Professional Documents
Culture Documents
D. Virtue - Dzieci Indygo. Opieka I Wsparcie
D. Virtue - Dzieci Indygo. Opieka I Wsparcie
D. Virtue - Dzieci Indygo. Opieka I Wsparcie
DZIECI
INDYGO
OPIEKA I WSPARCIE
Tłumaczenie:
RYSZARD OŚLIZŁO
1
Spis treści
Przedmowa...4
Wprowadzenie. Mali posłańcy światła...6
Dlaczego nazywane są Dziećmi Indygo?
WraŜliwe na poraŜkę...10
Co znajdziesz w tej ksiąŜce...11
ROZDZIAŁ PIERWSZY. Czy ja lub moje dziecko jesteśmy Indygo? ...14
ROZDZIAŁ DRUGI. ADD, ADHD i Ritalin...15
Jakby tego było mało...16
Dzieci Indygo opowiadają się przeciwko środkom odurzającym...16
ROZDZIAŁ TRZECI. Cel Dzieci Indygo...20
Źródła Celu Dzieci Indygo...20
Telepatyczne Dzieci Indygo...22
Dzieci Indygo a Nowa Era Pokoju...22
Cel i poczucie sensu...24
Zdolność natychmiastowej manifestacji...25
Przypominanie sobie swego Celu śyciowego...26
Przypominanie sobie swojego Osobistego Celu...27
Przypominanie sobie swego Celu globalnego...31
Znaczenie odkrycia swego Celu śyciowego...33
Ukierunkowanie talentów dzieci..33
ROZDZIAŁ CZWARTY. Terapia Anielska dla Indygo...34
Obawy przed upadłymi aniołami i nieprzyjaznymi istotami...35
Oczyszczanie Dzieci Indygo...35
Więcej o Archaniele Michale - jak moŜe pomóc tobie i twemu dziecku...35
Technika odkurzacza Archanioła Michała...36
Przeprowadzenie oczyszczenia: prośba o pozwolenie...36
RóŜowa tarcza - ochrona przed przyszłym atakiem psychicznym...38
Zapewnienie fizycznego bezpieczeństwa twoich dzieci dzięki aniołom...38
Czym jest sznur eteryczny...39
Przecinanie sznurów eterycznych...40
Rozmawianie z aniołami stróŜami swoich dzieci...40
Uzdrawianie nieporozumień...40
Jeśli martwisz się o swoje dzieci...41
Terapia Anielska wobec objawów ADD i ADHD...41
Rozmowy z dziećmi o aniołach...44
Praca z energią rozzłoszczonych dzieci...45
Przenikanie do snów swoich dzieci...45
ROZDZIAŁ PIĄTY. Intuicja a Dzieci Indygo...47
Impulsywność a intuicja...47
Dar wizji...48
PomóŜ swym dzieciom rozwijać pamięć fotograficzną...49
Moc wizualizacji...50
Wspólne wizualizacje rodziców z dziećmi...51
Chwalenie duchowych uzdolnień swoich dzieci...51
ROZDZIAŁ SZÓSTY. Jak pozbyć się bezsenności i przeraŜających wizji...52
Bezsenność wywoływana przez przeraŜające wizje...53
Oczyszczanie pokoju...54
Metody feng shui pomocne przy bezsenności...54
Dzieci Indygo i królestwo niewidzialnego...55
2
Dobranoc...59
ROZDZIAŁ SIÓDMY. Gimnastyka: naturalne wprowadzanie zmian w chemii
mózgu i w zachowaniu...60
Motywacja do ćwiczeń...61
Dlaczego ćwiczenia są niezbędne dla Dzieci Indygo...61
Zamień ćwiczenia w zabawę...62
Wschodnie formy ćwiczeń...62
ROZDZIAŁ ÓSMY. Naturalne dzieci w nienaturalnym świecie...63
Kontakt z naturą...64
UltrawraŜliwe Dzieci Indygo...65
Sztuczne dodatki do Ŝywności...65
Odtruwanie swego ciała...66
Dzieci Indygo a zwierzęta...67
Dzieci Indygo a ekologia...68
ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY. Pokarm a samopoczucie Dziecka Indygo...69
Dzieci Indygo wiedzą...69
Energia duchowa poŜywienia...70
Hipoglikemia czy ADHD? ...71
Co na śniadanie? ...72
Suplementy a zachowanie charakterystyczne dla ADHD...73
Kwasy tłuszczowe a zachowanie...74
Barwniki, cukier, konserwanty i dodatki do Ŝywności...74
Ayurveda a nawyki Ŝywieniowe Dzieci Indygo...76
Opanowanie i uzdrawianie łaknienia...78
Emocje, łaknienie i Terapia Anielska...79
Terapia Anielska wobec łaknienia...80
ROZDZIAŁ DZIESIĄTY. Ekspresja twórcza...82
Głód kreatywności...83
Jak uczą się Dzieci Indygo...84
ADHD czy kreatywność?...84
ROZDZIAŁ JEDENASTY. Co Dzieci Indygo chcą nam powiedzieć...86
ROZDZIAŁ DWUNASTY. Astrologia a Dzieci Indygo...93
Wprowadzenie do astrologii...93
śywioły...93
Wzajemne oddziaływanie Ŝywiołów...95
Spojrzenie na znaki zodiaku...96
ROZDZIAŁ TRZYNASTY. Bezwarunkowa miłość do siebie...104
Uzdrawianie bolesnych przeŜyć Dzieci Indygo...105
Anielskie afirmacje...106
Posłowie. Przesłanie dla Dzieci Indygo...108
Bibliografia...109
3
Przedmowa
Jan Tober
Wiosną 1999 roku razem z Lee Carroll’em napisałam ksiąŜkę zatytułowaną Dzieci Indygo.
Dotyczyła ona kwestii nowego rodzaju dzieci, rodzących się na naszej planecie, które nazwaliśmy
Dziećmi Indygo.
Przez ostatnie dziesięć lat Lee i ja podróŜowaliśmy po całym świecie jako autorzy i głosiciele
samoumocnienia i mocy miłości. Przez ostatnie kilka lat uwaga naszych słuchaczy, a szczególnie
rodziców, opiekunek, doradców, nauczycieli, dziadków i wszystkich innych osób mających
bezpośredni kontakt z dziećmi, często kierowała się ku jednemu pytaniu, które brzmiało: „Co
moŜemy zrobić, Ŝeby po móc tym dzieciom?" Osoby te martwiły się gwałtownym wzrostem
przypadków powszechnego przepisywania i podawania Ritalinu bądź innych podobnych środków
młodym ludziom. W niektórych stanach zaczęto podawać ten środek nawet dzieciom w wieku
przed szkolnym i jeszcze młodszym. Wzrost uŜycia tych leków jest szokujący, a wraz z nim
wzrasta niepokój.
KsiąŜkę zakończyliśmy wnioskiem, Ŝe dzisiejsze dzieci są inne - bardziej wymagające,
inteligentniejsze, bardziej konfliktowe, bar dziej intuicyjne, bardziej duchowe, a w niektórych
przypadkach nawet bardziej brutalne (jak w przypadku niedawnych zabójstw w szkołach, w których
dzieci zabijały dzieci) niŜ jakiekolwiek pokolenie przed nimi. Taka sytuacja wymaga innego typu
wychowania i szkolnictwa - odmiennego od starych metod.
Dr Doreen Virtue jest jedną z głównych współautorek naszej ksiąŜki napisanej w 1999 roku, w
której po raz pierwszy przedstawiliśmy określenie „Dzieci Indygo" szerokiej rzeszy czytelników.
Jest ona duchowym doktorem psychologii i wykładowcą, przyczyniającym się w znacznej mierze
do zmiany paradygmatu, czego konieczność społeczeństwo musi uznać i wdroŜyć w Ŝycie.
W dzisiejszych czasach łatwo szafuje się określeniami ADD (zespół zaburzeń koncentracji uwagi) i
ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi), które stały się juŜ
wyraŜeniami codziennego uŜytku. Co więcej, konwencjonalne metody wychowawcze i edukacyjne
są juŜ przestarzałe - niektóre wręcz archaiczne. śadne z rozwiązań przedstawianych w licznych
ksiąŜkach na temat ADD, ADHD i związanych z nimi leków wciąŜ nie jest dla rodziców
przekonujące, szczególnie z holistycznego punktu widzenia. KsiąŜka Doreen koncentruje się na tym
temacie i przedstawia pozytywne wskazówki i alternatywy. Jak powiew świeŜego powietrza, jej
podejście pomaga nam zrównowaŜyć ten problem w świetle nowych cech, którymi odznaczają się
nasi młodzi ludzie - ci, których nazywamy Dziećmi Indygo.
Kim są te obecnie masowo juŜ przychodzące na świat Dzieci Indygo i skąd dowiedzieliśmy się o
tym zjawisku? W połowie lat siedemdziesiątych poznałam niezwykłą nauczycielkę i doradczynię,
Nancy Ann Tappe. Nancy badała kolory ludzkiej aury i ich ewentualne znaczenie w dalszych
badaniach związanych z kwestiami terapeutycznymi. W 1982 roku napisała ksiąŜkę Understanding
Your Life Through Color (Zrozumieć swoje Ŝycie dzięki kolorom).
Nancy sklasyfikowała pewne typy ludzkich cech i wzory zachowań, które wydawały się korelować
z barwami pola elektromagnetycznego otaczającego wszystkie Ŝywe istoty - w przypadku ludzi
zwanego polem aurycznym. Po licznych badaniach, Nancy stworzyła zadziwiająco dokładny i
odkrywczy system opisu psychologicznego, wykorzystującego tę nową metodę kolorów aury -
odsłaniając całkowicie nowy obszar pozwalający na kategoryzowanie ludzkich zachowań. Jeden z
nowych, zauwaŜonych przez Nancy typów, charakteryzował się niebieskim kolorem widocznym u
około osiemdziesięciu procent dzieci urodzonych po roku 1980. Nazwała ten kolor „indygo" i stąd
teŜ wzięła się nazwa naszej ksiąŜki oraz późniejszych badań dotyczących tych nowych dzieci.
Me wszystkie Indygo mają zespół ADD/ADHD i nie wszystkie dzieci, u których zdiagnozowano te
objawy, są automatycznie Indy go. Tym niemniej, charakterystyczne zachowania Dzieci Indygo
często wydają się być identyczne z tymi, które towarzyszą wspomnianym zaburzeniom. W naszej
4
ksiąŜce, stosujemy następującą definicję:
Dziecko Indygo to takie, które wykazuje nowy i niezwykły zestaw cech
psychologicznych oraz wzorzec zachowania, który wcześniej nie został
powszechnie udokumentowany Wzorzec ten obejmuje wspólne wyjątkowe
elementy sugerujące, Ŝe osoby mające kontakt z takim dzieckiem (szczególnie
rodzice) zmieniają swoje podejście do niego i sposób jego wychowania, aby
wytworzyć stan równowagi. Zignorowanie tych nowych wzorców potencjalnie
oznacza wywołanie nierównowagi i frustracji w umyśle tego cennego nowego
człowieka.
Wymieniliśmy równieŜ najczęstsze wzorce zachowania Dzieci Indygo:
1.Przychodzą na świat z poczuciem królewskiej godności (i często zachowują się zgodnie z nią).
2.Mają poczucie „zasługiwania, by tutaj być" i zaskoczone są, kiedy inni go nie podzielają.
3.Poczucie własnej wartości nie jest dla nich istotną kwestią. Często mówią swoim rodzicom, „kim
są".
4.Mają problemy z uznaniem bezwarunkowej władzy (nieudzielającej wyjaśnień i niedającej
moŜliwości wyboru).
5.Po prostu nie robią pewnych rzeczy; na przykład, czekanie w kolejce jest dla nich trudne.
6.Frustrują je systemy oparte na rytuałach i niewymagające twórczego myślenia.
7.Często dostrzegają lepsze sposoby robienia czegoś, zarówno w domu, jak i w szkole, co sprawia,
Ŝe wydają się być „pogromcami systemów" (przeciwnymi kaŜdemu systemowi).
8.Wydają się być nastawione antyspołecznie, o ile nie przebywają w towarzystwie podobnych do
siebie. Jeśli w ich otoczeniu nie ma osób o poziomie świadomości podobnym do ich poziomu,
często zwracają się do swego wnętrza, czując się, jakby nie rozumiał ich Ŝaden człowiek. Szkoła
często jest dla nich niezwykle trudnym doświadczeniem społecznym.
9.Nie reagują na dyscyplinę opartą na wywoływaniu poczucia winy („Poczekaj, niech tylko twój
ojciec wróci do domu").
10.Nie wstydzą się mówić o tym, czego potrzebują.
Czytając niniejszą ksiąŜkę, napisaną przez tę pełną miłości i od dania kobietę, otwórzcie serca i
umysły na nowe moŜliwości, jakie otwierają się dla waszych dzieci. Dr Virtue wypełnia lukę
pomiędzy linearnymi i kreatywnymi ideami, które są obecnie dostępne społeczeństwu. Jej
osiągnięcia są potęŜne, a intuicja ma moc oświecania. Jestem podekscytowana i zachwycona
wnoszonym przez nią wkładem.
Te dzieci to nasza przyszłość. Przekształćmy obecną rzeczywistość mocą swych serc, zmieniając
potencjalną przyszłość i tworząc warunki do bardziej zrównowaŜonego Ŝycia. Stańmy się
tęczowym pomostem łączącym stare sposoby z nowymi - dla naszych dzieci, dla nas samych i dla
naszej planety.
Dziękujemy ci, Doreen, za tę ksiąŜkę!
Jan Tober, WSPÓŁAUTORKA DZIECI INDYGO
Bukiet podziękowań dla Lee Carrolla, Jan Tober, Nancy Ann Tappe,
Charlesa Schenka, Nicole Farmer,Stevena Farmera, Granta Schenka,
Michele Avanti, Aleca Bridgesa, Jill Kramer, Reid Tracy, Louise L. Hay,
Rona Tillinghasta, i dla wszystkich Dzieci Indygo oraz ich rodziców,
których wypowiedzi i historie znacznie wzbogaciły tę ksiąŜkę.
5
WPROWADZENIE
Mali posłańcy światła
Dzieci Indygo reprezentują szczególny rodzaj osób, które pojawiają się na naszej planecie, aby
obdarzyć nas swymi darami. Są tu po to, Ŝeby zmienić nasze systemy polityczne, edukacyjne,
Ŝywieniowe, rodzinne i inne. Są tu teŜ po to, aby pomóc nam wszystkim dotrzeć do swoich
potencjałów poprzez stanie się bardziej naturalnymi i intuicyjnymi.
Podobnie jak pierwsi osadnicy w Ameryce Północnej czy w Australii, Indygo są niezaleŜne, uparte i
twórcze. Mają do wykonania pewne zadanie i nie pozwolą nikomu stanąć sobie na drodze.
Poprzednie pokolenia otrzymały intuicyjne przesłanie: „Zmienić rząd, uzdrowić świat". Podjęły
działania w tym kierunku, ale uległy apatii i obowiązkom rodzinnym, które je zniechęciły i
rozproszyły. Dzieci Indygo nie pozwolą, by znowu tak się stało - to znaczy, o ile ich nie odurzymy i
nie zmusimy do uległości. Istnieją jednak ludzie, którzy odrzucają zmiany reprezentowane przez te
dzieci. Chcieliby, aby system szkolnictwa pozostał niezmieniony i Ŝeby Dzieci Indygo
podporządkowały się istniejącym systemom. PoniewaŜ Dzieci Indygo nie moŜna do ni czego
zmusić, a przymus postrzegają one jako formę nieuczciwej manipulacji, są one podstępnie
odurzane, Ŝeby je lepiej „dopasować".
Dzieci Indygo często szufladkuje się jako cierpiące na ADD albo ADHD. Skróty te oznaczają
odpowiednio: zespół zaburzeń koncentracji uwagi oraz zespół nadpobudliwości psychoruchowej z
deficytem uwagi. Jednak dzieci te nie są zaburzone - zaburzony jest świat, do którego usiłują się
dopasować! Pełen jest nienaturalności i nieuczciwości. I, jak powiedziała Dawn, Dziecko Indygo,
które będę w niniejszej ksiąŜce cytować: „Och, rzeczywiście cierpimy z powodu zaburzenia uwagi.
Dostajemy za mało uwagi od swoich rodziców i innych dorosłych, od których potrzebujemy
pomocy i przewodnictwa".
W świecie współczesnym ludzie okłamują siebie samych i innych, utrzymując się przy Ŝyciu za
sprawą przetworzonej Ŝywności i zanieczyszczonego powietrza. Codziennie chodzą do pracy, której
nienawidzą i odcinają się od przepełniającego ich uczucia niezadowolenia. Z drugiej strony,
dzieciom tym brakuje umiejętności dystansowania się i okłamywania siebie. Posiadają
niewiarygodne właściwości telepatyczne i zbyt wiele uczciwości, by siebie oszukiwać. W pewnym
sensie, Dzieci Indygo stanowią dla nas wszystkich zdrowe modele ról.
1
Uwaga skierowana ku wyŜszym wymiarom (przyp. tłum.)
6
Ŝe jedyna róŜnica między dziećmi utalentowanymi a tymi z zespołem ADHD polega na tym, Ŝe te
pierwsze kończą to, co zaczęły, te drugie zaś porzucają rozpoczęte projekty. Być moŜe zatem dzieci
z zespołem ADHD potrzebują jedynie wskazówek odnoszących się do umiejętności
organizacyjnych, a nie Ritalinu.
Dzieci Indygo to młodzi ekscentrycy, którzy tworzą własne reguły i Ŝyją tak, jak dyktuje im serce i
rozum. Jednak nawet ta skłonność ma swe pozytywne strony. Dr David Weeks z Edynburskiego
Szpitala Królewskiego w Szkocji przeprowadził wywiad z 1100 „ekscentrykami". Odkrył, Ŝe
posiadają oni trzy zasadnicze cechy wspólne: (1) silną wolę; (2) poczucie humoru; (3) twórczą
wyobraźnię. Miewają teŜ mniej problemów ze zdrowiem niŜ ogół populacji, a takŜe Ŝyją dłuŜej.
Poza tym, dr Weeks odkrył, Ŝe „ekscentrycy są radośni, idealistyczni i pełni projektów mających po
prawić lub zbawić świat". Jak widać, bycie ekscentrykiem ma wiele plusów.
Dr Weeks wysnuł wniosek, Ŝe „wspólną cechą ekscentryków jest nadrzędna ciekawość, która
popycha ich naprzód, a często czyni obojętnymi na drobne irytacje i stresy codziennego Ŝycia,
dręczące ogół populacji". Dzieci Indygo i ekscentrycy są zbyt zajęci marzeniami o sposobach
zbawienia świata, by zawracać sobie głowę słaniem łóŜka!
Pewna historia mówi o dziewczynce, która natknęła się na wielką kopę nawozu. Wzięła szuflę i
zaczęła wściekle w nim kopać. Kiedy jej matka to zauwaŜyła, powiedziała:
Mój BoŜe! Co ty wyprawiasz?
Wiem, Ŝe przy takiej ilości nawozu gdzieś tu musi być kucyk! -odparła dziewczynka.
W przypadku Dzieci Indygo często musimy inaczej odczytywać ich zachowanie i tak jak ta
dziewczynka „dokopywać się do tego kucyka". Często te dzieci są karane, strofowane i
wyśmiewane - jeśli nie w domu, to przez nauczycieli i rówieśników. Zaczynają się wstydzić tego,
kim są. Ten wstyd przyćmiewa blask ich złotych talentów. Podobnie jak zbity pies, Dzieci Indygo
często chodzą ze zwieszoną głową i „podkulonym ogonem". Znaczna część problemów z
zachowaniem tych dzieci wynika z traumatycznego wstydu i naduŜyć emocjonalnych, a nie z
zespołu ADD.
Dzieci Indygo wiedzą, Ŝe są inne niŜ większość. Wiele z nich mówiło mi: „Czuję się, jakby jakiś
autobus wysadził mnie na tej planecie i zastanawiam się, kiedy znowu przyjedzie, Ŝeby zabrać mnie
z powrotem do domu". Na szczęście teraz jest juŜ dość Dzieci Indygo, Ŝeby mogły tworzyć grupy
rówieśnicze w szkole. Podobnie jak kliki, które wielu z nas pamięta („The Jocks", „The Socialites",
itd.), powstała nowa grupa - są to Dzieci Indygo.
Ta grupa moŜe stworzyć tarczę łagodzącą ból, który jest rezultatem dokuczania i karcenia za
inność. Pozbawione wsparcia ze strony przyjaciół i rodziny, wraŜliwe Dzieci lndygo mogą
uwierzyć, Ŝe coś jest z nimi nie tak. MoŜe to prowadzić do zachowań typu acting-out2 lub
zachowań niezwykle introwertycznych.
„ADD nie jest przyczyną przestępczości", mówi Jeffrey Freed, metodyk i autor ksiąŜki Right-
Brained Children in a Left-Brained World (Dzieci o dominującej prawej półkuli mózgu w świecie
zdominowanym przez lewą półkulę). „Sądzę natomiast, Ŝe czynnikami, które się do niej
przyczyniają, jest nieuzasadnione zaszufladkowanie i poczucie wstydu, towarzyszące temu
zespołowi. Większość tych buntowniczych odmieńców mogłaby prowadzić szczęśliwe i udane
Ŝycie, gdyby nie ich »przewinienie« wynikające z odmiennego stylu uczenia się".
Indygo czują się staro od chwili urodzenia. W pewnym sensie, wiedzą one znacznie więcej niŜ
dorośli, mają jednak niewielkie moŜliwości wyraŜania swoich talentów ze względu na czasowe i
finansowe ograniczenia systemu edukacyjnego. Szkoła i odrabianie lekcji zajmują im cały dzień - a
na dodatek nie dostają za to nawet złamanego grosza! Jak czułbyś się, gdybyś musiał przebywać
gdzieś całymi dniami, w towarzystwie ludzi, którzy dokuczają ci albo cię unikają, mówiąc, Ŝe coś
jest z tobą nie tak - i gdybyś nie otrzymywał za to pieniędzy? Oczywiście, mówiono by ci, Ŝe
2
Angielski termin actingout (wyładowanie się) stosowany jest w psychologii na określenie rodzaju zachowań, w
których nieuświadomione impulsy wyraŜane są bezpośrednio poprzez działanie. Jest to jeden z mechanizmów
obronnych, umoŜliwiających uniknięcie uświadomienia sobie emocji towarzyszących zwykle tym impulsom. Actingout
często prowadzi do działań aspołecznych (przyp. tłum.).
7
„kiedyś" cała ta praca wyjdzie ci na korzyść, ale nie miałbyś całkowitej pewności, w jaki sposób
miałoby się to zdarzyć.
Pewna dziewiętnastoletnia dziewczyna Indygo tak opisała mi swoje doświadczenia szkolne i
Ŝyciowe:
Mam na imię Alicia, co oznacza „prawdomówna". śyję w zgodzie ze swoim
imieniem. Nie znoszę kłamstw i nieuczciwości. Kiedy jestem w szkole, nie mogę
słuchać. Wiem, Ŝe nie ma sensu uczyć się tego, czego próbują mnie tam
nauczyć, poniewaŜ w przyszłości nigdy nie będę z tego korzystała.
Wiem, Ŝe moje Ŝycie na Ziemi ma swój cel. Jestem tego całkowicie pewna, nie
wiem tylko na czym ten cel polega. Wiem, Ŝe mam pomagać ludziom, ale nie
wiem komu ani jak. Wiem, Ŝe istnieje coś większego i Ŝe ma to coś wspólnego z
moją duszą, a nie wiedzą szkolną, bardzo łatwo mogę pogubić się w tym
świecie, ale zawsze coś sprowadza mnie z powrotem, a ja wiem, Ŝe są to
anioły. Wiem, Ŝe mnie strzegą, bo okazują mi to tysiąc razy dziennie. Widziałam i
czułam anioły i wiem, kiedy są przy mnie. Chciałabym powiedzieć swoim
przyjaciołom i rodzinie to, co wiem, ale oni nie rozumieją.
Indygo są dziećmi niezwykle twórczymi, a ich sposób myślenia jest bardzo nowatorski. Ten styl
myślenia dał początek wielu przełomowym odkryciom. Jeśli jednak nie jest on właściwie
rozumiany i ukierunkowany, błyskotliwość Indygo moŜe zostać zdiagnozowana jako ADD lub
ADHD. Wielu badaczy uwaŜa, Ŝe Einstein, Edison, da Vinci, a takŜe inni wielcy myśliciele
zostaliby uznani za cierpiących na ADD, gdyby Ŝyli w dzisiejszych czasach. Oczywiście, wiedząc
to, co teraz o nich wiemy, z pewnością nie chcielibyśmy, aby tym błyskotliwym naukowcom i
filozofom udaremniono ich znaczącą pracę.
A znaczenie jest kluczem do pracy z Dzieckiem Indygo. Moja praca doradcy duchowego
przekonała mnie, Ŝe kaŜda dolegliwość o charakterze psychologicznym zawsze sprowadza się do
jednego: dana osoba nie pracuje nad swoim Boskim Celem śyciowym. Sam fakt, Ŝe twoje dziecko
jest, cóŜ, dzieckiem, nie oznacza, Ŝe nie odczuwa ono lęku egzystencjalnego. W obecnych czasach
dzieci zaczynają kwestionować znaczenie Ŝycia juŜ w bardzo młodym wieku. Być moŜe ty teŜ tak
robiłeś.
ChociaŜ Indygo uczą się i działają w odmienny sposób, nie oznacza to, Ŝe są mniej inteligentne. Dr
Jane Healy, autorka ksiąŜki Endangered Minds (ZagroŜone umysły), twierdzi, Ŝe dzisiejsi
uczniowie wykazują wyŜszy iloraz inteligencji w porównaniu do poprzednich pokoleń uczniów.
Dzieci Indygo nie są nierozgarnięte! Chodzi o to, Ŝe ich ogólny iloraz inteligencji odzwierciedla
pewną przemianę, wskazującą na zwiększenie inteligencji w sferze niewerbalnej, a obniŜenie jej w
sferze umiejętności werbalnych. PoniewaŜ jednak wskaźniki ilorazu inteligencji stanowią
połączenie umiejętności werbalnych i niewerbalnych, ogólny poziom inteligencji jest obecnie
wyŜszy niŜ kiedykolwiek przedtem.
Tym niemniej, być moŜe nie dostrzegasz oznak inteligencji Dzieci Indygo na ich świadectwach
szkolnych. Zamiast w szkole, ich błyskotliwość objawia się poprzez znakomite wyniki w grach
wideo, poprzez tworzenie przepięknych naszyjników z paciorków albo zapamiętywanie kaŜdego
słowa ze swoich ulubionych piosenek. W tej ksiąŜce omówimy sposoby przeniesienia tej
inteligencji w inne sfery Ŝycia, takie jak szkoła i relacje rodzinne.
Dzieci Indygo to grupa jednostek, które po raz pierwszy pojawiły się na tej planecie w późnych
latach siedemdziesiątych. Niektóre z nich przybyły juŜ wcześniej, jako „pionierzy".
Najwcześniejsze Dzieci Indygo pojawiły się w niewielkich grupkach w późnych latach
pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, aby zbadać tę planetę na uŜytek większej grupy, która miała
podąŜyć ich śladem.
Czytając o tych Dzieciach Indygo, moŜesz stwierdzić, Ŝe identyfikujesz się z ich cechami. Być
moŜe zastanawiasz się nawet: „Czy to moŜliwe, Ŝebym był Dzieckiem Indygo, nawet jeśli jestem
juŜ osobą dorosłą?" Jeśli tak właśnie myślisz w trakcie czytania tej ksiąŜki, to dzieje się tak dlatego,
Ŝe nawiązujesz kontakt z tą częścią scenariusza Indygo, która pokrywa się z twoim Celem
śyciowym. Podobnie jak Dzieci Indygo, jesteś posłańcem światła.
8
Dlaczego nazywane są Dziećmi Indygo?
Określenie „Dzieci Indygo" odnosi się do koloru indygo, będącego głębokim odcieniem błękitu,
podobnym do tego, jakim charakteryzuje się lapis lazuli albo dŜins. Termin ten wywodzi się od
kolorów czakr lub teŜ energii. KaŜde pokolenie wydaje się posiadać świadomość grupową lub, jeśli
wolisz, wspólny cel. KaŜdemu pokoleniu moŜemy przyporządkować jakąś kwestię oraz związaną z
nią czakrę wraz z odpowiadającym jej kolorem.
Na przykład dla ludzi Ŝyjących w czasach po Wielkiej Depresji i po drugiej wojnie światowej, w
latach czterdziestych i pięćdziesiątych, waŜna była kwestia bezpieczeństwa. Pobierali się w
młodym wieku i nie zmieniali pracy przez całe Ŝycie. Szczęście w małŜeństwie i kariera miały
drugorzędne znaczenie w stosunku do bezpieczeństwa, jakie zapewniała im ich pozycja społeczna.
Taki punkt widzenia bliski jest czakrze podstawy, czyli centrum energetyczne mu znajdującemu się
u podstawy kręgosłupa.
KaŜda czakra wiruje z róŜną prędkością, zaleŜnie od przypisanych jej kwestii. Czakry przypisane
sprawom materialnym wirują wolniej niŜ te, skoncentrowane na kwestiach bardziej duchowych.
Być moŜe wiesz, Ŝe kiedy światło porusza się wolno, postrzegane jest jako ciepłe kolory, takie jak
czerwony, pomarańczowy i Ŝółty. Im szybciej poruszają się fale świetlne, tym chłodniejsze są ich
bar wy. Fioletowy jest kolorem o najwyŜszej szybkości, a utoŜsamiany jest z najbardziej
duchowymi częstotliwościami.
Pokolenie lat pięćdziesiątych, kojarzone z czakra podstawy, mogłoby otrzymać nazwę „dzieci
czerwonego promienia", a to dlatego, Ŝe czakra podstawy wiruje tak wolno i wydaje się być czakra
w kolorze o najmniejszej szybkości: czerwonym.
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych młodych ludzi w mniejszym stopniu zajmowały
kwestie bezpieczeństwa, a bardziej zainteresowani byli zgłębianiem przyjemności cielesnych,
związanych z narkotykami, seksem i rock and rollem. Te doświadczenia odpowiadają drugiej
czakrze, znanej jako czakra krzyŜowa. PoniewaŜ czakra ta wiruje nieco szybciej niŜ czakra
korzenia, jej kolor wydaje się być pomarańczowy. Z tego względu moŜna by więc określić młodych
ludzi, Ŝyjących w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, mianem „dzieci drugiego - lub
pomarańczowego - promienia".
Kolejne pokolenie, Ŝyjące w latach osiemdziesiątych, zainteresowane było zdobywaniem własności
i władzy. Kobiety zaczęły nosić męskie garnitury biurowe z poduszkami naramiennymi. Młodzi
ludzie zaciągali całe mnóstwo długów i kupowali nieruchomości i samochody, by zaimponować
sąsiadom. Takie zachowanie związane jest z czakrą trzecią, zwaną czakrą splotu słonecznego, która
wiruje w kolorze Ŝółtym.
We wczesnych latach dziewięćdziesiątych rozpoczęła się rewolucja duchowa, w ramach której
młodzi ludzie wstępowali do kościołów i świątyń, i czytali ksiąŜki na temat duchowości
niezwiązanej z religią. PapieŜ wygłosił publiczne przemówienie, w którym prze prosił za naduŜycia
Kościoła w przeszłości. Nastąpiło teŜ zmniejszenie liczby przypadków przemocy w Ameryce. Czy
te duchowe zainteresowania i skrucha wynikały ze zbliŜającego nowego tysiąclecia, które, według
przepowiedni niektórych osób, mogło być „po wtórnym przyjściem"?
NiezaleŜnie od tego, czy to duchowe przebudzenie wyrastało z lęku, czy z miłości, jego efekty
wydawały się być trwałe. Odnowienie zainteresowania duchowością stanowiło proces mający swe
źródło w sercu i, jako taki, związany z czakrą serca, która wiruje w kolorze szmaragdowo-
zielonym.
Późne lata dziewięćdziesiąte zwiastowały czas, kiedy to wielu ludzi dąŜyło do osiągnięcia
niezaleŜności. Czy chodziło o grę na giełdzie, pracę na własny rachunek, czy całkowitą rezygnację
z udziału w wyścigu szczurów, był to czas indywidualizmu. Zmniejszanie rozmiarów korporacji
wyznaczyło koniec ery bezpiecznych posad na całe Ŝycie. Odtąd zapanowała zasada: „kaŜdy dla
siebie". Poza tym, wiele osób wyraŜało pragnienie wniesienia w swe Ŝycie uczciwości. Oznaczało
to porzucanie sytuacji (pracy, małŜeństwa, itp.), które nie wydawały się zdrowe. Ludzie często
inwestowali w przedsięwzięcia oparte na swoich pasjach. Te zmiany związane są z czakrą gardła,
której działanie wiąŜe się z kwestiami „prawdy i uczciwości" w komunikacji. Czakrą ta wiruje w
kolorze jasnego błękitu.
9
Jedną z konsekwencji rewolucji duchowej w latach dziewięćdziesiątych był nawrót zainteresowania
zjawiskami parapsychicznymi, który stał się wprowadzeniem w nowe tysiąclecie. Po raz pierwszy
prasa głównego nurtu poświęciła swe strony tytułowe takim mediom parapsychicznym jak James
Van Praagh, John Edward, Sylvia Browne czy moja skromna osoba. Filmy takie jak Szósty zmysł i
programy telewizyjne w rodzaju Dotyk anioła otwarcie mówiły o aniołach, duchach uwięzionych
na ziemi i Ŝyciu po śmierci. Zainteresowanie zjawiskami parapsychicznymi kierowane jest przez
szóstą czakrę, znaną jako trzecie oko. Czakra ta wiruje w trzech róŜnych kolorach: białym,
fioletowym i, przede wszystkim, indy go.
Dzieci, które przychodzą na świat od połowy lat siedemdziesiątych do chwili obecnej, nazywane są
często Dziećmi Indygo, poniewaŜ dosłownie są „dziećmi promienia indygo". Posiadają niezwykle
silne zdolności parapsychiczne, a swoje parapsychiczne wizje i po znanie uwaŜają za coś
naturalnego. Ich duchowe talenty są dostrojone do tak wysokiego poziomu, Ŝe często uzdolnienia
tych dzieci (choć one same mogą uwaŜać je za przekleństwo) są obecne równieŜ w innych sferach
Ŝycia.
Na przykład wiele Dzieci Indygo jest utalentowanych artystycznie. Nie ma w tym nic dziwnego,
bowiem artyzm jest jedną z funkcji prawej części mózgu, która u Dzieci Indygo jest dominująca.
Ich uzdolnienia obejmują raczej aspekt twórczy sztuki, niŜ jej studiowanie, co charakterystyczne
jest dla lewej części mózgu. Zatem Dzieci Indygo mogą oblewać zajęcia z muzyki, poniewaŜ nie
potrafią zapamiętać gamy, ale po szkole mogą komponować w domu najpiękniejszą muzykę na
instrumentach, wykorzystując swe wewnętrzne zmysły. Z tego samego powodu, Indygo mogą sobie
gryzmolić za miast słuchać wykładu nauczyciela. Spójrz jednak na te gryzmoły, a szybko
zauwaŜysz, Ŝe stanowią bogate w szczegóły dzieło sztuki.
Wiele Dzieci Indygo jest równieŜ obdarzonych emocjonalnie. Często zachowują się w stosunku do
innych dzieci jak „uliczni psychologowie", wysłuchując ich i udzielając mądrych rad. Ludzie
wylewają swe uczucia przed Dziećmi Indygo ze względu na ich serdeczną i nieosądzającą naturę.
Kiedy więc twoje Dziecko Indygo przyprowadzi do domu grupkę obdartych kolegów, wiedz, Ŝe
mogą to być pacjenci tego dziecka psychologa.
WraŜliwe na poraŜkę
Dzieci Indygo wykazują w wielu sytuacjach niezwykłą wraŜliwość. Mogły być naraŜone na drwiny
w rodzaju: „jesteś zbyt wraŜliwy", jednak ich wraŜliwość to dar duchowy, podobny do urządzenia
wykrywającego. Przypomnij sobie, jak wraŜliwy, odsłonięty czy świadomy czułeś się po
doświadczeniu jakiegoś głębokiego przeŜycia, takiego jak masaŜ całego ciała albo kurs rozwoju
duchowego. Czy nie odkryłeś wówczas, Ŝe jesteś po takim doświadczeniu doskonale świadomy
myśli i uczuć innych ludzi, i Ŝe musisz unikać lub chronić się przed szorstkimi sytuacjami, jak tłum
czy rozzłoszczeni ludzie? CóŜ, Dzieci Indygo czują się w ten sposób przez cały czas. Są w wysokim
stopniu świadome myśli i uczuć innych, a ich wraŜliwość dostrojona jest do dwóch głównych
obszarów, którymi są:
1. Prawda i uczciwość. Zupełnie jakby przyswoiły sobie lekcje po przedniego pokolenia, Dzieci
Indygo są niezwykle wraŜliwe na kłamstwa i wszelkiego rodzaju brak uczciwości u innych. Mają
to, co autor Sam Keen nazywa „wykrywaczem duchowych bzdur". Nie moŜna okłamywać Dziecka
Indygo, nie ponosząc tego konsekwencji. ZaŜąda ono dowodów na twoje słowa i zareaguje agresją
lub odcięciem się.
WraŜliwość ta związana jest z nadzwyczajnymi zdolnościami parapsychicznymi Dzieci Indygo i
stanowi ogromną część ich Celu śyciowego, o czym przeczytasz w dalszej części tej ksiąŜki. Zaś
część naszego Celu śyciowego, jako rodziców i nauczycieli Dzieci Indygo, polega na
dopilnowaniu, aby ta grupa małych posłańców światła pielęgnowała swe duchowe dary i aby
wykorzystywała je do realizacji swego Celu śyciowego.
2. Toksyczne otoczenie. Dzieci Indygo to „naturalne dzieci w nienaturalnym świecie". Wiele z
nich przeŜywa swe pierwsze wcielenie na planecie Ziemi, a ich system odpornościowy (fizyczny i
10
emocjonalny) jest niezdolny do asymilowania ziemskich toksyn w poŜywieniu, wodzie, powietrzu,
przyborach toaletowych, środkach czystości, sztucznym oświetleniu i związkach. Naukowcy
odkryli silne powiązania pomiędzy ADHD i toksycznym otoczeniem.
3
Christian Science - amerykańskie stowarzyszenie religijne i system duchowego leczenia chorób oparty na interpretacji
Biblii (przyp. tłum.).
11
spokojniejszy, bardziej wyluzowany i bardziej introspekcyjny niŜ Chuck. Grant i Chuck
reprezentują dwa główne typy Dzieci Indygo: agresywnego wojownika i spokojnego artystę.
Kiedy chłopcy byli jeszcze mali, wróciłam do college'u, Ŝeby zdobyć stopień naukowy z
psychologii. W dzień pracowałam jako sekretarka, a na zajęcia chodziłam w porze lunchu i
wieczorami. Zajęło mi to duŜo czasu, ale wreszcie zdobyłam tytuł licencjata, magistra i doktora z
doradztwa psychologicznego.
Swoją pierwszą pracę polegającą na doradztwie znalazłam w szpitalu leczącym uzaleŜnienia, gdzie
pracowałam z narkomanami i alkoholikami. Później zrobiłam specjalizację terapeuty osób
cierpiących na zaburzenia odŜywiania i otworzyłam własną klinikę. W tym czasie pisałam
poradniki w oparciu o doświadczenia zdobyte w klinice. Nigdy nie zapomniałam o tym, czego
uczyłam wcześniej na temat sztuk leczenia duchowego, ale obawiałam się mówić o nich otwarcie.
W międzyczasie, moi przewodnicy i anioły namawiali mnie, Ŝeby publicznie dzielić się swoją
wiedzą o uzdrawianiu duchowym. Przypominali mi, Ŝe mój Cel śyciowy polega na nauczaniu
tematów związanych z umysłem, ciałem i duchem. Mówili, Ŝe kaŜdy człowiek ma jakiś Cel
śyciowy - misję, której celem jest pomoc innym - i Ŝe jeśli nie pracujemy nad swym Celem,
szczęście i zdrowie gdzieś znika.
Ja jednak pamiętałam dokuczanie i drwiny, jakie musiałam znosić w dzieciństwie za kaŜdym
razem, kiedy otwarcie mówiłam o uzdrawianiu duchowym praktykowanym w mojej rodzinie. Nie
zamierzałam ryzykować swej reputacji zawodowej, swych dochodów czy zranionego ego tylko po
to, aby mówić o własnych przekonaniach duchowych! Więc zignorowałam wskazówki moich
aniołów.
Musiałam otrzeć się o śmierć, Ŝeby zrozumieć. Tak bardzo przyzwyczaiłam się ignorować swoje
anioły (które przemawiają do nas głosem naszej intuicji lub wewnętrznej wiedzy), Ŝe niewiele
brakowałoby, a zginęłabym! Wydarzyło się to 15 lipca 1995 roku: przygotowywałam się do
wyjazdu na spotkanie w Anaheim, w Kaliforni, około godziny drogi od mojego domu na wybrzeŜu
w Orange County. Jeden z moich aniołów wyraźnie powiedział mi, Ŝe jeśli nie rozłoŜę dachu w
swoim kabriolecie, ktoś go ukradnie. Jak to miałam w zwyczaju w tym okresie Ŝycia, zignorowałam
swego anioła. Godzinę później dwóch uzbrojonych męŜczyzn napadło na mnie, usiłując ukraść mi
samochód.
Na szczęście, mój anioł wciąŜ był przy mnie. Kazał mi opierać się bandytom i krzyczeć z całych sił.
Po raz pierwszy od wielu lat posłuchałam wskazówek aniołów i dzięki temu udało mi się ujść cało,
nie tracąc samochodu, torebki, ani Ŝycia. Po tym zdarzeniu czułam się powaŜnie rozbita
wewnętrznie, więc w poszukiwaniu pomocy zwróciłam się ku swym dawnym doświadczeniom
związanym z uzdrawianiem duchowym. Rezultaty były cudowne i zostałam uzdrowiona z
wszelkiego niepokoju pozostałego we mnie po przeŜytej traumie.
To zdarzenie na zawsze zmieniło moje Ŝycie, pod względem osobistym i zawodowym. Ponownie
poświęciłam się swym poszukiwaniom duchowym i wyszłam z duchowego „ukrycia". Przestałam
praktykować tradycyjną psychoterapię, a zamiast niej rozpoczęłam prowadzenie Terapii Anielskiej.
Choć wychowywana byłam w tradycji chrześcijaństwa metafizycznego, zaczęłam pracować
bezwyznaniowo z ludźmi wywodzącymi się ze środowisk wszystkich religii oraz środowisk
niereligijnych. Odkryłam, Ŝe kaŜdy, z kim pracowałam, reagował na moją Terapię Anielską,
osiągając znaczą ce efekty. Zaczęłam teŜ nauczać innych terapeutów i lekarzy, jak prowadzić
Terapię Anielską, a oni opowiadali mi o swych cudownych rezultatach, jakich doświadczyli sami
lub ich klienci.
Poznałam ludzi, którzy stosowali Terapię Anielską, aby uzdrowić siebie i swych klientów z
nieuleczalnych, chronicznych, ostrych i krótkoterminowych problemów fizycznych i psychicznych.
Ja sama, dzięki Terapii Anielskiej, zostałam całkowicie uzdrowiona z łaknie nia cukru i czekolady.
W niniejszej ksiąŜce zastosujemy Terapię Anielską w odniesieniu do objawów ADD i ADHD, które
często występują u Dzieci Indygo. Jak się przekonasz, Terapia Anielska jest cudownie skuteczna w
przypadku tych dzieci.
Niedawno pewna kobieta o imieniu Josie podeszła do mnie pod czas moich warsztatów ze łzami w
oczach i otwartymi ramionami, pragnąc mnie objąć. Wykrzyknęła, Ŝe po przeczytaniu moich
12
ksiąŜek na temat pracy z aniołami, doświadczyła boskiej interwencji w kwestii swego
trzynastoletniego syna, Chrisa.
Chris był nie do opanowania, zanim zaczęłam pracować z jego aniołami - wyjaśniła mi. - Nie
wracał do domu na czas i zaŜywał narkotyki. Miał kłopoty z nauką. Wtedy moja ciotka przyniosła
do domu jedną z pani ksiąŜek, w której przeczytałam, jak rozmawiać z aniołami Chrisa. Tak
naprawdę nie wierzyłam wtedy w anioły. Myślałam, Ŝe są tym samym, co Święty Mikołaj: mitem.
Ale rozpaczliwie chciałam pomóc swemu synowi, więc postanowiłam spróbować. Cicho
rozmawiałam z aniołami stróŜami Chrisa, mimo Ŝe nie byłam pewna, czy robię to jak naleŜy. Nie
byłam nawet pewna, Ŝe miał swoje anioły, skoro zachowywał się raczej jak jakiś diabeł! Ale niemal
natychmiast zauwaŜyłam rezultaty. Rozmawiałam z ty mi aniołami co wieczór.
Zapytałam Josie, jak teraz radzi sobie Chris.
Znakomicie! - rozpromieniła się. - Jest szczęśliwy, odstawił narkotyki i dobrze idzie mu w szkole.
Z czasem odkryłam, Ŝe najskuteczniejsze i najpraktyczniejsze metody uzdrawiania oparte są na
duchowości. Jeśli mówisz sobie: „Tylko cud moŜe pomóc mojemu dziecku", masz rację.
Jeśli sam jesteś Dzieckiem Indygo i czytasz tę ksiąŜkę, jestem szczęśliwa! Najwyraźniej troszczysz
się o siebie i o swój Cel śyciowy. Nauczę cię tych samych metod, z jakich korzystam, pracując ze
swymi klientami, pomagając im odkrywać ich Cel. Kiedy juŜ odkryjesz swój Cel i zaczniesz nad
nim pracować, znaczna część wewnętrznej pustki i bólu zniknie. Nauczę cię równieŜ pewnych
metod uzdrawiania duchowego, które pomogą ci oczyścić się z negatywnej energii, jaką moŜesz
wchłaniać od innych ludzi. Te praktyki mogą pomóc ci poczuć w sobie więcej energii, doświadczyć
większego spokoju umysłu, a takŜe lepiej zasypiać i koncentrować się.
Dzieci Indygo są tutaj po to, aby wprowadzić nas w Nową Erę Pokoju. Naszym duchowym
obowiązkiem jest pomóc im tak, jak tylko potrafimy!
13
ROZDZIAŁ PIERWSZY
Kiedy wymieniam te cechy Dzieci Indygo podczas swoich warsztatów, większość rodziców i dzieci
w lot je „chwyta" i wie na pewno, Ŝe oni sami lub ich dzieci są Indygo. Ale i tak ludzie, którzy chcą
być absolutnie pewni, wciąŜ się o coś dopytują. Odpowiedź brzmi, Ŝe Indygo są grupą tak
zróŜnicowaną, jak zróŜnicowana jest paleta odcieni błękitu. Potrzebujemy róŜnorodności osób
Indygo, które będą przyjmować róŜne role w Nowej Erze Pokoju. Niektóre z nich zostaną
przywódcami, inne badaczami, uzdrowicielami, wspierający mi innych lub nauczycielami.
Jeśli jednak twoje dzieci posiadają 14 lub więcej powyŜszych cech, to najprawdopodobniej są
Indygo. Jeśli posiadają od 11 do 13 po wyŜszych cech, to prawdopodobnie są „Indygo na
szkoleniu" albo po prostu rozwijają swoje cechy małych posłańców światła. Ten opis moŜe odnosić
się równieŜ do Dzieci Indygo, które w sztuczny sposób zostały oderwane od swych duchowych
talentów poprzez stosowanie siły autorytarnej i/lub Ritalinu.
Jeśli jesteś osobą dorosłą posiadającą powyŜsze cechy, moŜliwe, Ŝe byłeś jednym z prekursorów
Dzieci Indygo. Pewna liczba osób Indygo zjawiła się na Ziemi na długo przed 1978 rokiem, aby
zgromadzić informacje i przygotować grunt pod nadejście rasy Dzieci Indygo. Jednak
najprawdopodobniej, jeśli jesteś osobą dorosłą i wszystko wskazuje na to, Ŝe jesteś Dzieckiem
Indygo, jesteś raczej tym, kogo nazywamy posłańcem światła. W mojej ksiąŜce The Lightworker's
Way (Jak posłańcy światła, Hay House, 1997) moŜesz znaleźć parę spostrzeŜeń, które przydadzą ci
się na twej osobistej ścieŜce.
W kilku kolejnych rozdziałach, zastanowimy się, dlaczego Dzieci Indygo posiadają te wyjątkowe
cechy, na czym polega ich cel, i jak dorośli mogą pomóc Indygo w Ŝyciu codziennym.
14
ROZDZIAŁ DRUGI
15
Jakby tego było mało...
Dzieci Indygo nie tylko tracą kontakt ze swymi duchowymi talentami i Celem, ale na dodatek
istnieje wysokie prawdopodobieństwo, Ŝe Indygo, które zaŜywają przepisywane im leki, sięgną teŜ
po nielegalne narkotyki. Być moŜe wynika to z faktu, Ŝe ci, którzy przeŜywają niepokój czy
depresję, szukają ulgi. A moŜe wynika to stąd, Ŝe to my uczymy dzieci „zgody na środki
odurzające", kiedy wysyłamy je do gabinetu szkolnej higienistki po codzienną dawkę Ritalinu.
Ritalin sprzedawany jest na ulicy i w szkołach jako środek na dobre samopoczucie. PoniewaŜ
wywołuje podobne uczucie do tego, które daje kokaina albo amfetamina, nie powinno nas to
dziwić. Według Międzynarodowego Organu Kontroli Środków Odurzających, Ritalin ma związek z
gwałtownym zachowaniem. Niektórzy specjaliści uwaŜają, Ŝe strzelaniny w Columbine i w innych
szkołach były częściowo spowodowane przez Ritalin i inne leki psychotropowe, które podobno
były zaŜywane przez dzieci odpowiedzialne za te strzelaniny.
Mary Ann Błock, autorka ksiąŜki No Morę Ritalin (Nigdy więcej Ritalinu), mówi:
UwaŜam, Ŝe dzieci chcą się uczyć i Ŝe większość posiada zdolność uczenia się.
Większość dzieci, z którymi mam do czynienia w swoim gabinecie, jest bardzo
bystra. Mimo to, często mają problemy z uczeniem się. Naszym obowiązkiem,
jako dorosłych i wychowawców, jest pomóc kaŜdemu dziecku uczyć się jak
najlepiej, nie podając mu Ŝadnych środków pobudzających czy innego rodzaju
leków. Jeśli dziecko nie potrafi usiedzieć przy fortepianie, ale ma wrodzony
talent do gry, nie mówimy, Ŝe jego zdolność uczenia się jest upośledzona i nie
przepisujemy mu z tego powodu lekarstw. Uczymy takie dziecko gry, udzielając
mu lekcji i dając czas na ćwiczenia, by po latach osiągnął wirtuozerię. Jeśli
jednak to samo dziecko nie moŜe od razu nauczyć się czytania, pisania czy
liczenia stwierdzamy, Ŝe jego zdolność uczenia się jest upośledzona.
Dr Bonnie Cramond, badaczka, która studiowała podobieństwa łączące kreatywność i zachowania
ADHD, pisze:
Michael Kearney, najmłodszy absolwent college u na świecie, juŜ jako małe
dziecko, został zdiagnozowany jako cierpiący na ADHD i przepisano mu Ritalin.
Tym niemniej, jego rodzice odrzucili leczenie Farmakologiczne i zamiast tego
postanowili pielęgnować geniusz Michaela poprzez edukację.
Zaczął chodzić do szkoły, kiedy miał trzy lata, do szkoły średniej po szedł, gdy
miał lat sześć, a Uniwersytet w Południowej Alabamie ukończył w wieku lat
dziesięciu. Jego ojciec, Kevin Kearney, odrzucił pogląd, Ŝe nieuwaga Michaela
spowodowana jest brakiem uwagi. W rzeczywistości, dzieci takie jak Michael
posiadają nadwyŜkę uwagi. Są znacznie szybsze niŜ my. W dwie sekundy
odkrywają, co masz do powiedzenia. RozwaŜają kilka odpowiedzi i rozglądają
się wokół, czekając, aŜ skończysz. Wydaje się, Ŝe nie uwaŜają, co doprowadza
nauczycieli do szału.
19
ROZDZIAŁ TRZECI
Cel Dzieci Indygo
KaŜdy człowiek ma swój Cel śyciowy. Jest to misja, na którą zgodziłeś się jeszcze przed swoją
inkarnacją. Cel składa się z dwóch części: osobistej i globalnej. Cel osobisty dotyczy określonej
cechy, jaką próbujesz rozwinąć w tym Ŝyciu, na przykład cierpliwości albo współczucia. Cel
globalny obejmuje odkrywanie, rozwijanie i korzystanie ze swych naturalnych talentów i
zainteresowań, aby pomagać innym ludziom i planecie.
Niektórzy mają Cel, który wpływa zaledwie na kilka osób, inni zaś są duchowo zobowiązani do
pomocy tysiącom ludzi. Tak jak w orkiestrze, kaŜdy muzyk jest tak samo waŜny. Zarówno pikolo,
jak i pierwsze skrzypce są niezbędne do napisania partytury.
W ten sam sposób Bóg i świat liczą, Ŝe będziesz pamiętał o swoim Celu śyciowym i pracował nad
nim. W głębi ducha wiesz prawdopodobnie, Ŝe jesteś tu, aby uczynić ten świat lepszym. Jeśli
czujesz, Ŝe tego nie robisz, twe wewnętrzne Ja zaczyna cię „szturchać". To „szturchanie" moŜe
przyjąć formę niepokoju albo poczucia naglącego czasu. Jeśli to zignorujesz, moŜesz zacząć
odczuwać pustkę albo popaść w depresję. Jeśli uwaŜasz, Ŝe inni blokują twoje pragnienia, być moŜe
będziesz ich obwiniał, złościł się albo czuł się odarty ze swych pragnień. Jeśli czujesz, Ŝe nie
nadajesz się do tego, by nieść pomoc światu, moŜesz pogrąŜyć się w niskim poczuciu własnej
wartości. KaŜdy człowiek ma jakiś globalny Cel śyciowy i jakąś misję osobistą. Globalna misja to
wspólny, ogólny Cel, w dąŜeniu do którego bierzesz udział. Twoja misja osobista stanowi natomiast
specyficzną formę, jaką ma przyjąć twój Cel śyciowy.
Wszystkie Dzieci Indygo mają podobny globalny Cel śyciowy: pomóc we wprowadzeniu świata w
Nową Erę Pokoju. Oto, jak ujmuje to Hunter Zinkle, dwudziestojednoletni Indygo: „Wiem, Ŝe
moim celem jest pomagać, by ludzka egzystencja przebiegała nieco łagodniej. Staram się robić, co
w mojej mocy dla kaŜdego, z kim się stykam, pomagając, by jego Ŝycie wydało się trochę
łatwiejsze i mniej pogmatwane. W przypadku wielu moich przyjaciół, czuję się, jakbym otwierał
przed nimi kwiat Ŝycia. Przy innych przyjaciołach, mam wraŜenie, jakbym był ich przewodnikiem
przez Ŝycie".
Hunter jest szczęśliwym i dobrze przystosowanym Dzieckiem Indygo, bo zna swój Cel i czynnie
nad nim pracuje. Wie, Ŝe nie trzeba czekać, aŜ zaczną ci płacić za twój Cel, zanim jeszcze
rozpoczniesz jego realizację. W następnej części zagłębimy się w duchowe i naukowe zasady
kryjące się za czyimś Celem śyciowym. Następnie postaramy się, aby twoje Dzieci Indygo mogły
w bardziej konkretny sposób określić, co obejmuje ich misja osobista.
Pomoc dzieciom w zrozumieniu, na czym polega ich misja, pozwala im wypełnić pustkę, która
pochodzi z poczucia, Ŝe one same nie są waŜne. Większość Indygo otrzymała mnóstwo przekazów,
Ŝe „są dziwaczne", „nie pasują", „są zaburzone", „są złe", „są leniwe", „nie starają się", albo „są
pomylone". Ich poczucie własnej wartości zostało zachwiane zanim jeszcze osiągnęły one wiek
adolescencji. A jednak pomimo tej formy naduŜycia popełnianej przez nauczycieli, rodziców i/lub
szkolnych rówieśników, Indygo nadal czują się zobligowane do pomocy innym. Tym, czego
zwykle potrzebują, jest przewodnictwo co do tego, jak ukierunkowywać ich altruizm.
27
MODLITWA O PRZYPOMNIENIE SOBIE SWEGO CELU śYCIOWEGO
Wzywam Boga i anioły.
Zapomniałem, jakie zadanie mam do wykonania na Ziemi.
Wiem, Ŝe jestem tu, aby pomóc w Waszym wielkim planie miłości.
Proszę, dajcie mi wyraźną wskazówkę, którą z łatwością zauwaŜę i zrozumiem,
abym wiedział, jakie podjąć dzisiaj kroki, by przybliŜyć się do przypomnienia
sobie i wypełnienia swego Celu śyciowego.
Dziękuję. Amen.
29
Jasnozielony: uzdrowiciel. Twój Cel śyciowy obejmuje pomaganie ludziom lub zwierzętom
wleczeniu ich ciał fizycznych. MoŜesz to robić, posługując się konwencjonalnymi metodami
leczenia (na przykład zostając lekarzem, pielęgniarką czy weterynarzem) albo przy uŜyciu metod
alternatywnych (jak akupunktura, zielarstwo, leczenie kryształami i tak dalej).
Morski, turkusowy lub zieleń piany morskiej: nauczyciel/uzdrowiciel. Twój Cel śyciowy
obejmuje nauczanie ludzi, co wywiera efekt leczniczy na nich lub na innych. Na przykład moŜesz
uczyć innych uzdrowicieli metod leczenia albo uczyć ludzi samoleczenia. MoŜesz pisać ksiąŜki o
uzdrawianiu albo prowadzić warsztaty na temat metod uzdrawiania.
Jasnoniebieski: posłaniec. Te osoby pomagają światu dzięki swym talentom komunikacyjnym. Ich
praca moŜe przybrać formę twórczych zajęć, które napawają świat radością, takich jak muzyka,
malarstwo, fotografia, gotowanie, taniec, dekorowanie, projektowanie czy gra aktorska. Wielu
posłańców pojawia się równieŜ w mediach, czyli w telewizji, radiu, gazetach, magazynach czy
biuletynach. Zostają teŜ wspaniałymi doradcami (szczególnie, jeśli posiadają dar wymowy),
badaczami i nauczycielami.
Tęczowy: Pracujący z energią. U niektórych pojawia się spektrum kolorów, podobne do tęczy
otaczającej ich ciała. Ewentualnie spektrum barw moŜe emanować z ich otwartych dłoni. Cel
śyciowy takiej osoby związany jest z uzdrawianiem za pomocą rąk albo uzdrawianiem energią.
Znajdują prawdziwe szczęście i sukces, pracując jako fizjoterapeuci, kręgarze, masaŜyści,
mistrzowie Reiki czy uzdrawiający praną.
MoŜesz sprawdzić, czy pasujesz do którejś z tych kategorii, odpowiadając tak lub nie na
następujące pytania:
1. Czy obce osoby otwierają przede mną swe serca i opowiadają mi o swych problemach?
2. Czy ludzie mówią mi: „Masz w sobie coś, co wydaje mi się takie znajome jakbym znał cię
od zawsze"?
3. Czy uczę innych, jak mogą polepszyć swoje Ŝycie?
4. Czy często udzielam rad, które są tak mądre, Ŝe sam zastanawiam się, skąd biorą się te myśli
(doświadczenie typu „kto to powiedział?")?
5. Czy moi przyjaciele stale zwracają się do mnie, szukając zachęty, pocieszenia i rady?
6. Czy bardzo lubię czytać ksiąŜki i artykuły?
7. Czy czasem zdarza mi się mówić lub śpiewać, stojąc przed lustrem?
8. Czy posiadam jakiś naturalny talent artystyczny?
9. Czy bardzo lubię coś tworzyć?
10. Czy wciąŜ rozpoczynam nowe projekty, których jakoś nigdy nie potrafię skończyć?
11. Kiedy kładę dłonie na czyichś barkach, plecach czy brzuchu, to czy osoba ta stwierdza, Ŝe
dzięki temu czuje się wspaniale?
12. Czy moi przyjaciele i członkowie mojej rodziny stale proszą mnie o zrobienie im masaŜu?
13. Czy sam bardzo lubię być masowany i czy często masuję własne ręce, stopy i skórę głowy?
14. Czy intuicyjnie wiem, jak „przesyłać uzdrawiającą energię" osobie lub zwierzęciu, i czy
wywiera ona pozytywne rezultaty?
15. Czy zegarki przestają działać, kiedy je noszę albo urządzenia elektryczne (lampy,
telewizory, radia, magnetofony, stereo itd.) dziwnie się zachowują albo psują się w mojej
obecności?
16. Czy czuję, Ŝe byłbym, albo mógłbym być, dobrym lekarzem?
17. Czy posiadam naturalną zdolność wyczuwania, czego chcą małe dzieci, kiedy płaczą, albo
czego potrzebują zwierzęta, kiedy są chore?
18. Czy fascynuje mnie dowiadywanie się o nowych technikach uzdrawiania?
19. Czy w dzieciństwie cierpiałem na jakąś dziecięcą chorobę?
20. Czy głos wewnętrzny mówi mi, Ŝe mógłbym pomagać innym ludziom lub zwierzętom
prowadzić zdrowsze i dłuŜsze Ŝycie?
Interpretacja odpowiedzi: Zakreśl albo podkreśl wszystkie swoje tak, a następnie sprawdź, w
obrębie której kategorii udzieliłeś najwięcej tych potwierdzających odpowiedzi. Przeczytaj opisy
30
kaŜdej kategorii Celu śyciowego we wcześniejszej części, zatytułowanej „Odczytaj swoją aurę":
Pytania 1-5: Jeśli większość odpowiedzi tak dotyczyła tej grupy pytań, to jesteś
nauczycielem/uzdrowicielem.
Pytania 6-10: Jeśli większość odpowiedzi tak dotyczyła tej grupy pytań, to jesteś posłańcem.
Pytania 11-15: Jeśli większość odpowiedzi tak dotyczyła tej grupy pytań, to jesteś „pracującym z
energią".
Pytania 16-20: Jeśli większość odpowiedzi tak dotyczyła tej grupy pytań, to jesteś uzdrowicielem.
33
ROZDZIAŁ CZWARTY
Terapia Anielska dla Indygo
Rodzice zadają mi często pytanie: „Czy mogę wysyłać anioły do swego dziecka?" Nierzadko
pytanie to oznacza: „Czy jest to właściwe ze względów duchowych? Czy zakłócę w ten sposób
rozwój duchowy swego dziecka, wprowadzę nierównowagę karmiczną albo obraŜę Boga?" Czasem
zaś rodzice po prostu chcą wiedzieć, jak wysyłać anioły, by pomóc swemu Dziecku Indy go.
Odpowiedź brzmi: „Tak, moŜesz wysyłać anioły do kaŜdego i będzie to korzystne dla kaŜdej z tych
osób". PrzecieŜ badania wskazują, Ŝe modlitwa pomaga ludziom - a takŜe zwierzętom, roślinom, a
nawet bakteriom - nawet jeśli nie wiedzą oni, Ŝe ktoś się za nich modli. Badania naukowe
wykazały, Ŝe modlitwa powoduje wzrost poziomu dopaminy i redukuje niepokój, czyli wpływa na
dwa czynniki, które pomagają złagodzić symptomy ADHD. Odnosiłam teŜ znaczące sukcesy (w
odniesieniu do siebie samej i do innych), korzystając z modlitwy przy pozbywaniu się łaknienia
takich środków pobudzających, jak cukier, czekolada i kofeina, które zwiększają nadpobudliwość
psychoruchową.
Nie ma znaczenia czy jesteś osobą religijną, duchową, wierzącą, niewierzącą, „grzeczną czy nie".
Anioły pomagają kaŜdemu, kto je wzywa. Nie musimy zasłuŜyć sobie na ich pomoc. Zawsze gdy
się modlimy, uzyskujemy wymierny efekt. Bóg i anioły słyszą i odpowiadają na kaŜdą modlitwę,
czy rozpoznajemy ich odpowiedzi, czy nie.
Uzyskiwałam cudowne rezultaty dzięki modlitwie i Terapii Anielskiej z Dziećmi lndygo. Choć
wychowałam się w rodzinie chrześcijańskiej, celowo nie ograniczam swoich modlitw do Ŝadnego
wyznania. PrzecieŜ kaŜda religia, wschodnia i zachodnia, staroŜytna i współczesna, ujmuje wiarę w
jakieś formy anielskie. Nie zawsze uŜywa się w nich nazwy „anioł", jak w wierzeniach Ŝydowsko-
chrześcijańskich, ale wierzy się w dobroczynne istoty niebiańskie. O archaniołach mówi się w
religii Ŝydowskiej, chrześcijańskiej i muzułmańskiej, ale one takŜe są zdecydowanie nieograniczone
Ŝadnym wyznaniem.
Istnieje wiele Dzieci Indygo i ich rodziców, którzy nie są wyznawcami religii Ŝydowsko-
chrześcijańskiej, aktorzy potrzebują i zasługują na pomoc Boga i aniołów. Nie chciałabym
wykluczyć ani jednej duszy tylko dlatego, Ŝe modli się do innego wniebowstąpionego mistrza niŜ
ja. Wiem, Ŝe Jezus nie wykluczał nikogo, a niniejszy rozdział dotyczący uzdrawiania duchowego
odzwierciedla takie nastawienie.
Ty i twe Dzieci Indygo moŜecie skorzystać z ogromu wsparcia duchowego. Wśród przewodników,
którzy juŜ teraz są przy tobie albo których moŜesz przywołać do siebie, znajdują się:
Archanioły. Michał jest najwaŜniejszym archaniołem, którego zadaniem jest pomoc Dzieciom
Indygo i posłańcom światła w pamiętaniu o swoich Celach śyciowych i wypełnianiu ich. Michał
usuwa takŜe rezultaty lęku z naszych ciał i domów, łącznie z odprowadzaniem w zaświaty duchów i
nieprzyjaznych istot.
Zadaniem Rafaela jest pomaganie nam w uzdrawianiu naszych ciał fizycznych i pomaganie
uzdrowicielom we wszelkich aspektach ich Celu.
Archanioł Gabriel pomaga rodzicom w poczęciu nowego Ŝycia. Pomaga teŜ ludziom, których Cel
śyciowy obejmuje sztukę lub komunikację. Uriel pomaga nam uzdrawiać emocje, pozwalając
pozbywać się toksycznej złości i zawziętości, a zastępując je spokojem.
Wniebowstąpieni mistrzowie. Te istoty chodziły kiedyś po ziemi jako wielcy nauczyciele i
uzdrowiciele, a obecnie pomagają ludzkości z wyŜyn planów astralnych. Kojarzeni są z
określonymi religiami, ale nie są ograniczeni Ŝadnym wyznaniem i pomagają kaŜdemu, kto ich
wzywa, bez względu na przynaleŜność do grup religijnych czy niereligijnych. Wniebowstąpiony
mistrz Jezus jest wielkim uzdrowicielem ciała, emocji i problemów. Matka Maria pomaga
nauczycielom, doradcom i tym, których Cel śyciowy oscyluje wokół dzieci.
Anioły stróŜe. KaŜdy ma przynajmniej dwa anioły stróŜe, od urodzenia aŜ do chwili przejścia.
34
Anioły stróŜe to niebiańskie istoty, które nie Ŝyły wcześniej jako ludzie, ani nie chodziły po ziemi
jako „wcielone anioły". MoŜesz wzywać takŜe inne anioły, prosząc je o przewodnictwo, pomoc i
ochronę. Co więcej, moŜesz wysyłać anioły stróŜe do innych ludzi.
Anioły natury. Są to boskie anioły stróŜe, które opiekują się środowiskiem naturalnym, roślinami,
kwiatami i zwierzętami. Pomagają teŜ ludziom, którzy nie krzywdzą Matki Ziemi i zwierząt.
KaŜdy, kogo Cel śyciowy dotyczy środowiska naturalnego czy zwierząt, zwykle ma jednego lub
więcej aniołów natury, którzy się nim opiekują. Anioły natury określa się takŜe jako „elementale",
„wróŜki" i„dewy".
Zmarli bliscy. Nasi przodkowie, przyjaciele i członkowie rodziny, którzy odeszli, często działają
jako dobroczynni przewodnicy duchowi. Są w niebie, ale potrafią takŜe nam pomagać. Mogą pra-
cować nad swoim Celem śyciowym poprzez nas, Ŝywych. Czasami zaś nasi zmarli bliscy zostają
„przydzieleni" nam do pomocy przez Stwórcę, jako boscy opiekunowie.
39
Jeśli tak właśnie jest, to dzieci najprawdopodobniej będą przyciągały do swego Ŝycia ludzi
potrzebujących. Mogą mieć przyjaciół, których nieustannie nękają jakieś problemy albo którzy
wylewają przed nimi swe myśli i uczucia. Dzieci Indygo, jako empatyczni posłańcy światła,
cierpliwie słuchają i udzielają rad zgodnych z boskim przewodnictwem.
KaŜdy, kto pracuje z innymi ludźmi, zawodowo czy bezpłatnie, kierując się Ŝyczliwością, powinien
mieć świadomość istnienia sznurów eterycznych i tego, jak z nimi postępować. Przede wszystkim
zawsze, kiedy jakaś osoba tworzy z tobą więź opartą na lęku (na przykład obawiając się, Ŝe ją
opuścisz albo wierząc, Ŝe to ty jesteś źródłem jej energii lub szczęścia), powstaje między wami
sznur. Jest on widoczny dla kaŜdego, kto ma dar jasnowidzenia, a wyczuwalny dla kogoś, kto ma
dar intuicji.
Sznury te wyglądają jak rurki chirurgiczne, a zachowują się jak szlauch do tankowania paliwa.
Kiedy jakaś potrzebująca osoba utworzyła z tobą tego rodzaju więź, wysysa z ciebie energię przez
ten właśnie sznur eteryczny. Nie musisz go widzieć, Ŝeby odczuwać powodowane przez ten sznur
efekty, a mianowicie: uczucie nieuzasadnionego zmęczenia lub smutku. CóŜ, dzieje się tak dlatego,
Ŝe osoba z drugiej strony tego eterycznego sznura właśnie pobrała od ciebie energię albo wysłała ci
tą drogą toksyczną energię.
Dlatego za kaŜdym razem, kiedy komuś pomagasz albo gdy czujesz się ospały, smutny lub
zmęczony, dobrze jest „przeciąć te sznury". Powiedz swemu Dziecku Indygo o tych sznurach i
naucz je, jak je przecinać. Indygo zwykle zdają sobie sprawę z istnienia tych sznurów eterycznych,
ale nie wiedzą, Ŝe mają one swoją nazwę i przypisaną im funkcję.
Uzdrawianie nieporozumień
Jeśli pokłóciłeś się ze swymi Dziećmi Indygo, moŜesz mieć poczucie winy. Z tego powodu moŜesz
czuć pokusę, aby ustąpić wobec Ŝyczeń swych dzieci, nawet jeśli są nierozsądne. Lepszym
sposobem poradzenia sobie z taką sytuacją będzie zwrócenie się do aniołów stróŜów dzieci z prośbą
o pomoc i interwencję.
Drogie anioły stróŜe [imię], moje serce przepełnione jest krzywdą, złością i
poczuciem winy. Pragnę upewnić się, Ŝe postępuję wobec dziecka słusznie,
proszę więc o Waszą pomoc i przewodnictwo. Proszę, porozmawiajcie z [imię] i
pomóŜcie mu/jej lepiej mnie zrozumieć. Proszę, pomóŜcie nam pokonać dumę i
nasze ego i wyrazić prawdziwą miłość, jaką czujemy do siebie nawzajem.
Proszę, abyście pomogły wprowadzić w tę sytuację spokój. Dziękuję. Amen.
41
popełnionych w poprzednich relacjach zostały odwrócone na korzyść
wszystkich zainteresowanych. Proszę, pomóŜ moim dzieciom pozbyć się z ich
serc wszelkiego gniewu lub zawziętości. Wizualizuję teraz ogromną kulę jasnego
światła wypełniającego moje dzieci. Wiem, Ŝe wypełnia je boskie światło i
miłość i Ŝe nie ma w nich miejsca na pustkę. Moje dzieci przepełnia skarb
miłości.
42
MODLITWA O MOTYWACJĘ DO ĆWICZEŃ
Archaniele Rafaelu, wiem, Ŝe troszczysz się o zdrowie fizyczne moich dzieci tak
samo jak ja. Wiemy, Ŝe ćwiczenia fizyczne przynoszą wiele korzyści, które
pomogłyby moim dzieciom. Proszę, abyś dzisiejszej nocy odwiedzi! moje dzieci
we śnie i pomógł im odnaleźć motywację do regularnych ćwiczeń. Proszę,
udziel moim dzieciom wyraźnych wskazówek, które łatwo zrozumieją, na temat
typu ćwiczeń, jakie sprawiłyby im przyjemność i okazałyby się dla nich
korzystne. Proszę, natchnij moje dzieci motywacją, aby jak najlepiej dbały o
siebie i spraw, byśmy mieli dość czasu i pieniędzy, aby móc natychmiast
wprowadzić w Ŝycie ten program ćwiczeń. Dziękuję.
43
MODLITWA O WZMOCNIENIE PAMIĘCI
Dobry BoŜe, zwracam się do aniołów inteligencji. Proszę teŜ o wsparcie
Thomasa Edisona, Alberta Einsteina i wszystkich innych geniuszy, którzy czerpią z
boskiego źródła światła i miłości, aby przybyli teraz do moich dzieci. Proszę,
pomóŜcie im uzyskać dostęp do wszelkich moŜliwości pamięci, które - jestem
przekonany - posiadają. Poprowadźcie moje dzieci tak, aby przyjęty zdrowe
nawyki związane zjedzeniem, spaniem i gimnastyką, co wspomoŜe ich dobrą
pamięć.
46
ROZDZIAŁ PIĄTY
Impulsywność a intuicja
Dziecięca impulsywność równieŜ związana jest z intuicją. Cecha ta jest uwaŜana za
charakterystyczną w przypadku ADD. Ale czym jest właściwie impulsywność? Być moŜe jest ona
prekursorem intuicji i wewnętrznego przewodnictwa. Zamiast karać albo odurzać za wynikające z
niej zachowanie, naleŜy ją odpowiednio dostroić i wyostrzyć.
Czasem impulsywność dotyczy odczucia w rodzaju: „Muszę mieć tę rzecz!" Tego rodzaju reakcja
zwykle wynika z pustki powstałej z nieznajomości swego Celu śyciowego i rozpaczliwych
usiłowań mających na celu natychmiastowe powstrzymanie bólu egzystencjalnego.
Nadpobudliwość psychoruchowa i impulsywność wynikają z poczucia małych posłańców światła,
mówiącego im, Ŝeby czym prędzej zrealizować swój Cel śyciowy. Wielu dorosłych posłańców
światła równieŜ mówi o takim odczuciu, podobnym do chronicznego napięcia wewnętrznego.
Odczuwają silny przymus „zrobienia czegoś", Ŝeby uczynić świat lepszym. Wypływa on z
wewnętrznego przekonania, Ŝe ich Cel jest światu potrzebny i to natychmiast. ChociaŜ Indygo są
jeszcze młodymi osobami, mającymi małe ciała, ich Cele są dla świata niezmiernie istotne. Jeśli Cel
zostaje udaremniony lub zablokowany koniecznością wykonywania bezsensownych zajęć,
odczuwają frustrację. Jest to jedna z przyczyn ich nadpobudliwości psychoruchowej.
Bardzo często impulsywność jest w istocie silną instynktowną reakcją, której nie naleŜałoby
powstrzymywać. Czy to niezdrowy objaw, kiedy wiercisz się w towarzystwie osoby, u której
intuicyjnie wyczuwasz nieuczciwość? Wiele nadpobudliwych i impulsywnych dzieci po prostu
reaguje na przytłaczające energie blokujące ich układ nerwowy.
Ostatnio obserwowałam dwóch małych chłopców Indygo znajdujących się w takiej sytuacji.
Siedzieli przy stoliku w restauracji razem z grupą innych osób. Dorośli pili i zachowywali się
47
głośno i hałaśliwie. Głośna muzyka odbijała się echem od pustych ścian pokrytych sztukaterią.
Kelnerzy krąŜyli szybko pomiędzy stolikami. Scena była zdecydowanie chaotyczna. Reakcja tej
dwójki chłopców na całą tę energię była przewidywalna. W przeciwieństwie do dorosłych, których
uspokajał alkohol i jedzenie, chłopcy postanowili wstać i przejść się po restauracji. Ich instynkt,
kaŜący im uciec, zwycięŜył! W pierwszej chwili ich rodzice nie zdawali sobie sprawy z wałęsania
się chłopców, kiedy jednak wreszcie to zauwaŜyli, zaczęli na nich krzyczeć, kaŜąc im wrócić do
stołu. Nie chciałabym wracać do kogoś, kto na mnie krzyczy, a ty?
Potem z przeraŜeniem ujrzałam, jak dorośli faszerują dzieci słodkimi deserami. Mogłam się
domyślać, Ŝe te dzieci czeka równie gorączkowy wieczór. Przez ten cukier ich wraŜliwy układ
nerwowy przekraczał chyba wszelką skalę nadpobudliwości psychoruchowej.
Dzieci Indygo są niezwykle wraŜliwe na sytuacje i na ludzi. Ich intuicja jest hiperczujna, więc czują
wpływ emocji innych ludzi silniej niŜ większość z nas. W przypadku Indygo wszystko wydaje się
znacznie intensywniejsze, więc w sytuacjach stresowych, w których wyczuwają, Ŝe dorośli są
zmartwieni albo spięci, ich układ nerwowy jest przeciąŜony. Radzą sobie z tym poprzez aktywność
fizyczną i ruch, aby odwrócić uwagę od stresu, a nawet oderwać dorosłych od ich zmartwień.
Dzięki temu nie myślą o swych lękach związanych z dorosłymi. Poza moŜliwością ucieczki, ruch
zapewnia im czas na zajęcie się swymi myślami i uczuciami. Ten mechanizm obronny nazywamy
nadpobudliwością psychoruchową.
Czasami Dzieci Indygo określane są jako wymagające i niecierpliwe. Chcą tego, czego chcą i to
natychmiast. Jeśli kaŜesz im poczekać albo wykazać cierpliwość, zetkniesz się z ich złością albo
frustracją. Intuicyjnie Dzieci Indygo wiedzą, Ŝe natychmiastowa manifestacja jest czymś
normalnym. Ich dusze pochodzą z wyŜszych planów duchowych i planet, gdzie moŜna
zwizualizować kaŜdą potrzebną sytuację lub przedmiot i - voild! - pojawia się.
Dzieci Indygo są tu, na Ziemi, aby przypominać i nauczać o darach duchowych, których posiadania
są intuicyjnie świadome. Jeśli zapytasz swego syna lub córkę Indygo o manifestację, od razu będą
wiedzieli, o co ci chodzi. Być moŜe jeszcze jej nie doświadczyli, ale intuicyjnie znają i rozumieją
jej zasady.
Dar wizji
Jednym z powodów, dla których Dzieci Indygo są tak dobre w manifestacji, jest to, Ŝe najpierw
przetwarzają informacje w postaci obrazów mentalnych. Są uzdolnione w kierunku wizualizacji i
mają łatwość rozwijania pamięci fotograficznej.
Badania nad mózgiem wskazują, Ŝe dzieci z ADD i ADHD mają wyŜszy poziom aktywności i
przepływu krwi w płacie potylicznym, czyli w obszarze mózgu związanym ze wzrokiem i
widzeniem. Szczególnie sprawdza się to wtedy, gdy koncentrują się na rozwiązaniu jakiegoś
problemu. Dzieci Indygo myślą i uczą się za pomocą obrazów mentalnych.
Zrozumienie sposobów myślenia i uczenia się dzieci pomaga nam lepiej się z nimi porozumieć, a
im pomaga się uczyć. Programowanie neurolingwistyczne (NLP) to dział hipnoterapii, zajmujący
się tymi sposobami uczenia się. Praktykujący NLP odkryli, Ŝe jeśli moŜna określić czyjś sposób
uczenia się (wzrokowy, słuchowy czy kinestetyczny), to moŜna go lepiej zrozumieć - a takŜe być
lepiej rozumianym.
Wzrokowcy zauwaŜają to, co wokół siebie widzą. Kiedy kogoś poznają, najpierw zauwaŜają jego
ubranie, włosy, wzrost i wyraz twarzy. Kinestetycy zwracają uwagę na dotyk i zapach nowej osoby,
a takŜe na to, jak czują się w jej obecności. Słuchowcy zwracają uwagę na modulację, melodię,
głośność i ton głosu nowej osoby, a takŜe jej słownictwo.
KaŜdy z nas posiada podstawowy sposób, za pomocą którego nawiązuje kontakt ze światem, a
pozostałe dwa są juŜ drugorzędne i trzeciorzędne. Kiedy następnym razem poznasz kogoś nowego,
zauwaŜ, na co najbardziej zwracasz uwagę: na wygląd tej osoby; na jej dotyk, zapach i uczucie,
jakie w tobie wywołuje, czy na związane z nią dźwięki.
48
Ludzie uŜywają określonych słów, które odzwierciedlają to, czy są wzrokowcami, kinestetykami
czy słuchowcami. Jednym ze sposobów, dzięki którym moŜesz z kimś skuteczniej się porozumieć,
łącznie z Dziećmi Indygo, jest mówienie „ich językiem".
Na przykład mówiąc do Dzieci Indygo, które są wzrokowcami, uŜywaj zwrotów opisujących
wizualny kontakt ze światem, takich jak:
Widzę, o co ci chodzi.
Proszę, spójrz na to.
Czy moŜesz to jakoś zilustrować?
Jak widzisz swoją przyszłość?
Jak postrzegasz tę sytuację?
Pomocne jest teŜ rysowanie obrazków albo pisanie listów do Dzieci Indygo, które są wzrokowcami.
Naucz je stawiać sobie cele i realizować je krok po kroku (na przykład, codziennie pisząc jedną
stronę streszczenia ksiąŜki). Niech zapiszą te cele i kroki w postaci diagramu i niech odnotowują
kaŜdy ukończony krok. PomoŜesz im nauczyć się, jak organizować swoje Ŝycie za pomocą narzędzi
wizualnych.
Mówiąc językiem swego Indygo, moŜesz zwiększyć prawdopodobieństwo klarownej komunikacji.
Jeden z moich dawnych nauczycieli opowiedział mi historię kobiety wzrokowca, która wyszła za
męŜczyznę kinestetyka.
Codziennie męŜczyzna wracał do domu z pracy i rzucał robocze ubranie na dywan w salonie. Padał
na sofę i czytał gazetę, którą niezmiennie zostawiał rozrzuconą na podłodze. Jako kinestetykowi,
męŜczyźnie temu odpowiadało to, co odczuwał dzięki temu doświadczeniu, ale jego Ŝona
wzrokowiec była przeraŜona widokiem nieładu towarzyszącego tej sytuacji!
Próbowała na wszelkie sposoby przekonać męŜa, Ŝeby zrozumiał, jak bardzo draŜniły ją te stosy
ubrań i gazet, ale nic nie skutkowało. Wreszcie, postanowiła „przemówić jego językiem".
Powiedziała mu: „Kochanie, kiedy rozrzucasz ubranie i gazety na podłodze, czuję się tak
niewygodnie, jakbym rozsypała chipsy w naszej pościeli".
MęŜczyzna zaczął się niespokojnie wiercić na myśl o tym, jak niewygodne byłoby tarzanie się w
chipsach. W końcu jego Ŝona przetłumaczyła swe wizualne odczucia na kinestetyczny język, który
był w stanie zrozumieć! Odtąd regularnie sprzątał po sobie.
W taki sam sposób rozmawiaj ze swymi dziećmi, uŜywając metafor wizualnych. Powiedz: „Johnny,
kiedy twój nauczyciel dzwoni do mnie i skarŜy się, Ŝe zbyt późno oddajesz zadania domowe, jest to
dla mnie tak nieprzyjemne jak ostre światło (albo brzydkie ubranie, bądź coś innego, co ma
charakter wizualny i co pasuje do osobowości twego dziecka) byłoby dla ciebie".
Moc wizualizacji
Dzieci Indygo posiadają potęŜny dar manifestacji, z którego mogą korzystać dzięki swym
pierwszorzędnym zdolnościom wizualizacyjnym. Wizualizacja jest staroŜytną metodą tworzenia
doświadczeń i przedmiotów materialnych. Najwcześniejsze zapisy dotyczące wizualizacji pochodzą
ze staroŜytnego Egiptu. Fizyka kwantowa i badania nad świadomością dostarczają nam naukowych
dowodów na to, jaką moc wpływania na materię ma ludzka intencja.
Pod twoim dachem mieszka więc ktoś posiadający potęŜną moc manifestacji! Moi rodzice wiedzieli
o tej zdolności i wykorzystywali ją razem ze mną i moim bratem, Kenem. Regularnie wołali nas do
salonu, gdzie prosili, Ŝebyśmy razem z nimi wizualizowali. Moim najŜywszym wspomnieniem jest
to, w którym nasza rodzina potrzebowała nowego samochodu. Tata postawił na telewizorze
zabawkowy model takiego samochodu, jakiego pragnęli. Moi rodzice poprosili nas, Ŝebyśmy
wyobraŜali sobie ten samochód w naturalnym rozmiarze, stojący na naszym podjeździe. W ciągu
paru miesięcy ta wizja się spełniła i mieliśmy samochód na własność, bez Ŝadnych ograniczeń czy
warunków.
50
Wolałabym, Ŝeby rodzice spędzali czas z dziećmi, ucząc się wizualizacji, zamiast siedzieć przed
telewizorem albo czytać bajki na dobranoc. Nauka technik wizualizacji i manifestacji jest czymś
waŜnym dla ciebie i twoich dzieci. Naucz je, jak mogą korzystać ze swych darów duchowych na
tym gęstym świecie. Jest to jedna z twoich boskich misji Ŝyciowych, które wybrałeś, kiedy twoja
dusza zgodziła się zostać rodzicem Dziecka Indygo.
51
ROZDZIAŁ SZÓSTY
Jak pozbyć się bezsenności i przeraŜających wizji
Sen moŜe stanowić jeden z najistotniejszych czynników wpływających na samopoczucie i
zachowanie twojego dziecka. Badania naukowe, jak równieŜ przeprowadzone przeze mnie
rozmowy z Dziećmi Indygo, wskazują na silną korelację między jakością snu i wykazywaniem
przez dzieci oznak ADHD lub ADD.
Zawsze, kiedy rozmawiam z Dziećmi Indygo i ich rodzicami, niezmiennie słyszę, Ŝe problem
stanowi bezsenność. „Nie mogę zapędzić moich dzieci do łóŜka przed północą!", „Moje dzieci nie
śpią przez całą noc!", „Moje dzieci widzą w swoim pokoju przeraŜające twarze i postacie i za
bardzo się boją, Ŝeby zasnąć!"
Dzieci Indygo same wiedzą, jak waŜny jest sen. Pewne Dziecko Indygo o imieniu Alec ujęło to w
ten sposób: „Jeśli się nie wyśpię, grymaszę i jestem apatyczny".
Inne Dziecko Indygo o imieniu Elizabeth powiedziało: „Zawsze potrzebuję duŜo snu, na przykład
ośmiu godzin. Jeśli się nie wyśpię, cały dzień jestem nieprzytomna i senna".
Dziecko Indygo, Dawn, powiedziało: „Jeśli się nie wyśpię, cały dzień jestem wyczerpana. Nie mam
energii i nic mi się nie chce. Jestem jak w letargu. Ale jeśli się porządnie wyśpię, a potrzebuję
dziewięciu godzin snu, budzę się podekscytowana na myśl o nowym dniu".
Alec, Elizabeth i Dawn powiedzieli równieŜ, Ŝe zbyt długi sen wywoływał u nich niemal identyczną
senność jak sen zbyt krótki. Zatem właściwe zrównowaŜenie czasu snu ma zasadnicze znaczenie
dla samopoczucia i poziomu energii Dziecka Indygo.
Naukowcy sfilmowali charakterystyczne cechy snu dzieci ze stwierdzonym ADD i ADHD i
odkryli, Ŝe ich sen jest bardziej aktywny i niespokojny niŜ w przypadku innych dzieci. Francuscy
naukowcy informują: „Zakłócenia snu mogą wywoływać u dzieci objawy zespołu nadpobudliwości
psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)". Zatem bezsenność jest nie tylko objawem ADHD,
ale teŜ moŜe wywoływać te objawy, które prowadzą do takiej diagnozy. Rzadko zdarza się, Ŝe coś
jest zarówno przyczyną i efektem. To istne błędne koło!
Wszyscy wiemy z własnego doświadczenia, jak waŜna jest dobrze przespana noc. Czy po spokojnie
przespanej nocy nie jesteśmy lepiej skoncentrowani i w lepszym nastroju? W przypadku dzieci jest
tak samo.
Pozbawienie snu moŜe równieŜ zakłócać pamięć Dzieci Indygo, ich czas reakcji i czujność, jak
twierdzi dr John W. Shepard Jr., który kieruje Ośrodkiem Zaburzeń Snu w klinice Mayo. Shepard
twierdzi, Ŝe ludzie zmęczeni są bardziej skłonni do odczuwania niecierpliwości i wykazują
mniejsze zaangaŜowanie w relacjach z innymi. Zatem dobrze przespana noc jest niezmiernie istotna
dla Dzieci Indygo.
Mózg ludzki wytwarza i gromadzi serotoninę (waŜny związek chemiczny w mózgu, który wpływa
na nastrój i poziom energii) w czasie marzeń sennych czyli fazy REM. Jeśli nasz sen zakłócany jest
niepokojem, zmartwieniem czy lekami, długość faz REM staje się niewystarczająca. Bez tej fazy
snu budzimy się senni albo rozdraŜnieni. Wiele dzieci o zmniejszonym poziomie serotoniny moczy
się podczas snu, a na tę przypadłość cierpi znacząca liczba dzieci z ADHD.
Potrzebujemy teŜ węglowodanów do samoleczenia obniŜonych zapasów serotoniny. Dziecko
prawdopodobnie sięgnie w takiej sytuacji po słodkie i tłuste węglowodany, więc sen jest bardzo
istotny w łagodzeniu tego cyklu objawów.
Niektóre skutki uboczne Ritalinu, takie jak bezsenność i przyspieszone bicie serca, kolidują ze
snem. Dietetycznymi środkami pobudzającymi są cukier, czekolada, woda sodowa z kofeiną,
sztuczne słodziki i guma carob (będąca składnikiem większości beznabiałowych lodów), i
wszystkie one zdecydowanie zakłócają sen.
Dziecko Indygo, Ryan, mówi: „Nie mogę spać odkąd skończyłem szesnaście lat, bo psychiatrzy
faszerują mnie lekami. Zacząłem od Prozacu, kiedy miałem szesnaście lat. Poszedłem do
psychiatry, bo nie czułem się szczęśliwy; miałem depresję. Nie układało mi się z ludźmi, bo
dzieciaki są naprawdę okropne w gimnazjum. Wszyscy mnie olewali. Nie mogłem dłuŜej ich
znieść. Więc dali mi Prozac i odtąd cierpię na bezsenność".
52
Ćwiczenia ruchowe (bieganie, skakanie, pływanie i tak dalej) na trzy godziny przed pójściem spać
równieŜ mogą wywołać bezsenność. Jak na ironię, jeśli dzieci ćwiczą w ciągu dnia, będą spać lepiej
niŜ gdyby nie ćwiczyły w ogóle.
Zmartwienia na temat jutra (chuligani, testy i tak dalej) powodują bezsenność. Podarujcie swoim
dzieciom albo pomóŜcie im wykonać „boskie pudełko", które ustawią w swojej sypialni. KaŜdego
rodzaju pudełko będzie odpowiednie, łącznie z pudełkiem po butach. MoŜecie ozdobić je ścinkami
tapety albo ilustracjami wyciętymi z magazynów.
Naucz dzieci przekazywać co wieczór lęki Bogu, zanim pójdą spać. Zapiszcie lęki i zmartwienia na
kawałku papieru i wrzućcie go do pudełka. W ten sposób dzieci przestaną obsesyjnie o nich myśleć
i będą mogły zasnąć.
Alternatywą „boskiego pudełka" jest włoŜenie kartki z zapisanymi lękami do zamraŜalnika w
lodówce. W ten sposób zamraŜasz swoje lęki! Wiele osób znajduje cudowne rozwiązania, kiedy
zapisują swoje zmartwienia lub problemy na papierze, a następnie wkładają ten papier do
zamraŜalnika na kilka tygodni. Pewna dziewczynka Indygo zapisała na kartce imię chłopca, który ją
denerwował, a następnie ją zamroziła. W przeciągu kilku dni przestał ją niepokoić.
Zadbaj o to, by twoje dzieci zawsze miały czyste kartki i długopisy na swoich szafkach nocnych,
aby mogły przelać zmartwienia ze swych umysłów na papier.
Oczyszczanie pokoju
Wiele osób włącza taśmę Oczyszczanie czakr w pokojach, które chcą oczyścić. MoŜesz zostawić
włączoną taśmę ustawioną na średnią głośność i wyjść z pokoju. Kiedy później wrócisz, poczujesz
róŜnicę w poziomie energii w tym pokoju. Będzie cieplejsza, szczęśliwsza i czystsza.
PoniŜej znajdziesz kilka innych sposobów na oczyszczenie pokoju Dzieci Indygo, Ŝeby nie
niepokoiły ich Ŝadne przeraŜające wizje.
Otocz swój dom białym światłem. Co noc, przed zaśnięciem, wyobraŜaj sobie cały dom otoczony
białym światłem. W ten sposób nie tylko oczyścisz energię w swoim domu, ale stworzysz równieŜ
barierę, która zatrzyma niechcianych gości z dala od niego.
Ustaw aniołów stróŜów przy oknach i drzwiach. Wyobraź sobie albo poproś, by anioły stróŜe
pilnowały drzwi i okien pokoju twojego dziecka.
Pomaluj ściany i wypierz dywany. Odnosi to skutek szczególnie wtedy, gdy podejrzewasz, Ŝe pokój
dziecka zamieszkiwany jest przez dawnego mieszkańca twego domu czy mieszkania.
Oczyszczanie siłami natury. Spal trochę szałwi (rośnie dziko, ale dostępna jest teŜ w sklepach z
ziołami i sklepach metafizycznych), dzięki czemu oczyścisz energię danego pomieszczenia. Dla
większej pewności, albo jeśli dziecko nie lubi zapachu szałwi, moŜesz teŜ uŜyć innych elementów
natury, aby oczyścić energię w pokoju, takich jak:
-Kryształy. Umieść czysty kwarc, kwarc róŜowy, ametyst albo sugilit przy łóŜku dziecka. Zawieś
czysty kryształ przed oknami pokoju.
-Rośliny. Zadbaj o to, by w pokojach dzieci znalazły się Ŝywe rośliny doniczkowe. Rośliny o
szerokich liściach najlepiej nadają się do celów oczyszczania. W nocy roślina wchłonie energię lęku
z ciała dziecka, dzięki czemu rano obudzi się odświeŜone. Co więcej, roślina wytwarza tlen, który,
według badań, związany jest ze zwiększaniem zdolności koncentracji.
-Spirytus, woda morska lub słona woda. Na środku pokoju umieść naczynie i napełnij je
spirytusem, wodą morską albo wodą z rozpuszczoną w niej solą morską. Płyn ten wchłonie
negatywną energię z powietrza, a takŜe oczyści czakry twoich dzieci.
58
Dobranoc
Kiedy uczysz dzieci metod oczyszczania duchowego i ochrony, dajesz im wspaniały dar. Po
pierwsze, zapewniasz je, Ŝe naprawdę je rozumiesz. Po drugie, okazujesz im swą miłość; a po
trzecie, wskazujesz dzieciom, jak zacząć współpracę z ich aniołami, co pomoŜe im w okresie
dzieciństwa, dojrzewania i dorosłości.
Dawn, Dziecko Indygo, opowiada, jak wizje parapsychiczne pomogły jej poczuć, Ŝe jest bezpieczna
i chroniona:
Mam mnóstwo snów proroczych, dotyczących tego, co się wydarzy w ciągu
kolejnych kilku dni. Na przykład kiedy mój chłopak mnie zdradzał, nie
wiedziałam o tym przez miesiąc. Ale w ciągu tego miesiąca miałam
powracający sen, Ŝe mój chłopak mnie zdradza. Nie wiedziałam, skąd się to
bierze, bo czułam się z nim bardzo szczęśliwa. A potem odkryłam prawdę i
pomyślałam: No tak, powinnam była tego posłuchać. Miałam teŜ inne
doświadczenia mistyczne. Na przykład nigdy nie znałam swego pradziadka,
ale cała rodzina chwaliła jego hojny i Ŝyczliwy charakter. Kiedy miałam siedem
lat, siedziałam w korytarzu. Nagle ujrzałam zieloną mglistą postać, ale z jakiegoś
powodu wcale się nie bałam. Przez chwilę widziałam zarys jego twarzy i
wiedziałam, Ŝe to mój pradziadek. To był znak od niego, Ŝe jest przy mnie i
opiekuje się mną. Do teraz mam wyraźne poczucie bezpieczeństwa. Wiem, Ŝe
wokół mnie cały czas są anioły. Nie jeden, lecz wiele. Czuję, Ŝe jestem bardzo
starannie chroniona na tym świecie, bo nigdy nie przydarzyło mi się nic
naprawdę złego. Nigdy nie złamałam sobie Ŝadnej kości i nigdy nie miałam
wypadku samochodowego. Odpukać w niemalowane drewno, ale nie czuję,
Ŝeby to było konieczne.
Kiedy Dzieci Indygo wiedzą, Ŝe są strzeŜone przez Boga, anioły i swoich rodziców, mogą być
pewne, Ŝe wszystko jest w porządku.
59
ROZDZIAŁ SIÓDMY
Gimnastyka:
naturalne wprowadzanie zmian w chemii mózgu
i w zachowaniu
A gdyby tak świat nauki odkrył pigułkę, dzięki której moŜliwe byłoby natychmiastowe złagodzenie
depresji i niepokoju, zeszczuplenie, dłuŜsze Ŝycie i poczucie szczęścia? I gdyby ta pigułka była
łatwo dostępna dla kaŜdego, bez recepty lekarskiej i za stosunkowo niską cenę? Wszystkie gazety
obwieściłyby to znaczące odkrycie. Ludzie głośno domagaliby się kupna tej pigułki!
OtóŜ takie właśnie panaceum juŜ istnieje, a jego skuteczność potwierdzona została przez
niezliczone badania naukowe (z których wiele zostało ujętych w bibliografii, na końcu tej ksiąŜki).
Nazywa się gimnastyka. Badania wskazują, Ŝe szczególnie ćwiczenia aerobowe - bieganie, jogging,
wspinanie się po schodach, pływanie, jazda na rowerze i szybkie chodzenie - zwiększają
wytwarzanie w mózgu związku chemicznego o nazwie serotonina i innych neuroprzekaźników,
wpływających pozytywnie na samopoczucie.
Niektórzy specjaliści od ADD i ADHD stwierdzili: „Gdyby dzieci biegały raz lub dwa razy
dziennie, moŜliwe byłoby praktycznie wyeliminowanie potrzeby przepisywania Ritalinu". Jednak
poniewaŜ Ŝadna firma farmaceutyczna nie odnosi korzyści z uprawiania gimnastyki, sprawność
fizyczna nie jest tak zawzięcie promowana jak środki pobudzające.
Według Ośrodka Kontroli i Zapobiegania Chorobom prawie połowa młodych Amerykanów w
wieku od dwunastu do dwudziestu jeden lat nie prowadzi regularnego aktywnego trybu Ŝycia.
Tylko dziewiętnaście procent wszystkich licealistów jest fizycznie aktywne przez dwadzieścia lub
więcej minut, pięć dni w tygodniu, podczas zajęć wychowania fizycznego. Około czternastu
procent młodych ludzi przyznaje się do braku jakiejkolwiek aktywności fizycznej w ostatnim
czasie. Bierność jest częściej spotykana wśród płci Ŝeńskiej (14 procent) niŜ męskiej (7 procent) i
bardziej powszechna wśród Afro-amerykanek (21 procent) niŜ u kobiet rasy kaukaskiej (12
procent). Uprawianie wszystkich typów aktywności fizycznej uderzająco maleje wraz z wiekiem.
W latach 1991-1995 dzienny udział licealistów w zajęciach wychowania fizycznego spadł z
czterdziestu dwóch do dwudziestu pięciu procent. Jednak odpowiednio zaplanowane działania w
szkołach ukierunkowane na zwiększenie aktywnego udziału w zajęciach wychowania fizycznego
okazały się skuteczne. Społeczne poparcie ze strony rodziny i przyjaciół wywiera stały i pozytywny
wpływ na regularne kultywowanie aktywności fizycznej.
Od lat zalecam gimnastykę swoim pacjentom cierpiącym na depresję i zaburzenia odŜywiania, a
swe rady opieram na doświadczeniach osobistych i klinicznych. W końcu wiele zaburzeń
odŜywiania wywoływanych jest przez silne emocje i łaknienie, którymi reguluje wytwarzanie
serotoniny. Skoro ćwiczenia fizyczne pomagają w jednym i w drugim, ci, którzy ćwiczą regularnie,
z większym prawdopodobieństwem pozbędą się zaburzeń odŜywiania.
Biegam sześć-siedem razy w tygodniu, ćwiczę ze sztangami trzy razy w tygodniu i regularnie
uprawiam jogę. Zwykle, kiedy zaczynam biegać, czuję się ocięŜała i nie całkiem „w nastroju".
Przez pierwsze pięć do dziesięciu minut moje stopy i ciało są cięŜkie i nie reagują jak naleŜy. Ale
po pewnym czasie biegania czuję, Ŝe pogłębia mi się oddech, dzięki czemu wdycham powietrze
całymi płucami. Ciało się relaksuje, a krok wydłuŜa. Wtedy dzieje się coś magicznego i czuję się,
jakbym szybowała w powietrzu bez Ŝadnego wysiłku.
Po biegu tryskam energią, a jednocześnie jestem odpręŜona. Wszystkie zmartwienia i troski trapiące
mnie przed bieganiem wydają się mniej waŜne. Czuję, Ŝe nad wszystkim panuję albo poddaję się
Bogu. Wtedy często zastanawiam się: „Jak niby ktoś moŜe czuć się dobrze, jeśli nie ćwiczy
regularnie?"
60
Motywacja do ćwiczeń
Jestem realistką. Wiem, Ŝe większość ludzi uwaŜa ćwiczenia za nudne, bolesne i czasochłonne.
Często sama tak myślę! Dane federalne wskazują, Ŝe sześćdziesiąt procent z nas nie ćwiczy wystar-
czająco duŜo. Inne statystyki podają, Ŝe większość uwaŜa zdrowie i atrakcyjną figurę za waŜny cel,
ale jakoś nie jesteśmy zbyt chętni do pracy nad jego realizacją.
Sądzę, Ŝe te odczucia wynikają z pewnej zasady ludzkiego zachowania, potwierdzanej przez
badania psychologiczne: otóŜ mając do wyboru wykonanie dwóch zadań, z których jedno jest
waŜne, lecz trudne, a drugie niewaŜne, ale prostsze, większość z nas najpierw podejmie się
wykonania tego drugiego. W końcu więc nigdy nie zabieramy się za sprawy nadrzędne, które mogą
wymagać więcej wysiłku. Zatem niezliczone ksiąŜki i rozprawy mistrzów pozostają nienapisane,
garaŜe zagracone, a całe mile „nieprzebiegnięte", poniewaŜ pozwalamy wygrywać innym sprawom.
Główną przyczyną, dla której zwlekamy z zabraniem się za waŜne zadania, jest to, Ŝe nasze ego
(lub niŜsze Ja) boi się pracować nad naszym Celem śyciowym. Zawsze, kiedy pracujemy nad
czymś, co moŜe polepszyć nasze Ŝycie albo Ŝycie innych, ego protestuje. Zajmuje się „taktyką
opóźniania", na wszystkie sposoby marnując czas, Ŝebyśmy nie pamiętali, kim jesteśmy i dlaczego
znaleźliśmy się na Ziemi.
Błędne koło, w które popadamy, polega na tym, Ŝe jeśli nie pracujemy nad swoim Celem
śyciowym, osiągnięcie szczęścia jest niemal niemoŜliwe. Odczuwamy pustkę i mamy poczucie
winy. Zawsze kiedy marnujemy czas, dręczy nas wewnętrzna świadomość, Ŝe powinniśmy robić
coś innego, waŜniejszego i znaczącego.
Nie znaczy to, Ŝe odpoczynek w gronie przyjaciół czy rodziny jest stratą czasu. Właściwie, zawsze,
kiedy angaŜujemy się w jakąś czynność wynikającą z miłości, to jest ona częścią naszego Celu
śyciowego. Ego popycha nas ku działaniom wynikającym z lęku, takim jak uzaleŜnienia i obsesje.
ObniŜają one naszą energię i poczucie własnej wartości.
61
Zamień ćwiczenia w zabawę
Najprawdopodobniej ćwiczenia kojarzą się twoim dzieciom z ich lekcjami wychowania fizycznego
(WF) w szkole. PoniewaŜ Dzieci Indygo są raczej nieśmiałe, wraŜliwe, a nawet boją się
towarzystwa innych, WF jest dla nich często strasznym doświadczeniem. Trenerzy zmuszają je do
biegania, a inne dzieci dokuczają im albo znęcają się nad nimi. Nic dziwnego, Ŝe ćwiczenia kojarzą
im się z cierpieniem emocjonalnym!
śeby im pomóc przezwycięŜyć te odczucia, wybierz jakieś zabawne ćwiczenia, na przykład
wypoŜycz tandem, popływajcie łódką, wspólnie wiosłując albo wybierzcie się na rodzinną
wspinaczkę. Zaproponuj dziecku słuchanie muzyki w czasie ćwiczeń. Przynajmniej w dwóch
znaczących badaniach stwierdzono, Ŝe obniŜa to wraŜenie odrabiania pańszczyzny i sprawia, Ŝe
czas wydaje się płynąć szybciej.
Zazwyczaj biegam na świeŜym powietrzu, co jest teŜ świetnym pomysłem dla Indygo, gdyŜ
badania wskazują, Ŝe światło słoneczne i świeŜe powietrze pobudzają wytwarzanie substancji
chemicznych odpowiedzialnych za dobre samopoczucie, a szczególnie serotoniny. Skoro ćwiczenia
sercowo-naczyniowe przyczyniają się do produkcji serotoniny, to ćwiczenia na świeŜym powietrzu
dostarczają nam jej podwójnej dawki. Tym niemniej, w czasie niepogody, ćwiczę na bieŜni. Wtedy
uwielbiam oglądać wideoklipy, co sprawia mi przyjemność i jest dla mnie inspirujące.
PoniŜej przedstawiam kilka innych sposobów motywowania dzieci do przyjęcia jakiegoś programu
ćwiczeń:
- Wykup dzieciom prenumeratę jakiegoś inspirującego miesięcznika na temat ćwiczeń, na przykład
„Świat biegacza", „Figura", „Sprawność", „Kondycja męŜczyzny" czy „Joga".
Zainwestuj w parę dobrych butów, odpowiednich dla wybranych przez dziecko ćwiczeń, a takŜe w
odpowiednie skarpetki.
Poszukaj sklepów sportowych, które sprzedają uŜywany sprzęt, taki jak rowery czy bieŜnie, po
niskich cenach.
Razem z dziećmi uczęszczajcie (albo oglądajcie w telewizji) na biegi lekkoatletyczne, mecze
koszykówki bądź tenisa, Ŝeby pobudzać ich zainteresowanie sportem.
Zachęcaj dzieci do ćwiczeń, proponując im na przykład niewielką sumę pieniędzy czy nowe CD ze
sklepu muzycznego. WaŜne teŜ, Ŝebyś doceniał ich wysiłki.
-Jeśli Indygo ma lat naście lub nieco więcej, zainwestuj w rodzinny karnet na siłownię albo do
klubu fitness. Dzięki temu będziecie spędzać więcej czasu razem, a takŜe będziecie mieć moŜliwość
ćwiczenia blisko siebie.
Prawdopodobnie najcenniejszym darem, jaki moŜesz ofiarować swoim dzieciom są ćwiczenia
uprawiane przez ciebie samego. Gzy zdajesz sobie z tego sprawę, czy nie, twoje dzieci obserwują
cię i reagują na wszystko, co robisz. Czasem dzieci postępują na odwrót, innym zaś razem naśladują
cię. Moi rodzice są zapalonymi zwolennikami ćwiczeń i zdecydowanie zainspirowali mnie do przy-
jęcia zdrowego stylu Ŝycia. Zaobserwuj, o jakiej porze dnia poziom energii jest u ciebie najwyŜszy i
właśnie wtedy ćwicz.
63
ROZDZIAŁ ÓSMY
Kontakt z naturą
Nasze dusze tęsknią za kontaktem z wielką przestrzenią. Tak często spędzamy Ŝycie we wnętrzach,
w budynkach z fluorescencyjnym oświetleniem i klimatyzacją. Mija dzień za dniem, kiedy nie
dotykamy trawy ani drzew. Badania wskazują, Ŝe ciało ludzkie potrzebuje światła słonecznego i
świeŜego powietrza. Od przebywania na świeŜym powietrzu zaleŜy nie tylko nasz optymalny stan
zdrowia, ale takŜe nasza zdolność koncentracji i sen, co potwierdzają dziesiątki badań naukowych.
PoniewaŜ ćwiczenia są niezbędne dla zdrowia Dzieci Indygo, najlepiej byłoby, gdyby ćwiczyły na
świeŜym powietrzu. Bieganie na bieŜni to coś zupełnie innego niŜ bieganie na świeŜym powietrzu.
Po pierwsze, ćwiczenie na świeŜym powietrzu wymaga wykorzystania większej ilości mięśni. A
poniewaŜ światło słoneczne, świeŜe powietrze i ćwiczenia wytwarzają serotoninę, więc największą
dawkę tego związku chemicznego, odpowiedzialnego za dobre samopoczucie, otrzymujemy, kiedy
ćwiczymy na łonie natury.
Dzieci Indygo, których Cel śyciowy obejmuje pomoc środowisku naturalnemu, szczególnie
potrzebują kontaktu z Matką Naturą. Mogą być im potrzebne chwile samotności, podczas których
spacerują i rozmyślają na łonie przyrody. Jeśli mieszkacie w pobliŜu szlaków, którymi Dzieci
Indygo mogą wędrować, proszę, zachęcajcie je do tego! To właśnie jest prawdziwy kościół,
świątynia i klasa, gdzie Indygo uczą się i modlą. Jeśli mieszkacie w mieście pozbawionym
naturalnego otoczenia, postarajcie się regularnie wysyłać swe Indygo do krewnych posiadających
gospodarstwo albo na obóz na odludziu.
Gabrielle Zale, prowadząca terapię dla młodzieŜy z wykorzystaniem sztuki, muzyki i dramy,
wspomina, jak część uczestników jej terapii poddała się wpływowi natury:
Dziewczyny w moim ośrodku stworzyły wspólnie piękny obraz. Temat do
zilustrowania przez kaŜdą z grup brzmiał tak samo: "spokój". Jedna grupa
stworzyła obraz przedstawiający zimową scenerię, do namalowania której
dziewczyny uŜyły spokojnych kolorów błękitu i lawendy, i śnieŜnej bieli,
umieszczając teŜ na nim małą rzeczkę i kolorowe drzewo. KaŜda z dziewczyn
przyczyniła się do powstania całości obrazu, dzięki elastycznej koncentracji.
Obraz został zawieszony w pokoju przyjęć. Pewnego dnia zapytałam
dziewczyn: „Gdybyście mogły stworzyć tu, w tym budynku, miejsce, które
byłoby wyłącznie wasze, co by to było?"
UŜyty następujących słów: -, „spokojne miejsce", „miejsce, w którym moŜna się
odpręŜyć", „neutralne miejsce" i „spokojne miejsce do rysowania i matowania".
Kiedy to usłyszałam, wybrałyśmy się w góry i nazbierałyśmy szyszek sosnowych,
kawałków drewna i skał. Odkryłam, Ŝe te dzieci potrzebowały natury i słuŜyła
im energia Matki Ziemi i amerykańskich Indian.
64
UltrawraŜliwe Dzieci Indygo
Być moŜe denerwuje cię fakt, Ŝe Dzieci Indygo często zachowują się tak, Ŝe trudno z nimi
wytrzymać. Zupełnie jakby wszystko je draŜniło!
Spójrz na to jednak z punktu widzenia Indygo: tak silnie odczuwają róŜne rzeczy, Ŝe czasem staje
się to dla nich bolesne. Przytłaczają je emocje wchłaniane od innych ludzi, więc mogą unikać
kameralnych sytuacji, w których często mają miejsce rozmowy sam na sam. Na przykład mogą
zamykać się w sobie w gabinecie psychologa, poniewaŜ intuicyjnie wiedzą, Ŝe ta osoba ma
zaburzoną osobowość. Wchłaniają myślokształty lękowe innych ludzi, skutkiem czego one same
ulegają zablokowaniu. Jeśli czujesz, Ŝe moŜe to dotyczyć właśnie twoich dzieci, naucz je techniki
oczyszczania opisanej w rozdziale czwartym.
Dzieci Indygo bywają bardzo wybredne w kwestii wygody swoich ubrań i butów. Mój syn, Chuck,
bez przerwy zdejmował z siebie ubranie, kiedy był mały. SkarŜył się, Ŝe „normalne" ubrania są
bardzo niewygodne i wolałby biegać w spodenkach i bluzie. Nawet wtedy wyciągał kołnierzyk
bluzy, Ŝeby przylegała luźno do jego szyi. W podobny sposób, niektóre Dzieci Indygo skarŜą się, Ŝe
etykietki znajdujące się po wewnętrznej stronie koszul, w okolicy szyi, draŜnią je i łaskoczą.
Wiele Dzieci Indygo cierpi na alergie. Przyczyną swędzenia, pokrzywki, wysypki, astmy i
niepokoju mogą być tkaniny syntetyczne i pestycydy stosowane przy uprawie bawełny. Jeśli
podejrzewasz, Ŝe moŜe to dotyczyć właśnie twoich dzieci, postaraj się ubierać je w bawełnę z
upraw naturalnych. WraŜliwość skóry Dzieci Indygo moŜe równieŜ wywoływać reakcje alergiczne
na środki piorące (oprócz tych, które sprzedawane są w sklepach ze zdrową Ŝywnością).
67
Moja sześcioletnia córeczka, Shelby, jest bardzo wraŜliwa. W zeszłym roku
straciliśmy nasze domowe zwierzątko, ukochanego króliczka o imieniu Belle.
Kiedy zdechł, Shelby, jej starsza siostra Missy i ja urządziłyśmy pogrzeb. Podczas
tego pogrzebu rozmawiałyśmy o Bogu, niebie i o tym, czy kiedykolwiek
zobaczymy jeszcze Belle.
Shelby robiła co mogła, Ŝeby pocieszyć Missy, która była bardzo przygnębiona.
Shelby nie okazywała smutku, nie uroniła ani jednej łezki. Zastanawiało mnie to,
dopóki nie powiedziała do Missy: „Belle nie chce, Ŝebyś była smutna; nie widzisz
jej? JuŜ nie jest chora i przysłała ci aniołki, Ŝebyś poczuła się lepiej i nie była
smutna". Byłam wstrząśnięta, ale zadowolona, słysząc tę informację. Shelby na-
prawdę wierzyła, Ŝe anioły były przy nas i opisała je bardzo szczegółowo. Było
to dla Missy wielkim pocieszeniem. Shelby wciąŜ rozmawia z Belle i z aniołami, a
śmierć stała się dla nas wszystkich mniej przeraŜającym doświadczeniem.
Zwierzęta zdecydowanie wzbogacają nasze Ŝycie. Tym niemniej, nadzór rodzicielski jest często
konieczny, Ŝeby dzieci nie zapomniały o swoim zobowiązaniu do wyprowadzania i karmienia psa
albo codziennej wymiany kuwety kota. Czasami Dzieci Indygo tracą zainteresowanie swoimi
zwierzątkami i odpowiedzialność za nie spada na rodziców. Mądry rodzic powinien zdecydowanie,
choć z miłością, porozmawiać z nimi o zobowiązaniu, jakie podjęły wobec swego zwierzaka. W ten
sposób Dzieci Indygo uczą się o długoterminowych zobowiązaniach, co przyda im się, kiedy
nadejdzie dla nich czas zawarcia małŜeństwa i przyjęcia obowiązków rodzicielskich.
Ucząc dzieci dobroci dla zwierząt, inwestujesz w ich przyszłość. Badania wskazują, Ŝe brutalni
przestępcy w dzieciństwie często znęcali się nad zwierzętami. Kiedy spaceruję po plaŜy, czasem
widzę jakieś dziecko lub nastolatka przeganiającego mewy. Z wyrazu ich twarzy wnioskuję, Ŝe
wielką przyjemność sprawia im podrywanie ptaków do lotu. Jednak tym, z czego te dzieci nie zdają
sobie sprawy, jest fakt, Ŝe ich postępowanie przeraŜa ptaki.
W takiej sytuacji zawsze się zatrzymuję i rozmawiam z tymi dziećmi. Wyjaśniam im, Ŝe ptaki są
naszymi przyjaciółmi i Ŝe nie powinniśmy ich straszyć. Zwykle przekonuję się w trakcie tych
rozmów, Ŝe jestem prawdopodobnie pierwszą dorosłą osobą, która kiedykolwiek rozmawiała z nimi
o traktowaniu zwierząt. Chciałabym, Ŝeby wszyscy rodzice robili to w domu.
Podobnie, jeśli twoje dzieci mówią, Ŝe ze względu na swoją miłość do zwierząt chcą zostać
wegetarianami, nie martw się o zasób ich protein czy innych składników odŜywczych. Becky
Prelitz, dyplomowana dietetyczka i współautorka naszej ksiąŜki Eating in the Light (OdŜywianie w
świetle), Hay House, 2001 wyjaśnia, Ŝe wegetarianie otrzymują wystarczającą ilość protein,
witamin i minerałów, o ile przyjmują witaminy, minerały i substytuty zwierzęce w postaci fasoli,
orzechów, mleka sojowego i tofu.
68
ROZDZIAL DZIEWIĄTY
Pokarm a samopoczucie Dziecka Indygo
Jeśli jesteś podobny do większości rodziców, zauwaŜyłeś, Ŝe na samopoczucie i poziom energii
twoich dzieci wpływają spoŜywane przez nie pokarmy i napoje. Według badań z grupą kontrolną
przeprowadzonych przez dr Marvina Borisa, pediatrę szpitala w Nowym Jorku, Ŝywność
zawierająca dodatki, takie jak konserwanty i barwniki, w wymierny sposób wpływa na objawy
ADHD. Po zakończeniu swoich badań, Boris stwierdził:
Czynniki dietetyczne mogą odgrywać znaczącą rolę w określaniu przyczyn
pojawiania się objawów ADHD u większości dzieci. Właściwsze jest
zmodyfikowanie diety dziecka przed rozpoczęciem leczenia go przy
zastosowaniu środków pobudzających. Organizacje i specjaliści zajmujący się
zdrowiem powinni przyznać, Ŝe unikanie pewnych pokarmów i dodatków do
Ŝywności moŜe w znacznym stopniu przysłuŜyć się zdrowiu dzieci.
Podczas przeprowadzonego w Londynie badania 78 dzieci z objawami ADHD zamaskowano
pokarmy zawierające cukier, dodatki i barwniki tak, Ŝe wyglądały na „naturalne". W ten sposób
moŜliwe stało się określenie, czy oczekiwania dzieci dotyczące przetwarzanego poŜywienia
wywoływały ich nadpobudliwe zachowanie. Jednak wszystkie dzieci, które spoŜywały
przetworzoną Ŝywność, bez względu na to, czy była ona zamaskowana, czy nie, wykazywały
nadpobudliwość psychoruchową natychmiast po jej spoŜyciu. W konkluzji badania znalazła się
zatem uwaga zalecająca lekarzom wierzyć rodzicom, kiedy ci twierdzą, Ŝe pokarmy zmieniają
zachowanie ich dzieci.
Co na śniadanie?
Frazesem jest twierdzenie, Ŝe śniadanie to najwaŜniejszy posiłek dnia. Jednak w przypadku dzieci z
objawami ADHD jest to oczywistość o znaczących skutkach. Badania konsekwentnie wskazują, Ŝe
dzieci, które jedzą śniadanie, mają lepsze wyniki w nauce, lepszą frekwencję i większą zdolność
uwagi, a takŜe w mniejszym stopniu cierpią na depresję i nadpobudliwość psychoruchową. Jeśli
więc twoje Dzieci Indygo będą jadały śniadania - szczególnie zdrowe - prawdopodobnie
zaobserwujesz znaczącą poprawę w ich nastroju, poziomie energii i zdolności koncentracji.
Niedawne badania wykazały, Ŝe 79 procent ośmio i dziewięciolatków codziennie jada śniadanie.
Ten wynik nie jest zły, choć chciałabym, Ŝeby był bliŜszy stu procentom. Jednak wraz z wiekiem
dzieci mogą stać się bardziej skłonne do rezygnowania ze śniadania. To samo badanie wskazuje, Ŝe
tylko 58 procent dwunasto i trzynastolatków jada śniadanie regularnie.
MoŜesz pomóc Dzieciom Indygo rozpocząć dzień we właściwy sposób, zaopatrując spiŜarnię czy
lodówkę w zdrowe artykuły śniadaniowe. Jeśli dzieci chcą zjeść na śniadanie resztki z obiadu, to
lepsze będzie takie śniadanie niŜ Ŝadne. Resztki pizzy będą znacznie lepszym śniadaniem niŜ talerz
płatków śniadaniowych pełnych cukru i barwników!
Catherine, moja pasierbica Indygo, nie lubi jadać śniadania, ale kiedy z niego zrezygnuje, jest
draŜliwa i kapryśna. Wie takŜe, Ŝe codziennie musi zaŜywać witaminy i minerały (co jest dobrym
pomysłem dla kaŜdego Dziecka Indygo). Tym niemniej, Catherine ma trudności z połykaniem
duŜych pastylek witaminowych.
W rozwiązaniu tego problemu pomogły składniki do koktajli mlecznych, które mamy w domu. W
ten sposób moŜe przygotować sobie szybkie i zdrowe śniadanie. Kupujemy proteiny w proszku w
sklepie ze zdrową Ŝywnością, upewniając się, Ŝe zawierają witaminy i minerały. Sprawdzamy teŜ,
czy są słodzone fruktozą i czy nie zawierają cukru, barwników czy konserwantów.
Catherine wlewa do miksera zimne mleko sojowe o smaku waniliowym, wrzuca banana i wsypuje
łyŜkę protein w proszku. W niespełna pięć minut ma napój śniadaniowy, który moŜe wziąć ze sobą
do szkoły.
Inne pomysły na szybkie i zdrowe śniadanie mogą być następujące:
- jajecznica z tofu (weź miękkie tofu i rozmieszaj je tak jak jajka, dodając swoje ulubione składniki
do omletu),
- tost lub obarzanek pełnoziarnisty z masłem orzechowym i pastą owocową bez cukru,
- bekon lub kiełbaski sojowe (mają smak niezwykle podobny do mięsa),
- pełnoziarniste płatki słodzone fruktozą z dodatkiem świeŜych owoców,
72
- jogurt ze świeŜymi owocami i siekanymi orzechami,
- mroŜone gofry pełnoziarniste (wystarczy opiec je w tosterze),
- sałatka owocowa,
- śniadaniowe burrito.
Artykuły śniadaniowe, których naleŜy unikać, obejmują wszystko, co zawiera rafinowany cukier,
barwniki, konserwanty, kofeinę i sztuczne substancje słodzące. MoŜesz nauczyć swe dzieci czytać
skład pokarmów i napojów podawany na etykietkach, Ŝeby świadomie wybierały to, co kupują.
Kiedy mój syn, Grant, był młodszy, nauczyłam go czytać etykietki i unikać przede wszystkim
„kwasu fosforowego". Po spoŜyciu tego popularnego składnika coli i Ŝywności, pochłania on
znajdujący się w naszym ciele magnez. Kenneth Weaver, lekarz i naukowiec na Uniwersytecie
Stanowym we Wschodnim Tennessee, odkrył, Ŝe kaŜda puszka coli zawiera 36 miligramów kwasu
fosforowego, w rezultacie czego z ciała usunięte zostaje 36 miligramów magnezu. Jak przekonasz
się w dalszej części tej ksiąŜki, większość Dzieci Indygo ma niedobór magnezu.
Chcąc uchronić Granta przed niedoborem magnezu, dawałam mu codziennie jednego dolara za to,
Ŝe unikał jedzenia i picia produktów zawierających tę substancję. Rezultat był zadziwiający i zdecy-
dowanie wart siedmiu dolarów tygodniowo!
Widziałam, jak odruchowo czytał etykietki na artykułach spoŜywczych, kiedy robiliśmy razem
zakupy. Zaczął pić wodę o smaku owocowym zamiast wody sodowej i unikał wszystkich
konserwantów, a nie tylko kwasu fosforowego. Dzisiaj, nawet gdy jest juŜ dorosły i nie dostaje za
to pieniędzy, Grant nadal czyta etykietki na artykułach spoŜywczych, Ŝeby uniknąć kwasu
fosforowego.
4
Typ A - opisany przez amerykańskich uczonych teoretyczny wzór idealnego pracownika, który lubi pracować cięŜej i
dłuŜej niŜ inni. Akceptuje wyzwania, czuje się odpowiedzialny za to, co robi, a praca daje mu poczucie sensu i wartości.
Równocześnie wykazuje głęboką skłonność i potrzebę rywalizacji, pragnie szybkiego awansu i uznania, co wywołuje u
niego stan napięcia psychicznego i fizycznego, będącego źródłem agresji w zachowaniu i wrogich uczuć (przyp. tłum.).
77
Jeśli osoba typu pitta nie jadła przez jakiś czas, to uczucie głodu moŜe bardzo szybko zmienić się w
draŜliwość lub złość, jeśli w pobliŜu nie ma niczego do zjedzenia.
Tym, co najsilniej łączy osoby typu pitta i osoby z ADHD jest wyraŜanie swych emocji. Dla osoby
typu pitta jest to bardzo istotne. Jeśli jej ekspresja twórcza zostanie stłumiona, niewyraŜone emocje
mogą zamienić się we wrzody albo wrzący kocioł furii. Pozwól swoim dzieciom wyraŜać siebie,
waŜne jednak, by ta ekspresja była konstruktywna i pozytywna. Nierównowaga pitty skłania do
złości, więc naleŜy pilnować jej zrównowaŜenia. Złość, na poziomie ekspresji głosowej bądź
fizycznej, rzadko przynosi światu jakieś korzyści. Utrzymuj równowagę pitty i wyraŜaj ją w sposób
pozytywny. Osoby typu pitta są w takim samym stopniu zdolne do odczuwania miłości i potęŜnej
inspiracji, co złości i zazdrości.
KAPHA. Kapha składa się z Ŝywiołów ziemi i wody. Jej główne cechy to: cięŜka, powolna, zimna,
oleista, śliska, gęsta, miękka i stabilna. Ludzie typu kapha charakteryzują się większą budową ciała.
Wykazują tendencję do nadwagi. Mają jasną karnację oraz miękką i natłuszczoną skórę. Zwykle
mają teŜ gęste, ciemne, tłuste i falujące włosy, oczy zaś duŜe, ciemne i piękne.
Ludzie typu kapha, kiedy znajdują się w stanie równowagi, są silnie uziemieni. Gdy równowaga
zostaje zachwiana, stają się przesadnie uziemieni. Mogą doznawać inercji, depresji, ogólnego braku
motywacji, a takŜe zbyt duŜo śpią. Z wszystkich typów dosha, ludzie kapha potrzebują najmniej
snu, ale są równocześnie tymi, które najbardziej lubią spać.
Obdarzeni są siłą, wielką wytrzymałością i ogólnie wysokim poziomem witalności, kiedy znajdują
się w stanie równowagi. Uczą się raczej powoli, ale kiedy juŜ się czegoś nauczą, rzadko to zapo-
minają. Dobrze radzą sobie z zarabianiem i nie mają problemów z pieniędzmi. Wykazują tendencję
do chciwości i przywiązywania się. Dzieje się tak ze względu na energię, jaką dysponują. Niełatwo
im stracić na wadze, ale teŜ w ogóle cięŜko im pozbywać się swej własności. Potrafią być bardzo
uparci. Kiedy znajdują się w stanie równowagi, są bardzo solidni, pełni miłości i współczucia, silni,
uziemieni, zdyscyplinowani i stali.
Oto kilka wskazówek, które moŜesz wykorzystać, aby zachować równowagę kaphy:
-Codziennie dostarczaj sobie duŜo aktywności fizycznej. Osoby typu kapha są najbardziej zdolne
do wytęŜonego wysiłku fizycznego.
-Nie przesadzaj z pokarmami bogatymi w tłuszcz i unikaj smaŜonych potraw.
-Jedz pokarmy, które są ciepłe, lekkie i suche.
-Unikaj słodkich, słonych i kwaśnych pokarmów.
Jedz te o smaku cierpkim, gorzkim i/lub ostro-gorzkim. Surowe sałatki są dla osób tego typu
doskonałe.
-Nie obawiaj się zmian i ekscytacji.
Pory roku, w czasie których vata osiąga swe apogeum, to zima i wczesna wiosna. Wtedy teŜ osoby
te powinny szczególnie pilnować swojej diety. Największą równowagę odczuwać będą, mieszkając
w suchym, gorącym klimacie, takim jak pustynia.
Sądzę, Ŝe tym, co najsilniej łączy osoby typu kapha i osoby z ADHD jest brak motywacji i inercja.
Najlepszym sposobem na poradzenie sobie z tą kwestią są codzienne ćwiczenia fizyczne. Joga jest
dla osób tego typu doskonała, ale nie jej łagodna odmiana. Joga Ashtanga lub Bikram jest idealna,
kiedy juŜ przyzwyczaimy się do praktykowania jogi. Osoby typu kapha posiadają najwięcej siły i
wytrzymałości, więc wykonywanie energicznych ćwiczeń przychodzi im duŜo łatwiej niŜ osobom
typu vata i pitta.
Kolejną korzystną cechą osób tego typu jest wczesne wstawanie i wczesne kładzenie się spać. Zbyt
duŜo snu sprawia, Ŝe czują się równie, jeśli nie bardziej, zmęczone niŜ wtedy, gdy snu im brakuje.
Tym niemniej późne kładzenie się spać nie jest właściwym rozwiązaniem.
81
ROZDZIAŁ DZIESIĄTY
Ekspresja twórcza
Dzieci Indygo, dzieci uzdolnionych, dzieci z ADD i ADHD, a takŜe u dorosłych posłańców światła
niemal zawsze prawa półkula mózgowa jest dominująca. Badania naukowe dotyczące krąŜenia krwi
i aktywności mózgowej dzieci z ADHD wykazały, Ŝe w większym stopniu wykorzystują one
ośrodek obrazowy mózgu niŜ ośrodek logiczny.
Oznacza to, Ŝe odbierają świat głównie za pośrednictwem prawej półkuli mózgu, która koncentruje
się na obrazach i uczuciach, a wiąŜe się z dziedzinami niewerbalnymi, takimi jak sztuka, muzyka,
matematyka, filozofia, psychologia i zdolności parapsychiczne. Ludzie z dominującą prawą półkulą
mózgu mogą zostać doskonałymi pisarzami i mówcami, pod warunkiem, Ŝe nauczą się przekładać
swe obrazy mentalne i silne uczucia na słowa.
Lewa półkula przeciwnie, bardziej koncentruje się na słowach, zaś osoby, u których ona dominuje,
z naturalną biegłością posługują się gramatyką i słownictwem. Osoba z dominującą lewą półkulą
jest zwykle uporządkowana i podporządkowuje się autorytetom (a nawet jest z tego zadowolona!).
Osoba z dominującą prawą półkulą jest intuicyjna i podporządkowuje się jedynie „autorytetom
dobroczynnym" - i to tylko wtedy, gdy rozumie i ufa motywacjom i celom tych autorytetów. Uczy
się patrząc i osiąga lepsze wyniki dzięki wykorzystaniu wykresów, diagramów, slajdów i pokazów,
niŜ czytając lub słuchając wykładu.
PoniewaŜ osoby te mają tak wyostrzone zmysły, łatwo się rozpraszają. Słyszą kaŜde tyknięcie
szkolnego zegara i wysoki dźwięk wydawany przez oświetlenie fluorescencyjne. Jeffrey Freed,
metodyk i autor ksiąŜki Dzieci o dominującej prawej półkuli mózgu w świecie zdominowanym
przez lewą półkulę, opisał chłopca o imieniu Herb, którego słuch był niewiarygodnie wyostrzony.
Jak komuś noszącemu aparat słuchowy nastawiony na maksymalną głośność, wszystkie dźwięki
wydawały się temu chłopcu przesadnie głośne. Kiedy ktoś mówił do niego tonem normalnej
rozmowy, Herb uwaŜał, Ŝe na niego krzyczy. MoŜe to wyjaśniać, dlaczego Dzieci Indygo
przyjmują postawę obronną, kiedy z nimi rozmawiasz.
Dzieci Indygo i dorośli posłańcy światła zwykle słyszą wysoki dźwięk w jednym uchu. Jest to
częstotliwość przesyłana przez ich przewodników i anioły, by im pomóc. Pomaga ona wynieść ich
emocje i myśli ponad zbiorową świadomość problemów. Dźwięk ten zawiera równieŜ zakodowane
informacje, które pobierane są w sposób niewerbalny. (Przy okazji, jeśli słyszysz ten dźwięk i
przeszkadza ci to, moŜesz mentalnie poprosić swe anioły, by go ściszyły, a one uczynią to z
radością).
Ci, którzy mają problemy ze słuchem, często skarŜą się, Ŝe ich aparaty słuchowe są dla nich
bardziej przekleństwem niŜ dobrodziejstwem. Urządzenia te powodują, Ŝe słyszy się wszystko
naraz, a nie tylko wybrany dźwięk docelowy. W rezultacie wiele osób nie uŜywa swych aparatów.
Wolą je wyłączyć, niŜ pozwolić, by przytłoczył je hałas. Zatem na spotkaniu rodzinnym te osoby
mogą sprawiać wraŜenie obojętnych lub nietowarzyskich. W rzeczywistości jednak po prostu
niedosłyszą.
To samo dotyczy Dzieci Indygo, które przytłacza ogrom obrazów, dźwięków i uczuć. Wyłączają
się, wycofując się do swego wnętrza albo zachowując się w agresywny sposób.
Wizualne pomoce naukowe świetnie sprawdzają się w przypadku Dzieci Indygo. Cięcia budŜetowe
ograniczyły zajęcia ze sztuki w wielu szkołach, ale wielu nauczycieli aniołów sięga do własnych
(często ograniczonych) kieszeni i płaci za akcesoria plastyczne. Jednak niektórzy nauczyciele to
osoby o dominującej lewej półkuli mózgu.
Dzięki temu świetnie radzili sobie w szkole. Takie osoby są doskonale zorganizowane,
przestrzegają zasad i uwaŜnie słuchają. Często zakładają, Ŝe inni uczą się w ten sam sposób i Ŝe
kaŜdy chciałby prowadzić zorganizowane Ŝycie. Nie zdają sobie sprawy z tego, Ŝe ich metody są
nieskuteczne w przypadku ludzi, którzy przetwarzają informacje wizualnie.
82
Głód kreatywności
Dzieci Indygo muszą wyraŜać swoją potęŜną energię. Ćwiczenia fizyczne to jeden ze sposobów
spuszczania pary, Ŝeby nie eksplodowały jak szybkowar. Kreatywność to inny waŜny sposób.
Podczas wielu moich sesji anioły sugerują, Ŝeby Dzieci Indygo podjęły się jakiegoś rodzaju
twórczego przedsięwzięcia. MoŜe to być cokolwiek: tworzenie biŜuterii z paciorków, dekorowanie
pokoju, fotografia, taniec, muzyka, budowanie zamków z piasku, rysowanie czy twórcze
gotowanie.
Gabrielle Zale, prowadząca terapię przez sztukę i muzykę, pracuje z dziećmi od jedenastu lat. W
1995 roku Gabrielle otworzyła sekcję terapii poprzez sztukę w ramach wyjazdowego programu
terapeutycznego dla młodzieŜy i wspomina, jak pozytywnie sztuka wpłynęła na nastoletnich
uczestników:
Dzieci, z którymi pracowałam podczas tego wyjazdowego programu
terapeutycznego, według wszelkich znanych dzisiaj kryteriów, były i są Dziećmi
Indygo. Pomagając im wyraŜać się twórczo, codziennie widziałam cuda,
których doświadczały te dzieci, tak zaburzone, Ŝe nic były w stanie
skoncentrować się choćby na kilka minut. Odkryłam, Ŝe jedyną rzeczą, jakiej
pragnęły nade wszystko, był spokój. Odkryłam takŜe, Ŝe bardziej niŜ cokolwiek
innego potrzebne im było odkrycie skarbów ukrytych głęboko w ich wnętrzu i
wyraŜenie ich poprzez twórczość i wyobraźnię, śpiew, taniec, malowanie i grę
aktorską. JuŜ samo to zaczęło całkowicie zmieniać ich zachowanie.
Samodzielnie stworzyły i namalowały wszystkie rekwizyty do sztuki, którą dla nich
napisałam o wielu wspaniałych wodzach indiańskich, śpiewały piękne pieśni
ludowe i duchowe o pokoju i miłości. Nie spodziewałam się, Ŝe zaakceptują ten
rodzaj muz/ki, skoro przyzwyczajone były do heavy metalu i hard rocka, ale
przekonałam się, Ŝe kaŜde z nich szczerze śpiewało i tańczyło.
Zaczęłam teŜ zauwaŜać, Ŝe stają się odpowiedzialni i godni zaufania, kiedy
powierzyłam im opiekę nad drogim sprzętem i rekwizytami. Przyjęły tę
odpowiedzialność z radością i entuzjazmem, poniewaŜ okazałam im zaufanie
Kierownik ośrodka pytał mnie, czy stałam się Pollyanną, bo nigdy nie mówiłam
niczego złego o tych dzieciach. Odparłam, Ŝe mam nadzieję, Ŝe jestem
Pollyanną, bo jak słyszałam, Mariannę Williamson powiedziała kiedyś:
„Pollyanną była cudotwórczy nią". Widziała w innych to, co w nich najlepsze i
to samo od nich otrzymywała.
Odkryłam, Ŝe Dzieci Indygo odpowiadają na prawdę i nienawidzą kłamstw w
naszym systemie. Nic przekraczam bardzo wyraźnych granic, ale zawsze teŜ
okazuję empatię i współczucie. UwaŜam, Ŝe te dzieci szanują i reagują na tego
rodzaju karcenie i kontrolę. Jeśli energia Dzieci Indygo nie koncentruje się na
czymś pozytywnym, moŜe być wykorzystywana w bardzo negatywny,
destrukcyjny sposób, i to właśnie dzieje się obecnie w naszych szkołach.
Przekonałam się, Ŝe we wszystkich Dzieciach Indygo zachodzi całkowita
zmiana, kiedy wykorzystują swoją kreatywność i wyobraźnię. Stają się
zaabsorbowane i nieskrępowane. Wyzbywają się prawie całej, jeśli nie całej,
kapryśności i są szczere w tym, co robią. Stają się pełne współczucia i
wewnętrznego poczucia współdziałania w grupie. Właśnie to
zaobserwowałam we wszystkich projektach, którymi kierowałam.
Dawn, która jest Dzieckiem Indygo, mówi, Ŝe ekspresja twórcza kaŜdego rodzaju, a szczególnie
malowanie i słuchanie muzyki, wprawia ją w dobry nastrój. Twierdzi, Ŝe kiedy wyraŜa się twórczo,
jej energia płynie w sposób bardzo dla niej przyjemny.
Jak wspomniałam juŜ wcześniej, Dzieci Indygo wydają się potrzebować większej stymulacji niŜ
inne dzieci. Być moŜe wynika to stąd, Ŝe Indygo mają do spełnienia trudną misję. Jednak
niezaleŜnie od przyczyn, Dzieci Indygo potrzebują zdrowych źródeł stymulacji, takich jak muzyka,
83
ogrodnictwo, joga, śpiew, taniec i tak dalej. Jeśli Dzieci Indygo nie mogą wyraŜać swej
kreatywności i nie są im dostępne inne zdrowe bodźce, zwykle tworzą własną formę stymulacji.
Stąd teŜ mogą się źle zachowywać, Ŝeby ściągnąć na siebie uwagę albo dramatyzować, co sprawia,
Ŝe czują się kimś wyjątkowym.
85
ROZDZIAŁ JEDENASTY
86
Dawn (lat 20)
P: Co chciałabyś powiedzieć dorosłym, Ŝeby łatwiej było dojść z nimi do porozumienia?
O: Muszą przestać pokładać w dzieciach tyle oczekiwań i pozwalać im naturalnie się rozwijać,
zamiast na siłę wtłaczać je w jakiś system.
P: Co zmieniłabyś w zachowaniu dorosłych?
O: Sądzę, Ŝe większość dorosłych zanadto koncentruje się na pieniądzach, co pochłania całe ich
Ŝycie i dlatego nie zwracają uwagi na kwestie, które mają tuŜ przed nosem, jak na przykład rodzina.
Zamiast spędzać czas ze swoją rodziną, wolą zarabiać pieniądze, a to jest naprawdę smutne.
P: Pod jakim względem dorośli nie rozumieją młodzieŜy?
O: Jednym z ich błędnych przekonań jest to, Ŝe wszyscy jesteśmy straconym, zagubionym
pokoleniem i nie mamy Ŝadnego celu. Nasłuchałam się tego i wcale w to nie wierzę. Niektóre
dzieciaki są naprawdę niesamowite i one będą zmieniać świat. Wydaje się, Ŝe dorośli nie są tego
świadomi. Oni najwyraźniej uwaŜają, Ŝe jesteśmy leniwi i brakuje nam zapału.
P: W jaki sposób twoi rodzice wpłynęli na ciebie i to, kim obecnie jesteś?
O: Moi rodzice nauczyli mnie bardzo wiele. Są moimi najlepszymi przyjaciółmi na świecie.
Nauczyli mnie bardzo wiele przede wszystkim na temat związków, poniewaŜ jako rodzice oboje
kochali mnie jednakowo i poświęcali mi tyle swej energii, ile było trzeba. To, Ŝe miałam w swoim
Ŝyciu dwie takie siły, sprawiło, Ŝe teraz czuję się pełną osobą. Mam tak wielu przyjaciół, których
nie łączy tego rodzaju związek z ich rodzicami i widzę wpływ, jaki to na nich wywiera, a takŜe
wynikające stąd pewne braki w ich Ŝyciu. Moi rodzice wywarli olbrzymi wpływ na moje Ŝycie. W
zasadzie pomogli mi uformować podstawy mnie samej. Dzięki nim mogę swobodnie być sobą.
P: Co przez to rozumiesz?
O: Niewielu rodziców godzi się z myślą, Ŝe nie idziesz na studia i nie próbuje zmusić cię do
robienia czegoś, co uwaŜają za właściwe dla ciebie, zamiast tego, co sama chciałabyś robić. Myślę,
Ŝe to było naprawdę coś - czuć otuchę i wiedzieć, Ŝe wierzą we mnie tak bardzo, Ŝe wiedzą, iŜ nie
było mi to potrzebne, i Ŝe potrafię poradzić sobie w Ŝyciu.
P: Nie planowali ci Ŝycia?
O: Właśnie. Stykam się z tym tak często w przypadku jednej z moich przyjaciółek. Jest wspaniałą i
twórczą artystką. Nie lubi zajmować się tym całym przyziemnym chłamem. Jej rodzice zmusili ją,
Ŝeby poszła do college'u, skończyła go i uzyskała tytuł naukowy, bo tak właśnie powinno się robić.
A teraz mówią jej: „Powinnaś zdobyć uprawnienia do nauczania, bo trzeba mieć się na czym
oprzeć". Wydaje mi się to takie smutne! Gdybym obejrzała obrazy swojej córki i stwierdziła, Ŝe są
tak niezwykłe, zachęcałabym ją i w pełni wspierała we wszystkim, co tylko chciałaby z tym zrobić.
W końcu kiedy ma się tego rodzaju pasję, nie da się jej powstrzymać. Nie moŜna jej kontrolować, a
zmuszanie się do robienia czegoś, czego nie chcesz robić, jest dla mnie czymś sztucznym. Po prostu
nie rozumiem, dlaczego ktoś miałby wywierać na swoje dzieci presję oczekiwań i zmuszać je do ich
spełniania. Dlatego tak bardzo wdzięczna jestem swoim rodzicom, Ŝe nigdy mi tego nie zrobili.
Było to dla mnie bardzo waŜne.
P: Jakiego rodzaju oczekiwania rodzice pokładają w swoich dzieciach?
O: Sądzę, Ŝe w mojej grupie wiekowej, a takŜe w społeczeństwie w ogóle, wiele oczekiwań dotyczy
college'u, przy czym Ŝywią je nie tylko rodzice. Sądzę jednak, Ŝe presja rodzicielska bierze swój
początek w społeczeństwie i jego normach mówiących, co kaŜdy powinien robić. „Musisz przez
cztery lata uczyć się w college'u i zdobyć tytuł naukowy. Potem moŜesz znaleźć dobrą pracę, za-
rabiać 50 tysięcy, co rano jeździć dwie godziny do pracy i być nieszczęśliwym". Nie chcę martwić
się o pieniądze, ale jeśli nie będę ich miała dość duŜo, będę starała się ze wszystkich sił nie
przejmować się tym i po prostu być szczęśliwą, robiąc to, co chcę, zamiast zajmować się pracą,
której nie chcę wykonywać.
P: Czy ty chciałabyś przekazać coś dorosłym?
O: Szczególnie rodzicom, Ŝeby dbali o bardzo czynny i pełen rozmów związek ze swymi dziećmi.
87
Starajcie się naprawdę słuchać tego, co mówią wam dzieci, zamiast wmawiać im, Ŝe wasze opinie
są słuszne. Gdyby tak się stało, wszyscy w tej relacji byliby znacznie szczęśliwsi. Tym światem
rządzą pieniądze, ale nie pozwólcie, Ŝeby rządziły teŜ wami. Niech wasza rodzina będzie
waŜniejsza niŜ pieniądze. Moim zdaniem wasze wzajemne relacje są najistotniejszą rzeczą na
świecie; wszystko inne jest drugorzędne. Relacje z samym sobą, swoją rodziną i przyjaciółmi
powinny mieć pierwszeństwo przed wszystkim innym.
92
ROZDZIAŁ DWUNASTY
Astrologia a Dzieci Indygo
Jak wspomniałam juŜ w rozdziale trzecim, moŜemy przypomnieć sobie nasz osobisty Cel śyciowy,
przyglądając się charakterystycznym cechom naszego znaku solarnego. ChociaŜ koncentrowanie się
tylko na znaku Słońca jest uproszczeniem, to jednak ten podstawowy element horoskopu stanowi
dla nas bogate źródło wglądu.
Analizując znaczenie znaku solarnego swoich Dzieci Indygo, moŜesz lepiej je zrozumieć. Astrolog
Michele Avanti od wielu lat wykonuje horoskopy astrologiczne dla dzieci i ich rodzin. W tym
rozdziale przedstawia nam kilka spostrzeŜeń na temat najlepszych sposobów pracy, rozmowy i
zabawy z Dziećmi Indygo, zgodnie z ich znakami solarnymi. Rzecz jasna, aby zyskać jeszcze
głębsze zrozumienie swych Dzieci Indygo, moŜesz postarać się o wykonanie ich pełnych
horoskopów astrologicznych. (Michele moŜe sporządzić takie horoskopy dla ciebie i twoich Dzieci
Indygo. MoŜesz się z nią skontaktować dzięki informacjom podanym w części „Źródła" na końcu
tej ksiąŜki). Taki horoskop pomoŜe ci poznać wpływy róŜnych planet i ich aspektów na osobowość,
zachowanie i Cel śyciowy twojego dziecka.
Gwiazdy studiowane są przynajmniej od 4000 lat. Według zapisów staroŜytnych, Babilończycy
studiowali układy gwiazd, które następnie korelowano z ziemskimi wydarzeniami. Te
geometryczne układy nazwano później ptolomejskimi, od imienia Ptolemeusza, który w swoich
czasach był Ŝarliwym astrologiem i astronomem.
Obserwując planety tworzące róŜne konstelacje, astrolodzy zauwaŜyli, Ŝe kaŜda z nich wywierała
na daną planetę określony wpływ. Dzięki temu zrozumieli wpływ nie tylko kaŜdej z planet, ale
równieŜ kaŜdej konstelacji - a takŜe wpływów planet tworzących na niebie układy geometryczne.
(Te układy zwane są przez współczesnych astrologów aspektami).
W dwudziestym wieku uświadomiliśmy sobie znaczenie rezonansu. Jest on reakcją jednego ciała na
inne ciało w postaci dźwięku, sił magnetycznych, elektronicznych, mikrofal i tak dalej. Przed na-
dejściem dwudziestego wieku nie rozumiano wszystkich procesów wynikających z reakcji
rezonansowych i wówczas uznano by je za magiczne.
W dwudziestym pierwszym wieku, jak sądzę, rezonans odróŜni badania i wykorzystanie astrologii
od działań magicznych lub tak zwanej pseudonauki. Przekonamy się, Ŝe wszystkie ciała w naszym
układzie słonecznym odciskają elektromagnetyczny ślad na ludzkim DNA w chwili nabrania przez
dziecko pierwszego oddechu (a dokładniej, w chwili nabrania pierwszego oddechu przez kaŜde
ziemskie stworzenie). Zatem skoro te ciała niebieskie poruszają się w przestrzeni kosmicznej,
tworząc układy geometryczne i odciskając swój ślad na DNA kaŜdej osoby, zachodzi w nas
zjawisko reakcji rezonansowych. UwaŜam, Ŝe właśnie w taki sposób działa astrologia!
DO RODZICÓW DZIECI INDYGO:
- Jak najszybsze zrozumienie natury swoich dzieci okaŜe się niezwykle pomocne i tu właśnie
astrologia ma tak duŜe znaczenie. Od chwili narodzin dziecka, dzięki astrologii zyskujemy
informacje, które staną się dla nas przybornikiem pomagającym nam przyspieszyć rozwój i
zdobywanie wiedzy przez dziecko.
- Na podstawie daty urodzenia swego dziecka i dat urodzenia kaŜdego członka rodziny moŜesz
poznać pozycje planetarne w ich horoskopach, potrzebne do zrozumienia ich podstawowej natury.
Na początek przyjrzyjmy się Ŝywiołom i ich wpływom na Dzieci Indygo.
śywioły
PIERWSZYM śYWIOŁEM JEST OGIEŃ
To Ŝywioł kreatywności.
Ogień jest Ŝywiołem aktywnym i twórczym. Ogień nie usiedzi spokojnie w jednym miejscu,
prawda? Nieustannie migocze i porusza się, a mając moŜliwość nieograniczonego
93
rozprzestrzeniania się, moŜe strawić cały dom bądź tysiące akrów ziemi. Właściwie opanowany
(zdyscyplinowany) dostarcza ciepła, światła i moŜliwości gotowania na nim poŜywienia; stąd teŜ,
kiedy jest właściwie kontrolowany, moŜe słuŜyć podtrzymywaniu Ŝycia.
Dzieci z przewagą ognia w horoskopie będą bardzo aktywne. Mogą być nawet nadpobudliwe. Nie
chcą siedzieć spokojnie. Wolą znajdować się w centrum uwagi. Są bardzo kreatywne i
dramatyczne, a często określa się je mianem natchnionych. Te dzieci będą odczuwały potrzebę
działania. Najlepszym sposobem pracy z nimi jest umoŜliwianie im utrzymywania stałej
aktywności, inspiracji i kreatywności. Dzięki temu będą usatysfakcjonowane.
Wymaganie od dzieci ognia, by siedziały spokojnie i w milczeniu przez dłuŜszy czas, to dla nich
olbrzymie wyzwanie, nie dające im w zamian Ŝadnych widocznych korzyści. Tym niemniej, jeśli
powinny spokojnie siedzieć przez dłuŜszy czas, daj im do zrobienia coś twórczego, co będzie
pobudzało ich poziom świadomości. Wtedy będą w stanie z tobą współpracować.
Znaki ogniste to: Baran, Lew i Strzelec.
WAGA
(21 września –20 października)
Podstawą dla Wagi są wielkie idee i wspaniałe rozmowy. Prośba o spokój moŜe być dla tych dzieci
trudna do zrealizowania, szczególnie, jeśli siedzą blisko Bliźniąt. Myśli Wagi stale krąŜą wokół
związków i miejsc towarzyskich. Chcą dowiedzieć się, jak mogą się dopasować do innych i
nawiązać z nimi relacje. Uroda jest dla nich bardzo waŜna. śeby utrzymać ich uwagę potrzebne są
piękne słowa i historie o ludziach. Waga chce poznawać szczegóły Ŝycia towarzyskiego i
harmonijnej komunikacji z innymi.
Uwielbia mówić, a unika wysiłku fizycznego. Innym moŜe wydawać się leniwa. Jak zachęcić Wagę
do podejmowania działań? Obiecaj, Ŝe opowiesz jej coś ciekawego o kimś. W ten sposób moŜna
równieŜ uczyć Wagę historii i innych przedmiotów. Podkreślaj szczegóły dotyczące ludzi i ich
postaw wobec miłości, wojny, rodziny, kraju i zwierząt. Te dzieci uwielbiają Ŝycie towarzyskie i
strojenie się. MoŜe to być nagroda, która będzie motywowała je do pracy. Mój siostrzeniec jest
waga i zawsze był gotów mi pomóc, jeśli tylko obiecałam mu, Ŝe porozmawiam z nim o sprawach,
które go interesują.
Zdziwisz się, jak głębokie myśli maja te dzieci. Myślą szerokimi kategoriami. Kiedy mój
siostrzeniec Matt miał zaledwie cztery lata, rozmawiał ze mną o odwadze pszczół. Taki jest właśnie
niezwykły umysł Wagi.
Największym wyzwaniem dla wag jest szczerość wobec siebie i odrzucenie lęku, ze mogą nie
pasować do społeczeństwa. Chcą być akceptowane i chcą naleŜeć do pięknych tego świata. To
pragnienie jest tak silne, Ŝe mogą ulec presji rówieśniczej i zacząć naduŜywać róŜnego rodzaju
narkotyków lub leków. Dlatego rodzic wagi koniecznie powinien stworzyć swemu dziecku
środowisko sprzyjające akceptacji, uznaniu i wsparciu dla jego indywidualności.
Od momentu rozpoczęcia pracy z dziećmi spod znaku wagi, musisz pomagać im w budowaniu
własnej wartości opartego na samodzielnie wyznaczonych standardach, a nie na rywalizacji z
innymi. Wyjaśnij, w jaki sposób ty sam stworzyłeś własny standard integralności i rozwinąłeś
poczucie własnej wartości.
Zachęcaj dzieci spod znaku Wagi do słuchania i realizowania swych najgłębszych uczuć i chwal je,
kiedy tak robią. PomóŜ im wybrać sławnych ludzi lub świętych do naśladowania.
Kwestie zdrowotne w przypadku Wagi dotyczą woreczka Ŝółciowego, który wytwarza Ŝółć
pomagającą w procesie trawienia tłuszczów. Tłuszcze przyrównywane są do kwestii zaspokojenia i
nadmiaru w naszym Ŝyciu oraz tym podobnych. Tak jak piękny wygląd bitej śmietany skrywa jej
brak składników odŜywczych, tak pragnienie Wagi, by stać się jedną z „pięknych tego świata" i
prowadzić takie jak oni atrakcyjne Ŝycie, nie jest niczym innym niŜ bitą śmietaną - ułudą bez
wartości. Osoba spod znaku Wagi musi pozbyć się iluzji piękna, by odtąd mówić i działać zgodnie
z prawdą. Jest to klucz do zdrowia Wagi.
SKORPION
(21 października - 20 listopada)
Skorpionowa woda brzegi rwie. Skorpion jest niezwykle emocjonalny, skoncentrowany na
kwestiach dotyczących siły, tajemnic, milczenia, seksualności i wiedzy tajemnej. To, co ukryte
przed ludzkim wzrokiem, o czym się nie mówi i czego nie akceptuje społeczeństwo, Skorpion
uwaŜa za niezwykle interesujące. W rezultacie mamy dziecko, które pragnie poznać tajemnice
wszechświata i wiedzieć się o wszystkim, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami. Dzieci spod
99
znaku Skorpiona odznaczają się niezwykłą pasją, drąŜą po cichu i w tajemnicy pragną wiedzieć o
wszystkim, Ŝeby następnie móc kontrolować kaŜdą dziedzinę swego Ŝycia. Są obdarzone silnymi
zdolnościami parapsychicznymi i czytają w cudzych emocjach jak w gazecie. Rodzice Skorpionów
muszą uświadomić sobie głębię charakteru swoich dzieci i pokierować nimi tak, Ŝeby korzystały ze
swego talentu detektywistycznego dla dobra ludzkości, zamiast padać ofiarą swych samolubnych
wyborów.
Te dzieci są jak transformatory. Transformują innych, dzięki swej umiejętności sięgania w głąb
mroczniejszych części ludzkiej osobowości. Jak chirurdzy, wyciągają na światło dzienne
najintymniejsze kwestie. Dzieci spod znaku Skorpiona mają zdolność szokowania i przeraŜania
nauczycieli swoimi zaskakującymi uwagami i bezceremonialnymi pytaniami. Świadomość istnienia
tej cechy moŜe pomóc nauczycielowi lub rodzicowi uniknąć szoku. Zamiast tego, zachęcaj dzieci
do samodzielnych poszukiwań odpowiedzi na swe pytania w ksiąŜkach i rozmowach ze
specjalistami w odpowiedniej dziedzinie.
Pracując z dziećmi spod znaku Skorpiona, rodzice muszą uznać głębię ich poszukujących umysłów.
NaleŜy zachęcać je do zadawania pytań, ale takŜe uczyć, Ŝe prawo zakazujące ingerencji jest naj-
waŜniejszym z wszystkich praw. Ingerencja w stan świadomości innej osoby jedynie dla wywołania
szoku prowadzi do konsekwencji karmicznych (czyli kolejnych prób), a nie zdobycia mocy, której
poszukują. Jeśli nauczysz te dzieci, Ŝe prawdziwą moc znajdą w sobie, a nie dzięki kontrolowaniu
innych, to znajdą się o krok bliŜej od odkrycia w sobie aniołów, którymi w istocie są.
Dzieci spod znaku Skorpiona naleŜy uczyć wyraŜania głębi uczuć, bez obwiniania innych o swe
nieszczęścia. Muszą jak najwcześniej zrozumieć, Ŝe wszystko w ich świecie stanowi rezultat ich
własnych wyborów, podjętych albo tu i teraz albo jeszcze przed inkarnowaniem się na ten świat.
MoŜesz pomóc Skorpionom zrozumieć punkt widzenia i motywacje innych, bawiąc się z nimi w
mentalnego detektywa i odkrywając duchową naturę innych ludzi. Wykorzystując kaŜdą okazję
towarzyską, ucz Skorpiony koncentrować się na Ŝyciowej misji danej osoby, na jej najwaŜniejszej
lekcji albo na tym, co ta osoba naprawdę próbuje osiągnąć. MoŜe to pomóc im w dokonywaniu
wyborów, które wspierać będą ich rozumienie prawdziwej mocy.
Kwestie zdrowotne w przypadku Skorpiona koncentrują się na narządach rozrodczych. Tajemnica
tworzenia leŜy u podstaw mocy. Kluczem do zdrowia tych osób jest pogodzenie się z własną
nieśmiertelnością i mocą twórczą, wymagającą przede wszystkim uznania swej odpowiedzialności
za kaŜdy wybór, jakiego się dokonuje. Zadbaj o to, by nauczyć je, Ŝe wszystko - myśli, słowa i
czyny -wyrastają z posiadanej przez nich mocy wyboru. Na tym polega właśnie ich moc twórcza.
Tworzymy swój świat poprzez dokonywane przez siebie wybory.
Zawsze ucz dzieci spod znaku Skorpiona, by utrzymywały swą moc, zamiast ją trwonić. Kiedy
mówimy: „To on mnie do tego zmusił", albo: „Musiałem to zrobić", trwonimy swoją moc.
Skorpiony jak najwcześniej muszą nauczyć się dokonywania wszelkiego rodzaju wyborów i w ten
sposób utrzymywać swą moc i zachowywać zdrowie.
STRZELEC
(21 listopada - 20 grudnia)
Dzieci spod znaku Strzelca są twórcze i chcą wszystko zgłębiać. Są nieustraszone i podchodzą do
samej krawędzi urwiska, Ŝeby sprawdzić, co jest niŜej. Nudzą się jednym tematem albo ciągłym
powtarzaniem tego samego. Są szybkie i chcą, by rzucano im wyzwania w postaci nowych
pomysłów, nowych horyzontów i środowiska, w którym panuje szybkie tempo. Odczuwają
naturalny pociąg do nauki, a do odniesienia sukcesu wystarczy im niewielka zachęta.
Ucz swoje dziecko spod znaku Strzelca koncentracji na czymś wystarczająco długo, by to
opanować, zanim podejmie się kolejnego zadania. Od najmłodszych lat zachęcaj Strzelce do
prowadzenia dziennika: pisanego, nagrywanego na taśmie magnetofonowej, na wideo lub w postaci
cyfrowej. Taki dziennik wzmocni ich zdolność koncentracji. Powiedz im, Ŝe korzyści płynące z
faktu ukończenia projektu są waŜniejsze niŜ wartość samego projektu.
Nauka, Ŝe czas ma znaczenie - zarówno dla wzrostu drzew olbrzymów, jak i korporacji - jest
równieŜ niezbędna. Proste zadania, takie jak wyhodowanie rośliny od zasiania ziarenka, mogą
pomóc Strzelcowi docenić roztropność, dyscyplinę i czas.
100
RównieŜ podróŜe mogą wiele nauczyć. Te dzieci rozwijają skrzydła w obcych krajach,
bibliotekach, księgarniach, kinach i w Internecie. Lubią poszerzać horyzonty swej rodziny i mogą
zaskoczyć cię towarzystwem, które przyprowadzą do domu na obiad.
Strzelce chcą wykraczać poza stan świadomości swej rodziny. Jeśli się im pozwoli, swoimi
osiągnięciami rzucą wyzwanie umysłom swych rodziców. Te dzieci chcą wiedzieć więcej o Bogu i
aniołach niŜ większość dzieci. Chcą zrozumieć nie tylko, jak poruszać się na Ziemi, ale takŜe w
królestwie boskim. Zapewnij im więc urodzajny grunt do zgłębiania wszystkich boskich
moŜliwości. Być moŜe zechcą słuchać wykładów, na które ty sam nigdy nie chciałbyś uczęszczać.
Wybierz się z nimi, a stwierdzisz, Ŝe dzięki tym dzieciom rozszerzysz swój umysł, bo one sięgają
ku gwiazdom.
Bez względu na to, co robisz z dziećmi spod znaku Strzelca, nie odcinaj ich od świata. One chcą
odkrywać cały wszechświat i stracisz je, jeśli ograniczysz ich chęć zdobywania wiedzy. Zapewnij
im moŜliwość praktycznego podejmowania decyzji, nie ograniczając ich rozmachu swoimi
własnymi obawami. Dzieci spod znaku Strzelca są wiecznymi optymistami, więc pamiętaj o tym i
zapewnij im praktyczną pomoc, dzięki której będą mogły zrealizować swe marzenia.
Kwestie zdrowotne w przypadku Strzelca koncentrują się na okolicach ud. PodróŜowanie to dla
nich błogosławieństwo, ale muszą nauczyć się utrzymywania równowagi między swym głodem
poznania i zgłębiania, a potrzebą odpoczynku. Dzięki temu unikną wypalenia się i zachowają
zdrowie.
KOZIOROśEC
(21 grudnia - 20 stycznia)
KozioroŜce stanowią kombinację dalekowzrocznej wizji i wytrwałości w jej realizacji. Te dzieci są
praktyczne i ambitne. Koncentrują się na wielkich celach, a następnie podejmują praktyczne kroki,
by je zrealizować. Nie czują się dobrze, jeśli tylko się odpręŜają i bawią. Dokładnie wiedzą, co
naleŜy robić w trudnych sytuacjach.
Potrafią kontrolować swe emocje lepiej niŜ jakikolwiek inny znak zodiaku i dlatego zachowują
spokój w chwilach kryzysu. Dzieci spod znaku KozioroŜca naleŜy uczyć wyraŜania uczuć, Ŝeby
inni zdawali sobie sprawę z tego, co te dzieci przeŜywają. W przeciwnym razie rodzic zmuszony
jest do zgadywania, bo dziecko zachowuje twarz pokerzysty. W późniejszym Ŝyciu zawodowym,
podczas prowadzenia waŜnych negocjacji, moŜe to być atutem KozioroŜca, ale wytworzy pustkę w
jego naturze emocjonalnej, jeśli rodzice nabiorą się na jego obojętne spojrzenia i nie zapewnią
swemu dziecku wsparcia, jakiego ono potrzebuje.
Dzieci spod znaku KozioroŜca wydają się mieć wszystko pod kontrolą, ale w rzeczywistości pragną
dyscypliny i praktycznych granic, Ŝeby czuć się kochanymi. Muszą nauczyć się wzmacniania i
uświadomienia sobie, co je wzmacnia. Bezpieczeństwo, ostroŜność, roztropność i konserwatywna
postawa składają się na naturę KozioroŜców. Są dobre w matematyce i wszelkich umiejętnościach
wymagających skrupulatności. Tym niemniej, wolą radzić sobie ze szczegółami z pomocą innych, a
nie pozostawione same sobie. Są znakomitymi organizatorami.
Bardzo cennym darem, jaki moŜesz ofiarować dzieciom spod znaku KozioroŜca, jest nauczenie ich,
jak zachowywać równowagę na co dzień. Wyjaśnij im, Ŝe wszyscy składamy się z części fizycznej,
emocjonalnej, psychicznej i duchowej, i Ŝe kaŜda z nich wymaga codziennej pielęgnacji. U schyłku
kaŜdego dnia niech przypomną sobie, w jaki sposób pielęgnowały kaŜdą z tych części siebie.
Rodzic musi równieŜ zauwaŜyć u dziecka skłonność do odczuwania stresu. Te dzieci wyraŜają stres
inaczej niŜ większość z nas. Zachowują spokój i sprawiają wraŜenie, jakby nad wszystkim
panowały, nawet gdy są zestresowane. Naucz je, Ŝe śmiech jest kluczem, pozwalającym radzić
sobie w takich sytuacjach. JuŜ od najmłodszych lat moŜesz uczyć je takŜe wykorzystywania innych
sposobów rozładowywania stresu.
Prostą techniką jest zrobienie głębokiego wdechu i zatrzymanie go na kilka sekund, co naleŜy
jeszcze dwukrotne powtórzyć, a następnie pomyśleć o jak najzabawniejszej rzeczy i głośno się
roześmiać. Kiedy byliśmy dziećmi, patrzyliśmy na siebie i przesuwaliśmy palcem wskazującym po
wargach, wywołując tak dziwaczny dźwięk, Ŝe to z nas, które akurat było zapłakane, zaczynało się
śmiać. Rodzic czy nauczyciel musi chcieć zaryzykować wydanie się śmiesznym, Ŝeby nauczyć
101
KozioroŜca odpręŜania się i śmiechu.
Kwestie zdrowotne w przypadku KozioroŜca koncentrują się na okolicach kolan. Odnosi się to do
jego umiejętności bycia elastycznym. Klękamy na kolana, a KozioroŜec musi nauczyć się klękać i
prosić o pomoc, zamiast próbować przyjmować wszystko na swoje barki. Wiemy, Ŝe KozioroŜce są
twarde, ale jeŜeli chcą zachować zdrowie, muszą pamiętać, Ŝe wszyscy potrzebujemy od czasu do
czasu kogoś, na kim moŜemy się oprzeć.
WODNIK
(21 stycznia - 20 lutego)
Wodniki stale noszą przy sobie własną mównicę. To oratorzy tej planety, przemawiający dla dobra
ogółu, popychający nas w stronę bardziej postępowego społeczeństwa. Wodnik to znak rewolucji,
postępu, powszechnego braterstwa, przyjaźni i pomysłowego geniuszu.
Dzieci spod znaku Wodnika pragną zrozumieć to, co masz do powiedzenia i lepiej, Ŝeby było to
logiczne, jeśli chcesz je zadowolić. Pragną wiedzy, którą natychmiast włączą do swych podstaw
logiki. Te dzieci uwielbiają myśleć i mówić.
Dzieci spod znaku Wodnika nie postrzegają rzeczy takimi, jakie są, lecz raczej przez pryzmat ich
uŜyteczności. MoŜe cię to draŜnić, jeśli jesteś praktycznym rodzicem przestrzegającym norm
społecznych. Na przykład dzieci, w których horoskopach dominuje Wodnik, mogą uŜyć twojego
najlepszego ręcznika, Ŝeby wytrzeć waszego psa. Mogą pomajstrować przy urządzeniach
kuchennych, Ŝeby pracowały równocześnie, a do tego celu uŜyć części twojej suszarki do włosów.
Czy to ci się spodoba? CóŜ, jeśli uwaŜasz to za sianie spustoszenia w twoim Ŝyciu, odpowiedź
brzmi: nie. Ale nie jest to najlepsza odpowiedź, jakiej moŜesz udzielić dzieciom spod znaku
Wodnika. Kieruje nimi pragnienie poznania, jak działają róŜne urządzenia i tak długo będą szukać,
aŜ znajdą odpowiedzi.
Prowadź te ciekawskie dzieci tak, by kończyły rozpoczęte projekty, ale niech proszą o pozwolenie
na wykorzystanie lub kupno narzędzi potrzebnych im do ich realizacji. Te dzieci mogą teŜ
rozpoczynać jakiś pomysł, a za chwilę zupełnie zmieniać kierunek i zajmować się czymś innym,
choć pierwszy pomysł nie został jeszcze do końca zrealizowany, co moŜe okazać się fatalne w
skutkach, jeśli eksperyment przeprowadzany jest na kuchence! Ucz dzieci spod znaku Wodnika, Ŝe
naleŜy robić jedną rzecz naraz, a inne pomysły, które pojawiają się w trakcie, moŜna sobie
zapisywać. Później będą mogły zastanowić się nad nimi i wybrać ten, którym będą chciały się
zająć.
Dzieci spod znaku Wodnika nie naleŜy do niczego zmuszać ani ograniczać. Potrzebują przestrzeni,
by mogły testować swoją logikę i pomysły. Naucz je, jak mogą robić to bezpiecznie, nie łamiąc
praw duchowych. Naucz je, Ŝe cel nie uświęca środków. Te dzieci mogą tak bardzo skoncentrować
się na jakimś pomyśle, Ŝe zapominają o całym boŜym świecie. To najprawdziwsi roztargnieni
profesorowie. Owszem, to świadczy o ich geniuszu, jednak jako rodzic musisz nauczyć je
umiejętności praktycznych, równocześnie zapewniając im duŜo przestrzeni, w której będą
eksperymentować.
Kwestie zdrowotne w przypadku Wodnika koncentrują się na okolicach łydek i kostek. Siła,
równowaga i elastyczność to klucze do zdrowia tych dzieci. Siła ich przekonań popycha je do
przodu, ale potrzebują równowagi, Ŝeby nie utracić swoich Ŝyciowych podstaw. I wreszcie,
potrzebują elastyczności, by zmieniać kierunek, kiedy zyskują nową wiedzę i zrozumienie.
RYBY
(21 lutego - 20 marca)
Ryby są nadzwyczaj wraŜliwe. Dzieci Indygo spod znaku Ryb są równieŜ obdarzone silnymi
zdolnościami parapsychicznymi. Mają świadomość przeszłych inkarnacji, nawet jeśli niekoniecznie
je rozumieją. Mogą odczuwać łęki wywołane nadnaturalnym impulsem bądź przeczuciem.
Potrzebują rodziców, którzy przeprowadzą je przez natłok iluzji z niŜszych światów, Ŝeby nie
skłoniły ich do ucieczki od swych uczuć i intuicji poprzez zaŜywanie substancji chemicznych albo
popadanie w inne „holizmy".
Dzieci spod znaku Ryb potrafią rozpłakać się w mgnieniu oka. Dostroją się do twojej energii,
102
emocji i wzorców myślowych, zanim zdąŜysz przemówić. Niełatwo przychodzi im zrozumienie
tradycyjnie pojętej nauki szkolnej, bo częścią procesu nauczania są słowa i czyny, a pomija się w
nim wagę kinestezji. Dzieci spod znaku Ryb są niezwykle kinestetyczne i wymagają od ciebie
zwrócenia uwagi na ten rodzaj percepcji, aby mogły pomyślnie się rozwijać.
Dzieci te trzeba wspierać i uczyć słuchania własnych uczuć. Powinny obserwować swoje sny, a
rodzice powinni zachęcać je do opowiadania o nich. Rodzice muszą zachęcać te dzieci do mówienia
o swoich przeŜyciach w świecie wewnętrznym i potwierdzać, Ŝe nauka nie dysponuje wszystkimi
odpowiedziami na temat prawdziwej natury duszy.
Zachęcaj je do zastanowienia się, gdzie spotykają się duchowość i nauka. Dzieci spod znaku Ryb
uwielbiają spać, czytać, marzyć, medytować i wnikać w głąb. Lubią baśnie, są ogromnie
romantyczne i to one ukuły wyraŜenie „i odtąd Ŝyli długo i szczęśliwie". Musisz nauczyć je, Ŝe to
wyraŜenie odnosi się do duszy, a nie do doświadczeń w świecie fizycznym. Dzięki temu unikną
niepotrzebnych przypływów idealizacji i rozczarowania.
Jeśli niewiele wiesz o przemierzaniu światów wewnętrznych, a masz dzieci, w których horoskopach
dominuje znak Ryb, znajdź dla nich uczciwego nauczyciela, który sam Ŝyje zgodnie z prawami
duchowymi. Te dzieci muszą zrozumieć, Ŝe nie są szalone ani „diabelskie". Tym niemniej, doznają
oświecenia na róŜne sposoby i muszą się dowiedzieć, co to oznacza.
Jeśli w twoim otoczeniu nie ma nikogo, komu zaufałbyś w kwestii nauczania swoich dzieci na te
tematy, usiądź z nimi co wieczór, a przynajmniej raz w tygodniu i medytujcie, módlcie się albo słu-
chajcie taśmy bądź ksiąŜki mówionej o podnoszącej na duchu treści. Gdy ktoś prosi o nauczyciela
duchowego i co tydzień przeznacza część swego czasu na to, by się uczyć, nauczyciel pojawi się
sam. Nie znaczy to, Ŝe zawsze pojawia się nauczyciel w fizycznej postaci, często bowiem uczymy
się jakiejś lekcji w stanie medytacji, transu lub we śnie. Naucz dzieci spod znaku Ryb, Ŝe
najwaŜniejsza jest ich dusza, a kiedy Ŝyją zgodnie z tym, co dyktuje im serce, słuchają teŜ swej
duszy.
Kwestie zdrowotne w przypadku Ryb koncentrują się na okolicach stóp. Ustal zasady w oparciu o
prawa duchowe, wskazując im praktyczne techniki, które pomogą im prowadzić bezpieczne Ŝycie w
świecie fizycznym.
103
ROZDZIAŁ TRZYNASTY
Bezwarunkowa miłość do siebie
Dzieci Indygo są często perfekcjonistami i mogą być dla siebie bardzo surowe. Bezlitośnie
krytykują się za kaŜdą niedoskonałość, jaką zauwaŜą. Jednym z powodów, dla których bronią się za
pomocą agresji, kiedy je karcisz, jest fakt, Ŝe i tak są juŜ boleśnie świadome popełnionego przez
siebie błędu.
Nawet jeśli Indygo mogą czasami być nieznośne, waŜne jest, aby starać się łagodniej wyraŜać
swoją złość na nie. Najpierw pochwal je za to, co zrobiły dobrze, a dopiero potem powiedz im, co
zrobiły źle. Nigdy nie zapominaj wyjaśnić, dlaczego, i podawaj im powody swoich próśb.
PomóŜ swoim dzieciom zrozumieć, Ŝe kaŜdy popełnia błędy. Jak czytamy w Kursie cudów: „Błędy
wymagają poprawy, a nie kary". Tak często Dzieci Indygo wstydzą się swoich wyjątkowych cech,
poniewaŜ powiedziano im, Ŝe są „zaburzone". Ich niezręczność towarzyska moŜe stać się przyczyną
błędów w kontaktach z przyjaciółmi.
Oto kilka metod uzdrawiania duchowego, których Dzieci Indygo mogą się nauczyć i korzystać z
nich, kiedy poczują, Ŝe popełniły jakiś błąd:
UNIEWAśNIENIE. Kiedy popełniamy błąd, jego skutki przypominają efekt domina. Na
przykład, kiedy chodziłam do liceum, naplotkowałam o pewnej dziewczynie. Wkrótce ta plotka
rozniosła się po całej szkole, a ta dziewczyna, co zrozumiałe, poczuła się bardzo dotknięta i zła. W
rezultacie tego zdarzenia nauczyłam się zachowywać tajemnice i unikać plotek.
Zatem my, Dzieci Indygo, moŜemy uczyć się cennych lekcji na swoich błędach, ale moŜemy uczyć
się ich takŜe bez konieczności cierpienia. Bardzo skuteczną metodą radzenia sobie z błędami jest
tak zwane uniewaŜnienie. Powstrzymuje ono efekt domina, dzięki czemu błędy się nie
rozprzestrzeniają. Pomaga energii „zawrócić" tak, Ŝe czas się „otwiera", a energia popełnionego
błędu zostaje uniewaŜniona. UniewaŜnienie działa, poniewaŜ czas nie ma natury linearnej lecz
symultaniczną. Oto, jak stosuje się tę metodę:
Następnym razem, kiedy twoje dzieci popełnią jakiś błąd, poproś je, by powtórzyły następujące
słowa:
Dobry BoŜe, przyznaję, Ŝe popełniłem błąd i proszę, aby wszelkie skutki tego
błędu zostały uniewaŜnione w kaŜdym czasie i w odniesieniu do wszystkich
zainteresowanych. Dziękuję.
Poproś swe dzieci, by siedziały spokojnie i oddychały głęboko podczas uniewaŜniania. Podziel się
z nimi wszystkim, co czułeś lub widziałeś w trakcie tego procesu i poproś je, by zrobiły to samo. Ta
metoda czyni cuda! Najprawdopodobniej osoby zaangaŜowane w dany konflikt czy
nieporozumienie zapomną, dlaczego zdenerwowały się na twoje Dzieci Indygo. Szczerze przebaczą
i zapomną.
RÓWNOWAśENIE KARMY. Czasem pojawiają się problemy z jakimiś ludźmi, poniewaŜ
nasza dusza juŜ kiedyś miała z nimi do czynienia. Na przykład moŜesz podejrzewać, Ŝe znałeś juŜ
swoje Dzieci Indygo w minionym Ŝyciu i prawdopodobnie masz rację. Zaufaj swojemu głosowi
wewnętrznemu, który podpowie ci, jakiego rodzaju relacja łączyła cię w przeszłości z twoimi
Dziećmi Indygo (matka-córka, ojciec-syn, mąŜ-Ŝona, siostra-brat i tak dalej). Wiele Dzieci Indygo
pamięta waŜne szczegóły ze swego minionego Ŝycia i mówią o nich w rzeczowy sposób, na
przykład: „Pamiętasz, kiedy byłam matką, a ty dzieckiem?" Szczególnie odnosi się to do dzieci
poniŜej piątego roku Ŝycia. Później wiele dzieci zaczyna bardziej posługiwać się logiką, a mniej
swoją wiedzą ezoteryczną.
Czy wierzysz w przeszłe wcielenia, czy nie, być moŜe zgodzisz się, Ŝe w pewnych związkach
doświadczamy „karmy". Na przykład jeśli z jakąś osobą łączy cię trwała relacja, moŜe to oznaczać,
Ŝe poprzez ten związek oboje macie do przerobienia jakąś lekcję. Razem ze swymi Dziećmi Indygo
moŜecie zrównowaŜyć tę karmę, bez konieczności przerabiania długich, mozolnych lub bolesnych
lekcji w waszej relacji, jeśli powiecie swoim aniołom:
104
Proszę, aby cała karma, łącząca mnie z (imię osoby) została zrównowaŜona w
kaŜdym czasie, pozostawiając po sobie jedynie naukę i miłość. Chcę teraz
pozbyć się wszelkiej pamiętliwości wobec (imię osoby) i przekształcić wszelkie
cierpienie w spokój.
Posiedź spokojnie i zwróć uwagę na wszelkie pojawiające się w tobie odczucia lub wraŜenia.
RównowaŜenie karmy to potęŜny proces i większość ludzi odczuwa drŜenie ciała, kiedy ich pamięć
komórkowa pozbywa się nagromadzonych energii.
LISTY DO ANIOŁÓW. Dzieci mogą uzdrowić jakiś konflikt lub nieporozumienie z kimś,
nawiązując kontakt z aniołami stróŜami tej drugiej osoby. Jeśli twoje Dzieci Indygo potrafią juŜ
pisać, powiedz, Ŝeby napisały list do aniołów stróŜów tej drugiej osoby. Mogą napisać go na
papierze albo na komputerze. KaŜdy moŜe skontaktować się z aniołami stróŜami innej osoby, a
Ŝeby to zrobić, wystarczy tylko tego chcieć. Jeśli twoje Indygo nie potrafią jeszcze pisać albo nie
przepadają za pisaniem, niech wypowiedzą to, co leŜy im na sercu, głośno albo w myślach,
zwracając się do aniołów stróŜów tej drugiej osoby.
Pod koniec tej rozmowy (w formie pisemnej, werbalnej czy mentalnej), twe Dzieci Indygo powinny
zwrócić się do aniołów stróŜów z prośbą o pomoc w znalezieniu rozwiązania. Na przykład:
Proszę o Waszą anielską pomoc w zaprowadzeniu spokoju w tej sytuacji. Proszę,
pomóŜcie nam obojgu dostrzec w sobie nawzajem boskie światło i miłość,
zamiast skupiać się na lęku i mroku. Dziękuję Wam za to uzdrowienie.
105
defensywnie. Tym niemniej, osoby, które przeŜyły traumę, nie zauwaŜają bodźców bezpiecznych,
więc mogą przegapić coś, co mogłoby wywołać w nich poczucie szczęścia lub bezpieczeństwa.
Jeśli bodziec nie jest groźny, osoba z zespołem PTSD nie zajmuje się nim, poniewaŜ nie ma
związku z tym, co stanowi centrum jej uwagi. Ciało migdałowate w mózgu (odpowiadające za
rejestrowanie bodźców) w ogóle nie uaktywnia się w odpowiedzi na niegroźne bodźce.
Porównano wyniki spiralnej tomografii komputerowej (CAT) mózgów osób z zespołem PTSD i
osób zdrowych. Obie grupy poddano działaniu hałasu i u osób z zespołem PTSD nie stwierdzono
Ŝadnych reakcji w tylnym płacie przysadki mózgowej, gdzie rejestrowane są emocje. W grupie
kontrolnej, u osób niecierpiących na zespół PTSD, ten obszar był aktywny. Prowadzi to do
wniosku, Ŝe u osób z zespołem PTSD funkcjonowanie ciała migdałowatego jest zaburzone.
MoŜesz pomóc Dzieciom Indygo ponownie pobudzić ich ciała emocjonalne prosząc je, by zwracały
uwagę na przykłady szczęścia i miłości w ciągu dnia. Nagradzaj je za codzienne przynoszenie do
domu takiej listy. Ewentualnie graj z nimi w grę polegającą na zauwaŜaniu niewielkich szczegółów,
kiedy razem jedziecie samochodem. Van der Kolk twierdzi, Ŝe ten sposób nauki zauwaŜania
niewielkich szczegółów jest niezwykle skuteczną metodą leczenia osób z zespołem PTSD.
Van der Kolk odkrył równieŜ, Ŝe istnieje róŜnica między ponownym przeŜywaniem a
pokonywaniem minionej traumy. Ci, którzy pamiętają o traumie, ale nie chcą o niej rozmawiać, ze
względów psychologicznych postępują lepiej niŜ ci, którzy o niej nie pamiętają, albo ci, którzy o
niej mówią. Więc nie martw się, jeśli Dzieci Indygo, z którymi masz kontakt, nie chcą omawiać
natury przeŜytej kiedyś traumy. Van der Kolk odkrył równieŜ, Ŝe osoby zgwałcone szybko wracają
do zdrowia po przejściu programu zwanego Outward Bound5. To doświadczenie pomaga
przywrócić tym osobom poczucie osobistej kontroli nad swoimi ciałami. Osobom, które przeŜyły
jakiś rodzaj traumy, poleca równieŜ desensytyzację i ponowne przetwarzanie bodźców za pomocą
ruchów gałek ocznych (EMDR) oraz doświadczanie somatyczne (SE). Sama byłam świadkiem
tego, jak obie metody terapii pomogły ludziom wyleczyć skutki bolesnych wspomnień.
EMDR to proces terapeutyczny, w którym terapeuta prowadzi klienta przez serię ruchów gałek
ocznych, pomagających zredukować ładunek pamięci traumatycznej. Wiele badań wykazało, Ŝe
EMDR nie tylko redukuje objawy zespołu stresu pourazowego, ale takŜe pomaga przeformułować
traumatyczne doświadczenie tak, Ŝe przestaje ono zakłócać codzienne funkcjonowanie.
(Wykwalifikowanego terapeutę EMDR moŜna znaleźć przez Internet, korzystając z części „Źródła"
umieszczonej w końcowej części tej ksiąŜki).
Doświadczanie somatyczne (SE) to fizyczny system leczenia traumy pomagający w łagodnym
rozładowaniu zablokowanych fizycznych i emocjonalnych wspomnień zdarzenia traumatycznego.
Bardzo często umysł i ciało „blokują się" w najgorszym punkcie traumy, wywołując skłonność do
odczuwania bezsilności i popadania w bezruch, które to objawy są pobudzane przypomnieniem
oryginalnego incydentu. Usuwając blokady reakcji, osoba nabiera większej elastyczności w swoim
zachowaniu i odczuwaniu. (Lista terapeutów SE dostępna jest na stronie internetowej podanej w
„Źródłach" na końcu ksiąŜki).
Anielskie afirmacje
Dzieci Indygo czują, Ŝe są starymi duszami i prawdopodobnie zgodzisz się, Ŝe to prawda. Wydają
się mieć, na przykład, nie 7 ale 37 lat. Jednak widoczna na zewnątrz dojrzałość Indygo moŜe
przeczyć ich wewnętrznej niepewności. Wiele Indygo Ŝywi głęboko zakorzeniona obawę, Ŝe
zostaną porzucone, jeśli będą „niegrzeczne". Niestety, wiele z nich czuje, Ŝe nie zasługuje na miłość
i odrzuca ją, kiedy ktoś im ją ofiarowuje. Takie zdeptanie swoich uczuć moŜe prowadzić do
5
Outward Bound - niedochodowa organizacja edukacyjna zajmująca się treningiem umiejętności interpersonalnych,
przywódczych i potrzebnych do przetrwania w trudnych warunkach. Obecnie Outward Bound realizuje pięć
programów, propagujących takie wartości, jak: samodzielność, sprawność fizyczna, współczucie i współpraca (przyp.
tłum.).
106
nałogowego ukrywania swego wewnętrznego poczucia nienadawania się.
Większość Indygo łaknie pozytywnych uczuć, nawet jeśli wydają się być twardymi osobami,
którym na niczym nie zaleŜy. Odkryłam, Ŝe im trudniej kogoś kochać, tym więcej miłości potrzeba
tej osobie.
Dzieci Indygo wiedzą, Ŝe miłość jest jedyną prawdziwą i waŜną częścią Ŝycia. Pam Van Slyke,
nauczycielka w szkole specjalnej w Arizonie, opowiedziała mi o pewnym przypadku, którego była
świadkiem:
Mama Jasona rozmawiała z nauczycielką swego syna i dyrektorem jego szkoły.
Dziewięcioletni Jason wiercił się na krześle, czekając przed gabinetem
dyrektora. Zaczął dobierać się do róŜnych rzeczy w sekretariacie, których nie
powinien był dotykać. Zaprowadziłam go na krzesło, z którego widział swoją
mamę.
Po kilku sekundach, zdenerwowany Jason wstał i powiedział: „Nie muszę tego
robić. Wiem, co jest waŜne: Kocham swoją mamę, a moja mama kocha mnie!"
Natychmiast dostałam gęsiej skórki. Później opowiedziałam o tym mamie
Jasona. Kiedy skończyłam, rozpłakała się i powiedziała: „Naprawdę tak
powiedział? On nigdy nie mówi mi czegoś takiego". Zatem Jason nie powtarzał
tych słów jak papuga, która bezmyślnie recytuje jakieś zdania. Najwidoczniej
naprawdę rozumiał to, Ŝe liczy się tylko miłość.
Afirmacje mogą podtrzymywać podupadające poczucie własnej wartości Dzieci Indygo. Oto kilka
afirmacji, które moŜesz powtarzać razem ze swymi Dziećmi Indygo:
107
POSŁOWIE
108
Bibliografia
Abikoff H. i in., „The effects of auditory stimulation on the arithmetic performance of children
with ADHD and nondisabled children". Journal of Learning Disabilities, 1996 maj; 29 (3):
s.s. 238-246. Ackerman C. M., „Identifying Gifted Adolescents Using Personality Characteristics:
Dabrowski's Overexcitabilities". Roeper Review-AJournalon GiftedEducation, t. 19, nr 4, czerwiec
1997. Amen, Daniel G., M.D., Healing ADD. New York: G. P. Putnam & Sons. Avanti M. Pisemny
wywiad. Więcej informacji znaleźć moŜna na jej stronie internetowej:
www.Astrologyandmore.com, lub pod jej numerem telefonu: (775) 673-6568. Bem D. J. i Honorton
C, „Does psi exist? Replicable evidence for an anomalous process of information transfer".
Psychological Bulletin, t. 115, s.s. 4-18. Bhagavan H. N., Coleman, M., Coursin, D.B., „The effect
of pyri-doxine hydrochloride on blood serotonin and pyridoxal phosphate contents in hyperactive
children", Pediatrics 1975 marzec; 55 (3): s.s. 437-41. Bittman B. B. i in. „Composite effects of
group drumming musie therapy on modulation of neuroendocrine-immune parameters in normal
subjects". Altematiue Therapy Health Med.
2001 styczeń; 7(1): s.s. 38-47. Błock M. A., No Morę Ritalin: TreatingADHD Without Drugs. New
York: Kensington Publishing Corp., 1996. Boris M. i Mandel, F. S., „Foods and additives are
common causes of the attention deficit hyperactive disorder in children". Ann Allergy 1994 maj; 72
(5): s.s. 462-68. Buchbauer G. i in., „Aromatherapy: evidence for sedative effects of the essential oil
of lavender after inhalation". ZNaturforsch (Germany) [C] 1991 listopad-grudzień; 46(1 l-12):s.s.
1067-72. Buchbauer G., i in., „Effects of valerian root oil, borneol, isoborneol, bornyl acetate and
isobornyl acetate on the motility of laboratory- animals (mice) after inhalation". Pharmazie
(Germany) 1992 sierpień; 47 (8): s.s. 620-22. Butt M. L. & Kisilevsky, B. S., „Musie modulates
behavior of premature infants following heellance", Canadian Journal Nurs Res., 2000 marzec; 31
(4): s.s. 17-39. Carlton R. M. i in., „Rational dosages and learning disabilities," Alternative
Therapies, t. 6, nr 3, maj 2000, s.s. 85-91. Coleman M. i in., „A preliminary study of the effect of
pyridoxine administration in a subgroup of hyperkinetic children: a double-blind crossover
comparison with methylphenidate". Biol Psychiatry 1979 październik; 14(5): s.s. 741-51. Carter C.
M. i in., „Effects of a few food diet in attention deficit disorder". Archives Dis Children, 1993
listopad; 69 (5): s.s. 564-68.
Cramond B., „The Coincidence of Attention Deficit Hyperactivity Disorder and Creativity: The
University of Georgia", marzec 1995. dla Narodowego Centrum Badań Osób Utalentowanych (The
National Research Center on the Gifted and Talented).
Dagan. Y. i in., „Sleep ąuality in children with attention deficit hyperactivity disorder: an
actigraphic study." Psychiatry Clin Neurosci, 1997 grudzień; 51 (6): s.s. 383-86.
Delaveau P. i in. (1989), „Neuro-depressive properties of essential oil of lavender". CR Sean-ces
Soc BiolFil (Francja). 1989; 183 (4): s.s. 342-48.
Desor J. A., i in., „Longitudinal Changes in Sweet Preferences in Humans". Physiology and
Behauior, T. 39, s.s. 639-41.
Desor J. A. i in., „Taste in Acceptance of Sugars by Humań Infants". Journal of Comparatiue and
Physiological Psychology, 496-501.
Dey S., „Exercise Training: Significance of Regional Alterations in Serotonin Metabolism of Rat
Brain in Relation to Antidepressant Effect of Exercise". Physiology and Behauior, t. 52, nr 6. s.s.
1095-99.
Dimeo E. i in., „Benefits from aerobic exercise in patients with major depression: a pilot study".
British Journal of Sports Medicine, 2001 kwiecień 35 (2): s.s. 114-17.
Dossey L., Healing Words: The Power of Prayer and the Practice of Medicine. Harper Collins,
Nowy Jork 1993.
Dreyfuss I., „Survey: Americans Don't Exercise Enough." Associated Press, Washington, kwiecień
1, Nowy Jork 2001.
Dyer J. B. i Crouch, J. G., „Effects of Running and Other Activities on Moods". Perceptual and
109
Motor Skills, t. 67, s.s. 43-50.
Felthous Alan R., „Aggression against cats, dogs, and people," Children Psychiatry and Humań
Deuelopment, 1980, 10: s.s. 169-77.
Freed J. i Parsons, Right-Brained Children in a Left-Brained World: Unhcking the Potential of
YourADD Children. Fireside Publishers, Nowy Jork 1997.
Goyette G. H., Connors, C. K., Petti, T. A., Curtis, L. E., „Effects of artificial colors on hyper-
kinetic children: a double-blind challenge study." Psychopharmacol Buli, 1978 kwiecień; 14 (2):
s.s. 39-40.
Guillemain J, Rousseau A, Delaveau P., „Neurodepressive effects of the essential oil of Lavan-dula
angustifolia Mili," Ann Pharm Fr (France). 1989; 47 (6): s.s. 337-43.
Healy J., M.D. Endangered Minds: Why Our Children Don't Think. Nowy Jork 1991, To-uchstone.
Hirasawam Y., Kawano K. & Furukawa, A. „An experiment on extrasensory information transfer
with electroencephalogram measurement. Journal of International Society ofLife Information
Science. 1996, t. 14. s.s. 43-48.
Kellert Stephen R. i Felthous Alan R., „Childhood Cruelty Toward Animals Among Criminals and
Noncriminals", Archioes of General Psychiatry, listopad 1983.
Konofal E., Lecendreux, M. Bouvard M. P., & Mouren-Simeoni, M. C, „High levels of noctur-nal
activity in children with attention-deficit hyperactivity disorder: a video analysis". Psychiatry Clin
Neuroscy 2001 kwiecień; 55 (2): s.s. 97-103.
Kozielec.T. Starobrat-Hermelin. B., Kotkowiak, L., „Deficiency of certain tracę elements in
children with hyperactivity", Psychiatr Pol 1994, maj-czerwiec; 28 (3): s.s. 345-53.
Kozielec T., Starobrat-Hermelin, B., „Assessment of magnesium levels in children with attention
deficit hyperactivity disorder (ADHD)", Magnes Res 1997, czerwiec; 10 (2): s.s. 143-48.
Lad Vasant, Aryuroeda: The Science of Self Healing. Wilmot, WI: Lotus Press, 1984.
Lou H. i in. „Focal Cerebral Dysfunction in Developmental Learning Disabilities". The Lancet,
January 6, 1990.
MacDonald W. L., „The effects of religiosity and structural strain on reported paranormal
experiences". Journal for the Scientific Study of Religion, 1995, t. 34, s.s. 366-76. McCann I. L. i
Holmes, D. S., „Influence of Aerobic Exercise on Depression". Journal of Perso-nality and Social
Psychology, 1984 t. 46, nr 5, s.s. 1142-47.
Mitchell E. A., i in. „Clinical characteristics and serum essential fatty acid levels in hyperactive
children", Clinical Pediatrics, s.s. 406-11.
Morningstar A. The Ayuruedic Cookbook: A Personalized Guide to Good Nutrition and Health.
Twin Lakes, WI: Lotus Press, 1990.
Norton Amy. „Exercise Beats Drugs for Sonie with Depression". Reuters Health News, marzec 27,
2001.
Pinchasov B. B. i in., „Mood and energy regulation in seasonal and non-seasonal depression, before
and after midday treatment with physical exercise or bright light". Psychiatry Res. 2000, kwiecień
24; 94 (1): s.s. 29- 42.
Potteiger J. A., Schroeder, J. M., and Goff, K. L., „Influence of musie on ratings of perceived
exertion during 20 minutes of moderate intensity exercise". Percept Motor Skills 2000 grudzień; 91
(3 Pt 1): s.s. 848-54.
Quider R. F. „The effect of relaxation/suggestion and musie on forced-choice ESP scoring. Journal
ofthe American Society for Psychical Research, Nowy Jork 1878, t. 78, s.s. 241-62.
Radin. D. l.„Silent Shockwaves; Evidence for presentiment of emotional futures." European Journal
of Parapsychology, 1996, 1996, t. 12.
Reid D. The Tao of Health, Sex. and Longeuity: A Modern Practical Guide to the Ancient Way.
Fireside Publishers, Nowy Jork 1989.
Robotham J. „In 2001, It's Readin'. Writing and Ritalin". The Sydney Morning Herald, March 19,
2001, s. A-l.
Robson W. L., „Enuresis in children with attention-deficit hyperactivity disorder." South MedJ
1997 maj; 90 (5): s.s. 503-5.
110
Rosę T. L., „The functional relationship between artificial food colors and hyperactivity,"/owr-nal
of Appl Behav Anal 1978 zima; 11 (4): s.s. 439-46.
Rowe K. S., „Synthetic food colourings and «hyperactivity»: a double-blind crossover study,"
Australia Paediatric Journal, kwiecień 1988, t. 24 (2), s.s. 143-47.
Rowe K. S. & Rowe, K. J., „Synthetic food coloring and behavior: a dose response effect in a
double-blind, placebo-controlled, repeated-measures study". Journal of Pediatrics, listopad 1994, t.
135, s.s. 691-98.
Schoenthaler S. J. & Bier, I. D., „The effect of vitamin-mineral supplementation on juvenile
delinąuency among American schoolchildren: a randomized, double-blind placebo-controlled trial,"
Journal of Alternatiue and Complementary Medicine, t. 6, nr. 1, luty 2000, s.s. 7-17.
Schoenthaler S. J. i in., „The Testing of Various Hypotheses as Explanations for the Gains in
National Standardized Academic Test Scores in the 1978-1983 New York City Nutrition Poli-
cyMoóitication Project", Mematienalfouma}efBiosocialRefesrch, t 3(2), s.s. 19&-D3.
Schoenthaler S. J., „Institutional Nutritional Policies and Criminal Behavior," Nutrition Today,
20(3), 1985, s.s. 25-39.
„Diet and Crime: An Empirical Examination of the Value of Nutrition in the Control
and Treatment of Incarcerated Juvenile Offenders", International Journal of Biosocial Research,
4(1), 1983, s.s. 25-39.
„Types of Offenses Which Can Be Reduced in an Institutional Setting Using Nutritio
nal Intervention: A Preliminary Empirical Evaluation", International Journal of Biosocial Rese
arch, 4(2), 1983, s.s. 74-84.
„The Los Angeles Probation Department Diet Behavior Program: An Empirical Evalu-
ation of Six Institutions", International Journal of Biosocial Research, 5 (2), 1983, p. 88.
„The Northern California Diet-Behavior Program: An Empirical Examination of 3000
Incarcerated Juveniles in Stanislaus County Juvenile Hall", International Journal of Biosocial
Research, 5 (2). 1983, s.s. 99-106.
Starobrat-Hermelin, B. Kozielec. T., „The effects of magnesium physiological supplementation on
hyperactivity in children with attention deficit disorder (ADHD): Positive response to magnesium
orał loading test". Magnes Res 1997 czerwiec; 10 (2): s.s. 149-56.
Stevens L. ]., 12 Effectiue Ways to Help Your ADD/ADHD Children. Penguin Putnam, Inc. Nowy
Jork 2000.
Swanson J. & Kinsbourne, M., „Food Dyes Impair Performance of Hyperactive Children on
aLaboratory Learning Test", Science magazine, marzec 28, 1980, t. 207. s.s. 1485-87.
TappeN., UnderstandingYour LifeThrough Color. Carlsbad. CA: Starling Productions, 1982.
KsiąŜka ta jest trudno dostępna. śeby ją zakupić, naleŜy skontaktować się z Awekening Book Store
w Kaliforni: (949) 457-0797 lub Mind, Body, Soul Bookstore w Indianie, s.s. 889-3612.
„Poll: Kids Worry About School Violence". USA Today (marzec 15, 2001, p. 8D).
„Animal Cruelty May Be a Warning". Washington Times, czerwiec 23, 1998.
Virtue D. L., Constant Craoing: What Your Food Craoings Mean and How to Ooercome Them.
Carlsbad, CA: Hay House, 1995.
Weeks D. Eccentrics: The Scientific Inoestigation. Stirling University Press, 1988.
śale G., Pisemny wywiad. Więcej informacji na stronie internetowej: www.littlelights.com
Źródła
Astrologia: Michele Avanti. Więcej informacji znaleźć moŜna na jej stronie internetowej:
www.Astrologyandmore.com lub pod jej numerem telefonu: (775) 673-6568.
EarthSave International. Prowadzi globalny ruch osób ze wszystkich sfer, podejmujących kon-
kretne kroki mające na celu promować zdrowe odŜywianie. EarthSave dostarcza informacji,
wsparcia i programów praktycznych tym, którzy odkryli, Ŝe ich odŜywianie się wpływa na
środowisko naturalne i ludzkie zdrowie. Wiele lokalnych filii prowadzi kluby towarzyskie i kluby
dla osób samotnych. Strona internetowa: www.earthsave.org • Tel.: (831) 423-0293 • Fax: (831)
111
423-1313 • (800) 362-3648 (bezpłatny).
Desensytyzacja i ponowne przetwarzanie bodźców za pomocą ruchów gałek ocznych (EMDR).
Udziela informacji na temat terapii EMDR i dysponuje spisem wykwalifikowanych terapeutów
specjalizujących się w terapii EMDR. Strona internetowa: www.emdria.com
Foundation for Human Enrichment (Fundacja Wzbogacania Ludzkości). Źródło informacji na
temat doświadczania somatycznego (SE), posiada listę terapeutów SE. Strona internetowa:
www.fhe.com
Gaiam: Sklep internetowy, w którym moŜna kupować zdrową Ŝywność i produkty ekologiczne.
Gaiam połączony jest z Whole Foods Market, dzięki czemu moŜna kupować ich towary przez
Internet. Strona internetowa: www.gaiam.com
Green Market Place: „Ekologiczna Ŝywność i inne produkty". Ta strona internetowa umoŜliwia
kupno nietoksycznych i organicznych produktów gospodarstwa domowego z surowców wtórnych,
łącznie ze środkami czystości, wyrobami papierniczymi i przyborami toaletowymi. Strona
internetowa: www.greenmarketplace.com • Tel.: (888) 59-FARTH.
Kids and Organics (Dzieci i produkty organiczne): Wspaniała strona dla dzieci w kaŜdym wieku,
wyjaśniająca podstawy uprawy organicznej i odŜywiania się produktami z takich upraw. Strona
internetowa'. www.kids.organics.org/Organic/organic.htm.
Psychic Kids Dzieci uzdolnione parapsychicznie. Strona dla dzieci i o dzieciach uzdolnionych
parapsychicznie, www.psykids.net
Szkoły Waldorfa. W oparciu o holistyczne podejście do szkolnictwa wg austriackiego filozofa,
Rudolla Steinera, te obiekty edukacyjne promują emocjonalny, fizyczny, duchowy i intelektualny
rozwój swoich uczniów. ADD/ADHD praktycznie nie istnieje w szkołach Waldorfa. Informacje:
3911 Bannister Rd., Fair Oaks, CA 95628. Tel.: (916) 961-0927 • Fax: (916) 961-0715 • Strona
internetowa: www.awsna.org
112