Ngayon ang araw na opisyal kong tatapusin ang aking paglalakbay bilang isang mag-

aaral, isang paglalakbay na nagbigay sa akin ng maraming alaala, mabuti man o masama,

at isang aral na palagi kong babalikan upang ipaalala sa aking sarili kung gaano ako

lumaki bilang isang tao at kung paano ko nakayanan ang lahat ng mga hadlang na

ibinato sa akin ng buhay.

Syempre, naging sulit ang lahat. Isang hakbang nalang makakamit ko na ang pangarap

ko; ang maging isang ganap na doktor, Ito ang dalawang bagay na nagkaroon ng malaking

papel sa huling sampung taon ko bilang isang mag-aaral, dalawang bagay na sumubok sa

akin at nagturo sa akin ng aral sa buhay na lagi kong dadalhin. Mga pangarap, na

sigurado ako mula noong bata ako, mga pangarap na handa kong ibigay at isakripisyo

ang lahat. At ang pag-ibig, na nagpakilala sa akin sa mundong puno ng mga bulaklak at

paro-paro, ang mga bagay na nagbigay sa akin ng lahat ng gusto ko.

Pero ang tanong, alin ang handa mong iwan para maisalba ang natitira?.Naaalala ko pa

nung nasa highschool pa ako.Nagkaroon ako ng gusto sa isang tao, napabayaan ko ang

pag aaral ko, dahil nalibang akong laging kausap at kasama sya.maraming mga bagsak at

pasang awa,naranasn ko rin ang magmakaawa sa mga teachers namin para lang tanggapin

yung projects ko at yung ibang mga kinakailangan. Naliligaw na ako kaya hindi ko na

makilala ang sarili ko.

Wala akong choice kundi magpasya kung alin sa dalawang habilin ang ililigtas ko. Ang

pangarap ko ba noong bata ako o ang pagmamahal na nagparamdam sa akin na 'ito ang

panaginip'?

Pero sa bandang huli, pinili ko yung pangarap ko, pangarap na simula pagkabata ay

gusto kona, ang maging doktor at, siyempre, ang sarili ko. At isa ito sa

pinakamagandang desisyon na nagawa ko dahil hindi ko lang naligtas ang pangarap ko,
kundi pati ang pangarap niya. Napagtanto ko na ang pag-ibig ay higit pa sa pagiging

nasa isang romantikong relasyon; ito rin ay nagpapahintulot sa ating mga sarili na

lumipad at abutin ang ating mga pangarap, kahit na nangangahulugan ito ng paglalakad

sa bulaklak na kalsada nang mag-isa nang wala ang ating mga mahal sa buhay na minsan

ay hiniling natin na makasama natin sila.

Ito ay isang mahirap na paglalakbay, ngunit ginamit ko ang aking mga kabiguan upang

mas umunlad upang ako ay narito ngayon, sa iyong harapan, na nagbibigay ng talumpati

at nagbabahagi ng mga paghihirap na aking nalampasan. We, as an aspiring future

doctor, hold the palm of our client with trust and just like in life, kami ang

maninigurado na maliligtas namin ang mga buhay na ipinagbigay tiwala nila sa amin.

Ang mga pangarap at pag-ibig ay magkakaugnay. Hindi ka uunlad o hahabulin ang isang

panaginip kung hindi ito ang tunay na pag-aari ng iyong puso, at hindi mo mamahalin

ang ganoong bagay kung hindi ito ang pangarap o mga bagay na pinapahalagahan mo."

“At, siyempre, gusto kong pasalamatan ang aking mga matalik na kaibigan, at ang aking

mga kaklase na nakasama ko sa mga ups and downs, ang mga hindi ako iniwan at sa halip

ay naging aking palagiang pundasyon noong ako ay nasa bingit ng pagsuko. Panghuli,

gusto kong pasalamatan ang aking mga magulang, na palaging aking no. 1 na

tagasuporta. Mahal ko kayo at maraming, maraming salamat dahil kayo ang naging

magulang ko!.