Cześnik Maciej Raptusiewicz i Rejent Milczek, to główni bohaterowie komedii Aleksandra

Fredry. Obaj bohaterowie to szlachcice w podeszłym wieku, którzy mieszkają w zamku na wsi,
jednak każdy w innej jego części. Ich siedziby są przedzielone ogromnym murem z cegieł. Autor
ukazał bohaterów na zasadzie kontrastu, który widać nie tylko w wyglądzie, ale przede wszystkim
w charakterze.
Cześnik noszący tytuł urzędnika królewskiego jest starym kawalerem, który opiekuje się
swoją bratanicą Klarą i rozporządza jej majątkiem. Brał udział w Konfederacji Barskiej, co
dowodzi jego patriotyzmu. Rejent, dawny urzędnik sądowy po śmierci żony mieszka z synem
Wacławem.
Dwaj antagoniści noszą stroje szlacheckie charakterystyczne dla tamtej epoki: kontusz, biały
żupan, jedwabny pas i szablę przy boku. Różni ich jednak sylwetka: Cześnik jest niski i tęgi, a
Rejent wysoki i szczupły.
Nazwiska bohaterów wiele o nich mówią. Raptusiewicz - człowiek raptowny, gwałtowny
oraz krzykliwy, co podkreśla Papkin mówiąc „Cześnik wulkan, aż nie miło’’. W przeciwieństwie do
Milczka - szlachcica postrzeganego jako cichego i pobożnego, często powołuje się on na wolę
nieba, mówiąc „Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba’’. Słowa te mają
jednak niewiele wspólnego z prawdą, ponieważ jest to tylko maska pod którą skrywa się chciwość i
mściwość Potwierdzają to słowa Cześnika „Słodki cichy z kornym licem ale… z diabłem z diabłem
w duszy”.
Ulubione powiedzenie Macieja to „Mocium Panie”, którego nadużywa często w nieodpowiednich
sytuacjach, bawiąc przy tym czytelnika.
Bohaterowie różnią się temperamentem i charakterem. Raptusiewicz ulega emocją i działa bez
głębszego pomyślunku. Wrodzona zawziętość nie pozwala mu na pogodzenie się ze
znienawidzonym sąsiadem, a chcąc zrobić mu na złość nieświadomie przyczynia się do szczęścia
zakochanych Klary i Wacława. Drugi z bohaterów natomiast chcąc pozbyć się sąsiada, namawia
murarzy do podpisania fałszywych zeznań.
Jest jednak kilka cech, które posiadają obaj z nich, przede wszystkim chciwość i chęć
powiększenia swojego majątku. Świetnie to widać, kiedy Cześnik chce ożenić się z Podstoliną, a
Rejent wydać za nią swojego syna. U bohaterów występują też cechy pozytywne. Najwięcej jest u
Cześnika, a są to: szczerość, patriotyzm i prostolinijność.
Bohaterowie „Zemsty” są bardzo zawzięci we wzajemnej wrogości, jednak wszystko to
łagodzi komizm przewijający się przez całą książkę. Spośród nich bardziej spodobał mi się Cześnik
Maciej Raptusiewicz, ponieważ jest patriotą. Jest też szczery. Natomiast ludzi takich jak Milczek,
wolę unikać.