C T WO

RO BA

Autor, ilustracje: Oskar Wiśniewski

Skład: Lairena

Orbital
neuroshima.elx.pl
1
 ląd
Uwaga!
Niebezpieczne gatunki
Jak wiadomo, stan ekosystemów na
ziemi uległ destabilizacji. W wyniku za-
ostrzenia się klimatu dobór naturalny
zwiększył swoje wymogi. Od tego mo-
mentu, stworzenia, które nie przystoso-
wują się wystarczająco szybko do
zmian w środowisku, po prostu wymie-
rają. Los ten spotkał wiele gatunków
ssaków i płazów. W przeciwieństwie do
nich owady i pajęczaki doskonale odna-
lazły się w nowej sytuacji. Wymarcie
stworzeń zajmujących część nisz ekolo-
gicznych oraz powstanie nowych typów
siedlisk dało im kolejną szanse na zdo-
bycie dominacji na lądzie, w wodzie i po-
wietrzu. Poniżej znajduje się kilka nota-
tek, które pomogą wam wykorzystać
któreś z tych niezwykle fascynujących,
ale i niebezpiecznych stworzeń, w wa-
szych sesjach Neuroshimy.
I: Ląd
Kąsacze, zwane także
Cwaniaczkami
Corpoptera cerebrae
Kąsacze żyją głównie na pustyni, lecz
niektóre odmiany z łatwością mogą za-
domowić się niemal wszędzie, gdzie
można znaleźć świeżą padlinę. Z reguły
2
żyją one w małych stadach po 4-7 sztuk.
Stworzenia te przypominają półme-
trowe żuki z ogromnymi żuwaczkami,
które zawsze kierują w stronę przeciw-
nika, kłapiąc oraz strasząc go rzędem
zielonych, świecących oczek. Tak na
prawdę, to zarówno żuwaczki, jak i
oczka to atrapa. Prawdziwa głowa znaj-
duje się po drugiej stronie skorupy i
bardzo ciężko ją zauważyć, zwłaszcza, że
te owady zawsze starają się nie dopu-
ścić, aby przeciwnik zaszedł je od
strony głowy. Jeżeli to wydaje Ci się za
mało cwane, to czytaj dalej.
Cwaniaczki potrafią wytrzymać bez
jedzenia ponad dwa lata, ale zazwyczaj
szukają czegoś do zjedzenia już pół roku
po ostatnim posiłku. W większości przy-
padków zadawalają się padliną, lecz zde-
sperowane stado będzie podążać za sa-
motną ofiarą tygodniami, zanim
ostatecznie pokona ją pustynia. Cwa-
niaczki często odbierają zdobycz Wsysa-
czom pustynnym, które nie mogą nawet
drasnąć ich twardego pancerza. Osta-
teczną bronią każdego z Kąsaczy jest
kwas wystrzeliwany z syfonu pomiędzy
atrapą żuwaczek. Każde z tych stwo-
rzeń posiada tylko dwa litry kwasu (Na
całe życie!), dlatego Cwaniaczki używają
go tylko w obliczu śmiertelnego zagroże-
nia lub widma śmierci głodowej. Kwas
ten jest wyjątkowo żrący, ale i niesta-
bilny. Reaguje ze wszystkimi metalami
i tlenem zaraz po opuszczeniu trzewi
Kąsacza, więc niemożliwe jest jego prze-
chowywanie. Gdy Cwaniaczek umiera,
rozluźnia zwieracz syfonu wylewając
cały pozostały mu kwas. Cwaniaczki,
jak sama nazwa wskazuje, są dosyć
sprytne, na tyle, aby stosować kilka
wyjątkowo nieprzyjemnych sztuczek.
Na szczęście nigdy nie atakują, chyba,
że są bardzo głodne, lub czują się wyjąt-
kowo zagrożone.
Z dech ł Żuk / k am yc zek: Gdy tylko
głodne Kąsacze zwęszą coś do jedzenia,
przewracają się na grzbiet udając mar-
twe. Jeżeli nie zdążyłyby tego zrobić po
prostu zastygają w bezruchu. Nawet po-
strzelone będą trwać w takim stanie, do
momentu, w którym ktoś zbliży się na
odległość dwóch metrów. Gdy któryś z
BG będzie na tyle nieostrożny, jeden,

albo dwa Cwaniaczki oblewają go kwa-
sem.
Ucieczka: Jeżeli zostają zauważone w
ruchu natychmiast uciekają a gdy ktoś
za nimi pobiegnie, może tak samo liczyć
na małą kąpiel kwasową. Sztuczka ta
działa głównie na drapieżniki z silnym
instynktem pogoni.
Zakopanie: Najgroźniejsza, ale i najrza-
dziej stosowana. Kąsacze to urodzeni po-
dróżnicy, nigdzie nie pozostaną długo,
więc rzadko zakopują się w ziemi, jed-
nak istnieją bardziej drapieżne gatunki
Cwaniaczków, które szczególnie upodo-
bały sobie ten sposób polowania. Jak
można się łatwo domyślić, po zakopaniu
w ziemi robal działa podobnie jak mina
przeciwpiechotna.
W ypatrosz Cwaniaczka!
Cwaniaczki posiadają kilka interesu-
jących organów, lecz pierwszy lepszy
myśliwy go nie wypatroszy. Będzie do
tego potrzebny cholernie ostry nóż,
krzepa i niemałe doświadczenie.
Pancerz: Dużo lżejszy od dobrej kami-
zelki kuloodpornej, a tak samo wytrzy-
mały (pancerz=3), niestety nawet po
udanym oczyszczeniu (Bardzo trudny
test łowiectwa.) śmierdzi na tyle aby
skutecznie odstraszyć od ciebie ludzi.
(Kontakty z ludźmi +20%) Kolejną wadą
pancerza, jest to, że bez woskopodobnej
warstwy ochronnej ulega biodegradacji
w ciągu kilku miesięcy, jeżeli nie będzie
poddawany regularnym konserwacjom.
Utrzymanie takiego pancerza w dobrym
stanie zajmuje pół godziny dziennie.
ląd
T rzewioworek na kwas: Doskonale na-
daje się do wyprawienia kwasoochron-
nych rękawic lub tarczy. Podobnie jak w
przypadku pancerza, wyjęcie trzewio-
worka jest niełatwe. (Cholernie trudny
test łowiectwa.) Nałożone rękawiczki
utrudniają kontakty z ludźmi w taki
sam sposób. (Kontakty z ludźmi +20%)
Kwestia patroszenia: Zdobycie informa-
cji dotyczących pancerza lub trzewio-
worka Cwaniaczka jest kwestią proble-
matycznego testu łowiectwa. Gdy
dojdzie do patroszenia, każdą próbę
można podjąć tylko raz, jeżeli się nie po-
wiedzie, dana część ciała robala jest na
tyle uszkodzona, że nie nadaje się do ni-
czego. Jednak w przypadku uzyskania
fartu w teście patroszenia, otrzymy-
wany jest w pełni oczyszczony kompo-
nent (Bez kar do kontaktów z ludźmi) a
sam przedmiot z niego wykonany do-
daje jeden punkt reputacji.
Przygarnij Cwaniaczka
Jak już wiadomo, Kąsacze są dosyć
mądre jak na owady, okazuje się, że
możliwe jest ich oswojenie. Udomowio-
nego Cwaniaczka można wykorzystać
na kilka sposobów:
Mina kwasowa: Najedzony Kąsacz nie
powinien ruszać się przez najbliższy
miesiąc. Jeżeli jest oswojony i pozwoli
się dotknąć, można go zwyczajnie zako-
pać w ziemi - każdy, kto na niego nadep-
nie może na dobre pożegnać się z ży-
ciem. (Lub twarzą, w przypadku tych
bardziej fartownych.) Najważniejsze jest
to, że zmiennocieplne i nieruchawe ro-
bale są niemal niewykrywalne dla ma-
szyn Molocha.
M iotac z ręc zn y: Własnoręczne użycie
3
 ląd
Kąsacza jest ryzykowne, ale możliwe.
Wystarczy trzymać go zdecydowanie i
w odpowiednim momencie wcisnąć kciu-
kiem jedno z jego oczu - efekt muro-
wany.
Metoda oswajania Cwaniaczków
I: Najpierw znajdź głodnego Cwaniaczka
II: Następnie, gdy będzie udawał mar-
twego, lub zastygnie w bezruchu pod-
rzuć mu trochę mięsa i oddal się na roz-
sądną odległość.
III: Karm go z coraz mniejszej odległości,
gdy zacznie jeść z ręki można brać go
na ręce (Tylko ostrożnie!)
Działanie kwasu: Aby uniknąć kwaso-
wego ataku Kąsacza należy zdać test
zręczności na poziomie trudnym. Gdy
postać zostanie trafiona, kwas przeżera
się przez trzy punkty pancerza niszcząc
go całkowicie na danej lokacji. Zadaje
rany, gdy trafiona postać ma dwa lub
mniej punktów pancerza. (0pp - kry-
tyczna, 1pp - ciężka 2pp - lekka) Należy
pamiętać że nie jest możliwe zbieranie
i przechowywanie kwasu Kąsacza w
zbiorniku innym niż wykonany z trze-
wioworka innego Kąsacza. I tak napeł-
nianie takiego pojemnika wymaga cho-
lernie trudnego testu zręczności. Za
każdy poziom poniżej wymaganego
progu trudności pracujący otrzymuje
jedną ranę lekką.
Kilka pomysłów dla MG
Gracze mogą stanąć naprzeciw prze-
ciwnika (Lub pancernych drzwi.), któ-
rego nie będą w stanie pokonać za po-
mocą posiadanej broni, ze względu na
jego grupy pancerz. Można im podsunąć
pomysł wykorzystania kwasu owadów
do tego zadania.
Treser bestii (Henry, albo inne obcia-
chowe imię.) żyjący na odludziu zajmuje
się hodowlą Cwaniaczków. Otworzył
mały sklepik z własnymi wyrobami,
czasem jeździ do miasta sprzedać trochę
towaru, więc jest jakieś 5% że będzie ak-
tualnie w mieście ze swoim kramem.
- Rękawiczki kwasoodporne* 300G max1
- Pancerz z Kąsacza* 500G max1
- Sakwa na kwas 150G max3
- Litr kwasu 100G max3
- Młody Kąsacz 250G max2
4
*Nie śmierdzi. +1 punkt reputacji.
Treser cierpi na brak zajęć, wiec bę-
dzie się chętnie targował. Podczas Targo-
wania zaproponuje grę w karty (Wy-
grany może zmienić cenę towaru o
dodatkowe 25%)
Nawet treser nie wie, że jakiś Jugger-
naut najechał na jednego z Cwaniacz-
ków, uszkadzając poważnie swoje gąsie-
nice. Nic dziwnego, że Kąsacze nie
przypadły do gustu Molochowi, który
wysłał w te strony mały zwiad, aby
sprawdzić, co dokładnie unieruchomiło
Juggernauta. Najpewniej maszyny za-
skoczą BG, gdy ci będą zajęci targowa-
niem się, lub grą w karty, w małym
sklepiku Henrego.
Łowca mimik
Carnivora mimicra
“To był zły dzień. Przecież mogło być
tak pięknie. Wczoraj obłowiliśmy się
znajdując przedwojenny magazyn. Nie
pomógł nawet jego niezawodny EMP.
Spotkaliśmy tylko grupę małych Łow-
ców Molocha. Wtedy nasz zabójca ma-
szyn przyczaił się ze swoją giwerą i wy-
celował bardzo dokładnie. Nie było
szans, żeby któryś z nich wypatrzył go
w tym skafandrze termicznym. Wtedy
włączył, tak na wszelki wypadek, urzą-
dzenie zagłuszające, aby te cholerstwa
nie mogły zawołać mamy. Gdy tylko wy-
strzelił, wszystkich pięciu łowców ru-
szyło na niego. Myślał, że będzie niezau-
ważony, więc siedział cicho i nawet nie
drgnął. To była najcichsza śmierć, jaką
widziałem. My od razu ruszyliśmy na-
szym łazikiem. Łowcy zostali w bezru-
chu przy szczątkach Willisa, dziwne, że
nie chciały nas gonić.”

Niektóre stworzenia starają się
upodobnić do innych, bardziej groźnych
gatunków. Łowca mimik to jedno z ta-
kich zwierząt, jedno z niewielu, które
wykorzystało Molocha jako swój atut.
Mianowicie, mimik bez dogłębnych oglę-
dzin wygląda identycznie jak Łowca.
(Tak! Ten metalowy Łowca z fabryki
Molocha) Jego ciało jest tak samo deli-
katne i zwinne, jak u oryginału. Chity-
nowy pancerz błyszczy się niczym wy-
polerowana blacha, przez co w wirze
walki po prostu nie da się go odróżnić
od maszyny. Nawet, gdy się nie porusza.
Rozpoznanie go z odległości dziesięciu
metrów wymaga zdania cholernie trud-
nego testu (Percepcja / łowiectwo lub
mechanika.), a nawet wtedy BG będzie
wiedział tylko, że coś jest nie tak. (W
przypadku fartu, od razu wiadomo, że to
owad.) Najbardziej śmiercionośne są ce-
chy odróżniające mimika od oryginału.
Mimik: dalsze spojrzenie
Zarówno mimik, jak i oryginał posia-
dają podobne cechy fizyczne, takie jak
szybkość, sposób poruszania się, wygląd
czy metoda zabijania. Największe róż-
nice można zauważyć w percepcji oraz
zachowaniu obydwóch stworzeń. Po
pierwsze, insekt wyczuwa drgania pod-
łoża, gdy jest nieruchomy, więc stojąc
zauważy przeciwnika, chyba, że ten
uzyska fart podczas testu skradania się.
Po drugie, ma doskonały słuch i potrafi
namierzyć przeciwnika po biciu jego
serca. W przeciwieństwie do wersji Mo-
locha nie znęca się nad ciałami i meto-
dycznie likwiduje kolejne zagrażające
mu istoty. Dodatkowo jest on bardzo
wyczulony na fale radiowe, oraz sygnał
lokacyjny Molocha. Każdy mimik będzie
unikał maszyn, oraz kierował się w po-
bliże ludzkich nadajników, w poszuki-
waniu zdobyczy. Niektóre bardzo wy-
specjalizowane odmiany mimików
potrafią wmieszać się w atakujący
tłum maszyn, oraz pożywiać się na
szczątkach ludzi i zwierząt, które po-
chłonął front. Dodatkowo zwierzęta te
potrafią miejscami zachowywać się zu-
pełnie jak maszyna, lecz jest to jedynie
strategia mająca zwieść potencjalną
ofiarę. Mimiki nigdy nie zachowują się
ląd
głupio, jeżeli do ofiary prowadzi kilka
ścieżek, owad zawsze odnajdzie tą naj-
krótszą. W związku z tymi nietypo-
wymi zachowaniami BG nie mogą wyko-
rzystywać przeciwko nim żadnej
umiejętności, czy cechy pomagającej w
walce z maszynami. Każdy, kto miał
wcześniej styczność z maszynami Molo-
cha otrzymuje +20% utrudnienia do
wszystkich akcji podczas walki z insek-
tem, ze względu na nieprzewidywalne
zachowywanie się „Maszyny”. Oczywi-
ście wcześniejsze zdanie cholernie trud-
nego testu percepcji anuluje tę karę.
Sekcja zwłok
Pierwsze (i ostatnie), co rzuca się w
oczy podczas oględzin świeżo upolowa-
nego okazu, to błyszczący pancerz. Jest
dosyć lekki i doskonale nadaje się do
zrobienia prowizorycznego pancerza.
Niestety nie ma róży bez kolców. Pan-
cerz błyszczy się tak, że każdy wypa-
trzy cię w nim z dużej odległości. Jeżeli
poważnie cenisz sobie fach wojownika,
to na pewno sobie odpuścisz taką kami-
zelkę, zwłaszcza, że jest bardzo śliski i
każda farba maskująca metaliczny po-
łysk ściera się przy najmniejszym do-
tknięciu. Zrobienie bagnetu z ostrego
zakończenia jego odnóży wydaje się być
dużo lepszym pomysłem. Na upartego
można jeszcze wykorzystać jego odwłok
w charakterze zbiornika na płyn.
Kilka pomysłów dla MG
Jak nietrudno się domyślić, Łowca mi-
mik to istota stworzona z myślą o po-
zbawianiu animuszu nadętych łowców
maszyn, oraz nieostrożnych BG. Odpo-
wiednio zaaranżowane spotkanie może
sprawić, że gracze będą wystrzegać się
każdej rzeczy, jaką MG dla nich przygo-
tuje. Krótko mówiąc, tak jak powinno
być w Rdzy, czy Stali.
Równie dobrze insekt może posłużyć,
jako niespodziewany element pojawia-
jący się w okolicach frontu. Gracze na
pewno będą zaintrygowani, jeżeli zoba-
czą z oddali grupę Łowców pożerających
jakieś ścierwo. Czyżby Moloch wynalazł
nowe źródło zasilania dla swoich ma-
szyn.
5
 woda
II: Woda
Nerwus
Vox insomnia
Z tym robalem jest jak z kulą od
karabinu maszynowego. Taki malutki,
ale jak już cię taki trafi, to masz prz-
erąbane. Nie próbuj uciekać. Mnie
podobny gonił przez pół stanów. W
końcu zasadziłem się na cholerstwo w
Vegas. Teraz mam z niego breloczek.
Młode Nerwusa wylęgają się z jaj
złożonych w wodzie, a konkretniej w
szczątkach topielca. Niemal zawsze jest
ich ponad tysiąc. W akwenie, który Ner-
wusy upatrzyły sobie jako siedlisko
będzie ich mniej więcej tyle, ile ryżu w
zupie. Larwy są trujące dla większości
zwierząt, mimo to są całkowicie
niegroźne, jako że odżywiają się
szczątkami organicznymi odfil-
trowanymi z wody. Jak już mówiłem
larwy nie stwarzają bezpośrednio żad-
nego zagrożenia, ale jeżeli jakiekolwiek
ciepłokrwiste zwierze wejdzie do
zbiornika zamieszkałego przez te
stworzenia, zaczyna się na prawdę
nieciekawa historia. Starsze larwy
(2cm) dążą do przyczepienia się do
ciepłokrwistego organizmu. Przywierają
do skóry, ubrania, ekwipunku, włosów
itp. Jeżeli jakiś BG będzie się przepraw-
iał przez taki zbiornik, na pewno będzie
cięższy o jakieś dwa kilogramy. Oczy-
wiście larwy te można bardzo łatwo
pozdejmować. Gorzej będzie, jeżeli po
6
wyjściu z wody BG nie pozbędą się ich
wszystkich. Taka larwa szybko się
przepoczwarza. Po jakichś trzech dniach
poczwarka pęka uwalniając postać
dorosłą, w tym momencie dla osoby, na
której ta poczwarka się znajdowała, za-
czyna się prawdziwy koszmar.
BG vs. Nerwus
Jeżeli na ubraniu BG wylęgnie się je-
den owad, to nie jest to żaden większy
problem. Gdy będzie ich więcej niż
dziesięć, to BG będzie musiał mieć
bardzo dużo szczęścia, aby nie skończyć
jako świeże mięso.
Dorosły Nerwus zaraz po wypełźnię-
ciu z poczwarki wzbija się w powietrze
w poszukiwaniu ofiary. Zawsze jest to
osoba, której zapach poczuje jako pier-
wszy. Po tym nie zmieni już celu do
końca swojego krótkiego życia. Będzie
dążył do zaaplikowania ofierze dziesię-
ciu dawek swojej trucizny, i złożenia jaj
w jej ciele. Dorosły owad przypomina z
wyglądu muchę i posiada niesamowity
refleks. Nie martw się, przed zabiciem
owada na pewno go nie zobaczysz.
Porusza się tak szybko, że tylko
wprawne oko może go zauważyć. Na
szczęście wydaje przy tym tak charak-
terystyczny hałas, że nie będzie
sposobu, żeby ktoś go nie usłyszał.
Nerwus produkuje tylko jedną dawkę
trucizny dziennie, więc pojedynczy osob-
nik będzie męczył BG ponad tydzień,
zanim ten będzie wąchał kwiatki od
spodu.
Owad działa metodycznie, podążając
za zapachem swojej ofiary i nie spocznie
do momentu, w którym nie zostanie
zabity, lub nie uda mu się zatruć ofiary
na tyle, aby złożyć jaja.
Zabicie Nerwusa nie jest możliwe bez
jakiegoś fortelu. (Powiedzmy, że dla BG
ze zręcznością 19 będzie to cholernie
trudne) Po prostu trzeba posłużyć się
jakimś wyjątkowo sprytnym planem.
(Wysmarowanie nieszczęśnika grubą
warstwą kleju powinno wystarczyć,
aby owad przykleił się podczas żądlenia.
Wtedy wystarczy go tylko zdjąć pal-
cami i zgnieść)
Działanie jadu
Jedna dawka jadu dodaje utrudnienia
 woda

10% do testów związanych z wysiłkiem

fizycznym. Jego działanie polega na
rozregulowaniu gospodarki hormonalnej
ugryzionego, w wyniku czego jego orga-
nizm traci płyny powoli wysychając.
Jeżeli pogryziona osoba nie jest stale za-
nurzona w wodzie, musi otrzymywać
pięć litrów wody dziennie od każdej daw-
ki jadu. Jeżeli woda nie zostanie dostar-
czona pokąsanemu, ten umiera w ciągu
jednego dnia w wyniku odwodnienia.
Trucizna działa przez około dziesięć dni.
małymi odnóżami pławnymi oraz głową
Jej zadaniem jest unieruchomienie ofi-
z przodu. Jako że jest stworzeniem wod-
ary, oraz doprowadzenie jej do zbiornika
nym, zazwyczaj nad powierzchnie wody
wodnego. Oczywiście człowiek nie podąża
wystaje około 10% jego ciała.
do wodopoju i nawet, jeżeli umrze z
Dorosłe osobniki są zupełnie
wycieńczeni nie będzie dobrym materi-
niegroźne - żywią się roślinnością, ich
ałem do rozwoju wodnych larw, lecz Ner-
larwy są za to żarłoczne aż do przesady
wus i tak robi swoje.
i nie wzgardzą żadnym mięsem. Nadmy
występują w dużych grupach po 12-18
Kilka pomysłów dla MG
dorosłych osobników oraz 8-12 larw.
Ktoś podrzucił graczom kilka
poczwarek Nerwusa. (Może to być
niezadowolony pracodawca, lub os-
zukany hodowca owadów, taki jak
Henry.) Jeżeli BG wyplączą się z tarap-
atów na pewno będą szukać zemsty.
Jak tylko złapią tego, kto im to zrobił,
daj im trochę satysfakcji jako rekom-
pensatę za przygodę z Nerwusami.
BG maja za zadanie zlikwidować przy-
wódcę lokalnego gangu, nękającego
tubylców. Jest on dobrze chroniony,
Nadm rzeczny to gracz zespołowy -
zarówno w dzień i w nocy. Jedynym
dorosłe osobniki, gdy tylko jakiś
sposobem może się okazać podrzucenie
ciepłokrwisty ssak wejdzie do wody,
mu dziesięciu dziwnych kamyczków,
starają się go otoczyć, radykalnie utrud-
które dostali od szamana wioski. On
niając mu pływanie. W tym momencie
twierdzi, że są to kamienie złych
staje się on łatwym celem dla
duchów, lecz BG z łowiectwem od razu
metrowych larw. Niekiedy nawet
rozpoznają w nich jakieś dziwne
ogromne stworzenia z Neodżungli
poczwarki.
padają ich ofiarą. Larwy nie zajmują
Uwaga!!! Nerwusy wylęgają się z nich za dwa się ofiarą długo, każda z nich odrywa
dni i będą atakować pierwszą osobę, którą kęs mięsa wielkości pięści. Jego
wywęszą. przełknięcie zajmuje owadowi około pię-
ciu minut, więc dobrym pomysłem było

Nadm Rzeczny
by wrzucenie do wody truchła jakiegoś
innego zwierzęcia, zanim zechcesz się

Buf fus potamus

Nadm Rzeczny przywędrował do
Ameryki z Neodżungli. Przeciętny osob-
nik ma długość dwóch metrów i
wygląda jak wielka przezroczysta
bańka wypełniona powietrzem z
przepłynąć.
Osobiście znam paru kolesi, którzy dla
zabawy skakali po grzbietach dorosłych
Nadmów dla zabawy. Pomimo tego, że je-
den z nich nie ma już nogi, ta metoda
może stać się czasem jedynym bez-
piecznym sposobem na przeprawienie
się przez rzekę. Na szczęście larwy nie

7
 powietrze
są zbyt kumate, więc jeżeli siądziesz na
jednym z dorosłych osobników, nie
powinny cię zaatakować. (Agresja ob-
niżona z 19 do 2) Mało tego, niektórzy
odławiają hakami bezbronne dorosłe
Nadmy, aby zrobić z nich tratwę.
(Zarówno martwe, jak i żywe się
nadają, lecz ten pierwszy rodzaj jest
zawodny, a drugi potrafi być bardzo ni-
esterowny, gdy stworzenia się zdener-
wują. Wybór należy do ciebie)
W ydzieliny Nadma
Zarówno młode jak i dorosłe osobniki
wydzielają dwie bardzo przydatne sub-
stancje, niestety ich pozyskanie jest
jedna z najtrudniejszych rzeczy, jakie
można sobie wyobrazić. Pod pancerzem
tego stworzenia znajdują się dwie
workowate błony zawierające te
wydzieliny. Gdy insekt zostanie zran-
iony, obydwie wyciekają na ranę,
niemal natychmiastowo ja łatając.
(Każda nie krytyczna rana zadana Nad-
mowi jest anulowana po trzech turach)
Ze względu na to, że obydwie te sub-
stancje tężeją w kontakcie z wodą, powi-
etrzem i drugą substancją, o ich
wydobyciu (zajmującym około 2 godzin)
decyduje Fart. (Poziom trudności może
być obniżany przez suwak.)
„C em en t”: Znajduje się w wierzchniej
błonie i wypływa natychmiast po jej
rozerwaniu tworząc twardą skorupę. Z
powodzeniem może zostać wykorzys-
tany do łatania kamizelek kulood-
pornych.
„Odkażacz”: Płyn, który zabija bakterie.
Po przemyciu nim rany na pewno nie
wda się infekcja. Dodatkowo utrudnienia
z niej wynikające spadają o 10%.
8
Kilka pomysłów dla MG
Może się zdarzyć, że BG będą musieli
pokonać rzekę, w której pływają
wyjątkowo niebezpieczne stworzenia.
Wcześniejsza przygoda z Nadmami w
okolicach mniejszej odnogi tej samej
rzeki powinna podsunąć im pomysł na
przeprawienie się na drugą stronę.
Łódź BG jest ciężko uszkodzona, a
przez liczne drzewa rosnące w wodzie,
prowizoryczne naprawy nic nie dają.
Wystarczy, że przypadkiem napłyną
dziobem na jednego z dorosłych Nad-
mów, rozcinając jego bok. Powinni za-
uważyć twardy Cement pozostały na
dziobie. W tym momencie na pewno za-
czną kombinować z robalami.
Gracze muszą odszukać przedmiot
zatopiony gdzieś w rzece / jeziorze.
Rozwiązaniem tego problemu może się
okazać uszycie bańki do nurkowania z
błony Nadma, lub nawet tymczasowe
zaszycie jednego z BG w pęcherzu
pławnym martwego stworzenia. (W oby-
dwóch przypadkach trudny test
łowiectwa / leczenia ran[szycie])
III: Powietrze
Wielki Pająk Latający
Arachnidae avius maior
„Wiedzieliśmy, że na pustyni może nas
zabić wiele rzeczy, ale gdy nasz czer-
wonoskóry przewodnik poleciał na
naszych oczach niemal do samego nieba,
to na prawdę nie wiedziałem, o co chodzi.
Indianiec wrzeszczał na tyle głośno,
abyśmy obydwaj stwierdzili, że on też
nie wie, co jest grane.”
Szczerze mówiąc, Wielki Pająk Lata-
jący, różni się od innych pająków tylko
tym, że jest wielki i latający... No dobrze,

przejdźmy do konkretów. Głowotułów
tego bydlaka mierzy prawie trzy metry,
a odwłok dwa razy tyle tyle, co daje od
sześciu do dziewięciu metrów długości.
Pająk jest przystosowany do latania za
sprawą ogromnej błony lotnej pomiędzy
długimi odnóżami. Jak niemal wszys-
tkie pająki produkuje także sieć.
Pochodzenie tego stworzenia nie jest
znane. Możliwe nawet, że przybyło na
swoich „ skrzydłach” z innego konty-
nentu. Mało osób widziało Wielkie Lata-
jące Pająki. Na pewno jest ich o wiele
mniej, niż tych, którzy zostali przez
niego upolowani. A to ze względu na
specyficzny sposób polowania tego
stworzenia.
Przed rozpoczęciem polowania pająk
wzbija się w powietrze, sprawia mu to
trochę problemów, ale jak tylko zna-
jdzie jakieś wzniesienie, to może wys-
tartować w każdym momencie. Spodnia
część ciała pająka jest niebieska, więc
podczas lotu jest bardzo trudny do
wypatrzenia. Gdy już znajdzie się w
przestworzach wypuszcza pojedynczą
nić, na tyle długą, aby sięgnąć ziemi. Pa-
jąk szybuje na pułapie 80-150m, gdy
tylko poczuje, że coś żywego przykleiło
się do nici, zaczyna ją zwijać za pomocą
pary odnóży niezłączonej błoną z po-
zostałymi. Najczęściej konsumuje ofiarę
w powietrzu, ale gdy jest jeszcze zbyt
ruchliwa po prostu ją puszcza, aby
następnie wylądować i posilić się
roztrzaskanymi szczątkami.
Mogłoby się wydawać, że Wielkie Lata-
jące Pająki liczą na łut szczęścia pod-
czas polowań, nic bardziej mylnego. Pa-
jąki te dobierają starannie obszar,
który będą przeczesywać swoją nicią,
często obierając na cel stada bydła.
Na szczęście spotkanie tego pajęczaka
na lądzie nie zawsze oznacza przedw-
czesną śmierć. Wielkie Latające Pająki
nie są agresywne, ale będą się bronić,
jeżeli ktoś będzie stanowić dla nich za-
grożenie. Błony pomiędzy odnóżami
utrudniają im poruszanie się po lądzie,
lecz atakowanie takich stworzeń nie
jest do końca dobrym pomysłem, rozjus-
zony pajęczak potrafi przeciąć
człowieka w pasie za pomocą swoich
szczękoczułek. Niektóre odmiany tych
pająków są zdolne do przenoszenia swo-
powietrze
jego potomstwa ze sobą, więc zawsze
trzeba się mieć na baczności, nawet,
jeżeli mamuśka rusza się po ziemi jak
mucha w smole.
Kilka pomysłów dla MG
Gracze muszą przedostać się
niepostrzeżenie do miasta, lub pokonać
niebezpieczną przeszkodę terenową.
Jeżeli wypatrzą, pająka, który porywa
krowę na ich oczach, mogą spróbować
zaczepić się nici, aby przelecieć nad
przepaścią, lub dostać się za mury
strzeżonego miasta.
Wioska hodowców bydła jest nękana
przez Wielkiego Latającego Pająka,
który osiedlił się na pobliskim grzybie
skalnym. Gracze dostaną zadanie pozby-
cia się bestii. Zlecenie będzie wymagało
wysokich umiejętności wspinaczki. Do-
datkowo na szczycie spotka ich niemiła
niespodzianka - młode pająki. (Które
nie wykształciły jeszcze błon skrzy-
dłowych, więc są całkiem zwinne.)
Jeżeli jakimś cudem gracze zabiją
Wielkiego Latającego Pająka (A bez
fortelu się nie obejdzie.) Można bardzo
łatwo wykroić jego skrzydła, które z
powodzeniem mogą służyć jako mate-
riał na żagiel, namiot izolujący czy
pokrywę skrzydeł samolotu.
Jeżeli posiadasz w drużynie tresera
bestii z tresurą na 8 licz się z tym, że
może on zapragnąć wytresować
Wielkiego Latającego Pająka. Oczywiście
stworzenie musi być młode, żeby dać
się oswoić, a i tak BG ryzykuje utratą
życia, podczas, jakże burzliwego, okresu
dorastania pająka. (Trwającego około
pół roku.) Mimo to, daj mu szansę. Może
to moje subiektywne zdanie, ale tre-
serzy też powinni mieć trochę od życia.
Niteczniki (rój)
Arachnidae silico
“Ostatnie słowa nierozważnego
hodowcy Niteczników: Czy coś, co chce
ubrać cię w jedwab może być groźne?”
Na pewno słyszałeś o małych pa-
jąkach, które wykorzystują swoją nić
do latania. Jeżeli nie, to Niteczniki są
właśnie jednym z takich gatunków.
9
 powietrze

powinieneś uskoczyć przed nicią. Cza-

sem Niteczniki zasadzają się w
pieczarach, wtedy bardzo trudno
odróżnić je od ściany. Jeżeli BG myślą,
że parasol to bezsensowny wynalazek,
to będzie im ciężko przejść przez jask-
inię zamieszkałą przez te stworzenia.

Zastosowanie Niteczników
Jeżeli umieścisz Niteczniki w klatce i
będziesz je regularnie karmił, nie będzie
problemu z ich agresją. Jak tylko
Pająki są zazwyczaj samotnikami,
będziesz potrzebował sieci, po prostu
lecz ta odmiana szczególnie upodobała
potrząśnij klatką za pomocą kija.
sobie życie w stadzie. Razem migrują,
Niteczniki powinny wystrzelić sporą
razem polują, w sumie zachowują się
ilość pajęczyny oblepiając badyl. Teraz
jak jeden organizm. Pojedyncze
możesz ją wykorzystać do szybkiego
Niteczniki nie są większe od kciuka.
łatania ubrań. (I ludzi!)
Stłoczony rój tych pająków zajmuje co
Jeżeli chcesz uzyskać jedwabny puch
najmniej trzy metry kwadratowe.
to stoi przed tobą o wiele więcej
Niteczniki nie tworzą sieci, lecz wyko-
wysiłku. Musisz wysypać Niteczniki
rzystują swoją przędzę w dwa inne
gdzieś na pustyni, wtedy niemal od razu
sposoby. Jeżeli rój czuje potrzebę do mi-
zaczną tworzyć sobie jedwabna taśmę
growania, wszystkie pająki zabierają
do latania. Gdy tylko skończą odbierz im
się do plecenia długich taśm z puszystej
długo oczekiwany puch osłaniając się
nici. Każdy z nich tworzy sobie jed-
parasolem. Teraz musisz tylko wyłapać
wabną wstęgę o długości przekracza-
swoje pajączki.
jącej dziesięć metrów. Gdy wszystko
jest gotowe, Niteczniki czekają na
odpowiednio mocny podmuch, który
Kilka pomysłów dla MG
Pewna jaskinia, do której chcą się
mógłby je ponieść w górę z wiatrem.
dostać BG jest zamieszkana przez
Podczas lotu zdarza się, że rój się
Niteczniki. Teraz muszą wykombinować
rozdzieli tworząc dwa mniejsze. Zaraz po
parasolkę, albo miotacz ognia.
wylądowaniu Niteczniki są bardzo
Tubylcy zniszczyli kopiec wielkich
wyczerpane i głodne, wtedy będą na-
mrówek (4-6 cm), nie wiedząc, że są one
jbardziej agresywne. W każdym innym
naturalnym wrogiem Niteczników.
przypadku cierpliwie czekają na swoją
Teraz małe pajączki wylazły, aby
ofiarę, lecz tuż po migracji badają
polować na bydło. W wiosce nie ma ben-
gorączkowo przeszukiwać pobliski teren
zyny, wiec będzie ciężko ze zrobieniem
w poszukiwaniu przekąski. Niteczniki
miotacza ognia. Jedyną nadzieją wydaje
są zdolne do strzelania lepką nicią na
się sprowadzenie mrówek z powrotem.
znaczne odległości. Pojedynczy pająk nie
Po drodze do wioski, BG minęli jeden z
stanowi żadnego zagrożenia. BG zdejmie
kopców wielkich mrówek, z którego
lepką nić tak samo łatwo jak włos
właśnie wylatywały młode królowe.
pokryty szybkoschnącym klejem. Jeżeli
Wystarczy złapać jedną z nich oraz
ktoś znajdzie się na tyle blisko, aby
przypilnować, aby założyła gniazdo w
wystawić się na salwę całego roju na
odpowiednim miejscu dostatecznie blisko
pewno będzie miał unieruchomione co
siedliska Niteczników oraz na tyle
najmniej dwie kończyny. Lepiej żeby
daleko, aby nie stanowiły zagrożenia
nie dostał w głowę, bo jeżeli ktoś mu nie
dla wieśniaków. Całe zadanie będzie
pomoże to udusi się w kilka minut. Oczy-
utrudniał iście szlachecki temperament
wiście zdjęcie nici z twarzy za pomocą
królowej, oraz Niteczniki, które zwęszą
rąk skończy się ich sklejeniem. Tu
jej gniazdo zanim wylęgną się pierwsi
trzeba ostrza, aby przeciąć nić zakleja-
wojownicy królowej.
jącą usta.
Jeżeli jesteś wystarczająco ostrożny,

10