Dokumen - Tips Mglebi 5 Gocha Manvelidze

7/16/2019 Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
http://slidepdf.com/reader/full/mglebi-5-gocha-manvelidze 1/645
წიგნის ელექტრონული ვერსია

მოამზადა: აკაკი ციცქიშვილმა
გოჩა მანველიძე
მგლები 5
(უკანასკნელი ქურდი)
ქურდი)
საგამოძიებო სამსახურის უფროსმა აუჩქარებლად ჩაიკითხა

მიმართვა და მკაცრი ტონით ჰკითხა რიბკინს:
– რას ნიშნავს ეს?!
– მე მოვითხოვ სასამართლო სამედიცინო ექსპერტის მიმართ

მოკვლევის დაწყებას, – უპასუხა გამომძიებელმა.
– და, რას მიიღებ მაგით?
– მონაცემებს, რომელთა საფუძველზეც აღიძვრება სისხლის

სამართლის საქმე.
http://slidepdf.com/reader/full/mglebi-5-gocha-manvelidze
– რომელსაც შენ სტახანოვური ტემპებით გამოიძიებ და 2/645
– მაინც, რა ბრალდებას უყენებ, რისთვის დავიწყოთ მოკვლევა?

– ჰკითხა სამსახურის უფროსმა.
– გამოძიებისთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობის მქონე

ნივთმტკიცებების განადგურების გამო, – ოფიციალურად
წარმოთქვა რიბკინმა.
– რას გულისხმობ?
– ექსპერტიზის ხელმძღვანელის განკარგულებით,
გამოკვლევაზე წარდგენილ გვამს კრემაცია ჩაუტარდა – იმ

გვამს, რომელიც, სავარაუდოდ , გეგეშიძეს ეკუთვნოდა.
– და, რაა ამაში კანონსაწინააღმდეგო? – გაუკვირდა სამსახურის

უფროსს, – სხვა რა უნდა გაეკეთებინათ, სუვენირად ხომ არ
დაიტოვებდნენ გეგეშიძის მძორს?!

– მაპატიეთ, ნიკოლაი პეტროვიჩ, მაგრამ, თქვენი ირონია
უადგილოდ მეჩვენება! – უკმაყოფილოდ ჩაილაპარაკა
რიბკინმა.
– რა გეჩვენება უადგილოდ? – მკაცრად ჰკითხა სამსახურის

უფროსმა.
– ჩვენ ვსაუბრობთ პიროვნებაზე, რომელიც ეჭვმიტანილია
– გვქონდა!.. – შეუსწორა სამსახურის უფროსმა, – ამჟამად

გეგეშიძე ჯოჯოხეთში იმყოფება. ექსპერტიზა კი
კანონმდებლობის მოთხოვნის შესაბამისად მოქმედებდა –
განახორციელა ყველა სავალდებულო პროცედურა და მოახდინა
გვამის კრემაცია.
– ექსპერტიზამ გვამის კრემაცია კი არა, ნივთმტკიცებების
განადგურება მოახდინა! – უკმაყოფილოდ შენიშნა რიბკინმა.
– კეთილი, შენი აზრით, როდემდე უნდა შეენახათ გვამი?
– ვიდრე მისი იდენტიფიკაცია არ მოხდებოდა!
– უცნაური კაცი ხარ, – გაეცინა სამსახურის უფროსს, – ცოტა

ხნის წინ მითხარი, ექსპერტიზამ გეგეშიძის გვამის კრემაცია
მოახდინაო. ახლა კი მეუბნები, რომ ის იდენტიფიცირებული არ

იყოო!
– იმაზე, რომ გვამი მართლაც გეგეშიძეს ეკუთვნოდა, მხოლოდ

ირიბი მტკიცებულებები მიუთითებს, კერძოდ, აწ
გარდაცვლილი ვალერი რიჟკოვის ერთობ ბუნდოვანი

განმარტება. საუბრისას მან მითხრა, რომ გეგეშიძე მანქანით
გაიქცა. გაქცევისას ის გადააწყდა ჩეჩენი კრიმინალის, გამზათის
დაჯგუფების წევრებს. მათ შორის მოხდა შეტაკება,
– რიჟკოვის განმარტებას ოფიციალურ ჩვენებად არავინ

ჩათვლის. მე ხომ მისი დაკითხვა ვერ მოვასწარი – ის
პროკურატურიდან გასვლისთანავე მოკლეს!
– მაგაზე ნუ ღელავ. მთავარია, შენი ხელმძღვანელობა როგორ

შეაფასებს წარმოდგენილ მასალებს, მე კი შენ ბოლომდე
გენდობი. შეგიძლია, საქმეს შენი ახსნა-განმარტება დაურთო.
– მაგრამ, მე არ მჯერა, რომ გეგეშიძე დაიღუპა!
– რა გაძლევს ამის საფუძველს?

– რიჟკოვის მკვლელობა! – სწრაფად თქვა რიბკინმა – გეგეშიძის
გარდა, ვერავინ გაბედავდა პროკურატურის წინ „ეფესბეს”
ოფიცრის დემონსტრაციულად მოკვლას – ეს ხომ პირდაპირი
გამოწვევაა! მან გვაგრძნობინა, რომ ნებისმიერ ჩვენგანს

გაუსწორებს ანგარიშს.
– ამ საკითხს მოგვიანებით ისევ დავუბრუნდებით. ბუნებრივია,

რიჟკოვის მკვლელობა გაუხსნელი არ დარჩება. ახლა კი ერთ
კითხვაზე მიპასუხე: შენი აზრით, რიჟკოვის მკვლელობა

პირადად გეგეშიძემ ჩაიდინა?
– არა, – თავი გაიქნია რიბკინმა, – მე მკვლელობის

– სწორედ ამის მოსმენა მინდოდა, – კმაყოფილებით თქვა

სამსახურის უფროსმა, – გეგეშიძის ბანდა ყოველთვის
გამოირჩეოდა შურისმაძიებლობით და ის არასდროს ასხვავებდა
ერთმანეთისგან კრიმინალებსა და ხელისუფლების
წარმომადგენლებს. სხვათა შორის, ამ ბანდას უკრაინაში
რიჟკოვზე მაღალი თანამდებობის პირებიც ჰყავს მოკლული!
– თქვენ მიგაჩნიათ, რომ რიჟკოვი გეგეშიძის ბანდის წევრებმა

მოკლეს და პირადად მას არაფერი აკავშირებს ამ
თავდასხმასთან?!
– მართალი ხარ, სწორედ ასე ვთვლი. გეგეშიძე დაიღუპა, მისმა
მიმდევრებმა კი ჩათვალეს, რომ ეს რიჟკოვის დამსახურებით
მოხდა და შურისძიების მიზნით დაესხნენ თავს – ლოგიკურია?
– დიახ და საკმაოდ დამაჯერებლადაც ჟღერს, მაგრამ, ეს მაინც

ვერ ხსნის გეგეშიძის გვამის ნაჩქარევ კრემაციას.
– ისევ კრემაცია, – ამოიოხრა სამსახურის უფროსმა, – გთხოვ,

იგორ, ნუ დავიწყებთ თავიდან!
– კეთილი, ოღონდ, ერთი პირობით – ლოგიკური ახსნა მიეცით

ექსპერტის საქციელს.
გეგეშიძე დაიღუპა, ხოლო ექსპერტიზამ განახორციელა მისი

გვამის კრემაცია და ამით ყველაფერი დამთავრდა. მე ვერ
ვხედავ საქმის ძიების პერსპექტივას. მით უმეტეს, ექსპერტიზის
ხელმძღვანელის მიმართ მოკვლევის დაწყების საჭიროებას.
– ვერ დაგეთანხმებით, ნიკოლაი პეტროვიჩ. მე ხომ

ექსპერტისთვის რაიმე განსაკუთრებული არ მითხოვია,
მხოლოდ გვამიდან გენეტიკური მასალის აღება შევთავაზე, რაც
მომავალში გვამის იდენტიფიკაციის შესაძლებლობას
მოგვცემდა!
– რატომ აიკვიატე, რომ გეგეშიძე ცოცხალია?
– ჩვენ გვაქვს გვამი და, სავარაუდოდ , ის გეგეშიძეს ეკუთვნის,

მაგრამ, ექსპერტიზა ვერ ამტკიცებს ამას. გვამი ისეა დამწვარი,
რომ მისი ვიზუალურად ამოცნობა შეუძლებელია. ამასთან,
ექსპერტიზა ვერც იმას ადასტურებს, რომ გვამი სხვა პიროვნებას
ეკუთვნის. რჩება მხოლოდ ერთი გზა – გენეტიკური ანალიზი.
სწორედ ამ საკითხის შესათანხმებლად შევხვდი ექსპერტიზის
ხელმძღვანელს და გვამიდან გენეტიკური მასალის აღება
ვთხოვე. მან პირობა მომცა, რომ ასეც მოიქცეოდა, ჩემი
წამოსვლის შემდეგ კი სასწრაფო განკარგულება გასცა,
მოეხდინათ გვამის კრემაცია რას მივაწერო ეს ნიკოლაი
– შედარებისთვის აუცილებელ მასალას გეგეშიძის

ქალიშვილისგან, ნატო გეგეშიძისგან მოვიპოვებდი. ასეთი
ექსპერტიზა ზუსტი დასკვნის მიღების შესაძლებლობას
მოგვცემდა.
– გეგეშიძის ქალიშვილის ადგილსამყოფელი თუ იცი?
– სავარაუდოდ, ის გერმანიაში, მის დედასთან, ვანდა ანსბახთან

უნდა იმყოფებოდეს.
– მისი დედა გერმანიის მოქალაქეა ?

– დიახ.
– და როგორ გგონია, შეძლებდი გეგეშიძის ქალიშვილის

დათანხმებას ექსპერტიზაში ნებაყოფლობით მონაწილეობაზე?
– სავარაუდოდ, ის უარს იტყოდა ექსპერტიზაში

მონაწილეობაზე, მაგრამ, მე მაინც შევძლებდი საჭირო მასალის
არაოფიციალურად მოპოვებას. ამისთვის თმის ღერი ან
ფრჩხილის ფრაგმენტიც საკმარისი იქნებოდა.
– ტყუილად გქონდა იმის იმედი, რომ მსგავს ავანტიურაში

ჩამითრევდი. საერთაშორისო სკანდალებიღა გვაკლია!
საქმის მნიშვნელობიდან გამომდინარე
– ახლა აღარ ღირს ამაზე ლაპარაკი. გვამი აღარ არსებობს და

მასთან ერთად ექსპერტიზის შესაძლებლობაც დაიკარგა, –
რიბკინმა ახლოს მიუწია სამსახურის უფროსს მოკვლევის
დაწყების დადგენილება, – იმაზე კი, თუ რატომ მოხდა ეს,
თავად ექსპერტებმა უნდა გაგვცენ პასუხი.
– დაივიწყე, – სამსახურის ხელმძღვანელმა გულგრილად
მოჭმუჭნა დადგენილება და სანაგვე ყუთისკენ მოისროლა.
– ესე იგი...
– შენ სწორად გამიგე – მოკვლევას არ დავიწყებთ. ვერ ვხედავ

საამისო საფუძველს და, უფრო მეტიც, მიმაჩნია, რომ
ექსპერტიზის ხელმძღვანელი სწორად მოიქცა,
არაოფიციალური გზით მოპოვებული მასალების საფუძველზე
ის დასკვნას ვერ გასცემდა.
– მე სხვა ვერსია მაქვს: ექსპერტიზის ხელმძღვანელი ვიღაცის

ინტერესების სასარგებლოდ მოქმედებდა. მან შეგნებულად
გაანადგურა გვამი, რათა არ მომხდარიყო მისი
იდენტიფიცირება.
– და, ვის ინტერესებს იცავდა, შენი აზრით, ექსპერტი? – ჰკითხა

სამსახურის უფროსმა. 9/645
სამსახურის ხელმძღვანელმა უკმაყოფილოდ გაიქნია თავი.
– კმარა, იგორ! ეტყობა, გადაიღალე. ახლა შენთვის ყველაზე

კარგი დასვენება იქნება. რას იტყვი ორიოდ კვირით სოჭში
გამგზავრებაზე?
– შვებულებას მთავაზობთ? – გაუკვირდა რიბკინს.
– ჰო... დაისვენე.
– საქმე? – რიბკინმა საქაღალდეს მიაპყრო მზერა.
– რაც შეეხება საქმეს... – სამსახურის უფროსი მცირე ხნით

ჩაფიქრდა და მერე განაგრძო, – გეგეშიძის მიმართ ყველაფერი
გარკვეულია. ამ მიმართულებით ძიების გაგრძელებას აზრი არ
აქვს. რიჟკოვის მკვლელობის ფაქტი ცალკე საქმედ გამოიყოფა,
თუმცა, ამას შენთვის მნიშვნელობა აღარ აქვს. რიჟკოვის საქმეს
სხვა გამომძიებელს გადავცემ, შენ კი შვებულებიდან
დაბრუნების შემდეგ ახალ საქმეს მიიღებ.
– ასე აპირებთ საქმიდან ჩემს ჩამოშორებას?! – დაუფარავი

ბრაზით წამოისროლა რიბკინმა, – სიმართლე გითხრათ, მე
სრულიად სხვა ახსნა მივეცი მომხდარს – ჩავთვალე რომ
ექსპერტიზა გეგეშიძემ მოისყიდა, ან, უბრალოდ, შეაშინა. ახლა
ხ ბ რ მ მ ს ნ რ ბ ქ ნს ნ რ ს ბშ
– მემუქრებით?!
– არა, იგორ, დამიჯერე, მე შენთვის ცუდი არ მინდა. პირიქით,

მომწონს კიდეც შენი პირდაპირობა, მაგრამ, ჩვენს საქმიანობაში
მოქნილობა უფრო მეტად ფასობს.
– არა, ნიკოლაი პეტროვიჩ, ამ შემთხვევში თქვენი თეორია ვერ

იმუშავებს. ვერ ვხვდები რით დაიმსახურა გეგეშიძემ თქვენი
კეთილგანწყობა, მაგრამ, პირობას გაძლევთ, რომ ამ საქმეს არ
მოვეშვები. ის თუ წარმოგიდგენიათ, რამდენი ადამიანისთვის
გამოგაქვთ განაჩენი, გეგეშიძის მიმართ ძიების შეწყვეტით?! მე
საკმაოდ კარგად შევისწავლე მისი წარსული და,
დარწმუნებული ვარ, რომ ის არ შეჩერდება. საპატიმროს გარეთ
მისი ყოფნა თავისთავად ნიშნავს ახალ სისხლისღვრას.
– რამდენი ხანი მუშაობდი მის საქმეზე? – მოულოდნელად

ჰკითხა სამსახურის ხელმძღვანელმა.
– რამდენიმე თვე, – უხალისოდ უპასუხა რიბკინმა.
– და, რას მიაღწიე იმ რამდენიმე თვეში, რამდენით

მიუახლოვდი გეგეშიძეს? იმ დროს, როდესაც შენ კაბინეტში
იჭყლეტდი ტვინს, ის მშვიდად განაგრძობდა საქმიანობას.
შეგახსენო რამდენი ადამიანი შეიწირა მისმა თარეშმა?
– ჩვენ გვქონია საქმეები, რომლებსაც ორი, სამი წელი

ვიძიებდით, – შენიშნა იგორმა.
– გვქონია, მაგრამ, იმ საქმეების ძიებისას შენ უყოყმანოდ

ასრულებდი ჩემს მითითებებს და მე არ ვაპირებ ამ წესის
შეცვლას, – ამ სიტყვებთან ერთად სამსახურის ხელმძღვანელმა
საქაღალდე მაგიდის უჯრაში შეინახა! – წასვლისას კადრების
განყოფილებაში შეიარე და უთხარი, რომ შვებულებაში
გასასვლელი საბუთები მოგიმზადონ.
– განცხადებაც ხომ არ დავწერო სამსახურიდან საკუთარი

სურვილით გათავისუფლებით მოთხოვნით?!
– ჯერჯერობით არ არის საჭირო, – მშვიდად უპასუხა

სამსახურის ხელმძღვანელმა.
– ჩემთვის გეგეშიძე თავზეხელაღებული, ცივსისხლიანი

მკვლელია, რომელმაც სავსებით დაიმსახურა სიცოცხლის
ბოლომდე საკანში ჯდომა. მაგრამ, დროდადრო მეჩვენება, რომ
ის სამართლიანად იქცეოდა! – ცივად ჩაილაპარაკა რიბკინმა და
სწრაფი ნაბიჯით წავიდა კარისკენ.
***
მ ტრ რ მ სს მ შ ხშ ჩ რ ბ
– როგორ მუშაობ ამ ბარდაკში? – რიბკინმა უკმაყოფილო მზერა

მოავლო მაგიდას და მასპინძელს გახედა.
– ეს ბარდაკი კი არა, შემოქმედებითი ქაოსია. ძალიან გთხოვ,

ნურაფერს ახლებ ხელს, – აჩქარდა დიმიტრი, როგორც კი
სტუმარმა გაზეთების დასტის გვერდზე გაწევა მოინდომა, –
უკეთესი იქნება, თუ მაგიდისგან მოშორებით, სავარძელზე
დაჯდები...
რიბკინი ახალი გადასული იყო პროკურატურაში , როდესაც

დიმიტრი გაიცნო. ახალ თანამდებობაზე დანიშვნისას
ხელმძღვანელობამ საგანგებოდ გააფრთხილა, თავი შორს
დაეჭირა სკანდალური სტატიებით ცნობილი ჟურნალისტისგან.
რიბკინმა ყურად იღო გაფრთხილება და მუდამ ცივად
ხვდებოდა პროკურატურაში მისულ ახალგაზრდას . მათ

დაახლოებას საგამოძიებო სამსახურში მომხდარმა ინციდენტმა
შეუწყო ხელი. ერთ-ერთი საქმის ძიებისას, ჯგუფის
ხელმძღვანელმა იგორის შევიწროება სცადა, მაგრამ ის არ შეეპუა
ძალადობას. საგამოძიებო ნაწილის ხელმძღვანელობამ არ
მოიწონა ახალბედა გამომძიებლის თავნებობა და მისი
სამსახურიდან გათავისუფლება გადაწყვიტა. მაგრამ, ვიდრე
გადაწყვეტილებას სისრულეში მოიყვანდნენ, საქმეში დიმიტრი
დიმიტრი თავისთავად დაუახლოვდნენ ერთმანეთს, რაც მალე

მეგობრობაში გადაიზარდა.
– დაღლილი მეჩვენები, – დიმიტრიმ ყურადღებით

შეათვალიერა სტუმარი, – ჩაის დალევ? მაცივარში ლუდიც
მაქვს.
– რამე უფრო მაგარიც ხომ არ მოიძებნება შენს მაცივარში? –

ჰკითხა რიბკინმა.
– არაყი გინდა? – გაუკვირდა დიმიტრის. იგორი ძალიან

იშვიათად სვამდა სპირტიან სასმელს.
– ჰო.
– ესე იგი, ცუდადაა საქმე, – ჩაილაპარაკა დიმიტრიმ და

სამზარეულოს მიაშურა.
ორიოდ წუთში მასპინძელი ოთახში დაბრუნდა, ჟურნალების
მაგიდაზე არყის ბოთლი და ჭიქები დააწყო, იგორის პირისპირ
დაჯდა და ჰკითხა;
– რა შეგემთხვა?
– მგონი, სამსახურიდან წასვლა მომიწევს.

– არა... მაგის არც იმედი მაქვს და არც სურვილი. უბრალოდ,

ჩუმად ყოფნას არ ვაპირებ.
– ასეთი რა გაქვს სათქმელი? – უმალ დაინტერესდა დიმიტრი.
– გახსოვს, სამი წლის წინ, პიტერში, სინთეტიკური ნარკოტიკის

– „ალიგატორის ” მწარმოებელი ლაბორატორია რომ
აღმოაჩინეს?
– რა თქმა უნდა. გახმაურებული საქმე იყო, – დაუდასტურა
დიმიტრიმ.
– იმ საქმეში ერთი ქართველი კანონიერი ქურდი ფიგურირებდა,
გეგეშიძე....
– მგელო?
– კარგად ხარ ინფორმირებული, – შეაქო იგორმა.
– პურის ფულს მაგით ვშოულობ. როგორც მახსოვს, მაშინ

გეგეშიძე აიყვანეს, მაგრამ, გაქცევა მოახერხა.
– მართალი ხარ, „კრესტებიდან” გაიქცა, – დაუდასტურა იგორმა.

– მაგრამ, შენ ხომ არაფერი გაკავშირებდა იმ საქმესთან ?
– მაშინ არ მაკავშირებდა, ახლა კი... – რიბკინმა ჭიქა არყით

– არა, პირადი საუბარია. ამ ჩანაწერის არსებობის შესახებ არავინ

იცის. გარწმუნებ, ბევრისთვის ნამდვილი შოკი იქნება მისი
გახმაურება, – უპასუხა რიბკინმა და მაგიდაზე დიქტოფონი
დადო.
იგორი მაშინვე მისწვდა დიქტოფონს, ჩართო და მოსასმენად

მოემზადა.
ორიოდ წამში ოთახში რიჟკოვისა და რიბკინის საუბრის ხმა

გაისმა:
– სხვანაირად არ შეგეძლო ჩემთან შეხვედრა? რაში დაგჭირდა

ჩემი სამსახურის ამ საქმეში ჩარევა?!
– სამსახურის საქმეში ჩარევაში რას გულისხმობ? – ჰკითხა
იგორმა.
– უწყებას, რომელიც სამსახურში გამომიგზავნე. შეგეძლო,
პირადად დამკავშირებოდი. თუ, ფიქრობ, რომ უარს გეტყოდი
შეხვედრაზე?!
– მე შეხვედრაზე კი არა, დაკითხვაზე დაგიბარე!
– ცეცხლს ეთამაშები, იგორ, არ დაგავიწყდეს, ვისთან გაქვს

საქმე!
– ვალერი, შენ კარგად მიცნობ და ხვდები, რომ ასეთ კითხვას

უსაფუძვლოდ არ დაგისვამდი!
– შენც კარგად მიცნობ და უნდა ხვდებოდე, რომ ასეთი კითხვა

არ უნდა დაგესვა!
– კარგი, იყოს ასე, მაგრამ, მაშინ, სხვანაირად მოგვიწევს

საუბარი. ერთ ჩვენებას წაგიკითხავ... გაითვალისწინე, რომ ეს
სისხლის სამართლის საქმის მასალებია... მაშ, ასე: „სროლა
მიწყნარებული არ იყო სამალავიდან სახეგასისხლიანებული
მამაკაცი რომ დავინახე. სასტუმროსკენ მორბოდა. ვიფიქრე,
დავეხმარები-მეთქი, მაგრამ, ხელში პისტოლეტი დავუნახე და
ამან შემაშინა. იმ მამაკაცმა ახლოს ჩამიარა. მან ვერ შემნიშნა,
მაგრამ, მე შევძელი მისი შეთვალიერება. ეს კაცი ვალერი
რიჟკოვი იყო....”
– გილოცავ, – რიჟკოვმა თეატრალურად დაუკრა ტაში, – მაგრად
გიმუშავია. ასე განაგრძე და მალე რომელიმე პროვინციული
გამომძიებლის თანამდებობას მიაღწევ.
„როგორც კი რიჟკოვი სასტუმროში შევიდა, – ჩვენების კითხვა

განაგრძო რიბკინმა, – კიდევ ორი მამაკაცი შევნიშნე. იმავე
მხრიდან მორბოდნენ, საიდანაც რიჟკოვი მოვიდა. ერთს
– დავიღალე, იგორ, – შეაწყვეტინა რიჟკოვმა, – მე ვიცნობ მაგ

მასალებს, რა საჭიროა გამეორება?
– არა მგონია, ამ ჩვენებას იცნობდე... გავაგრძელოთ: „სროლა

აფეთქებისთანავე შეწყდა. ცოტა ხანში სასტუმროდან რიჟკოვი
და კიდევ ორნი გამოვიდნენ, იქაურობა მოათვალიერეს და
მოსახვევისკენ წავიდნენ, სადაც მანქანა იწვოდა. ამ დროს
მოსახვევს კიდევ ერთი მამაკაცი გამოსცდა, მგონი, დაჭრილი
იყო, რადგან, ბარბაცით მოდიოდა და რამდენიმე ნაბიჯის
შემდეგ ჩაიკეცა. რიჟკოვი მაშინვე იმ მამაკაცთან მივიდა.

სიტყვები არ მესმოდა, მაგრამ, ჩემამდე რამდენჯერმე მოაღწია
ყვირილმა, მერე კი რიჟკოვმა დაჭრილს ცემა დაუწყო –
რამდენჯერმე ჩაარტყა, ბოლოს კი პისტოლეტის ლულა
მიაბჯინა შუბლზე და გაისროლა. ნანახმა ისე შემაშინა, რომ
მაშინვე უკან გავფოფხდი და, როგორც კი ტყემდე მივაღწიე,
გავიქეცი”... – რას იტყვი ამაზე?
– უაზრო ბოდვაა და მეტი არაფერი, – მშვიდად უპასუხა

რიჟკოვმა, – ვინ მოგცა ეგ ჩვენება?
– ავტოსადგომის დარაჯმა. ამასთან ერთად, მან

ფოტოსურათზეც ამოგიცნო – დაადასტურა , რომ სწორედ შენ
ესროლე რუსლან ტარბას
– ვინ? – მექანიკურად ჰკითხა რიჟკოვმა.
– ოპერატიული ჯგუფის წევრები, რომლებსაც შემთხვევის

ადგილზე მოუწიათ მუშაობა და, თავად რუსლან ტარბა!..
– რა?! – რიჟკოვი აშკარად დაიბნა, – გადარჩა?!

– საოპერაციო მაგიდაზე გარდაიცვალა, მაგრამ, რაღაცის თქმა
მაინც მოასწრო!
– რა თქვა?
– ერთი წინადადება, მაგრამ, ის სრულიად საკმარისია

საბრალდებო სკამზე შენს დასასმელად!
– იგორ, რად გინდა ამის გახმაურება?.. ყველაფერი დამთავრდა:

გეგეშიძე მკვდარია. აღარც ნეჯეთი, ტარბა და გამზათი იტყვიან
რამეს. ჯობია მეგობრებად დავრჩეთ. დარწმუნებული იყავი,
რომ მეც შემიძლია სამაგიეროს გადახდა. შენ შეძლებ
ყველაფრისთვის სხვა ელფერის მიცემას... ვინ იყო ტარბა? –
დიშოვი ინფორმატორი, რომელიც თავის გაუმაძღრობას
გადაჰყვა. არ ღირს იმ ნაბიჭვრის გამო „ეფესბეს” გადამტერება!
– შენ წარმოიდგინე, რომ ცალ ფეხზე მკიდია ტარბაც და
დანარჩენი ნაბიჭვრებიც!
განა ეს საკმარისი არ არის?! საკმარისიცაა და უფრო მეტიც,

მაგრამ, ეს ყველაფერი არ არის – შენ მე გადამაგდე!
– გადაგაგდე?! – გაიკვირვა რიჟკოვმა.
– გეგეშიძის სანაცვლოდ შენ, ნეჯეთის ხელშეუხებლობა

მოითხოვე! მაშინ არაფერი ვიცოდი ნეჯეთის საქმიანობისა და
მოქმედი ნარკოტრასის შესახებ. ეს რომ მცოდნოდა, ვერაფრით
ვერ დამითანხმებდი თანამშრომლობაზე. მაშინ ჩავთვალე, რომ
ნეჯეთის სახით, „ეფესბეს” ინფორმატორს იცავდი და ამიტომაც
დაგყევი. მაგრამ თურმე, სრულიად სხვა გეგმები გქონია. შენს
ინტერესებში საერთოდ არ შედიოდა გეგეშიძის აყვანა. მხოლოდ
დროის გაწვევა გინდოდა და მანამდე აპირებდი გეგეშიძის
თავიდან მოშორებას, სანამ მე მის აყვანას შევძლებდი!..
მართალი ვარ თუ არა?!

– არა, ცდები, იგორ!
– მაგას სასამართლო გაარკვევს!
– , ?
ესე იგი ვერ შევთანხმდით
– გამორიცხულია! გამოუცდელი ღლაპი არ ვარ და იმასაც
ვხვდები, რომ ასე იოლად არ მოხვდები საბრალდებო სკამზე.
სბ ” ს სხ
http://slidepdf.com/reader/full/mglebi-5-gocha-manvelidze ს ნ ს ნ წ მ ბრძ ბს შ ნ ს 20/645
– მე შენთვის ყველაფერი არ მითქვამს... ტარბამ შენთვის

რაღაცის გადმოცემა მოითხოვა – მისი ბოლო სიტყვები იყო: „მე
რიჟკოვმა მომკლა, მაგრამ, თვითონაც დიდხანს ვერ დატკბება
სიცოცხლით!... სისხლი სისხლის წილ!..“ – ეს გეგეშიძის მუქარაა
და, ის, მკვდარი თუ ცოცხალი, მაინც შეასრულებს სიტყვას!..

– და, რა ამით?
– შენთვის ციხე ყველაზე მშვიდი სამყოფელი იქნება. მე კარგად

შევისწავლე გეგეშიძის წარსული და, შენს ადგილზე უფრო
სერიოზულად მოვეკიდებოდი მის მუქარას!
– გეგეშიძე მკვდარია! – ავად წამოისროლა რიჟკოვმა.
– მისი ხალხია ცოცხალი!
– შენი ლოგიკით, იმ ავაზაკებს მთელი ცხოვრება ციხეში უნდა

ვემალო?!
– არა, ამისთვის ორი წელიც გეყოფა. ამ დროის განმავლობაში

გეგეშიძის ბანდას ბოლოს მოვუღებთ, შემდეგ კი შეძლებ
ციხიდან ცხვირის გამოყოფას.
– საინტერესო წინადადებაა, მაგრამ, მე მაინც უარს ვიტყვი!
ესე იგი ჩვენების მოცემასაც არ აპირებ?

ჩანაწერი შეწყდა. ოთახში ხმადაბალი შიშინის ხმა გაისმა.
დიმიტრიმ დიქტოფონი გამორთო და იგორს ჰკითხა:
– ეს ის პოლკოვნიკი რიჟკოვია, პროკურატურის წინ რომ
მოკლეს?
– ისაა. ამ საუბრიდან ხუთი წუთიც არ იყო გასული, კეფაში
ტყვია რომ დაახალეს! – უპასუხა იგორმა.
– და, მის მკვლელობაში გეგეშიძეა ეჭვმიტანილი ?
– საქმე უფრო რთულადაა და მე ამის დამტკიცებას ვცდილობ,

ჩემი ხელმძღვანელობა კი მიმტკიცებს, რომ გეგეშიძე დაიღუპა.
შეგონებამ რომ არ გაჭრა, შვებულებაში გამისტუმრეს და საქმე
სხვა გამომძიებელს გადასცეს.
– საინტერესოა... – დიმიტრი დიქტოფონს მისწვდა და ჩანაწერის

გადახვევა დაიწყო, რათა თავიდან მოესმინა საუბარი.
– მაგრამ, გაფრთხილებ, დიმა: ძალიან სახიფათო საქმეა. ვისაც ამ

საქმესთან უშუალო შეხება ჰქონდა, ყველა დაიღუპა.
– ნუ პანიკობ. ხომ გითხარი, ამით ვშოულობ პურის ფულს, –

გაიცინა დიმიტრიმ და ჩანაწერი ჩართო.
– ყველა აქ ვართ, შეგვიძლია, დავიწყოთ, – თქვა ლუკამ,

როგორც კი სტუმრები მაგიდას შემოუსხდნენ, – ჯერ შენ
მოგისმენთ, ვასილიჩ, რა ვითარებაა კიევში?
– სახარბიელოს ვერაფერს ვიტყვი. კიევი ძალიან გააღიზიანა

ნოვაკის დაღუპვამ.
ნოვაკის ხსენებამ ლუკას ცოტა ხნის წინ განვითარებული

მოვლენები გაახსენა. ნოვაკი „ვერშინის” დამფუძნებლის, ელია
ბუკოვსკის ახლო მეგობარი იყო. მათი ცხოვრება ძალიან ჰგავდა
ერთმანეთს. ლუკამ ორივე ერთ პერიოდში გაიცნო. იმ
დროისთვის ისინი ყველასთვის შეუმჩნეველი, რიგითი
ფინანსისტები იყვნენ. ლუკას დახმარებით ელიამ „ვერშინა”
დააფუძნა, რომელიც მალე მსხვილ კომპანიად გარდაიქმნა .
მოგვიანებით კი, „ვერშინის” საბანკო ანგარიშების მეშვეობით,

ნოვაკმა ხელისუფლების უმაღლესი ეშელონებისკენ გაიკვლია
გზა და პრეზიდენტის მრჩევლობასაც მიაღწია. ამასთან, ის
კურირებდა შინაგან საქმეთა სამინისტროსაც. ასეთი
ურთიერთობა ორივე მხარისთვის მომგებიანი იყო. შინაგან
საქმეთა სამინისტროს კურატორისა და პრეზიდენტის
მრჩევლის მფარველობა საგრძნობ უპირატესობას ანიჭებდა
„ვერშინას” კონკურენტებთან ურთიერთობისას. თავის მხრივ კი,
შემდეგ, ელიამ ჩათვალა, რომ ლუკა და მისი მეგობრები ზედმეტ

ტვირთად აწვნენ „ვერშინას” და მათი თავიდან მოშორება
გადაწყვიტა. ეს უდიდესი შეცდომა იყო, რასაც იგი თავად
შეეწირა. ელიას დაღუპვას არაფრით უმოქმედია ნოვაკისა და
„ვერშინის” ურთიერთობაზე. კომპანიას დირექტორთა საბჭო

ხელმძღვანელობდა. ნოვაკი კი კიევში ლობირებდა მის
ინტერესებს. მაგრამ, სიმშვიდე დროებითი აღმოჩნდა. ელიას
დაღუპვა სამაგალითო არ გამოდგა ნოვაკისთვის და, თავის
გავლენაში დარწმუნებულმა, იგივე შეცდომა დაუშვა –
ლუკასთან დაპირისპირებულ, რუსეთის „ეფესბეს”
პოლკოვნიკს, ვალერი რიჟკოვს მიემხრო. მისი აზრით, რიჟკოვს
ყველა შესაძლებლობა გააჩნდა გეგეშიძის დასამარცხებლად.
სავარაუდოდ, ეს დაპირისპირება ლუკას სიკვდილით, ან კიდევ,
– საკანში სამუდამოდ გამოკეტვით უნდა დასრულებულიყო,
რაც მას „ვერშინაზე” გავლენის გაზრდისა და, საბოლოოდ , მისი
მითვისების შესაძლებლობას მისცემდა. მაგრამ, იმედი ამაო
აღმოჩნდა: რიჟკოვი და მისი დაჯგუფების წევრები
დამარცხდნენ, თავად რიჟკოვი საიქიოში გაემგზავრა და
დაპირისპირებას შეეწირა ნოვაკიც. თუმცა, მის დაღუპვასთან
ერთად, „ვერშინამ” დაკარგა გავლენიანი მხარდამჭერი ,
რომელიც წლების განმავლობაში იცავდა კომპანიის
– მე სხვა შეფასებას მივცემდი მათ რეაქციას, – უპასუხა

ვასილიჩმა.
– რა შეფასებას?
– , ,
გასაგებია რომ ასეთი თანამდებობის პირის დაღუპვა
თავისთავად, გააღიზიანებდა კიევს. იქ ყოფნისას არაერთი
მუქარის მოსმენა მომიხდა: ყველას დაჭერა-გაციმბირება,
„ვერშინის” საქმიანობის შეჩერება, ანგარიშების გაყინვა,
ჩაძირვა, ჩამარხვა და ასე შემდეგ... მაგრამ, ეს მხოლოდ
ზედაპირული რეაქციაა და მეტი არაფერი. რეალურად , კიევს
სხვა რამ აშფოთებს – ისეთი კომპანიისა და ხალხის არსებობა,
რომელსაც ხელისუფლება ვერ აკონტროლებს. პირველ ყოვლისა
კი, ეს შენ გეხება!
– კაცუბას შეხვდი? – ჰკითხა ლუკამ.
რომან კაცუბა უკრაინის რადის დეპუტატი იყო, რომელიც

უშუალოდ „ვერშინისა” და ნოვაკის ხელშეწყობით მოხვდა
საკანონმდებლო ორგანოში.
– შევხვდი... ცდილობდა, არ შემემჩნია, მაგრამ, მართლაც

შეშინებულია. კიევში ახლოს არ გამიკარა, ქალაქგარეთ,
მიყრუებულ აგარაკზე შემხვდა.
– სიფრთხილე და შიში ძალიან განსხვავდება ერთმანეთისგან.

ფრთხილი – გონებით მოქმედებს. მშიშარა – ემოციით, – შენიშნა
– ოჰო! შენ ფსიქოლოგიც ყოფილხარ! – გაეცინა ლუკას.
– ასეთ ვითარებაში „ვერშინას” ფსიქოლოგი უფრო გამოადგება,

ვიდრე ადვოკატი!..
– რას უნდა ველოდოთ კიევიდან? – განაგრძო ლუკამ.
– ოფიციალურად, ნოვაკის დაღუპვაში შენ არავინ

გადანაშაულებს. თავის დროზე, უკრაინის შინაგან საქმეთა
სამინისტრომ დაღუპულად გამოგაცხადა და ძებნაც შეაჩერა.
ახლა სამინისტრო თავის გადაფურთხებულს ვეღარ ალოკავს.
უნდათ თუ არა, შენ ხელისუფლებისთვის მკვდარი ხარ. თანაც,
სულ ცოტა ხნის წინ რუსეთის, უკრაინისა და საქართველოს
პროკურატურებმა ერთობლივი საგამოძიებო ჯგუფი შექმნეს. მე
მხოლოდ ნაწილობრივ ვიცნობ ჯგუფის მუშაობის დეტალებს,
მაგრამ, უეჭველად ვიცი, რომ უკრაინის პროკურატურა
თავგამოდებით ამტკიცებდა, რომ შენ მოკვდი. გარდა ამისა,
ნოვაკი რუსეთში დაიღუპა და, აქედან გამომდინარე, ძიებაც
რუსულმა პროკურატურამ უნდა ჩაატაროს. თუმცა, ეს შეღავათს
– შენ საქმის ოფიციალურ მხარეზე საუბრობ. რას უნდა

ველოდოთ არაოფიციალურად ? – საუბარში ჩაერთო ვოვა
ჩუმაკი.
– კიევში გრძნობენ, რომ ეს საქმე უხმაუროდ ვეღარ მოგვარდება.

ნოვაკთან ერთად მათი „ეფესბეს” პოლკოვნიკი, რიჟკოვიც
დაიღუპა. მათთვის ამ საქმის გამოძიება პრინციპული საკითხია.
ისინი არ შეჩერდებიან, ვიდრე რიჟკოვის მკვლელს საკანში ან
სამარეში არ გაისტუმრებენ. უკრაინის პროკურატურას
თავისთავად მოუწევს გამოძიებაში ჩართვა და რუსებთან

თანამშრომლობა. ასეთ ვითარებაში კაცუბა ვერაფრით
დაგვეხმარება. რუსებს უკრაინულ რადაში ბევრად
მრავალრიცხოვანი და გავლენიანი მხარდამჭერები ჰყავთ. ისინი
ყველაფერს გააკეთებენ, რათა რუსები კმაყოფილები
დაბრუნდნენ მოსკოვში. კიევი თავისთავად აღმოჩნდება
არჩევნის წინაშე: მან ან უნდა გაანადგუროს „ვერშინა” და მასთან
ერთად ყველა, ვინც ამას წინ აღუდგება, ან კიდევ,
დაუპირისპირდეს რუსეთს და ამით დაიმსახუროს მკვლელების
მფარველების იარლიყი. თანაც, გაითვალისწინეთ, რომ

ყოველივე ეს მოახლოებული არჩევნების ფონზე ხდება. არა
მგონია, რომელიმე უკრაინელ პოლიტიკოსს კრიმინალების
მ რ ს მ ს რ სს ზ ბ სწ ნ შ წ რ მ
– ჯერჯერობით არა. კიევი მოლოდინის რეჟიმშია, მოსკოვს

უთმობს პირველი სვლის გაკეთების უფლებას, ჩვენ კი
თავისებურ ულტიმატუმს გვთავაზობს.
– კიევს შეუძლია, შეურიგდეს „ვერშინის” არსებობას, რადგან

ბევრისთვის ის მაინც ჩვეულებრივ კომპანიად რჩება, მაგრამ, შენ
სამუდამოდ უნდა დატოვო უკრაინა. კაცუბამ მაგრძნობინა, რომ
შინაგან საქმეთა სამინისტრო არასდროს დაუშვებს რუსების
მიერ შენს ცოცხლად აყვანას. მათ თავზარს სცემს მოსკოვში
გამართული საჩვენებელი სასამართლო პროცესის პერსპექტივა,
რომელზეც შენ ბრალდებულის რანგში წარდგები! შენ თუ
წახვალ კიევი „ვერშინას” არ გაანადგურებს!
– ემიგრაციაში მგზავნიან? – გაეღიმა ლუკას.
– მე ასე არ ვიტყოდი, – თავი გაიქნია ვასილიჩმა, – ემიგრანტს

აქვს უკან დაბრუნების შანსი, შენ კი ამის შესაძლებლობას არ
გიტოვებენ!
– რატომ ჰგონიათ, რომ უკრაინა ასე ძვირფასია ჩემთვის? მე აქ

სახლიც კი არ გამაჩნია. ერთადერთი, რაც აქაურობასთან
მაკავშირებს, მეგობრები და წასული მეგობრების საფლავებია, –
– ნუ დავაჩქარებთ მოვლენებს. ვინაა გარანტი, რომ კიევი

პირობას შეასრულებს და ჩემი წასვლის შემდეგ არ
გაანადგურებს „ვერშინას”?
– ამას გარანტი არ სჭირდება. „ვერშინას” არ დაუხოცავს ნოვაკი

და რიჟკოვი და რუსებიც მისი საბუღალტრო დოკუმენტაციის
შესამოწმებლად არ ჩამოვლენ უკრაინაში. კომპანია ვაჭრობის
საგანია. ხომ იცი, ყველა ვიგინდარა თავისი საზომით ზომავს.
ვიღაცას მიაჩნია, რომ „ვერშინას” ვერ შეელევი და მას
გადააყოლებ თავს.
– „ვერშინა” უბრალოდ კომპანია არ არის. შენ კარგად იცი, რა
ფასი გავიღეთ მის ფეხზე წამოსაყენებლად . რამდენი ჩვენი
მეგობარი შეიწირა ამ საქმემ. „ვერშინას” მართლაც
გადავაყოლებდი თავს, მაგრამ, ამით ჩვენს მტრებს კომპანიის

განადგურების საბაბს მივცემდი და ისევ საერთო საქმეს
ვავნებდი. წეღან შენ კარგი რამ თქვი: ფრთხილი კაცი გონებით
წყვეტს, მშიშარა კი – ემოციით. შენს ნათქვამს ერთ სიტყვას მეც
დავამატებ – ემოციით გოიმი წყვეტს. ახლა არავის გვაქვს
გოიმებივით ავარდნის უფლება. მთავრობას მარტო ქაჯები
ეომებიან. თუ უნდათ, რომ წავიდე, წავალ. ამით თავსაც
შევინარჩუნებ და „ვერშინასაც”.
ხელმძღვანელობასთან მუქთა აჩკოს ჩაწერის საშუალება. დაე,

მას მიაწერონ ჩემი აქედან გასახლება.
– ვინ უნდა გადასცეს ამის შესახებ პოპოვს? – ჰკითხა

– შენ... შენ და პოპოვი ყოველთვის კარგად უგებდით

ერთმანეთს. ურჩიე, მცირე ხმაური მოაწყოს. „ვერშინის” ერთი-
ორი ოფისიც გააჩხრეკინეთ. ეფექტისთვის, შეუძლია, ცოტა
გაისროლოს კიდეც. მოკლედ, ხვდები, რასაც ვგულისხმობ.
– ვხვდები, – თავი დაუქნია ვასილიჩმა.
– ჰო... თან, გადაეცი, რომ რუსების ჩამოსვლას ნუ დაელოდება,

მოვლენებს დაასწროს. ეს კიევსაც მოეწონება – რუსებთან
სათქმელი გაუჩნდებათ, რომ მათი მოთხოვნის გარეშეც
ავიწროებენ კრიმინალებს.
– გასაგებია... კიდევ რა გადავცე პოპოვს?
– მეტი არაფერი. საჭირო თუ გახდა, ჩვენ თვითონ
დაგიკავშირდებით, – უპასუხა ლუკამ და ვოვას მიუბრუნდა, –

ჩუმა, შენ და დემიანი ხარკოვში ვასილიჩთან ერთად
დაბრუნდებით. ჩვენს ხალხს გადასცემთ, რომ ფრთხილად
ნ ნ რ რ შ ხ შ მ ხ რ ზბ რ ბ ზ ზ
დიმიტრი აუჩქარებლად ფურცლავდა რიბკინის მოტანილ

საქაღალდეს. დროდადრო ჩერდებოდა, ფურცელზე ჩანიშვნებს
აკეთებდა და ისევ კითხვას განაგრძობდა. ბოლოს საქაღალდე
გვერდზე გადადო და რიბკინს მიუბრუნდა:
– აქ ყველაფერი არ არის. ზოგიერთ მოვლენაში კავშირს ვერ

ვხედავ.
– სისხლის სამართლის საქმეს სრულად ვერ მოგცემდი. იქ

დოკუმენტების ნაწილი გასაიდუმლოებული იყო.
– რიჟკოვის ფიგურიდან გამომდინარე ?
– ჰო... საქმეში არსადაა მოხსენიებული, რომ ის „ეფესბეს”

პოლკოვნიკი იყო, – უპასუხა რიბკინმა, – მისი რეალური
სამსახური ბევრს გაუჩენდა საფიქრალს. ოფიციალურად ის
ეკონომიკის დარგში აფხაზეთის პრეზიდენტის მრჩეველი იყო.
მასთან დაკავშირებულ მონაცემებს ვერ მოგცემდი. წინასწარ
ვიცი, რა ხმაურსაც გამოიწვევს ამ საქმის პრესაში მოხვედრა. არ
მინდა, ვინმეს ჩემი საიდუმლო მასალების გაცემაში
დადანაშაულების შესაძლებლობა მივცე,
– ვითარებაში მაინც ხომ გამარკვევ?
რ ქმ ნ მ ხ რ ნ რ ს ბს
– ნარკოტრასასთან დაკავშირებულ მასალებს სისხლის

სამართლის საქმეშიც ვერ ნახავ.
– რატომ? – გაუკვირდა დიმიტრის.
– ასეთი მძაფრი საქმე არასდროს მქონია. მოვლენები ისე

სწრაფად ვითარდებოდა, რომ მიდევნებას ვერ ვასწრებდი.
წარმოიდგინე, მთელი ძიების განმავლობაში, ერთი
ეჭვმიტანილის აყვანაც კი ვერ მოვახერხე, შემთხვევის ადგილზე
მხოლოდ გვამები მხვდებოდა – ზოგან ერთი, ზოგან სამი, ზოგან
– უფრო მეტიც. აქედან გამომდინარე, ვერავის დაკითხვა ვერ
შევძელი. რაც შეეხება ნარკოტრასას, მონაცემები მის შესახებ
ძიების დასასრულს გაჩნდა, მაშინ, როდესაც საქმეში არაბი
ტერორისტის, ნეჯეთის ფიგურა გამოიკვეთა. ჩემთვის
სრულიად მოულოდნელი იყო ამ პიროვნებაზე გასვლა.

ვერაფრით ვხვდებოდი რა ესაქმებოდა ტერორისტს , რომელიც
ჩეჩნეთში იბრძოდა, „ეფესბეს” პოლკოვნიკის სიახლოვეს.
ძალიან გვიან გავარკვიე, რომ მათი საერთო ინტერესი ჰეროინის
კონტრაბანდა იყო. საქმის ორგანიზების თაობაზე მხოლოდ
ზოგადი წარმოდგენა მაქვს, მაგრამ, საერთო სურათის დახატვა
მაინც შემიძლია: ნეჯეთი ნარკოტიკის აფხაზეთამდე
ჩამოტანაზე იყო პასუხისმგებელი. ტვირთი შემდეგი
განაწილებული. ფაქტობრივად, ისინი გასამხედროებულ

ორგანიზაციას წარმოადგენდნენ . შავ სამყაროსთან
ურთიერთობის გასარკვევად კი საქმეში ორი აფხაზი კანონიერი
ქურდიც იყო ჩართული – ჩაჩბა და გუმბა.
– ჰო... ეს მომენტიც ბუნდოვანია. მაინც, რა მიზეზით

დაუპირისპირდა გეგეშიძე რიჟკოვს? – ჰკითხა დიმიტრიმ.
– ეს უკვე საქართველოს მთავრობის დამსახურებით მოხდა.

ქართველების ხელშეწყობით, მოსკოველმა საქმოსნებმა,
თათეოსიანმა და ბიკოვმა, აფხაზეთში ბიზნესის წამოწყება
სცადეს და საქმის მფარველობისთვის, რიჟკოვის მოკავშირეს,
აფხაზ კანონიერ ქურდს – ჩაჩბას მიმართეს. ჩაჩბამ ალღო ვერ
აუღო საქმეს – მან თათეოსიანი ჩვეულებრივ ბიზნესმენად
ჩათვალა და საქმიდან გარკვეული წილის სანაცვლოდ

მფარველობა აღუთქვა. მაგრამ, რიჟკოვმა მალე გაარკვია, რომ
სომეხი ბიზნესმენი საკუთარი ნარკოტრასის ორგანიზებას
ცდილობდა. ამ გზით, ნარკოტიკები საპირისპირო
მიმართულებით – საქართველოდან აფხაზეთში უნდა გაეტანათ.
ბუნებრივია, რიჟკოვი არასდროს დაუშვებდა ამას. მისი
განკარგულებით, ჩაჩბამ და გუმბამ თათეოსიანსა და ბიკოვს
ბიზნესი აახიეს და აფხაზეთიდან გააძევეს, მაგრამ, იმ
– მხოლოდ ეს არა. გეგეშიძეს თათეოსიანი და ბიკოვი

წვრილფეხობად მიაჩნდა. ის არასოდეს ჩაერეოდა მათ საქმეში.
მაგრამ, საქართველოში მისი შვილი და საყვარელი აიყვანეს
მძევლებად და მათი დაბრუნების სანაცვლოდ მოსთხოვეს
თათეოსიანისა და ბიკოვის პრობლემის მოგვარება.

– არცთუ ისე დიდი საქმეა ორი ადამიანის სანაცვლოდ , –
ჩაილაპარაკა დიმიტრიმ.
– გააჩნია ვისთვის. სხვას, შესაძლოა, მართლაც ეცადა ამ
საკითხის მოგვარება, მაგრამ, გეგეშიძე სრულიად

განსხვავებული კრიტერიუმებით აფასებს ვითარებას. ის სხვა
გზით წავიდა – მოიქცა ისე, როგორც მუდამ იქცეოდა და
რისთვისაც უწოდეს „მგელო“. მან იარაღს წამოავლო ხელი და
ომი გამოუცხადა ყველას, ვინც კი არასწორად მოიქცა მასთან

მიმართებაში. სიმართლეს გეტყვი, დიმიტრი, თხუთმეტი წელი
გავატარე საგამოძიებო სამსახურში , მაგრამ, მსგავსი არაფერი
მინახავს. არ მინახავს ადამიანი, რომელიც ასე სასტიკად
მოჰქცეოდეს მოწინააღმდეგეებს. ძიებამ დღემდე ისიც კი ვერ
დაადგინა, თუ რამდენი ადამიანი შეეწირა გეგეშიძის შმაგ
ბუნებას. თუმცა, მეორე მხრივ, უნდა ვაღიარო, რომ პირველი
გასროლა მისი მხრიდან არ მომხდარა. გეგეშიძის თხოვნით,
ბიკოვი. გულხელდაკრეფილი არც გეგეშიძე მჯდარა – მის

საპასუხო დარტყმას ემსხვერპლა ათზე მეტი პიროვნება, მათ
შორის ჩაჩბაც, ნეჯეთიც და რიჟკოვიც. სავარაუდოდ , მანვე
მოკლა უკრაინის შინაგან საქმეთა სამინისტროს კურატორი
ნოვაკი. მაგრამ, მისი მკვლელობის მოტივი ჩემთვის უცნობია.

ისინი, ვინც ჩამოგითვალე, საკვანძო ფიგურები იყვნენ.
წვრილფეხობის სტატისტიკა საერთოდ ამერია და დაღუპულთა
ზუსტი რაოდენობის დადგენა დღემდე ვერ შევძელი.
დაღუპულთა საერთო რაოდენობა ათსა და თხუთმეტს შორის
მერყეობს და, დარწმუნებული ვარ, რომ ერთ ამდენ დაღუპულს
ვერც კი მივაკვლევთ!
– მსგავსი არაფერი მსმენია, – გაოცებით ჩაილაპარაკა

– და, ყოველივე ამის შემდეგ, მე არ მომცეს გეგეშიძის

სავარაუდო გვამის იდენტიფიცირების შესაძლებლობა.
გენეტიკური ექსპერტიზის ჩატარების მოთხოვნისთანავე
გაანადგურეს გვამი და გეგეშიძე დაღუპულად გამოაცხადეს.
როცა ამაზე პროტესტი გამოვთქვი, საერთოდ ჩამომაშორეს
ძიებას და დამცინავად შემომთავაზეს სოჭში დასვენება!
– მიგაჩნია რომ პროკურატურა თავადაა დაინტერესებული
– რაში მდგომარეობს ეს ინტერესი?
– ძიებას ნარკოტრასაზე და მის ძირითად ორგანიზატორებზე

გასვლა შეუძლია. ნებისმიერი ბრიყვიც კი მიხვდება, რომ
რიჟკოვი საკუთარი ინიციატივით არ მოქმედებდა. ვიღაცის
ხელში ისიც პაიკი იყო, – უპასუხა რიბკინმა, – ეს ტრასა იმდენად
მნიშვნელოვნად მიაჩნიათ, რომ მის შესანარჩუნებლად
გეგეშიძისნაირი მკვლელის თავისუფლებაზე დატოვებაზეც კი
მიდიან!
– რატომ არიან დარწმუნებულები, რომ გეგეშიძე საფრთხეს აღარ

წარმოადგენს?
– იმიტომ, რომ მას აღარ აქვს საამისო მიზეზი. მან ხომ

ყველაფერს მიაღწია, რაც სურდა: დაიბრუნა შვილი და
საყვარელი და, ამასთან ერთად, დასაჯა ყველა, ვინც კი მის
წინააღმდეგ მოქმედებდა. რაღა უნდა მოიმოქმედოს ასეთ
ვითარებაში? უნდა გაერიდოს ყველას და გამარჯვებით
დატკბეს. მით უმეტეს მაშინ, როდესაც რუსეთის პროკურატურა
. ,
მას დაღუპულად აცხადებს გონიერი ადამიანი ასეც მოიქცეოდა
ის კი ნამდვილად არ არის სულელი. პირიქით.
თავზეხელაღებულობასთან ერთად, ღმერთმა მახვილი გონებაც
უბოძა!
– არა... ვერ ხვდები, – თავი გაიქნია დიმიტრიმ, – ასეთ მასალაზე

ნებისმიერი ჟურნალისტი იოცნებებდა. უფრო მეტიც, შესაძლოა,
ცხოვრებაში მხოლოდ ერთხელ მომეცეს ასეთ საქმეზე მუშაობის
შესაძლებლობა, მაგრამ...
– რა – მაგრამ? – აჩქარდა რიბკინი.
– მე ვერ ვისარგებლებ შენი მდგომარეობით : შენ

გაღიზიანებული ხარ, არ ეთანხმები ხელმძღვანელობის
გადაწყვეტილებას და საქმის გახმაურებით გინდა სამაგიეროს
გადახდა. მაგრამ, იმას მაინც უნდა ხვდებოდე, რომ ეს საქმე
სამუდამოდ დაუსვამს წერტილს შენს კარიერას. შენ
ვეღარასოდეს დაუბრუნდები საგამოძიებო საქმეს!
– ერთხელ შენმა სტატიამ სამსახურიდან გათავისუფლებას
გადამარჩინა.
– იგივე აღარ განმეორდება, იგორ ის სრულიად სხვა საქმე იყო.
იგორი მცირე ხნით ჩააცქერდა სახეში, შემდეგ მაგიდიდან

საქაღალდე და დიქტოფონი აიღო და თქვა:
– შენი გადასაწყვეტია, დიმა, მე ვერაფერს დაგაძალებ.

უბრალოდ გეტყვი: შენ თუ ხელს არ მოჰკიდებ ამ საქმეს, სხვა
რნ ს სმ ძ ბნ !
***
ლუკამ აგარაკის კარამდე მიაცილა ხარკოვში მიმავალი

ვასილიჩი, ვოვა და დემიანი და მაშინვე ჯაბას მიუბრუნდა:
– რა მოხდა, რატომ ხარ დაღვრემილი, ასე გეწყინა კიევის

ამბები?
– კიევს მოევლება, – ყრუდ ჩაილაპარაკა ჯაბამ.
– რამე ხომ არ გაარკვიე? – ლუკამ უმალ იგრძნო, რომ ჯაბა
უსიამოვნო ცნობით იყო მოსული.

– გავარკვიე, საქართველოში გაგვასწრო.
– საქართველოში ... – მექანიკურად გაიმეორა ლუკამ და

ჩაფიქრდა.
ბოლო ერთი კვირის განმავლობაში ჯაბა მუხლჩაუხრელად

ეძებდა ეკას, რომელიც ღამით გაუჩინარდა აგარაკიდან.
ერთადერთი, ვისაც ეკა წასვლის წინ ესაუბრა და ჩანაფიქრიც
გაუმხილა, ნატო იყო, მაგრამ გოგონამ მისთვის მიცემული
პირობა არ დაარღვია და არაფერი უთხრა მამას. დილით კი უკვე
გვიან იყო. ლუკას ხალხმა საგულდაგულოდ გაჩხრიკა მთელი
ქალაქი, თუმცა, ეკას კვალს ვერსად მიაგნო. ახლა კი ირკვეოდა,
სიმშვიდეს ვერ მიანიჭებდა, მით უმეტეს, მაშინ, როცა ის

ფეხმძიმედ იყო.
ლუკა, ის დააპატიმრეს... – მძიმედ წარმოთქვა ჯაბამ.
– დააპატიმრეს?!
– ჰო, სახლში მისვლაც კი არ აცადეს, აეროპორტშივე აიყვანეს.
– პრეზიდენტის პრესსამსახურის თანამშრომელი აეროპორტში

დააპატიმრეს?! – ლუკას ამის წარმოდგენაც კი გაუჭირდა.
– ეკა პრესსამსახურის თანამშრომელი შენთან შეხვედრამდე იყო.
– რისთვის, რა ბრალდებით?!
– ეკამ შეცდომა დაუშვა. იმდენად არ სურდა, მისი კვალისთვის
მიგვეგნო, რომ „შეკეთებული” პასპორტით გადაფრინდა

საქართველოში!
ლუკას უმალ გაახსენდა რუსეთის მოქალაქის პასპორტი,

რომელიც ეკატერინა სმირნოვას სახელზე იყო გაცემული. ამ
პასპორტით ეკამ ლუკასთან და ნატოსთან ერთად იმგზავრა

საქართველოში. მაშინ გააფრთხილეს კიდეც, რომ, თუ
თათეოსიანისა და აფხაზი ქურდების დავაში არ ჩაერეოდა, ეკას
საზღვრის ყალბი პასპორტით გადაკვეთის ბრალდებით
– კიდევ რა იცი?
– ეკას ახლობლებმა სცადეს იზოლატორიდან მისი გამოყვანა,

საქმეში ვიღაც-ვიღაცეებიც ჩარიეს, მაგრამ, არაფერი
გამოუვიდათ – „ძაღლები“ არავის იკარებენ.
– ნაბიჭვრები! საიდან შემომიარეს!.. – კბილები გაახღჭიალა

ლუკამ, – მე ვერ მომწვდნენ და ეკაზე ანთხევენ ბოღმას!
– რაღაც უნდა გავაკეთოთ, ლუკა. ეკა ისედაც ცუდად იყო, ასეთ

მდგომარეობაში კი დიდხანს ვერ გაქაჩავს. ახლა მისთვის
ყოველი დღე წელიწადს უდრის. ვინმე უნდა მოვძებნოთ. ისეთი
კაცი უნდა მივაგზავნოთ ძაღლებთან, ვისაც უარს ვერ ეტყვიან.
– არა მგონია, რამე გამოვიდეს. მაგის შანსი რომ ყოფილიყო, მისი

ახლობლები უკვე გამოიყვანდნენ იზოლატორიდან ... სხვა გზა
უნდა მოვძებნოთ!
– რომელი გზა? – სწრაფად ჰკითხა ჯაბამ.
– არ ვიცი... ჯერჯერობით ვერაფერს გეტყვი, მაგრამ, რამეს
მოვიფიქრებ, – უპასუხა ლუკამ, შემდეგ მობილური ამოიღო

ჯიბიდან და სწრაფად აკრიფა ნომერი.
***
ძალიან კარგად ახსოვდა საქმის ყოველი დეტალი. საქმისა,

რომელიც პროკურატურიდან მისი დათხოვნის მიზეზი გახდა.
მაშინ ის ახალბედა გამომძიებელი იყო. პროკურატურაში ერთ

წელზე ოდნავ მეტი ჰქონდა გატარებული, როდესაც
გამოსაძიებლად ვაკის პარკში მომხდარი მკვლელობის საქმე
მისცეს. ერთის შეხედვით საქმე მარტივი იყო –
არასრულწლოვნების ჩხუბი, რომელიც დანის ტრიალში
გადაიზარდა, რასაც ერთ-ერთი არასრულწლოვნის დაღუპვა
. , ,
მოჰყვა პრინციპში საქმეს არც სჭირდებოდა გამოძიება
მურთაზს შემთხვევის ადგილზევე დახვდა ყველაფერი, რაც
ძიებისთვის სჭირდებოდა: გარდაცვლილი, მკვლელობის
იარაღი, მკვლელობაში ეჭვმიტანილი, ჩხუბში მონაწილე
არასრულწლოვნები და მოწმეები, რომლებმაც დაინახეს, როგორ
მისდევდა მკვლელობაში ეჭვმიტანილი მის თანატოლ
ახალგაზრდას სისხლით მოსვრილი დანით. მას მხოლოდ
რამდენიმე პროცესუალური მოქმედება უნდა
განეხორციელებინა: დაეკითხა ეჭვმიტანილი და
დაზარალებულები, მოწმეები; შეედგინა აუცილებელი

დოკუმენტაცია და საქმე სასამართლოსთვის გადაეცა. მაგრამ...
ერთ-ერთი დაზარალებული, ის, რომელსაც ეჭვმიტანილი
სრულიად მოულოდნელი აღმოჩნდა. მურთაზი სხვა გზით

გეგმავდა ჭკუასელის შთამომავლის გადარჩენას – მკვლელობა
დანაშაულში ოფიციალურად ეჭვმიტანილს, ლუკა გეგეშიძეს
უნდა ეღიარებინა. მაგრამ, მურთაზს მაინც გადაჭარბებულად
.
ეჩვენებოდა საქმის განზრახ მკვლელობის მუხლით დახურვა
ასეთ შემთხვევაში, სასამართლო გეგეშიძეს მაქსიმალურ
სასჯელს მიუსჯიდა. ჭკუასელის ვაჟის გადასარჩენად გეგეშიძის
გაუფრთხილებლობით ან სულიერი აღელვების ნიადაგზე
ჩადენილი მკვლელობის ბრალდებით გასამართლებაც
საკმარისი იქნებოდა, ამ ბრალდებით სასამართლო სამ ან ოთხ
წელზე მეტს არ მიუსჯიდა. მურთაზის აზრით, საქმის ასეთი
დასასრულით ყველა კმაყოფილი დარჩებოდა. ჭკუასელი თავის
ვაჟს საბრალდებო სკამზე აღმოჩენისგან იხსნიდა. გეგეშიძე ათის
მაგივრად სამი წლით მოხვდებოდა საპატიმროში, თავად

მურთაზი კი...
მურთაზი კი, ოფიციალურად საქმის მოკლე ვადაში

გახსნისთვის, დოსიეში კიდევ ერთ ქულას ჩაიწერდა. ხოლო,
არაოფიციალურად , ჭკუასელი უყურადღებოდ არ დატოვებდა

ახალბედა გამომძიებელს, რომლის დამსახურებითაც
ჩაიფარცხებოდა ეს საქმე და, ვინ იცის, იქნებ, სულ მალე,
მ რ ზ სხ ბ ნ ტშ ბ რ ბ მ რ მ
დანა ჩემია!..“ სამწლიან სროკზე წავა და ამით დამთავრდება

ყველაფერი. რაც უფრო მეტი იქნება „სროკის” პერსპექტივა, მით
უფრო ძნელი გახდება მისი დაყოლიება!
– დიდხანს აპირებ საგამოძიებოში მუშაობას? – დამცინავად
ჰკითხა ჭკუასელმა.
– ვაპირებ.... – ჩაიბურტყუნა მურთაზმა.
– ჰოდა, თუ აპირებ, ერთი რამ დაიმახსოვრე: ფიქრობს სხვა, ამ

შემთხვევაში – მე! და აკეთებ შენ! – მკაცრად თქვა ჭკუასელმა.
– გასაგებია, მაგრამ... მე მგონი, არ ღირს იმ ბიჭის ასე დაგრუზვა.

ახლა მთავარია, საქმე დაიხუროს...
– მორჩი! – მკაცრად წამოისროლა ჭკუასელმა, – გეგეშიძე პოლნი
კატუშკით წავა სროკზე. ეს საქმე ყველასთვის სამაგალითოდ

უნდა იქცეს. ყველამ უნდა იგრძნოს, რომ ჩვენ არ დავუშვებთ
მკვლელების პარპაშს!
„ეშინია. გეგეშიძის საკანში გამოკეტვით სურს თავისი შვილის
დაცვა, – გაიფიქრა მურთაზმა, – მაგრამ, რა ჩემი საქმეა. ახლა თუ

გავჯიუტდი, საქმეს ჩამომართმევს და გეგეშიძეს სხვა
გამომძიებლის ხელით გამოამწყვდევს საკანში, შემდეგ კი
ჩ მ ს მ ს ნ ს ქნ ბ მ შ რ
– კეთილი. მაშინ, საქმეზე გადავიდეთ, – ამ სიტყვებთან ერთად

ჭკუასელმა საქაღალდე გადაშალა და სისხლის სამართლის
საქმის მასალები გადაათვალიერა, – ისე, სულ ტყუილად
წუწუნებ, ნებისმიერი გამომძიებელი ინატრებდა ასეთ საქმეს.
,
დაზარალებულები და მოწმეები უჩვენებენ რომ მკვლელობა
გეგეშიძემ ჩაიდინა. გამართული ჩვენებებია. ასეთ ჩვენებაში
ეჭვს არც ერთი მოსამართლე არ შეიტანს; გაქვს მკვლელობის
იარაღიც. თავისუფლად შეგიძლია საქმის დახურვა და
სასამართლოსთვის გადაცემა.
– საქმეს ერთი რამ აკლია.
– გეგეშიძის აღიარებას გულისხმობ?
– თავისთავად, – თქვა მურთაზმა , – მძიმე მუხლია. აღიარების
გარეშე სასამართლო დამატებით ძიებაში დააბრუნებს საქმეს, ეს

კი არავის გვაწყობს.
– არ გვაწყობს, – დაეთანხმა ჭკუასელი, – გეგეშიძეს უკვე

ესაუბრე ამ საკითხზე?
– ჯერჯერობით ოფიციალურად არ დამიკითხავს. ტვინის

შერყევა აქვს. თანაც, დავით ნუცუბიძე ახლოს არ მაკარებს, –
ლუკას ადვოკატი გაიხსენა მურთაზმა, – პირდაპირ დამემუქრა:
– აღიარებს... მასზე უარესებისთვის დამიხერხავს რქები! –

ბრაზით თქვა ჭკუასელმა, – მოდი, ერთ რამეზე შევთანხმდეთ:
აღიარების საკითხს მე მოვაგვარებ, შენ კი ნუცუბიძესთან
გაარკვევ ურთიერთობას. თანახმა ხარ?
– თანახმა ვარ, – ყოყმანით უპასუხა მურთაზმა, თუმცა, ვერ

მიხვდა, როგორ უნდა მიეღო ჭკუასელს გეგეშიძის აღიარება
გამომძიებლის გარეშე.
შემდგომი მოვლენები ელვის სისწრაფით და, ამასთან ერთად,

მურთაზისთვის ერთობ არასასურველი მიმართულებით
განვითარდა: ჭკუასელის ბრძანებით, გეგეშიძე საგამოძიებო
იზოლატორიდან წინასწარი დაკავების საკანში გადაიყვანეს და
ოპერატიულ აგენტებთან ჩასვეს. მურთაზმა არ მოიწონა
პროკურორის გადაწყვეტილება. ეს კანონის აშკარა დარღვევა
იყო – არასრულწლოვანი გეგეშიძის ასაკოვან პატიმრებთან , მით
უმეტეს – ინფორმატორებთან ყოფნა არ შეიძლებოდა. გარდა
ამისა, მურთაზი ვერავის აუხსნიდა, რატომ გადაიყვანეს
პატიმარი „კაპეზეში”. მისი დაკითხვა ხომ საგამოძიებო
იზოლატორშიც შეიძლებოდა. მაგრამ, ჭკუასელმა მოსმენაც არ
ისურვა.
– ორი მაქსიმუმ სამი დღე მოითმინე ამ დროში ნუცუბიძე
მაგრამ, პროკურორის მოლოდინი არ გამართლდა. გეგეშიძემ

ყველასთვის მოულოდნელი ნაბიჯი გადადგა: მომდევნო
შეხვედრისას მურთაზს სამუშაო ჩანთიდან ჯაყვა მოჰპარა,
შემდეგ კი იმ ჯაყვით ერთ-ერთი თანამოსაკნე ინფორმატორი
მოკლა, მეორე კი დაასახიჩრა . გამომძიებელი თავად გაება
მახეში, რომელიც არასრულწლოვან პატიმარს დაუგო. ახლა მას
უნდა გაეცა პასუხი კითხვაზე, თუ რა მიზეზით გადაიყვანა
გეგეშიძე სამძებრო იზოლატორიდან „კაპეზეში”. ამ კითხვაზე
მურთაზს პასუხი არ ჰქონდა. გეგეშიძე ჭკუასელის სურვილით
გადაიყვანეს „კაპეზეში”, მაგრამ, ის საქმეში ჩარევას აღარ
აპირებდა. როგორი უცნაურიც არ უნდა ყოფილიყო,
პროკურორი კმაყოფილი დარჩა მომხდარით. მას მხოლოდ
ერთი მიზანი ამოძრავებდა – გეგეშიძე რაც შეძლება დიდი ხნით
გამოემწყვდია ციხეში. სწორედ ამისთვის სჭირდებოდა მისი

აღიარება. ერთი თანამოსაკნის მოკვლისა და მეორის
დასახიჩრების შემდეგ კი აღიარებამ ყოველგვარი მნიშვნელობა
დაკარგა. ნებისმიერი მოსამართლე გეგეშიძეს ახლა უკვე
უყოყმანოდ გამოუტანდა მაქსიმალურ სასჯელს.
როგორ დამთავრდებოდა გეგეშიძის საქმე და რამდენს

მიუსჯიდა სასამართლო , მურთაზს საერთოდ არ აღელვებდა.
ხ მ ს სხ ს ქრ ჰქ ნ პრ რ ტ რ მ ს
მოპარვის საშუალება მისცა. საბოლოოდ, მურთაზის

დაუდევრობას მიაწერეს და ეს ყველაზე მსუბუქი დასკვნა იყო,
რომლითაც შეიძლებოდა დამთავრებულიყო მოკვლევა. მაგრამ,
მურთაზის სამსახურიდან გასათავისუფლებლად ასეთი
მსუბუქი დასკვნაც საკმარისი აღმოჩნდა.
– ესაა თქვენი პირობა?! – მურთაზი გააფთრებული შეუვარდა

პროკურორს კაბინეტში და მაგიდაზე მისი სამსახურიდან
გათავისუფლების ბრძანება დააგდო, – მე გაფრთხილებდით, არ
ღირს გეგეშიძის კაპეზეში გადაყვანა-მეთქი!
ჭკუასელმა მშვიდად გადახედა ბრძანებას და მერე უპასუხა:
– ესე იგი, მაფრთხილებდი...
– ჰო, გაფრთხილებდით! ვატყობდი, რომ აღიარებაზე არ

გამოგვყვებოდა!
– ატყობდი და იარაღი ჩაუგდე ხელში! – ხმას აუწია ჭკუასელმა,

– ისე, მიკვირს, იმ ნასედკის მაგივრად შენ რომ არ გამოგჭრა
ყელი!..
მურთაზი შეცბა. ჭკუასელმა ზუსტად ის უთხრა, რაზეც

თავადაც არაერთხელ უფიქრია: ვინ შეაჩერებდა გეგეშიძეს,
მ სზ სხმ რ მ წ ?ს მ ს მ ზ ზ
– როგორ თუ რას ვითხოვ?! გაიკვირვა მურთაზმა, – იმ

ნაბიჭვრის გამო უმუშევარი დავრჩე?!
– შენ იმ ნაბიჭვრის კი არა, საკუთარი უთავბოლობის მიზეზით

დარჩი უმუშევარი. საერთოდ რა ესაქმება საგამოძიებოში კაცს,
რომელსაც თექვსმეტი წლის მალალეტკამ მოჰპარა დანა?!
პირდაპირ გეტყვი: შენს ადგილას რომ ვიყო, თვითონვე არ
მოვინდომებდი სამსახურში დარჩენას . ასეთ შეცდომას
პროკურატურაში არ ივიწყებენ!
– ესაა თქვენი საბოლოო პასუხი?

– შენ წარმოიდგინე, რომ არა.
– დამეხმარებით? – სწრაფად ჰკითხა მურთაზმა.
– რა თქმა უნდა, მაგრამ, ახლა არა, რამდენიმე თვე უნდა

მოიცადო, – თავი გაიქნია ჭკუასელმა, – საქმე ძალიან
გახმაურდა. მართლაც ბევრი სისხლი დაღვარა იმ ნაბიჭვარმა.
დანა შენთვის რომ არ მოეპარა, კიდევ მოვახერხებდი რამეს,
მაგრამ, ახლა – ვერა. ცოტა ხანს მოვიცადოთ, მანამდე
სასამართლოც ჩაივლის, რამდენიმე თვეში გეგეშიძე აღარავის
ემახსოვრება და შენც დაბრუნდები სამსახურში.
რ შ ჭ ს მ პ რ ბ რ შ სრ რ მ მ ნ რ
მომხდარი უსიამოვნება. მაგრამ, თურმე, გეგეშიძე თავად არ

აპირებდა იმ სამყაროს დავიწყებას, რომელიც ასე უსამართლოდ
მოექცა. მისი შმაგი ბუნება ვერც სასამართლოს განაჩენმა დააოკა,
ვერც ციხის კედელმა და ვერც მომავალი პასუხისგების შიშმა –
გასამართლებიდან ერთი წელიც არ იყო გასული, როცა ის
კოლონიიდან გაიქცა, გაქცევის მეორე დღეს კი თავს დაესხა და
მძიმედ დაჭრა ჭკუასელის ვაჟი. საბედნიეროდ, ის თავდასხმის
ადგილზევე დააკავეს და ისევ საკანში მიუჩინეს ადგილი.
მაგრამ, მისი გამოჩენა საკმარისი აღმოჩნდა მურთაზის საქმის
გადასახედად. და მას უკვე მეორედ უთხრეს უარი სამსახურში
დაბრუნებაზე. თუმცა, ჭკუასელებისთვის გეგეშიძესთან
დაპირისპირება ბევრად უფრო მძიმე შედეგით დასრულდა:
სკოლის ასაკში, ერთ ჩვეულებრივ დაბადების დღეზე
გაღვივებულმა მტრობამ მაინც იჩინა თავი და მომდევნო

შეხვედრისას გეგეშიძემ ჭკუასელის ვაჟი მოკლა.
მას შემდეგ მრავალი წელი გავიდა. მურთაზმა მაინც მოახერხა

პროკურატურაში დაბრუნება და მთელი ამ დროის
.
განმავლობაში ის ერთხელაც აღარ შეხვედრია გეგეშიძეს მის
შესახებ მხოლოდ ის იცოდა, რომ ოფიციალურად დაღუპულად
ითვლებოდა, არაოფიციალურად კი, გაგონილი ჰქონდა, რომ
შ ძ ს რ ნ ს რ ბ ს ქ რ შ
ის დღე ჩვეულებრივად დაიწყო: ტრადიციული თათბირი

განყოფილების ხელმძღვანელის კაბინეტში, მოხსენებები ძველ
საქმეებზე, ახალი დავალებების განხილვა. თათბირის
დასასრულს კი განყოფილების ხელმძღვანელმა დარჩენა
სთხოვა და, როგორც კი მარტონი აღმოჩნდნენ, საქაღალდე
გაუწოდა – ამ მასალებს გადახედეო.
„რაღა მე შემარჩია ამხელა განყოფილებაში, – უკმაყოფილოდ

გაიფიქრა მურთაზმა , – სამი საქმე ერთად მიმყავს და ორ საქმეზე
სასამართლოში მიწევს პროცესზე ყოფნა. ახალი საქმე ხელს
შემიშლის მუშაობაში. მერე ისევ მე უნდა მომდგნენ
საყვედურებით, საქმის წარმოების ვადებს არღვევო!“
– ვიცი, რასაც ფიქრობ, – განყოფილების ხელმძღვანელს არ

გამოჰპარვია მისი უკმაყოფილო გამოხედვა, – ამქვეყნად არ
მეგულება გამომძიებელი, რომელსაც ახალი საქმის დამატება
უნდოდეს, მაგრამ, რა ვქნა, შენც კარგად იცი, რა პირობებში
გვიწევს მუშაობა... არ გაგიჭირდება, რთული საქმე არ არის,
გამოძიებაც კი არ დაგჭირდება.
– რა საქმეა? – საქაღალდეს დახედა მურთაზმა.
– ისეთი არაფერი... საზღვრის ყალბი პასპორტით გადმოკვეთა.
რომელიც შემდგომ ჩხუბსა და მკვლელობაში გადაიზარდა.

ამასთან, ეკას მამა იყო ის ადვოკატი, რომელიც გეგეშიძეს
იცავდა.
– რა მოგივიდა, ცუდად ხომ არ ხარ? – განყოფილების
ხელმძღვანელმა უმალ შენიშნა მის სახეზე მომხდარი

ცვლილება.
– როდის დააპატიმრეს? – მურთაზი მძიმედ დაეშვა სკამზე.
– ორი დღის წინ.
მურთაზი წამით ჩაფიქრდა და შემდეგ თქვა:
– ამ საქმეს ვერ ავიღებ!
– რატომ? – მოიღრუბლა განყოფილების ხელმძღვანელი.
– ვერ ავიღებ, – მექანიკურად გაიმეორა მურთაზმა .
– გასაგებია, მაგრამ, მიზეზი უნდა ამიხსნა.
– მამამისს კარგად ვიცნობ, ჩვენი კოლეგაა.
– ეგ მეც ვიცი, მაგრამ, რა ვქნათ, როგორ მოვიქცეთ?

ოფიციალურად ჩავწეროთ კონსტიტუციაში, ყველა იურისტის
შვილი პასუხისმგებლობისგან გათავისუფლებულიაო?! ეკა
– ძალიან მარტივად მიხსნი ვითარებას, გურამ. განყოფილებაში

ოცზე მეტი გამომძიებელია და ეს საქმე ჩემთან შემთხვევით ვერ
მოხვდებოდა.
– კარგი.... ჩანს, შენც ხვდები, რაშიცაა საქმე, – გურამი დაჯდა,
სიგარეტს მოუკიდა და ლაპარაკი განაგრძო: – ამ საქმის შენთვის

გადმოცემა მე არ გადამიწყვეტია. სახელები და თანამდებობები
გჭირდება?
– არა... ისედაც ვხვდები, – ყრუდ ჩაილაპარაკა მურთაზმა.
– ნაღდად ვერ ვხვდები, რამ გააგიჟა ეს ქალი? წესიერ ოჯახში

გაზრდილი, წესიერი გოგო როგორ გადაეკიდა ქურდსა და
მკვლელ გეგეშიძეს?.. იმ არაკაცის მიზეზით მიატოვა
სერიოზული სამსახური...
– ესე იგი, არ შევმცდარვარ , – ამოიოხრა მურთაზმა.
– ჰო, არ შემცდარხარ. ნუცუბიძის ინტერესი არავის აქვს, ჩვენ

გეგეშიძე გვჭირდება.
– ჩემი ხელით გინდათ მაგ ეკლის ამოძირკვა?

– ეს მარტო შენი საქმე არ არის. ნუ გეშინია, ერთად ვიმუშავებთ.
გეტყობა ახალი კაცი რომ ხარ პროკურატურაში მარტო
– გეგეშიძის საქმეზე ერთი და ორი გამომძიებელი კი არა,

მთელი ჯგუფები მუშაობდნენ. მათგან ზოგი უმუშევარი დარჩა,
ზოგი სასაფლაოზეა, ზოგს კი საფლავიც არ ეღირსა. დღემდე ვერ
გაარკვიეს, სად გააქრო ის ხალხი იმ მკვლელმა.
– მე კარგად გავეცანი გეგეშიძის დოსიეს და იმ დასკვნამდე

მივედი, რომ ეს პიროვნება სასწრაფოდ უნდა შევაჩეროთ. მან
უკვე დაკარგა კონტროლი და ყოველი დანაშაულის შემდეგ
უფრო აგრესიული და თავზეხელაღებული ხდება.
– თუ ეს საქმე გეგეშიძეს ეხება, რა შუაშია ნუცუბიძე? – განაგრძო

მურთაზმა.
– ჰო, საქმეს დავუბრუნდეთ ... ჩვენი მონაცემებით, გეგეშიძე

გარკვეული პერიოდის წინ ეკა ნუცუბიძესთან და თავის
შვილთან ერთად უკრაინიდან ჩამოვიდა საქართველოში.

სამივეს ჰქონდა უკრაინის მოქალაქეობის დამადასტურებელი
ყალბი პასპორტები. შემდგომ ისინი ისევ გაემგზავრნენ
საქართველოდან , მაგრამ, მათი საქართველოდან გასვლა არც
ერთ საბაჟოზე არ დაფიქსირებულა. ორი დღის წინ კი, ნუცუბიძე
იმავე ყალბი პასპორტით ცდილობდა საქართველოში
შემოსვლას.
– ერთი რამ ვერ გამიგია: მე კარგად ვიცნობ მის ოჯახსაც და

თავად ეკასაც. კარგი ჟურნალისტი იყო, რამდენიმე წელი
გაზეთის რედაქტორად იმუშავა, შემდეგ პრეზიდენტის
პრესსამსახურში გადაიყვანეს.
– რა მნიშვნელობა აქვს მის წარსულს? – შეაწყვეტინა გურამმა, –

მართალი ხარ, მშვენიერი კარიერა ჰქონდა, მაგრამ ყველაფერს
მიაფურთხა და იმ მკვლელს გაეკიდა.
– არა, არა, – თავი გაიქნია მურთაზმა, – მე სხვა რამ ვიგულისხმე.
ნუცუბიძეებს იმდენი ნაცნობ-მეგობარი მაინც ჰყავთ თბილისში,

ეკა ციხეში რომ არ გააჩერონ. ვის და რა ინტერესი აქვს მისი
საკანში გამოკეტვის?
– ანუ, შენ გაინტერესებს, რას ელიან შენგან?
– ჰო – ესეც მაინტერესებს.
– განსაკუთრებულს არაფერს. არსებობს ოპერატიული

ინფორმაცია, რომ ნუცუბიძე გეგეშიძესთან იმყოფებოდა.
რისთვის ჩამოვიდა საქართველოში – უცნობია. შესაძლოა,
პირად საქმეებზე, შესაძლოა – გეგეშიძის დავალებას ასრულებს
და ამას შენ გაარკვევ. მაგრამ, ოპერაციას სხვა მიზანი აქვს:
დარწმუნებულები ვართ, რომ გეგეშიძე მასთან ურთიერთობის
დაგვეხმარება. ყველაზე კარგი იქნება, საქართველოში

ჩამოსვლაზე თუ დავიყოლიებთ.
– აქ ჩამოსვლაზე ?! – შიშით გახედა მურთაზმა.
– კარგი რა, მურთაზ! – გაღიზიანდა გურამი, – არ გვეკადრება

პროკურატურის თანამშრომლებს კრიმინალზე და მკვლელზე
ასე ლაპარაკი!
– არა მგონია, აქ ჩამოსვლა გაბედოს, ამისთვის

განსაკუთრებული მიზეზი უნდა ჰქონდეს.
– ეკა ნუცუბიძე უმნიშვნელო მიზეზი გგონია?
– როგორც წესი, გეგეშიძის ყაიდის კრიმინალები ძალიან

გულგრილები არიან საყვარლების მიმართ.
– გეთანხმები, – თავი დაუქნია გურამმა, – მაგრამ, მისი დოსიეს

გაცნობისას ზოგიერთი საინტერესო მონაცემი ვნახე: მას
ახლგაზრდობიდანვე განსაკუთრებული დამოკიდებულება
ჰქონდა ნუცუბიძესთან; ციხეშიც მის დაბადების დღეზე
;
მომხდარი ჩხუბის გამო მოხვდა ძიების დროს და
სასამართლოზეც ნუცუბიძის მამა იცავდა. შემდგომი
პატიმრობისას იცავდა უკვე ჟურნალისტი ნუცუბიძე.
ჭ ს სმ ბ ს ს ნ ბ ძ მ ს რ
– შენ ახლოს არ იცნობ ნუცუბიძეს. გეგეშიძემ აუბნია გონება,

თორემ დანარჩენში ...
– ვიცი, ვიცი... დიშოვკას არავინ აიყვანდა პრეზიდენტის

პრესსამსახურში.
– ერთი რამ ვერ გავიგე, გურამ, – განაგრძო მურთაზმა, – მე

ჩვეულებრივად ვიმუშავებ ნუცუბიძესთან, მაგრამ, როგორ
გავალ ამით გეგეშიძეზე?
– შენ ამას არავინ გავალებს. უბრალოდ, იმოქმედე ძიების

ინტერესებიდან გამომდინარე. ნუცუბიძესა და მის ახლობლებს
აგრძნობინე, რომ მათი ავტორიტეტი და პროკურატურაში
მისვლა-მოსვლა ეკას პატიმრობისგან ვერ იხსნის. შექმენი
ვითარება, რომელშიც გეგეშიძის ამოქმედება გარდაუვალი
გახდება, დანარჩენს კი სამინისტრო მოაგვარებს: ისინი

კონტროლს დააწესებენ ნუცუბიძისა და გეგეშიძის ყველა
ახლობელზე და, თუ გეგეშიძე სადმე გამოჩნდა, აქტიურ
მოქმედებაზე გადავლენ.
– რატომ არიან დაინტერესებულები გეგეშიძით. ასე იყო თუ ისე,

სროკები მოიხადა და აქაურობას გაეცალა. თუ ასე აწუხებს
უკრაინას, თავად აიყვანონ.
მონაცემებიც კმარა. ისე გათავხედდა, რომ შვილთან და

საყვარელთან ერთად გაბედა ჩამოსვლა. შენ წარმოიდგინე,
ქალებთან ყოფნის დროს რომ ბედავს ამდენს, მარტო ან თავის
პადელნიკებთან ერთად რაზეა წამსვლელი. რასაც ახლა გეტყვი,
საიდუმლო ინფორმაციაა და ამ კაბინეტის კედლებს არ უნდა
გასცდეს. ოპერაციის საბოლოო მიზანი მეც არ ვიცი. მხოლოდ ის
მითხრეს, რომ მის მიმართ ერთობლივი ოპერაცია
მიმდინარეობს.
– უკრაინელებთან ერთად? – ჰკითხა მურთაზმა.
– არა მხოლოდ უკრაინელებთან, მაგან რუსებსაც გაუჩინა თავის

სატკივარი და ისინიც ჩართულები არიან საქმეში. ასე რომ,
მოჰკიდე ხელი საქმეს და იმუშავე. შინაურულად გეტყვი, რომ
შენზე დიდ იმედებს ამყარებენ.
– მეც შინაურულად გეტყვი: მერჩივნა, სხვას ემუშავა ამ საქმეზე!
– ასე როგორ დაგაფრთხო ერთმა კრიმინალმა? – გაეცინა გურამს.
– ჩემი და მაგის შეხვედრა ყოველთვის ცუდად მთავრდებოდა.

დღემდე მახსოვს ის დილა, მისი საქმე რომ მომცეს. ზუსტად
შენსავით მელაპარაკებოდა საგამოძიებოს უფროსი: კანფეტივით
საქმეა, გამოძიებაც არ სჭირდება, მოწმეები არიან, მკვლელი
– ჰოდა, ხომ გაგიგია, ღმერთი სამობით არისო. ჩავამთავროთ ეს

საქმე და, პირობას გაძლევ, რომ გეგეშიძეს ვეღარასოდეს
შეხვდები, – გაიცინა გურამმა და საქაღალდე ახლოს მიუწია.
***
შავი „მერსედესი” თითქმის უხმაუროდ, მძიმე ტაატით

მოახლოვდა და მის გვერდით შედგა. მანქანაში მუქი ფერის
ლაბადებში გამოწყობილი, ორმოციოდე წლის ორი მამაკაცი
იჯდა. ნიკოლაიმ ისინი სახლიდან გამოსვლისთანავე შენიშნა.
მოეჩვენა, რომ მამაკაცები მას უთვალთვალებდნენ , რადგან,

სადარბაზოდან გამოსვლისას ერთ-ერთმა მგზავრმა მძღოლს
მასზე მიანიშნა. ამის შემჩნევისას ნიკოლაიმ ინსტინქტურად
მოსინჯა უბეში პისტოლეტი და სწრაფი ნაბიჯით წავიდა იქვე
მდგარი თავისი მანქანისკენ. „მერსედესი” მაშინვე ადგილიდან
დაიძრა და უკან მიჰყვა. ნიკოლაი მაშინვე შებრუნდა,
პისტოლეტზე დამცველი გახსნა და დაჟინებული მზერით
ჩააშტერდა მძღოლს. დაუპატიჟებელი სტუმრების საქციელი
უცნაურად ეჩვენებოდა, მაგრამ ინსტინქტურად გრძნობდა, რომ
მათ ავი განზრახვა არ ამოძრავებდათ. ამასობაში „მერსედესის ”

მინა დაეშვა და მძღოლმა მშვიდად თქვა:
– ნუ ღელავთ ნიკოლაი პეტროვიჩ ჩვენ ბორის მიხაილოვიჩის
– მასთან უნდა მიგიყვანოთ.

– რაო?! – ბრაზით წამოისროლა ნიკოლაიმ, – ჩემთან შეხვედრა
თუ უნდა, თავად შემითანხმდეს!
პასუხად მამაკაცმა მობილური ტელეფონი ამოიღო, თითების

სწრაფი მოძრაობით აკრიფა ნომერი და მას გაუწოდა. ორიოდ
ზუმერის შემდეგ, ყურმილიდან მალიშევის ხმა გაისმა:
– გამარჯობა, ნიკოლაი. გადმოგცეს ჩემი დანაბარები?
– ?! –
რას ნიშნავს ყოველივე ეს უკმაყოფილო ტონით თქვა
ნიკოლაიმ.
– იმას, რომ სასწრაფოდ უნდა შემხვდე! – მბრძანებლურად

უპასუხა მალიშევმა.
– ამისთვის არსებობს ტელეფონი. შეგეძლო, დაგერეკა და

წინასწარ შეგეთანხმებინა შეხვედრა.
– ამჯერად ყველა ფორმალობის გვერდზე გადადება მოგიწევს!
– რამე ხომ არ გეშლება, ბორის?! დაგავიწყდა, ვის ელაპარაკები?!

შენი კანტორის ოპერი ხომ არ გგონივარ?!
– ჩემი კანტორის ოპერი რომ იყო, ხელბორკილდადებულს
გავთავისუფლდები, დაგიკავშირდები და შეხვედრის დროსა და

ადგილზე შეგითანხმდები, – უპასუხა ნიკოლაიმ.
– კოლია... კოლია... – ირონიით ჩაილაპარაკა მალიშევმა, –

ამდენწლიანი ურთიერთობის შემდეგ მაინც ვერ ისწავლე ჩემი
წესები? მე შენ კი არ გეპატიჟები, მე გიბრძანებ და, თუ ახლავე არ

ჩაჯდები მანქანაში, ბიჭები საბარგულში ჩაგტენიან და ისე
მოგიყვანენ ჩემთან!
ნიკოლაიმ შეფარული მზერა ესროლა მანქანაში მყოფთ. მათმა
გამოხედვამ აგრძნობინა, რომ მალიშევი არ აჭარბებდა. ისინი

მხოლოდ საუბრის დასასრულს ელოდნენ, შემდეგ კი...
– კარგი, ბორია. შეგხვდები, – შემრიგებლურად თქვა ნიკოლაიმ,

მობილური ტელეფონი გათიშა და მანქანაში ჩაჯდა.
„მერსედესი” დიდი სისწრაფით მიუყვებოდა მოსკოვი-მინსკის

საგზაო მაგისტრალს. ნიკოლაის წარმოდგენა არ ჰქონდა, სად
მიდიოდნენ, მაგრამ, თანამგზავრებისთვის არაფერი უკითხავს
– იცოდა, რომ ისინი მაინც არაფერს ეტყოდნენ. თანაც,
თავიდანვე ხვდებოდა, რომ ასეთი საუბრის შემდეგ მალიშევი

თავის სამუშაო კაბინეტში არ მიიწვევდა.
„მაინც რა უნდა. რამ გააცოფა ასე? არადა, ნამდვილად
თავისუფლად ეჭირა: ხუმრობდა, მდივან გოგონებს რამდენიმე

ანეკდოტიც მოუყვა და გულიანადაც აცინა. იმ წუთებში ის
სრულიად არ ჰგავდა უშიშროების ფედერალური სამსახურის
პოლკოვნიკს, მაგრამ, ნიკოლაიმ კარგად იცოდა, რომ ამ
ელეგანტური კოსტიუმის, „ჯაგერის” ფირმის ოქროს საათისა და
ბრილიანტისთვლიანი ბეჭდის მიღმა იმალებოდა საიდუმლო
განყოფილების ხელმძღვანელი, რომელიც შიშის ზარს სცემდა
მრავალ ადამიანს.
– ეს რა გოგონები გყოლიათ პროკურატურაში, ნიკოლაი! –

თვალი ჩაუკრა მდივანი გოგონების გარემოცვაში მყოფმა
მალიშევმა, – ადრე რომ მცოდნოდა , დაუფიქრებლად
მივატოვებდი სამსახურს და თქვენთან გადმოვბარგდებოდი.
იქნებ, ახლაც არ იყოს გვიან?! თქვენ რას იტყვით, გოგონებო?
– ხუმრობთ, ბორის მიხაილოვიჩ. თითქოს არ ვიცოდეთ,

როგორი ქალები გყავთ სამსახურში, – პასუხობდნენ გოგონები.
– არა, ღმერთმანი, – მალიშევმა სასწრაფოდ გადაიწერა

პირჯვარი, – ერთი გაჩვენათ, ვისთან მიწევს მუშაობა!
კომპიუტერის მოხმარებაც კი არ იციან, ძველებურად
საქაღალდებიით მიდი-მოდიან. წარმოიდგინეთ ქალი,
რომელიც ქაღალდის სუნის დასაფარად სუნამო კრასნაია
ჩურჩულებდნენ, რომ ჯერ კიდევ ლავრენტი ბერიას დროს

მუშაობდა უშიშროების სამსახურშიო.
– აი, ხედავთ? ნიკოლაი პეტროვიჩიც იცინის, პროკურატურა კი

მოკლებულია იუმორის გრძნობას. ესე იგი, სიმართლე მითქვამს.
მორჩა, გადაწყვეტილია, ახლავე შევუთანხმდები ნიკოლაი

პეტროვიჩს. იმედია, კარისკაცად მაინც მიმიღებს. დროებით,
გოგონებო, – მალიშევმა მკლავი გამოსდო ნიკოლაის და
დერეფნის გასწვრივ გაიყოლა, – კარგი ამინდია, პეტროვიჩ. რას
იტყვი, სუფთა ჰაერზე ხომ არ გავიაროთ?
ნიკოლაი მიხვდა, რომ მალიშევს სერიოზულ საკითხზე სურდა

საუბარი. ის ხელმძღვანელობდა დევიზით: „თანამედროვე
აღჭურვილობით ნებისმიერი სათავსოს მოსმენა შეიძლება,
მაგრამ ჯერჯერობით ვერავინ ახერხებს მთელი ცისქვეშეთის
გადაქოთებასო”. მიხვდა თემასაც – ვალერი რიჟკოვი, რამდენიმე
დღის წინ პროკურატურის შესასვლელთან მოკლული „ეფესბეს”
პოლკოვნიკი. მისი მოლოდინი გამართლდა: როგორც კი ისინი
უახლოეს სკვერში აღმოჩნდნენ, მალიშევმა სწორედ მასზე
წამოიწყო საუბარი.
– რა ეტაპზეა ვალერის მკვლელობის საქმის გამოძიება?
ჰქონდა აფხაზ კანონიერ ქურდებთან – ჩაჩბასა და გუნბასთან და

ჩეჩენ კრიმინალთან გამზათთან. გარდა ამისა, „ეფესბეს”
აწგარდაცვლილი პოლკოვნიკი მხილებული იყო ახლო
კავშირში არაბ ტერორისტ ნეჯეთთან, რომელიც აქტიურად
მონაწილეობდა ჩეჩნეთის ომში. თუმცა, ამას განსაკუთრებით არ
გაუკვირვებია რიბკინი და ნიკოლაი. მათ მიაჩნდათ, რომ
რიჟკოვის ასეთ კომპანიაში აღმოჩენა მის სამსახურებრივ
საქმიანობას უკავშირდებოდა, ანუ, ის „ეფესბეს” დავალებას
ასრულებდა. მაგრამ, შემდგომ განვითარებულმა მოვლენებმა
ყველაფერი თავდაყირა დააყენა. რიჟკოვს მარტივი
განმარტებით შეეძლო მის მიმართ ძიების შეჩერება – საკმარისი
იყო, ეთქვა: „ვმოქმედებდი სახელმწიფოს ინტერესებიდან
გამომდინარე,“ – მორჩა და დამთავრდა, მას აღარავინ
დაუსვამდა ზედმეტ კითხვებს – როგორც წესი, პროკურატურას
არ უყვარდა „ეფესბეს” საქმეებში ცხვირის ჩაყოფა. მაგრამ, ამის
ნაცვლად, რიჟკოვი ღია შეტევაზე გადმოვიდა და უცერემონიოდ
დაემუქრა გამომძიებელ რიბკინს, რომ, თუ ძიებას არ
შეაჩერებდა, მასაც დაღუპული კრიმინალების გზას
გაუყენებდნენ. საბედნიეროდ, მან ვერ მოასწრო დანაპირების
სისრულეში მოყვანა – ის საუბრის დასრულებიდან ათი წუთის
შემდეგ, პროკურატურიდან გასვლისას მოკლეს. დაუწერელი
ნიკოლაის გასაოცრად, „ეფესბეს” პროკურატურისთვის მსგავსი

მოთხოვნით არ მიუმართავს. პირველი „ეფესბეშნიკი,” რომელიც
საქმით დაინტერესდა, მალიშევი იყო. თანაც მან ამ საქმეზე
საუბრისთვის პროკურატურის ან „ეფესბეს” რომელიმე
კაბინეტი კი არა, ნაყინით სახემოსვრილი ბავშვებით სავსე
სკვერი შეარჩია.
– ჯერჯერობით ვერაფრით დავიტრაბახებთ. მიმდინარეობს

ნივთმტკიცებების შეგროვებისა და შეფასების პროცესი.
უახლოეს...
– რად გინდა ეს ოფიციალური ტონი, კოლია?
– შეაწყვეტინა მალიშევმა, – ჩვენ ხომ თათბირზე არ ვართ.

ვისაუბროთ, როგორც მეგობრებმა.
– კონკრეტულად რა გაინტერესებს? – ჰკითხა ნიკოლაიმ.
– შენ ხომ ხვდები, რომ რიჟკოვის მკვლელობის საქმე

განსაკუთრებულ აღრიცხვაზეა აყვანილი.
– თავისთავად, – თავი დაუქნია ნიკოლაიმ.
– არსებობს ვერსია, რომ მკვლელობა ქართველმა კრიმინალმა ,

ვინმე გეგეშიძემ დაუკვეთა.
– ერთობ ბუნდოვანი ვითარება შეიქმნა. შემთხვევის ადგილზე
სამი დამწვარი გვამი აღმოაჩინეს. სავარაუდოდ, ერთ-ერთი
მათგანი გეგეშიძე უნდა იყოს, მაგრამ, ამას მხოლოდ
სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზის ჩატარებით
დავადგენთ.
მალიშევმა რამდენიმე ნაბიჯი უხმოდ გადადგა, სიგარეტს

მოუკიდა, ღრმა ნაფაზი დაარტყა და ლაპარაკი განაგრძო:
– შენი გონიერების იმედი რომ არ მქონდეს, ამ საქმეზე საუბარს
არ დავიწყდები. ერთი დელიკატური საკითხი უნდა

მოვაგვაროთ, კოლია.
– რა საკითხი?
– მე მგონი, ორივეს საკმაო გამოცდილება გვაქვს იმ დასკვნის

გამოსატანად, რომ გეგეშიძე არ დაღუპულა.
– ვარაუდის დონეზე თუ დაგეთანხმები. მე იურისტი ვარ, ბორია
და, ვითარებას მხოლოდ ფაქტებით ვაფასებ. შესაძლოა, გეგეშიძე
მართლაც დაიღუპა, შესაძლოა – არა. ისე, დაღუპვა მისი
სიცოცხლისა და „მოღვაწეობის” ლოგიკური დასასრული
იქნებოდა. ისტორიას არ ახსოვს კრიმინალი, რომელმაც
სისტემასთან დაპირისპირებას გაუძლო. სახელმწიფო მანქანამ,
– მე უკვე გითხარი: ვხელმძღვანელობ ფაქტებით და მხოლოდ
ფაქტებით.
– ეს არის ის დელიკატური საკითხი, რომელზეც მინდა საუბარი.
– ყურადღებით გისმენ, – გახედა ნიკოლაიმ.
– მე შემოგთავაზებ მოვლენების განვითარების ორ ვარიანტს:

პირველი – გეგეშიძე მკვდარია. ასეთ შემთხვევაში, რა დარჩენია
შენს გამომძიებელს? მას მიაწერს „ეფესბეს” ოფიცრის
მკვლელობას და ეჭვმიტანილის დაღუპვის მოტივით დახურავს
საქმეს. მეთანხმები?
– თავისთავად. ექსპერტიზა რამდენიმე დღეში გადმომცემს

დასკვნას და, თუ დადასტურდა , რომ გეგეშიძე მკვდარია, საქმე
დაიხურება, – უპასუხა ნიკოლაიმ.
– მეორე ვარიანტი – გეგეშიძე ცოცხალია.
– ასეთ შემთხვევაში, ძიება ავტომატურად გაგრძელდება. ჩვენ

მანამდე არ შევჩერდებით, სანამ ის საბრალდებო სკამზე არ
აღმოჩნდება.
– არა!.. ასეთ შემთხვევაში დავუბრუნდებით პირველ ვარიანტს.

შენი გამომძიებელი მას დაღუპულად გამოაცხადებს და...
– არ გვინდა ემოციები, პრაგმატულად მივუდგეთ საკითხს.
ობივატელისთვის მნიშვნელობა არ აქვს, ცოცხალია თუ არა
გეგეშიძე, მისთვის მთავარია, რას ვეტყვით ჩვენ!.. ჩვენ კი
ვეტყვით: „ცუდი“ მკვდარია. იძინეთ მშვიდად!..
– არ ვიცი, როგორ საზღვრავს „ეფესბე” საკუთარი მოქმედების

პრინციპებს, მაგრამ, ჩემთან, პროკურატურაში , ასეთი
საკითხების მიმართ სრულიად სხვა მიდგომა გვაქვს! – ცივად
წარმოთქვა ნიკოლაიმ.
– ჩვენი უწყებები მხოლოდ ერთი – სახელმწიფოს ინტერესების

დაცვის პრინციპით მოქმედებენ! – მშვიდად დაუბრუნა
მალიშევმა.
– და სახელმწიფოს ინტერესებში შედის რამდენიმე ადამიანის
მკვლელობაში ეჭვმიტანილის ხელშეუხებლობა?! – გაოცებით

ჰკითხა ნიკოლაიმ.
– მე არ მითქვამს ხელშეუხებლობა, უბრალოდ, გარკვეული

პერიოდის განმავლობაში ის ოფიციალურად გარდაცვლილად
უნდა ირიცხებოდეს.
– რამდენ ხანს უნდა გაგრძელდეს ეს „გარკვეული პერიოდი”?
პ რ სმ ხ ნ ბ ბ ნ მ მ ნ რ პ ს ხ
აღრიცხვაში გეგეშიძე გარდაცვლილთა სიაში იქნება
მოხსენიებული, ის მოკვდება კიდეც!
ნიკოლაი ჩაფიქრდა. ის ვერ ხვდებოდა, რატომ უნდა ყოფილიყო

„ეფესბე” გეგეშიძის გარდაცვლილად გამოცხადებაში
დაინტერესებული. ამაზე კითხვის დასმა, უბრალოდ,

სისულელედ ეჩვენებოდა. მაგრამ, ერთი რამ ნამდვილად
გასაგები იყო: მალიშევმა საუბრის დასაწყისშივე უთხრა, რომ ეს
საქმე განსაკუთრებულ აღრიცხვაზე იყო აყვანილი. ეს კი იმას
ნიშნავდა, რომ მალიშევი თავისი სახელით არ ელაპარაკებოდა.
ის დავალებას ასრულებდა. ვისგან უნდა მიეღო მას ასეთი
დავალება? – ამის გაფიქრებისას ნიკოლაის ტანში ჟრუანტელმა
დაუარა. მას მხოლოდ რამდენიმე ადამიანი ეგულებოდა,
რომლებიც მალიშევს ასეთ დავალებას მისცემდნენ.
– მაინც, რას ელით ჩემგან? – ფიქრს მოსწყდა ნიკოლაი.
– განსაკუთრებულ არაფერს. „ეფესბე” არ ჩაერევა

პროკურატურის საქმიანობაში, მით უმეტეს, მაშინ, როდესაც
ჩემი უწყება შენს სამსახურს ოფიციალური თხოვნით ვერ
მიმართავს. ჩვენ უფრო მარტივ გზას ვირჩევთ – ასე დროსაც
ნაკლებს დავხარჯავთ და ენერგიასაც. საქმეს შენი
გამომძიებელი იგორ რიბკინი იძიებს შენ როგორც
– გარკვეული პერიოდის შემდეგ სტატისტიკის გასწორებას.
– ერთი რამ მინდა გკითხო: „ეფესბეს” შეუძლია ძიებისთვის
გამოითხოვოს საქმე. დარწმუნებული იყავი, რომ სიხარულით
გადმოგცემთ. რატომ არ აკეთებთ ამას?
– მოდი, ასე აგიხსნი: გამთენიისას ერთი მამაკაცი გვარიანად

მთვრალი და პომადით მოსვრილი დაბრუნდა შინ.
გაშმაგებული მეორე ნახევარი ეკითხება: სად ბრძანდებოდი,
ვაჟბატონოო?! მამაკაცმა უპასუხა: ძალიან დაღლილი ვარ,
ძვირფასო, და, მოდი, შენ თვითონ მოიფიქრე, სად ვიყავი

მთელი ღამეო. დაახლოებით იგივე ვითარებაში ვიმყოფებით
ჩვენც.
„გასაგებია. ჩვენი „ყოვლისშემძლე ” სპეცსამსახური
პასუხისმგებლობას გაურბის. ისინი რაღაც არაოფიციალურ

ოპერაციას ატარებენ, მაგრამ, საკუთარ ძალებში
დარწმუნებულები არ არიან და წარუმატებლობის შემთხვევაში
ჩვენ უნდა გვაქციონ განტევების ვაცებად: ჩვენ შეგვაწმენდენ
ხელს – განაცხადებენ, რომ საქმეს ჩვენ ვიძიებდით და, აქედან
გამომდინარე, ყველაფერზე ჩვენ ვაგებთ პასუხს,“ – გაიფიქრა
– როგორც გავიგე, შენ თანახმა ხარ და მხოლოდ გამომძიებლის
საკითხია მოსაგვარებელი!
– შესაძლოა... უბრალოდ, ვითვალისწინებ იმას, რაც შეიძლება

მოჰყვეს ჩემს უარს.
– ხედავ, რა მარტივია შეთანხმება, როცა გადაწყვეტილებას

ემოციის გარეშე იღებ?! შენი გამომძიებელი ამ აზრს არ
იზიარებს?
– ვშიშობ რომ არ იზიარებს.
– მაშინ, შენ უნდა დაეხმარო სწორი გადაწყვეტილების მიღებაში

– ეს ხომ ძალიან მარტივია. თუ გაჯიუტდა, საქმე სხვა,
შედარებით საღად მოაზროვნე გამომძიებელს გადაეცი.
– ეს უკვე დეტალებია, მაგრამ, რა მოვუხერხო სასამართლო -

სამედიცინო ექსპერტიზის დასკვნას? გვამები უკვე
ექსპერტიზაზეა წარდგენილი. თუ ექსპერტმა დაასკვნა, რომ
გეგეშიძე მანქანაში არ დამწვარა, გარდაცვლილად მისი
გამოცხადება აღარ მოხერხდება.
– დასკვნა არ იქნება, – მშვიდად თქვა მალიშევმა.
– როგორ თუ, არ იქნება?! – გაუკვირდა ნიკოლაის.
– ესე იგი, როცა პროკურატურაში მოხვედი, უკვე იცოდი ამის
შესახებ?
– თავისთავად... „ფირმა ვენიკი ნე ვიაჟეტ!..“ – პროფესიული

ჟარგონით უპასუხა მალიშევმა, – საწყენად ნუ მიიღებ ამას.
დამეთანხმე, რომ შენც გაგიმარტივე ამოცანა. ოფიციალურად

გეგეშიძე მკვდარია, გვამიც აღარ არსებობს – ვინ არ დაეთანხმება
ძიების ასეთ ვითარებაში შეწყვეტას? რა თქმა უნდა, იმ
შემთხვევის გარდა თუ გეგეშიძე წითელ მოედანზე არ მოაწყობს
საპროტესტო აქციას – ვინ მოგცათ ჩემი მკვდრად გამოცხადების
უფლებაო. მაგრამ, არა მგონია, მას ასეთი მიზნები
ამოძრავებდეს!
– ყველაფერი უჩემოდ მოგიგვარებია, – ჩაილაპარაკა ნიკოლაიმ.
– მართალი ხარ. ხედავ, რა უსამართლოა ცხოვრება?! – ჩვენ

ვწვალობთ, ვაგვარებთ საჭირბოროტო საკითხებს, დაფნის
გვირგვინი კი სხვას ერგება. ამ შემთხვევაში – შენ და შენს
გამომძიებელს. რა გენაღვლება, ნიკოლაი, დატკბი ცხოვრებით.
რიბკინს მადლობა გამოუცხადე პირად საქმეში შეტანით –
ახალგაზრდა კაცია, ყველაფერი წინ აქვს და სამომავლოდ
გამოადგება. შეგიძლია, პრემიით წაახალისო და რიგგარეშე
შვებულებაშიც გაუშვა თანაც ნუ დაიტანჯები იმაზე ფიქრით
– ჩემთვის მთავარი შენი თანხმობა იყო და ამისთვის
გულწრფელად გიხდი მადლობას. რაც მთავარია, ერთმანეთს
გავუგეთ და ჩვენი პოზიციები შევაჯერეთ. დანარჩენი
მთლიანად შენთვის მომინდვია. მე მხოლოდ ერთ რჩევას
მოგცემ: მოდი, ყველაფერს რეალისტური სახე მივცეთ – ნუ
დავარღვევთ ვადებს. დაე, რიბკინმა სრულფასოვანი მოკვლევა
ჩაატაროს და დამაჯერებელი საბაბი მისცეს ძიების შეწყვეტას. მე
არსად მეჩქარება, ჩემი გეგმა ძიების შეწყვეტის გარეშეც
ვითარდება. დანარჩენი კი დროის საკითხია...
– კეთილი... კიდევ რამე ხომ არ დაგვრჩა შესათანხმებელი? –

ჰკითხა ნიკოლაიმ.
– მხოლოდ ერთი რამ: შეთანხმება უნდა აღვნიშნოთ.

სიმართლეს გეტყვი, მართლა მომეწონა თქვენი სამდივნოს
გოგონები. სადმე ხომ არ...
– არა, არა... – აჩქარდა ნიკოლაი, – სხვა დროისთვის გადავდოთ.
– კეთილი, – უპასუხა მალიშევმა და შეთანხმების ნიშნად ხელი

.
ჩამოართვა
ნიკოლაის ერთობ არ მოსწონდა ვითარება, რომელშიც
აღმოჩნდა. უფრო მეტიც – სულს უხუთავდა საკუთარი
გამომდინარე, ეს საკითხი მისთვის უკვე გადაწყვეტილი იყო.
რჩებოდა მხოლოდ ერთი საქმის მოგვარება – ძიების შეწყვეტა
და გეგეშიძისა და მასთან დაკავშირებული უსიამოვნო
ისტორიის დავიწყება. მაგრამ, მისთვის მოულოდნელად,
რიბკინი შეეწინააღმდეგა – უარი თქვა ძიების შეწყვეტაზე;
უფრო მეტიც, სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზის
წინააღმდეგ მოკვლევის დაწყება მოითხოვა. გამომძიებლის
მოულოდნელ გაჯიუტებას მალიშევისთვის გარკვეული
სირთულეების შექმნა შეეძლო, რაც თავად ნიკოლაის არ სურდა.
მალიშევი სიტყვის კაცი იყო. თავადაც არასდროს არღვევდა

მიცემულ პირობას და სხვებისგანაც იმავეს მოითხოვდა.
ვითარებას ისიც ამძაფრებდა, რომ ნიკოლაის არ შეეძლო,
გამომძიებლისთვის ეთქვა, ძიება „ეფესბეს” სურვილით უნდა
შევწყვიტოთ და ამის რეალური მიზეზი მეც არ ვიციო. ბუნებით
სამართლიანობისმოყვარული რიბკინი ამას არ შეურიგდებოდა
და, შესაძლოა, საჩივრით გენერალური პროკურატურისთვის
მიემართა. საბოლოოდ, ნიკოლაის მაინც მოუწია იმის გაკეთება,
რაც ყველაზე ძალიან არ სურდა – რიბკინს იძულებით
ჩამოართვა საქმე და წარმოებისთვის სხვა გამომძიებელს
გადასცა. ძიების შეწყვეტის დადგენილების ნახვისას მალიშევს
უმალ მოხვდა თვალში უცხო გვარი.
– გამომძიებლების უმრავლესობა მტკივნეულად აღიქვამს
საქმიდან ჩამოშორებას, იგორმა კი არნახული ენერგია შეალია ამ
საქმეს.
– ესე იგი, წინააღმდეგი იყო? – ჰკითხა მალიშევმა.
– წინააღმდეგი იყო, მაგრამ, მაინც დავიყოლიე.
– დარწმუნებული ხარ, რომ რიბკინი პრობლემებს არ შექმნის?
– აბსოლუტურად. მასზე მე ვარ პასუხისმგებელი.
მალიშევი მცირე ხნით ჩააცქერდა თვალებში და შემდეგ თქვა;

– კეთილი, ნიკოლაი, გენდობი...
„მერსედესმა” უკან მოიტოვა კორომში წამოჭიმული აგარაკები

და მწვანედ მოლივლივე ტბის პირას შედგა. ტბის სიახლოვეს
ორი შავი „ბლაზერი” იდგა, იქვე ტრიალებდნენ მალიშევის
მცველები. თავად მალიშევი ნავმისადგომზე იდგა და მშვიდად
აბოლებდა სიგარეტს. ნიკოლაი მიპატიჟებას აღარ დალოდებია,
მანქანიდან გადავიდა და სწრაფი ნაბიჯით გაემართა
ნავმისადგომისკენ.
– რა მოხდა, ბორია? რას ნიშნავს ეს ყველაფერი?! – ბრაზნარევი
ხმით წამოიწყო ნიკოლაიმ მალიშევთან მიახლოებისას
7/16/2019 – გაზეთის არა, მხოლოდ ერთი სტატიის
Mglebi ! – უპასუხა მალიშევმა,
5 - Gocha Manvelidze
– პირველი გვერდი ნახე!
ნიკოლაიმ გაზეთი გაშალა და უმალ თვალში მოხვდა მეწამული

და შავი ასოებით დაბეჭდილი სათაური: „რვაფეხა“ რუსულად –
ანუ, როგორ უზრუნველყოფს რუსეთის პროკურატურა

ქართველი კრიმინალური ავტორიტეტის ხელშეუხებლობას”.
ნოკოლაის თვალები აუჭრელდა. ხელი, რომელშიც გაზეთი

ეჭირა უღონოდ ჩამოუვარდა ძირს.
– შენ კი პირობა მომეცი, რომ რიბკინი პრობლემებს არ

შემიქმნიდა! – ავად გამოსცრა მალიშევმა და მისკენ დაიძრა.
***
ღამით აგარაკიდან წასვლა ყველაზე მძიმე გადაწყვეტილებად

ეჩვენებოდა ეკას, მაგრამ, იმასაც გრძნობდა, რომ აღარ გააჩნდა
იქ დასარჩენი ძალა. არადა, როგორ კარგად იწყებოდა
ყველაფერი. ცოტა ხანს თვითონაც კი ირწმუნა, რომ ამიერიდან
ლუკას ვეღარავინ წაართმევდა – ვერც ციხე, ვერც ქურდები და
ვერც მის ცხოვრებაში საიდანღაც შემოჭრილი ქალი. მწარედ
ნანობდა, რომ ლუკას არ გადააფიქრებინა საქართველოში
გამგზავრება. გრძნობდა, რომ ეს საშიში იყო. საშიში იყო
7/16/2019 გაატარა. მაგრამ, ყოველივე ესMglebi
მირაჟი , მიუღწეველი
5 - Gocha Manvelidze მიზანი
აღმოჩნდა. საქართველოში ჩასვლით მისთვის ნამდვილი
ჯოჯოხეთი დაიწყო: ლუკა ფოთში ჩასვლისთანავე დაშორდა მას
და ნატოს. მიზეზი არ აუხსნია, თუმცა, ეკას ეს უცნაურად არ
მოსჩვენებია – ასეთი იყო ლუკას ყოველდღიურობა:
მოულოდნელად გაქრებოდა და შემდეგ ასევე მოულოდნელად
გამოჩნდებოდა.
თბილისამდე უცხო მანქანით, უცხო ხალხის გარემოცვაში

იმგზავრეს. შავსათვალიან, ბრგე მამაკაცებს
ზედამხედველებივით ეჭირათ თავი. ფოთიდან
გამომგზავრებისას მათ გააფრთხილეს, ნატო დაემშვიდებინა და
მისთვის აეხსნა, რომ ლუკას მეგობართან მიემგზავრებოდნენ.
ეკა იძულებით დაჰყვა მათ ნებას – შიშობდა, რომ
ზედამხედველებს რამე არ დაეშავებინათ ნატოსთვის.

იმავე საღამოს ისინი ტაბახმელის განაპირას მდებარე, მაღალი
კედლით გარშემორტყმულ აგარაკზე აღმოჩნდნენ . ნატომ
ჩათვალა, რომ ეკა მის დამტყვევებლებთან შეთანხმებით
მოქმედებდა და მასთან ურთიერთობა შეწყვიტა. ასე აღმოჩნდა

ეკა ორცეცხლშუა. ერთი მხრივ, საპატიმროდ ქცეული აგარაკი
და ზედამხედველები აშინებდნენ, მეორე მხრივ – ოთახში,
7/16/2019 აგარაკზე მოულოდნელად ატყდაMglebi 5 სროლა – ავტომატის ჯერი
- Gocha Manvelidze
რამდენჯერმე გაისმა. მერე ვიღაცამ განწირული ხმით იყვირა.
ისევ სროლა , ყვირილი, მომაკვდავების ხრიალი... ოთახები,
დერეფნები და კიბეები გვამებით, სისხლის გუბეებითა და
მასრებით დაიფარა...
უცნობმა ნიღბიანებმა ის და ნატო მანქანაში ჩასვეს და

სასწრაფოდ გაარიდეს აგარაკს. მოგვიანებით გაირკვა, რომ ისინი
ახალი ზედამხედველები იყვნენ. საკუთარი უსუსურობის
შეგრძნებამ ცრემლი მოჰგვარა ეკას. როდემდე უნდა ეთამაშათ
მათი ბედით უცნობ და სასტიკ ადამიანებს? როდის უნდა
დამთავრებულიყო ეს ყველაფერი? როდემდე ეყოფოდათ ძალა
მას და ნატოს?.. როდემდე?
მაგრამ, მანამდე ძალიან შორს იყო. ჯერჯერობით დამთავრდა

ერთი და დაიწყო სხვა ჯოჯოხეთი.
...თვალის ერთი შევლებით, ქალი ძალიან ლამაზი მოეჩვენა:

ტანმაღალი იყო, შესანიშნავი აღნაგობით, ლამაზი სახით; ქერა
თმა ნატიფ მხრებზე სცემდა, მაგრამ თვალები?!. ყინულივით
ცივი, გულგრილობით სავსე ცისფერი თვალები ჰქონდა.
მოეჩვენა, რომ სადღაც ენახა ეს ქალი. შემდეგ მიხვდა, რომ
7/16/2019 ძალზე მტკივნეული იყო მისთვისMglebi 5 -ლუკასა და ვანდას
Gocha Manvelidze
შეხვედრის ნახვა. ვერც კი წარმოედგინა, რომ ასე შეხვდებოდნენ
ერთმანეთს ქალი და მამაკაცი, რომლებსაც ოცი წლის
ქალიშვილი ჰყავდათ. მკვდარი, უემოციო, გაყინული იყო მისი
მისალმება, ისეთივე, როგორც გერმანელი ქალის თვალები.
ის ღამე სახით ბალიშში ჩარგულმა , ტირილით გაატარა.

ჯოჯოხეთი, რომელიც ასე აშინებდა, სადღაც შორს დარჩა,
მაგრამ, გრძნობდა, რომ იწყებოდა ახალი – სხვა, აქამდე
შეუცნობელი. ნათლად გრძნობდა, რომ ის ვერ შეძლებდა ლუკას
გვერდით ცხოვრებას. რომც მოენდომებინა, საამისოდ ძალა არ
ეყოფოდა, რადგან ეს უზარმაზარ ენერგიას მოითხოვდა. ადრე
თუ გვიან თავისით გამოიფიტებოდა და, თუ დროულად არ
გაეცლებოდა, დაიღუპებოდა. ეს შეუძლებელი იყო, მით უმეტეს
მაშინ, როდესაც მკერდის ქვემოთ ახალი სიცოცხლის – მისი და

ლუკას შვილის გულის ფეთქვას გრძნობდა. როგორ, რა
საშუალებით უნდა დაეცვა ის? მხოლოდ ერთით – ლუკასგან
შორს ყოფნით. ამით მასაც გადაარჩენდა , საკუთარ თავსაც და
ლუკასაც...
აგარაკი დილით დატოვა. თან ტანსაცმლისა და ფულის მეტი

არაფერი წაუღია. იცოდა, რომ აგარაკზე მალე შეიტყობდნენ მის
. ,
7/16/2019 შუადღეზე უკვე თვითმფრინავში
Mglebi 5 იჯდა ორი საათის შემდეგ კი
- Gocha Manvelidze
თვითმფრინავი თბილისის აეროპორტში დაეშვა. სანუკვარ
დასვენებამდე სულ ცოტა ხანი რჩებოდა.. საბაჟოს გავლა, ტაქსი,
სანატრელი ბინა...
„ . , .
ლუკას დავუკავშირდები ვინ იცის როგორ დამეძებს ბოდიშს
მოვუხდი და ყველაფრის ახსნას შევეცდები, – ფიქრობდა
საბაჟოსკენ მიმავალი ეკა, – მაგრამ, არა, ახლა საამისო ძალა არა
მაქვს. დავისვენებ, ღონეს მოვიკრებ და შემდეგ დავურეკავ“.
– ,–
გამარჯობა კეთილი იყოს თქვენი ჩამოსვლა საქართველოში
ღიმილით მიესალმა დახლს მიღმა მყოფი, ლამაზ უნიფორმაში
გამოწყობილი გოგონა, – თქვენი საბუთები...
ეკამ ხელჩანთაში ჩააბრუნა მობილური ტელეფონი და

პასპორტი გაუწოდა. გოგონამ ყურადღებით დაათვალიერა
პასპორტი, კომპიუტერის კლავიატურაზე სწრაფად აკრიფა
მონაცემები, მონიტორს წამით ჩააცქერდა, შემდეგ მიუბრუნდა
და ჰკითხა:
– შეგიძლიათ, ზუსტად მითხრათ თქვენი ვინაობა?
– ეკა ნუცუბიძე, – უპასუხა მექანიკურად.
ნ ბ ძ ?!
.
7/16/2019 გოგონას აღარაფერი უთქვამსMglebi
შებრუნდა და თავისთან
მებაჟისუნიფორმიანი მამაკაცი მიიხმო ...
თითქოს დამთავრდა უკან მოტოვებული ჯოჯოხეთი, მაგრამ,

დაიწყო ახალი – აქამდე სრულიად უცნობი და საზარელი...
***
მალიშევი ყელში სწვდა ნიკოლაის, ძლიერად შეაჯანჯღარა და
ბრაზით უყვირა;
– წაიკითხე! ყურადღებით წაიკითხე, რაზეა საუბარი მაგ

სტატიაში!
ნიკოლაიმ გაჭირვებით მოთოკა თავი, როგორც იქნა

მღელვარებისგან აკანკალებული ხელი გააჩერა და კითხვას
შეუდგა.
სტატია მცირე პროლოგით იწყებოდა. მასში თითქმის

სიტყვასიტყვით იყო აღწერილი მისი და იგორ რიბკინის
პროკურატურაში შემდგარი საუბარი; ის, თუ როგორ
სთავაზობდა ნიკოლაი გამომძიებელს გეგეშიძის დაღუპულად
გამოცხადებას და ძიების შეწყვეტას . შემდეგ მოდიოდა სისხლის
სამართლის საქმესთან დაკავშირებული მონაცემები. სტატიის
ტ რ ნ ს ს რ ნ ბ რნ სტ
.
7/16/2019
ისტორია დაუსრულებელი იყო მასში აღწერილი იყო ძიების
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
მხოლოდ საწყისი ეტაპი. სტატიის დასასრულს კი ავტორი
მკითხველს ჰპირდებოდა, რომ უახლოეს მომავალში ისტორიის
გაგრძელებას იხილავდა.
– ?! – .
რას იტყვი ბრაზით ჰკითხა მალიშევმა
– რიბკინის გაჩალიჩებულია ! – უხალისოდ ჩაილაპარაკა
– მაგას უშენოდაც ვხვდები. მე მაინტერესებს, როგორ მოხდა
ეს?.. როგორ გაბედა შენმა გამომძიებელმა ძიების მასალების

გრომოვისთვის გადაცემა? – განაგრძო მალიშევმა.
– ახლა აღარ ღირს ამაზე საუბარი, მოსახდენი უკვე მოხდა.
– სხვა არაფერი გაქვს სათქმელი?! – მალიშევი ყინულივით ცივი

მზერით ჩააკვდა თვალებში.
– არაფერი, – თავი გაიქნია ნიკოლაიმ
– ვნახოთ, – დამცინავად თქვა მალიშევმა, უკან გადგა და
მცველებს ნიშანი მისცა.

მცველები აუჩქარებლად და მეთოდურად ურტყამდნენ
ნიკოლაის ურტყამდნენ ზურგში მკერდში მუცელში ყველგან
! ,
კმარა უბრძანა მალიშევმაMglebi
მცველებს მერე ნიკოლაის
7/16/2019 მიუახლოვდა, მის გვერდით ჩაიმუხლა უდიერად მიუგდო
5 - Gocha ,Manvelidze
ცხვირსახოცი და უთხრა, სახე მოიწმინდეო.
ნიკოლაიმ გაჭირვებით აზიდა სხეული, იქვე ლოდზე ჩამოჯდა

და ხელის კანკალით მოიწმინდა ტალახით მოსვრილი
ყვრიმალი.
– დამიჯერე, კოლია, მეც არ მსიამოვნებს ამის გაკეთება, მაგრამ,

მინდა ისევე საზიზღრად იგრძნო თავი, როგორც მე ვგრძნობ, –
მშვიდად განაგრძო მალიშევმა, – ხვდები, რა მდგომარეობაში
ჩამაყენა შენმა ენაჭარტალა გამომძიებელმა?!
– არ გეგონოს, რომ ამას შეგარჩენ. მწარედ განანებინებ ამ დღეს...

– ავად გამოსცრა ნიკოლაიმ.
– ააა... შენ ჯერ კიდევ ვერ მოსულხარ აზრზე! – ჩაიცინა

მალიშევმა და მცველებს ანიშნა, განაგრძეთო.
ნიკოლაის უმალ დაატყდა დარტყმების წყება. რამდენიმე

დარტყმის შემდეგ გულისრევა დაეწყო და მოკუნტული
გაგორდა მიწაზე. მცველებმა აქეთ-იქიდან ჩაავლეს ხელი,
ტბასთან მიიყვანეს და სახე მოაბანინეს. შემდეგ ხელისკვრით
მოაბრუნეს უკან და მანქანის გვერდით, მიწაზე დააგდეს.
– .
ძალიან მარტივი მიზეზის გამო რიბკინმა არაფერი იცოდა ჩემ
7/16/2019 შესახებ. დარწმუნებული იყავი , რომ
Mglebi ჩემი
5 - Gocha სახელიც არ
Manvelidze
შეაჩერებდა.
– არ ვიცი, მის ნაცვლად ვერაფერს გეტყვი.
– მაშინ ჩვენი შეთანხმების პირობებს შეგახსენებ: ძიების

შეწყვეტასა და გამომძიებელზე შენ იყავი პასუხისმგებელი,
დანარჩენი მე უნდა მომეგვარებინა.
– ძიება შეწყდა, – უპასუხა ნიკოლაიმ.
– რა ფასი აქვს ასე შეწყვეტილ ძიებას?! გრომოვი აღარ

შეჩერდება, ბოლომდე გააგრძელებს ამ საქმის ქექვას. როგორ
მოიქცევი ხვალ ან ზეგ, როცა ის პროკურატურაში მოგადგება და
განმარტებებს მოგთხოვს? – ჰკითხა მალიშევმა.
– მე... მე... – ნიკოლაიმ ვერაფერი მოიფიქრა და გაჩუმდა.
– არაფერი გაქვს სათქმელი. შენც კარგად იცნობ იმ ნაბიჭვარს და

იცი, რომ პრესსამსახურში გადამისამართებით თავიდან ვერ
მოიშორებ. ახლა კი იმაზეც დაფიქრდი, კიდევ რა მასალები
მიაწოდა რიბკინმა და რას უნდა ველოდოთ მიმდევნო
სტატიებში?!
– პრესსამსახური ოფიციალურ განცხადებას გააკეთებს, რომ
7/16/2019 სტატიაში აღწერილი ისტორია ჟურნალისტის
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze ფანტაზიის
ნაყოფია და სხვა არაფერი!
– „ფანტაზიის ნაყოფია!“ – ბრაზით გამოაჯავრა მალიშევმა, –

თქვენ რა, პროკურატურაში იდიოტების კონკურსიდან
გარჩევენ?! მსგავსი სისულელის გაკეთება არ გაბედო! ბიკოვი
დამწყები ჟურნალისტი არ არის. ის არ მუშაობს ნაამბობ
მასალებზე და, თუ წერს, ესე იგი, დამადასტურებელი მასალაც
გააჩნია.
– მაშინ, შენ მირჩიე , როგორ მოვიქცე?
– უპირველესად რიბკინს უნდა დაუკავშირდე. არ მინდა ამ

ისტორიის ჩემს უწყებასთან დაკავშირება, თორემ, თავად
მოვაგვარებდი ყველაფერს. უნდა დაუკავშირდე და ზუსტად
გაარკვიო, რა მონაცემები გადასცა გრომოვს; შემდეგ კი
მომდევნო სტატიების შეჩერებაზე უნდა ვიზრუნოთ. ამაზე
თავად გრომოვი არასდროს წამოვა. კარგად ვიცნობ – იდეური
შეშლილია და მასთან არც ტკბილი სიტყვა გაჭრის, არც თხოვნა
და არც მუქარა.
– მაშ, როგორ უნდა შევაჩეროთ? – ჰკითხა ნიკოლაიმ.
– ჰო... რიბკინმა უნდა შეაჩეროს, ის კი შენ უნდა დაითანხმო
7/16/2019 ამაზე! Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– არა მგონია, ამაზე დამყვეს, – თავი გაიქნია ნიკოლაიმ, –

რიბკინი დაუფიქრებლად არასოდეს იღებს გადაწყვეტილებებს.
მას ხომ კარგად ესმის, რომ ასეთი სტატიის შემდეგ
პროკურატურაში აღარ გააჩერებენ. რადგან ამაზე წავიდა, ესე
იგი, ბოლომდე ბრძოლა აქვს გადაწყვეტილი.
– რიბკინი ადამიანია . ადამიანებს კი ახასიათებთ

გადაწყვეტილებების ცვლა! – შენიშნა მალიშევმა.
– არა... არა... ძიების შეწყვეტაზეც კი ვერ დავითანხმე. ახლა კი

ყველა ხიდი დამწვარია, სხვა რამ უნდა მოვიფიქროთ!
– სხვა რამ?! მე უკვე მოფიქრებული მაქვს სხვა რამ!.. –
მრისხანედ უთხრა მალიშევმა და პისტოლეტი მოიმარჯვა, –

რიბკინმა არაფერი იცის ჩემ შესახებ. აქედან გამომდინარე,
გრიმოვსაც ვერაფერს ეტყოდა ისეთს, რაც მე შემიშლის ხელს. რა
მოხდება, აქვე და ახლავე რომ დაგახალო ტყვია?!
განსაკუთრებული არაფერი. ყველაზე მეტი, გრომოვისთვის
ჟურნალისტური გამოძიების თემად თუ გაქაჩავ – ცოტა ხანს
თავის შესაქცევად ეყოფა. რას იტყვი მოგწონს ასეთი
მუხლებზე წვრილი ხრეში შეაყარა. ის შეხტა, გვერზე გახტა და
7/16/2019 შეშინებულმა წამოიძახა: Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– რას აკეთებ, ხომ არ შეიშალე?!
– გაფრთხილებ, კოლია, ზერელედ ნუ მოეკიდები ამ საქმეს. შენ
გამო თავს უხერხულ მდგომარეობაში არ ჩავიყენებ. გრომოვის

ავანტიურისტულ სტატიებში რიჟკოვი ჩაჩბას, გუმბას, ნეჯეთისა
და დანარჩენ ნაბიჭვრებთან ერთად რომ ახსენონ, ცოცხალი ვერ
გადამირჩები, საკუთარი ხელით დაგახლი ტყვიას!
– მითხარი, რა გავაკეთო. მითხარი და უკან არაფერზე დავიხევ!

– კანკალით წამოძახა ნიკოლაიმ.
– ვიდრე პასუხს გამცემდე, კარგად დაფიქრდი. ერთხელ უკვე

ვენდე შენს სიტყვას და ხომ ხედავ, რაც მივიღე! – მალიშევმა
ბრაზით მოჭმუჭნა გაზეთი და შორს მოისროლა , – მეორედ

შეცდომას არ გაპატიებ!.. ესე იგი, შენ ფიქრობ, რომ რიბკინი
უარს იტყვის სტატიების შეწყვეტაზე?
– დარწმუნებული ვარ, – სწრაფად უპასუხა ნიკოლაიმ.
– ამჟამად ის შვებულებაშია?
– შვებულებაშია.
– თავისთავად... მან ისეთ ზღვარი გადალახა, რომლის შემდეგაც
7/16/2019
უკან მობრუნება შეუძლებელია . მისი დაცვა რომც მოვინდომო,
ხელმძღვანელობას მაინც ვერ დავითანხმებ. ის უკვე

უმუშევარია, მაგრამ, რას შეცვლის მისი სამსახურიდან
გათავისუფლება? – ჰკითხა ნიკოლაიმ.
– გააჩნია, რა ვითარებაში გაათავისუფლებ. ნუ აჩქარდები,

ჯერჯერობით არ ღირს ამის გაკეთება. ბრძოლის მოგება თუ
გინდა, დარტყმას უფრო ძლიერი დარტყმით უნდა უპასუხო.
– რისი თქმა გინდა?
– მაინც, რა მოტივით დაითხოვ პროკურატურიდან ? – ჰკითხა

– პროკურატურის ყველა გამომძიებელს აკრძალული აქვს
ხელმძღვანელობასთან შეთანხმების გარეშე ჟურნალისტებთან

ურთიერთობა. მითუმეტეს – სისხლის სამართლის საქმის
დეტალებზე საუბარი. როგორც წესი, ამით ჩვენი პრესცენტრია
დაკავებული.
– უმნიშვნელო მოტივია. დარწმუნებული იყავი, რომ რიბკინის

გათავისუფლების ბრძანება დაუყოვნებლივ აღმოჩნდება
გრომოვთან და ისიც არ გაუშვებს ხელიდან პროკურატურის
გამომძიებელმა სხვა, ბევრად მნიშვნელოვანი, მაგალითად,
7/16/2019
საიდუმლო მასალებიც გადასცა გრომოვს?! რას იტყვი ამაზე?
ასეთი ფაქტი შესანიშნავ მოტივს მოგცემს რიბკინის

სამსახურიდან გასათავისუფლებლად...
– და, ამასთან, ერთად გრომოვის სტატიების საწინააღმდეგო

განცხადების გასავრცელებლად, – ნიკოლაიმ სწრაფად აუღო
ალღო, რასაც გულისხმობდა მალიშევი.
– მართალია.. თანაც, არა მხოლოდ განცხადების

გასავრცელებლად. კანონმდებლობის შესაბამისად,
პროკურატურა ვალდებული იქნება, ჩაატაროს მოკვლევა.
სისხლის სამართლის დანაშაულის ნიშნების აღმოჩენის
შემთხვევაში კი, გამოძიება დაიწყოს.
– გასაგებია, მაგრამ... – ნიკოლაი მცირე ხნით ჩაფიქრდა , –

მაგრამ, სად არის ის მასალები. მხოლოდ სიტყვიერი
განცხადებით შორს ვერ წავალთ, საჭიროა ფაქტი, მყარი
არგუმენტი, რომელსაც რიბკინი ვერაფერს დაუპირისპირებს!
– გექნება არგუმენტი და მე უკვე ვიცი, როგორიც, – მშვიდად

უპასუხა მალიშევმა, – მაგრამ, ნუ გადავუსწრებთ მოვლენებს.
ზედმეტი ხმაური ჩვენთვისაც არასასურველია . ჯერ რიბკინთან
– კეთილი, – თავი დაუქნია ნიკოლაიმ. მერე კი ჯიბიდან
7/16/2019
მობილური ტელეფონი ამოიღო და რიბკინის ნომერი აკრიფა.
***
ზედამხედველმა კარი გააღო, გვერდზე გადგა და ჟესტით ანიშნა
ეკას, შედიო. დასაკითხ ოთახში მხოლოდ ერთი მამაკაცი

იმყოფებოდა. ის საქაღალდეში თავჩარგული იჯდა მაგიდასთან.
ეკას შემოსვლისთანავე მან საქაღალდე მიატოვა, ფეხზე ადგა და
მიესალმა:
– გამარჯობა, ეკა!
ნაცნობმა სახემ ეკას თავზარი დასცა. მის წინ მურთაზ ჟღარკავა
იდგა – გამომძიებელი, რომლის დამსახურებითაც ლუკა
პირველად მოხვდა ციხეში.
– ცუდად ხომ არ ხართ? – მურთაზმა სწრაფად წაიწია წინ და

ხელი შეაშველა.
– არ მომეკარო!.. – ეკა უმალ გაერიდა გამომძიებელს.
– ... , ...
არა სწორად გამიგეთ მე მხოლოდ დახმარება მინდოდა
წყალი ხომ არ მოვატანინო? – მზრუნველი სახით წარმოთქვა
მურთაზმა ისევ გადაშალა საქაღალდე და დოკუმენტების
თვალიერებას შეუდგა. ეკა ინტუიციურად გრძნობდა, რომ
გამომძიებელი არაფერს კითხულობდა, უყურადღებოდ
ფურცლავდა საქაღალდეს და გონებაში საუბრის
გასაგრძელებლად საჭირო სიტყვებს არჩევდა.
„რატომ ის, რატომ მაინცდამაინც ის? – ფიქრს მიეცა ეკა, – ამდენ

გამომძიებელს შორის მაინცდამაინც ის შეარჩიეს და ეს
შემთხვევით არ მოხდებოდა. გამომძიებლად მომიჩინეს
პიროვნება, რომელმაც ცხოვრება დაუმახინჯა ლუკას. შევცდი...
ასეთი სისულელე არ უნდა ჩამედინა. ჩემი დაუფიქრებელი
საქციელით ლუკა დავაყენე დარტყმის ქვეშ. ის ხომ ერთი
წუთითაც არ გაჩერდება უკრაინაში. როგორც კი ჩემი
დაპატიმრების შესახებ შეიტყობს, საქართველოში ჩამოვა და... მე
. ,
კი ნატოს ჩემი ორსულობის შესახებ ვუთხარი ღმერთო რაზე
ვფიქრობდი, საქართველოში რომ მოვდიოდი?
მურთაზმა საქაღალდე გვერდზე გასწია და თქვა:
– გაოცებული ხართ ჩემი დანახვით?
– არა... ანდა, რა მნიშვნელობა აქვს მსხვერპლისთვის, ვინ

აიყვანს ეშაფოტზე?
– ალბათ, თავის დროზე ლუკასაც ასე ელაპარაკებოდით ! – 90/645
შენიშნა ეკამ.
– არა... მისთვის ასეთი განმარტება არ მიმიცია, – მოიღრუბლა

მურთაზი, – ის, თქვენგან განსხვავებით არასრულწლოვანი ,
აგრესიული მკვლელი იყო.
– მე მეგონა, რომ წლების შემდეგ მაინც აღიარებდით მის

უდანაშაულობას !
– ქალბატონო ეკა, გეგეშიძის საკითხს მოგვიანებით
დავუბრუნდებით, ახლა კი უკეთესი იქნება თუ თქვენ შესახებ

ვისაუბრებთ.
– ეს დაკითხვაა? – ჰკითხა ეკამ.
– არა, დაკითხვას ადვოკატიც უნდა ესწრებოდეს. მე, უბრალოდ,

საუბარი მსურს თქვენთან, – უპასუხა მურთაზმა.
– მე არ მსურს თქვენთან უბრალოდ საუბარი. თუ ეს დაკითხვა

არ არის, გთხოვთ, საკანში დამაბრუნოთ, – ცივად წარმოთქვა
ეკამ.
მურთაზმა უკმაყოფილოდ გაიქნია თავი, მერე საქაღალდე

გადაშალა, ახლოს მიუწია ეკას და თქვა:
„ოთახში დამონტაჟებულია მოსასმენი მოწყობილობა. მე არ

ვიცი, ისმენენ თუ არა ჩვენს საუბარს, მაგრამ, ყოველი
შემთხვევისთვის, თავს ვიზღვევ. გაითვალისწინეთ ეს, როდესაც
ჩემი კითხვები გამაღიზიანებლად ან არაკორექტულად
მოგეჩვენებათ. მერწმუნეთ, მე მხოლოდ ერთი რამ მსურს –
თქვენი შინ დაბრუნება.”
ეკამ კითხვა დაამთავრა და საქაღალდე მურთაზს დაუბრუნა.
– ეთანხმებით ამ დოკუმენტს? – ოფიციალური ტონით ჰკითხა

მან.
– ნაწილობრივ , – უპასუხა ეკამ.
– კეთილი.... ახლა თუ დამთანხმდებით საუბარზე?
– რისთვის?..
– თქვენ დარწმუნებული ხართ, რომ მე მხოლოდ უსულგულო,

რობოტივით მოქმედი სადამსჯელო მექანიზმი ვარ? მინდა, რომ
ეს შეხედულება შეიცვალოთ.
– ?–
როგორ შეცვლის ჩემს შეხედულებას ეს საუბარი ჰკითხა
ეკამ.
ძალიან მარტივად ეს არ არის ოფიციალური დაკითხვა და
– არა!
7/16/2019
– რატომ? – გაუკვირდა მურთაზს .
– თუ ასე ზრუნავთ ჩემზე, სახლში გამიშვით. იქ უკეთესი

პირობები მექნება ჩემი პასუხების გასააზრებლად. პირობას
გაძლევთ, რომ არ მივიმალები, – შესთავაზა ეკამ.

– ამისთვის ერთხელ მაინც უნდა დაგკითხოთ, მაგრამ, წინასწარ
ვიცი, რომ დაკითხვა არ მომცემს თქვენთვის აღმკვეთი
ღონისძიების შეცვლის საშუალებას.
– რატომ?
– ახლავე აგიხსნით რატომაც... თქვენ საბაჟოზე უკრაინის

მოქალაქის, ეკატერინა სმირნოვას სახელზე გაცემული
პასპორტით დაგაკავეს. იმის მტკიცებას ხომ არ აპირებთ, რომ
მართლაც სმირნოვა ხართ და თბილისში ისტორიული
ღირსშესანიშნაობების მოსანახულებლად ჩამოხვედით?
ეკამ დუმილით უპასუხა.
– .
არ აპირებთ და სწორადაც იქცევით ამის უფლებას თქვენი
ადვოკატიც არ მოგცემდათ და მეც იმავეს გირჩევდით – ეს
ერთიორად დაამძიმებდა თქვენს ბრალდებას. იმ ავად
– ახლა რომ დუმხართ, არ მიკვირს. მაგრამ, ხვალისთვის თუ

გექნებათ პასუხი?... შეგიძლიათ, არ მიპასუხოთ, მაგრამ, ჩემი
მხრივ, უნდა გაგაფრთხილოთ: ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ,
როგორც არ უნდა მსურდეს თქვენი გათავისუფლება,
კანონმდებლობის ჩარჩოებს ვერ გავცდები. ასეთ შემთხვევებში,
კანონი მხოლოდ იმ ეჭვმიტანილის მიმართ ითვალისწინებს
შეღავათს, რომელიც თანამშრომლობს გამოძიებასთან. იმედია,
გასაგებად აგიხსენით?
– ყველაფერი გასაგებია.
– მარტივი არც შემდგომი კითხვები იქნება. პასპორტის

არსებობა ერთი გარემოებაა. მაგრამ, არსებობს სხვაც – რისთვის
დაგჭირდათ ასეთი პასპორტი? თქვენ, ცნობილ ჟურნალისტს,
რედაქტორს , პრეზიდენტის პრესსამსახურის თანამშრომელს,
რაში უნდა დასჭირვებოდა საქართველოში ასეთი დოკუმენტით
დაბრუნება?... – მურთაზმა წამით მოიცადა და შემდეგ განაგრძო,
– ახლა შეგვიძლია, დავუბრუნდეთ გეგეშიძეს. თქვენგან
პასუხებს არ ველი. მე დაგისვამთ კითხვებს, თქვენ კი იმაზე
იფიქრეთ, თუ რა პასუხებს გამცემთ ადვოკატის
თანდასწრებით... მაშ ასე: რა კავშირი გაქვთ, ქალბატონო ეკა,
ლუკა გეგეშიძესთან?
მურთაზმა საქაღალდეზე აათამაშა თითები და ისე თქვა;

– ამ საქაღალდეში დევს ერთი დოკუმენტი, რომლის თანახმად,
თქვენ, ანუ ეკატერინე სმირნოვა , ამა წლის 22 ივლისს, იახტა

„დიანათი,” ოჯახის წევრებთან ერთად ჩახვედით ფოთში. იქვე
მითითებულია თქვენი ოჯახის წევრების ვინაობაც. თქვენი
მეუღლე, ოლეგ სმირნოვი და ქალიშვილი – ნატალია
სმირნოვა!.. ვინ არიან ეს ადამიანები, ქალბატონო ეკა?!
– გამანებეთ თავი, – ყრუდ ჩაილაპარაკა ეკამ, – აღარ მსურს

თქვენი მოსმენა!
– მე ვალდებული ვარ, აგიხსნათ კანონმდებლობის ერთი

მოთხოვნა: თქვენ შეგიძლიათ, ზემდგომ პროკურორს საქმის
წარმოებიდან ჩემი აცილების მოთხოვნით მიმართოთ.
პროკურორი ან დააკმაყოფილებს თქვენს მოთხოვნას ან – არა,
მაგრამ, ვიდრე გადაწყვეტილებას მიიღებთ, დაფიქრდით, ღირს
თუ არა ამის გაკეთება. ვინ იცის, ვის გადასცემენ საქმეს – იქნებ
გამომძიებლად მართლაც უსულგულო და უემოციო დამსჯელი
მექანიზმი შეგხვდეთ!
– საკანში დამაბრუნეთ! – მოითხოვა ეკამ.
– კეთილი, დაგაბრუნებთ... ჩვენი საუბარი ნებისმიერ
ბოლო ორი დღე-ღამე ირაკლიმ გამომძიებლის დევნაში გაატარა

და ამ დროის განმავლობაში ერთხელაც არ მიეცა მისი
მოხელთების საშუალება. დილით მურთაზი ცოლთან ერთად
გამოდიოდა სახლიდან, იმ დროს ეზოში მეზობლებიც
ტრიალებდნენ და მასთან მიახლოება შეუძლებელი იყო. შემდეგ
ცოლს სამსახურში ტოვებდა და მარტო მიემგზავრებოდა
პროკურატურაში . მის იქ დადარაჯებასაც არ ჰქონდა აზრი,
მაგრამ, ირაკლი მაინც არ აშორებდა თვალს მის მანქანას , იმ
იმედით, რომ ჟღარკავა დღის განმავლობაში მაინც გამოვიდოდა
პროკურატურიდან . ორი დღის განმავლობაში ასეთი რამ
რამდენჯერმე მოხდა, მაგრამ, გამომძიებელი ერთხელაც არ იყო
მარტო და ირაკლიმ მასთან მიახლოება ვერ მოახერხა.
დადგა მესამე დღე, თუმცა, ამ დღესაც არაფერი შეცვლილა –

ჟღარკავა ტრადიციული მარშრუტით მოძრაობდა :
პროკურატურა , საგამოძიებო იზოლატორი; შუადღეს ორ
თანამშრომელთან ერთად რესტორანში ისადილა და ისევ
პროკურატურას დაუბრუნდა. უშედეგო დევნით დაღლილი
ირაკლი მაშინვე მობილურით დაუკავშირდა ლუკას.
– არა, ძმაო, მე ამის ნერვები არ მაქვს. სამი დღეა, დავყვები და

ლენინის მოვზოლეუმის საპატიო ყარაულივით არ იცვლის
– არა!.. – მოკლედ მოუჭრა ლუკამ, – ჩვენ უკვე ვილაპარაკეთ

ამაზე. ჩემი ერთადერთი ახლობელი, ვისზეც მაგათ ინფორმაცია
7/16/2019 Mglebiარ
არ აქვთ, შენ ხარ. შენი გაშიფვრა 5 - Gocha Manvelidze!
შეიძლება
– მესმის, მაგრამ, როდემდე ვდიო?! – ვერ ისვენებდა ბუნებით

ფიცხი ირაკლი.
– ვიდრე შანსს არ მოგცემს. ის, რაც არ გამოდის დღეს, გამოვა

ხვალ! – უპასუხა ლუკამ.
მესამე დღის საღამოს ჟღარკავა ჩვეულებრივზე მეტხანს დარჩა
პროკურატურაში . შენობიდან საღამოს 8 საათისთვის გამოვიდა.

ირაკლიმ მაშინვე დაქოქა ძრავა, რათა უკან მიჰყოლოდა
ჯღარკავას მანქანას, მაგრამ, გამომძიებელი არ ჩქარობდა. ის
ავტოსადგომზე მდგარ თავის მანქანაში ჩაჯდა და მზერა
პროკურატურის შენობას მიაპყრო, თითქოს ვიღაცას ელოდა.
ოციოდე წუთში პროკურატურის მხრიდან ტანმაღალი მამაკაცი
წამოვიდა და ჯრაკავას მანქანაში ჩაჯდა. მანქანა მაშინვე
ადგილიდან დაიძრა და გზატკეცილზე გავიდა.
„ცუდადაა საქმე. დღესაც „ხალასტოიზე” მომიწევს სიარული,“ –

უკმაყოფილოდ გაიფიქრა ირაკლიმ და გამომძიებლის მანქანას
უკან მიჰყვა.
ამჯერად ჯღარკავას გზიდან არ გადაუხვევია, პირდაპირ

სახლის მიმართულებით გაემგზავრა. როგორც კი ირაკლი
7/16/2019 მიხვდა, რომ გამომძიებელს შინ დაბრუნება
Mglebi ჰქონდა
გადაწყვეტილი, სისწრაფეს მოუმატა და გადაუსწრო, რათა

მასზე ადრე მისულიყო მის კორპუსთან.
მურთაზი ოციოდ წუთში გამოჩნდა. მან გარაჟის სიახლოვეს

შეაჩერა მანქანა, გადმოვიდა, გარაჟის კარი გააღო და ისევ
მანქანაში დაბრუნდა. ირაკლი სწორედ ამას ელოდა. როგორც კი
მანქანა გარაჟში მიიმალა, ადგილიდან დაიძრა და სწრაფი
ნაბიჯით შევიდა გარაჟში.
მურთაზმა იგრძნო სწრაფად მოახლოებული ნაბიჯის ხმა და
ინსტინქტურად წაეტანა პისტოლეტს, მაგრამ, უკვე გვიან იყო:
თავდამსხმელმა იმარჯვა და ვიდრე ის იარაღს მოიმარჯვებდა,
მუშტის დარტყმით გააბრუა, იარაღი გააგდებინა, მერე კი
პისტოლეტის ლულა კეფაზე მიაბჯინა და ავად გამოსცრა:
– ხმა არ ამოიღო, ნაბიჭვარო, თორემ, ტვინს გაგანთხევინებ!
– არ მომკლა... – გაჭირვებით წარმოთქვა ჯღარკავამ, – წაიყვანე

მანქანა და წადი!
– მოკეტე!.. – უპასუხა ირაკლიმ, შემდეგ ჯიბიდან მობილური
– რა მოხდა? – შიშით წამოიძახა მურთაზის მეუღლემ, როდესაც

ქმრის გაფითრებული სახე და მარჯვენა ხელში ჩაბღუჯული
7/16/2019 პისტოლეტი შენიშნა. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– არაფერი, საძინებელში შედი! – უპასუხა კაცმა, შემდეგ მხარი

აუქცია ცოლს, ფანჯარას მიუახლოვდა და ფრთხილად
გადაიხედა ეზოში. იქ არავინ ჩანდა. თავდამსხმელი
მოჩვენებასავით გამქრალიყო. მურთაზი ფანჯარას მოშორდა,
ფარდა გადაწია, სავარძელში დაჯდა და ფიქრს მიეცა.
კეფაზე ახლაც გრძნობდა პისტოლეტის ცივ ლულას, მაგრამ,

უფრო მეტად იმ ხმამ დასცა თავზარი, რომელიც, თავის გარაჟში
მყოფს, მობილური ტელეფონიდან ჩაესმა.
– გამარჯობა, მურთაზ...
მურთაზი უმალ მიხვდა, ვისაც ეკუთვნოდა ეს ხმა. კანკალმა

სწრაფად დაურბინა სხეულს და კიდურებმა მოძრაობის უნარი
დაკარგა.
– რა მოგივიდა, დამუნჯდი ?! – ცივად განაგრძო ლუკამ.
– ვინ ბრძანდებით? – გაჭირვებით ჩაიხიხინა მურთაზმა.
– შენით ვერ ხვდები?!
– მაშინ, ყურადღებით მისმინე, ნაბიჭვარო! – განაგრძო ლუკამ, –

ჩემი ერთი სიტყვაც კმარა, მაგ გოროხივით თავიდან ტვინი რომ
7/16/2019 დაანთხიო. მხოლოდ იმიტომMglebi
ხარ5 ცოცხალი , რომ
- Gocha Manvelidze
დღესდღეობით შენში რაღაც საჭიროებას ვხედავ. იმედი არ

გამიცრუო, თორემ, შუბლში მართლაც გაგიჩნდება ნახვრეტი!
– რა გინდა? – ყრუდ ჩაილაპარაკა მურთაზმა.
– მხოლოდ ერთ სიტყვას გეტყვი, დანარჩენს შენით მიხვდები,

ეკა! – უპასუხა ლუკამ.
– ეკა იზოლატორშია. დღეს პირველად შევხვდი.

– მე ვერ მომწვდით და მას სჯით?
– მერწმუნე, მე არაფერი მაკავშირებს მაგ საქმესთნ! – სწრაფად

თქვა მურთაზმა.
– როგორ?! – გაიკვირვა ლუკამ, – საქმეს იძიებ და არაფერი

გაკავშირებს მასთან?!
– არა, სხვა რამ მინდოდა მეთქვა. საქმეს მე ვიძიებ, მაგრამ, ეკას

დაპატიმრებასთან არაფერი მაკავშირებს. მე მხოლოდ გუშინ
გავიგე, რაც მას შეემთხვა.
რატომ აჩერებ იზოლატორში ასეთი რა დააშავა ეკამ? ხომ
– არ ვიცი... საქმე საგამოძიებოს უფროსმა, გურამ მაჩაიძემ მომცა.

– კონკრეტულად რა დაგავალა?
– განსაკუთრებული არაფერი – საქმე უნდა გამოვიძიო და

სასამართლოს გადავცე, – უპასუხა მურთაზმა.
– ესე იგი, ეკას სროკზე გაშვებას აპირებენ?! – ბრაზი მოერია

ლუკას,
– არა მგონია, ეკას ინტერესი არავის აქვს.
– – ?
მაშ რატომ აჩერებენ იზოლატორში
– ზუსტად ვერ გეტყვი. შემიძლია, ვივარაუდო, რომ მავანს არ
მოეწონა პრეზიდენტის პრესცენტრის თანამშრომლის შენთან
ურთიერთობა და ასეთი ფორმით გადაწყვიტა მისი დასჯა ან
კიდევ...
– როგორც ვხედავ, ამ წლების განმავლობაში შენში არაფერი

შეცვლილა, – დამცინავად თქვა ლუკამ, – რა სირიც იყავი, იმად
დარჩი. ვინ ჭამს, ნაბოზარო, შენს მალალეტკურ ბაზარს?! ეგ შენი
კანტორის პაგონიან ჟურნალისტს მოუყევი, რომელიც პირში
ჩაგთხრის მიკროფონს. აზრზე მოდი, ნაბიჭვარო! შენ
ინტერვიუს კი არა, აღსარებას ამბობ! ჩემთან
– ეკა არავის აინტერესებს, – მძიმედ წარმოთქვა მურთაზმა, –

მაჩაიძე მანამდე გააჩერებს ციხეში, სანამ შენ არ გამოჩნდები. ვინ
7/16/2019 დგას მაჩაიძის უკან, არ ვიცი –Mglebi
ასეთ საქმეში
5 - Gocha რიგით
Manvelidze
გამომძიებელს არავინ ჩაახედებს. მხოლოდ ერთი რამ შემიძლია,

გითხრა: მაჩაიძემ რაღაც ოპერაცია ახსენა, რომელშიც რუსეთისა
და უკრაინის პროკურატურებიცაა ჩართული.
– ესე იგი, ეკა მძევლად აიყვანეს?
– ასე გამოდის, – დაეთანხმა მურთაზი.
– ასე რატომ გაგიმეტეს? შენმა ბოსებმა ხომ იციან, რომ ჩემთვის

რიგითი გამომძიებელი არ ხარ და შენს დასაბრედად საჭიროზე
მეტი მიზეზი მაქვს? – წარსული შეახსენა ლუკამ.
– რად გვინდა ძველის გახსენება? შენც ხვდები, რომ მაშინ
არაფრის შეცვლა არ შემეძლო, ყველაფერს ჭკუასელი წყვეტდა.

– მე არასოდეს დამავიწყდება ის დღე, როდესაც პირველად
შეგხვდი – ათწლიან სროკს ასე უბრალოდ ვერ ამოვაგდებ
ცხოვრებიდან. მაგრამ, არასდროს დამიპირებია შენთვის
პასუხის მოთხოვნა. ეს რომ მომენდომებინა, დიდი ხნის

მკვდარი იქნებოდი. დღეს კი... როცა რელსებზე მიდიხარ, იმისი
ანგარიშიც უნდა გქონდეს, რომ ლოკომოტივი დაგეჯახება.
მოაგნებს შენს დამპალ მძორს! ალალად გეტყვი: ძალიან მინდა

ამის გაკეთება, მაგრამ, შენნაირი დამპლის გამო არ დავარღვევ
7/16/2019
ჩემს წესს. ერთ შანსს მოგცემ. Mglebi
გააკეთებ იმას, რაც მე მინდა –
იცოცხლებ. თუ არა – ტრუპი ხარ!
– რა გინდა? – ყოყმანით ჰკითხა მურთაზმა.
– ეკა უნდა გათავისუფლდეს! – მოკლედ მოუჭრა ლუკამ.
– არ შემიძლია, გესმის? არ შემიძლია!
– მე ვწყვეტ, რა შეგიძლია და რა–არა! რასაც გეტყვი, გააკეთებ, –

გასაგებია?!
– გასაგებია, – გაუბედავად უთხრა მურთაზმა.
– ერთი რამ დაიმახსოვრე: დღეიდან შენს სიახლოვეს

ყოველთვის იქნება ვიღაც, ის, ვისაც შენ ვერც კი შეამჩნევ.
საკმარისია, რამე არ მომეწონოს შენს ქცევაში და... დანარჩენი
უკვე გითხარი!.. რამდენიმე დღეში დაგიკავშირდები და გეტყვი
რაც უნდა გააკეთო!... – თქვა ლუკამ და მობილური გათიშა.
მურთაზმა გაუბედავად ასწია ხელი და აპარატი მის უკან მდგომ

ირაკლის გაუწოდა.
კარგად გაიგე რაც გითხრეს? ჰკითხა მან
ყურში ჩასჩურჩულა ირაკლიმ და კეფიდან პისტოლეტის ლულა

მოაშორა.
7/16/2019 მურთაზს ზედმეტი ხმაური არ გაუგია
Mglebi 5 - Gocha – ნაბიჯის ხმა ან მცირე
Manvelidze
ფაჩუნი მაინც. ინსტინქტურად იგრძნო, რომ მის გვერდით

აღარავინ იმყოფებოდა, უკან გაიხედა. თავის სიახლოვეს
ვერავინ შენიშნა – თავდამსხმელი მოჩვენებასავით გამქრალიყო .
მისი პისტოლეტი კი იქვე, მანქანის უკანა საბურავთან
მიეტოვებინა. მურთაზმა სასწრაფოდ ჩაბღუჯა იარაღი და
სირბილით გავარდა სადარბაზოს შესასვლელისკენ.
„ახლა როგორ მოვიქცე? – ფიქრი განაგრძო მურთაზმა, –

დამპალი მაჩაიძე! მაინც გამხვია შარში, გამომიყენა!
ხორცსაკეპში შემაგდო და მშვიდად ელოდება, როდის ამიგებს
ანდერძს კაცისმკვლელი გეგეშიძე. მეც კარგი სულელი ვარ,
ნაღდი იდიოტივით მოვიქეცი. სხვას რას ველოდი? საიდან

გამიჩნდა იმის მოლოდინი, რომ გეგეშიძე ფულით სავსე
ჩემოდნით მოვიდოდა და იტყოდა: რაც იყო – იყო, ძველებურად
მოვაგვაროთ ეს გაუგებრობა. მაყუთს გაგიმაზავთ, ქალი
გაუშვით და მეც დამივიწყეთო?! მაჩაიძეს, შეიძლება, მართლაც
სჯეროდეს ასეთი ზღაპრების, მე კი არ უნდა შევმცდარიყავი.
ყველაზე კარგად მე ვიცნობ იმ არაკაცს და ისიც უნდა
მოგკლავო!.. მხოლოდ იდიოტი არ მიაქცევს ყურადღებას მის

მუქარას. ყველაფერზე წამსვლელია. ამაზე უარესიც გაუკეთებია
და ჩემი გამომძიებლობაც არ შეაჩერებს – უყოყმანოდ მომიქსევს
თავის მკვლელებს... რით დავუპირისპირდები მე? –
ვერაფრით!.. ის ნაბიჭვარი თვალითაც არ მინახავს,
მოჩვენებასავით წამომეპარა. ხვალ ქუჩაში რომ შემხვდეს, ვერც

კი ვიცნობ და, ვინ იცის, რამდენი ასეთი მკვლელი ჰყავს დამპალ
გეგეშიძეს?!. ერთი რომ გავშიფრო, მეორე მოვა; მასაც რომ
მოვუარო, მესამე გამოჩნდება... არა, ეს გამოსავალი არ არის,
ნებისმიერ შემთხვევაში წავაგებ. მაშ, რა ვქნა, გეგეშიძეს დავყვე?
გავაკეთო, რაც მას უნდა? რა სისულელეა! რა გამოდის? ვაის
გავეყარე, ვუის შევეყარე! – გეგეშიძემ თუ არ მომკლა, მაჩაიძე
მომიღებს ბოლოს!.. არა... არა... ეს გამოსავალი არ არის. იმ
მკვლელის გამო ჩემიანებს ხომ არ დავუპირისპირდები?! –
გაიფიქრა მურთაზმა , მერე მობილური ტელეფონი მოიმარჯვა
და სწრაფად აკრიფა გურამ მაჩაიძის ნომერი.
***
ნიკოლაის გასაოცრად, რიბკინი ძალიან მშვიდად შეხვდა. თავი

ისე ეჭირა, თითქოს ის ავადსახსენებელი სტატია საერთოდ არ
გამოქვეყნებულიყო.
– ამას! – ნიკოლაიმ ორად გაკეცილი გაზეთი გაუწოდა.

– ეს არ არის ზურგში დარტყმა, ეს არის იმ დარტყმის პასუხი,
7/16/2019 რომელიც თქვენ მომაყენეთ, –Mglebi
უპასუხა რიბკინმა.
– იმას თუ ხვდები, რომ ამ სტატიის შემდეგ პროკურატურაში
არავინ გაგაჩერებს? – მკაცრად თქვა ნიკოლაიმ.

– თქვენ? – კითხვა შეუბრუნა რიბკინმა, – თქვენ თუ დარჩებით
პროკურატურაში ?
– ეგ შენ არ გეხება, ჯობია საკუთარ მომავალზე იფიქრო.
– ამის სათქმელად მომიწვიეთ? – რიბკინმა საათს დახედა, – თუ

არაფერი გაქვთ დასამატებელი, მე წავალ.
– ნუ ჯიუტობ, იგორ, ჩვენ კიდევ გვაქვს მდგომარეობის

გამოსწორების შანსი.
– მე არ მიმაჩნია, რომ ამ მდგომარეობას გამოსწორება სჭირდება!
– ესე იგი, შენ სტატიის გაგრძელებას აპირებ?
– მე არა, სტატიას ჟურნალისტი გააგრძელებს, – შეუსწორა

– მაინც, რა მონაცემები გადაეცი გრომოვს? – ჰკითხა ნიკოლაიმ.
რიჟკოვის აფხაზ, ჩეჩენ და არაბ კრიმინალებთან ერთად

მოხსენიებას.
7/16/2019 – ამ თემამ განსაკუთრებით დააინტერესა გრომოვი, – მშვიდად
უპასუხა რიბკინმა.
– არა, ეს სიგიჟეა! ხვდები, რას გამოიწვევს იმ მასალების პრესაში

გამოჩენა?!
– ვხვდები!
– ხვდები და მაინც აკეთებ ამას?!
– ნიკოლაი პეტროვიჩ, მე ძალიან დიდი ხანი ვიმუშავე ამ

საქმეზე. თქვენ კი გონიერი განმარტების ღირსადაც არ
ჩამთვალეთ, როგორც „შპანას,” ისე მომექეცით: მიბრძანეთ –
საქმე ჩააბარე და სოჭში გადაიხვეწეო!.. მე პატივს ვცემ ჩემს
პროფესიას და პროკურატურაში ვინმეს ხუშტურების
დასაკმაყოფილებლად არ მოვსულვარ. არც კრიმინალისა და
მკვლელის თავისუფლებაზე დატოვებას შევურიგდები!.. მაინც,
რას მოიმოქმედებთ, როდესაც გრომოვი გეგეშიძესთან
?
დაკავშირებული მონაცემების გამოქვეყნებას დაიწყებს მაშინაც
არ განაახლებთ ძიებას?!
მ რ წ მს ხს!
სტატიები ყველას მძიმე მდგომარეობაში ჩაგვაყენებს, პირველ

ყოვლისა კი – შენ!
7/16/2019 – მე?! – გაიკვირვა რიბკინმა, –Mglebi
რატომ ? როგორც
5 - Gocha Manvelidze ვხვდები, მე
თქვენს უწყებაში აღარ ვმუშაობ!.. რით შემაშინებთ?.. საყვედურს
გამომიცხადებთ, შვებულებაში არ გამიშვებთ თუ პრემიაზე
მეტყვით უარს?!
– იგორ, გამოცდილი გამომძიებელი ხარ და ჩემი კარნახის

გარეშეც უნდა მიხვდე, რომ ამ საქმით ხელისუფლებაა
დაინტერესებული.
– იქნებ „ეფესბე”! – დამცინავად ჩაილაპარაკა რიბკინმა, –

ჩემთვის გასაგებია, რატომაც არ სურს „ეფესბეს” ამ საქმის
გახმაურება. ასე იოლად ვერ შეელევიან რიჟკოვის პატიოსან
სახელს, იმ რიჟკოვის, რომელიც აფხაზეთში ჩეჩენ კრიმინალთან
და არაბ ტერორისტთან ერთად ნარკოტრასის ორგანიზებით იყო
დაკავებული!
– რატომ ირთულებ ცხოვრებას? შენ რა გგონია, რომ „ეფესბე”

გეგეშიძეს მშვიდად ცხოვრების საშუალებას მისცემს?! მისი
საკითხი უკვე გადაწყვეტილია – ის იმაზე მალე ჩაწვება
საფლავში, ვიდრე შენ წარმოგიდგენია!
– მე კი სიამოვნებით მოვისმენდი გეგეშიძის აღსარებას! თქვენ

არ გაქვთ ამის სურვილი? – ჰკითხა რიბკინმა.
7/16/2019
– სხვათა შორის, ტყუილად გაქვს ამის იმედი. მე კარგად
შევისწავლე მისი დოსიე და, რაოდენ უცნაურიც უნდა იყოს, ამ

სუბიექტს არასდროს მიუცია ჩვენება.
– ამისთვის მისი საკანში მოთავსებაა საჭირო, დანარჩენს კი

შემდეგ ვნახავთ.
ნიკოლაიმ უკმაყოფილოდ გააქნია თავი და შემდეგ თქვა:
– გამოდის, რომ ვერ შევთანხმდით!
– შევთანხმდით?! – გაუკვირდა რიბკინს, – თქვენ არაფერი

შემოგითავაზებიათ ჩემთვის!
– შეაჩერე სტატიები და, პირობას გაძლევ, რომ სამსახურში

დაგაბრუნებ, – შესთავაზა ნიკოლაიმ.
– მე ჩემი პირობა მაქვს: მე გრომოვს შევაჩერებინებ სტატიებს,

თქვენ კი განაახლებთ ძიებას და საქმის ბოლომდე მიყვანის
საშუალებას მომცემთ.
– გამორიცხულია! – თავი გაიქნია ნიკოლაიმ.
– ვერ შევთანხმდით!..
***
7/16/2019 ვოვა მოულოდნელი ცნობითMglebi
დაბრუნდა ხარკოვიდან:
მოსკოველი ქურდები, ლეონიდ მარჩუკი და რომან ციგანოვი

.
ლუკასთან შეხვედრას ითხოვდნენ
– რა უნდათ? – იკითხა ლუკამ, როცა ვოვამ მოსკოველების
დანაბარები გადასცა.
– არ დაუკონკრეტებიათ , მარტო ის მითხრეს, საქმე ქურდულს
ეხებაო.
ლუკა ჩაფიქრდა. მარჩუკთან და ციგანოვთან რამდენჯერმე იყო
შეხვედრილი. მათთან არასდროს ჰქონია ახლო ურთიერთობა.
ორივე მოსკოველი ქურდი გამზატთან და ჩაჩბასთან
ახლობლობდა. როდესაც მათ დაუპირისპირდა , ყველას ეგონა,
რომ მარჩუკი და ციგანოვი აფხაზ და ჩეჩენ ქურდებს
მიემხრობოდნენ და ღიად ჩაერთვებოდნენ ომში, მაგრამ,
მოსკოველებმა გვერდზე გადგომა არჩიეს და ერთხელაც არ
შეუხსენებიათ თავი ხარკოველებისთვის.
– რას იტყვი? – ლუკა ფიქრს ჯაბას ხმამ მოსწყვიტა.
– მე ხომ არ შევხვდე? ახლა არ ღირს შენი გამოჩენა, „ძაღლები“

გაცოფებულები გეძებენ, – შესთავაზა ჯაბამ.
– არა... ვინუჟდენში მაგდებენ – საქმე ქურდულს ეხებაო. რომ არ
შევხვდე, ქურდებისთვის თავის არიდებად ჩამითვლიან, –
იუარა ლუკამ.
შეხვედრა როსტოვის გარეუბანში მდებარე აგარაკზე შედგა.

მარჩუკი და ციგანოვი მარტონი მივიდნენ აგარაკზე, სადაც მათ
ლუკა და ჯაბა ელოდნენ. მოსკოველებმა ცივად მოიკითხეს
დამხვდურები და მაშინვე საქმეზე გადავიდნენ.
– საქმე ქურდულს ეხება. არიფს ბაზარს ვერ დავასწრებთ! – თქვა

ციგანოვმა და ჯაბას გახედა.
– დაგვტოვე, – ანიშნა ლუკამ ჯაბას და, როგორც კი ის ოთახიდან

, :
გავიდა სავარძელზე დაჯდა და მოსკოველებს ჰკითხა
– რისთვის გინდოდათ ჩემთან შეხვედრა?
– შენთან „სლივას“ თხოვნით ჩამოვედით... – წამოიწყო

მარჩუკმა.
სლივა როსტოველი კანონიერი ქურდი და ვოლინას დიდი ხნის

მეგობარი იყო, რომელიც იმჟამად როსტოვის ციხეში ათწლიან
– გასაგებია... რა დაგაბარათ ჩემთან ?
– საქმე შენს უკრაინულ კავშირებს ეხება. სლივამ ერთი
პრობლემის მოგვარება გთხოვა და ეს ჩვენთვისაც
მნიშვნელოვანია.
– „ჩვენთვისაც“ რას ნიშნავს, ვის გულისხმობთ, საკუთარ თავს

თუ ქურდებს?
– ქურდებს... – უპასუხა ციგანოვმა.
– რა ბაზარია? – ჰკითხა ლუკამ.
– მოკლედ აგიხსნი ვითარებას, – განაგრძო მარჩუკმა, – ცოტა

ხნის წინ უკრაინულმა „ნორდსტრიმმა” გაზსადენის აქციების
ნაწილი გამოიტანა გასაყიდად. მაგ აქციებით რუსული
„გაზპრომი” ინტერესდება, მაგრამ, უკრაინის მთავრობაში
რამდენიმე პიროვნება ხელს უშლის ამ გარიგებას. სლივას უნდა,

რომ შენი საახლობლო ჩარიო საქმეში.
– ესე იგი, ჩემმა ხალხმა აქციები „გაზპრომს” უნდა მიაღებინოს?
– ჰო, – დაუდასტურა ციგანოვმა.
– სლივა არასდროს ერეოდა ასეთ საქმეებში, – შენიშნა ლუკამ.
– აქტიროვკის გაკეთება მაყუთის გამაზვითაც შეიძლება, – თქვა

ლუკამ, – ფულის გამო არ ღირს ასეთ საქმეში ჩარევა.
– საქმე მარტო აქტიროვკას არ ეხება. მთავრობა სერიოზულადაა
დაინტერესებული უკრაინული აქციებით. სლივას პირობა
მისცეს, რომ, თუ საქმე მოგვარდა, სერიოზულ ინფორმაციას
მიაწვდიან.
– რას გულისხმობთ?
– მასკიანების სიას, – უპასუხა ციგანოვმა.
ლუკას დაუჯერებლად მოეჩვენა მოსკოველი ქურდის ნათქვამი.

ის „მასკიანებში” ქურდებს შორის ჩანერგილ ინფორმატორებს
გულისხმობდა. ნაკლებად სავარაუდო იყო, რომ რუსეთის
მთავრობაში ვინმეს ამ აგენტების გამჟღავნება დაეშვა.
– რიჟა ბაზარია! – თავი გაიქნია ლუკამ, – სერიოზულ

ნაბოზრებს არავინ გაშიფრავს!
– სლივამ გვითხრა, რომ ძალიან სერიოზული „ეფესბეშნიკი”

მებაზრაო და მისი სიტყვა დასაჯერებელიაო, – თქვა მარჩუკმა.
– ძალიან დიდ მაყუთზეა ბაზარი – აქციების ფასი ხუთას

მილიონ დოლარს ურტყამს. ამხელა „ფოსტის” გამო „ძაღლები“
– მაგას ჩვენ გავარკვევთ. შენ ქურდები აქციების საკითხის

მოგვარებას გთხოვენ.
– თქვენ გაარკვევთ?! – გაეცინა ლუკას, – რამის გამრკვევები რომ
ყოფილიყავით, ჩემთან არ მოხვიდოდით!
– , , ?! – .
მოიცა შენ რა უარს გვეუბნები მოიღრუბლა მარჩუკი
– ჰო... მე საჭიროდ არ მიმაჩნია მაგ საქმეში ჩარევა. სლივას
სროკიდან გამოყვანა სხვანაირადაც შეიძლება – მაყუთი
გაუმაზეთ „ძაღლებს“. თუ, ეგეც პრობლემა გაგიხდათ?
– მგელო, ასეთი შანსის ხელიდან გაშვება არ შეიძლება. ვინ იცის,

რამდენი ნაბოზარი გაიშიფრება იმ სიით, – სწრაფად თქვა
ციგანოვმა.
– ქურდმა ბოზური საქციელით უნდა გაშიფროს მასკიანი და არა
„ძაღლების“ დაწერილი სიით. მომინდომეს ლუსტრაცია!.. –

ლუკამ პაუზა გააკეთა და განაგრძო: მაინც, რას უზამთ იმ სიას?
რომელი გაბედავთ იმ სიით სერიოზული ბაზარის აწევას?
– მაგას სხადნიაკი გადაწყვეტს.
– მაშინ, აქციების საქმეც თქვენ უნდა მოაგვაროთ . მე უკვე

ვთქვი: „ეფესბეს” საქმეებში არ ჩავერევი! – ცივად თქვა ლუკამ.
– არ გირჩევთ, მგელო, ჩვენთან დაპირისპირებას. მაგ საქმეზე

უკვე ვიბაზრეთ მოსკოვში. ქურდებმა „დაბრო” თქვეს. შენ კი,
ყველაფრის ჩაშლა გინდა!
– მე მოვრჩი ბაზარს. კიდევ რამე გაქვთ სათქმელი ? – იკითხა
ლუკამ.
– არა!.. – ბრაზით წამოისროლეს მოსკოველებმა და

წასასვლელად ადგნენ.
მოსკოველი ქურდების სტუმრობას კიდევ უფრო უცნაური

:
გაგრძელება მოჰყვა მომდევნო დღეს მოსკოვიდან ჩამოსულმა
პეტროვიჩმა საგაზეთო სტატია ჩამოიტანა , რომელშიც ლუკასა
და აფხაზ ქურდებს შორის მომხდარი დაპირისპირება იყო
აღწერილი. ლუკამ ყურადღებით წაიკითხა სტატია და შემდეგ
ჯაბას მიუბრუნდა:
– ეს არ არის ყურმოკრული ამბის ჟურნალისტური გაფორმება.

ამის დამწერი კარგადაა ჩახედული საქმეში!
– გრომოვი ცნობილი ჟურნალისტია, ტრუხა მასალებზე არ

მუშაობს. თუ წერს, ესე იგი სანდო და კარგად შემოწმებული
წყაროც ჰყავს, – ჩაურთო პეტროვიჩმა.
ნ ს მ ძ ბ მ ს ბ ჩ პ რ მ რ
– ძნელი გასარკვევია, მაგრამ, როგორც მგონია, კარგს არაფერს

უნდა ველოდოთ, – თქვა პეტროვიჩმა, – ისე, ასეთ აბდაუბდას
არასდროს შევსწრებივარ. ჟურნალისტი ამტკიცებს, გეგეშიძე
7/16/2019 ცოცხალიაო, პროკურატურა კი გაიძახის
Mglebi – არა, მკვდარიაო!
მიდი და გაარკვიე, ვინ რომელ პლასტინკას უკრავს! თანაც,
სტატიას გაგრძელება ექნება და იქ უკვე ნაღდად რიჟკოვზე

იქნება ბაზარი!
– ასეთი პოპულარობა ძალიან არასასურველია , – ჩაურთო ჯაბამ.
– და ამ დროს ციგანოვი და მარჩუკი შემოგვეტენენ, – ლუკა

წამით ჩაფიქრდა და შემდეგ ადვოკატს მიუბრუნდა: –
პეტროვიჩ, მოსკოვში მოგიწევს დაბრუნება. იმ ჟურნალისტისა
და გამომძიებლის ასავალ-დასავალი გაგვირკვიე. მგონი,
ზედმეტი არ იქნება მათთან დალაპარაკება...
***
საგამოძიებო სამსახური უჩვეულო მოვლენის მომსწრე გახდა:

პროცედურა, რომელსაც პროკურატურის გამომძიებლები
წლების განმავლობაში სხვა უწყებებში ატარებდნენ, ახლა მათ
სამსახურში მიმდინარეობდა . შავ შარვლებსა და კოსტიუმებში
გამოწყობილი, უემოციო სახეების მქონე ოპერატიული
რამდენიმე გამომძიებელმა ვითარების გასარკვევად მაშინვე

მიაშურა საგამოძიებო სამსახურის ხელმძღვანელის კაბინეტს.
– დამშვიდდით , ყველაფერი გარკვეულია, – ნიკოლაი კრილოვი
თავგამოდებით ცდილობდა თანამშრომლების დაშოშმინებას, –
პროკურატურიდან რაღაც ინფორმაციამ გაჟონა. ისინი
ყველაფერს გაარკვევენ და უახლოეს მომავალში ყველანი
დავუბრუნდებით სამუშაოს.
– რომელ გაჟონვაზეა საუბარი? – შფოთავდნენ თანამშრომლები,

– უჯრებსა და სისხლის სამართლის საქმეებში იქექებიან!
საერთო მღელვარების მიუხედავად, „ეფესბეს” თანამშრომლები

მშვიდად განაგრძობდნენ მუშაობას. ორიოდ საათში კი, ჩხრეკის
შედეგების გასაცნობად მათ ნიკოლაი ერთ-ერთ კაბინეტში
მიიწვიეს. რაღაც ახლის მოსმენის იმედით, საგამოძიებო
სამსახურის თანამშრომლებმა უმალ კაბინეტთან მოიყარეს
თავი.
„ეფესბეს” ორი თანამშრომელი გამომძიებელ რიბკინის

კომპიუტერს უკირკიტებდა. ნიკოლაის მიახლოებისას, ერთ-
ერთმა მათგანმა უკან დაიხია, ხელით მონიტორზე მიანიშნა და
ჰკითხა:
დაბადების თარიღი და ადგილი, ამჟამინდელი სავარაუდო

ადგილსამყოფელი, სამართალში მიცემის რაოდენობა,
საპატიმრო ვადები, სასჯელის მოხდის ადგილები, კანონიერი
7/16/2019
ქურდის რანგში აყვანის თარიღები , დაჯგუფებების
დასახელებები, რომლებსაც ისინი მიეკუთვნებოდნენ,
კავშირები, ბოლოს კი აღნიშნული იყო

სამართალდამცველებთან მათი თანამშრომლობის დეტალები –
თარიღები, თუ როდის დათანხმდნენ ისინი თანამშრომლობაზე,
უწყება და იმ სამართალდამცველის ვინაობა, რომელთანაც
უშუალო კავშირში იმყოფებოდნენ გადაბირებული კანონიერი
ქურდები; ასევე, მათი უშუალო მონაწილეობით გახსნილი
სისხლის სამართლის საქმეების ნუსხა.
ნიკოლაიმ მზერა მოსწყვიტა მონიტორს და „ეფესბეს”

თანამშრომელს უპასუხა:
– ეს კანონიერი ქურდების რიგებში ჩანერგილი ოპერატიული

აგენტების სიაა.
– მონაცემები გასაიდუმლოებულია ?
– თავისთავად, – დაუდასტურა ნიკოლაიმ.
– თქვენს გამომძიებლებს აქვთ ასეთ მონაცემებთან მუშაობის
– საჭიროების შემთხვევაში, გამომძიებელი მოთხოვნით

მომმართავს. მე ვაკმაყოფილებ მის მომართვას, რის შემდეგაც
გამომძიებელი მონაცემებთა არქივში მუშაობს.
7/16/2019 Mglebi
– დააზუსტეთ... გამომძიებელი 5 - Gocha Manvelidze
არქივში მუშაობს თუ არქივიდან
მისთვის საჭირო მონაცემებს იღებს? – ჰკითხა „ეფესებეს”
თანამშრომელმა.
– საიდუმლო მასალების არქივიდან გამოტანა აკრძალულია .

გამომძიებელი ადგილზე ეცნობა მისთვის საჭირო მასალებს,
შემდეგ კი მას არქივის თანამშრომელს უბრუნებს. გამონაკლისს
არავისთვის ვუშვებთ, – უპასუხა ნიკოლაიმ.
– მაშ, როგორ ახსნით ამ მასალების რიბკინის კომპიუტერში
აღმოჩენას?
– წარმოდგენა არ მაქვს, – მხრები აიჩეჩა ნიკოლაიმ, – ბოლო

რამდენიმე თვის განმავლობაში რიბკინი კანონიერი ქურდების
დაპირისპირების საქმეზე მუშაობდა, რომელსაც მკვლელობების
სერია მოჰყვა. ძიებისას მომმართა ამ მასალების შესწავლის
მოთხოვნით, მაგრამ, ნებისმიერ შემთხვევაში, დოსიე მის
კომპიუტერში არ უნდა მოხვედრილიყო.
– ეს ყველაფერი არ არის, – ჩაურთო მეორე თანამშრომელმა,
– შესაძლებელია, მაგრამ, დრო დამჭირდება.
– იმუშავე, – მოკლედ უბრძანა პირველმა თანამშრომელმა და

ნიკოლაის მიუბრუნდა, სად არის ამჟამად გამომძიებელი
7/16/2019 რიბკინი? Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
***
მურთაზმა გაჭირვებით დაიმორჩილა აკანკალებული ხელი,

კონიაკი მოსვა და ლაპარაკი განაგრძო:
– ორი დღის მერე დამირეკა. თავხედურად, დღისით...
შეიძლება, ისიც კი იცოდა, იმ დროს პროკურატურაში რომ

ვიყავი.
– რა შემოგთავაზა? – ჰკითხა გურამმა.
– განსაკუთრებული არაფერი. მითხრა, რომ ეკას საკითხს თავად

მოაგვარებს და მე ხელი არ უნდა შევუშალო.
– რით არ უნდა შეუშალო ხელი?
– ამას თავის დროზე შეიტყობო, მანამდე კი საქმის დახურვა
უნდა შეაყოვნო – მაქსიმალურად გაჭიმე და დაელოდე, ვიდრე

ზემოდან არ შემოგთავაზებენ გამოსავალსო!
– ყოველივე ეს ძალიან ბუნდოვანია, – ჩაილაპარაკა გურამმა, –

მისგან უფრო აქტიურ მოქმედებას ველოდი.
– უფრო აქტიურს?! – წყენით გახედა მურთაზმა, – შინ რომ
7/16/2019 მომივარდნენ საკმარისი არ არის 5 - მაინცდამაინც
Mglebi?! Gocha Manvelidze უნდა
მოვეკალი?
– კარგი, ნუ ბრაზობ, – შემრიგებლურად თქვა გურამმა.
– როგორც გინდა, ისე გამიგე, გურამ. ძალიან ვნანობ, ამ საქმეს

რომ მოვკიდე ხელი. ახლა მხოლოდ შენს იმედად ვარ. მაგრამ,
წინასწარ გაფრთხილებ: ასე იოლად ვეღარ დამიყოლიებ. რამე
თუ არ მომეწონა, დავკრავ ფეხს და საერთოდ გადავიკარგები.
– განყოფილების ხელმძღვანელობაზე რას იტყვი? – მაცდურად

ჰკითხა გურამმა, – სამუდამოდ რიგით პროკურორად ხომ არ
დარჩები? ისე, დიდი ხნის წინ მინდოდა შენთვის ახალი
თანამდებობის შემოთავაზება, უბრალოდ, შესაფერის მომენტს
ველოდი... არ დამიწყო ახლა, ნუ მახუჭუჭებ, პირდაპირ
მითხარი სათქმელიო!.. – აჩქარდა გურამი, როგორც კი
მურთაზმა რაღაცის თქმა დააპირა, – შენ „შებმას“ არავინ
აპირებს, უბრალოდ, იმას გეუბნები, რაც ამ საქმის დახურვის
შემდეგ მოხდება.
– სათქმელად იოლია – „ნუ წუწუნებ”!.. წარმოიდგინე, რა დღეში

ვიყავი. საღამოა, უკვე ბნელდება, წვიმს, ეზოში არავინ ჭაჭანებს
და, ამ დროს, კეფაზე პისტოლეტი მაქვს მობჯენილი,
მობილურიდან კი ის არაკაცი გეგეშიძე მეჩურჩულება!.. რომელი
საქმის დახურვაზე უნდა ვიფიქრო ამის შემდეგ?!
– ჰო... მოდი, იმ ნაბიჭვარს დავუბრუნდეთ. ესე იგი, მის

ამოცნობას ვერ შეძლებ?
– გამორიცხულია. საერთოდ ვერ შევამჩნიე, როგორ მომეპარა.

ისიც კი არ ვიცი, მარტო იყო, თუ არა! – უპასუხა მურთაზმა და
კონიაკი მოსვა, – მობილურის ნომერზე რა გაარკვიეთ?
– განსაკუთრებული არაფერი. შენი სახლის მახლობლად
მდებარე ანძაზე უკრაინიდან შემოსული ზარი დაფიქსირდა.
დრო და საუბრის ხანგრძლივობა ზუსტად ემთხვევა შენზე
თავდასხმის მომენტს. მონაცემები უკრაინულ მხარეს უკვე
მივაწოდეთ. ჯერჯერობით მათგან პასუხი არ მიგვიღია, მაგრამ,
რა მნიშვნელობა აქვს, რას გვაცნობებენ ისინი? რას მოგვცემს
იმის ცოდნა, რომ ზარი განხორციელდა კიევიდან, ლვოვიდან ან
ოდესიდან?
– მეორე ზარის შემოწმებას არ აპირებ? – ჰკითხა მურთაზმა.
დაიკითხა, დანაშაულის დეტალები სრულიად გამოიკვეთა, ის

კი არაფრის აღიარებას არ აპირებს. ხვალვე შემიძლია მასალების
ზედამხედველი პროკურორისთვის გადაცემა.
7/16/2019 – ვფიქრობ, ეს არ უნდა გავაკეთოთ გეგეშიძე
Mglebi 5 - .Gocha Manvelidzeთავის წესებს
გვთავაზობს და, ვიდრე მის საბოლოო მიზანს არ ჩავწვდებით,

მისი პირობების მიღება მოგვიწევს.
– მე სხვა რამის მოსმენას ველოდი შენგან, – უკმაყოფილოდ
შენიშნა მურთაზმა.
– რას?
– ამ საქმეს შენი თხოვნით მოვკიდე ხელი. მეგონა, რომ იცოდი,

რასაც აკეთებდი, ახლა კი ვხედავ, რომ ვცდებოდი. შენ
ელოდები, რას შემოგთავაზებს გეგეშიძე და ამის მიხედვით
ცდილობ მოქმედებას. ასე თუ გაგრძელდა, ჩვენ ყოველთვის
ერთი ნაბიჯით უკან ვიქნებით და საბოლოოდ წავაგებთ!
– აჭარბებ, მურთაზ! – შუბლი შეიკრა გურამმა, – ორივემ კარგად

ვიცით, რომ საქმე ჩვეულებრივ კრიმინალთან არ გვაქვს.
ინფორმაციით, რომელიც ჩვენ გაგვაჩნია, რამის დაგეგმვა
შეუძლებელია. ამას შენც ხვდები და სწორედ ეს გაღიზიანებს.
დამშვიდდი და მერწმუნე, ყველაფერი კარგად იქნება. დაე,
მეგობარს და, თუ აიყვანეს, ყალბი პასპორტი განსაკუთრებულ

წონას ვერ შეჰმატებს მის ისედაც მძიმე დოსიეს, შენთვის კი ამას
დიდი მნიშვნელობა აქვს!.. დიდი კი არა, გადამწყვეტი !..
გამოძიებასთან თანამშრომლობის შემთხვევაში, სასამართლო
პირობით სასჯელს დაგინიშნავს; შეიძლება, უბრალოდ
ჯარიმასაც დასჯერდეს!.. გთხოვ, ნუ გააღიზიანებ მათ და ნუ

მისცემ ციხეში შენი გამოკეტვის საშუალებას. შენი ინტერესი
არავის აქვს, მათ მხოლოდ შენი მეგობარი სჭირდებათ. ერთ
სახელი... მხოლოდ ერთი სახელი და ერთი წინადადება –
„პასპორტი მომცა მან”!.. – და ყველაფერი დამთავრდება!..
– არ შემიძლია... – დაიჩურჩულა ეკამ.
– დედაშენზე იფიქრე... მამაშენზე და, რაც მთავარია, საკუთარ

თავზე. გთხოვ, ნუ დაიმახინჯებ ცხოვრებას! – არ მოეშვა
ზურაბი.
ეკამ უხმოდ გაიქნია თავი.
– მაშინ, შენ თვითონ მირჩიე, როგორ მოვიქცე. შენი ჩვენების
გარეშე სასამართლოზე ინტერიერის შესავსებ დეკორაციას

დავემსგავსები, ვერაფერს ვიტყვი შენს სასარგებლოდ. ამ დროს
– არა... – ისევ გაიმეორა ეკამ, – არ შემიძლია... მხოლოდ ის

მირჩიე, მოვაწერო ხელი ამ ოქმს, თუ – არა?! სხვას არაფერს
გთხოვ.
– ამას მნიშვნელობა აღარ აქვს. ჩვენება თუ არ მიეცი, ხელმოწერა
აღარაფერს შეცვლის, – უპასუხა ზურაბმა, – ჩვენ ნებისმიერ

შემთხვევაში დავმარცხდებით!
– მაინც არა... – ჩაილაპარაკა ეკამ, მერე ოქმს მისწვდა და ხელი
მოაწერა.
საკნის კარის უსიამოვნო ჟღრიალმა ეკა ფიქრს მოსწყვიტა.
– ნუცუბიძე! – დერეფნიდან დაიძახა ზედამხედველმა, –

გამოდი!
ეკა საწოლზე წამოჯდა და გაოცებული მზერა მიაპყრო ღია
კართან მდგარ ზედამხედველს. დაკითხვაზე გუშინ იყო და

გამომძიებელს აღარ ელოდა. არც ადვოკატს უნდა შეხვედროდა.
ზურაბმაც გააფრთხილა, რამდენიმე დღე არ გამოვჩნდებიო.
– რამდენჯერ გაგიმეორო... გამოდი! – ლოდინი მობეზრდა
ზედამხედველს.
– სად მიგყავართ? – ჰკითხა ეკამ.
სამედიცინო ინსტრუმენტებით გაწყობილ საშუალო ზომის

ოთახში თეთრ ხალათში გამოწყობილი ახალგაზრდა ქალი
იმყოფებოდა. მან ეკა მაგიდასთან დასვა და ჟურნალში მისი
მონაცემები შეიტანა. ეკა მოსაწყენი გამოკითხვის დაწყებას
ელოდა: „როგორ გრძნობთ თავს ?.. რამეს ხომ არ უჩივით?..“ და
ასე შემდეგ. მაგრამ, მოვლენები სრულიად მოულოდნელად

განვითარდა: ექიმმა ხალათის ჯიბიდან მობილური ტელეფონი
ამოიღო და ხელში ჩაუდო. ეკამ გაოცებული მზერა ესროლა –
ვერ მიხვდა, რას სთავაზობდა ექიმი. ვიდრე ის ექიმს
შესცქეროდა, მობილური ტელეფონის ეკრანზე ყურმილის
გამოსახულება გაჩნდა. აპარატს ზარი გამორთული ჰქონდა,
ამიტომაც ზუმერის ხმა არ გაისმა.
– უპასუხე, – ხმადაბლა უთხრა ექიმმა და აპარატზე ანიშნა.
, ,
ეკამ დაბნეულმა დახედა ეკრანზე გამოსახულ ნომერს მაგრამ
არ უპასუხია.
– უპასუხე, – სწრაფად გაიმეორა ექიმმა, – ძალიან ცოტა დრო

გაქვს!
ეკა მექანიკურად დააწვა ღილაკს, აპარატი ყურზე მიიდო და

ხმადაბლა ჩაილაპარაკა :
ნაცნობმა ხმამ თბილი ჟრუანტელი მოჰგვარა. ისეთი სისუსტე

მოერია, რომ აპარატი კინაღამ ხელიდან გაუვარდა. ლუკას ხმა
იყო.
– ვიცი, რომ ახლა მარტო არ ხარ და ლაპარაკი გაგიჭირდება,
მაგრამ, არა უშავს, მე მაინც მივხვდები, რისი თქმაც გინდა, –
განაგრძო ლუკამ, – ახლა მთავარია, დამშვიდდე და
ყურადღებით მომისმინო... შეძლებ ამას?
– შევძლებ.
– მართალია, რაც ნატოს უთხარი?
– მართალია, – ოდნავ გასაგონად დაიჩურჩულა ეკამ.
– არ გეკითხები, რატომ მოიქეცი ასე. ვხვდები, რომ შენი

მომავალი შვილის ჩემგან დაცვა გინდოდა. მაგრამ, წასვლა თუ
გსურდა, უნდა გეთქვა ჩემთვის, მე არ შეგაჩერებდი.

– ვერ შევძელი... ვფიქრობდი ამაზე, მაგრამ, საკუთარი თავი ვერ
ვაიძულე... მაპატიე...
– შენ არაფერი გაქვს საბოდიშო. დაივიწყე, რაც მოხდა და

მომავალზე იფიქრე.
აქ ამ კედლებში მომავალზე ფიქრი შეუძლებელია ხმა
გააკეთა და შემდეგ დაამატა, – დაგაბრუნებ და შემდეგ გკითხავ,

რა გსურს, დარჩენა თუ წასვლა – ამის პირობას გაძლევ!
***
7/16/2019 დიმიტრიმ დილა ჩვეული პროცედურით დაიწყო: ყავით
ფინჯანი შეივსო და ფოსტის შესამოწმებლად კომპიუტერს

მიუჯდა. იმ დღის ფოსტა არაფრით განსხვადებოდა წინა
დღეებში მიღებული კორესპონდენციისგან: რამდენიმე წერილი
რედაქციიდან იყო მოსული. რამდენიმე – კოლეგებისგან. იყო
ნაცნობ-მეგობრების გზავნილები... სიის ბოლოში ნაცნობ სახელს
მოჰკრა თვალი და დიმიტრიმ კიდევ ერთხელ გადაამოწმა
მისამართი. შეცდომა გამორიცხული იყო – საფოსტო ყუთი
მართლაც იგორ რიბკინს ეკუთვნოდა, თავად წერილი კი გუშინ
ღამით იყო გამოგზავნილი. გზავნილმა ერთობ გააკვირვა
დიმიტრი: ის და რიბკინი გუშინ გვიანობამდე მუშაობდნენ
მომდევნო სტატიაზე. ყველა საკითხი უკვე შეთანხმებული
ჰქონდათ და რისთვის უნდა დასჭირვებოდა იგორს წერილის
გვიან ღამით გამოგზავნა?!
გზავნილის შინაარსმა უფრო მეტ საგონებელში ჩააგდო – ეს იყო

სამართალდამცველების მიერ გადაბირებული კანონიერი
ქურდების სია დიმიტრიმ კარგად იცოდა რომ ასეთი
დიმიტრიმ მობილური ტელეფონი მოიმარჯვა და სასწრაფოდ

დაუკავშირდა რიბკინს.
რამდენიმე ზუმერის შემდეგ ყურმილში ნამძინარევი ხმა გაისმა:
7/16/2019 – გისმენთ... Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– გამარჯობა... რა წერილი გამომიგზავნე გუშინ? – ჰკითხა

– წერილი?! – გაუკვირდა რიბკინს, – რაღაც გეშლება, მე

არაფერი გამომიგზავნია შენთვის!
– არაფერი არ მეშლება, წერილი შენი მისამართით მოვიდა!
– ქსელის შეცდომა იქნება, – უპასუხა რიბკინმა, რომელიც ვერ

მიმხვდარიყო, რატომ ღელავდა დიმიტრი, – მაინც, რა წერილია?
– ტელეფონით ვერაფერს გეტყვი, ახლავე უნდა შევხვდეთ

ერთმანეთს!
– კარგი... გამოგივლი, – უპასუხა რიბკინმა.
– არა... ჩემთან არ მოხვიდე. გახსოვს ის ადგილი, სამი დღის წინ
რომ შეგხვდი? ერთ საათში იქ მოდი!

– რა საჭიროა ასეთი კონსპირაცია? – გაუკვირდა რიბკინს.
განაპირა მაგიდასთან იჯდა და მოუთმენლობით შეპყრობილი

აკვირდებოდა კაფეში შემოსულ ადამიანებს.
– გამარჯობა... – მიესალმა დიმიტრი და მაგიდას მიუჯდა.
7/16/2019
– რაღაც ხდება... – მღელვარედ წამოიწყო რიბკინმა, – შენთან
საუბრის შემდეგ ფოსტის შემოწმება გადავწყვიტე –

მაინტერესებდა, რა წერილი მოგივიდა ჩემი სახელით, მაგრამ,
ყველა საფოსტო მისამართი დაბლოკილი აღმოჩნდა. მერე
პროკურატურაში დავრეკე, იქ კი მითხრეს, რომ „ეფესბეს”
თანამშრომლებმა ჩემი კაბინეტი გაჩხრიკეს და ჩემს
კომპიუტერშიც იქექებოდნენ.
– წერილი ნახე, იქნებ ეს მაინც დაგვეხმაროს ვითარების
გარკვევაში, – ამ სიტყვებთან ერთად დიმიტრიმ მაგიდაზე
ნოუთბუქი დადო, რომელშიც სახლიდან წამოსვლისას
გადაიტანა ღამით მიღებული გზავნილი.
გზავნილის ნახვამ იგორს თავზარი დასცა.
– ეს რა არის?! – ჩაილაპარაკა გაჭირვებით, – რა სისულელეა!

ასეთ მონაცემებს ინტერნეტით არასდროს გავგზავნიდი!
– გამოდის, რომ ეს ვიღაც სხვამ გააკეთა, – უპასუხა დიმიტრიმ.
– დაივიწყე მორალი... ჩანს, მავანს ძალიან მტკივნეულ ადგილას
შევეხეთ.
– დამპალი!.. – იგორს თვალწინ ნიკოლაი დაუდგა, – კრილოვის
თანხმობის გარეშე ეს საქმე არ მოხდებოდა.
– არ მოხდებოდა, – დაეთანხმა დიმიტრი, – მაგრამ, ახლა

წარსულზე კი არა, იმაზე უნდა ვიფიქროთ, ხვალ რა გველის.
– ხვალ?! – იგორი ჩაფიქრდა. პროკურატურაში მუშაობისას

მიღებული გამოცდილება თავისთავად ჰკარნახობდა, თუ რა
მოჰყვებოდა გზავნილის მისი სახელით გაგზავნას. „ეფესბე” და
პროკურატურა მას უყოყმანოდ დაადანაშაულებდა საიდუმლო
მასალების დიმიტრისთვის გადაცემაში, თანაც, შესაბამისი
პრეცედენტი უკვე არსებობდა. მან უკვე მიაწოდა ჟურნალისტს
სისხლის სამართლის მასალები. ასეთ ვითარებაში ძალიან
გაუჭირდებოდა საკუთარი უდანაშაულობის დამტკიცება და
არსებობდა ძალიან დიდი ალბათობა, რომ მას სიმართლის
დამტკიცება სასამართლოზე მოუწევდა.
– გამწირეს... ბოლომდე გამწირეს! „ეფესბე” მხოლოდ ამით აღარ
დაკმაყოფილდება – მანამდე გააგრძელებენ წამოწყებულ საქმეს,

ვიდრე საკანში არ გამომამწყვდევენ! – დიმიტრის მიუბრუნდა
– როგორ მოვიქცეთ ახლა?
– პირველ ყოვლისა, დაწყნარდი. როგორც გეტყობა, ცხოვრებაში

პირველად შეგემთხვა ასეთი რამ, ჩემთვის კი არც პირველია და
არც უკანასკნელი. რაც შეეხება ხვალინდელ დღეს... –
დიმიტრიმ ნოუთბუქი დახურა და ჩანთაში შეინახა, – ახლა
ჩემთან რედაქციაში წავალთ და მოვაწყობთ პრესკონფერენციას.
ვნახოთ, რას იტყვის ამაზე ჩვენი ნაქები სპეცსამსახური!
– არ გადავამლაშოთ , დიმა, – დაიძაბა იგორი, – იქნებ, ჯერ კიდევ

არ არის გვიან, იქნებ, მოვახერხო ნიკოლაისთან შეთანხმება?
– მერწმუნე, არაფერი გამოგივა, ამ საქმეში შენი ყოფილი ბოსი

აღარაფერს წყვეტს.
იგორი წამით ჩაფიქრდა და მერე უპასუხა:
– ჰო... მართალი ხარ. თავად ნიკოლაი არასოდეს წავიდოდა

ასეთ პროვოკაციაზე. ის სხვა ყაიდის კაცია.
– ნუ ღელავ, ყველაფერი კარგად იქნება. მე ხომ თავიდანვე

გაგაფრთხილე, რომ ასეთი საქმეებით ვშოულობ პურის ფულს! –
იმედიანად ჩაილაპარაკა დიმიტრიმ და წასასვლელად ადგა.

დიმიტრის მანქანა კაფეს სიახლოვეს, ჩიხში იდგა. ის იყო, ჩიხში
– რაღაც ხდება, – შეფარვით გადაულაპარაკა იგორმა დიმიტრის,
– ესენი ჩვენ მოგვყვებიან.
მანქანისკენ წასვლა უკვე შეუძლებელი იყო. იგორი მაშინვე

შებრუნდა და გადამკვეთ ქუჩას მიაშურა. დიმიტრიც მას მიჰყვა.
მამაკაცები უეცრად მოსწყდნენ ადგილს და სირბილით
გამოედევნენ. ამის დანახვაზე იგორმა ინსტინქტურად
მოიმარჯვა პისტოლეტი და მამაკაცებს უყვირა, უკან დაიხიეთო.
პასუხად თავდამსხმელების მხრიდან სროლის ხმა გაისმა.
გასროლისთანავე, დიმიტრიმ უცნაურად აიქნია ხელები და
მოწყვეტილი ჩაემხო ტროტუარზე. იგორმა უმალ დაუშვა
სასხლეტი. თავდამსხმელები იქვე მდგარ მანქანას ამოეფარნენ
და სროლა განაგრძეს. ჩიხში ყვირილი გაისმა. იქვე მყოფი
ადამიანები წელში მოხრილები გარბოდნენ აქეთ-იქით და
წივილ-კივილით ითხოვდნენ შველას:
– პოლიცია გამოიძახეთ! კაცი მოკლეს!..
ამასობაში იგორმა მჭიდში ჩარჩენილი უკანასკნელი ვაზნა

გაისროლა. ადგილზე დარჩენას აზრი აღარ ჰქონდა –
თავდამსხმელები მალე მიხვდებოდნენ, რომ განიარაღებული
იყო. იგორი შებრუნდა და საპირისპირო მიმართულებით
გაიქცა თავდამსხმელები სროლით დაედევნენ უკან ერთმა
რამდენიმე სილუეტს მოჰკრა, რომლებიც მოჩვენებებივით

გამოსცდნენ მოსახვევს და პისტოლეტები შემართეს.
– მორჩა... ყველაფერი დამთავრდა!.. – გულისტკივილით
გაიფიქრა იგორმა და შეჩერდა. იმავე წამს მას რამდენიმე
7/16/2019 გასროლის ხმა ჩაესმა და ორივე მდევარი
Mglebi მაშინვე წაიქცა.
გაოგნებულმა იგორმა მამაკაცებს მიაპყრო მზერა. ერთი მათგანი

დიმიტრისკენ გაიქცა და საძილე არტერია მოუსინჯა, შემდეგ
ასფალტიდან მისი ნოუთბუქი აიტაცა და უკან გამოიქცა. ორნი
კი იგორს მისცვივდნენ. ვიდრე ის რამეს მოისაზრებდა, ერთ-
ერთმა მათგანმა მარჯვენა მოიქნია და საფეთქელში
პისტოლეტის ტარი შემოჰკრა. იგორს თვალთ დაუბნელდა და
მუხლმოკვეთილი დაეშვა ტროტუარზე...
***
საკანში დაბრუნებულმა ეკამ თავი ცუდად იგრძნო. ტელეფონში

გაგონილმა ლუკას ხმამ, რატომღაც, შორეულ წარსულში
გადაისროლა, იმ წარსულში, ბავშვობა რომ ჰქვია. უცებ მუხლი
მოეკვეთა, მაგრამ, იატაკზე დაცემის ხმა აღარ გაუგონია,
მხოლოდ ბადრაგის ყვირილი ჩაესმა ბუნდოვნად, რომელიც
შეშინებული გაიძახოდა – ექიმი, ექიმიო. ეკას გაუკვირდა – ჩემს
დაბადების დღეზე ექიმს რა უნდაო და კმაყოფილმა გადახედა
წვეულებაზე ყველაზე ბოლოს გიო კიკნაძე – ზარალო

გამოცხადდა. მან სწრაფად მიულოცა ეკას მეთექვსმეტე
დაბადების დღე, სუფრას მიუჯდა და მაშინვე ალაპარაკდა :
– ეს რა ბედნიერი დღე გამითენდა – ქეიფი, ტორტი, ნამცხვრები

ეს რა ბედნიერი დღე გამითენდა ქეიფი, ტორტი, ნამცხვრები
7/16/2019 და სკოლაც წარსულს ჩაბარდა. არა
Mglebi მგონია
5 - Gocha , ასეთი ბედნიერების
Manvelidze
გადატანა შევძლო. ალბათ, მოვკვდები!

– ასე ძალიან გიხარია სკოლის დამთავრება? – ჰკითხა ნიკა
დადიანმა, ანუ დადამ.
– აბა, რა! ჟრუანტელი მივლის იმის გაფიქრებაზე, რომ

ხვალიდან თქვენს მონგრეულ სიფათებს აღარ დავინახავ.
გამოცდებს და ბანკეტს როგორმე გადავიტან, შემდეგ კი –
პრაშჩაი, სკოლა და ჭკუათხელო კლასელებო! – გაიცინა
ზარალომ.
მეგობრებს არ სწყენიათ. ყველა კარგად იცნობდა გიოს,

რომელმაც სკოლაში გატარებული ათი წლიდან ათივე
ლაზღანდარობას მოახმარა.
– მე კი მგონია, რომ არაფერი გაქვს სასიხარულო, – ჩაურთო

დოდო დუნდუამ, კლასის ყველაზე ლამაზმა და ენაკვიმატმა
გოგონამ, – სხვები ჩვენსავით არ მოგითმენენ, ლუკაც აღარ
მისი ლაზღანდარობით გაღიზიანებული სკოლელებისა და

უბნელების მუშტებისაგან.
– არაფრისაც არ მეშინია. მე და ლუკამ ფიცი დავდეთ, რომ
არასოდეს დავშორდებით ერთმანეთს, ხომ არ დაგავიწყდა? –
7/16/2019 გახედა ლუკას ზარალომ. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– არა, ძმაო, ათ წელს ერთგულად გემსახურე და კმარა, დღეიდან

სხვა ტელახრანიტელის გამონახვა მოგიწევს, მე ჩემი საქმეებიც
მყოფნის, – თავი გააქნია ლუკამ.
– შენ რა, ნიფხავ-პერანგის ამარა ბურთის დევნა ჩემს

ტელახრანიტელობაზე მნიშვნელოვანი გგონია? – გაუკვირდა
ზარალოს.
ლუკა ფეხბურთელი იყო და ზარალო ნიფხავ-პერანგის ამარა

ბურთის დევნაში სწორედ მის გატაცებას გულისხმობდა.
– თვალი ჩაგილურჯდება! – გააფრთხილა ლუკამ.
– არ გინდა და ნუ გინდა. საერთოდ არ მჭირდება

ტელახრანიტელი . მე ისეთი პროფესია ავირჩიე, რომ
მაიმუნობაში ფულსაც კი გადამიხდიან!

– ალბათ, ცირკში მოეწყობი, მასხარად, – ივარაუდა დოდომ.
– არ გჯერათ?! აბა მიყურეთ! – ზარალო ადგა, თეფშიდან
რამდენიმე ტარხუნის ღერი აიღო, ერთმანეთში გადაგრიხა,

ზედა ტუჩსა და ცხვირს შორის ულვაშივით მოიქცია, შემდეგ კი
შუბლი შეიკრა და თანაკლასელებს მრისხანე მზერა მოავლო. 137/645
7/16/2019 სუფრასთან სიცილ-ხარხარი ატყდა . ყველა
Mglebi 5 - Gocha მიხვდა, ვისაც
Manvelidze
ასახიერებდა ზარალო – სკოლის დირექტორს, გურამ

სიმონიშვილს.
– ხმა ჩაიწყვიტეთ! – ბოხი ხმით შესძახა ზარალომ, შემდეგ

ხელები ზურგს უკან გადაიჯვარედინა და ფეხის თითებზე
რწევით გააგრძელა, – ათ წელს ველოდი ამ დღეს, ველოდი,
როდის დადგებოდა თქვენნაირი იდიოტებისგან ჩემი სკოლის
გაწმენდის დრო და აი, ოცნებაც ამიხდა: თქვენ ერთხელ და
სამუდამოდ გაეხვეტებით სკოლიდან და აღარასოდეს ვიხილავ
თქვენს გამოთაყვანებულ სახეებს. რა თქმა უნდა, ეს ყველას არ
ეხება. ერთადერთი მოსწავლე, ვისზეც გულწრფელად
დამწყდება გული, ჩემი სკოლის მშვენება, გიო კიკნაძეა. მაგრამ,
თავს იმით ვიმშვიდებ, რომ უახლოეს მომავალში, ამ სკოლის
კედელზე ვიხილავ ოქროს დაფას, რომელზეც ამოტვიფრული
იქნება: „ეს სკოლა ამა და ამ წელს დაამთავრა კაცობრიობის
ისტორიაში საუკეთესო ტელეწამყვანმა , გიო კიკნაძემ,
– ასე, – განაგრძო ზარალომ, – ახლა კი ყველა ადექით და ჩემთან
ერთად გაიმეორეთ: მადლობა უფალს იმ ბედნიერი

დღეებისთვის, „რომლებიც ჩვენ გიო კიკნაძეს გვერდით
გავატარეთ!“
7/16/2019 თანაკლასელებმა სიტყვასიტყვით
Mglebi 5 -გაიმეორეს
Gocha Manvelidze ზარალოს
ნათქვამი და ჭიქებიდან შამპანური მოსვეს.

– შეგიძლიათ დასხდეთ, – მოწყალება გაიღო გიომ, შემდეგ კი
ტარხუნის ღერები მოიშორა და დაჯდომა დააპირა.
– არ დაჯდე, განაგრძე! – ახმაურდნენ სუფრასთან .
– აკი უნიჭო ხარო? – ნიშნის მოგებით ისროლა ზარალომ.
– ნიჭიერი ხარ... გენიოსი... განაგრძე! – არ მოეშვნენ

თანაკლასელები.
– კარგი, – მოტყდა გიო, შემდეგ თმა აიწეწა, ლანგრიდან კიტრი

აიღო, მიკროფონივით მოიმარჯვა , სწრაფად დაბზრიალდა, წინ
გაწვდილი ხელით გაქვავდა და ხმამაღლა წამოიწყო:
– ბატონებო და ქალბატონებო, თქვენ წინაშეა ერთადერთი და

განუმეორებელი ზარალო!!!
სუფრასთან ტაში და გამამხნევებელი შეძახილები გაისმა
საუკეთესო მოსწავლე, სრული ფრიადოსანი, ადამიანი,

რომელიც არასოდეს ეუბნებოდა უარს საკონტროლოს
გადაწერაზე თქვენს მონა-მორჩილს და სხვა უბედურებს... ეკა
ნუცუბიძე!.. მივესალმოთ ეკას!!!
7/16/2019
თანაკლასელები ხმამაღალი შეძახილებით მიესალმნენ ეკას.
– ბატონებო და ქალბატონებო, თქვენთვის ცნობილია, როგორ

გაატარა და რა საქმეს მოახმარა ეკამ სკოლის ათი წელი, მთელი
ამ დროის განმავლობაში ის იშვიათი მონდომებით ითვისებდა
სასწავლო პროგრამას . არ ყოფილა შემთხვევა, რომ მას ფრიადზე
ნაკლები ნიშანი მიეღო და ახლა ყოველ ჩვენგანს აინტერესებს,

რაში გამოიყენა ეკამ სკოლაში შეძენილი უნიკალური
განათლება? – ჩაარაკრაკა ზარალომ და კიტრი, ამ შემთხვევაში
კი მიკროფონი, რესპონდენტს მიუშვირა.
ეკა წამოწითლდა და თვალი აარიდა ზარალოს.

– მას რცხვენია. ბატონებო და ქალბატონებო, ეკა საერთოდ არ
შეცვლილა. იგი ისეთივე მორცხვია, როგორიც იყო ამ ათი წლის
წინ, – ენერგიულად გააგრძელა ზარალომ, – მაგრამ მე
ყველაფერი ვიცი მის შესახებ: ეკამ წარჩინებით დაამთავრა

თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჟურნალისტიკის
– საოცრად მოკლე პასუხია რესპუბლიკის საუკეთესო
ჟურნალისტისთვის. მაგრამ, თუ ეკას არ სურს ლაპარაკი, მე

გაგიმხელთ ერთ საიდუმლოს: უახლოეს მომავალში ეკას
ყველაზე კომპეტენტური, ყველაზე ობიექტური და ყველაზე
პოპულარული გაზეთის რედაქტორად ვიხილავთ...
მივულოცოთ წარმატება!... – ზარალომ მცირე პაუზა გააკეთა,
ვიდრე სუფრასთან სიჩუმე არ ჩამოვარდა, შემდეგ კი ხელი
მეორე რესპონდენტისკენ გაიშვირა და ხმამაღლა განაგრძო:
– ბატონებო და ქალბატონებო, თქვენ წინაშეა ბედის ნებიერი,

უღალატო კაცი და გაჭირვების ტალკვესი, ლევან ძნელაძე!..
შეგახსენებთ მის ბავშვობას: ის არასდროს გამოირჩეოდა
სასკოლო დისციპლინების განსაკუთრებული სიყვარულით.
მისი დევიზი იყო – „სამიანი და ჯანმრთელობა“ და, ამავე დროს,
ჰქონდა განსაკუთრებული გატაცება – ეტრფოდა დეტექტიურ
რომანებს, გადაბულბულებული ჰქონდა შერლოკ ჰოლმსის,
ერკიულ პუაროსა და კომისარ მეგრეს ისტორიები, რის გამოც
მეგობრებისგან შესაბამისი მეტსახელი – პინკერტონა
დაიმსახურა. ამ გატაცებამ იმდენად იმოქმედა მის მომავალზე,
რომ სკოლის დამთავრებიდან ათი წლის შემდეგ ლევანი

ცნობილი გამომძიებლის სახით მოევლინა საქართველოს და
მშ ბ რ ბ ნს! მ ს მ ! ჩ ნწ ნ შ ჩ ბ ს
– ბატონებო და ქალბატონებო! ახლა კი სიამაყით
წარმოგიდგენთ ჩემს ყოფილ „ტელახრანიტელს “, ამჟამად კი

მსოფლიო ფეხბურთის კაშკაშა ვარსკვლავს, ლუკა გეგეშიძეს!..
მხურვალე აპლოდისმენტები ჩვენს სახელოვან სპორტსმენს,
რომელიც სწორედ ახლახან დაბრუნდა მსოფლიო
ჩემპიონატიდან!..
– მე პირადად ვესწრებოდი იმ მატჩს, – განაგრძო ზარალომ, – და

თქვენთვის გასაგები რომ გახდეს, რას განვიცდიდი,
შემოგთავაზებთ მატჩის რეპორტაჟის ნაწყვეტს... მაშ ასე,
ბატონებო და ქალბატონებო, ჩვენ ახლა ვიმყოფებით „მარაკანას“
სტადიონზე, სადაც მიმდინარეობს მსოფლიო ჩემპიონატის
ფინალური მატჩი. ერთმანეთს ხვდებიან საქართველოსა და
ბრაზილიის ეროვნული ნაკრებები. მატჩის დასასრულამდე
რჩება რამდენიმე წუთი. ანგარიში კი ჯერაც არ გახსნილა. ჩვენმა
ნაკრებმა თუ იმავე ტემპით გააგრძელა თამაში, მსოფლიო
ჩემპიონის ტიტულის საკითხი პენალტების სერიით
გადაწყდება. ერთი წუთით, ძვირფასო ტელემაყურებლებო ,
საქართველოს ნაკრების სათადარიგოთა სკამზე მოძრაობას
. , .
ვხედავ აჰა ყველაფერი გასაგებია საქართველოს ნაკრების
მწვრთნელმა მოთამაშის შეცვლა განახორციელა და მოედანზე
ს ხბ რ წრ ბშ რ ტ “წ ბ შ ძ
შეიძლება დარტყმა!.. მაგრამ მას არ სურს იოლი გამარჯვება.
გეგეშიძე უკან დაბრუნდა. თავბრუდამხვევი ფინტების მთელი

სერია... თავიდან მოატყუა მთელი გუნდი და სამივე მსაჯი!..
გავიდა მეკარის პირისპირ!.. რაღას უცდის?!.. დარტყმა და
არის!.. არის!.. გოოლ!.. ბურთი ყუმბარასავით შევარდა
„დევიატკაში“! სტადიონზე რაღაც წარმოუდგენელი ხდება.
ტრიბუნები ზანზარებს. ზედიზედ გაჰყავთ გულშეღონებული
გულშემატკივრები. საქართველოს ნაკრების ფეხბურთელები
გეგეშიძეს მისდევენ... დაიჭირეს, მაგრამ, ეს რა ხდება?.. ხომ არ
მეჩვენება?.. გეგეშიძე წააქციეს და ცემა დაუწყეს.
ფეხბურთელებს ნაკრების მწვრთნელები და ექიმებიც
შეუერთდნენ. ჩემამდე საქართველოს ნაკრების მთავარი
მწვრთნელის ყვირილი აღწევს: – ეს რა ქენი, შე ბოთე, ჩვენი და
იმათი კარი ვერ უნდა გაარჩიო? ხომ გაგაფრთხილე, ზანგი
, - !..
მეკარე რომელ კარშიც დგას ბურთი იქ უნდა შეაგდო მეთქი
აჰა, მთავარ ტაბლოზე ახალი ანგარიშია: ერთით ნული,
ბრაზილიის ეროვნული ნაკრების სასარგებლოდ, რადგან, ლუკა
გეგეშიძეს აქეთ-იქით სირბილში თვალები აუჭრელდა და გოლი
საკუთარ კარში გაიტანა. ვიდრე ქართველი ფეხბურთელები
გეგეშიძეს სცემდნენ, მატჩისთვის გამოყოფილი დრო ამოიწურა.
რამდენიმე წუთში დაიწყება დაჯილდოების ცერემონია.
სიცილით სუნთქვაშეკრული თანაკლასელები გაჭირვებით
ჩერდებოდნენ სკამებზე.
– მოითმინეთ, მოითმინეთ, ჯერ არ დამიმთავრებია, – თქვა მან
და „მიკროფონი “ ლუკას მიუშვირა, – ბატონო ჩემპიონო, რას
გვეტყვით თქვენი უახლოესი გეგმების შესახებ?
– ახლა მე შენ გაგიყვან სადარბაზოში და მაგრად გცემ! –

დაემუქრა ლუკა.
– ნუ მემუქრები, თორემ ლევანთან გიჩივლებ და სამუდამოდ

დაემშვიდობები ფეხბურთს, – არ შეშინდა ზარალო, შემდეგ კი
შებრუნდა და მზერა ნიკა დადიანს მიაპყრო, – ბატონებო და
ქალბატონებო, ჩვენი შოუ გრძელდება. წარმოგიდგენთ ჩვენს
მომდევნო სტუმარს, ადამიანს, რომელმაც სკოლაში
გატარებული წლები კაი ბიჭობას, „ბირჟავიკობას“,
„სტრელკებსა“ და „რაზბორკებს“ მოახმარა. ჩვენ წინაშეა ჩვენი

უბნის სიამაყე, ნაღდი ვაკელი, ზანგივით შავი კაცი, „ახვრების“
რისხვა... რამე ხომ არ გამომრჩა? – ზარალომ თითი მიიჭირა
საფეთქელზე, წამით ჩაფიქრდა და შემდეგ ისევ გააგრძელა, –
ჩვენი ძმა და მეგობარი, „რამკიანი ქურდი“ – დადა!..
მივესალმოთ დადას, ბატონებო და ქალბატონებო!..
– საწყენია, მაგრამ როგორც ჩანს, ჩვენ ვერ მივიღებთ ქურდულ
ინტერვიუს. ჩვენს რესპონდენტს არ მოსწონს ხალხმრავალი

აუდიტორია – ყოველივე ეს სასამართლო დარბაზს აგონებს. რას
ვიზამთ, ჩვენი შოუ აგებულია ნებაყოფლობითი მონაწილეობის
პრინციპზე. დავემშვიდობოთ დადას და გავეცნოთ ჩვენი შოუს
7/16/2019 შემდეგ მონაწილეს, – ზარალომ თანაკლასელები
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze შეათვალიერა
და მზერა დოდოზე შეაჩერა. დოდომ ღიმილი გადაიფინა სახეზე
და მოსასმენად მოემზადა. ზარალომ მაშინვე განაგრძო
ლაპარაკი, – ბატონებო და ქალბატონებო, წარმოგიდგენთ ჩვენი
კლასისა და სკოლის მშვენებას, სრულქმნილ არსებას, დოდო
დუნდუას!..
თანაკლასელები ოვაციით მიესალმნენ დოდოს, რომელმაც
ჰაეროვანი კოცნა გაუგზავნა ყველას.
– ბატონებო და ქალბატონებო, თქვენ, რა თქმა უნდა, ელოდით,

რომ სკოლის დამთავრების შემდეგ ჩვენი ფიფქია ტოპ-მოდელი
ან ჰოლივუდის ვარსკვლავი გახდებოდა, მაგრამ, უნდა
გაცნობოთ, რომ მსგავსი რამ არ მომხდარა. ჩვენმა
რესპონდენტმა ვარსკვლავის კარიერას დიასახლისობა არჩია და
სკოლის დამთავრებისთანავე ცოლად გაჰყვა ჩვენს
სუპერფეხბურთელს, ლუკა გეგეშიძეს. ლუკას და დოდოს
გაცეცხლებულმა დოდომ თეფშიდან ბოლოკი აიტაცა და
ზარალოს ესროლა. თანაკლასელებს სიცილი აუტყდათ.

მათთვის საიდუმლოს არ წარმოადგენდა , რომ ლუკას და
დოდოს ბავშვობიდან უყვარდათ ერთმანეთი.
უცებ დოდო სკამიდან წამოიჭრა და ზარალოსკენ
დამუქრებული სახით გასწია. მოულოდნელი შეტევით

დამფრთხალი ზარალო სწრაფად გახტა უკან და ზაზა ჭკუასელს
გადააწყდა, რომელიც მოღუშული ადევნებდა თვალს
იმპროვიზებულ წარმოდგენას.
– ფრთხილად, ბიჭო! – წამოიძახა ზაზამ და ზარალოს მხარში

უბიძგა.
რამდენიმე თვის წინ ზაზა სხვა სკოლაში სწავლობდა , სადაც

ჩხუბის დროს თავის თანაკლასელს დანით მძიმე ჭრილობა
მიაყენა. სასჯელს, პროკურორი მამის წყალობით გადაურჩა.

შემდეგ კი მშობლებმა ძველ სკოლასაც მოაშორეს და ასე
აღმოჩნდა ის მათ კლასში. ერთად გატარებული რამდენიმე თვის
მიუხედავად, ზაზამ ვერ შეძლო ახალ თანაკლასელებთან
დაახლოება, რაშიც მხოლოდ თვითონ იყო დამნაშავე.
თანაკლასელები ვერ ეგუებოდნენ აუხსნელ სიძულვილს, რასაც
ის ყველას მიმართ ამჟღავნებდა და აქედან გამომდინარე
ჭკუასელი!.. ადამიანი, რომელიც შეცდომით დაიბადა ჩვენს
საუკუნეში. მისი ხასიათის გამო ის შუა საუკუნეებში უნდა

დაბადებულიყო. მისგან დადგებოდა შესანიშნავი
ინკვიზიტორი, მაგრამ მან მაინც შეძლო თავისი ნიჭის
რეალიზება და სკოლის დამთავრებიდან ათი წლის შემდეგ
7/16/2019 ციხის ჯალათად მოევლინა საქართველოს . ამჟამად კი... –
ზარალომ სიტყვის დამთავრება ვერ მოასწრო. ზაზა

გააფთრებული ეცა, მუშტის დარტყმით დასცა იატაკზე და
წიხლები დაუშინა.
თანაკლასელებმა უმალ მიატოვეს სუფრა. ლუკამ ყველას

დაასწრო და ზაზა ხელისკვრით მოაშორა ზარალოს. მან
იუკადრისა და ამჯერად ლუკას მოუქნია მუშტი. ის
მოხერხებულად გაერიდა და საპასუხოდ ისეთი ძალით გაარტყა,
რომ ზაზა კედელს მიეხეთქა. ვიდრე თანაკლასელები რამეს
მოიფიქრებდნენ, ზაზამ ღილაკიანი დანა მოიმარჯვა, გახსნა და
ლუკასკენ გაქანდა. ოთახში მყოფ გოგონებს შიშისაგან კივილი
აღმოხდათ. რამდენიმე წინდახედულმა ბიჭმა მაშინვე უკან
დაიხია. ლუკა არ დაიბნა. ელვის სისწრაფით აიტაცა სკამი და
ზაზას შემოჰკრა.
დარტყმა იმდენად ძლიერი იყო, რომ ზაზა იატაკზე
– ტყავში ვერ ეტევი, ახვარო?! – დადას კიდევ რაღაცის თქმა
სურდა, მაგრამ სწორედ ამ დროს დერეფანში მოახლოებული

ნაბიჯების ხმა გაისმა. დადამ მაშინვე შეუშვა ხელი ზაზას და
თანაკლასელებს ანიშნა, ჩუმად იყავითო. იმავ წამს ოთახში ეკას
დედ-მამა შემოვიდა. მამამ გაოცებული მზერა შეავლო იატაკზე
7/16/2019 მიმოფანტულ სკამის ნამტვრევებს
Mglebi 5 -და ეკას
Gocha მიუბრუნდა.
Manvelidze
– რა მოხდა აქ, ეკა?
– არაფერი, – გაუბედავად უპასუხა მან.
– არაფერი?! – მზერა გაუსწორა მამამ, – სხვათა შორის, მე

ყვირილიც ჩამესმა!
ეკამ ვერ გაუძლო მამის მზერას და თავი დახარა. ოთახში მყოფმა

თანაკლასელებმა ზაზას შეხედეს. ყველა მისგან ელოდა
განმარტებას. ის კი მოულოდნელად მოსწყდა ადგილს და ბინის
კარს ეცა. გასვლისას შედგა, შემობრუნდა და სიძულვილით
აღსავსე ხმით მიმართა ლუკას:
– ეს დღე მწარედ თუ არ გაგახსენო, ზაზა არ მერქვას! – შემდეგ

კი სადარბაზოში გავარდა და ისეთი ძალით გაიბრახუნა კარი,
რომ ბინა შეზანზარდა.
***
სასკოლო გამოცდები, რასაც მისაღები გამოცდები მოსდევდა,
მას კი ჯერაც ვერ გადაეწყვიტა, რომელ ინსტიტუტში

გააგრძელებდა სწავლას. თვითონ ფიზკულტურის ინსტიტუტს
ანიჭებდა უპირატესობას, რომელიც პროფესიონალ
ფეხბურთელად ჩამოყალიბების შესაძლებლობას მისცემდა.
7/16/2019 გუნდის მწვრთნელიც იმავესMglebi
ურჩევდა და დედ-მამაც არ იყო
წინააღმდეგი. მაგრამ ასეთ შემთხვევაში, დოდოსთან იმდენ

დროს ვეღარ გაატარებდა, რამდენსაც ადრე. მას პოლიტექნიკურ
ინსტიტუტში სურდა ჩარიცხვა და ლუკას ვერ წარმოედგინა
მერხი, რომელზეც მის გვერდით დოდო არ იჯდებოდა.
ამ ფიქრებში გართულმა ლუკამ, ვაკის პარკი გადაკვეთა და

„ლოკომოტივის“ სტადიონს მიუახლოვდა. სწორედ ამ დროს,
ძახილი ჩაესმა. ლუკა შედგა და უკან მიიხედა. მისკენ ზაზა
მოდიოდა. რამდენიმე წამის შემდეგ მის პირისპირ შედგა,
გამჭოლი მზერა მიაბჯინა და ჰკითხა: – საით გაგიწევია?
– რაში გაინტერესებს? – ცივად მიუგო ლუკამ.
– წესიერად ილაპარაკე, ბიჭო! – წამოიქოჩრა ზაზა.
– შენი დარიგება არ მჭირდება!

– გჭირდება და უფრო მეტიც. ლაპარაკსაც გასწავლი და ჩემთან
– რა გინდა? თუ სხვა არაფერი გაქვს სათქმელი, მე წავედი, –
ლუკამ ზურგი შეაქცია ზაზას და გზა განაგრძო.

ზაზა სწრაფი ნახტომით წამოეწია, მხარზე გადაკიდებულ
ჩანთაში ჩააფრინდა და ძლიერად მოქაჩა. ლუკა ელვის
სისწრაფით მოუბრუნდა და ხელი აუკრა.
– ხელი, ბიჭო!.. – გაშმაგდა ზაზა, შემდეგ კი მიმოიხედა
ახლომდებარე ბუჩქნარზე ანიშნა, – წამოდი, იქ ვიბაზროთ!
– წამოდი, – დაეთანხმა ლუკა და ბუჩქნარისკენ მიმავალ ბილიკს

დაადგა.
რამდენიმე ნაბიჯის შემდეგ ისინი ბუჩქნარში ჩამალულ, ნაგვით

მოფენილ მოედანზე აღმოჩნდნენ. ლუკამ მაშინვე მოჰკრა
თვალი ზაზას ორ მეგობარს. მათ შორიდან იცნობდა, იცოდა,
რომ ზაზას უბნელები და მისი ყოფილი თანასკოლელები
იყვნენ. მხოლოდ ახლა მიხვდა, თუ მართალი იყო დადა,
როდესაც აფრთხილებდა, ზაზასთან შეხვედრას მოერიდე.
მარტო ვერაფერს დაგაკლებს, მაგრამ იმ ცემას არ დაივიწყებს და
თავისნაირ ახვრებთან ერთად არ მოგიხელთოსო.
– ეს არის? – ჰკითხა ზაზას ერთ-ერთმა და ლუკას ახედ-დახედა.
ჰ პ ს ხ მ ნ
– ჩანთაში რა გაქვს?.. გირები? – ზაზას მეორე მეგობარი ჩანთას
წაეტანა.
ლუკამ ხელი აუკრა.
– ხელი გააჩერე, ბიჭო! – გაღიზიანდა ზაზას მეგობარი.

7/16/2019 – , Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
თურმე შენ საერთოდ გახასიათებს ხელების უმისამართოდ
ქნევა! – გააგრძელა მეორემ.
– ეგ შენი საქმე არ არის! – უპასუხა ლუკამ.
– ენაც გრძელი გქონია!.. ხომ არ გინდა ძირში მოგაჭრა? – ცივად
გამოსცრა პირველმა.
– ენასაც ძირში მოგაჭრი და კუნთებსაც! – დაუმატა მეორემ.
– რას ებაზრებით ამ ახვარს? – მოთმინებამ უღალატა ზაზას და

უეცრად ეცა ლუკას. – ვის დაარტყი ხელი, შე ნაბიჭვარო!
ლუკა თავდასხმის მოსაგერიებლად მზად იყო, მაშინვე უკან

გახტა და ჩანთა ისეთი ძალით შემოჰკრა თავში, რომ ზაზა
ბუჩქებში შევარდა და წაიქცა. მისი მეგობრები უმალ
გამოცოცხლდნენ და გინებით ეცნენ. ლუკამ შეძლო პირველი
ორი დარტყმის მოგერიება. შემდეგ კი ერთ-ერთმა
მოწინააღმდეგემ იმარჯვა და მკერდში ჩაარტყა წიხლი ლუკამ
ლუკა ინსტინქტურად გაერიდა, მაგრამ მისი მოძრაობა
დაგვიანებული იყო – დანის წამახული წვერი მკლავს მისწვდა.

სხეულს მწველმა ტკივილმა დაურბინა და მკლავზე გაჩენილი
ჭრილობიდან სისხლმა იფეთქა.
– სათითაოდ აგათლი კუნთებს! – მთელი ხმით იყვირა ზაზამ და
მეორედ მოუქნია დანა.
ამჯერად ლუკამ დანის აცილება შეძლო, საპასუხო დარტყმით
ტუჩი გაუხეთქა და შორს მოისროლა, მაგრამ მეორე
მოწინააღმდეგეს ვეღარ გაერიდა – ქვასავით მკვრივი მუშტი
საფეთქელში დაეტაკა და ძირს დასცა. ზაზას მეგობრები მაშინვე

ზემოდან მოექცნენ და წიხლები დაუშინეს. მესამე თუ მეოთხე
დარტყმამ სახეში უწია. ლუკამ პირში სისხლის გულისამრევი
გემო იგრძნო და მისი გონება არნახულმა მძვინვარებამ მოიცვა.
რა მოხდა შემდეგ, ლუკას აღარ ახსოვდა. მეხსიერება მხოლოდ
სურათის ცალკეულ კადრებს თუ აღიქვამდა.
ლუკას გააფთრებული ყვირილი აღმოხდა, შემდეგ კი ერთ-ერთი

მოწინააღმდეგე ფეხის ძლიერი დარტყმით მოცელა, მიწიდან
მოზრდილი ქვა აიტაცა და მეორეს მთელი ძალით ესროლა
სახეში. მოწინააღმდეგე, რომელსაც ქვა ტუჩებში მოხვდა და
კბილები ჩაუმტვრია გაბმული ყვირილით დაემხო მიწას
გუდურასავით მოსწყდა ზურგიდან და მთელი სხეულით
შეეხეთქა ზაზას. ლუკას სმენას სლოკინისმაგვარი ხმა მისწვდა.

ზაზას მეგობარს კრუნჩხვამ დაურბინა, ხელი მკერდზე მიიჭირა
და კვნესით დაეშვა მიწაზე. გაოგნებულმა ზაზამ ძირს დაიხედა.
მისი მეგობრის სხეულის ქვემოთ სწრაფად დგებოდა სისხლის
გუბე. იმავე ფერის ლაქები მისი დანის პირზეც აღბეჭდილიყო.
ლუკამ მომხდარში გარკვევა არ აცალა, სწრაფი ნახტომით
გაქანდა მისკენ. ზაზა ისე დაზაფრა მის თვალებში
ამოკითხულმა მძვინვარებამ, რომ დანა ესროლა და
უკანმოუხედავად გაიქცა. დანა ლუკას ტარით დაეძგერა
მკერდში და მიწაზე დავარდა. მას დრო არ დაუკარგავს, დანა
მიწიდან აიტაცა და ზაზას სირბილით მიჰყვა უკან.
ზაზას დანახვამ, რომელიც განწირული კივილით ითხოვდა

შველას, არნახული აურზაური გამოიწვია პარკში. მოსეირნე
ადამიანები ბავშვებს ხელში იტაცებდნენ და აქეთ-იქით

გარბოდნენ.
– უშველეთ ვინმემ! მოკლავს!.. – კიოდნენ ქალები.
ამასობაში ლუკა ზაზას წამოეწია და ფეხის დარტყმით ძირს

დასცა. ზაზას შიშის ყვირილი აღმოხდა და დარტყმის
მოლოდინში მოიკუნტა მაგრამ ლუკამ ვეღარ მოასწრო
ატაკა. პასუხად მილიციელებმა მუშტები აამუშავეს;
რამდენჯერმე ჩაარტყეს კეფასა და კისერში, შემდეგ კი მთელი

ძალით დააწვნენ ზევიდან და ხელბორკილი გაუკეთეს. მათ
ირგვლივ სწრაფად მოიყარა თავი ცნობისმოყვარეთა ჯგუფმა.
– რამდენს ბედავს ეს ლაწირაკი!.. ნახეთ, ნახეთ, ისევ გაქცევას
ცდილობს. ნაღდი კაცისმკვლელია!.. – ბრაზით გაიძახოდნენ
მამაკაცები.
– პარკის დირექციაში წაიყვანეთ. შემდეგ გავარკვევთ, რისთვის

მისდევდა იმ ბიჭს! – უბრძანა წოდებით უფროსმა მილიციელმა
ხელქვეითებს, თვითონ კი ზაზას მიაშურა.

ორმა მილიციელმა ლუკა ფეხზე ააყენა და პარკის დირექციისკენ
წაიყვანა. მესამემ მისთვის წართმეული დანა ფრთხილად
გაახვია ცხვირსახოცში და მათ მიჰყვა. მეოთხე მილიციელმა კი
ზაზა წამოაყენა, შეათვალიერა და ჰკითხა:

– დაჭრილი ხომ არ ხარ?
– არა.
– სისხლიანი რატომ ხარ?
– სისხლიანი? – ზაზამ გაოგნებული სახით დაიხედა
– ჰო, მაგან დაჭრა მამუკა! – ხმას აუწია ზაზამ, – კახას ქვით
გაუტეხა თავი, შემდეგ კი მამუკას დაარტყა დანა!

– სად?
– სტადიონის ღობესთან, ბუჩქებში.

მილიციელი მაშინვე დაუკავშირდა განყოფილებას და
ინფორმაცია გადასცა, შემდეგ კი ზაზას მიუბრუნდა, – წამოდი,
ის ადგილი მაჩვენე!
– არა, მე არ შემიძლია , – ზაზას შიში ჩაეღვარა თვალებში.
– კარგი. თვითონ მოვძებნი... ეს ბიჭი თან წაიყვანეთ! გასძახა წინ

წასულ ხელქვეითებს, თვითონ კი სირბილით გავარდა
სტადიონისკენ.
რამდენიმე წუთის შემდეგ ლუკა პარკის დირექციაში, მილიციის

ოთახში შეიყვანეს. მალე იმავე ოთახში აღმოჩნდა ზაზაც. მან
მილიციელებს დაწვრილებით აღუწერა მომხდარი ჩხუბი.
ლუკამდე მისი ნაამბობის მხოლოდ ნაწყვეტები აღწევდა.
– გვარად ჭკუასელი ვარ... ჰო, ვახტანგ ჭკუასელი მამაჩემია...
ვიცნობ, ჩემი კლასელია... კახას ქვით გაუტეხა თავი, მამუკას

დანა დაარტყა და შემდეგ მე მომიბრუნდა... ჰო, ეს დანა იყო...
ლუკას პასუხის გაცემა არ უცდია.
– ხმა ამოიღე, თორემ... – მილიციელმა სიტყვის დასრულება ვერ

მოასწრო. სწორედ ამ დროს დერეფანში წარმოუდგენელი
ხმაური ატყდა. წამის შემდეგ კი ოთახში სახეშეშლილი
მილიციელი შემოიჭრა და მთელი ხმით იყვირა:
– სტადიონის ღობესთან მოკლული ვიპოვეთ!.. გესმით, ამ
ნაბიჭვარმა თექვსმეტი წლის ბიჭი მოკლა!..
„ლუკას არ მოუკლავს ! არა! არა!“ – იკივლა ბურანში წასულმა

ეკამ და თვალი გაახილა.
***
იგორმა მძიმედ აზიდა ქუთუთოები და აქეთ-იქით მიმოიხედა.

ოთახი, რომელშიც იმყოფებოდა, ვერ იცნო: ჭერი, იატაკი, ავეჯი
– მისთვის სრულიად უცხო იყო. დაძაბულობა საწოლთან
მიახლოებულმა ქალმა გაამძაფრა. ის სკამზე ჩამოჯდა, პულსი
შეუმოწმა, შემდეგ კი აბი და ჭიქით წყალი გაუწოდა. იგორი
გაერიდა.
– დალიეთ, წამალი დაგამშვიდებთ და ძალას შეგმატებთ, – თქვა

ქალმა.
იმავ წამს კარი გაიღო და ოთახში შუახნის მამაკაცმა შემოაბიჯა.
იგორს თავზარი დაეცა – მის წინაშე ლუკა გეგეშიძე იდგა,

რომელსაც ის რამდენიმე წლის განმავლობაში დაეძებდა.
– მშვიდად! – მბრძანებლურად თქვა ლუკამ, როგორც კი

გამომძიებლის დაზაფრული მზერა შენიშნა, – შენ აქ არაფერს
დაგიშავებენ!
– რა გინდათ ჩემგან? – დაძაბული ხმით ჰკითხა იგორმა.
– უკვე გითხარი... დამშვიდდი... – უპასუხა ლუკამ.
– სად ვარ? – მიმოიხედა იგორმა.
– კითხვებს მე დავსვამ! მანამდე კი... – ცივად თქვა ლუკამ,

საწოლთან ჩამოჯდა, ჟურნალის მაგიდაზე პისტოლეტი დადო
და ქალს ხელით ანიშნა.
ქალი საწოლს მიუახლოვდა და იგორს კვლავ გაუწოდა აბი და

ჭიქა. ამჯერად მას წინააღმდეგობა აღარ გაუწევია – აბი
გადაყლაპა, წყალი დააყოლა და კითხვით აღსავსე მზერა
მიაპყრო ლუკას.
– დაგვტოვე... – უთხრა ლუკამ ქალს და იგორს მიუბრუნდა, –

იცი, ვინც ვარ?
პასუხად ლუკა დისტანციური მართვის პულტს გადაწვდა,
ტელევიზორი ჩართო და მერე თქვა:

– ეს ბოლო საინფორმაციო გამოშვების ჩანაწერია...
ეკრანზე გამოსახულება გამოჩნდა :

ნაცნობი კაფე, ნაცნობი ჩიხი, ნაცნობი მანქანა...
დიმა ტროტუარის გასწვრივ, სისხლის გუბეში იწვა. თავს

პოლიციელები და სასწრაფო დახმარების თანამშრომლები
დასტრიალებდნენ . ჩანაწერს თან სდევდა კომენტარი:
„დღეს, დაახლოებით დილის ათ საათზე, ოლიმპიისკაიას

პროსპექტზე მდებარე კაფე „ჟემჩუჟინას” მიმდებარე
ტერიტორიაზე მოკლეს ცნობილი ჟურნალისტი დიმიტრი
გრომოვი. ბოლო ხანს გრომოვი ქართველ კრიმინალურ
ავტორიტეტთან, გეგეშიძესთან დაკავშირებულ სისხლის
სამართლის საქმეზე მუშაობდა. პროკურატურის მონაცემებით,
გეგეშიძე მხილებულია რუსეთის რამდენიმე მოქალაქის
მკვლელობაში. აქამდე გეგეშიძე დაღუპულად ითვლებოდა,
მაგრამ, ჟურნალისტური გამოძიებისას გრომოვმა აღნიშნული
ინფორმაციის მცდარობა დაადასტურა , რაზეც ის თავის
სტატიაში საუბრობდა. პირველადი მონაცემებით ჟურნალისტის
იგორი წამოჯდა, მძიმედ მოისრისა საფეთქლები და შემდეგ
იკითხა:
– რას მიპირებთ?
– შენ, გეტყობა, რომ საერთოდ ვერ ხვდები, რა ხდება.

– დაახლოებით ვხვდები...
– არა მგონია.... – ლუკამ პაუზა გააკეთა და შემდეგ განაგრძო, –

რას ნიშნავს შენთვის სიმართლე ?
– რა?! – გაკვირვებული სახით გახედა იგორმა.
– გჯერა, რასაც ახლა უყურე? – ლუკამ ტელევიზორისკენ

გაიშვირა ხელი.
– არა, – თავი გაიქნია იგორმა.
– სხვა ვითარებაში, შენს სამუშაო ოთახში ან ბინაში რომ

მოგესმინა, მაშინ თუ დაიჯერებდი?
– რა მნიშვნელობა აქვს, დავიჯერებდი თუ – არა?
– ერთხელ უკვე დაიჯერე. არა აქვს მნიშვნელობა, მოისმინე თუ

წაიკითხე, მაგრამ, დაიჯერე და ვიღაცის ხელში იმ ნაგაზად
იქეცი, რომელიც დღედაღამ დამეძებდა.
– ტროტუარზე შუბლგახვრეტილი გდებაა შენი პროფესია?! იცი,
ვინ იყვნენ შენი მეგობრის მკვლელები?

– დაახლოებით ვხვდები.
– ვინ? – ჰკითხა ლუკამ.

– „ეფესბე”...
– ნაწილობრივ მართალი ხარ, „ეფესბეს” ხალხი იყო, მაგრამ, არა

პაგონიანები. შენს ენაზე მათ „ოპერატიული აგენტები“ ჰქვიათ,
ჩემს ენაზე კი – ნასედკები! ეს გასაგებია, მაგრამ, მე
კონკრეტული სახელები მჭირდება. ვინ დგას ამ საქმის უკან?
– არ ვიცი....
– ვიდრე პასუხს გამცემ, კარგად დაფიქრდი. ეს მეგობრული

საუბარი არ არის და, შესაძლოა, შენი სიცოცხლის საფასურიც ეს
იყოს! – ცივად თქვა ლუკამ.

– არ ვიცი, გესმის? არ ვიცი!... – ნერვიულად წამოიყვირა იგორმა,
– რომ ვიცოდე, ჩემით ამოვხოცავდი იმ ნაბიჭვრებს!
– საამისო მიზეზი ნაღდად გაქვს.... ინფორმატორების სიაზე რა

იცი? – განაგრძო ლუკამ.
– შენ ჯერ ყველაფერი არ იცი... – ამ სიტყვებთან ერთად ლუკა
დისტანციური მართვის პულტს გადაწვდა და სატელევიზიო

ჩანაწერი ჩართო.
ეკრანზე პროკურატურის შენობის ფასადი გამოჩნდა. შენობის

შესასვლელთან ჟურნალისტების ჯგუფი იდგა და ერთ-ერთი
7/16/2019 მათგანი განცხადებას აკეთებდა : 5 - Gocha Manvelidze
Mglebi
„ამ დრომდე ჩვენ უშედეგოდ ვცდილობთ პროკურატურის

პრესსამსახურისგან განმარტების მიღებას. ჩვენთვის ცნობილია,
რომ თავდასხმისას დიმიტრი გრომოვთან ერთად იმყოფებოდა
პროკურატურის განსაკუთრებით მნიშვნელოვან საქმეთა

გამომძიებელი, იგორ რიბკინი. ამ დროისთვის რიბკინის
ადგილსამყოფელი უცნობია. კონფიდენციალური წყაროებიდან
ჩვენთვის ცნობილი გახდა, რომ გამომძიებელმა რიბკინმა
გრომოვს იმ კანონიერი ქურდების დოსიეები გადასცა,
რომლებიც სამართალდამცავ სტრუქტურებთან
თანამშრომლობენ . აღნიშნული ინფორმაცია
გასაიდუმლოებული იყო და მისი გამჟღავნებისთვის
გამომძიებელ რიბკინს პასუხისგებაში მიცემა ემუქრება”.
ლუკამ ჩანაწერი შეაჩერა და იგორს გახედა:
– მიშვებ?! – გაოცებული მზერა მიაპყრო იგორმა.
– ჰო... წადი... უკვე მივხვდი, რომ, რაც მაინტერესებს, შენ არ იცი.

შენი სიცოცხლე კი არ მჭირდება!.. წადი!..
იგორი პისტოლეტს გადაწვდა, თან ლუკას არ აშორებდა მზერას

და მშვიდად ადევნებდა თვალს მის მოქმედებას. იგორი
7/16/2019 რამდენიმე წამით ჩაფიქრდა და შემდეგ
Mglebi თქვა:
– ცხოვრებაში დგება მომენტი, როდესაც ადამიანმა ერთ-ერთი

მხარე უნდა აირჩიოს...
– შემდეგ?..
– მე იმ წრემ გამწირა, რომელიც ჩემიანად მიმაჩნდა. ახლა უკან

დახევა უკვე გვიანაა. ისინი აღარ შეჩერდებიან და მეც არ
ვაპირებ სასამართლოს დარბაზში თავის მართლებას.
– შემდეგ?.. – უცვლელი ტონით გაიმეორა ლუკამ.

– მობილური ტელეფონი მომეცი, – სთხოვა იგორმა.
ლუკა წამით ჩაფიქრდა. შემდეგ ჯიბიდან მობილური

ტელეფონი ამოიღო და იგორს გაუწოდა.
***
– ეს ყველაფერი მართვადაკარგულ ორთქლმავალს ემსგავსება! –
უპასუხა ნიკოლაიმ.
– ოლიმპიისკაიას გამზირზე მოწყობილ ხოცვა-ჟლეტას!..

ეგ უკვე შენი კომპეტენცია არ არის! მკაცრად თქვა მალიშევმა.
– ცდები... დღეს დილიდან პროკურატურის წინ რუსეთის ყველა
საინფორმაციო საშუალება გამწკრივდა ტელევიზიების,
გაზეთებისა და ჟურნალების სახით და ყოველი მათგანი ერთ
კითხვას სვამს: კონკრეტულად რა ინფორმაციამ გაჟონა
პროკურატურიდან ?.. ისინი „ეფესბეს” შენობის წინ არ სვამენ ამ
კითხვას!..
– ნუ ბავშვობ, კოლია. შენც კარგად იცნობ ჟურნალისტების

საყვარელ თემებს: თოვლის კაცები, მეტეორიტები და, რა თქმა
უნდა, სპეცსამსახურები... ეს იგივეა, რაც შემოდგომა და
გაზაფხული, ან კიდევ, მზის ამოსვლა და ჩასვლა...
ხვალინდელი დილა სხვა საგაზეთო სტატიით დაიწყება!
– არა, ბორია, მარტივი განმარტებებით მდგომარეობიდან ვეღარ

გამოვალთ. შენმა კანტორამ აშკარად გადაამლაშა. რიბკინი ჩემი
მ მძ ბ მ სს ქ ზ მ მ სრ ბ ნ
– არა... საფიქრალი უნდა გაგიჩინო!
– რას გულისხმობ? – ჰკითხა მალიშევმა.
– ნახევარი საათის წინ რიბკინი დამიკავშირდა...
– ეს უკვე საინტერესოა, – სწრაფად გახედა მალიშევმა.

7/16/2019 – შემდეგ უფრო საინტერესო გახდება ... Manvelidze
Mglebi 5 - Gocha მას აუდიოჩანაწერი აქვს,
რომელზეც მე გეგეშიძის საქმის შეწყვეტას ვთავაზობ.
– და, რა უნდა რიბკინს?
– იმ პიროვნების ვინაობა, ვისაც სურდა იმ გამოძიების შეჩერება!
– შენ რას აპირებ? – მცირე პაუზის შემდეგ ჰკითხა მალიშევმა.
– შენ გადაწყვიტე . მე უკვე მომბეზრდა სხვისი შეცდომების

გაპრავება!
– რა მოხდება უარის შემთხვევაში? – ჰკითხა მალიშევმა.
– ჩანაწერი ტელევიზიაში გაიგზავნება!
– ასე გაშინებს ათწუთიანი ტექსტი?
– შენ წარმოიდგინე, რომ არ მაშინებს. უბრალოდ, არ ვაპირებ

რიგითი იდიოტის პოზაში დგომას და შესაბამისი ახსნა-
– მე არ გევაჭრები. უბრალოდ გიხსნი ვითარებას, რომელშიც
შენი იდიოტი თანამშრომლების დამსახურებით აღმოვჩნდით!..

შეგიძლია, ამიხსნა, რომელ კრეტინს მოუვიდა აზრად გრომოვის
მოკვლა?!
– კოლია!.. – ბრაზით თქვა მალიშევმა, – მე მგონი, შენ ბოლომდე

.
7/16/2019
არ მოუსმინე საინფორმაციო გამოშვებებს იქ ნათლად და
გასაგებად ითქვა, რომ გრომოვის მკვლელობა გეგეშიძემ
დაუკვეთა!
– იმ გეგეშიძემ, რომელიც მე დაღუპულად გამომაცხადებინე?!
– იურისპრუდენცია მათემატიკა არ არის. ყოველთვის არსებობს

ცდომილება და...
– გასაგებია... – ბრაზით ჩაილაპარაკა ნიკოლაიმ და კარის

სახელურს წაეტანა.
– მოიცადე! – მხარში სწვდა მალიშევი, – გაქცევით არც ერთი

პრობლემა არ წყდება!.. რა უნდა რიბკინს?
– შეხვედრა, რომელზეც ყველა საკითხი გაირკვევა.
– შეხვედრა ვისთან? – ჰკითხა მალიშევმა.

მასთან ვისაც რეალური გადაწყვეტილების მიღება შეუძლია
– კარგი, შევხვდები.... – უეცრად გადაწყვიტა მალიშევმა, –
დაურეკე!..
***
შეხვედრა ქალაქგარეთ, კაფე „ლესნაიაში” უნდა შემდგარიყო.

რიბკინმა წინასწარ გააფრთხილა მალიშევი, რომ, თუ მის
7/16/2019
სიახლოვეს მეორე და მესამე კაცს შენიშნავდა, იქაურობას
მაშინვე გაეცლებოდა. ამიტომაც, ბორისი მარტო მივიდა კაფეში.
ოფიციანტი ქალი დარბაზის შესასვლელში შეეგება.
– ბორის მალიშევი ბრძანდებით? – ბლოკნოტს ჩახედა ქალმა.
– დიახ.
– თქვენთვის სუფრა მესამე კუპეშია გაშლილი, გაგაცილებთ...
– ვინ შეუკვეთა სუფრა? – ჰკითხა მალიშევმა.
– არ ვიცი, შემკვეთი ჯერ არ მოსულა, – თქვა ოფიციანტმა და

კუპეს კარი გააღო, – რამის დამატებას ხომ არ ისურვებთ?
– ცივი ჩაი მომიტანეთ , – უთხრა მალიშევმა და კუპეში შევიდა.
ხუთიოდ წუთში კუპეს კარი ისევ გაიღო. მალიშევი კარის

მიმართულებით შებრუნდა და გაოგნებული გაშეშდა –
– არ გირჩევ მაგის გაკეთებას. მე სალაპარაკოდ ვარ მოსული.

, .
ჩემს სათქმელს გეტყვი შენსას მოვისმენ და წავალ ჩემს
შეჩერებას თუ დააპირებ, მოკვდები! გასაგებია?..
მალიშევი ორიოდ წამი დაჟინებით ჩააცქერდა სახეში, მერე

პისტოლეტს ხელი გაუშვა და მაგიდას მიუჯდა.
– ასე ჯობია, – ჩაილაპარაკა ლუკამ და მის პირისპირ დაჯდა.
– კარგად მუშაობ, – ირონიანარევი ხმით თქვა მალიშევმა.
– მუშაობ შენ, მე ვცხოვრობ! – უპასუხა ლუკამ.
– არ მეგონა, თუ ასეთ ვითარებაში მომიწევდა შენთან შეხვედრა,

– განაგრძო მალიშევმა.
– შენს კაბინეტში გერჩივნა ჩემთან შეხვედრა?
– არა... დაკითხვის ოთახში! – ავად წამოისროლა მალიშევმა.
– იოცნებე... ჯერჯერობით კი აქ მოგიწევს ჩემთან ლაპარაკი.
– კარგი.... რადგან ასეა, ასე იყოს. ეს თუ მოახერხე, რაღაც გექნება

ჩემთვის სათქმელი.... გისმენ...
– ჩემს ცხოვრებაში ბევრჯერ მომიწია შენი პროფესიის

ადამიანებთან საუბარი. მათგან ზოგი რეგვენი იყო, ზოგი
– არ არის საჭირო.... ესე იგი, იმ სიაში ხარ, ვინც ვერ გამიგო!
– შენ ჯერ არაფერი გითქვამს და რა უნდა გაგიგო?
– კეთილი... პირდაპირ გეტყვი სათქმელს: შენ ჩემი მტერი ხარ,

მე – შენი. მაგრამ, ყველა ომს აქვს თავისი წესი. ნუ გაიტან ჩვენს
მტრობას ჩარჩოებს მიღმა.
7/16/2019 – რას გულისხმობ? – ჰკითხა მალიშევმა .
– ქალს, რომელიც დღეს საქართველოს ციხეში ზის!.. მე ვიცი,

რომ დღესდღეობით რუსეთის, უკრაინისა და საქართველოს
საგამოძიებო სამსახურები ერთობლივ ოპერაციას ატარებენ. შენ
იმ სისტემის ერთ-ერთი ჭანჭიკი ხარ, რომელიც მე მდევნის. ეს
ჩვენი ომია. ამიტომაც გაფრთხილებ: ნუ წახვალ იმაზე, რაზეც მე
არ წავალ... – ლუკა წამით შეჩერდა და შემდეგ განაგრძო, – ისევ
მეტყვი, რომ არაფერი იცი ამის შესახებ?
– მე მართლა ვერ ვხვდები, რა გინდა, ამიხსნა.
– ესე იგი, ვერ ხვდები!... – მოიღრუბლა ლუკა, – კარგი,

სხვანაირად აგიხსნი: ბორის მალიშევი, 46 წლის, დაიბადა
პერმში, განათლება – სახელმწიფო უნივერსიტეტის
იურიდიული ფაკულტეტი, სპორტის ოსტატი ბეატლონში,
მ მ მ შ ბს სბ ს” პ რ ს მმ რ შ
მაგიდაზე გადაიხარა, ყელში სწვდა, თავისკენ მიიზიდა და

:– ,
ყინულივით ცივი ხმით უთხრა ყურადღებით მომისმინე
ნაბიჭვარო! თუ ძალიან გაინტერესებს, შემიძლია, გითხრა,
როდის ჰქონდა შენს ცოლს ბოლო მენსტრუაცია, მაგრამ, აღარ
მინდა ამაზე ლაპარაკი. ჩემი პირობა ასეთია: ქალი, რომელიც
თქვენი ერთობლივი ოპერაციით აიყვანეს, დაბრუნდება
სახლში. თუ არა... მაშინ, სახლში ვერ დაბრუნდებიან შენები!..
– მე... მე...
– დაჯექი! – ლუკამ ზიზღით უბიძგა მალიშევს, – გაუშვით ქალი

!
და მერე გავარჩიოთ ჩვენი საქმეები
– მე მართლა არაფერი მესმის. საერთოდ, რომელ ქალზეა
საუბარი?
– სახე მოიწმინდე! – ლუკამ ცივად მიუგდო ცხვირსახოცი.
მალიშევმა მექანიკური მოძრაობით აიღო ცხვირსახოცი და

დაცვარული შუბლი შეიმშრალა.
– კარგად გაიგე, რაც გითხარი? – განაგრძო ლუკამ.
მალიშევი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ უპასუხა:

არის საკითხები რომელთა გადაწყვეტაც მე არ შემიძლია
გურამმა აუჩქარებლად გადაიკითხა სამედიცინო დასკვნა და

:
მურთაზს მიუბრუნდა
– კიდევ ვინ იცის ამის შესახებ?
– ჯერჯერობით არავინ, ექიმმა დღეს დილით მიიღო ანალიზის

შედეგი, – უპასუხა მურთაზმა.
7/16/2019
– თავად ნუცუბიძემ თუ იცისMglebi
რამე ?
– არა, – თავი გაიქნია მურთაზმა.
– ასეთი დიაგნოზით მისი იზოლატორში გაჩერება
შეუძლებელია, საავადმყოფოში გადაყვანა მოგვიწევს.

– იქნებ... – გაუბედავად წამოიწყო მურთაზმა.
– არა... – სწრაფად შეაწყვეტინა გურამმა, რომელიც წინასწარ

მიხვდა, რის თქმასაც აპირებდა გამომძიებელი.
– ბატონო გურამ, არ ღირს ასეთი პასუხისმგებლობის საკუთარ

თავზე აღება. არასამთავრობოები უკვე იწყებენ ხმაურს.
გარკვეული მონაცემები მედიასაც დაუგროვდა და ეს
ყველაფერი ხვალ ან ზეგ ნიაღვარივით დაგვატყდება თავს. ეს
დიაგნოზი კი, პირდაპირი განაჩენია ჩვენთვის. ასეთ
ვითარებაში ნუცუბიძის იზოლატორში დატოვება აშკარა
– არის... რუსულ მხარეს გარკვეული დაბრკოლებები შეექმნა.

,
მათი ინფორმაციით გეგეშიძემ თავის დოსიე კიდევ ერთი
მკვლელობით გაზარდა.
– ვინ მოკლა?
– ჟურნალისტი დიმიტრი გრომოვი, – უპასუხა გურამმა.

– და, რას ითხოვენ ჩვენგან?
– განსაკუთრებულს არაფერს. ვითარების გარკვევამდე

ნუცუბიძე იზოლატორში უნდა დარჩეს.
– ამ დასკვნით ეს შეუძლებელია. იდიოტების მდგომარეობაში

აღმოვჩნდებით.
– ჰო, მაგრამ, ჩვენ ამაში გვიხდიან ხელფასს. თუ საჭიროა,

იდიოტების მდგომარეობაშიც უნდა ჩავიყენოთ თავი.
– კარგი... მაშინ, შენი საბოლოო გადაწყვეტილება მითხარი.
გურამი წამით ჩაფიქრდა და შემდეგ უპასუხა:
– ნუცუბიძის გათავისუფლებაზე ლაპარაკიც ზედმეტია, მაგრამ,

.
იზოლატორშიც არ დავტოვებ მოამზადე დადგენილება მისი
საავადმყოფოში გადაყვანის თაობაზე!....
– ბევრი დრო არ მაქვს. სად არის ბორისი?! – შეუვალი სახით

.
თქვა ციგანოვმა
– ქურდულ სხოდკაზე არ ხარ!.. გადმოდი მანქანიდან! –
მკაცრად გაიმეორა ერთ-ერთმა მცველმა.
ციგანოვმა ბრაზით დაჰკრა ხელი საჭეს და მანქანიდან

გადავიდა.
– ხელები!.. – უცვლელი ტონით განაგრძო მცველმა.
– რა?! – დაიბნა ციგანოვი.
– ხელები კაპოტზე!
ციგანოვმა ქურთუკის კალთა გვერდზე გადასწია, ქამარზე
მიმაგრებული ბუდიდან პისტოლეტი ამოიღო და კაპოტზე
დააგდო, მაგრამ მცველი ამითაც არ დაკმაყოფილდა –
საგულდაგულოდ გაჩხრიკა და, როცა დარწმუნდა , რომ სხვა

იარაღი არ ჰქონდა, ეზოს ბოლოში მდებარე, სუროთი
დაბურული ფანჩატურისკენ მიანიშნა – იქ გელოდებიანო.
ფანჩატურში მდგარ მაგიდასთან მალიშევი იჯდა. მაგიდაზე
არყისა და ლუდის ბოთლები და ჭიქები ეწყო. ციგანოვის

ფანჩატურში შესვლისას მალიშევმა არაყი ჩამოასხა. ერთი ჭიქა
– მე ხომ გაგაფრთხილე, რომ ასე ხშირად ვერ შეგხვდები!

პრობლემები არც ერთს გვჭირდება!.. – თქვა ციგანოვმა და
მაგიდას მიუჯდა.
– იმას, თუ როდის, სად და რა ვითარებაში შეგხვდები, მე

ვწყვეტ! – მკაცრად თქვა მალიშევმა.
– კარგი... რადგან აქ ვართ, იქნებ მითხრა, რა გინდა?
– რა კაცია გეგეშიძე?
– რა?! – დაიბნა ციგანოვი, – შენ, „ეფესბეს” ოპერატიული

სამმართველოს უფროსი, მე მეკითხები, რა კაცია გეგეშიძე?!
მისი დოსიე არ გაქვს ნანახი?!
– მე შენი დოსიეც მაქვს ნანახი!
– მაგით რისი თქმა გინდა?
– შენს დოსიეში არ წერია, რომ ჩემი აგენტი ხარ!
– და, რა არ წერია გეგეშიძის დოსიეში? – ჰკითხა ციგანოვმა.
– თქვენი გაგებით, ბოზურ საქმეზე წამსვლელია თუ არა? –

ჰკითხა მალიშევმა.
– რას გულისხმობ „ბოზურში”?
ჩემთვისაც. შენ შენი მხრიდან მოუღებდი ბოლოს. მე – ჩემი

მხრიდან მოვუყომარებდი !..
– რაზე უნდა წავიდეს?
– რაზეც შენ თქვი – ქალის ან ბავშვის მკვლელობაზე!
– საქმე ჩემს ოჯახს ეხება, იდიოტო! – ბრაზით იყვირა მალიშევმა

და არყის ჭიქა მიწაზე დაახეთქა, – ის ნაბიჭვარი დამემუქრა,
ცოლ-შვილს ამოგიხოცავო!
– პირადად შეგხვდა?! – გაოგნებულმა შეხედა ციგანოვმა.
– ჰო... ამდენიც გაბედა!

– მისი სტილია... – ჩაილაპარაკა ციგანოვმა, – თუმცა, შეგიძლია,
მშვიდად იყო. მგელოს არასდროს აჰკანკალებია ხელი ვინმეს
მოკვლისას, მაგრამ არასპრავედლივად არავინ დაუბრედია!
– სპრავედლივად დაბრედვაში რას გულისხმობ ? – ირონიით

– მაგალითად, შენი კოლეგის, რიჟკოვის მკვლელობას.
– შენ რომ გაგაგოროს, მართალი იქნება თუ – არა?
– სამაგისო მიზეზი არ აქვს!.. თანაც, არც ისე იოლია ჩემი
– საიდან?
– სია, რომელზეც გელაპარაკე, გეგეშიძეს აქვს!
– ნაღდი დოსიეები?!
– ჰო, – მოკლედ დაუდასტურა მალიშევმა.

– ჩვენ ხომ შევთანხმდით, რომ...
– დაიმახსოვრე, ნაბიჭვარო! შენნაირებთან არასდროს ვდებ
შეთანხმებას. თუ გინდა, რომ მგელი მოინადირო, მასზე
ძლიერი ნაგაზების ხროვა უნდა მიუსიო! გეგეშიძეს ნაღდი
დოსიეები აქვს და იმ სიაში შენთან ერთად სხვა ნაბიჭვრებიცაა

ჩამოთვლილი. ვნახოთ, როგორ გამოხვალთ ამ
მდგომარეობიდან! – ამ სიტყვებთან ერთად მალიშევმა
მაგიდაზე მეხსიერების ჩიპი დააგდო, – მათ დოსიეებს აქ ნახავ!
ციგანოვმა მეხსიერების ჩიპი აიღო, გააფთრებით გახედა,

ესროლა მალიშევს და უსიტყვოდ გავიდა ფანჩატურიდან .
კაცუბა და „ვერშინას” ადვოკატი ვასილიჩი მაგიდას მიუსხდნენ

და მაშინვე საქმეზე გადავიდნენ.
– ვასილიჩმა გადმომცა შენი დანაბარები, ლუკა, – თქვა კაცუბამ,

პირდაპირ გეტყვი: ყურებს არ დავუჯერე როცა მისგან ეს
– მეტი არაფერი, – დაუდასტურა ლუკამ.
– მაინც, რა გაინტერესებს? – განაგრძო კაცუბამ.
– რა ვითარებაა „ნეფტოგაზთან“ და „ნორდსტრიმთან “

დაკავშირებით და კონკრეტულად ვინაა დაინტერესებული
გაზსადენით?
– „ნეფტოგაზმა “ ერთი წლის წინ გადაწყვიტა აქციების
გარკვეული ნაწილის ბაზარზე გატანა...
– როგორც ვიცი, „ნეფტოგაზი“ სახელმწიფო კომპანიაა, –

შეაწყვეტინა ლუკამ.
– ნაწილობრივ ... კომპანიაში რამდენიმე მცირე ფირმაცაა

გაერთიანებული, მაგრამ, ძირითადი წილი მაინც
„ნეფტოგაზზე“ მოდის.
– შეგიძლია, მითხრა, ვინაა ნეფტოგაზის რეალური მფლობელი?

– სახელმწიფო.
– ეს ობივატელისთვის ნათქვამი სიტყვებია, – ირონიით შენიშნა

ლუკამ, – ხვალ იმ აქციებთან დაკავშირებულ საქმეში რომ
ჩავერიო, ვისთან მომიწევს ურთიერთობა?
– გასაგებია... – ლუკამ სიგარეტს მოუკიდა და განაგრძო – რა

სირთულეები შეიქმნა აქციებთან დაკავშირებით?
– დამიჯერე, ლუკა, არ ღირს მაგ საქმეში ჩართვა. ეს უბრალოდ

წილების გადანაწილება არ არის, საქმე საერთაშორისო
პოლიტიკას უკავშირდება. ბრძოლას, რომელშიც რამდენიმე
ქვეყნის მთავრობები არიან ჩართულნი. რა გავლენა და რა
რესურსიც არ უნდა გააჩნდეს „ვერშინას”, ამ ბრძოლაში
ნებისმიერ შემთხვევაში დამარცხდება!
– როცა შენი რჩევა დამჭირდება, თვითონ გკითხავ! – ცივად თქვა

ლუკამ.
– კარგი, აგიხსნი, მერე კი შენ თვითონ გადაწყვიტე, ღირს თუ

არა ასეთ რისკზე წასვლა, – უპასუხა კაცუბამ, – რუსული
„გაზპრომი“ დიდი ხნის განმავლობაში იბრძვის უკრაინულ
„ნეფტოგაზზე“ კონტროლის დასაწესებლად. მის მთავარ
ინტერესს გაზსადენი „ნორდსტრიმი“ წარმოადგენს , რომლითაც
რუსული გაზი უკრაინის გავლით ევროპას მიეწოდება. თავის
მხრივ, ევროპა „გაზპრომის“ გავლენის შესუსტებას ცდილობს.
ხვდები, როგორ წნეხშია მოქცეული უკრაინის ხელისუფლება?!
– ერთი მხრიდან ევროპა, მეორე მხრიდან კი – რუსული
გაზპრომი“ თავისი განუსაზღვრელი რესურსებითა და
– არაოფიციალური პოზიცია როგორია? – ჰკითხა ლუკამ.
– არაოფიციალურად მთავრობა ევროპულ კომპანიებს

სთავაზობს აქციების შესყიდვას.
– გასაგებია, რომ „გაზპრომი “ თავის მხრივ ცდილობს აქციების

ყიდვას, – თქვა ლუკამ.
ეს ის სიტყვა არ არის. „გაზპრომი გააფთრებული იბრძვის.
7/16/2019
ჩემთვისაც კი გასაოცარი იყო Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
„გაზპრომის “ ამდენი ლობისტის
გამოჩენა და საქმე მხოლოდ ლობისტებს არ ეხება. ამ აქციებთან
დაკავშირებით კიევში რამდენიმე თავდასხმა მოხდა. დაიღუპა
ორი ადამიანი, მათ შორის ერთ-ერთი გუსმანის თანაშემწე იყო.

ასე რომ, შენ თვითონ გადაწყვიტე, ღირს თუ არა, ასეთ საქმეში
ჩართვა.
– კაცუბა მართალია, ლუკა, – ჩაურთო ვასილიჩმა, – არ ღირს.
ასეთ ვეშაპებთან ვერ გავქაჩავთ. მით უმეტეს ახლა, როცა

საერთოდ გვიკრძალავენ კიევში გამოჩენას!
– კარგი... ყველაფერი გასაგებია... ჯერჯერობით ამით

დავკმაყოფილდეთ. რამე თუ შეიცვალა, მე თვითონ
დაგიკავშირდებით, – თქვა ლუკამ, მერე კი კაცუბას სთხოვა,

მარტო დაგვტოვე, ვასილიჩისთვის რამდენიმე სიტყვა მაქვს
– ვიცი, მაგრამ, მაინც მოგიწევს რამდენიმე პიროვნებასთან

გასაუბრება.
– რისთვის? – გაუკვირდა ვასილიჩს.
– ყურადღებით მომისმინე, ვასილიჩ. ჯერჯერობით მეც არ ვიცი

რაში ცდილობენ ჩვენს ჩათრევას. ვცდილობ, გავერკვე, მაგრამ,
ამას დრო სჭირდება და ეს დრო შენ უნდა მოგვცე, – უპასუხა

ამას დრო სჭირდება და ეს დრო შენ უნდა მოგვცე უპასუხა
7/16/2019
ლუკამ. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– როგორ?
– შენ კიევში შეხვდები რამდენიმე პიროვნებას და სიტყვას

ჩამოუგდებ, რომ „ვერშინა” „ნეფტოგაზის“ აქციებით
ინტერესდება. კონკრეტული საუბარი საჭირო არ არის.
აგრძნობინე, რომ ნიადაგის მოსინჯვა გსურს.
– მოკლედ, მითქმა-მოთქმა გამოვიწვიო, – ვასილიჩი უმალ

მიხვდა, რასაც სთავაზობდა ლუკა.
– მართალი ხარ, გამოიწვიე მითქმა-მოთქმა და შემდეგ საპასუხო

რეაქციას დაველოდოთ.
– გასაგებია... კიდევ რამეს ხომ არ დამაბარებ? – ჰკითხა

ისიც, რომ რუსეთის პროკურატურა თავდასხმის ორგანიზებას

ლუკას მიაწერდა. თავდასხმის შემდეგ რიბკინის
ადგილსამყოფელი უცნობი იყო და ვასილიჩი არაფრით
მოელოდა მის ლუკასთან ერთად ნახვას.
– იძულებული ვარ, შევიფარო. მოსკოვში ერთ დღესაც ვერ

გაქაჩავს. თანაც დაპატიმრებასაც არ დაუპირებენ. იმისთვის, რაც
იცის, უყოყმანოდ გამოუტანენ სასიკვდილო განაჩენს, – უპასუხა
ლუკამ.
– ჰო, გასაგებია, მაგრამ... – ვასილიჩმა პაუზა გააკეთა, – კარგად

დაფიქრდი, ლუკა. ხვდები, რა მოხდება, ძებნილი
გამომძიებელი ჩვენს სიახლოვეს რომ დააფიქსირონ, ან, კიდევ
უფრო უარესი – ხარკოვში რომ დააპატიმრონ ?!
– იმიტომაც ვგზავნი შენთან ერთად. მასზე პირადად აგებ

პასუხს. მყუდრო საცხოვრებელი შეურჩიე და ყველა პირობა
შეუქმენი.
– რამდენ ხანს დარჩება ხარკოვში ?
– ვიდრე ვითარება არ გაირკვევა.
– „ნეფტოგაზს“ გულისხმობ?
ვასილიჩი კომპიუტერს მიუბრუნდა და დოსიეების

თვალიერებას შეუდგა.
– საიდან გაქვთ ეს მონაცემები? – გაოცებული შემობრუნდა

ორიოდ წუთში.
– ეს ჩემი მეგობრის კომპიუტერია, – უპასუხა რიბკინმა.

– დაღუპული ჟურნალისტის ?
– ჰო... – დაუდასტურა რიბკინმა, – იმ დილით ამ მონაცემების
სანახავად შევხვდი. ცოტა ხანში კი თავს დაგვესხნენ.
– ჟურნალისტთან როგორ მოხვდა დოსიეები? – განაგრძო

– ვიღაცამ პროკურატურიდან ჩემი საფოსტო ყუთით გაუგზავნა.
– ანუ, მონაცემების გადაცემაში შენ გადანაშაულებენ?
– ჰო, მე მადანაშაულებენ, – თავი დაუქნია რიბკინმა.
– ცუდია... ძალიან ცუდი! – უკმაყოფილოდ ჩაილაპარაკა

ვასილიჩმა და ლუკას მიუბრუნდა, – ეჭვი მეპარება, გაჟონვის
ორგანიზატორმა არ იცოდეს, რომ ეს მონაცემები შენ გაქვს!
– ეს რას შეცვლის? – ჰკითხა მან.
დავრწმუნდი , რომ არ ღირს ამ კაცის ხარკოვში ჩაყვანა! –

რიბკინს გახედა ვასილიჩმა.
– ის გაბოზებული ნაბიჭვრები „ვერშინას” ახლოს ვერ

გაეკარებიან!.. ყველამ იცის, რაც მოჰყვება ამას! – ცივად თქვა
ლუკამ.
– საქმე მხოლოდ გაბოზებულ ნაბიჭვრებს არ ეხება. დოსიეებში
ჩამოთვლილია „ეფესბეს” მოქმედი ოპერატიული
თანამშრომლები. შეხედე ჩამონათვალს. აქ რამდენიმე
პოლკოვნიკია მითითებული. ეს „ეფესბეს” ელიტაა, ადამიანები,
რომელთა მთავარი სპეციალობა მტრულად განწყობილი
პირების გადაბირება და საკუთარი ინტერესებისთვის
გამოყენებაა. „ეფესბე” კი მხოლოდ ქურდებითა და
კრიმინალური ავტორიტეტებით არ ინტერესდება. იგივე
თანამშრომლები მუშაობენ ყველასთან, ვინც კი გარკვეულ
ინტერესს წარმოადგენს რუსეთის „ეფესბესთვის”: უცხოეთის
ქვეყნების საელჩოების თანამშრომლებთან , მსხვილ
ბიზნესმენებთან, მოწინააღმდეგე სპეცსამსახურების
წარმომადგენლებთან ... ამ ადამიანების გამჟღავნებას არავინ
დაუშვებს. ეს უკვე კრიმინალური „რაზბორკა” არ არის, ლუკა.
– მაგრამ ეს დოსიეები პროკურატურიდან გაიგზავნა!
– ვის გაუგზავნეს, გასაგებია. ახლა იმაზე ვიმსჯელოთ, რისთვის

გაუგზავნეს, – ვასილიჩი წამით ჩაფიქრდა და მერე თქვა, – ვინ
იყო დაინტერესებული შენს დისკრედიტაციაში? თანაც, აქ
მხოლოდ დისკრედიტაციაზე არ არის საუბარი. ასეთი
მონაცემების გამჟღავნებისთვის სულ ადვილად დაგსვამდნენ
საბრალდებო სკამზე.
– ეგ საკითხი უკვე გაირკვა. დოსიეების პროკურატურიდან

ეგ საკითხი უკვე გაირკვა. დოსიეების პროკურატურიდან
7/16/2019 გაგზავნის უკან „ეფესბეს” პოლკოვნიკი , მალიშევი დგას, –
უპასუხა რიბკინმა, – ის ძიებიდან ჩემი ჩამოშორებით იყო

დაინტერესებული.
– შენ ძიების შეწყვეტა მოგთხოვეს, შენ კი ძიების მასალები

გრომოვს გადაეცი!.. მაინც, რამ მოგაფიქრებინა ასეთი
სისულელის გაკეთება?! – ვასილიჩმა უკმაყოფილოდ გაიქნია
თავი.
– სხვანაირად თავს ვერ ვიცავდი, – ყრუდ ჩაილაპარაკა

– თავს კი არა, საკუთარ პრინციპებს! – შენიშნა ვასილიჩმა, –

ძიება რომ შეგეწყვიტა და შვებულებაში წასულიყავი, ახლა აქ არ
იქნებოდი, პირიქით, მადლობასაც კი გადაგიხდიდნენ!.. ალბათ,
გამოცდილი ოპერია. მან კარგად იცოდა, რა სურდა და, იცოდა

ისიც, თუ როგორ უნდა მიეღწია მიზნისთვის. დარწმუნებული
იყავით, რომ პროკურატურიდან გაგზავნილ დოსიეებს
გამჟღავნება არ ემუქრებოდა . გრომოვი პროფესიონალი
ჟურნალისტი იყო, ის იოლად გაარჩევდა საშიში და აკრძალული
თემისგან სკანდალურს . სისხლის სამართლის მასალები,
რომელიც შენ გადაეცი, მისთვის სკანდალური თემა იყო და მან
უმალ მოჰკიდა ხელი ამ საქმეს. ამ დოსიეებთან კი ის არ
იმუშავებდა. ეს საიდუმლო მონაცემებია და ყველა ჟურნალისტი
ვალდებულია, ნებისმიერ შემთხვევაში დაიცვას სახელმწიფო
.
ინტერესები ყველაზე უარეს ვარიანტში ის დოსიეების
არსებობას დაადასტურებდა , მაგრამ, გარეშე პირს არასოდეს
მისცემდა მასში ჩახედვის საშუალებას!.. როგორი რეაქცია
ჰქონდა გრომოვს დოსიეების მიღებისას? – რიბკინს მიუბრუნდა
ვასილიჩი.
– ის დაბნეული და ოდნავ შეშინებულიც მეჩვენა.
– გასაგებია, – თავი დაუქნია ვასილიჩმა, – ის მაშინვე მიხვდა, რა

ნაღმთანაც ჰქონდა საქმე.
– მაგრამ, რა საჭირო იყო მისი მოკვლა?! მთავარი მიზანი უკვე

მიღწეული იყო მე ხომ ვერ დავამტკიცებდი რომ დოსიეებთან
– შესაძლოა, ასეც იყო, – დაეთანხმა ლუკა.
– ნაღდად ასე იქნებოდა. ოპერაციაში მონაწილე ოპერებს

დაწვრილებით გააცნობდნენ შენს დოსიეს. უჩვენებდნენ
ფოტოებსაც და იმასაც აუხსნიდნენ, რომ საჭიროების
შემთხვევაში უყოყმანოდ უშვებ სასხლეტს! შემიძლია,
ვივარაუდო, რაც ჰქონდა დაგეგმილი მალიშევს: მისი ოპერები
გრომოვს და რიბკინს აიყვანდნენ და დოსიეებს
7/16/2019 პროკურატურაში დააბრუნებდნენ მალიშევი
Mglebi 5 -. Gocha Manvelidze პირად საქმეში
კიდევ ერთ წარმატებით ჩატარებულ ოპერაციას ჩაიწერდა;

რიბკინს საბრალდებო სკამზე დასვამდნენ და ამით სამუდამოდ
ჩამოაშორებდნენ პროკურატურას , გრომოვი კი „ეფესბესთვის”
არასასურველი სტატიების წერას შეწყვეტდა. მაგრამ შენმა შიშმა
ყველაფერი თავდაყირა დააყენა – ოპერებმა სროლა დაიწყეს და
„ეფესბეს” გეგმა ჩაშალეს. ახლა დარწმუნებული ვარ, რომ
მალიშევიც გაშმაგებული ეძებს გამოსავალს.
– როგორ ფიქრობ, რას უნდა ველოდოთ მისგან? – ჰკითხა

ლუკამ.
– მან პირველი ნაბიჯი უკვე გადადგა – შენ მოგაწერა გრომოვისა
და მისი ოპერების დაღუპვა. ახლა კი მისგან მხოლოდ ერთს

უნდა ველოდოთ: მალიშევი ყველანაირად შეეცდება დოსიეების
მოსაზრებით გაიტანა რიბკინმა დოსიეები პროკურატურიდან ,

პასუხგაუცემელი ვერ დარჩება. გასაგებია, რომ მალიშევი ამას
პროკურატურის ხელმძღვანელობის თანხმობის გარეშე
გააკეთებდა. მაგრამ, მოინდომებს პროკურატურა , საკუთარ
თავზე აიღოს მალიშევის დანაშაული?! არა მგონია. მათ
საკუთარი ცოდვებიც კი ვერ მოუნანიებიათ. პროკურატურა
სიტყვიერი განმარტებებით რაღაც დროს მოიგებს, მაგრამ, ადრე
თუ გვიან, მაინც დადგება საბოლოო დასკვნის დადების
თარიღი. მაშინ კი მალიშევს პირადად მოუწევს მრავალ
უსიამოვნო კითხვაზე პასუხის გაცემა. ამას მიამატეთ ცნობილი
ჟურნალისტის დაღუპვა, რაც „ეფესბესთვის” ყველაზე
მტკივნეული საკითხია და მალიშევი ყველაფერზე წავა იმ
დოსიეების უკან დასაბრუნებლად!..
***
ეკა მესამედ ხვდებოდა ლიას, იზოლატორის ექიმს, რომელიც

პერიოდულად ლუკასთან ტელეფონით დაკავშირების
შესაძლებლობას აძლევდა.
ლია ძველი ნაცნობივით შეეგება და მოიკითხა – თავს როგორ
გრძნობო.
ადამიანი შემხვედრია. მინახავს გულგატეხილებიც და საკუთარ

თავში ჩაკეტილებიც. მინახავს მომავლის იმედით აღსავსენიც
და, როგორც წესი, მათთვის ბევრად იოლი იყო საპატიმრო
ვადის აქ გატარება. ასე რომ, მოიშორე გულგატეხილობა და
იმედით დაელოდე იმ დღეს, როდესაც აქედან გასვლას შეძლებ,
– თქვა ლიამ.
– ეს როდის იქნება? – ყრუდ ჩაილაპარაკა ეკამ.
7/16/2019
– ვინ იცის, შეიძლება, ძალიანMglebi
მალეც 5 - Gocha Manvelidze
... – ლიამ პაუზა გააკეთა და
შემდეგ დაამატა: – დაჯექი და ყურადღებით მომისმინე.
ეკა ტაბურეტზე ჩამოჯდა და მოსასმენად მოემზადა. ამასობაში

ლიამ მაგიდის უჯრიდან თხელი საქაღალდე ამოიღო, მის
პირისპირ ჩამოჯდა და ალაპარაკდა :
– ჩვენ ცოტა დრო გვაქვს. მალე გამომძიებელი მოგაკითხავს და
ამისთვის უნდა შეგამზადო.

– რამე განსაკუთრებული ხდება? – ჰკითხა ეკამ.
– ამ საქაღალდეში შენი ბოლო სამედიცინო გამოკვლევის

შედეგებია... შეგიძლია, მშვიდად იყო. გამოკვლევა იმ შედეგებს
უჩვენებს, რომელიც ჩვენ გვჭირდება, – სწრაფად თქვა ლიამ,
რ რ მ ს ძ ბ მზ რ შ ნ შნ
ეკას უმალ გაახსენდა მისი და ლუკას ბოლო საუბარი. მაშინ მან

გააფრთხილა, რომ უახლოეს მომავალში სამედიცინო
გამოკვლევას ჩაუტარებდნენ და ნებისმიერ შედეგს მშვიდად
უნდა შეხვედროდა.
– რა წერია მაგ დასკვნაში? – იკითხა ეკამ.
– გამოკვლევამ ლეიკემიის, ანუ, სისხლის გათეთრების ნიშნები
გამოავლინა, მაგრამ, ეს მხოლოდ ვარაუდია. ზუსტი
7/16/2019 Mglebi 5გამოკვლევა
დიაგნოზისთვის სრულფასოვანი - Gocha Manvelidze უნდა ჩატარდეს .
– რას ამბობთ, ექიმო?! – დაიძაბა ეკა.
– მე ხომ გაგაფრთხილე, რომ ეს ის დასკვნაა, რომელიც ჩვენ

გვჭირდებოდა!
– ესე იგი... – ეკა მიხვდა, რაზეც აფრთხილებდა ლუკა და რასაც

გულისხმობდა ექიმი „საჭირო დასკვნაში”.
– ეს სრულიად საკმარისია სპეციალიზებულ კლინიკაში შენს

გადასაყვანად. იქიდან თავისუფლებამდე კი ერთი ნაბიჯი
დარჩება.
ეკა მისკენ გადაიხარა და ხმადაბლა ჰკითხა:
ეს ყალბი დასკვნაა?
– განსაკუთრებული არაფერი – კლინიკაში გადასაყვანად

მოემზადე.
– გამომძიებელი?
– მას უკვე გადაეცა დასკვნის ასლი. ის ამისთვის შეგხვდება

დღეს. ნუ შეეცდები მის რაიმეში დარწმუნებას, თავი
ბუნებრივად გეჭიროს, – გააფრთხილა ლიამ. 188/645
– რომელ კლინიკაში გადამიყვანენ? – ჰკითხა ეკამ.
– ონკოლოგიურ საავადმყოფოში სპეციალიზებული კლინიკაა.

ნუ ღელავ, იქ საუკეთესო პირობებში და საუკეთესი ექიმების
მეთვალყურეობის ქვეშ იქნები.
– მე იქ თავისუფლად ვიქნები? – ჰკითხა ეკამ.
– რა თქმა უნდა, არა. შენ მოგიჩენენ ბადრაგს, მაგრამ, მას შენთან

.
პრაქტიკულად არანაირი ურთიერთობა არ ექნება ისინი უცხო
პირებს არ შემოუშვებენ შენს პალატაში და შენც არ გაგიშვებენ
კლინიკიდან, მაგრამ, ამისიც ნუ შეგეშინდება. არა მგონია,
დიდხანს მოგიწიოს კლინიკაში ყოფნა. თუ შენმა მეგობრებმა
ამას მიაღწიეს, – ლიამ საქაღალდეზე დააკაკუნა თითებით, –
კლინიკიდან შენს გაყვანასაც მოახერხებენ.
რომ გითხრა, მთავარია სურვილი, გზა კი აუცილებლად

გამოჩნდება. ნუ ღელავ, ყველაზე ძნელი უკან დარჩა.
დარწმუნებული ვარ, სულ მალე რომელიმე კაფეში შევხვდებით
ერთმანეთს... – ლიამ კედლის საათს გახედა და საუბარი
დაასრულა – ახლა კი გამომძიებელთან შეხვედრისთვის
მოემზადე!..
***
7/16/2019 მურთაზი დაძაბული სცემდაMglebi
ბოლთას5 - Gocha დაკითხვის
Manvelidze ოთახების
გასწვრივ და მომავალ შეხვედრაზე ფიქრობდა. ეკას დიაგნოზმა,
რომელიც წინა დღეს გადასცეს, მთელი საქმე თავდაყირა
დააყენა. დასკვნა მძიმე იყო. ლეიკემიით დაავადებული
ადამიანის საპატიმროში დატოვება აშკარა კანონდარღვევად
ჩაეთვლებოდა. ეკა სასწრაფოდ უნდა გადაეყვანათ კლინიკაში.
ამაზე გურამიც თანახმა იყო. ის ყოველთვის სიხარულით
იღებდა ისეთ გადაწყვეტილებებს , რომელიც საგამოძიებო

სამსახურის სახის გაკეთილშობილებაში დაეხმარებოდა, მაგრამ,
კლინიკაში ეკას გადაყვანა მხოლოდ საქმის ნახევარი იყო –
საპატიმროში თუ მის ფარგლებს გარეთ ის მაინც პატიმრობაში
დარჩებოდა. მურთაზს მისთვის უნდა მიეჩინა სპეციალური
ბადრაგი, რომელიც ოცდაოთხსაათიან მეთვალყურეობას
ფიქრში ჩაძირულ მურთაზს ეკას ადვოკატი, ზურაბი

მიუახლოვდა. ის აუცილებლად უნდა დასწრებოდა
დადგენილების გადაცემას, რომლითაც ეკა კლინიკაში უნდა
გადაეყვანათ.
– ეკას მოყვანამდე რამდენიმე წუთი გვაქვს. რამის თქმა არ

გინდა ჩემთვის? – წამოიწყო მან.
– რა უნდა გითხრა? – მხრები აიჩეჩა მურთაზმა.
– მაგალითად, რა მოხდება კლინიკაში ეკას გადაყვანის შემდეგ?
– მაგ კითხვით კლინიკის წარმომადგენლებს უნდა მიმართო. მე

წარმოდგენა არ მაქვს, რა პროცედურებს ატარებენ ლეიკემიის
დადგენის შემთხვევაში.
– სიტყვას ბანზე ნუ მიგდებ, მურთაზ! – ხმა გაიმკაცრა ზურაბმა,

– ძალიან კარგად ხვდები, რის მოსმენასაც ველი შენგან!
– ვერაფერს გეტყვი. მენდე, ზურაბ, გუშინ სერიოზული საუბარი

მქონდა ჩემს ხელმძღვანელობასთან . მე მის გათავისუფლებას
მოვითხოვდი, მაგრამ ისინი უარზე არიან. წარმოიდგინე თავი
ჩემს მდგომარეობაში. რაში უნდა მჭირდებოდეს მე ეკას
პატიმრობაში ყოფნა? ჩემი ნება რომ იყოს, დღესვე, ახლავე
შ მ ნ სძ ბ ს სს ხ შ ნ
– მაგით რისი თქმა გინდა? – დაიძაბა მურთაზი.
– ყველაფერზე შენ აგებ პასუხს და, როცა ამის დრო მოვა, შენი
ხელმძღვანელობა აღარ გაიხსენებს იმ ბრძანებებს, კაბინეტში
რომ გაძლევდნენ! – ბრაზით თქვა ზურაბმა.
– ნუ მაშინებ, თუ ძმა ხარ! – მოიღრუბლა მურთაზი.
– ისე, ცოტა გონიერი რომ იყო, მართლაც შეშინებული

იქნებოდი, მაგრამ, ჩემი კი არა, სხვა კაცის უნდა გეშინოდეს.
7/16/2019
ჩემი მხრივ კი მხოლოდ ერთსMglebi 5 - Gocha Manvelidze
გეტყვი : ვითარება შეიცვალა,
მურთაზ. შენ კარგად ისარგებლე იმით, რომ ეკას ჩვენების
მოცემა არ სურდა და მეც ყველანაირად შემზღუდე. მაგრამ,

დღეს შენ უკვე კანონდამრღვევთან კი არა, მძიმე ავადმყოფთან
გაქვს საქმე! გაგიჭირდება... ძალიან გაგიჭირდება პატიმრობაში
მისი დატოვება!.. – ცივად დაამთავრა ზურაბმა, მერე კი ზურგი
შეაქცია და სწრაფი ნაბიჯით წავიდა ეკასკენ, რომელიც იმ
წუთას ზედამხედველთან ერთად შემოვიდა დერეფანში.
***
მარჩუკმა ბრაზით დაჰკრა მუშტი მაგიდას, კომპიუტერის

:
მონიტორს მოშორდა და ციგანოვს გადაულაპარაკა
ნ ბ ჭ რ ხ რ რ პ ?
– თავიდანვე შორს უნდა დაგვეჭირა თავი ამ საქმიდან, –

უკმაყოფილოდ თქვა ციგანოვმა, – ახლა ორ ცეცხლს შუა
აღმოვჩნდით: მალიშევი აღარ მოგვეშვება და გეგეშიძეც აღარ
დაიხევს უკან.
– ყველაფერი კარგად უნდა ავწონ-დავწონოთ , მიშა. შენ კარგად

იცი, რომ გეგეშიძე ასეთ რამეებს არავის აპატიებს, – თქვა
7/16/2019 – ვისთანაც გაუვა, კი... მე მაგრად
Mglebi 5მომაბეზრა თავი მაგ
- Gocha Manvelidze
ქართველმა. კავკასიონის გაღმა იბლატავონ. მაგ ლავრუშნიკებს

არაფერი ესაქმებათ მოსკოვში! – ბრაზით წამოისროლა
მარჩუკმა.
– სიფიცხე საჭირო არ არის. გეგეშიძე სხვა ყაიდის კაცია, არ

მგონია, რაიმე მნიშვნელობა მიანიჭოს ამ დოსიეებს. თუნდაც
მიანიჭოს, სხადნიაკის გარეშე პრეტენზიას მაინც ვერ
წაგვიყენებს. სხადნიაკზე არავინ ენდობა „ეფესბეს” მიერ
შემოგდებულ დოსიეებს. ასეთი რამ რომ გააკეთოს, იქით
წაუყენებენ პრეტენზიას.
– ჰო, მართალი ხარ, მაგრამ, გეგეშიძე მაინც არ მოგვეშვება.

შეხედე, რა საქმეების სია მოსდევს იმ დამპალ დოსიეებს, –
– ჰო, ყველაფერი გათვალა. აქ იმ შეხვედრაზეა ლაპარაკი,

რომელზეც გეგეშიძის ძმაკაცი დაიღუპა, – მონიტორს ჩააცქერდა
ციგანოვი, – გეგეშიძე არავის შეარჩენს მის სიკვდილს!
– შენ კი მიმტკიცებ, პრეტენზიას ვერავის წაუყენებსო. რაში

სჭირდება სხადნიაკი და ქურდებთან კაჩავი?! მიზეზი არც
დასჭირდება. ისე მოგვიგვარებს ბაზარს! როგორ გაგვთხარა
დამპალმა მალიშევმა! გეგეშიძეს მაინც არ შევხვედროდით და ამ
დამპალ დოსიეებზე არ აგვეწია ბაზარი. ახლა ხომ მისთვისაც
იასნია, რომ ჩვენც გავდივართ საქმეში! თანაც, ისე გავეთხარეთ,
რომ ზადნისაც ვეღარ მივცემთ – მალიშევი ამის საშუალებას არ
მოგვცემს!
– როგორ მოვიქცეთ?! – კეფა მოიქექა ციგანოვმა.
– იქით უნდა მივაწვეთ. დოსიეების ამბავი ფრთხილად უნდა

გავაბაზროთ მოსკოვში. აქ გეგეშიძისნაირი ტიპები არ მოსწონთ.
მისი სასტავი კი უკრაინაშია. რამდენადაც ვიცი, იქაც
სერიოზული პრობლემები აქვთ, – მარჩუკი მცირე ხნით
ჩაფიქრდა და მერე დაამატა, – ჰო... ასე მოვიქცევით. ჯერ
გავაბაზრებთ და, თუ ხმა არ ამოიღო, იქით მივაწვებით, რომ
საძმოს ასეთ საქმეს უმალავდა!..
– რაც სათქმელი გქონდა, სამი დღის წინ მითხარი.
– რაღაც-რაღაცეები შეიცვალა.
– მაინც რა? – ჩაეკითხა ლუკა. ის ბოლომდე არასდროს
ენდობოდა კიეველ ჩინოვნიკს. თანაც, ხარკოვში რამე
მნიშვნელოვანი რომ მომხდარიყო, ვოვა ჩუმაკი უმალ
დაუკავშირდებოდა. კიევიდან ვასილიჩი აწვდიდა საჭირო

ცნობებს. ბოლო ორი დღის განმავლობაში კი, მას არც ერთი არ
7/16/2019
დაჰკავშირებია. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– ტელეფონით ვერაფერს გეტყვი, – უპასუხა კაცუბამ.
– მიმანიშნე.
– ვასილიჩის კიევში სტუმრობამ რამდენიმე პიროვნება

დააინტერესა.
– თვითონ ვასილიჩი რატომ არ დამიკავშირდა? – გაუკვირდა

ლუკას.
– მან არაფერი იცის ამის შესახებ. მათთვის ცნობილია, რომ მე

„ვერშინასთან” გარკვეული კავშირები მაქვს. მათ კომპანიის
ხელმძღვანელობასთან დაკავშირება მთხოვეს...
შეგეძლო ვასილიჩი შეგეხვედრებინა მათთვის თქვა ლუკამ
– კეთილი... მოგვიანებით დაგიკავშირდები და შეხვედრის

დროსა და ადგილს გაცნობებ, – უპასუხა ლუკამ და ტელეფონი
გათიშა.
ლუკა და ჯაბა პირველები მივიდნენ შეხვედრის ადგილზე.

როგორც კი ჯაბამ მანქანა სიბნელეში ჩაძირულ კორომში
შეაჩერა, ლუკა ტელეფონით დაუკავშირდა კაცუბას და მოსვლა
სთხოვა. ათიოდ წუთში ქალაქის მხრიდან მომავალი მანქანა
გამოჩნდა. პირობის თანახმად, კაცუბა გზაჯვარედინს გასცდა
და გზის პირას შეჩერდა.
– ხომ არ გამოგყვე? – ჰკითხა ჯაბამ.
– არ არის საჭირო, მარტოს უფრო ღიად დამელაპარაკება, –

უპასუხა ლუკამ და კაცუბას მანქანას მიაშურა.
მან მაშინვე დაძრა მანქანა და გზატკეცილს გაუყვა.
– რატომ გინდოდა ჩემთან შეხვედრა? – ჰკითხა ლუკამ.
– ტელეფონით ვერაფერს გეტყოდი. საქმე „ნორდსტრიმის “

აქციებს ეხება, – უპასუხა კაცუბამ.
– კონკრეტულად ?
გულწრფელად მითხარი ლუკა ვასილიჩი შენი დავალებით
– შენ საქმეზე ჩამოხვედი, თუ იმის გასარკვევად, გენდობი თუ

არა?! – ცივად მიუგო ლუკამ.
– მე ვიცი, რომ არ მენდობი, მაგრამ , ამ ვითარებაში

ურთიერთნდობის გარეშე არაფერი გამოვა.
– ჰო... მე გავგზავნე, – უპასუხა ლუკამ.
– ესე იგი, მაინც არ დამიჯერე, – კაცუბამ უკმაყოფილოდ გაიქნია

თავი.
– რა მოხდა კიევში? – ჰკითხა ლუკამ. კაცუბასთან შეხვედრამდე
ის ტელეფონით ესაუბრა ვასილიჩს, მაგრამ, მან არაფერი იცოდა
იმის შესახებ, თუ რამ ააფორიაქა კიეველი ჩინოვნიკი. ის ლუკას
დავალებით შეხვდა გუსმანის ორ თანაშემწეს და
„ნორდსტრიმის “ აქციებზე ჩამოუგდო სიტყვა. ვასილიჩის
თქმით, მათ რაიმე დაინტერესება არ გამოუხატავთ და მისთვის
საერთოდ გაუგებარი იყო, თუ რატომ სურდა კაცუბას ლუკასთან

შეხვედრა.
– გუშინ გუსმანი თავის ერთ თანაშემწესთან ერთად მესტუმრა

და „ვერშინას” შესახებ გარკვეული ინფორმაცია მომთხოვა.
, , – .
სიმართლე გითხრა გამიკვირდა უფრო კი არ მესიამოვნა
დამთხვევა თავიდანვე გამოვრიცხე. სამი დღის წინ შენ
შემდეგ... მე ვუპასუხე, რომ ყოველივე ამის ნახვა კომპანიის ვებ-

გვერდზეც შეიძლებოდა. ჩემმა პასუხმა გუსმანს ღიმილი
მოჰგვარა... კარგადაა ინფორმირებული, ნაბიჭვარი! – ბრაზით
ჩაილაპარაკა კაცუბამ, – ასე მითხრა: კომპანიის ვებ-გვერდზე ის
ანგარიშებიც ხომ არ არის მითითებული, რომლებზეც შენ და
ხარკოვის ოლქის მილიციის უფროსს, პოპოვს, ფული
გერიცხებათო. მაშინ მართლაც გავბრაზდი. გუსმანი

ანგარიშგასაწევი კაცია, მაგრამ, მეც არ ვარ ხელწამოსაკრავი
7/16/2019
დიშოვკა. ვუთხარი, პირდაპირ თქვი, რა გაინტერესებს მეთქი.
მან კი მკითხა, საიდან გაუჩნდა „ვერშინას” „ნორდსტრიმის “

აქციების ინტერესიო. მაშინვე მივხვდი, რომ ცუდად იყო საქმე.
– ცუდად?! – გაიკვირვა ლუკამ, – რატომ? „ვერშინა” ღარიბი

კომპანია არ არის. რა არის იმაში უცნაური, ბაზარზე გატანილი
აქციებით რომ დაინტერესდეს ?
– კარგი, რა, ლუკა, ამაზე ხომ ვილაპარაკეთ. ყველას პატივს

გცემთ, მაგრამ, „ვერშინა” ასეთ სიმაღლეებს ვერ შესწვდება!
– ესე იგი, შენ გგონია, რომ „ვერშინის” ყველაზე დიდი მიღწევა

შენი შინაგან საქმეთა კურატორად დანიშვნა იყო?! – გაეცინა
ლუკას, – სხვათა შორის, იმ ანგარიშზე, რომელიც გუსმანმა

შეგახსენა მხოლოდ ერთი დანიშნულებით ირიცხება ფული შენ
– მშვიდ ცხოვრებაში!
– ოოო... ეგ არც ისე ცოტაა. მშვიდ ცხოვრებას გააფთრებული

ბრძოლით თუ მოიპოვებ! – ლუკამ პაუზა გააკეთა და შემდეგ
ჰკითხა: – მაინც, რით დაგირღვია მყუდროება გუსმანმა?
– „ვერშინაზე” ლაპარაკი მალე მობეზრდა და შენზე ჩამომიგდო
სიტყვა – რა იცი გეგეშიძეზეო. ავუხსენი, რომ შინაგან საქმეთა

სამინისტროს მის შესახებ მხოლოდ ურთიერთსაწინააღმდეგო
მონაცემები გააჩნია-მეთქი!.. სიცილად არ ეყო. ეგ
ჟურნალისტებს მოუყევი. თუ გინდა, იმ „დელიკატური ”
შეთანხმების პირობებს შეგახსენებ, რომელიც თქვენ შორის
დაიდოო... გესმის, ლუკა? ხვდები, რა კარგადაა
ინფორმირებული?!
– მგონი, მართლაც გაქვს მღელვარების საბაბი, – ჩაიცინა ლუკამ.
– . .
დიახაც რომ მაქვს მე არ მაინტერესებს ასეთი საქმეები ჩემი
კაბინეტი, სამსახურის მანქანა, ხელფასი და „ვერშინაში”
გახსნილი ანგარიშიც მყოფნის!
– ახლა ვნანობ, ელია ცოცხალი რომ არ დავტოვე. ის იქით

,–
მიაწვებოდა და ღრუბელივით გამოწურავდა გუსმანს გახედა
ლუკამ.
– რას გულისხმობ შუამავლობაში ? – დაინტერესდა ლუკა.
– შენთან შეხვედრა სურს და ჩემგან გარკვეულ გარანტიებს

ითხოვს.
– გარანტიებს?! – გაუკვირდა ლუკას, – რა გარანტიებს?
– მოკლედ რომ ვთქვა, საქმის გაბაზრების ეშინია.
წარმოგიდგენია, რა მოჰყვება სტატიას სათაურით

„პრეზიდენტის ადმინისტრაციის თანამშრომლისა და
7/16/2019
კანონიერი ქურდის საიდუმლო შეხვედრის დეტალები”.
გუსმანი გარანტიას ითხოვს, რომ ყველაფერი ჩვენ შორის

. . , ,
დარჩება შენ მშვიდად მოუსმენ თუ შეთანხმდით ხომ კარგი
თუ ვერა – სამუდამოდ დაივიწყებ ყველაფერს.
– და, რას ითხოვ ჩემგან?! – ჰკითხა ლუკამ.
– უკვე გითხარი, – გაუბედავად ჩაილაპარაკა კაცუბამ.
– ჩემგან ითხოვ პირობას?! – ირონიით გახედა ლუკამ, – ტვინი

ხომ არ აგეჭრა, სერგეი?
– მე მხოლოდ მისი დანაბარები გადმოგეცი, – სწრაფად

წამოისროლა კაცუბამ.
როგორ გგონია ჟურნალისტებს პრესკონფერენციას მოვუწყობ
– რისთვის უნდა გუსმანს ჩემთან შეხვედრა? – ჰკითხა ლუკამ.
– კონკრეტულად არაფერი უთქვამს, მაგრამ, ვიცი, რომ

„ნორდსტრიმის “ აქციებზე სურს ლაპარაკი.
– როგორ უნდა შევხვდე?..
– შეხვდები? – სწრაფად ჰკითხა კაცუბამ.
– შევხვდები, მაგრამ, უკრაინაში ვერ ჩავალ, ჯერჯერობით აქ

მაქვს საქმეები.
– სწორად გამიგე, ლუკა. ეს ჩემი იდეა არ არის, გუსმანმა
გადაწყვიტა ასე, – ყოყმანით წამოიწყო კაცუბამ.
– რისი თქმა გინდა?
– გუსმანი აქ არის – როსტოვის გარეუბანში აგარაკი აქვს

ნაქირავები. ახლა ჩემს ზარს ელის. შენ თუ თანახმა ხარ,
დავუკავშირდები და ამაღამვე შეგახვედრებ, – უპასუხა

კაცუბამ.
– და, ამის მერე გიკვირს, რატომ არ გენდობი?! – ცივად თქვა

ლუკამ, – წესით, ლაპარაკი ამით უნდა დაგეწყო – სანდო
ადამიანები ასე იქცევიან!
კეთილგანწყობას. ამას კი თავისთავად მოჰყვებოდა

პრეზიდენტის აპარატიდან მისი დათხოვნა. მაგრამ, ეს არაფერი
იყო იმასთან შედარებით, რაც შემდეგ მოელოდა – მას
უეჭველად მოკლავდნენ და მოკვდებოდა ისე, როგორც
დაიღუპნენ ელია და ნოვაკი. არა, ის ამაზე არასდროს
წავიდოდა. „მაგრამ, იქნებ, ვინმე იყენებს? – გაიფიქრა ლუკამ, –
გამორიცხულია. ასეთ საქმეებში პრეზიდენტის აპარატის

თანამშრომლები არ მონაწილეობენ , ეს გუსმანის საქმე არ არის.
ვასილიჩი კი მისი თანაშემწეების გარდა არავის შეხვედრია. სხვა
მხრივ კი – რა?! მათ უკრაინიდან წასვლა მთხოვეს და მეც
წავედი. კიევს ჩემთან პრეტენზია არა აქვს“...
– რა გადაწყვიტე ? – კაცუბას ხმამ ლუკა ფიქრს მოსწყვიტა.
– დაურეკე... – უპასუხა ლუკამ და სიგარეტს მოუკიდა.
***
მალიშევი მხედრული ნაბიჯით შევიდა კაბინეტში და

მაგიდასთან საპატიო ყარაულის ჯარისკაცივით გაქვავდა.
გენერალს ცუდად ენიშნა მისი პოზა. მალიშევი მხოლოდ მაშინ
იქცეოდა ასე, როდესაც თავის მართლება არ შეეძლო.
– დაჯექი, ბორია... – შინაურულად მიმართა გენერალმა, –
– გეცნობა? – ჰკითხა მან.
– ჩემ მიერ შემუშავებული ოპერატიული გეგმაა.

– შენ მიერ შემუშავებული და ჩემ მიერ დამტკიცებული, –
შეუსწორა გენერალმა , – მაგრამ, როგორც მახსოვს, ამ გეგმით არც
გადმობირებული კრიმინალების დოსიეების გამჟღავნება იყო
!..
განსაზღვრული და არც ჟურნალისტ გრომოვის მკვლელობა
რით ახსნი ასეთ ცვლილებებს?
– გაუთვალისწინებელი გარემოებებით, – ყრუ ხმით უპასუხა
– გაუთვალისწინებელი გარემოებებით... – გაიმეორა გენერალმა,

– საინტერესოდ ჟღერს. როგორ გგონია, საიქიოსთან კავშირის
შესაძლებლობა რომ გვქონდეს, როგორ აგვიხსნიდა თავის
დაღუპვას შენი მეგობარი და კოლეგა რიჟკოვი?!
მალიშევმა დუმილით უპასუხა.

– ალბათ, ისიც გაუთვალისწინებელ გარემოებებს
მოიშველიებდა... მე კი ასეთ განმარტებებს არ მივიღებ!.. –
გენერალმა მუშტი დაჰკრა მაგიდას, – ის, რაც მოხდა, მხოლოდ
პროფანის თვითდაჯერებულობად, მოწინააღმდეგის ზერელედ
შ ს ბ ნ ბრ რ მპ ნ რ ბ მ მ ჩნ !
– ყურადღებით მისმინე, ბორია! – განაგრძო გენერალმა, – ჩვენ

მკაცრი იერარქიის პირობებში ვმუშაობთ. შენ გყავს
ხელქვეითები, რომლებიც პასუხს აგებენ შენ წინაშე; შენ ჩემ
წინაშე ხარ პასუხისმგებელი; ჩემი მაღალი წოდებისა და
თანამდებობის მიუხედავად, მეც ვიღაცის წინაშე ვაგებ პასუხს,
ის ადამიანები კი ასე არ ესაუბრებიან თავის ხელქვეითებს და
მეც არ ვაპირებ ბრიყვის პოზაში დგომას!.. დარწმუნებული

იყავი, რომ ამას ვერ მოესწრები. რაიმე მსგავსი თუ დამემუქრა,
საკუთარი ხელით მიგახვრეტ!..
– გასაგებია... პირობას გაძლევთ, რომ მსგავსი აღარ
განმეორდება, – ჩაილაპარაკა მალიშევმა.

– იმედია... – გენერალმა საქაღალდეს ჩახედა და შემდეგ თქვა, –
ამ ყველაფრის გამოსწორება ძალიან გაგიჭირდება. არც კი ვიცი,
რა ჩაგითვალო ყველაზე დიდ შეცდომად: დოსიეების დაკარგვა,
რიბკინის გაუჩინარება, „ნორდსტრიმის “ აქციებთან

დაკავშირებული საქმის ჩავარდნა თუ გრომოვის დაღუპვა. არც
კი მჯერა, რომ ყოველივე ეს სინამდვილეა და არა საშინელი
სიზმარი!.. რამეზე თუ შეგიძლია პასუხის გაცემა?.. რამე
გაარკვიე გრომოვის შესახებ?
– ვერაფერი – თავი გაიქნია მალიშევმა – თვითმხილველების
გამომძიებელი დაეტოვებინა ცოცხალი, რომელიც რამდენიმე

თვის განმავლობაში არ აძლევდა მოსვენებას.
– დაღუპულად თუ მიგაჩნია, გვამი წარმომიდგინე ! – მკაცრად

თქვა გენერალმა.
– ვეძებთ!
– „ნორდსტრიმის “ საქმეც ჩააფლავე!

– რაც შეეხება „ნორდსტრიმს “. მე ეს საქმე უპერსპექტივოდ არ
7/16/2019 მიმაჩნია. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– უპერსპექტივოდ არ მიგაჩნია?! – გაიკვირვა გენერალმა, – ხომ

არ მომესმა, ბორია?! რისი იმედი გაქვს?.. გეგეშიძემ უარი თქვა
ამ საქმეში მონაწილეობაზე და, უფრო მეტიც – ოჯახის
ამოწყვეტითაც კი დაგემუქრა!
– ის არ წავა ამაზე. მისი სიტყვები მხოლოდ მუქარა იყო და,

რომც მოინდომოს, ვერაფერს შეძლებს! – უპასუხა მალიშევმა.
– ოჯახი გადამალე?
– დროებით.
– ამით შენი ოჯახის წევრებს დაიცავ, მაგრამ, როგორ ჩართავ
პრობლემები შეექმნა და ქართული პროკურატურა მის

გათავისუფლებას აპირებს.
– ეს მეც ვიცი, – დაუდასტურა მალიშევმა.
– გამოდის, რომ კოზირიც აღარ გქონია! – შენიშნა გენერალმა.
– მე ერთი მოსაზრება მაქვს, მაგრამ, თქვენთან შეთანხმების
გარეშე მოქმედებას ვერ დავიწყებ.

– თქვი, – უპასუხა გენერალმა და მოხერხებულად მოეწყო
7/16/2019 სკამზე. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– მე ქართულ მხარეს ისეთი წინადადებით მივმართავ ,

რომელზეც უარს არ იტყვიან.
– კონკრეტულად რას გულისხმობ?
– ისინი გეგეშიძის საყვარელს პატიმრობაში დატოვებენ. უფრო
მეტიც, მიუსჯიან მაქსიმალურ სასჯელს და ამის სანაცვლოდ

ჩვენ გადავცემთ მათ შეიარაღებულ ძალებში ჩვენს
სასარგებლოდ მოქმედ რამდენიმე აგენტს, მათი აგენტურული
საქმიანობის დამადასტურებელი მონაცემებით. ცხადია, საქმე
უმნიშვნელო აგენტურას ეხება. ვფიქრობ, სამი-ოთხი აგენტი
საკმარისი იქნება. დარწმუნებული ვარ, ამ ფასად ქართული
აირჩიოს საყვარლის პატიმრობიდან დასახსნელად ? – ივარაუდა

გენერალმა.
– შესაძლებელია, მაგრამ, ამ პიროვნების საქმეზე მუშაობამ ერთ

რამეში დამარწმუნა : ის არ აზროვნებს როგორც სხვა
კრიმინალები. სხვა, მის ადგილას, ყურადღებას არ მიაქცევდა
საყვარელს და მის გამო საფრთხეშიც არ ჩაიგდებდა თავს. ის კი
უკან არ იხევს. ღია დაპირისპირებაში შემოდის და, უფრო მეტიც
– ცდილობს, აქეთ გვიკარნახოს პირობები, – თქვა მალიშევმა. 206/645
7/16/2019 – ჰო, ეს მართლაც უცნაურია,Mglebi
– ჩაილაპარაკა გენერალმა.
– ამიტომაც ვარ დარწმუნებული , რომ მის მოთოკვას შევძლებ.
– შენი გეგმა მხოლოდ ერთ შემთხვევაში იმუშავებს: გეგეშიძე

უნდა დარწმუნდეს, რომ შენი უშუალო მონაწილეობის გარეშე
საყვარელს პატიმრობიდან ვერ დაიხსნის, – ურჩია გენერალმა.
– მეც ვიფიქრე ამაზე და შესაფერისი კანდიდატიც შევარჩიე – ის,

ვინც იოლად გაუფანტავს ილუზიებს, რომ საყვარლის
საპატიმროდან გაყვანას მოახერხებს.
– ვის გულისხმობ, მარჩუკს თუ ციგანოვს? – ჰკითხა გენერალმა.
– არა, ისინი სხვა ოპერაციით არიან დაკავებულები.
ვიცით, რას მოიმოქმედებს კუთხეში მიმწყვდევის შემთხვევაში!

არ მომწონს შენი იდეა. ასეთი საქციელი არ შეეფერება „ეფესბეს”
ოფიცერს!
– რა ნახეთ ჩემს ჩანაფიქრში ოფიცრისთვის შეუფერებელი? –

– ჩვენ სპეცსამსახურის ოფიცრები ვართ და ვმოქმედებთ

სახელმწიფოს ინტერესებიდან გამომდინარე . მე კი ვხედავ, რომ
გეგეშიძესთან დაპირისპირებას პირად მტრობად აღიქვამ და ეს
7/16/2019 უკვე ემოციების გამოვლინებაა . ემოციით
Mglebi მართული ადამიანი
კი, ძალიან ადვილად უშვებს შეცდომებს!
– ის ნაბიჭვარი ჩემს ცოლ-შვილს ემუქრებოდა! – ავად გამოსცრა

– ესე იგი, მაინც ემოცია!.. არა უშავს, სამაგიეროდ, შენ მის

საყვარელს გამოამწყვდევ ციხეში! – გენერალმა პაუზა გააკეთა
და შემდეგ დაამატა – რაც შეეხება შენს იდეას. შეგიძლია,
ნიადაგი მოსინჯო. ჯერჯერობით მხოლოდ ჩვენი პირობები
შესთავაზე ქართველებს. ვნახოთ, რას გვიპასუხებენ. საბოლოო
გადაწყვეტილებას შემდეგ მივიღებთ. მაგრამ, გაფრთხილებ:
არავითარი თვითშემოქმედება. გეგეშიძესთან უშუალო
სტეპან გუსმანი ორმოცდაათიოდე წლის, საშუალო სიმაღლის,

ოდნავ ჩასუქებული მამაკაცი იყო. ლოყებსა და ნიკაპს თხელი,
ჭაღარაშერეული წვერი უფარავდა.
მასპინძელი სასტუმრო ოთახის კართან შეეგება ლუკას,

თანაშემწე დაითხოვა და სტუმარი ჟურნალის მაგიდასთან
მიიწვია.
– რას დალევთ? – ჰკითხა გუსმანმა, როგორც კი ლუკა

სავარძელში მოკალათდა, – გვაქვს ვისკი, კონიაკი, უკრაინული
7/16/2019
„პერცოვკა“, ქართული „ხვანჭკარა “.
– არაფერს.
– როგორც გენებოთ. მე კი დავლევ, – გუსმანმა ჭიქა ვისკით

შეავსო და დივანზე ჩამოჯდა.
– რისთვის გინდოდათ ჩემთან შეხვედრა? – ჰკითხა ლუკამ.
გუსმანმა ვისკი მოსვა და შემდეგ უპასუხა:
– ეს ძალიან დელიკატური საკითხია. დროდადრო იქმნება

ვითარება, რომელშიც სახელმწიფო მართვის ინსტიტუტები
არაეფექტურები ხდებიან. ჩვენ ვიღებთ გადაწყვეტილებებს,
ვიძლევით განკარგულებებს, მაგრამ, საქმე ადგილიდან მაინც არ
– რამდენიმე დღის წინ „ვერშინის” წარმომადგენელმა ჩემს

თანაშეემწეებთან საუბარში თქვა, რომ კომპანია „ვერშინა”
„ნორდსტრიმის “ აქციებითაა დაინტერესებული, რომლებსაც
გარკვეული პერიოდის შემდეგ გაიტანენ ბაზარზე.
– დიახ, მე ვიცი ამის შესახებ, – დაუდასტურა ლუკამ.
– ის თუ იცით, რომ უკრაინული „ნეფტოგაზი“ აქციების

დანაწევრებას არ აპირებს და ისინი ერთ პაკეტად გადაეცემა
მყიდველს?
– ანუ...
– ანუ, ამ წამოწყებაში „ვერშინას” არავითარი პერსპექტივა არ

აქვს, – თქვა გუსმანმა.
– მაშინ, ყველაფერი ისედაც გარკვეული ყოფილა და, მე ვერ

ვხვდები, რისთვის მოინდომეთ ჩემთან შეხვედრა!
– არ დაგიმალავთ . მე ბევრი რამ მსმენია თქვენზე, მათ შორის

ბევრი ცუდიც. თქვენ გახასიათებენ როგორც მკაცრ და
დაუნდობელ ადამიანს. მაგრამ, ამასთან ერთად, ჩემთვის ისიც
უთქვამთ, რომ თქვენ არასდროს არღვევთ პირობას და
ყოველთვის ბოლომდე მიგყავთ წამოწყებული საქმე. ამიტომაც,

პ რ პ რ ს ქმ ს სმ ნმ რ პ ს
გაყიდვით, მაგრამ, ჩვენთვის სულერთი არ არის, ვინ შეიძენს

მათ...
– თქვენ არ გინდათ, რომ ის რუსულმა „გაზპრომმა“ იყიდოს... –

ჩაურთო ლუკამ.
– კარგად ხართ ინფორმირებული , – შენიშნა გუსმანმა.
– ამის გათვლა არც ისე რთულია.
– მართალი ბრძანდებით, ჩვენ არ გვინდა, რომ აქციები

„გაზპრომის“ ხელში აღმოჩნდეს, მაგრამ, ბუნებრივია, რომ
სახელმწიფოს მიერ აღიარებულ საბაზრო ეკონომიკის
პრინციპებს ვერ დავარღვევთ და ამას ხმამაღლა ვერ
განვაცხადებთ. ასევე, გასაგებია, რომ ეს მოსკოვშიც იციან. ჩვენ
ვიბრძვით აქციების ევროპაში გასატანად, რუსული მხარე კი
თავისი ინტერესების გატარებას ცდილობს, რამაც
ხელისუფლების უმაღლეს ეშელონებში მნიშვნელოვანი
დაპირისპირება წარმოშვა. ჩინოვნიკების უდიდესი ნაწილი
აქციების ევროპაში გატანას უჭერს მხარს, მაგრამ, არის
გარკვეული ჯგუფი, რომელიც ღიად თუ ფარულად ლობირებს
რუსულ ინტერესებს.
– ეს უკვე პოლიტიკურ მოხსენებას ემსგავსება, – შენიშნა ლუკამ.
კვირის განმავლობაში, „ნორდსტრიმის “ საქმეში ჩართულ

თანამდებობის პირებზე თავდასხმების სერია განხორციელდა.
მოკლულია ორი ადამიანი და რამდენიმე დაჭრილია. რიგ
თანამდებობის პირებზე ხორციელდება ზეწოლა. ჩვენი
მონაცემები იმაზე მიუთითებს, რომ უახლოეს მომავალში
ვითარება უფრო დაიძაბება.
– სახელმწიფო თავის ჩინოვნიკებს ვერ იცავს?! – ირონიით

ჰკითხა ლუკამ.
– სახელმწიფოს განკარგულებაშია საგამოძიებო სამსახურები,
მაგრამ, ამ შემთხვევაში ისინი არაეფექტურნი აღმოჩნდნენ.
მომხდარის გამო აღძრული სისხლის სამართლის საქმეების
გამოძიებას დრო სჭირდება. ამ შემთხვევაში კი დრო ჩვენს
მოწინააღმდეგეზე მუშაობს – აქციების ბაზარზე გატანამდე
ორიოდ თვეა დარჩენილი და, ვეჭვობ, რომ ამ დროში ჩვენმა
სამართალდამცველებმა რომელიმე საქმის გახსნა შეძლონ.

იმასაც თუ ვივარაუდებთ, რომ ამ დროის განმავლობაში
გასახსნელი საქმეების სია გაიზრდება... მოკლედ, აშკარად
წამგებიან პოზიციაში აღმოვჩნდებით, – სწრაფად დაასრულა
გუსმანმა.
– გასაგებია მაგრამ მე მაინც ვერ მივხვდი რას მოითხოვთ
და, ამიტომაც, ახლოს არ ეკარებიან უკრაინას. ისინი რუსეთის

ტერიტორიიდან ხელმძღვანელობენ თავიანთ დაჯგუფებებს და
თავისთავად გასაგებია, რომ რუსეთის ხელისუფლების მხრიდან
სრული ხელშეუხებლობით სარგებლობენ. წვრილფეხობასთან
ბრძოლას კი აზრი არ აქვს – ნეიტრალიზაციის შემთხვევაში, მათ
სწრაფად ჩაანაცვლებენ სხვა თავზეხელაღებულებით, – უპასუხა
– და, თქვენ გინდათ, რომ ისინი მე შევაჩერო? – ჰკითხა ლუკამ.
– დიახ... თქვენ არაფრით ხართ შეზღუდული, ვერ შეგაჩერებთ
ვერც ერთი კონვენცია, ნორმა თუ კოდექსის მუხლი.
– ვისი სახელით მელაპარაკებით, ბატონო სტეპან?
– მოდი, შევთანხმდეთ – სახელები საჭირო არ არის. მოკლედ კი

ასე გიპასუხებთ: ამ შეხვედრის იდეა მე მეკუთვნის, მაგრამ,
გადაწყვეტილება ჩემზე ბევრად მაღალი თანამდებობის პირმა
მიიღო, – უპასუხა გუსმანმა.
– მე არასდროს ვერევი სახელმწიფოს საქმეებში!
– რას მოიმოქმედებდით, თქვენთვის რომელიმე პიროვნებას
რომ შემოეჩივლა: არასწორად მექცევიან, მჩაგრავენო?! – ჰკითხა

სმ ნმ
– რისთვის უნდა შევიწუხო, უფრო მეტიც, საფრთხეში ჩავიგდო

თავი, იმ ადამიანების ინტერესების დასაცავად, რომლებმაც
უკრაინაში გამოჩენაც კი ამიკრძალეს?! – ჰკითხა ლუკამ.
– ჩავთვალოთ , რომ ეს გაუგებრობა იყო, – სწრაფად უპასუხა
გუსმანმა, – თქვენ სრულ რეაბილიტაციას მიიღებთ!
– ეს პირობაა?
– დიახ, პირობას გაძლევთ, რომ უკრაინაში არავინ შეგეხებათ.

– ცეცხლს ეთამაშებით, ბატონო სტეპან! ჩემზე იმასაც
გეტყოდნენ, რომ პატიებაც არ მახასიათებს!
– მითხრეს, მაგრამ, ჰაერზე მეც არ ვიძლევი პირობებს და ეს

ყველაფერი არ არის. „ვერშინა”, რომლის ინტერესებსაც თქვენ
იცავთ, ვერ ჩაერევა „ნორდსტრიმის“ აქციებთან დაკავშირებულ
საქმეში, მაგრამ, ჩვენ შეგვიძლია, შევთანხმდეთ სხვა აქციებზე,
რომლებიც არანაკლებ შემოსავალს მისცემს კომპანიას. რას

იტყვით ამაზე?
ლუკა მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ უპასუხა:
– ჩემს გადაწყვეტილებას კაცუბა გაცნობებთ.
მანამდე კი ამ მონაცემებს გაეცანით ამ სიტყვებთან ერთად
შავი „მერსედესი” დიდი სისწრაფით მიუყვებოდა ჩაბნელებულ

გზატკეცილს. საჭესთან ჯაბა იჯდა. მის გვერდით, სავარძელზე
გადაწოლილი ლუკა აუჩქარებლად ფურცლავდა საქაღალდეს,
რომელიც გუსმანმა მისცა.
საქაღალდეში ჩვეულებრივი ოპერატიული მონაცემები იყო

თავმოყრილი, რომლის მსგავსიც ლუკას მრავალჯერ ენახა.
პირველი თავდასხმა ორი კვირის წინ იყო მომხდარი. ორმა
ნიღბიანმა თავდამსხმელმა სახლიდან გამოსვლისას
ავტომატებით დაცხრილა მიხეილ ტროშკინი, სატენდერო
7/16/2019 კომისიის თავმჯდომარის მოადგილე . ტროშკინი
საავადმყოფოში მიყვანისთანავე გარდაიცვალა.

თავდამსხმელები შემთხვევის ადგილიდან მანქანით
მიიმალნენ. მანქანა მოგვიანებით ორიოდე კვარტალის იქით,
ყრუ ჩიხში მიტოვებული აღმოაჩინეს. ოპერატიული
მონაცემებით, ის წინა დღეს იყო გატაცებული. შემდეგ მოდიოდა
შემთხვევის ადგილის ტრადიციული აღწერა, გვამის
მდგომარეობა, მასრების რაოდენობა და ასე შემდეგ. ლუკას
ყოველივე ეს უინტერესოდ ეჩვენა და თვითმხილველების
ჩვენებებზე გადავიდა. ტროშკინზე თავდასხმას რამდენიმე
შემთხვევითი გამვლელი შეესწრო და მათი ჩვენებები გაჭრილი

შ ჰ რ მ ნ ს
ერთ-ერთმა მათგანმა რამდენიმე ტყვია დაახალა თავში. ამის

შემდეგ ორივე მანქანაში ჩასხდა, „ბეემვე” საბურავების
წივილით დაიძრა ადგილიდან და მოსახვევში მიიმალა...”
მოკვლევა უკრაინის პროკურატურის განსაკუთრებით
მნიშვნელოვან საქმეთა საგამოძიებო სამსახურის მიერ იყო
ჩატარებული. გამოძიებასაც იგივე უწყება აწარმოებდა, მაგრამ,
ამ ეტაპზე თავდამსხმელთა ვინაობა ძიებისთვის უცნობი იყო.
მეორე თავდასხმა უფრო სისხლიანი გამოდგა. ამჯერად
თავდამსხმელებმა დისტანციური მართვის ნაღმით ააფეთქეს
მანქანა, რომლითაც უკრაინული „ნეფტოგაზის”
სამეთვალყურეო საბჭოს თანამშრომლები მგზავრობდნენ.
აფეთქებისას დაიღუპა ერთი, სამმა მძიმე დაზიანებები მიიღო,
ერთი მათგანი კი სამუდამოდ დახეიბრდა. თვითმხილველებმა
შემთხვევის ადგილზე საეჭვო ვერაფერი შენიშნეს. მანქანა
, .
მოძრაობდა შემდეგ კი მოულოდნელად აფრინდა ჰაერში ეს
ბუნებრივიც იყო, რადგან, დისტანციურად მართული ნაღმის
ამოქმედება შორი მანძილიდანაც იყო შესაძლებელი. ისევე,
როგორც პირველი შემთხვევისას, ძიებისთვის ამჯერადაც
უცნობი დარჩა აფეთქების ორგანიზატორებისა და
შემსრულებლების ვინაობა. ექსპერტების შეფასებით, ნაღმი
საცხოვრებელ სახლთან ჩაუსაფრდნენ . ფონდის დირექტორს

თან პირადი მცველები ახლდნენ, მაგრამ ამან თავდამსხმელები
ვერ შეაჩერა და მათ შორის მოხდა შეტაკება.
ურთიერთსროლისას ფონდის დირექტორი და ერთ-ერთი
მცველი დაიჭრნენ. ასევე დაიჭრა ერთი თავდამსხმელი, მაგრამ
სამართალდამცველებისთვის საუბედუროდ, მისი გადარჩენა
ვერ მოხერხდა. ის გონზე მოუსვლელად გარდაიცვალა. ასე რომ,

მისთვის ერთი კითხვის დასმაც ვერ მოასწრეს. მოგვიანებით
გამოძიებამ მისი ვინაობა გაარკვია. ის აღმოჩნდა კიევის
მკვიდრი კონსტანტინე ბაბიცკი. ბაბიცკი წარსულში
სპეცნაწილებში მსახურობდა. ერთ-ერთი საბრძოლო
ოპერაციისას მიიღო ტრავმა და ამის გამო სამსახურიდან
დაითხოვეს. მას შემდეგ არც ერთ სახელმწიფო უწყებაში აღარ
უმუშავია. გამოძიების მონაცემებით, ის ერთი-ერთი
კრიმინალური დაჯგუფების წევრი იყო, რომელსაც
ხელმძღვანელობდა კიევის მკვიდრი ლეონიდ კლიმოვი, იგივე

„კლიმი”. ჰქონდა თუ არა უშუალო კავშირი კლიმოვს
თავდასხმების სერიასთან, გამოძიებისთვის უცნობი იყო,
რადგან, მისი ადგილსამყოფლის დადგენა ვერ ხერხდებოდა.
ოფიციალური მონაცემებით, ის უკრაინის ტერიტორიაზე არ
იმყოფებოდა.
ამჟამად მის საკუთრებაშია კომპანია „ვეგასი”, რომელიც კიევსა

და ოდესაში ფლობს რამდენიმე რესტორანს, სასტუმროსა და
კაზინოს. ასევე, მის საკუთრებაშია ბანკ „პრესტიჟის” აქციების
ოცი პროცენტი. გარკვეული ინტერესები აქვს ენერგეტიკის
სფეროში. არაოფიციალური მონაცემებით, აკონტროლებს
„კრეშჩატიკის საძმოს” სახელით ცნობილ კრიმინალურ
, , ,
დაჯგუფებას რომელიც ძირითადად ყოფილი სპორტსმენებისა
და სამხედროებისგან შედგებოდა. ასევე არაოფიციალური
მონაცემებით, კლიმოვს ახლო კავშირი ჰქონდა რუსულ
კრიმინალურ დაჯგუფებებთან. ზოგი მონაცემი კი იმაზე
მიუთითებდა, რომ ის აქტიურად თანამშრომლობდა რუსეთის
„ეფესბესთნ”.
თავად ლუკას არასდროს უნახავს კლიმოვი, თუმცა მის შესახებ

საკმაოდ ბევრი სმენოდა. ორი წლის წინ კლიმოვი ოდესელ
კანონიერ ქურდს, ხარლამოვს დაუპირისპირდა.
დაპირისპირების დაწყებიდან ორი კვირის შემდეგ კი ოდესელი
ქურდი მანქანაში ააფეთქეს. ხარლამოვის ახლო მეგობარი, ასევე
კანონიერი ქურდი, ოზეროვი, ცდილობდა, დაემტკიცებინა, რომ
აფეთქება კლიმოვის ორგანიზებული იყო, მაგრამ, სულ ცოტა
ხანში, ოზეროვი უკვალოდ გაქრა. მისი ასავალ-დასავალი ვერც

ქ რ ბმ რ ს რ ს მ რ მ ბმ
– რა ხდება? – ჰკითხა ჯაბამ, როგორც კი ლუკამ საქაღალდე

დახურა.
– კარგი არაფერი. ამათ ნაღდი ომი წამოუწყიათ – ავტომატებით

სროლა, ნაღმების აფეთქებები და ასე შემდეგ.
– მომისმინე, ლუკა, – განაგრძო ჯაბამ, – რაში გვჭირდება მაგათ

რაზბორკებში შეტენვა? ჯობია, ჩვენს საქმეს მივხედოთ. საცაა
ეკას ამბავი მოგვარდება, მერე კი მივაფურთხოთ ყველაფერს და
უცხოეთში დავახვიოთ. წავიდეთ ევროპაში – საფრანგეთში ან
ჰოლანდიაში, თუ გინდა კანადაში.
– არ გამოვა, – თავი გააქნია ლუკამ.
– რატომ? – გაუკვირდა ჯაბას.
– უკრაინიდან ჩვენი გაძევება მათი გამარჯვების პირველი

ნაბიჯია. როცა შორს დაგვიგულებენ, „ვერშინას” ჩაძირავენ, მე
კი, სანამ ცოცხალი ვარ, არავის დავუთმობ საქმეს, რომელსაც

ნაინა, დადა, ვოლინა და ჩვენი დანარჩენი ძმები შეეწირნენ! ეგეც
რომ არ იყოს, ჩვენი ცხოვრება მაინც არ მოგვეშვება – სადაც არ
უნდა ვიყოთ, ყველგან გამოჩნდება ვინმე, ვისაც რაღაც არ
მოეწონება ჩვენი, ან – ჩვენ არ მოგვეწონება მისი და ყველაფერი
თავიდან დაიწყება.
დავადექით გზას, რომლიდან გადახვევა სიკვდილის

ტოლფასია. ჩვენ ვივლით ბოლომდე, მანამ, სანამ არ
დავიხოცებით!
– კარგი რა, ლუკა, ნუ მგრუზავ! ეგ არც პირველია და არც
უკანასკნელი! ის მაინც მითხარი, ამჯერად ვისთან გვაქვს საქმე?
– „კლიმი” გსმენია?
– კიეველ ნაბოზარს გულისხმობ? – ჰკითხა ჯაბამ.

– ჰო, – დაუდასტურა ლუკამ.
– მაგან დახოცა ხარლამოვი და ოზეროვი, – გაიხსენა ჯაბამ.
– მაგან დახოცა, მაგრამ, ოდესელებმა იცოდნენ, რომ კლიმოვის

უკან „ეფესბე” იდგა და მოცდა გადაწყვიტეს.
– მასთან სიტყვა არ გაჭრის. სისხლს დაგვაღვრევინებს! – ცივად

.
ჩაილაპარაკა ჯაბამ
– ვიცი... – უპასუხა ლუკამ, შემდეგ მოხერხებულად მოეწყო
სავარძელზე, თვალები დახუჭა და ფიქრს მიეცა.
***
მალიშევი მეგობრულად შეეგება კლიმოვს, მოიკითხა და
– ჩემი ხალხი შენ მიერ შედგენილი გეგმის მიხედვით

მოქმედებს. მათ მიმართ რაიმე პრეტენზია ხომ არ გაქვს? –
ჰკითხა კლიმოვმა.
– როგორც ნათქვამია, გარდაცვლილზე ან კარგს ამბობენ, ან –
არაფერს!
– ბაბიცკის გულისხმობ? – კლიმოვი უმალ მიხვდა, ვისზეც

მიანიშნებდა მასპინძელი.
– ჰო. მე თავიდანვე გაგაფრთხილე, რომ საქმეზე ყველაზე

გამოცდილი ხალხი გაგეგზავნა.
– ბაბიცკი ყოფილი „სპეცნაზელი” იყო. მაგაზე გამოცდილი

ადამიანი სასტავში არ მყავს და – უკმაყოფილოდ უპასუხა
კლიმოვმა, – მე არასოდეს ვცდები ხალხის შერჩევაში . კარგად
ვიცი, რა შეუძლიათ და რა – არა!
– მართლა?! – ირონიით უპასუხა მალიშევმა, – მაშინ, იქნებ

ამიხსნა, როგორ მოხვდა შენი ნაქები „რემბო“ მორგის
საყინულეში?!
– ხუმრობის ხასიათზე არ ვარ, ბორია! – ხმა გაიმკაცრა
კლიმოვმა.
მომკვდარიყო, საკუთარი ხელით დავახლიდი ტყვიას! –

მალიშევმა პაუზა გააკეთა და მერე განაგრძო: – მოდი, თავი
გავანებოთ წარსულს და მომავალზე ვიფიქროთ.
– არა, ლეონიდ. ბაბიცკის საქმეს ასე მარტივად ვერ გადავდებთ
გვერდზე. მე მგონი უკრაინის პროკურატურას არ
გაუჭირდებოდა მისი ვინაობის დადგენა.
– არ გასჭირვებიათ. იმ დღესვე დაკითხეს ჩემი კაზინოს

თანამშრომლები, – უპასუხა კლიმოვმა.
– რა შუაშია კაზინო? – ჰკითხა მალიშევმა.
– ოფიციალურად ბაბიცკი ჩემი კაზინოს დაცვის სამსახურის

თანამშრომელი იყო.
– იარაღის ტარების ნებართვის მიღება სხვანაირად ვერ

მოახერხე? – ირონიით თქვა მალიშევმა.
– ხომ გითხარი, არ ღირს ამაზე დროის დაკარგვა. კაზინო პასუხს

არ აგებს თავის თანამშრომლებზე. ბაბიცკი ყოფილი
სპეცრაზმელია. კაზინოს მშვიდი ვითარება არ შეესაბამებოდა
მის ტემპერამენტს, არ აკმაყოფილებდა მცველის ხელფასიც. ამ
დროს გამოჩნდა ვიღაც და მას „ნეფტოგაზის“ საინვესტიციო

ნ ს რ ქ რზ სხმ შ ს ზ ბ ბ მ
ისტორია. მის მოსაყოლად ნახევარი წუთიც არ დამიკარგავს და,

თან, ერთხელაც არ მიხსენებია კაზინოსი და კომპანიის
მფლობელი. ასე რომ, შეგიძლია, სამუდამოდ დაივიწყო ბაბიცკი
და მის მიერ ჩაფლავებული საქმე!
– საინტერესო ვერსიაა. მაგრამ, მე შენი კი არა, ის ვერსია

მაინტერესებს, რომელსაც უკრაინის პროკურატურა ამუშავებს.
– მაკვირვებ, ბორია, – ხელები გაშალა კლიმოვმა, – ერთი

შეხედვით, მე უნდა ვღელავდე – ვაითუ პროკურატურაში
მართლაც მოუვიდეს ვინმეს აზრად ამ საქმის ჩემთან
7/16/2019 დაკავშირება და უფრო მონდომებით დაიწყოს
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze ქექვა. მაგრამ, შენ
რა გაშინებს?
– მომავალი! – მოკლედ მიუგო მალიშევმა.
– რას გულისხმობ მომავალში? – ჰკითხა კლიმოვმა.
– ფსონი უნდა გავზარდოთ , ლეონიდ. შენი ხალხის მიერ

განხორციელებული აქციები მავანს საჭირო გადაწყვეტილების
მიღებაში ვერ დაეხმარა. მართალია , ჩვენი მომხრეების რიცხვი
საგრძნობლად გაიზარდა, მაგრამ, არის პიროვნება, რომელიც
გააფთრებულ წინააღმდეგობას გვიწევს.
ნ?
– გუსმანი სერიოზული ფიგურაა. ობივატელებს ის ბუნჩულა,

უწყინარ ბიძად მიაჩნიათ, მაგრამ, მე კარგად ვიცი, რა გავლენაც
აქვს მთავრობაზე და მთლიანად ქვეყანაზე. ეს, შეიძლება
ცუდად დამთავრდეს !
– აქციები ევროპაში თუ წავიდა, მართლაც ცუდად იქნება საქმე!

– ცივად შენიშნა მალიშევმა.
– იმ თავდასხმების შემდეგ, ყველა ჩინოვნიკს, რომლებიც

„ნორდსტრიმის “ საქმეს უკავშირდებიან, განსაკუთრებით
იცავენ. მათ შორის გუსმანი ყველაზე მნიშვნელოვანი ფიგურაა.
– ვიცი და ამიტომაც გითხარი , რომ ბაბიცკიმ მძიმე
მდგომარეობაში ჩაგვაყენა. მე კარგად ვიცნობ საგამოძიებო
სისტემას და, შემიძლია, ვივარაუდო, რასაც აკეთებს ახლა
უკრაინის პროკურატურა. გასაგებია, რომ ბაბიცკის შენ ვერ
მოგაკერებენ, მაგრამ, შენი მონაწილეობის ვერსიას მაინც
დაამუშავებენ. ახლა შენი სასტავიდან ვინმემ ბაბიცკის შეცდომა
რომ გაიმეოროს, ვეღარაფერი გიშველის – სამხილების მოძიებას
აღარ დაელოდებიან, ცოცხლად გაგხდიან ტყავს!.. – თქვა
– ეს მართლაც პრობლემაა, – უხალისოდ ჩაილაპარაკა კლიმოვმა.
– არ გინდა, ლეონიდ! ვიცი, შეუპოვარი ადამიანი რომ ხარ.

მაგრამ, ისიც ვიცი, რომ სერიოზულ პრესს ბოლომდე ვერავინ
უძლებს. მით უმეტეს – ასეთ საქმეზე!
– რას მთავაზობ?
– გუსმანის საქმეზე სხვა სასტავი წავა – ისეთი ხალხი,

რომლებიც, ჩავარდნის შემთხვევაში, შენზე ვერაფერს იტყვიან.
ისე, მათი ჩავარდნა მომგებიანიც კი იქნება შენთვის. უკრაინის
პროკურატურა თავისთავად გადაერთვება სხვა ვერსიაზე, –
– რომელ სასტავს გულისხმობ ? – დაინტერესდა კლიმოვი.
– ჩვენს საერთო ნაცნობებს – ციგანოვსა და მარჩუკს. გუსმანის

საკითხს ისინი მოაგვარებენ, – მალიშევმა კედლის საათს გახედა,
– საცაა ისინიც შემოგვიერთდებიან.
– აქ მოვლენ? – მოიღრუბლა კლიმოვი.

– ჰო... რა არ მოგწონს? – ჰკითხა მალიშევმა.
– ჩვენ შევთანხმდით, რომ სხვა ხალხთან საქმე არ მექნებოდა. არ

მინდა, რომ ერთად გვნახონ!
მე მინდა! ცივად მოუჭრა მალიშევმა
– ბორია, ასე ვერ შევთანხმდებით. უკვე მერამდენედ არღვევ

პირობებს!
– პირობებს ვარღვევ?! – იწყინა მალიშევმა, – როდის და რაში

გადაგაგდე?!
– შენ დამპირდი, რომ საქმეში ხარკოველ ქურდს, გეგეშიძეს

ჩართავდი, მის ნაცვლად კი ორ მოსკოველ ნაბოზარს მატენი! –
უკმაყოფილოდ უპასუხა კლიმოვმა.
– გეგეშიძე იმაზე ჯიუტი გამოდგა, ვიდრე ვვარაუდობდი , –

– ესე იგი, ის საქმიდან ამოვარდა?

– არა... უბრალოდ, მის მიმართ გეგმები შეიცვალა.
– შეგიძლია, ამიხსნა?
– ჩემთვის ცნობილია, რომ გეგეშიძეს გარკვეული კავშირები აქვს

ხელისუფლების წარმომადგენლებთან და გარკვეულ წრეებში
მას ყოველთვის უწევდნენ ანგარიშს, მაგრამ „ნორდსტრიმის “
საქმეში ჩართვაზე კატეგორიული უარი განაცხადა. თუმცა, იმას,
რასაც ვერ მივაღწიე შეგონებით, მივაღწევ ძალით. გეგეშიძე
მაინც ჩაერთვება ამ საქმეში, მაგრამ, უკვე სხვა სტატუსით.
გგონია, ვის დაადანაშაულებს კიევი თავისი მაღალჩინოსნის

მკვლელობაში?
– გასაგებია, – ჩაილაპარაკა კლიმოვმა.
– როგორც ვიცი, ბოლო ხანებში გეგეშიძეს კიევთან

ურთიერთობა გაუფუჭდა და მთავრობამ უკრაინიდან მისი
გაძევება გადაწყვიტა. ასე რომ, კიევში მას აღარავინ დაიცავს,
პირიქით, კეთროვანივით გაერიდებიან. თანაც, ამ ადამიანს
ერთი შესაშური თვისება აქვს – მისი მოხელთება ძალიან
ძნელია. ყოველ შემთხვევაში, ეს ჯერჯერობით ვერავინ
7/16/2019
მოახერხა. სავარაუდოდ , კიევსაც დიდხანს მოუწევს მისი დევნა.
ჩემთვის მნიშვნელობა არ აქვს, აიყვანენ თუ ვერა, მთავარია,

პროკურატურამ მასზე გადაიტანოს ყურადღება. ამ დროს კი
ჩვენ ბოლომდე მივიყვანთ საქმეს. შემდეგ უკვე საფიქრალი
არაფერი გვექნება, ყველა ცოდვა მაინც გეგეშიძესა და მის
სასტავს მიეწერება.
– საშიში კაცი ხარ, ბორია, – ჩაიცინა კლიმოვმა.
– ამიტომაც გირჩევ, იყავი ჩემს მხარეს და არ წააგებ! – უპასუხა

– სხვა რა გეგმები გაქვს? თუ, საიდუმლოა?
– შემოიყვანე! – უბრძანა მალიშევმა და კლიმოვს მიუბრუნდა, –

მარჩუკი და ციგანოვი მოვიდნენ და უნდა შევჯორო. აქ რაც არ
უნდა ითქვას, ლაპარაკში არ ჩაერიო, უბრალოდ, მოისმინე.
ორიოდ წუთში ოთახში ციგანოვი და მარჩუკი შემოვიდნენ.
კლიმოვის დანახვისას ორივე კარში გაქვავდა.
– მოდით, დასხედით, – მალიშევმა ხელით ანიშნა დივანზე.
მარჩუკი და კლიმოვი უსიტყვოდ დაემორჩილნენ, დივანზე

ჩამოსხდნენ და დაძაბული მზერა მიაპყრეს კლიმოვს.
– ამაზე რას მეტყვით?! – ამ სიტყვებთან ერთად მალიშევმა
ქურთუკის შიდა ჯიბიდან ორად გაკეცილი ფურცელი ამოიღო

და მაგიდაზე დააგდო. ფურცელი მარჩუკმა აიღო და კითხვას
შეუდგა. ეს ოპერატიული ცნობა აღმოჩნდა. მასში
დაწვრილებით იყო აღწერილი ქურდების თავყრილობა,
რომელიც მარჩუკისა და ციგანოვის ინიციატივით შედგა
მოსკოვში სამი დღის წინ. თავყრილობაზე იმ ავადსახსენებელ
დოსიეებზე მსჯელობდნენ, რომლებიც პროკურატურიდან
დაიკარგა. ციგანოვი და მარჩუკი მოსკოველ ავტორიტეტებს
გეგეშიძესთან შეხვედრასა და დოსიეების შესახებ საუბარს
სთავაზობდნენ.
– სათქმელი რა უნდა მქონდეს? – მხრები აიჩეჩა მარჩუკმა, – აქ

ისედაც ყველაფერი წერია!
– ესე იგი, სხადნიაკი მოაწყვეთ ?
– მოვაწყვეთ, – დაუდასტურა ციგანოვმა.
– და, ქურდებთან გააბაზრეთ, რომ დოსიეები გეგეშიძეს აქვს?! –
ხმას აუწია მალიშევმა.

– და, რა მოხდა ამით? – ჰკითხა მარჩუკმა.
– თქვენ რა, საერთოდ გააფრინეთ? – ავად ისროლა მალიშევმა, –
7/16/2019
რომელ იდიოტს ეკუთვნოდაMglebi
ეს იდეა ?
– ჩვენ... ჩვენ... – ერთმანეთს გადახედეს მარჩუკმა და ციგანოვმა.
– მე გაგაფრთხილეთ, რომ ჩემთან შეუთანხმებლად ერთი

ნაბიჯიც არ გადადგათ-მეთქი!
– რა ბაზარია?! – იწყინა მარჩუკმა , – ეს ჩვენი პირადი საქმეა!
– მომისმინეთ, იდიოტებო! – ბრაზით განაგრძო მალიშევმა, –

იცით, რამდენი ვიწვალე, რომ დოსიეებთან დაკავშირებული
მითქმა-მოთქმა ჩამეჩუმებინა?! თქვენ კი იმდენი მოახერხეთ,
რომ დოსიეების საქმესთან ერთად ცირკულარულ „სვოდკაში”
სამინისტროს!.. მე ვეღარ შევძლებ ამ ტალღის შეჩერებას.

„სვოდკაში” გასაგებად წერია, რომ ბაზარი თქვენ ასწიეთ, ეს კი
იმას ნიშნავს, რომ ყველა ეს უწყება დამუშავებაში აგიყვანთ. რას

იტყვით მაშინ, როცა შინაგან საქმეთა სამინისტროში
ხელბორკილდადებულებს მიგათრევენ და გკითხავენ: მაინც,
საიდან გაქვთ, ბატონებო, ეს ინფორმაციაო?! მითხარით, რას
უპასუხებთ პეტროვკელ ოპერებს?
მარჩუკმა და ციგანოვმა დუმილით უპასუხეს.
– შეგიძლიათ, ამიხსნათ, რისთვის ჩაიდინეთ ეს სირობა? –

განაგრძო მალიშევმა.
– აბა, რა უნდა გვექნა, გულხელდაკრეფილები ხომ არ

დაველოდებოდით, როდის მოგვაკითხავდა გეგეშიძე?! –
უპასუხა ციგანოვმა.
– და ქურდების ხელით გადაწყვიტეთ მისი თავიდან მოშორება?
– რამე გაქვს ამის საწინააღმდეგო? – ჰკითხა ციგანოვმა.
– პრინციპში, არა. მაგრამ, უკეთესი იქნება, თუ მოიცდით, –

– რისთვის? – ჰკითხა მარჩუკმა.
– მოიცდის. მას თქვენთვის არ ეცლება და თქვენც ვერ მოიცლით

მისთვის, – თქვა მალიშევმა, – სხვა საქმით იქნებით
დაკავებულები.
– რა საქმით? – ჰკითხა ციგანოვმა.
– მოდი, შევთანხმდეთ, – საქმიანი იერით წამოიწყო მალიშევმა, –

დოსიეებთან დაკავშირებული საქმის მოგვარებას ჩემს თავზე
ვიღებ: პირობას გაძლევთ, რომ შინაგან საქმეთა სამინისტრო და
პროკურატურა არ შეგაწუხებთ. ისინი საერთოდ დაივიწყებენ ამ
„სვოდკას”, „ეფესბესთან” კი ისედაც გარკვეული გაქვთ
ურთიერთობა. სამაგიეროდ, თქვენ ერთი საკითხის მოგვარებაში
დამეხმარებით.
– რა გინდა? – ჰკითხა ციგანოვმა.
– ერთმა ადამიანმა გარკვეული პრობლემები შემიქმნა.
– გინდა, რომ მოგაშოროთ? – ჰკითხა მარჩუკმა.

– მიყვარს, როცა უსიტყვოდ ესმით ჩემი, – კმაყოფილი იერით
თქვა მალიშევმა.
– ვინ არის?
ჯერჯერობით არ მინდა ამაზე ლაპარაკი მხოლოდ იმას
– კეთილი... მაშინ, შეგიძლიათ წახვიდეთ. რამდენიმე დღეში

დაგიკავშირდებით, – თქვა მალიშევმა.
– ეს ნაღდი „სვოდკაა”? – ჰკითხა კლიმოვმა, როგორც კი

მარჩუკი და ციგანოვი ოთახიდან გავიდნენ.
– რა თქმა უნდა, არა. ჩემი არხებიდან მქონდა ინფორმაცია, რომ

ამ იდიოტებმა სხადნიაკი შეკრიბეს. უბრალოდ, კარგად ვიცი,
ვის რა აშინებს, დანარჩენი კი ტექნიკის საკითხია... – ამოიოხრა
მალიშევმა და დაამატა – ხედავ, როგორ იდიოტებთან მიწევს
მუშაობა?
7/16/2019
– იმედი გაქვს, რომ ესენი გუსმანის საკითხის მოგვარებას
შეძლებენ?
– რამდენიმე ქილერის დაქირავებას ეს ბრიყვებიც მოახერხებენ.

რა თქმა უნდა, ბრმად არ ვენდობი, ჩემი არხებით გადავამოწმებ
მათ კვალიფიკაციას და, თუ დავრწმუნდი , რომ
შემსრულებლები არიან, „მწვანეს” ავუნთებ, – უპასუხა
– ჰო... რისი თქმა გინდოდა ჩემთვის? – შეწყვეტილი საუბარი

შეახსენა კლიმოვმა.
რ სმ შ ბ შ ძ სჩ მ ნ ბ რ ბ ნ
ნაკლები სიტყვა, ყველაფერი ისე უნდა გაკეთდეს, როგორც მე

ვიტყვი... გასაგებია?
– გასაგებია, – უპასუხა კლიმოვმა და ფოტოსურათს დააკვირდა.
***
ვასილიჩმა ინსტინქტურად იგრძნო საფრთხე, მაგრამ, ვიდრე

, - .
რამეს მოიმოქმედებდა ორი მამაკაცი აქეთ იქიდან ეცა ერთმა
მათგანმა პირზე ააფარა ხელი, მეორემ გვერდზე პისტოლეტის
ლულა მიაბჯინა და გველივით ჩაუსისინა ყურში:
– ხმა არ ამოიღო, თორემ, აქვე გაგათავებ!..
იმავ წამს მათ გვერდით მანქანა შეჩერდა. თავდამსხმელებმა
ვასილიჩი ხელისკვრით დააგდეს უკანა სავარძელზე, თვითონ
კი აქეთ-იქიდან მოუსხდნენ. მანქანა მაშინვე დაიძრა
ადგილიდან და დიდი სისწრაფით გაუყვა გზას.
„მორჩა, ყველაფერი დამთავრდა... ესენი მკვლელები არიან,

ახლა რომელიმე მყუდრო ადგილას მიმიყვანენ და ტყვიას
დამახლიან, – გულისტკივილით გაიფიქრა ვასილიჩმა, – ამათი
დედაც!.. როგორ არიფივით ჩამიგდეს ხელში!..“
ამასობაში ერთ-ერთმა თავდამსხმელმა საგულდაგულოდ
– გეგეშიძეს არ იცნობ? – ირონიით თქვა თავდამსხმელმა.
– არა. არ ვიცნობ, – თავი გაიქნია ვასილიჩმა.
– ცეცხლს ნუ ეთამაშები, ვასილიჩ!.. გინდა, დამაჯერო, რომ

„ვერშინის” ადვოკატს არაფერი სმენია გეგეშიძეზე?!
– არა. მე არ მითქვამს, რომ არაფერი მსმენია მასზე, უბრალოდ,
არასდროს შევხვედრივარ.
– მე უფრო გონიერი ადამიანი მეგონე, – ავად ჩაილაპარაკა
თავდამსხმელმა და მოწყვეტით გაარტყა სახეში.
ვასილიჩმა ენით მოისინჯა გახეთქილი ტუჩი და დაუფარავი
ბრაზით მიუგო:
– და, რა მოიგე ამით?
– უბრალოდ, აზრზე მოგიყვანე... ესე იგი გეგეშიძესთან ვერ

დამაკავშირებ? – ჰკითხა თავდამსხმელმა.
– უკვე გითხარი, რომ მას არასოდეს შევხვედრივარ, – გაიმეორა

– ვის შეუძლია მასთან დაკავშირება?
– არ ვიცი.
ამასობაში მანქანამ გზიდან გადაუხვია და მიტოვებული

ფაბრიკის ნანგრევებში მიიმალა. თავდამსხმელები მანქანიდან
გადავიდნენ და ვასილიჩიც გადაიყვანეს. ერთ-ერთმა მათგანმა

პისტოლეტი შემართა, შუბლში დაუმიზნა და თქვა:
– ნუ გამოსცდი ჩემს მოთმინებას. კიდევ გაგიმეორებ:

დამაკავშირებ თუ არა გეგეშიძესთან?
– ვერა, – ჯიუტად გაიმეორა ვასილიჩმა.
– გეგეშიძის უფრო გეშინია, ვიდრე სიკვდილის?! – ცივი

ღიმილით ჰკითხა თავდამსხმელმა .
ვასილიჩმა დუმილით უპასუხა.
– კარგი... იცოცხლე, მაგრამ, ერთი პირობით, – თავდამსხმელმა
პისტოლეტი დაუშვა, – გეგეშიძეს ჩემს დანაბარებს გადასცემ.
პირობას გაძლევ, რომ თვითონაც დაინტერესდება – საქმე მის
საყვარელს ეხება...
***
ვასილიჩმა კარი გააღო და გაოცებული მიაჩერდა ზღურბლზე

მდგარ ლუკასა და ჯაბას. მან არაფერი იცოდა ლუკასა და
გუსმანის შეხვედრის შესახებ და, შესაბამისად, არ ელოდა მის
– ჰო... რა თქმა უნდა... შემოდით, – სწრაფად თქვა ვასილიჩმა და

უკან დაიხია.
ლუკა და ჯაბა სასტუმრო ოთახში შევიდნენ და დივანზე

დასხდნენ. ვასილიჩი კი, მათ პირდაპირ, სავარძელში ჩაჯდა.
– მარტო ხარ? – ჰკითხა ლუკამ.
– ჰო, – თავი დაუქნია ვასილიჩმა, – ჩემები კარპატებში, აგარაკზე

გაემგზავრნენ.
– ეგ რა არის? – ლუკას მასპინძლის შესიებული ტუჩი მოჰყვა

თვალში.
– ეს... ეს... არც კი ვიცი, რა გითხრა, – ვასილიჩმა ხელი მოისვა
ტუჩზე, – რაღაც პროვოკაციას გვიწყობენ, ლუკა!
– დაწვრილებით ამიხსენი, რა მოხდა?
– გუშინ საღამოს სამი ნაბიჭვარი დამესხა თავს. ნაღდი

პროფესიონალები იყვნენ. განძრევაც კი ვერ მოვასწარი. ელვის
სისწრაფით შემბოჭეს და ჩამტენეს მანქანაში...
– რა უნდოდათ? – ჰკითხა ლუკამ.
– შენთან დაკავშირებას მთხოვდნენ, მაგრამ მივხვდი, რომ
– რა გითხრეს? – ჰკითხა ჯაბამ.
– მოკლედ, საქმე ასეა... – ვასილიჩმა ჩაახველა და ლაპარაკი

განაგრძო, – იმ ნაბიჭვარმა სამჯერ თუ ოთხჯერ გამიმეორა
სათქმელი და, თანაც, დამაბარა, სიტყვასიტყვით გადაეცი
გეგეშიძესო. საიდან მოდის ეს საქმე თვითონ მიხვდება და,
დარწმუნებული იყავი, ძალიანაც დაინტერესდებაო!.. საქმე ეკას
ეხება. იმ დამპალმა თქვა: გადაეცი გეგეშიძეს, ტყუილად ნუ

დახარჯავს დროს, ენერგიასა და მაყუთს, ქალს ციხიდან მაინც
ვერ გამოიყვანს, ამის ასპროცენტიან გარანტიას ჩვენ ვიძლევით.
საქართველოს პროკურატურამ საზღაური უკვე მიიღო და, თუ
კიდევ ბევრს გაატრაკებს, იმ ქალს საერთოდ დავბრიდავთ.
გააკეთოს ის, რაც უთხრეს და, „ტიხო ი მირნო“ დავშორდებით
ერთმანეთს. ჩვენს სიტყვაში ეჭვი თუ ეპარება, საქართველოში
გადაამოწმოსო.
– მერე რა მოხდა? – ჰკითხა ლუკამ.
– სათქმელი მითხრეს თუ არა, მანქანაში ჩასხდნენ და წავიდნენ.
– მაშინვე რატომ არ დამირეკე?
– დიდხანს ვიფიქრე, დამერეკა, თუ არა და ბოლოს იმ

დასკვნამდე მივედი, რომ პროვოკაციასთან მქონდა საქმე. ვიღაც
– კარგი, რა! რომელი პრეზიდენტი ან პრემიერ-მინისტრი მე ვარ.

ჩემნაირი ადვოკატი ათიათასობითაა ამ ქვეყანაში.
– შენ ჩვეულებრივი ადვოკატი არ ხარ, შენ ჩვენი ადვოკატი ხარ!

– გაბრაზდა ჯაბა.
– ამაზე დაძაბული დღეებიც გვქონია, მაგრამ, მე არავინ

გამკარებია, – უპასუხა ვასილიჩმა.
– როგორ გამოიყურებოდნენ ის ახვრები, რომელიმე ხომ არ

გეცნო? – ჰკითხა ჯაბამ.
– ხარკოველები ნაღდად არ იყვნენ. შპანასავით არ
7/16/2019
, .
გამოიყურებოდნენ კარგად ეცვათ ოქროს მსხვილი ჯაჭვები და
სამაჯურები ეკეთათ – ახლა მოდაშია ასეთი ხარახურა. ორი
მათგანი ოცდაათ წელს იქნებოდა გადაცილებული, მათ ერთი
სიტყვაც არ უთქვამთ ჩემთვის. მესამე 45-47 წლის იქნება. ის
მებაზრა. ჩაკუნთული ახმახი იყო. მარცხენა წარბის გასწვრივ
წვრილი ნაიარევი გასდევდა. თავისებური ტიპი იყო. არც ვიცი,
როგორ აგიხსნათ, რაღაცნაირად, სამხედროს წააგავდა. ხელები...
ჰო, ყველაზე მეტად ხელები დამამახსოვრდა. დაძარღვული,
კოჟრებით დაფარული. ასეთი ხელები ხელჩართული ბრძოლის
სპეციალისტებს აქვთ.
– ესე იგი, შენ ფიქრობ, რომ ეს მხოლოდ პროვოკაცია იყო? –

ჩაილაპარაკა ლუკამ.
– რა თქმა უნდა. არც ისე ყოვლისშემძლენი არიან უკრაინელი ან

რუსი პრისტუპნიკები, რომ საქართველოს ციხიდან ვინმეს
გამოსვლა-არგამოსვლის საკითხი გადაწყვიტონ!
– მაგრამ, თუ ის კაცი პრისტუპნიკი არ არის?! – განაგრძო

ლუკამ.
– მალიშევი?! – დაძაბულად შეხედა ვასილიჩმა.

– ჰო... – უპასუხა ლუკამ და ჯიბიდან მობილური ტელეფონი
7/16/2019
. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
ამოიღო
***
ღამის თორმეტი საათი იქნებოდა, როდესაც მურთაზის

მეუღლემ სასტუმრო ოთახის კარი შეაღო. ნანახმა სურათმა ქალი
დააბნია: მურთაზი სავარძელზე იჯდა. მის წინ, ჟურნალის
მაგიდაზე კონიაკის ბოთლი, ჭიქა, სიგარეტის კოლოფი,
სანთებელა და პისტოლეტი იდო. საფერფლე სიგარეტის
ნამწვებით იყო სავსე.
– მურთაზ... – გაუბედავად შეეხმიანა ქალი.
– იარაღი რად გინდა? – ქალმა შიშნარევი მზერა მიაპყრო

პისტოლეტს.
– გაწმენდას ვუპირებდი...
– ღამის თორმეტ საათზე? – ეჭვით ჰკითხა ცოლმა.
– რა უცებ გასულა დრო, – მურთაზმა კედლის საათს გახედა.

, ,
მერე ადგა პისტოლეტი მაგიდიდან აიღო სეიფში შეინახა და
ცოლს მიუბრუნდა, – წადი, დაიძინე.
– შენ?
– მე უნდა ვიმუშაო...
მე უნდა ვიმუშაო...
ქალმა უკმაყოფილო სახით გახედა კონიაკის ბოთლსა და
ნამწვებით სავსე საფერფლეს, მაგრამ, არაფერი უთქვამს, მაშინვე
შებრუნდა და კარი გაიხურა. მურთაზი ისევ სავარძელს
დაუბრუნდა, ერთი ჭიქა კონიაკი დალია, სიგარეტს მოუკიდა და
ფიქრს მიეცა.
ბოლო დღეებში მოვლენები ელვის სისწრაფით განვითარდა.
ეკას ადვოკატმა, ზურაბმა, მუქარა მალე აასრულა – კლინიკაში
ეკას გადაყვანიდან ერთი დღეც არ იყო გასული, რომ პრესაში ამ
ისტორიასთან დაკავშირებული სტატიები გამოჩნდა. როგორც
გამოჩენისას მურთაზმა გაზეთით ხელში მიაშურა გურამის

კაბინეტს. მაგრამ მან ჩვეული გულგრილობით მოიშორა
თავიდან.
– კარგი, რა, მურთაზ, ბავშვი ხომ არ ხარ! ვინ აქცევს
ყურადღებას მაგ სტატიებს? ცოტაც მოითმინე და ყველაფერი
კარგად იქნება. უახლოეს მომავალში საქმეს სასამართლოს
გადასცემ და მერე იქ არკვიონ ნუცუბიძის მომავალი!

– ასე თუ გაგრძელდა ნუცუბიძეზე ადრე მე მოვხვდები
სასამართლოში! – უკმაყოფილოდ ჩაილაპარაკა მურთაზმა.
ვერ გავიგე! გაოცებით შეხედა გურამმა.
– ნუცუბიძის ადვოკატი საჩივარს ამზადებს.
– საიდან იცი ამის შესახებ? – ჰკითხა გურამმა.
– თვითონ მითხრა, – უპასუხა მურთაზმა.
საუბედუროდ, ამ ცნობამ გურამზე განსაკუთრებული

შთაბეჭდილება ვერ მოახდინა. მან ისევ გაიმეორა
მურთაზისთვის საძულველი ფრაზა – ცოტაც მოითმინე და
ყველაფერი კარგად იქნებაო – და კაბინეტიდან დაითხოვა.
რამდენიმე საგაზეთო სტატია უსიამოვნებათა მხოლოდ
კითხვას უსვამდა – რატომ რჩებოდა ნუცუბიძე საპატიმროში და

გეგმავდა თუ არა პროკურატურა მის გათავისუფლებას?
ბუნებრივია, მურთაზს ამ კითხვაზე პასუხი არ გააჩნდა და

იძულებული ხდებოდა, ლამის გაქცევით ეშველა თავისთვის.
ყოველივე ამას მის წინააღმდეგ სასამართლოში შეტანილი
საჩივარი მოჰყვა. შემდეგ კი ისეთი რამ მოხდა, რამაც საერთოდ
დააკარგვინა წონასწორობა.
იმ საღამოს შინ ჩვეულებრივზე გვიან დაბრუნდა. დაღლილობის

მოსახსნელად გრილი შხაპი მიიღო, ლუდი მოიმარაგა და
ტელევიზორის წინ მოეწყო. რამდენიმე წუთში საინფორმაციო
გამოშვება დაიწყო და...
პროკურატურის შენობის ფასადი. წინა პლანზე

მიკროფონმომარჯვებული ჟურნალისტი , რომელიც
ტყვიამფრქვევივით ისვრიდა სიტყვებს:
– „დღეს საქართველოს პროკურატურის პრესცენტრმა

გაავრცელა ინფორმაცია ქვეყნის შეიარაღებულ ძალებში
არსებული ჯაშუშური ქსელის აღმოჩენის შესახებ, რომელიც
რუსეთის სადაზვერვო უწყების სასარგებლოდ მოქმედებდა.
არსებული ინფორმაციის თანახმად, დაკავებულია სამი
პიროვნება გამოძიების ინტერესებიდან გამომდინარე
ჩვენ გვაქვს შესაძლებლობა, მოვისმინოთ საგამოძიებო ჯგუფის

ხელმძღვანელის, ბატონ გურამ მაჩაიძის კომენტარი...“
ეკრანზე გურამი გამოჩნდა. მურთაზი თვალებაჭრელებული

მიშტერებოდა ეკრანს და მისი არც ერთი სიტყვა არ ესმოდა,
გონებაში მხოლოდ ერთი აზრი უტრიალებდა: „გადამაგდო...
უკანასკნელი ნაბიჭვარივით გამომიყენა და გადამაგდო! რაზე
მელაპარაკებოდა და რაზე მუშაობდა სინამდვილეში! რის

ჯგუფი, რა გამოძიება, რომელი ჯაშუშები – ასეთი რამ არ
გამომეპარებოდა. ასეთ საქმეზე განყოფილებაში არავინ
მუშაობდა!.. ეს დამპალი ჩემი ხელით აკეთებდა რუსების საქმეს,
იმათ კი თავიანთი აგენტების ჩაშვებით სცეს პატივი. ვერაფერს
იტყვი, ყველა მოგებული დარჩა : ნუცუბიძე პატიმრობაშია,
გურამი ინტერვიუს იძლევა, მაგრამ, მე? მე საბოლოოდ
დამერხა!.. ასე როგორ შეცდი, მურთაზ, რატომ მოჰკიდე ამ
საქმეს ხელი?! ვითომ არ იცოდი, რა ნაბიჭვართანაც გქონდა
საქმე!.. გამჭყლეტენ, ნაღდად გამჭყლეტენ. ერთი მხრიდან

გურამი მომაწვება, მეორე მხრიდან – გეგეშიძე, ცალკე
ნუცუბიძეს გულშემატკივრები არ მომასვენებენ... და, ამ
ვითარებაში სასამართლო პროცესში უნდა მივიღო
მონაწილეობა!..“
– რა მოგივიდა? – გაიკვირვა გურამმა, როდესაც მურთაზის

უკმაყოფილო გამოხედვა შენიშნა.
– ყელში ამოვიდა ერთი და იმავე შინაარსის ოქმების თავიდან

გადაწერა, ტყუილად ვკარგავ დროს. საქმეში ექსპერტის მიერ
გაცემული დასკვნა დევს, რა საჭიროა განმეორებითი
გამოკვლევა?
– ეს შენთვის გავაკეთე, ასე უფრო ადვილად მოიშორებ თავიდან

ყველა არამკითხეს – უპასუხებ: ველით სამედიცინო
გამოკვლევის შედეგებს. მორჩა და დამთავრდა! შედეგებს კი არც
ისე მალე მივიღებთ! – ამ სიტყვებთან ერთად გურამმა
7/16/2019 მრავალმნიშვნელოვნად ჩაუკრა
Mglebiთვალი .
ერთი შეხედვით, მურთაზი კმაყოფილი უნდა დარჩენილიყო

საქმის ასე შემობრუნებით. გურამი მაქსიმალურად
გააჭიანურებდა გამოკვლევას, რაც მას მრავალ უსიამოვნებას
აარიდებდა. მაგრამ...
მურთაზის საუბედუროდ , სამედიცინო დასკვნა ყალბი იყო და
მან თავიდანვე იცოდა ამის შესახებ. ეს იყო საზღაური,
რომლითაც ის გეგეშიძისგან უნდა გათავისუფლებულიყო. ახლა
დასკვნის სიყალბე რომ გამჟღავნებულიყო მას ვეღარაფერი
ტელეფონის ზარმა მურთაზი ფიქრს მოწყვიტა. მან

დაბუჟებული საფეთქლები მოისრისა და მობილურს
გადასწვდა. ნაცნობმა ნომერმა, რომელიც ეკრანზე ციმციმებდა,

შიშის შეგრძნება გაუძლიერა – ამ ნომრით რამდენჯერმე
დაუკავშირდა ლუკა გეგეშიძე.
– გისმენ! – უპასუხა მურთაზმა.
– როგორ არის საქმე? – ჰკითხა ლუკამ.
– კარგს ვერაფერს გეტყვი, – ყრუდ ჩაილაპარაკა მურთაზმა.
– რამე შეიცვალა? – განაგრძო ლუკამ.

7/16/2019 – ყველაფერი ჩაიშალა. ეკას ვერ გავათავისუფლებ
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze !
– რატომ?
– მაჩაიძე არ მაძლევს ამის საშუალებას.
– შენ მითხარი, რომ, შესაბამისი დიაგნოზის შემთხვევაში,

მიაღწევდი მის გათავისუფლებას! – მკაცრად თქვა ლუკამ.
– მივაღწევდი კიდეც, მაგრამ, საქმეში რუსები ჩაერივნენ.
– როგორ ჩაერივნენ?
ს ს ს ხ ს
– რას ბოდავ?! – ბრაზით თქვა ლუკამ.
– ეს ყველაფერი არ არის. მაჩაიძემ გამოკვლევის განმეორებით

ჩატარება მოითხოვა. გამოკვლევისას თუ ამოვარდა, რომ
დიაგნოზი ყალბია, ეკას ვეღარაფერი უშველის, პოლნი
კატუშკით გაუშვებენ სროკზე!
– თქვენი დედაც!.. – შეიგინა ლუკამ.
– მე ნუ მადანაშაულებ, ეკას ჩემ გამო არ დევნიან! – უპასუხა

– ენა დაიმოკლე, ნაბიჭვარო! – შეუღრინა ლუკამ.

7/16/2019 – თუ გინდა, საერთოდ გავჩუმდები , მაგრამ
Mglebi 5 - Gocha , ამით რა
Manvelidze
შეიცვლება?
– კარგი. რას აპირებ? – ჰკითხა ლუკამ.
– რას უნდა ვაპირებდე? გათენებას ველოდები. დილით

აეროპორტში წავალ და საერთოდ დავახვევ ამ ქვეყნიდან. აქ
მაინც აღარ მეცხოვრება!
– გინდა, იცოცხლო?
მურთაზმა დუმილით უპასუხა
მურთაზმა მძიმედ დაუშვა მობილური მაგიდაზე და ისევ

კონიაკის ბოთლს წაეტანა.
***
კაცუბა ოთახში შესვლისთანავე შედგა, ვასილიჩსა და ვოვას

სწრაფად გახედა და შემდეგ იკითხა:
– ლუკა სად არის?
– სხვა საქმითაა დაკავებული, – უპასუხა ვასილიჩმა.
– არ მოვა? – განაგრძო კაცუბამ.

– არა.
– მაშინ, მეც სხვა დროს მოვალ, – თქვა კაცუბამ და კარს
მიუბრუნდა.
– დინჯად, სერგეი! – შეუღრინა ვოვამ, – რით არ მოგწონს ჩვენი
საზოგადოება?
– ამ საქმეზე ლუკა შემითანხმდა და არა თქვენ, – უპასუხა
– როგორ გგონია, ლუკა აქ რომ ყოფილიყო, მაგ მასალებში არ
ჩაგვახედებდა?! – ჰკითხა ვასილიჩმა
– ბევრს ნუ ლაპარაკობ ! – ბრაზით განაგრძო ვოვამ, – გვაჩვენე,

რაც მოიტანე!
– კარგი, მაგრამ, მხოლოდ ერთი პირობით მოგცემთ: არავითარი

ასლები. მასალებს ჩემი თანდასწრებით ნახავთ, – ამ სიტყვებთან
ერთად კაცუბამ ჯიბიდან მეხსიერების ჩიპი ამოიღო და
ვასილიჩს გაუწოდა.
ვასილიჩმა ჩიპი კომპიუტერში ჩართო და თითები

კლავიატურაზე აამოძრავა. მონიტორზე „კრეშატიკის საძმოს”
სახელით ცნობილი, კლიმოვის დაჯგუფებასთან
დაკავშირებული მონაცემები გამოჩნდა. აქ იყო ყველაფერი:
7/16/2019 კლიმოვის ქონებრივი მდგომარეობა , მისი
Mglebi 5 - Gocha კომპანიის
Manvelidze
შემოსავლები, ინტერესის სფეროები, პირადი ცხოვრების
დეტალები. ცალკე იყო გამოყოფილი მისი დაჯგუფების
წევრებთან დაკავშირებული მონაცემები.
– კარგია... ძალიან კარგი, – მონიტორისთვის თვალის

მოუშორებლად თქვა ვასილიჩმა, – მაინც, საიდან გაქვს ეს
მასალები?
– შინაგან საქმეთა სამინისტროს მონაცემთა ბაზიდან, – უპასუხა
კაცუბამ
– კეთილი... აბა, ეს ვნახოთ... – ჩაილაპარაკა ვასილიჩმა და

მომდევნო ფაილი გახსნა. ფაილში ცალკე იყო გამოყოფილი
რამდენიმე პიროვნება, რომლებიც კლიმოვის უახლოესი

გარემოცვის წევრებად ითვლებოდნენ. იქვე იყო სხვადასხვა
რაკურსში გადაღებული მათი ფოტოსურათებიც.
– ეს არის!.. – ვასილიჩმა ერთ-ერთ ფოტოსურათზე მიანიშნა
ვოვას, – ეს ნაბიჭვარი მებაზრა!

ვოვა მამაკაცის გამოსახულებას დააკვირდა. მას უხეში,
მონღოლივით ყვრიმალამობურცული სახე ჰქონდა. თმა
სამხედროების ყაიდაზე მოკლედ შეეკრიჭა, მარცხენა წარბის
7/16/2019
გასწვრივ კი წვრილი ნაირაევი გასდევდა.
– ვინაა?.. – თქვა ვოვამ, – რა მონაცემებია მის შესახებ?
ვასილიჩმა საჭირო გრაფა მოძებნა და კითხვას შეუდგა.
– გენადი მერკულოვი. 45 წლის. რუსეთის ფედერაციის

მოქალაქე. დაიბადა ქალაქ ტვერში, ყოფილი სპორტსმენი,
სპორტის ოსტატი ტყვიის სროლაში . გატაცებულია
აღმოსავლური ორთაბრძოლებით. მსახურობდა რუსეთის
ფედერაციის შეიარაღებული ძალების სადესანტო სპეცრაზმში.
წოდება – მაიორი მონაწილეობდა ჩეჩნეთის ომში
ადამიანის მკვლელობის ორგანიზებაში. სამხილების

უკმარისობის გამო, მისთვის ბრალდება არ წაუყენებიათ.
– საინტერესო ტიპია, – ჩაილაპარაკა ვოვამ.
– ძალიან საინტერესო, – თქვა ვასილიჩმა.
– დარწმუნებული ხარ, რომ ეს იყო?
– აბსოლუტურად.
– დანარჩენ ორზე რას იტყვი, იცანი რომელიმე?
– არა, – თავი გაიქნია ვასილიჩმა, – ისინი ამ სიაში არ არიან.

7/16/2019
– მანდ კლიმოვის დაჯგუფების ყველა აქტიური წევრია
აღრიცხული, – ჩაურთო კაცუბამ .
– შეიძლება, უკრაინელები არ არიან. კლიმოვს ფართო კავშირები

აქვს რუსეთში. გამორიცხავ, რომ იქიდან მოეწვია ქილერები? –
თქვა ვასილიჩმა.
– რა თქმა უნდა, არა, – უპასუხა კაცუბამ.
– მაგ ნაბიჭვრის კოორდინატები მოძებნე, – მერკულოვის

გამოსახულებაზე მიანიშნა ვოვამ.
უნდა დატოვოსო. თქვენ კი რას აკეთებთ? ლუკა უკრაინაში

დაბრუნდა და კლიმოვის სასტავზე დაიწყო ჩალიჩი!.. თქვენი
საქმისა, თქვენ იცით. თუნდაც ერთიანად ამოხოცეთ კლიმოვის

სასტავი, მაგრამ, მე თქვენს რაზბორკებს თავს არ გადავაყოლებ!
– მშვიდად, სერგეი, – თქვა ვასილიჩმა, – შენ ბევრი რამ არ იცი.

ვიდრე შენ კიევში იყავი, რაღაც-რაღაცეები შეიცვალა.
– მაგალითად, რა? – სწრაფად ჰკითხა კაცუბამ.
– მაგალითად, ის, რომ ლუკას უკრაინაში ყოფნის ნება დართეს.
– ვინ?
– შენ თვითონ ვერ ხვდები? – ჰკითხა ვასილიჩმა.
– ბაბიცკი... – ჩაილაპარაკა კაცუბამ.
– ხედავ? შენც გცოდნია, – ჩაიცინა ვასილიჩმა.
– ჰო, მაგრამ, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სერიოზული რაზბორკების

ნებაც დართეს. კარგად ვიცი, რომ ეს საქმე უსისხლოდ არ
დამთავრდება!.. როგორ გგონიათ, ვის მიადგება ხელისუფლება,
როცა თქვენ სროლას დაიწყებთ?
– ნუ წუწუნებ და ჩვენს საქმეშიც ნუ ეტენები! – ბრაზით მიუგო
– არის! – თქვა ვასილიჩმა, რომელიც კომპიუტერთან მუშაობას

განაგრძობდა და ვოვას მონიტორზე მიანიშნა, – მისი
მისამართი...
ვოვამ ჯიბიდან უბის წიგნაკი ამოიღო და სწრაფად ჩაწერა
მერკულოვის მისამართი.
– მორჩა? – იკითხა კაცუბამ, – კიდევ გჭირდებათ მასალები?
– არა, სულ ეს იყო, – უპასუხა ვასილიჩმა, კომპიუტერიდან

მეხსიერების ჩიპი გამორთო და კაცუბას გაუწოდა.
***
მურთაზი საღამოს შვიდი საათისთვის გამოვიდა
7/16/2019
პროკურატურიდან , მანქანაშიMglebi
ჩაჯდა 5 - Gocha Manvelidze
და სახლისკენ გაემგზავრა.
მომდევნო შუქნიშნის გავლისას ბრახუნის ხმა ჩაესმა. მანქანა
ოდნავ შექანდა.
„ვიღაც დამეჯახა!“ – გონებაში გაუელვა მურთაზს. მან მაშინვე

დაამუხრუჭა და მანქანიდან გადავიდა. ნანახმა სურათმა
დააბნია: გზის სავალ ნაწილზე ორმოციოდ წლის მამაკაცი იწვა.
ის თავგამოდებით ცდილობდა წამოდგომას , მაგრამ,
დაზიანებული მუხლი ამის საშუალებას არ აძლევდა.
მამაკაცმა მძიმედ აზიდა სხეული და ტროტუარისკენ წასვლა

სცადა, მაგრამ უშედეგოდ – პირველივე ნაბიჯის გადადგმისას
შექანდა და ორივე ხელით დაეყრდნო მანქანის საბარგულს.

– ახლავე გამოვიძახებ სასწრაფოს , – მურთაზმა სწრაფად
მოიმარჯვა მობილური ტელეფონი.
– არ გინდათ, – უპასუხა მამაკაცმა.
– კი მაგრამ... – დაიბნა მურთაზი.
– სასწრაფოს პატრული მოჰყვება. რად გვინდა საქმის

გართულება?
– მაგრამ, თქვენი მუხლი?
– საშიში არაფერია, უბრალო დაჟეჟილობაა. უკეთესი იქნება,
სახლამდე თუ მიმიყვანთ, – თქვა მამაკაცმა.
– რა თქმა უნდა. დიდი სიამოვნებით, – უპასუხა მურთაზმა და

მანქანის უკანა კარი გამოაღო.
მამაკაცი გაჭირვებით მოეწყო უკანა სავარძელზე და

დაზიანებული ფეხი გაშალა – ასეთ მდგომარეობაში ნაკლებად
მტკივაო. მურთაზი მაშინვე საჭეს მიუჯდა და მანქანა
ადგილიდან დაძრა
– გასაგებია, – ჩაილაპარაკა მურთაზმა, შემდეგ მანქანა

საპირისპირო მხარეს გადაყვანა და ფონიჭალისკენ დაადგა გზას.
– ისე, ექიმს მაინც უნდა ეჩვენოთ. ჩემი მიზეზით დაშავდით და,

ბუნებრივია, ყველა ხარჯს საკუთარ თავზე ავიღებ, – შესთავაზა
– ექიმს აუცილებლად ვეჩვენები, – უპასუხა მამაკაცმა.
– მოგვიანებით გინდათ საავადმყოფოში მისვლა?
– არა... ჩემი ცოლი ექიმია და მასზე უკეთ ვერავინ

მიმკურნალებს, – უპასუხა მამაკაცმა და დაზიანებული მუხლი
მოისრისა.
ოციოდე წუთში მანქანა ფონიჭალის დასახლებაში შევიდა.
– იქით გაუხვიეთ, დასახლების ბოლოს ვცხოვრობ, – ხელით

მიანიშნა მამაკაცმა.
მურთაზი საცხოვრებელ კორპუსებს შორის გამავალ გზას

გაუყვა.
– მოვედით... – თქვა მამაკაცმა, როგორც კი მანქანა განაპირა

კორპუსს მიუახლოვდა, – იმ „მერსედესის” გვერდით
გამიჩერეთ
– რას აკეთებთ? – გაჭირვებით ამოღერღა მურთაზმა .
– ხმა არ ამოიღო, თორემ, აქვე გაგათავებ! – მუქარით თქვა
მამაკაცმა, – იარაღი გაქვს?

– მაქვს... – ჩაილაპარაკა მურთაზმა.
მამაკაცმა თავისუფალი ხელით წელი მოუჩხრიკა და ქამარზე

მიმაგრებული ბუდიდან პისტოლეტი ამოაცალა. ამასობაში
გვერდით მდგარი „მერსედესიდან ” მეორე მამაკაცი გადმოვიდა
მან კარი გააღო, მურთაზის გვერდით სავარძელზე დაჯდა და
ჰკითხა.
– მიცანი?
7/16/2019 მურთაზს შიშისგან ხრიალი აღმოხდა მის გვერდით
–Manvelidze
Mglebi 5 - Gocha
სავარძელზე ლუკა გეგეშიძე იჯდა.
***
ლუკამ დამცინავად შეხედა ჯღარკავას, რომელიც შიშისგან ისე

კანკალებდა, ხელებს ვეღარ იმორჩილებდა . ეტყობოდა, რომ
ცდილობდა, მისი შიში ლუკას არ შეემჩნია და შეეცადა, ჯიბიდან
სიგარეტი ამოეღო – უნდოდა, ამის შიშიც შეენიღბა და დროც
მოეგო რომ მოეფიქრებინა რა ეთქვა და როგორ მოქცეულიყო
ლაქებით დაფარულ სახეზე ოფლი ღვარად ჩამოსდიოდა ,

ტუჩები კი ისე გასთეთრებოდა, რომ არა აცახცახებული ნიკაპი
და კბილების რაკუნი, კაცს მკვდარი ეგონებოდა.

ჯღარკავამ ვერ გაუძლო ლუკას მზერას, უკანასკნელი ძალები
მოიკრიბა და ამოიკნავლა:
– მომკლავ?
– ჯერ არა, – მცირეოდენი პაუზის შემდეგ უპასუხა ლუკამ, – ჯერ

მჭირდები. მერე კი, ვნახოთ, როგორ მოიქცევი.
– როგორ გინდა, რომ მოვიქცე? – ჩაიჩურჩულა ჯღარკავამ.

ლუკამ ერთხელ კიდევ ჩახედა თვალებში და იგრძნო, რომ ის
7/16/2019 წამით გაჩენილი სიბრალულიMglebi
უკვალოდ გამქრალიყო.
გამომძიებლის თაგვივით დაფეთებულმა სახემ ის დღე გაახსენა,

როცა პირველად შეხვდა მას და თავისდაუნებურად შეადარა იმ
„ძველი“ მურთაზისა და ამ ცოცხალი გვამის სახის
გამომეტყველება და ისეთი რადიკალური განსხვავება დაინახა,
თვითონაც კი დაეჭვდა – ნუთუ ეს ორი სახე ერთსა და იმავე
ადამიანს ეკუთვნისო.
ლუკა გრძნობდა, რომ თავისდაუნებურად დაუბრუნდა იმ

ს რ ს რ მპ რ ბ რ ხ ს
– ჯერჯერობით, სანამ ძირითად საქმეზე გადავალ, მინდა,

დაწვრილებით გაიხსენო ის დღე... ხომ იცი, რომელ დღეს
?
ვგულისხმობ
– ვიცი... – ჩუმად თქვა ჯღარკავამ და თვალები დახუჭა.
ლუკამ იგრძნო, როგორ „გადაფრინდა “ თავის წარსულში:
მცირე ზომის სათავსოში, რომელშიც მხოლოდ მაგიდა და ორი

სკამი იდგა, ლუკას ოცდაათიოდე წლის მამაკაცი დახვდა.
– გარეთ მოიცადე! – უბრძანა მან ზედამხედველს და ლუკას

სკამზე ანიშნა, – დაჯექით.
ლუკა სკამზე დაეშვა და, რადგანაც მაგიდიდან საკმაოდ შორს
7/16/2019 აღმოჩნდა, მის წინ მიწევას შეეცადა .
– იატაკზეა დაჭედებული, – თქვა მამაკაცმა, შემდეგ თვითონ

მეორე მხრიდან მიუჯდა მაგიდას და გააგრძელა – მე შენი საქმის
გამომძიებელი ვარ, მურთაზ ჯღარკავა.

– რატომ ხართ მარტო?
– ძმაკაცებთან ერთად სხვა დროს გესტუმრები, – ჩაიცინა

ჯღარკავამ.
– თქვენ არ გაქვთ ჩემი მარტო დაკითხვის უფლება.
– ოჰო, ტვინშერყეულის პირობაზე საკმაოდ სწრაფად ითვისებ
აქაურობას, – ირონიულად შენიშნა გამომძიებელმა.

– რატომ არ მოიყვანეთ ჩემი მშობლები?.. როდემდე აპირებთ
ჩემს აქ გაჩერებას?..
– მაგას მოსამართლე გადაწყვეტს . ჩემი ვარაუდით, ასეთი

მკვლელობისთვის რვას ან ცხრა წელს მაინც მოგისჯის.
– მე არავინ მომიკლავს! – ხმას აუწია ლუკამ.
– საინტერესო ვერსიაა. იქნებ თავი მოიკლა? – ჩაიცინა

ჯღარკავამ.
– მე არ მომიკლავს! – გაიმეორა ლუკამ.
– ეს უკვე მოვისმინე. შენ ამბობ, რომ არ მოგიკლავს . კეთილი,

მაშინ ისიც უნდა თქვა, თუ ვინ მოკლა ის ბიჭი.
– არ ვიცი. ყველაფერი უეცრად მოხდა. ის ბიჭი ზურგზე

შემახტა. მე მკლავში ვტაცე ხელი, მოვიქნიე და ზაზას
შევახეთქე. იმ ბიჭმა დაიკვნესა და მიწაზე დავარდა. მე მეგონა,
რომ შეხეთქებისას რამე იტკინა და ამიტომ წაიქცა... მაგრამ იქნებ
ის ბიჭი ზაზას დანას წამოეგო?! ყოყმანით წარმოთქვა ლუკამ
– მაგრამ პოლიციელებმა შენ დანით ხელში დაგაკავეს!
– ჰო, ასე იყო. როგორც კი ის ბიჭი წაიქცა, ზაზამ დანა მოისროლა
და გაიქცა. მე ის ავიღე და გავეკიდე.

– რისთვის გაეკიდე? – თვალებში ჩააკვდა ჯღარკავა. – რას
აპირებდი, როდესაც დანით ხელში მისდევდი?
– არ ვიცი. ამაზე არ მიფიქრია. გაბრუებული ვიყავი. ყველაფერი

არც მახსოვს. დანა მკერდში მომხვდა. მე დავიხარე, დანა ავიღე
და... – ლუკა გაჩუმდა, წამით ჩაფიქრდა და სწრაფად გააგრძელა:
– დანა სისხლიანი იყო.
– კიდევ რა გაგახსენდა? – დამცინავად ჰკითხა ჯღარკავამ.

7/16/2019 – თქვენ რა, არ გჯერათ? – იწყინა
Mglebi ლუკამ . – გგონიათ, რომ
გატყუებთ?
– საქმე ის არაა, მჯერა თუ არ მჯერა. მე ვეყრდნობი ფაქტებს.
ფაქტები კი ასეთია: შენ დანით ხელში დაგაკავა ოთხმა

პოლიციელმა, რასაც შეესწრო ასამდე მოქალაქე. ორივე
დაზარალებული ამბობს, რომ დანა შენ დაარტყი მამუკას. ახლა
კი მითხარი – ვის დავუჯერო?.. შენ თუ ას ექვს მოქალაქეს ?!
მაგრამ მაშინ საიდან ეს ჭრილობა? მკლავი ასწია ლუკამ
– შენი სიტყვებით თუ ვიმსჯელებთ, შენ მხოლოდ ახლა

გაგახსენდა, რომ დანა სისხლიანი იყო.
– ჰო, მხოლოდ ახლა გამახსენდა.
– იქნებ ისიც აღარ გახსოვს, როგორ დაიზიანე მკლავი და როგორ

დაჭერი მამუკა? – შემპარავი ხმით ჰკითხა ჯღარკავამ.
– არა. დანა რომ დამერტყა, არ დამავიწყდებოდა და დაჭრილსაც

არ მივატოვებდი.
– კახას ვინ ესროლა ქვა?
– მე. ისინი წიხლებით მცემდნენ და სხვანაირად თავიდან ვერ

მოვიშორე.
7/16/2019
– იცოდი, როგორი ჭრილობა Mglebi
ჰქონდა 5 - Gocha Manvelidze
, როდესაც ზაზას გაეკიდე?
– არა.
– , !–
მაგრამ მან მძიმე ტრავმა მიიღო შენ კი მიატოვე ნიშნის
მოგებით მიუგო ჯღარკავამ. – ხედავ, რაშია საქმე. წამის წინ
მიმტკიცებდი, რომ დაჭრილს არ მივატოვებდიო!.. ძალიან
ბევრი ტყუილია ათწუთიანი საუბრისთვის. შენ წარმოიდგინე,
რა მოხდება, როდესაც ნამდვილ დაკითხვას მოგიწყობ!
თავის გადარჩენას . ამჟამად შენ ეჭვმიტანილი ხარ სისხლის

სამართლის კოდექსის 104-ე მუხლით გათვალისწინებული
– .
დანაშაულის განზრახ მკვლელობის ჩადენაში ამ მუხლით თუ
მოხვდი სასამართლოში , ათ წელს მოგისჯიან. მაგრამ არსებობს
სხვა მუხლებიც, მაგალითად, მკვლელობა
გაუფრთხილებლობით ან სულიერი აღელვების დროს. ეს
მუხლები ბევრად მსუბუქ სასჯელს ითვალისწინებს. შეიძლება
ოთხი ან სამი წელი მოგისაჯონ. გარდა ამისა, შენ
არასრულწლოვანი ხარ და მოქმედი კანონმდებლობით,
სანიმუშოდ მოქცევის შემთხვევაში კოლონიიდან სასჯელის
ვადის ერთი მესამედის მოხდის შემდეგ გათავისუფლდები. სამი
წელი რომ მოგისაჯონ, მომავალ წელს ამ დროს სახლში იქნები.
7/16/2019
მაგრამ ამ შეღავათს ძიება და Mglebi
სასამართლო მხოლოდ
დანაშაულის ნებაყოფლობით აღიარებისა და მონანიების
შემთხვევაში გაგიწევს. მე სწორედ ამიტომ გესტუმრე მარტო.
დღეს ოფიციალურად რომ დამეკითხე, შენ დანაშაულს
უარყოფდი. ჩვენება ოფიციალურად დამკვიდრდებოდა
სისხლის სამართლის საქმეში და შენი დახმარების ყველა გზას
გადაკეტავდა. მე არ მსურს, რომ ამ მუხლით მოხვდე
სასამართლოში. მაგრამ უსასრულოდაც ვერ გადავდებ შენს
ა ხ ას მაქს მ მ რ ან რ ს აგ მ ბ
– გაეთრიე აქედან! – პაუზის შემდეგ დაუყვირა ლუკამ.
– რაო?! – მზერა გაეყინა ჯღარკავას.
– გაეთრიე აქედან და ჩემთან მოსვლა აღარ გაბედო! – იყვირა

ლუკამ და ფეხზე წამოიჭრა.
ჯღარკავა ინსტინქტურად გადაქანდა უკან და კედელს აეკრა.

იმავე წამს ოთახში ზედამხედველი შემოვარდა , ლუკას ეცა და
მკლავი ამოუგრიხა. მან მთელი ძალით გაიბრძოლა, მაგრამ
ზედამხედველმა შეძლო მისი დამორჩილება და კარისკენ
გაათრია.
– აქედან მოაშორე, პალატაში დააბრუნე! – გააფთრებული ხმით

შესძახა ჯღარკავამ, შემდეგ კი ზედამხედველს გადაასწრო და
პირველი გავარდა დერეფანში ...
... ლუკამ თითქოს ცხადად გაიგონა გამომძიებლის ყვირილი და

გამოფხიზლდა. გულის არეში ტკივილს გრძნობდა, მაგრამ,
არანაკლებ მტკივნეული აღმოჩნდა აწმყოში დაბრუნება.
ჯღარკავას გადახედა და გაოცდა: გამომძიებელი იმავე პოზაში
იჯდა – თვალდახუჭული და თავჩაქინდრული და, სახეზე ხან
ტანჯვა ეხატებოდა, ხან – მრისხანება.
მ ხ რ მ მ მძ ბ მ რჩ სრ ბ მ ს
... მურთაზი ღრმა ორმოში ჩავარდნილი მელასავით გრძნობდა

თავს, რომელსაც მთელი სულითა და გულით სურდა ორმოდან
ამოსვლა; ბორგავდა, აქეთ-იქით აწყდებოდა, მაგრამ სრიალა
კედლებზე ფეხის მოკიდებას ვერ ახერხებდა. მას ჯერაც ვერ
გაერკვია თავისი ურთიერთობა ვახტანგ ჭკუასელთან, რომ
ახალმა უსიამოვნებამ (გეგეშიძის ოჯახის წევრების სახით) იჩინა
თავი. ვახტანგ ჭკუასელს პირადი ინტერესები გააჩნდა
გეგეშიძის მიმართ. მათ ამის შესახებ არ უსაუბრიათ, მაგრამ
მურთაზი დარწმუნებული იყო, რომ მართლაც მისი ვაჟის
მოკლული უნდა ყოფილიყო მამუკა. წინააღმდეგ შემთხვევაში
ის თავს არ შეიწუხებდა. მურთაზს აღიარების გარეშეც
დაახურინებდა საქმეს და გეგეშიძეს სასამართლოში

დაახურინებდა საქმეს და გეგეშიძეს სასამართლოში
გაისტუმრებდა, სადაც მის საკითხს მხოლოდ გარდაცვლილის
ფოტოსურათები გადაწყვეტდა . მათ ხილვაზე სასამართლო
გეგეშიძეს უყოყმანოდ გამოკეტავდა საკანში, თანაც, საკმაოდ
ხანგრძლივი ვადით. მაგრამ ვახტანგმა თავიდანვე უარი თქვა ამ
გზაზე და გეგეშიძისგან მკვლელობის აღიარება დაისახა
მიზნად. ეს კი მურთაზის მეშვეობით უნდა მომხდარიყო, რაც
ყველაზე მეტად აფიქრებდა.
ბუნებრივია, თავიანთი ინტერესები ჰქონდათ გეგეშიძის ოჯახის

წ რ ბს მ რ ზმ მხ რ რ მ
გეგეშიძის ახლობლებმა ის ღამე „კაპეზესთან“ გაატარეს,

დილით კი მილიციის განყოფილებას მიაშურეს, სადაც
გამომძიებელი ეგულებოდათ. ამჯერად მურთაზმა გარიდება
ვეღარ მოასწრო, პატიმრის მშობლებმა და მეგობრებმა იგი შუაში
მოიქციეს და კითხვები დააყარეს:
– რას ერჩით ლუკას?.. რას ედავებით?!
– გეგეშიძე ეჭვმიტანილია განზრახ მკვლელობის ჩადენაში, –

ოფიციალური ტონით უპასუხა მურთაზმა.
– ტყუილია, ის არავის მოკლავდა ! – შეუტია უცნობმა

ახალგაზრდამ.
„კაპეზეში რატომ გადმოიყვანეთ , ის ხომ დაჭრილია და
7/16/2019 ტვინის შერყევა აქვს! – გაცხარდა
Mglebi 5მამა . Manvelidze
- Gocha
– თქვენი ინფორმაცია გაზვიადებულია. მე პირადად

მოვინახულე ის და გარწმუნებთ, რომ თავს ნორმალურად
გრძნობს. გარდა ამისა, ის იზოლატორის ექიმის
მეთვალყურეობის ქვეშ იმყოფება, – მშვიდად უპასუხა
– რატომ არ გვაძლევთ მისი მონახულების უფლებას?
– დაკითხვა ჯერ არ ჩამიტარებია. როდესაც ამის დრო დადგება,

პირადად დაგიკავშირდებით, – უპასუხა მურთაზმა.
ამ დროს მათ სიახლოვეს მანქანა შეჩერდა, საიდანაც

მურთაზისთვის კარგად ნაცნობი ადვოკატი, დავით ნუცუბიძე,
გადმოვიდა და ბრაზით ჰკითხა:
– რას აკეთებ, მურთაზ?
დავითმა ჯიბიდან მცირე ზომის ბლანკი ამოიღო და ხელში

ჩასჩარა.
– წაიკითხე, რა წერია ამ დოკუმენტში !
მურთაზი მაშინვე მიხვდა, რაც ეჭირა ხელში, მაგრამ მაინც
დახედა ბლანკს. ეს იყო რაიონული ადვოკატურის მიერ
გაცემული ორდერი, რომლის მიხედვითაც ის ოფიციალურად
იყო დანიშნული გეგეშიძის ადვოკატად .
– დღეს მე გეგეშიძის დაკითხვას არ ვგეგმავ. მისთვის არ მცალია,

ასამდე მოწმე მყავს დასაკითხი, – მოიმიზეზა მურთაზმა.
– დანაშაულის უშუალო თვითმხილველს დასაკითხად არ

გცალია და გსურს, შემთხვევით გამვლელებს ჩამოართვა
ჩ ნ ბ ?! შ
დავითი შებრუნდა და ხელი იქვე მყოფი ახალგაზრდების

ჯგუფისკენ გაიშვირა, – ეს ახალგაზრდები გეგეშიძისა და
ჭკუასელის თანაკლასელები არიან. ისინი გიამბობენ, როგორ
ემუქრებოდა ჭკუასელი გეგეშიძეს დანით.
– როდის? – პაუზის შემდეგ ჰკითხა მურთაზმა.
– შემთხვევამდე რამდენიმე დღით ადრე.
– ეს შემთხვევა არაფრით უკავშირდება მკვლელობის საქმეს.

გარდა ამისა, რას არ შეთხზავენ ეს მოზარდები პასუხისგებისგან
გეგეშიძის დასახსნელად!
– სხვათა შორის, ჭკუასელიც მათი თანაკლასელია, ისევე,

როგორც გეგეშიძე.
– მოზარდებმა თვითონ გიამბეს ეს ისტორია? – ჰკითხა
– მე პირადად შევესწარი იმ აყალ-მაყალს.

– როგორ? – გაუკვირდა მურთაზს.
– ეს ჩხუბი ჩემი ქალიშვილის დაბადების დღეზე მოხდა. მე

საკუთარი თვალით ვნახე, როგორ დაემუქრა ჭკუასელი
შ ძ ს ს პ რ შ მ მხ რ მ ბ მ ჩხ ბ ს
– კმარა, მურთაზ ! – გაღიზიანდა დავითი. – ვახტანგ ჭკუასელსა

და მის უზნეო შთამომავალს ნუ გადააყოლებ თავს.
გაფრთხილებ, გეგეშიძეს უსამართლოდ რომ მოექცე, იმდენს
ვიბრძოლებ, ვიდრე უმუშევარს არ დაგტოვებ!
– მართლა?! – ჩაიცინა მურთაზმა, შემდეგ წინ გადაიხარა და

ყურში ჩასჩურჩულა დავითს – მე არ გაფრთხილებ, უბრალოდ,
გირჩევ – ნუ ჩაერევი ამ საქმეში, დავით. უეჭველად წააგებ, რაც
სამარცხვინო ლაქად დაედება შენს, როგორც ადვოკატის სახელს
და გეგეშიძის ოჯახის წევრებსაც გადაიმტერებ. ისინი შენ
დაგადანაშაულებენ ამ საქმის წაგებაში!..
– დამპალო!.. შენ და ჭკუასელმა „გაუჩალიჩეთ“ ლუკას ეს საქმე!

იყვირა ახალგაზრდამ, რომელიც წეღან უმტკიცებდა
7/16/2019 მურთაზს, ლუკას არავინ მოუკლავსო და
Mglebi 5 - Gocha მისკენ გაქანდა.
Manvelidze
– დადა! – ახალგაზრდას მხრებში ჩააფრინდნენ იქვე მყოფი მისი

მეგობრები და საპირისპირო მხარეს გაათრიეს.
– ამათ ჩვენებებზე დაყრდნობას მთავაზობ?! – მურთაზმა

ირონიულად მიუგდო დავითს და წასასვლელად შებრუნდა.
დავითმა ამის საშუალება არ მისცა: მკლავში სწვდა , თავისკენ
შ ბრ ნ რძ
– საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს, მაგრამ ახლა არ შემიძლია,

თათბირს უნდა დავესწრო. მოთხოვნა მდივანთან დატოვე.
თათბირის შემდეგ განვიხილავ და, თუ საჭიროდ ჩავთვლი,
შეხვედრის ნებართვას მოგცემ, – უპასუხა მურთაზმა და
მილიციის შენობაში მიიმალა.
... დავით ნუცუბიძესთან ხელახალმა „შეხვედრამ“ ტრანსში

წასული ჯღარკავა შეაკრთო – შეშინებულმა მიმოიხედა აქეთ-
იქით და აფორიაქდა, მაგრამ, რამდენიმე წამში ისევ მოდუნდა,
თვალები მილულა და წარსულის კადრები კვლავ გაცოცხლდა
მის გონებაში:
***
... დასაკითხი ოთახის სიახლოვეს ლუკა წაბორძიკდა და
წონასწორობის აღსადგენად კედელს მიეყრდნო.
ზედამხედველმა მაშინვე შეაშველა ხელი.
– თავი გამანებე! – ცივად მიუგდო ლუკამ, ხელისკვრით

მოიშორა თავიდან, კარი გამოაღო და ოთახში შეაბიჯა.
მურთაზი, რომელიც მის მოლოდინში მაგიდასთან იჯდა,

მაშინვე ფეხზე წამოიჭრა და გაოგნებული მზერა მიაპყრო.
ჩრ ს რ მ მ სწ ნ შ რ რ ჰქ ნ ს რ
გამოეჟონა, ტუჩი საგრძნობლად გასიებოდა, ყვრიმალზე კი

მოზრდილი სისხლნაჟღენთი ლაქა აჩნდა.
– ეს რა მოგსვლია, ლუკა?! – აღელვებული სახით წამოიწყო

მურთაზმა. – რა შეგემთხვა?..
ლუკას არაფერი უთქვამს, რამდენიმე ნაბიჯი გადადგა და

სკამზე დაეშვა.
– თანამოსაკნეებს ხომ არ წაეჩხუბე? – გააგრძელა მურთაზმა. –

ახლავე მითხარი მათი სახელები. მე მაგათ...
– მე ხომ გაგაფრთხილე, რომ ჩემთან აღარ მოხვიდე-მეთქი! –

შეაწყვეტინა ლუკამ.
– შენ გინდა, რომ წავიდე?
– ჰო, მინდა, რომ წახვიდე და აღარასოდეს მოხვიდე ჩემთან.
– მაგრამ ჩემი წასვლის შემთხვევაში შენ ისევ საკანში მოგიწევს
დაბრუნება! – შემპარავი ხმით თქვა მურთაზმა. – გინდა საკანში

დაბრუნება?
– არა! – ხანგრძლივი პაუზის შემდეგ უპასუხა ლუკამ.
– მეც არ მსურს შენი საკანში დაბრუნება და მოხარული ვიქნები,
პატიმრებზე. შედეგი სახეზე გაწერია და ასე გაგრძელდება

იქამდე, ვიდრე აქ იქნები!
– რისთვის მეუბნები ამას? – ჰკითხა ლუკამ.

– იმისთვის, რომ მიგანიშნო სწორი არჩევანი . ახლა უკვე
მხოლოდ შენი გადასაწყვეტია , ვის მხარეზე იქნები. არ მსურდა,
ასე რომ მომხდარიყო , მაგრამ სხვა არჩევანი არ დამიტოვე.
თვითონ გამომიცხადე ომი, მიემხრე იმათ, ვისაც მე მთელი

ცხოვრება ვებრძვი – დამნაშავეთა სამყაროს. და მეც მოგანიჭე ამ
სამყაროს ახლოს გაცნობის შესაძლებლობა. იმის იმედი ნუ
გექნება, რომ სხვა საკანში სხვანაირ მიღებას მოგიწყობენ. არა, ეს
არ მოხდება. შენ მოხვდები მეორე, მესამე, მეოთხე საკანში და
ყველგან იგივე გამეორდება. როდემდე გაუძლებ ამას?..
– რა გინდა ჩემგან? – ყრუ ხმით ჰკითხა ლუკამ.
– მე შენი დახმარება მინდა. მინდა, რომ რაც შეიძლება მალე
მოშორდე აქაურობას. მაგრამ, ვიდრე თვითონ არ მოისურვებ

ამას, მე არაფერი გამომივა. დამიმტკიცე, რომ ხელიდან წასული
არ ხარ და მაშინვე იგრძნობ, როგორი მეგობრობა შეუძლია
მურთაზ ჯღარკავას.
რ სმ ხ ჩ მ ნ?
ლუკა სწორედ ამას ელოდა, ფრთხილად ასწია თავი და

დიპლომატის შიგთავსი შეათვალიერა. საგანი, რომელიც
ჯღარკავას პირველი სტუმრობისას მოხვდა თვალში, მცირე
ზომის შავტარიანი ჯაყვა, ადგილზე აღმოჩნდა. წინა
სტუმრობისას ჯღარკავა ჯაყვას ნერვიულად ათამაშებდა ხელში,
შემდეგ დიპლომატში ჩადო. ამჟამად კი ის თავს შედარებით
მშვიდად გრძნობდა და ჯაყვაც ტყავის ბუდეში ესვენა.
– რა გადაწყვიტე ? – გააგრძელა მურთაზმა.
– დაკითხვას არავინ დაესწრება? – ლუკამ ჯაყვას მოსწყვიტა

მზერა და გამომძიებელს მიუბრუნდა.
– ეს დაკითხვა არ იქნება. ახლა მხოლოდ აღიარების ტექსტს
შევადგენთ, შემდეგ კი იმავეს დაკითხვისას გაიმეორებ.
– პირველი შეხვედრისას მე ყველაფერი გიამბეთ. ახალს

ვერაფერს დავამატებ.
– ასე ვერ შევთანხმდებით, ლუკა. მე არ მჭირდება მომხდარის

შენებური ვერსიის გამეორება. დღეს მე უნდა მოვისმინო,
როგორ დაარტყი დანა მამუკას. ნუ ღელავ, თუ შენ ზუსტად არ
გახსოვს ეს ეპიზოდი ან გიმძიმს ამაზე საუბარი, მე დაგეხმარები,
ქ მ რ ზმ ზ ზ სჩ ნ ბ მ მ რ
– წამიკითხე, – დაეთანხმა ლუკა.
მურთაზი მოხერხებულად მოეწყო სკამზე და კითხვას შეუდგა.
ტექსტის დასრულების შემდეგ კი ზაზას ჩვენება გვერდზე

გადადო და ისევ ლუკას მიუბრუნდა.
– თუ გინდა, დრო რომ არ დავკარგოთ, მე თვითონ შევადგენ

აღიარების ტექსტს, შენ კი მხოლოდ ხელს მოაწერ.
– არა, მე თვითონ დავწერ, – უპასუხა ლუკამ.
– როგორც გენებოს, – დაეთანხმა მურთაზი. სუფთა ფურცელი

და კალამი გაუწოდა და კარნახს შეუდგა, – მარჯვენა კუთხეში
დაწერ: ქალაქ თბილისის ორჯონიკიძის რაიონის მილიციის
საგამოძიებო განყოფილების გამომძიებელს...
7/16/2019 ლუკა აუჩქარებლად შეუდგა Mglebi
წერას რამდენიმე
5 - .Gocha Manvelidze სიტყვის შემდეგ
ძლიერად დააწვა კალამს, შემდეგ კი მურთაზისთვის
შეუმჩნევლად გაჰკრა წკიპურტი და მის მხარეს გაისროლა.
კალამი მაგიდაზე გაგორდა და იატაკზე გადავარდა .
– ახლავე მოგაწვდი, – თქვა მურთაზმა და იატაკისკენ დაიხარა.
ლუკა სწრაფად გადასწვდა დიპლომატს, ჯაყვა თითებში

,
მ ქ რ მ რ ზ წ შ მ რ ბ შ რ ს
– რა მოხდა? – ჰკითხა მან.
– გადავიფიქრე, – უპასუხა ლუკამ.
– როგორ თუ გადაიფიქრე?! – დაიბნა მურთაზი.
– აღიარებას არ დავწერ და არც ჩვენებას მოგცემ! – ცივად

მიუგდო ლუკამ, ფურცელი ნაკუწებად აქცია და ფეხზე წამოდგა.
– ვინ გგონივარ, ლაწირაკო! – მურთაზი ფეხზე წამოიჭრა და

მხარში ჩააფრინდა. წამიც და ლუკა იფეთქებდა, მაგრამ
მურთაზმა რაღაც ისეთი ამოიკითხა მის მზერაში, რომ მაშინვე
გაუშვა ხელი, – კარგი, იყოს შენებურად. ვნახოთ, რას მოიგებ! –
გამოსცრა ავად და კარს მიუბრუნდა, – მორიგე!..
... მაშინ ჯღარკავას ეგონა, რომ ლუკა თითქმის
7/16/2019 მოთვინიერებული ჰყავდა, მაგრამ ის,, რაც
Mglebi 5 ,- Gocha საკანში გეგეშიძის
Manvelidze
შეყვანის შემდეგ მოხდა, გამომძიებელმა მოგვიანებით გაიგო:
***
ჭოხონელიძე და კობახიძე გაოცებული სახეებით შეეგებნენ

კარში შემოსულ ლუკას. ისინი დარწმუნებულები იყვნენ, რომ ის
საკანში აღარ დაბრუნდებოდა. ამასობაში კი ლუკამ საკანი
გადაკვეთა და მათ პირისპირ შეჩერდა.
ჭოხონელიძე არაადამიანური ღრიალით ჩაემხო იატაკზე.

კობახიძე, რომელმაც ლუკას ხელში სისხლით მოსვრილ ჯაყვას
მოჰკრა თვალი, საწოლიდან წამოიჭრა, კარს ეტაკა, მუშტი და
წიხლი დაუშინა და განწირული ხმით აკივლდა – მორიგე!!!
ლუკა ერთი ნახტომით წამოეწია, თმაში სწვდა, თავისკენ მოქაჩა

და ჯაყვა კისერსა და ყელში დაუშინა.
გეგეშიძის საკანში მომხდარის შესახებ როცა შეიტყო, ჯღარკავა

მხოლოდ მაშინ მიხვდა, რომ ლომის ხახაში შეჰყო თავი; იმასაც
მიხვდა, რომ უკან დასახევი გზა აღარ ჰქონდა და, ამიტომ,
გადაწყვიტა, ყველა საშუალება გამოეყენებინა და ლუკა გეგეშიძე
სამუდამოდ გამოეკიდა გისოსებს მიღმა...
***
მურთაზმა დაფეთებულმა გაახილა თვალები, მაგრამ, ირაკლიმ
გონს მოსვლა არ აცადა, კისერში სწვდა და უცერემონიოდ
გადაათრია უკანა სავარძელზე. ამასთან ერთად ლუკა საჭესთან

გადაჯდა და მანქანა ადგილიდან დაძრა. დაიძრა შავი
„მერსედესიც”. ის შემობრუნდა და მოჩვენებასავით გაჰყვა
მანქანას.
მ ნქ ნ მ ნმ ქ ქ ზ ნ ხ
– რას მიპირებთ?! – ყრუ ხმით იკითხა მურთაზმა, როგორც კი

ლუკამ ძრავა ჩააქრო და მისკენ შემობრუნდა.
– შენ როგორ გგონია? – ჰკითხა ლუკამ.

– დამიჯერე, მე რამის შეცვლა არ შემეძლო. ყველაფერი ვცადე,
მაგრამ, მაჩაიძეს შეგონება მაინც ვერ შევძელი. მას საკუთარი
მიზანი ჰქონდა და სხვას არაფერს ითვალისწინებდა.
– თავიდანვე რატომ არ გამაფრთხილე? – ცივად ჰკითხა ლუკამ,

– ამდენ დროს აღარ დავკარგავდი !
– არ ვიცოდი, რა ჰქონდა ჩაფიქრებული მაჩაიძეს, თავიდან

ყველაფერი სხვანაირად ამიხსნა!
– გინდა, დამაჯერო, რომ, ავანტიურისტი კი არა, ბოთე ხარ?! –
7/16/2019 ჩაიცინა ლუკამ. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– როგორც გინდა ისე გაიგე. შენ თვითონ ვერ ხვდები, რომ ამ

?
საქმეში მხოლოდ ჭანჭიკი ვარ
– ჩემზე კარგად არავინ იცის, რა დიშოვკაც ხარ, მაგრამ, აქამდე
შენი ჭანჭიკობა არ გიხსენებია. პირიქით, მარწმუნებდი, რომ,
ჯანმრთელობის მდგომარეობის საჭირო დასკვნას თუ
, !
ს მ ნ სმ ხ რხ
აქვს ეკას, მაჩაიძის მიერ აყვანილ „ეფესბეს” ორ აგენტთან

შედარებით?! არავითარი!.. მაჩაიძემ თავისი საქმე გააკეთა და მე
ეს ნეხვის გროვა შემატოვა ხელში! შენ კი, ჩემზე ჩალიჩს,
გერჩივნა რუსებთან მოგეგვარებინა საქმე. ისინი რომ არ
ჩარეულიყვნენ, ეკა უკვე სახლში იქნებოდა!
– კიდევ რამეს ხომ არ მირჩევ? – დამცინავად ჰკითხა ლუკამ.
– არა... – შეცბა მურთაზი.

– ექიმების სხვა შემადგენლობა როგორ შეეტენა საქმეში? –
განაგრძო ლუკამ, – მაჩაიძეს ეჭვი ხომ არ შეეპარა დიაგნოზში?
– არა, დასკვნაში ეჭვი არ შეჰპარვია, უბრალოდ, დროის გაწელვა

უნდოდა.
7/16/2019
– შენი თქმით, ეს შემთხვევითობაა და მეტი არაფერი?
– ჰო... მაგრამ, მაგ შემთხვევითობას შეიძლება ბევრი ვინმე

, ! „ ”
გადაჰყვეს უპირველესად კი თავად ეკა დღეს მაჩაიძე ეფესბეს
აგენტების აყვანის ისტორიითაა გართული. რას ერჩი, კაცმა ის
მიიღო, რაც ყველაზე ძალიან აინტერესებდა: პოზირებს
კამერებთან, იძლევა შთამაგონებელ ინტერვიუებს, თუმცა, ხვალ
ეს ყველაფერი დამთავრდება. მაჩაიძეს ისევ მოუნდება კამერის
– მოკეტე, დამპალო! – ლუკამ სწრაფად მოიქნია მარჯვენა და

პისტოლეტის ტარი სახეში შემოჰკრა მურთაზს.
მურთაზი უკან გადაქანდა და სავარძელს მიეკრა.

– შენ კარგად გახსოვს ჩემი ახალგაზრდობა, – განაგრძო ლუკამ, –
ბოლომდე გქონდა გადაბულბულებული ჩემი და დადას
დოსიეები...
– არ გინდა, გთხოვ.... – მურთაზმა შიშით აღსავსე მზერა

მიაპყრო პისტოლეტს.
– 13 თუ 14 წლის ვიყავი მაშინ. ერთი ახვარი გადმოიყვანეს ჩვენს

სკოლაში. სპორტსმენი იყო, რაგბისტი. მოკლედ, ზედმეტი
ცხენის ძალები აწუხებდა. ამ ტიპმა ცოტა ხანში მთელი სკოლა
ქვეშ გაიგდო. სცემდა ყველას – დიდს, პატარას, თანაკლასელს,
უბნელს.... არავინ გამოჩნდა ისეთი , ვინც ტრაკს დააყენებინებდა
– არც თანაკლასელი , არც უბნელი, არც სკოლის მასწავლებელი
და არც შენნაირი სამძებროს ნაბოზარი თანამშრომელი. შენ

მაშინ ახალი „ოპერი” იყავი ჩვენს უბანში. გახსოვს, ის დრო და
იმ ახვარის სახელი?!
– ვიცი, ვისზეც ამბობ, – ყრუდ ჩაილაპარაკა მურთაზმა.
– არ იცი და ვერც ვერასოდეს გაიგებ. რომც მინდოდეს, მეც კი

ვერ გეტყვი და, იცი, რატომ?! იმიტომ, რომ ამქვეყნად შენნაირი
ჩათლახები არსებობენ. უკანალგაბრტყელებულები მანამდე
ისხედით, ვიდრე მე არ დავაყენებინე იმ დამპალს. მე გავაკეთე
თქვენი გასაკეთებელი, თქვენ კი როგორ მომექეცით?! ყველამ
ერთად გამომიცხადეთ ომი და, ამდენი წელია, მდევნით.
მდევნით მე და სდევნით ყველა ჩემს ახლობელს. არც ბავშვი
დაგინდიათ და არც ქალი. ახლა ეკას მიადექით, მართალ
ადამიანს, რომლის მთელი დანაშაული ისაა, რომ მეგობრობისა
და სიყვარულის ნიჭი გააჩნია. მიპასუხე, დამპალო, გიყვარს
ვინმე? არ გაჩუმდე და თვალი არ ამარიდო, თორემ, აქვე
გაგასხმევინებ ტვინს! – ამ სიტყვებთან ერთად ლუკამ
პისტოლეტი შუბლზე მიაბჯინა.
7/16/2019 – გთხოვ... არ გინდა... – გაჭირვებით ჩაილაპარაკა
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze მურთაზმა.
– გიყვარს თუ არა?! – უყვირა ლუკამ.
– ჰო... მიყვარს...
– რას გააკეთებდი იმ ადამიანისთვის? – განაგრძო ლუკამ.
– საკმარისია... ხომ ხვდები, რომ არაფერი მაქვს სათქმელი...
– ბადრაგის შემადგენლობა გიცნობს?
– რა თქმა უნდა, – დაუდასტურა მურთაზმა.
– ახლა ჩვენ ერთად წავალთ კლინიკაში. გაფრთხილებ, იქ რამე

ისე რომ არ წავიდეს, პირველი შენ მოკვდები!
– კლინიკაში?! – გაოცებული მზერა ესროლა მურთაზმა, – ეკას

წაყვანა გინდა?!
– აბა რა გგონია, შენს მოსანახულებლად ჩამოვედი

საქართველოში?!
– ნუ იზამ ამას. ეკას ჯერ კიდევ აქვს შანსი. სამედიცინო

.
დასკვნასაც მოევლება არასწორ დიაგნოზს კომისიის შეცდომას
მიაწერენ. რაც არ უნდა მოხდეს, ეკას მაინც ვერ
დაადანაშაულებენ დასკვნის გაყალბებაში... – სწრაფად
ალაპარაკდა მურთაზი, – ახლა ეკა კლინიკიდან რომ გაიყვანო,
თავისთავად აქცევ ძებნილად. როდემდე იცხოვრებს
კანონგარეშე?!
– ეგ შენი გადასაწყვეტი არ არის. მე გადარჩენის შანსს გაძლევ.

გამომაყვანინებ ეკას და იცოცხლებ. თუ არა, აქ დარჩები
შუბლგახვრეტილი!.. – ცივად უთხრა ლუკამ, – ყველაფერი
ფანჯრის რაფაზე ჩამომჯდარი ბადრაგი აუჩქარებლად

ფურცლავდა ჟურნალს. მურთაზის დანახვაზე მან საკითხავი
გვერდზე გადადო და იკითხა:
– რამ შეგაწუხათ, ბატონო მურთაზ?
– პატიმრის მოსანახულებლად მოვედი, – უპასუხა მურთაზმა.
– საღამოს ცხრა საათზე? – გაუკვირდა ბადრაგს.
– სამუშაომ დილა და საღამო არ იცის.
– ესენი თქვენ გახლავან? – ბადრაგმა ლუკას და ირაკლის

მიაპყრო მზერა.
– პატიმრის ახალი ადვოკატები არიან, – მურთაზმა პაუზა

გააკეთა და შემდეგ ჰკითხა, – ბიჭები სად წავიდნენ?
– ისვენებენ, – პალატის კარზე მიანიშნა ბადრაგმა.
ამასობაში ირაკლიმ გვერდი აუქცია მურთაზს, ბადრაგს

გვერდით ამოუდგა და პისტოლეტის ტარი ელვის სისწრაფით
შემოჰკრა კეფაში. ბადრაგმა დაიკვნესა და მუხლმოკვეთილი
ჩაემხო იატაკზე. იმავ წამს ლუკამ პალატის კარი გააღო,
საწოლზე წამოწოლილი ორი ბადრაგი მიზანში ამოიღო და
– გმირობაზე თავს ნუ დადებთ, თქვენი ინტერესი არავის აქვს.

იმას, რისთვისაც მოვედი, მაინც გავაკეთებ. ჩუმად იყავით და
იცოცხლებთ.
ბადრაგებმა უხმოდ დაუქნიეს თავი. ამასობაში ირაკლიმ ორივეს

აართვა იარაღი, მაჯებზე ხელბორკილები მოარგო და ლუკას
გადაულაპარაკა:
– წადი, ამათ მე მივხედავ.

ლუკა დერეფანში გავიდა და მეზობელი პალატის კარი შეაღო.
ეკა საწოლზე იწვა. ლუკას დანახვისას მექანიკურად წამოიწია

და გაოცებულმა დაიჩურჩულა :
– აქ საიდან მოხვდი?!
7/16/2019 – დამშვიდდი, – ლუკა გვერდზე
Mglebiჩამოუჯდა და მკლავები
მოჰხვია.
– ეს სიგიჟეა, ლუკა! აქ არ უნდა მოსულიყავი... –

ცრემლმორეული ხმით თქვა ეკამ.
– დრო არ გვაქვს, – სწრაფად განაგრძო ლუკამ, – ახლავე უნდა

მიიღო გადაწყვეტილება. მე შენს აქ დატოვებას არ ვაპირებ!
– ნახავ... მე არ ვაპირებ შენს ოჯახთან დაშორებას. ისინი

ჩამოვლენ უკრაინაში.
– არა... არ შემიძლია, – თავი გაქნია ეკამ, – ასეთ

გადაწყვეტილებას ვერ მივიღებ.
– ჩვენზე არა, მასზე იფიქრე, – მუცელზე შეეხო ლუკა, – სხვა გზა

რომ მქონოდა, ამას არ გავაკეთებდი. ისინი არავითარ
შემთხვევაში არ გაგათავისუფლებენ, მე კი არ დავუშვებ, ჩემი

შვილი ციხეში დაიბადოს!
– კარგი... იყოს ასე... გამოგყვები... – სწრაფად გადაწყვიტა ეკამ

და საწოლიდან ადგა.
***
– როგორ წახვედი ამაზე?! – გურამმა ზიზღით შეხედა
მობუზულ მურთაზს.
– სხვა რა გზა მქონდა. სამი მკვლელი მადგა თავს, – თავი

იმართლა მან.
– ასეთ ჩავარდნას არავინ გაპატიებს. შენ იმ თავდასხმის

უშუალო მონაწილე და ხელშემწყობი ხარ. გიყურებ და ვერ
ვიჯერებ, რომ იმ არაკაცებს ჩვენივე თანამშრომლებზე
– შენნაირი კურდღლები გვიტეხენ სახელს. მაგაზე მაშინ უნდა

გეფიქრა, როცა პროფესიას ირჩევდი!
– სხვათა შორის, შენ მეთვალყურეობის დაწესებას დამპირდი, –

პირობა შეახსენა მურთაზმა, – სად იყო შენი ხალხი?.. ისინი ჩემს
სიახლოვეს რომ ყოფილიყვნენ, იქვე აყრიდნენ გეგეშიძესა და
მის პაძელნიკებს!
– დამპალი! – კბილები გააღრჭიალა გურამმა, – როგორ გაბედა

ასეთი რამ?! ან, ის ქალი რამ გააგიჟა. მთელი ცხოვრება
მიმალვაში უნდა გაატაროს?
– რამე ინფორმაცია ხომ არ გაქვს? ვითომ, ასე მარტივად
გააღწევდნენ საქართველოდან ? – გაუბედავად ჰკითხა

7/16/2019 – არა... არც ერთ საბაჟოზე არ Mglebi
დაფიქსირებულან
5 - Gocha Manvelidze , – თავი გაიქნია
გურამმა, – რას ერჩი, ესმის თავისი საქმე, იმაზე ბევრად უკეთ,
ვიდრე შენ!
– კარგი, რა, როდემდე უნდა მლანძღო. გითხარი და ისევ
გაგიმეორებ: იმ მკვლელს თავს არ შევაკლავდი. როგორ
შემოვიდა ქვეყანაში კაცი, რომელიც მკვლელობების სერიის
ჩამოაკითხავდა და, ვინ იცის, იქნებ, თავად ნუცუბიძეს მოეყვანა

ჩვენთან?!
– შენი ვერსიები არავის აინტერესებს! – ცივად მიუგო გურამმა, –

გეგეშიძის პადელნიკებზე რას იტყვი?
– ერთი ძებნილთა შორის ამოვიცანი – ჯაბა კილაძე. გეგეშიძის

ახალგაზრდობის დროინდელი პაძელნიკია. საქართველოში
მკვლელობის საქმეზე იძებნება, – უპასუხა მურთაზმა.

– მეორე? – ჰკითხა გურამმა.
– მეორეზე ვერაფერს ვიტყვი. ადრე არასდროს შემხვედრია.

შეიძლება, ადგილობრივი არც იყოს. ფოტორობოტი უკვე
შევადგინეთ და ძებნაც გამოცხადებულია.
– საბაჟოს დედაც... – შეიგინა გურამმა, – როგორ გადი-გამოდიან
ასეთი ტიპები საზღვარზე?!
– მეც მაგას არ ვამბობ? – სწრაფად ჩაურთო მურთაზმა.
– შენს გრეხს საბაჟოს უმაქნისობით ვერ ჩამოირეცხავ. იმ

მიქარვაზე ბოლომდე აგებ პასუხს. ახლა შეგიძლია, წახვიდე,
ერთ საათში კი მომხდარზე სრულ ახსნა-განმარტებას ველი.
დაწვრილებით დაწერ, ვინ, რა და როგორ გააკეთა და
– ნუ მევაჭრები და, საერთოდ, მადლობა თქვი, რომ მხოლოდ

სამსახურიდან გაშვებით ვკმაყოფილდები!... შეგიძლია,
წახვიდე. მეტი არაფერი მაქვს სათქმელი! – ცივად მიუგო
გურამმა.
მურთაზი რამდენიმე წამით ჩააცქერდა თვალებში, შემდეგ

შებრუნდა და სწრაფი ნაბიჯით გავიდა კაბინეტიდან.
***
ეკას ისეთი შეგრძნება ჰქონდა, თითქოს უზარმაზარ ეკრანზე
არნახული სისწრაფით მოძრავ კადრებს ადევნებდა თვალს. ისე
სწრაფად ხდებოდა ყველაფერი, რომ გააზრებასაც ვერ ასწრებდა.
კლინიკა. ლუკასა და მისი მეგობრების მოულოდნელი გამოჩენა.

ხელშეკრული ბადრაგები, შიშისგან სახეგაფითრებული
7/16/2019
გამომძიებელი. ღამის თბილისი . მანქანის ფანჯრის მიღმა
ნაცნობი ხედები. ხედები, რომლის ნახვასაც დიდი ხნის

.
განმავლობაში ვეღარ შეძლებდა დიდი სიჩქარით მიმავალი
მანქანა. საით?...
საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვრისკენ.
რატომ აზერბაიჯანი?
უკრაინა და... თურმე, ეს არ არის მგზავრობის დასასრული.
– ახლა საით? – გაიკვირვა ეკამ, როდესაც წინ თეთრ-წითელი
დროშით შემკული საბაჟოს შენობა გამოჩნდა.

– პოლონეთში, – უპასუხა ლუკამ.
– ეს ნამეტანია!... აქამდე არაფერი გითქვამს ამის შესახებ! –

უსაყვედურა ეკამ.
– ერთი დღისთვის ისედაც ბევრი იყო. მიზეზი მარტივია, ეკა –

საქართველომ თავად მოგვიკვეთა. უკრაინაში ვერ დაგტოვებ.
მით უმეტეს, შენს მდგომარეობაში. პოლონეთში არავინ
მოგიკითხავს. შენ იქ ყველანაირი პირობები გექნება მშვიდი
ცხოვრებისთვის. შენთან ერთად იქნება ნატოც.
შენ?
– პოლონეთი ამიტომაც შევარჩიე – უკრაინიდან ადვილად
შევძლებ შენთან ჩამოსვლას.
– ისევ იმ წერტილში დავბრუნდით, საიდანაც ყველაფერი

დაიწყო, – გულისტკივილით ჩაილაპარაკა ეკამ.
– მაპატიე, მაგრამ, დღეს მხოლოდ ესაა, რისი გაკეთებაც
ჩვენს მომავალ შვილთან?! ხომ შეგიძლია, იყო ბედნიერი და

ჩვენც მოგვცე ბედნიერება?!
– რომ შემეძლოს , დავრჩებოდი, – უპასუხა ლუკამ, – რას არ

დავთმობდი ამისთვის, მაგრამ, არის რაღაც, რასაც ვერ
გადავაბიჯებ!
– რა არის ის რაღაც, რა არ გვაძლევს მშვიდად ცხოვრების
საშუალებას?
– ეკა ეს კითხვები არაფრის მომცემია და შენც კარგად იცი ეს!
– ჰო, არაფრის მომცემია, – ჩაილაპარაკა ეკამ, – შენ ხომ

ყოველთვის სხვებს ეკუთვნოდი – ციხეს, ქურდებს, სხვა ქალს...
მაგრამ, როდემდე? როდემდე, ლუკა? ჩემთვის საშინელია
ყოველი შენთან შეხვედრა, იმიტომ, რომ ვიცი, მაინც არ დარჩები
ჩემთან, ისევ წახვალ და, შეიძლება, აღარასოდეს დაბრუნდე!
– ეკა, ახლა ნაადრევია ამაზე ლაპარაკი. მაგრამ, უნდა იცოდე,
რომ მალე ბევრი რამ შეიცვლება.

– მაინც, რა?
– შენ აღარ შეგეშინდება ჩემთან შეხვედრის. მე მოვალ და

აღარასოდეს წავალ!
– მე არ მომეშვებიან, ეკა. როგორ დავრჩე შენთან და ნატოსთან,

როდესაც ვიცი, რომ იქ მომაკითხავენ!.. ეს ერთხელ უკვე მოხდა
ჩემს ცხოვრებაში და მე არასოდეს დავუშვებ, იგივე განმეორდეს.
– მაგრამ, როგორ, ლუკა? როგორ გათავისუფლდები მათგან?
– არ გვინდა ამაზე საუბარი. მთავარია, რომ ჩემი გჯეროდეს.

ახლა ყველაზე ძალიან მჭირდება შენი მხარდაჭერა . მე უნდა
ვიცოდე, რომ შენ და ნატოს არაფერი გემუქრებათ და ვიფიქრო

იმაზე, რაც ხვალ მოხდება! – თქვა ლუკამ.
– კეთილი, გქონდეს ჩემი იმედი. მე ამჯერადაც დაგელოდები... –

უპასუხა ეკამ და საბაჟოს შენობას მიაპყრო მზერა, რომელსაც
მანქანა უახლოვდებოდა.
***
7/16/2019 სტეფანე გუსმანმა აუჩქარებლად ჩაიკითხა
Mglebi 5 წერილი, რომელიც
- Gocha Manvelidze
განსაკუთრებული, „სრულიად საიდუმლო” გრიფით იყო

მონიშნული და კაცუბას ჰკითხა:
– რა გადაწყვეტილება მიიღე, რა სახის რეკომენდაციას მისცემ
შინაგან საქმეთა სამინისტროს?
– ამ საქმის თაროზე შემოდება არ გამოვა. მე თავიდანვე
ჩავიდა საქართველოში, თავს დაესხა იქაურ

სამართალდამცველებს და პატიმრობაში მყოფი თავისი
საყვარელი გაიტაცა! ამ წერილში აღწერილი მეორე პიროვნება,
ჯაბა კილაძე, მისი დაჯგუფების ყველაზე ანგარიშგასაწევი
აქტიური წევრია. ყოველივე ამას ემატება კლინიკიდან
გატაცებული ეკა ნუცუბიძე. ოფიციალურად ის საქართველოს
შინაგან საქმეთა სამინისტროს მიერ იძებნება. გრძნობთ, რა
მივიღეთ საერთო ჯამში?! ამ პიროვნებებმა საიმედო

თავშესაფრად გაიხადეს უკრაინა. ისინი აქ მშვიდად გრძნობენ
თავს. შესანიშნავად ცხოვრობენ. მათ განკარგულებაშია
ფეშენებელური აგარაკები, საბანკო ანგარიშები, კომფორტული
ავტომობილები, რამდენიმე ვერტმფრენიც კი. პერიოდულად კი
მეზობელ სახელმწიფოებში სჩადიან მძიმე დანაშაულებებს და
ისევ უკრაინაში ბრუნდებიან. შემდეგ ჩვენ უნდა გავცეთ პასუხი
7/16/2019 იმ ქვეყნების მთავრობებს, უნდა
Mglebiმივცეთ გონიერი განმარტება,
იმას თუ რატომ ვაძლევთ თავშესაფარს მათი

სამართალდამცველების მიერ ძებნილ დამნაშავეებს?!
– მგონი ვითარებას ამუქებ, სერგეი. არც ისე საშინლად მეჩვენება
ეს წერილი, – უპასუხა გუსმანმა.
– მეც იმავეს ვიტყოდი, პასუხისმგებლობა თქვენ რომ
საგამოძიებო ჯგუფის გამოგზავნა სურთ, რომელიც ჩვენს

პროკურატურასთან ერთად იმუშავებს.
– და, რა, ამით? – მხრები აიჩეჩა გუსმანმა.

– მე ამ პროცესს ვერ შევაჩერებ. წარმოგიდგენიათ , რა შეიძლება,
მოხდეს, თუ ძიებამ თქვენი და გეგეშიძის კავშირი გამოავლინა?
– სწრაფად თქვა კაცუბამ.
– რას მთავაზობ?
– მასთან ურთიერთობის შეწყვეტას.
– და ამის შემდეგ შენ პროკურატურას გეგეშიძის აყვანის

მითითებას მისცემ?
– სულ მცირე, მის წინააღმდეგ დაწყებულ ოპერაციას არ

შევაფერხებ.
– ცეცხლს ეთამაშები, სერგეი. პირობა შესრულებით ფასდება.
სხვათა შორის, გეგეშიძეს არასოდეს დაურღვევია ჩვენთვის

მოცემული პირობა და უკრაინაშიც არასდროს სჩადის
დანაშაულს.
– გასაგები მიზეზის გამო – მისთვის ამის საჭიროება არ
ქალის გატაცება კი საერთოდ წვრილმანად მეჩვენება. მე ვიცი,

რატომაც გააკეთა ეს. მას იმ ქალის სიცოცხლით ევაჭრებოდნენ.
თანაც ამას ქართული პროკურატურა რუსულ „ეფესბესთან”
შეთანხმებით ახორციელებდა. ახლა ის ქალი თავისუფალია, ეს
კი გეგეშიძეს თავისუფლად მოქმედების შესაძლებლობას
მისცემს. რაც შეეხება ამ წერილს, ჩემი პასუხი ასეთია... –
გუსმანმა წერილი დახია, სანაგვისკენ მოისროლა და დაამატა –
დაივიწყე ეს წერილი... და, კიდევ ერთი: გეგეშიძის სიახლოვეს

პროკურატურის ან შინაგან საქმეთა სამინისტროს
წარმომადგენლები რომ გამოჩნდნენ , პირადად შენ გაგებინებ
პასუხს!..
***
ლუკა აუჩქარებლად ათვალიერებდა ბოლო ხანებში ვასილიჩის
მიერ თავმოყრილ მონაცემებს. საქაღალდე საკმაოდ სქელი იყო:
იქ იდო კლიმის დაჯგუფების წევრების ფოტოსურათები,
სამისამართო და პირად ცხოვრებასთან დაკავშირებული

მონაცემები.
– პატივს ვცემ ადამიანს, რომელმაც კარგად იცის თავისი საქმე .

არც კი ვიცი, რა უნდა გაგვეკეთებინა შენ გარეშე, – ლუკამ
უკრაინა დიდი ქვეყანაა. ყველას დაგვიტევს. კლიმი კიევში

ჩალიჩობს, ჩვენ – ხარკოვში. ერთმანეთისთვის არასდროს
შეგვიშლია ხელი. მასთან დაპირისპირება კარგს არაფერს
მოგვიტანს. ამ ომიდან სისხლდაუდენელი ჩვენც ვერ გამოვალთ.
რისთვის უნდა გავანადგუროთ ერთმანეთი?!
– სიბერე ხომ არ მოგეძალა, ვასილიჩ? – ჩაიცინა ლუკამ.
– ?! – .
რა შუაშია სიბერე მოიღრუბლა ადვოკატი
– მაშინ, პირდაპირ მითხარი, მაინც, საით მიგყავს საუბარი?
– ლუკა, შენ უკვე მიაღწიე შენსას – ეკა თავისუფალია. რაში

გჭირდება კლიმი და მისი სასტავი?! – ჰკითხა ვასილიჩმა.
– დროდადრო მართლა მაკვირვებ, – ლუკა სავარძლის საზურგეს

მიაწვა და სიგარეტს მოუკიდა.
– რით?
– შენ გგონია, რომ ყოველივე ეს ეკას გამო ხდება?

– აბა, რის გამო?
– არა, ვასილიჩ, ეკა არაფერ შუაშია, ეს ჩემი პირადი საქმეა. ჩემს

საქმეებს კი „ვერშინას” ჩარევის გარეშეც მოვაგვარებ. მე
– ცუდადაა... მენდე, ვასილიჩ, ცუდადაა. გუსმანმა წინადადება

არ შემომთავაზა; ასეთი ძალაუფლების მქონე ადამიანს არაფერი
აქვს ჩემთვის სათხოვარი. ეს ულტიმატუმი იყო. რაღაცა –
რაღაცის სანაცვლოდ !.. მან კარგად შეისწავლა ჩემი დოსიე და
იცის, რამდენად ძვირფასია ჩემთვის „ვერშინა”. იცის ისიც, რომ
უომრად მას არავის დავუთმობ. მაგრამ, მხოლოდ სულელი
დაიწყებს ომს სახელმწიფოსთან, რომელსაც იმ წუთებში
სტეფანე გუსმანი წარმოადგენდა .

– ანუ...
– ანუ მისი ულტიმატუმი დაახლოებით ასე ჟღერდა: ომი

ნებისმიერ შემთხვევაში, მაგრამ, ისეთ ძალასთან, რომელთანაც
გამარჯვება შეგვიძლია. ესაა მომავალში ჩვენი მშვიდად
ცხოვრების საზღაური!.. ახლა ხვდები, რისთვისაც მჭირდება
კლიმის სასტავთან დაკავშირებული მონაცემები?
– ესე იგი არჩევნის საშუალებას არ გვიტოვებენ. გუსმანი

ნებისმიერ შემთხვევაში ჩაგვითრევს ამ ავანტიურაში! – შენიშნა
– ჰო, მაგრამ, არსებობს წამგებიანი პოზიციიდან სარგებლის

მიღების თეორია, – თქვა ლუკამ.
შეაჩერა, დაუსტვინეთ სასტვენით!... თუ ამანაც არ გაჭრა, თავში

ჩაარტყით ხელკეტი!... თუ მოძალადე ამანაც ვერ შეაჩერა,
გაშალეთ ფეხები და მიიღეთ სიამოვნება!...
– არა!... – გაიცინა ვასილიჩმა, – მითხარი, რომ ხუმრობ!
– არ ვხუმრობ, – თავი გააქნია ლუკამ.
– ჩვენს შემთხვევაში როგორ იმუშავებს ეს თეორია? როგორც
ვხვდები, დაწოლას და ფეხების გაშლას არ ვაპირებთ!

– რა თქმა უნდა, მაგრამ, როდესაც ყველაფერი ჩაივლის,
მოლაპარაკებების მაგიდასთან ჩვენი მოთხოვნებით
დავსხდებით. ჩვენ წავაყენებთ ისეთ პირობებს, რომლებზეც
გუსმანი უარს ვერ გვეტყვის!
– მაინც რა პირობებს? – დაინტერესდა ვასილიჩი.
7/16/2019 – ამაზე მოგვიანებით ვიმსჯელებთ – თქვა
Mglebi 5 - ,Gocha ლუკამ და ვოვას
Manvelidze
მიუბრუნდა, – შენი სასტავიდან ხუთი-ექვსი კაცი შეარჩიე, ხვალ

კიევში მივემგზავრებით...
***
კლიმი აგარაკის ფანჩატურში მეგობარ ქალთან ერთად
– კარგი, ძვირფასო, მოგვიანებით გავაგრძელებთ საუბარს... შენ

რა, ვერ გაიგე?! – მოულოდნელად აუწია ხმას კლიმმა, როდესაც
ქალმა წასვლა დააგვიანა.
მას გამეორება აღარ დასჭირვებია – უმალ ადგა და იქაურობას

მოშორდა. ამასობაში მერკულოვი ფანჩატურში შევიდა და მის
პირისპირ ჩამოჯდა.
– , ?– .
რა მოხდა გენა ჰკითხა კლიმმა
– ციგანოვი გვაფრთხილებდა, ფრთხილად იყავი,
თავზეხელაღებული ტიპიაო, მაგრამ, ვერ წარმოვიდგენდი, რომ
ასეთი ნაგლი იქნებოდა!
– ვერაფერს მივხვდი, ვისზე ამბობ?

– გეგეშიძეზე!..
7/16/2019 – რა?! შენ რა გეგეშიძეს შეხვდი ?! 5–- გაუკვირდა
Mglebi Gocha Manvelidze კლიმს .
– შენ წარმოიდგინე, რომ შევხვდი, – თავი დაუქნია

მერკულოვმა.
– სად?
– არ დაიჯერებ რომ გითხრა. არც მეტი, არც ნაკლები, ჩვენს
ტანმაღალი მამაკაცი შესასვლელთან შედგა, ყურადღებით

შეათვალიერა დარბაზი და მზერა იმ მაგიდაზე შეაჩერა,
რომელთანაც მერკულოვი რამდენიმე კრეშატიკელთან ერთად
იჯდა. შემდეგ აუჩქარებლად გადმოკვეთა დარბაზი და
მერკულოვის პირისპირ მიუჯდა მაგიდას. უცნობის
თავხედობით გაღიზიანებულმა კრეშატიკელებმა მაშინვე
ადგილებიდან წამოიწიეს, მაგრამ მერკულოვმა შეაჩერა. მან
დამცინავად შეათვალიერა უცნობი და შემდეგ თქვა:

– მისამართი ხომ არ შეგეშალა, მეგობარო?!
თვითმკვლელობისთვის შეუფერებელი ადგილი შეგირჩევია!
აქ... – მერკულოვმა ბოლომდე არ მიიყვანა სათქმელი, რადგან,
მოეჩვენა, რომ მის პირისპირ მჯდარ ადამიანს ნაცნობი სახე

ჰქონდა, ოღონდ, ვერ გაიხსენა, სად და რა ვითარებაში ჰყავდა
ნანახი.
– ადრე შეგხვედრივარ? – ჰკითხა მცირე პაუზის შემდეგ.
– არა... მაგრამ, მე მაინც გიცნობ, – უპასუხა უცნობმა.
– ვინ ხარ?
– ლუკა გეგეშიძე. გსმენია?.. – მშვიდად თქვა უცნობმა.
მისმა ფრთხილმა მოძრაობამ ცივი ღიმილი მოჰგვარა გეგეშიძეს.
– მე უფრო გონიერი მეგონე, გენადი, – ჩაილაპარაკა მშვიდად, –

, .
არ გინდა მე სალაპარაკოდ მოვედი
მისმა სიმშვიდემ კიდევ უფრო დაძაბა მერკულოვი.
გამორიცხული იყო, რომ გეგეშიძეს არ სცოდნოდა , ვის ღამის
კლუბში იმყოფებოდა და ვის პირისპირ იჯდა. ის კი ისეთი
, „ ”
სულელი არ იყო რომ თავის დაზღვევის გარეშე ვეგასში
მისვლა გაებედა. მერკულოვმა პისტოლეტისთვის ხელის
შეუშვებლად მოათვალიერა დარბაზი. მაშინვე თვალში მოხვდა
რამდენიმე მამაკაცი, რომლებიც მისი მაგიდის სიახლოვეს
იმყოფებოდნენ: ორნი ბარის დახლთან იდგნენ და მშვიდად
წრუპავდნენ კოქტეილს, ორნიც მეზობელ მაგიდასთან ისხდნენ,
ერთი კი, აშკარა კავკასიური გარეგნობის დარბაზის
შესასვლელის სიახლოვეს იდგა. ის განსაკუთრებით არ მოეწონა
მერკულოვს. კავკასიელი დაჟინებული შემოსცქეროდა სახეში,
თითქოს აგრძნობინებდა: „ხელის განძრევა არ გაბედო,

თორემ”...
მერკულოვმა ხელი შეუშვა პისტოლეტის ტარს და ლუკას

მიუბრუნდა:
შეურაცხოფილი მერკულოვი წამოჭარხლდა, მაგრამ, შეძლო

თავის მოთოკვა.
– ?– .
რას დალევ ჰკითხა დაუპატიჟებელ სტუმარს
– მინერალურ წყალს...
– აქ მუშათა სასადილო არ არის! – ცივად შენიშნა მერკულოვმა.
– მაშინ, უახლოეს სუპერმარკეტში გაგზავნე!
მერკულოვი მიხვდა, რომ გეგეშიძეს პირისპირ სურდა მასთან

საუბარი და კრეშატიკელებს ანიშნა: დაგვტოვეთო. ისინი უმალ
წამოდგნენ და მაგიდას მოშორდნენ.
– ხომ ხედავ, ზედმეტი დავიდარაბის გარეშეც შეგვიძლია,

გავუგოთ ერთმანეთს, – განაგრძო ლუკამ, – ახლა მთავარზე
გადავიდეთ... ჩემთვის ბევრად უკეთესი იქნებოდა, რომ შენს
7/16/2019
ადგილას კლიმი მჯდარიყო, მაგრამ არა უშავს, შენც
გამომადგები. რაც არ უნდა იყოს, იმდენი გონება მაინც გექნება,

რომ ჩემი დანაბარები გადასცე, თუმცა, ამაზე მოგვიანებით
ვისაუბრებთ. ახლა კი, რაც პირადად შენ გეხება, ახვარო!.. შენ
ხარკოვში ჩამოსვლა და ჩემი ადვოკატის მოტაცება გაბედე. სხვა
ვითარებაში ამისთვის ყურებს, ენასა და ხელებს ულაპარაკოდ
ნაყინი ჭამოთ. ამას თუ გასცდით, ულაპარაკოდ აგისრულებ

იმას, რასაც წეღან დაგპირდი!.. გასაგებია?!
.
მერკულოვი გაოგნებული იყო ყველაზე ძალიან ის
აღიზიანებდა, თუ როგორ ითმენდა დაუპატიჟებელი
სტუმრისგან ამდენს. წამიერად გონებაში გაუელვა, ახლა
წამოვვარდები და საცერივით გავხდი ამ დამპალსო, მაგრამ,
თანამოსაუბრის აუხსნელი თვითდაჯერებულობა და დარბაზის
შემოსასვლელთან ასვეტილი კავკასიელის დაჟინებული მზერა
ამის გაკეთების საშუალებას არ აძლევდა.
– ვერ ვხვდები, რას გულისხმობ. ბოლოს ხარკოვში ორი წლის

წინ ვიყავი, – პაუზის შემდეგ უპასუხა მერკულოვმა .
– დაკითხვაზე არ ხარ, კრეტინო!.. – ავად შეუღრინა ლუკამ, –

შენს პასუხს თანდაყოლილ გონებაჩლუნგობას მივაწერ და აღარ
ჩაგეძიები. რაც სათქმელი იყო, უკვე გითხარი. ასე თუ
გააგრძელებ, ტურისტული საგზურითაც ვეღარ ჩამოხვალ
ხარკოვში... ახლა, რაც შეეხება კლიმს... შენ კარგად ხარ
ჩახედული მის საქმეებში?
– რა გაინტერესებს? – ჰკითხა მერკულოვმა.
– „ნორდსტრიმის” საქმე, რომლის გამოც შენ რამდენიმე კაცი
– ვარ, – ჩაიხიხინა მერკულოვმა.
– ძალიან კარგი.... – ლუკამ პაუზა გააკეთა და შემდეგ განაგრძო,

– ყურადღებით მისმინე, გენა. არ მინდა ჩვენს სასტავებს შორის
რამე გაუგებრობა მოხდეს, მაგრამ აქ მშვიდობის სათხოვნელად
არ მოვსულვარ. მოკლედ გეტყვი ჩემს სათქმელს:
კრეშატიკელები ამ საქმეს უნდა შეეშვნენ! მე კარგად ვიცნობ
თქვენს სასტავს. არ ვიტყვი იმას, რომ სერიოზული ხალხი არ
ხართ. გარკვეული გავლენაც გაგაჩნიათ და უფულობასაც არ
უჩივით, მაგრამ, ამ სიმაღლეს მაინც ვერ შესწვდებით!..
– შენ?! – მზერა გაუსწორა მერკულოვმა, – შენი სასტავი თუ

შესწვდება ამ სიმაღლეს?!
– ვერა და ჩვენ არც გვაქვს ამის პრეტენზია! – გულწრფელად

უპასუხა ლუკამ.
7/16/2019 – ვერაფერს ვხვდები, – დაიბნა მერკულოვი
Mglebi , – მაშინ, რა
ინტერესი გამოძრავებს?!
– შენი ეფესბეშნიკი ბოსისგან განსხვავებით, მე კანონიერი

ქურდი ვარ და დროდადრო ადამიანები ჩემთან გარკვეული
საკითხების მოსაგვარებლად მოდიან. ახლაც იგივე სიტუაციაა –
გარკვეულმა პიროვნებებმა თქვენი შეჩერება მთხოვეს და
– მე არ მაინტერესებს ქურდული აბდაუბდა! ვაკეთებ იმას,

რასაც საჭიროდ ჩავთვლი! – ცივად თქვა მერკულოვმა.
– მანამდე, სანამ ვინმე არ შეგაჩერებს!
– და, ვინ უნდა შემაჩეროს?!
– მაგალითად, მე!
– გაქაჩავ?!
– გავქაჩავ!.. – ლუკა წინ გადაიხარა, სახეში ჩააცქერდა და ისე

დაამატა – შენც კარგად იცი, რომ გავქაჩავ. ასე რომ არ
ფიქრობდე, ულაპარაკოდ მომიქსევდი შენს გორილებს!
– ზედმეტი ბაზარია. ასეთ საკითხებს მხოლოდ კლიმი წყვეტს, –

თვალი აარიდა მერკულოვმა .
– ვიცი, კლიმი წყვეტს, შენ კი ასრულებ!.. მაგრამ, შენ ყველაფერს
7/16/2019 გადასცემ მას და, იცი, კიდევ რას
Mglebi გადასცემ ? ნუ გადააყოლებთ
თავს მალიშევის უკანალის თამაშს. ის ჩვენსავით პრისტუპნიკი

არ არის, ის სახელმწიფოს სპეცსამსახურის წარმომადგენელია
და თავისი ქვეყნის ინტერესებს იცავს. შენ და კლიმი კი მის
ხელში მხოლოდ იარაღი ხართ. დარწმუნებული იყავი, რამე რომ
შეგემთხვათ, მაგალითად, შუბლში ტყვიის მოხვედრის პონტში,
– ჩემი!
– შენი?! – ეჭვით ჰკითხა მერკულოვმა .
– ჰო, ჩემი და ჩემი ხალხის... მე ქველმოქმედი არ ვარ და არც

მძაფრი შეგრძნებები მიზიდავს, რომ ასეთ საქმეში მხოლოდ
სხვისი ინტერესისთვის შევეტენო. თქვენ გახვალთ ამ საქმიდან.
თუ არ გახვალთ, გაგიყვანთ. შეიძლება, ამ საქმეს რამდენიმე
ჩემი ახლობელი შეეწიროს, შეიძლება მეც, მაგრამ, ჩვენ ვიცით,
რისთვისაც მივდივართ ამ რისკზე. ჩვენ ჩვენს პალაჟენიებს
გავიმყარებთ და, თუ დღეს მილიონს ვშოულობდით, ხვალ
ხუთს ვიშოვით. მაგრამ, რას მიიღებთ თქვენ, ესეც, იმ
შემთხვევაში, ცოცხლები თუ გადარჩით?! მთავარ კუშს
მალიშევი წაიღებს, თქვენ კი ამ ქვეყანის პროკურატურის ,
„ძაღლობისა” და ათასი სხვა ჯურის „ნაგაზის” პირისპირ
მარტონი აღმოჩნდებით!... როგორ გგონია, როდემდე გაქაჩავთ,
7/16/2019 გენა? Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– სანამდეც გავქაჩავთ, მანამდე!.. – რიხით თქვა მერკულოვმა.
– მაგარია... – გაიცინა ლუკამ, – „დო პოსლედნეგო პატრონა ი დო

პოსლედნეი კაპლი კროვი”!.. ასეთი იდეებით „სპეცნაზში” უნდა
დარჩენილიყავი !..
დამიკავშირდეს. სამი დღე დაველოდები. თუ არ დამიკავშირდა,

ჩავთვლი, რომ თქვენ ვერაფერი შეიგნეთ და... – ლუკამ ამ
სიტყვებთან ერთად მაგიდაზე ფურცელი დააგდო, რომელზეც
ტელეფონის ნომერი ეწერა, შემდეგ ადგა და გასასვლელისკენ
წავიდა.
***
– და შენ ასე მშვიდად გაუშვი?! – კლიმს ცეცხლი მოედო

მერკულოვის ნაამბობის მოსმენისას.
– სხვა რა უნდა მექნა? – გაიკვირვა მან, – ხომ გითხარი, „ვეგასი”

მისი ხალხით იყო სავსე. ასეთ საქმეებში ჩემზე უკეთ ვერავინ
ერკვევა. სამი-ოთხი კაცი შეგნებულად მემარიაჟებოდა, მაგრამ,
იქ სხვებიც იყვნენ, რომლებიც ჩვენ ვერც კი გავშიფრეთ!
– ესე იგი, ისინი შენზე უკეთ ერკვევიან ასეთ საქმეებში!... სად
არის ტელეფონის ნომერი?!
მერკულოვმა ჯიბიდან ლუკას დატოვებული ფურცელი ამოიღო

და გაუწოდა. კლიმმა ნომერს დახედა და ჩაფიქრდა.
– რას აპირებ? – ჰკითხა მერკულოვმა , როდესაც მან პასუხი

დააგვიანა.
– შენ კარგად იცი, რომ ზადნის ვერავინ მიმაცემინებს. მაგრამ,

როცა ვამბობ – „იყო”... ეს იმას ნიშნავს, რომ იყო და მას შემდეგ
რაღაც-რაღაცეები შეიცვალა!
– მაინც, რა შეიცვალა?
– ჩვენ არ ვჩანდით... აქამდე ჩვენი ყველაზე დიდი ჩავარდნა

ბაბიცკი იყო. კიდევ კარგი, მანამდე მიაბარა უფალს სული,
ვიდრე რამის თქმას მოასწრებდა. მაგრამ, ჩვენ მაინც
გაგვშიფრეს. არ ვიცი, როგორ და რა არხებით, მაგრამ, ფაქტი
სახეზეა – ჩვენზე იმაზე მეტი იციან, ვიდრე საჭიროა!
– მოიცა... მოიცა... – ხელი აუქნია კლიმმა, – მე მაინც ვერ

ვხვდები, საით მიგყავს ბაზარი!
– უნდა დავატორმუზოთ ! – მოკლედ თქვა მერკულოვმა.

– დავატორმუზოთ ?! – ბრაზი მოერია კლიმს, – ხომ არ შეიშალე,
7/16/2019 გენა?! მერე „მალიშს” რა პასუხი
Mglebiგავცეთ ?! ამას არ გვაპატიებს და,
ხომ იცი, რაც მოჰყვება მის გადამტერებას? მან თუ მოინდომა,

სამუდამოდ დაგვიკეტავს რუსეთის ტერიტორიას . უკრაინაც ვერ
დაგვიცავს. აქაც მოგვაგნებს!
– მალიშევის დედაც!... – შეიგინა მერკულოვმა, – რა
– იქიდან და, რას მიაღწია? იმის მაგივრად, რომ მისი საქმე

გააკეთოს, აქეთ გვიწყობს ნაეზდს!..
– კარგი რა, გენა, უკვე ლიშნის ბაზრობ! – მოიღუშა კლიმი.
– ლიშნის?! არა, ლიონია. მე რეალობას ვბაზრობ. „ვეგასს” ორი

შესასვლელი აქვს და ორივე შესასვლელში
მეტალოდეტექტორები დგას. მისი ხალხი კი ისე შემოვიდა
იარაღით, თითქოს ელიტურ კლუბში კი არა, დიშოვი
ზაბეგალოვკაში შესულიყვნენ. მათი წასვლის შემდეგ მაგარი
რაზბორი მოვუწყვე კლუბის დაცვას, მაგრამ, ვერავინ ამიხსნა,
როგორ მოხვდა შიდა, დაცულ ზონაში რვა თუ ათი
შეიარაღებული ტიპი!.. იცი, რას ნიშნავს ეს?!
– რას ნიშნავს?!
– გეგეშიძემ ნათლად მაგრძნობინა, რომ ნებისმიერ დროს

მოგვძებნის და, თუ დასჭირდა, იქაც კი მოვა, სადაც ყველაზე
უსაფრთხოდ ვგრძნობთ თავს...
მის სიტყვებზე კლიმმა ფარულად გახედა აგარაკს შემორტყმულ

მაღალ ღობეს და ჭიშკართან მოტრიალე მცველებს. მისმა მზერამ
ცივი ღიმილი მოჰგვარა მერკულოვს .
– კრიშა ხომ არ გაგიცხელდა, ნაბიჭვარო?! დაგავიწყდა, ვინ ხარ

და ვის ელაპარაკები?! მე შევქმენი ის ყველაფერი, რითაც შენ და
შენნაირი ნაბიჭვრები საზრდოობთ! მე რომ არა, აქოთებულ
ყაზარმაში ჩალპებოდი, ან, გროზნოს გარეუბანში ჩაგკლავდნენ
ჩეჩნები!.. როგორ გგონია, რამდენი გეგეშიძისნაირი შემხვედრია
ცხოვრებაში?! ყოველი ასეთი შეხვედრის შემდეგ ზადნი რომ
მიმეცა, სად ვიქნებოდი ახლა?! – იქ, საიდანაც შენ გამოგათრიე...
ვიღაცის უკანალში!.. კარგად გაითვალისწინე, ვინ ხარ და სად

იქნები ხვალ ჩემ გარეშე?! მაქსიმუმ, ქილერობას თუ გაქაჩავ და,
ისიც მანამდე, ვიდრე ბაბიცკივით არ მიგაბრიდავენ!.. მე ნაღდ
პერსპექტივას გთავაზობ – საქმეს, რომლის მსგავსიც არც გქონია
და არც გექნება, მაგრამ შენ პადაჩკებით გირჩევნია ცხოვრება!..
ძალას არავინ დაგატანს. შეგიძლია, დაახვიო. უშენოდაც
მივხედავ გეგეშიძესა და მის სასტავს!...
კლიმის ყვირილზე აგარაკის მხრიდან რამდენიმე მცველმა
მოირბინა. ისინი გაოცებულები შედგნენ ფანჩატურის
სიახლოვეს – არ იცოდნენ, რა მოემოქმედებინათ და ვერც
მიმხვდარიყვნენ, რით გააღიზიანა კლიმი მისმა მარჯვენა
ხელმა.
ამასობაში კი კლიმი წინ გადაიხარა, ტუჩები ყურზე მიაბჯინა
სიტყვების დასრულებისთანავე კლიმი წელში გაიმართა და

მცველებს უბრძანა, ეს „დიშოვკა” აგარაკიდან გააგდეთო.
– კლიმ! – წამოიძახა მერკულოვმა, როგორც კი მცველები მისკენ

დაიძრნენ.
– რა გინდა?
– დავილაპარაკოთ , – სთხოვა მერკულოვმა .
კლიმმა ნიშანი მისცა მცველებს, მარტო დაგვტოვეთო.
– გისმენ, – მიუბრუნდა მერკულოვს , როგორც კი ისინი

იქაურობას გაეცალნენ.
– შენ მე სწორედ ვერ გამიგე. ყველაზე მეტად მე ვგრძნობ თავს

შეურაცხყოფილად. როგორ გგონია, ასე იოლი ასატანი იყო
ჩემთვის გეგეშიძესთან ლაპარაკი?
– მაგრამ, აიტანე და, იმის ნაცვლად, რომ რამე მოგემოქმედებინა,
იმ ნაბიჭვარს მშვიდად წასვლის საშუალება მიეცი, მერე კი ამ

ტელეფონის ნომრითა და დაკლადით გამოიქეცი ჩემთან.
დაივიწყე ეგ არმეისკი ზამაშკები, მე შენი პოლკის მეთაური არ
ვარ და შენგან მოხსენებები კი არა, მოქმედება, ნაღდი საქმე
მჭირდება, – უპასუხა კლიმმა.
მოცემული არც ერთი პირობა არ შეასრულა, შენ კი მაინც მას

იცავ.
– მალიშევი არაფერ შუაშია, უბრალოდ, მე შენზე მეტხანს

ვიცხოვრე უკრაინაში და შენზე კარგად ვიცნობ გეგეშიძეს. იცი,
როგორ ამოიდო ქვეშ მთელი ხარკოვი?
– არა, – თავი გააქნია მერკულოვმა .
– პირდაპირ გეტყვი: სერიოზული და ანგარიშგასაწევი ტიპია.

თავისებური მოქმედების ტაქტიკა აქვს. აწყობს ერთ, მაგრამ
კარგად ორგანიზებულ ნაეზდს. თუ შეატყო, რომ ზადნის
მიმცემი ხარ, შეგჭამს, გადაგთელავს. მაგრამ, ატპორი თუ მიეცი,
უკან იხევს და უკეთეს მომენტს ელოდება. ეგეთ ტიპებს
მოსვენება არ უნდა მისცე. როგორც კი უკან დაიხევს, უნდა
მიჰყვე და მანამდე ურტყა, სანამ მუხლებზე არ დაეცემა. შენც
რაღაც ამდაგვარი მოგიწყო. „ვეგასში” რამდენიმე ტიპთან
7/16/2019 ერთად შემოვიდა, შენც ეგრევე ავარდი
Mglebi და ისტერიკა გამიმართე.
ასეთი რაზბორკები შენი საქმე არ არის. აკეთე ის, რაშიც

ყველაზე კარგად ერკვევი: ნაღმი, ავტომატი... – ამაში მართლაც
შეუცვლელი ხარ, დანარჩენს კი მე მოვაგვარებ. ის ნაბიჭვარი
მალე მიხვდება, ვისთანაც დაიჭირა საქმე! – თქვა კლიმმა.
კი ისინი მიაწვებიან, ჩვენ დავცხებთ! ასე რომ, მასთან ბაზარს

აზრი აღარ აქვს! – უპასუხა კლიმმა. მერე კი ფურცელი,
რომელზეც ლუკას ნომერი ეწერა, თითებით მოსრისა და შორს
მოისროლა.
***
მალიშევის მოღუშულმა სახემ მაშინვე მიახვედრა ციგანოვი და

მარჩუკი, რომ მშვიდი საუბარი არ ელოდათ.
– ვითარება შეიცვალა, – წამოიწყო მასპინძელმა, –

პროკურატურის დოსიესთან დაკავშირებით „ბაზარის“
წამოწყება მოგიწევთ!
– რატომ?.. რა შეიცვალა? – ჰკითხა მარჩუკმა.

– ეგ თქვენ არ გეხებათ, – ცივად უპასუხა მალიშევმა.
– ასე ვერ შევთანხმდებით, ბორია, – ჩაურთო ციგანოვმა, – ჩვენ
7/16/2019 ყველაფერი უნდა ვიცოდეთ! Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– მე შენთვის ბორია არ ვარ! – შეუღრინა შინაურული

მიმართვით გაღიზიანებულმა მალიშევმა, – შეგახსენოთ, ვის
ელაპარაკებით?!
– არ არის საჭირო მაგრამ საქმის გაკეთება თუ გინდა
– რას გულისხმობ დატაკებაში? – ჰკითხა მარჩუკმა, – სისხლი

დაღვარა?
– არა, – თავი გააქნია მალიშევმა, – საქმე ჯერჯერობით აქამდე არ

მისულა, უბრალოდ, კლიმს „ნორდსტრიმის “ საქმიდან გასვლა
ურჩია.
– კლიმი რას ფიქრობს? – ჰკითხა ციგანოვმა.
– კლიმი ზადნის არ მისცემს, მაგრამ, მას დახმარება

დასჭირდება. თქვენგან მხოლოდ ერთს მოვითხოვ: გეგეშიძეს
მოსვენება არ უნდა მისცეთ.
– სხვანაირად ხომ არ ჯობია მისი საკითხის მოგვარება? – თქვა
– რას გულისხმობ? – ჰკითხა მალიშევმა.
– ტყვია შუბლში! – ცივად თქვა ციგანოვმა.
– , ,
მაგის დროც მოვა მაგრამ ჯერჯერობით გეგეშიძეზე მეტად
„ნორდსტრიმის “ აქციები მაინტერესებს.
– მერე, მაგ საქმეში გეგეშიძე არ გიშლის ხელს?! – გაუკვირდა

მარჩუკს.
– აზრზე არ ვარ, – მხრები აიჩეჩა მარჩუკმა.
– სხვას მოძებნის, თავზეხელაღებულების მეტი რაა უკრაინაში!..

ერთი მხრივ, კარგიც კია ამ საქმეში გეგეშიძის ყოფნა. ნაღდად
აქვს ძლიერი მხარეები, მაგრამ, აქვს სისუსტეც ყველას – ძალიან
მოაბეზრა თავი, მათ შორის – ქურდებსაც... რას იტყვით ამაზე?
– მართალი ხარ, – თავი დაუქნია ციგანოვმა, – ჩვენ შორის

ბევრია ისეთი, რომელიც სიამოვნებით დაღვრის მის სისხლს.
– არ ღირს ამ შანსის ხელიდან გაშვება. ამიტომაც გეუბნებით:

ქურდების წრეში დოსიეების თემაზე წამოწიეთ ბაზარი. უნდა
თუ არ უნდა, გეგეშიძეს ნებისმიერ შემთხვევაში მოუწევს ამ
ბაზარში ჩართვა. სულ მცირე, ეს დროს მოგვაგებინებს და კლიმს
თავისუფლად მოქმედების შესაძლებლობას მისცემს.
ციგანოვი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და მერე თქვა:

– გასაგებია, მაგრამ არა მგონია, გეგეშიძე მოსკოვში ჩამოვიდეს.
მით უმეტეს – ახლა. მან ხომ იცის, რომ „ეფესბე” ეძებს.

უკრაინაში კი ბევრი არ მოისურვებს მასთან დაპირისპირებას.
– თავად ქურდებს არ აინტერესებთ იმ დოსიეებში ჩახედვა? –

ჰკითხა მალიშევმა, – ვინმესთან გქონდათ ამაზე ბაზარი?
მიაჩნია, რომ მთელი ეს ისტორია „ეფესბეს” მიერ მოწყობილი

პროვოკაციაა, უმეტესობას კი საერთოდ არ ადარდებს ეს ამბავი.
– არ ადარდებთ?! – გაუკვირდა მალიშევს, – იქ ხომ იმ ხალხზეა

საუბარი, რომლებიც ძალოვანებთან თანამშრომლობენ!
– ასეთ დოსიეებს თქვენთვის აქვს ღირებულება, ქურდებს კი

ასეთ ბრალდებაზე უბრალო პასუხი აქვთ: „ეფესბეს” შედგენილ
დოკუმენტზე დაყრდნობით პრეტენზიას არავის წაუყენებენ!
– თვითონ გეგეშიძეს როგორ უჭირავს თავი? – ჰკითხა

მალიშევმა, – დაუკავშირდა ქურდებს ამ საკითხზე?
– არა, – უპასუხა ციგანოვმა, – თავი ისე უჭირავს, თითქოს
არაფერი მომხდარა.
– კარგი... „ბაზარის“ საკითხს დავუბრუნდეთ, – განაგრძო
მალიშევმა, – რას იზამთ?
7/16/2019 – რას იტყვი? – მარჩუკს გახედა ციგანოვმა
Mglebi .
მარჩუკი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ უპასუხა:
– რაა სათქმელი... ავწევთ!...
***
– მარჩუკმა და ციგანოვმა, – უპასუხა ზურაბმა.
– სხადნიაკმა გადაწყვიტა?
– ჰო... მოსკოვში შევხვდით ერთმანეთს, – უპასუხა ბუცამ.

– რაში სჭირდებათ ქურდებს ის დოსიეები? – განაგრძო ლუკამ.
ზურამ და ბუცამ ერთმანეთს გადახედეს, შემდეგ ზურაბმა

განაგრძო ლაპარაკი:
– არ დაგიმალავ , ლუკა – ქურდებს არ მოსწონთ ეს საქმე.

ხმამაღლა პრეტენზია არავის გამოუთქვამს, მაგრამ, ვიღაცეები
ჩურჩულებენ: ეგ დოსიეები შემთხვევით არ მოხვდა
გეგეშიძესთანო!
– შენ იცი, რომ არ მიყვარს მიკიბულ-მოკიბული. თუ დაიწყე,

ბოლომდე თქვი სათქმელი! – მოიღრუბლა ლუკა.
– მოკლედ, ქურდებს ჰგონიათ, რომ „ეფესბე შენი ხელით
- !–
აპირებს ვიღაც ვიღაცეების თავიდან მოშორებას უპასუხა
ბუცამ.
– მაგ ბრძნული აზრის ავტორები მარჩუკი და ციგანოვი

იქნებიან! – თქვა ლუკამ.
– ჰო... ვინ დაიჯერებს ტელევიზორიდან მოსმენილ ბაზარს! –

თქვა ზურაბმა.
– კარგი... – თქვა ლუკამ. მერე ადგა, თანამოსაუბრეებს მოშორდა

და ტელეფონით დარეკა. მცირე საუბრის შემდეგ მობილური
გამორთო და ქურდებს მიუბრუნდა:
– ესე იგი, მოსკოვში ჩემს ჩასვლას ითხოვენ?
– ჰო... სხადნიაკი შედგება, – დაუდასტურა ბუცამ.

– „ეფესბე” გაცოფებული მეძებს. უკრაინაში შევხვდეთ.
გარანტიას ვიძლევი, რომ ადგილობრივი მილიცია არავის
შეეხება, – თქვა ლუკამ.
– ახლა ვერაფერს გეტყვი. ქურდებს უნდა დაველაპარაკოთ , –

თქვა ბუცამ.
– ისე, არა მგონია, მარჩუკმა და ციგანოვმა აქ ჩამოსვლა გაბედონ,
7/16/2019
– ცივად ჩაიცინა ლუკამ, – ეს ამბავი ჩემგან კი არა, მათგან
წამოვიდა.
– მათგან?! – ბუცამ და ზურაბმა გაკვირვებით გადახედეს

ერთმანეთს, – ჩვენ არაფერი ვიცით ამის შესახებ, ასეთი რამ
სხადნიაკზე არ თქმულა.
– რა სირობაა!.. – ჩაილაპარაკა ბუცამ, – „ძაღლები“ არასდროს

გაშიფრავენ თავიანთ ნაბოზრებს!
– მეც ეგ ვუთხარი და უკან, მოსკოვში გავისტუმრე .
– მაგრამ, როგორ მოხვდა ის დოსიეები შენთან? – ჰკითხა

ზურაბმა.
– მაგასაც აგიხსნით, – უპასუხა ლუკამ.
ვიდრე ქურდები საუბრობდნენ, ოთახში ჯაბა შემოვიდა,

რომელსაც უკან რიბკინი მოჰყვებოდა. ქურდები გაოცებულები
დარჩნენ გამომძიებლის დანახვაზე. მათ კარგად იცოდნენ, ვინ
იყო რიბკინი, ისიც იცოდნენ, რომ ოფიციალურად ის უგზო-
უკვლოდ დაკარგულად ითვლებოდა და რომ პროკურატურამ

და „ეფესბემ” დღემდე ვერაფრით გაარკვია მისი
ადგილსამყოფელი.
– ჩამოჯექი, – სავარძელზე მიანიშნა ლუკამ.
გამომძიებელი დაჯდა და ლუკას მოლოდინით აღსავსე მზერა

მიაპყრო.
– ესენი ჩემი ახლობლები არიან, – ქურდებზე მიანიშნა ლუკამ, –

მოუყევი, როგორ მოხვდა ის დოსიეები შენთან.
– დაგვტოვე, – გამომძიებელს გადაულაპარაკა ლუკამ და, როცა

ის ოთახიდან გავიდა, ისევ ქურდებს მიუბრუნდა, – ეს
ყველაფერი არ არის: მარჩუკისა და ციგანოვის ჩამოსვლიდან
მესამე დღეს სლივა მოკლეს. მე ვერ მოვასწარი იმის გარკვევა,
თუ საიდან დაიწყო დოსიეებთან დაკავშირებული ბაზარი. ისე
კი, მგონია, რომ მას საერთოდ არაფერი უთქვამს მარჩუკისა და
ციგანოვისთვის. უბრალოდ, ვიღაცამ მისი ავტორიტეტი
გამოიყენა. ყველამ კარგად იცოდა, რომ სლივას არასდროს
ვეტყოდი უარს დახმარებაზე, შემდეგ კი თავიდან მოიშორეს.
– ოფიციალურად სლივა ციროზით დაიღუპა, – თქვა ზურაბმა.
– შენ არ გესწავლება, როგორ აგვარებს ასეთ საქმეებს „ეფესბე”, –
გახედა ლუკამ.
– შენ როგორ გგონია, ვის დასჭირდა რეალურად ამ ბარდაკის
მოწყობა? – ჰკითხა ბუცამ.
7/16/2019
– დოსიეები არაფერ შუაშია, ასეთ საბუთებს პროკურატურა ჩვენ
არასდროს ჩაგვიგდებდა ხელში. რეალურად, საქმე უკრაინული

გაზსადენის აქციებს უკავშირდება, მაგრამ, ამაზე ბაზარი შორს
წაგვიყვანს. თანაც, ეს საქმე არაფრით უკავშირდება სლივას.
თქვენთან ერთი თხოვნა მაქვს: სხადნიაკის წინ ქურდები
კლიმი გაშმაგებული სახით უსმენდა მერკულოვს , რომელიც

წინა დღით მომხდარი თავდასხმის შესახებ უამბობდა. ეს მისი
უკანასკნელი დავალება იყო, რომელიც პირადად მალიშევისგან
ჰქონდა მიღებული. ამჯერად მათი სამიზნე თავად სტეფანე
გუსმანი იყო. მალიშევის ბრძანებით, ის სასწრაფოდ უნდა
მომკვდარიყო. მაგრამ, მერკულოვის ქილერებმა მიზანს ვერ
მიაღწიეს – პირადმა მცველებმა შეძლეს გუსმანის გადარჩენა.
– როგორ მოხდა ეს? – მერამდენედ იკითხა გააფთრებულმა

კლიმმა, – როგორ დაუშვით ასეთი შეცდომა? ასეთი მომზადების
შემდეგ გუსმანს წასვლის შანსი მიეცით?! მორჩა, ასეთი
შესაძლებლობა აღარ მოგვეცემა. თავდასხმის შემდეგ გუსმანს
დაცვას გაუსამმაგებენ!.. შენ, პირადად შენ იყავი
პასუხისმგებელი ამ საქმეზე და ყველაფერი ჩააფლავე!
– დამიჯერე, კლიმ, ბიჭების ბრალი არ იყო. პირადი დაცვა

ვერაფერს უშველიდა გუსმანს. მაგრამ, შემთხვევით, იმავე
7/16/2019 ქუჩაზე სამინისტროს სპეცნაზის 5 -ბერკუტის
Mglebi – Gocha Manvelidzeსასტავმა
გამოიარა. რა უნდა გვექნა, ბერკუტთან ომს ხომ არ

გავმართავდით?! იძულებული გავხდით გუსმანისთვის თავი
გაგვენებებინა! – თავი იმართლა მერკულოვმა .
– რომელიმე იდიოტი ხომ არ აიყვანეს? – ჰკითხა კლიმმა
– უშიშროება ამუშავდება ჩვენზე, – ჩაილაპარაკა მერკულოვმა.
– შენი ხალხი სასწრაფოდ უნდა გაიყვანო რუსეთში – ახლა

რომელიმეს ჩავარდნა მაგრად აგვირევს საქმეებს.
– მალიშევს რა მოვუხერხოთ? – ჰკითხა მერკულოვმა .
– მას მე მივხედავ, – კლიმმა სიტყვის დამთავრება ვერ მოასწრო,

რომ მისი მობილური ტელეფონი აწკრიალდა. კლიმმა ეკრანს
დახედა და შემდეგ უპასუხა:

– გისმენ...
მისთვის მოულოდნელად , ყურმილიდან ლუკას ხმა გაისმა:
– როგორც ჩანს, მაგ თავში ტვინის ნასახი არ გქონია... რას

ფიქრობდი, როცა ამ საქმეზე მიდიოდი?!
– შენ... შენ... – წამოიწყო კლიმმა, მაგრამ, ლუკამ აღარ

გააგრძელებინა:
– შენი განმარტებები არ მჭირდება, ისედაც „იასნია“ ყველაფერი.
შენი ბედი, რომ არავინ დაიღუპა, თორემ, ლაპარაკს აღარ
დაგიწყებდი. ყურადღებით მისმინე, კლიმ, ეს შენი ბოლო შანსია
– შენს კრეტინებთან ერთად გადაიკარგე უკრაინიდან. კიევში
გამოჩენა არ გაბედო თორემ საკუთარი ხელით გაგათხრევინებ
– შენ მართლაც სულელი ყოფილხარ... – მშვიდად ჩაილაპარაკა

ლუკამ და მობილური გათიშა.
კლიმმა გაშმაგებით დაახეთქა მობილური იატაკზე და აყვირდა:
– რამდენს ბედავს ეს ნაბიჭვარი! მე მემუქრება. მოვკლავ,

ნაკუწებად დავფლეთ!..
– დამშვიდდი, კლიმ, – ფრთხილად შეაპარა მერკულოვმა , –
ჯობია, იმაზე ვიფიქროთ, თუ რა მოვუხერხოთ გეგეშიძეს –

ნაღდად ვიცი, ეგ აღარ მოგვეშვება.
კლიმი ჩაფიქრდა, მერე მერკულოვს მიუბრუნდა და უთხრა:
– ყველა საქმე გვერდზე გადადე. დღესვე უნდა ჩახვიდე კიევში

და ტიხონოვს შეხვდე...
ოლეგ ტიხონოვი უკრაინის რადაში თავდაცვისა და
უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარე იყო. მას ახლო
ურთიერთობა ჰქონდა კლიმთან და მისი კომპანიის
თანამფლობელიც იყო.
– რა გადავცე ტიხონოვს? – ჰკითხა მერკულოვმა.
– მოკლედ, არ ღირს ლოდინი – გეგეშიძე სასწრაფოდ უნდა

მოვიშოროთ თავიდან უშიშროებასა და გუსმანს მოევლება
– ცოტა ხანში გეგეშიძესთან ქურდები ჩავლენ. როგორც ვიცი,

სხადნიაკზე თხუთმეტი ქურდი მაინც მოიყრის თავს.
ტიხონოვისთვის კარგი შანსია. ამდენი ქურდის აყვანით მაგარ
აჩკოს დაიწერს მთავრობასთან . შეხვედრისას გააფრთხილე, რომ
ამ ინფორმაციის სანაცვლოდ გეგეშიძის თავს ვითხოვ.
არავითარი აყვანა, გეგეშიძე იქვე უნდა დაბრიდონ!... გასაგებია?
– გასაგებია, – თავი დაუქნია მერკულოვმა.
– ჰო კიდევ... – სწრაფად დაამატა კლიმმა, – ეს ოპერაცია

ცენტრალურმა აპარატმა უნდა ჩაატაროს. ხარკოვის ოლქის
მილიციაზე და პროკურატურაზე ბაზარი არც ღირს – იქაურობა
გეგეშიძეს ნაყიდი ჰყავს!.. ტიხონოვთან შეხვედრის შემდეგ
დამიკავშირდები და მის პასუხს მაცნობებ... ესეც გასაგებია?

– ჰო... ყველაფერი გავიგე.
– თუ გაიგე რაღას ელოდები? საქმეს მიხედე! – ცივად მოსხიპა
კლიმმა..
მერკულოვმა თავი დაუქნია. მერე ადგა და სწრაფი ნაბიჯით

გავიდა ოთახიდან.
***
– რა მოხდა, რამე შეიცვალა? – მისალმების შემდეგ ჰკითხა

ზურამ ლუკას.
– ხარკოვში ვერ შევიკრიბებოდით – იქ უკვე მზადაა ზასადა.

სხადნიაკზე შეგროვების საშუალებას მოგვცემდნენ და მერე
ყველას აგვყრიდნენ.
– საიდან იცი? – ჰკითხა ზურამ.
– სუფთად ვერ იმუშავეს – დროზე ადრე გაუბაზრდათ ოპერაცია

და გამაფრთხილეს.
– ვისგან უნდა გასულიყო სიტყვა? სხადნიაკის შესახებ მარტო

ქურდებმა იცოდნენ, – ჩაილაპარაკა ბუცამ.
– ვერ ხვდები? – მზერა გაუსწორა ლუკამ.
ზურამ და ბუცამ უხმოდ დაუქნიეს თავები.

– დღესვე შეძლებთ ქურდების შეკრებას, არ გვინდა ლიშნი
7/16/2019
ბაზარი. ხუთი-ექვსი კაციც გვეყოფა , სხვებს შემდეგ ჩავაყენებთ
საქმის კურსში. ის ორი ნაბიჭვარი აუცილებლად უნდა

მოიყვანოთ. ნუ ეტყვით, რომ სხადნიაკი მე მიკავშირდება. ეს
რომ გაიგონ, შეიძლება, აქაც ჩაგვიშვან! – განაგრძო ლუკამ, –
საღამოს შემეხმიანეთ და ადგილი მითხარით – ჩემს ხალხთან
ხარკოვში გამგზავრებაზე იქნებოდა საუბარი. მაგრამ, მათ

სიმშვიდეს უმალ მოეღო ბოლო, როდესაც მდინარის პირას
შეჩერებული მანქანიდან ლუკა, ჯაბა და ირაკლი გადმოვიდნენ.
– გამარჯობა, ქურდებო! – ლუკა ნახევარწრედ მდგარ ქურდებს

მიუახლოვდა, – რისთვის გინდოდათ ჩემი ნახვა?
– ის დოსიეები ყველას პრობლემას გვიქმნის. ძაღლები

გაცოფებულები დაეძებენ. ავიწროებენ ქურდებს, ფუჭდება
პალაჟენიე, – უპასუხა მარჩუკმა.
– შენ მეუბნები ამას?! – ცივად გახედა ლუკამ, – მეხსიერება ხომ

არ გღალატობს? თქვენ არ იყავით ჩამოსული ჩემთან და თქვენ
არ წამოწიეთ ბაზარი იმ დოსიეებზე?!
– ჩვენ მხოლოდ სლივას დანაბარები გადმოგეცით, – თქვა

– ესე იგი ფოსტალიონების პონტში იყავით?! მხოლოდ ქურდის
დანაბარები გადმომეცით და ეს საქმე თქვენ არაფრით
გეხებოდათ?!
– ბაზარს მიხედე! – ბრაზით მიუგო ციგანოვმა, – ქურდს

ელაპარაკები!
– პრეტენზია ის სიტყვა არ არის. გაფრთხილებთ: თავს თუ ვერ

გაიმართლებთ, აქედან ცოცხლები ვერ წახვალთ!
– რა პრეტენზია გაქვს, მგელო? – ჰკითხეს ქურდებმა.
– სლივათი დავიწყებ: თქვენ მითხარით, რომ სლივამ საქმეში

ჩართვა მთხოვა და იმ საქმის სანაცვლოდ მას მისცემდნენ იმ
დოსიეებს... ასე იყო თუ არა?
– ასე იყო, – უხალისოდ დაუდასტურეს მარჩუკმა და ციგანოვმა.

– ქურდებო, გჯერათ ამის?! – ქურდებს მიუბრუნდა ლუკა.
– ჯერ ამათ მოვუსმინოთ, – უპასუხეს მათ.
– მოვუსმინოთ, – განაგრძო ლუკამ, – ახლა მითხარით როდის და

სად შეხვდით სლივას?
– რეზბალნიცაში, – უპასუხა მარჩუკმა.

– ორივე იყავით შესულები?
– ჰო, – თავი დაუქნია ციგანოვმა.
– ვინ ესწრებოდა თქვენს შეხვედრას?
– არავინ... სლივას პირისპირ შევხვდით, – ჩაილაპარაკა
მარჩუკმა და ციგანოვმა ერთმანეთს გადახედეს. ბრალდება

საფუძვლიანი იყო – იმას, რომ ციხის საავადმყოფოში შესული
ქურდები სხვა ქურდებს არ შეხვდნენ, სხადნიაკზე არავინ
დაიჯერებდა.
– რა ჰქვია კაცს, რომელიც ქურდულ სხადნიაკზე ტყუილს
ამბობს?
მარჩუკმა და ციგანოვმა ისევ დუმილით უპასუხეს.
– მე გეტყვით, რაც ჰქვია – ბოზი! – ცივად თქვა ლუკამ, – მაგრამ,

ეს ყველაფერი არ არის. ამისთვის თითო პანღურს
ამოგარტყამდით და ნაბოზრებივით გაგყრიდით
სხადნიაკიდან!... – ამ სიტყვებთან ერთად ლუკამ ჯიბიდან
გრაგნილად დახვეული ბარათი ამოიღო და ციგანოვს გაუწოდა,
– შენ თვითონ წაიკითხე. იგორ სუმსკის ქსივაა. ერთი კვირის წინ
გამომიგზავნა რეზბალნიციდან, ხმამაღლა წაიკითხე, რომ
ყველამ გაიგოს, რას იწერება ქურდი კაცი ციხიდან!
7/16/2019
ციგანოვმა გრაგნილი გაშალაMglebi 5 - Gocha Manvelidze
და გაუბედავად შეუდგა კითხვას.
– „გამარჯობა, ქურდებო. ქსივას ლუკა გეგეშიძეს

სხადნიაკისთვის ვუგზავნი. ჩემი სიტყვა ასეთია: ბუტირკაში მე
და სლივა ერთად ვიჯექით. იქიდან ერთი ეტაპით გადავედით
შეხვდებოდნენ და ვერც დაებაზრებოდნენ. ჩემს სიტყვაზე

ყველგან ვაგებ პასუხს და ვამბობ, რომ ეგ ხალხი აქ არ ყოფილა
და სლივასაც არ შეხვედრია“.
– ასეა საქმე... – ლუკამ ბარათი ჩამოართვა ციგანოვს და ჯიბეში

ჩაიდო, – ვინმეს ეჭვი ხომ არ ეპარება, რომ ეს ნაღდად სუმსკის
ქსივაა?
– არა, – უპასუხეს ქურდებმა.
– ახლა რას იტყვით?! – მარჩუკსა და ციგანოვს მიუბრუნდა

ლუკა, – თუ სლივასგან არა, საიდან მოვიდა ის ბაზარი?
მარჩუკი უეცრად მოსწყდა ადგილს და გზატკეცილისკენ გაიქცა.
იგივე მოიმოქმედა ციგანოვმაც. მათ გაქცევას უმალ დაერთო

სროლა. პირველივე გასროლას მარჩუკის წაქცევა მოჰყვა.
ციგანოვმა კიდევ რამდენიმე მეტრის გარბენა მოასწრო, შემდეგ
კი მასაც წამოეწია ლუკას ნასროლი ტყვია. ლუკა ელვის
სისწრაფით წამოეწია წაქცეულებს. მარჩუკს ბეჭის ქვეშ
მოხვედროდა ტყვია, ის ხროტინებდა და წყლიდან ამოყვანილი
თევზივით აფჩენდა პირს. როგორც კი ლუკა დარწმუნდა, რომ
მისგან ვეღარაფერს მოისმენდა, თავი მიანება და წელში
დაჭრილი ციგანოვისკენ გადაინაცვლა:
– სლივა?.. ვინ მოაკვლევინა სლივა? – ჩაჰყვირა ლუკამ.
– მან... მალიშევმა...
– ვინ გააბაზრა სხადნიაკის ამბავი, რომელიც ხარკოვში უნდა

შემდგარიყო? – განაგრძო ლუკამ.
– კლიმმა... ჩვენ კიევთან კავშირი არ გვქონია... – დაიკვნესა

– ქურდებო, კიდევ გაინტერესებთ რამე? – უკან მიიხედა ლუკამ.
– არა, – უპასუხეს მათ.
– მოკვდი, ნაბიჭვარო! – ლუკამ ავად გააღრჭიალა კბილები და

ზედიზედ სამი ტყვია დაახალა მოკრუნჩხულ ციგანოვს.
***
„სხადნიაკიდან“ წამოსულ ლუკას კვლავ მოგონებები აეშალა.

თვითონაც ვერ მიხვდა, რატომ, მაგრამ, თავისდა
მოულოდნელად , ნაინა გაახსენდა და ისე მოუნდა მისი მშვიდი
ხმის გაგონება, მის ერთგულ, სიყვარულით სავსე თვალებში
ჩახედვა, რომ გული ტკივილისგან შეეკუმშა. მერე უცებ ეკა
გაახსენდა და სირცხვილისგან სახე აელეწა – ნაინას გახსენება
ღალატად ჩათვალა მაგრამ თავს მაინც ვერ მოერია: ნაინას
აწმყოს და თავის ცხოვრებაში ერთ-ერთი ყველაზე უბედური და

ტრაგიკული დღე ისე დეტალურად წარმოუდგა თვალწინ,
მთლიანად დაკარგა კონტროლი როგორც საკუთარ თავზე, ისე
დროსა და სივრცეზე და მთლიანად მიენდო მისთვის ამოუცნობ

ძალას.
„კიდევ კარგი, არავინ მხედავს“, – უმწეოდ გაიფიქრა მგელომ და

უცებ ისე რეალურად იგრძნო, როგორ ანჯღრევდა პატარა ნატო
და როგორ ეხვეწებოდა, დროზე ადექი, გამოფენაზე არ

დაგვაგვიანდესო, რომ მართლა შეეშინდა, არ დაჰგვიანებოდათ
ნატოს პირველ პერსონალურ გამოფენაზე, მომენტალურად
გამოფხიზლდა (ოღონდ, იქ, წარსულში) და შვილს დამშვიდება
დაუწყო, ჯერ ძალიან ადრეაო. მერე ოთახში ნაინა შემოვიდა და
ლუკას გულში საოცარი სითბო ჩაეღვარა.
***
– ადექი, – არ მოეშვა ნატო, – ადექი, თორემ დაგვაგვიანდება.
7/16/2019 ნატოს დანახვაზე ნაინამ მოჩვენებით შეიკრა
Mglebi 5 - Gocha Manvelidzeშუბლი და მკაცრი
ტონით ჰკითხა:
– რას აკეთებ აქ, ნატო?
მ მ ძ პ ს ხ მ ნ
– არ დავიგვიანებთ, ახლა კი – პირდაპირ სააბაზანოში , –

გაუღიმა ნაინამ და გოგონა საძინებელი ოთახიდან გაიყვანა.
ამჯერად ნატომ ნაინას ყველა მოთხოვნა შეასრულა: ისაუზმა,

საგანგებოდ დაივარცხნა გრძელი, ოქროსფერი თმა, ლამაზ
კაბაში გამოეწყო, შემდეგ კი ისევ გამოფენაზე ალაპარაკდა.
– კარგი, წავიდეთ, – დაეთანხმა ლუკა, რომელსაც თავადაც

გადასდებოდა გოგონას ხალისიანი განწყობა.
უკვე სახლიდან გამოდიოდნენ, როდესაც ნაინამ ლუკას ქამარზე

ჩამოკიდებული პისტოლეტი შენიშნა.
– ლუკა, იქნებ, სახლში დაგეტოვებინა იარაღი, – ნაინა ლოყით

,
ლოყაზე მიეკრა და ისე სთხოვა რომ მის სიტყვებს ნატომდე არ
მიუღწევია.
– მე შეჩვეული ვარ იარაღს და მის გარეშე ცუდად ვგრძნობ თავს,

– უპასუხა ლუკამ.
7/16/2019 – მაგრამ ჩვენ ხომ გამოფენაზეMglebi
მივდივართ . იქ უამრავი ადამიანი
მოიყრის თავს: სამხატვრო საზოგადოება, პრესა, ტელევიზია.

გთხოვ, ნურავის მისცემ საბაბს ახალი ჭორის ასაგორებლად.
ისედაც ათას საშინელებას ყვებიან შენზე, დადაზე და ელიაზე, –
– მაშინ, მეტი რაღა დამრჩენია. შენს პრესტიჟს

გავუფრთხილდები, – უპასუხა ლუკამ, ქამრიდან პისტოლეტი
ბუდესთან ერთად მოიხსნა და დერეფანში, ტუმბოს უჯრაში
ჩააგდო.
– გმადლობ, – გაუღიმა ნაინამ, – ორ წუთში ვიქნები მზად.
ეზოში გამოსვლისთანავე ლუკამ ჭიშკრის სიახლოვეს უცნობი

ავტომობილი შენიშნა. შავი ფერის „ჟიგული“ ჭიშკრის
პირდაპირ იდგა. ჩამუქებული მინები სალონში მყოფთა
გარჩევის საშუალებას არ იძლეოდა, მაგრამ ლუკამ მაინც შენიშნა
მძღოლის სილუეტი. კიდევ ორი მამაკაცი მანქანის სიახლოვეს
იდგა. ისინი დაჟინებით ათვალიერებდნენ სახლსა და ეზოს.
წამით მათი მზერა ლუკას თვალებს გადააწყდა. მან

ინსტინქტურად იგრძნო, რომ უცნობი მამაკაცებისა და მანქანის
გამოჩენა მასთან იყო დაკავშირებული.
– ახლავე სახლში დაბრუნდი! – სწრაფად დაუყვირა უკან
7/16/2019 დადევნებულ ნატოს, თვითონ კი 5ჭიშკარს
Mglebi მიუბრუნდა.
- Gocha Manvelidze
მამაკაცები უმალ გამოცოცხლდნენ, ელვის სისწრაფით

მოიმარჯვეს პისტოლეტი და მისკენ გამოქანდა.
„ნატო!“ – ელვასავით გაურბინა ლუკას გონებაში და, ვიდრე
ადგილზე დააბზრიალა, რამდენიმე ნაბიჯზე მოისროლა და

ძირს დასცა.
– მამაა! – განწირულად აღმოხდა ბავშვს, როდესაც მისი მხრიდან

გადმოხეთქილი სისხლის ნაკადი შენიშნა.
გოგონას კივილს თავდამსხმელთა მხრიდან კიდევ რამდენიმე

გასროლა მოჰყვა. ტყვიებმა ავი წივილით გაჰკვეთა სივრცე და
ლუკასა და ნატოს შორის ასფალტი მოციცქნა. ლუკა მაინც არ
შეეპუა მოზუზუნე ტყვიებს, ერთი ნახტომით დაფარა მათ
შორის არსებული მანძილი და ნატო ხელის კვრით შეაგდო
თავისი მანქანის ქვეშ. იმავ წამს მის ზურგს უკან
თავდამსხმელების ნაბიჯების ხმა გაისმა. ლუკა სწრაფად
შემობრუნდა, მძვინვარე მზერა მიაპყრო თავდამსხმელებს და

იყვირა:
– ბავშვს არაფერი დაუშავოთ, თქვენი დედაც!..

მათ არაფერი უპასუხეს, მხოლოდ სწრაფად შემართეს ორივე
7/16/2019 ხელით ჩაბღუჯული პისტოლეტები . Manvelidze
Mglebi 5 - Gocha
– „მორჩა! – გულისტკივილით გაუელვა ლუკას, – ახლა

სასხლეტს დაუშვებენ და... აფსუს, როგორ უბრალოდ
მომიხელთეს!..“
რომელსაც ორივე ხელით ეჭირა ლუკას პისტოლეტი და

უცნობებს უმიზნებდა.
თავდამსხმელებმა რეაგირება ვეღარ მოახერხეს. ნაინამ,

რომელიც შესანიშნავად ხვდებოდა, რაოდენ დიდი საფრთხე
ემუქრებოდათ ლუკასა და ნატოს, უყოყმანოდ დაუშვა
სასხლეტი. პირველმა ტყვიამ ერთ-ერთ თავდამსხმელს კისერში
გაუარა და ლუკას გვერდით, მიწაზე დასცა. მეორე
ინსტინქტურად იმ მხარეს შებრუნდა, საიდანაც სროლის ხმა

მოესმა და ზედიზედ მკერდსა და მუცელში მიიღო რამდენიმე
ტყვია. სასიკვდილოდ დაჭრილი თავდამსხმელი წაქცეულიც არ
იყო, რომ ლუკამ პირველ თავდამსხმელს პისტოლეტი
გამოჰგლიჯა ხელიდან, მის ბორგვას კეფაში გასროლით მოუღო
ბოლო და ნაინას უყვირა:
– სახლში! ახლავე სახლში შებრუნდი!
ნაინამ, რომელმაც ვერ გაიგო, რისთვის სთხოვდა ლუკა სახლში

7/16/2019 შებრუნებას, სწრაფად გამოხედა . 5 - Gocha Manvelidze
Mglebi
– სახლში! – ყვირილით გაიმეორა ლუკამ, მანქანის კაპოტს

მკერდით დაეყრდნო და ცეცხლი გახსნა შავი „ჟიგულის“
მიმართულებით, რომლის ფანჯრიდანაც ავისმომასწავებლად
ხელიდან გავარდნოდა და, ზურგით კედელზე მიყრდნობილი,

წონასწორობის შენარჩუნებას ცდილობდა. ამ დროს ავტომატმა
მეორედ იგრიალა. რამდენიმე ტყვია ერთად დაეძგერა ნაინას და
ძირს დასცა.
– შენი დედა, ნაბიჭვარო! – განწირული ხმით იყვირა ამ
სურათის ხილვით გააფთრებულმა ლუკამ, პისტოლეტის ტარს
ძლიერად მოუჭირა თითები და სროლით გაქანდა შავი
„ჟიგულისკენ“.
მძღოლმა უმალ შენიშნა მანქანას მოშორებული ლუკა, სწრაფად
შემოაბრუნა ავტომატი და მიზანში მისი ამოღება სცადა, მაგრამ,
უკვე გვიან იყო: ლუკამ, რომელიც სულ რამდენიმე ნაბიჯის
დაშორებით იმყოფებოდა მისგან, მიჯრით გაუხსნა ცეცხლი.

პირველმავე ტყვიამ მას საფეთქელი შეუნგრია და სამუდამოდ
დაადუმა. ყოველი შემთხვევისთვის, ლუკამ რამდენიმე ტყვია
კიდევ დაახალა. შემდეგ კი შებრუნდა და კიბისკენ გაიქცა, სადაც
ნაინა ეგულებოდა. ამ ორიოდე წამში, რომელიც მას მძღოლის
7/16/2019 დასაცხრილად დასჭირდა, ნაინას
Mglebi 5 ძალიან ბევრი სისხლი
- Gocha Manvelidze
დაეკარგა. ქალი სისხლის უზარმაზარ გუბეში იწვა და ოდნავ

შესამჩნევად ფეთქავდა.
– ნაინა ეს როგორ? – გაჭირვებით წარმოთქვა ლუკამ და
– მტკივა... – უღონოდ ამოიკვნესა ნაინამ, შემდეგ კი თვალები

გაახილა, აქეთ-იქით მიმოატარა დანისლული მზერა და
მისუსტებული ხმით იკითხა, – ნატო!.. სად არის ნატო?
– ნატო?! – ლუკამ სწრაფად მოძებნა მანქანის საბურავთან

მოკუნტული გოგონა, რომელიც შიშისგან გაფართოებული
თვალებით შესცქეროდა თავდამსხმელთა ტყვიით
დაცხრილულ გვამებს, – ნატოს არაფერი სჭირს, ნუ გეშინია,
გამაგრდი, ახლავე... – ამ სიტყვებთან ერთად ლუკამ ნაინას

მკლავი მოხვია, გაჭირვებით ასწია, მანქანასთან მიიყვანა და
წინა სავარძელზე დაუშვა. შემდეგ ნატოსთვისაც მოიცალა.
გოგონა მანქანაში ჩასვა. თვითონ საჭეს მიუჯდა და მანქანა
მთელი სისწრაფით მოსწყვიტა ადგილს.
გზაში ნაინა სულ უფრო და უფრო სუსტდებოდა . ლუკა

გრძნობდა ამას და, რამდენადაც შესაძლებელი იყო, სწრაფად
მიჰყავდა მანქანა, მაგრამ, მხარში მიყენებულმა ჭრილობამ და
სისხლდენამ სწრაფად შეახსენა თავი. ლუკას უკვე თვალთ
7/16/2019 უბნელდებოდა, როდესაც საავადმყოფოს მიადგა. მას სიჩქარის
დაგდება არც კი უცდია, ჯიქურ დაატაკა ჭიშკარს, გაანგრია და

მანქანა მიმღებ განყოფილებასთან შეაჩერა.
ასეთი სისწრაფით შემოვარდნილ მანქანას მაშინვე შემოეხვივნენ
ექიმები ამის შემდეგაც ვერ მოეგნენ გონს, პისტოლეტიდან

რამდენჯერმე გაისროლა ჰაერში.
ექიმები უმალ გამოფხიზლდნენ: ნაინა ფრთხილად

გადმოიყვანეს, საკაცეზე დააწვინეს და მიმღებ განყოფილებაში
შეიყვანეს. ლუკამ კი მანქანიდან ნატო გადმოიყვანა და საკაცეს
უკან მიჰყვა.
– რა შეგემთხვათ? ვინ ბრძანდებით? ეს ქალი ვინაა თქვენი?

რამდენი წლისაა?.. – კითხვები დააყარეს ლუკას მიმღები
განყოფილების თანამშრომლებმა .
– დაჭრილს მიხედეთ! – უხეშად შეუყვირა მან.
– დაჭრილს მიხედავენ, მანამდე კი ჩვენ მილიციას უნდა

ვაცნობოთ მომხდარის შესახებ. თანაც, თქვენც გჭირდებათ
სამედიცინო დახმარება, – უთხრა მიმღები განყოფილების
– უკან! – ყველასთვის მოულოდნელად იფეთქა ლუკამ და

უკან! ყველასთვის მოულოდნელად იფეთქა ლუკამ და
7/16/2019 მიახლოებული ექიმები მიზანში
Mglebi ამოიღო , – არავინ
მომიახლოვდეს, თორემ აქვე ავუგებ ანდერძს.
– ჩვენ თქვენი დახმარება გვინდა , – დაიბნა მედპერსონალი .
საავადმყოფოს თანამშრომლების ხელით ეცადა მისი თავიდან

მოშორება.
– მაგრამ... – ექიმებმა დაბნეული სახეებით გადახედეს

ერთმანეთს.
– ენა დაიმოკლეთ და მომისმინეთ! – უცვლელი ტონით

განაგრძო ლუკამ და პისტოლეტის ლულით უახლოეს კარზე
ანიშნა, – რა არის ამ კარს მიღმა?
– საორდინატორო , – უპასუხა ერთ-ერთმა ექიმმა.
– გააღეთ კარი! – კატეგორიულად მოითხოვა ლუკამ.
ერთ-ერთი ექიმი უმალ დაემორჩილა მის მოთხოვნას. კარს

მიღმა მცირე ზომის სამუშაო კაბინეტი იყო, სადაც არავინ
იმყოფებოდა.
– ოთახში შედი და ფანჯრისგან მოშორებით, ტახტზე დაჯექი.

ნუ გეშინია, ყველაფერი კარგად იქნება, – ლუკამ ნატო
7/16/2019
საორდინატოროში შეუშვა დაMglebi
კარი ისე მიხურა, რომ გოგონა
თვალთახედვის არეში ჰყოლოდა , შემდეგ კი ჯიბეში მობილური
ტელეფონი მოძებნა, ლარგოს დაუკავშირდა და სასწრაფოდ
საავადმყოფოში მოსვლა უბრძანა.
– გმადლობთ, მაგრამ, ვიდრე აქ ჩემი მეგობრები არ მოვლენ,

არაფერი შეიცვლება, – ოდნავ მოლბა ლუკა, – ახლა კი გთხოვთ,
დაჭრილს მიხედოთ, მისი გადარჩენისთვის არაფერს
დავიშურებ, სიცოცხლესაც კი...

***
სატელეფონო საუბრიდან რამდენიმე წუთი იქნებოდა გასული,

მიმღებ განყოფილებაში ლარგო, ჯაბა და „ვერშინის“ დაცვის
სამსახურის ოცამდე თანამშრომელი რომ გამოჩნდნენ.
„ვერშინის“ თანამშრომლებს უკან მილიციის ტერიტორიული
სამმართველოს წარმომადგენლებიც მოჰყვნენ.
ლარგოსა და ჯაბას გაქვავებულმა სახეებმა პირველივე

წამებიდან მიახვედრა ლუკა, რომ რაღაც მოხდა, მაგრამ, ვიდრე
ექიმმა საგულდაგულოდ არ დაუმუშავა ჭრილობა, არც ერთ
მათგანს სიტყვა არ დაუძრავს.
– ცუდი იარაა, ტყვია ჭრილობის სიღრმეშია ჩარჩენილი ,

სასწრაფო ოპერაციაა საჭირო, – ჭრილობის შესწავლისთანავე
თქვა ლარგოს მიერ გამოძახებულმა ქირურგმა .
– სისხლდენა შემიჩერეთ და ჭრილობა შემიხვიეთ.

ჯერჯერობით მხოლოდ ამით დავკმაყოფილდები , – მოკლედ
სისხლდენა შეუჩერა ლუკას, მხარზე მჭიდრო სახვევი დაადო და

მაშინვე გავიდა საორდინატოროდან.
– რა გაქვთ ჩემთვის სათქმელი? – ლუკა მძიმედ წამოჯდა

ტახტზე და ლარგოსა და ჯაბას შეხედა! – ვინ იყვნენ ისინი?
– წარმოდგენა არ გვაქვს. ჯერჯერობით მხოლოდ იმის თქმა

შეგვიძლია, რომ ჩვენ წინააღმდეგ ნამდვილი პროფესიონალები
მოქმედებდნენ და ისინი ადგილობრივები არ არიან.
ხარკოველებს შორის არავინ მეგულება ისეთი თავზე
ხელაღებული, ჩვენზე თავდასხმა რომ გაებედა. თანაც, აქ ჩვენ
არც გვყავს ასეთი მტრები, – უპასუხა ლარგომ.
– შენ არასოდეს გჩვევია ტყუილი. რას მიმალავ, ლარგო? –

ლუკას არ ესიამოვნა მეგობრის დაძაბული ხმა.
– საქმე ძალიან ცუდად არის. ახლა არ მინდოდა ამაზე საუბარი,
– ყოყმანით წამოიწყო ლარგომ.
– თქვი! – კატეგორიული ტონით მოითხოვა ლუკამ.
– ჩვენ წინააღმდეგ სერიოზული ძალა მოქმედებს. ელია
უკვალოდ გაქრა. ოფისში მხოლოდ მისი მცველების გვამები
აღმოვაჩინეთ. ყველა კეფაში გასროლითაა მოკლული. უკვალოდ
ქრ შ შ ნ ს მ სშ მ ს რ ს
პასუხად ლარგომ ჯიბიდან მცირე ზომის შეკვრა ამოიღო და

ლუკას ხელისგულზე თეთრი ფხვნილი წამოყარა .
– რა არის ეს? – ჰკითხა მან.
– ეს კოკაინია. ვიცი, რომ შენ ნარკოტიკების წინააღმდეგი ხარ,

მაგრამ, ეს ძალას შეგმატებს, – უპასუხა ლარგომ, – შეისუნთქე.
– ასეთი რა უნდა მითხრა, ლარგო? – ხმა ჩაეხლიჩა ლუკას.
– შეისუნთქე, – ლარგომ მაჯაზე მოუჭირა თითები და

ხელისგული სახესთან მიუტანა.
ლუკას წინააღმდეგობა არ გაუწევია. გრძნობდა, რომ ლარგო

მხოლოდ მისთვის ირჯებოდა. თავი დახარა და კოკაინი ღრმად
შეისუნთქა.
– უკეთ ხარ? – ჰკითხა ლარგომ, რომელსაც არ გამოჰპარვია მისი
მზერის შეცვლა.
– ჰო. ახლა კი მითხარი, კიდევ რა მოხდა?
7/16/2019 – გამაგრდი, ლუკა, – მძიმედ წამოიწყო
Mglebi 5 - Gocha ლარგომ
Manvelidze , – როგორც კი
შენზე თავდასხმის შესახებ შევიტყვეთ, მაშინვე დადას
დავუკავშირდით, თან გავაფრთხილეთ, რომ ფხიზლად
ყოფილიყო მაგრამ
– აქაც დაგვასწრეს იმ ნაბიჭვრებმა. ჩემთან საუბრის შემდეგ

დადა აქ წამოსასვლელად ჩაჯდა მანქანაში და აფეთქდა. ეს
შემთხვევითობა არ იყო, ვიღაცას წინასწარ ჰქონდა
ჩაფიქრებული მისი მოკვლა, ისევე, როგორც შენზე თავდასხმა.

– დადა დაიღუპა? – დაიხრიალა ლუკამ.
– არა, მაგრამ...
– რა, მაგრამ?! აღარ იტყვი სათქმელს? – იფეთქა ლუკამ.
– დადამ ორივე ფეხი დაკარგა. ახლა ის ამავე საავადმყოფოში

იმყოფება. ექიმები დარწმუნებულები არიან, რომ მის
გადარჩენას შეძლებენ, მაგრამ ფეხებს აღარაფერი ეშველება. ის
სამუდამოდ დახეიბრდა, – გაჭირვებით წარმოთქვა ლარგომ.
ლუკამ პირველი შოკის გადატანა ვერ მოასწრო, რომ

საორდინატოროს კარში სისხლის ლაქებით მოსვრილ ხალათში
გამოწყობილი ექიმი გამოჩნდა. ის უხმაუროდ შემოვიდა
კაბინეტში და დამნაშავის იერით ლუკას წინ შედგა.
7/16/2019 Mglebiლუკას
„ნაინა!“ – ელვასავით დაურბინა 5 - Gocha Manvelidze
, ინსტინქტურად
წამოიწია ტახტიდან, ექიმს საყელოში სწვდა, ძლიერად
შეანჯღრია და უყვირა:
– მაპატიეთ, მე მესმის თქვენი, მაგრამ ვერაფრით შევძელი მისი

დახმარება, ქალი გარდაიცვალა, – ჩავარდნილი ხმით თქვა
ექიმმა.
– წადი, ახლავე წადი! – სწრაფად უთხრა ექიმს ლარგომ და

ლუკას შესაკავებლად მოემზადა, მაგრამ, აფეთქება აღარ
მომხდარა – ლუკა უღონოდ დაეშვა ტახტზე და თავი დახარა.
– მაპატიეთ, – დაუფარავი გულისტკივილით გაიმეორა ექიმმა

და მაშინვე გაეცალა საორდინატოროს .
ოთახში ჩამოწოლილმა მდუმარებამ, რომელსაც მხოლოდ ნატოს
გულამოსკვნილი ქვითინი არღვევდა, ათიოდე წუთს გასტანა.
ლარგო და ჯაბა მოთმინებით ელოდნენ, რას მოიმოქმედებდა
ლუკა. ის კი დუმდა. ბოლოს ლუკამ მაინც შეძლო ძალის
მოკრება, თავი ასწია, ჯაბას ამღვრეული თვალებით შეხედა და
თქვა:
– ჯაბა, ნატო აქედან უნდა წაიყვანო!

– ახლა ვერ მიგატოვებ, ლუკა. ჩვენი ხალხი აქ არის. ნატოზე
ზრუნვას მათ დავავალებ, მე კი შენთან დავრჩები, –

შეეწინააღმდეგა ჯაბა.
რ შ ნ რ რ ს ნ ბნ ს მ ხს რ რ მშ ნ
რამდენიმესაათიანი რთული ოპერაციის შემდეგ დადა

რეანიმაციის განყოფილების პალატაში გადაიყვანეს.
ლუკასთვის უკვე ცნობილი იყო, რომ მან სამუდამოდ დაკარგა
ფეხები; შემდეგ კი გაირკვა, რომ ექიმებმა მას მხედველობაც ვერ

შეუნარჩუნეს.
ლუკა ხანგრძლივი დროის განმავლობაში იდგა დადას

საწოლთან და ფეხებმოკვეთილ და სახვევებით დაფარულ
სხეულში ბავშვობის მეგობრის ამოცნობას ცდილობდა.

– რას გრძნობს ახლა? ტკივილი ხომ არ აწუხებს? – ექიმს
მიუბრუნდა ლუკა.
– არა, ის კომაშია. ჩვენ მხოლოდ ხელსაწყოებით
ვაკონტროლებთ მის მდგომარეობას, – უპასუხა ექიმმა და

სარეანიმაციო ხელსაწყოებზე ანიშნა.
– როდემდე იქნება ასე?
– ჯერჯერობით ვერაფერს გეტყვით, მაგრამ, ტკივილს მაინც არ
დავატანჯვინებთ. როგორც კი ტკივილის ნიშნებს შევნიშნავთ,
მორფინს ან სხვა ტკივილგამაყუჩებელ საშუალებას
გავუკეთებთ.
რ მ ნ მ წ მ ჩ ქრ შ მ ჰ ხ
– აქვე, – შემინულ კარადაზე ანიშნა ექიმმა.
შემდეგ კი ისეთი რამ მოხდა, რასაც არც ლარგო და არც ექიმი არ

ელოდნენ: ლუკა შემინულ კარადას მიუახლოვდა, კარი გააღო,
თაროდან მთელი ბღუჯა მორფინის ამპულები და შპრიცი
გამოიღო, ექიმს მიაჩეჩა და ყინულივით ცივი ხმით უბრძანა:
– ამ მორფინს თქვენს პაციენტს გაუკეთებთ!
– რა ბრძანეთ? – გაოგნდა ექიმი, – ეს ხომ სასიკვდილო დოზაა,

პაციენტი დაუყოვნებლივ მოკვდება.
– გააკეთე, რაც გითხარი! – დაიხრიალა ლუკამ და ექიმს

პისტოლეტის ლულა საფეთქელზე მიაბჯინა.
– ლუკა, რას აპირებ? – გაჭირვებით წარმოთქვა ლარგომ.

– შენ რა, გინდა, რომ დადას საფეთქელში დავახალო ტყვია და
ისე მოვკლა? – ბრაზით გახედა ლუკამ.
– არა...
7/16/2019
– მაშინ, გაჩუმდი! – ლუკამ თითის სწრაფი მოძრაობით შემართა
პისტოლეტის ჩახმახი და ექიმთან ლაპარაკი განაგრძო, –

მოსაფიქრებელ დროს არ გაძლევ – ან ახლავე გაუკეთებ მორფს,
ან შუბლში ტყვიას მიიღებ!
შპრიცში ამოიღო და საწოლისკენ დაიხარა, დადას წამალი

ვენაში შეუშხაპუნა და მზერა სარეანიმაციო ხელსაწყოებზე
გადაიტანა.
ოციოდე წამის შემდეგ პულსის მაჩვენებელმა სწრაფად დაიწყო

ვარდნა. სულ მალე კი ხელსაწყოს ეკრანზე გრძელი ზოლი
გაიჭიმა და პალატაში უსიამოვნო ზუმერი გაისმა, რითაც
ხელსაწყო იუწყებოდა, რომ პაციენტი კრიტიკულ
მდგომარეობაში იმყოფებოდა.
– ეს რა ქენი, ლუკა? – ძლივს წარმოთქვა ლარგომ, როდესაც
დადამ სუნთქვა შეწყვიტა.
– მე ბავშვობიდან ვიცნობდი დადას და ვიცი, როგორ
გადაწყვეტილებასაც მიიღებდა, ამის საშუალება რომ ჰქონოდა.

ის ქურდი იყო და სხვანაირად ცხოვრებას არასოდეს
ისურვებდა, – უპასუხა ლუკამ, შემდეგ კი დადასკენ დაიხარა,
შუბლზე მოეფერა და ჩურჩულით თქვა – მაპატიე, დადა,
...
მხოლოდ ამის გაკეთება შევძელი შენთვის
7/16/2019 *** Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
დაჯგუფების წევრები გაოგნებულები იყვნენ ლუკას

უმოქმედობით. ვინ გამოგზავნა იდუმალი თავდამსხმელები,
თვით ლუკა შემთხვევით გადაურჩა სიკვდილს, მაგრამ მასზე

თავდასხმამ ნაინა შეიწირა, სრულიად უდანაშაულო ქალი,
რომელიც ყველას უყვარდა. სასწრაფო და გადამწყვეტი
მოქმედების ნაცვლად, ლუკა მთელ დროს ნაინასა და დადას

კუბოებთან ატარებდა და ახლოს არავის იკარებდა. ბოლოს
ლუკა ლარგოს მიუბრუნდა:
– შენს განკარგულებაში ხუთი დღეა. ვიცი, ძნელი იქნება, მაგრამ,

.
მეტ დროს ვერ მოგცემ ხუთი დღის შემდეგ ყველა კითხვაზე
უნდა გამცე პასუხი, – თქვა მან.
ეს იყო და ეს. ლარგო უსიტყვოდ შებრუნდა, თავის მანქანაში

ჩაჯდა და სადღაც გაემგზავრა. მას შემდეგ ის ლუკას სიახლოვეს
.
ერთხელაც არ გამოჩენილა
***
ბოლო ორი დღე-ღამე ლუკამ სრულ მარტოობაში გაატარა. ორმა

კუბომ, რომლებიც სასტუმრო ოთახში ესვენა, მთელი მისი
ცხოვრება საშინელ წყვდიადში ჩაძირა. ამ კუბოების გარდა ის
7/16/2019 ვერავის და ვერაფერს ამჩნევდა ; ვერც
Mglebi დაჯგუფების
5 - Gocha Manvelidze წევრებს,
რომლებიც გაფაციცებით იცავდნენ სახლსა და მის მისადგომებს
და ვერც იმ მრავალრიცხოვან ნაცნობ-მეგობრებს, რომლებიც
ცხოვრობდა და სკოლაში მასთან ერთად დადიოდა; ხედავდა

დადას, რომელიც ბრაზით აღსავსე ესწრებოდა მის
სასამართლოს; შემდეგ დადას სახეს ნაინა ცვლიდა და ტკივილი
.
ახალი ძალით ურბენდა მის გონებასა და სხეულს მეხსიერება
თავისთავად აცოცხლებდა ყოველ დღეს, საათსა და წუთს,
რომელიც მასთან ერთად ჰქონდა გატარებული. მაგრამ ბოლოს
კოკაინის მოქმედება სუსტდებოდა და ლუკა რეალობას
უბრუნდებოდა – სასტუმრო ოთახს, სადაც ორი შავი კუბო იდგა
და ნაცნობ-მეგობართა მისკენ მომართულ, გაქვავებულ მზერას.
რეალობა კი იმდენად საზარელი იყო, რომ ლუკა მაშინვე
იღებდა ჯიბიდან კოკაინის მოზრდილ შეკვრას, ყნოსავდა და
ისევ წარსულის სურათებს უბრუნდებოდა.
შუაღამე კარგა ხნის გადაცილებული იყო, როდესაც

დაჯგუფების წევრებმა ლუკას სიმშვიდე დაურღვიეს.
– რა გინდათ? – ლუკამ მძიმედ ასწია თავი.
– . 344/645
ახლახან ტელეფონით დაგვიკავშირდნენ ქურდებს შენთან
შეხვედრა უნდათ, – უპასუხეს დაჯგუფების წევრებმა.
– აქ მოვიდნენ, – ჩაილაპარაკა ლუკამ.
– აქ ვერ მოვლენ.
– გორკის პარკში, რესტორან „იანტარში“ აქვთ დანიშნული

სხადნიაკი.
– სხადნიაკი – გაუკვირდა ლუკას.
– ჰო, სხადნიაკზე გიწვევენ.
***
რესტორან „იანტარში“ ლუკას ხუთი ქურდი დახვდა. მათ შორის
მისი ძველი ნაცნობები – ვოლინა და კრასნოდარელი ქურდი,

იგორ სამოილოვიც იყვნენ. ქურდები დუმილით შეხვდნენ
შემოსულ ლუკას. მან აუჩქარებლად შეათვალიერა ისინი,
შემდეგ ვოლინას პირისპირ მაგიდას მიუჯდა და იკითხა:
– რისთვის დამიბარეთ აქ?

– დადა მძიმე დანაკარგია ჩვენთვის. ჩვენ კი დღესაც არ ვიცით,
ვინ და რისთვის მოკლა ჩვენი ძმა. იქნებ, შენ გაგვცე ამ კითხვაზე
პასუხი, – ცივი ხმით წამოიწყო იგორმა.
მე არ ვიცი, ვინ იყვნენ ისინი. როდესაც გავარკვევ, თქვენც
7/16/2019 შეიტყობთ მათ სახელებს, – უპასუხა ლუკამ
Mglebi 5 - Gocha .
Manvelidze
– დადა იმათ მოკლეს? – ხმას აუწია იგორმა.
– მშვიდად, იგორ. ჩვენ საჩხუბრად არ შევკრებილვართ, –

ჩაურთო ვოლინამ, – ლუკა გეკითხება და უპასუხე, რა
პრეტენზია გაქვს მასთან.
– ეს უბრალოდ პრეტენზია არ არის. მან დადა მოკლა! – ბრაზით

იყვირა იგორმა, – ექიმი აიძულა, რომ მისთვის მორფის
სასიკვდილო დოზა გაეკეთებინა.
ნათქვამს ქურდებზე განსაკუთრებული შთაბეჭდილება არ

მოუხდენია, რამაც ლუკა მიახვედრა, რომ მათ უკვე ესაუბრათ
ამაზე და, შესაძლოა, მისთვის განაჩენიც კი ჰქონოდათ
გამოტანილი.
– მე და დადა ხუთი წელი ერთ ზონაში ვისხედით. ასეც რომ არ
ყოფილიყო, არავინ და არასდროს შეგარჩენდა ქურდის

მოკვლას! – ყვირილით დაასრულა იგორმა.
– შენც ასე ფიქრობ? – ვოლინას გახედა ლუკამ.
– ამ შემთხვევაში ჩემი პირადი აზრი არაფერს წყვეტს. იმ ექიმს

კი მეც ველაპარაკე, – უპასუხა მან.
– რას ხლართავთ ? – ყველასთვის მოულოდნელად იფეთქა
ლუკამ, – ჩემთან რატომ არ მოხვედით? მე რატომ არ მკითხეთ?
მ ქ მს ჩ მზ მ რ ქ ს ჩ მზ მ
– მართალი თქვა. მე ვაიძულე, რომ დადასთვის მორფის

სასიკვდილო დოზა გაეკეთებინა, – უპასუხა ლუკამ.
– ესე იგი, მართალი ყოფილა! – მოზეიმე ხმით შესძახა იგორმა.
– ეს რამ გაგაკეთებინა, ლუკა? – აღმოხდა ვოლინას, – ხვდები, რა

ჩაიდინე? შენ ხომ ქურდი მოკალი!
– რომელი იცნობდით ჩემზე უკეთ დადას და ჩემზე მეტად

რომელს გეტკინათ მისი დაღუპვით გული? – კბილები
გააღრჭიალა ლუკამ.
– მით უმეტეს, – განაგრძო ვოლინამ, – მე კარგად ვიცი, როგორი

მეგობრობაც გაკავშირებდათ და სწორედ ამიტომაც მაოცებს
შენი საქციელი.
– ასე ნუ ფიქრობ. ეს კითხვა არც უნდა დაგესვათ ჩემთვის. რას

გააკეთებდით, ჩემ ადგილზე რომ ყოფილიყავით და თქვენ
წინაშე მხედველობადაკარგული და სამუდამოდ
დახეიბრებული დადა ყოფილიყო? – ლუკამ სწრაფი მზერა
მოავლო ქურდებს.
– არაფერს არ მოვიმოქმედებდი. უბრალოდ, მის
გამოჯანმრთელებას დაველოდებოდი, – უპასუხა ვოლინამ.
მანქანაში ნაღმის ჩადების განკარგულება გასცა. მე მხოლოდ ის

ტკივილი ავაცილე, გონებაზე მოსვლის შემდეგ რომ იგრძნობდა.
ამისთვის მხოლოდ საკუთარი თავის წინაშე ვაგებ პასუხს და ამ
.
თემაზე საუბრის გაგრძელებასაც აღარ ვაპირებ თქვენ თვითონ
თუ ვერ ხვდებით, მე გეტყვით: რკინისა არ ვარ და აქ ყოფნის არც
სურვილი მაქვს და არც ძალა.
– ძალიან ბევრს იღებ თავზე, – შეუღრინა იგორმა, – ეს პირადი

. ,
საქმე არ არის ჩვენ არ გვაინტერესებს როგორ და რამდენ წელს
ძმაკაცობდით შენ და დადა. მე ჯერჯერობით არაფერი ვიცი
დადას სიკვდილის მიზეზებზე, მაგრამ დარწმუნებული ვარ,
ყველაფერი შენი დამსახურებით მოხდა. შენ სიკვდილი გდევს.
სადაც კი ფეხი დადგი, ყველგან სისხლი დაიღვარა და ყველგან
ვიღაც მოკვდა.
– ჩემი ცხოვრება შენ არ გეხება. თუ საჭიროდ მივიჩნევ, ხვალ

ისევ დავღვრი სისხლს და, ვისაც გული ერჩის, გაბედოს და
პრეტენზია წამომიყენოს ! – მზერა გაუსწორა ლუკამ.
– ეს შენი პირადი საქმე არ არის. შენ ქურდზე ასწიე ხელი.
7/16/2019
ქურდების გადაწყვეტილებისMglebi
გარეშე5 - Gocha Manvelidze
არავის აქვს მისი მოკვლის
უფლება მით უმეტეს, არიფს, – სკამიდან წამოიწია იგორი.
– ეგ მანამდე უნდა გაგერკვია, სანამ აქ მომიწვევდი, მე ქურდი

ვარ!
– ქურდი? – აშკარად დაიბნა იგორი.
ცნობა სხვა ქურდებისთვისაც მოულოდნელი აღმოჩნდა. ყველამ

ვოლინას შეხედა, რომელიც ყველაზე უკეთ იცნობდა ლუკას.
არაოფიციალურ ნათლობას, რომელზეც ბერომ ლუკა ქურდად
დაასახელა, მხოლოდ ვოლინა და დადა ესწრებოდნენ. დადა
მკვდარი იყო და ახლა ვოლინას რომ ეთქვა უარი, ქურდები
ცოცხალს არ დატოვებდნენ ლუკას. მაგრამ, ვოლინას მთელი
ცხოვრება ღირსეულად ჰქონდა გატარებული და ახლაც არ
აპირებდა თავისი პრინციპებისთვის ღალატს.
– ლუკა ქურდია, – დაადასტურა ვოლინამ, – მან ბეროსგან

მიიღო ეს წოდება და ამას მე და დადა ვესწრებოდით. თუ
რომელიმე არ ეთანხმებით ამ გადაწყვეტილებას, შეგიძლიათ,
სხადნიაკი მოაწყოთ, მაგრამ, ახლა ის აქ ქურდი კაცის ყველა
უფლებით სარგებლობს.
– აქამდე რატომ არ თქვი ამის შესახებ? – უკმაყოფილოდ ჰკითხა
იგორმა.
– მე მხოლოდ ახლა შევიტყვე ამის შესახებ, – გახედა ვოლინამ.
– ეს ბევრ რამეს ცვლის, – ჩაილაპარაკა იგორმა და სკამს

დაუბრუნდა.
– ეს არაფერს ცვლის. დადას მომავალი, როგორც მეგობარმა, ისე
გადავწყვიტე. რომელიმე თქვენგანს რომ მოემოქმედებინა ეს,

სიტყვასაც არ დავძრავდი; პირიქით, მადლობასაც კი
გადაგიხდიდით ასეთი ტვირთის ზიდვისთვის, – ლუკამ
პაუზის შემდეგ ჰკითხა, – კიდევ რა გაინტერესებთ?
ქურდებმა ერთმანეთს გადახედეს.

– ამაზე ბაზარი დამთავრებულია, – პაუზის შემდეგ უპასუხა
იგორმა, – ჩვენ მხოლოდ ის გვაინტერესებს, რით და როგორ
შეგვიძლია შენი დახმარება?
– ჯერჯერობით არაფრით. მე წარმოდგენაც არ მაქვს, ვინ იყვნენ

ისინი, – უპასუხა ლუკამ, – მაგრამ, რამდენიმე დღეში ჩვენ ყველა
კითხვაზე გვექნება პასუხი და მაშინ მართლა დამჭირდება
თქვენი დახმარება.
***
... ლუკა უცბად დაუბრუნდა რეალობას, თითქოს ხელი ჰკრეს და
გამოაღვიძეს, მაგრამ, ნაინასა და დადას სახეები დიდხანს არ
შ რ ბ ნ მ მ ხს ნ ბ მ ს რ
დაარწმუნა, რომ ახლა განსაკუთრებით ფრთხილად უნდა

ყოფილიყო, რადგან, ღალატი და თავდასხმა ყოველ წუთს და
ყოველი მხრიდან იყო მოსალოდნელი . ეს რომ გააცნობიერა,
რაღაცნაირად, იგრძნო, რომ ნაინასა და დადას ზმანება
ერთგვარი გაფრთხილება იყო.
***
მალიშევის სამუშაო დღე ტრადიციულად დაიწყო. მდივანმა
ყავასთან ერთად დღის ოპერატიული ანგარიში შეუტანა

კაბინეტში. მალიშევმა ყავა მოსვა და ანგარიშის შესწავლას
შეუდგა. ანგარიშში შეტანილი იყო ყველა მნიშვნელოვანი
შემთხვევა, რომელიც ქვეყანაში განვლილი დღე-ღამის
განმავლობაში მოხდა. მალიშევს არაფერი ეჩვენა ისეთი
მნიშვნელოვანი, რითაც, შესაძლოა , მისი უწყება
დაინტერესებულიყო. სიის ბოლოს კი...
„გამთენიისას მოსკოვი-მინსკის გზატკეცილის სიახლოვეს

აღმოჩენილია დახლოებით ორმოცდახუთი-ორმოცდაშვიდი
წლის ორი მამაკაცის გვამი. ორივე მამაკაცი მოკლულია
7/16/2019 ცეცხლსასროლი იარაღით. დათვალიერებისას
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze პირადობის
დამადასტურებელი საბუთები არც ერთს არ აღმოაჩნდა.

გარეგნული ნიშნებით ისინი კრიმინალური სამყაროს
– მზად იყავი, რამდენიმე წუთში მოსკოვი-მინსკის

გზატკეცილზე გავდივართ!
დღის მიწურულს მალიშევი თავისი ხელმძღვანელის წინაშე

პირველადი ანგარიშით წარდგა.
გენერალმა აუჩქარებლად გადაათვალიერა ოპერატიულ
მონაცემებზე დართული ფოტოსურათები, რომლებზეც
სხვადასხვა მდგომარეობაში გაშეშებული მარჩუკისა და
ციგანოვის გვამები და სისხლის გუბეები იყო აღბეჭდილი.
– რას იტყვი ამაზე, ბორია?! – გენერალმა ფოტოსურათები
საქაღალდეში დააბრუნა და გამჭოლი მზერა მიაპყრო მალიშევს,
– როგორ დაიხოცნენ ეს სუბიექტები?! თავი მოიკლეს თუ
ერთმანეთი ამოხოცეს?!
– ივან მიხაილოვიჩ... – ყოყმანით წამოიწყო მალიშევმა.
– კმარა!.. – გენერალმა მუშტი დაჰკრა მაგიდას, – თავის

მართლების საშუალებას აღარ მოგცემ. შენ უკვე ყველა
არსებული ლიმიტი ამოწურე! დაწვრილებით ამიხსენი, რა
7/16/2019 მოხდა ვოლგის პირას?! Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– მარჩუკისა და ციგანოვის გვამები დილით მეთევზეებმა

მ ჩ ნ ს ჩ მ ქმ ს ს სშ მ ხ ს ზ
– „მურის“ (მოსკოვის სისხლის სამართლის სამძებრო) რას

გამოაპარებ! – ჩაილაპარაკა მალიშევმა.
– ეგ ორი სუბიექტი მილიციასთანაც ხომ არ თანამშრომლობდა ?
– განაგრძო გენერალმა.
– ოფიციალურად – არა. ისე კი, რა მოგახსენოთ. ზოგადად,

ცნობილია, რომ ერთხელ გაყიდული მეორედ უფრო იაფად
იყიდება. მარჩუკი და ციგანოვი „ეფესბემ“ გადმოიბირა, მაგრამ,
მანამდეც გვქონდა ინფორმაცია, რომ მათ გარკვეული
კონტაქტები ჰქონდათ მოსკოვის მილიციასთან.
– „მურის“ თანამშრომლებს არ გაუკვირდათ ორი კრიმინალის

მკვლელობის ადგილზე ოპერატიული სამმართველოს
პოლკოვნიკის გამოჩენა?
– თავისთავად ცხადია, გაუკვირდებოდათ, მაგრამ, არაფრით
გამოუხატავთ. მათ იციან, რომ არ ღირს „ეფესბესთვის“
ზედმეტი კითხვების დასმა, – თქვა მალიშევმა.
– აჩქარდი, ბორია, იქ არ უნდა მისულიყავი. არ ღირს ამ
7/16/2019
საქმესთან ჩვენი უწყების დაკავშირება . ბუნებრივია, რომ
მკვლელობის ფაქტზე სისხლის სამართლის საქმეს „მური“

აღძრავს. მე უკვე ვხვდები, რა საუბრებიც მიმდინარეობს მათ
– იმუშაონ, ჩვენ მაინც ვერ მოგვაბამენ ამ საქმეს, – მშვიდად

– ნუ აჩქარდები. ჩვენ ჯერ არ ვიცით, რა მიმართულებით წავა
ძიება! – უკმაყოფილოდ გახედა გენერალმა, – მე შენი იმედი

აღარ მაქვს, ბორია!.. არ ვიცი, კიდევ სად და რაში დაუშვი
შეცდომა. შენ უკვე დაკარგე ერთი ოპერატიული აგენტი... –
ჟურნალისტ გრომოვზე მომხდარი წარუმატებელი თავდასხმა
გაიხსენა გენერალმა, – იმ საქმეს „მური“ იძიებს, ისევე, როგორც
რიბკინის გაქრობის საქმეს. მათ ჯერ ვერ გაარკვიეს, რომ
გრომოვზე თავდასხმისას დაღუპული პიროვნება შენი „ოპერი“
იყო. მაგრამ, მე კარგად ვიცი, როგორც უძღვება „მური“ თავის
საქმეებს. მით უმეტეს, იმ შემთხვევაში, როდესაც „ეფესბესთვის“
კბილის გაკვრის შესაძლებლობა ეძლევა. აქამდე გიმართლებდა,
შენ მიმართ არავის გამოუთქვამს პრეტენზია, მაგრამ, ეს იმას არ
ნიშნავს, რომ ხვალაც ასე იქნება. შენ იმაზე ღრმად შეტოპე,
ვიდრე შენი მდგომარეობის ადამიანისთვისაა დასაშვები. მე
ერთხელ უკვე გაგაფრთხილე, რომ ყველა ოპერაცია ჩემთან
შეგეთანხმებინა და შენ არ შეისმინე. დღეს კი პირდაპირ
შეგეთანხმებინა და შენ არ შეისმინე. დღეს კი პირდაპირ
7/16/2019 გიბრძანებ: არც ერთი ნაბიჯიMglebi
ჩემი5 -ნებართვის
Gocha Manvelidze გარეშე!.. თუ ისევ
არ შეისმენ, გაფრთხილებ, რომ სამხრეებთან და

ნ მ ბ ბ ს ნ რ ს რ !
– თავისთავად გასაგებია, რომ ორივეს გეგეშიძემ მოუღო ბოლო!

– სწრაფად უპასუხა მალიშევმა.
– შემთხვევის ადგილის დათვალიერების შესაძლებლობა თუ
გქონდა?
– მქონდა... ჩემი აზრით, იქ ათიდან თხუთმეტ პიროვნებამდე
მაინც იმყოფებოდა. მკვლელობის ადგილი საგანგებოდ
შეარჩიეს – გზატკეცილიდან საკმაოდ მოშორებით. ახლომახლო
არავინ სახლობს. ადგილმდებარეობა გაუვალია. იმ
ტერიტორიაზე არათუ ღამით, დღისითაც კი იშვიათად გაივლის
ვინმე. ეს ხალხი რამდენიმე მანქანით მივიდა იქ. შეგროვდნენ,
ზედმეტი ხმაურის გარეშე გაისტუმრეს საიქიოს მარჩუკი და
ციგანოვი, შემდეგ კი მშვიდად გაეცალნენ იქაურობას.
– ბრძოლის კვალი თუ შენიშნე? – ჰკითხა გენერალმა.
– არა, სუფთა ნამუშევარი იყო. ისეთი შთაბეჭდილება შემექმნა,

რომ მარჩუკი და ციგანოვი ვერც კი ხვდებოდნენ, რისთვის
მიიყვანეს მდინარის ნაპირას. მარჩუკი ზურგში მოხვედრილი
ერთი ტყვიით არის მკვდარი. ციგანოვს ერთი ტყვია ფეხში
მოხვდა და ისიც ზურგიდან იყო ნასროლი, სასიკვდილო
ჭრილობები კი მწოლიარეს მიაყენეს...
– მანამდე კი მკვლელი ყველაფერს გამოჰკითხავდა, რაც მას

აინტერესებდა.
– სავარაუდოდ, – დაეთანხმა მალიშევი.
– გამოდის, რომ მკვლელობები გაგრძელდება!.. – შენიშნა

– გაგრძელდება?! – დაძაბული სახით შეხედა მალიშევმა.
– გაგრძელდება!.. და, იცი რატომ?! იმიტომ, რომ დღემდე ვერ

ისწავლე საქმისთვის საჭირო ხალხის შერჩევა!.. ვიღაცის
სიძეობა და ვიღაცის ძმისშვილობა საკმარისი არ არის
სერიოზული თანამდებობის დასაკავებლად. მე თვითონ, შენს
უშუალო ხელმძღვანელს, არ მომწონდა შენი ოპერატიულ
სამმართველოში ყოფნა. შენთვის შანსის მოცემა მინდოდა.
მინდოდა, დაგემტკიცებინა, რომ ტყუილად არ ტკეპნიდი
სავარძელს. იმედი მქონდა, რომ, ბუნებრივი ავანტიურიზმიდან
გამომდინარე, სხვა ავანტიურისტებთან საერთო ენის გამონახვას
მოახერხებდი, მაგრამ, ესეც ვერ შეძელი. ნაძირლების მთელი
არმიიდან, ყველაზე მაგარ კრეტინებზე შეაჩერე არჩევანი,
ოპერაციის შენი ნაწილი მთლიანად ჩააფლავე და ჩვენი
საბოლოო მიზნის მიღწევაც ეჭვის ქვეშ დააყენე!..
– მიზეზი?! გეგეშიძე განსაკუთრებით არასდროს იწუხებდა

თავს მიზეზების ძებნით. ის დიდი ხანია, ემტერებოდა მარჩუკსა
და ციგანოვს. შესაფერისი დრო გამონახა და დახოცა.
– ცდები... ისევ ცდები!.. – უკმაყოფილოდ განაგრძო გენერალმა,

– მაგ ორი იდიოტის დასახოცად გეგეშიძეს თხუთმეტი კაცი არ
დასჭირდებოდა. ასეთ თავყრილობაში მხოლოდ ერთს –
ქურდულ „სხადნიაკს“ ვხედავ!... გეთანხმები, რომ გეგეშიძეს
მართლაც ექნებოდა მათი საიქიოში გამწესების სურვილი,
მაგრამ, რეალური მიზეზის გარეშე ის ამას არ გააკეთებდა!.. და
ეს მიზეზი შენ მიეცი!..
– მე?! – დაიბნა მალიშევი, – რას ამბობთ, ივან მიხაილოვიჩ?!
– რა იცი ქურდული თავყრილობის შესახებ, რომელიც ხარკოვში

უნდა შემდგარიყო?! – მკაცრად ჰკითხა გენერალმა.
– მარჩუკსა და ციგანოვს მე ვუბრძანე, გეგეშიძეს ქურდების

წრეში შეხვედროდნენ, მაგრამ, გეგეშიძემ უარი თქვა მოსკოვში
ჩამოსვლაზე და ქურდები უკრაინაში მიიწვია.

– დავიწყოთ იქიდან, რომ მე არაფერი ვიცოდი ამის შესახებ.
თუმცა, ეს არაფერია იმასთან შედარებით, რასაც შემდეგ გეტყვი.
ვის აცნობე ამის შესახებ?!
მალიშევმა სწრაფად გადახედა დოკუმენტს. ეს იყო საერთო

ცირკულარი – დოკუმენტი, რომელიც ერთნაირად იგზავნებოდა
შინაგან საქმეთა სამინისტროში, პროკურატურასა და
უშიშროების ფედერალურ სამსახურში. ამ დოკუმენტით
უკრაინის შინაგან საქმეთა სამინისტრო იუწყებოდა, რომ
უახლოეს მომავალში ხარკოვში უნდა შემდგარიყო კანონიერი
ქურდების თავყრილობა, რომელშიც რუსეთის თხუთმეტამდე
მოქალაქეს უნდა მიეღო მონაწილეობა. შემდეგ კი უკრაინის
მხარე ითხოვდა ოპერატიულ ინფორმაციას – ნებისმიერ
მონაცემს, რომელიც ამ შეხვედრის შესახებ გააჩნდა რუსეთს.
– რას იტყვი ამაზე? – უცვლელი ტონით განაგრძო გენერალმა,

როგორც კი მალიშევმა დოკუმეტი მაგიდაზე დაუშვა.
– ვერაფერს, – მზერა აარიდა მალიშევმა.
– ბორია, მე გამოვრიცხავ იმის შესაძლებლობას, რომ

ინფორმაცია თავყრილობის შესახებ უკრაინის შინაგან საქმეთა
სამინისტროს მარჩუკმა და ციგანოვმა მიაწოდეს! – გენერალმა
პაუზა გაკეთა და მკაცრი ხმით ჰკითხა – იცოდა თუ არა იმ
თავყრილობის შესახებ კლიმმა?!
– იცოდა... – ყრუდ ჩაილაპარაკა მალიშევმა, – მე მისი
ჩაუშვა!.. სხვათა შორის ის შენი შერჩეული კადრია!.. უკეთ რომ

შეგესწავლა მისი დოსიე, მიხვდებოდი, რომ კლიმისნაირი
ნაბიჭვარი მხოლოდ შპანასთან დაპირისპირებაში თუ გაქაჩავდა.
გეგეშიძე კი მისთვის ძალიან სერიოზული ფიგურა გამოდგა.
აქედან, შედეგიც – კლიმმა შეცდომა დაუშვა. გეგეშიძე დროზე
გააფრთხილეს, ამიტომ, ის აღარ დაელოდა ქურდებს და ჩავიდა
მოსკოვში, სადაც მას არავინ ელოდა, რა თქმა უნდა, შენი
ჩათვლით და ანგარიში გაუსწორა მარჩუკსა და ციგანოვს.
– არა მგონია, ეს ასე მნიშვნელოვანი იყოს. მარჩუკს და ციგანოვს

უახლოეს მომავალში ჩავანაცვლებ. თუ საჭირო იქნება, სხვა
ხალხსაც ჩავრთავ ოპერაციაში, – უპასუხა მალიშევმა.
– მუნდირის ღირსება არ გაღელვებს? მე, მაგალითად,

შეურაცხყოფილი ვარ იმით, რომ ჩემი უწყების პოლკოვნიკი
ვერაფერს უხერხებს რამდენიმე სახელმწიფოში ძებნილ
კრიმინალს, მით უფრო, რომ ის კრიმინალი არც კი ფიქრობს
დამალვას. პირიქით, თავხედურად ჩამოდის მოსკოვში და
კლავს ორ ადამიანს!
– ივან მიხაილოვიჩ, ეს ბოლო წვეთი იყო. გარწმუნებთ, რომ...
– მართალი ხარ, ეს ბოლო წვეთია, მაგრამ არა შენს, არამედ, ჩემს
ექვემდებარება, მაგრამ, მე კიდევ ერთ შანსს მოგცემ.

ოპერატიული თვალსაზრისით, კლიმოვმა ყოველგვარი
ღირებულება დაკარგა. ეგ იდიოტი იმასაც ვერ მიხვდა, რომ
გეგეშიძის ჩაშვებით საკუთარი თავის კომპრომეტაცია
მოახდინა. მაგრამ, მას მაინც შეუძლია ჩვენთვის კიდევ ერთი,
ალბათ, ბოლო სამსახურის გაწევა. მე ერთობ მომაბეზრა თავი ამ
თავგასული ქართველის ბოგინმა. უკვე გასაგებია, რომ
უკრაინელები მას არასდროს შეაჩერებენ...
– მე მაქვს ინფორმაცია, რომ მას პირადად გუსმანი მფარველობს,

– ჩაურთო მალიშევმა.
– დაიმახსოვრე, ბორია: გვარსა და თანამდებობას მნიშვნელობა

არა აქვს. გეგეშიძე, გუსმანი – ეს ყველაფერი წარმავალია.
უბრალოდ, ამქვეყნად ყოველთვის იარსებებს ადამიანი,
რომელსაც ნებისმიერი ჩარჩოს დამსხვრევა, ნებისმიერ ზღვარზე
გადაბიჯება შეეძლება და, თანაც, ამას გააზრებულად, ცივი
ანგარიშით გააკეთებს. ამასთან ერთად, მუდამ იარსებებენ
სხვები, რომლებსაც ასეთი ადამიანების სიახლოვე
დასჭირდებათ. სამწუხაროა, მაგრამ, უნდა ვაღიარო: გული
7/16/2019 მწყდება, რომ გეგეშიძისნაირი ადამიანი
Mglebi ჩვენს მხარეს არ არის
და, რადგან, მან ჩვენი მოწინააღმდეგის მხარე აირჩია, ისე უნდა
– როცა შენს მტერს უკვე გამოუსადეგარი იარაღით ანადგურებ!..

კლიმოვი გადამუშავებული მასალაა, წიდაა, მას სამომავლოდ
მაინც ვეღარ გამოვიყენებთ. მიმართე ის გეგეშიძის წინააღმდეგ,
ოღონდ, შენი სტილით არა. ნუ დაჰპირდები საჩუქარს , თორემ,
კიდევ ერთ შეცდომას დაუშვებს. აღუთქვი ის, რასაც ის ყველაზე
ძალიან უფრთხილდება – საკუთარი სიცოცხლე! – გენერალმა
ცივად შეხედა მალიშევს და მერე დაამატა – მას მაინც აღარსად
აქვს წასასვლელი: უკრაინაში გეგეშიძე არ მისცემს მოსვენებას,
რუსეთში – ჩვენ!.. მე მგონი იმდენი გონება მაინც შერჩენია, რომ
სწორად აირჩიოს მხარე!..
– თვითონ თუ არ აირჩია, მე ავარჩევინებ!.. – მუქარით

ჩაილაპარაკა მალიშევმა.
– ისევ ფიცხობ, ბორია. მაგრამ ამ შემთხვევაში აღარ შეგაჩერებ.

დღეს ჩვენი მიზნები ერთმანეთს ემთხვევა: ის შენს ოჯახს
დაემუქრა; იმ ოჯახს, რომელსაც შენ სამსახურიდან დაბრუნების
შემდეგ ხედავ; და, ის დაემუქრა ჩემს ოჯახს, რომელსაც
სამსახურში მოსვლის შემდეგ ვხედავ. ნახე, რა იოლია საერთო
მიზნის აღმოჩენა? – გენერალმა საქაღალდე დახურა და
7/16/2019 მალიშევისკენ გააცურა, – ოღონდ
Mglebi 5, -ამჯერად , გონიერად, ბორია.
Gocha Manvelidze
მე შენგან შედეგი მჭირდება და ახსნა განმარტების მოსმენას
არ დაუმატებია, კონკრეტულად რა ცნობებს ელოდა, თავად კი

ათამდე მცველთან ერთად „ვეგასში“ შეიკეტა, რათა სასიამოვნო
გარემოში მიეღო სასიამოვნო ცნობები, მაგრამ...
გავიდა დღე... გავიდა მეორე და რამე ახალი არც ტიხონოვისგან

ისმოდა და არც ტელევიზიისგან. არავის უხსენებია
„სხადნიაკზე“ აყვანილი და მით უმეტეს, დახოცილი კანონიერი
ქურდები.
მესამე დღეს მერკულოვს მოთმინებამ უღალატა, მშობლიური

„ვეგასი“ მიატოვა და კლიმის თავშესაფარს მიაშურა.
მისდა გასაოცრად, მობილიზებით ცნობილი კლიმი უგონოდ

მთვრალი დახვდა.
– ააა... მოხვედი?.. მოდი, დალიე, – თქვა კლიმმა მერკულოვის

დანახვისას და მეგობარ ქალს ხელით ანიშნა, ჭიქა შეავსეო.
ქალმა ჭიქა შეავსო და მერკულოვს ახლოს მიუწია. მან ზედაც არ

შეხედა ჭიქას, კლიმოვს თვალებში ჩააცქერდა და ბრაზით
ჰკითხა:
– რას აკეთებ?!
– ვსვამ... – მოკლედ უპასუხა კლიმოვმა, – და შენც იმავეს
– რა უნდა ხდებოდეს? ვსვამთ... – უპასუხა კლიმმა.
– მაგის დრო გვაქვს?! – გაღიზიანდა მერკულოვი, – მე

გადარეულივით დავრბივარ აქეთ-იქით, შენ კი სვამ!
კლიმმა ამღვრეული მზერა მოავლო დარბაზს. მერე წინ

გადაიხარა, მერკულოვს თვალებში ჩახედა და უთხრა:
– იცი, რა მოხდა?
– არა, – მხრები აიჩეჩა მერკულოვმა.

– კარგია, რომ მოხვედი. შენთან სერიოზული სალაპარაკო
მაქვს...
– აქ არ გამოვა.... – მერკულოვმა ბოთლებით სავსე სუფრას
მოავლო მზერა,
– გამოვა... ამას ნუ მაქცევ ყურადღებას.... კლიმმა ხელის ერთი
მოსმით გადახვეტა ბოთლები მაგიდიდან, – მე შენი ყოველთვის
მესმოდა – მთვრალსაც და ფხიზელსაც....
– აქ ზედმეტი ხალხია...
7/16/2019
– კარგი... წამოდი!.. – კლიმი ადგა და ბარბაცით წავიდა
დარბაზის საპირისპირო მხარეს. მერკულოვმა უკმაყოფილო
– რატომ ჩამოხვედი კიევში, ლეონიდ? ჩვენ ხომ

მოვილაპარაკეთ, – წამოიწყო მერკულოვმა.
– რაღაც-რაღაცეები შეიცვალა, – საფეთქლები მოისრისა კლიმმა,
– მარჩუკი და ციგანოვი დახოცეს!

– რა?! – მზერა გაეყინა მერკულოვს.
– ჰო... ორივე ერთად, მოსკოვში დახოცეს... – განაგრძო კლიმმა.
– ?
ვინ
– შენით ვერ ხვდები? – უკმაყოფილოდ ახედა კლიმმა, – მაგრამ,
ეს მთავარი არ არის!
– აბა, რა არის მთავარი? – ჰკითხა მერკულოვმა.
– აი, ეს... – კლიმმა ხელში კომპიუტერის გარე მეხსიერების ჩიპი

შეათამაშა და შემდეგ ღვარძლით ჩაილაპარაკა : – ნაბიჭვარი!...
– ვერაფერს მივხვდი, რას გულისხმობ? – ჰკითხა მერკულოვმა.
– ნაბიჭვარ მალიშევს ჩვენი ყველა შეხვედრა გადაღებული

ჰქონდა და ახლა გვევაჭრება!
7/16/2019 – გვევაჭრება? რაზე? Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
ს ხ
– საქმეზე ილაპარაკე! – ცივად შეაჩერა მერკულოვმა .
– საქმეზე.... საქმე უკვე გითხარი – გეგეშიძეა!... ნაბიჭვარი

მალიშევი... ვინუჟდენში გვაგდებს!
– ეგ გასაგებია... მაგრამ, აქამდე რა იყო?!
– აქამდე პროსტო ბაზარი იყო. ჩვენ საქმიდან გასვლა შეგვეძლო.

ვეტყოდით გეგეშიძეს: აღარ გვაინტერესებს ეგ საქმე, რაც იყო,
იყო, ხვალიდან ყველაფერი დამთავრდაო და ამით მართლა
დამთავრდებოდა ყველაფერი. ჩვენ ხარკოვში არ გვქონია საქმე
და მას კიევში არ შევუწუხებივართ!.. მაგრამ, დღეს ასე აღარ
არის – ვიდრე ის იცოცხლებს, ჩვენ მოსვენება არ გვექნება!..
– არ მესმის შენი, – თავი გაიქნია მერკულოვმა , – ცოტა ხნის წინ

მე გირჩევდი, შევეშვათ მალიშევს და ჩვენს საქმეზე ვიფიქროთ-
მეთქი, მაგრამ, შენ აიჩემე: „ბორია ვერ გაგვიგებს... ბორიასთვის
სიტყვა მაქვს მიცემული!..“ რა შეიცვალა დღეს?!
– ეს!... – მალიშევმა „ფლეშკა“ შეათამაშა ხელში.
– რა არის ასეთი მაგ ფლეშკაზე? – ჰკითხა მერკულოვმა .

7/16/2019 – ყველაფერი... ყოველი სიტყვა , რომელიც
Mglebi ერთმანეთისთვის
გვითქვამს!
– არა... ამას არ იზამს! – უნებლიეთ წამოსცდა მერკულოვს , – ეს

ხომ...
– ახლა, არ თქვა, გადაგდებააო!
– ეს მალიშევსაც გაუფუჭებს საქმეს!
– ამჟამად მას მხოლოდ ერთი საქმე აქვს – გეგეშიძე! ჩვენთვის და

მისთვის „ნორდსტრიმის “ ისტორია დამთავრდა !... მალიშევს
სხვა აღარაფერი აინტერესებს. გეგეშიძის თავი სინით თუ არ
მივართვით, ამ მასალებს გუსმანს მიაწვდის და ამის მერე
უკრაინაში აღარ გვეცხოვრება. ერთი მხრივ, პროკურატურა და
შინაგან საქმეთა სამინისტრო ჩაგვძირავს, მეორე მხრივ კი
გეგეშიძესთან მოგვიწევს ომი!
– ტიხონოვი? ჩვენი ხალხი? – ჰკითხა მერკულოვმა .
– ტიხონოვი... – შუბლი მოისრისა კლიმმა, – რა გითხრა

შეხვედრისას?
– . ,
ტიხონოვს თავისი ინტერესები ამოძრავებს ახალგაზრდაა
ამბიციური და მიმაჩნია, რომ გუსმანმა თავისი დრო ამოწურა...
პირდაპირ არ უთქვამს, მაგრამ, მაგრძნობინა, რომ ჩვენი იმედი
აქვს...
– კონკრეტულად რა უნდა?
– მომაშორეთ გუსმანი და მე ჩემი მხრივ გეგეშიძეზე

ვიზრუნებო!
– მაინც, როგორ წარმოუდგენია ეგ საქმე? – ჰკითხა კლიმმა.
– თავიანთი შიდა ბაზრიდან მიამბო რაღაც-რაღაცეები.

გეგეშიძესთვის გუსმანს აქვს პირობა მიცემული, რომ არავინ
შეეხება, მაგრამ, ეს მხოლოდ მისი სიტყვაა. გუსმანის გარეშე,
გეგეშიძეს თავისთავად მოეხსნება კრიშა, გესმის, კლიმ?! ჩვენ
ხელის გასვრაც კი არ მოგვიწევს, ტიხონოვი ჩვენ გარეშე
მოუყომარებს გეგეშიძეს! – თქვა მერკულოვმა.
– არ არის ცუდი იდეა, – ჩაფიქრდა კლიმი, – გეგეშიძესთან და

მის სასტავთან ომს გუსმანის თავიდან მოშორება სჯობია!
– ჰო, ჯობია... იოლიცაა და იაფიც! – დაეთანხმა მერკულოვი.
– როგორ წარმოგიდგენია ეს საქმე ?
– არ ღირს ამ საქმეში ჩვენი ხალხის ჩართვა. უკეთესი იქნება თუ

ამის შესახებ საერთოდ არავის ეცოდინება.
7/16/2019 – რუსეთიდან მოვიწვიოთ ხალხი
Mglebi 5
?- Gocha Manvelidze
– ზუსტად არ ვიცი... კავკასიელები ახსენა, უფრო – ჩეჩნები...

მითხრა, ისინი აქაურობას არ იცნობენ, თქვენ გზა-კვალის
გაგნებაში დაეხმარეთ, დანარჩენს თავად მიხედავენო!
– და, სად არის ახლა ის ხალხი? – სწრაფად ჰკითხა კლიმმა.

– ტიხონოვმა მითხრა: როცა მზად იქნებით, დამიკავშირდითო!
– და აქამდე ჩუმად ხარ? – ბრაზი მოერია კლიმს.
– ?! – ,–
რა უნდა მეთქვა მხრები აიჩეჩა მერკულოვმა შენ ხომ
თავში მხოლოდ არყის ბოთლები გიტრიალებს!
– დაურეკე! უთხარი, რომ ჩვენგან დაბროა! – სწრაფად თქვა

კლიმმა და ისევ არყის ბოთლს წაეტანა.
***
ვითარების ასეთ ცვლილებას არავინ მოელოდა. ორშაბათს
საღამოს ტელევიზიით გასულმა გადაცემამ ყველაფერი
თავდაყირა დააყენა. გადაცემა ვერშინასა და კომპანიასთან
გუსმანის ურთიერთობას ეძღვნებოდა. წამყვანს ლუკაც არ

გამორჩენია. ის პირდაპირ ასახელებდა მას მსხვილი
კრიმინალური დაჯგუფების ხელმძღვანელად , რომელიც
მთლიანად აკონტროლებდა კომპანიას და ამასთან ერთად,
მფარველობს მთავრობის უმაღლეს ეშელონებში ქართველ

კრიმინალს, რომელიც რამდენიმე სახელმწიფოს ტერიტორიაზე
იძებნება?!“
გადაცემის ეთერში გასვლისთანავე კაცუბა შეშფოთებული

ესტუმრა გუსმანს.
– სწორედ ის მოხდა, რისიც ყველაზე ძალიან მეშინოდა! –

წამოიწყო ოთახში შესვლისთანავე, – ესაა შენი პირობა?! რას
ველოდით და რა მივიღეთ?! ასეთ ტალახს იოლად ვეღარ

ჩამოვირეცხავ!
– გადაცემას გულისხმობ? – მშვიდად ჰკითხა გუსმანმა.
– სწორედ იმ გადაცემას ვგულისხმობ, – სწრაფად უპასუხა

კაცუბამ, – მაგრამ როგორც ვხედავ, შენ საერთოდ არ გაღელვებს
ეს ამბავი!
– ვერ ვიტყვი, რომ ნასიამოვნები დავრჩი, მაგრამ

განსაკუთრებულ ტრაგედიასაც ვერ ვხედავ მომხდარში, –
უპასუხა გუსმანმა.
მაკვირვებ, სტეფან... ვითომ, ასე უმნიშვნელოდ გეჩვენება
ჩვენი სახელების გეგეშიძესთან დაკავშირება?
– რა უნდა მომემოქმედებინა, – მხრები აიჩეჩა გუსმანმა, –

ჟურნალისტების დევნა დამეწყო და ტელევიზიონშიკებისთვის
მეტი სალაპარაკო მიმეცა?!
– შენი აზრით, ვინ დგას ყოველივე ამის უკან? – ჰკითხა კაცუბამ.

– თვითონ ვერ ხვდები?
– წარმოდგენა არ მაქვს.
– ,– ,–
ტიხონოვის საქმეა თქვა გუსმანმა ეს ფურუნკული დიდი
ხნის განმავლობაში მწიფდებოდა და მაინცდამაინც ახლა
გასკდა!
– მხოლოდ მისი?
– გგონია, რომ დაკვეთა უფრო მაღლიდან მოდის?
– ჰო, – თავი დაუქნია კაცუბამ.
– მაგის ნუ გეშინია. ის, ვისაც ყურადღება უნდა მიექცია მაგ

გადაცემისთვის, ჩვენს მხარეზეა.
– რუსების გარეშე ეგ საქმე არ მოხდებოდა, – ივარაუდა კაცუბამ.

7/16/2019
– არც მომხდარა, – დაუდასტურა გუსმანმა, – მე მაქვს
ინფორმაცია, რომ ბოლო ხანებში ტიხონოვი რამდენჯერმე
– დაველოდოთ... ერთი მხრივ, ეგ გადაცემა ჩვენთვის

მომგებიანიც კი იყო, – თქვა გუსმანმა .
– მომგებიანი?! – გაუკვირდა კაცუბას, – რას ხედავ იმ
გადაცემაში მომგებიანს?!
– ასეთი პოპულარობა, უპირველესად, გეგეშიძისთვისაა
არასასურველი. ამის შემდეგ ისე ჩაგვეჭიდება, როგორც
სამაშველო რგოლს. ახლა თვითონაც კარგად ესმის, რომ ჩვენი
მხარდაჭერის გარეშე, უკრაინაში ცხოვრებას ვერ შეძლებს.

არადა, მას ძალიან არ უნდა აქედან წასვლა!
– ტიხონოვის წინააღმდეგ ხომ არ მივმართოთ? – ჰკითხა

კაცუბამ ხელით სასხლეტის დაშვების იმიტაცია შეასრულა.
– არა!.. – თავი გაიქნია გუსმანმა, – რომც მოვინდომოთ , გეგეშიძე

არასოდეს წავა ამაზე. ის სხვა ყაიდის ადამიანია.
ხელისუფლების წარმომადგენელს ასე არ დაეტაკება.
– ტიხონოვი არ შეჩერდება, სტეფან. მას განსაკუთრებული
ინტერესი აქვს „ნორდსტრიმის“ მიმართ. ვგრძნობ, რომ ის
– არა მგონია. გეგეშიძე გასაცარი სიცოცხლისუნარიანობით

გამოირჩევა. ეს მისი სამყაროა. რით უნდა დაამარცხოს
გაპრიალებულ პარკეტზე აღზრდილმა ჩინოვნიკმა ?!
– რა მოხდება, როდესაც ყველაფერი ჩაივლის? – ჰკითხა კაცუბამ,

– მაინც რა გეგმები გაქვს გეგეშიძესთან დაკავშირებით. მართლა
აპირებ მის უკრაინაში დატოვებას?
გუსმანი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ უპასუხა.
– ამაზე კი, მართლაც მოგვიწევს ფიქრი. მისი უკრაინაში ყოფნა

ჩვენც გარკვეულ პრობლემებს შეგვიქმნის!..
***
დღის მიწურულს მერკულოვი, ორ კავკასიელთან ერთად,

კლიმის აგარაკს ესტუმრა. ისინი ის მოსკოველი ჩეჩნები იყვნენ,
რომელიც ტიხონოვმა დამხმარეებად შესთავაზა
„კრეშატიკელთა ” ხელმძღვანელს .
კლიმმა სასტუმრო ოთახში, საგანგებოდ გაწყობილ სუფრასთან

მიიწვია ჩეჩნები, მაგრამ მათ უარი თქვეს შეთავაზებულ
სასმელზე. ჭიქები გვერდზე გადადგეს და მაშინვე საქმეზე
7/16/2019 გადავიდნენ. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– ვინაა? – საუბარში მეორე ჩეჩენი, ახმედი ჩაერთო.
– თანამდებობის პირია... თანაც, მაღალი თანამდებობის.
– რა მონაცემები გაქვთ? – ჰკითხა რასულმა.
– აქ ყველაფერია, რაც დაგჭირდებათ, – ამ სიტყვებთან ერთად,

კლიმმა საქაღალდე გაუწოდა.
რასულმა საქაღალდე გახსნა და თვალიერებას შეუდგა.

საქაღალდეში გუსმანთან დაკავშირებული მონაცემები იყო.
მისი რამდენიმე ფოტოსურათი, საცხოვრებელი ბინის, აგარაკის
მისამართები, რომლებსაც ფოტოებიც ერთვოდა. ასევე,
მონაცემები პირადი მცველების შესახებ.
– რამდენ ხანში შეასრულებთ საქმეს? – ჰკითხა კლიმმა, როგორც

კი რასულმა საქაღალდე დახურა.
– ჯერჯერობით ვერაფერს გეტყვით. ყველაფერი ადგილზე

უნდა ვნახოთ. იოლი საქმე არ ჩანს. თანამდებობის პირი...
დაცვა...
– ჩვენმა საერთო ნაცნობმა გვითხრა, რომ ჩვენი დახმარება

დაგჭირდებათ, – განაგრძო კლიმმა.
დაგვჭირდება დაუდასტურა რასულმა
– გენას უკვე იცნობთ, – მერკულოვზე მიანიშნა კლიმმა, – კიევში

ის გამოგყვებათ. ის მოაგვარებს ბინისა და მანქანის საკითხებს.
– გასაგებია, – თავი დაუქნია ახმედმა.
კლიმი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ თქვა.
– კიდევ ერთი საქმე გვაქვს მოსაგვარებელი...
– რა საქმე ? – დაინტერესდნენ ჩეჩნები.
– კიდევ ერთი პიროვნება გვიქმნის პრობლემას.
– ვინაა? – ჰკითხა რასულმა.
– ქართველია... კანონიერი ქურდი... – უპასუხა კლიმმა.
– ჩვენს საერთო ნაცნობს არაფერი უთქვამს ამის შესახებ! –

შენიშნეს ჩეჩნებმა.
– ჩათვალეთ, რომ ეს ჩემი პირადი შეკვეთაა. მისი საკითხის

მოგვარება უფრო მარტივი იქნება. არც თანამდებობის პირია და
არც პირადი დაცვით დადის.

– კიევში? – ჰკითხა ახმედმა.
7/16/2019 – არა... ხარკოვში, – უპასუხა კლიმმა . Manvelidze
Mglebi 5 - Gocha
– ბევრი არაფერი , მაგრამ საქმისთვის მაინც გეყოფათ , – უპასუხა

კლიმმა და მეორე საქაღალდე გაუწოდა.
***
ხარკოვის ოლქის მილიციის უფროსი დაძაბული სახით შეეგება

„ვერშინას“ ადვოკატს. ვასილიჩმა ზუსტად არ იცოდა, რა
მიზეზით სთხოვა პოპოვმა შეხვედრა, მაგრამ ხვდებოდა, რომ ის
ორიოდ დღის წინ ტელევიზიით გასულ გადაცემას
.
უკავშირდებოდა
– შენც იმ გადაცემამ აგაფორიაქა? – მისალმების შემდეგ ჰკითხა
– მხოლოდ იმ გადაცემამ არა, – უპასუხა პოპოვმა.
– სხვა რა მოხდა?
– ჩვენი შეთანხმების პირობებს უნდა გადავხედოთ , – განაგრძო

პოპოვმა.
– მაინც, რა არ მოგწონს?
– ვასილიჩ, მეგობრულად გთხოვ, დაელაპარაკე ლუკას. მისი
ხარკოვში დარჩენა შეუძლებელია. ის ყველას პრობლემებს
გვიქმნის!
მეორე მის წინააღმდეგ საქმის აღძვრას მავალებს?! – თქვა

პოპოვმა.
– ვინ?
– ტიხონოვი!
– ტიხონოვი?! – გაუკვირდა ვასილიჩს. მას პირველად ესმოდა,

რომ უშიშროების საბჭოს მდივნის მოადგილე ლუკათი
ინტერესდებოდა.
– ჰო... ტიხონოვი... გეგეშიძეს საკითხზე სალაპარაკოდ

საგანგებოდ გამომიძახა კიევში.
– გასაგებია, მაგრამ საქმის აღძვრას მიზეზი სჭირდება. რა

პრეტენზია აქვს ტიხონოვს ლუკასთან?
– არსებობს მონაცემები, რომ გეგეშიძემ მოსკოვში ორი ქურდი

დახოცა! – უპასუხა პოპოვმა.
– პირველად მესმის ამის შესახებ!
– კარგი რა, ვასილიჩ! – მოიღრუბლა პოპოვი, – ორივე კარგად

ვიცნობთ ლუკას. ეს მისთვის არც პირველი მკვლელობაა და არც
უკანასკნელი. ოფიციალური მოთხოვნა თუ მივიღე,
ვალდებული ვიქნები საქმე აღვძრა გეგეშიძე როგორც
– ჯერჯერობით არაფერი. ეს ვერსიაა, მაგრამ რუსები მუშაობენ

ამ საქმეზე და ტიხონოვს იმედი აქვს, რომ დაზუსტებულ
მონაცემებს უახლოეს მომავალში მიიღებს. იმ დროისთვის ლუკა
აქ აღარ უნდა იყოს. გაფრთხილებ ვასილიჩ, მე ვეღარ შევძლებ
თქვენ დახმარებას. იმასაც კი ვერ ვხვდები, რა ავანტიურაში
მითრევს ტიხონოვი.
– ვგრძნობ, რომ არ მენდობა. ვერ ვხვდები, როდის მეუბნება

სიმართლეს და როდის მატყუებს. სხადნიაკის საქმის ჩაშლამ
მართლაც გააცოფა. ყველაფერი საგულდაგულოდ ჰქონდა
მომზადებული. ოპერაცია ცენტრალურ აპარატს უნდა
ჩაეტარებინა და ასეთი მომზადების შემდეგ, ოპერაცია
ჩაფლავდა. ტიხონოვმა რომ იცოდეს, საიდან და როგორ გაჟონა
ინფორმაციამ, საკუთარი ხელით გამითხრის საფლავს.
ფრთხილად უნდა ვიყო. შეიძლება, შესამოწმებლად რაიმე
ტრუხა ინფორმაცია შემომიგდოს. რისკზე ვერ წავალ. მისგან რა
ბრძანებაც არ უნდა მივიღო, თქვენ ვერაფერს მოგაწვდით... რას

იზამ?.. დაელაპარაკები ლუკას?
– დაველაპარაკები, – მცირე ფიქრის შემდე უპასუხა ვასილიჩმა.
ლუკა და ჯაბა გვიან ღამით მივიდნენ შეხვედრის ადგილზე

მოტელში. ადგილი და დრო მერკულოვის დანიშნული იყო.
დღისით და ხალხმრავალ ადგილზე ის ლუკასთან შეხვედრას
ვერ გაბედავდა.
მერკულოვი მარტო ელოდა მათ ნომერში. აშკარად ეტყობოდა,

რომ ღელავდა. მოუსვენრად სცემდა ბოლთას ოთახში და
სიგარეტს სიგარეტზე ეწეოდა.
– რაზე გინდოდა ჩემთან შეხვედრა? – ჰკითხა ლუკამ და

მაგიდას მიუჯდა.
– მოკლედ, საქმე ასეა, – წამოიწყო მერკულოვმა, – საქმიდან

გასვლა მინდა!
– და ამისთვის ჩემი ნებართვა გჭირდება?! – გაუკვირდა ლუკას.
– კლიმი საერთოდ შეიშალა. ვგრძნობ, რომ დიდხანს ვეღარ

გაქაჩავს. დაიღუპება და მეც გადამიყოლებს. ისეთ საქმეს
შეეჭიდა, რასაც ვერ დაძრავს! – განაგრძო მერკულოვმა .
– „ნორდსტრიმს“ გულისხმობ? – ჰკითხა ლუკამ.

– მხოლოდ „ნორდსტრიმს “ არა. უკვე გასაგებია, რომ მაგ საქმეს
7/16/2019 ვერ გავქაჩავთ. ახლა მხოლოდ თავის
Mglebi გადარჩენას
5 - Gocha Manvelidze ცდილობს,
– და რას ითხოვს თქვენგან მალიშევი?
– შენი და გუსმანის დახოცვას!
– თქვენ უკვე სცადეთ გუსმანის მოკვლა, ახლო წარსული –
შეახსენა ლუკამ.
– ჰო... – ჩაიბურტყუნა მერკულოვმა , – ეს შეცდომა იყო, მაგრამ
კლიმს ვერაფერი შევაგნებინე!
– და ისევ აპირებთ იმავე შეცდომის გამეორებას? – ჰკითხა

ლუკამ.
– იგივეს განმეორებას რომ ვაპირებდე, აქ არ მოვიდოდი, –

სწრაფად თქვა მერკულოვმა.
– თქვენს სასტავში რას ფიქრობენ ამაზე?

– არავის მოსწონს ეს საქმე . ყველა ხვდება, რომ კლიმი ჩიხისკენ
მიექანება. თავად კლიმსაც არ აქვს ჩვენი ხალხის იმედი. ყველას
ეჭვის თვალით უყურებს. დაცვა გაიორმაგა. აგარაკიდანაც
ძალიან იშვიათად გადის.

– მაშინ ვისი ხელით უნდა მოაგვაროს გუსმანის საკითხი?
7/16/2019
– მოსკოველი ჩეჩნების ხელით !
– კლიმის კომპანიაშია წილში. დროდადრო კიევში გარკვეული

საკითხების მოგვარებაში გვეხმარება.
– სხადნიაკის თაობაზე ტიხონოვს ვინ მიაწოდა ინფორმაცია?
– კლიმმა მიბრძანა. ხომ ხვდები, რომ უარს ვერ ვეტყოდი, –

ყრუდ ჩაილაპარაკა მერკულოვმა.
– ესე იგი, ტიხონოვიც „ნორდსტრიმის “ საქმეშია ჩართული?
– ჰო... ამ დამპალმა აქციებმა ყველა შეშალა. ვიყავით მშვიდად.

ვცხოვრობდით... ფულს ვშოულობდით. თავიდანვე
ვაფრთხილებდი კლიმს. არ გვინდა, თავი გავანებოთ მაგ საქმეს.
„ეფესბესთან“ საქმის დაჭერა კარგს არაფერს მოიტანს-მეთქი!...
მაგრამ არ შეისმინა. ეგონა, ერთი-ორი გასროლით მოაგვარებდა
ყველაფერს.
– ესე იგი, ტიხონოვმა ჩემი მოკვლა დაუკვეთა ჩეჩნებს? –
განაგრძო ლუკამ.
– არა... ტიხონოვს არაფერი უთქვამს შენზე. მან მხოლოდ

გუსმანის მოკვლა დაუკვეთა. შენზე კლიმმა წამოიწყო ბაზარი, –
უპასუხა მერკულოვმა.
7/16/2019 – არ გეცოდება? ხომ ხვდები, Mglebi
რომ5ასეთი რამის შემდეგ კლიმს
- Gocha Manvelidze
სასტავთან ომი. მაგრამ, როგორც კი ის ჩეჩნები გამოჩნდნენ,

კლიმმა აზრი შეიცვალა შენი თავი შეუკვეთა.
– სად არიან ახლა ის ჩეჩნები?
– ჯერჯერობით კლიმის აგრაკზე ცხოვრობენ. მე ხარკოვში

გამომგზავნეს. აქაური ვითარება უნდა გავიცნო. როცა
ყველაფერი მზად იქნება, ის ჩეჩნები ხარკოვში ჩამოვლენ.
– ჩემთან რისთვის მოხვედი?
– მე არ ვაპირებ თქვენთან ომს და არც გუსმანის მკვლელობაში

ჩავერევი. კლიმი ვერ ხვდება, რაც მოჰყვება ამას. მალიშევიც
აღარ მოგვეშვება. მოკლედ, საქმეს გთავაზობ.
– მაინც რას? – ჰკითხა ლუკამ.
– ჩეჩნებს ჩემს თავზე ვიღებ. მათ მე მოგაშორებთ, მაგრამ კლიმს

ვერ შევეხები. მისი ცოცხლად დატოვება არ შეიძლება. მალიშევი
მომავალშიც განაგრძობს მის შანტაჟს . მისი სიკვდილის შემდეგ
კი, გინდ გუსმანს გაუგზავნოს ის ჩანაწერები და გინდ
გენერალურ პროკურორს.
– თქვენი სასტავი ?.. როგორ შეხვდებიან ისინი კლიმის
7/16/2019 სიკვდილს? Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
***
ვასილიჩმა სწრაფად გადაკვეთა ქუჩა და წამით შეჩერებულ

მანქანაში ჩაჯდა. მანქანა მაშინვე დაიძრა ადგილიდან და დიდი
სისწრაფით გაუყვა გზატკეცილს.
– რამე შეიცვალა? – ჰკითხა გუსმანმა მის გვერდით მჯდომ

ვასილიჩს.
– თქვენ პირობა მოგვეცით, რომ „ვერშინასა” და ლუკას არავინ
შეეხებოდა.
– რა, ვინმე შეგეხოთ? – ჰკითხა გუსმანმა.
– ჯერჯერობით არა, მაგრამ ტიხონოვი რაღაცას ამზადებს.

ამზადებს ოფიციალურად და არაოფიციალურადაც !
– რას ნიშნავს, ოფიციალურად და არაოფიციალურად? – ჩაეძია

გუსმანი.
– ოფიციალურად ის ხარკოვის ოლქის მილიციის უფროსს
შეხვდა და ახლო მომავალში, ლუკას წინააღმდეგ სისხლის

სამართლის საქმის აღძვრა მოსთხოვა, – უპასუხა ვასილიჩმა.
რა მოტივით?
– მაგ საქმეზე გეგეშიძეს არავინ შეაწუხებს. რუსეთიდან

მასალები რომც ჩამოვიდეს, პოპოვთან არ მოხვდება. კიევში,
პროკურატურაში დარჩება. შეიძლება, გეგეშიძე ერთხელ
დაკითხონ და ამით დამთავრდება ყველაფერი.
არაოფიციალურში რას გულისხმობდი?
– ეგ მხოლოდ ლუკას არ ეხება. ტიხონოვმა თქვენც შეგარჩიათ

სამიზნედ.
– ?–
რა მეც უნდა დამდოს ბრალი ქურდების დახოცვაში გაეღიმა
გუსმანს.
– არა... უფრო მარტივი გზით აპირებს წასვლას... უბრალოდ,

მოკვლას გიპირებთ! – უპასუხა ვასილიჩმა.
– ეს ახალი ამბავი არ არის, მაგრამ რამდენადაც ჩემთვისაა

ცნობილი, კლიმოვის სასტავი დაშლის პირასაა. მისი ხალხის
ნაწილი საერთოდ გადაიხვეწა რუსეთში.
– ჩვენ გვაცნობეს, რომ ტიხონოვმა მოსკოვიდან ჩეჩენი
ქილერები მოიწვია. ჯერჯერობით ისინი რუსეთში კლიმოვის

აგარაკზე იმყოფებიან.
– ეს უკვე საინტერესოა... კიდევ რა იცით მათ შესახებ?
– ტიხონოვს დავუბრუნდეთ, – განაგრძო ვასილიჩმა, – მის

მოთოკვას ვერ შეძლებთ?
– ხომ გითხარი, რომ გეგეშიძეს არავინ შეეხება!
– მე მომავალს ვგულისხმობ. ტიხონოვი შურისმაძიებელი

ადამიანია. თან, „ეფესბეს” მითითებით მოქმედებს. მოსკოვი ასე
იოლად ვერ შეურიგდება „ნორდსტრიმის “ საქმეში დამარცხებას.
დარწმუნებული ვარ, მალიშევი ტოხონოვის ხელით შეეცდება
.
გეგეშიძეს დასჯას
– ვასილიჩ, იმაზე მეტს ნუ მომთხოვთ , ვიდრე შემიძლია. მე
შეგპირდით, რომ ხელისუფლება მას არ შეეხება და ამ პირობას
შევასრულებ. მაგრამ, მე ვერ გავაკონტროლებ იმ ქილერებს,
!
რომლებსაც მალიშევი მოსკოვიდან გამოგზავნის
– ტიხონოვს უფრო მკაცრად რომ მიუდგეთ?
– რას გულისხმობ მკაცრად მიდგომაში?
– მე მოგცემთ მასთან მკაცრად გასაუბრების საბაბს, – ამ

სიტყვებთან ერთად ვასილიჩმა ჯიბიდან გარე მეხსიერების ჩიპი
ამოიღო და გუსმანს გაუწოდა.
– რა არის ეს? – ჰკითხა მან.
რომელიც ასევე თქვენს მკვლელობას ეხება. მოკლედ,

მოუსმინეთ. არ ინანებთ.
– კარგად მუშაობთ, – გაეღიმა გუსმანს, – გინდა, რომ ამ

?
მასალებს ოფიციალური მსვლელობა მივცე
– არა... – თავი გაიქნია ვასილიჩმა, – ეს ნამეტანი იქნება. ასეთ
შემთხვევაში, სისხლის სამართლის საქმე უნდა აღიძრას. ის კი,
ადრე თუ გვიან, ჩვენც მოგვიკითხავს.
– არაოფიციალურად დაველაპარაკო?
– მგონი, საკმარისი იქნება მის შესაჩერებლად.
– კეთილი... ვცდი... – უპასუხა გუსმანმა და ჩიპი ჯიბეში ჩაიდო.
***
ბორის მალიშევს იმდენად აღელვებდა კიევში მიმდინარე
ოპერაციის ბედი, რომ გენერლისთვის მიცემული პირობა
დაარღვია და კლიმის აგარაკს მიაშურა. მისდა გასაოცრად,
მასპინძელი სრულიად დათრგუნული დაუხვდა. ის

თავჩაქინდრული იჯდა მაგიდასთან და ჭიქას ჭიქაზე სცლიდა.
– რა მოგდის, კლიმ? – მალიშევმა უკმაყოფილოდ გადადგა
7/16/2019 გვერდზე ვისკის ბოთლი და მის
Mglebiპირისპირ დაჯდა
ოთახში. ამის დანახვაზე კლიმმა იფეთქა, ფეხზე წამოიჭრა და

მთელი ხმით აყვირდა.
– რა გინდა, შენი დედაც!... ყელში ამოხვედით შენც და შენი

!.. !..
იდიოტური გეგმებიც გაეთრიე ჩემი სახლიდან
მალიშევი არნახულად გააშმაგა კლიმის საქციელმა. ის სწრაფად
სწვდა ყელში მასპინძელს, მარჯვენა სახეში რამდენჯერმე
გაარტყა და ძლიერად უბიძგა. კლიმი შებარბაცდა, უკან
გადაქანდა და იატაკზე გაიშხლართა. იმავ წამს სასტუმრო
ოთახში პირადი მცველები შემოცვივდნენ. მათ გაოგნებული
მზერა ესროლეს იატაკზე გაშხლართულ კლიმს, რომელსაც
ცხვირიდან სისხლი სდიოდა. მერე კი, მალიშევს პისტოლეტის
ლულები მიუშვირეს.
– იარაღი დაუშვით, იდიოტებო!.. – მრისხანედ წამოიძახა

მალიშევმა, – დაგავიწყდათ ვინ ვარ?! ჩემი ერთი სიტყვა და
თქვენი ბოზბანდა სამუდამოდ გაქრება მზისქვეშეთიდან!
მცველებმა ერთმანეთს გადახედეს და შემდეგ კლიმს შეხედეს.

მან ხელის მოძრაობით ანიშნა: იარაღი დაუშვით და ოთახიდან
გადითო.
– ასე ჯობია, – ჩაილაპარაკა მალიშევმა, როგორც კი მცველებმა
– რისთვის მოხვედი?
– რისთვის მოვედი?! – გაიკვირვა მან, – სამი დღე გელი და

შენგან არავითარი ინფორმაცია არ მიმიღია!.. ისე გათავხედდი,
?! , ?!
ტელეფონის ზარსაც კი არ პასუხობ რა გემართება კლიმ ხომ
არ შეიშალე?!
– ჰო... შევიშალე!... ნაღდად შევიშალე, მაგრამ არა – დღეს!..

მაშინ, როცა შენთან დავიჭირე საქმე!..
– ზედმეტი მოგდის! – ბრაზით თქვა მალიშევმა, – შეგახსენებ,

მხოლოდ ჩემი დამსახურებით ხარ ცოცხალი!
– რა მნიშვნელობა აქვს მაგას. ხვალ ხომ შენი დამსახურებით

მომკლავენ! – ავად ჩაილაპარაკა კლიმმა.
– რა მოხდა ბოლოს და ბოლოს. ასე რამ აგირია გონება?!
– შენი... მხოლოდ შენი კარნახით დავეტაკე გეგეშიძეს.

ნაბიჭვარს, რომელსაც თავად სატანა მფარველობს!.. მას ერთი
ტყვიაც კი არ უსვრია. თითიც კი არ გაუნძრევია ჩემი სასტავის
წინააღმდეგ, მაგრამ ჩემს ხალხს ამ საქმის გაგონებაც კი აღარ
უნდა!..
– მე ხომ გაგაფრთხილე, შენი ხალხი გაარიდე უკრაინას-მეთქი! –
– ეს არც იყო საჭირო. მე გითხარი, რომ გუსმანის საქმის შემდეგ,

შეგეძლო, ჩეჩნები გეგეშიძის წინააღმდეგ გამოგეყენებინა!
– იცი რას გეტყვი... – სახეში ჩააცქერდა კლიმი, – მე არ ვიცი იქ,

მოსკოვში რა ძალა აქვს შენს სიტყვას და საერთოდ, ვინმე გიწევს
თუ არა ანგარიშს, მაგრამ უკრაინაში შენი ნათქვამი ჰაერია და
მეტი არაფერი!.. შენ მაგარ გამტან ხალხად, ნამდვილ მგლებად
დამიხასიათე მარჩუკი და ციგანოვი!.. სად არიან ახლა ისინი?!
შენ მითხარი, რომ გუსმანს ერთი ორი გასროლითა და
აფეთქებით მოვტეხავდით!.. მას კი არაფერი ეტყობა
შეშინებულის!.. პირიქით, აქეთ გვიტევს!.. როცა არაფერმა გაჭრა,
შენ და ტიხონოვმა ჩეჩნები შემოგვტენეთ!.. იცი, სად არიან ახლა
ის ჩეჩნები?!
– სად?! – ჰკითხა უსიამოვნო მოლოდინით შეპყრობილმა

– მათ ნარჩენებს დღემდე ფხეკენ კიევი-ბორიკოვის

ავტომაგისტრალიდან !
მალიშევისთვის ცნობილი იყო, რომ კიევიდან ორმოციოდე

კილომეტრით დაშორებულ ბორიკოვში გუსმანის აგარაკი
მდებარეობდა. მაგრამ, რა შუაში იყო ჩეჩნების ნარჩენების
– შეგიძლია, დალაგებით ამიხსნა?
– მე უკვე მომბეზრდა მაგაზე ლაპარაკი... – კლიმი კარს

მიუბრუნდა და მთელი ხმით დაიყვირა, – კუზმა!..
ორიოდ წუთში ოთახში ორმოციოდ წლის ტანმაღალმა მამაკაცმა

შემოაბიჯა.
– ჩემი კაცია... ის აგიხსნის ყველაფერს... ჩეჩნები მის თვალწინ

აფრინდნენ ცაში... მე კი თავი გამანებე!... – ამ სიტყვებთან
ერთად კლიმი მაგიდას მოშორდა, ბარიდან ვისკის ბოთლი
გამოიღო, სავარძელში ჩაჯდა და სასმელი პირდაპირ
ბოთლიდან მოსვა.
– დაჯექი, – სკამზე მიანიშნა მალიშევმა კუზმას, – დაჯექი და
მიამბე: რა მოხდა კიევში.

კუზმა მაგიდას მიუჯდა და ლაპარაკი დაიწყო.
– კიევში კლიმმა გამგზავნა, ჩეჩნებისთვის ბინის

მოსამზადებლად. როცა ყველაფერი მზად იყო, მერკულოვი
ჩეჩნებთან ერთად ჩამოვიდა. მას არ უნდოდა, რომ ვინმეს
ჩეჩნებთან ერთად შეემჩნია, ამიტომაც მათთან ურთიერთობა მე
მიწევდა.
არ მოხერხდებოდა. გუსმანი დაჯავშნული მანქანით, დაცვასთან

ერთად მოძრაობდა. ბორიკოვისკენ მიმავალ გზაზე კი ბევრი
ყრუ ადგილია. ჩეჩნებს გადაწყვეტილი ჰქონდათ, გზისპირას
მძლავრი ნაღმი დაემონტაჟებინათ და გუსმანის მანქანის
გავლისას აეფეთქებინათ. თუ ის აფეთქებისას არ დაიღუპებოდა,
მანქანიდან გადმოსული შორიდან, სნაიპერის შაშხანით
მოეკლათ. როგორც ამიხსნეს, ასე მოქმედებდნენ ისინი ჩეჩნეთის
ომის დროს. შესაფერისი ადგილი თავად შეარჩიეს, კიევიდან,
დაახლოებით, ოცი, ოცდაორი კილომეტრის დაშორებით. იქ

მკვეთრი მოსახვევია და გუსმანის მანქანა თავისთავად
შეანელებდა სისწრაფეს. იქ ტყეა და სნაიპერის ჩასასაფრებელი
ადგილის შერჩევაც იოლი იყო... – კუზმამ სიგარეტს მოუკიდა
და ლაპარაკი განაგრძო, – საქმეზე ერთად წავედით. ჩეჩნები
ერთი მანქანით მგზავრობდნენ. მე უკან მივყვებოდი...
– რისთვის? – ჰკითხა მალიშევმა.
– მერკულოვმა მითხრა, რომ ტიხონოვს თავდასხმის კადრების
ხილვა სურდა. თავდასხმა მე უნდა გადამეღო. ამას გარდა,

ჩეჩნებიც უნდა დამეზღვია. რამე ისე რომ არ წასულიყო, მე უნდა
წამომეყვანა იქიდან.
– როგორ დაიღუპნენ ჩეჩნები? – ჰკითხა მალიშევმა
დავკარგე და გზიდან გადავვარდი. აზრზე რომ მოვედი,

მანქანიდან გადმოვედი. იმ ადგილას, სადაც ბოლოს ჩეჩნების
მანქანა დავინახე, დიდი ორმო მოჩანდა. მანქანის ნამუსრევი
აქეთ-იქით იყო მიმოფანტული. ჩეჩნებზე ხომ ბაზარი არ არის.
მათ გადარჩენის შანსი არ ჰქონდათ. მე მგონი, ვეღარც კი
იპოვიდნენ.
– როგორ გგონია, როგორ მოხდა აფეთქება?
– მგონი, თავისივე ნაღმი აუფეთქდათ.
– ასეთი არიფები იყვნენ? – განაგრძო მალიშევმა.
– არ ვიცი, არიფები იყვნენ თუ სუპერპროფესიონალები . მაგრამ,

ფაქტია, რომ აფეთქდნენ, – უპასუხა კუზმამ.
– მერკულოვი სად არის?
– კიევში. იქაური საქმეებიც მისახედია.
– კარგი... წადი, – თქვა მალიშევმა და კლიმს მუბრუნდა,
რომელსაც ამასობაში ვისკის ბოთლი სანახევროდ გამოეცალა, –

კიევს რა ცნობები აქვს ამ საქმის შესახებ?
– არ ვიცი და არც მაინტერესებს , – გულგრილი იერით უპასუხა
მან
– არა ცდები... – კლიმმა ერთი ყლუპი ვისკი მოსვა და დაამატა, –

ეს ჩემი საქმე აღარ არის. შენ თუ გაინტერესებს, ტიხონოვთან
გაარკვიე, რა ხდება კიევში.
– ორი ჩეჩენის საკუთარ ნაღმზე აფეთქება არაფერს ცვლის.

სხვებს და უფრო მაღალი კვალიფიკაციის სპეციალისტებს
მოვძებნით.
– არა!.. – ცივად თქვა კლიმმა, – შენ და ტიხონოვმა თუნდაც

მთელი არმია ჩაიყვანეთ კიევში. მე ამაში მონაწილეობას არ
მივიღებ!
– კლიმ, დაგავიწყდა რომ მე არასოდეს ვცვლი პირობებს! –

მალიშევმა წინ წაიწია და სახეში ჩააცქერდა.
– რას გულისხმობ? – დაიძაბა „კლიმი”.

– შენი სიცოცხლე გუსმანისა და გეგეშიძის სიცოცხლეების
ნაცვლად!... ჩვენ უკვე ვისაუბრეთ ამაზე!
პასუხად კლიმმა ბოთლი ტუჩებისკენ წაიღო, მაგრამ მალიშევმა

დალევის საშუალება არ მისცა. სწრაფად ადგა, მიუახლოვდა,
ბოთლი ხელიდან წაგლიჯა, ვისკი დემონსტრაციულად
დაღვარა იატაკზე, ცარიელი ბოთლი დაუბრუნა და დამცინავად
7/16/2019
ქ Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
ხვდები, რასაც მიიღებს ჩემგან!... ასე რომ, მინერალურ წყალზე

გადადი და სტუმრებს დაელოდე!.. ტიხონოვი თავად
დაგიკავშირდება, გაიგე?!
ამ სიტყვებთან ერთად მალიშევი შებრუნდა და კარისკენ

წავიდა. კლიმმა გააფთრებული მზერით გააცილა. შემდეგ
მოულოდნელად წამოიჭრა და ტუმბოს უჯრიდან პისტოლეტი
ამოიღო. ჩახმახის გაჩხაკუნებაზე მალიშევი პისტოლეტს წაეტანა
და შემობრუნება სცადა, მაგრამ უკვე გვიან იყო. კლიმმა სამჯერ
ზედიზედ ისროლა. ზურგში დაძგერებულმა ტყვიებმა
მალიშევი წინ გაისროლა და იატაკზე დასცა.
– ნაბიჭვარო!.. – დაიხრიალა მწვავე ტკივილით შეპყრობილმა.
კლიმი უმალ მის გვერდით გაჩნდა. მხარში სწვდა, ზურგზე

გადააბრუნა, პისტოლეტი სახეში მიაბჯინა და ჩაჰყვირა:
– ახლა რაღას გაუგზავნი გუსმანს, დამპალო?!
– იცი, რა მოგელის ამის გამო?.. – გაჭირვებით ამოიხრიალა
– შენ მაინც ვეღარ მოესწრები ამას! – ავად ჩაილაპარაკა კლიმმა
და სასხლეტი დაუშვა.
– ეს მძორი აქედან მოაშორეთ... დაღამებას დაელოდეთ და

შემდეგ ტყეში, რაც შეიძლება შორს გაიტანეთ და რაც შეიძლება
ღრმად ჩაფალით!.. – ბრძანა კლიმმა. შემდეგ კი ბარს
მიუბრუნდა და ვისკის მომდევნო ბოთლი მოიმარჯვა.
***
პეტრე ტიხონოვი ახალი მისული იყო სამსახურში, როცა

კაბინეტში მისი მდივანი შემოვიდა. მდივანს დაბნეული
გამომეტყველება ჰქონდა. ხელში საშუალო ზომის კონვერტი
ეჭირა.
– რაშია საქმე, ნადია? – ტიხონოვმა თვალი მოსწყვიტა

კომპიუტერის მონიტორს.
– თქვენთვის წერილია... – გაუბედავად უპასუხა მდივანმა და

კონვერტი გაუწოდა.
ტიხონოვმა კონვერტს დახედა.
„ტიხონოვს პირადად სასწრაფოდ ” – ეწერა ზედა. კონვერტს

რაიმე შტამპი ან ბეჭედი არ ჰქონდა, რაც იმას მიუთითებდა, რომ
ეს ოფიციალური გზავნილი არ იყო.
– ვინ მოიტანა ეს კონვერტი? – მდივანს მიუბრუნდა ტიხონოვი.
– კარგი... კარგი... დამშვიდდი, – ტიხონოვს ღიმილი მოჰგვარა

მდივნის დაბნეულმა სახემ, – ყველაფერს გავარკვევთ.
როგორც კი მდივანმა კარი გაიხურა, ტიხონოვმა კონვერტი

გახსნა. შიგ გარე მეხსიერების ჩიპი აღმოჩნდა. გზავნილით
გაოცებულმა ჩიპი კომპიუტერს მოარგო და მონიტორს
მიუბრუნდა. ინფორმაციამ, რომელიც ჩიპში აღმოჩნდა
საგონებელში ჩააგდო. ეს იყო მისი და კლიმის სატელეფონო
საუბრები. ერთ ფაილში კი, მისი და მერკულოვის პირადი
საუბრის ჩანაწერი აღმოჩნდა. საუბარში ტიხონოვი მოსკოველ
ჩეჩნებს ახსენებდა, რომლებსაც გუსმანის საკითხი უნდა
მოეგვარებინათ. იქვე სახელდებოდა მალიშევის გვარი და
ნორდსტრიმთან დაკავშირებული ისტორიაც. ამ ჩანაწერის
, .
უცხო ხელში აღმოჩენა სერიოზულ პრობლემებს შეუქმნიდა
მით უმეტეს ახლა, როდესაც ნორდსტრიმის საკითხის
გადაწყვეტამდე ერთი კვირა რჩებოდა. მაგრამ ახლა ამაზე უფრო
სხვა რამ აღელვებდა. მაინც ვის უნდა გაეკეთებინა ეს ჩანაწერები
და ვინ და რა მიზნით უგზავნიდა მას. თანაც მაშინ, როდესაც
მოსკოველი ჩეჩნები უკვე დახოცილები იყვნენ. ჩანს, ჩანაწერის
ავტორისთვის ესეც უნდა ყოფილიყო ცნობილი.
ვინ?.. – ფიქრს მიეცა ტიხონოვი, – მალიშევი?.. არა... რისთვის?..
წინააღმდეგ წასვლით ბიზნესსაც დაკარგავს და თავსაც... მაშინ

ვინ და რაც მთავარია, რა მიზნით?!
„შანტაჟი“ – ეს პირველი აზრი იყო, რომელმაც გაუელვა

გონებაში.
„არა“ – მაშინვე უკუაგდო აზრი, – „ეს ძალიან მარტივი

იქნებოდა. უკრაინაში არ მეგულება თავზეხელაღებული
ადამიანი, რომელიც ასეთი წინადადებით შემომბედავს:
გადამიხადე ამდენი, თორემ ამ მასალებს პროკურატურას
გავუგზავნიო!” სისულელეა. საქმე უფრო რთულად არის...
ბევრად რთულად, ვიდრე წარმომიდგენია!..“
ტელეფონის ზარმა ტიხონოვი ფიქრს მოსწყვიტა. თავი მიანება

მონიტორს, ტელეფონს გადასწვდა და უპასუხა.
– გისმენთ...
– მიიღე ჩემი გზავნილი? – გაისმა ყურმილიდან.
ტიხონოვს საოცრად ნაცნობად ეჩვენა ხმა, მაგრამ ვერავის

დაუკავშირა.
– იმ საინტერესო ფლეშკას გულისხმობ?

– იმასთან შედარებით, რაც არ იცი, ეგ ჩანაწერები მართლაც

უმნიშვნელოა.
– და რა არ ვიცი? – დაიძაბა ტიხონოვი.
– ამას მხოლოდ პირად საუბარში გეტყვი... შეგვიძლია, ახლავე

შევხვდეთ ერთმანეთს... – შესთავაზა თანამოსაუბრემ.
– არა... უცნობს არ შევხვდები!
– არა?! – გაიკვირვა თანამოსაუბრემ, – არა მგონია, რომ შენს

მდგომარეობაში უარი გამართლებული იყოს!
„გუსმანი!... ღმერთო ჩემო, ეს ხომ მისი ხმაა!..“ – ტიხონოვს

ელვასავით გაურბინა გონებაში.
თანამოსაუბრის ვინაობის გარკვევამ თავზარი დასცა, ეს იყო

ყველაზე ცუდი ვარიანტი, ყველა შესაძლებელიდან . საქმე
მართლაც იმაზე ცუდად იყო, ვიდრე თავიდან ვარაუდობდა.
გუსმანთან აღარ გაჭრიდა ხმამაღალი განცხადებები შავ ფიარზე,
პროვოკაციასა და მონტაჟზე.
– რა გადაწყვიტე ? – ჰკითხა თანამოსაუბრემ.
– როდემდე უნდა მელაპარაკო ინკოგნიტოდ, სტეფანე? – ძალა

***
გუსმანი ქალაქგარეთ, მომცრო ტბის პირას დახვდა ტიხონოვს.

ის ტბის პირას იდგა და გედებს პურის ნატეხებით
უმასპინძლდებოდა. ტიხონოვის მიახლოებისას, გუსმანმა თავი
მიანება გედებს, მისკენ წამოვიდა და მისალმების ნიშნად ხელი
გაუწოდა.
– გამარჯობა პეტრე.
ტიხონოვმა უხალისოდ ჩამოართვა ხელი. მას ჯერაც ვერ

წარმოედგინა, თუ რა ჰქონდა ჩაფიქრებული სტეფანს.
– მე მგონი, ხვდები, რომ ძალიან სერიოზული საუბარი გველის,

– განაგრძო გუსმანმა.
– როგორც მახსოვს, მე და შენ არასერიოზულად არასოდეს

გვისაუბრია, – უპასუხა ტიხონოვმა .
– მართალი ხარ, მაგრამ ეს განსაკუთრებული შემთხვევაა...

წამოდი, გავიაროთ. მიყვარს სეირნობა და ჯანმრთელობისთვის
სასარგებლოც არის, – თქვა გუსმანმა და ტბის ნაპირს გაუყვა.
ოციოდ მეტრი უხმოდ იარეს. შემდეგ ისევ გუსმანმა განაგრძო

საუბარი.
– ზოგჯერ დუმილი იმაზე მეტის მთქმელია, ვიდრე

ერთსაათიანი მონოლოგი, – ჩაილაპარაკა გუსმანმა, – მაგრამ
ხედავ, როგორ შემობრუნდა საქმე? შენმა მკვლელებმა შენ უფრო
მეტი დაგიშავეს, ვიდრე მე. ახლა კი ორივე მძიმე არჩევნის წინ
ვდგავართ. მე შემიძლია, მსვლელობა მივცე ამ მასალებს. ვიცი,
შენ უკან საკმაოდ გავლენიანი ხალხი დგას. ისინი ყველაფერს
გააკეთებენ, შენი ამ მდგომარეობიდან გამოსაყვანად, მაგრამ არ
გირჩევ. შენ კარგაც იცი, რომ მეც არ ვარ ხელწამოსაკრავი კაცი.
, .
რამეს თუ ხელი მოვკიდე აუცილებლად მივიყვან ბოლომდე
მაგრამ, ამ შემთხვევაში, არ მინდა ამის გაკეთება. ყველაფერს
დავივიწყებ. ეს საუბარი მხოლოდ მე, შენ და ამ ტბას ეცოდინება.
მაგრამ, სამაგიეროდ, შენგანაც ასეთივე მძიმე გადაწყვეტილებას
ველი.
– ესე იგი, მაგ მასალებს მსვლელობას მისცემ? – გახედა

ტიხონოვმა.
– ხომ გითხარი, არ მინდა, მაგრამ თუ გაჯიუტდი, მართლაც ასე

მოვიქცევი, – უპასუხა გუსმანმა.
– გაგიჭირდება რამის დამტკიცება. რამდენიმეწუთიანი

ჩანაწერი არაფერს ნიშნავს. სად არიან ის ჩეჩნები?.. ვინმემ ნახა
ისინი?
„ესეც იცის. კარგადაა ინფორმირებული. მაინც ვინ აწვდის

ინფორმაციას. ჩანს კლიმის სასტავიდან ჩალიჩობს ვიღაც“,–
გაიფიქრა ტიხონოვმა.
– ისევ არაფერი გაქვს სათქმელი ? – თქვა გუსმანმა.
– რა თქმა უნდა, მსმენია. მაგრამ, მაგ აფეთქებასა და მითიურ

ჩეჩენ ქილერებს შორის რაიმე კავშირს ვერ ვხედავ.
ჯერჯერობით მილიციამ დაღუპულების არათუ ვინაობა,
რაოდენობაც კი ვერ დაადგინა, – უპასუხა ტიხონოვმა.
– ეს შენს კიდევ ერთ სისუსტეზე მიანიშნებს, – ირონიით

ჩაილაპარაკა გუსმანმა .
– რას გულისხმობ? – მოიღრუბლა ტიხონოვი.
– შენს მცდარ არჩევანს. ჩანს, საერთოდ ვერ ერკვევი

ადამიანებში!.. ვისთან დაიჭირე საქმე, პეტრე?! მალიშევი...
კლიმი... მარჩუკი... ციგანოვი... ბოლოს ჩეჩნები!..
– შენ ხომ კარგად ერკვევი ადამიანებში და სწორი არჩევანიც

გააკეთე! – ბრაზით წამოსცდა ტიხონოვს.
– შედეგებით თუ ვიმსჯელებთ, აბსოლუტურად სწორი არჩევანი

გამიკეთებია. ჩემს თანამოაზრეებს ასფალტიდან არ ფხეკენ და
– როდესაც ვინმეს ემუქრები, ზუსტად უნდა იცოდე, რამდენი

მოკავშირე გყავს. შენ ჯერაც არ იცი, რომ შენს მომხრეებს კიდევ
ერთი პიროვნება გამოაკლდა.
ტიხონოვს მზერა დაეძაბა. ვერაფრით მიხვდა, ვის

გულისხმობდა გუსმანი.
– არ იცი... ეს ნაღდად არ იცი... ამაზე უშიშროების საბჭოში

ანგარიშს არავინ მოგაწვდიდა... მე რომ არა, ამის შესახებ ძალიან
დიდი ხანი ვერაფერს შეიტყობდი. ჯობია, ისევ ჩემგან
მოისმინო, რომ კიდევ ერთხელ გადახედო შენს სამეგობრო
წრეს... – გუსმანმა პაუზა გააკეთა და შემდეგ დაამატა, –
მალიშევი მკვდარია, პეტრე!
– რაა?! – გაოგნდა ტიხონოვი.
– მალიშევი მკვდარია, – გაიმეორა გუსმანმა, – ამის შესახებ

ჯერჯერობით რუსეთის „ეფესბეშიც” არაფერი იციან, მაგრამ
გარწმუნებ, შენ ვეღარასოდეს იხილავ მას!
– და შენ გგონია, შენ და გეგეშიძეს ვინმე შეგარჩენთ ამას?!

– მე და გეგეშიძეს?! – გაიკვირვა გუსმანმა, – რას ამბობ?! რატომ
გვიკავშირებ ამ საქმეს ჩვენ?! სულ მცირე ფანტაზიის უნარი რომ
ტიხონოვი შედგა, ტბისკენ შებრუნდა და ჩაფიქრდა . ის

გრძნობდა რომ გუსმანი არ ტყუოდა. ვთქვათ, ჩეჩნების აფეთქება
მართლაც გეგეშიძეს უკავშირდებოდა, მაგრამ საიდან უნდა
შეეტყო მას მათი უკრაინაში ყოფნის შესახებ?.. ამ
ჩანაწერებიდან?.. მაშინ როგორ მოხვდა ჩანაწერები გუსმანთან?..
თუნდაც ჩეჩნების უკრაინაში ჩამოსვლის შესახებ სცოდნოდათ,
როგორ უნდა მოეხერხებინათ ორიოდ დღეში მათი
ადგილსამყოფლის გარკვევა და შემდეგ მათი აფეთქება?!
საიდანაც არ უნდა წამოსულიყო, მაინც ერთ წერტილში
ხვდებოდა... კლიმის სასტავი!... ჩეჩნების უკრაინაში ყოფნისა და
მიზნის შესახებ მხოლოდ სამმა იცოდა... მან, კლიმმა და
მერკულოვმა!.. მერკულოვი?! არა... ის ვერასოდეს გაბედავდა
მალიშევის მოკვლას... თანაც, ტიხონოვმა იცოდა, რომ მთელი ამ
დროის განმავლობაში, ის კიევიდან არ გასულა... რჩებოდა
კლიმი, – ტიხონოვს უმალ თვალწინ დაუდგა მათი ბოლო
შეხვედრა, – კლიმი გაღიზიანებული ჩანდა. არ დაუმალავს, რომ
ნანობდა მალიშევთან საქმის დაჭერას და მასთან ურთიერთობის
გაწყვეტა სურდა... ესე იგი, კლიმი!..

ამის გაფიქრებამ შიში მოჰგვარა ტიხონოვს. მალიშევის, კლიმისა
და მისი დაჯგუფების გარეშე, ის იმ დამრტყმელი ძალის გარეშე
რჩ ბ რ მ ს შ ს მ შ ნ შ სრ ბ ნ მ
– რა გინდა ჩემგან? – ყრუ ხმით იკითხა ტიხონოვმა.
– მხოლოდ ერთი რამ. მინდა, გადარჩენის შანსი მოგცე, –

– რას მოითხოვ ამის სანაცვლოდ?

– რამდენიმე დღეში ნორდსტრიმის აქციებთან დაკავშირებით,
მთავრობამ საბოლოო გადაწყვეტილება უნდა მიიღოს. მე ვიცი,
რომ შენ რუსეთის „გაზპრომს“ ლობირებ. ყველასთვის ეს ასეც
უნდა დარჩეს. მაგრამ, საბოლოო სხდომაზე უშიშროების საბჭოს

სახელით, მე დამიჭერ მხარს!.. ეს წინადადება არ არის, პეტრე.
ჩათვალე, რომ შენი სიცოცხლის საზღაურია. მე საუბრის
გაგრძელებას აღარ ვაპირებ. შენ ან „ჰოს“ მეტყვი, ან – „არას“. რაც
არ უნდა მიპასუხო, ჩემი ბიჭები, ნებისმიერ შემთხვევაში,
მიგიყვანენ იქ, საიდანაც წამოგიყვანეს. შემდეგ კი... – გუსმანი
თვალებში ჩააცქერდა და დაამატა, – დანარჩენზე თავად იფიქრე.
ჩემი მხრივ კი პირობას გაძლევ, რომ უარის შემთხვევაში, ბოლო
სხდომა შენს გარეშე შედგება!..
***
საღამოს კრაკოვი უკან დარჩა. ცოტა ხანში მანქანა გარეუბანში

შევიდა. გზის გასწვრივ სუროთი დაფარული ღობეები,
ფეშენებელურ აგარაკებს წარმოადგენდა. ასეთი იყო კრაკოვის

გარეუბანი, სადაც ლუკამ ნატოსა და ეკასთვის აგარაკი იქირავა.
ორი მცველი ჭიშკართან შეეგება ლუკას. როცა დარწმუნდნენ ,

რომ მანქანაში ნამდვილად მათი დამქირავებელი იმყოფებოდა,
ჭიშკარი გააღეს. ლუკა ჭიშკარს გასცდა, მანქანა ეზოს განაპირას
შეაჩერა და გადმოვიდა. ამასობაში მცველებიც მიუახლოვდნენ
და მიესალმნენ.
– გამარჯობა, – სალამი დაუბრუნა ლუკამ, – როგორაა საქმე?
– კარგად. სიმშვიდეა... – უპასუხა ერთ-ერთმა მათგანმა.
– კარგით, მე ხელს აღარ შეგიშლით, – თქვა ლუკამ და

შენობისკენ წავიდა.
კიბეებთან მიახლოებისას მსუბუქი ბლუზი ჩაესმა. ნატო

ხატვისას ყოველთვის მუსიკას უსმენდა. მუსიკიდან
გამომდინარე, ლუკას მისი განწყობის ამოცნობაც კი შეეძლო: თუ
ის ვაგნერის „ქარიშხალს” უსმენდა, ვიღაცაზე გაბრაზებული
უნდა ყოფილიყო; დასასვენებლად მოცარტს ირჩევდა, ბლუზი

კი მოწყენილობას მიანიშნებდა.
ლუკამ კიდევ რამდენიმე ნაბიჯი გადადგა და კიბის საფეხურზე

ჩ მ მხ ს წ ბშ ძ ნ ზ
„რა უცებ გაირბინა დრომ, – გაიფიქრა ლუკამ – თითქოს გუშინ

მოხდა ყველაფერი, არადა, იმ ერთი ციდა მჩხავანა გორგალიდან
ნატო ჩვიდმეტი წლის ქალიშვილად გადაიქცა... და რა მივეცი მე
მას ამ წლების განმავლობაში? – მოლოდინით, შიშით,
ტკივილით აღსავსე დღეები, – ეს და მეტი არაფერი! ახლა კი...
ახლა კი ასეთივე წლები სხვას უნდა გავატარებინო, იმას,
რომელიც ჯერ არ დაბადებულა!..“
მცველებმა შენიშნეს კიბის საფეხურზე ჩამომჯდარი ლუკა, ერთ-

ერთი მათგანი მიუახლოვდა და ჰკითხა, შეუძლოდ ხომ არ
ხართო.
– არა... ყველაფერი კარგადაა, – უპასუხა ლუკამ. მერე ადგა და

კიბეს აუყვა.
ნატოს დაზგაზე საშუალო ზომის ტილო ჰქონდა გაჭიმული და

გატაცებით მუშაობდა. აუჩქარებლად აზავებდა საღებავს, მერე
ფუნჯით იღებდა და ტილოზე გადაჰქონდა. დროდადრო უკან
გადგებოდა, ჩაფიქრებული დააკვირდებოდა ტილოზე
გავლებულ ხაზებს, შემდეგ კი ისევ განაგრძობდა ხატვას. ის

იმდენად ჩაფლული იყო მუშაობაში, რომ ვერც კი შენიშნა
ოთახში შესული ლუკა. მან შვილისთვის ხელის შეშლა არ
მოისურვა და იქვე დივანზე ჩამოჯდა ცოტა ხანში ნატო მისკენ
– მეორე სართულზე , თავის საძინებელში, – უპასუხა ნატომ.
– რატომ? – გაუკვირდა ლუკას, – არც ისე გვიანაა. ცუდად ხომ არ

არის?
– არა, უბრალოდ, ყოველთვის ადრე წვება. მისი

მდგომარეობისთვის ეს ბუნებრივია. ახლავე გავაღვიძებ, –
აჩქარდა ნატო.
– არ გინდა, ეძინოს.
– ეძინოს?! – შუბლი შეიკრა ნატომ, – ვის მოსანახულებლად

ჩამოხვედი, მამა?!
– შენი და...
– და?! – თვალებში ჩააცქერდა ნატო.
– ეკასი, – გაეღიმა ლუკას.
– ის კი მთელ დღეებს ფანჯარასთან ატარებს. იღვიძებს იმ

იმედით, რომ დღეს მაინც გამოჩნდები და იძინებს იმედით, რომ
ხვალ მაინც მოხვალ!.. შენ კი ამბობ: იძინოს!.. ახლა რომ არ
გავაღვიძო, ალბათ, ძალიან დიდხანს არ გამცემს ხმას...
– კარგი... დამშვიდდი... მე თვითონ გავაღვიძებ, – უპასუხა

მანქანა, დაცვა და ასე შემდეგ!.. შენ სჭირდები, მხოლოდ შენ!.. მე

შევეჩვიე ასე ცხოვრებას. იმითაც კმაყოფილი ვარ, რომ თვეში ან
რამდენიმე თვეში ერთხელ გხედავ, ის კი – არა!.. მით უმეტეს
მის მდგომარეობაში და მას შემდეგ, რისი გადატანაც მოუხდა!
– თვითონ გითხრა? – ჰკითხა ლუკამ.
– „თვითონ გითხრა!“ – გამოაჯავრა ნატომ, – ხომ გითხარი, რომ

საერთოდ ვერ ერკვევი ქალებში!.. ეკა არასდროს წუწუნებს,
მაგრამ, მხოლოდ ერთხელ შევძელი მისი სახლიდან გატყუება.
აქვე, აგარაკის სიახლოვეს, პატარა, მყუდრო კაფეა. საღამოს იქ
გატარება შევთავაზე. ვატყობდი, არ უნდოდა. მცველებიც უნდა
გამოგვყოლოდნენ კაფეში, მას კი ძალიან თრგუნავს უცხო,
შეიარაღებული ხალხის სიახლოვე, მაგრამ, მაინც არ მითხრა
უარი... შემდეგ კი მე თვითონ ვინანე, კაფეში წასვლა რომ

შევთავაზე.
– რატომ? – ჰკითხა ლუკამ, – რა მოხდა იქ?
– ვახშამი სრულიად უბრალო ნივთებმა – ზედმეტმა თეფშმა,

ჭიქამ, დანა-ჩანგალმა ჩაგვიშალა, რომლის წაღებაც დაავიწყდა
ოფიციანტს. ვისხედით ორნი, მაგიდაზე კი მესამე ჭურჭლის
კომპლექტიც იდო. მე ვგრძნობდი რასაც განიცდიდა მაშინ ეკა.
თბილისი... ახლა კი შენი ჯერია, მამა!.. – ნატო დივანზე დაეშვა,

სახე ხელებში ჩარგო და აკანკალებული ხმით განაგრძო –
დედაჩემს შენ არ ყვარებიხარ, შენც არ გიყვარდა ის და, იქნებ,
ამიტომაც არის ცოცხალი... სხვები კი... ყველა, ვინც შეგიყვარა,
დაიღუპა!... გთხოვ, გევედრები, ნუღარ დაუშვებ ამას!...
– როგორ გაზრდილხარ, ნატო... – ლუკა ფრთხილად მოეფერა
თმაზე, მერე შებრუნდა და ოთახიდან გავიდა.
საძინებელ ოთახს ოდნავ ანათებდა ლურჯაბაჟურიანი

სანათური. ეკას ეძინა. ერთმანეთზე შეტყუპებული ხელები
ლოყის ქვეშ ამოედო და მშვიდად სუნთქავდა. ლუკა
მიუახლოვდა, საწოლზე ჩამოჯდა და ფრთხილად მოეფერა
ლოყაზე. ეკა შეიშმუშნა, შემდეგ კი საბანი სწრაფად მიიზიდა
ნიკაპამდე და გვერდზე გაიწია.

– ნუ გეშინია, მე ვარ... – უთხრა ლუკამ.
– ლუკა! – ოხვრას ამოაყოლა ეკამ, წამოიწია და ორივე მკლავით

შემოეხვია კისერზე.
***
უკვე რამდენიმე დღე იქნებოდა, რაც მერკულოვი „ვეგასში”

ხ რ ბ შ ბ მ რ ნ შ ს
გუსმანისთვის ცნობილი უნდა ყოფილიყო, ვინ იყო მასზე

მოწყობილი თავდასხმის ორგანიზატორი და შემსრულებელი.
მაგრამ, მერკულოვი იმედოვნებდა, რომ მაინც ადვილად
გაიმართლებდა თავს, რადგან, ბრძანება თავდასხმაზე კლიმმა
გასცა, მან კი მხოლოდ საჭირო ხალხი შეარჩია, პირადად
თვითონ თავდასხმაში მონაწილეობა არ მიუღია. სამაგიეროდ,
მან, მერკულოვმა გააფრთხილა გუსმანი მოსკოვიდან ჩამოსული
ჩეჩნებისა და მომდევნო თავდასხმის შესახებ. მისი აზრით, ეს
სრულიად საკმარისი იყო წარსულის დასავიწყებლად. შემდეგ
მოვიდა გეგეშიძე. მერკულოვს მიაჩნდა, რომ მასთანაც
გარკვეული ჰქონდა ურთიერთობა. მართალია თავიდან ეს
ურთიერთობა დაპირისპირებით დაიწყო, მაგრამ, ჩეჩნები ხომ
მან, მერკულოვმა გაგზავნა იმქვეყნად, ეს კი ძალიან სარისკო
საქმე იყო. ჩეჩნებს ეჭვი რომ შეჰპარვოდათ მასში და მანქანა
უკეთ შეემოწმებინათ, მერკულოვს ვეღარაფერი გადაარჩენდა .
სამაგიეროდ, ამით ყველას გაუწია სამსახური – გუსმანს,
გეგეშიძესა და, უპირველეს ყოვლისა, საკუთარ თავს. რჩებოდა
, , .
კლიმი მაგრამ მისი საკითხი გეგეშიძეს უნდა მოეგვარებინა
თუმცა, როგორც ჩანს, ის არ ჩქარობდა. მოუთმენლობით
შეპყრობილი მერკულოვი თავად დაუკავშირდა ტელეფონით
და პირობა შეახსენა.
– როგორც ვატყობ, მეხსიერების პრობლემები გაქვს, – მშვიდად

– არა, მეხსიერების მხრივ ყველაფერი რიგზე მაქვს, –

გაღიზიანდა მერკულოვი.
– მაშინ, კარგად გაიხსენე, რა გითხარი მოტელში, – თქვა ლუკამ.
– მე მახსოვს, შენ თუ გახსოვს?
– კეთილი, მე შეგახსენებ, – განაგრძო ლუკამ, – მე გითხარი:

მოაგვარე სტუმრების საკითხი. დანარჩენზე შემდეგ ვიბაზრებთ-
მეთქი. ასე იყო თუ – არა?!
– ასე იყო, – უხალისოდ დაეთანხმა მერკულოვი, – მაგრამ, მე

იმედი მქონდა, რომ...
– მე არ მაინტერესებს, რისი იმედი გქონდა. მე გეუბნები,

როგორც იყო! – ცივად შეაწყვეტინა ლუკამ.
– კარგი, რაც იყო – იყო. როდის ვიბაზროთ? – ჰკითხა

– როცა მე ჩავთვლი საჭიროდ. ჯერჯერობით მაგისთვის არ

მცალია! – უპასუხა ლუკამ და ტელეფონი გათიშა.
ღამის თორმეტი საათი იქნებოდა, როდესაც მერკულოვის

დასასვენებელ ოთახში „ვეგასის” მცველი შევიდა და უთხრა,
შენთან შეხვედრა უნდათო.
– ვის? – ჰკითხა მერკულოვმა.
– მაღალი, კუნთმაგარი ახმახია, მგონი, ტიხონოვის პირადი

დაცვიდან უნდა იყოს, – უპასუხა მცველმა.
– შეამოწმე!
– შევამოწმე. სუფთაა.
– შემოუშვი, – უბრძანა მერკულოვმა და, როგორც კი მცველი

ოთახიდან გავიდა, პისტოლეტზე დამცველი გახსნა.
ორიოდ წუთში ოთახში ტანმაღალი მამაკაცი შემოვიდა.

მერკულოვმა უმალ იცნო ის – „სტუმარი “ მართლაც ტიხონოვის
პირადი მცველი იყო.
– პეტრეს შენთან შეხვედრა უნდა, – მაშინვე საქმეზე გადავიდა

მცველი.
– დიდი სიამოვნებით, – ხელები გაშალა მერკულოვმა , –

„ვეგასის” კარი ყველასთვის ღიაა.
– არა, პეტრეს დრო არ აქვს. ნუ გეშინია, შორს წასვლა არ

მოგიწევს, პეტრე გარეთ გელოდება.
– პეტრე აქ არის?! – გაუკვირდა მერკულოვს.
– ჰო, მანქანაში გელოდება, – დაუდასტურა მცველმა.

მერკულოვი ჩაფიქრდა. კლიმთან ახლო ურთიერთობის
მიუხედავად, ტიხონოვი არასდროს მიდიოდა „ვეგასში” და ამას
გასაგები მიზეზი ჰქონდა. მავანს შეეძლო, ტიხონოვის
საწინააღმდეგოდ გამოეყენებინა ხელისუფლების

მაღალჩინოსნისა და მაფიოზად ცნობილი კლიმის
ურთიერთობა, მაგრამ, ახლა ტიხონოვმა წესი დაარღვია და ამას
შესაბამისი მიზეზიც უნდა ჰქონოდა.
„ხომ არ მიჩალიჩებენ? – გაიფიქრა მერკულოვმა, – ჩემი

დაბრედვა ხომ არ უნდათ? მაგრამ, რისთვის? რა პრეტენზია აქვს
ჩემთან ტიხონოვს? ჩემი და გეგეშიძის შეხვედრის შესახებ ხომ
არ იცის რამე?.. არა, გამორიცხულია!.. ჩეჩნები?!. არა. მათი
მანქანა მარტომ დავნაღმე და ვერავინ გამიბაზრებდა!.. ალბათ,
უბრალოდ, შეხვედრა უნდა. ეს ნაღდად ტიხონოვის მცველია. ის
ჩემმა ხალხმა ნახა და, არა მგონია, აქ, „ვეგასში” გაბედონ ჩემზე
თავდასხმა. ყოველი შემთხვევისთვის, ფრთხილად უნდა
კლუბიდან უკანა გასასვლელით გავიდნენ. გზის მეორე მხარეს

მუქმინებიანი „მერსედესი” იდგა. მერკულოვმა „ვეგასის”
შესასვლელთან მდგარი მცველები გააფრთხილა – ყურადღებით
იყავითო და მანქანისკენ დაიძრა, მას წინასწარ ჰქონდა
გადაწყვეტილი. თუ პეტრე მანქანაში არ აღმოჩნდებოდა, მაშინვე

უკან უნდა გამობრუნებულიყო.
ტიხონოვი მანქანაში აღმოჩნდა – ის უკანა სავარძელზე იჯდა.

მერკულოვი შედარებით დამშვიდდა, გვერდით მიუჯდა და
კარი მიხურა. იმავ წამს წინა სავარძელზე მჯდარი მცველი

შემობრუნდა და რაღაც მოწყობილობა მოიმარჯვა.
„ელექტროშოკი !... ჩემი გათიშვა უნდათ!..“ – ელვის სისწრაფით

გაუელვა მერკულოვს და სწრაფად წაეტანა პისტოლეტს.
– მშვიდად, მშვიდად... – მხარზე შეეხო ტიხონოვი, – ეს მხოლოდ

დეტექტორია .
– რა დეტექტორი? – ეჭვით ჰკითხა მერკულოვმა.
– ... ,„ ” ,–
ჩვეულებრივი დეტექტორი მინდა ჟუჩოკზე შეგამოწმონ
უპასუხა ტიხონოვმა და მცველს ანიშნა, განაგრძეო.
შემოწმებას რამდენიმე წამი დასჭირდა. მცველმა დეტექტორი

მ რ
http://slidepdf.com/reader/full/mglebi-5-gocha-manvelidze ს სხ ს სწ რ რჩ რ შ მ 413/645
– უბრალოდ, თქვენი კანტორა ნდობას აღარ იმსახურებს. ვიღაც

გამოჩნდა თქვენ შორის, რომელიც ფარული ჩანაწერებით
ამარაგებს ჩვენს საერთო ნაცნობებს. ჩემი ჩამოყვანილი ჩეჩნები
ძალიან უცნაურად დაიღუპნენ. შეიძლება, ვინმემ დაიჯეროს,
რომ ისინი საკუთარ ნაღმზე აფეთქდნენ, მე კი ამას არასოდეს

ვჭამ. კარგად ვიცოდი, რაში ერკვეოდნენ და რაში – ვერა, –
უპასუხა ტიხონოვმა, – შენ რამე ხომ არ იცი ამის შესახებ?
– არა, – მოკლედ მოუჭრა მერკულოვმა.
– ცოტა ხნის წინ ერთი ასეთი ჩანაწერი მოვისმინე და, იცი, რა

მეჩვენა ყველაზე საინტერესოდ ? – განაგრძო ტიხონოვმა.
– რა?
– იმ ჩანაწერზე ჩემი და შენი საუბარი იყო. მე კარგად მახსოვს ის

დღე: შენ მოხვედი ჩემთან და ჩვენს საუბარს არავინ დასწრებია,
როგორ მოხვდა ის ჩანაწერი სხვის ხელში?!
მერკულოვს უმალ მოუნდა მანქანიდან გადასვლა და

, , ,
უკანმოუხედავად გაქცევა მაგრამ გრძნობდა რომ ტიხონოვის
მცველები ამის საშუალებას არ მისცემდნენ. დარჩენით და
მშვიდი საუბრით უფრო იყო შესაძლებელი თავის დაძვრენა.
მპ
http://slidepdf.com/reader/full/mglebi-5-gocha-manvelidze მ ! ქ ბრ ზ რ მ ჰქ რ ს ს 414/645
რამე, როცა შენთან მგზავნიდა; შეიძლება, ადრევე შემიცვალა

სანთებელა, ან კიდევ, მობილურში ჩამიმონტაჟა რამე!
– ესე იგი, შენ არაფერი იცი იმ ჩანაწერის შესახებ?! – მზერა

გაუსწორა ტიხონოვმა.
– რა თქმა უნდა, არა, – უყოყმანოდ უპასუხა მერკულოვმა.
– შეიძლება, არ გამოვრიცხავ... მაგრამ, შესაძლოა, პირიქითაც

იყოს...
– შენ რა, არ მენდობი?! – მერკულოვმა ნაწყენი სახე მიიღო.
– იმ ჩანაწერების ნახვის შემდეგ ვეღარავის ვენდობი, მაგრამ, შენ

ერთ შანსს მოგცემ და უნდა დამიმტკიცო, რომ მართლაც
შეიძლება შენი ნდობა!
– რას მოითხოვ ჩემგან? – ჰკითხა მერკულოვმა.
– მხოლოდ ერთს – გულწრფელობას! – ტიხონოვი წამით

ჩაფიქრდა და მერე ჰკითხა: – თქვენს კანტორაში ვინ იცოდა
ჩეჩნების ჩამოსვლის შესახებ?
– მხოლოდ მე, კლიმმა და კუზმამ, – უპასუხა მერკულოვმა.
– თქვენი დედაც!.. – შეიგინა მერკულოვმა , – მე ხომ

– მოდი, ერთ რამეზე შევთანხმდეთ : მე შენი ხელქვეითი არ ვარ.

მეგზურობა რთული საქმე არ იყო, ამას კუზმაც გაართმევდა
თავს. იმაზე თუ გიფიქრია, იმ ჩეჩნებს რამე რომ შეშლოდათ და
მე მათთან ერთად დავფიქსირებულიყავი, რა მოჰყვებოდა ამას?!
ჩვენი სასტავის მიმართ ისედაც ძიება მიმდინარეობს. კიდევ

კარგი, ბაბიცკის დროზე ამოსძვრა სული, თორემ, ახლა აქედან
ძალიან შორს ვიქნებოდი. იმავე შეცდომის გამეორებას არ
ვაპირებდი! – უპასუხა მერკულოვმა .
– ძალიან მარტივად მიხსნი, – ეჭვით დახედა ტიხონოვმა.

– რაც მოხდა იმას გეუბნები და სამომავლოდაც გაითვალისწინე.
მე ხელის ბიჭი არ ვარ. რაც გინდა ის დამავალე, მე მაინც ჩემი
შეხედულებისამებრ გავაკეთებ!
ტიხონოვმა ყურადღებით შეათვალიერა და შემდეგ

მოულოდნელად ჰკითხა:
– რა მოხდა მალიშევსა და კლიმს შორის?
„ . ,
ჩანს ესეც იცის ნაღდად იცის რომ იმ შეშლილმა მალიშევი
მოკლა. ახლა აზრი აღარ აქვს რიჟა ბაზარს. რადაც არ უნდა
დამიჯდეს უნდა დავუმტკიცო, რომ სუფთა ვარ. თანაც, რაა
სანერვიულო, მე ხომ არ მომიკლავს ის „ეფესბეშნიკი”?! –
– ასი პროცენტით... იმ ამბის შემდეგ კლიმს მცველების ნახევარი

გაექცა. არ მოინდომეს იმ საქმეში ჩარევა და რუსეთში დაახვიეს,
– უპასუხა მერკულოვმა .
– რატომ?.. რა მიზეზით უნდა მოეკლა კლიმს მალიშევი? –

ჰკითხა ტიხონოვმა.
– სიმართლე რომ გითხრა, ბოლო ხანებში მალიშევმაც აურია –

არ მოსწონდა კლიმის საქმის წარმოების წესები. ბოლოს
სერიოზულად შეკამათდნენ. კლიმს საქმიდან გასვლა სურდა,
მალიშევი კი ამის საშუალებას არ აძლევდა. როცა დარწმუნდა,
რომ სიტყვით ვერ დაითანხმებდა, დაემუქრა, ჩვენი საუბრების
ჩანაწერებს, გუსმანს გავუგზავნიო!
– რომელ ჩანაწერებზეა საუბარი ?
– ზუსტად მეც არ ვიცი, – უპასუხა მერკულოვმა, – მათ

რამდენიმე საუბარს მეც დავსწრებივარ, რამდენიმეს – არა.
როგორც ჩანს, მალიშევს ყველა საუბრის ჩანაწერები ჰქონდა.
– , !– .
ესე იგი აშანტაჟებდა შენიშნა ტიხონოვმა
– აშანტაჟებდა, – დაუდასტურა მერკულოვმა , – კლიმს ძალიან
აღიზიანებდა ასეთი მიდგომა, ჰოდა, შედეგმაც არ დაიგვიანა.
ბ ჭ ბმ მ მბ ს რ
მ ხ მ ს მ ს რ ზ 417/645
მოულოდნელად ატყდა სროლა. როცა ბიჭები იქ შეცვივდნენ

მალიშევი უკვე მკვდარი იყო...
– სიგიჟეა... ნაღდი სიგიჟე!.. – თავი გაიქნია ტიხონოვმა.
– .
ბოლო ხანებში კლიმი ძალიან ბევრს სვამდა იმ დღესაც ორი
თუ სამი ბოთლი ვისკი ჰქონდა დალეული...
– გვამი სად წაიღეს?
– ბიჭებს ტყეში დაამარხვინა.
– ეგ რა, საერთოდ შეიშალა?!
– ეს უკვე შურისძიების მეორე ნაწილი იყო. მალიშევი ჩემი

თანდასწრებით დაემუქრა: მე თუ მოვინდომე, საერთოდ
გაგაქრობ, იმასაც კი ვერავინ შეიტყობს, სად არის დაფლული
შენი მძორიო. ჰოდა კლიმიც სწორედ ასე მოიქცა, – უპასუხა
– ხვდები, რა შარში გაგვხვია კლიმმა? – გახედა ტიხონოვმა.
– შარი ის სიტყვა არ არის. ყველა გაგვწირა – მალიშევის

სიკვდილს არავინ შეგვარჩენს!
ტიხონოვი ჩაფიქრდა. შემდეგ მერკულოვს მიუბრუნდა და

– კარგი, მაშინ, ასე გეტყვი... გინდა ამ საქმეს ცოცხალი

გადაურჩე?
მერკულოვმა დუმილით უპასუხა.
– ... ...
გინდა ყველას გვინდა მე აგიხსნი რაც შეიძლება მოხდეს
ხვალ. კლიმი რუსეთშია და „ეფესბე” პირველ ყოვლისა, მასთან
მოიკითხავს მალიშევს. რა გარანტია გვაქვს, რომ ასეთი
სისულელის ჩამდენი სხვა სისულელეებს არ დაამატებს? მასთან
გეგეშიძისნაირ თავზეხელაღებულს რომ ჰქონოდა პრეტენზია,
ბევრს არ ვინერვიულებდი – ის, უბრალოდ ტყვიას დაატაკებდა
შუბლში და ამით მოამთავრებდა ყველაფერს. „ეფესბე” კი ასე არ
მოიქცევა. ის ლიმონივით გამოწურავს კლიმს. ახლა კი უფრო
უარესს გეტყვი: წარმოიდგინე, რომ კლიმი რუსებმა კი არა,
უკრაინელებმა აიყვანეს. გავაგრძელო?..

– არ არის საჭირო, – ყრუდ ჩაილაპარაკა მერკულოვმა, რომელიც
მის გარეშეც ხვდებოდა, თუ რა მოჰყვებოდა კლიმის უკრაინულ
პროკურატურაში ალაპარაკებას.
– მაშინ, გეკითხები: რაში ხედავ გამოსავალს?
მერკულოვს ცივი ღიმილი მოჰგვარა ტიხონოვის კითხვამ.

მისთვის უკვე გასაგები იყო, საითაც მიჰყავდა საუბარი პეტრეს.
წამსვლელი არ ვარ!.. ისედაც ბევრი სისხლი დაიღვარა ჩემი

ხელით!
– მაშ, ვინ უნდა მოაგვაროს ეს საკითხი? – ჰკითხა ტიხონოვმა.
– .
შენ არ გაგიჭირდება შესაფერისი ხალხის გამონახვა
– მეე?! – ტიხონოვმა გულიანად გაიცინა, – არ დავმალავ, კლიმის
ალაპარაკებამ შეიძლება, მართლაც შემიქმნას პრობლემები.
შესაძლოა, სამსახურიც დავკარგო და, ისიც, მხოლოდ დროებით,
, . ,
მაგრამ შენ რა გეშველება გუსმანმა ცოცხალი თუ დაგტოვა
სამუდამო პატიმრობა არ აგცდება და, ეს რომ არ მოხდეს, მე
უნდა გამოვძებნო საჭირო ხალხი?!
მერკულოვს არაფერი უთქვამს.
– გადადი მანქანიდან! – მოულოდნელად წამოისროლა

ტიხონოვმა და მერკულოვს მხარში უბიძგა, – გაეთრიე აქედან
და შენს ქეციან კლუბში დაელოდე, როდის მოგაკითხავენ!
– კარგი... დამშვიდდი... – შეეწინააღმდეგა მერკულოვი, –
ვილაპარაკოთ. მაინც რას მოითხოვ ჩემგან?

– კლიმი უნდა წავიდეს და ეს შენ უნდა გააკეთო! – მოკლედ
მოუჭრა ტიხონოვმა, – და ამას რამდენიმე მიზეზი აქვს:
მე თვითონ მოვიშორე თავიდან, შენ რაღაში დამჭირდები?.. იმ

„ვეგასის”, რომელიც შენ „მალინად” აქციე, სამოცპროცენტიანი
წილი მე მეკუთვნის და სულაც არ ვაპირებ იმ ადამიანის
შენახვას, რომელმაც თავის დროზე მხარდაჭერაზე მითხრა
უარი!.. დაფიქრდი, რამდენს მიიღებ, თუ ჩემ გვერდით დარჩები

და რამდენს დაკარგავ, თუ გვერდზე გადგები!.. გასაგებად
აგიხსენი ყველაფერი?
– ყველაფერი გასაგებია, – ჩაილაპარაკა მერკულოვმა.
– შენ თქვი, რომ კლიმს მცველების ნაწილი გაექცა, – განაგრძო

– ჰო... გაექცა...
– ?
რამდენი მცველი ჰყავს ამჟამად
– სამი... ეცოტავება და მე მთხოვა შესაფერისი ხალხის შერჩევა, –
უპასუხა მერკულოვმა.
– იმედია, კარგად შეარჩევ ხალხს, – არაორაზროვნად მიანიშნა
– შევარჩევ, – მცირე პაუზის შემდეგ უპასუხა მერკულოვმა.
ჩემი დახმარება გჭირდება?

ტიხონოვი დაჟინებული მზერით გასცქეროდა მიმავალ

მერკულოვს, მერე კი წინა სავარძელზე მჯდომ მცველს
გადაულაპარაკა:
– კარგად დაიმახსოვრე, ვალერი, კლიმის ლიკვიდაციის შემდეგ

ეს ნაბიჭვარი კიევში ვეღარ უნდა დაბრუნდეს!..
დილით კლიმი საშინელმა თავის ტკივილმა გამოაღვიძა.

გაჭირვებით წამოჯდა საწოლზე და ტუმბოზე დატოვებული
ვისკის ბოთლი აიღო. ორიოდ წამს დანისლული მზერით
დასცქეროდა ბოთლს, შემდეგ კი ძლიერად მოისროლა , კედელს
მიამსხვრია და ბრაზით ჩაილაპარაკა:
– ამაში ნაღდად მართალი იყავი, ბორია, ასე გაგრძელება აღარ

შეიძლება!..
გრილმა შხაპმა სწრაფად მოაფხიზლა. ამის შემდეგ კლიმი

სპორტულ კოსტიუმში გამოეწყო და სახლის პირველ
სართულზე დაეშვა. მოსამსახურე ქალმა სასადილო ოთახში
გაწყობილი სუფრა დაახვედრა. იქვე ტრიალებდა მისი ერთ-
ერთი მცველიც, რომელიც ცხელ ყავას სვამდა. როგორც კი
კლიმი მაგიდას მიუჯდა, მცველმა ჭიქა ვისკით შეუვსო და წინ
დაუდგა, მაგრამ, მისდა გასაოცრად, კლიმმა ჭიქა გვერდზე
– აქ მოდის. საათში-საათნახევარში ჩამოვა.
– კეთილი... საუზმის შემდეგ კაბინეტში ვიმუშავებ. როგორც კი

ჩამოვა, გამაგებინეთ, – თქვა კლიმმა და საუზმობას შეუდგა.
-
საათ ნახევრის შემდეგ კლიმს მცველის დაძახება არ
დასჭირვებია – კაბინეტის ფანჯრიდან თავად შენიშნა ეზოში
შემოსული მანქანა, რომლიდანაც მერკულოვი და ორმოციოდე
წლის სამი მამაკაცი გადმოვიდნენ . კლიმმა მაშინვე მიანება
თავი მუშაობას და პირველ სართულზე დაეშვა.
კლიმი გახარებული იყო მერკულოვის ჩამოსვლით, თანაც, მას

დავალებაც შეესრულებინა – მისთვის ახალი მცველები
გამოენახა. მხოლოდ ერთი რამ აკვირვებდა: ის ელოდა, რომ
მცველები მისი კომპანიიდან იქნებოდნენ, ამ სამეულს კი
ცხოვრებაში პირველად ხედავდა.
– ვინ არიან? – მამაკაცებზე მიანიშნა კლიმმა მერკულოვს.
– დაგავიწყდა? შენ ხომ მცველების ჩამოყვანა მთხოვე, – უპასუხა

მან.
– ჰო, მაგრამ, ამ ტიპებს ადრე არასოდეს შევხვედრივარ. ჩვენი

ხალხი რატომ არ ჩამოიყვანე?
– ოდესიდან მოვიწვიე. იქ ერთი ძველი მეგობარი მყავს, თავად

აქვს დაფუძნებული დაცვის კომპანია. გამოცდილი და სანდო
ხალხია. თანაც, საერთოდ არ აინტერესებთ კლიენტის
პრობლემები.
– მინდა, გავესაუბრო, – სამეულს გახედა კლიმმა.
– გასასაუბრებლად ერთიც გეყოფა, ის მათი ხელმძღანელია და

ყველაფერს აგიხსნის, – ამ სიტყვებთან ერთად მერკულოვი
სამეულს მიუბრუნდა და ერთ-ერთ მათგანს დაუძახა – რომა!
სამეულს ერთი მამაკაცი გამოეყო და სწრაფი ნაბიჯით წამოვიდა

მერკულოვისკენ . მან ყურადღებით შეათვალიერა მამაკაცი, მერე
შებრუნდა და სახლს მიაშურა – სასტუმრო ოთახში
ვისაუბროთო.
კლიმი მაგიდას მიუჯდა და რომას უთხრა:
– არ დაგიმალავ . ამჟამად ჩემს ორგანიზაციას მძიმე დრო უდგას.

მოკლედ რომ გითხრა, კონკურენტები მავიწროვებენ. აქედან
გამომდინარე, პირად მცველებს განსაკუთრებული
პრეტენზიულობით ვეკიდები. ვის შეუძლია შენი და შენი
ხალხის დახასიათება? ვისთან მუშაობდით ადრე?..
ს ნ სწ ს ბ სმ ხ ნ ბ ს ნ ბ ს
– ეს თქვენი საქმეა, – მშვიდად უპასუხა რომამ.
ამ დროს ეზოდან უცნაური ხმები გაისმა. კლიმს მოეჩვენა, რომ

იქ იბრძოდნენ. ერთმანეთს ცვლიდა დარტყმისა და სხეულის
მიწაზე დაცემის ხმები. ვითარების გასარკვევად კლიმი
ადგილიდან წამოიწია, მაგრამ ადგომა ვერ მოასწრო – რომამ და
მერკულოვმა ელვის სისწრაფით მოიმარჯვეს მაყუჩიანი
პისტოლეტები და მიზანში ამოიღეს.
– რა ხდება აქ, თქვენი დედაც!.. – კლიმმა ავად გააღრჭიალა

კბილები.
– დაჯექი და ხელები მაგიდაზე დააწყვე!.. ზედმეტი მოძრაობა
არ გაბედო, თორემ, ტყვიას მიიღებ შუბლში!.. – ცივი ხმით
უპასუხა რომამ.
***
ამასობაში ეზოში ხმაური მიწყდა. წამის შემდეგ კი კარი გაიღო

და რომას თანამზრახველებმა სასტუმრო ოთახში კლიმის სამი
მცველი შემოიყვანეს, რომლებსაც ხელები კეფაზე ჰქონდათ
შემოწყობილი. ოთახში შემოსვლისთანავე თავდამსხმელებმა
იატაკზე დაწოლა უბრძანეს და პისტოლეტმომარჯვებულები
დაადგნენ თავზე.
ამ დროს სასადილო ოთახის მხრიდან სუსტი ხმაური გაისმა.

თავდამსხმელები უმალ დაიძაბნენ.
– ვინაა იქ? – ჰკითხა კლიმს რომამ.
– შინამოსამსახურე ქალი იქნება, – მის მაგივრად უპასუხა

რომამ ერთ-ერთ თავდამსხმელს ხელით ანიშნა – მიხედეო. მან

პისტოლეტი შემართა და ფრთხილი ნაბიჯით დაიძრა
სასადილო ოთახის მიმართულებით.
– არ გინდათ... – წამოიძახა კლიმმა, – ის უბრალო ქალია და

საერთოდ არ იცის, რა ხდება აქ!
მაგრამ მისთვის ყურადღება არავის მიუქცევია. რომას

თანამზრახველი კარს მიღმა მიიმალა. იმავე წამს გაისმა
მოგუდული გასროლა, რასაც ქალის შეკივლება და იატაკზე
სხეულის დაცემის ხმა მოჰყვა. შემდეგ კი თავდამსხმელი
სასტუმრო ოთახში დაბრუნდა და რომას ანიშნა: ყველაფერი
რიგზეაო.
– ასე როგორ გაგვწირე, ნაბოზარო?! – კლიმმა ბრაზით

გააღრჭიალა კბილები. მისთვის უკვე სრულიად ნათელი იყო,
რ მმ რ მ ს ნ მზრ ხ ბ ხ ს რ ს
– იმედი გაქვს, რომ მალიშევის მძორი მოგაპოვებინებს

ინდულგენციას?! – ცივად მიუგო კლიმმა.
– არა... ინდულგენციისთვის შენი გახვრეტილი შუბლიც

მეყოფა... მალიშევის მძორს კი ისე, უსასყიდლოდ მივართმევ
მის ჭირისუფალს!
– გული მწყდება, დროულად რომ არ მოგიღე ბოლო! – მიახალა
კლიმმა, – დროზე უნდა ჩამეწვინე ორმოში!
– შენ, შეიძლება, მართლაც არ იცოდე – შენ ხომ ხელს არ

გაისვრიდი... აი, თქვენ კი... – მერკულოვი იატაკზე გაწოლილ
მცველებს მიუბრუნდა, – სად დამარხეთ მალიშევი?
– ტყეში, – უპასუხა ერთ-ერთმა მცველმა.
– შორსაა?
– არც ისე... აქედან ხუთასიოდე მეტრი იქნება, – უპასუხა
მცველმა.
– გვაჩვენებ იმ ადგილს?
– გაჩვენებთ, – უპასუხა მცველმა.
მისი პასუხის მიღების შემდეგ მერკულოვი ოთახის შორეული
– ყველაფერი გაირკვა... აქვე, ტყეშია დამარხული, – უპასუხა

– კლიმი?
– ჯერჯერობით, ვსაუბრობთ...
– დროზე მოამთავრეთ ... მალიშევის სამარხი კამერაზე გადაიღე

და მონიშნე. შენ აღარ მოგიწევს მანდ ჩასვლა. ისე მონიშნე, რომ
ადვილად მიაგნონ, – უბრძანა ტიხონოვმა.
– გასაგებია, – უპასუხა მერკულოვმა . მერე მობილური გათიშა

და ყოფილ შეფს მიუბრუნდა: – მორჩა, კლიმ, ყველაფერი
დამთავრდა!
– შენი დედაც! – შეაგინა კლიმმა.
გინებას სროლა მოჰყვა. კლიმმა ფრინველის ფრთებივით აიქნია

ხელები და კვნესით გადავარდა სკამიდან. მერკულოვმა
სწრაფად შემოუარა მაგიდას და იატაკზე მოკრუნჩხულ სხეულს
კიდევ სამი ტყვია დაახალა. კლიმმა კიდევ რამდენჯერმე
გაიქნია ფეხი და უძრავად გაშეშდა. ეს რომას მცველებისთვის

თავისებური ნიშანი იყო: როგორც კი კლიმმა მოძრაობა
შეწყვიტა, მათაც დაუშვეს სასხლეტები და იატაკზე გაწოლილ
მ ბს შ ხ ს ბ ხ მხ ს
მცველი ისე დაეზაფრა მის თვალწინ მომხდარ მკვლელობას ,

რომ კიდურებს ვეღარ იმორჩილებდა. მან წამოწევა სცადა,
მაგრამ, მუხლები მოეკეცა და უღონოდ ჩაემხო იატაკზე.
– ადექი, ნაბიჭვარო!.. – მერკულოვი კისერში სწვდა, მცველი

ძალით წამოაყენა ფეხზე და კარისკენ უბიძგა.
მალიშევი ტყეში გამავალი ბილიკიდან ასიოდე მეტრში, ორ
მოზრდილ ცაცხვს შორის აღმოჩნდა დამარხული . კლიმის
მცველებს განსაკუთრებით არ შეუწუხებიათ თავი შესაფერისი
ადგილის მოსაძებნად. პირველივე შემხვედრი ორმო
გააღრმავეს, სხეული შიგ ჩაუშვეს და მიწა მიაყარეს, შემდეგ კი
ნათხარი მიწა ახლომახლო შეგროვილი ხმელი ტოტებითა და
ფოთლებით დაფარეს.
– აქაა... – მცველი შეჩერდა და ხელით მიანიშნა ფოთლების

გროვაზე.
– დარწმუნებული ხარ? – გახედა მერკულოვმა.
– რა თქმა უნდა... მე თვითონ დავმარხე, – ჩავარდნილი ხმით

უპასუხა მცველმა.
მერკულოვი გროვას მიუახლოვდა და ფეხით გაქექა ფოთლები.

ქ მ ნნ ხ რ მ წ მ ჩნ მ რ სწრ
მერკულოვმა უმალ დაუშვა სასხლეტი. მცველი მოიკუნტა, ორი

ნაბიჯი გადადგა და მალიშევის სამარხის გვერდით პირქვე
დაემხო. მერკულოვმა გულგრილად შეხედა სხეულის ქვეშ
სწრაფად დამდგარ სისხლის გუბეს, შემდეგ პისტოლეტი იქვე
მიაგდო, მინიატურული კამერა მოიმარჯვა და სამარხი და

მიმდებარე ტერიტორია საგულდაგულოდ გადაიღო.
– წავედით... – გადაღების დასასრულს რომას გადაულაპარაკა

მერკულოვმა, – აქ აღარაფერი გვესაქმება.
– ეს ასე დავტოვოთ? – მცველის ცხედარზე მიანიშნა მან.
– შემკვეთმა სამარხზე ნიშნის დატოვება მოითხოვა. ამაზე

უკეთესი რა ნიშანი უნდა დავტოვო? – ჩაილაპარაკა
მერკულოვმა და კლიმის სახლისკენ მიმავალ ბილიკს გაუყვა.
მერკულოვს დიდი სისწრაფით მიჰყავდა მანქანა და თან

გონებაში მომავლის განსაზღვრას ცდილობდა:
„საქმე გაკეთებულია. ტიხონოვმა ის მიიღო, რაც ყველაზე

ძალიან სურდა – კლიმის სამუდამო მდუმარება. ამიერიდან ის
ვეღარავის ეტყოდა ვისი ინტერესების სასარგებლოდ
მოქმედებდა და რაც ჩემთვის ყველაზე მთავარი იყო,
კონკრეტულად ვინ ახორციელებდა კიევში მოწყობილ
მოშორება. მეორედ კი იმიტომ, რომ, იმ პირობის შეხსენება

გადავწყვიტე, რომელიც მას არ მოუცია... თავიდანვე უნდა
მივმხვდარიყავი, რომ მისნაირი ტიპი ჩემთან საქმეს არ
დაიჭერდა. ამდენი წვალების შემდეგ, ყველაზე ჭუჭყიანი საქმის
გაკეთება მაინც მე მომიწია. ჯანდაბას, რაც იყო, იყო. მთავარია,

რომ ყველაფერი დამთავრდა. ტიხონოვი გეგეშიძესავით
მიუკარებელი ადამიანი არ არის, ის მაინც დამიფასებს ამ
წვალებას“...
უსიამოვნო ღრჭიალმა მერკულოვი ფიქრს მოსწყვიტა. გვერდით

დიდი სისწრაფით ჩავლილი მანქანა მისი „მერსედესის ” ფრთას
გაეხახუნა, მართვა დაკარგა, მოსრიალდა და გზაზე
გვერდულად გაჩერდა. მურკულოვმა უმალ დაამუხრუჭა, რომ
წინ შეჩერებულ მანქანას არ დასჯახებოდა. მისი „მერსედესი”
მანქანიდან დაახლოებით ორი მეტრის დაშორებით იდგა.
– ტვინს დავანთხევინებ მაგ ნაბიჭვარს! – ბრაზით წამოიძახა

მერკულოვმა, ძირს გადავიდა და მანქანისკენ გაეშურა.
.
იმავ წამს მანქანიდან ორი მამაკაცი გადმოვიდა მათ დანახვაზე
მერკულოვი დაბნეული შედგა – ერთ-ერთი მათგანი ტიხონოვის
მცველი, ვალერი იყო. მეორეს ვინაობა არ იცოდა, მაგრამ, ისიც
ტიხონოვის მცველთა შორის ჰყავდა ნანახი
გულმოდგინედ დაცხრილეს მანქანა, შემდეგ ავტომატებზე

მჭიდები შეცვალეს და წინ გაცვივდნენ. ვალერი მიწაზე პირქვე
ჩამხობილ მერკულოვს წამოადგა თავს, ფეხით ზურგზე
გადააბრუნა და სახეში ჩააცქერდა – ის უკვე მომკვდარიყო. ასევე
დაღუპულები იყვნენ რომა და მისი თანამზრახველები,

რომლებმაც იარაღის მომარჯვებაც კი ვერ მოასწრეს . თავის
დაზღვევის მიზნით, ვალერიმ კიდევ ერთი ჯერი გადაატარა
მერკულოვის სხეულს და ავტომატი „მერსედესის” წინა
სავარძელზე დააგდო. მეორე მცველმა ავტომატს ასაფეთქებელი
მოწყობილობა მიაყოლა. შემდეგ ორივენი მანქანაში ჩასხდნენ
და იქაურობას დიდი სისწრაფით გაეცალნენ. თხუთმეტი-ოცი
წამის შემდეგ აფეთქების გრიალმა მიდამო შეაზანზარა.
„მერსედესი” რამდენიმე მეტრზე აფრინდა, ჰაერშივე
ამოტრიალდა და კვამლსა და ცეცხლში გახვეული დაეხეთქა

გზის პირას.
***
„დანუსია”– ასე ერქვა ნატოს მიერ აღწერილ კაფეს, რომელიც

აგარაკის სიახლოვეს მდებარეობდა. სწორედ იქ მიიწვია საღამოს
გასატარებლად ლუკამ ეკა. ქალი მაშინვე დააეჭვა ლუკას
არჩევანმა.
– მაშინ, უბრალოდ, გულწრფელად მიპასუხე, – მზერა აარიდა

ეკამ.
– ნატომ მიამბო იმ კაფეს შესახებ. მითხრა, რომ იქ მშვიდი

გარემოა.
– მეტი არაფერი? – ჩაეძია ეკა.
– კიდევ მითხრა, რომ საღამო ჩაგეშალათ და, ისიც მითხრა –

რატომაც!.. ეს გაინტერესებდა?
– ჰო... – ჩაილაპარაკა ეკამ და ლოყაზე მოეფერა.

მეტრდოტელი დარბაზის შესასვლელში შეეგება ლუკასა და ეკას
და ჰკითხა, რომელ მაგიდას აირჩევთო?
– რაც შეიძლება შორს რომ ვიყოთ მუსიკოსისგან, – უპასუხა

ლუკამ.
– ჩვენთან ისედაც არასდროს იმართება ხმაურიანი საღამოები,

დღეს კი ბლუზის საღამოა. ასე რომ, შეგიძლიათ მშვიდად
აირჩიოთ ნებისმიერი მაგიდა, თუნდაც უშუალოდ სცენის
გვერდით, – უპასუხა მეტრდოტელმა .
– მე ავირჩევ, – ჩაერია ეკა და ლუკას სცენის საპირისპირო

მხარეს დარბაზის კუთხისკენ მიანიშნა იქ დავსხდეთ
უჩვეულო ვარცხნილობიანი ქალები და აბჯარში ჩამსხდარი

რაინდები ჭარბობდა. ასევე, მრავლად იყო ფარშევანგების
გამოსახულებები. დარბაზის ბოლოში კი, კედელზე, ასევე
მოჩუქურთმებულ ჩარჩოში ჩასმული ტილო ეკიდა. ტილოზე
, ,
გამოსახული იყო ახალგაზრდა ძალიან მიმზიდველი ქალი
რომლის წინაც ცალ მუხლზე დაჩოქილი რაინდი იდგა.
– უჩვეულო ორნამენტებია, – დარბაზის შეთვალიერების შემდეგ

ეკას მიუბრუნდა ლუკა, – რა კავშირი აქვს ერთმანეთთან შუა
?
საუკუნეების პოლონეთსა და ფარშევანგებს
– ეს ყველაფერი კაფეს დასახელებას უკავშირდება, – უპასუხა
მან.
– დანუსია... რას ნიშნავს ეს დასახელება?.. ქალის სახელია?
– უფრო სიყვარულის სევდიანი ლეგენდაა, – უპასუხა ეკამ.
– შეგიძლია, მიამბო?
– დანუსია პოლონეთის მეფის, იურან ძლიერის პირველი
რაინდის – ზბიშკო ბოგდანეცელის საცოლე იყო. ისინი არიან იმ

ტილოზე გამოსახულები, – საპირისპირო კედელზე მიანიშნა
ეკამ, – გადმოცემის მიხედვით, ის თხუთმეტი წლისა დაინიშნა
ს რჩ ზ ნ შნ ბ ნ ნმ მ ს მ ს მ ს
– ნაცნობი სიტუაციაა... – უკმაყოფილოდ ჩაილაპარაკა ლუკამ, –

ამ ცხოვრებაში მხოლოდ თარიღები იცვლება. ვითარება კი
მუდამ ერთი და იგივე!
– ალბათ... მაგრამ, ამ შემთხვევაში ტევტონებს გამოსასყიდად
ოქრო არ მოუთხოვიათ, რადგან ისინი პოლონელებზე ბევრად

მდიდრები იყვნენ. გამოსასყიდად მისი მამა მოითხოვეს,
რომელიც სახელგანთქმული მეომარი და ტევტონების
დაუძინებელი მტერი იყო. მამამისი არც კი დაფიქრებულა და
ერთადერთი ქალიშვილის ტყვეობიდან გამოსახსნელად თავად

ეახლა ტევტონებს მათ მთავარ ციხეში, მარიენბურგში. ის
საშინლად აწამეს: მოაჭრეს მარჯვენა ხელი და დასთხარეს
თვალები. მაგრამ, მისი თავდადება ამაო აღმოჩნდა – გოგონამ
ვერ გადაიტანა ტყვეობა და გარდაიცვალა. შურისძიების
სურვილით შეპყრობილმა მისმა საქმრომ ფიცი დადო, რომ
გოგონას საფლავზე ფარშევანგის ბუმბულის ას კონას
მიიტანდა...
– ფარშევანგის ბუმბულის ას კონას?! – გაუკვირდა ლუკას, – რა

შუაშია ფარშევანგის ბუმბული?
– იმ პერიოდის ტევტონი რაინდები საბრძოლო მუზარადებზე

ფარშევანგის ბუმბულს ატარებდნენ ასი კონა ას მოკლულ
– მართლაც სევდიანი ისტორიაა, – ჩაილაპარაკა ლუკამ და

ჭიქები შამპანურით შეავსო, – მოდი, აღარ გვინდა სევდიანი
ამბები, ჩვენ ხომ აქ დასასვენებლად მოვედით.
– კეთილი... არ გვინდა, – ეკამ შამპანური მოსვა და შემდეგ თქვა,
– რაღაც მინდა, გკითხო.
– მკითხე.
– რამდენ ხანს დარჩები კრაკოვში?
– არ ვიცი... მინდა გიპასუხო, მაგრამ, მართლა არ ვიცი. მე

რაღაცას ველოდები და როცა ის რაღაც მოხდება, უკრაინაში
დავბრუნდები.
– ამ საღამოს რომ მოხდეს? – ჰკითხა ეკამ.
– არა... რაც არ უნდა მოხდეს, ამ საღამოს ერთად გავატარებთ.

მეორე ვახშამს არ ჩაგიშლი.
– ლუკა... – გაუბედავად განაგრძო ეკამ, – მე თითქმის არაფერი

ვიცი ნატოს დედაზე. შენ არასდროს არაფერი გითქვამს მასზე, მე
კი ნატოს ვერ გავუბედე რაიმეს კითხვა. საიდან მოვიდა ის ქალი
შენს ცხოვრებაში? თქვენ ისეთი განსხვავებულები ხართ...
ხომ შევთანხმდით რომ სევდიან ისტორიებზე არ
– ანუ, თანამზრახველი?! – გაუკვირდა ეკას.
– ჰო... თანამზრახველი, – დაუდასტურა ლუკამ.
– ხუმრობ... მაგას ვერასოდეს დავიჯერებ.
– ასე იყო. ვანდა სამი წელი ციხეშიც იჯდა. ის განსაკუთრებული

სფეროს წარმომადგენელი იყო – „მწერალი”, ანუ ყალბი
დოკუმენტების შემქმნელი. იმ პერიოდში მე და ჩემს
ახლობლებს ასეთი დოკუმენტები გვჭირდებოდა, მაგრამ, ჩემი
ახლობლები რუსები იყვნენ. ვანდა კი ახლოს არ იკარებდა მათ,
რადგან, ის სამი წელიც რუსებთან ურთიერთობის გამო გაატარა
ციხეში. ასე რომ, იძულებული გავხდი, მე მოვლაპარაკებოდი .
– მხოლოდ მოლაპარაკებოდი ? – არაორაზროვნად ჰკითხა ეკამ.
– ნატოს დაბადებას გულისხმობ?.. მე არასდროს შევხვედრივარ

ვანდასნაირ ადამიანს . ის არაბუნებრივად პრაგმატულია . მის
ცხოვრებაში ადგილი არ აქვს ემოციებს, გრძნობებს. ყველა
გადაწყვეტილებას საქმის საჭიროებიდან გამომდინარე, ცივი
გონებით იღებს. ჩვენი ურთიერთობაც პრაგმატული
გადაწყვეტილების შედეგი იყო. იმ პერიოდში ერთ საქმეს
შევეჭიდეთ. რთული და სარისკო საქმე იყო. ვანდას სხვა
მამაკაცთან ურთიერთობისთვის დრო არ ყოფნიდა, ამიტომაც,
– შეიძლება, მაგრამ, შენ ვანდას არ იცნობ.... შემდეგ მოხდა ის,

რაც საერთოდ ასეთ შემთხვევებში ხდება – ვანდა დაორსულდა.
იგივე პრაგმატული გადაწყვეტილებით , ნაყოფის მოშორება
გადაწყვიტა. მე ამაზე ფიქრიც კი ავუკრძალე. მის
...
დასაყოლიებლად ძაღლის მოკვლაც კი დამჭირდა
– ძაღლის მოკვლა?! – გაოცებით შეხედა ეკამ, – რა შუაშია
ძაღლი?
– ვანდას სუფთა სისხლის გერმანული ნაგაზი ჰყავდა. როდესაც
მე და ვანდა შევკამათდით, ნაგაზმა შემომიტია... – ამ

სიტყვებთან ერთად ლუკამ ქურთუკის სახელო ზემოთ აიწია და
მაჯაზე დამჩნეული ნაიარევი აჩვენა, – მისი კბილების კვალს
დღემდე ვატარებ. არ მინდოდა ამის გაკეთება, ერთგული
ცხოველი იყო, პატრონს იცავდა, მაგრამ, ისიც ვიცოდი, რომ
აღარ მომეშვებოდა. ამიტომ, იძულებული გავხდი, მომეკლა...
შემდეგ კი ვანდას დავემუქრე, რომ, თუ ნაყოფს მოიშორებდა,
მასაც მოვკლავდი. ამან გაჭრა. უფრო კი, მგონია, რომ ვანდამ
ისევ პრაგმატული გადაწყვეტილება მიიღო – საქმის ჩაშლასა და
ფულის დაკარგვას ბავშვის გაჩენა ამჯობინა. ასე მოევლინა
ქვეყანას ჩემი გოგონა. მაგრამ, ვანდამ მაინც ვერ დაივიწყა წყენა
და ძალიან მალე გადამიხადა სამაგიერო.
საქმის წარმატებით დამთავრების აღსანიშნავად შამპანური

შემომთავაზა. მეც დავგოიმდი და ერთი ჭიქა შამპანური
დავლიე. მან კი კლოფელინი შემომაპარა...
– კლოფელინი?.. რა არის კლოფელინი?
– სამედიცინო პრეპარატია. რამდენიმე წვეთის დალევა

მომენტალურად თიშავს ადამიანს.
– და ვანდამ გაგთიშა? – გაუკვირდა ეკას.
– გამთიშა... მერე ფული აიღო, მესამე სართულიდან თოკით

დაეშვა და გაიპარა.
– ხუმრობ... თქვი, რომ მაშაყირებ!.. ქალი ამას როგორ

მოიმოქმედებდა?!
– არა... სიმართლეს გეუბნები. ასე გადაგვაგდო ადამის ნეკნმა

ხუთი პრისტუპნიკი. მაგრამ, მაინც მოვძებნეთ. უკრაინა-
პოლონეთის საზღვარზე დავეწიეთ. ჩემი პაძელნიკები ისე
გაცეცხლებულები იყვნენ, რომ მოკვლაც კი დაუპირეს, მაგრამ,
მე არ მივეცი ამის საშუალება. დღესაც მახსოვს ვანდას თვალები,

როდესაც ფული წავართვით – სიცოცხლისგან დაცლილი,
დაშრეტილი... ის ძალიან დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდა იმ
ს მ ჰქ ნ რ მრ ს სს მ მ წ
– როგორ მოიქეცი შენ? – ჰკითხა ეკამ.
– როგორც უნდა მოვქცეულიყავი. ჩემი პაძელნიკების ფულს

არასდროს შევეხებოდი, ის მათ ეკუთვნოდათ, მაგრამ, იმ
საქმეში ვანდაც მონაწილეობდა და მასაც ეკუთვნოდა წილი.
ვანდას წილს ჩემი წილიც დავამატე და გერმანიაში ოცი ათასი
დოლარით გავისტუმრე. ისე კი, სულ ტყუილად ღელავდა მაშინ
ვანდა – ის მაინც მიაღწევდა თავისას. უბრალოდ, ის
ორმოცდაათი ათასი მიზნის მიღწევას გაუმარტივებდა.
– მერე მიაღწია თავისას?
– ვერა, – თავი გაიქნია ლუკამ.
– ვერა?!
– ჰო... ის ძალიან გვიან მიხვდა ამას. იმ მიზნის დევნაში მან ნატო

დაკარგა. მას მართლაც გულწრფელად სურდა შვილთან
ურთიერთობის აღდგენა, მაგრამ, ნატომ ვერ შეძლო ეს!
– შენ?
– ეკა, რაც არ უნდა მოხდეს, ჩემთვის ვანდა ყოველთვის ნატოს

დედად დარჩება, სხვა ურთიერთობაზე ფიქრიც კი ზედმეტია.
ის მაშინ დასრულდა , როდესაც ვანდამ უარი თქვა შვილზე!
– არასდროს ვყოფილვარ დიდი თამადა. მოდი, მომავალს

გაუმარჯოს, ეკა!..
– შენ როგორ წარმოგიდგენია ჩვენი მომავალი?
– წარმოუდგენლად !... – გაიცინა ლუკამ, – მინდა, ისეთი იყოს,

როგორის წარმოდგენაც ახლა შეუძლებელია!
– საინტერესოა... – გაუღიმა ეკამ, – შემდეგ კი მოულოდნელად

სთხოვა – მაცეკვე, რა, კარგი მელოდიაა.
– გთხოვ... ბოლოს თორმეტი წლის წინ ვიცეკვე. ჯობია,

მოვუსმინოთ...
– მაშინ, მე მომისმინე, – შუბლი შეიკრა ეკამ, – იცი, როდის და

ვისთან ვიცეკვე ბოლოს?
– წარმოდგენა არ მაქვს.
– შენთან, ჩვენი კლასის გამოსაშვებ საღამოზე!.. ეს ოცდახუთი

წლის წინ იყო!.. მაშ ვინ უნდა დათმოს?!
– მე... – ამოიოხრა ლუკამ და ასადგომად წამოიწია.
***
ოპერატიული სამსახურის უფროსი კარში შედგა, მხედრულად
სამსახურის უფროსმა კაბინეტი გადაკვეთა, მაგიდას მიუჯდა და

წინ საქაღალდე დაიდო.
– რა მომიტანე? – გენერალმა საქაღალდეს მიაპყრო მზერა,

რომლის მარჯვენა კუთხეშიც მოჩანდა შტამპი – „სრულიად
საიდუმლოდ”.
– ბოლო ოპერატიული მონაცემებია მალიშევთან დაკავშირებით.
– აა... მალიშევი?! ბოლოს და ბოლოს მიაგენით მაგ

ავანტიურისტს?! სად არის?.. სასწრაფოდ გამოუძახეთ, კარგად
უნდა შევჯორო!
– ივან მიხაილოვიჩ, მალიშევი დაიღუპა! – დაძაბული ხმით

თქვა ოპერატიული სამსახურის უფროსმა.
– რა თქვი?! – გაოგნდა გენერალი.

– პოლკოვნიკი მალიშევი დაიღუპა! – სამხედრო ყაიდაზე
მოახსენა სამსახურის უფროსმა.
– როდის, როგორ?! – სწრაფად ჰკითხა გენერალმა.
– ეს უახლესი მონაცემებია, – სამსახურის უფროსმა

საქაღალდეზე დააკაკუნა თითებით, – მალიშევის ცხედარი
დღეს აღმოაჩინეს
– დიახ, – დაუდასტურა სამსახურის უფროსმა, – ასევე, მან

გვაცნობა ცხედრის ადგილსამყოფლის შესახებ. სიმართლე
გითხრათ, თავიდან ყოველივე ეს გაუგებრობად ჩავთვალე.
მაგრამ, ტიხონოვის მიერ მითითებულ ადგილზე მაინც
გავგზავნე ოპერატიული ჯგუფი.
– კონკრეტულად , სად?
– როსტოვის მახლობლად, კლიმოვის აგარაკზე...
– მაინც არ მოეშვა იმ ნაბიჭვარს! – ბრაზით ჩაილაპარაკა

გენერალმა, – საგანგებოდ გავაფრთხილე, რომ კლიმს ახლოს
აღარ გაჰკარებოდა!.. მალიშევი აგარაკზე აღმოაჩინეს?!
– არა, – თავი გაიქნია სამსახურის უფროსმა, – აგარაკზე თავად

კლიმოვის, მისი ორი მცველისა და შინამოსამსახურე ქალის
ცხედრები აღმოაჩინეს. მალიშევს აგარაკიდან დაახლოებით
ხუთას მეტრში მიაკვლიეს – ის ტყეში იყო დამარხული...
– უსახელო ჯარისკაცივით!... იდიოტი! – ისევ ვერ შეიკავა თავი

– იქვე აღმოაჩინეს კლიმოვის კიდევ ერთი მცველის ცხედარი. ეს

შემთხვევის ადგილზე გადაღებული ფოტოსურათებია, – ამ
ს ბ ნ რ ს მს ხ რ ს რ სმ ს ქ ნ რ ს
საფლავის აღმოჩენის, გათხრისა და ცხედრის ამოღების

პროცესი.
– მალიშევის მცველი დამარხული არ იყო? – იკითხა გენერალმა.
– არა... ის უშუალოდ სამარხის გვერდით აღმოაჩინეს.
– უცნაურია. ვის მოუვიდა აზრად ასეთი სისულელე ? მცველის

ცხედრის აღმოჩენის შემთხვევაში, თავისთავად მოხდებოდა
შემთხვევის ადგილის დეტალური შესწავლა და, ბუნებრივია,
რომ ოპერატიულ სამსახურს საფლავი არ გამოეპარებოდა!
– შესაძლოა, მკვლელებს დრო არ ეყოთ მეორე საფლავის

გასათხრელად, – ივარაუდა სამსახურის უფროსმა.
– შენ გგონია, რომ ისინი მეორე საფლავის გათხრას
აპირებდნენ?.. ძველად სისხლის სამართლის დამნაშავეები ასე

არ იქცეოდნენ – ერთი ორმოთი კმაყოფილდებოდნენ !
სამსახურის უფროსმა დუმილით უპასუხა.
– საიდან გახდა ტიხონოვისთვის ცნობილი მალიშევის

დაღუპვისა და მისი სამარხის ადგილსამყოფლის შესახებ? –
განაგრძო გენერალმა.
მისივე იფორმაციით მოხდარის შესახებ მას კლიმოვის ერთ
– ეს ტიხონოვისთვის უცნობია. მასთან შეხვედრის შემდეგ

მცველი უკვალოდ გაქრა.
– და, ვის უკავშირებს ტიხონოვი მალიშევის, კლიმოვისა და

მისი ხალხის დახოცვას? – ჰკითხა გენერალმა.
– ტიხონოვის ინფორმაციით, მკვლელობა ხარკოველმა

კრიმინალურმა ავტორიტეტმა გეგეშიძემ ჩაიდინა...
საქაღალდეში ტიხონოვის მოხსენებითი ბარათი დევს და იქ
დეტალურადაა აღწერილი ყველაფერი.
გენერალმა მოხსენებითი ბარათი მოძებნა, სწრაფად გადახედა

და ბრაზით ჩაილაპარაკა:
– ისევ გეგეშიძე... ერთი დღე მაინც დასრულდეს ისე, რომ ეს

გვარი აღარ გავიგონო!
– გარდა ამისა, ტიხონოვი იუწყება, რომ, ასევე, მოკლულია

კლიმოვის კომპანიის უსაფრთხოების სამსახურის უფროსი –
მერკულოვი. მასთან ერთად დაიღუპა კიდევ სამი პიროვნება,
რომელთა ვინაობაც ჯერჯერობით დაუდგენელია, – მოხსენება
განაგრძო სამსახურის უფროსმა.
– ისევ გვამები!... როდემდე უნდა გაგრძელდეს ამ მკვლელის

რ შ ?! ბრ ზ ჩ პ რ ნ რ მ
გენერალი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ თქვა:

– მალიშევის მკვლელობის ფაქტზე სისხლის სამართლის საქმე
არ აღიძვრება!
– როგორ?! – დაიბნა სამსახურის უფროსი.
– არა, ამას არ დავუშვებ! – მკაცრად თქვა გენერალმა , – ეს თქვენ,

ახალგაზრდებს არ გადარდებთ სამსახურის პრესტიჟი, მე კი
სრულიად სხვანაირად ვუყურებ ამ საქმეს. როგორ მივცე
მსვლელობა საქმეს, რომელშიც ნივთმტკიცებებად ეს
ფოტოსურათები იქნება წარმოდგენილი?! – გენერალმა ბრაზით
დაჰკრა ხელი საქაღალდეს, – და, როგორ მოვახსენო უწყების
ხელმძღვანელობას, რომ ჩემი სამსახურის პოლკოვნიკი ტყეში
დამარხული აღმოაჩინეს?.. არა, ეს არ მოხდება!..
– მაგრამ... ივან მიხაილოვიჩ, მაშ, რა ვუყოთ მალიშევის

ცხედარს?! – გაოცებით ჰკითხა სამსახურის უფროსმა.
– მალიშევი ავტოკატასტროფაში დაიღუპა! – რაა ამაში

დაუჯერებელი?! ფედერაციის მასშტაბით, დღის განმავლობაში
ასობით ადამიანი იღუპება ავტოკატასტროფებში და ამისგან არც
პოლკოვნიკები არიან დაზღვეულები. მგონი, არ გაგიჭირდება ამ
ვერსიის შესაბამისად გაფორმება!
– ჩვენი უწყების წარმომადგენლის მკვლელობის საქმეს ჩვენ

თვითონ გამოვიძიებდით, მალიშევის გარეშე კი დანაშაული
ადგილობრივი მილიციის იურისდიქციაში მოჰყვება, – უპასუხა
სამსახურის უფროსმა.
– ჰოდა, ძალიან კარგი, დაე ადგილობრივმა მილიციამ

იმტვრიოს თავი!
– ასეთ შემთხვევაში, ჩვენ მათ ტიხონოვის მიერ მოწოდებულ

ინფორმაციასაც ვერ მივაწვდით.
– არც არის საჭირო, – თქვა გენერალმა, – ამ საქმის „ეფესბესთან”

დაკავშირება ჩვენს ინტერესებშიც არ შედის.
– გასაგებია, მაგრამ, შესაძლოა, მილიცია საერთოდ ვერ გავიდეს

გეგეშიძეზე! – ივარაუდა სამსახურის უფროსმა.
– გავა... კლიმოვი, მისი მცველები და მერკულოვი უკრაინის

მოქალაქეები იყვნენ. ადგილობრივი მილიცია, პირველ
ყოვლისა, კიევს მიმართავს ვითარების გასარკვევად , იქიდან კი
შესაბამის პასუხს მიიღებს. ამაზე ტიხონოვი იზრუნებს.
– ესე იგი ჩვენ საერთოდ ვწყვეტთ გეგეშიძის მიმართ მუშაობას?

– ჰკითხა სამსახურის უფროსმა.
სამსახურის უფროსი ადგა, მხედრულად დაემშვიდობა და

კაბინეტიდან გავიდა. მისი წასვლის შემდეგ გენერალი
ტელეფონს გადასწვდა და მდივანს უბრძანა;
– კიევთან დამაკავშირე!..
***
გუსმანი საზეიმო განწყობაზე იყო – რამდენიმე ახლო

მეგობართან და თანამშრომელთან ერთად მისჯდომოდა
სუფრას და გულიანად ილხენდა. კაცუბას დანახვისას, ვისკით
სავსე ჭიქა მაგიდაზე დაუშვა და შინაურულად დაუძახა:
– მოდი... მოდი, სერგეი, მხოლოდ შენ აკლდი ამ სუფრას, თავი

ბოლომდე ბედნიერად რომ მეგრძნო!..
.
კაცუბა აუჩქარებლად მიუჯდა მაგიდას გუსმანმა თავად
შეუვსო ჭიქა ვისკით, ახლოს მიუწია და უთხრა;
– მიდი... დალიე, სერგეი... დღეს შეგვიძლია, თავს ამის ნება

მივცეთ!
პასუხად კაცუბამ ჭიქა გვერდზე გასწია და სახეზე შეხედა

მასპინძელს.
– რა მოხდა სერგეი? სერიოზული გამომეტყველება მიიღო
– სერგეი!..
კაცუბა შემობრუნდა. გუსმანი კიბეზე დაეშვა და უთხრა:
– წამოდი, ჩემს კაბინეტში ვილაპარაკოთ...
– აბა, დაწვრილებით მომიყევი, რამ გაგიფუჭა ასე ხასიათი, –

განაგრძო გუსმანმა, როგორც კი კაცუბა მის სამუშაო მაგიდას
მიუჯდა.
– შენ რამ გაგახალისა ასე?
– არ იცი?! – გაუკვირდა გუსმანს, – მორჩა, სერგეი... ფინიში!

„ნორდსტრიმის “ აქციები ევროპაში წავიდა. ბოლო
გადაწყვეტილების მიღებისას „გაზპრომის“ თემა საერთოდ არ
განხილულა და, იცი, ყველაზე აქტიურად ვინ დაგვიჭირა
მხარი?
– ვინ? – ჰკითხა კაცუბამ.
– ტიხონოვმა. უნდა გენახა „გაზპრომის“ ლობისტების სახეები.

რამდენიმეს კინაღამ იქვე გლიჯა ინფარქტმა. მთელ იმედებს
ტიხონოვზე ამყარებდნენ, მან კი ჩემი პოზიცია დაიჭირა. ეს
ისეთი შოკი აღმოჩნდა მათთვის, რომ „გაზპრომის“ ხსენება
ვეღარც კი გაბედეს!.. ახლა შენ თვითონ თქვი: მაქვს თუ არა
– მახარებს, მაგრამ...
– რადგან დაიწყე, ბოლომდე თქვი სათქმელი!
– მე არ მსურს შენი წარმატების საზღაურის გადახდა!
– რას გულისხმობ?! – ჰკითხა გუსმანმა.

– გეგეშიძეს!
– გეგეშიძეს რამე პრეტენზიები აქვს შენთან?
– დღეს – არა, მაგრამ, ხვალ ნამდვილად ექნება! – უპასუხა

– ბოლოს და ბოლოს, ამიხსნი თუ არა, რა ხდება?! – გაღიზიანდა

გუსმანი.
– მე ვიყავი შუამავალი შენსა და გეგეშიძეს შორის. შენ პირობა

მიეცი, რომ მას არავინ შეეხებოდა. რა ვადაზე ვრცელდებოდა
შენი პირობა, მხოლოდ „ნორდსტრიმის “ საქმის
დამთავრებამდე?! – ჰკითხა კაცუბამ.
– არა.
– მაშ, რატომ მიკავშირდება მოსკოვი და რატომ იწყებს
გამოკითხვას მის შესახებ?
– მაგრამ ახლა სრულიად სხვა ვითარება შეიქმნა – მოსკოვი

გეგეშიძეს მალიშევის მკვლელობაში ადანაშაულებს! – თქვა
– მალიშევი მოკლეს?! – თვალები გაუფართოვდა გუსმანს.
– და არა მხოლოდ ის. მასთან ერთად დაიღუპნენ მერკულოვი,

დაცვის წევრები და, მგონი, ერთი ქალიც!
– რა სისულელეა! გეგეშიძე არასოდეს წავიდოდა ასეთ საქმეზე!

– თქვა გუსმანმა.
– ვიცი!
– თუ იცი, რატომ ნერვიულობ?! – გაუკვირდა გუსმანს.
– ამ შემთხვევაში, მნიშვნელობა აღარ აქვს, ჩვენ რა აზრის ვართ
გეგეშიძეზე. მთავარი ისაა, რას ფიქრობს და რა მოთხოვნები აქვს

მოსკოვს! მოსკოვში კი ამბობენ, რომ მალიშევი გეგეშიძემ
გაისტუმრა იმქვეყნად !
– კიევს გეგეშიძის შესახებ რაიმე სახის ოფიციალური მოთხოვნა
არ მიუღია. ასე რომ ყოფილიყო, მე აუცილებლად

შემატყობინებდნენ.
მართალი ხარ ოფიციალური მოთხოვნა არ მოსულა მაგრამ ეს
უშიშროების სამინისტროებსა და პროკურატურაში!... ეს

სახუმარო საქმე არ არის, სტეფანე. შენ ვერ შეძლებ ამ საქმის
მიჩუმათებას და, ვის მიადგება ამის შემდეგ გეგეშიძე?! – რა თქმა
უნდა მე!.. მე მომთხოვს პასუხს, რადგან, მე ვარ ის კაცი,
რომელმაც შენთან შეხვედრაზე დაითანხმა!
– კარგი, დამშვიდდი... – შემრიგებლურად წამოიწყო გუსმანმა .
– ეს საკითხი სასწრაფოდ უნდა მოგვარდეს, სტეფანე, არ ღირს

მოსკოვის ლოდინი. მათ წარმომადგენელს ხელცარიელი ვერ
დავხვდები!
– შენ როგორ წარმოგიდგენია ამ საკითხის მოგვარება? – ჰკითხა
– არ ვიცი. რომ ვიცოდე, შენთან არ მოვიდოდი და ზეიმსაც არ

ჩაგიშლიდი, მე თვითონ მოვაგვარებდი ყველაფერს! – უპასუხა
– სად არის ახლა გეგეშიძე?
– . , .
აზრზე არ ვარ მხოლოდ ის ვიცი რომ უკრაინაში არ არის
– გაარკვიე და დამიკავშირდი . დღეიდან მე ზუსტად უნდა
ვიცოდე მისი ყოველი ნაბიჯი... შეძლებ ამას?
***
მშვიდი ყოფა მხოლოდ სამ დღეს გაგრძელდა, მეოთხე დღეს კი
ლუკას ხარკოვიდან ვასილიჩი დაუკავშირდა . ლუკამ
მობილური ტელეფონის ეკრანს დახედა, მერე კი ადგა და
სალაპარაკოდ ეზოში გავიდა. ეკამ უმალ მოიწყინა. იგრძნო, რომ

ეს სწორედ ის ზარი იყო, რომელსაც ლუკა ელოდა.
– შენი ანგარიში სწორი აღმოჩნდა, ლუკა, – საუბარი წამოიწყო

ვასილიჩმა, – ვირთხებმა ერთმანეთი დაჭამეს.
– ყველამ?
– ჰო... ჯერ კიეველი ბოსი მოაშთეს – ეს მისმა თანაშემწემ

გააკეთა, შემდეგ თავად თანაშემწეც გაისტუმრეს „თადარიგში“.
ეს ვინ გააკეთა, არ ვიცი, მაგრამ, გასაგებია, რომ ისევ მათი წრის
კაცი იქნებოდა. თუმცა, უსიამოვნების გარეშე მაინც არ
დამთავრებულა ეს ყველაფერი, – განაგრძო ვასილიჩმა.
– რა მოხდა? – ჰკითხა ლუკამ.
– გადაამლაშეს იმ იდიოტებმა. ისეთ კაცს შეეხნენ, რომელზეც

შეხება საჭირო არ იყო.
– ვის?
– ეს მართლაც ნამეტანია. ასეთი რამ ჩვენც არ გვაწყობდა, ამას

ყველაფრის არევ-დარევა შეუძლია, – უკმაყოფილოდ
ჩაილაპარაკა ლუკამ.
– უკვე აურ-დაურია, – დაუდასტურა ვასილიჩმა.
– რა მიმართულებით?
– კიევიდან ჩვენი კაცი დაგვიკავშირდა. მისი თქმით,

ჩრდილოელები ცდილობენ, შენ აგკიდონ ეს საქმეები, – უპასუხა
– ისინი დიდი ხანია, ამას ცდილობენ, – შენიშნა ლუკამ.
– ჰო... მაგრამ, ამჯერად საქმე „პატარას” ეხება, ის კი ძალიან

დიდ ვარსკვლავებს ატარებდა სამხრეებზე! – მიანიშნა
.
ვასილიჩმა
– კიევი რა აზრისაა?
– ღელავენ... ცდილობენ, არ შეიმჩნიონ, მაგრამ, ვატყობ, რომ

ღელავენ. კიეველი ბოსისა და მისი თანაშემწის საქმეებს არავინ
მიაქცევდა ყურადღებას. პირიქით, მათი „თადარიგში“ გასვლა
ბევრს მოეწონა, მაგრამ, „პატარას” ასე იოლად არ დაივიწყებენ.
ეს კი ყველაფერს ცვლის. ერთ საქმეს თუ მისცეს მსვლელობა,
– უნდა, რომ ჩამოვიდე?

– ჰო, – დაუდასტურა ვასილიჩმა, – ასე მითხრა: სალაპარაკო
მაქვს, მაგრამ, მხოლოდ პირადად ლუკას დაველაპარაკებიო.
– არც მიგანიშნა?
– არა... ხომ გითხარი ღელავს...
– კარგი, ჩამოვალ, – მცირე პაუზის შემდეგ უპასუხა ლუკამ. მერე

მობილური გათიშა, კიბის საფეხურზე ჩამოჯდა და ფიქრს
.
მიეცა
მალიშევი მოკლეს. ჩანს, კლიმს მოთმინებამ უმტყუნა. ვერ
გაუძლო შანტაჟს. გუსმანი უფრო დიდ საშიშროებად მიიჩნია,
ვიდრე მალიშევი. მაგრამ, ის ვერ გათვალა, რომ ამის შემდეგ
.
მასაც არ აცოცხლებდნენ მოკლა და ყველაფერი თავდაყირა
დააყენა. მოსკოვმა ნაღდად იცის, ვინც გაისვარა ხელი
მალიშევის სისხლში, მაგრამ, მკვდარ კლიმს რაღას
მოჰკითხავდნენ. ამავე დროს, კარგი შესაძლებლობა ეძლევათ
ჩემთვის ანგარიშის გასასწორებლად , თანაც – სხვისი ხელით.
თან, ისიც გათვლილი აქვთ, რომ ადვოკატს არ ამოვიყენებ
გვერდით და პროკურატურაში არ დავიწყებ იმის მტკიცებას,
რომ მალიშევის მკვლელობასთან არაფერი მაკავშირებს. არადა,
ყველაფერს მე მომაწერენ – იმას, რაც გამიკეთებია და იმასაც,

რასთანაც არაფერი მაკავშირებს. ჯერ მე მომიღებენ ბოლოს. მერე
კი ჩემს ხალხსა და „ვერშინას” მისდგებიან. ასე იქნება და ამას
ვეღარაფერი შეაჩერებს!.. ასეთ ვითარებაში მართლა სარისკოა
უკრაინაში დაბრუნება. კაცუბა არაფერს გამიჩალიჩებს, მაგრამ,
შეიძლება, ვიმემ გამოიყენოს ჩვენი ურთიერთობა. არჩასვლაც არ
არის გამოსავალი – ავტომატურად ვიქცევი ძებნილად. ჩვენ კი
ძალიან დიდი საზღაური გავიღეთ უკრაინაში დასარჩენად!..
მერამდენედ? მერამდენედ იწყება ყველაფერი თავიდან?.. ხომ
უნდა ჰქონდეს ამას დასასრული?!
– ლუკა... – ჩაესმა მოულოდნელად.
ლუკამ უკან მიიხედა. ფიქრში ჩაძირულმა ვერც კი შენიშნა ეკა,

რომელიც სახლიდან გამოსულიყო და მის სიახლოვეს იდგა.
– ამ ზარს ელოდი? – ჰკითხა ეკამ და მის გვერდით ჩამოჯდა.
– ჰო, მაგრამ, ის ვერ მოვისმინე, რისი მოსმენაც მსურდა, –

– რამე ცუდი ხომ არ მოხდა?
– არა, არაფერი... უბრალოდ, იმაზე ადრე მომიწევს გამგზავრება,

რ რ ბ
შენ მომძებნე, აქ ჩამომიყვანე და ახლა აქედან გამირბიხარ,

მაგრამ, დღეს ყველაფერი სხვანაირად არის... – ამ სიტყვებთან
ერთად ეკამ ხელზე მოჰკიდა ხელი და მუცელზე დაიდო, – მე
ვიცი, რომ შენ ყოველთვის განიცდიდი იმ ტკივილს, რომელიც
ჩემთვის მოგიყენებია, მაგრამ, ახლა ნუღარ იფიქრებ ჩემზე,
მასზე იფიქრე!
ლუკა ფრთხილად მოეფერა ეკას, შემდეგ ხელი გაითავისუფლა,

მხარზე მოეხვია, მკერდზე მიიკრა და უთხრა:
– ბავშვობაში ყოველთვის მიკვირდა იმ ხალხის, რომლებიც იმას

აკეთებდნენ, რაც არ სურდათ. არ მესმოდა, რა აიძულებდათ
საკუთარი სურვილის საწინააღმდეგო ნაბიჯი გადაედგათ.
მაგრამ, სწორედ ასე მოვხვდი ციხეში, გავაკეთე ის, რაც არ
მსურდა და მას შემდეგ ასე ვცხოვრობ – ვაკეთებ იმას, რაც არ
მინდა!.. ერთხელ ბერომ მითხრა: დადგება შენს ცხოვრებაში
დღე, როდესაც საკუთარი სურვილის წინააღმდეგ მოგიწევს
წასვლაო! გამეცინა – ძალიან დიდი ხანია, რაც ასე ვცხოვრობ-
მეთქი! არა, შენ ვერ გამიგე, მე გეუბნები იმ დღეზე, როდესაც
ნათლად იგრძნობ, რომ ყველაფერი შენს გადაწყვეტილებაზეა

დამოკიდებული: იტყვი „ჰოს“ და ყველაფერს დაკარგავ!... იტყვი
„არას“ და – ყველაფერს მიიღებო!..
– ახლა ვგრძნობ, რომ სწორედ ის დღე დადგა, – ჩაილაპარაკა

ლუკამ.
– და, მაინც მიემგზავრები! – ამოიოხრა ეკამ.
– მივემგზავრები... მივემგზავრები იმიტომ, რომ იქ მეგულებიან

ჩემი მეგობრები, რომლებიც ჩემ გამო დაუფიქრებლად ამბობენ
„ჰოს“!.. ვიდრე ისინი ასე იქცევიან, მე სხვა არჩევანი არ მაქვს...
მაპატიე, ეკა!..
– მე მესმის შენი. ამ სამი საოცარი დღისთვისაც მადლობელი

ვარ. შენ არასდროს დაგითმია ჩემთვის ამდენი დრო. ხვალ შენ
გაემგზავრები და მე ისევ ვიოცნებებ იმ დღეზე, როდესაც შენ
უკან დაბრუნებულს გნახავ... მხოლოდ ერთ რამეს გთხოვ, ამის
შესრულება არ იქნება ძნელი, – თქვა ეკამ.
– რას? – ჰკითხა ლუკამ.
– დამპირდი, რომ მუდამ გემახსოვრებით და, ძალიან, ძალიან

ფრთხილად იქნები. ნუ დამიტოვებ ჯოჯოხეთურ მოგონებად იმ
დღეს, როდესაც მე აქედან გაგიშვი!... – თქვა ეკამ და უფრო
ძლიერად მიეკრა მკერდზე.
***
გუსმანმა სამუშაო კაბინეტში მიიღო სტუმარი და დაელოდა,

ვიდრე ის მაგიდას მიუჯდებოდა, მერე კი უჯრიდან საქაღალდე
ამოიღო, ლუკას მისცა და უთხრა, ამ დოკუმენტებს გადახედეო.
– კაცუბას არ დაველოდოთ? – ჰკითხა ლუკამ.
– კაცუბა არ მოვა, მის გარეშე მოგვიწევს საუბარი, – უპასუხა

– რატომ? – გაუკვირდა ლუკას, – აქ მოსვლა მან მთხოვა და

თვითონ არ მოვიდა?
– ზუსტად არ ვიცი, რა შეიცვალა. რაღაც სასწრაფო დავალება

მიუღია მთავრობისგან და კიევიდან გასვლა არ შეუძლია.
არაფერია, მის გარეშეც გავარკვევთ ყველაფერს.
ლუკამ უხმოდ დაუქნია თავი და საქაღალლდე გახსნა,

რომელშიც რუსეთის პროკურატურის ოფიციალური მიმართვა
აღმოჩნდა. მიმართვას ერთვოდა ძიების მასალები, რომელიც
ლუკას წინააღმდეგ ჰქონდა აღძრული რუსეთის
პროკურატურას . იქ იყო საუბარი მარჩუკის, ციგანოვის,
მერკულოვის, კლიმისა და მისი პირადი მცველების
მკვლელობებზე. დოკუმენტებში მალიშევი ერთი სიტყვითაც კი
არ იყო მოხსენიებული. დოკუმენტებს ფოტოსურათების მთელი
– არა, ეს რუსეთიდან მიღებული მომართვის სრული ასლია, –
უპასუხა მან.
– რა აზრისაა პროკურატურა ამ მომართვაზე?
– შენ თვითონ რა აზრის ხარ? – ჰკითხა გუსმანმა.
– ტრუხა ბაზარია. წესით, ასეთ მასალებს პროკურატურამ

ყურადღება არ უნდა მიაქციოს, – უპასუხა ლუკამ.
– მართალი ხარ, – დაუდასტურა გუსმანმა, – პროკურატურა არ

აპირებს ამ საქმის განხილვას. მე ჩარევაც კი არ დამჭირდა,
თავად დამიკავშირდნენ და მასალებიც გადმომცეს, მაგრამ...
– რა – „მაგრამ“? – ჩაეძია ლუკა.
– ყოველივე ეს ნიადაგის მოსინჯვას მაგონებს. „ეფესბემ” მწარე
დარტყმა მიიღო. ახლა ისინი მუნდირის ღირსების დაცვისთვის

იბრძვიან. ვფიქრობ, ამ მასალების განხილვაზე უარის თქმის
შემდეგ ახალ სიურპრიზს უნდა ველოდოთ.
– მალიშევის საქმეს? – ჰკითხა ლუკამ.
– არა, – თავი გააქნია გუსმანმა, – რაოდენ დაუჯერებელიც უნდა

იყოს, „ეფესბე” არ აპირებს მალიშევის საქმის შენთვის აკიდებას.
და მერკულოვს ვერ დაუკავშირებდა. მაშინ იმის განმარტებაც
მოუწევდა, თუ რა საერთო ჰქონდათ მათ ერთმანეთთან.
– ამ საქაღალდეში ერთი დოკუმენტიც არ დევს, რომელიც მე ამ

მკვლელობებთან დამაკავშირებდა, – თქვა ლუკამ.
– მართალი ხარ, მაგრამ, რუსეთის პროკურატურას ყველა

მონაცემი არ გამოუგზავნია. ამ საკითხზე მოსკოვს სატელეფონო
საუბარი ჰქონდა უკრაინის გენერალურ პროკურატურასთან .
რუსები პირობას დებენ, რომ სრულ მონაცემებს მათი
სპეციალური წარმომადგენელი ჩამოიტანს, – უპასუხა გუსმანმა.

– რა მონაცემებს? – ჰკითხა ლუკამ.
– ზუსტად მეც არ ვიცი, მაგრამ, წარმოდგენას მაინც შეგიქმნი... –

გუსმანმა პაუზა გააკეთა და შემდეგ ჰკითხა – შენ „ვეგასში” იყავი
მისული?
– ვიყავი, – დაუდასტურა ლუკამ, – მერკულოვს ვესაუბრე.
– კლიმის სასტავში რუსეთის რამდენიმე მოქალაქეც იყო. მათ

მალე იგრძნეს საფრთხე და დროულად გაეცალნენ აქაურობას.
ბუნებრივია, „ეფესბეს” სრული ინფორმაცია აქვს მათ შესახებ.
კლიმისა და მალიშევის დაღუპვის შემდეგ, „ეფესბემ”
მ ნ ხ მ მ ს სჩ ნ ბ ბ რ მ
– კარგი... ვთქვათ, დავემუქრე. ეს მაინც არ ნიშნავს, რომ მე
დავხოცე ისინი. მკვლელობას რამე მიზეზი მაინც სჭირდება.
– რუსული ვერსიით, შენ არ გაკმაყოფილებდა ხარკოვი და

კიევში გადაბარგება გადაწყვიტე. ამას თავისთავად, მოჰყვა
ადგილობრივ დაჯგუფებებთან დაპირისპირება. შენს

შესაჩერებლად კლიმმა მოსკოველი ქურდები – მარჩუკი და
ციგანოვი მოიხმო. შენ ისინი საქმის გარჩევისას დახოცე, შემდეგ
კი მათ გზას მერკულოვი, კლიმი და მისი მცველებიც გაუყენე... –
მოგწონს ასეთი ვერსია? – თქვა გუსმანმა.
– ორიგინალურია, კრიმინალური რომანის სიუჟეტად

გამოდგება, – ჩაიცინა ლუკამ, – როგორ გგონია, საიდან მოდის ეს
ყველაფერი?
– თავისთავად გასაგებია, რომ რუსეთიდან.

ლუკამ უკმაყოფილოდ შეხედა და შემდეგ თქვა:
– შენ გინდა დამაჯერო, რომ მერკულოვი და მისი ხალხიც

რუსებმა დახოცეს?! ვინ ჭამს მაგას, სტეფანე?!
– ჩანს, კარგად არ იცნობ „ეფესბეს” მეთოდებს. მათ ჩეჩნეთში

მეორე ომის წამოსაწყებად საკუთარ ქალაქებში საცხოვრებელი
რპ ს ბ ქ ს ბ მ ნ წ რ ს
„ეფესბე”, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც მალიშევი
ავტოკატასტროფაში დაღუპულად უნდა გამოეცხადებინათ და
საერთოდ წაეშალათ ამ საქმესთან თავისი კავშირის კვალი?!
მერკულოვმა ძალიან ბევრი იცოდა. იცოდა ის, რასაც „ეფესბეს”
გეგმის ჩაშლა შეეძლო. ასე რომ, ყველაფერი კანონზომიერად და
ლოგიკურად აეწყო!.. შენ ასე არ გგონია?
– შეიძლება, ასეც იყო. შეიძლება – არა! – ჩაილაპარაკა ლუკამ... –

და მცირე პაუზის შემდეგ ჰკითხა, – ტიხონოვზე რა აზრის ხარ?
– არა, გამორიცხულია! ტიხონოვი სერიოზულად მოტეხა

მალიშევის სიკვდილმა, – გუსმანმა მუშტი შეკრა და ლაპარაკი
განაგრძო: – აქ მყავს ის ნაბიჭვარი. ისეა დაშინებული, რომ
ჩემთან შეთანხმების გარეშე ერთი ნაბიჯის გადადგმასაც ვერ
გაბედავს!
– რა შეიძლება, შეიცვალოს რუსეთის პროკურატურის

წარმომადგენლის ჩამოსვლის შემდეგ? – ჰკითხა ლუკამ.
– არაფერი... არაფერი აღარ შეიცვლება. ბუნებრივია, რომ ისინი
ვერასოდეს წარმოადგენენ მტკიცებულებებს იმ საქმეების

შესახებ, რომლებიც შენ არ ჩაგიდენია. ასეთ მაკულატურაზე კი
ჩვენი პროკურატურა დროს არ დაკარგავს, – ამ სიტყვებთან
ვუპასუხებ: უკრაინის პროკურატურა შენ წინააღმდეგ რაიმე
სანქციას არ გაატარებს. გარდა ამისა, „ვერშინას” გადაეცემა იმ
აქციების პაკეტი, რომელზეც ადრე შევთანხმდით. ეს
ყველაფერი კარგია, მაგრამ, ახლა მე სხვა რამ მაფიქრებს...
– რა? – ჰკითხა ლუკამ.

– „ეფესბე” არასდროს მოქმედებს ერთი გეგმით. დარწმუნებული
ვარ, რომ რუსები შენ წინააღმდეგ სხვა გეგმასაც ამზადებენ.
ფრთხილად უნდა იყო, ძალიან ფრთხილად. უკეთესი იქნება,
თუ გარკვეული დროით უცხოეთში გაემგზავრები.

– მაინც მაძევებთ უკრაინიდან? – დამცინავად თქვა ლუკამ.
– რა შუაშია გაძევება?! – იწყინა გუსმანმა, – ეს მეგობრული

რჩევაა. გაემგზავრე... მე გარკვეული დრო დამჭირდება
რუსებთან ურთიერთობის გასარკვევად. მარტო მათ არ ჰყავთ
თავისი ხალხი ჩვენს მთავრობაში. ვიღაც-ვიღაცეები ჩვენც
გვიჭერენ მხარს. დამიჯერე, ლუკა. ამას ჩვენი საერთო
საქმისთვის ვაკეთებ. ყველაფერს მოვაგვარებ, მაგრამ, შენი
უკრაინაში ყოფნა ხელს შემიშლის.

– მე შემიძლია, გამოვნახო მყუდრო ალაგი და იქ დაველოდო
საქმის მოგვარებას, – თქვა ლუკამ.
– საქმეს თუ დასჭირდა, გამოქვაბულშიც გადავბარგდები, –
– კარგი. ხუმრობა იქით იყოს, – სერიოზული გამომეტყველებით

განაგრძო გუსმანმა, – რა გადაწყვიტე?
– მოვიფიქრებ... აქციების საკითხზე ვასილიჩი

დაგიკავშირდება, – თქვა ლუკამ და ადგა.
გუსმანმა ჩაფიქრებული მზერით გააცილა და, როგორც კი ის

ოთახიდან გავიდა, მობილურ ტელეფონს გადასწვდა და
სწრაფად აკრიფა ნომერი.
***
ლუკა აგარაკიდან გავიდა, სწრაფი ნაბიჯით გადაკვეთა ქუჩა და

მანქანაში ჩაჯდა, რომელშიც ირაკლი ელოდა.
– წავედით? – ჰკითხა მან, როგორც კი ლუკამ კარი მოხურა.
– წავედით...
ირაკლიმ მანქანა ადგილიდან დაძრა და ჩაბნელებულ გზას

გაუყვა.
– რა გებაზრა? – ჰკითხა ირაკლიმ, როდესაც აგარაკი უკან დარჩა.
– მაგის დედაც... – შეიგინა ირაკლიმ, – ჩვენი გადაგდება უნდა?!
– არა მგონია. უბრალოდ, ყველა უფრო მშვიდად იგრძნობს თავს,
თუ აქ არ ვიქნები. არავის უნდა ჩემ გამო რუსებთან
ურთიერთობის გაფუჭება, – უპასუხა ლუკამ.
– რა მოხდება, თუ არ წახვედი? – ჰკითხა ირაკლიმ.
– ჩვენ არ შეგეხებით, მაგრამ, რუსებთან შენ თვითონ მოგიწევს

ურთიერთობის გარკვევაო, – თქვა ლუკამ და სიგარეტს
მოუკიდა.
– აქაური პროკურატურა თუ შეგვეშვა, ნებისმიერთან

გავარკვევთ ურთიერთობას!
– ეგ კი მე არ მინდა, – ჩაილაპარაკა ლუკამ.
– არ გინდა?! – გაუკვირდა ირაკლის, – აბა, რა ვქნათ,

გულხელდაკრეფილები ველოდოთ, როდის მოგვიყომარებენ?!
– ეს საქმის გარჩევა არ იქნება – ჩვენს სიტყვას არავინ მოისმენს,

ყველაფერი სროლით, აფეთქებით გადაწყდება!.. იმისთვის არ
გავარიდე ჩემები აქაურობას, რომ სხვისი ოჯახები დავაყენო

დარტყმის ქვეშ. ამის გამოცდილებაც მაქვს და აღარ მინდა იგივე
რომ განმეორდეს! – თქვა ლუკამ.
7/16/2019
წამოეწივნენ მათ „მერსედესსMglebi 5 - Gocha Manvelidze
”, შემდეგ სწრაფად შეასრულეს
უცნაური მანევრი: ერთი „ჯიპი“ უკნიდან ამოუდგა
„მერსედესს”, მეორე წინ გაიჭრა. მესამე კი გვერდზე მოექცა და
მათი მანქანის გზის პირას მიჩეხვა სცადა.
ლუკამ სასწრაფოდ მოიმარჯვა პისტოლეტი, დამცველი გახსნა

და ირაკლის გადაულაპარაკა :
– გზიდან გადაგდების საშუალება არ მისცე! ესენი ძაღლები არ

არიან!..
ირაკლიმ მაშინვე მოუმატა სიჩქარეს და „ჯიპებს“ შორის

მიმართა მანქანა. ამის საპასუხოდ, წინ მიმავალმა „ჯიპმა“
მკვეთრად დაამუხრუჭა. გვერდით მიმავალმა კი „მერსედესს”
ჯიქურ გაჰკრა გვერდი.
– არ გაჩერდე... მიაწექი! – იყვირა ლუკამ და გვერდით მიმავალ

„ჯიპს“ რამდენიმე ტყვია დაახალა.
იმავდროულად , ირაკლიმ „ჯიპებს“ შორის გადაწყვიტა გაძრომა.

„მერსედესი” ძლიერად შეირყა. გაისმა ლითონის ღრჭიალი.
„ჯიპები“ აქეთ-იქით გაცვივდნენ, „მერსედესმა” კი სისწრაფეს

მოუმატა და წინ გავარდა. ამ დროს უკნიდან მომავალი
„ჯიპიდან“ ავტომატი აკაკანდა. ირაკლიმ ისევ მანევრი ჩაატარა,
სროლას, სანამ ვაზნები არ გამოელია . მან სწრაფად მოიძია
ქურთუკის ჯიბეში სათადარიგო მჭიდი და, ის იყო, პისტოლეტს
მოარგო და სროლისთვის მოემზადა, რომ გვერდში ძლიერი
დარტყმა იგრძნო. სხეულს მწველი ტკივილის ტალღამ
დაურბინა. ჭრილობიდან გამოჟონილმა სისხლმა სწრაფად
გაჟღინთა პერანგი და ქურთუკი. სისხლდენის შესაჩერებლად
ლუკამ ჭრილობაზე მიიჭირა ხელი და სროლა განაგრძო.
რამდენიმე გასროლის შემდეგ ავტომატის გრძელმა ჯერმა
ირაკლის სავარძელი დაცხრილა. მას თავი მკერდზე
ჩამოუვარდა, შემდეგ კი მძიმედ ჩაცურდა ქვემოთ. მანქანამ

უმალ დაკარგა მართვა და მარცხნივ გავარდა. ლუკა სასწრაფოდ
წაეტანა საჭეს, მაგრამ, უკვე გვიან იყო – მანქანა გზიდან
გადავიდა, ღობე გაანგრია და მაღალი ფლატედან გადაფრინდა.
მიწაზე დახეთქებისას, რამდენჯერმე გადაბრუნდა და მდინარის
პირას სახურავზე ამოტრიალებული შეჩერდა. იმავ წამს ფლატეს
პირას „ჯიპები“ შეჩერდნენ. მანქანებიდან რამდენიმე მამაკაცი
გადმოვიდა. მათ ავტომატები შემართეს და ამოტრიალებულ
„მერსედესს“ სეტყვასავით დააყარეს ტყვია.
***
ვასილიჩი უსიტყვოდ შევიდა სასტუმრო ნომერში, სკამზე
– მერე?! – ადგილიდან წამოიწია ჯაბა.
– ერთი დაიღუპა... მეორეზე არაფერი ვიცი...
ჯაბას თვალთ დაუბნელად. მას იმის წარმოდგენაც კი

გაუჭირდა, რომ ირაკლი და ლუკა ცოცხლები აღარ იყვნენ. წინა
საღამო ერტთად გაატარეს სასტუმროს ნომერში. ლუკა
გუსმანთან შესახვედრად აპირებდა გამგზავრებას. ჯაბა
შეუძლოდ გრძნობდა თავს, მაგრამ მაინც გადაწყვიტა მასთან
ერთად გამგზავრება. ლუკამ იუარა: ლოგინში ჩაწექი და
მოშუშდი. არავინ ვიცით რა გველის ხვალ. თანაც გუსმანის

აგარაკზე მთელი „სასტავით“ მისვლა საჭირო არ არისო!.. ჯაბამ
შეისმინა მისი რჩევა და სასტუმროში დარჩა. ახლა კი მწარედ
ნანობდა ამას. ერთად რომ ყოფილიყვნენ, ასე იოლად ვერ
დაძლევდნენ თავდამსხმელები.
– ჯაბა... გაიგე რაც გითხარი? – თქვა ვასილიჩმა.
– შენ ხომ არ უბერავ?! – მოულოდნელად იფეთქა ჯაბამ, – რას

ნიშნავს ერთი დაიღუპა და მეორეზე არაფერი იცი ?!
– დამშვიდდი... ყვირილი ვერაფერს შეცვლის, – ვასილიჩმა

სიგარეტს მოუკიდა და ლაპარაკი განაგრძო, – თავს ღამით
დაესხნენ, როდესაც ისინი ბორიკოვოდან ბრუნდებოდნენ. ეს
7/16/2019 ამოცნობა ვერ შეძლეს. მილიციისთვის მხოლოდ ისაა ცნობილი,
რომ მანქანა „ვერშინას“ ეკუთვნოდა...
– საიდან იცი ამის შესახებ? – ჰკითხა ჯაბამ.
– დილით კაცუბა დამიკავშირდა.
– ახლა სად არის?
– იქაა... კიევი – ბორიკოვის გზატკეცილზე, – უპასუხა

– წავედით!.. – მოკლედ მოსჭრა ჯაბამ და ფეხზე წამოდგა.

– არა... არა... – სწრაფად თქვა ვასილიჩმა, – კაცუბამ
გამაფრთხილა: აქ მოსვლაზე არც კი იფიქროო!
– მაგრად მკიდია რა გითხრა კაცუბამ!
– ჯაბა, ახლა მთელი შინაგან საქმეთა სამინისტრო, უშიშროება

და პროკურატურა კიევი-ბორიკოვოს გზატკეცილზეა. არ ღირს
ჩვენი გამოჩენა.
– მოდიხარ თუ – არა?! – მზერა გაუსწორა ჯაბამ.

ვასილიჩს აღარაფერი უთქვამს. სიგარეტის ნამწვავი
საფერფლეში ჩააჭყლიტა და წასასვლელად ადგა.
7/16/2019 ჟურნალისტებსა და ოპერატორებს შემთხვევის
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze ადგილთან
მიახლოვების საშუალებას არ აძლევდნენ. მათ გვერდით
ჩავლისას ვასილიჩმა სიჩქარეს მოუკლო, რათა შინაგან საქმეთა
სამინისტროს მაღალჩინოსანთა შორის კაცუბა მოეძებნა. ეს
შეუმჩნეველი არ დარჩენიათ მილიციის თანამშრომლებს. ერთ-
ერთი მათგანი ჯაჭვს გამოეყო და ვასილიჩს დაუყვირა:
– დროზე გაიარე... მოძრაობას აფერხებ!..
ვასილიჩმა ოდნავ მოუმატა სისწრაფეს და როგორც კი
შემთხვევის ადგილს გასცდა, გზატკეცილიდან გადავიდა და

მანქანა შეაჩერა. ამ დროს თვალი მოჰკრა კაცუბას, რომელიც
სწრაფი ნაბიჯით მოდიოდა მანქანისკენ.
კაცუბა უკან სავარძელზე დაჯდა, კარი მიხურა და
უკმაყოფილო სახით წამოიწყო.

– მე ხომ გაგაფრთხილეთ!.. მინისტრი ისედაც გაცოფებულია.
ახლა აქ რომ დაგაფიქსირონ მაშინვე დაკითხვაზე გაგაქანებენ!
– ნუ კივიხარ დაზარალებულივით! – ცივად უთხრა ჯაბამ, – რა
ხდება იქ?!
– ექსპერტებს ჯერ არ დაუმთავრებიათ მუშაობა. მაგრამ
რ მ ზ მ ნ შნ ბს რ მ რ რ ნ ზ ბ
7/16/2019 დაცხრილული. ვიცი, თქვენთვისMglebi 5 მძიმეა ამის მოსმენა, მაგრამ
- Gocha Manvelidze
მაინც უნდა ვთქვა. მანქანაში არავის ექნებოდა გადარჩენის
შანსი.
– სად არის მანქანა? – ყრუდ ჩაილაპარაკა ჯაბამ.
– დაბლა... მდინარის ნაპირზე გდია... – უპასუხა კაცუბამ.
– ცხედარი? – განაგრძო ჯაბამ.
– პროზექტურაში გადაასვენეს, – მზერა აარიდა კაცუბამ.
– მეორეს ვერ მიაგნეს? – ჰკითხა ვასილიჩმა.

– ჯერჯერობით ვერა. ცოტა ხნიოს წინ მყვინთავები გამოიძახეს.
მდინარის გაჩხრეკას აპირებენ. ვარაუდობენ, რომ ცხედარს
მდინარეში აღმოაჩენენ.
– ერთი რამ ამიხსენი, – ჯაბა დაჟინებული ჩააცქერდა

თვალებში, – საიდან დაასკვენი, რომ ორნი იყვნენ?
– ხომ გითხარი. თავდასხმას რამდენიმე თვითმხილველი ჰყავს.

მათ უჩვენეს, რომ „მერსედესში“ ორნი ისხდნენ. მათგან ერთი
დადევნებულ „ჯიპებს“ ესროდა. თანაც ექსპერტებმა მანქანაში
ორი ფისტოლეტი აღმოაჩინეს.
7/16/2019 საგუკდაგულოდ დაცხრილესMglebi
და5მისი
- Gocha აფეთქების
Manvelidze შემდეგ
აქაურობას გაეცალნენ.
– ეგ უკვე ვიცი. მე შენი აზრი მაინტერესებს!
– რა გითხრა... – მხრები აიჩეჩა კაცუბამ, – ლუკას ბევრი მტერი
ჰყავდა!
– რას ბოდავ?! – ბრაზით თქვა ჯაბამ, – იმის თქმა გინდა, რომ
მარჩუკი და „კლიმი“ წამოდგნენ საფლავიდან?!
– არ ვიცი... ხომ გითხარი არაფერი ვიცი... შენ თვითონ გაიხსენე,

ვისთან გქონიათ კონფლიქტი! – უკმაყოფილო სახით თქვა
– მოსკოველ ქურდებს გულისხმობ?
– არა... სამი ჯიპი... რვა მსროლელი... პლუს მძღოლები. საერთო

ჯამში თერთმეტი თორმეტი კაცი მაინც იქნებოდა.
ავტომატები... ქურდები ასე არ მოქმედებენ. ეს სამხედრო
ოპერაციას უფრო ჰგავდა, – თქვა კაცუბამ.
– „ეფესბე“? – ივარაუდა ვასილიჩმა.

– ჰო... მე მგონია, რომ ისინი იყვნენ, – დაუდასტურა კაცუბამ, –
გუსმანი გვაფრთხილებდა რომ ეფესბე“ ასე იოლად არ
– –
7/16/2019 შეხვედრა შენ შეათანხმე დაMglebi
მერე ვეღარ
5 - Gocha მოიცალე?!
Manvelidze ეჭვით
ჰკითხა ჯაბამ
– მე სახელმწიფო სამსახურში ვარ და გარკვეული

ვალდებულებები მაკისრია. პრემიერ-მინისტრს ვერ ვეტყოდი:
შენთვის არ მცალია გეგეშიძეს უნდა გავყვე, გუსმანთან

შესახვედრად-მეთქი!
– შაყირის ხასიათზე ხარ?! – გაღიზიანდა ჯაბა.
– არ შემეძლო... გუშინ კიევში არაოფიციალური ვიზიტით
ავსტრიის შინაგან საქმეთა მინისტრის მოადგილე ჩამოვიდა.

პრემიერ-მინისტრმა ბოლო წუთებში ჩამრთო დამხვდურთა
შორის!
– შენს გარდა კიდევ ვინ იცოდა იმ შეხვედრის შესახებ?! –
უცვლელი ტონით განაგრძო ჯაბამ.

– შენ... ვასილიჩმა... ირაკლი... – აუჩქარებლად ჩამოთვალა
– შენ ნაღდად გაიჩალიჩებ, ახვარო! – კბილები გააღრჭიალა

ჯაბამ და ქურთუკის ქვეშ მიმალულ ფისტოლეტს წაეტანა.
– რას აკეთებ?! ხომ არ გაგიჟდი?! – ვასილიჩმა სწრაფად გაუკავა
– –
7/16/2019 აზრზე თუ არ მოხვალ, ნაღდად
Mglebi 5მოხვდები იქ! ცივად
- Gocha Manvelidze
წარმოთქვა ჯაბამ, – და პისტოლეტს ხელი გაუშვა, – გუსმანმა
იცის ეს ამბავი?
– რა თქმა უნდა.
– რა თქვა?
– გაგიჟებულია... ვინც არ უნდა იყოს ამის მომწყობი, მოვძებნი

და საკუთარი ხელით გავუთხრი სამარესო! – უპასუხა კაცუბამ.
– ცხედარს როდის მოგვცემენ? – საფეთქლები მოისრისა ჯაბამ.
– ჯერ მისი ვინაობა უნდა გაირკვეს, – კაცუბა ვასილიჩს

მიუბრუნდა, – მილიციამ უკვე გაარკვია, რომ მანქანა „ვერშინას“
საკუთრებად ითვლება. ალბათ დღესვე დაუკავშირდებიან
მთავარ ოფისს და იმ პიროვნებაზე მოითხოვენ მონაცემებს,
რომელიც მანქანით სარგებლობდა. შემდეგ პროზექტურაში
ამოცნობას ჩაატარებენ.
– ამოცნობა შესაძლებელია?
– პრაქტიკულად არა, მაგრამ შენ კარგად იცნობ საგამოძიებო

პროცედურებს. ამოცნობა ფირმალურად მაინც უნდა ჩატარდეს,
– უპასუხა კაცუბამ.
7/16/2019
რისთვის გადავდოთ. მე გამოგყვები შესთავაზა ვასილიჩმა.
– პრინციპში შეიძლება, მაგრამ მე შენთან ერთად არ
გამოვჩნდები.
– არცაა საჭირო... შენ წადი. მოგვიანებით მეც მოვალ.
– რას იტყვი? – ჯაბას მიუბრუნდა ვასილიჩი, როგორც კი

კაცუბა მანქანიდან გადავიდა და მილიციის
თანამშრომლებისაკენ წავიდა.
– ირაკლია... მე სასტუმროს ფანჯრიდან უყურებდი, როგორ

წავიდნენ. საჭესთან ის დაჯდა, – უპასუხა ჯაბამ.
– მეც ასე ვფიქრობ, – ჩაილაპარაკა ვასილიჩმა. მერე კი კარი

გააღო და მანქანიდან გადავიდა.
საპროცედურო დარბაზში შესვლისას ვასილიჩს სახეში ეცა

ფორმალინისა და ხრწნა დაწყებული სხეულის გულისამრევი
სუნი. მან მექანიკურად უკან გადადგა ნაბიჯი და
პროზექტურის თანამშრომელს გადაულაპარაკა.
– როგორ მუშაობთ აქ?

– ხუთ-ექვს წელს რომ გაატარებთ აქ, თქვენც შეეჩვევით, –
უპასუხა მან შემდეგ კი ვასილიჩს სველი დოლბანდი მიაწოდა
სამედიცინო მაგიდაძე ზეწარგადაფარებული ცხედარი ესვენა.
7/16/2019 ზეწარი მუქი ყავისფერი ლაქებით
Mglebi 5 -იყო
Gocha აჭრელებული.
Manvelidze
მაგიდასთან მიახლოვებისას ვასილიჩმა დამწვარი სხეულის

მძაფრი სუნი შეიგრძნო და ისევ შეჩერდა.
– ცუდათ ხომ არ გრძნობთ თავს? – ჰკითხა პროზექტურის

– აქ როგორ უნდა იგრძნო თავი კარგად, – უკმაყოფილოდ

ჩაილაპარაკა ვასილიჩმა
– წინ უარესი გელით. სუსტი გული თუ გაქვთ, არ გირჩევთ ამის

ნახვას, – ზეწარგადაფარებულ ცხედარზე მიანიშნა.
– მოვითმენ, – თქვა ვასილიჩმა.
– კეთილი, – ჩაილაპარაკა პროზექტურის თანამშრომელმა და

ცხედარს ზეწარი გადააძრო.
საშინლად დამწვარი ცხედრის ხილვისას, ვასილიჩს გული

შეეკუმშა.. მას საერთოდ არ შერჩენოდა სახის ნაკვთები.
ლოყების ადგილას დანახშირებული ყვრიმალის ძვლები
მოუჩანდა. მაღალი ტემპერატურის ზემოქმედებისგან
კიდურები მოკრუნჩხული ჰქონდა, ასეთ მდგომარეობაში მისი
მ ნ ბ შ ძ ბ
–
აქამარში პისტოლეტი ჰქონდა გარჭობილი. ჩანს თავდასხმის
7/16/2019 დროს მისი გამოყენება ვერ მოასწრო, უპასუხა გამომძიებელმა.
– Manvelidze
Mglebi 5 - Gocha
– ან ვერ მოახერხა. ბუნებრივია, რომ თუ ის მანქანას მართავდა,

მდევარს სროლას ვერ დაუწყებდა, – თქვა ვასილიჩმა.
– გეთანხმებით...
– რა მოდელის პისტოლეტი ჰქონდა?
– ცხრა მილიმეტრიანი ბერეტა, კისერზე ოქროს ჯაჭვი და ჯვარი

ეკიდა. ეს ნივთები ამოღებულია. თუ საჭიროა მოგვიანებით
გიჩვენებთ, – თქვა გამომძიებელმა.
– არ არის საჭირო... მე ვიცი მისი ვინაობა
– დარწმუნებული ხართ?
– დიახ... ეს კომპანიის უშიშროების სამსახურის თანამშრომელი,

ირაკლი ნარსავიძეა! – ჩაილაპარაკა ვასილიჩმა.
– ესე იგი ქართველია?
– დიახ...
– კეთილი... საუბარი პროკურატურაში გავაგრძელოთ, – თქვა

გამომძიებელმა.
რანგში გამოგიძახოთ... ასე რომ ყველაფერი თქვენზეა
7/16/2019 დამოკიდებული. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
ვასილიჩი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და მერე უპასუხა;
– კარგით... დამკითხეთ...
ერთი საათის შემდეგ გამომძიებელმა და ვასილიჩმა

პროკურატურაში განაგრძეს საუბარი. ადვოკატის დაკითხვას,
ზედამხედველი პროკურორიც ესწრებოდა.
– თქვენ ხომ ხვდებით, რომ ეს რიგითი შემთხვევა არ არის, –

წამოიწყო გამომძიებელმა.
– გააჩნია როგორ შევხედავთ მომხდარს, – უპასუხა ვასილიჩმა.
– რას გულისხმობთ? – ჰკითხა გამომძიებელმა.
– ჩემთვის, როგორც კომპანიის ადვოკატისთვის, თანამშრომლის

ასეთი ფორმით დაღუპვა მართლაც განსაკუთრებული
შემთხვევაა. შესაძლოა ეს ტრაგედია პირადი მიზეზებით იყოს
გამოწვეული. მაგრამ ასევე შესაძლებელია, რომ მომხდარი
კომპანიის საქმიანობას უკავშირდებოდეს. თქვენთვის კი,

როგორც პროკურატურის გამომძიებლისთვის, ეს არ უნდა იყოს
განსაკუთრებული მოვლენა. თქვენ ხომ ყოველდღიური შეხება
– ბატონო გამომძიებელო, – გაღიზიანებული სახით თქვა
7/16/2019 ვასილიჩმა, – რისთვის მომიწვიეთ
Mglebi 5 - აქ?
Gochaამოცნობის
Manvelidze ოქმის
შესადგენად თუ მომხდარი ფაქტის მნიშვნელობის
შესაფასებლად?
გამომძიებელმა უკმაყოფილოდ გადააქნია თავი. მერე

საქაღალდე გადაშალა, კალამი მოიმარჯვა და გამოკითხვა
განაგრძო.
– მე მაინტერესებს გარდაცვლილის ზუსტი მონაცემები...

დაბადების ადგილი და თარიღი, საცხოვრებელი ადგილი,
ოჯახური მდგომარეობა, კონკრეტულად რას საქმიანობდა,
სამეგობრო წრე...
– მოიცათ... მოიცათ... – შეაწყვეტინა ვასილიჩმა, – მე ვერ

მოგაწვდით ასეთ მონაცემებს, მე კომპანიის იურიდიული
სამსახურის ხელმძღვანელი ვარ და არა კადრების
განყოფილების უფროსი. ვადასტურებ, რომ დაღუპული
პიროვნება „ვერშინას“ უშიშროების სამსახურის თანამშრომელი,
ირაკლი ნარსავიძეა. მასთან დაკავშირებული მონაცემები კი
შეგიძლიათ უშუალო კომპანიიდან გამოითხოვოთ, მეტში
ვერაფერში დაგეხმარებით.
ამოიცანითპიროვნება, რომელთანაც ახლო ურთიერთობა არ
7/16/2019 გაქვთ! Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– უბრალოდ აგიხსნით ყველაფერს. „ვერშინას“ დაფუძვნებული

აქვს ცეცხლსასროლი იარაღის მოყვარულთა კლუბი. კლუბს
გააჩნია კერძო სასროლეთი. მე ხშირად მიხდებოდა იმ
სასროლეთზე ყოფნა, იქვე ვარჯიშობდნენ სროლაში კომპანიის
უშიშროების სამსახურის წარმომადგენლებიც. ამავე
სასროლეთზე შევხვედრილვარ გარდაცვლილს და მინახავს,
როგორ ისროდა ის ცხრა მილიმეტრიანი „ბერეტიდან“.
გაკმაყოფილებთ ასეთი პასუხი?
– ნაწილობრივ...
– ლუკა გეგეშიძის შესახებ რას გვეტყვით? – მოულოდნელად

ჩაურთო პროკურორმა, რომელიც აქამდე ჩუმად ისმენდა
დაკითხვას.
– ვერაფერს... – მშვიდად უპასუხა ვასილიჩმა.
– იმის თქმა ხომ არ გინდათ, რომ მასთანაც არ გქონიათ
ურთიერთობა?
– არა, ამას არ ვიტყვი. მაგრამ ბოლო რამდენიმე თვის
ნმ ბ შ მ მ ს რშ ხ რ რ რ მ
– რაა თქვენთვის ცნობილი მისი საქმიანობის შესახებ? –
7/16/2019
ჩაურთო პროკურორმა. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– თემას ხომ არ გადავუხვიეთ, – ცივად შენიშნა ვასილიჩმა, – რა

შუაშია გეგეშიძე?!
– ჩვენი ვარაუდით მეორე პიროვნება, რომელიც თავდასხმისას

მანქანაში იმყოფებოდა, სწორედ გეგეშიძე იყო, – თქვა
პროკურორმა.
– რისთვის მაცნობთ თქვენ ვერსიებს? პროკურორმა რაგაც
ანიშნა გამომძიებელს. მან თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია.

მერე მაგიდის უჯრიდან რამდენიმე ფოტოსურათი ამოღო და
დემონსტრაციულად დაალაგავასილიჩის წინ. ფოტოსურათზე
ლუკა, ჯაბა, ირაკლი და ვასილიჩი იყვნენ აღბეჭდილი.
რამდენიმე ფოტო კი წინა საღამოს, სასტუმროს უკანა ეზოში
მდებარე ავტოსადგომძე იყო გადაღებული. ფოტოებს კუთხეში
თარიღი ჰქონდათ მითითებული.
– ამაზე რას გვეტყვით, ბატონო ადვოკატო?! – ცივი ხმით

იკითხა პროკურორმა.
– არაფერს, – აუღელვებლად უპასუხა ვასილიჩმა.
ხ მ რშ ხს ნ რ მ მ წმ ს მ რ რ ჩ ნ ბ სმ მ
– სერიოზული ასაკია... – დამცინავად ჩაილაპარაკა ვასილიჩმა, –
7/16/2019
მე მაგაზე ორი წლით მეტი მაქვს ამ სისტემაში გატარებული.
ვმუშაობდი გამომძიებლად, პროკურორად და შენ გგონია, რომ

ვერკვევი რას ითვალისწინებს ცრუ ჩვენების მიცემა?!
– დიახ... სწორე ასე მგონია. ჩვენ ერთობ შორს ვართ იმ

აზრისგან, რომ „ვერშინა“ მხოლოდ კომერციული
საქმიანობითაა დაკავებული. არსებობს რეალური მონაცემები,
რომ გეგეშიძემ კომპანია ათასი ჯურის კრიმინალის
თავშესაფრად აქცია. ინტუიცია მკარნახობს, რომ ამ თავდასმხას
განსაკუთრებული მიზეზი აქვს. სავარაუდოდ გეგეშიძე
დაღუპულია და მის ცხედარს მყვინთავები უახლოეს
მომავალში აღმოაჩენენ. მაგრამ ეს არ ცვლის ვითარებას. მის
დაჯგუფებაში კიდევ მრავალი საშიში კრიმინალია. ჩვენ
დარწმუნებულები ვართ, რომ ისინი შურისძიებას შეეცდებიან.

რასაც შეიძლება მკვლელობათა მთელი სერია მოჰყვეს. ჩვენ ამას
არ დავუშვებთ. ამიტომაც გთავაზობთ ჩვენთან
თანამშრომლობას. დაგვეხმარეთ გეგეშიძის დაჯგუფების
ძირითადი ბირთვის ნეიტრალიზაციაში და პირობას გაძლევთ,
რომ ეს გასაუბრება ჩვენ შორის დარჩება! – პროკურორმა
დემონსტრაციულად მიუთითა ფოტოსურათზე.
მრჩვლის რანგში დავრჩები. რაც შეეხება ჩემს ჩვენებას. რამის
შეცვლას არ ვაპირებ. ვთქვი და ისევ გავიმეორებ. მე რვა თვის
განმავლობაში არ შევხვედრილვარ გეგეშიძეს. შეგიძლიათ
ბრალი წამიყენოთ ცრუ ჩვენების მიცემაში და ეს მაკულატურა
სასამართლოს ნივთმტკიცებად წარადგინოთ! – ამ სიტყვებთან
ერთად ვასილიჩი დაკითხვის ოქმს გადასწვდა, ხელი მოაწერა
და კარისკენ წავიდა.
***
– ირაკლი ჯერ გადასვენებული არ იყო საქართველოში,

როდესაც ხარკოვს კიეველი და მოსკოველი ქურდები ეწვივნენ.
მათ შორის იყვნენ ჯაბას ძველი ნაცნობები ზურაბ კოპაძე და
რომან ბუცა. შეხვედრა გვიან ღამით ხარკოვი-ბელგოროდის
გზატკეცილზე, რესტორან „პოლიანაში“ შედგა.
– რისთვის გინდოდათ ჩემთან შეხვედრა? – იკითხა ჯაბა,

როგორც კი ქურდები მაგიდას შემოუსხდნენ.
– რა გაარკვიე ლუკას შესახებ? – საუბარი მოსკოველმა ქურდმა

იური ხარლამოვმა წამოიწყო.
– ვერაფერი, – უპასუხა ჯაბამ.
მნ ბ ჭ რ ბ ს ბ ზ ? მსხმ ბ სხმ
– ჩვენი იმნფორმაციით ეგ საქმე მთავრობიდან უნდა
მოდიოდეს, – თქვა მან.
– შეიძლება ასე იყოს, შეიძლება – არა, – გახედა ჯაბა, – თავის

დროზე ყველაფერი გაირკვევა.
– ესე იგი ისევ ძველებურად უბერავთ! – უკმაყოფილოდ

ჩაილაპარაკა ბუცამ.
– ჩვენ არ ვუბერავთ! – ცივად თქვა ჯაბა, – ჩვენ საქმეს ვაკეთებთ!
– ნუ იბღვირები! – ბრაზით წამოისროლა ხარლამოვმა, – თქვენი

„სასტავი“ ყოველთვის უსიამოვნებების წყარო იყო!
– რას გულისხმობ?!
– იცი რა ტერორი მოაწყო მოსკოვში „ეფესბემ“ მარჩუკისა და
ციგანოვის დაბრედვის შემდეგ?! – ჰკითხა ხარლამოვმა.

– არა და არც მაინტერესებს! – გამომწვევად უპასუხა ჯაბამ.
– არ გაინტერესებს?! – ადგილიდან წამოიჭრა ხარლამოვი.
– არ მაინტერესებს! ის ნაბიჭვრები ცოცხლები რომ იყვნენ, ისევ

ისე დავბრიდავდი!..
– და მთელ მოსკოვის საძმოს მოაყოლებდი „პრაჟარკაში“! –
– შენ რა ეჭვი გეპარება? – მიუბრუნდა ჯაბა. 485/645
7/16/2019 – მოსკოვის შემდეგ აქ უნდა არიოთ სიტუაცია?
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze –
უკმაყოფილოდ განაგრძო ბუცამ.
– ბოლოსდაბოლოს პირდაპირ მითხარით რა გინდათ?! –
გაღიზიანდა ჯაბა.
– კარგი... გეტყვი... – განაგრძო ბუცამ, – „პალაჟენიეს“ არ
გაგაფუჩებინებთ. სროლა თუ დაიწყეთ, ულაპარაკოდ
მოგთხოვთ პასუხსს! – უპასუხა ბუცამ.
– მაშინ ის ამიხსენით: როგორ მოვაგვაროთ ეს საქმე სროლის

გარეშე?!
– ეგ მაშინ უნდა გეფიქრათ, როცამთავრობასთან შედიოდით

„ატნაშენიაში“ – თქვა ბუცამ, – ჩემთვის უკვე „იასნია“ რაც
მოხდა. მთავრობამ თავისი საქმე გაგაკეთებინათ და ახლა
საქმიდან გაყვანას გიპირებთ. თქვენ კი სროლას აპირებთ. ამის
საშუალებას არ მოგცემთ. მთავრობასთან ომი ჩვენი საქმე არ
არის. მაგ „რაზბორკებში“ ყველა დავზარალდებით!.. გასაგებია?!
– ვინ გადაწყვიტა ეს? – ჰკითხა ჯაბამ.
– ჩვენ... ქურდებმა! – მაგიდასთან მსხდომ ქურდებზე მიანიშნა
– აზრზე მოდი, ჯაბა! – თვალებში ჩააკვდა ბუცა, – შენ

„სხადნიაკის“ სახელით გელაპარაკებიან!
– რამე პრეტენზია გაქვთ ჩემთან?! – მზერა გაუსწორა ჯაბამ.
– ჯერჯერობით არა! – ცივად გამოსცრა ბუცამ.
– მაშინ სხვა დროისთვის გადავდოთ ბაზარი. იმ დროისთვის,

როდესაც ჩემს მიმართ პრეტენზია გაგიჩნდებათ! – თქვა ჯაბამ
და ფეხზე ადგა.
– მოიცადე! – შეაჩერა ხარლამოვმა, – ჩვენ არ დაგვიმთავრებია!
– რა გინდა? – მიუბრუნდა ჯაბა.
– დოსიეებზე უნდა ვიბაზროთ!
– მაგაზე უკვე ვიბაზრეთ.
– მართლა?! – ირონიით ჩაილაპარაკა ხარლამოვმა, – შეიძლება

შენ ვერ შენიშნე, მაგრამ მას შემდეგ რაღაც-რაღაცეები შეიცვალა!
– განაგრძე... კიდევ გექნება სათქმელი, – უპასუხა ჯაბამ.
– დოსიეები ჩვენ უნდა მოგვცე. ეს „სხადნიაკის“

გადაწყვეტილებაა, – ჩაურთო ბუცამ, – იმ დოსიეებს არიფს ვერ
დავუტოვებთ.
– დოსიეები ჩემთან დარჩება. ლუკამ უკვე თქვა, რატომაც. ამაზე

ბაზარის გაგრძელება ზედმეტია.
– „სხადნიაკს“ უარს ეუბნები?! – მოიღრუბლა ხარლამოვი.
– იცი რას გეტყვი!.. ჩვენ ის დოსიეები საქმიდან დაგვრჩა. რაღაც
ვერ ვიხსენებ, რომ შენც ყოფილიყავი იმ საქმეზე!.. რა წილს

ითხოვ?
– ნუ ნაგლობ, ჯაბა! აქ ყველა გიცნობთ და ვიცით, რა კაციც ხარ.

მაგრამ ყველაფერს აქვს საზღვარი! სხვას ამდენს არ
ვალაპარაკებდით !.. გააკეთე რაც გითხარით და მოვრჩეთ ამ

ბაზარს!
– ამე ვნაგლობ?! – გაიკვირვა ჯაბა, – ჩვენი ერთი ძმა დაიღუპა.

მეორე არ ვიცით სად არის. ჯერ ისიც ვერ გავარკვიეთ, ვინ
მოგვიწყო „ნაეზდი“!.. თქვენ კი იმის მაგივრად, რომ

დაგვეხმაროთ, ხელის განძრევას გვიკრძალავთ და ბოზურ
დოსიეებზე სწევთ ბაზარს!.. და ამის მერე კიდევ მე ვნაგლობ?!
ამით ყველაფერი ვთქვი! – სწრაფად დაასრულა ჯაბა და კარს
მიაშურა.
– დავბრიდავ ამ ახვარს! – ბრაზით წამოისროლა ბუცამ და

ადგილიდან წამოიჭრა.
– ასე არაფერი გამოვა, ჯაბა, – წამოიწყო მან, – მესმის რა

მდგომარებაშიც ხარ, მაგრამ ქურდებთან დაპირისპირება
ნამეტანია.
– რა შუაშია დაპირისპირება. ის ვთქვი, რაც იყო სათქმელი,

ვისაც არ მოსწონს შეუძლია პრეტენზია წამიყენოს!
– დამიჯერე, არ ღირს იმ დოსიეებისთვის ქურდებთან

დაპირისპირება. ლუკასაც ამას ვეუბნებოდი და შენც იგივეს
გაგიმეორებ მოგვეცი... შენთვისაც კარგი იქნება და ჩვენთვისაც!
– განაგრძო ზურაბმა.
– ზურაბ, ნუ მაბამ. მე ნაშა არ ვარ! – ცივად გამოსცრა ჯაბამ.
– ეე.. შენ მართლა გაგცხელებია „კრიშა“! როგორც ძმა ისე

გელაპარაკები. მინდა, რომ ეს ბაზარი მშვიდობიანად
დამთავრდეს!
– შენ იცი ვინ მოგვიწყო „ნაეზდი“ ? – ჰკითხა ჯაბამ.
– რა თქმა უნდა, არა... – თავი გაიქნია ზურაბმა.
–
იყავი იმ „სხადნიაკზე“, რომელზეც გადაწყვეტილება მიიღეს?
– განაგრძო ჯაბამ.
მაგას რა მნიშვნელობა აქვს
– ჯაბა, ზედმეტი მოგდის! – შუბლი შეიკრა ზურაბმა, –

ქურდები გადაწყვეტილებას არ შეცვლიან.
– ქურდები!.. ჩვენთვის ისეთ კაცსაც უსვრია ტყვია, რომელიც

ქურდის სახელს ატარებდა და შენც იცი, რითაც დამთავრებულა
ეს ამაბავი. შენი საქმისა შენ იცი. მე კი ერთს გეტყვი ვიდრე იმ
დოსიეებზე გააგრძელებ ბაზარს, კარგად გადახედე ვინ იჯდა იმ
დარბაზში შენ გვერდით. არ აქვს მნიშვნელობა, ცოცხალია თუ –
არა, ლუკა. ჩვენ მაინც ისე გადავწყვეტთ ყველაფერს როგორც
აქამდე ვწყვეტდით. სიტყვას სიტყვით ვუპასუხებთ და ტყვიას –
ტყვიით!.. ამას როგორც ძმა, ისე გეუბნები! – თქვა ჯაბამ. მერე
მანქანაში ჩაჯდა და სწრაფად დაძრა ადგილიდან.
***
ვაისლიჩი მთელი კვირის განმავლობაში ცდილობდა

კაცუბასთან შეხვედრას, მაგრამ უშედეგოდ. ის ხან რა
იმიზეზებდა, ხან – რას და ყველა შემთხვევაში უარს ეუბნებოდა
შეხვედრაზე. საბოლოოდ ვასილიჩი მიხვდა, რომ გაჯიუტებულ
ჩინოვნიკს ასე იოლად ვერ დაითანხმებდა და ბოლოს
სატელეფონო საუბრისას დაემუქრა, რომ სასწრაფოდ თუ არ

შეხვდებოდა პირდაპირ სახელმწიფო კანცელარიაში
მიაკითხავდა ამან გასჭრა კაცუბა შეხვედრაზე დასთანხმდა
და მის გვერდით სავარძელზე დაჯდა. მძღოლმა მაშინვე დაძრა

მანქანა ადგილიდან და ქუჩას გაუყვა,
– პირადი მცველები აგიყვანია, – ვასილიჩმა უკან ხედვის
სარკეში შავი ჯიპი შეათვალიერა, რომელიც ახლო მანძილზე
მოჰყვებოდათ, – რამ შეგაშინა, სერგეი?
– დრო შეიცვალა. ახლა კიევის ქუჩებში სროლა და აფეთქებები

ჩვეულ მოვლენად იქცა, – უპასუხა კაცუბამ.
– მეგობრებისთვის შეხვედრაზე უარის თქმაც ჩვეულ მოვლენად
იქცა?! – ირონიით განაგრძო ვასილიჩმა.

– ხომ ხვდები, რომ ასე თავისუფლად ვეღარ შეგხვდები.
– მძიმე გადაწყვეტილებისკენ გვიბიძგებ, – ჩაილაპარაკა

– ასე თუ გააგრძელე, კიევში ისეთი მეგობრის გამონახვა

მოგვიწევს, რომელიც მეტ დროს დაგვითმობს!
კაცუბამ უკმაყოფილო მზერა ესროლა, მაგრამ არაფერი

უთქვამს.
– მეგონა, რომ რაღაც ახალი გექნებოდა ჩემთვის სათქმელი, –

უპასუხა ვასილიჩმა
– სათქმელი მართლაც მაქვს, მაგრამ ჯერ შენ მოგისმენ.
– იცი რომ პროკურატურამ დამკითხა? – განაგრძო ვასილიჩმა.
– ვიცი, მაგრამ რაა ამაში გასაკვირი?
– ის თუ იცი, რა აინტერესებდათ?
– დაახლოებით.
– შეინი ანგარიში იმისთვის არ ივსება, რომ დაახლოებით

ერკვეოდე მოვლენებში! – ცივად შენიშნა ვასილიჩმა.
– მე უკვე გაგაფრთხილე, რომ მაგ საქმეში ვერ ჩავერევი. ჩემს

სახელს გეგეშიძეს და „ვერშინას“ ვერ დავუკავშირებ!
– რაც გინდა ის მოიმოქმედე. ვისაც გინდა დაუკავშირე შენი

სახელი. მაგრამ პროკურატურა უნდა მოგვაშორო.
– არ შემიძლია... ამ საქმეს უშიშროების სამსახური და

პროკურატურა ერთად იძიებს. მათზე ხელი არ მიმიწვდება.
– სერგეი, ორივემ კარგად ვიცით ვისაც მიუწვდება ხელი ორივე

უწყებაზე და ისიც ვიცით, რომ ის პიროვნება ვალშია ჩვენთან! –
– არ აღელვებს?! – გაუკვირდა ვასილიჩს, – მე მეგონა, რომ

მოკავშირეები ვიყავით!
– ის საქმე დამთავრდა!
– გუსმანმა გეგეშიძეს მისცა პირობა და არა – შენ!
– პროკურატურას მე კი არა, „ვერშინას“ საქმიანობა

აინტერესებს, – უპასუხა ვასილიჩმა.
– ეგ უკვე მთლიანად თქვენი დამსახურებაა.
–
უცნაურია.. რაღაც არ მახსოვს, რომ პროკურატურისთვის
მიმემართოს, ჩვენი საქმეების ქექვის მოთხოვნით.
– პროკურატურისთვის ცნობილია, რომ „ვერშინას“ უშიშროების

სამსახური არაოფიციალურ გამოძიებას აწარმოებს!.. – კაცუბამ
–
პაუზა გააკეთა და შემდეგ დაამატა, გონს მოეგე ვასილიჩ.
თქვენი ასეთი საქციელი განსაკუთრებით აღიზიანებს კიევს!
– არ მესმის რატომ აღიზიანებს ეს საქმე იმ მთავრობას,

რომელიც მშვიდად იყო, როცა მის წევრებს ბითუმად აგორებდა
„კლიმის“ სასტავი!
– ეგ მე არ მეხება.
– მე დავიღალე!... გესმის? დავიღალე. ყელში ამოვიდა თქვენი

ისტორიები. ეს ოდესღაც უნდა დამთავრებულიყო და
7/16/2019 დამთავრდა კიდეც!... შენ ჯერMglebi
არ 5იცი.
- Gochaმყვინთავებმა
Manvelidze მდინარეში
გეგეშიძის მობილური აღმოაჩინეს. იქვე, თავდასხმის
ადგილიდან ოციოდე მეტრში. იცი რას ნიშნავს ეს?
– რას? – მოიღრუბლა ვასილიჩი
– გეგეშიძე ნამდვილად იყო იქ და ის თავის გადაჩენას

მდინარეში ცდილობდა. ის რომ მდინარიდან არ გამოსულა,
შენც იცი და მეც!.. ასე რომ ყველაფერი დამთავრდა, ვასილიჩ. მე
და გუსმანს თქვენს წინაშე რაიმე ვალდებულება არ გვაკისრია.
შენც ნუ გაიწვალებ თავს. უთხარი პროკურატურას, რისი
მოსმენაც უნდა. ნუ გეშინია. ამით გეგეშიძეს აღარაფერი
დაუშავდება. მორჩა... მე ყველაფერი გითხარი და მომავალშიც
ჩემთან დაკავშირებას ნუღარ შეეცდები! – ამ სიტყვებთან ერთად
კაცუბა გვერდზე გადაიხარა, კარი გააღო და ვასილიჩს ანიშნა:
მანქანიდან გადადიო.
– ძალიან ადრე ჩამოგვწერე, სერგეი... – მშვიდად ჩაილაპარაკა
ვასილიჩმა. მერე კი მანქანიდან გადავიდა და აუჩქარებლად

გაუყვა ტროტუარს.
– გლეხური გარეგნობის კაცია, – უპასუხა დაცვის სამსახურის

ხელმძღვანელმა, – არც ვინაობას ასახელებს და არც შენთან
7/16/2019 შეხვედრის მიზეზს. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
სტუმარი სამოც წელს გადაცილებული , ჭაღარა, ტანმაღალი

მამაკაცი აღმოჩნდა. ტანთ უბრალო შავი შარვალი და კოსტუმი
ეცვა. ჯაბამ ოფისის მისაღებში შეიყვანა დაშემდეგ ჰკითხა. ვინ
ხარ და რა საქმე გაქვს ჩემთანო?
– ჯერ უნდა დამიდასტურო, რომ ნამდვილად ის კაცი ხარ,

ვისთან შესახვედრადაც მოვედი, – უპასუხა მამაკაცმა.
ჯაბამ უსიტყვოდ გაუწოდა პირადობის მოწმობა. მამაკაცმა

ყურადღებით დაათვალიერა დოკუმენტი, უკან დაუბრუნა.
შემდეგ კი ორად გაკეცილი ფურცელი გაუწოდა. ფურცელზე
ქართულად ეწერა „ამ კაცს გამოჰყევი, ჩემთან მოგიყვანს. ამის
შესახებ არავინ უნდა იცოდეს. ჩვენებმაც კი“.
– სად არის ეს კაცი?! – მღელვარება მოერია ჯაბას.
– ჩემს სახლში.
– სად?
– კიევის ოლქში... პატარა დაბაა, კოზელი – უპასუხა მამაკაცმა.
კოზელში დღის მიწურულს ჩავიდნენ. მამაკაცი დაბის

განაპირას მწვანე ჭალაში ჩამალულ, კირით შეთეთრებულ
7/16/2019 პატარა სახლში ცხოვრობდა. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
მეგზურმა სახლის წინ შეაჩერებინა მანქანა. მოუთბენლობით

შეპყრობილი ჯაბამიპატიჯებას აღარ დაელოდა. მანქანიდან
გადავიდა და სირბილითშევარდა სახლში.
ლუკა ფანჯრის სიახლოვეს, საწოლზე იწვა. ჯაბას დანახვისას

ადგილიდან წამოიწია. მაგრამ მან ადგომის საშუალება არ მისცა.
– იწექი... იწექი... – წამოიძახა მღელვარედ და გადაეხვია

– ეგრეც არ არის საქმე, – მშვიდად უპასუხა ლუკამ
– ჭრილობები როგორ გაქვს? – ჯაბამ ყურადღებით

შეათვალიერა გვერდზე დადებული სახვევი.
– არაფერია, ამასაც გადავიტან. განაკაწრია. ისეთი მკურნალი

მყავს, რომ საავადმყოფოშიც არ დამჭირდება მისვლა, –
მამაკაცზე მიანიშნა ლუკამ.
– თქვენ ისაუბრეთ მე ხელს არ შეგიშლით, – თქვა მასპინძელმა

და ოთახის კარი გაიხურა.
რა მოხდა იქ ლუკა სკამზე დაეშვა ჯაბა
– როგორ გადარჩი? – განაგრძო ჯაბამ.

– შემთხვევით მოხდა. მილიონიდა ერთი შანსი არსებობდა, რომ
იმ მანქანიდან ცოცხალი გამომეღწია. რვა ავტომატიდან
გვესროდნენ. ირაკლი მანქანაშივე დაიღუპა. საჭეზე ხელის
მოკიდება ვერც კი მოვასწარი. გაქანებულები გადავეშვით ხევში.
მანქანა სამჯერ თუ ოთხჯერ გადატრიალდა. აზრზე არ ვარ,
როგორ მოვხვდი მდინარეში. ხევში დახეთქებისას მანქანის
კარი გაიღო და პირდაპირ მდინარეში გადავარდი. იარაღიც
მანქანაში დამივარდა. მაგრამ რომც მქონოდა, მაინც ვეღარაფერს
შევცვლიდი. ირაკლი უკვე დაღუპული იყო. კეფაში გაუარა
ტყვიამ... რა ბიჭი მოგვიკლეს იმ ახვრებმა!...
– მერე რა მოხდა? – ჰკითხა ჯაბამ.
– ბნელოდა... იმ ნაბიჭვრებმა ვერ დამინახეს...

დარწმუნებულები იყვნენ რომ მანქანაში ვიყავი... ხევის პირას
გამწკრივდნენ და მანქანა საცერივით დაცხრილეს. იქამდე
ისროდნენვიდრე არ აფეთქდა. ვიდრე ისროდნენ ნაპირს
ცოცვით გავუყევი და იქაურობას გავეცალე.
– აქ როგორ მოხვდი?
– მთელი ღამე ვიარე, რომ იქაურობას მოვშორებოდი. მაგრამ
– როცა არჩევანის საშუალება არ გაქვს რისკზე უნდა წახვიდე.

თანაც შევატყვე, რომ არ იყო ნაბოზარი.
– ჩვენ რატომ არ დაგვიკავშირდი? „ვერშინაში“ მაგარი პანიკაა.
ყველას დაღუპული ჰგონიხარ.
– ასე სჯობს დაე იცოდნენ, რომ დავიღუპე. ეს სერიოზულ

უპირატესობას მოგვცემს, – უპასუხა ლუკამ, – ჩვენ ხალხში ეჭვი
არ მეპარება, მაგრამ ხარკოვში თავს ვერ გავიტან. ადრე თუ
გვიან მაინც გაბაზრდება რომ ცოცხალი ვარ.
– კარგი... ეგ გასაგებია. იმ ნაბიჭვრებს რა მოვუხერხოთ? –

განაგრძო ჯაბამ.
– უბრალო „სასტავი“ არ იყო. პროფესიონალურად

მოქმედებდნენ. აშკარად ჩანდა რომ სპეცსამსახურიდან იყვნენ.
– როგორ გგონია, ვინ დგას მაგ საქმის უკან.

– ამის მოწყობა რამდენიმე ადამიანს შეეძლო. მაგალითად
გუსმანს, ან ტიხონოვს და თუნდაც კაცუბას. სპეცსამსახურის
ქილერებზე სამივეს მიუწვდება ხელი... როგორ უჭირავთ თავი
გუსმანს და კაცუბას? – ჰკითხა ლუკამ.
– გუსმანი არაფერს იმჩნევს. ვითომ არაფერი მომხდარა, მაგრამ
– ეს მოსალოდნელიც იყო. ძალიან ბევრმა გადააყოლა თავი ამ

საქმეს. ბუნებრივია, რომ კაცუბასაც არ უნდა ჩვენი მიზეზით
7/16/2019
საიქიოში გადაბარგება, – ჩაილაპარაკა ლუკამ.
– კაცუბა გასაგებია, მაგრამ ქურდებს რაღა უნდათ?
– ქურდებს?! – გაუკვირდა ლუკას, – რა შუაშია ქურდები?

– ისევ იმ დოსიეებზე ასწიეს ბაზარი. „სხადნიაკზე“ დამიბარეს.
ახლავე მოგვეცი დოსიეებიო, – თქვა ჯაბამ.
– დოსიეები მხოლოდ მიზეზია. მომენტი დაიჭირეს

კომფლიქტში შემოსასვლელად. ბევრს იზიდავს „ვერშინას“
სალარო. ბუცას კი განსაკუთრებით აღიზიანებს ჩვენი კიევში
გამოჩენა.
– მაგას მოევლება. ახლა მთავარი იმ ნაბიჭვრებზე გასვლაა.
– როგორ აპირებ ამას?
– ცოტახანი უნდა დაველოდოთ. ვასილიჩი რაღაცას მაინც

გამოჩხრიკავს. ამასობაში შეიძლება თვითონაც დაუშვან
შეცდომა... მეც დრო მჭირდება ჭრილობის მოსაშუშებლად. –
ლუკა წამით ჩაფიქრდა და შემდეგ დაამატა, – ჰოკიდევ ერთი
„ვერშინას“დაცვის სამსახურს უთხარი ვასილიჩს დაცვა
ვასილიჩმა ყურადღება არ მიაქცია კაცუბას გაფრთხილებას და

რამდენიმე დღეში საქაღალდეთი ხელში ესტუმრა მის სამუშაო
კაბინეტს.
– რაა მაგ საქაღალდეში? – კაცუბა უკმაყოფილო სახეთი შეეგება

ადვოკატს.
– გააჩნია ვინ როგორ შეაფასებს, – ვასილიჩმა საქაღალდე

დემონსტრაციულად დააგდო მაგიდაზე და კაცუბას პირისპირ
დაჯდა, – ჩემთვის არაოფიციალური გამოძიების მასალებია.
პროკურატურისთვის თავის სატკივარი, რომლის განხილვაზეც
კატეგორიულ უარს აცხადებენ. პრესისთვის სენსაცია,
რომელსაც შეიძლება ბევრი თანამდებობის პირი გადაყვეს, მათ
შორის შენც!
– პირდაპირ მითხარი რა გინდა! – მოიღრუბლა კაცუბა.
– აქ არის მასალები იმის თაობაზე, რომ „ვერშინას“ წევრებზე

მომხდარი თავდასხმა უშიშროების სამსახურის მიერ იყო
ორგანიზებული! – მკაცრი ტონით თქვა ვასილიჩმა.
– რა სისულელეა. მაგას არავინ დაიჯერებს!

– ვნახოთ რას იტყვიან ამ საკითხზე ჟურნალისტები!
– ორივემ კარგად ვიცით, რომ ასე არ იყო!

– რით ადასტურებ, რომ მაგ საქმესთან უშიშროებას აქვს
7/16/2019 კავშირი? – ტონი შეირბილა კაცუბამ.
– ყველაფერი აქაა, – ვასილიჩმა საქაღალდეზე დააკაკუნა
თითები, – ჩვენი კერძო დეტექტივები ბევრად უკეთესად

მუშაობენ, ვიდრე შინაგან საქმეთა სამინისტრო, უშიშროების
სამსახური და პროკურატურა ერთად აღებული. ახლა
გადავიდეთ მთავარზე. ჩვენ კარგად შევისწავლეთ შემთხვევის
ადგილი. ყველა მასრა, რომელიც იქ აღმოჩნდა ერთი სახეობის
იარაღიდან იყო გასროლილი. ეს იყო ავტომატი „ბიზონი“. რვა
„ბიზონი“. ახლა შენ მიპასუხე რომელი უწყება სარგებლობს ამ
ავტომატით?
– დღესდღეობით უკრაინაში ნებისმიერი მოდელის იარაღის

ყიდვა შეიძლება, – უპასუხა კაცუბამ.
– მართალი ხარ... შეიძლება, მაგრამ მე არ მესმის კრიმინალების,

რომელიც მკვლელობის ჩასადენად თითო „ბიზონში“ ხუთას
დოლარს იხდიან და არ ყიდულობენ „კალაშნიკოვებს“,
რომელიც მაქსიმუმ ასი დოლარი ღირს.
– არ ვიცი. მე ვერ ვერკვევი მკვლელების ფსიქოლოგიაში და
ადგილიდან ამოღებული მანქანის საბურავების კვალის

ნიმუშები. მე პირდაპირ მოვითხოვ უშიშროების სამსახურის
ავტოპარკის შემოწმებას.
კაცუბამ უკმაყოფილოდ გაიქნია თავი და მერე თქვა:
– შინაურულად გეუბნები, ვასილიჩ. მაგით ვერაფერს მიაღწევ

პროკურატურა სერიოზულად დაინტერესდა „ვერშინის“
საქმიანობით. კომპანიას თავისუფლად არსებობის საშუალებას
აღარ მისცემენ. შენ კი ასეთ დროს ვითარების დაძაბვას
ცდილობ. კარგი ვთქვათ გავიზიარე შენი ვერსია. ვთქვათ
ვაღიარე, რომ ის თავდასხმა მართლაც უშიშრობეის სამსახურს
უკავშირდება. რას მივიღებთ ამით?.. მართლა გჯერა იმის, რომ
პროკურატურა უშიშროების სამსახურის შეიარაღების
საწყობებში დაიწყებს თავდასხმის დროს გამოყენებული
„ბიზონების“ ძებნას?! თუ მართლაც გჯერა, რაც ახლა მითხარი,

იმასაც უნდა ხვდებოდე ვისი დავალებით მოქმედებდა
უშიშროების სამსახური. და ამაზეც უნდა დაფიქრდე
მოახერხებს თუ ვერა ის პიროვნება შენს გაჩუმებას?
– ესე იგი უარს მეუბნები პროკურატურასთან მოლაპარაკებაზე?

– მე უკვე გითხარი ჩემი აზრი.
– იმ საბანკო ანგარიშების ნუსხას, რომლებზეც „ვერშინას“

ანგარიშებიდან გერიცხებოდა ფული. ძალიან მაინტერესებს რა
შეფასებას მისცემს იმ ანგარიშებს პროკურატურა, როდესაც
„კრიმინალური“ კომპანიის განადგურებას დაიწყებს! – ცივად
თქვა ვასილიჩმა.
– რას შეგმატებს შენთან ერთად ჩემი ჩაძირვაც?.. ვერ გრძნობ

განსხვავებას?.. მე მაგ ანგარიშების მიზეზით შეიძლება
კორუფციაში დამადანაშაულონ. შეიძლება სამსახურიდან
გამათავისუფლონ, მაგრამ შენ არ გაცოცხლებენ!
– სხვა პირობა რომ შემოგთავაზო? – მოულოდნელად ჰკითხა

– ჯანდაბას, რაც იყო იყო. წარსულს ვერავინ დააბრუნებს უკან.

„ვერშინა“ დაივიწყებს ამ მასალებს და ეს საუბარიც ჩვენს შორის
დარჩება. ამის სანაცვლოდ პროკურატურამ თავი უნდა გაანებოს
კომპანიას. რას იტყვი?.. ძალიან ბევრს ხომ არ ვითხოვ?
– არ ვიცი... ვერაფერს დაგპირდები, – თავი გაიქნია კაცუბამ.

– მესმის რომ ახლა ვერაფერს მეტყვი. მოელაპარაკე გუსმანს და
შ მ რძ ს ბ რ მ ნ მ ს ნ რ ს ბშ რ
ლუკამ ყურადღებით მოისმინა ვასილიჩის ნაამბობი და შემდეგ

თქვა.
7/16/2019
– მხოლოდ ერთი სიტყვით ასეთი დასკვნი გამოტანა არ
შეიძლება. იმაში, რომ გუსმანი „ვერშინას“ საქმიანობით

ინტერესდება უცნაურს ვერაფერს ვხედავ.
– მე კი დარწმუნებული ვარ, რომ ის დგას ამ საქმის უკან, –

უპასუხა ვასილიჩმა, – კაცუბას შეეძლო ასეთი საქმის
ორგანიზება, მაგრამ ის ზედმეტად ფრთხილი ადამიანია და
ყოველთვის გაურბის ასეთ საქმეებს. თანაც ის წინ არ
გადაურბენდა გუსმანს.
– რა ინტერესი უნდა ჰქონდეს გუსმანს ჩვენს მიმართ? – ჩაურთო

ჯაბამ.
– წინდახედული ადამიანია, – გახედა ვასილიჩმა – ჩვენთან

ურთიერთობაში შემოსვლით მასაც გარკვეული ვალდებულება
დაეკისრა. მან ხომ არ იცის. რას მოვთხოვთ ხვალ იმ საქმის
სანაცვლოდ. ცალკე გასათვალისწინებელია აქციების საქმე,
რომელიც ჯერაც არ მიუღია „ვერშინას“. ეს კი ფულია.. დიდი
ფული!
– ტიხონოვის თაობაზე რა გაარკვიე? – ჰკითხა ლუკამ.
ახალგაზრდა კაცია. მომავალზე ფიქრობს. ბიზნესშიც ძალიან

მყარი პოზიციები არ გააჩნია „ვერშინას“ გადანაწილებაში რომ
მიიღოს მონაწილეობა. გუსმანმა კი დიდი ხნის წინ დაამთავრა
კარიერული გზა. ეს მაგის ბოლო თანამდებობაა. თვითონაც
კარგად იცის, რომ ამაზე წინ ვერ წავა. ასეთი ადამიანი მსუყე
საბანკო ანგარიშს უფრო დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს, ვიდრე

ჩინოვნიკის კაბინეტს. დამიჯერე ყველაზე დიდი მიზეზი მას
აქვს ჩვენთან დასაპირისპირებლად.
– მესმის შენი მეც ასე მგონია, მაგრამ ეს ძალიან ცოტაა
დამაიანისთვის განაჩენის გამოსატანად. თანაც ხომ ხვდები, რა

შეიძლება მოჰყვეს ამას. სულ მცირე შეცდომაც რომ დავუშვათ
„ვერშინას“ მართლაც აღარ მისცემენ არსებობის უფლებას!
– ასე შედეგს ვერ მივიღებთ. ჩვენი დეტექტივების იმედადაც არ
ღირს ყოფნა. ყველაზე მეტი შემსრულებლებზე გავიდნენ.

მაგრამ ვერც ერთი ქილერი ვერ გასცემს პასუხს კითხვაზე, თუ
კონკრეტულად ვის დავალებას ასრულებდა. ვერაფერს გეტყვის,
იმიტომ რომ თვითონაც არ ეცოდინებათ, – თქვა ვასილიჩმა.
– არა მგონია გუსმანმა შეცდომა დაუშვას, – თქვა ჯაბამ.

– უნდა დავაშვებინოთ, – გახედა ლუკამ.
– გამარჯობა სტეფანე, – მიესალმა ლუკა.

– ვინ ხართ?
7/16/2019 – ასე მალე ივიწყებ ძველ ნაცნობებს, – დამცინავად
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze ჰკითხა
ლუკამ.
– ლუკა?! – დაიბნა გუსმანი, – კი მაგრამ, როგორ?!

– ნუ ღელავ. საიქიოდან არ გიკავშირდები.
– ესე იგი პროკურატურა შეცდა?
– მხოლოდ პროკურატურა არა. მთავარი შეცდომა სხვამ დაუშვა.

იმან ვინც ის ნაბიჭვრები მომიგზავნა. რამე ხომ არ იცი ამის
შესახებ? – ჰკითხა ლუკამ.
– მაგ საქმეზე პროკურატურის საგანგებო ჯგუფი მუშაობს, –
– ჰო... ვიდრე პროკურატურა მაგ საქმეში გაერკვევა, ჩვენი საქმე
მოვაგვაროთ, – განაგრძო ლუკამ.
– „ვერშინას“ ჯერაც არ მიუღია აქციები, რომლებზეც

შევთანმხდით.
– მესმის მაგრამ ასეთ ვითარებაში ჩემთვის რთულია შენთან

შეხვედრა. არ მინდა ზედმეტი მითქმა-მოთქმის გამოწვევა.
– რატომ? – გაიკვირვა ლუკამ, – როგორც მახსოვს შენ ჩემი
დოსიეს გაწმენდისა და უკრაინაში მშვიდად ცხოვრების პირობა
მომეცი. ჩემს მიმართ ვინმეს აქვს პრეტენზია?
– არა, – უპასუხა გუსმანმა.
– ისე კაცმა რომ თქვას დაზარალებულიც კი ვარ.
– აქციების საკითხის გასარკვევად ჩვენი შეხვედრა საჭირო არ

არის. მაგ საქმეს თქვენი ადვოკატიც მოაგვარებს, – შესთავაზა
– სხვა საქმეც გვაქვს გასარკვევი, – განაგრძო ლუკამ.
– რა საქმე?
– პირველი რა „ნაეზდს“ უწყობს პროკურატურა „ვერშინას“?!

მეორე იმ ნაბიჭვრების თაობაზე უნდა გელაპარაკო, რომლებიც
შავი „ჯიპებით“ დადიან და „ბიზონებიდა“ ისვრიან.
– კეთილი... შეგხვდები... – მოულოდნელად გადაწყვიტა

გუსმანმა, – შეგიძლია ამაღამ ჩემთან აგარაკზე მოხვიდე?
– კარგი... გელოდები, – უპასუხა გუსმანმა და ტელეფონი

გათიშა.
– რას აპირებ, ლუკა? – გაოცებული თქვა ვასილიჩმა, – ახლა
მასთან შეხვედრა არ შეიძლება!
– არც შევხვდები, – უპასუხა ლუკამ.

– არ შეხვდები?! – გაოცებით განაგრძო ვასილიჩმა, – მაშინ
რისთვის ელაპარაკე?
– ვნახოთ დაუშვებს თუ არა გუსმანი შეცდომას, – ლუკამ საათს

დახედა და ვასილიჩს უთხრა, – კაცუბას დაურეკე ათი
საათისთვის შეგვხვდეს!
***
– ლუკას დანახვაზე კაცუბა შიშით დაიხია.
– რა არ ელოდი ჩემთან შეხვედრას? – ირონიით ჰკითხა ლუკამ.
– ვიცოდი... დარწმინებული ვიყავი, რომ არ დაღუპულხარ, –

სწრაფად გამოფხიზლდა კაცუბა.
– ვასილიჩის მაინც შეგრცხვეს, – გაიცინა ლუკამ, – ორი დღის

წინ სხვანაირად ბაზრობდი.
– შენი დაღუპვის ცნობამ ყველაფერი თავდაყირა დააყენა.

გუსმანს აქციების დათმობა აღარ სურდა. ის აქციები კი
„ვერშინას“ ეკუთვნოდა.
„ვერშინას ეკუთვნოდა.
– და შენ როგორც ჩვენი მეგობარი სიმართლის დასაცავად
წაეკიდე გუსმანს? – დამცინავად თქვა ლუკამ.
– დამიჯერე ასე იყო. ანდა რატომ უნდა ვყოფილიყავი ჩუმად.

იმ აქციებიდან ხომ მეც მივიღე წილი.
– „ვერშინას“ აქციებიდან რას დაგპირდა გუსმანი?! – მზერა
გაუსწორა ლუკამ.
– არაფერს... სიმართლეს გეუბნები, – გაუბედავად თქვა კაცუბამ.
– თვითონ იმ დამპალი საქმის შესახებ რა იცი? ვინ შეუკვეთა

თავდასხმა?
– არ ვიცი. მაგრამ ვხვდები ვინც შეასრულა.
– კარგი... რაც იყო იყო. ახლა ერთი საკითხი უნდა მოაგვარო

ჩემთვის.
– რა?
– გახსოვს რაზე გელაპარაკა ვასილიჩი გუსმანთან
– გასაგებია, – თავი დაუქნია კაცუბამ, – მაგრამ ამ საღამოს

მოიცლის?
– მოიცლის. გუსმანი ბორისპოლის გზაზე დაგელოდება.
მეთექვსმეტე კილომეტრზე გზიდან მარჯვნივ პატარა ტბაა.
ღამის თორმეტი საათისთვის გუსმანი იქ იქნება.
***
კაცუბა ზუსტად დათქმულ დროზე მივიდა შეხვედრის

ადგილზე. მანქანა ცენტრალური მაგისტრალიდან გადაიყვანა
და ტბის მიმართულებით განაგრძო გზა. სიბნელეში ჩაძირულმა
ტბის სანაპირომ შიში მოჰგვარა. თავიდანვე უცნაურად მოეჩვენა
შეხვედრის ადგილი. გუსმანი ყოველთვის გაურბოდა
ლუკასთან შეხვედრას, მაგრამ მას ნებისმიერ ადგილას
შეხვდებოდა. თუნდაც თავისივე სამუშაო კაბინეტში.
ცუდათაა საქმე... ძალიან ცუდად – ფიქრს მიეცა კაცუბა – ლუკა

აღარ შეჩერდება. მისთვის ასეთი საქმე არც პირველი იქნება და
არც ბოლო. თანაც მეგობარი მოუკლეს. მოკლავს გუსმანს ან
თავს გადააყოლებს. მაგრამ ნებისმიერ შემთხვევაში მათ ომში მე
გავიჭყლიტები.. ყველაზე უკეთესი იქნება, თუ ლუკა საერთოდ
ვერ გაარკვევს ვისი დაკვეთით დაესხნენ თავს. ეს პირველ
ამასობაში გზა მიილია. კაცუბამ ტბის პირას ორი ჯიპი დაინახა

და იქით მიმართა მანქანა. შემდეგ კი რაღაც დაუჯერებელი
მოხდა. ჯიპებიდან ელვის სისწრაფით გადმოვიდა ოთხი
7/16/2019 მამაკაცი. მამაკაცებმა ავტომატები
Mglebi 5 -შემართეს და კაცუბას მანქანა
Gocha Manvelidze
მიზანში ამოიღეს.
– არა!... განწირული ხმით წამოიყვირა მან და თავის

გადასარჩენად მანქანის იატაკზე გაწვა. მაგრამ უკვე გვიან იყო.
ავტომატები იმავე წამს აკაკანდნენ. დაცხრილულმა მანქანამ
გვერდზე გადაუხვია, ხეს შეეჯახა და გაჩერდა.
თავდამსხმელები მანქანას ეცნენ და კარი გააღეს. ერთ-ერთმა

მათგანმა კაცუბა მიწაზე გადმოათრია და სახეში ჩააცქერდა.
შემდეგ ბრაზით შეიგინა, მობილური ტელეფონი მოიმარჯვა და
სწრაფად აკრიფა ნომერი.
***
გუსმანი ყოყმანობდა. ეს მის ცხოვრებაში პირველად ხდებოდა –
წამები, წუთები გადიოდა. ის კი გაშეშებული იდგა და
გადაწყვეტილების მიღება ვერ გაებედა. ამავდროულად ყურში
:
განუწყვეტლივ ჩაესმოდა თავისი პირადი მცველის სიტყვები
„როგორ მოვიქცეთ?“
ჯოჯოხეთის მბრძანებელი მფარველობს. ვინ იფიქრებდა, რომ

თავის მაგივრად შეხვედრაზე ამ ბედოვლათს გამოგზავნიდა!
რას კარგავდა? კაცუბას ისედაც უნდა შევხვედროდი და, თუ მეც
7/16/2019 იქ მივიდოდი, იმპროვიზებული
Mglebi შეხვედრა გამოგვივიდოდა
სუფთა ჰაერზე. და თუ ის მოხდებოდა, რაც მოხდა, გეგეშიძეს
ძალიანაც არ დაწყდებოდა გული. ჩანს მასაც მოაბეზრა თავი ამ

უხერხემლო კრეტინმა“...
– როგორ მოვიქცეთ? – ისევ გაისმა ტელეფონიდან მცველის ხმა.
– მძიმედაა დაჭრილი? – ჰკითხა გუსმანმა.
– ბევრი სისხლი დაკარგა, მაგრამ, იცოცხლებს.
– საავადმყოფოში უნდა მიიყვანოთ, – თქვა გუსმანმა.
– ჩვენ მივიყვანოთ საავადმყოფოში ? – გაუკვირდა მცველს, –
მერე, იქ რა განმარტება მივცეთ?

„მართალია, არ ივარგებს ჩემი ხალხის საავადმყოფოში გამოჩენა.
დაე, ბედისწერამ გადაწყვიტოს: თუ საცოცხლებელია –
იცოცხლებს, თუ არა – მოკვდება. იქნებ, ესეც შედიოდა
გეგეშიძის გეგმებში? ნამდვილად ასე იქნებოდა. თუ მიხვდა,
რომ ჩემ მაგივრად სხვა ხალხი დახვდებოდა ტბასთან, იმასაც
მ ხ ბ რ მ ნ ხ რ ბრ ნ ბ
მიიყვანეთ გზატკეცილამდე, მანქანაში დატოვეთ, სასწრაფო

დახმარება გამოიძახეთ და იქაურობას მოშორდით.
– გასაგებია, – უპასუხა მან და ტელეფონი გათიშა.
„ხომ არ ავჩქარდი? – ისევ ფიქრს მიეცა გუსმანი, – რას იტყვის
, ?
კაცუბა როცა გონს მოეგება ცხელ გულზე პირი არ მოაღოს და
ყველაფერი არ დაფქვას! თუმცა, რა აქვს სათქმელი? იმას ხომ არ
იტყვის, კანონიერმა ქურდმა გეგეშიძემ გუსმანთან შესახვედრად
გამგზავნაო! ისე, მართლა საინტერესო იქნებოდა, ასეთი
განცხადება რომ გაეკეთებინა. დარწმუნებული ვარ,
ქირურგიული განყოფილებიდან, ფსიქიატრიულში
გადაიყვანდნენ! ჯანდაბას კაცუბა, მასზე ფიქრიც კი არ ღირს.
მას ისე პანიკურად ეშინია გეგეშიძის, თავდაყირაც რომ
დაკიდონ, მის სახელს მაინც არ ახსენებს. აქედან გამომდინარე,
არაფერს იტყვის ჩემზეც. აი გეგეშიძეზე კი მართლაც ღირს

დაფიქრება. ის კაცუბა არ არის, რომ სოროში შეძვრეს და
გადარჩენისთვის ილოცოს. ამის კაცი რომ ყოფილიყო, უკვე
მოძებნიდა სოროს, ის კი, პირიქით, აქეთ მიტევს. კაცუბას იმ
შეხვედრაზე გამოგზავნა გამოწვევაა და სხვა არაფერი. არ
მენდო, ეჭვი შეეპარა ჩემში, შემამოწმა და მეც ვჭამე! მაგრამ, არც
მე ვაპირებ სოროში შეძვრომას. არც ვიკადრებ და აზრიც არ აქვს.
დადიოდა ერთი კედლიდან მეორისკენ. უცებ, სწრაფად

შემობრუნდა. მაგიდას მიუახლოვდა, მობილური ტელეფონი
აიღო და ნომერი აკრიფა...
ორიოდე ზუმერის შემდეგ ყურმილიდან ლუკას ხმა გაისმა:
– , !
იმაზე გვიან დარეკე ვიდრე ველოდი
– ჩანს, არ მქონდა დარეკვის მიზეზი, – უპასუხა გუსმანმა.
– ახლა გაქვს?
– მაქვს!.. რა დაგიშავა კაცუბამ?.. თითქოს შენი კაცი იყო, წლების

განმავლობაში ერთგულად გემსახურებოდა. არ მეგონა ასე
იოლად თუ გაწირავდი!
– მე ის არ გამიწირავს. არ იმსახურებდა, მაგრამ, მაინც

გადავარჩინე, – უპასუხა ლუკამ.
– გადაარჩინე?! – ცივად გაიცინა გუსმანმა, – არა, იმ ტბაზე

გამოგზავნით შენ მას სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანე!
– არ მეგონა, შენი ხალხი პირველივე შემხვედრს თუ დაუწყებდა
სროლას...
– ჩემი ხალხი სხვა ვინმეს ელოდა, – თქვა გუსმანმა, – და, შენც
– ერთ რამეში მართალი ხარ – წმინდა მამა ნამდვილად არ ვარ,

მაგრამ, შენ ნაღდად მომაკვდავი ხარ. შეიძლება, ჯერ ვერ
გრძნობ, თუმცა, მერწმუნე, ძალიან მალე შეიგრძნობ ამას! –
7/16/2019
ცივად უთხრა ლუკამ. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– არ დაიჯერებ, მაგრამ, ყოველივე ამის შემდეგ, მაინც კარგად

ვარ განწყობილი შენ მიმართ, – ჩაილაპარაკა გუსმანმა, – ახლა
გეტყვი ამას. მერე, შეიძლება, ამის შესაძლებლობა აღარ
გვქონდეს: მიყვარს ქართველები და საქართველო . ბავშვობაში
ჩემს მეზობლად ქართველების ოჯახი ცხოვრობდა,
თბილისელები იყვნენ. იმ ოჯახში ჩემი თანატოლი ბიჭი

იზრდებოდა – ანდრო, ჩვენებურად – ანდრეი. უდიდესი
მეგობრობა გვაკავშირებდა. სკოლის ასაკი ერთმანეთის
გვერდით გავატარეთ. დღედაღამ ერთად ვიყავით. მისგან
ქართული ენაც კი შევისწავლე. შემდეგ ის ოჯახი თბილისში
დაბრუნდა საცხოვრებლად... ჯარში მსახურების დროსაც
ქართველებთან ვმეგობრობდი... ინსტიტუტშიც ყველაზე ახლო
მეგობრები ქართველები მყავდა. თბილისსა და საქართველოშიც
ბევრჯერ ვარ ნამყოფი. უამრავ ქართველს ვიცნობ. მიმაჩნდა,
რომ გონიერი, სანდო ხალხი ხართ, თავისებურად ფიცხი,

თამამი და გიჟმაჟი, მაგრამ, მამაკაცი ხომ ასეთიც უნდა იყოს. ასე
მ ნ რ შ ნ ნ ბ ჩ მ შ ხ ბ ბ
შენ საჭირო იქნებოდი ჩემთვის. ასე რომ, ნურავიზე იქნები

ნაწყენი. ყველაფერი საკუთარ თავს დააბრალე! გული მწყდება,
ყველაფერი ასე რომ დამთავრდა . ჯობდა, საქმე გაგეკეთებინა და
შემდეგ მშვიდად, ზედმეტი ხმაურის გარეშე გასცლოდი
აქაურობას – ასეთ შემთხვევაში არავინ შეგეხებოდა. მაგრამ,
არა!.. როცა მიხვდი, რომ აქციებს ვერ მიიღებდი, აქეთ

შემოგვიტიე. ახლა კაცუბას სისხლითაც დაიმძიმე სული და ეს
უსასრულოდ ვერ გაგრძელდება, შენს ბოგინს წერტილი უნდა
დაესვას და, მინდა იცოდე, რომ მე ვიქნები ის ადამიანი, ვინც
ამას გააკეთებს!
– ვხედავ, ყველაფერი უკვე გადაწყვეტილი გქონია, – ირონიით

თქვა ლუკამ.
– გადაწყვეტილი კი არა, მოგვარებული, – შეუსწორა გუსმანმა, –
მე შენს გასასრესად სახლიდან გასვლაც არ დამჭირდება, ჩემი

ერთი სიტყვა იკმარებს და შენ სამუდამოდ გაქრები ჩემი
ქვეყნიდან!
– იმ ნაბიჭვრების იმედად ხომ არ ხარ, ტბის პირას რომ უნდა
დაგეხვედრებინა ჩემთვის?
– შენ კიდევ მოგელის მათთან შეხვედრა! – მუქარით
– მე უფრო გონიერი მეგონე... – ჩაილაპარაკა ლუკამ და

მობილური გათიშა.
გუსმანი რამდენიმე წამი გაშეშებული დარჩა. უსიამოვნო
7/16/2019 შეგრძნებამ, რომ ამჯერადაც რაღაც ვერManvelidze
Mglebi 5 - Gocha განსაზღვრა, მოსვენება
დაუკარგა. ბოლოს ისევ მობილურ ტელეფონს მიუბრუნდა და
სწრაფად აკრიფა თავისი ერთ-ერთი მცველის ნომერი. ზარს
არავინ გამოხმაურებია. გუსმანმა მეორე მცველის ნომერი
აკრიფა. შედეგი იგივე იყო – ზარს არავინ უპასუხა. მესამე
მცველის ნომრის აკრეფისას შენიშნა, როგორ უკანკალებდა
ხელი. თავს ძალა დაატანა, მარჯვენა დაიმორჩილა და ისე

აკრიფა – კვლავ დუმილი. გუსმანმა გაგრძელება ვეღარ შეძლო,
მობილური მაგიდაზე დააგდო, სავარძელში ჩაეშვა, თვალები
დახუჭა და ფიქრს მიეცა.
***
ვარდისფერმა ნისლმა მძიმედ დაიხია უკან და ადგილი ჩვეულ

შეგრძნებებს დაუთმო. პირველი, რაც კაცუბამ შეიგრძნო, სიცივე
იყო. ისე სციოდა, თითქოს ჩრდილოეთ პოლუსზე იყო. კანკალის
ტალღა ფეხებიდან დაიძრა და სხეულის ყველა წერტილს

დაუარა. დაუბრუნდა სმენაც, ოღონდ, ეჩვენებოდა, რომ ხმები
ძალიან შორიდან ჩაესმოდა ბოლოს კაცუბამ გაჭირვებით აზიდა
კაცუბამ მძიმედ შეაბრუნა თავი და ხმის მიმართულებით

გაიხედა. მისი საწოლის გვერდით თეთრ ხალათებში
გამოწყობილი ქალი და ჭაღარათმიანი მამაკაცი იდგნენ.
7/16/2019 – სად ვარ? – იკითხა კაცუბამ.Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– საავადმყოფოში , – უპასუხა მამაკაცმა და პულსის გასაზომად

მისი მაჯა თითებში მოიქცია.
– საავადმყოფოში ? – გაუკვირდა კაცუბას, – რატომ, მე ხომ ავად

არ გავმხდარვარ !
შემდეგ კი გონებაში ტბის ჩაბნელებული სანაპირო გაცოცხლდა:

ორი შავი „ჯიპი“. იქიდან გადმოსული მამაკაცები, რომლებმაც
ავტომატები მოიმარჯვეს. კაცუბა გვერდითა სავარძელზე
გადაწვა და მოიკუნტა, რომ ასე მაინც გადაერჩინა თავი.
ავტომატების კაკანი. გვერდსა და თეძოზე ზედიზედ იგრძნო
მძიმე დარტყმები, რასაც მწველი ტკივილი მოჰყვა.
თავდამსხმელები სირბილით მოუახლოვდნენ მანქანას , კარი
გააღეს და კაცუბა ძირს გადაათრიეს. ერთ-ერთი მათგანი სახეში
ჩააცქერდა, შემდეგ შეიგინა, გვერდზე გადგა და ტელეფონი
მოიმარჯვა... რა მოხდა შემდეგ, აღარ ახსოვდა – კაცუბას
თავისთავად დაეხუჭა თვალები და ვარდისფერ ნისლში
– ბევრი სისხლი დაკარგეთ.
– სად ვარ დაჭრილი?

– ერთი ტყვია გვერდში მოგხვდათ. ორი – თეძოში. ნუ ღელავთ.
მოსასმენადაა მძიმე, სინამდვილეში საშიში არაფერია. ერთ
კვირას გაგაჩერებთ საავადმყოფოში . შემდეგ კი შინ განაგრძობთ
მკურნალობას, – უპასუხა ექიმმა, – საავადმყოფოში დროულად
რომ მოეყვანეთ, ამდენ სისხლს არ დაკარგავდით და ბევრად
მალე დაგაყენებდით ფეხზე. თავბრუ ხომ არ გესხმით?..
შეძლებთ საუბარს?
– განა ჩვენ არ ვსაუბრობთ? – გაუკვირდა კაცუბას.
– ჩემთან არა, თქვენს კოლეგასთან. შეიძლება, ამ საუბარმა

აგაღელვოთ, რაც ერთობ არასასურველია თქვენს
მდგომარეობაში. თუ თქვენ თავს შეუძლოდ გრძნობთ, მე მას
სხვა დროს მოსვლას ვთხოვ, – თქვა ექიმმა.
– არა... მოიწვიეთ...
– კეთილი, – უპასუხა ექიმმა, მერე კი ქალს ანიშნა – გამომყევიო
და კარისკენ წავიდა.
ორიოდ წუთში პალატაში კაცუბასთვის კარგად ნაცნობი
მაგრამ, ხელისუფლების შიდა სამზარეულოში

ჩახედულთათვის ცნობილი იყო, რომ ის მთავრობის უმაღლესი
რგოლის წარმომადგენლების არაოფიციალურ დავალებებს
ასრულებდა და, როგორც წესი, მას ავალებდნენ ყველა
საჩოთირო საკითხის მოგვარებას.
ზიბკო კატასავით უხმაურო ნაბიჯებით მიუახლოვდა საწოლს,

ტაბურეტზე ჩამოჯდა და ჰკითხა:
– როგორ ხარ, სერგეი?
– უკეთესადაც შეიძლებოდა, – ყრუდ ჩაილაპარაკა კაცუბამ.
– ჰო... ცუდია... ძალიან ცუდი, – დაეთანხმა ზიბკო, – მაგრამ, არა

უშავს. მთავარია, რომ გადარჩი. ახლა მომავალზე უნდა
ვიფიქროთ.
– ჯერჯერობით მხოლოდ ერთი მაქვს საფიქრალი –

ჯანმრთელობა და მხოლოდ ჯანმრთელობა! – უპასუხა კაცუბამ.
– ხვალ პროკურატურის გამომძიებელი რომ მოგაკითხავს,

იმავეს ეტყვი? – შემპარავად ჰკითხა ზიბკომ.
კაცუბამ გამომცდელად შეხედა და შემდეგ უთხრა:
პირდაპირ მითხარი ანატოლი რისთვის მოხვედი?
– არა... ასეთი თავდასხმები ბოლო ხანებში ხშირად ხდებოდა.

ჩემი ვარაუდით, „ნორდსტრიმის “ საქმის დამთავრების შემდეგ
ეს სისხლისღვრაც უნდა შემწყდარიყო , მაგრამ, არ შეწყდა. ეს კი
ძალიან ბევრს აღელვებს მთავრობაში. შენ რას იტყვი ყოველივე
ამის შესახებ?..
– ჯერჯერობით ვერაფერს. მე ისიც კი არ ვიცი, ვინ დამესხა

თავს, – უპასუხა კაცუბამ.
ზიბკო წინ გადაიხარა, ტუჩები ყურთან მიუტანა და თითქმის

ჩურჩულით უთხრა:
– სერგეი, ნუ ბავშვობ. ამ საქმეში „არ ვიცი, არ მინახავს და არ

მახსოვს“ – არ გამოვა, ყველა კარტის გახსნა მოგიწევს. დამიჯერე
ყველასთვის ასე აჯობებს. მე თუ არ დამელაპარაკები, სხვა მოვა.
ისეთი კაცი მოვა, რომელსაც უარს ვერ შეჰბედავ. თქმით მაინც
ყველაფერს იტყვი, მაგრამ, შემდეგ შენს ნათქვამს სხვა ფასი
ექნება.
კაცუბა მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ ჰკითხა:
– რა გაინტერესებს?
– სად დაგესხნენ თავს? – ჰკითხა ზიბკომ.
– შენ რა, მართლა არაფერი გახსოვს?
– გონების დაკარგვამდე ყველაფერი მახსოვს. მაგრამ,

ნამდვილად არ ვიცი, როგორ მოხვდი საავადმყოფოში , –
უპასუხა კაცუბამ.
– საავადმყოფოში შენივე მანქანით მოგიყვანეს. ვინც ეს კეთილი

საქმე გააკეთა, მიმღებ განყოფილებასთან მიგატოვა და წავიდა.
კეთილშობილური საქციელია. დღეს იშვიათია ადამიანი,
რომელიც კეთილი საქმის სანაცვლოდ არაფერს ელის, – ზიბკომ
პაუზა გააკეთა და შემდეგ დაამატა – ესე იგი, გონების
დაკარგვამდე ყველაფერი გახსოვს?
– რა თქმა უნდა.
– ვინ იყვნენ ისინი? – ჰკითხა ზიბკომ.
– არ ვიცი. ორი „ჯიპით“ იყვნენ. ოთხი კაცი დავინახე.

მანქანიდან გადმოსვლისთანავე გახსნეს ცეცხლი. პირველ თუ
მეორე ჯერზე დამჭრეს. გონება მალევე დავკარგე.
– რით იყვნენ შეიარაღებულები? – განაგრძო ზიბკომ.
– „ბიზონებით”, – უყოყმანოდ უპასუხა კაცუბამ.
გინდა საინტერესო ამბავი გიამბო?
იყო. იქვე ეყარა მათი იარაღიც, საერთო ჯამში, ოთხი ცალი

ავტომატი „ბიზონი”... რას იტყვი ამაზე?!
– არ მესმის, რაზეა საუბარი, – ყრუდ ჩაილაპარაკა კაცუბამ.
7/16/2019 – ისინი გუსმანის პირადი დაცვის
Mglebi 5 წევრები იყვნენ... ვერც ამაზე
- Gocha Manvelidze
მეტყვი რამეს? – ჰკითხა ზიბკომ.
– შეუძლებელია! – დაიბნა კაცუბა.
– მომისმინე, სერგეი, – განაგრძო ზიბკომ, – ნუ გგონია, რომ

მხოლოდ შენ იცი, რაც იცი!.. ვხედავ, რომ გულწრფელი საუბარი
გიჭირს. მე დაგეხმარები და უახლოეს წარსულს შეგახსენებ: არც

ისე დიდი ხნის წინ შენ დაგიკავშირდა სტეფანე გუსმანი და
შეხვედრის მოწყობა გთხოვა ქართველ კანონიერ ქურდთან,
გეგეშიძესთან, რომელთანაც შენ გარკვეული ურთიერთობა
გაკავშირებს და შენც მოაწყვე ეს შეხვედრა. გავაგრძელო?!
– არ არის საჭირო.
– კეთილი... ახლა მე მაინტერესებს რა მოხდა გუსმანსა და

გეგეშიძეს შორის და შენ რატომ დაგესხნენ თავს? – ჰკითხა
ზიბკომ.
– გუსმანის თხოვნით, გეგეშიძე „ნორდსტრიმის “ საქმეში
„ეფესბეს” სასარგებლოდ მოქმედებდნენ, მაგრამ, გუსმანმა
გადააგდო...
– და თავდასხმაც მოუწყო, – ჩაურთო ზიბკომ.
7/16/2019 – ჰო, მოუწყო... მაგრამ არ ღირდა ამის
Mglebi 5 გაკეთება
- Gocha Manvelidze . ამით გუსმანმა
საქმე კი არ მოაგვარა, კრაზანის ბუდე გააღიზიანა, – უპასუხა

– და შენც მათ ჭიდაობაში გაიჭყლიტე ?
– ვეჭვობ, რომ ასეა, – დაეთანხმა კაცუბა, – ისე კი, დაზუსტებით
ვერაფერს გეტყვი. გუშინ საღამოს გეგეშიძემ გუსმანთან

შეხვედრა მთხოვა. შეხვედრაზე „ვერშინისთვის” გადასაცემ
აქციებზე უნდა შევთანხმებულიყავით. მაგრამ, გუსმანის
მაგივრად შეხვედრის ადგილზე „ბიზონებით” შეიარაღებული
მკვლელები დამხვდნენ.
– დარწმუნებული ვარ, რომ ეს იგივე სასტავია, რომელიც

ბორისპოლის გზატკეცილზე აღმოაჩინეს, – თქვა ზიბკომ.
– მეც ასე მგონია, – დაეთანხმა კაცუბა.
– მაშინ, თავისთავად ისმევა კითხვა: ვინ დახოცა ისინი და ვინ

მიგიყვანა საავადმყოფოში? – განაგრძო ზიბკომ.
კაცუბამ დაძაბული მზერა შეავლო და შემდეგ წამოიძახა:
– თავი გამანებეთ!.. გესმით? თავი გამანებეთ!.. ვისაც სურვილი

აქვს, თავად მოძებნოს გეგეშიძე!..
7/16/2019 – კარგი, მაშინ, სხვანაირად გეტყვი შენ Manvelidze
Mglebi 5 -:Gocha მე გეგეშიძესთან
შეხვედრას მომიწყობ! – მკაცრად თქვა ზიბკომ.
– შენ რა გგონია, მე ვიტყვი და გეგეშიძე სასწრაფოდ გეახლება?!

ჯერ ერთი, მე მას არ მოვატყუებ. მკითხავს და ვეტყვი, ვისაც
უნდა მასთან შეხვედრა.
– უთხარი, რა პრობლემაა, – მხრები აიჩეჩა ზიბკომ.

– როგორ გგონია, გუსმანის შემდეგ, მოინდომებს
ხელისუფლებასთან დაკავშირებულ პირთან შეხვედრას? –
ჰკითხა კაცუბამ.
– ეგ უკვე შენი საქმეა.
– საქმეც ეგაა, რომ ჩემი საქმეა. იქ რაიმე გაუგებრობა რომ

მოხდეს, გეგეშიძე მე მომთხოვს პასუხს!
– . ,
არაფერი მოხდება შევხვდები მშვიდად დაველაპარაკები და
ასევე მშვიდად დავშორდებით ერთმანეთს. დამიჯერე, ისეთ
საქმეს შევთავაზებ კმაყოფილიც კი დარჩება უთხრა ზიბკომ
– არ ჩავერევი, მაგრამ, მიგასწავლი კაცს, რომელიც შეძლებს
გეგეშიძის შეხვედრაზე დათანხმებას... „ვერშინის” ადვოკატს,

ვასილიჩს დაუკავშირდი. ეგ ერთადერთი კაცია, ვისაც გეგეშიძე
ენდობა. თუ მას დააჯერებ, რომ მართლაც საქმიანი წინადადება
7/16/2019 გაქვს, შეგახვედრებს გეგეშიძეს ; თუ
Mglebi ვერა
5 - Gocha , მაშინ, მეც ვერაფერში
Manvelidze
!..
დაგეხმარები
***
პროკურატურის გამომძიებელი მაგიდას მიუჯდა, წინ

საქაღალდე დაიდო და გუსმანს სახეში შეხედა. სტეფანეს უმალ
წაუხდა ხასიათი – მაშინვე მიხვდა, რომ მძიმე საუბარი ელოდა,
მაგრამ, მაინც სცადა ფონს ჩვეული მეთოდით გასვლა. სახეზე
გულისხმიერი მასპინძლის ნიღაბი მოირგო და ღიმილით
შესთავაზა გამომძიებელს:
– რას მიირთმევთ – ვისკი, ტეკილა – სამარკო კონიაკი...

– არ ვსვამ, – მოკლედ მოუჭრა გამომძიებელმა.
– მინერალური წყალი, ჩაი, ყავა, ხილის ცივი წვენი, – უცვლელი

ტონით განაგრძო გუსმანმა.
– უკვე გითხარით, რომ არ ვსვამ. თუ თქვენ ხართ დალევის

ხ ს ზ შ მ ძ წ სხ რ ს ს
– რა გეჩვენებათ ამაში დაუჯერებელი? – მშვიდად ჰკითხა
– იცით, ვის ელაპარაკებით?
7/16/2019
– ვიცი. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– კეთილი... – გუსმანი ბარს მოშორდა და გამომძიებლის

პირისპირ დაჯდა, – გისმენთ.
გამომძიებელმა საქაღალდე გახსნა, რაღაც დოკუმენტებს

გადახედა და გუსმანს ჰკითხა:
– რა შეგიძლიათ, მითხრათ თქვენი დაცვის წევრებზე მომხდარი

თავდასხმის შესახებ?
– მე უნდა გითხრათ? – გაიკვირვა გუსმანმა, – მე თქვენგან

ველოდი განმარტებებს.
– იქნებ, ის მაინც ამიხსნათ, რას აკეთებდა თქვენი დაცვის რვა

წევრი ღამით, კიევი-ბორისპოლის გზატკეცილზე? – განაგრძო
– ... – ,–
რა გითხრათ მხრები აიჩეჩა გუსმანმა ისინი ზრდასული
ადამიანები არიან, აქვთ პირადი ცხოვრება და მე არ მაბარებენ
ანგარიშს რას აკეთებენ სამსახურიდან თავისუფალ დროს
– არ ვიცი, ისინი თავად წყვეტენ შეიარაღების საკითხებს.
– საიდან აღმოაჩნდათ თქვენი დაცვის წევრებს სპეციალური

დანიშნულების ქვედანაყოფებისთვის განკუთვნილი
ავტომატები? მე ვგულისხმობ „ბიზონებს , რომლებიც თქვენი
დაღუპული პირადი მცველების მანქანებში აღმოაჩინეს, –
ჰკითხა გამომძიებელმა, – მე ყურადღებით გავეცანი მათთვის
განკუთვნილ საშტატო შეიარაღებას, ის ამ ტიპის იარაღს არ
ითვალისწინებს.
– არ ვიცი, – მოკლედ უპასუხა გუსმანმა, რომელიც უკვე
ნერვული აფეთქების პირას იყო.

– ძალიან მშვიდად მპასუხობთ, იმის გათვალისწინებით, რომ
ერთი დღის წინ თქვენი პირადი დაცვის რვა წევრი დაიღუპა.
– აქ ჩემი სიმშვიდის ხარისხის დასადგენად მოხვედი, შვილო? –

ცივი ირონიით ჰკითხა გუსმანმა.
– მე თქვენი „შვილო” არ ვარ! – მკაცრად თქვა გამომძიებელმა.
– აქ ჩემი სიმშვიდის ხარისხის დასადგენად მოხვედი, ბატონო
გამომძიებელო?! – გაიმეორა გუსმანმა.

– ვნახოთ, როდემდე გაგყვებათ სიმშვიდე. მე გულდასმით
– ცდებით... უფრო საინტერესო რამ და, დარწმუნებული ვარ,
თქვენც დაგაინტერესებთ. აღმოჩნდა, რომ ამგვარ

დანაშაულებებში „ბიზონები” მხოლოდ ორჯერ ფიგურირებდა.
აქამდე ერთმანეთს მამაპაპური „კალაშნიკოვებით” ხოცავდნენ,
7/16/2019
სნაიპერული შაშხანებით, ტყვიამფრქვევებით
,
. ,
ტანკსაწინააღმდეგო ყუმბარმტყორცნებითაც კი მაგრამ
„ბიზონები” მხოლოდ ბოლო ორი კვირის განმავლობაში
გამოჩნდა: პირველ შემთხვევაში ისინი გამოიყენეს კანონიერ
ქურდ გეგეშიძეზე თავდასხმისას და მისი გვამი ჯერაც არ არის
აღმოჩენილი; მეორე შემთხვევა ორი დღის წინ დაფიქსირდა –
„ბიზონით” დაჭრეს შინაგან საქმეთა კურატორი და
პრეზიდენტის მრჩეველი, სერგეი კაცუბა. მას სამი ტყვია
ამოუღეს ჭრილობებიდან. იმავე დილით კი კიევი-ბორისპოლის
გზატკეცილზე დაღუპული თქვენი პირადი მცველების
მანქანებიდან მილიციის თანამშრომლებმა ოთხი „ბიზონი”

ამოიღეს!.. ამჟამად ეს იარაღი ბალისტიკურ ექსპერტიზას გადის.
ძალიან მაინტერესებს თქვენი სახის დანახვა, როცა ექსპერტიზა
დაადგენს, რომ ორივე თავდასხმისას ეს იარაღი იყო
გამოყენებული.
– შენ მაგას ვერ მოესწრები. ასე თუ განაგრძე , ექსპერტიზის

მ რ ბ ს ს პრ რ ტ რ ნძ ნ შ რს ქნ ბ !
– კეთილი... მაშინ, იქნებ, ამ ფოტოებმა გამოგიცოცხლოთ
მეხსიერება და მომდევნო შეხვედრისას რაღაცაზე მაინც გამცეთ

პასუხი!.. – ამ სიტყვებთან ერთად, გამომძიებელმა მაგიდაზე
კონვერტი დადო, ფეხზე ადგა და დაუმშვიდობებლად გავიდა
7/16/2019
ოთახიდან. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
როგორც კი გამომძიებელმა კარი გაიხურა, გუსმანმა კონვერტი

გახსნა და ამღვრეული მზერით დააცქერდა თავისი პირადი
მცველების სხვადასხვა მდგომარეობაში გაშეშებულ ცხედრებს,
რომლებიც ფოტოსურათებზე იყვნენ აღბეჭდილნი.
***
ზიბკო გაოცებული დარჩა ვასილიჩის მიერ შერჩეული
შეხვედრის ადგილის გამო. ეს იყო ხარკოვის გარეუბანში
მდებარე საბჭოთა პერიოდის მცირე ზომის სასტუმრო,
რომელიც აღარ ფუნქციონირებდა. გარე სამყაროდან მაღალი

ღობით გამოყოფილ ვრცელ ეზოში უწესრიგოდ იყო
მიმოფანტული სამშენებლო ნარჩენები და ავეჯის ნამუსრევი.
შენობის ფანჯრები მტვერს დაეფარა. ადამიანებისგან
მიტოვებული სასტუმროს პირველი სართულის ფოიე მტრედებს
თავის საცხოვრებლად ექციათ – ყველგან ისმოდა მათი ფრთების
ფართხუნი და ღუღუნი
– არ მიყვარს მიტოვებული შენობები, ქუჩაში დარჩენილ უმწეო
მოხუცს მაგონებს, რომელსაც, ვიდრე ახალგაზრდა იყო,

ანგარიშს უწევდნენ; ვიღაცას უყვარდა, ვიღაცას – არა. ის
ცოცხლობდა, იბრძოდა... მაგრამ, გავიდა წლები და დადგა დღე,
როდესაც ის ყველამ მიივიწყა და მისთვის ყოველი დღე
ერთმანეთს დაემსგავსა – აღსასრულის მოლოდინს, – უპასუხა
ზიბკომ.
– მალე აქაურობას ვეღარ იცნობთ. უახლოეს მომავალში ამ

ნანგრევების ნაცვლად, თანამედროვე ხუთვარსკვლავიანი
სასტუმრო აშენდება.
– ესეც „ვერშინის” საკუთრებაა? – ჰკითხა ზიბკომ.
– დიახ, – დაუდასტურა ვასილიჩმა.
– ესე იგი, არც ისე ცუდად მიგდით საქმეები, – გახედა ზიბკომ.
– მიგვდიოდა... – ვასილიჩმა სიგარეტს მოუკიდა და „ვერშინის”

ერთ-ერთ მცველს ხელით ნიშანი მისცა.
მცველმა დეტექტორი მოიმარჯვა და ზიბკოს მიუახლოვდა.
– რას ნიშნავს ეს?! – გაოცებული სახით გახედა ზიბკომ

მცველმა დეტექტორი რამდენჯერმე აატარ-ჩამოატარა მის

სხეულზე, მერე კი ვასილიჩს ანიშნა, ყველაფერი რიგზეაო.
– კეთილი... ახლა შეგვიძლია, ვისაუბროთ, – თქვა მან.
– არ მიყვარს, როცა არ მენდობიან, – უკმაყოფილო ტონით
განაგრძო ზიბკომ, – მიმაჩნია, რომ მხოლოდ ურთიერთნდობაა
ნებისმიერი შეთანხმების წარმატების საფუძველი!
– გეთანხმებით... მაგრამ, მწარე გამოცდილებას ვერსად

გავექცევით! – ვასილიჩმა პაუზა გააკეთა და შემდეგ ჰკითხა –
მაშ, რა საკითხზე გინდოდათ ჩემთან საუბარი?
– მინდა, რომ ერთ ადამიანთან შეხვედრაში დამეხმაროთ –

გეგეშიძეს ვგულისხმობ...
ვასილიჩმა ყურადღებით შეათვალიერა, შემდეგ კი უპასუხა:
– მე უკვე მქონდა ამ თემაზე საუბარი პროკურატურაში !
– ვიცი, ვიცი... მაგრამ, ჩვენ ახლა პროკურატურაში არ

ვიმყოფებით.
– და, რას ცვლის ეს? – გაიკვირვა ვასილიჩმა, – სადაც არ უნდა

ვიმყოფებოდე, მე გეგეშიძის საიქიოდან დაბრუნება არ
შემიძლია!
– და, ვერც ცოცხალს! – შენიშნა ვასილიჩმა.
– თქვენთან შეხვედრამდე მე კაცუბას ვესაუბრე!
– რა, მან გითხრათ, რომ გეგეშიძე ცოცხალია?! – გაუკვირდა

– არა... პირდაპირ არ უთქვამს, მაგრამ... – ზიბკომ მზერა

გაუსწორა ვასილიჩს და შემდეგ განაგრძო – კეთილი... მაშინ
თქვენ გეტყვით იმას, რასაც გეგეშიძეს ვეტყოდი, ახლა აქ რომ
ყოფილიყო.
– ყურადღებით გისმენთ, – უპასუხა ვასილიჩმა.

– ხელისუფლებაში მიაჩნიათ, რომ გუსმანი ცუდად მოიქცა. მისი
მხრიდან ეს წმინდა წყლის პროვოკაცია იყო, პროვოკაცია,
რომელსაც არასასურველი პროცესების გამოწვევა შეუძლია, –
განაგრძო ზიბკომ.
– რას გულისხმობთ „არასასურველ პროცესებში”? – ჰკითხა
– თუნდაც კიევი-ბორისპოლის გზატკეცილზე დაღუპულ

გუსმანის მცველებს. პროკურატურას ჯერ არ გაუკეთებია
ოფიციალური განცხადება, მაგრამ, მე უკვე ვიცი, რომ გუსმანის
– და, საქმე მას მიანდეს, ვისაც იმ ჯინის ბოთლში ჩაბრუნება
შეუძლია?! – ვასილიჩმა დამცინავად ახედ-დახედა ჩია ზიბკოს.

– არა... მე არ შემიძლია ჯინის ბოთლში ჩაბრუნება, მე მხოლოდ
შუამავალი ვარ, – უპასუხა ზიბკომ.
– ვის სურს და ვის შეუძლია? – ჰკითხა ვასილიჩმა.
– მე მგონი, ეს ყოველ ჩვენგანს სურს. მაგრამ, გეგეშიძის გარდა ამ

ჯინს უკან ვერავინ შეაბრუნებს. ჩვენი მხრივ, მხოლოდ
შესაფერისი პირობების შემოთავაზება შეგვიძლია, – უპასუხა
ზიბკომ.
– რა პირობებზეა საუბარი? – მოულოდნელად გაისმა ფოიეში.

ზიბკო ხმის მიმართულებით შებრუნდა და დაინახა, რომ
შემოსასვლელის მხრიდან ტანმაღალი მამაკაცი მოდიოდა.
ზიბკომ მაშინვე იცნო ლუკა გეგეშიძე, რომლის რამდენიმე
ფოტოსურათიც ჰქონდა ნანახი.
ლუკა მის პირისპირ შედგა და კითხვა გაიმეორა:
– რა პირობებზეა საუბარი?
– თქვენ გეგეშიძე ხართ? – ზიბკომ იცოდა, ვინც იდგა მის წინ,

მაგრამ მაინც მისგან სურდა ამის მოსმენა.
კურატორი სერგეი კაცუბა; იმავ ღამით დაიღუპა სტეფანე

გუსმანის დაცვის რვა წევრი... მგონი, საკმარისია. ამ
დაპირისპირების შეწყვეტა ყველა ჩვენგანის ინტერესებში
შედის... მეთანხმებით? – თქვა ზიბკომ.
7/16/2019
– მოიცადე... – თქვა ლუკამ, – Mglebi
ვიდრე საერთო ინტერესებზე
გადახვალ, ერთ კითხვაზე მიპასუხე: შენთვის ცნობილია, ვინ

მოაწყო ის თავდასხმა?
– თქვენთვის არ არის ცნობილი? – ჰკითხა ზიბკომ.
– მე შენი აზრი მაინტერესებს!
– გულწრფელი დამოკიდებულების მიღება თუ გინდა, თავად

უნდა იყო გულწრფელი. დიახ, ჩემთვის ცნობილია დამკვეთისა
და შემსრულებლების ვინაობა. თავდასხმა დაუკვეთა სტეფანე
გუსმანმა, განახორციელეს მისმა პირადმა მცველებმა, –
მშვიდად უპასუხა ზიბკომ.
– ეს მხოლოდ შენი აზრია თუ კიევშიც ასე ფიქრობენ? – ჰკითხა

ლუკამ.
– აქ ჩემს აზრებს ვერ მოისმენთ. ყველაფერს რასაც ვიტყვი,

კიევის დირექტივებია.
მოგვარებაში დაეხმარეთ კიევს და შედეგმა ყოველგვარ

მოლოდინს გადააჭარბა. ამისთვის უნდა მიგეღოთ სუფთა
დოსიე და გარკვეული რაოდენობის აქციათა პაკეტი. მაგრამ,
გუსმანმა ცალმხრივად შეცვალა შეთანხმების პირობები, უხეშად
რომ ვთქვა, „გადაგდება დაგიპირათ. კონფლიქტის
ინიციატორი ის იყო. ამიტომაც, შემდგომ განვითარებულ
მოვლენებში თქვენ არავინ გადანაშაულებთ. მეორე მხრივ კი,
გუსმანსაც ვერ დავუკარგავთ დამსახურებას – თქვენი საქმეში
ჩართვის იდეა მას ეკუთვნოდა, რაც მოახერხა კიდეც. მისი
სიხარბე და ქედმაღლობა რომ არა, ყველაფერი კარგად
იქნებოდა – თქვენ მიიღებდით სუფთა დოსიესა და აქციებს და
ერთმანეთს მეგობრებად დავშორდებოდით. ვინ იცის, იქნებ
მომავალში კვლავ გამოჩენილიყო საქმე, რომლის მიმართაც
საერთო ინტერესები გაგვიჩნდებოდა, მაგრამ, წარსულს ვერ
.
დავაბრუნებთ გუსმანმა ყველაფერი აურდაურია და ახლა
ვითარების გამოსწორებაზე უნდა ვიფიქროთ. შორს რომ არ
წავიდე, კიევი მოლაპარაკებების საწყის წერტილში დაბრუნებას
გთავაზობთ, პირობების მცირე ცვლილებით.
– ?– .
კონკრეტულად რას მთავაზობენ ჰკითხა ლუკამ
– თქვენ მიიღებთ სუფთა დოსიესა და აქციათა პაკეტს.
აქციათა ნომინალური ღირებულება სამ-სამ-ნახევარი მილიონი

დოლარია. მაგრამ, ბირჟაზე გატანის შემთხვევაში, მათში ხუთ
მილიონ დოლარზე მეტსაც მიიღებთ. თქვენთვის მისაღებია
ასეთი ვარიანტი?
7/16/2019
ლუკამ ვასილიჩს გახედა. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– მისაღებია, – დაუდასტურა მან.
– რა პირობები შეიცვალა? – ზიბკოს მიუბრუნდა ლუკა.
– უფრო სწორად , ძველ პირობებს ახალი დაემატა. პირველი –
თქვენ არ შეეხებით გუსმანს, საერთოდ დაივიწყებთ მის

არსებობას და, მეორე – ორი ან სამი წლით უკრაინიდან
გაემგზავრებით. სად – თქვენი გადასაწყვეტია. სუფთა დოსიეთი
ნებისმიერ ქვეყანაში შეძლებთ ჩასვლას. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ
ვინმე უკრაინაში ჩამოსვლას გიკრძალავთ. თქვენ პერიოდულად
შეგეძლებათ აქაურობის მონახულება, მაგრამ, უკრაინაში
მუდმივად ცხოვრებას ვერ შეძლებთ, – უპასუხა ზიბკომ.
– რატომ? – ჰკითხა ლუკამ, – ერთი მხრივ, მეუბნებით, რომ ჩემ

მიმართ არავის აქვს პრეტენზია; მეორე მხრივ კი უკრაინაში
დარჩენას მიკრძალავთ. ეს როგორ გავიგო?
რს ძ ნმ რ ხსნ ქ ს ქ ნმ მ რ ს
ინფორმაციები გააჩნიათ ამ საქმეში თქვენი მონაწილეობის

შესახებ. ზოგ მათგანს ფულს დახარბებულ კრიმინალად
მიაჩნიხართ, ზოგს – კეთილშობილ რაინდად, ზოგსაც –
მსხვერპლად. მაგრამ, ნებისმიერ შემთხვევაში, მათ
განსაკუთრებული ინტერესი ამოძრავებთ თქვენ მიმართ.
უკრაინაში თქვენი ყოფნით კიევი უხერხულ მდგომარეობაში
აღმოჩნდება. გაჩნდება მრავალი კითხვა, რომლებზეც კიევი
პასუხს ვერ გასცემს და, როგორც მგონია, თქვენც არ უნდა
გიზიდავდეთ საგაზეთო სტატიებისა თუ სატელევიზიო
გადაცემების მთავარ პერსონაჟად ქცევა. ასეთია კიევის
მოსაზრება. ახლა კი საკუთარ წესს დავარღვევ და ჩემს აზრს
გეტყვით: უბრალოდ, ძალიან ბევრი თანამდებობის პირი
იგრძნობს თავს მშვიდად, თუ თქვენ მათგან რაც შეიძლება შორს
იქნებით. თუკი თქვენ ამ პირობებს მიიღებთ, გარანტიას
, „ ”
გაძლევთ რომ ვერშინის ფინანსური საქმიანობის კვლევა
დაუყოვნებლივ შეწყდება და ფირმას მომავალშიც არ შეექმნება
პრობლემები.
– რა მოხდება, თქვენი პირობები თუ არ მივიღე?
– რა მოხდება უარის შემთხვევაში? – ზიბკო წამით ჩაფიქრდა და

შემდეგ უპასუხა – სიმართლე გითხრათ, ჩემთან ამ საკითხზე
და მიწასთან გაასწორებენ. დამიჯერეთ, არ ღირს გუსმანის
ბინძური სულისთვის ასეთი მსხვერპლის გაღება! – უპასუხა

ზიბკომ, – თქვენს პასუხს ახლა არ ველი. ჩემთვის გასაგებია, რომ
მოსაფიქრებლად დრო დაგჭირდებათ. თანხმობის შემთხვევაში,
ჩემთან დაკავშირება აღარ იქნება საჭირო, შეგიძლიათ,
7/16/2019 პირდაპირ გაგზავნოთ „ვერშინის ” -ფინანსური
Mglebi 5 Gocha Manvelidze
წარმომადგენლები სააქციო საზოგადოება „ხეტეზეში” – იქ უკვე

გამზადებული აქვთ თქვენთვის გადმოსაცემი აქციების პაკეტი.
სულ ეს არის, მე მეტი აღარაფერი მაქვს სათქმელი, – დაასრულა
ზიბკომ და პასუხის მოლოდინში ლუკას თვალებში შეხედა.
– მაშინ, ამით მოვრჩეთ, – თქვა მან და შესასვლელთან

მომლოდინე მცველებს ანიშნა, გააცილეთო.
– რას იტყვი, ლუკა? – ჰკითხა ვასილიჩმა, როგორც კი მცველებმა

ზიბკო ეზოდან გაიყვანეს, – მე მგონი მისაღები პირობებია.
– შენ ასე გგონია?
– ჩემი გადასაწყვეტი რომ იყოს ეს საქმე, აქვე გავცემდი პასუხს.
– მე კი ვიფიქრებ – რამდენიმე დღე ხომ მომცეს

მოსაფიქრებლად, – თქვა ლუკამ.
ს წ ბ სმ ს ბ რ ს რ ს ჭ რ ბ
– ლუკა, გთხოვ. ნუ მისცემ მათ „ვერშინის” მიწასთან
გასწორების მიზეზს!.. ამდენი ვიბრძოლეთ მისი

შენარჩუნებისთვის და ახლა ეს ჩვენი პირდაპირი დამარცხების
ტოლფასი იქნება.
– კარგი კაცი ხარ, ვასილიჩ. ძალიან კარგი. შენ ბევრი გააკეთე
„ვერშინისთვის” და პირადად ჩემთვისაც, მაგრამ, მეგობრულად

გირჩევ: ნუ ჩაერევი საქმეში, რომელიც შენი გადასაწყვეტი არ
არის!.. როცა მე ვამბობ, რომ დრო მჭირდება, ესე იგი, უნდა
მოითმინო. ნუ ღელავ, რასაც გადავწყვეტ, პირველი შენ
შეიტყობ! – თქვა ლუკამ და სწრაფი ნაბიჯით წავიდა
გასასვლელისკენ .
***
მდივანმა ვერ შეძლო გუსმანის შეჩერება – მან ქალი უხეშად
გასწია გვერდზე, კაბინეტში შევიდა, კარი მთელი ძალით

მოაბრახუნა და შინაგან საქმეთა მინისტრს გააფთრებით შეხედა.
– კარგი... მაგ საკითხს მოგვიანებით დავუბრუნდებით, – უთხრა

მინისტრმა მის სამუშაო მაგიდასთან მსხდომ ორ
თანამშრომელს.
ისინი მაშინვე ადგნენ და კაბინეტიდან გავიდნენ. მინისტრი
– არ იტყვი, რა მოხდა? – ჰკითხა მინისტრმა.
– მე მეკითხები, რა მოხდა?! – გაიკვირვა გუსმანმა, – პირიქით, მე

აქ განმარტების მისაღებად მოვედი!
ამ დროს ოთახში მდივანი შემოვიდა, რომელსაც სინით ორი
7/16/2019 ფინჯანი ჩაი მოჰქონდა . ქალმა ერთი
Mglebi ფინჯანი
5 - Gocha Manvelidze მინისტრს
დაუდგა წინ და გუსმანს მიუბრუნდა.
– აქედან მოაშორე! – ავად შეუღრინა მან.
მდივანმა შიშით უკან დაიხია.
– ყველაფერი რიგზეა, ნადია, – დაამშვიდა მინისტრმა, –

ფინჯანი მაგიდაზე დადგი.
მდივანმა განკარგულება შეასრულა და სწრაფად გავიდა

ოთახიდან.
– ჩემს ზურგსუკან ჩალიჩი არ გამოგივათ. ან, რამ გაფიქრებინათ,

რომ მე ვერაფერს შევიტყობდი?! – ბრაზით განაგრძო გუსმანმა,
როგორც კი მდივანმა კარი გაიხურა.
– რას გულისხმობ? – ჰკითხა მინისტრმა.
– მე უკვე ვიცი, რომ „ხეტეზემ” აქციების სამი პროცენტი
– გინდა მითხრა, რომ არაფერი იცი ამის შესახებ?! – ეჭვით
შეხედა გუსმანმა.
– არა... მაგას არ გეტყვი. აქციების გადაცემის შესახებ მეც
ვიცოდი, მაგრამ, გადაწყვეტილება მე არ მიმიღია.
7/16/2019
– ვინ მიიღო გადაწყვეტილებაMglebi
? – სწრაფად ჰკითხა გუსმანმა.
– სახელები რას შეცვლის? გადაწყვეტილება მიიღო ადამიანმა,

რომელსაც შესაბამისი უფლებამოსილება გააჩნდა.
– გასაგებია... – უკმაყოფილოდ ჩაილაპარაკა გუსმანმა, – მერედა,
შენ რას აკეთებდი ამ დროს?! მთავრობა კრიმინალსა და

მკვლელს აქციებით აჯილდოებდა და შენ ამ დროს მშვიდად
ხვრეპდი ჩაის?!
მინისტრს გამომეტყველება შეეცვალა. მან მძიმედ დაუშვა

, .
ფინჯანი მაგიდაზე გუსმანს მზერა გაუსწორა და თქვა
– სხვათა შორის, ის მკვლელი და კრიმინალი შენ ჩართე საქმეში
და, სიმართლე რომ გითხრა, მან უკეთ გაართვა საქმეს თავი,
ვიდრე შენ!
– ესე იგი, მაინც მე ვარ დამნაშავე?! – მოიღრუბლა გუსმანი.
არ მინდოდა შენთან ამ საკითხზე საუბარი მაგრამ შენ
– ამის შესახებ ოფიციალურად არაფერი თქმულა, მაგრამ, მე
ვიცი, რომ პრემიერ-მინისტრთან შენი შემცვლელის

კანდიდატურაზე იმსჯელეს, – ხმადაბლა უთხრა მინისტრმა.
– ხომ არ შეიშალნენ! როცა მე იმ კაბინეტს ვაყალიბებდი, მისი

ბევრი წევრი ღამის ქოთანზე სხვისი დახმარების გარეშე ვერ
ჯდებოდა და მე...
– არაფერი გამოგივა, სტეფანე. აქ დათმობაზე აღარ არის
საუბარი, იქით მოგიწევს თხოვნა: მადლობელი დაგრჩებით, თუ
თანამდებობიდან მშვიდად წასვლის შესაძლებლობას
მომცემთო!
– შენ რაღაც იცი? – მზერა გაუსწორა გუსმანმა.
– ვიცი, – დაუდასტურა მინისტრმა, – ამის შესახებ

პროკურატურას ოფიციალურად არაფერი უთქვამს, მაგრამ,
ვიცი, რომ ძიებას უკვე აქვს ბალისტიკური ექსპერტიზის
დასკვნა და იმ დასკვნით დასტურდება, რომ კაცუბა შენი
დაღუპული მცველების მანქანიდან ამოღებული
ავტომატებიდან გასროლილი ტყვიებით იყო დაჭრილი. იგივე
იარაღი გამოიყენეს გეგეშიძეზე თავდასხმისას! გეგეშიძე

ჯანდაბას, შენი მცველებისა და კრიმინალების შეტაკებას ათასი
– ჩემი მცველების მკვლელობაზე რას იტყვით?! – ბრაზით
წამოისროლა გუსმანმა .
– ეს საქმე ძიებაშია, – მშვიდად უპასუხა მინისტრმა.
– „ძიებაშია!“ – გამოაჯავრა გუსმანმა, – რაა მანდ
გამოსაძიებელი? ისინი გეგეშიძემ დახოცა!
– მომეცი სამხილი და დიდი სიამოვნებით აღვძრავ საქმეს მის

წინააღმდეგ!
– ისე არ არის გასაგები, რომ ეს მისი გაკეთებულია?! – აღელდა

.
გუსმანი
– არა, არ არის გასაგები. მთელ ამ ისტორიაში ჩემთვის ძალიან
ბევრი რამ არაა გასაგები. მაგალითად, ის, თუ რისთვის დაჭრეს
შენი პირადი დაცვის წევრებმა კაცუბა!
– ესე იგი, ჩემს ხარჯზე ცდილობთ გეგეშიძის რეანიმაციას?! მე

მათავისუფლებთ თანამდებობიდან, რომ მან მშვიდად იგრძნოს
თავი და მომავალშიც ღვაროს სისხლი?!
მინისტრმა დუმილით უპასუხა.
– არაფერი გამოგივათ! – მოულოდნელად იფეთქა გუსმანმა, –

ყველას შეგახსენებთ ვინცა ვარ!
– მე წავალ... სკამს არ ჩავებღაუჭები, მაგრამ, ისეთი ხმაურით
წავალ, რომ ყველას სანანებლად გაგიხდით ამ

გადაწყვეტილებას! – წამოისროლა ღვარძლით, შემდეგ კი ისეთი
ძალით გაიბრახუნა კარი, რომ კაბინეტი შეზანზარდა.
იმავე საღამოს გუსმანი თავის აგარაკზე შეხვდა ბუცას.
კანონიერი ქურდი უხალისოდ გამოიყურებოდა. ჩანს, არაფრად
ეპიტნავებოდა ხელისუფლების წარმომადგენლის აგარაკზე
ყოფნა.
– ნუ იბღვირები! – ცივად შეეგება გუსმანი სასტუმრო ოთახში

შემოსულ ბუცას, – მადლობა თქვი, საერთოდ რომ შემოგიშვი
ჩემს სახლში!
ბუცამ ბრაზით შეხედა, მაგრამ, არაფერი უთქვამს.
– ასაკი ხომ არ მოგერია? ადრე უკეთესად ართმევდი თავს ჩემს

დავალებებს, – უცვლელი ტონით განაგრძო გუსმანმა, – დრო
ხომ არ არის შენს შემცვლელზე ვიფიქრო?
– შენი აპარატის დიშოვკა ჩინოვნიკი ხომ არ გგონივარ, რომ შენი

სურვილით გადამაყენო?! – შეუბღვირა ბუცამ, – რა პრეტენზია
ქ სჩ მ ნ?!
– მე გეგეშიძის საკითხი უნდა მომეგვარებინა, შენ – მისი
სასტავის! – შეთანხმება შეახსენა გუსმანმა, – გეგეშიძის შესახებ

ყველაფერი გარკვეულია. რას აკეთებ შენ?!
– გეგეშიძის შესახებ ყველაფერი გარკვეული არ არის! – შენიშნა

ბუცამ, ჯერ ვერავინ გაარკვია, ცოცხალია თუ არა.
– ჩემი სიტყვა შენთვის საკმარისი არ არის? – ჰკითხა გუსმანმა.
– ამ შემთხვევაში, სიტყვას გეგეშიძის ტრუპი ჯობდა, მაგრამ, ის

არავის უნახავს,– უპასუხა ბუცამ, – ვიდრე ეს არ მოხდება, არც მე
და არც ჩემი ხალხი მის სასტავს არ დაეტაკება!
– ასე გაშინებთ გეგეშიძე?! – ცივად გაიღიმა გუსმანმა .
– რა შუაშია შიში?! – იწყინა ბუცამ, – ჩვენს წრეში კარგადაა

ცნობილი, რომ ის ჩვეულებრივი ადამიანი არ არის, ის
. ,
ნამდვილი გიჟია ვერასდროს გათვლი რას უნდა ელოდო
მისგან – შეიძლება, ერთს მილიონი დოლარის საქმე აპატიოს,
მეორე კი მხოლოდ ერთი სიტყვისთვის, ერთი არასწორი
ნაბიჯის გადადგმისთვის მოკლას! მე თვითონ შევესწარი
როსტოვში მარჩუკისა და ციგანოვის მკვლელობას . გეგეშიძეს
წარბი არ შეუხრია. ისე დახოცა, თითქოს წიწილები
ყოფილიყვნენ. თანაც, ეს გააკეთა თხუთმეტი-თექვსმეტი კაცის
– არც ერთმა!.. გესმის შენ? ვერავინ გაბედა მასზე ინფორმაციის
მიწოდება!
– მე არ მაინტერესებს თქვენი რაზბორკები! – გაღიზიანდა
გუსმანი, – გეკითხები: რას აპირებ გეგეშიძის სასტავთან
დაკავშირებით?
– მე უკვე გიპასუხე!
გუსმანმა უკმაყოფილოდ გაიქნია თავი და მერე თქვა:
– ბუცა, შენ ბევრი რამ არ იცი. მყვინთავებმა მეორე დღესვე

, , .
მიაგნეს გეგეშიძის გვამს მაგრამ არ გაუბაზრებიათ საკუთარი
თვალით მაქვს ნანახი ფოტოები, რომლებზეც გეგეშიძის გვამი
იყო აღბეჭდილი!
– დამალეს?! – გაოცდა ბუცა.
– ჰო, – მშვიდად დაუდასტურა გუსმანმა.
– მაგრამ, რისთვის?!
– ელია ბუკოვსკი გახსოვს? – ჰკითხა გუსმანმა.
– ხარკოველი ებრაელი?
– ჰო... მან დააფუძნა კომპანია „ვერშინა”. ბუკოვსკის
მოკლა. ბუნებრივია, რომ რუსეთის პროკურატურამ გამოაცხადა
ძებნა და უკრაინას გეგეშიძის გადაცემა მოსთხოვა. კიევმა

განაცხადა, რომ ის დაიღუპა და კრემაციაც გაუკეთდა. ეს
ჭიდილი წლების განმავლობაში გრძელდებოდა. რუსები
პერიოდულად ითხოვდნენ მის გადაცემას, კიევი კი
ძველებურად პასუხობდა – დაღუპულიაო. ცოტა ხნის წინ კი
გეგეშიძემ საერთოდ აიშვა თავი და რუსეთის „ეფესბეს”
თანამშრომლები დახოცა. მოსკოვმა ისევ განაახლა გეგეშიძის
მოთხოვნა და კიევმაც ტრადიციული პასუხი გასცა. ახლა
ხვდები, რატომაც არ გამოცხადდა ოფიციალურად მისი
დაღუპვის შესახებ?
– კიევი ბოლომდე მიაწვა გეგეშიძის გარდაცვალების ვერსიას... –
ჩაილაპარაკა ბუცამ.
– ჰო... სხვა შემთხვევაში, რუსეთი ხმაურს ატეხდა და კიევს

კრიმინალური ავტორიტეტის მფარველობაში
დაადანაშაულებდა . ამ ვარიანტს მისი სასტავიც იყენებს. ცნობა
ოფიციალური გარდაცვალების შესახებ არ არსებობს. მათ კი
იციან, რომ გეგეშიძის ავტორიტეტი ბევრი
თავზეხელაღებულისგან დაიცავს „ვერშინასა” და მათ სასტავს.

სინამდვილეში კი გეგეშიძე კიევსა და ბორისპოლს შორის
გეგეშიძის საფლავის ადგილმდებარეობა არ გაუმჟღავნეს. ასეთი
შემთხვევებისთვის ეს სტანდარტული მიდგომაა, – გუსმანმა

პაუზა გააკეთა და შემდეგ შემპარავი ხმით დაამატა: – ასე რომ,
შეგიძლია, იმოქმედო. ისე, შენს ადგილას რომ ვიყო, ძალიან
დამაინტერესებდა რუსულ დოსიეებში ჩახედვა – იქ ხომ ბევრ
უკრაინელ ავტორიტეტთან დაკავშირებული მონაცემებიც
იქნება, რომლებიც რუსეთის „ეფესბესთან”
თანამშრომლობდნენ !..
***
რიბკინი მოუსვენრად წრიალებდა ოთახში. რამდენჯერმე სცადა

თავის ხელში აყვანა და დამშვიდება, მაგრამ, ვერ შეძლო. დღეს
უნდა გადაწყვეტილიყო , მისცემდა თუ არა ლუკა მოსკოვში
დაბრუნების საშუალებას.
ბოლო ორი თვე მან ხარკოვის გარეუბანში, „ვერშინას“ კუთვნილ

აგარაკზე გაატარა. აქ ყველაფერი იყო ნორმალურად
ცხოვრებისთვის: კომფორტით მოწყობილი და შესაბამისად
აღჭურვილი სახლი, საცურაო აუზი, საბილიარდო;
შინამოსამსახურე ქალი, რომელიც სახლსაც ალაგებდა და
საჭმელსაც უმზადებდა. სახლში მუდამ იმყოფებოდა ორი
მცველი ისინი მხოლოდ სახლს იცავდნენ და არაფრით
ვასილიჩის ბოლო სტუმრობისას მან შეპარვით ჩამოუგდო
სიტყვა რუსეთში დაბრუნებაზე.

– რატომ? – გაუკვირდა ადვოკატს, – თუ აქ ცუდად გრძნობ თავს,
შემიძლია, საცხოვრებელი ადგილი შეგიცვალო.
– არა, – თავი გააქნია რიბკინმა, – აქ ყველაფერია, რაც კი
შეიძლება, რომ ადამიანმა მოისურვოს. უფრო მეტიც –
არასდროს მიცხოვრია ასეთ კომფორტში.
– მაშ, რაშია საქმე?
– შენ თვითონ მითხარი – ვინ ვარ თქვენთვის, სტუმარი თუ

პატიმარი? – ჰკითხა იგორმა.
– შენ თვითონაც კარგად იცი, როგორც მოხვდი აქ. ლუკას ეს რომ

არ გაეკეთებინა, ახლა ცოცხალი არ იქნებოდი, – უპასუხა
– მესმის... ამისთვის მადლობასაც კი გადავუხდი, მაგრამ, მას

შემდეგ რაღაცეები შეიცვალა.
– მალიშევი ცოცხალი აღარ არის, კრილოვი სამსახურიდან

გაათავისუფლეს თქვა იგორმა
– შენ გაგაფრთხილეს, რომ მოსკოვს არ დაჰკავშირებოდი! –
უკმაყოფილოდ თქვა ადვოკატმა .

– არც დავკავშირებივარ, – თავი იმართლა რიბკინმა.
– მაშ, საიდან შეიტყვე კრილოვის სამსახურიდან

გათავისუფლების შესახებ?
– ეს ინფორმაცია გენპროკურატურის საიტზე დევს, – უპასუხა
იგორმა.
– მიზეზი?
– ოფიციალურად ის სამსახურებრივი მოვალეობის

უგულებელყოფისთვის დაითხოვეს. ის ვალდებული იყო,
დაეწყო მოკვლევა დოსიეების დაკარგვის ფაქტზე, მაგრამ ეს არ
გააკეთა – ჩანს, მალიშევმა დაითანხმა მოკვლევის დროებით
შეჩერებაზე. ეს ფაქტი გრომოვის მეგობარმა ჟურნალისტებმა
გამოჩხრიკეს და სკანდალის თავიდან ასაცილებლად
გენპროკურატურა , იძულებული გახდა, კრილოვი
სამსახურიდან გაეთავისუფლებინა.
– და, შენ მიგაჩნია, რომ კრილოვის გათავისუფლება შენს შანსს

ზრდის? – ჰკითხა ვასილიჩმა.
ფულადი ჯილდოც კი დააწესეს მისთვის, ვინც ჩემს შესახებ
ღირებულ ინფორმაციას მიაწვდის!

– კარგად გქონია საქმე, – გაიცინა ვასილიჩმა, – ორი კაპიკის
შოვნის შანსიც გაგიჩნდა!
ვიფიქრებ ამაზე, თავი დაუქნია რიბკინმა.
– მოდი, სერიოზულად მივუდგეთ ამ საკითხს, – განაგრძო
ვასილიჩმა, – იმას თუ ხვდები, რომ გრომოვის დაღუპვის
შესახებ, უამრავ კითხვას დაგისვამენ? შენ ხომ მკვლელობის
ერთადერთი თვითმხილველი ხარ!
– ვიცი და მეც ბევრი ვიფიქრე ამაზე.
– და, რა დასკვნამდე მიხვედი?
– სიმართლეს ვიტყვი. გრომოვი ხომ მალიშევის „ოპერებს“
შემოაკვდათ, – უპასუხა რიბკინმა.

– მერე კი მალიშევის „ოპერები“ სხვა ხალხს „შემოაკვდათ “! –
დაამატა ვასილიჩმა, – მათ შესახებ რას ეტყვი
გენპროკურატურის გამომძიებელს?
– არაფერს... მე არაფერი ვიცი ამის შესახებ. მალიშევი ძალზე

ბუნდოვან საქმეებში იყო გახვეული ვინ გამორიცხავს რომ მისი
„ეფესბესთვის“ მუნდირის ღირსების საკითხია. შენ კი ძალიან
ბევრი იცი ამ საქმის შესახებ. რა თქმა უნდა, შენ შეგიძლია,

„ნეზნაიკას“ პოზიცია დაიჭირო – „არაფერი ვიცი, არაფერი
მინახავს“... პირიქით, დაზარალებულად, მსხვერპლად
გამოიყვანო თავი!.. შეიძლება, ამაში გენპროკურატურაც
დაგეთანხმოს, მაგრამ, „ეფესბე არასდროს შეურიგდება ასეთ
ვითარებას. შენგან სასურველი ჩვენება თუ ვერ მიიღეს, მკაცრად
დაგსჯიან. ბოლომდე მიიყვანენ საქმეს, რომლის დამთავრებაც
ვერ მოასწრო მალიშევმა... მოგკლავენ! – თქვა ბოლოს
– მე მაინც გავრისკავ! – მტკიცედ უპასუხა რიბკინმა.
– ჰო, მაგრამ, ეს მხოლოდ შენ არ გეხება. ვინ მოგვცემს

გარანტიას, რომ შენ არ ალაპარაკდები?!
– არ მენდობით? – მოიღრუბლა იგორი, – მე კარგად ვიცი, რაც

გააკეთეთ ჩემთვის და სიკეთეს, მხოლოდ სიკეთით ვუპასუხებ!
– აქ ძალიან იოლია ამაზე ლაპარაკი, მაგრამ, როგორ მოიქცევი,

როდესაც რომელიმე უდაბურ ადგილას, მკვლელების პირისპირ
აღმოჩნდები?!
რიბკინმა დუმილით უპასუხა.
– კარგი, დავრჩები, მაგრამ, როდემდე? აქ პატიმრად თუ არა,
უკვე შინაურ ცხოველად ვგრძნობ თავს – ზაზუნად ან ზღვის

გოჭად, რომლის ერთადერთი დანიშნულება ჭამა და პატრონის
გართობაა!
– შემიძლია, გასართობი შემოგთავაზო.
7/16/2019 – რას გულისხმობ? – ჰკითხა რიბკინმა . Manvelidze
Mglebi 5 - Gocha
– შენ კარგი იურისტი ხარ. მე კი ბოლო ხანებში მთლიანად

მოვწყდი კომპანიის საქმეებს, – უპასუხა ვასილიჩმა, – ხომ არ
დამეხმარები?
– დიდი სიამოვნებით, მაგრამ, ეს არაფერს შეცვლის. მე მაინც

რუსეთში დაბრუნებაზე ვიფიქრებ და, თუ თქვენ ამის
საშუალებას არ მომცემთ, ჩემით გავაკეთებ ამას!
– რა გინდა, იგორ, რატომ ეძებ თავგადასავლებს? კარგად

დაფიქრდი. შეიძლება, ასეთი შანსი აღარასოდეს მოგეცეს. შენ
გთავაზობენ ახალი ცხოვრების დაწყებას. მიაფურთხე
გენპროკურატურასა და დაბღვერილ, მუდამ უკმაყოფილო
ხელმძღვანელებს, გვამებს, სისხლს , უძილო ღამეებს, იმაზე
ფიქრში გათენებულს, თუ ვინ ჩაიდინა ესა თუ ის დანაშაული,
მოხსენებითი ბარათების უსასრულოდ წერასა და სისხლის
– ჩათვალე, რომ ისინი შენია, მაგრამ, ეს არაფერია იმასთან
შედარებით, რისი მიღწევის საშუალებაც მოგეცემა. სამ-ოთხ

წელიწადში ეს ქოხი აღარ მოგეწონება და სხვაზე, ბევრად
უკეთესზე დაიწყებ ფიქრს და, მხოლოდ ფიქრს კი არა, მისი
შეძენის შესაძლებლობაც გექნება!
7/16/2019 რიბკინი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და
Mglebi შემდეგ
5 - Gocha უპასუხა:
Manvelidze
– დიმიტრი გრომოვი ჩემი მეგობარი იყო და ის მაშინ დაიღუპა,

როდესაც ჩემს დახმარებას ცდილობდა! მე შუა გზაზე ვერ
გავჩერდები. ამ სახლს, მანქანას და მათზე უკეთესს, დიმიტრის
მკვლელის გისოსებში ნახვა მირჩევნია!

– ამას ვეღარ მიაღწევ. მალიშევი დაიღუპა, მკვდრებს კი
რუსეთშიც აღარ ასამართლებენ! – ირონიით შენიშნა ვასილიჩმა.
– ვიცი, მაგრამ თანამდებობებზე რჩებიან მისი ხელმძღვანელები
და მარტო ამაშიც არ არის საქმე. რუსეთს ჰყავს ხელისუფლება,

აქვს სასამართლო. მე ჩემს სიმართლეს დავამტკიცებ. დანარჩენი
კი მათ გადაწყვიტონ!
– ამდენი წელია ვიცნობ ლუკას და ის მაინც მაოცებს, –
ჩაილაპარაკა ვასილიჩმა.
რ ბ ნმ ბ ხ ს რხ ბ რ ს ქმ
გაქრებოდა ყველა პრობლემაც, მაგრამ, ლუკამ ამაზე ფიქრიც კი
აგვიკრძალა. არ ვიცი, რა დაინახა შენში – გამომძიებელში,

რომელიც ორი წლის განმავლობაში ცდილობდა საკანში მის
გამოკეტვას!
– რისთვის მეუბნები ამას? – ჰკითხა რიბკინმა.

7/16/2019 – იმიტომ, რომ რეალურად შეაფასო მოვლენები
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze . ყველაფერს აქვს
საზღვარი და მათ შორის ლუკას მოთმინებასაც!
– მე უკვე გითხარი სათქმელი! – ჯიუტად თქვა რიბკინმა.
ვასილიჩმა ხელები თეატრალურად აღმართა ზემოთ და

პათეტიკურად წარმოთქვა:
– ღმერთი ჭეშმარიტად სწყალობს სულელებს, წინააღმდეგ

შემთხვევაში ასე არ გაამრავლებდა !... კარგი, დაველაპარაკები
ლუკას. მან ჩამოგიყვანა მოსკოვიდან და მანვე გადაწყვიტოს
შენი ბედი. ოღონდ, არ გაგიკვირდეს, რომ ხვალ ჩემს მაგივრად
აქ სხვა ადამიანი მოვიდეს – ის, რომელიც ჩვენთვის
უმტკივნეულოდ მოაგვარებს ამ პრობლემას!..
მანქანის ძრავას გუგუნმა რიბკინი ფიქრს მოსწყვიტა. ის

სწრაფად მიუახლოვდა ფანჯარას და ეზოს გადახედა. აუზის
რ მ ნქ ნ რ მ ნ ს ჩ
ფანჯარას, ოთახიდან გავიდა და სწრაფად დაეშვა პირველ
სართულზე.
ლუკამ მცველები ოთახიდან დაითხოვა და იგორს ანიშნა,
დაჯექიო.
– ვასილიჩმა შენი დანაბარები გადმომცა. ისევ არ შეგიცვლია
7/16/2019 აზრი? – განაგრძო ლუკამ, როგორც კი რიბკინი
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze სავარძელზე
დაჯდა.
– არა!
– ესე იგი, მოსკოვში დაბრუნება გადაწყვიტე... იმას თუ ხვდები,

რომ იქ სრულიად მარტო იქნები?
– ვხვდები.
– კარგი, წადი... – უპასუხა ლუკამ.
– წავიდე?! – იგორი მართლაც არ ელოდა ასეთ პასუხს. ეგონა,

ლუკა იმის მტკიცებას დაუწყებდა, რომ ის მარტო თავის გატანას
ვერ შეძლებდა, – შენ ამბობ, რომ, შემიძლია, გავიდე ამ
სახლიდან, პირდაპირ მოსკოვში გავემგზავრო და ამაში არავინ
შემიშლის ხელს?!
შეგიძლია მშვიდად უპასუხა ლუკამ მაგრამ ასე
პასუხად ლუკა ვასილიჩს მიუბრუნდა და რაღაც ანიშნა. მან
იგორის წინ, მაგიდაზე, ჩანთა დადო. იგორმა ჩანთა გახსნა.

მასში დიმიტრი გრომოვის ნოუთბუქი აღმოჩნდა.
– ეს რას ნიშნავს? – იგორმა გაოცებული მზერა მიაპყრო ლუკას.

– წაიღე... ეს ნოუთბუქი შენს მეგობარს სიცოცხლის ფასად
7/16/2019 დაუჯდა, – უპასუხა ლუკამ. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– რა ფასი აქვს ამ ნოუთბუქს? ეს მხოლოდ მოწყობილობაა,

რომლიდანაც ნებისმიერი თინეიჯერი შეძლებდა იმ დოსიეების
გადმოწერას, – ჩაილაპარაკა იგორმა.
– იმ დღის შემდეგ ეს ნოუთბუქი არავის ჩაურთავს, – უპასუხა

ლუკამ.
რიბკინმა ეჭვით გახედა. მას არ სჯეროდა, რომ ლუკას არ

აინტერესებდა იმ კრიმინალური ავტორიტეტების ვინაობა,
რომლებიც რუს სამართალდამცველებთან თანამშრომლობდნენ.
– არ გჯერა? – ჰკითხა ლუკამ.
– არა! – თავი გაიქნია რიბკინმა.
– მე ეს შეგნებულად გავაკეთე. ვიცოდი, ადრე თუ გვიან მაინც

დადგებოდა ეს დღე კარგ სპეციალისტს არ გაუჭირდება იმის
– არ ჩამიხედავს, – უპასუხა ლუკამ.
– კი მაგრამ... – წამოიწყო იგორმა, მაგრამ ლუკამ არ

დაამთავრებინა:
– ეს შენ არ გეხება და, რომც აგიხსნა, ვერაფერს გაიგებ. წასვლა

თუ გინდა, ხელს არავინ შეგიშლის. ეს ნოუთბუქიც შენს
7/16/2019 განკარგულებაშია. წაიღე და, Mglebi
თუ 5შეძლებ , დაამტკიცე შენი
- Gocha Manvelidze
უდანაშაულობა.
იგორი საკმაოდ დიდხანს ფიქრობდა. მერე თავი ასწია, ლუკას

მზერა გაუსწორა და ჰკითხა:
– ვასილიჩმა მითხრა, რომ ჩემს საკითხს უფრო მარტივად

მოაგვარებდით, მაგრამ, შენ ყველას აუკრძალე ჩემი ხელის
ხლება. რატომ მოიქეცი ასე, რით დავიმსახურე შენი
კეთილგანწყობა? თავის დროზე საშუალება რომ მომცემოდა,
უყოყმანოდ გაგისტუმრებდი გისოსებს მიღმა!
– საკუთარ თავს ნუ მიაწერ ამას. უბრალოდ, პატივს ვცემ
ადამიანს, რომელიც თავის საქმეს აკეთებს. შენ გამომძიებელი
ხარ და შენს საქმეს აკეთებდი, მე კი პრისტუპნიკი ვარ და ჩემს
საქმეს ვაკეთებდი. ამაში თანასწორნი ვიყავით. მალიშევი და
კლიმი კი წესებს არღვევდნენ. პირველი „ეფესბეშინიკი“ იყო და
ლუკამ მაგიდაზე ასდოლარიანების შეკვრა დააგდო და დაამატა
– ესეც აიღე, მოსკოვში დასაბრუნებლად გამოგადგება!

***
გუსმანი მანქანიდან გადმოვიდა და გაოცებული შედგა. შენობის

შესასვლელთან ნაცნობი მანქანა იდგა. იქვე ტრიალებდნენ
7/16/2019
მცველები, რომლებსაც ასევე Mglebi
ნაცნობი სახეები ჰქონდათ. ყველა
გაუგებრობა რომ გამოერიცხა, გუსმანმა ერთ-ერთი მცველი
თავისთან მიიხმო და შენობასთან მყოფი ადამიანების ვინაობის
გარკვევა უბრძანა. მცველმა ორიოდ წუთში შეასრულა
განკარგულება და მოახსენა: ყველაფერი რიგზეა. ისინი კაცუბას
პირადი მცველები არიანო.
– რას მიჩალიჩებს ნაბიჭვარი ზიბკო? – ავად ჩაილაპარაკა

გუსმანმა და შენობაში შევიდა.
ზიბკო და კაცუბა მაგიდასთან ისხდნენ. ოთახში გუსმანის

შესვლისას, ზიბკო, რომელსაც მასპინძლად მიაჩნდა თავი,
ფეხზე წამოდგა და მიესალმა.
– გამარჯობა, – ცალყბად დაუბრუნა გუსმანმა და კაცუბას
მიაპყრო მზერა, – ამას აქ რა უნდა?

ს რ მ მ წ პ ს ხ ზ ბ მ
გუსმანს აღარაფერი უთქვამს. მაგიდას მიუჯდა და მასპინძელს
მოლოდინით აღსავსე მზერა მიაპყრო.

– ასე ჯობია... ახლა ყველაფერი მშვიდად გავარკვიოთ, ისე,
როგორც ზრდასრულ, გონიერ ადამიანებს შეჰფერით, – ზიბკო
მაგიდას მიუჯდა და ლაპარაკი განაგრძო, – ეს შეხვედრა
:
7/16/2019
მხოლოდ ერთ რამეს ისახავს Mglebi
მიზნად თქვენ
5 - Gocha
შორის ყველაფერი
Manvelidze
უნდა გაირკვეს და დაპირისპირებაც უნდა შეწყდეს. პირდაპირ
გეტყვით: ვიდრე არ შევთანხმდებით, ამ ოთახიდან ვერავინ
გავა!
– ,– ,–
ეს მე არ მეხება ხანმოკლე პაუზის შემდეგ თქვა კაცუბამ არ
ვიცი, რას ფიქრობს სტეფანე. პირადად მე კი არაფერი
გამიკეთებია მისი საწინააღმდეგო!
– შენ რას იტყვი? – გუსმანს გახედა ზიბკომ.
– იმავეს, – უპასუხა მან.
– იმავეს!.. – უკმაყოფილოდ ჩაილაპარაკა კაცუბამ, – თუ ასე

ფიქრობდი, რისთვის მომიგზავნე მკვლელები?!
– რისთვის მიეხირე იმ ტბაზე? – ავად დაუბრუნა გუსმანმა.
– არ ვიცოდი, რომ შენთვის ეს მკვლელობის მიზეზი
– ჯერ ის ამიხსენი, როგორ მოხვდი იმ ტბაზე? – ჰკითხა

.
გუსმანმა
– გეგეშიძემ მთხოვა შენთან შეხვედრა!
– და შენც არაფერში შეგპარვია ეჭვი?

– რაში უნდა შემპარვოდა ეჭვი? – მხრები აიჩეჩა კაცუბამ, – მე
7/16/2019 ადრეც შეგხვედრივარ მისი თხოვნით . Manvelidze
Mglebi 5 - Gocha
– ტელეფონით მაინც დამკავშირებოდი. მაშინ ეს ყველაფერი

აღარ მოხდებოდა.
– იცი, როდის არ მოხდებოდა ეს ყველაფერი?! გეგეშიძისთვის

მიცემული პირობა რომ შეგესრულებინა. მე თავიდანვე
გაგაფრთხილე, რომ არ დაჰპირებოდი ისეთ რამეს, რასაც ვერ ან
არ შეასრულებდი ! – უპასუხა კაცუბამ, – შენ და მხოლოდ შენ
ხარ ყველაფერში დამნაშავე და, მინდა იცოდე, რომ ჩუმად
ყოფნას არ ვაპირებ!.. შენი ხალხი ჩემს მოკვლას ცდილობდა და
ამისთვის პასუხს გაგებინებ!
– ჩემს ხალხს შენი მოკვლა რომ სდომოდა, ახლა საიქიოში

იქნებოდი. ისინი დროზე მიხვდნენ, ვისთანაც ჰქონდათ საქმე
და შენს საავადმყოფოში მიყვანას ცდილობდნენ. მაშინ დაესხათ
ს შ ძ !
პირიქით მგონია – შენი ხალხი საიმედო ადგილს ეძებდა, ისეთ

, !
ადგილს სადაც ადვილად შეძლებდა ჩემი გვამის გადამალვას
– ამით ასრულებ გეგეშიძის დავალებას?! – ბრაზით ჰკითხა
– რას გულისხმობ?! – ჰკითხა კაცუბამ.

7/16/2019 – შენ ხომ ერთგული ძაღლივით
Mglebiემსახურები მის ბანდას! ახლაც
მან აგაგდო: ბოლომდე მიაწექი გუსმანს, რომ სამუდამოდ

გავიდეს საქმიდანო! ტყუილად ცდილობთ. თქვენ მე კარგად არ
მიცნობთ. ყველას გაგწვდებით და მთელ თქვენს სასტავს
საფლავში ჩაგაწვენთ!
– სულელი ხარ! – დამცინავად მიუგდო კაცუბამ.
– შენი დედაც, ნაბიჭვარო! – შეიგინა გუსმანმა და ფეხზე

წამოიჭრა.
კაცუბა თადარიგიანად გახტა უკან და კარის სიახლოვეს შედგა.
– მშვიდად, მშვიდად... – ზიბკო მხრებში ჩაფრინდა გუსმანს,

სკამზე დააბრუნა და ლაპარაკი განაგრძო, – უკეთესი იქნება თუ
ყველა დავწყნარდებით და ერთმანეთს ემოციების გარეშე

მოვუსმენთ.
საშუალება მომეცა. ახლა უკვე ყველაფერი ნათელია ჩემთვის.

,
ვიცი რა დამოკიდებულებაც გაქვთ ერთმანეთის მიმართ და
რაზე მომიწევს თქვენი დათანხმება... – ზიბკომ პაუზა გააკეთა
და შემდეგ დაამატა – მგონი ხვდებით, რომ პირადად მე არ ვარ
ამ საუბრის ინიციატორი!
– ,– .
ვხვდები ყრუ ხმით ჩაილაპარაკა გუსმანმა
– იმასაც ხომ ხვდებით, რომ გადაწყვეტილება უკვე მიღებულია
და მე მხოლოდ მის შესახებ უნდა გაცნობოთ?
კაცუბამ და გუსმანმა უხმოდ დაუქნიეს თავი.
– გადაწყვეტილება კი ასეთია... – განაგრძო ზიბკომ, – სტეფანე,

შენ თანამდებობიდან წასვლა მოგიწევს! ყველასთვის უკეთესი
იქნება, თუ მშვიდად, საკუთარი განცხადების საფუძველზე
გადადგები. მიზეზი თავად მოიფიქრე: ჯანმრთელობის
მდგომარეობა, დაღლილობა, სამეცნიერო სამუშაო... – მოკლედ,
არჩევანი შენთვის მომინდვია!
– თავდაცვის საშუალებასაც არ მიტოვებთ?! – ბრაზით იკითხა

– სასამართლოში ხომ არ აპირებ ჩივილს? – უკმაყოფილოდ

ხ ზ ბ მ
– დავივიწყო და გულხელდაკრეფილი დაველოდო, როდის

?! – .
მომიღებს ბოლოს იფეთქა გუსმანმა
– გეგეშიძე არ შეგეხება – ამის გარანტიას გაძლევ! – უპასუხა
ზიბკომ.
– და, შენ გჯერა, რომ გეგეშიძეს შენთვის მოცემული პირობა

შეაჩერებს?!
– ეს მისი ბოლო გამოხდომა იქნება. ამის შემდეგ მას ვეღარაფერი

უშველის! – თქვა ზიბკომ.
– დიდი შეღავათია, – მწარედ გაეცინა გუსმანს, – მე თუ მომკლა,

თქვენ გეგეშიძეს დასჯით, მაგრამ, ამით რა შეიცვლება
ჩემთვის?!
– ნუ ღელავ, გეგეშიძე ამ ზღვარს არ დაარვევს. ამით ძალიან

ბევრს, პრაქტიკულად , ყველაფერს დაკარგავს... იგივე პირობა
ეხება სერგეისაც, – კაცუბას გახედა ზიბკომ, – მე გარანტია უნდა
მქონდეს, რომ მას არაფერი დაუშავდება!.. შევთანხმდით?
– შევთანხმდით... როდის უნდა გავაკეთო განცხადება

თანამდებობიდან გადადგომის შესახებ?
– ეს საჩქარო არ არის. ორი კვირა გეყოფა შენი საქმეების
– რაა?! – თვალები გაუფართოვდა კაცუბას, – ჩემგან რაღა

?! .
გინდათ აქეთ ვარ დაზარალებული თქვენს საქმეებს
ვაგვარებდი, ჩემსას ხომ არა და ამის გამო კინაღამ მომკლეს!
– ვერ დარჩები, – შეუვალი სახით გაიმეორა ზიბკომ, – შენ

წლების განმავლობაში ასრულებდი გეგეშიძის დავალებებს,
, „ “.
აწვდიდი ინფორმაციას ლობირებდი ვერშინას ყველაზე
7/16/2019 მსუბუქი შეფასებით, ეს სრულიად
Mglebi 5 - შეუფერებელი
Gocha Manvelidze საქმიანობაა
შინაგან საქმეთა სამინისტროს კურატორისთვის. უბრალოდ რომ
ვთქვა, შენ ნდობას არ იმსახურებ!
– საერთოდ მაძევებთ? – ყრუდ იკითხა კაცუბამ.
– არა... სხვა თანამდებობაზე გადახვალ... შესაძლოა, სოფლის

მეურნეობის სამინისტროში ან განათლებაში. მოკლედ რომ
ვთქვა, ისეთ თანამდებობას შეგირჩევთ, რომელზე ყოფნითაც
გეგეშიძესა და „ვერშინას“ ვეღარაფრით დაეხმარები, ანუ,
ბიზნესიდან და სამართალდამცავი სისტემიდან შორს იქნები. ეს
ყველაფერია, რისი შემოთავაზებაც შემიძლია. რა თქმა უნდა, შენ
შეგიძლია, აჯანყდე და ხმაური ატეხო, მაგრამ, არ გირჩევ,
სერგეი!
კაცუბამ დუმილით უპასუხა.
ჩურჩულებენ: გუსმანმა მკვლელები მიუგზავნა კაცუბას. მან კი,

,
თავის მხრივ შური იძია და მისი პირადი დაცვის წევრები
ამოხოცაო!.. ფანტაზიორების მიერ შექმნილ ვერსიებზე ხომ
საერთოდ არ ღირს ლაპარაკი. ეს ჭორები სასწრაფოდ უნდა
შევაჩეროთ: თქვენ თავად უნდა დაუმტკიცოთ ყველას, რომ
თქვენ შორის კონფლიქტი არ მომხდარა და ძველებურად ახლო
ურთიერთობა გაკავშირებთ.
– კი მაგრამ, როგორ? – ერთმანეთს გადახედეს გუსმანმა და

– დღეს საღამოს ახალდაფუძნებული ტელევიზია „ალფა ტვ“

პრეზენტაციას მართავს. პრეზენტაციაზე მიწვეულები არიან
ხელისუფლებისა და მედიის წარმომადგენლები . ბუნებრივია,
ღონისძიებას დაესწრებიან ჟურნალისტებიც. თქვენ ერთად
მოხვალთ პრეზენტაციაზე, ისაუბრებთ, დალევთ შამპანურს,
ჟურნალისტებს თქვენთან გასაუბრების საშუალებას მისცემთ და
მათ ყოველ კითხვას შესაბამის პასუხებს გასცემთ... ეს კი თქვენი
მოსაწვევი ბარათებია, – დაასრულა ზიბკომ და მაგიდაზე ორი
კონვერტი დადო.
***
სთავაზობდნენ. კუთხეში მოწყობილ სცენაზე ანსამბლი იჯდა,

რომელიც მსუბუქი ჯაზით ართობდა საზოგადოებას.
სასიამოვნო გარემოს ოდნავ არღვევდა ათამდე ჟურნალისტი და
ოპერატორი, რომლებიც დარბაზში სწრაფად მოძრაობდნენ,
ინტერვიუებს იღებდნენ.
კაცუბა და გუსმანი, შეთანხმებისამებრ ერთად მივიდნენ
7/16/2019
პრეზენტაციაზე. ისინი დარბაზში გამოჩენისთანავე აღმოჩნდნენ
ჟურნალისტების გარემოცვაში.
– კარგი, კარგი, თქვენთვისაც მოვიცლი, მაგრამ, მოცდა

მოგიწევთ. ჯერჯერობით სერგეით შეიქციეთ თავი... – გუსმანმა
ჩვეული ღიმილი მოირგო სახეზე, იქვე მდგარ ოფიციანტის
სინიდან შამპანურით სავსე ბოკალი აიღო და მიღების
ორგანიზატორებს მიაშურა.
ჟურნალისტები მაშინვე გარს შემოეხვივნენ კაცუბას და

კითხვები დააყარეს.
– ყველას ერთად ვერ გიპასუხებთ, რიგრიგობით დამისვით

კითხვები, – უთხრა მათ კაცუბამ.
– არსებობს ინფორმაცია თქვენი და სტეფანე გუსმანის

დაპირისპირების შესახებ. რას იტყვით ამის შესახებ? – ჰკითხა
– ესე იგი არ ადასტურებთ თქვენ შორის რაიმე სახის

უთანხმოების არსებობას? – განაგრძო ჟურნალისტმა .
– რა თქმა უნდა, არა, – მშვიდად უპასუხა კაცუბამ, – სადმე

გინახავთ, რომ ორი დაპირისპირებული ადამიანი ერთად
მისულიყო მიღებაზე?
– პრეზენტაციაზე ერთად გამოჩენით უფრო გააძლიერეთ ჩვენი
7/16/2019 ეჭვი! – შენიშნა ჟურნალისტმაMglebi
. 5 - Gocha Manvelidze
– მე მგონია, მკითხველებს ფაქტები უფრო აინტერესებთ, ვიდრე

თქვენი ეჭვები, – კაცუბა მეორე ჟურნალისტს მიუბრუნდა, –
გისმენთ.
– თქვენ ასევე უარყოფთ თქვენზე მომხდარ თავდასხმასა და
დაჭრას? – ჰკითხა მან.
– რა სისულელეა! – აღშფოთდა კაცუბა, – მე არავისზე მაღლა არ

ვაყენებ თავს, მაგრამ, შეგახსენებთ, რომ საკმაოდ მაღალი
თანამდებობის პირი ვარ და, რიგითი მოქალაქისგან
განსხვავებით, ვსარგებლობ პირადი დაცვით. გარდა ამისა,
შეგახსენებთ, რომ სახელმწიფოში ვცხოვრობთ და არა ტომში
და, თავდასხმისას რომ დავჭრილიყავი, ამას თქვენგან კი არა,

შინაგან საქმეთა პრესცენტრის განცხადებიდან შეიტყობდა ჩვენი
– ამის შესახებ შეგიძლიათ ბატონ გუსმანს ჰკითხოთ, –

პირდაპირ პასუხს გაერიდა კაცუბა.
– მაგრამ, თქვენ შინაგან საქმეთა სამინისტროს საქმიანობას

კურირებთ. გამორიცხულია, რომ ზუსტი ინფორმაცია არ
გაგაჩნდეთ ამ ფაქტის შესახებ! – არ მოეშვა ჟურნალისტი .
– თქვენ სწორად შენიშნეთ, მე შინაგან საქმეთა სამინისტროს
7/16/2019 კურატორი ვარ და არა პრესცენტრის წარმომადგენელი
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze !
– ამით იმის თქმა გინდათ, რომ გუსმანის მცველები დაიღუპნენ,

მაგრამ, ამ ფაქტის შესახებ არ გსურთ საუბარი? – ჩაეძია
ჟურნალისტი.
– არა, მე იმის თქმა მინდა, ასეთი ფაქტი რომ მომხდარიყო,
შესაბამის განცხადებას შინაგან საქმეთა სამინისტროს
პრესცენტრი გააკეთებდა. და თუ განცხადება არ გაკეთებულა,
გამოდის, რომ ასეთი შემთხვევაც არ მომხდარა! – თქვა კაცუბამ

და ჟურნალისტს ზურგი შეაქცია.
– ქართველ კრიმინალურ ავტორიტეტზე , გეგეშიძეზე რას

გვეტყვით? – დაადევნა ჟურნალისტმა .
– ვისზე?! – მძიმედ მიუბრუნდა კაცუბა.
– თავისთავად.
კაცუბას პასუხმა ჟურნალისტების საერთო ღიმილი გამოიწვია.

– დროდადრო მეჩვენება, რომ ჩვენ სხვადასხვა ქვეყანაში
ვცხოვრობთ, – ირონიით ჩაილაპარაკა ერთ-ერთმა
ჟურნალისტმა, – არავისთვის არ არის დაფარული, რომ გეგეშიძე
ცოცხალია, უფრო მეტიც. ის აქტიურად იყო ჩართული
7/16/2019 „ნორდსტრიმის “ აქციების გასხვისების პროცესში.
– იქნებ, ისიც მითხრათ, საიდან გაქვთ ასეთი ინფორმაცია? –

ჰკითხა კაცუბამ.
– მე არ ვარ ვალდებული, გავამჟღავნო ჩემი ინფორმაციის წყარო,

მაგრამ, დახურულ სასამართლო პროცესზე სიამოვნებით
დაგისახელებთ მას! – ხმა გაიმკაცრა ჟურნალისტმა .
– თქვენგან განსხვავებით, მე არ ვარ შეზღუდული და

სასამართლოს გარეშე დაგისახელებთ ჩემი ინფორმაციის
წყაროს, – სწრაფად თქვა კაცუბამ, – შინაგან საქმეთა
სამინისტროს არქივში დაცულია გეგეშიძის დოსიე და მასში
შავით თეთრზე წერია, რომ ის რამდენიმე წლის წინ დაიღუპა.
სხვათა შორის, იმავე მოსაზრებებით რუსეთის

პროკურატურამაც მოგვაბეზრა თავი. რუსი
– ძალიან მარტივად წარმოგიდგენიათ პასუხისთვის თავის

არიდება. დღეს მართლაც ახერხებთ ამას, მაგრამ, ამ საკითხზე
ჩვენ უკვე ვაწარმოებთ ჟურნალისტურ გამოძიებას. როგორ
მოიქცევით მაშინ, როდესაც კონკრეტული ფაქტებით
დაგიწყებთ საუბარს?! მაშინაც შინაგან საქმეთა სამინისტროს
არქივში დაცულ ყალბ დოსიეზე მიმითითებთ?! – ირონიით
თქვა ჟურნალისტმა .
– გამოიძიეთ... იქნებ, მაშინ მაინც დარწმუნდეთ თქვენი
მოსაზრების აბსურდულობაში, – უპასუხა კაცუბამ, მერე კი
ზურგი შეაქცია ჟურნალისტებს და გუსმანს მიაშურა, რომელიც
დარბაზის საპირისპირო მხარეს იმყოფებოდა.
– გამოგწურეს? – მიახლოებისთანავე ჰკითხა მან.
– ლიმონივით, – უხალისოდ უპასუხა კაცუბამ, – აბეზარი და

თავხედი პუბლიკაა. ყველაფერზე წავლენ, ოღონდ რაიმე
სკანდალური გამოჩხრიკონ და, თუ ვერ გამოჩხრიკეს –
შეთხზავენ.
– ცოტაც მოითმინე და... – გუსმანმა სიტყვის დასრულება ვერ

მოასწრო. სწორედ ამ დროს გვერდით მიმავალმა ქალმა
შემთხვევით გაჰკრა ხელი.
– ვინაა? ადრე არასოდეს მინახავს? – გუსმანმა მზერა გააყოლა

ქალს.
– წარმოდგენა არ მაქვს, – მხრები აიჩეჩა კაცუბამ, – ალბათ,

აქაური თანამშრომელია.
ათიოდ წუთში გუსმანს განაკაწრი უჩვეულოდ აეწვა. ამასთან

ერთად, შუბლზე ოფლის მსხვილმა წვეთებმა გამოჟონა.
7/16/2019
გაუხშირდა სუნთქვაც. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– ცუდად ხომ არ ხარ? – კაცუბამ ყურადღებით შეათვალიერა

თანამოსაუბრე.
– საშინლად ცხელა, – ყრუდ ჩაილაპარაკა გუსმანმა და შუბლზე

მომდგარი ოფლი ცხვირსახოცით შეიმშრალა.
– რამე ცივი დალიე, – შესთავაზა კაცუბამ.
– არა... არ მინდა... ჰაერზე გავალ, – თქვა გუსმანმა და

გასასვლელისკენ წავიდა. რამდენიმე ნაბიჯის შემდეგ გუსმანი
შედგა და მარჯვენა ხელი მკერდზე მიიჭირა. შემდეგ
მოულოდნელად შებარბაცდა და წონასწორობის
შესანარჩუნებლად გვერდით მდგომ ქალს ჩააფრინდა მხარში.
– რა გემართებათ? – დაბნეული სახით ჰკითხა ქალმა.
შინაგან საქმეთა მინისტრმა ყურადღებით წაიკითხა

სამედიცინო ექსპერტის დასკვნა და ზიბკოს მიუბრუნდა,
რომელიც მოთმინებით ელოდა.
– და, რა გინდათ, ამით მითხრათ?
– თქვენ გუსმანის გარდაცვალების ზუსტი მიზეზი

გაინტერესებდათ, – უპასუხა ზიბკომ.

გაინტერესებდათ უპასუხა ზიბკომ
7/16/2019 Mglebi
– აქ წერია, რომ ის ინფარქტით 5 - Gocha Manvelidze.
გარდაიცვალა
– სამწუხაროდ, არავინ ვართ ამისგან დაზღვეული. ბოლო დრო

ძალიან დაძაბული გამოდგა მისთვის, – ამოიოხრა ზიბკომ, –
ვეღარ გაუძლო.
– მე ერთ ადამიანს შეგახსენებ, რომელმაც ასევე „ვეღარ

გაუძლო”! – მკაცრად თქვა შინაგან საქმეთა მინისტრმა.
– ვის გულისხმობთ?
– ტურჩენკოს ...
– ხარკოვის ოლქის მილიციის ხელმძღვანელს?
– სწორედ მას... ამ ორის სიკვდილი გაჭრილი ვაშლივით ჰგავს

ერთმანეთს. თავის დროზე ტურჩენკოც დაუპირისპირდა ჩვენს
მაგრამ, მან პროკურატურამდე ვერ მიაღწია – გზაში

გარდაიცვალა. ამასთან, უკვალოდ გაქრა ხსენებული მასალებიც.
მოგვიანებით ჩატარებულმა ექსპერტიზამ კი სიკვდილის
მიზეზად ინფარქტი დაასახელა!
– თქვენ ფიქრობთ, რომ...

– კი არ ვფიქრობ, დარწმუნებული ვარ, რომ ეს მკვლელობა იყო
7/16/2019
და ის გეგეშიძის მიერ იყო ორგანიზებული ! – თქვა შინაგან
საქმეთა მინისტრმა.
– არა მგონია, რომ გეგეშიძეს ასეთი ტიპის პრეპარატებზე
მიუწვდებოდეს ხელი, – ჩაილაპარაკა ზიბკომ.

– მე კი მგონია, რომ ამ სამყაროში არაფერი არსებობს, რაზეც მას
ხელი არ მიუწვდება! – ბრაზით შენიშნა შინაგან საქმეთა
მინისტრმა.
– მაგრამ, საქმე მხოლოდ პრეპარატის მოპოვება არ არის,

საჭიროა მისი ორგანიზმში მოხვედრაც. არა მგონია, რომ
გუსმანს გეგეშიძისთვის მიახლოებისა და ინიექციის გაკეთების
შესაძლებლობა მიეცა, – უპასუხა ზიბკომ, – თანაც, ის მიღებაზე
იმყოფებოდა!
სწ რ ს რ მ ბ ს რ ბს რ მ მ ბ
უშიშროების ფედერალურ სამსახურთან დააპირისპირა. მაგრამ,

ასეთი დემონსტრაციული მკვლელობა გეგეშიძის სტილია. ეს
უბრალოდ მკვლელობა არ არის, ესაა გაფრთხილება!.. მე კარგად
ვიცნობ მის დოსიეს. თბილისში მან საიქიოში გაისტუმრა მოწმე,
რომელსაც მის წინააღმდეგ უნდა მიეცა ჩვენება. იმ ადამიანს
სასამართლოს წინ დემონსტრაციულად დაახალეს ტყვია! ახლა
გაიხსენე „ეფესბეს” პოლკოვნიკის , რიჟკოვის მკვლელობა,
7/16/2019
რომელშიც რუსული მხარე გეგეშიძეს ადანაშაულებს. რიჟკოვი
ასევე დემონსტრაციულად , რუსეთის პროკურატურის წინ

მოკლეს. გესმის, რაზეა საუბარი?! რიჟკოვს მოსკოვის ცენტრში,
, .
ასობით თვითმხილველის თვალწინ კეფაში დაახალეს ტყვია
შენ კი მიმტკიცებ, რომ გეგეშიძე ტელევიზიის პრეზენტაციაზე
ვერ მოახერხებდა ამას!
– მაგრამ, ის იქ არ ყოფილა!
– კაცუბაზე რა აზრისა ხარ, ის ხომ გეგეშიძის ყურმოჭრილი

მონაა?! დარწმუნებული ვარ, უარს ვერ შებედავდა. თანაც, მას
მართლაც ექნებოდა სასმელში რაიმე პრეპარატის შერევის
საშუალება, – ივარაუდა შინაგან საქმეთა მინისტრმა.
– გამორიცხულია, – თავი გაიქნია ზიბკომ, – თავად გეგეშიძე არ

მოინდომებდა კაცუბას ასეთ საქმეში გამოყენებას – ის ხომ საშიშ
– კარგი... ვთქვათ, კაცუბას არაფერი აკავშირებს

მკვლელობასთან , მაგრამ, ამით არაფერი იცვლება. უბრალოდ,
იქ იყო პიროვნება, რომლის შესახებაც ჩვენ არაფერი ვიცით.
– თავად კაცუბა რას ამბობს მომხდარის შესახებ? – ჰკითხა

ზიბკომ.
– არაფერს, – უპასუხა შინაგან საქმეთა მინისტრმა, – რაიმე
განსაკუთრებული ან უჩვეულო არაფერი შეუმჩნევია. მისი
თქმით, გუსმანი მოულოდნელად გახდა ცუდად და
დარბაზიდან გასვლა მოინდომა. ამ დროს წაიქცა და
გარდაიცვალა.
– რა გადაწყვიტეთ ? გეგეშიძის წინააღმდეგ სისხლის სამართლის

საქმეს აღძრავთ?
შინაგან საქმეთა მინისტრი წამით ჩაფიქრდა და შემდეგ
უპასუხა:
– ამ მასალებით საქმის აღძვრა შეუძლებელია და ეს არც შედის
ჩვენს ინტერესებში. ასეთ შემთხვევაში, იმის აღიარება
მოგვიწევს, რომ კიევი მართლაც მფარველობდა გეგეშიძეს.
მაგრამ, ამ საქმის ასე დატოვებაც არ შეიძლება. ეს არნახული

თავხედობაა. გეგეშიძემ ნათლად გვაგრძნობინა, რომ ის
– გეგეშიძეს მხოლოდ მისივე მეთოდებით თუ შევაჩერებთ! –

მზერა გაისწორა შინაგან საქმეთა მინისტრმა, – ამას პირადად
შევათანხმებ ზემოთ!
– მე კი მგონია, რომ არ ღირს ამის გაკეთება. შეიძლება,

უცნაურად მოგეჩვენოთ, რასაც ახლა გეტყვით, მაგრამ, ეს
მართლაც ასეა... – ზიბკომ პაუზა გააკეთა და შემდეგ დაამატა –
გეგეშიძემ კიდევ ერთხელ გაგვიწია სამსახური!

გეგეშიძემ კიდევ ერთხელ გაგვიწია სამსახური!
– რაა?! – გაოცებული მზერა მიაპყრო, შინაგან საქმეთა
მინისტრმა, – გუსმანის მკვლელობა ჩვენთვის გაწეულ
სამსახურად მიგაჩნია?!
– რა თქმა უნდა... ეს ყველასთვის მომგებიანი იყო. გუსმანი

ნებისმიერ შემთხვევაში უნდა გასულიყო საქმიდან .
ჟურნალისტები ისედაც ცდილობენ მისი და კაცუბას
დაპირისპირების მიზეზების გარკვევას. ასეთ ვითარებაში,
გუსმანის თანამდებობიდან გადადგომა თავისთავად
გააძლიერებდა არასასურველ მითქმა-მოთქმას. თანაც, ჩვენ არ
ვიცით, რას მოიმოქმედებდა გუსმანი ერთი, სამი ან ექვსი თვის
შემდეგ. მე კარგად ვიცნობდი მას და ვიცი, რომ ის
შურისმაძიებელი ადამიანი იყო. მისი ამჟამინდელი მოდრეკა
მხოლოდ დროებითი უკანდახევა იყო დარწმუნებული ვარ ის
იძულებული გავხდებოდით, შეგვეჩერებინა სტეფანე... რა

მივიღეთ ახლა? – გუსმანი ყველას თვალწინ გარდაიცვალა.
ექსპერტიზა უჩვენებს, რომ ამის მიზეზი იყო ინფარქტი. მისი
ასაკის ადამიანისთვის ეს სრულიად ჩვეულებრივი მოვლენაა.
ჩვენ აღარ მოგვიწევს მისი თანამდებობიდან გადაყენება, ამით
კი თავიდან ავიცილებთ არასასურველ მითქმა-მოთქმას და
აბეზარი ჟურნალისტების მიერ ამ ჭუჭყიანი თეთრეულის
ქექვას. თანაც გუსმანის დაღუპვას ვეღარავინ დაუკავშირებს
გეგეშიძესა და „ნორდსტრიმის “ საქმეს.
– საინტერესო მოსაზრებაა, – ჩაფიქრდა შინაგან საქმეთა
მინისტრი, – მაგრამ, საქმე მხოლოდ გუსმანსა და

„ნორდსტრიმის “ ისტორიას არ ეხება. უბრალოდ, გეგეშიძე არ
შეჩერდება. მომავალში ჩვენ მაინც მოგვიწევს მისი საკითხის
მოგვარება.
– შეჩერდება! – უყოყმანოდ უპასუხა ზიბკომ.
– რატომ ხარ ასე დარწმუნებული ?
– მე პირადად შევხვდი მას და დარწმუნებული ვარ, რომ ის

გონიერი და საღად მოაზროვნე ადამიანია. მისი დოსიეს
შესწავლით კი ერთი დასკვნა გამოვიტანე: გეგეშიძეს მხოლოდ
საძმო” – კრიმინალური დაჯგუფება, რომელმაც თქვენც

მრავალჯერ გაგიჩინათ თავსატეხი. გეგეშიძე შესანიშნავად
ხვდება, იმავეს თუ განაგრძობს, თავისთავად დადგება მისი
ლიკვიდაციის საკითხი. ის არ წავა ამაზე, რადგანაც, მასთან
ერთად განადგურდება „ვერშინაც”, ის კი განსაკუთრებით
უფრთხილდება ამ კომპანიას.
– ესე იგი, შენ მირჩევ, რომ ყველაფერი დავივიწყოთ და გეგეშიძე
7/16/2019 დაუსჯელი დავტოვოთ? – ჰკითხა
Mglebi 5 -შინაგან საქმეთა მინისტრმა.
Gocha Manvelidze
– დიახ... – თავი დაუქნია ზიბკომ, – დაივიწყეთ ყველაფერი და

დარწმუნებული ბრძანდებოდეთ, რომ თუ ვინმემ არ აიძულა, ის
აღარასოდეს შეგახსენებთ თავს!.. როგორც წესი, ის მხოლოდ
მაშინ იწყებდა სისხლისღვრას, როდესაც არჩევანს აღარ
უტოვებდნენ. ასე იყო ახლაც. „ნორდსტრიმის “ საქმემ
კატალიზატორის როლი შეასრულა. ყურადღება მიაქციეთ
რამდენიმე გარემოებას: რუსეთის „ეფესბეს” გეგეშიძის თავისი
ინტერესების სასარგებლოდ გამოყენების გიჟური იდეა
გაუჩნდა. რა მოჰყვა ამას? – დაიღუპნენ მალიშევი და კლიმოვი.
მართალია, პირადად გეგეშიძეს არც ერთი მათგანი არ
მოუკლავს, იმ ნაძირლებმა ერთმანეთი ამოხოცეს, მაგრამ,
დარწმუნებული ბრძანდებოდეთ, ასე რომც არ მომხდარიყო,
გაიმეორებთ მის შეცდომას. ვინ მოგცემთ გარანტიას , რომ მასზე

თავდასხმა წარმატებული იქნება?.. ჩვენ კი კარგად ვიცით, რით
პასუხობს ეს პიროვნება მასზე თავდასხმის მოსურნეს!
– მაშინებ?! – მოიღრუბლა შინაგან საქმეთა მინისტრი.
– არა... უბრალოდ, არ მინდა თქვენ იქცეთ იმ დაპირისპირების

მიზეზად, რომელსაც მრავალი ადამიანის, მათ შორის, ჩვენი
დაღუპვაც შეუძლია!.. მერწმუნეთ, გეგეშიძეს აღარ აქვს
ვინმესთან დაპირისპირების მიზეზი . მან ყველაფერი მიიღო,
რაც სურდა: მალიშევი მკვდარია, მკვდარია კლიმოვიც და მათ
გზას გაუდგა გუსმანიც. ამ მხრიდან გეგეშიძეს საფრთხე აღარ
ემუქრება. ამასთან ერთად მან მიიღო იმ აქციათა პაკეტი,
რომელიც „ნორდსტრიმის “ საქმეში ჩართვის სანაცვლოდ
აღუთქვეს... ყოველივე ამის შემდეგ ის მშვიდად დაუბრუნდება
თავის სამალავს და აღარასოდეს შეგვახსენებს თავს!.. მე არ ვიცი,
რას გადაწყვეტთ თქვენ, მაგრამ, გაფრთხილებთ: ყველაფერს
გავაკეთებ იმისთვის, რომ არ დავუშვა გეგეშიძის წინააღმდეგ
თქვენი ამოქმედება!
– შენ გინდა თქვა, რომ ზემოთ შეათანხმებ ამას?
– შევეცდები, – უპასუხა ზიბკომ.
***
გენერალური პროკურორი მანქანიდან გადავიდა,

პროკურატურის მთავარ შესასვლელს მიაშურა და სწორედ ამ
დროს შენიშნა შუა ხნის მამაკაცი, რომელიც მისკენ მოდიოდა.
პროკურორს ნაცნობად მოეჩვენა მისი სახე, ამიტომ, შეჩერდა და
ყურადღებით დააკვირდა. მისდა გასაოცრად ის ყოფილი
განსაკუთრებით მნიშვნელოვან საქმეთა გამომძიებელი იგორ
7/16/2019
რიბკინი აღმოჩნდა, რომელსაც რუსი სამართალდამცველები
უშედეგოდ ეძებდნენ.
ამასობაში რიბკინი მის პირისპირ შედგა და მიესალმა:
– გამარჯობა, კონსტანტინ მიხაილოვიჩ!..
– საიდან გაჩნდი აქ? – გაოცებით ჰკითხა პროკურორმა.
– ყველაფერს აგიხსნით. მე სწორედ თქვენთან შესახვედრად

მოვედი.
– ახლა თათბირზე მელიან. ახსნა-განმარტებას სამსახურის
უფროსს მისცემ და ის მომახსენებს, – უპასუხა პროკურორმა და
გზის გაგრძელება სცადა, მაგრამ რიბკინმა ამის შესაძლებლობა
არ მისცა – ის სწრაფად გადაუდგა წინ და ლაპარაკი განაგრძო:
– რამდენიმე გავლენიანი თანამდებობის პირი არასდროს

დაუშვებს ამას!
– თქვენ რაიმე საფრთხე გემუქრებათ?
– დიახ, – უყოყმანოდ დაუდასტურა რიბკინმა, – აქ ყოფნითაც

დიდ რისკზე მივდივარ!
– რას უკავშირდება ეს საშიშროება? – ჰკითხა პროკურორმა .
7/16/2019 რიბკინმა ჩანთა უჩვენა, რომელიც
Mglebi 5 -მხარზე ჰქონდა
Gocha Manvelidze
ჩამოკიდებული.
– , !
იმ მასალებს რომლებიც ამ ჩანთაშია
პროკურორი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ გადაწყვიტა:
– კეთილი, გამომყევით...
პროკურორი მოხერხებულად მოეწყო სავარძელში და რიბკინს

ანიშნა, დაჯექიო. გამომძიებელმა სწრაფად შეასრულა
განკარგულება – მაგიდას მიუჯდა და ჩანთა გახსნა, რომელშიც
ნოუთბუქი და საშუალო ზომის საქაღალდე აღმოჩნდა.
– ეს ჟურნალისტ გრომოვის ნოუთბუქია, – წამოიწყო რიბკინმა, –

ის სწორედ ამ ნოუთბუქის გამო მოკლეს.
პროვოკაცია იყო, რის დამტკიცებასაც ვაპირებ, – უპასუხა

– ჩემთვის ცნობილია, რომ დოსიეების გაჟონვასთან

დაკავშირებით სისხლის სამართლის საქმეა აღძრული!
– დიახ, საქმე აღძრულია, – დაუდასტურა რიბკინმა, – მაგრამ,
რეალურად ძიება მხოლოდ ერთი მიმართულებით მუშაობს – ის 583/645
ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ რეალური დამნაშავე არ
7/16/2019 დასახელდეს! Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– მაგალითად ვინ? – ჰკითხა პროკურორმა .
– სამსახური, რომელმაც დაგეგმა და განახორციელა დოსიეების

გაჟონვა და ჟურნალისტ გრომოვის მკვლელობა!
– სამსახურმა?! – გაოცებული მზერა მიაპყრო პროკურორმა .
– , ,– ,–
დიახ სამსახურმა თავი დაუქნია რიბკინმა ძიება
ცდილობს, დაამტკიცოს, რომ მე და გრომოვი უკრაინაში
მცხოვრებ ქართველ კანონიერ ქურდთან, ლუკა გეგეშიძესთან
შეთანხმებით ვმოქმედებდით და სწორედ მას გადავეცით
დოსიეები. რეალობა კი ისაა, რომ გეგეშიძეს არაფერი აკავშირებს
ამ დოსიეებთან.
გარდაცვლილი პოლკოვნიკი მალიშევი, რომელიც უკრაინის

მოქალაქემ, ვინმე ლეონიდ კლიმოვმა მოკლა!
– მოკლა?! – ეჭვით თქვა პროკურორმა , – რაღაც გეშლებათ.

მალიშევი ავტოკატასტროფაში დაიღუპა. მე თავად ვესწრებოდი
მის დაკრძალვას !
– ეს „ეფესბეს” მორიგი ავანტიურაა, – ამ სიტყვებთან ერთად

რიბკინმა მაგიდაზე „ფლეშკა“ დადო, – აქ მალიშევის
7/16/2019 მკვლელობის დამადასტურებელი
Mglebi 5 -მონაცემებია
Gocha Manvelidze !
პროკურორმა ჩაფიქრებულმა გახედა გამომძიებელს, შემდეგ კი
კომპიუტერი ჩართო და შიგ „ფლეშკა“ ჩადო...

„ფლეშკაში“ ტიხონოვის დაკვეთით გაკეთებული ჩანაწერი იყო
შენახული. მასზე აღბეჭდილი იყო კლიმის მკვლელობის
დეტალები. უშუალოდ მკვლელობამდე კი კლიმოვი და
მერკულოვი მალიშევის შესახებ საუბრობდნენ. კლიმოვი

დაუფარავად აცხადებდა, რომ მან მოკლა მალიშევი, რომელიც
შემდეგ მისმა მცველებმა იქვე, ტყეში დამარხეს. რამდენიმე
ფოტოსურათზე კი უშუალოდ მისი საფლავი იყო აღბეჭდილი.
– გასაგებია – პროკურორმა უკმაყოფილო იერით შეაჩერა

ჩანაწერი, – კეთილი... ვთქვათ, გენდე და დავიჯერე, რომ
ავტოკატასტროფაში არ დაღუპულა, – სწრაფად უპასუხა

– როგორ? – ჰკითხა პროკურორმა.
– ძალიან მარტივად. ჩემთვის ცნობილია, სადაც მდებარეობს

კლიმოვის აგარაკი. მაქვს საფლავის ფოტოსურათებიც.
მალიშევის ცხედარი იმ საფლავიდან რამდენიმე დღის შემდეგ

ამოიღეს, ეს სრულიად საკმარისია მიწიდან ბიოლოგიური
7/16/2019 ნიმუშების ასაღებად. ექსპერტიზა
Mglebi 5 -ძალიან მარტივად დაასკვნის,
Gocha Manvelidze
რომ მალიშევი სწორედ კლიმოვის აგარაკის სიახლოვეს

ჩამარხეს. ასეთი დასკვნა კი სხვა ღირებულებას შესძენს ამ
ჩანაწერს!
პროკურორი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ თქვა:
– რას მიაღწევ ამით?.. ვთქვათ, შენ დაამტკიცე, რომ მალიშევი
სრულიად სხვა ვითარებაში დაიღუპა. სიმართლე რომ გითხრა,

ამაში ვერაფერს ვხედავ განსაკუთრებულს. „ეფესბე”
სპეცსამსახურია, ანუ, ესაა ორგანიზაცია, რომელიც ვერ ეტევა
კანონმდებლობის ჩარჩოებში. ის ძალიან მარტივად ახსნის
მალიშევის ავტოკატასტროფაში დაღუპულად გამოცხადების
მიზეზს. მაგალითად, ისინი განაცხადებენ, რომ ოპერატიული
– მესმის... მაგრამ, რომელ სახელმწიფო ინტერესს

ემსახურებოდა ჟურნალისტ გრომოვის მკვლელობა?! – ჰკითხა
– შენ სწორედ ასე ესაუბრებოდი საგამოძიებო სამსახურის

ყოფილ ხელმძღვანელს – კრილოვს?
– დიახ.
– და ამას მოჰყვა თქვენი დაპირისპირება? – განაგრძო
პროკურორმა .
– დიახ!
– მაშინ, შენ ჟურნალისტებისთვის მასალების გადაცემით

დაემუქრე!... როგორ მოიქცევი ახლა?! რას იზამ თუ მეც
შეჩერება გირჩიე? ისევ ჟურნალისტებს მიმართავ
დახმარებისთვის?! – პროკურორი გამომცდელად ჩააცქერდა
სახეში.
– არა მგონია, ეს შევძლო. თუ თქვენ –„ეფესბეს” მოკავშირე ხართ
და მასთან შეთანხმებით მოქმედებთ, მაშინ მე ამ შენობიდან
გასვლას ვეღარ მოვახერხებ! – გულწრფელად უპასუხა რიბკინმა,
– თქვენ ჩემი უკანასკნელი იმედი ხართ. მე საკუთარ თავზე
მ რ ს წ რმ ნს ს ხ მწ მ ნქ ნ ს
– კრილოვის თანამდებობიდან გათავისუფლებამ მიმახვედრა,

რომ თქვენ „ეფესბეს” მითითებით არ მოქმედებდით. „ეფესბე”
ყველაფერს გააკეთებდა ამ ისტორიის გახმაურების თავიდან
ასაცილებლად, მაგრამ, თქვენ სწორედ დოსიეების გაჟონვის
მოტივით გაათავისუფლეთ კრილოვი!
– სხვათა შორის, თანამდებობიდან გათავისუფლებამდე

კრილოვმა ბევრი რამ მიამბო თავისი და „ეფესბეს”
ურთიერთობის დეტალებზე, – თქვა პროკურორმა .
– არა მგონია სიმართლე ეთქვა. წინააღმდეგ შემთხვევაში, თქვენ

მას სახლში კი არა, საგამოძიებო იზოლატორში გაგზავნიდით! –
შენიშნა რიბკინმა.
– იზოლატორში გაგზავნა მისი ნაამბობის შემდეგაც შემეძლო,

მაგრამ, მაინც გავითვალისწინე „ეფესბეს” ფაქტორი. კრილოვი
„ეფესბესთან” ფარული თანამშრომლობისთვის არ დასჯილა. ის
იმისთვის დაისაჯა, რომ ჩემს ზურგსუკან აკეთებდა ამას!
– როგორ აგიხსნათ კრილოვმა დოსიეების გრომოვთან

აღმოჩენის ფაქტი? – ჰკითხა რიბკინმა.
– ამას მნიშვნელობა არა აქვს. შენ თვითონ როგორ ამიხსნი ამას?

– ჰკითხა პროკურორმა .
– მაქვს. თუმცა, დარწმუნებული ვარ, რომ ეს ვერსია არ არის,

ესაა რეალობა, რომელიც დოკუმენტურად უნდა
დადასტურდეს ... – რიბკინმა პაუზა გააკეთა და შემდეგ
განაგრძო – ჩემი და კრილოვის უთანხმოება მკვლელობაში
ეჭვმიტანილის გვამის განადგურებას მოჰყვა. ჩემთვის
აუხსნელი მიზეზების გამო, კრილოვმა ამ ფაქტის მიმართ
მოკვლევის დაწყებაზე უარი მითხრა. არადა, მხოლოდ გვამის

ექსპერტიზით იყო შესაძლებელი გეგეშიძის იდენტიფიკაცია.
7/16/2019 როდესაც პროტესტი განვაცხადე
Mglebi,5კრილოვი საქმის
- Gocha Manvelidze
ჩამორთმევით დამემუქრა. ამის პასუხად განვუცხადე, რომ ჩემს

ხელთ არსებულ მონაცემებს ჟურნალისტებს გადავცემდი...
– პირადად მე რატომ არ მომმართე ? – შეაწყვეტინა პროკურორმა.
– მარტივი მიზეზის გამო: მიმაჩნდა, რომ კრილოვი თქვენს

დავალებას ასრულებდა, – გულწრფელად უპასუხა რიბკინმა.
– ჩემს დავალებას?! – გაუკვირდა პროკურორს, – შენ გგონია,

რომ მე კანონდარღვევისკენ ვუბიძგებდი კრილოვს?!
– მე სრულიად სხვაგვარად აღვიქვამდი მოვლენებს. მეგონა, რომ

გეგეშიძის მიმართ ძიების შეჩერება მხოლოდ ერთი სურვილით
იყო ნაკარნახევი : მთავრობაში, უფრო კი „ეფესბეში,” ვიღაცას
პოლკოვნიკის დაღუპვის გარემოებებს თავად გაარკვევდნენ.

თქვენ კი არ მოისურვეთ სპეცსამსახურის საქმიანობაში ჩარევა
და კრილოვს შესაბამისი განკარგულება მიეცით.
***
– ძალიან მარტივად წარმოგიდგენია ყველაფერი, – განაგრძო
– ჩვენდა სამწუხაროდ, მალიშევი განსაკუთრებული
7/16/2019 გონიერებით არ გამოირჩეოდა . ის5 ორმოცდაათიანი
Mglebi - Gocha Manvelidze წლების
დეტექტივებში ამოკითხული მეთოდებით მოქმედებდა, –
,– .
უპასუხა რიბკინმა მან ძალიან ბევრი უხეში შეცდომა დაუშვა
ავანტიურაში ჩაითრია კრილოვი და მასთან ერთად მთელი
საგამოძიებო სამსახური. უთავბოლოდ დაგეგმა დოსიეების
არქივიდან ჩემი სახელით გატანის ოპერაცია, რასაც, საბოლოო
ჯამში, სრულიად უდანაშაულო ადამიანი – დიმიტრი გრომოვი
შეეწირა.
– მაინც რას ისახავდა მიზნად დოსიეების შენთან გამოგზავნა? –

ჰკითხა პროკურორმა.
– .
კრილოვს ჩემთან სავაჭრო მიზეზი სჭირდებოდა ისეთი
ფაქტი, რომლის გაბათილებასაც ვერ შევძლებდი.
შეუმჩნევლად მაინც ვერ შეაღწევდა განსაკუთრებით

მნიშვნელოვან საქმეთა გამომძიებლის კაბინეტში. გარდა ამისა,
არქივის სააღრიცხვო ჟურნალში აღნიშნულია, რომ დოსიეები
არქივიდან მე გამოვითხოვე, ეს კი კრილოვის უშუალო
მონაწილეობის გარეშე ვერ მოხდებოდა.
– გეთანხმები... – პროკურორი წამით ჩაფიქრდა და შემდეგ

ჰკითხა – „ეფესბეს“ უკვე დაფიქსირებული აქვს დოსიეების შენი
კომპიუტერიდან გაგზავნის ფაქტი. რა საჭირო იყო გრომოვის
მკვლელობა?
– მგონია, რომ ეს შემთხვევითობა იყო. მალიშევის „ოპერები“

გვითვალთვალებდნენ და, დარწმუნებული ვარ, ჩვენს
სატელეფონო საუბრებსაც ისმენდნენ. იმ დილით დიმიტრი
თავად დამიკავშირდა და მისთვის გაგზავნილ მასალებზე
წამოიწყო საუბარი. ბუნებრივია, გაოცებული დავრჩი – მე ხომ
არაფერი გამიგზავნია მისთვის. მაშინ გრომოვმა შეხვედრა და

მასალების ჩვენება შემომთავაზა. მალიშევის „ოპერებისთვის“
წინასწარ იყო ცნობილი ჩვენი შეხვედრის დრო და ადგილი. მათ
ფაქტით უნდა ავეყვანეთ – ნოუთბუქით, რომელშიც ინახებოდა
დოსიეები. მაგრამ, ისინი ძალიან უხეშად მოქმედებდნენ. ჩვენ
კაფედან გამოსვლისთანავე შევამჩნიეთ, რომ
– „ოპერები“? ვინ დახოცა ისინი? – შეაწყვეტინა პროკურორმა .
რიბკინმა მზერა აარიდა და ისე უპასუხა:

– დიმიტრის დაღუპვის შემდეგ დარწმუნებული ვიყავი, რომ მეც
იგივე მელოდა!
– გინდა თქვა, რომ ისინი შენ დახოცე?! – ეჭვით ჰკითხა

– მე თავს ვიცავდი!
– „ეფესბე“ ამტკიცებს, რომ გრომოვიც და „ოპერებიც“ გეგეშიძემ

დახოცა!
– ტყუილია... თავისთავად გასაგებია, რომ ისინი არასოდეს

აიღებენ თავზე ჟურნალისტის მკვლელობას!.. ეს მალიშევის
მიერ მოფიქრებული სისულელე იყო. მას გეგეშიძის
თანამშრომლობაზე დათანხმება სურდა, ამის სანაცვლოდ კი
გრომოვის მკვლელობის ბრალდების მოხსნას შეჰპირდებოდა.
– რა სისულელეა! – უკმაყოფილოდ შენიშნა პროკურორმა , –

გეგეშიძე რიჟკოვის მკვლელობაშია ეჭვმიტანილი. ასეთ ფონზე
ჟურნალისტის მკვლელობა უმნიშვნელო ანცობად
გამოიყურება!
„ეფესბე“ მუნდირის ღირსებას იცავდა. სპეცსამსახურს არ

სურდა რიჟკოვის დაღუპვის გარემოებების გახმაურება, ეს კი
აუცილებლად მოხდებოდა თუკი მე გეგეშიძის აყვანასა და
სასამართლოსთვის გადაცემას მოვახერხებდი. მაშინ იმის
წარმოდგენაც კი არ შემეძლო, რომ „ეფესბეს“ მიერ დაგეგმილ
ოპერაციას ვუშლიდი ხელს.
– რომელ ოპერაციაზეა საუბარი? – დაინტერესდა პროკურორი.

– საქმე უკრაინაში მიმდინარე ოპერაციას ეხება. უკრაინის
მთავრობას გაზსადენ „ნორდსტრიმის “ აქციების გასხვისება
ჰქონდა გადაწყვეტილი , „ეფესბე“ კი აქციების რუსული
გაზპრომისთვის გადასაცემად იბრძოდა.
– არა მგონია, გეგეშიძე ასეთ სიმაღლეს შესწვდეს! – თავი გაიქნია

– , ,
ცდებით კონსტანტინ მიხაილოვიჩ გეგეშიძე ჩვეულებრივი
კრიმინალი არ არის. მაგალითისთვის გეტყვით, რომ აქციების
გასხვისების საქმეში მისი ჩართვის შემდეგ, უკრაინის
მთავრობის რამდენიმე წევრმა, რომლებიც „გაზპრომს“
ლობირებდნენ, პოზიცია შეიცვალეს და აქციების ევროპაში
გაყიდვას დაუჭირეს მხარი.
– ამისთვის გრომოვის მკვლელობის ბრალდების მოხსნა

არასაკმარისი არგუმენტი აღმოჩნდა?
– რა თქმა უნდა. მაგრამ, მალიშევი მხოლოდ ამით არ

დაკმაყოფილდა – თავისი პოზიციების გამყარება მან
საქართველოს პროკურატურასთან თანამშრომლობით სცადა.
– არ მესმის, რაზეა საუბარი?

– მალიშევთან შეთანხმებით, საქართველოს პროკურატურამ
7/16/2019 გეგეშიძის მეგობარი ქალი დააპატიმრა – თქვა რიბკინმა.
Mglebi 5 - Gocha ,Manvelidze
– რა ინტერესი ამოძრავებდა ამ შემთხვევაში საქართველოს
პროკურატურას ? – ჰკითხა პროკურორმა .

– ქალის დაპატიმრების სანაცვლოდ , მალიშევმა თბილისს
საქართველოს თავდაცვის სამინისტროში „ეფესბეს“
სასარგებლოდ მოქმედი რამდენიმე აგენტის ვინაობა
გაუმჟღავნა.
– ესეც ორმოცდაათიანი წლების დეტექტივებში ამოიკითხა?! –
ზიზღით თქვა პროკურორმა .
– არა მგონია, ეს უფრო ოცდაათიანი წლების სტილია! – უპასუხა

ისინი მათ მხოლოდ სექსუალური ურთიერთობის ობიექტებად

მიიჩნევენ და მათ გამო საკუთარ თავს შეზღუდვებს არ
უწესებენ.
– ნუ შეადარებთ გეგეშიძეს კრიმინალური სამყაროს თქვენთვის

ცნობილ წარმომადგენლებს . მერწმუნეთ, ის სრულიად სხვა
ღირებულებების მქონე ადამიანია . როგორც წესი, მისი ქცევის
განსაზღვრა შეუძლებელია და ძალიან ხშირად ის საერთოდ არ
ჯდება ლოგიკის ჩარჩოებში. იმის ნაცვლად, რომ საერთო ენა
7/16/2019 გამოენახა მალიშევთან, გეგეშიძე
Mglebi 5საქართველოში
- Gocha Manvelidze ჩავიდა და
თავისი მეგობარი ქალი მოიტაცა.
– რატომ იყო მალიშევი ასე დაინტერესებული ამ პიროვნებით?

მის განკარგულებაში იყო იგივე დოსიეები, რომელთა
არქივიდან გატანაშიც დაგადანაშაულეს. ელემენტარულად , მას
შეეძლო საქმეში სხვა კანონიერი ქურდები ჩაერთო, – შენიშნა
– შეეძლო, მაგრამ მას სხვა პიროვნება სჭირდებოდა. მერწმუნეთ,
უკრაინაში და მის ფარგლებს გარეთაც არ მეგულება კრიმინალი,
რომელიც მასთან დაპირისპირებას გაბედავს. გეგეშიძე თავის
სამყაროში უდავო ავტორიტეტია და მასთან დაპირისპირება

ძალზე სახიფათოა ის არ არღვევს კანონიერი ქურდების
აკონტროლებს კომპანია „ვერშინას“. მათ განკარგულებაშია

მრავალმილიონიანი საბანკო ანგარიშები, უძრავ-მოძრავი ქონება
უკრაინის ტერიტორიაზე და, მის ფარგლებს გარეთ. მათ
ანგარიშს უწევენ და რიგ შემთხვევებში, პირდაპირ
ემსახურებიან სასამართლოს , პროკურატურის , პოლიციისა თუ
ხელისუფლების წარმომადგენლები. ესაა უხილავი იმპერია
თავისი კანონებით, მკაცრად განსაზღვრული საზღვრებითა და

ერთობ ეფექტური არმიით. მერწმუნეთ, კონსტანტინ
მიხაილოვიჩ, გეგეშიძის ყოველი განკარგულება უფრო სწრაფად
და ეფექტურად აღსრულდება, ვიდრე თქვენი, ან, თუნდაც,
რუსეთის „ეფესბეს“ ხელმძღვანელისა!
– ამლაშებ, იგორ. ჩვენ ერთ რიგით კრიმინალზე ვსაუბრობთ და

არა არარსებული იმპერიის მმართველ ახლად მოვლენილ
ალექსანდრე მაკედონელზე! – უკმაყოფილოდ შენიშნა
– პიროვნებამ, რომელსაც თქვენ რიგით კრიმინალად

მოიხსენიებთ, „ეფესბეს“ პოლკოვნიკი რიჟკოვი თავხედურად
მოკლა გენერალური პროკურატურის წინ! – უპასუხა რიბკინმა.
– ისეთი შთაბეჭდილება შემექმნა, რომ შენ სიმპათიით ხარ

განწყობილი ამ პიროვნების მიმართ – თქვა პროკურორმა
ყოველთვის თავს იცავდა. მე მას გარემოებათა მსხვერპლად

მივიჩნევ!
– შენი აზრით, რიჟკოვის თავხედური მკვლელობისას გეგეშიძე

თავს იცავდა?! – უკმაყოფილოდ ჩაილაპარაკა პროკურორმა .
– ეს განსაკუთრებული შემთხვევაა. ჩემი აზრით, რიჟკოვი

. „ “
სრულიად სამართლიანად დაისაჯა ეს პიროვნება ეფესბეს
ოფიცრისთვის სრულიად შეუფერებელი, უფრო მეტიც –
აშკარად კრიმინალური საქმიანობით იყო დაკავებული!
– რას გულისხმობ რიჟკოვის კრიმინალურ საქმიანობაში?
– რიჟკოვმა აფხაზეთში კარგად ორგანიზებული კრიმინალური

დაჯგუფება შექმნა. დაჯგუფების ბირთვს წარმოადგენდნენ :
ჩეჩენი კანონიერი ქურდი გამზათი, აფხაზი კანონიერი ქურდები
გუმბა და ჩაჩბა, იორდანიელი ტერორისტი ნეჯეთი. ამ
.
სუბიექტზე დამატებით მოგახსენებთ ეს ტერორისტი
აქტიურად ებრძოდა ფედერალურ ძალებს ჩეჩნეთში. მის
ანგარიშზეა რამდენიმე ტერორისტული აქტი, ტყვე
სამხედროების განსაკუთრებული სისასტიკით ჩადენილი
მკვლელობები. ოფიციალურად ის ფედერალურ ძებნაში
ირიცხება და, ასეთ ვითარებაში, რიჟკოვმა მას აფხაზეთში
რუსეთიდან კი აფხაზეთში. მარშრუტის ამ ნაწილზე გამზათი

იყო პასუხისმგებელი – მისი ხალხი უზრუნველყოფდა
ჰეროინის ტრანსპორტირებას . აფხაზეთში კი ნარკოტიკებზე
გუმბა და ჩაჩბა აგებდნენ პასუხს. მათ ქართველი კრიმინალების
მეშვეობით საქართველოში უნდა გაეტანათ ჰეროინი.
საქართველოდან თურქეთში და შემდეგ – ევროპაში. არსებული
მონაცემები იმაზე მიანიშნებს, რომ რიჟკოვი უბრალოდ

კრიმინალურ დაჯგუფებას კი არა, საერთაშორისო
ნარკოკარტელს ხელმძღვანელობდა. ნებსით თუ უნებლიეთ,
საქმე, რომელიც ჩვენ უნდა გაგვეკეთებინა, გეგეშიძემ გააკეთა.
მისი და რიჟკოვის დაპირისპირებას მოჰყვა პროცესი, რომელმაც
ნარკოტრასის ფუნქციონირება შეაჩერა. დაიღუპნენ ჩაჩბა, გუმბა,
ნეჯეთი და მათი დაჯგუფების ათზე მეტი წევრი. მერწმუნეთ,
კონსტანტინ მიხაილოვიჩ, გეგეშიძე რომ არა, რიჟკოვი
დაუსჯელი დარჩებოდა. დარწმუნებული ვარ, რომ ჩვენ
ვერასოდეს შევიტყობდით ამ ნარკოტრასის არსებობის შესახებ!
და თუ რიჟკოვი ცოცხალი დარჩებოდა, ის სხვა კრიმინალებს
შემოიკრებდა გარშემო და კვლავ აამოქმედებდა ნარკოტრასას !
– ესე იგი, შენ პროკურატურაში დაბრუნება და ამ საქმის
ბოლომდე გამოძიება გსურს?
– მაინც რით დამეხმარები? – დაინტერესდა პროკურორი .
– .
თავის დროზე მე გრომოვს გარკვეული მონაცემები გადავეცი
ამჟამად გრომოვის მეგობრები ჟურნალისტურ გამოძიებას
აწარმოებენ – მათ თავად სურთ ჟურნალისტის მკვლელობის
გარემოებებში გარკვევა. ეს გარემოებები კი პირდაპირ
უკავშირდება რიჟკოვისა და მალიშევის საქმიანობას. ისინი
უარს არ იტყვიან მოპოვებული მონაცემების გენერალური
პროკურატურისთვის გაზიარებაზე.
7/16/2019 – პროკურატურაში რატომ არMglebi
გსურს დაბრუნება
5 - Gocha Manvelidze ?
– , „ “.
მე საკუთარ თავზე გამოვცადე რას წარმოადგენს ეფესბე ამ
ჯოჯოხეთურ მანქანას ვერავინ შეუშლის ხელს ჩემთვის
ანგარიშის გასწორებაში. ვიდრე ეს საქმე საზოგადოების
განხილვის საგნად არ იქცევა მშვიდად ცხოვრება არ მიწერია.
– ...
გასაგებია საქმის გამოძიების შემდეგ ხომ შეძლებ
პროკურატურაში დაბრუნებას? – ჰკითხა პროკურორმა .
რიბკინი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ უპასუხა:
– ცხოვრებაში დგება მომენტი, როდესაც მხარე უნდა ავირჩიოთ.
არ მინდა ისეთ სამსახურში ყოფნა, სადაც გარკვეულ

შ ზ ბს მ წ ს ბ ნ სხ ს რ შ ბ ს
კონკრეტული გადაწყვეტილება არ მიმიღია. ყველაფერი

გამოძიების შედეგზეა დამოკიდებული, – თქვა რიბკინმა.
– კეთილი... გეგეშიძის შესახებ რა აზრისა ხარ? – განაგრძო

– ჩემი აზრით, მის მიმართ ძიების შეწყვეტა მოგიწევთ.
– ძიების შეწყვეტა?! – გაუკვირდა პროკურორს, – სწორედ ამის

გამო დაუპირისპირდი კრილოვსა და მალიშევს და ახლა ძიების
შეწყვეტას მირჩევ?!
– ეს, უბრალოდ, საპროცესო კოდექსის მოთხოვნების
აღსრულება იქნება. მე ბევრი ვიფიქრე ამ საკითხზე და ასეთ

დასკვნამდე მივედი: გვამი, რომლითაც უნდა მომხდარიყო
გეგეშიძის იდენტიფიკაცია, განადგურებულია. მას შემდეგ
გეგეშიძე არსად გამოჩენილა. ანუ არ არსებობს პოროვნება,
რომელიც მას პირადად შეხვდა. ამიტომ, ძიება ვერ შეძლებს
იმის დოკუმენტურად დადასტურებას , რომ გეგეშიძე ცოცხალია.
– როგორც ჩემთვის ცნობილია, „ეფესბე“ მას ადანაშაულებს ორი

კანონიერი ქურდის მკვლელობაში.
– მარჩუკსა და ციგანოვს გულისხმობთ?
მაგრამ, შემიძლია ვივარაუდო, რომ ისინი ქურდების

თავყრილობაზე დახოცეს. გეგეშიძის დოსიე იმაზე მიუთითებს,
რომ ის ყოველთვის სასტიკად სჯის ქურდული კოდექსის
დამრღვევებს. სავარაუდოდ, მარჩუკმა და ციგანოვმა მასთან
დაპირისპირებისას უხეში შეცდომა დაუშვეს და ქურდების
თავყრილობაზე თავი ვეღარ გაიმართლეს. შესაძლოა, იმ
თავყრილობას „ეფესბეს“ სხვა ინფორმატორებიც ესწრებოდნენ,

მაგრამ, ისინი ოფიციალურად არასოდეს დაადასტურებენ, რომ
მარჩუკი და ციგანოვი გეგეშიძემ დახოცა ეს ხომ საკუთარი
თავისთვის სასიკვდილო განაჩენის გამოტანის ტოლფასი
იქნება.
– უკრაინულ მხარეს მის შესახებ გარკვეული მონაცემების

მოწოდება შეუძლია, – თქვა პროკურორმა .
– ცდებით, – სწრაფად უპასუხა რიბკინმა, – უკრაინა არასდროს
აღიარებს, რომ ის ცოცხალია. ოფიციალური ვერსიით, გეგეშიძე

რამდენიმე წლის წინ დაიღუპა და ცხედარს კრემაცია ჩაუტარდა.
– შენი აზრით, რა მოტივით უნდა შევწყვიტოთ ძიება?
– სამხილების უქონლობის მოტივით. პრინციპში, გეგეშიძის

მიმართ ძიების შეწყვეტა თქვენ არაფერში გიშლით ხელს. თუ
– დარწმუნებული ბრძანდებოდეთ, რომ გეგეშიძე ძალიან

დიდხანს აღარ შეგვახსენებს თავს – მან ყველაფერი მიიღო, რაც
სურდა. „ნორდსტრიმის “ აქციების საქმეში ჩართვით, ის კიევის
ინტერესებს იცავდა. ბუნებრივია, რომ ამით ხელისუფლების
უმაღლესი წარმომადგენლების კეთილგანწყობას
დაიმსახურებდა. კიევი მის დევნას შეწყვეტს. უკრაინაში მის
დაკავებასა და რუსეთისთვის გადმოცემაზე ხომ საუბარიც არ

ღირს – კიევი არასოდეს წავა ამაზე. რჩება რუსეთი. თქვენ რომ
რუსეთში მოახერხოთ მისი აყვანა, პროცესები სრულიად სხვა
7/16/2019 მიმართულებით განვითარდება . მაგრამ
Mglebi , გეგეშიძეს აღარაფერი
ესაქმება რუსეთში. მისი ყველა მოწინააღმდეგე მკვდარია, მას კი

სრულიადაც არ იზიდავს მძაფრი შეგრძნებები და
მაქსიმალურად მოერიდება რუსეთში ჩამოსვლას .
გასათვალისწინებელია „ეფესბეს“ ფაქტორიც. ის არასდროს
შეურიგდება თავისი მაღალი რანგის ოფიცრების დაღუპვას და
არც კიევის უარი შეაჩერებს. „ეფესბე“ ყველაფერს გააკეთებს

გეგეშიძის დასასჯელად, მაგრამ, ეს სრულიად სხვა მეთოდით
მოხდება და ჩვენ ვერაფერს შევიტყობთ ამის შესახებ!
– შესაძლოა, ეს უკეთესიც კი იყოს.
– შეიძლება, – დაეთანხმა რიბკინი, – გეგეშიძეს შესანიშნავად
და ამის შემოწმება ტექნიკურადაც შეიძლება. თქვენი

სპეციალისტები ძალიან იოლად გაარკვევენ, რომ მასალების
შენახვის შემდეგ, კომპიუტერზე რაიმე მანიპულაცია არ
ჩატარებულა.
– სიტყვაზე გენდობი, – უპასუხა პროკურორმა.
– ეს ყველაფერია, რისი თქმაც მინდოდა, – რიბკინმა მზერა

გაუსწორა პროკურორს, – ახლა კი თქვენს პასუხს ველი.
პროკურორი მცირე ხნით ჩაფიქრდა და შემდეგ უპასუხა:
– კეთილი... პირობას გაძლევ, რომ საქმეს სხვა გამომძიებელს
გადავცემ და პირად კონტროლზე ავიყვან!

– თქვენგან სხვა პასუხს არც ველოდი, – თქვა რიბკინმა.
პროკურორმა ფურცელზე ტელეფონის ნომერი დაწერა და

რიბკინს მისცა:
– ეს ჩემი მობილურის ნომერია. საჭიროების შემთხვევაში,

შეგიძლია, დამიკავშირდე... და, კიდევ ერთი რამ, იგორ:
მაქსიმალურად ფრთხილად იყავი. ხომ ხვდები, რომ შენზე
ნამდვილი ნადირობა გაიმართება... ვიდრე ვითარება არ
გაირკვევა, ნურავის მისცემ შენი გაჩუმების შესაძლებლობას!..
– ვითარება ასეთია: კლიმის სასტავი რამდენიმე ჯგუფად

დაიშალა და ახლა მათ შორის დაპირისპირება იწყება – ყველას
თავისი წილის მიღება უნდა კლიმის მემკვიდრეობიდან.
– ვინაა მათ შორის ყველაზე ძლიერი? – ჰკითხა ლუკამ.
– ანტონოვის გჯუფი.
– რა ტიპია? ადრე არასოდეს მსმენია მისი სახელი, – განაგრძო

ლუკამ.
– ჩვეულებრივი ბესპრიდელშჩიკია. მერკულოვივით, ისიც
ყოფილი სამხედროა. სასტავში ავტორიტეტით სარგებლობს,
მაგრამ, მაინც ვერ გაქაჩავს, – თქვა ვოვამ.
– რატომ? – ჰკითხა ჯაბამ.
– კლიმის მემკვიდრეობას ბუცამ დაადგა თვალი. ანტონოვი

ვერაფრით დაუპირისპირდება მის ხალხს, სხვებზე ხომ ბაზარიც
არ ღირს. ბუცამ ყველას აგრძნობინა, რომ ლაი-ლაის არავის
დაუწყებს და ჯიუტებს საქმიდან გასვლა მოუწევთ. კლიმის
ხალხი უკმაყოფილოა, მაგრამ, როგორც ნათქვამია, ძალა
აღმართს ხნავს! თანაც, როგორც ჩანს, ბუცამ პეტრე
ტიხონოვთანაც გამონახა საერთო ენა. ტიხონოვი ხომ კლიმის
ს ქმ ნ პ რ ნ რ ხ მ ს ქმ ს ბ ს ნ რ
– ვისაც თევზი უყვარს, უკანალის დასველებისაც არ უნდა

ეშინოდეს! ბუცას ტრაკის გაუნძრევლად უნდა კრეშჩატიკზე
მოჯდომა. მე ვიცი, რომ თავის დროზე გუსმანმა მას შესთავაზა
კლიმთან დაპირისპირება. სტავკა იგივე იყო: აქციების პაკეტი,
პლუს – კლიმის მემკვიდრეობა. მაგრამ, ბუცამ უარი თქვა. მას,
უბრალოდ, შეეშინდა კრეშჩატიკელებთან დაპირისპირების.
განზე გადგომა ამჯობინა და გუსმანს ჩვენთან დაკავშირება

ურჩია. კლიმი ჩვენ გავიყვანეთ საქმიდან; როგორ, – ამას
მნიშვნელობა არ აქვს, მთავარი სიტყვა ჩვენ ვთქვით და, ამ
7/16/2019 დროს, ბუცამ სუფრის თავში Mglebi
დაჯდომა მოინდომა . ჩვენ
გადავწყვეტთ, ვინ რა ადგილს დაიკავებს იმ სუფრასთან. ყოველ

შემთხვევაში, იმ ხალხში ბუცა არ იქნება, – ლუკა წამით
ჩაფიქრდა და შემდეგ განაგრძო, – ვოვა, შენს ხალხთან ერთად
კიევში უნდა დაბრუნდე.
– რისთვის?
– კლიმის ხალხს უნდა შეხვდე. ერთად მოუყარე თავი და ჩემი

დანაბარები გადაეცი. უთხარი, რომ მფარველობას ვპირდებით.
ამის სანაცვლოდ კი ერთმანეთში ჭიდაობას შეწყვეტენ და
ობშჩიაკის შევსებაზე იფიქრებენ. თუ ამას შეასრულებენ, ბუცა
მათ ვერ შეეხება.
– რისთვის უნდა ვეფეროთ იმ ნაბიჭვარს? ბაზარი არაა, მე

თვითონ ჩავალ კიევში და... – ბრაზით წამოიწო ჯაბამ, მაგრამ
ლუკამ არ დაასრულებინა:
– არა!.. – თქვა სწრაფად, – ვიდრე ბუცა ქურდის სახელს ატარებს

ვერავინ შეეხება. მე წოდებას ვცემ პატივს და არა პიროვნებას!
– ტიხონოვზეც უნდა ვიფიქროთ. კიევში გადაბარგებით

მასთანაც მოგვიწევს დაპირისპირება, – ჩაურთო ვოვამ.
კიევში გადაბარგებას არ ვაპირებ. თავი და თავი ბუცაა. ის
7/16/2019 დღესაც უკავშირდება ქურდებს და
Mglebi ჩვენთან
5 - Gocha რუსულ დოსიეებზე
Manvelidze
ბაზარის აწევას სთხოვს! – თქვა ლუკამ.
– თვითონაც ხომ არ არის იმ სიაში?! – იკითხა ჯაბამ.
– არა... მაშინ სხვანაირად დაიჭერდა თავს.
– აბა, რატომ იბრძვის იმ დოსიეებისთვის?
– ადვილი მისახვედრია. წარმოიდგინე , რამდენი მასკიანი

ნაბოზარი აღმოჩნდება მის ხელში. ბუცა მათი სულების
მფლობელად იქცევა და ხელს მოაწერინებს ყველაფერზე, რაზეც
კი მოისურვებს, – უპასუხა ლუკამ, – ბინძური ბაზარია. ქურდი
კაცის საქმე არ არის მასკიანების დოსიეებში ქექვა, ამაში
საქმიდან გავიყვანთ, მის სასტავსა და ობშჩიაკს კი ჩვენი კაცი

ჩაიბარებს!
– მაგალითად, ვინ? – ჰკითხა ვოვამ.
– კოპაძე!..
– კოპაძე?! – გაუკვირდა ჯაბას, – ის ხომ ბუცას სასტავშია!
– ვიცი და ეს ჩვენთვის მომგებიანია, – განაგრძო ლუკამ, – ბუცა

ანგარიშგასაწევი ძალაა. მისი სასტავი ასე იოლად არ შეეგუება
მის წასვლას, გარეშე კაცს კი საერთოდ არ მიიღებს. ბავშვობაა
იმაზე ფიქრი, რომ ბუცას ჩვენი წრის კაცით ჩავანაცვლებთ. ამ
შემთხვევაში კოპაძე ჩვენთვის ყველაზე კარგი ვარიანტია:
კიევში ახალი კაცია. დიდი საახლობლო არ ჰყავს. ბუცას
გვერდით მუდამ ჩრდილში იყო მოქცეული, მაგრამ, სასტავში
პატივს სცემენ და მის სიტყვას ანგარიშს უწევენ. ბუცას წასვლის
შემდეგ სასტავს არ გაუჭირდება მასთან შეგუება. მეორე მხრივ
კი, კოპაძეს მუდმივად ემახსოვრება, რომ ჩვენი ჩარევის გარეშე
სასტავსა და ობშჩიაკს ვერ მიიღებდა. ემახსოვრება და
ყველაფერში გაითვალისწინებს ჩვენს აზრს. მის სასტავს კლიმის
ხალხი გააწონასწორებს. ოფიციალურად მათ საქმეებს კოპაძე
მიხედავს, მაგრამ, კლიმის ხალხი გააკეთებს იმას, რასაც ჩვენ
– ჰო... ეგეც საფიქრალია , – ჩაურთო ვოვამ, – რაც არ უნდა იყოს,

მოსისხლე მტრებად მივაჩნივართ!
– მთლად ეგრეც არ არის საქმე , – უპასუხა ლუკამ, – სასტავი

უკმაყოფილო იყო კლიმის გადაწყვეტილებებით. ბევრს არ
მოსწონდა „ეფესბეს“ განკარგულებების შესრულება. ანდა, ჩვენ
რაში უნდა დაგვადანაშაულონ ? საქმე იქამდე მიიყვანეს, რომ
ცოფიანი ძაღლებივით ამოხოცეს ერთმანეთი. მე თავიდანვე
შევთავაზე მერკულოვს ყველაფრის მშვიდად მოგვარება.
სასტავი წინააღმდეგი არ იყო, თუმცა, კლიმმა არაფერი შეისმინა.
7/16/2019 ახლაც მივცემთ შანსს, მაგრამMglebi
, ძველ 5 - Gocha Manvelidze
პირობებზე ბაზარი აღარ
იქნება. კლიმის ხალხს ასე დაუყენებ საკითხს: ვინც არ

გამოგვყვება ჩვენ, გაჰყვება კლიმს!..
– გასაგებია, – ჩაილაპარაკა ვოვამ, – მაგრამ, რა მოვუხერხოთ

ტიხონოვს? ის ყველაფერზე წავა იმისთვის, რომ თავის
სიახლოვეს არ დაგვინახოს.
– ცოტა ხნის წინ ტიხონოვი მართლაც ძალას წარმოადგენდა, მას
გუსმანიც კი უწევდა ანგარიშს. მაგრამ, მალიშევისა და „ეფესბეს“
მხარდაჭერის გარეშე, ის საფრთხეს აღარ წარმოადგენს , –
,– .
უპასუხა ლუკამ ვასილიჩმა ბევრი რამ გაარკვია მის შესახებ
ახლო მომავალში მას თანამდებობიდან გაუშვებენ – მას მაინც არ
აქვს. „ნორდსტრიმის “ საქმის ჩაფლავების შემდეგ, რუსეთში

აღარ ჩაესვლება და როგორმე უკრაინაში უნდა გაიდგას ფესვები.
მაგრამ, აღარ ჰყავს კლიმი და მისი საძმო და ამიტომაც
დაუახლოვდა ბუცას. მისი ხელით სურს კლიმის ხალხის
მოთოკვა. ამას ნაღდად მოახერხებს, მაგრამ, ჩვენ ვერ
დაგვიპირისპირდება – თანამდებობისა და „ეფესბეს“
მხარდაჭერის გარეშე ტიხონოვი პარკეტზე გაზრდილი ერთი

ჩვეულებრივი სირია!..
კლიმის დაღუპვის შემდეგ ღამის კლუბმა „ვეგასმა დროებით
7/16/2019 შეწყვიტა მუშაობა, რაც კლიმის მიერ
Mglebi შექმნილი
5 - Gocha Manvelidze მართვის
მექანიზმის მოუქნელობის ბრალი იყო. ის არავის ენდობოდა და,

როგორც წესი, უშუალოდ წარმართავდა კომპანიის
ბიზნესსაქმიანობას. მისი დაღუპვის შემდეგ კი კომპანიაში არ
აღმოჩნდა პიროვნება, რომელიც საქმის მართვას საკუთარ
თავზე აიღებდა. კომპანიის აქციების წილი, კლიმის ოჯახის
წევრებს ერგოთ. მაგრამ, მათ აღარ იზიდავდათ სკანდალურად
ცნობილი ღამის კლუბი და ისინი თანახმა იყვნენ კუთვნილი
წილის გაყიდვაზე. მაგრამ, ეს გარკვეულ სირთულეებთან იყო
დაკავშირებული. საქმე ის იყო, რომ აქციების წილს ტიხონოვი
ფლობდა, რომელსაც სამომავლოდ ბიზნესსაქმიანობის უცნობ

პ რტნ რ ნ რძ ბ რს რ ს მ ს ხ ს
„კრეშჩატიკელთა ” ის ნაწილი იყრიდა თავს, რომელიც თავის

ახალ ლიდერად ანტონოვს აღიარებდა.
ანტონოვი აუჩქარებლად წრუპავდა კოქტეილს და მომავლის

განჭვრეტას ცდილობდა. მისი აზრით, ხვალინდელი დღე კარგს
არაფერს უქადდა. ის ერთ-ერთ პირველი იყო, ვინც კლიმს უარი
შეჰბედა მალიშევის დავალებების შესრულებაზე. ანტონოვი
დარწმუნებული იყო, რომ შურისმაძიებლობით ცნობილი
„კრეშჩატიკელთა ” ლიდერი ამას არ აპატიებდა, ამიტომ, დროზე
გაერიდა კიევს და უკან მხოლოდ კლიმის დაღუპვის შემდეგ
7/16/2019 დაბრუნდა. იმ დროისთვის ყველაფერი დამთავრებული იყო:
კლიმი და მერკულოვი ცოცხლები აღარ იყვნენ.

„კრეშჩატიკელთა ” ნაწილმა, მთავრობის მიერ რეპრესიების
გატარების მოლოდინში, რუსეთს შეაფარა თავი. კიევში
დარჩენილები კი სრულ გაურკვევლობაში იმყოფებოდნენ.
არავინ იცოდა რა იქნებოდა ხვალ. „კრეშჩატიკელები” ძალიან
მძიმე მდგომარეობაში აღმოჩნდნენ . კლიმის დაღუპვით მათ
დაკარგეს კავშირები მთავრობის იმ წევრებთან, რომლებიც მათ
მფარველობდნენ. ერთადერთი პიროვნება, რომელსაც
ანტონოვი ამ შემადგენლობიდან იცნობდა, ტიხონოვი იყო,
მაგრამ, ის უშუალოდ იყო ჩართული „ნორდსტრიმის “ საქმეში

ნტ ნ მ სწ რ მ ს მ შ ს ბრძ ნ ბ ბ ს
მალე ისარგებლებდნენ „კრეშჩატიკელთა ” დასუსტებით და

დაიწყებოდა ტერიტორიის გადანაწილება. იმ ორმოცდაათიოდე
„მებრძოლით”, რომელთა შეგროვებაც შეძლო, ანტონოვი
ვიღაცის მოგერიებას მოახერხებდა, მაგრამ, ეს არაფერს
შეცვლიდა. ადრე თუ გვიან, მაინც გამოჩნდებოდა ვინმე, ვისაც
„კრეშჩატიკელები ” ვერაფერს დაუპირისპირებდნენ და
სამუდამოდ დატოვებდნენ ასპარეზს.

ასეთი ადამიანი იმაზე მალე გამოჩნდა , ვიდრე ანტონოვი
ელოდა...
ბუცას ხალხი უცერემონიოდ შეიჭრა „ვეგასში” და ანტონოვს
გაყოლა უბრძანა.
– სად? – ჰკითხა მან.
– იქ გაიგებ! – მოკლედ მოუჭრეს მათ.
ანტონოვმა თავის ხალხს გახედა. ისინი მის ნიშანს ელოდნენ

თავხედების დასასჯელად. „კრეშჩატიკელებსა ” და ბუცას ხალხს
ერთმანეთთან არასოდეს ჰქონიათ კარგი ურთიერთობა, თუმცა,
კონფლიქტიც არასდროს მოსვლიათ. უბრალოდ, ორივე მხარე
მკაცრად იცავდა უხილავ საზღვარს, რომელიც მათ შორის
არსებობდა. ბუცა მათ საქმეებში არ ერეოდა და არც
მასთან საუბარი სურდა. „ვეგასში” თავხედური შეჭრა კი

მხოლოდ ერთ რამეზე მიანიშნებდა: კანონიერი ქურდი
აგრძნობინებდა, რომ ამიერიდან პირველი სიტყვა მას
ეკუთვნოდა და ის უყოყმანოდ უნდა შესრულებულიყო.
ბუცა კიევის გარეუბანში, გზის პირას მდებარე რესტორანში

შეხვდა ანტონოვს . კუპეში სუფრა მხოლოდ ორ კაცზე იყო
გაწყობილი, რაც იმის ნიშანი იყო, რომ მასპინძელს პირისპირ
სურდა ანტონოვთან საუბარი.
ანტონოვი მიპატიჟების გარეშე მიუჯდა სუფრას, ბუცას სახეში
შეხედა და ჰკითხა;
– რისთვის გინდოდა ჩემთან შეხვედრა?
– ნუ ფაფხურობ! – ცივად უპასუხა ბუცამ, – ქურდს

ელაპარაკები, პროკურორს კი არა!
– შენ კარგად იცი, რომ მე არ მაინტერესებს თქვენი ქურდული

ფილოსოფია!
– დღეიდან დაგაინტერესებს! – განაგრძო ბუცამ, – ახლა კი

საქმეზე გადავიდეთ. რა ხდება კრეშჩატიკზე?
– განსაკუთრებული არაფერი. მართალია ბოლო ხანებში რაღაც-
– მაგას დრო გვიჩვენებს! – არ შეეპუა ანტონოვი.
– დრო, რომელიც შენ არ გაქვს!.. თქვენთან დიდ ბაზარს არ

ვაპირებ, ყველაფერი აქვე უნდა გადაწყდეს!
– რა გინდა? – ჰკითხა ანტონოვმა .
– ღიად ვილაპარაკოთ : შენ კარგად იცი, რომ კლიმთან არასდროს
მომსვლია კონფლიქტი. ის რომ ცოცხალი ყოფილიყო, ეს

ბაზარიც არ შედგებოდა, მაგრამ, როგორც შენ ამბობ, წარსულზე
ტირილს მომავალზე ფიქრი სჯობია, მომავალი კი ასეთია:
კლიმისა და მისი კავშირების გარეშე თქვენ ვერ გაქაჩავთ...
– გაგვიჭირდება, მაგრამ, გულხელდაკრეფილებიც არ ვაპირებთ

ჯდომას! – შეაწყვეტინა ანტონოვმა.
– ნუ იპრანჭები! – შეუბღვირა ბუცამ, – მე გადარჩენის გზას

გთავაზობ. შემიძლია, გვერდზე გავდგე და მშვიდად ვადევნო
თვალი, როგორ იომებ რომელიმე კიევურ ბესპრედელურ

ბრიგადასთან და შემდეგ წამოვკრიფო თქვენი ნარჩენები,
მაგრამ, მე კიევში მეორე ომს არ დავუშვებ. კლიმს ისედაც
ზედმეტი მოუვიდა.
– პირდაპირ მითხარი, რას მთავაზობ? – ჰკითხა ანტონოვმა .
– ტიხონოვი?.. ის კლიმის მოწილე იყო და როგორ შეხვდება ამ

ამბავს?
– ტიხონოვთან მე მოვაგვარებ ურთიერთობას.
– და რას ითხოვ სანაცვლოდ? – ჰკითხა ანტონოვმა .
– ორმოცდაათ პროცენტს!.. ტიხონოვი თავის წილს მიიღებს – ის
კომპანიის აქციონერია. დანარჩენი მოგება კი შუაზე გატყდება!..

რა არ მოგწონს?! – ხმას აუწია ბუცამ, როგორც კი ანტონოვის
უკმაყოფილო მზერა შენიშნა.
7/16/2019 – ბევრია... კაპიკებზე გინდა გვამუშაო – თქვა მან.
?!Manvelidze
Mglebi 5 - Gocha
– თქვენ ძალიან დიდხანს არიდებდით თავს გადასახადებს! –

ხაზგასმით წარმოთქვა ბუცამ, – ჩათვალე რომ დაჯარიმებული
ხართ!
– ჩემი ხალხი არ წავა ამაზე!
– ეს უკვე შენი მოსაგვარებელია, მე არ ვაპირებ შენს ხალხთან

ბაზარს. პირობები გითხარი. მოელაპარაკე შენს ხალხს და
შემდეგ დამიკავშირდი!.. ერთი რამ გაითვალისწინე, ანტონ:
უპირველესად, თქვენს ინტერესებშია ჩემთან კარგი
ურთიერთობის დამყარება. ერთმანეთს თუ ვერ გავუგეთ,
ყველაფერი იმაზე იყო დამოკიდებული თუ როდის და როგორ

დარტყმას მიაყენებდა მათ ბუცა.
– ანტონ... – ანტონოვი ფიქრებს „ვეგასის” ერთ-ერთი მცველის

ხმამ მოსწყვიტა, – შენი ნახვა უნდათ.
– ვის?
– აზრზე არ ვარ, ვიღაც ტიპია. გარეთ სხვებიც ელოდებიან.

რამდენი არიან, არ ვიცი. კლუბის წინ ოთხი მანქანა დგას.
– ბუცას ხალხია!.. – წამოიძახა ანტონოვმა და ელვის სისწრაფით
7/16/2019 მოიმარჯვა პისტოლეტი. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– არა... – თქვა მცველმა, – იმათ ვიცნობთ. ეს სხვა ხალხია.
ანტონოვმა „კრეშჩატიკელებს ” ანიშნა, მზად იყავითო და შემდეგ

მცველს უბრძანა, მოიყვანეო.
,
ორიოდ წუთში მცველმა დარბაზში შუახნის ტანმაღალი
მამაკაცი შემოიყვანა. ანტონოვს ნაცნობად ეჩვენა მისი სახე,
ოღონდ, ვერ გაიხსენა სად და რა ვითარებაში შეხვედროდა მას.
– ეს გეგეშიძის პადელნიკია, მასთან ერთად იყო მოსული

„ ”, – - .
ვეგასში ჩასჩურჩულა ერთ ერთმა მცველმა
– თქვენს დაწესებულებაში ასე იღებენ სტუმრებს? – მშვიდად

ჰკითხა ვოვამ.
– ალბათ, ვერ შენიშნე , რომ დაწესებულება დაკეტილია! –

უპასუხა ანტონოვმა.
– კარგია... ასე უფრო მშვიდ ვითარებაში ვისაუბრებთ. გავიცნოთ

ერთმანეთი – მე „ჩუმას” მეძახიან.
„ჩუმა”... – ელვასავით დაურბინა ანტონოვს. მას ადრეც სმენოდა

ეს სახელი და იცოდა, რომ ის გეგეშიძის დაჯგუფების ერთ-
ერთი საშიში წევრი იყო.
– აქ ვილაპარაკოთ? – ვოვამ დარბაზს მოავლო თვალი.

– რატომაც არა. შეგიძლია, მაგიდა ამოირჩიო. ყველა
თავისუფალია.
ვიდრე ვოვა მაგიდას მიუჯდებოდა, ანტონოვმა ბარიდან ვისკის

ბოთლი მოიტანა, მის პირისპირ ჩამოჯდა, ჭიქები შეავსო და
მოსასმენად მოემზადა.
– როგორც ვხედავ, კარგი დრო არ გიდგათ, – ვოვამ

აუჩქარებლად მოსვა ვისკი.
არა უბრალოდ სანიტარული დღე გვაქვს გამომწვევად
– პრინციპში, ესეც მაინტერესებს... მე ერთხელ უკვე ვიყავი

თქვენს კლუბში. მომეწონა აქაური ატმოსფერო და, მინდა, რომ
ისევ ამუშავდეთ. რაა ამისთვის საჭირო?.. თქვი, იქნებ შევძლოთ
თქვენი დახმარება, – უპასუხა ვოვამ.
– ვისი სახელით მელაპარაკები?
– შენით ვერ ხვდები?
– გეგეშიძის! – თქვა ანტონოვმა.

– ლუკამ ერთხელ უკვე შემოგთავაზათ მშვიდობა, მაგრამ
7/16/2019
კლიმმა არაფერი შეისმინა. როგორც ვიცი, მაშინ შენ მშვიდობის
მომხრე იყავი და ამის გამო უთანხმოებაც კი მოგივიდა მასთან, –

განაგრძო ვოვამ, – ეს მართლა ასე იყო?
– ასე იყო, – დაუდასტურა ანტონოვმა.
– ლუკა იმავეს გთავაზობთ და, ამასთან ერთად – დახმარებასაც.
– რაზე გვატყობ, რომ თქვენი დახმარება გვჭირდება? – ჰკითხა

ანტონოვმა.
– ამ სანიტარული დღით თუ ვიმსჯელებთ, ბუცასთან და

,– .
ტიხონოვთან საერთო ენა ვერ გამოგინახავთ შენიშნა ვოვამ
– ორმოცდაათი პროცენტი, – ყრუდ ჩაილაპარაკა ანტონოვმა.
– ოჰო! თუმცა, დედაქალაქში ხომ ყველაფერი უფრო ძვირია!.. –

გაეცინა ვოვას, – თქვენ გაწყობთ ასეთი სტავკა?
– არა... ბუცას ფული თუ სჭირდება, თვითონ იშოვოს. ჩვენ მის

რჩენას არ ვაპირებთ.
– გამოდის, რომ მართლაც გქონიათ პრობლემები!

– მე კი მგონია, რომ ბუცას აქვს პრობლემები! – უპასუხა
7/16/2019 Mglebi 5 - Gocha
– მოდი, არ გვინდა საპირველმაისო Manvelidze
ლოზუნგები . თქვენი
დღევანდელი მდგომარეობით ბუცას ვერ დაუპირისპირდებით
– მისი ხალხი გადაგთელავთ.
– თქვენ უკეთეს პირობებს შემოგვთავაზებთ? – ჰკითხა

– ჩვენ პროვინციალები ვართ და დიდ სტავკებს არ დავდევთ,

მცირედითაც ვკმაყოფილდებით.
– და, რამდენია თქვენთვის ეს მცირედი?
– თქვენი შემოსავლის ოც პროცენტს შეიტანთ ობშჩიაკში. ყველა
ანტონოვმა თავის ხალხს გახედა. ისინი დარბაზში

იმყოფებოდნენ და მათი საუბრიდან არც ერთი სიტყვა არ
გამოჰპარვიათ. მათმა გამომეტყველებამ მიახვედრა, რომ ასეთი
პირობები ყველასთვის მისაღები იყო.
– რა მოვუხერხოთ ბუცასა და ტიხონოვს? – თანამოსაუბრეს

მიუბრუნდა ანტონოვი, – ისინი არ მოგვეშვებიან!
– შენ ჯერ არ გითქვამს, წამოხვალთ ამ პირობებზე თუ არა.
– ჩვენს საქმეებში არ ჩაერევით?

– ჩავერევით... თქვენ აღარ გექნებათ საქმეების კლიმის
მეთოდებით წარმოების უფლება. არავითარი სროლა,

არავითარი აფეთქებები. პალაჟენიის გაფუჭებისთვის
ნებისმიერს მკაცრად დავსჯით. თუ პრობლემები შეგექმნებათ,
დაგვიკავშირდებით ჩვენ, დანარჩენში კი სრულიად
თავისუფლები იქნებით.
– მოსულა, – ანტონოვმა მარჯვენა გაუწოდა ვოვას.
– კეთილი. ესე იგი, შევთანხმდით, – განაგრძო ვოვამ, – ახლა,

რაც შეეხება ბუცასა და ტიხონოვს: ეს თქვენთვის პირველი
გაკვეთილი იქნება. ჩავთვალოთ, რომ თქვენ გარკვეული

პრ ბ მ ბ შ ქმნ ჩ ნ ნმ ხ ნ ს
– დაუკავშირდი ბუცას. უთხარი, რომ ვერ შეთანხმდით და, თუ

მას რამის გარკვევა უნდა, ხარკოვში ჩუმას დაუკავშირდეს!
ანტონოვმა გამომცდელად შეხედა, შემდეგ ჯიბიდან მობილური

ტელეფონი ამოიღო და სწრაფად აკრიფა ბუცას ნომერი.
***
ბუცამ გაშმაგებულმა დაახეთქა ტელეფონი მაგიდაზე და ზურაბ

კოპაძეს შეხედა.
– რა მოხდა? – ჰკითხა მან.
7/16/2019 – ეგ შენი ზემლიაკის პადელნიკები საერთოდ
Mglebi 5 - Gocha Manvelidze შეიშალნენ. სად არ
ვყოფილვარ, ვის არ შევხვედრივარ, მაგრამ, ასეთი ნაგლები

არსად მინახავს! – ბრაზით თქვა ბუცამ.
– ვის გულისხმობ?
– ხარკოველებს!
– ხარკოველებს?! – გაუკვირდა კოპაძეს, – რაში გენაგლნენ?
– ხომ იცი, ცოტა ხნის წინ „კრეშატიკელებთან” რომ მქონდა

ბაზარი?
– ვიცი, – თავი დაუქნია კოპაძემ.
– ჩუმას... ის „ვეგასში” შეხვდა ანტონოვს და მფარველობა

შესთავაზა!
– და რაა ამაში უცნაური? – გაუკვირდა კოპაძეს, – კლიმი მათ

სასტავს დაეტაკა. ხარკოველებმა იქით გატისკეს და ახლა
მისაღებს ითხოვენ.
– მისაღები ხარკოვში მოიკითხონ, აქ სხვა ხალხი უყურებს

პალაჟენიეს! – ცივად წამოისროლა ბუცამ.
– მაგ საქმეში ხარკოველებს არავინ გაამტყუნებს. ითხოვენ იმას,

რაც ეკუთვნით. ვინც არ უნდა მიიღოს „კრეშჩატელებისგან
7/16/2019 წილი, ის მაინც ობშჩიაკში წავა
Mglebi
! 5 - Gocha Manvelidze
– არც ისე მაგრები არიან ხარკოველები, როგორც შენ გგონია.

მაგათ გასამტყუნებლად ისაც კმარა, რომ ყველგან გეგეშიძის
სახელით ბაზრობენ. ანტონოვი ბაზარის დაწყებამდე
გააფრთხილა ჩუმამ, რომ თავად გეგეშიძე სთავაზობდა
მფარველობას.
– იქნებ, მართლაც ასეა? – თქვა კოპაძემ.
– გეგეშიძე დაიბრიდა! – განაჩენივით წარმოთქვა ბუცამ, – ისინი
კი ქურდის სახელით სარგებლობენ, ასე კი მხოლოდ ბოზები

ქ ნ სხ რ მ ზ წ ნ ბ პრ ნზ ს ს ნ ნ
– აჩქარება საჭირო არ არის. ჯერ კარგად გავარკვიოთ

ყველაფერი.
– რაა აქ გასარკვევი?! – უკმაყოფილოდ გახედა ბუცამ, – არიფს

პარადს არ წავაყვანინებ. ჩუმამ თავისი საქციელით ყველა
კიეველ ქურდს მიაყენა შეურაცხყოფა, ისე მოიქცა, თითქოს ჩვენ
საერთოდ არ ვარსებობთ. ხარკოვიდან წილების
გადანაწილებაზე წამოიწყო ბაზარი!
– არ მჯერა, რომ ეს გეგეშიძის გარეშე მოხდა, – ჩაილაპარაკა
კოპაძემ.
7/16/2019 – ხომ გითხარი, გეგეშიძე დაიბრიდა ! Manvelidze
Mglebi 5 - Gocha
– ხარკოველები სხვა რამეს ამბობენ, – შენიშნა კოპაძემ.
– სწორედ მაგაშია მათი ბოზური პასტუპკა. მისი სახელით

მხოლოდ ჩუმა კი არა, მთელი სასტავი სარგებლობს!
– რატომ ხარ დარწმუნებული, რომ გეგეშიძე დაიღუპა? – ჰკითხა

კოპაძემ.
– საქმეში ჩახედულმა კაცმა მაცნობა.
– ვინ?
– რაში გჭირდება ის დოსიეები, ბუცა? შარის მეტს არაფერს

მოგვიტანს. წარმოიდგინე, რა მოხდება, საიდანმე თუ გაბაზრდა,
რომ დოსიეები შენ გაქვს!
– შენ რა, მართლა ვერ ხვდები, რაში სჭირდებათ ის დოსიეები
ხარკოველებს?! – უკმაყოფილო მზერა ესროლა ბუცამ.
– მაგალითად? – ჰკითხა კოპაძემ.
– ერთი რამ თუ შეამჩნიე? ხარკოველებმა მაგ დოსიეების ხელში

ჩაგდების შემდეგ აუწიეს ხმას. მე და შენ არ ვიცით, ვისი
სახელებია იმ ბოზურ სიაში, მათ კი იციან და, დარწმუნებული
7/16/2019 ვარ, რომ იმ ნაბოზრებსაც აგრძნობინეს ამის შესახებ. ახლა
წარმოიდგინე, ვის მხარეს დაიჭერენ ის მასკიანი ნაბოზრები

სერიოზული ბაზარის შემთხვევაში. ამიტომაც ნაგლობს ჩუმა.
შეიძლება უკვე მიღებული აქვს გარანტია იმ ნაბოზრებისგან,
რომ მე მათი გაწეწვის საშუალებას არ მომცემენ! – ბუცამ
ჩაფიქრებული სახით რამდენჯერმე გაიარ-გამოიარა ოთახში,

მერე შედგა და დაამატა – კმარა... ეს სარეველა ერთხელ და
სამუდამოდ უნდა ამოიძირკვოს !
– რა გადაწყვიტე ? – ჰკითხა კოპაძემ.
– ხარკოველებს უნდა შევხვდე და ქურდების წრეში გავუიასნო
– ამათი ნაგლი დედაც!.. ბაზარზე თანახმა არიან, მაგრამ, არც

ხარკოვში შეგხვდებით და არც – კიევშიო!.. სამი დღის შემდეგ
ოდესაში, სიომა ლიმანსკისთან გელით და ობშჩიაკის სიაც თან
იქონიეო!
***
სიომა ლიმანსკი ძველი თაობის კანონიერი ქურდი იყო. მას

მთელი ცხოვრება ციხე-კოლონიებში ჰქონდა გატარებული და
ქურდებს შორის განსაკუთრებული ავტორიტეთით
სარგებლობდა. საპატიმროებსა და გადასახლებებში
გატარებულმა წლებმა მძიმე დაღი დაასვა მის ჯანმრთელობას.
ბოლო ხუთი წელი მან ინვალიდის სავარძელში გაატარა და

თითქმის აღარ გამოსულა ოდესის გარეუბანში მდებარე
სახლიდან. ამის მიუხედავად, ქურდები მაინც არ ივიწყებდნენ
ასაკოვან ავტორიტეტს . პერიოდულად მის სახლში ქურდების
თავყრილობები იმართებოდა, ოღონდ, ასეთ თავყრილობას
განსაკუთრებული მიზეზი უნდა ჰქონოდა. როგორც წესი,
ქურდები ჯანმრთელობაშერყეულ სიომას წვრილმანებისთვის
არ აწუხებდნენ.
ყოველივე ეს კარგად იყო ცნობილი ბუცასთვის. ამიტომაც,

სიომას სახლში დაძაბული მივიდა ის ვერაფრით მიმხვდარიყო
მოუწოდებდნენ. პიროვნებას კი, რომელსაც ფული შეჰქონდა

ქურდულ სალაროში, უფლება ჰქონდა ნებისმიერ დროს ჩაეხედა
სიაში და გაერკვია, თუ რა მიმართულება მისცა ქურდმა მასში
თავმოყრილ თანხებს. მაგრამ, ეს ძალიან იშვიათად ხდებოდა.
როგორც წესი საერთოს თანხებს მხოლოდ ქურდები
განაგებდნენ და ვოვასნაირი არიფი ასეთი საქმეებიდან შორს
იდგა. მაშინ, როცა ბუცა ვოვას დაუკავშირდა , სრულიად
სხვანაირად წარმოედგინა ყველაფერი. მისი აზრით, შეხვედრა
და საქმის გარჩევა უმტკივნეულოდ ჩაივლიდა. ხარკოველები
ქურდების წრეში მოისმენდნენ ბუცას პრეტენზიებს და ამის
შემდეგ მათ მხოლოდ ერთი გზა დარჩებოდათ – შეცდომას
აღიარებდნენ და პატიებას ითხოვდნენ. სასჯელად ბუცა

კისერში ერთი-ორ წამორტყმას აკმარებდა, შემდეგ კი ტკბილ
სიტყვასაც გაიმეტებდა, რათა ხარკოველებს მის მევალეებად
ეგრძნოთ თავი. ამით ყველაფერი დამთავრდებოდა .
,
ხარკოველები სამუდამოდ გაეცლებოდნენ კიევს თავად კი
„ვეგასის” საქმეს მიუბრუნდებოდა . მაგრამ, მოვლენები
სრულიად სხვა სცენარით განვითარდა : ჩუმას საქციელი სულაც
არ მიანიშნებდა იმაზე, რომ ის ბოდიშის მოხდასა და პატიების
თხოვნას აპირებდა. პირიქით, იქით შეუტია და, სიომასთან
შეხვედრასთან ერთად, საერთოს სიაც მოითხოვა.
ოდნავ დაამშვიდა: იქ მხოლოდ ჩუმა და გეგეშიძის მეორე

„პადელნიკი,” ჯაბა იყვნენ. თავად ლუკა კი არსად ჩანდა.
– რადგან ყველა აქ ვართ, დავსხდეთ და ვიბაზროთ, – სიომამ

მაგიდასთან მიიწვია სტუმრები.
– შენ დაიწყე, – ვოვას მიუბრუნდა მასპინძელი, – რა პრობლემა

შეგექმნა ბუცასთან?
– ჯერ მან თქვას, რა პრეტენზია აქვს ჩემთან.
– ბუცასთან ოდესაში შეხვედრა შენ მოითხოვე, – თქვა სიომამ.

– მართალია... ასე იყო, – დაუდასტურა ვოვამ, – მაგრამ, მანამდე
ბუცამ შემოგვთავაზა შეხვედრა.

– კიევში რატომ ვერ გაარკვიეთ თქვენი საქმეები?
– საქმეს, რომელზეც ბუცას სურდა ბაზარი, ნებისმიერ ადგილას

გავარკვევდით. მაგრამ ჩვენ სხვა პრეტენზია გვაქვს და იმაზე
მხოლოდ აქ ვილაპარაკებთ. თქვას ბუცამ, რა პრეტენზია აქვს
ჩვენთან და ჩვენ ჩვენს სათქმელს ვიტყვით, – უპასუხა ვოვამ და
ბუცას მიაბჯინა მზერა.
– კარგი... იყოს ასე, – თქვა მან, – დავიწყოთ თავიდან... იცოდი,

რომ ანტონოვთან ვეგასის” თაობაზე მქონდა ბაზარი?
– რა ჰქვია კაცს, რომელიც ქურდის ზურგსუკან ბაზრობს

ობშჩიაკში შესატან წილზე? რატომ არ ჩამაყენე საქმის კურსში,
როცა ანტონოვთან ბაზარის აწევას აპირებდი?! – ბუცა

დაჟინებული ჩააცქერდა თვალებში.
– რა ჰქვია იმ ქურდს, რომელსაც მის ქალაქში მიმდინარე

კონფლიქტის შესახებ ჩააყენებენ საქმის კურსში და ის
ერთხელაც არ დაინტერესდება ამ საქმით?! – ცივად დაუბრუნა

ვოვამ, – ჩვენ გაგაფრთხილეთ, რომ კლიმთან სერიოზული
პრობლემები გვქონდა. რამდენჯერ შეხვდი შენ იმ ნაბიჭვარს?!
– სად გინახავთ, რომ ქურდი მაფიოზურ რაზბორკებში
ჩარეულიყოს? თქვენ... – წამოიწყო ბუცამ, მაგრამ, დასრულება

ვერ მოასწრო.
– მაშ, შენ მაფიოზები გგონივართ?! – იმავ წამს გაისმა ოთახში.
ბუცამ და კოპაძემ უკან მიიხედეს და გაოგნებულები გაშეშდნენ:

ღია კარში ლუკა გეგეშიძე იდგა...
ლუკამ აუჩქარებლად გადაკვეთა ოთახი, მაგიდას მიუჯდა და

სიომას უთხრა:
– იმაზე მეტი დრო დამჭირდა, ვიდრე ვგეგმავდი და დროზე ვერ

მ ხ რხ ჩ მ ს ძ ნხ მ რ ნ ?
– შენ თვითონ თქვი, რა ჰქვია ისეთ რაზბორკას, რომელიც შენ

კლიმთან გქონდა?! – ძალა მოიკრიბა ბუცამ.
– ხუმრობა გყვარებია! – გაეცინა ლუკას, – კარგი მეც გეხუმრები.

შენ როგორი რაზბორკა გქონდა ანტონოვთან ?
– კლიმის სასტავს საერთოში არასოდეს შეუტანია ფული. მე

ობშჩიაკის გასაზრდელად ვებაზრებოდი ანტონოვს !
– და როგორ გგონია, მე რისთვის დავეტაკე კლიმს? – ჰკითხა

ლუკამ.
ეგ შენ უნდა აგვიხსნა.
– შენ რა, პრეტენზიას მიყენებ?!
– ჯერ მოგისმენთ, – ქურდებს გახედა ბუცამ, – დანარჩენს მერე

გადავწყვეტთ.
სიომამ მძიმედ დაუქნია თავი – გეთანხმებიო.
– კეთილი... დასამალი არაფერია, – უპასუხა ლუკამ, – რასთანაც

არ უნდა ყოფილიყო დაკავშირებული ის საქმე, მე მხოლოდ
ერთი მიზეზით დავეჯახე კლიმს – ასე სჭირდებოდა ქურდულს!
– მაინც რისთვის სჭირდებოდა ქურდულს სროლა და
ჟურნალისტის ნაბოდვარს იმეორებ, გეტყვი: კლიმმა საქმეში

ჩემი ჩართვის შემდეგ შეწყვიტა სროლა და აფეთქებები. სხვათა
შორის, ეს შენს ქალაქში ხდებოდა! რა გააკეთე მის

შესაჩერებლად?! თუ შენ მხოლოდ უკვე წაქცეულ მაფიოზებზე
ნადირობ და ცდილობ, შორს იყო მათგან, ვისაც სროლა და
აფეთქების მოწყობა შეუძლია?!
– აქ შენზეა ბაზარი. როცა დრო მოვა, მეც ვიტყვი სათქმელს!

– იტყვი... იმაზე მეტს იტყვი, ვიდრე შენ გგონია. ახლა კი მე
მარტო ერთს დავამატებ: კლიმს მხოლოდ იმისთვის დავეტაკე,
რომ უკრაინაში დარჩენა შემძლებოდა, ობშჩიაკი გამეზარდა,
ქუჩიდან კლიმისნაირი ნაბოზრები მომეშორებინა , ჩვენ ყველას
უკეთესად გვეცხოვრა ამ ქვეყანაში და ჩვენი საქმე გვეკეთებინა.
შენ ეს ცოტა გგონია?! ჩემთვის ეს ბაზარი დამთავრებულია. თუ
პრეტენზია გაქვს, დაამტკიცე. სიტყვა ჰაერია. მე აქ ვინმეს ლაი-
ლაის მოსასმენად არ მოვსულვარ და, ამასთან ერთად,
შეგახსენებ, რას უშვრებიან ქურდებს, რომლებიც პრეტენზიას
აყენებენ და მერე ვერ ამტკიცებენ!.. ახლა გეკითხები:
გავაგრძელოთ ეს ბაზარი?!
– არა... – ყრუდ ჩაილაპარაკა ბუცამ. ეს მისთვის პირველი მარცხი

იყო მაგრამ იმედს მაინც არ კარგავდა დარწმუნებული იყო
და ის თვითონ გეტყვის სათქმელს ! – თქვა ლუკამ და ვოვას

ანიშნა – განაგრძეო.
– რა არ მოგეწონა ჩემი „ვეგასში” მისვლაში? – ბუცას მიუბრუნდა

ვოვა.
– ბაზარი უკვე დაწყებული იყო. მე ანტონოვის პასუხს ველოდი

და ამ დროს „ვეგასში” შენ გამოჩნდი. შენი მასტის კაცი
ულაპარაკოდ უნდა მოსულიყო ჩემთან და ვითარება გაერკვია! –
უპასუხა მან.
– მართლა?! – მოჩვენებით გაიკვირვა ვოვამ, – ერთი რამ
ამიხსენი: რატომ მაშინ არ წამოიწყე კლიმის სასტავთან წილზე
ბაზარი, როცა ის ცოცხალი იყო?! – განაგრძო ვოვამ.
– როცა საჭიროდ ჩავთვალე, მაშინ წამოვიწყე ბაზარი, – ბუცას

ცუდად ენიშნა ქურდების სახეზე გარბენილი ღიმილი,
რომელიც მის პასუხს მოჰყვა.
– ვინ მოუყომარა კლიმს? – ჰკითხა ვოვამ.
– თქვენმა სასტავმა, – უხალისოდ ჩაილაპარაკა ბუცამ.
– მე თუ არ მესმის, შენ გამარკვიე: ვინ ვის უნდა ჩაეყენებინა
საქმის კურსში – შენ უნდა მოსულიყავი ჩვენთან, თუ ჩვენ უნდა
– ეგ არაფერს ნიშნავს. კლიმის დაღუპვის შემდეგ, თქვენ

საერთოდ არ გამოჩენილხართ კიევში!
– იმიტომ, რომ უფრო სერიოზული საქმით ვიყავით

დაკავებულები, ვიდრე „ვეგასია”!
– თანაც, ქურდის სახელით ისარგებლეთ! – ახალი არგუმენტი

მოიშველია ბუცამ.
– რას ნიშნავს, ქურდის სახელით ვისარგებლეთ? – ჩაეძია ვოვა.
– რამდენჯერ იბაზრეთ ლუკას სახელით, როცა ყველამ იცოდა,

რომ ის დაღუპული იყო?! ასე მოიქეცით, როცა დოსიეებზე
ვბაზრობდით და ანტონოვსაც ლუკას სახელით ელაპარაკეთ!
– რამე მეტყობა საიქიოდან დაბრუნებულის? – საუბარში
ჩაერთო ლუკა.
– ახლა ვხედავ, რომ შეცდომაში შემიყვანეს, მაგრამ, მაშინ
ვიცოდი, რომ დაიღუპე! – გახედა ბუცამ.

– ახლა რომ მითხრა, საინფორმაციო გამოშვებაში მოვისმინე
შენი დაღუპვის ამბავიო, ეს ბაზარი მაშინვე დამთავრდება! –
ცივად თქვა ლუკამ.
არა მაგრამ შენ არსად ჩანდი არც ერთ სხადნიაკზეც არ
სიომას მხოლოდ ჩაეღიმა. ბოლო ხანებში ლუკა მის სახლში

გამართულ ორ თავყრილობაზე იყო ჩასული.
– იქნებ, გაწყობდა კიდეც, მე რომ დავღუპულიყავი? – განაგრძო

ლუკამ, – პრინციპში, რატომაც არა? მშვენიერი შანსი
გიჩნდებოდა. კლიმი და მისი სასტავი საქმიდან უკვე გასულები
იყვნენ. ხარკოველები კი... ვინ არიან ხარკოველები გეგეშიძის
გარეშე?! კიევიდან მათ გასარეკად ხომ შენი ერთი სიტყვაც

იკმარებდა!
– შენი ვარაუდები შენთვის შეინახე! – შეუღრინა ბუცამ.

– მაგაზე კიდევ ვიბაზრებთ. ახლა კი ვოვამ დაამთავროს
სათქმელი, – უპასუხა ლუკამ.
– მე ბევრს აღარაფერს ვიტყვი, – განაგრძო ვოვამ, – საქმიდან

მიღებულ ფულს მხოლოდ პადელნიკსა და ობშჩიაკს ვუყოფ.
ვინც დაუმსახურებლად მოინდომებს ჩემგან წილის მიღებას და
რქებით მომაწვება, იმ რქებსშუა მრგვალ ნახვრეტს გავუჩენ. შენ
კლიმის საქმეში ჩემთან ერთად არ ყოფილხარ, ბუცა და, რის
მიღებას ცდილობ?!
ამის მოსმენისას ბუცამ კბილების ღრჭიალით წამოიწია

ადგილიდან.
– ასე ჯობია... ახლა კი სხვა საქმეზე გადავიდეთ. შენთან ჩემს

მეორე პადელნიკს აქვს პრეტენზია, – თქვა ლუკამ და ჯაბას
გახედა.
– შენ გაქვს ჩემთან პრეტენზია? – გაუკვირდა ბუცას.
– ჩვენ დაუმთავრებელი დაგვრჩა ერთი ბაზარი, – უპასუხა

ჯაბამ.
– ჰო, მაგრამ, იმ საქმეზე ლუკასთან ვილაპარაკებ – ეს მარტო

ქურდებს გვეხება, – თქვა ბუცამ.
– ქურდები ერთმანეთში გაარკვევთ თქვენს საქმეებს, შენ კი
7/16/2019
!
მანამდე მე უნდა გამცე პასუხი
– რა გაინტერესებს? – უხალისოდ ჰკითხა ბუცამ.
– შენ სხადნიაკზე ქურდების გარემოცვაში ჩემი მისამართით

თქვი, დავბრიდავ ამ ახვარსო!.. ასე იყო თუ არა?
ბუცა შეყოყმანდა .
– ასე იყო? – კოპაძეს მიუბრუნდა ჯაბა, რომელიც მთელი ამ

დროის განმავლობაში არ ჩარეულა საუბარში.
ბუცამ იცოდა, რომ კოპაძე სხადნიაკზე არასდროს იტყოდა
– შენ სხადნიაკს ისეთ რამეზე უთხარი უარი, რაც შენი

გადასაწყვეტი არ იყო, – უპასუხა ბუცამ.
– ესე იგი, მართალი არ ვიყავი?
– არა... არ იყავი მართალი.
– და, მტყუანი კაცი ასე მშვიდად გამიშვი სხადნიაკიდან ?!
– უბრალოდ, შენი მდგომარეობა გავითვალისწინე!
– რა მდგომარეობას გულისხმობ? – ჰკითხა ჯაბამ.
– წინა დღეს ითქვა, რომ გეგეშიძე და მისი პადელნიკი მანქანაში
დაცხრილესო... რა, არ გახსოვს?! – გაიკვირვა ბუცამ.
– მაშინ რატომ არ ფიქრობდი ჩემს მდგომარეობაზე, როცა

„სხადნიაკზე” მიბარებდი და იმ საქმეზე მიწყებდი ბაზარს?! –
ცივად ჰკითხა ჯაბამ.
– ეს სხადნიაკის გადაწყვეტილება იყო.

– რა თქვი? – ჩაურთო ლუკამ.
– დოსიეებზე ბაზარი სხადნიაკმა გადაწყვიტა, – უპასუხა ბუცამ.
– . ,
მე ველაპარაკე ხარლამოვს მან თქვა რომ ქურდები შენ
ს სხ
– ჯაბამ გიპასუხათ, რომ, ვიდრე ჩემს ასავალ-დასავალს არ

გაარკვევდა, დოსიეებზე არავისთან იბაზრებდა. მერე კი
გირჩიათ, ამ ლაი-ლაის ნაცვლად, ქურდზე და კაი ბიჭზე

თავდასხმის მომწყობის მოძებნაში დახმარებოდით!.. რა გააკეთე
შენ?! წამოხტი და ღრიალი მორთე: დავბრიდავ, ამ ახვარსო!..
კარგად მომისმინე, ბუცა: ჩემს პადელნიკებსა და ძმაკაცებს
შორის ახვრები არ არიან. შენ, შეიძლება, გგონია, რომ ეს
საკმარისი მიზეზი არ არის, მაგრამ, პირობას გაძლევ, რომ მაგ
სიტყვებს გრძელ ენასთან ერთად გადაგაყლაპებ – საამისოდ
საკმარისზე მეტი მიზეზი დააგროვე!
ბუცამ ისევ ვერ შეიკავა თავი და სკამიდან წამოიწია.
წამოდგა ლუკაც, მაგიდას ორივე ხელით დაეყრდნო, ბუცას

თვალებში ჩააშტერდა და უთხრა:
– დაჯექი!.. შენი უკანალი კიდევ ერთხელ მოშორდება მაგ სკამს
და, პირობას გაძლევ, რომ ლურსმნით დაგაჭედებ ზედ!.. ჯერ

კიდევ მაქვს სათქმელი და იმიტომ მჭირდები მაგ სკამზე!..
ჯობია, იმაზე იფიქრო, რა მოგელის, როცა ყველაფერი ითქმება!..
– რა გაქვს სათქმელი?! – ჩაიბურტყუნა ბუცამ და სკამს
დაუბრუნდა, – აქამდე სერიოზული არაფერი მომისმენია
– შენ გასაგებად აგიხსნეს, რომ დოსიეები საქმიდან დაგვრჩა. იმ

პერესტრელკაში სამი ადამიანი დაიღუპა: ორი „ეფესბეს”
„ოპერი” და ერთი ჟურნალისტი , რომლის მკვლელობასაც მე

მტენიან. ახლა გეკითხები: შენ იყავი ჩემთან ერთად იმ საქმეზე?!
ბუცამ დუმილით უპასუხა.
– შენ რა, ხელობად გაიხადე ნახლებნიკობა?! – ირონიით

ჩაილაპარაკა ლუკამ, – საკმარისია, ვინმემ რამე საქმეს მოარტყას,
მაშინვე იქ გაჩნდები და წილს ითხოვ! ამ საქმეში ჩემთან ერთად
არ ყოფილხარ და დოსიეებს გვთხოვ. კლიმის საქმეს კი,
საერთოდ, ტელევიზორში უყურე. სამაგიეროდ, ყველას
7/16/2019
მიგვასწარი „ვეგასში”!.. თანაცMglebi 5 - Gocha Manvelidze
, ყველაფერ ამას პირადად შენი კი
არა, ქურდების სახელით აკეთებ!
– „ვეგასის” საქმეზე უკვე ვიბაზრეთ. დოსიეები კი სულ სხვა

ამბავია. ასეთი რამ ჯერ არ მომხდარა, – ჩავარდნილი ხმით
უპასუხა ბუცამ, – ხვდები, რამდენი მასკიანის გაშიფვრა

შეგვიძლია?
– აა... შენ ამასაც ქურდების ინტერესებიდან გამომდინარე

აკეთებ?! – ისევ დასცინა ლუკამ.
– სხვა რა უნდა მაინტერესებდეს?
– დოსიეები მე აღარ მაქვს!
– რაა?! – პირი დააღო ბუცამ, – მაშ ვის აქვს?!
– იცი რას ნიშნავს – „მიეცი კესარს კეისრისა”? – ჰკითხა ლუკამ.
– რას ბაზრობ?! – მოიღრუბლა ბუცა, – რა შუაშია კეისარი?!
– დოსიეები იმას დავუბრუნე, ვისაც ისინი ეკუთვნოდა! –
ქურდებმა გაოცებით შეხედეს. ლუკა დაუჯერებელ რამეს
ამბობდა, მაგრამ, იქ მყოფებიდან ყველამ კარგად იცოდა მისი
სიტყვის ფასი.
– ვის დაუბრუნე? – პაუზის შემდეგ ჰკითხა ბუცამ.
– რუსეთის პროკურატურას ... ის დოსიეები ძალიან საშიში იყო.

მათ ნამდვილი ომის გამოწვევა შეეძლო ჩვენს შორის!
– არა... ვარიანტი არ არსებობს! – უნებურად წამოიძახა ბუცამ.

– შენ გინდა, თქვა, რომ სხადნიაკს ვატყუებ?! – მზერა გაუსწორა
ლუკამ.
– არა... – ბუცა წამით ჩაფიქრდა და შემდეგ დაამატა – იცი

რამდენი ნაბოზარი გადაარჩინე ამით?!
ნაბოზრებს! – ცივად თქვა ლუკამ, – ბევრჯერ მითქვამს და

კიდევ გავიმეორებ: ქურდს მასკიანი ინფორმატორის
გასაშიფრად პროკურორის დოსიეები არ სჭირდება, ეს მისი

საქციელიდან გამომდინარე უნდა გააკეთოს!.. მე ერთხელაც არ
ჩამიხედავს იმ დოსიეებში, მაგრამ, შენ მაინც გკითხავ: როგორ
მოიქცეოდი იქ შენი ნაცნობი ქურდების სახელები რომ გენახა?
– რამეს მოვიფიქრებდი, – ჩაილაპარაკა ბუცამ.

– ჰო, შენ ეს საერთოდ გახასიათებს – ჯერ აკეთებ და შემდეგ
ფიქრობ. საფიქრალი რომ არ გქონდეს, მე მისმინე. ვინ
მოგვცემდა იმის გარანტიას, რომ მთელი ეს დოსიე „ეფესბეს” ან
7/16/2019 პროკურატურის მიერ შემოგდებული Manvelidzeბაზარი არ იყო?!
ტრუხა
Mglebi 5 - Gocha
ვინ იტყვის, რომ ეს ჩვენში განხეთქილების ჩამოსაგდებად
დაგეგმილი ოპერაცია არ იყო?! კიდევ გაინტერესებს რამე? –
კითხვით დაასრულა ლუკამ.
– თქვენ რას იტყვით? – ქურდებს გახედა ბუცამ.

– ეს თქვენი ბაზარია. ჩვენ ბოლოს ვიტყვით სათქმელს, – ყველას
მაგივრად უპასუხა სიომამ.
– ესე იგი, დოსიეებთან დაკავშირებით ყველაფერი გარკვეულია,

– ლუკა ისევ ბუცას მიუბრუნდა – რა სტავკას უწესებდი
– ალბათ, აქვს. თუ ეს შენი პირადი საქმეა, შეგიძლია, არ

მიპასუხო. მაგრამ, რაც ქურდულს ეხება, სხადნიაკზე უთქმელი
ვერ დარჩება!
– შემოსავლის ორმოცდაათ პროცენტს.
– და რამდენი წავიდოდა იმ ფულიდან ობშჩიაკში?!
– , !– .
აზრზე მოდი მგელო ბრაზი მოერია ბუცას ეს ყველაზე
მძიმე დანაშაული იყო, რომელშიც შეიძლებოდა
დაედანაშაულებინათ ქურდი. ობშჩიაკიდან ფულის
მითვისებისთვის ბუცას ულაპარაკოდ გამოუტანდნენ
სასიკვდილო განაჩენს!
– სად არის საერთოს სია? – ჰკითხა ლუკამ.
ბუცამ ჩანთიდან მოზრდილი რვეული ამოიღო. ამ რვეულში

იყო აღრიცხული ის თანხები, რომლებსაც ბუცა ქურდული
სალაროს შესავსებად იღებდა. იქვე იყო აღნიშნული, როდის და
რაში იხარჯებოდა ეს ფული.
ლუკამ რვეული გადაშალა, სწრაფად გადაათვალიერა სია,

შემდეგ კი ბუცას გამჭოლი მზერა მიაპყრო და თქვა:
– აქამდე რაზეც ვილაპარაკეთ უმნიშვნელო არ იყო მაგრამ იმ
– გააგრძელე, – მექანიკურად ჩაილაპარაკა ბუცამ.
– ვიტალი ზარანდიას იცნობ? რა შეგიძლია თქვა მის შესახებ?
– ზარანდია... ზარანდია... – ჩაფიქრდა ბუცა.
– ნუ მსახიობობ! – შეუღინა ლუკამ, – მე ივანოვზე ან პეტროვზე

არ გელაპარაკები, ვინმეში რომ შეგეშალოს. ასეთი გვარის მქონე
, !
კაცთან თუ გქონია საქმე ის არასოდეს დაგავიწყდება
– ჰო... ვიხსენებ... მგონი, კიეველი ბიზნესმენი უნდა იყოს, –
ყრუდ ჩაილაპარაკა ბუცამ.
– ასე ცუდად იცნობ ხალხს, რომლებსაც ობშჩიაკში შემოაქვს
7/16/2019 ფული?! – განაგრძო ლუკამ. Mglebi 5 - Gocha Manvelidze
– ჩემთან ბევრი ადამიანი მოდის, ყველას ვერ დავიმახსოვრებ.
– შენც არ იცნობ? – კოპაძის გახედა ლუკამ.
– აზრზე ვარ, ვინც არის; ერთი-ორჯერ შევხვედრივარ.

– კეთილი... ის კაცი ერთი თვის წინ ხარკოვში შენზე
საჩივლელად ჩამოვიდა ჩემთან. მისი თქმით, შენთან
სისტემატურად მოჰქონდა ობშჩიაკის ფული, ბოლო თვეების
განმავლობაში კი ოჯახური პრობლემები შეექმნა და ფული
– ვიღაც ნაბოზარი ბიზნესმენის სიტყვით მიყენებ პრეტენზიას?!

– გააფთრდა ბუცა.
– შენ იმაზე სულელი ყოფილხარ, ვიდრე მეგონე!.. შენგან

გასხვავებით, მე ვფიქრობ და შემდეგ ვაკეთებ!.. ჩემთან მოსულ
ზარანდიას მე მივეცი ობშჩიაკში შესატანი ხუთი ათასი დოლარი
და ჩემს ხალხთან ერთად გამოვგზავნე კიევში. შენ აღარაფერს
გკითხავ, – ამ სიტყვებთან ერთად ლუკა კოპაძეს მიუბრუნდა, –

ზარანდიამ მაშინ მიუტანა ფული ბუცას, როცა შენც მასთან
ერთად იყავი და ეს ფული სიაში არ ჩანს. ეს ორი კვირის წინ
მოხდა. რას იტყვი ამაზე?!
7/16/2019 კოპაძემ მზერა აარიდა ბუცასMglebi
და ისე Manvelidze.
უპასუხა
5 - Gocha
– მახსოვს... ის კაცი საღამოს მოვიდა და ხუთი ათასი მოიტანა.
– რატომ არ მოხვდა ფული საერთოში?
– აზრზე არ ვარ, – მხრები აიჩეჩა კოპაძემ, – სია ბუცას ჰქონდა.

მეგონა, რომ შეიტანა.
– შენ რას იტყვი? – ისევ ბუცას გახედა ლუკამ, – ვინ ტყუის?
ბუცა უეცრად შეიცვალა: ავი გამომეტყველება უეცრად გაუქრა

სახიდან ახლა ის კისერში თავჩარგული იჯდა და ხაფანგში
– შენი დედაც, ნაბიჭვარო! – კბილები გააღრჭიალა ლუკამ და

მთელი ძალით მოიქნია მარჯვენა. სახეში დაძგერებულმა
მუშტმა ბუცა გუდურასავით მოისროლა კარისკენ. ჯაბა და ვოვა

უმალ ფეხზე წამოიჭრნენ, კისერში სწვდნენ და თვალის
დახამხამებაში გაათრიეს ოთახიდან.
სიომამ გულგრილი მზერით გააცილა ბუცა, შემდეგ ლუკას
მიუბრუნდა და მაგიდაზე დარჩენილ რვეულზე მიანიშნა.

– ამას რა ვუყოთ?
– საერთო მხოლოდ ღირსეულს უნდა ჰქონდეს... ისეთ კაცს,

რომლის პატიოსნებაც ეჭვს გარეშეა! – უპასუხა მან.
ასეთი პასუხის შემდეგ ნებისმიერ ქურდს შეეძლო სიის მართვის
თავის თავზე აღება, მაგრამ, საქმე კიევის ქურდულ სალაროს
ეხებოდა. ოთახში კი კოპაძისა და ლუკას გარდა მხოლოდ
ოდესელი ქურდები იმყოფებოდნენ.
– მე მივხედავ! – სწრაფად გადაწყვიტა კოპაძემ და რვეული

აიღო, – ვინმეს პრეტენზია ხომ არ გაქვთ?
– არა... მიხედე, – ყველას მაგივრად უპასუხა ლუკამ.
– გამოდის რომ ყველაფერი გაირკვა – ჩაილაპარაკა სიომამ –
– ამ ამბავს ვოლინა შეესწრო – ბერომ სიკვდილის წინ მაკურთხა

ქურდად. მე ეს არ მინდოდა და არც დამიმალავს მისთვის,
მაგრამ, ბერომ მითხრა, რომ, ადრე თუ გვიან, მაინც დადგებოდა

დღე, როდესაც მე ქურდი გავხდებოდი. ის იმ დღეს ვეღარ
მოესწრებოდა და, სურდა, რომ მე მისგან მიმეღო წოდება. ასე
გავხდი უსახელო ქურდი. წოდებას კი მაშინ მივიღებდი,
როდესაც ქურდების წრეში მე თვითონ ვიტყოდი ამას!.. მაშინ
მართლა არ მეგონა, რომ ეს მოხდებოდა. მაგრამ, მაინც მოხდა.
ჩემი მეგობრის – დადას დაღუპვის შემდეგ ვატარებ სახელს. ასე
მოვედი იმ დღემდე, როდესაც წოდებაზე უარი უნდა ვთქვა!..
– რა თქვი?! – გაოცებული სახეებით შეხედეს ქურდებმა.
– მე არასოდეს მქონია ამის სურვილი, ცხოვრებამ მაიძულა, ეს
ნაბიჯი გადამედგა. დღეს კი, მინდა, უკან დავიბრუნო
ყველაფერი, რაზეც მუდამ ვოცნებობდი... მორჩა, მე უარს ვამბობ
წოდებაზე – აღარ ვარ ქურდი... ეს ყველაზე კარგი ვარიანტია –
ყველაფერი გარკვეულია, ყველა ნაბოზარი დასჯილია... ჯობია,
მანამდე გაგეცალოთ, სანამ კიდევ ვიღაც არ გამოჩნდა და
ყველაფერი თავიდან არ დაიწყო... ასე გადაეცით ჩვენს ძმებს!... –
დაასრულა ლუკამ და კარისკენ წავიდა.
– ლუკა! – სწრაფად დაადევნა სიომამ
***
სამი დღის შემდეგ ლუკამ პრაღის გარეუბანში მდებარე აგარაკის

წინ შეაჩერა მანქანა. ეკამ, რომელიც ისევ ფანჯარასთან
ატარებდა მთელ თავის დროს, პირველმა შენიშნა ის, სწრაფად
გამოვიდა სახლიდან, სირბილით გადაკვეთა ეზო და
თვალცრემლიანი ჩაეკრა მკერდში.
– კარგი, კარგი, კმარა ცრემლი... ყველაფერი დამთავრდა !
– რა დამთავრდა ? – გაუბედავად ჰკითხა ეკამ.
– ის, რასაც სხვისთვის ვაკეთებდი. ამიერიდან მხოლოდ

ჩვენთვის ვიცხოვრებ, – უპასუხა ლუკამ, მერე მხარზე მოხვია
7/16/2019 ხელი და სახლის შესასვლელისკენ
Mglebi 5 - წაიყვანა .
Gocha Manvelidze
დასასრული.
დასასრული.

Dokumen - Tips Mglebi 5 Gocha Manvelidze

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Dokumen - Tips Mglebi 5 Gocha Manvelidze

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

7/16/2019 Mglebi 5 - Gocha Manvelidze

წიგნის ელექტრონული ვერსია

საგამოძიებო სამსახურის უფროსმა აუჩქარებლად ჩაიკითხა

– რას ნიშნავს ეს?!

– მე მოვითხოვ სასამართლო სამედიცინო ექსპერტის მიმართ

– და, რას მიიღებ მაგით?

– მონაცემებს, რომელთა საფუძველზეც აღიძვრება სისხლის

– მაინც, რა ბრალდებას უყენებ, რისთვის დავიწყოთ მოკვლევა?

– გამოძიებისთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობის მქონე

– ექსპერტიზის ხელმძღვანელის განკარგულებით,

გამოკვლევაზე წარდგენილ გვამს კრემაცია ჩაუტარდა – იმ

– და, რაა ამაში კანონსაწინააღმდეგო? – გაუკვირდა სამსახურის

დაიტოვებდნენ გეგეშიძის მძორს?!

– რა გეჩვენება უადგილოდ? – მკაცრად ჰკითხა სამსახურის

– გვქონდა!.. – შეუსწორა სამსახურის უფროსმა, – ამჟამად

– კეთილი, შენი აზრით, როდემდე უნდა შეენახათ გვამი?

– ვიდრე მისი იდენტიფიკაცია არ მოხდებოდა!

– უცნაური კაცი ხარ, – გაეცინა სამსახურის უფროსს, – ცოტა

მოახდინაო. ახლა კი მეუბნები, რომ ის იდენტიფიცირებული არ

– იმაზე, რომ გვამი მართლაც გეგეშიძეს ეკუთვნოდა, მხოლოდ

გარდაცვლილი ვალერი რიჟკოვის ერთობ ბუნდოვანი

– რიჟკოვის განმარტებას ოფიციალურ ჩვენებად არავინ

– მაგაზე ნუ ღელავ. მთავარია, შენი ხელმძღვანელობა როგორ

– მაგრამ, მე არ მჯერა, რომ გეგეშიძე დაიღუპა!

– რა გაძლევს ამის საფუძველს?

გამოწვევაა! მან გვაგრძნობინა, რომ ნებისმიერ ჩვენგანს

– ამ საკითხს მოგვიანებით ისევ დავუბრუნდებით. ბუნებრივია,

კითხვაზე მიპასუხე: შენი აზრით, რიჟკოვის მკვლელობა

– არა, – თავი გაიქნია რიბკინმა, – მე მკვლელობის

– სწორედ ამის მოსმენა მინდოდა, – კმაყოფილებით თქვა

– თქვენ მიგაჩნიათ, რომ რიჟკოვი გეგეშიძის ბანდის წევრებმა

– დიახ და საკმაოდ დამაჯერებლადაც ჟღერს, მაგრამ, ეს მაინც

– ისევ კრემაცია, – ამოიოხრა სამსახურის უფროსმა, – გთხოვ,

– კეთილი, ოღონდ, ერთი პირობით – ლოგიკური ახსნა მიეცით

გეგეშიძე დაიღუპა, ხოლო ექსპერტიზამ განახორციელა მისი

– ვერ დაგეთანხმებით, ნიკოლაი პეტროვიჩ. მე ხომ

– ჩვენ გვაქვს გვამი და, სავარაუდოდ , ის გეგეშიძეს ეკუთვნის,

– შედარებისთვის აუცილებელ მასალას გეგეშიძის

– გეგეშიძის ქალიშვილის ადგილსამყოფელი თუ იცი?

– სავარაუდოდ, ის გერმანიაში, მის დედასთან, ვანდა ანსბახთან

– მისი დედა გერმანიის მოქალაქეა ?

– და როგორ გგონია, შეძლებდი გეგეშიძის ქალიშვილის

– სავარაუდოდ, ის უარს იტყოდა ექსპერტიზაში

– ტყუილად გქონდა იმის იმედი, რომ მსგავს ავანტიურაში

– ახლა აღარ ღირს ამაზე ლაპარაკი. გვამი აღარ არსებობს და

– შენ სწორად გამიგე – მოკვლევას არ დავიწყებთ. ვერ ვხედავ

– მე სხვა ვერსია მაქვს: ექსპერტიზის ხელმძღვანელი ვიღაცის

– და, ვის ინტერესებს იცავდა, შენი აზრით, ექსპერტი? – ჰკითხა

სამსახურის ხელმძღვანელმა უკმაყოფილოდ გაიქნია თავი.

– კმარა, იგორ! ეტყობა, გადაიღალე. ახლა შენთვის ყველაზე

– შვებულებას მთავაზობთ? – გაუკვირდა რიბკინს.

– საქმე? – რიბკინმა საქაღალდეს მიაპყრო მზერა.

– რაც შეეხება საქმეს... – სამსახურის უფროსი მცირე ხნით

– ასე აპირებთ საქმიდან ჩემს ჩამოშორებას?! – დაუფარავი

– არა, იგორ, დამიჯერე, მე შენთვის ცუდი არ მინდა. პირიქით,

– არა, ნიკოლაი პეტროვიჩ, ამ შემთხვევში თქვენი თეორია ვერ

– რამდენი ხანი მუშაობდი მის საქმეზე? – მოულოდნელად

– რამდენიმე თვე, – უხალისოდ უპასუხა რიბკინმა.

– და, რას მიაღწიე იმ რამდენიმე თვეში, რამდენით

– ჩვენ გვქონია საქმეები, რომლებსაც ორი, სამი წელი

– გვქონია, მაგრამ, იმ საქმეების ძიებისას შენ უყოყმანოდ

– განცხადებაც ხომ არ დავწერო სამსახურიდან საკუთარი

– ჯერჯერობით არ არის საჭირო, – მშვიდად უპასუხა