I.

Wprowadzenie

A. Omówienie kontekstu "Sporu o przekład Oniegina":

Autor, A. Legeżyńska, wprowadza czytelnika do kontekstu sporu dotyczącego przekładu "Eugeniusza

Oniegina" Aleksandra Puszkina.

Opisuje znaczenie i popularność tego utworu w literaturze rosyjskiej oraz wyjątkowość i trudności
związane z jego tłumaczeniem.

Przedstawia różne dotychczasowe tłumaczenia "Oniegina" na język polski i ich wpływ na odbiór
utworu.

B. Wskazanie celów i zakresu analizy:

Autor określa cele badawcze i intencje analizy, które będą skupiać się na porównaniu i ocenie różnych
przekładów "Oniegina".

Informuje o zakresie analizy, który obejmuje przekłady różnych tłumaczy oraz szczegółową analizę
wybranych fragmentów.

Wyjaśnia, że celem jest identyfikacja trudności translatorskich, analiza strategii translatorskich oraz
zrozumienie wpływu tłumaczenia na interpretację i odbiór tekstu.

W tej części książki autor prezentuje tło i kontekst sporu o przekład "Eugeniusza Oniegina". Omawia
popularność utworu oraz istotę problemu związanego z jego przekładem na język polski. Ponadto,
przedstawia cel i zakres swojej analizy, wskazując na kryteria, które będą brane pod uwagę przy
porównaniu różnych tłumaczeń.

II. Przedstawienie podstawowych tez i argumentów

A. Opis tez dotyczących przekładu "Eugeniusza Oniegina":

Teza A: Tłumaczenie jako trudne zadanie adaptacyjne:

Autor stwierdza, że przekład literacki, tak jak w przypadku "Oniegina", jest trudnym zadaniem
adaptacyjnym, które wymaga od tłumacza znajomości obu języków oraz umiejętności dostosowania
treści i stylu utworu do nowego kontekstu kulturowego.

Teza B: Różnice między językami a wyzwania tłumaczenia:

Autor analizuje różnice między językami rosyjskim a polskim, wskazując na specyficzne struktury
gramatyczne, słownictwo i idiomy, które stanowią wyzwanie dla tłumaczy. Podkreśla, że przekład nie
polega jedynie na zastąpieniu słów, ale na oddaniu pełnego sensu i atmosfery oryginalnego tekstu.

Teza C: Rola tłumacza jako mediatora kulturowego:

Autor podkreśla rolę tłumacza jako mediatora kulturowego, który nie tylko przekazuje treść utworu,
ale również dostosowuje go do odbiorców w nowym języku i kulturze. Tłumacz musi uwzględnić
różnice kulturowe, konwencje literackie i oczekiwania czytelników.

B. Przedstawienie argumentów popierających tezy:

Argument 1: Złożoność przekładu literackiego:

Autor wskazuje na złożoność przekładu literackiego, która wynika z konieczności oddania

wielowymiarowych elementów takich jak styl, rytm, poetyka i emocje zawarte w oryginalnym tekście.
Tłumacz musi podejmować decyzje dotyczące zachowania tych elementów w nowym języku.

Argument 2: Wybór odpowiednich ekwiwalentów językowych:

Autor podkreśla trudności związane z wyborem odpowiednich ekwiwalentów językowych, które

oddadzą pełny sens i klimat oryginału. Tłumacz musi szukać równowagi między dosłownym
przekładem a zachowaniem oryginalnego stylu i brzmienia.

Argument 3: Tłumacz jako interpretator treści i kontekstu:

Autor akcentuje rolę tłumacza jako interpretatora treści i kontekstu. Tłumacz musi rozumieć głębsze
znaczenie utworu, odnajdywać odniesienia kulturowe i historyczne, oraz wiedzieć, jak przekazać je
czytelnikom w nowym języku.

W tej części książki autor przedstawia trzy tezy dotyczące przekładu "Eugeniusza Oniegina". Pierwsza
teza dotyczy trudności adaptacyjnych, druga skupia się na różnicach między językami a wyzwaniach
tłumaczenia, a trzecia podkreśla rolę tłumacza jako mediatora kulturowego. Autor prezentuje również
argumenty, które popierają tezy, koncentrując się na złożoności przekładu literackiego, wyborze
odpowiednich ekwiwalentów językowych oraz interpretacji treści i kontekstu przez tłumacza.

III. Analiza konkretnych przekładów "Eugeniusza Oniegina":

A. Przekład X (nazwa przekładu):

Autor omawia styl i techniki tłumaczenia w przypadku przekładu X, zwracając uwagę na sposób
oddania oryginalnego stylu i rytmu utworu. Analizuje użyte strategie przekładu, takie jak zachowanie
rymów, rytmu wiersza i specyficznych struktur gramatycznych.

Autor dokonuje oceny zgodności przekładu X z oryginałem i wierności przekładu. Ocena opiera się na
analizie, czy tłumacz zachował istotne elementy treści, emocji i atmosfery oryginału, czy też
wprowadził zmiany, które mogą wpływać na odbiór utworu.

Autor analizuje trafność wyboru ekwiwalentów językowych w przekładzie X, zwracając uwagę na to,
czy tłumacz odpowiednio oddał znaczenie i nawiązania kulturowe zawarte w oryginalnym tekście.
Przykładowo, czy udało się zachować odpowiednie idiomatyczne wyrażenia i specyficzne nazwy
własne.

B. Przekład Y (nazwa przekładu):

Autor omawia styl i techniki tłumaczenia w przypadku przekładu Y, analizując, jak tłumacz podjął się
adaptacji oryginału. Skupia się na użytych strategiach, takich jak przekład z uwzględnieniem różnic
kulturowych i literackich konwencji.

Autor ocenia zgodność przekładu Y z oryginałem i wierność przekładu, badając, czy tłumacz oddał
treść, emocje i charakterystyczne cechy oryginału. Analizuje, czy tłumacz zachował styl i atmosferę
utworu, czy też wprowadził istotne zmiany.

Autor przeprowadza analizę trafności wyboru ekwiwalentów językowych w przekładzie Y. Szuka

przykładów, gdzie tłumacz zastosował odpowiednie odpowiedniki i czy zdołał przekazać pełne
znaczenie oryginału, uwzględniając kontekst kulturowy i literacki.
C. Przekład Z (nazwa przekładu):

Autor analizuje styl i techniki tłumaczenia w przypadku przekładu Z. Skupia się na podejściu tłumacza
do adaptacji oryginału, uwzględniając różnice językowe i kulturowe.

Autor ocenia zgodność przekładu Z z oryginałem i wierność przekładu. Analizuje, czy tłumacz zachował
istotne elementy oryginalnego tekstu, czy też dokonał interpretacji i zmian, które mogą wpływać na
odbiór utworu przez czytelnika.

Autor dokonuje analizy trafności wyboru ekwiwalentów językowych w przekładzie Z. Szuka

przykładów, gdzie tłumacz dobrze oddał sens i nawiązania kulturowe oryginału, a także czy zastosował
odpowiednie idiomatyczne wyrażenia i struktury gramatyczne.

W tej części książki autor szczegółowo analizuje trzy konkretne przekłady "Eugeniusza Oniegina",
biorąc pod uwagę styl i techniki tłumaczenia, zgodność z oryginałem i wierność przekładu, a także
trafność wyboru ekwiwalentów językowych.

IV. Porównanie przekładów i ocena ich efektywności:

A. Autor porównuje style i techniki tłumaczenia użyte w analizowanych przekładach. Analizuje, jak
różni tłumacze podchodzili do adaptacji oryginału, czy preferowali zachowanie rytmu, rymów i
struktur gramatycznych, czy też bardziej skupiali się na przekazaniu treści i atmosfery utworu. Autor
wskazuje na charakterystyczne cechy każdego przekładu i analizuje, jak wpływają one na odbiór
tekstu.

B. Autor dokonuje porównania zgodności przekładów z oryginałem i wierności przekładu. Analizuje,

czy tłumacze zdołali oddać istotne elementy oryginalnego tekstu, czy przekazali emocje, treść i
charakterystyczne cechy bohaterów. Autor wskazuje na ewentualne zmiany wprowadzone przez
tłumaczy i ich wpływ na odbiór utworu przez czytelnika.

C. Autor ocenia trafność wyboru ekwiwalentów językowych w poszczególnych przekładach. Analizuje,

czy tłumacze dobrze oddali znaczenie, nawiązania kulturowe i idiomatyczne wyrażenia oryginału.
Autor zwraca uwagę na odpowiednie stosowanie odpowiedników językowych, struktury gramatyczne i
specyficzne nazwy własne.

D. Na podstawie analizy, autor wskazuje najlepszy przekład z perspektywy efektywności i wierności

przekazu. Wybór opiera się na ocenie stylu, zgodności z oryginałem, wierności przekładu i trafności
wyboru ekwiwalentów językowych. Autor przedstawia argumenty, które popierają wybór najlepszego
przekładu i uzasadnia swoją decyzję.

W tej części książki autor dokonuje kompleksowego porównania analizowanych przekładów, oceniając
ich efektywność pod kątem stylu, zgodności z oryginałem, wierności przekładu i trafności wyboru
ekwiwalentów językowych. Autor wskazuje na najlepszy przekład z perspektywy analizy i uzasadnia
swoje wnioski.

V. Wnioski i perspektywy:

A. Autor podsumowuje główne argumenty i wyniki analizy przekładów "Eugeniusza Oniegina".

Przedstawia istotne wnioski, które wynikają z porównania i oceny tłumaczeń. Autor podkreśla, które
elementy przekładów były najbardziej efektywne i zgodne z oryginałem, a także wskazuje na
potencjalne słabe strony analizowanych przekładów.

B. Autor reflektuje nad wyzwaniami, jakie stoją przed tłumaczami literackimi. Omawia trudności
związane z przekładem, takie jak adaptacja stylu, przekazywanie emocji, oddanie specyfiki kulturowej
oraz wybór odpowiednich ekwiwalentów językowych. Autor zwraca uwagę na subtelności tłumaczenia
i konieczność podejmowania decyzji interpretacyjnych.

C. Autor daje sugestie dla przyszłych tłumaczy i badaczy, jak skuteczniej podejść do przekładu
literackiego. Wskazuje na znaczenie wnikliwej analizy oryginału, głębokiego zrozumienia kultury i
kontekstu, a także konsekwentnego podejścia do zachowania spójności i wierności w tłumaczeniu.
Autor zachęca do poszukiwania równowagi między zachowaniem oryginalnego stylu a dostosowaniem
tekstu do odbiorców docelowych.

D. Autor wskazuje dalsze możliwości badań w dziedzinie przekładu. Sugestie te mogą dotyczyć innych
przekładów tego samego utworu, analizy przekładów innych dzieł literackich, badania różnych strategii
tłumaczeniowych czy eksploracji wpływu przekładu na odbiór i interpretację tekstu. Autor zachęca do
kontynuowania badań i rozwijania wiedzy na temat przekładu literackiego.
W tej części książki autor dokonuje podsumowania argumentów i wyników analizy, reflektuje nad
wyzwaniami przekładu literackiego, daje sugestie dla przyszłych tłumaczy i badaczy oraz wskazuje
dalsze możliwości badań w tej dziedzinie. Autor stara się wyciągnąć wnioski i przedstawić perspektywy
rozwoju tej problematyki, zachęcając do dalszych badań i refleksji.

Okres socrealizmu( pokazanie rzeczy nie naturalnych) Sociologiczno ideowe idee. Jeden z autorów
odtwarza ekwirytmicznie ( budowa wersyfikacyna jak oryginał)

Drógi przebudowuję zgodnie z tradycją Polską ( metryka, tradycja literacka)

Moskalski wirsz syłabotoniczny w PL zmieniony na syłabiczny. Wydłużuł się w stosunku do oryginału

( każda strofa o 6 syłab - 2500)= różny temperament