Interpretacja

Dominanta:

 Z analizy danych dotyczących liczby mieszkań (kol.2) wynika, że najwięcej mieszkań oddano
do użytku w latach 1945-1970, jednak nie jest to przedział, w którym znajduje się wartość
najczęstsza. Obliczając wskaźnik natężenia liczebności wartość najczęstszą (dominantę)
zawiera przedział 1971-1978.
 Dominanta dla:  Szeregu prostego (wyliczającego) to najczęściej powtarzająca się wartość
cechy zmiennej  Szeregu jednostopniowy to wartość cechy 𝑥𝑖 dla której liczebność jest
najwyższa Dominantę stanowi sektor Handel; naprawa pojazdów samochodowych; transport
i gospodarka magazynowa; zakwaterowanie i gastronomia; informacja i komunikacja
 Pracownicy najczęściej posiadali 39,8 dni nieobecności w pracy.

Mediana:

 mediana wynosi 31. Połowa pracowników miała liczbę dni absencji w pracy nie niższą niż 31
dni, a połowa nie wyższą niż 31 dni
 Pozycja mediany = 46, przedział . 𝑀𝑒 = 35 + (46 − 38) ∙ 4 14 = 37,28 Połowa pracowników
miała liczbę dni absencji w pracy nie niższą niż 37,28, a połowa nie wyższą niż 37,28

Kwartyl 1:

 kwartyl 1 wynosi 29. 25% pracowników miało nie więcej niż 29 dni absencji, a 75%
pracowników nie mniej niż 29 dni absencji

Kwartyl 3:

 kwartyl 3 wynosi 34. 75% pracowników miało nie więcej niż 34 dni absencji, a 25%
pracowników nie mniej niż 34 dni absencji

Rozstęp:

 Różnica między maksymalną a minimalną wydajnością pracowników wynosi 8 sztuk na

godzinę.

Odchylenie ćwiartkowe=Rozstęp międzykwartylowy

 𝑄 = 𝑄3 − 𝑄1 2 = 18 − 15 2 = 1,5 Rozstęp międzykwartylowy mierzy zakres zmienności 50%

środkowych jednostek, po odrzuceniu 25% jednostek o najniższych wartościach i 25%
jednostek o najwyższych wartościach. 50% pracowników wytwarza w ciągu godziny od 15 do
18 sztuk., 25% pracowników poniżej 15 sztuk i 25 % pracowników powyżej 18 sztuk. 𝑄 = 1,5 a
zatem dla 50% środkowych jednostek różnica między najwyższym i najniższym poziomem
badanej cechy wynosi 2Q, czyli 3. Odchylenie ćwiartkowe informuje, jak kwartyle przeciętnie
odchylają się od mediany. Wykorzystuje się go do pomiaru zróżnicowania jednostek, gdy
rozkład jest skrajnie asymetryczny (średnia arytmetyczna nie jest miarodajnym parametrem
opisowym). Im mniejsza wartość odchylenia ćwiartkowego, tym silniejsza koncentracja
pomiarów w środkowej części 50% jednostek
 𝑄 = 1,55 a zatem dla 50% środkowych jednostek różnica między najwyższym i najniższym
poziomem badanej cechy wynosi 3,1.
Pozycyjny typowy obszar zmienności (kwartylowy) 𝑀𝑒 − 𝑄 < 𝑥𝑡𝑦𝑝 < 𝑀𝑒 + 𝑄 17 − 1,5 = 15,5 < 𝑥𝑡𝑦𝑝 <
17 + 1,5 = 18,5

 Jednostkami typowymi są te, których wartości cechy są wyższe niż 𝑀𝑒 − 𝑄 i niższe od 𝑀𝑒 + 𝑄.

Jednostkami nietypowymi są te, których wartości cechy nie należą do tego przedziału.
Pozycyjny typowy obszar zmienności może być wyznaczany tylko do 50% najbardziej
typowych jednostek. 50% pracowników znajduje się w typowym obszarze zmienności, poza
tym obszarem znajduje się 30% pracowników, u których wydajność jest niższa niż 15,5
szt./godz. oraz 20% pracowników, u których wydajność jest wyższa niż 18,5 szt./godz.

Pozycyjny współczynnik zmienności

 określa jaki procent mediany stanowi odchylenie ćwiartkowe. Im wyższy 𝑉𝑄 tym silniejsze
zróżnicowanie badanej cechy, czyli zbiorowość bardziej niejednorodna. Umownie przyjmuje
się: 0-20% - zróżnicowanie słabe; 20-40% - zróżnicowanie umiarkowane; 40-60% -
zróżnicowanie silne; powyżej 60% - zróżnicowanie bardzo silne

Wariancja

 nie posiada treści ekonomicznej i nie jest interpretowana

Odchylenie standardowe

 Informuje, o ile średnio wartości zmiennej poszczególnych jednostek danej zbiorowości

różnią się od ich średniej arytmetycznej. Im większe odchylenie standardowe, tym silniejsza
dyspersja zbiorowości.
 2,33 -Wydajność pracowników różni się od średniej wydajności o 2,33 szt./godz.

Klasyczny obszar zmienności

 Typowymi są jednostki zbiorowości, dla których wartość cechy zawiera się w wyznaczonym
przedziale. W klasycznym obszarze zmienności znajduje się 60% analizowanych jednostek.
40% znajduje się poza tym obszarem, przy czym 20% analizowanych pracowników ma
wydajność mniejszą niż 14,10 szt./godz., a 20% wydajność większą niż 18,76 szt./godz.

Klasyczny współczynnik zmienności (oparty na odchyleniu standardowym

 14,18% Wartość współczynnika wskazuje na słabe zróżnicowanie cechy

Odchylenie przeciętne

 wskazuje, o ile wartości przeciętne różnią się od średniej. Jest to miara o ograniczonym
zastosowaniu praktycznym. Przeciętnie wydajność pracowników różni się od średniej o 1,84.

Typowy obszar zmienności (przy wykorzystaniu odchylenia przeciętnego)

 Typowymi są jednostki zbiorowości, dla których wartość cechy zawiera się w wyznaczonym
przedziale. W typowym obszarze zmienności znajduje się 60% analizowanych wartości. 40%
znajduje się poza tym obszarem, przy czym 20% analizowanych pracowników ma wydajność
mniejszą niż 14,59 szt./godz., a 20% wydajność większą niż 18,28 szt./godz

Klasyczny współczynnik zmienności (oparty na odchyleniu przeciętnym)

 11,21% Wartość współczynnika wskazuje na słabe zróżnicowanie cechy.

Pozycyjny typowy obszar zmienności (kwartylowy)

 Jednostkami typowymi są te, których wartości cechy są wyższe niż 𝑀𝑒 − 𝑄 i niższe od 𝑀𝑒 + 𝑄

50% pracowników znajduje się w typowym obszarze zmienności.

Pozycyjny współczynnik zmienności

 Wartość pozycyjnego współczynnika zmienności wynosząca 9,14% wskazuje na słabe

zróżnicowanie badanej cechy.

Rozkład jest symetryczny gdy 𝑚 = 𝑀𝑒 = 𝐷

Rozkład jest asymetryczny prawostronnie, gdy 𝑚 > 𝑀𝑒 > 𝐷

lewostronnie, gdy 𝑚 < 𝑀𝑒 < 𝐷 Lub wykorzystując kwartyle:

Rozkład symetryczny (𝑄3 − 𝑄2 ) − (𝑄2 − 𝑄1 ) = 0

Asymetria prawostronna (𝑄3 − 𝑄2 ) − (𝑄2 − 𝑄1 ) > 0

Asymetria lewostronna (𝑄3 − 𝑄2 ) − (𝑄2 − 𝑄1 ) < 0

A także trzeci moment centralny standaryzowany – klasyczna miara asymetrii 𝐴 = 𝜇3 𝜎 3

A=0 rozkład symetryczny

A>0 asymetria prawostronna

A<0 lewostronna

Współczynnik kurtozy: K=3 wskazuje na rozkład normalny

K>3 rozkład wysmukły, skupienie silniejsze od normalnego

K<3 rozkład spłaszczony, skupienie słabsze od normalnego

Eksces: 𝐸 = 𝐾 − 3 = 2,30 − 3 = −0,70

Jeżeli: E=0 rozkład normalny

E>0 rozkład bardziej smukły (leptokurtyczny)

E<0 rozkład bardziej spłaszczony (platokurtyczny)

Analiza miar koncentracji wskazuje, że rozkład jest spłaszczony, a zatem koncentracja wyników wokół
średniej

jest mniejsza niż w normalna, czyli dyspersja wokół średniej jest większa niż w rozkładzie normalnym.

Współczynnik asymetrii klasyczny

 0; 0,65-słaba asymetria
 0,65 ; 1,3-umiarkowana asymetria
 1,3 ; 2 –silna asymetria

Współczynnik asymetrii pozycyjny

 0; 0,35-słaba asymetria
 0,35 ; 0,65-umiarkowana asymetria
  0,65; 1 – silna asymetria

Ekces

 E=0 rozkład empiryczny cechy ma kształt rozkładu normalnego

 E<0 rozkład spłaszczony, dyspersja wokół średniej jest większa niż w rozkładzie normalnym
 E>0 rozkład bardziej smukły, wartości bardziej skupione niż w rozkładzie normalnym

Współczynnik korelacji rang Spearmana

 0; 0,3-słaba zależność
 0,3; 0,6-umiarkowana
 Powyżej 0,6-silna