Naniniwala si Perez-Semorlan et al.

at ang kanyang pangkat na mahalagang malaman at

mapag-aralan ng lahat ng Pilipino ang panitikan ng kanilang bansa. Ito ay dahil sa
pamamagitan ng panitikan, matututuhan ng mga Pilipino ang kanilang kultura, kasaysayan, at
mga bayani. Sa pag-aaral ng sariling panitikan, mas mauunawaan din ng mga Pilipino ang
kanilang sarili at ang iba. Bukod pa rito, ang pag-aaral ng panitikang Filipino ay makatutulong sa
pagpapabuti ng wika at gawin itong mas maganda at pino. Sa wakas, nakakatulong ang
panitikan upang maipahayag ang mga paniniwala, karanasan, at pang-araw-araw na buhay ng
mga Pilipino. Sa kabuuan, ang pag-aaral ng panitikang Filipino ay mahalaga sa pagkilala at
pagdiriwang sa kultura at pagkakakilanlan ng mga Pilipino.

I. Nibalvos. (2019). Lipunan at Panitikan: Pag-uugat ng Kapilipinohan sa Pagbubuo ng

Literaturang Pambansa . Society and Literature: Locating Filipinism in Developing National
Literature.https://www.dlsu.edu.ph/wp-content/uploads/pdf/research/journals/malay/tomo-
32/1/7-nibalvos.pdf

Dahil mas marami ang Bisaya kaysa sa mga Tagalog sa Pilipinas noong panahon ng Batas sa
Wikang Pambansa ng 1936, ang pagpili kung aling wikang lokal ang dapat magsilbing
pundasyon para sa pambansa at opisyal na wika ay isang pinagtatalunan sa loob ng mahabang
panahon. Sa kabila ng napili noong 1937 ng National Language Institute para magsilbing
pundasyon ng wika ng bansa, nanatiling problemado ang pag-ampon ng Tagalog sa susunod
na 35 taon sa kabila ng pagiging estandardize at pagkalat sa mga paaralan at mass media
pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig.

Mabisang tinanggihan ng Saligang Batas ng 1973 ang desisyon na gamitin ang Tagalog bilang
pundasyon ng wikang pambansa pabor sa isang wikang hindi pa nabubuo, na kilala bilang
"Filipino." Ngunit sa oras na nabuo ang 1987 Constitution, ang isyu ay nalutas na dahil walang
gaanong hindi pagkakasundo sa mga pagdinig at talakayan ng komite sa partikular na bagay na
ito. Ang mga miyembro ng komite ay nagpahayag na ang Filipino ang magiging pambansang
wika ng Pilipinas at ito ay batay sa Tagalog na may pagpapayaman ng leksikal mula sa lahat ng
mga wika ng Pilipinas pati na rin ang iba pang mga wika (malamang na Espanyol, Ingles,
Arabe, at iba pa). Samakatuwid, ang pagpili ay hindi na problema sa Pilipinas kasunod ng
limampung taon ng pagtatalo at "digmaan sa wika," na sumikat noong 1960s. Ayon kila
Gonzales at Bautista noong 1986 masusing pagsisiyasat na isinagawa sa buong bansa, kinilala
ang Tagalog bilang pundasyon ng mayaman sa leksikong wikang pambansa na ngayon ay
kilala bilang Filipino, maliban sa ilang nakabukod na bulsa ng pagtutol sa Dumaguete at sa
rehiyon ng Cebu .

Ang Filipino na ngayon ang pambansa at opisyal na wika ng bansa, sa kabila ng katotohanang
hindi pa rin tinitingnan ng mga Pilipino ang wika bilang simbolo ng nasyonalismo patungkol sa
midyum ng pagtuturo sa mga paaralan (pinahihintulutan ng sinususog na patakaran ng 1987
ang paggamit ng Ingles at Filipino sa isang bilingual na pamamaraan). (Bolton & Kwok 2014)

Bolton, & Kwok. (2013). Reconceptualization, Translation and The Intellectualization of a Third
World Language: A case of Filipino. In Sociolinguistics Today: International Perspective.
Routledge. https://tinyurl.com/58jpeba3

Ang mga guro at pinuno sa mga paaralan ay may mahalagang papel sa pagtataguyod ng
panitikan mula sa iba't ibang rehiyon ng ating bansa. Kailangan nating isama ang mga akdang
ito sa ating kurikulum upang matuto ang mga mag-aaral tungkol sa panitikan na sumasalamin
sa kanilang sariling kultura at karanasan (Lumbera 2019). Sa pamamagitan ng pag-aaral at
pagbabahagi ng mga kwento at tula mula sa iba't ibang rehiyon tulad ng Sebuwano, Lineyte-
Samarnon, Ilokano, Hiligaynon, at Kapampangan, mas mauunawaan natin ang pagkakaiba-iba
ng ating pambansang panitikan (Lumbera 2019). Mahalagang saliksikin at pag-aralan ang mga
akdang ito upang mapahalagahan at maiugnay ng mga mag-aaral ang kanilang sariling
pamanang pampanitikan. Ang pagsasalin ng mga akdang ito sa wikang mauunawaan ng lahat
ng Pilipino ay makakatulong sa ating pahalagahan ang mayamang tapiserya ng ating
Pambansang Panitikan.
Tampos-Cabazares, & Cabazares. (n.d.). ‘Kultura’ in the 21st Century Filipino Language:
Revisiting the Western Critique of ‘Culture.’ Retrieved May 4, 2016, from
https://tinyurl.com/muescada

Ayon kay Dr. Jeanette Mendoza - Baquing, Ang pagsasalin ay tumutulong sa pagbabahagi ng
kaalaman at kultura sa pagitan ng iba't ibang bansa. Mahalaga ito sa pagpapalaganap ng
mahahalagang ideya at kwento sa mga taong nagsasalita ng iba't ibang wika. Ang pagsasalin
ay kinakailangan para sa komunikasyon sa pulitika, kalakalan, at edukasyon. Tinutulungan nito
ang mga tao na matuto tungkol sa iba't ibang kultura at ideya. Sa pangkalahatan, ang
pagsasalin ay isang mahalagang tool para sa pagkonekta ng mga tao mula sa buong mundo.

Mendoza-Baquing. (2023, June 5). Isang pagsasalin at pagsusuri ng maiikling kwento. EPRA
International Journal of Multidisciplinary Research (IJMR).
https://eprajournals.com/IJMR/article/10742

Sinabi ni Van der Merwe (2009) na magandang ideya na gumamit ng mga mobile glossary sa
mga aralin sa wika upang matulungan ang mga mag-aaral na mas matuto. Sa paggamit ng mga
glossary na ito, maaaring gawing mas masaya ng mga guro ang pag-aaral at tulungan ang mga
mag-aaral na mapabuti ang kanilang mga kasanayan sa wika.

Van Der Merwe, M. (2024, March 5). Teaching and learning specialized terminology with a
mobile glossary in higher education. focusonelt.com. https://doi.org/10.14744/felt.6.1.4