ROSALÍA DE

CASTRO
Feito por Alicia Fernández
 01 Introducción

02 Infancia e xuventude

índice 03

04
Carreira literaria

Morte

05 Recoñecemento

06 Bibliografía
Introducción
Rosalía de Castro (Santiago de Compostela, 23 de
febreiro de 1837-Padrón, 15 de xullo de 1885) é a
filla ilexítima dunha fidalga solteira de escasos
recursos económicos, María Teresa de la Cruz de
Castro y Abadía (1804-1862) e mais dun sacerdote
orixinario de Ortoño, José Martínez Viojo (1798-
1871).
Foi bautizada na capela do Grande Hospital Real
(hoxe Hostal dos Reis Católicos) có nome de María
Rosalía Rita e figurando como filla de pais
descoñecidos.
 Infancia e xuventude
Durante os primeiros seis meses de vida foi aleitada na aldea do Santo en Ortoño. Despois criouse coa
sua nai e familiares desta e coa madriña Maria Francisca en Padrón.

1850 1853 1856

Santiago de Compostela Muxía Madrid

Invitada pola familia de

Marcha coa súa nai e
madriña a Santiago
Recibe unha esmerada
educación
Asiste as actividades
culturales promovidas
polo Liceo de la Juventud
Residirá na casa da súa
Pondal.
tía María de Castro
Ambientar a súa primeira
novela, La hija del mar
(Ballesta, 13).
(1859), e mais para Publica o poemario La
compor o poema A Flor
romaría da Barca,
publicado no Álbum de la
Caridad (1862).
 Vida persoal
Casa con Manuel Murguía (Arteixo, 1833-Coruña, 1923) en 1858
en San Ildefonso de Madrid, estando xa embarazada
O matrimonio terá sete fillos, que foron
Alejandra (1859-1937)
Aura (1868-1942)
Os mellizos Gala (1871- 1964) e Ovidio (1871-1900)
Amara (1873-1921)
Adriano Honorato (1875-1876)
Valentina (que naceu morta en 1877)
Todos eles naceron en Galicia e morreron sen deixar
descendencia.

Rosalía coa familia (A Matanza, Padrón. 1883/4)

 Por motivos de traballo e por penurias economicas constantes, o matrimonio, xunto cos seus
fillos, veuse obrigado a cambiar frecuentemente de localidade de residencia e a botar
tempadas separados:

Lestrove de
Santiago Lugo Lestrove A Coruña novo (1879-
(1861-1862) (1864-1868) (1871) (1873) 1884)

Madrid Simancas Madrid de Santiago Padrón, a

(1862-1864) (1868-1870) novo (1872) (1875-1879) casa da
Mantanza na
parroquia de
Iria (1884)
Casa de Santiago onde naceu Casa de Padrón onde viviu Casa de Padrón onde morre
Rosalía Rosalía de pequena Rosalía
Carreira literaria
Rosalia de Castro destacou como poeta e escritora en lingua
galega. O seu percorrido literario comezou coa publicación de
La Flor en 1857, unha colección de poesía en castelán. Pero foi
coa publicación de Cantares Gallegos en 1863 cando Rosalía
se converteu nunha figura fundamental da literatura galega.
Tras o éxito de Cantares Gallegos, Rosalía continuou a
escribir en galego e publicou Follas Novas en 1880, que é unha
colección de poesías que profundiza nos temas do amor, a
natureza, a melancolía e a loita pola liberdade.
Ademais da súa obra poética, Rosalía de Castro tamén
escribiu ensaios, artigos e cartas nas que reflexionaba sobre
cuestións sociais, culturais e políticas da súa época.
1859: En madrid, despois de casar con Manuel Murguía, publica a súa primeira novela: La
hija del mar
1861: aparece no Museo Universal de Madrid o seu primeiro poema en galego, Adiós, ríos;
adiós, fontes.
1862: Morre dona Teresa, a súa nai, e Rosalía publica o longo e sentido poema A mi madre.
1863: Cantares gallegos, obra considerada clave no Rexurdimento literario de Galicia.
1880: Rosalia publica a súa derradeira novela en castelán e o seu derradeiro libro en galego:
El primer loco e Follas novas, respectivamente.
1884: O poemario En las orillas del Sar, derradeira obra súa publicada. Hai indicios, porén,
de que preparaba un novo volume, Postrimerías, do que se coñocen desde 2014 alguns
poemas escritos pola mesma época e na mesma lingua que os de En las orillas del Sar.
Cantares Gallegos Follas Novas En las orillas del
Sar
Morte
Rosalia morre en Padrón o 15 de xullo de 1885, con 48 anos de idade,
torturada polo cancro de útero
É soterrada o día 16, en Iria Flavia, no cemiterio de Adina que ela
mencionara nun poema ("O simiterio de Adina / n' hai duda que é
encantador...".)
Non obstante, o 25 de maio de 1891 foi exhumado o seu cadáver e
levado solemnemente a Santiago, onde foi sepultado ao día seguiente
no mausoleo creado polo escultor Jesús Landeira, situado na capela da
Visitación do Convento de San Domingos de Bonaval, hoxe Panteón de
Galegos Ilustres

Rosalia ordenou a Alejandra queimar todos os orixinais inéditos e

cartas que gardaba
 Recoñecementos
Na actualidade, son varios os espazos públicos e institucións có nome de Rosalía de
Castro. Deste modo, é posible encontrar centros de educación en España, e incluso en
Rusia, Venezuela, e Uruguay chamados igual ca escritora, ao igual que numerosos
parques, prazas e rúas, asociacións culturais, premios outorgados a persoas intimamente
vinculadas á lingua galega e española, bibliotecas…
Obviamente, tamén son varios os monumentos dedicados á súa figura en diversos países
do mundo
Lugo Montevideo Bos Aires

Padrón Santiago de Compostela Arxentina

Bibliografía
https://rosalia.gal/rosalia/biografia/
https://es.wikipedia.org/wiki/Rosal%C3%ADa_de
_Castro
Libro de galego
Moitas
grazas