Banyu

Banyu ngrupakne zat sing paling penting jero kuripan sakwise udara. Sekitar telung prapat
kanggonan saka awak awake dhewe awak saka banyu lan ora sawonga bisa nguwawa urip
luwih saka 4-5 dina tanpa ombe banyu. Kajaba kuwi, banyu uga dikanggokake kanggo
mangsak, misuh, adus, lan ngresikna regedan sing ana neng sekitar omah.
Banyu uga digunakne kanggo kebutuhan industri, pertanian, pemadam keobongan, panggon
rekreasi, transportasi, lan liya-liya. Lelara-lelara sing nempuh manusia bisa uga ditularkan lan
disebarke liwat banyu. Kondisi kesebut tentunya bisa nimbulkan wabah lelara.
Volume banyu jero awak manusia rata-rata 65% saka total abot awake, lan volume kesebut
bervariasi banget nang masing-masing wong, bahkan uga bervariasi antara kanggonan-
kanggonan awak seseorang. Beberapa organ awak manusia sing ngandung akeh banyu.
Saben dina kurang luwih 2.272 liter getih diresikna saka ginjal lan sekitar 2,3 liter diproduksi
dadi urine. Saluwihe diserap bali mlebu menyang aliran getih. Jero kuripan sadina-dina, banyu
dikanggokake antara liya kanggo kebutuhan ombe, adus, mangsak, misuh, ngresikna omah,
pelarut jamu, lan panggawa bakal buwangan industri.
Ditinjau saka sudut elmu kawarasan masyarakat, sumber banyu resik kudu bisa ngebaki
kebutuhan masyarakat amarga jagan banyu resik sing kewates miske timbulnya lelara neng
masyarakat. Volume rata- rata kebutuhan banyu saben individu saben dina berkisar antara
150-200 liter utawa 35-40 galon. Kebutuhan banyu kesebut bervariasi lan bergantung nang
kaanan iklim, standar kuripan, lan kebiyasan masyarakat