Poeta doctus, z łaciny oznacza to poeta uczony.

Ma duży wpływ na problem “Poeta

nauczyciel mądrości” Dlatego, że taki mędrzec ze względu na to, że posiada wiedzę
może nauczać filozofii na temat życia i dzielić się swoją mądrością z innymi poprzez
swoją sztukę.
W wierszu “Śnieg” występuje podmiot liryczny, który na samym wstępie poucza,
by nie przywiązywać się do niczego ani niczym się nie przejmować. Pisze,
że człowiekowi jest dobrze, gdy przebywa w swoim zamkniętym stanie, gdzie
“nie zawraca sobie niczym głowy”.
Stwierdza, że nawet jeśli na Ziemi nie byłoby ciszy, interesuje się tylko i wyłącznie
tym śniegiem. Nic człowiekowi nie jest potrzebne, niczym się nie przejmuje.
Można tutaj znaleźć poniekąd elementy stoicyzmu, ze względu na dążenie do
całkowitego spokoju ducha.
Kolejnym przykładem dzieł prowadzących do refleksji ze strony adresata mogą być
“Do Deliusza” i “Do Leukone”. W wierszu “Do Deliusza” podmiot liryczny
każe zachowywać umiar w poddawaniu się emocją, znaleźć “złoty środek”.
Z jednej strony powinno się żyć zgodnie z zasadą carpe diem (chwytaj dzień)
cieszyć się życiem, gdyż każdy zmierza ku śmierci, życie jest bardzo kruche,
z drugiej dążyć do wewnętrznej równowagi i panować nad emocjami, pogodzić się
z myślą, że na każdego czeka śmierć, bez względu na to jak dużo miało się majątku
itd. zostanie potraktowany przez Orkusa w ten sam sposób. W “Do Leukone” Horacy
zawiera informacje, by nie dociekać przyszłości, nie rozmyślać nad śmiercią,
zachęca do cieszenia się chwilą życia bo czas biegnie szybko. Oba wiersze
zawierają mądre rady dla ludzi od uczonego poety.
Na koniec chcę dodać, że Vladimir Holan, ewidentnie brał przykład z twórczości
Horacego. W jego wierszu można zauważyć elementy horacjanizmu, czyli dążenia
do prostoty, powściągliwości w wyrażaniu uczuć. Za to w wymienionych powyżej
przykładach wierszy Horacego wyraźnie widać trafność poety w udzielonych radach,
staje się dla czytających jego utwory nie tylko poetą ale też nauczycielem mądrości.