KABANATA II

Mga kaugnay na Literature at Pag aaral

Sa bahaging ito ay itinala ng mga mananaliksik ang ilang literatura at pag-aaral na

mahahalaga at may kaugnayan sa paksang kanilang isinakatuparan. Matutunghayan ditto

ang mga kaugnay na pag-aaral at literature ukol sa mga sanhi at epekto ng pagliban sa klase

ng mga estudyante ng Diadi Region Highschool

Mga kaugnay na literatura

Isang artikulo na pinamagatang "School Absences Translate to Lower Test Scores,

Study Says" (2003) ang nagpakita na ang pagiging wala sa loob ng tatlong araw sa isang

buwan ay malakas na nakakaugnay sa mahinang pagganap. Bilang mga tagapagturo,

maltalagang malaman ang threshold Ang pagguhit ng mga patakaran sa interbensyon ng

paaralan patungkol sa absenteeism ay nangangailangan ng gabay na impormasyon kung

saan iguhit ang linya. Ang mga patakaran ay hindi maaaring mailabas lamang sa manipis na

hangin. Tatlong araw sa isang buwan, ang bilang na iyon, isang resulta ng pananaliksik, ay

isang kapaki-pakinabang na gabay para sa mga guro at tagapangasiwa ng paaralan. Ang

pag-aaral tulad ng inilarawan ng artikulo ay isang paunang pagsusuri ng data. Ang

nagpapatuloy na pananaliksik ay magpapatuloy sa pag-unat ng karagdagang mga saligan na

kadahilanan na nagreresulta sa absenteeism. Ito ay isang mahalagang gawain dahil ang

impormasyong ito ay kinakailangan upang magdisenyo ng mga interbensyon na nauugnay.

Ayon sa Center for Comprehensive School Reform and Improvement, ang mga rate ng

pagdalo ay epektibong nahulaan kung ang isang mag-aaral ay mabibigo sa isang kurso o

hindi, at nakakagulat na ang rate ng pagdalo sa mga marka ng marka ng marka sa average

sa average na hulaan kung ang isang mag-aaral ay mabibigo sa isang klase o hindi.
Sa madaling salita, ang isang mag-aaral ay maaaring gumanap ng lubos na akademya,

ngunit malamang na mabibigo pa rin kung napalampas niya ang napakaraming klase. Bilang

karagdagan, ang higit na isang mag-aaral na napalampas sa paaralan sa paglipas ng ilang

kasunod na taon ng paaralan, mas tumanggi ang kanyang GPA at ang higit pa sa likuran

niya ay naging sa lahat ng mga asignatura. (2006)

Mga kaugnay na pag aaral

Ayon sa "Causes of absenteeism and lack of attention to the instructions among

medical students of Islamic Azad University, Tehran Medical Branch" (2001) nina Seyed

Jameleddin Nabavi at Mahbobe Safavi, ang pag-aaral ay itinuturing na batayan ng sistema

ng edukasyon, at ang iba pang mga isyu sa larangan na ito ay nakasalalay sa mahalagang

salik na ito. Ang presensya ng mga mag-aaral at ang kanilang pakikilahok sa silid-aralan ay

itinuturing na pundasyon para sa pag-aaral at edukasyon. Ang labis na absenteeism ng

mag-aaral ay maaaring humantong sa isang pagtaas ng disinterest sa paaralan at akademya

sa pangkalahatan. Ayon sa may-akda na si Jason A Schoeneberger na "Longitudinal

Attendance Patterns" (2000) na pag-aaral, ang labis na pagliban ay nagdaragdag ng

pagkakataon ng isang mag-aaral na kalaunan ay bumababa sa paaralan, na maaaring

humantong sa pangmatagalang mga kahihinatnan para sa mga mag-aaral, tulad ng mas

mababang average na kita, mas mataas na mga saklaw ng kawalan ng trabaho, at isang

mas mataas na posibilidad ng pag-incarceration. Iginiit ni Schoeneberger na ang mga mag-

aaral na bumababa sa paaralan ay nahaharap sa mas mataas na peligro ng kahirapan dahil

sa kanilang kawalan ng kakayahan na matiyak ang kalidad ng pagbabayad ng trabaho

dahil sa kanilang kakulangan edukasyon at mga mapagkukunan. Ang mga dropout na

kulang sa edukasyon at mapagkukunan ay mas malamang na gumawa ng aktibidad ng

kriminal na humahantong sa pagkubkob.

 Ito ay isang katotohanan na ang madalas na pagliban ay hinuhulaan na bumababa sa

paaralan, ang talamak na absenteeism ay maaaring magkaroon ng negatibong epekto sa

mag-aaral at paaralan. Ang mga mag-aaral na hindi nasa paaralan ay hindi natututo at hindi

sapat na handa na maging matagumpay sa paaralan at sa buhay. Ang pananaliksik sa

truancy at absenteeism ay nagnumungkahi na "ang mga mag-aaral na may mas mahusay na

marka ng pagdalo na mas mataas sa mga pagsubok sa tagumpay kaysa sa kanilang mas

madalas na mga wala na mga kapantay" (Lamdin, 1998). Kung ang mga paaralan sa buong

bansa ay natutugunan ng harmon ng paggawa ng sapat na taunang pag-unlad, na kung saan

ay isang utos ng estado, kung gayon mas maraming mga programa ang kailangang

pondohan sa mga paaralan upang matugunan ang isyu ng truancy.

Batay sa "A Qualitative Research Study on School Absenteeism Among College

Students" ni Michael A. Clores (2010), ang absenteeism sa paaralan ay isang nakababahala

na problema para sa mga administrador, guro, magulang, at lipunan, sa pangkalahatan, pati

na rin para sa mga mag- aaral, partikular. Maaari itong magpahiwatig ng mababang

pagganap ng mga guro, hindi kasiya- siyang kasiyahan ng mga serbisyo ng paaralan, o

kawalan ng o mahirap na mga istruktura at hindi pang-akademikong istruktura o patakaran

na tumutugon sa mga problema o kadahilanan na nakakaimpluwensya o nagpapatibay sa

pag-uugali na ito. Ang mga magulang ay pinapabigat sa pananalapi para sa pagkakaroon ng

kanilang mga anak na manatiling mas mahaba sa paaralan, na kinakailangang muling

maitala ang mga ito sa mga asignatura kung saan sila nabigo dahil sa labis na mga pag-

absent.