Żeby ustalić koniugacje patrzymy najpierw na 2 os. lp., a potem na 1 os. lp.

KON. I -o-/-e-
(-om=ą)

klasa zerowa: nesti – niósł

klasa a: brati – brał
[czasowniki z ě: veděti - wiedział (a z przegłosu, po miękkiej) ě ⩾ a]

1. e po twardej
1. Nes – ą Nes – e – mъ
2. Nes – e – šь Nes – e – te
3. Nes – e – tъ Nes – ą – tъ

KON. II -no-/-ne-

2. e po twardej n
1. Dvig – n – ą Dvig – ne – mъ
2. Dvig – ne – šь Dvig – ne – te
3. Dvig – ne – tъ Dvig – na – tъ

KON. III -jo-/-je-

3. e po j
1. Pis – j – ą (piš-ą) Pis – je – mъ
2. Pis – je – šь Pis – je – te
3. Pis – je – tъ Pis – ja – tъ

nowa polska atematyczna -am -asz (z kon. V)

1. Čita – ją Čita – je – mъ
2. Čita – je – šь Čita – je – te
3. Čita – je – tъ Čita -ją – tъ

Čita – je – šь Čita – je – tъ

KON. IV -i- (-y-)

1. Mol – ą Mol – i – mъ
2. Mol – i – šь Mol – i – te
3. Mol – i – tъ Mol – ę – tъ
KON. V atematyczna

5. byti, veděti, dati, jasti (jeść)

różnica w 1 liczbie wzięła się ze sposobu wymowy jerów (ъ/ь)

1. Jes – mь Jes – mъ
2. Jes – ь Jes – te
3. Jes – tъ sątъ

koniugacja – temat czasu teraźniejszego – tworzy formy: tryb oznajmujący, rozkazujący,

imiesłowy czasu teraźniejszego

klasa – temat bezokolicznika – tworzy się od niego imiesłowy czasu przeszłego, imperfectum
i aoryst (aspekt gramatyczny)

Odmiana:
*czasowniki: czas, tryb, liczba, osoba
*imiesłowy: przypadki, liczby, rodzaje (jak przymiotniki)
*bezokolicznik: nieodmienny

Czasy:
*niezłożone: teraźniejszy, imperfectum, aoryst
*złożone: przeszły, przyszły, zaprzeszły
Tryby:
*niezłożone: oznajmujący, rozkazujący
*złożone: przypuszczający