχαστικά. Δεν θεολογούμε. Φιλοσοφούμε.
΄Ετσι γεννήθηκαν οι θρησκείες και οι αιρέσεις. Γι’ αυτό ο χριστιανισμός έχει
διχασμό. Γιατί ορισμένοι στηρίζονται στη λογική και όχι στην εμπειρία.
Δυστυχώς τελευταίως πήραμε και την χρηματολατρεία των Εβραίων, όπως τον
σοδομισμό και την βία των μουσουλμάνων, καθώς και την λογικοκρατία των δυτικών
με όλη την ευδαιμονία τους.
Αυτό μας αποπροσανατολίζει από τον ασκητικό θεραπευτικό χαρακτήρα της
πίστεως μας. Γι’ αυτό φθάσαμε εδώ που φθάσαμε!
20
10/04/2012
Μαντινάδα από την γερόντισσα Γαλάτεια για τον Σεβ/τατο Ιερόθεο:
Μπορεί να είσαι μακριά, θάλασσα μας χωρίζει,

μ’ αυτό το μάτι της ψυχής όλα τα αντικρίζει.
Όλη τη χάρη του ουρανού ο κάθε λόγος σου έχει,
και είσαι βρύση θεϊκή, που μέρα νύχτα τρέχει.
04/03/2012
‘’Η μεγαλύτερη επιτυχία του διαβόλου είναι να μας κάνει να πιστέψουμε ότι κάτι
είμαστε. Η υπερηφάνεια! Τότε απογυμνωνόμαστε από τη θεία χάρη, είμαστε
υποψήφιοι για κάθε πτώση. Ξέρει καλά την τέχνη ο διάβολος. Κάνει μετά
αιφνιδιαστική επίθεση.
Η νηστεία πρέπει να συνοδεύεται και από ελεημοσύνη. Επειδή όμως σήμερα οι
περισσότεροι στερούμεθα και δεν μας περισσεύουν χρήματα για ελεημοσύνη, ας
δίνουμε από αυτά που παράγουμε και καλλιεργούμε.
Ελεημοσύνη είναι ακόμη η παρουσία μας στη ζωή των άλλων ανθρώπων, ιδιαίτερα
όταν θέλουν συμπαράσταση και παρηγοριά. Ελεημοσύνη είναι ένα χαμόγελο από
καρδίας, ένας καλός λόγος σε κάποιον που τον έχει ανάγκη.
Πάντως να μάθουμε να ζούμε ως αδελφοί όλοι μαζί, κοινοτικά, σαν ορθόδοξη
οικογένεια. Μην κλεινόμαστε στον εαυτό μας, στην φιλαυτία μας. Μέσω του
συνανθρώπου μας, του αδελφού μας, συναντούμε και τον Κύριο και Θεό μας.
Η ανθρώπινη δόξα μοιάζει με την σκιά. Όσο την κυνηγάς, φεύγει. Γίνεται άπιαστη.
Όταν την αποφεύγεις, τότε σε ακολουθεί. Πορεύεται πίσω σου.
Από το στρίμωγμα της κρίσης, άλλοι θα γίνουν άνθρωποι καλλιεργώντας έμπρακτα
την μετάνοια, και άλλοι θα αποκτηνωθούν περισσότερο, αναζητώντας παρηγοριά
στις ζωώδης ηδονές και στα πάθη.
Η χάρις Του Θεού θα σκεπάσει τους εκλεκτούς, αφού πρώτα θα δοκιμάσει την
πίστη τους. Τα καρναβάλια δείχνουν ότι ο ελληνικός λαός είναι δύσκολο να ξαναβρεί
την ταυτότητα των πατέρων του, γι’ αυτό οι δυσκολίες θα αυξηθούν και θα
παραταθούν.
04/03/2012
‘’Εύχομαι τα πνευματικοπαίδια σου, π. Αντώνιε, να έχουν πάντα λαχτάρα της θείας
κοινωνίας. Να φλέγονται από την δίψα Του Χριστού, και ποτέ να μην τον χορτάσουν.
Αξίως να Τον γεύονται και άξιοι να είναι της παρουσίας Του.
Όποιος Τον αγαπά, δεν Τον ξεβαργιέται. Εκείνος τους δίνει συνεχώς καινούργια
πράγματα .Καινούργιες καταστάσεις που δεν τελειώνουν. Όπως δεν τελειώνει η
αιωνιότητα’’
Με κατέπληξε (π. Αντώνιος) γιατί κάποιος στα μέσα της εβδομάδος μου είπε:
‘’Γέροντα ελαχτάρησα τη θεία κοινωνία. Έχω δίψα Χριστού’’
Εκείνη φυσικά, δεν το γνώριζε αυτό.
21
17/01/2012
‘’Ο χώρος που αποκτά κάποιος πείρα της Αναστάσεως είναι η καρδιά. ΄Όχι η κεφαλή
(λογική). Μέσα από την καρδιά ο νούς βλέπει πράγματα ουράνια, θεϊκά, που δεν
ξέρει να τα πει, γιατί δεν λέγονται.
Η λογικά δεν τα χωρεί όταν Ο Θεός παραχωρήσει, βλέπεις πιο πάνω κι άλλα κι
άλλα…., άλλα επίπεδα που δεν μπορείς να τα αναφέρεις. Κρίμα που ο κόσμος είναι
ανυποψίαστος. Αν μετανοήσουν, λίγο λίγο, κάτι θα νοιώσουν.
Για την μετάνοια να μιλάς, π. Αντώνιε! Η ευχή είναι παντοδύναμη, αλλά δεν είναι
για όλους. Δεν μπορείς να ζείς σαν το χοίρο και να λες την ευχή.
Πλύσιμο θέλουνε πρώτα οι άνθρωποι, και μετά θα βάλουν και το καινούργιο
κοστούμι, και θα πάνε και στο μέγαρο του Παπούλια. Επαέ είναι άλλα μέγαρα. ΄Αλλα
μεγαλεία!
30/07/2012
Η Γερόντισσα είπε σήμερα στον π. Αντώνιο και τον Αντώνη:

‘’Από το πρωί κλαίω, έχω μία ανέκφραστη χαρά για την μανούλα μας Την Παναγία.
Να ξέρατε από τι γλυτώνει κάθε μέρα τον κόσμο! Και τον καθένα ξεχωριστά!
Το πρωί της μιλούσα στην εικόνα γεμάτη δάκρυα, μετάνοια, ευγνωμοσύνες πολλές.
Την ευχαρίστησα που με αξίωσε να φθάσω και πάλι τον άγιο δεκαπενταύγουστο.
Εκεί που προσευχόμουνα, ντρέπομαι που θα σου το πω, μίλησε εσωκάρδια σε
μένα το βρωμερό σκουλήκι. Αυτό είναι η αφορμή που από το πρωί ελεεινολογώ τον
εαυτό μου.
Χτυπώ το πρόσωπο μου και λέγω συνεχώς. ‘’για κοίτα μούρη και άκουσε και τη
φωνή της Παναγίας! Μου είπε όμως να σου σου πω και κάτι, και γι’ αυτό σου το
λέγω.
Την άκουσα να μου λέγει:
«Να πεις στο π. Αντώνιο να δώσει γραμμή τον δεκαπενταύγουστο να είναι
απολύτως καθαρά τα ανδρόγυνα από σαρκικής πλευράς. Εγώ υπήρξα καθαρή και
από τον απειροελάχιστο σαρκικό λογισμό.
Σιχαίνομαι την βρωμιά. Εκεί δεν πλησιάζει η χάρις μου αν δεν υπάρξει έμπρακτη
μετάνοια. Ευλογώ και προστατεύω τα έντιμα ζευγάρια. Τώρα όμως τον
δεκαπενταύγουστο και αυτοί πρέπει να είναι τελείως καθαροί.»
Η φωνή της με συγκλόνισε! Συνεχώς γλυκά δάκρυα ρέουν από τα μάτια μου.
Ευχαριστώ Την Κυρία Θεοτόκο. Πιο πολύ την ευχαριστώ που βρέθηκα γριά στον
καιρό της μεγάλης βρωμιάς.
Την παρακαλώ να οδηγεί στην μετάνοια τους ανθρώπους και να τους ετοιμάζει για
τον παράδεισο. Αυτή είναι η οικοδέσποινα της θείας βασιλείας.
Την ευχαριστώ που καταδέχτηκε να ομιλήσει σε μένα την κοπριά και την
καθικετεύω να μου ετοιμάσει την πιο παρακατιανή ακρούλα του παραδείσου. Μόνο
να βρεθώ εκεί μέσα.’’
14/08/2012
Είπε ο γέροντας Αναστάσιος στον π. Αντώνιο και στον Γιώργη Λενιδάκη:
22
‘’Υπάρχουν υλώδη χονδροειδή δαιμόνια, και κάποια άλλα πιο λεπτοφυή και
αναντίληπτα (δυσδιάκριτα), ακόμη και στους προχωρημένους πνευματικά.
Ο δαίμονας της πορνείας είναι πολύ υλώδης. Βρωμερός. Εχει όψη χοίρου, γεμάτος
κόπρανα, έχει λίγες τρίχες αδρές, σαν του γουρουνιού, «κασίδη» τον έλεγε εδώ ο
Όσιος Παρθένιος.
Τόσο υλώδης είναι που μπορείς με την δύναμη Του Θεού, να τον πιάσεις και να τον
χτυπήσεις στον τοίχο. Βρωμάει απαίσια. Κάτι σαν θρασουλιά, βόθρο και ορμόνη
μαζί. Είναι να κάνεις εμετό. ΄Όταν τον φτύνεις διαμαρτύρεται!
«Εμένα με καλοϋποδέχονται και με αφήνουν ανενόχλητο σήμερα όλοι! Και συ με
βρίζεις; Με τιμούν και δεσποτάδες και ιερείς, και καλόγηροι και θεολόγοι! Συμφωνούν
με αυτό που τους ψιθυρίζω και το λένε και στο κήρυγμα τους.
Ότι δηλαδή το αφεντικό σας (Ο Χριστός), ασχολήθηκε με την αγάπη και όχι με τα
βρακιά των ανθρώπων. Εκεί μπορεί ο καθένας, τους λέγω, να κάνει ότι του αρέσει!!!»
Δυστυχώς σήμερα αυτός ο δαίμονας κάνει θραύση. Έχει θριαμβικές επιτυχίες,
στήνει παντού παγίδες, ερεθίζει τα κατώτερα ένστικτα, έχει τα περισσότερα θύματα.
Στην εποχή μας μάλιστα έχει ηλεκτρονικές παγίδες και τηλεοπτικά θέλγητρα. Έχει
σαρώσει τον κόσμο με το βρώμικο κύμα του πανσεξουαλισμού. Πανσεξουαλισμός θα
πει όλα επιτρέπονται. Όλα είναι φυσικά, ακόμα και η παράχρηση των σεξουαλικών
οργάνων!!! Σόδομα και Γόμορα δηλαδή.
Καυχάται το δαιμόνιο της πορνείας ότι ο σοδομισμός, η πορνεία και η μοιχεία είναι
τα καλύτερα επιτεύγματα του και ότι σε ευρύτατη διάσταση, μολύνει με χυδαιότατο
τρόπο τα στόματα, ώστε να μη παίρνουν Χριστό, αλλά φωτιά στον υπερθετικό
βαθμό, όσοι κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων!
Έρχονται εδώ γυναίκες, φιλούν το χέρι μου, και έπειτα βρωμάει ώρες πολλές,
όπως ο δαίμονας της πορνείας.
Μία στεκόταν προχθές στην είσοδο του ναού, βρωμούσε αφόρητα ολόκληρη. Από
γύρω – γύρω της αναδιδόταν εκείνη η δαιμονική κακοσμία. Δυσκολεύτηκα να την
προσπεράσω και να εισέλθω μέσα στο ναό.
Σε μια άλλη που είχε το θράσος να μου γυρέψει και τρόπους να λέγει την ευχή
ώστε να κατέβει στην καρδιά της, της είπα:
«Βγες πρώτα από το βόθρο που είσαι βουτηγμένη, καθάρισε τον κρεάτινο υπόνομο
του στόματος σου, εξομολογήσου, μάθε να περπατάς στη γη ως άνθρωπος και όταν
αδυνατίσει η ψυχή σου από τα περιττά βάρη, τα πάθη δηλαδή, κάνοντας επίγεια
«γυμναστική», πνευματική άσκηση, τότε θα πετάξεις και στα ύψη της ευχής.
Δεν μπορείς ενώ κολυμπάς στους υπονόμους σαν γουρούνι, να ζητάς να μάθεις
για τις αιθέριες πτήσεις των αετών!
Κόντεψε να λιποθυμήσει!
- Δεν ήξερα μου είπε με ξέπνοη φωνή.
- Αν και δεν υπάρχει δικαιολογία, γιατί υπάρχει η συνείδηση. Τώρα που έμαθες,
καθαρίσου και πρόσεχε, της απάντησα, και μη ζητάς όσα δεν σου ανήκουν.»
Μετάνοια και άσκηση πρωτίστως χρειάζεται.
Να ξεύρετε ότι η κρίση που μας μαστίζει είναι εγκατάλειψη Θεού, λόγω της
σαρωτικής αυτής πλημμυρίδας του πανσεξουαλισμού.
Θα δώσουν λόγο στο Θεό και οι κληρικοί παντός βαθμού, που είτε ανέχονται αυτή
την κατάπτωση, είτε την επικροτούν κιόλας, είτε αδιαφορούν και δεν ηχούν σάλπισμα
μετάνοιας, για να αφυπνίσουν το λαό.
Είναι αποίμαντος ο λαός. Η βρωμιά έδιωξε Το Άγιο Πνεύμα από την ζωή μας.
Αυτό είναι η οργή Του Θεού. Η εγκατάλειψη μας από Το πνεύμα Το Άγιο.
23
`Ιωάννα Η. Τσάκαλου

Αφηγήσεις αγιοπνευματικών εμπειριών
τριών συγχρόνων κρητικών γεροντάδων.
Μέρος ΙΙ
Αθήνα 2018

24
(Μέρος ΙΙ)

01/02/2013
Η ώρα του θανάτου είναι φοβερή! Η ψυχή χωρίζεται με οδύνη από το σώμα. Δεν
θέλει να αποχωριστεί το σώμα γιατί δεν υπήρξε ποτέ χωρίς αυτό. Η διάλυση αυτής
της αρμονικής συνύπαρξης την τρομάζει. ‘Εκείνη τη φοβερή ώρα, περνάνε μπροστά
από τη ψυχή όλα τα επίγεια πεπραγμένα της.
‘Όπως σε ένα ποτήρι με καθαρό νερό βλέπεις από την επιφάνεια μέχρι τον πυθμένα
του ποτηριού, το ίδιο αστραπιαία αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος την ώρα εκείνη,
ολόκληρη την σύνθεση της επίγειας διαδρομής του.
‘Αν είχε συνηθίσει την μετάνοια η ψυχή, με ψυχραιμία και γαλήνη ολοκληρώνει την
μετάνοια της την ώρα εκείνη.
Αν όμως ο μελλοθάνατος ξόρκιζε τον θάνατο με την συμπεριφορά και την σκέψη
του όταν ζούσε και φυσικά είχε πάθη και αμαρτίες, θα αντιμετωπίσει φοβερότατο τον
θάνατο την στιγμή της εξόδου του.
Βλέπει φοβερά πράγματα την ώρα εκείνη η ψυχή. Τα νεογνά και οι ψυχορραγούντες
οπτασιάζονται. Βλέπουν όσα δεν μπορούν να δουν οι υπόλοιποι.
Οι ψυχικές αισθήσεις λειτουργούν συνήθως μέσω των σωματικών αισθήσεων. Τις
συνδέει ένα ‘’βύσμα’’, όπως τα καλώδια.
Στους ψυχορραγούντες γίνεται σιγά-σιγά η αποσύνδεση των δύο καλωδίων. Έτσι οι
ψυχικές αισθήσεις αρχίζουν να λειτουργούν ανεξάρτητα από τις σωματικές. Ο
άνθρωπος βρίσκεται σε οριακό σημείο.
Όπως όταν κάποιος στέκει στο κατώφλι της πόρτας έχει οπτικές παραστάσεις και
μέσα και απ’έξω από το σπίτι, έτσι και όταν χωρίζουν οι ψυχικές αισθήσεις από τις
σωματικές.
Βλέπουμε και τον παρόντα κόσμο και τον αιώνιο. Γι’ αυτό βλέπουν μερικοί
κεκοιμημένα συγγενικά τους πρόσωπα ή άλλες ευχάριστες ή ζοφερές πνευματικές
καταστάσεις την ώρα εκείνη.
Αυτά που βλέπουν οι μελλοθάνατοι, επιδρούν επί της ψυχολογικής τους
καταστάσεως. Οι δίκαιοι που τηρούσαν τις εντολές Του Χριστού, που
εξομολογούνταν και κοινωνούσαν, βλέπουν τις φωτεινές μορφές των αγγέλων να
τους περιστοιχίζουν, ειρηνεύουν και περιμένουν με γαλήνη το επικείμενο τέλος.
Λαμβάνουν την θεία κοινωνία ως εφόδιον ζωής αιωνίου και κοιμούνται εν ειρήνη,
ενώ ένα λεπτό και εκφραστικό χαμόγελο στολίζει τα άψυχα πρόσωπα τους.
Προανάκρουσμα είναι αυτό της χαράς που βιώνουν στην ουράνια μακαριότητα.
Αντίθετα οι αμετανόητοι αμαρτωλοί, τα χάνουν εκείνη την ώρα γιατί δεν είχαν κάνει
ποτέ στη ζωή τους πρόβες και γυμνάσια θανάτου. Δεν μπορούν να μετανοήσουν ,
γιατί αγνοεί η ψυχή τους την μετάνοια. Δεν την είχαν συνηθίσει σε κάτι τέτοιο στην
διάρκεια της ζωής τους.
Ήθελαν μόνο να ζουν ευχάριστα και να απολαμβάνουν τα πάθη της αμαρτίας.
Ευνόητον είναι λοιπόν να λειτουργήσει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και να
25
επιδιώκουν επιμήκυνση της ζωής και απόλαυση των παθών, τόσο στην περίοδο του
γήρατος, όσο και τη στιγμή της εξόδου της ψυχής από το σώμα τους.
Βλέπεις τέτοιους γέρους και αντί να σου εμπνέουν σεβασμό, τους αηδιάζεις….Όταν
ξεψυχούν αυτοί, αφήνουν κραυγές απογνώσεως και απελπισίας, καλύπτουν τα
πρόσωπα τους, σφαδάζουν, πονούν, υποφέρουν. Από τη μια δεν θέλουν να
αποχωριστούν την ζωή των παθών, και από την άλλη φρικιούν βλέποντας τους
σκοτεινούς και αποτρόπαιους δαίμονες να τους διεκδικούν.
Φοβερό όντως! Η απαράκλητη και ασταμάτητη κόλαση καθρεπτίζεται στο μακάβριο
ξεκίνημα της.
01/02/2013
Μίλησα χθες βράδυ με τον μητροπολίτη Ιερόθεο ώρα πολλή. Η καρδιά μου γέμισε
αγαλλίαση. Τον διώκουν λόγω του κηρύγματός του… Πώς να το πω, δεν ξέρω να
διατυπώσω καλά αυτό που νοιώθω.
Έχουν φθόνο γι’ αυτά που λέγει και γράφει. Αυτά είναι φως!! Τσουρουφλίζουν το
διάβολο που είναι σκότος και έχει κόκκινα μάτια. Να έβλεπες τι έκαναν οι δαίμονες
όση ώρα μιλούσαμε…..χοροπηδούσαν, έμπαιναν, έβγαιναν…
Με ρώτησε και του είπα για το φως το ουράνιο. Του είπα ότι είναι γαλάζιο και
λευκό, όπως όταν αραιώνει πολύ το λευκό καύσιμο του αεροπλάνου, είναι και
ελαφρύ-ελαφρύ μώβ, πολύ λαμπερό, όχι σαν τη λαμπρότητα του ήλιου.
Ο ήλιος είναι λυχναράκι μπροστά του. Κρύβει μεγάλα και ανεξιχνίαστα
μυστήρια….και πιο πάνω και άλλα… και άλλα. Νους όμως δεν τα χωρεί, γλώσσα δεν
τα διηγείται. Αδύνατον! Δεν έχουν ομοιότητα με αυτά που βλέπουμε εδώ.
Του είπα δεν τα βλέπω με τα σωματικά μου μάτια. Η ψυχή μου τα νοιώθει, η καρδιά.
Ερώτηση π. Αντωνίου: Δεν μου έχεις πει ότι τραβιόνται και τα σωματικά μάτια σαν
μαγνήτης και ότι από επάνω μέχρι τα πόδια, μετέχεις σ’ αυτή την κατάσταση;
Απάντηση γερόντισσας: Αυτά τα λέγω σε σένα. Μη δημιουργώ εγώ η κοπριά και
πλανεμένες εντυπώσεις σε τέτοιο Αρχιερέα! Νομίσει ότι είμαι και η Οσία Μαρία!
14/06/2013
Ο μητροπολίτης Ναυπάκτου μάχεται τον διάβολο σε παγκόσμιο επίπεδο, γι’ αυτό

έχει λυσσάξει ο δαίμονας εναντίον του. ¨Όμως δεν πρέπει να υποστείλει την
αγωνιστική του διάθεση και να καταθέσει τα όπλα!
Ό,τι γράφει αυτός ο επίσκοπος είναι από την καρδιά. Βιωματικό. Γι’ αυτό έχει
θεραπευτική επίδραση στις ψυχές των ανθρώπων. Γι’αυτό καίει τον διάβολο, γιατί
είναι λόγος πύρινος.
Εκτόξευση λάβας, μέσα από το ηφαίστειο Του Αγίου Πνεύματος. Μέσα από την
καρδιά!
Μόνο που αυτή η λάβα καίει τον διάβολο και τους μεταπατερικούς, και όλους τους
εμπαθείς. Για τους άλλους αυτή η λάβα είναι φωτιστική, δροσιστική, είναι φλόγες
ευεργετικής αγάπης.
26
14/06/2013
Επίσκεψη στον γέροντα Αναστάσιο, (π. Αντώνιος, Γιαννιό, Κωστής και Χρήστος)
Γέροντας: Καλώς ήρθατε! Μου δώσατε χαρά. Αν και δεν θέλω πιά να μιλάω, θα
σας αποκαλύψω μια πληροφορία που έλαβα πριν από λίγο.
Ήρθε μεσοκάρδια φωνή που έλεγε: «Το κακό θα θριαμβεύει και θα θριαμβεύσει
ακόμη περισσότερο, γιατί δεν υπάρχουν άνθρωποι να το αναχαιτίσουν.
Κάποιοι πολεμούν δυναμικά με έντονο θυμοειδές, με αποτέλεσμα να προκαλούν
τους προαγωγούς της αμαρτίας και να δημιουργούνται καυγάδες και σκληρές
αντιπαλότητες.
Κάποιοι άλλοι φοβούνται την δυναμικότητα των θρασύτατων φορέων του
πνεύματος του διαβόλου και προφασίζονται για να καλυφτούν από αυτούς, ότι είναι
και αυτοί μοντέρνοι και έτσι έχει επίδραση το κακό πάνω τους.
Το καλύτερο είναι να πολεμάμε με θετικό τρόπο. Να λέμε τα πράγματα με το όνομά
τους, αλλά όχι σε συσχετισμό με τα πρόσωπα που τα πράττουν και τα προωθούν.
Και πάλι, επειδή κοντράρουμε στο διάβολο, πόλεμο θα έχωμε. Δεν γίνεται όμως να
μη έχουμε καθόλου πόλεμο. Αυτός ο τελευταίος είναι και ο εξυπνότερος τρόπος.
Όμως μην ανησυχείτε. Μετά την καταιγίδα έρχεται η λαμπρότερη λιακάδα. Γιατί
καθαρίζει η ατμόσφαιρα και εδώ θα θριαμβεύσει πανηγυρικά ο Χριστός!
Μόνο οι κόποι θα μείνουν στο διάβολο. Όπου οργώνει το δικό του αλέτρι, σπέρνει
το παντοδύναμο χέρι Του Χριστού! ».
Όπου βλασφημούν ή αισχρολογούν, όταν βρίσκεσθε εκεί, δεν είναι πάντοτε εύκολο
να ελέγχετε αυτούς που τα κάνουν αυτά.
Θα δυναμώσει η δαιμονική ενέργεια μέσα τους, και από εγωιστική αντίδραση θα τα
κάνουν χειρότερα. Θα στραφούν και εναντίον σας με επιθετικές και ειρωνικές
διαθέσεις.
Αυτό το τελευταίο, αν το δεχθούμε με υπομονή και χαρά, μας κάνει καλό και από
πνευματικής πλευράς. Είμαστε όμως σε θέση να το υποστούμε πάντα;
Γι’ αυτό ή θα φεύγετε ή θα σωπάτε προσευχόμενοι. Κάποτε θα μιλάτε κιόλας και θα
ελέγχετε δυναμικά τα φερέφωνα αυτά του διαβόλου.
Το καλύτερο είναι στην διεφθαρμένη εποχή μας να είστε επιλεκτικοί στις παρέες
σας και να ελαχιστοποιείτε τις δημόσιες εμφανίσεις σας. ‘’Ο σώζων εαυτόν σωθείτο’’.
08/7/2013
Επίσκεψη στον γέροντα Αναστάσιο:
Επισκεφθήκαμε τον γέροντα Αναστάσιο, ο π. Αντώνιος, η Άννα, εγώ (η Γιάννα), ο

Γιάννης από την χερσόνησο και είχαμε οδηγό τον Γιώργη τον Κακουδάκη. Ήταν και
ένα άλλο παιδί με την μητέρα του, που ήρθαν από μόνοι τους.
Ο γέροντας αφού με ρώτησε τι κάνει ο Ναυπάκτου μου είπε: «Άκουγα για τον
μητροπολίτη Ναυπάκτου και τον μελετούσα. Είχα την εντύπωση ότι θα έβλεπα ένα
γέροντα βεβαρημένο από τα χρόνια και αδύναμο. Και εξεπλάγην όταν αντίκρισα έναν
νεαρό.
Αφού για μια στιγμή συλλογίστηκα. Μήπως δεν είναι αυτός; έχει πλήρως νεανική
ψυχή. Είναι ‘’νεάζων τω πνεύματι’’.
27
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει στοιχεία της φθοράς. Έχει, αλλά έχει και τα ενδεικτικά
της αναγεννήσεως. Δεν έχει στοιχεία του παλαιού ανθρώπου.
Ισχύει το Αποστόλου Παύλου, ‘’ει και ο έξω άνθρωπος διαφθείρεται, ο έσω
ανακαινούται ημέρα τη ημέρα’’».
23/11/2013
Γέροντας Αναστάσιος: «Ο νους είναι το βαθύτερο σημείο της πνευματικής μας

λειτουργίας. Είναι το μάτι της ψυχής. Ο καρδιακός οφθαλμός. Η λεπτοτάτη προσοχή.
Ενεργοποιείται στο φυσικό του χώρο. Στην καρδιά.
Όταν είναι άρρωστος βαρύνεται από τα πάθη και είναι σφηνωμένος στον εγκέφαλο
συγχέεται με την λογική.
Η ιατρική της εκκλησίας, αποσκοπεί στην κατάβαση του νου στην καρδιά. Τότε
μεταμορφώνονται τα πάθη, οι λογισμοί, ο θυμός και οι επιθυμίες.
Όταν ο νους είναι σκοτεινός, τα πάθη τον παρασύρουν συνεχώς, πιο βαθιά στην
αμαρτία. Μένει ανικανοποίητος, και ψάχνει συνεχώς κάτι καινούργιο για να
αναπαυθεί.
Γι’ αυτό καταντά δαιμονιώδης και κτηνώδης, καταλήγει δε πολλές φορές στην
κατάθλιψη, στην απελπισία, στα ναρκωτικά, και στην αυτοκτονία.
Όταν ο νους αποκτήσει στοιχειώδη επαφή με Τον Θεό, βρίσκει την φυσική του
κατεύθυνση. Αναπαύεται.
Λέγει π.χ. κάποιος μετά από μια καθαρή εξομολόγηση: ‘’Αλάφρωσα, ηρέμησα,
αναπαύτηκα’’.
Αυτό σημαίνει ότι ο νους γεύεται την πρώτη χάρη, που λογικά είναι ανερμήνευτη.
Καρδιακά όμως είναι μία πραγματικότητα.
Μετά γλυκαίνεται ο νους και θέλει να συνεχίση αυτή την επαφή με τη θεία χάρη και
να την αυξήσει.
Υπάρχει όμως και ο διάβολος που λυσσάει γι’ αυτή την κατεύθυνση. Ερεθίζει τα
πάθη για να αιχμαλωτίσει ξανά τον ηγεμόνα Νου.
Θέλει να κάνει κατάληψη εκεί απ’ όπου του έγινε έξωση. Ο αγωνιζόμενος νους δεν
αναπαύεται καθόλου στα σαρκικά ζητήματα. Είναι αντίθετα αυτά τα δύο.
Ο νους για να πετά, θέλει μόνο θεϊκά φτερά. Όχι σαρκικά βάρη. Τα θεϊκά φτερά τον
ανεβάζουν ψηλά. Τα σαρκικά βάρη τον τραβούν χαμηλά.
Χρειάζεται όμως διάκριση στους έγγαμους. Γιατί Ο Θεός καθιέρωσε τον τίμιο γάμο.
Αν ήταν εμπόδιο στην σωτηρία, ουδέποτε θα εθέσπιζε γάμο ο των πάντων
δημιουργός.
Είναι καλύτερα να διακοπεί η ευχή παρά η επικοινωνεί με το άλλο μέρος της
συζυγίας. Αυτό θέλει σωστή ποιμαντική από μέρους του πνευματικού και διάκριση.
Ας αγωνίζονται φιλότιμα οι σύζυγοι και τα πνευματικά δώρα θα έρθουν μόνα τους
και στο χρόνο τους. Μόνο να προσέχουν να μη μεταβάλουν το μυρισμένο γάμο σε
βόθρο.
¨Όταν είσαι στην επιφάνεια της γης βλέπεις τον ουρανό και έλκεσαι από αυτόν.
Όταν όμως κατέβεις στους υπονόμους, δεν βλέπεις παρά μόνο βρωμιές και
σκουλήκια. Δεν ξέρεις ότι υπάρχει ουρανός, οπότε εξοικειώνεσαι και αφομοιώνεσαι
από το περιβάλλον που ζεις.»
28
Γέροντας Αναστάσιος: «Όταν λένε οι άγιοι Πατέρες ότι κάποια πράξη
απαγορεύεται, δεν το κάνουν από ιδιοτροπία ή επειδή ο Πανάγαθος Θεός θέλει να
μας τυραννάει. Κάθε άλλο!
Δεν είναι δικτάτορας ο Θεός, ώστε όταν παρακούσουμε κάποια εντολή Του να μας
βάζει αυστηρές κυρώσεις. Το μη του Θεού έχει να κάνει με τη δική μας ψυχική
κατάσταση.
Οι εντολές Του είναι φάρμακα. Άλλος παίρνει τα φάρμακα αυτά και γίνεται άγιος
γιατί απαλλάσσεται από την αμαρτία και άλλος παρακούει, οπότε η αμαρτία
εδραιώνεται και αυξάνεται μέσα του και τελικά εξομοιώνεται με τον διάβολο και
φυσικά ζει την κόλαση απ’ αυτή την ζωή, το κενό της ψυχής του μεγεθύνεται τραγικά,
ο διάβολος αποκτά δικαιώματα επάνω του και τον βασανίζει ανελέητα, π.χ. δεν είδα
αρραβωνιασμένους να έχουν σχέσεις και να δεχθούν την ευλογία του Θεού, ο τρόπος
ζωής τους διώχνει το Άγιο Πνεύμα και δίνει μεγάλα δικαιώματα στο διάβολο.
Ο διάβολος όμως είναι παμπόνηρος!
Δεν κάνει αμέσως την εμφάνισή του. Αναστέλλει την δραστηριότητα του, αφήνει
ξένοιαστο στην αμαρτία το παράνομο ζευγάρι, δεν τους δημιουργεί προβλήματα για
να μη μετανοήσουν, αλλάξουν τακτική και τους χάσει από την εξουσία του, τους
δημιουργεί ψευδαίσθηση γλύκας και απόλυτης ευτυχίας.
Όταν όμως διαπιστώσει ότι οδεύουν σε γάμο και θα νομιμοποιήσουν τη σχέση
τους ενώπιον του Θεού, τότε αρχίζει να δείχνει τα δόντια του. Και τι δεν δημιουργεί;
Καυγάδες, ζήλειες, επιθετικότητες, καχυποψίες, ασυμφωνίες συμπεθέρων,
οξύτητες για το πώς θα γίνει ο γάμος κ.τ.λ. Θέλει να εμποδίσει ο διάβολος το
μυστήριο ώστε να μη γίνει το παράνομο νόμιμο .
Αν κατορθώσουν τελικά να ευλογηθούν με ιερολογία του γάμου, έπειτα συνεχίζει
για καιρό, κάποτε και για δέκα χρόνια, να εξαργυρώνει ο διάβολος τα δικαιώματα του.
Συνεχίζουν δηλαδή οι καυγάδες, οι ασυμφωνίες, οι επιθετικότητες κ.τ.λ. και αν δεν
έρθουν τέτοιες δυσκολίες ή αν έχει το ζευγάρι ταπείνωση, ώστε να τις αντιμετωπίζει
σωστά, τότε θα έρθουν άλλες δυσκολίες, ασθένειες, προβλήματα στα παιδιά κ.τ.λ.
Ο γέρων Ιωσήφ ο ησυχαστής έλεγε ότι η παράβαση του πνευματικού νόμου θα
επιφέρει οπωσδήποτε το ανάλογο αποτέλεσμα. Δεν το γλυτώνουμε με τίποτα. Ακόμα
έλεγε χαριτολογώντας και αν κρυφτούμε στου βοδιού το κέρατο.
Έτσι οι προγαμιαίες σχέσεις έχουν πάντα το τίμημα τους. Γκρινιάζουν μερικοί όταν
ακούν ότι αυτό είναι μέγιστη αμαρτία, γιατί δεν είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν
τις συνέπειες. Ότι αυτό θα βασανίσει τους ίδιους αργότερα.
Δεν μειώνει το μεγαλείο του Θεού. Σήμερα βέβαια είναι το συνηθέστερο
κατόρθωμα του διαβόλου.
Αν παράλληλα με τις προγαμιαίες σχέσεις αξιολογήσομε και τις απείρως
σοβαρότατες ανωμαλίες που διαπράττουν οι σημερινοί άνθρωποι, τότε η καθαρτική
οδύνη φαντάζεστε τι ένταση και τι χρονική διάρκεια θα έχει.
Γι’ αυτό συμφέρων είναι το προσωρινό τηγάνισμα της σάρκας με άσκηση μέχρι την
ημέρα του γάμου. Για να έρθει αργότερα η αληθινή ευτυχία. Η υπέρτατη ηδονή της
ευλογίας του Θεού.
Έτσι είναι αυτά. ’’Πάσα παράβασης και παρακοή έλαβεν ένδικον μισθαποδοσίαν’’
γράφει ο άγιος Παύλος.
Τα γνώριζαν αυτά οι παλαιοί και έλεγαν υπομονετικοί όταν τους εύρισκαν
δοκιμασίες, ‘’ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ, ΞΕΠΛΗΡΩΝΩ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΟΥ’’».
09/5/2016
Η τελευταία μάχη του οσίου γέροντα Θεόδωρου-Νείλου του Αγιοφαραγγίτου με

τον διάβολο
29
- Γέροντα γιατί προσπαθείς να φτύνεις συνέχεια μέσα από την μάσκα του οξυγόνου;
- Γέροντας: Φτύνω τον αόρατο διάβολο. Νάξερες τι μου κάνει; Έχω να κοιμηθώ
πέντε ημερόνυχτα.
- Τι σου κάνει γέροντα;
- Γέροντας: Είναι συνέχεια απέναντι μου, με βρίζει και με απειλεί .Η μορφή του είναι
τόσο απαίσια που αν δεν ενδυναμώσει Ο Θεός, δεν αντέχει ο άνθρωπος την
αγριότητα της παρουσίας του.
- Δηλαδή πως είναι γέροντα;
- Γέροντας: Σαν χοίρος με χονδρές, αδρές τρίχες (έτσι τον έβλεπε και ο γέροντας
Αναστάσιος) βρωμάει απαίσια, αλλάζει όψεις,δεν μπορείς να το περιγράψεις, βγάζει
τη γλώσσα του που είναι τεράστια, από το στόμα του βγάζει κοκκινωπές φωτιές.
- Σου μιλάει γέροντα;
- Γέροντας: Αν μου μιλάει! Προσπαθεί να με αποθαρρύνει, και τι δεν μου λέει. Εγώ
λέει σούφαγα την σάρκα, εγώ σου λάβωσα τα πνευμόνια, εγώ σ’ έφερα σ’ αυτήν την
κατάσταση. Όποιους βάλω στα δίχτυα μου, τους περιποιούμαι καλά! Δικός μου είσαι
ρε! Δικός μου, μ’ακούς;
- Εσύ πως αντιδράς γέροντα;
- Γέροντας: Απαντώ με τον Χρισοστομικό λόγο, ‘’Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι
δαίμονες.’’ Και τον φτύνω συνέχεια. Αυτός μου λέγει, ‘’το περιποιήθηκα το
χρυσοστομάκι σας, που μου πήγαινε κόντρα και τάγραψε αυτά. Τον περιποιήθηκα
χειρότερα από σένα. Έβαλα τους δικούς μου και τον διέλυσαν στην εξορία.
Αφεντάδες και δεσποτάδες, ακούς ρε, εγώ σας κατευθύνω τώρα. Θα τα αλλάξω
όλα στα μπλα-μπλά σας (στη διδασκαλία σας).
Όποιος μου πάει κόντρα τον περιποιούμαι καλά. Έλα τώρα να σε δροσίσω. Βγάζει
την απαίσια γλώσσα του, με ακουμπά σε διάφορα σημεία του σώματος και με
καίει…άλλοτε γίνεται τεράστιο φίδι και περιτυλίγει το σώμα μου.
Επιμένω εγώ στο’’ Χριστός Ανέστη και πεπτώκασι δαίμονες’’ και στο φτύσιμο. Τα
είχα αυτά και στην έρημο αλλά πιο αραιά κ. Νικηφόρα. Ξεκίνησαν εντατικότερα τις
τελευταίες μέρες.
Ξέρετε ο γέροντας Εφραίμ ο Αριζονίτης γράφει ότι το υφίστανται αυτό προ του
τέλους οι μεγάλοι αθλητές για να αποκομίσουν και μαρτυρικό στεφάνι. Γράφει
συγκεκριμένα για την οσία μητέρα του γερόντισσα Θεοφανώ.
Έβλεπε ο γέροντας τον άγγελό της λίγες μέρες προ της τελευτής της, να
αποσύρεται και να παρακολουθεί χωρίς να επεμβαίνει, αφήνοντας την μόνη να
παλεύει. Αυτό γινόταν για να αυξηθεί ο μισθός του αγώνα και της υπομονής.
Αυτή αντιστεκόταν με δύο λέξεις ‘’Ιησού, Παναγία μου’’. Τον έβλεπε να κρατάει
στιλέτο και να την σημαδεύει.
- Τώρα και εσείς βρίσκεσθε στην πύλη, γι’ αυτό συμβαίνουν αυτά.
Ο γέροντας έγνεψε ότι συμφωνεί και έκλεισε τα ολόλαμπρα μάτια του από κόπωση.
30
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ
(4/7/2010)
Ο π. Αντώνιος, ο Αντώνης, ο Ηρακλής με την οικογένεια του, η Άννα και εγώ.

- Μας μίλησε για την κατρακυλισμένη εποχή μας, για την ραγδαία σε έκταση και βάθος
πτώση του σημερινού υλιστικού ανθρώπου, σταμεγάλα σαρκικά αμαρτήματα και
τις «παρά φύσιν» σχέσεις, που κινδυνεύει να παρασυρθεί και να μολυνθεί το 100%
των ανθρώπων.
- Αναφέρθηκε αναλυτικά στους διαφόρους πειρασμούς, και στους τρόπους με τους
οποίους επιτίθενται στους ανθρώπους. Αν σταματήσουν οι πειρασμοί να μας
προκαλούν, δεν θα υπάρχει επαγρύπνηση μέσα μας και διαρκής αγώνας, και έτσι θα
γίνομε εύκολη λεία του σατανά!
«Σημασία δεν έχει αν έρχονται λογισμοί, αλλά πως τους αντιμετωπίζομε.
Αυτούς που δεν υποχωρούν και επιμένουν, πρέπει να τους
εξομολογούμαστε. Τους άλλους τους καυτηριάζομε με την ευχή.
Εννοείται βέβαια, ότι τους λογισμούς δεν θα τους επιδιώκουμε εμείς, ούτε θα δίνουμε
υλικό στον διάβολο με τα μάτια, (ο,τι επιλέγουμε να βλέπουμε), τα αυτιά (ο,τι
επιλέγουμε να ακούμε), και τα λόγια μας, για να τους δημιουργεί.
Όταν όμως έρχονται, δεν χρειάζεται πανικός.
Τους παραχωρεί Ο Θεός για να μας δείχνει τα πάθη μας, να μας
ταπεινώνει και να μας εφιστά την προσοχή που πονάμε, προκειμένου να θεραπευθούμε.
Ακόμη, για να κρατεί σε ένταση τον πνευματικό μας αγώνα, να μας κρατά σε επιφυλακή,
για να μη ξεχαστούμε και στην αμεριμνησία μας, μας φάει ο λύκος που παραμονεύει.
Μπορεί ο διάβολος μέσω των λογισμών να μας παρουσιάσει τα πιο απίθανα
πράγματα. Αυτά τα σκουπίδια είναι δικά του. Δικά μας γίνονται, όταν ευχαρίστως τα
κρατήσουμε μέσα μας και κάνουμε σκουπιδότοπο την καρδιά μας.
Όμως η ευχή και η προσοχή τον κονιορτοποιεί.
Δεν θα είχαμε όμως ούτε πολλή ταπείνωση, ούτε ευχή, ούτε μετάνοια, ούτε προσοχή,
αν δεν επέτρεπε ο Θεός στον διάβολο να μας προκαλέσει με λογισμούς.
Πρέπει να αναπτύξουμε άμυνα με την ευχή, μέχρις ότου η ευχή γίνει κτήμα μας.
Στο πνευματικό στάδιο μπήκαμε για να αγωνιστούμε, και δεννοείται αγώνας χωρίς
αντίπαλο.
Υπάρχουν δαιμόνια υλώδη και βρωμερά, πού γίνονται αμέσως αντιληπτά. Είναι
ευδιάκριτα. Μόλις σε προσεγγίσουν τα αντιλαμβάνεσαι (όπως της πορνείας ), και
31
υπάρχουν άλλα πιο λεπτοφυή και αδιόρατα, τα αρχοντικά λεγόμενα δαιμόνια, πού και
οι έμπειροπόλεμοι μαχητές δυσκολεύονται να αντιληφθούν.»
Και συνέχισε συμβουλεύοντας μας: «Να μάθετε να πολεμάτε τις
μικρουποχωρίσεις. Αυτές είναι οι κερκόπορτες του διαβόλου από τις οποίες κάνει
κατάληψη στο κάστρο της ψυχής. Κάθε μέρα και όλη τη μέρα Χριστιανοί!
Αν ρωτήσουμε τον Χριστό πόσο θέλει να τον αγαπούμε, θα απαντήσει 100%. Αν
ρωτήσουμε τον διάβολο, ο παμπόνηρος θα φανεί ολιγαρκής! Μου φθάνει θα πεί το 5%.
Απόλυτος ο Ιησούς! Ολιγαρκής ο διάβολος!
Χωρίς απόλυτο Χριστό, δεν σωζόμεθα. Ενώ με λίγο διάβολο κολαζόμεθα.
Ο διάβολος το 5% θα το κάνει 100%.
Θα κάνει πλήρη κατάληψη της ψυχής, και θα το κάνει γλυκά - γλυκά, για να μη
αφυπνιστούμε.
Υπάρχουν κάποια δένδρα στην αμεταμόρφωτη καρδιά που λέγονται πάθη και
αδυναμίες. Αυτά παράγουν ολέθρια προϊόντα που λέγονται αμαρτίες.
Η εξομολόγηση καταστρέφει τους καρπούς των δένδρων, δηλαδή τις αμαρτίες, αλλά
και χορηγεί άδεια (δίδει θεϊκή δύναμη), ώστε να μπορέσουμε να τα ξεριζώσουμε από
μέσα μας, για να πάψουν να παράγουν καρπούς.
Χρειάζεται όμως μετά την εξομολόγηση υπακοή, πρακτική πνευματική ζωή, αγώνας για
την εφαρμογή των εντολών του Χριστού, καλλιέργεια των αρετών, γιατί τα δένδρα είναι
βαθύρριζα και χωρίς προσωπικό αγώνα δεν βγαίνουν εύκολα.
Να εξομολογήστε συχνά, ακόμη και τους λογισμούς σας, ώστε να ανανεώνετε την
άδεια (να παίρνετε συνεχώς δύναμη ) και να αδειάζετε τα δένδρα, καταστρέφοντας την
παραγωγή.»
Μας τόνισε πως η μετάνοια δεν είναι κάποια συναισθηματική αντίδραση, αλλά εκφράζεται
έμπρακτα.
Η πράξη με την πράξη, π.χ. έκλεψες;
Όχι μόνο θα επιστρέψεις τα κλεμμένα και δεν θα ξανακλέψεις, αλλά αντίθετα θα
πρέπει να αρχίσεις να δίνεις.
Ο λόγος με το λόγο, π.χ. κατηγόρησες;
Όχι μόνο δεν θα ξανακατηγορήσεις, όχι μόνο θα ζητήσεις συγγνώμη, αλλά θα
αποκαταστήσεις και την αλήθεια, και μόνο τον εαυτό σου θα κατηγορείς πια.
Ο λογισμός με τον λογισμό, π.χ. σκέφτηκες άσχημα για κάποιον;
Τώρα θα αρχίσεις να βάζεις καλό λογισμό για αυτόν και να προσεύχεσαι για αυτόν.
32
Επίσκεψη στην Ιερά Μονή Παναγίας Κουδουμά
την 6-5-2011
Πρωί- πρωί, επτά η ώρα, από Πόμπια, πήγαμε στην Ι.Μ.Παναγίας Κουδουμά, ο Π.
Αντώνιος, η Άννα, ο Αντώνης και εγώ.
Μας υποδέχτηκε με χαρά ο γέροντας Αναστάσιος, μας κοίταξε και τους τέσσερις
στα μάτια, και μετά είπε στον Π. Αντώνιο ‘’ευλογία’’. Ποταμός ο λόγος του. Έλαμπε,
και μας κοιτούσε στα μάτια.
Κατ’ αρχάς είπε περί οδύνης του Χριστού. Αναίτιος οδύνη. Προηγείται με τη
σταύρωση η οδύνη, για να ακολουθήσει η ηδονή της χάριτος. Ενώ στον Αδάμ
προηγήθηκε η ηδονή και επήλθε η οδύνη. Τον πιο ευάλωτο πειράζει ο διάβολος, γι’
αυτό απευθύνθηκε στην Εύα.
Η αγάπη Του Θεού δεν αναιρεί την δικαιοσύνη Του. Έφερε το παράδειγμα του
βασιλειά που είχε βάλει νόμο, ότι όποιος μοιχεύσει θα πρέπει να του βγάλουν τα
μάτια, και εμοίχευσε ο γιός του βασιλιά και για να ασκήσει δικαιοσύνη, και να
εφαρμόσει το νόμο χωρίς εξαίρεση, και για να δείξει και την αγάπη του προς τον γιό
του, έβγαλε το ένα μάτι το δικό του, και το άλλο του γιού του. Έτσι και Ο Θεός, για να
αποκατασταθεί η ενότητα με Το Θεό, έγινε ο Υιός Του Θεάνθρωπος και έτσι έπαθε
και ως άνθρωπος και ως Θεός.
Ο νους είναι ο ηγεμών, κατεβαίνει στην καρδιά και μετά ο,τι δει, το μεταφέρει στη
λογική, για να το εκφράσει. Η ψυχή είναι σε όλο το σώμα, αλλά μόνιμη κατοικία είναι
εντός της καρδιάς, που μπαίνει ο νους και ενεργοποιείται η χάρις που έχει ληφθεί με
το Χρίσμα.
Όπως οι πνεύμονες παίρνουν τον αέρα, τον περνούν από την καρδιά και μετά
εκπνέεται, εισπνέομε οξυγόνο, και εκπνέομε διοξείδιο του άνθρακος, έτσι και με την
ευχή, εισπνέομε Χριστό και βγάζομε τα απόβλητα, τα πάθη. Έτσι ο άνθρωπος
αλλοιώνεται. Αλλάζει.
Οι δαίμονες πιέζουν την καρδιά να μπούν μέσα. Με την ευχή ενεργοποιείται η χάρις
Του Θεού που είναι εντός, και κάποια στιγμή, γίνεται η έκρηξη και γίνεται μία ρωγμή
στην καρδιά, και ο άνθρωπος πλημυρίζει από την Χάρη Του Θεού.
Από βρώμικους λογισμούς μπορεί ο άνθρωπος να πάθει σχιζοφρένεια.
Επίσης, εάν κοινωνήσει Των Αχράντων Μυστηρίων, χωρίς προϋποθέσεις,
δαιμονίζεται.
Η λογική θεία λειτουργία, μπορεί να γίνει μία φορά την ημέρα, ενώ η νοερά
λειτουργία στο χώρο της καρδιάς, συνεχώς.
Όταν ο ψαλμωδός λέγει ‘‘πρόσθες αυτοίς κακά, τοις ενδόξοις της γης’’,
Εννοεί, κατέστρεψε τα πάθη. Οι ΄΄ένδοξοι΄΄ είναι τα πάθη. Τα πάθη κυριαρχούν, και
πρέπει να κτυπηθούν.
33

ΣΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

ΣΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Ιωάννα Η.

Στα Φωτεινά Μονοπάτια της Κρήτης

Γέροντας Αναστάσιος Κουδουμιανός

Γερόντισσα Γαλάτεια – Γαλακτία

Γερόντισσα προς τον π. Αντώνιο:

Ξέρεις τι κατάλαβα από την πείρα μου;

Γενόμενος εν θεωρία κατόπιν διαπύρου και εμπόνου προσευχής, αξιώθηκε ο νους

Είπε χθες ο μέγας γέροντας Αναστάσιος:

Είπε ο γέροντας Αναστάσιος:

Είπε ο γέρων Αναστάσιος:

Το θαύμα στο αεροπλάνο.

Γερόντισσα Γαλάτεια – Γαλακτία:

Είπε η γερόντισσα Γαλάτεια σήμερα:

Είπε ο γέροντας Αναστάσιος:

Είπε ο γέροντας Αναστάσιος:

Είπε η γερόντισσα Γαλάτεια χθες το απόγευμα.:

Είπε η γερόντισσα Γαλάτεια σήμερα:

Είπε ο γέροντας Αναστάσιος;

Είπε ο θεόπτης γέροντας Αναστάσιος σήμερα σε μένα τον π. Αντώνιο:

Η γερόντισσα Γαλάτια χθες το μεσημέρι, είπε:

Είπε η γερόντισσα χθες στον μητροπολίτη Τριφυλίας κ. Χρυσόστομο:

Είπε ο γέροντας Αναστάσιος στον π. Αντώνιο σήμερα:

Ο γέροντας Αναστάσιος είπε χθες:

Η γερόντισσα Γαλάτεια είπε σήμερα:

Η γερόντισσα Γαλάτεια είπε σήμερα σε κάποιο ιερέα:

Είπε ο γέροντας Αναστάσιος:

Ερώτηση στο γέροντα Αναστάσιο:

«Δύο πνευματικοπαίδια σου επήρανε για σένα,

Αποχαιρετώντας προχθές τον γέροντα Αναστάσιο, είπε κάποιος της συνοδείας:

Ρωτά ο γέροντας Αναστάσιος προχθές:

Ημέρα εορτής του πρωτομάρτυρος Στεφάνου.

Συμβουλές γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας προς π. Αντώνιο.

Είπε ο γέροντας Αναστάσιος:

Μαντινάδα από την γερόντισσα Γαλάτεια για τον Σεβ/τατο Ιερόθεο:

Μπορεί να είσαι μακριά, θάλασσα μας χωρίζει,

Η Γερόντισσα είπε σήμερα στον π. Αντώνιο και τον Αντώνη:

Είπε ο γέροντας Αναστάσιος στον π. Αντώνιο και στον Γιώργη Λενιδάκη:

Στα Φωτεινά Μονοπάτια της Κρήτης

Γέροντας Αναστάσιος Κουδουμιανός

Γέροντας Αναστάσιος Κουδουμιανός

Γέροντας Αναστάσιος Κουδουμιανός

Γερόντισσα Γαλάτεια - Γαλακτία

Γέροντας Αναστάσιος Κουδουμιανός

Ο μητροπολίτης Ναυπάκτου μάχεται τον διάβολο σε παγκόσμιο επίπεδο, γι’ αυτό

Επίσκεψη στον γέροντα Αναστάσιο:

Επισκεφθήκαμε τον γέροντα Αναστάσιο, ο π. Αντώνιος, η Άννα, εγώ (η Γιάννα), ο

Γέροντας Αναστάσιος Κουδουμιανός

Γέροντας Αναστάσιος: «Ο νους είναι το βαθύτερο σημείο της πνευματικής μας

Η τελευταία μάχη του οσίου γέροντα Θεόδωρου-Νείλου του Αγιοφαραγγίτου με

Ο π. Αντώνιος, ο Αντώνης, ο Ηρακλής με την οικογένεια του, η Άννα και εγώ.

You might also like