Epekto ng Tunog: Isang puppet stage ang itinakda na may madilim at nakakatakot na backdrop

na naglalarawan ng puno ng balete at isang libingan. Nakaluhod si Basilio sa tabi ng libingan

ng kanyang ina, na naliliwanagan ng malamlam na liwanag ng buwan.

Tagapagsalaysay: (tumayo sa labas ng entablado) Sa kalaliman ng gabi, sa ilalim ng simoy ng

puno ng balete, si Basilio, isang binatang lugmok sa kalungkutan, ay nag-aalaga sa libingan ng
kanyang ina.

Sound Effect: Bulong ng hangin, kaluskos ng mga dahon.

Basilio: (manika, bumubulong-bulong) Ina, magkita nawa tayo sa lalong madaling panahon.
(nagsisimulang tumaas)

Sound Effect: Mga yabag na papalapit.

Tagapagsalaysay: Ngunit bago makaalis si Basilio, napansin niya ang isang pigura na papalapit
sa puno ng balete, may hawak na pala, na may layuning naghuhukay sa lupa.

Sound Effect: Paghuhukay ng pala sa lupa.

Basilio: (manika, naalarma) Sino ka at anong ginagawa mo rito (maingat na humakbang

pasulong)

Simoun: (manika, may bakal na tingin) Tila hindi ako nag-iisa sa paghahanap ng aliw sa ilalim
ng puno ng balete.

Tagapagsalaysay: Bumibilis ang puso ni Basilio habang sinusubukan niyang alamin ang
pagkakakilanlan ng misteryosong estranghero.

Basilio: (manika, with uncertainty) Ikaw ba... Elias?

Simoun: (manika, na may pilit na ngiti) Hindi, binata. Ako si Simoun.

Tagapagsalaysay: Naglalaro ang isip ni Basilio habang inaalala ang mga pangyayari sa nakalipas
na mga taon, nang magsalita si Elias tungkol sa mga nakabaon na kayamanan at mga
ipinagbabawal na lihim.

Basilio: (manika, may realisasyon) Teka? Mukha kang pamilyar (papalapit ang papet sa isa pang
papet)

Basilio: (manika, nagulat na ekspresyon) Ikaw....Ikaw....Ikaw si Ibarra. Ikaw tumulong sa akin sa

paglibing sa aking ina. Sir, matagal na po. Masaya ko na nakilala kita uli....

Sound Effect: Pag-click ng isang revolver.

Simoun: (manika, nakakatakot) Paumanhin ko ngunit hindi ko maaaring hayaang sirain ng

sinuman ang aking plano.

Basilio: (manika, gulat na ekspresyon) Teka lang! Teka lang! Mayroon pa bang maaari nating
ayusin ito nang mapayapa?

Simoun: (manika, ibinalik ang baril) Sige, magagawa natin ito.

Narrator: Nais ni Simoun na makausap si basilio, sinusubukan itong kumbinsihin na sumama sa

kanyang planong paghihiganti.

Simoun: (manika, malayong tingin sa taas) Naaalala ko pa ang mga alaala ng aking dakila at
marangal na kaluluwa na hanggang ngayon ay bumabagabag sa akin, si Basilio. Isinakripisyo ni
Elias ang lahat para sa kalayaan. Ang kanyang espiritu ay nagbigay inspirasyon sa akin, na
umakay sa akin sa landas na ito ng paghihiganti.
Basilio: (manika, may empatiya) Naiintindihan ko ang sakit mo, Simoun. Ngunit hindi mo ba
nakikita na may iba pang mga paraan upang magkaroon ng pagbabago? Ang karahasan at
katiwalian ay magpapalala lamang sa mga peklat ng ating bansa.

Simoun: (manika, na may galit na boses) Ano ka sa hinaharap? Isang taong walang karakter,
isang bansang walang kalayaan. Hinihiling mo na maging Hispanized ka at hindi ka namumula
sa kahihiyan kapag tinanggihan ka!

Basilio: (manika, taimtim) Ngunit ang ating kaalaman sa kultura ng mga Espanyol ay maaaring
magbukas ng pinto para sa atin, Simoun. Maaari nitong tulay ang agwat sa pagitan ng ating mga
tao at ng mga elite, na nagpapahintulot sa atin na isulong ang ating mga karapatan.

Simoun: (manika, iiling-iling) Hindi kailanman magiging karaniwang wika sa bansa ang
Espanyol; ang mga tao ay hindi kailanman magsasalita nito dahil para sa mga ideya ng kanyang
isip at ang mga damdamin ng kanyang puso ay walang mga salita sa idyoma na iyon.

Basilio: (manika, may determinasyon) Gayunpaman, naniniwala ako sa kapangyarihan ng

edukasyon at kaliwanagan, Simoun. Kung mabibigyan natin ng kaalaman ang ating mga tao,
babangon sila at hihingi ng hustisya para sa kanilang sarili.

Simoun: (manika, may pahiwatig ng tuso) Sabihin mo, Basilio, nagdadalamhati ka pa rin ba sa
pagkamatay ng iyong ina at kapatid?

Basilio: (manika, malungkot) Araw-araw, Simoun. Araw-araw, ang mga alaala nila ay
bumabagabag sa akin.

Simoun: (manika, pagsisiyasat) At paano naman ang hustisya, Basilio? Hindi ka ba nauuhaw sa
paghihiganti sa mga pumatay sa iyong pamilya?

Basilio: (manika, na may pagbibitiw) Ang hustisya ay malayong pangarap, Simoun. Walang
paraan upang ibalik ang mga patay, walang paraan upang maitama ang mga pagkakamali ng
nakaraan.
Simoun: (manika, may mapanghamong tingin) Ngunit paano kung bibigyan kita ng paraan para
makapaghiganti? Paano kung bibigyan kita ng kapangyarihan para ipaluhod ang mga
responsable?

Basilio: (manika, may determinasyon) Ihandog mo man sa akin ang mundo, Simoun, hindi
mapapawi ang sakit sa puso ko ang paghihiganti. Wala na ang nanay at kapatid ko, at walang
makakapagpabago nito.

Simoun: (manika, pumayag) Marahil tama ka, Basilio. Baka may pag-asa pa ang ating bayan.
Ngunit hanggang sa dumating ang araw na iyon, dapat na sundin ng bawat isa ang ating sariling
landas, ginagabayan ng ating sariling paniniwala.

Narrator: Tinapos nina Basilio at Simoun ang kanilang pag-uusap. Gustong umalis ni Simoun.

Simoun: (manika, mataimtim) Basilio, gumagabi na. Oras na para maghiwalay tayo ng landas, sa
ngayon. Ngunit tandaan, kung sakaling magbago ang iyong isip, ang aking mga pintuan ay
laging bukas para sa iyo. Halika sa aking bahay sa Escolta, at sama-sama, tayo ay
magbabalangkas ng ating gagawin.

Basilio: (manika, may pasasalamat) Salamat, Simoun. Isaisip ko ang iyong alok.

Narrator: Kaya naman, habang pinagmamasdan ni Simoun ang langit na lumiliwanag sa

paparating na bukang-liwayway, tahimik niyang kinikilala ang bigat ng kanyang misyon. Taglay
ang determinasyon sa kanyang puso at pakiramdam ng pag-aalinlangan na bumabalot sa kanya,
naghahanda siyang harapin ang mga hamon sa hinaharap.

Epekto ng Tunog: Ang malayong tunog ng mga kampana ng simbahan, hudyat ng pagdating ni
Pasko