Poverty and Exclusion of Minorities in

China and India 2nd Edition A.S. Bhalla

Visit to download the full and correct content document:
https://textbookfull.com/product/poverty-and-exclusion-of-minorities-in-china-and-india
-2nd-edition-a-s-bhalla/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Employment Poverty and Rights in India 1st Edition

Dayabati Roy

https://textbookfull.com/product/employment-poverty-and-rights-
in-india-1st-edition-dayabati-roy/

Poverty Alleviation in China A Theoretical and

Empirical Study 1st Edition Kun Yan

https://textbookfull.com/product/poverty-alleviation-in-china-a-
theoretical-and-empirical-study-1st-edition-kun-yan/

Intelligent Computing and Information and

Communication: Proceedings of 2nd International
Conference, ICICC 2017 1st Edition Subhash Bhalla

https://textbookfull.com/product/intelligent-computing-and-
information-and-communication-proceedings-of-2nd-international-
conference-icicc-2017-1st-edition-subhash-bhalla/

Accounts of China and India 1st Edition Al-S■r■f■

https://textbookfull.com/product/accounts-of-china-and-india-1st-
edition-al-sirafi/
Social Welfare in India and China: A Comparative
Perspective Jianguo Gao

https://textbookfull.com/product/social-welfare-in-india-and-
china-a-comparative-perspective-jianguo-gao/

The Globalization of Foreign Investment in Africa The

Role of Europe China and India 1st Edition Adams Bodomo

https://textbookfull.com/product/the-globalization-of-foreign-
investment-in-africa-the-role-of-europe-china-and-india-1st-
edition-adams-bodomo/

Global Poverty Global governance and poor people in the

Post 2015 Era 2nd Edition David Hulme

https://textbookfull.com/product/global-poverty-global-
governance-and-poor-people-in-the-post-2015-era-2nd-edition-
david-hulme/

Socioeconomic Fragmentation and Exclusion in Greece

under the Crisis 1st Edition Dimitris Katsikas

https://textbookfull.com/product/socioeconomic-fragmentation-and-
exclusion-in-greece-under-the-crisis-1st-edition-dimitris-
katsikas/

Up and out of poverty selected speeches in Fujian First

Edition Kun

https://textbookfull.com/product/up-and-out-of-poverty-selected-
speeches-in-fujian-first-edition-kun/
 SECOND EDITION

Poverty and Exclusion

of Minorities in China
and India

A.S. Bhalla
and Dan Luo
Poverty and Exclusion of Minorities
in China and India
Also by A.S. Bhalla

BLENDING OF NEW AND TRADITIONAL TECHNOLOGIES (co-editor)

BUDDHIST ART IN ASIA
ECONOMIC TRANSITION IN HUNAN AND SOUTHERN CHINA
ENVIRONMENT, EMPLOYMENT AND DEVELOPMENT (editor)
(also in Portuguese)
FACING THE TECHNOLOGICAL CHALLENGE
GLIMPSES OF MEDIEVAL SWITZERLAND
GLOBALIZATION, GROWTH AND MARGINALIZATION (editor)
(also in French)
IMPERIAL INDIA: A PICTORIAL HISTORY
IN SEARCH OF ROOTS
MARKET OR GOVERNMENT FAILURES? AN ASIAN PERSPECTIVE
MONUMENTS, POWER AND POVERTY IN INDIA: FROM ASHOKA TO THE RAJ
NEW TECHNOLOGIES AND DEVELOPMENT (co-editor)
POVERTY AMONG IMMIGRANT CHILDREN IN EUROPE (co-author)
POVERTY AND EXCLUSION IN A GLOBAL WORLD (co-author) (also in Japanese)
POVERTY AND INEQUALITY AMONG CHINESE MINORITIES (co-author)
REGIONAL BLOCS: BUILDING BLOCKS OR STUMBLING BLOCKS? (co-author)
ROYAL TOMBS OF INDIA
SMALL AND MEDIUM ENTERPRISES: TECHNOLOGY POLICIES AND OPTIONS

(editor)
TECHNOLOGICAL TRANSFORMATION OF RURAL INDIA (co-editor)
TECHNOLOGY AND EMPLOYMENT IN INDUSTRY (editor)
(also in Spanish)
THE EMPLOYMENT IMPACT OF CHINA’S WTO ACCESSION (co-author)
TOWARDS GLOBAL ACTION FOR APPROPRIATE TECHNOLOGY (editor)
UNEVEN DEVELOPMENT IN THE THIRD WORLD: A STUDY OF CHINA AND INDIA
 A.S. Bhalla · Dan Luo

Poverty and
Exclusion of
Minorities in China
and India
Second (Revised and Enlarged) Edition
A.S. Bhalla Dan Luo
Commugny University of Reading
Switzerland Reading, UK

ISBN 978-3-319-53936-2 ISBN 978-3-319-53937-9 (eBook)

DOI 10.1007/978-3-319-53937-9

Library of Congress Control Number: 2017938313

1st edition: © A.S. Bhalla and Dan Luo 2013

© The Editor(s) (if applicable) and The Author(s) 2017

This work is subject to copyright. All rights are solely and exclusively licensed by the Publisher, whether
the whole or part of the material is concerned, specifically the rights of translation, reprinting, reuse
of illustrations, recitation, broadcasting, reproduction on microfilms or in any other physical way, and
transmission or information storage and retrieval, electronic adaptation, computer software, or by
similar or dissimilar methodology now known or hereafter developed.
The use of general descriptive names, registered names, trademarks, service marks, etc. in this
publication does not imply, even in the absence of a specific statement, that such names are exempt
from the relevant protective laws and regulations and therefore free for general use.
The publisher, the authors and the editors are safe to assume that the advice and information in this
book are believed to be true and accurate at the date of publication. Neither the publisher nor the
authors or the editors give a warranty, express or implied, with respect to the material contained herein
or for any errors or omissions that may have been made. The publisher remains neutral with regard to
jurisdictional claims in published maps and institutional affiliations.

Cover design: Tom Howey

Printed on acid-free paper

This Palgrave Macmillan imprint is published by Springer Nature

The registered company is Springer International Publishing AG
The registered company address is: Gewerbestrasse 11, 6330 Cham, Switzerland
 In memory of Shufang Qiu (1956–2013), a friend and associate, who
shared an interest in issues of poverty and inequalities in China and India
until his untimely departure
 Praise of the First Edition

1. ‘… A path-breaking book…highly scholarly in the presentation and

analysis of the data…..based on unusual and valuable source mate-
rial…. judicious and fair in its analysis….. I strongly recommend it
for its scholarly value and its accessibility’.
Dr Colin Mackerras, Professor Emeritus, Griffith University,
Brisbane, Australia (Asian Ethnicity, June 2013)
2. ‘This is a rare book and probably the first of its kind. Unique also
is the analytical rigour on the lines of empirical evidence-based
research, essential especially when the topics considered are sensitive.
A case study of the socio-political scene in Kashmir is useful reading’.
Dr Abusaleh Shariff, Executive Director, US-India Policy
Institute, Washington DC, formerly Member-Secretary, Prime
Minister’s High-Level Committee on Muslims, Government of
India (The Hindu, 13 June 2013)

vii
viii   Praise of the First Edition

3. ‘A well-researched book which will no doubt have a wide readership

among academics and policymakers alike, a highly recommended
reading…. Will undoubtedly become a frequently cited work’.
Dr Quazi Shahabuddin, former Director-General, Bangladesh
Institute of Development Studies (Bangladesh Development Studies,
September 2014).
4. ‘The authors have done a commendable job…the book is exceptional
for several reasons’.
Dr D. Choudhuri, Institute of Chinese Studies, Delhi (China
Report, November 2013)
 Preface to the First Edition

A study of poverty, inequality and social exclusion of minorities in

China and India is timely. This book examines these problems facing
minorities in a global perspective. The process of globalization and
the war on terror have internationalized the socioeconomic and politi-
cal conditions of Muslim and Tibetan minorities in Kashmir in India
and Xinjiang and Tibet in China. The choice of minorities is guided by
the fact that there is little economic literature on the subject at present,
much less a comparative study of the Chinese and Indian minorities.
Both countries have diverse and significant minorities. In India, besides
religious minorities, a much larger population consists of caste-based
social groups which have suffered from social exclusion and discrimina-
tion for centuries. The governments of both countries have introduced
similar preferential policies (affirmative action, for example) for their eco-
nomic and social well-being. But it remains unclear how far these policies
have achieved their goal. We examine how the poverty situation of minor-
ities has evolved and whether special measures in their favour have led to
any appreciable positive impact on their standard of living.
We attempt to answer three main questions: (1) Have the minori-
ties shared the fruits of economic growth in China and India? (2) Does

ix
x   Preface to the First Edition

ethnicity or extreme poverty explain their disadvantaged position? And

(3) How significant is their political representation and popular partici-
pation and what impact does it have on their economic and social wel-
fare?
This book compares income poverty of religious minorities (mainly
Muslims) in China and India. It also discusses non-income poverty in
terms of a lack of access to education, health and other services. It pre-
sents case studies of the state of Jammu and Kashmir in India and the
Xinjiang and Tibet autonomous regions of China. In both cases, eco-
nomic factors (for example, poverty, exclusion and social alienation)
explain social discontent, violence and militancy as much if not more
than such political factors as lack of religious freedom and suppression
of cultural identity and violation of basic human rights.
The above hypothesis is empirically tested. Data from Jammu and
Kashmir (J&K) (India) show that Kashmiri Muslims are poorer than
Hindus in the state. Poverty and unemployment are more acute in dis-
tricts with preponderance of Muslim inhabitants which suggests poor
targeting and a lack of effectiveness of massive central government trans-
fers. In Xinjiang also, the Uyghur Muslims are much poorer than the
Han. Their access to jobs, education and health services is limited. We
conclude that economic factors are very important and that a new strat-
egy combining anti-poverty action with prevention of extremists’ infiltra-
tion from across the borders is the only way forward in the two countries.
The global war on terror and globalization in general have blurred the
domestic agenda of self-determination of Muslim minorities in China
and India (in Xinjiang and Kashmir, for example).They have con-
fused the issue of legitimate grievances of these minorities with those
of Islamic militancy and secessionist movements. It is quite possible
that failures of the Chinese and Indian governments in addressing their
grievances have in fact reinforced separatist tendencies.
The Chinese and Indian authorities have always maintained that
social conflict and unrest in minority-dominated regions in the two
countries is inspired by external forces. We show in the book that such
domestic factors as poverty, unemployment and social exclusion are just
as important. The external factors may have reinforced social conflict
 Preface to the First Edition   xi

arising out of domestic problems. So clearly it is up to China and India

to meet the just demands of minorities in the interests of economic and
social stability and national and regional security.
We owe a debt of gratitude to a number of friends and scholars, nota-
bly, Professor Dilip Nachane, former Director, Indira Gandhi Institute
of Development Research, Mumbai; Dr Rokkam Radhakrishna,
Chairman, National Statistical Commission, Government of India,
and Honorary Professor, Centre for Economic and Social Studies,
Hyderabad; Dr C.H. Hanumantha Rao, Honorary Professor, Centre
for Economic and Social Studies, Hyderabad; and Dr Sukhadeo Thorat,
Professor, Jawaharlal Nehru University, Chairman, Indian Council of
Social Science Research, New Delhi and former Chairman, University
Grants Commission, Government of India. They provided valuable
material and enlightened us about the current debates on economic
and social development in India. Others who were generous in their
support include Dr. Abusaleh Shariff, National Council of Applied
Economic Research (NCAER), New Delhi; Dr. Nidhi Sabharwal,
Institute of Dalit Studies, New Delhi; Mr. Peeyush Bajpai, Indicus
Analytics Private Ltd., New Delhi; Ambassador Bhaskar Balakrishnan,
Greater Noida, UP; Professor Irudaya Rajan and Ms Mythri Prasad-
Aleyamma, Centre for Development Studies, Thiruvananthapuram; Dr
Madhura Swaminathan, Indian Statistical Institute, Kolkata; Dr Rohit
Mutatkar, Tata Institute of Social Sciences, Mumbai; Dr. B.S. Grewal,
Centre for Strategic Economic Studies, Victoria University, Melbourne;
Professor Anil Deolalikar, Department of Economics, University of
California Riverside; Professor Shujie Yao and Dr. Hongyi Lai, School
of Contemporary Chinese Studies, University of Nottingham.
Professor Yao (Head of the above School) read the entire manu-
script and gave useful comments. Professor Colin Mackerras, Emeritus
Professor, Griffith University, Australia, reviewed several draft chap-
ters and offered valuable suggestions. He has been a constant source of
inspiration and encouragement. Professor Terry Sicular, Department of
Economics, University of Western Ontario, London, helped us obtain
the Chinese Academy of Social Sciences (CASS) survey data for 2002;
P.K Ghosh of the National Council of Applied Economic Research
xii   Preface to the First Edition

(NCAER), New Delhi, undertook several statistical computations.

Professor Philippe Forêt, Institute of Advanced Studies, Nanterre,
France, contributed Map 6.1 in Chapter 6. To all of them we are most
grateful.

Commugny, Switzerland A.S. Bhalla

Reading, UK Dan Luo
 Preface to the Second Edition

The preparation of the second edition on the heels of the first has come
at a timely moment. Empirical works such as the first edition of the
book become dated rather quickly. New data have become available;
so have new articles and books on both China and India. Poverty has
been reduced in both countries; thanks to a very rapid growth especially
between 2010 and 2015 when the rest of the world including the US
and the EU slowed down following the economic recession of 2008.
But the issues of income and non-income inequalities, marginalization
and social exclusion, remain as acute as ever in both countries.
The second revised edition has introduced a number of changes
and new additions. First, wherever possible empirical tables have been
updated using results of the Census of India 2011, Indian National
Sample Survey Organization reports on consumer expenditure (2011–
2012), health and education (2014) and the Census of China 2010.
Second, apart from the use of new primary data, more recent relevant
studies have also been critically examined. Third, some chapters, espe-
cially Chaps. 4–6 and 8 have been substantially rewritten and expanded.
For example, a new section on Kashmiri Pandits as a case of non-Mus-
lim identity is added to Chap. 6. It demonstrates that the existence

xiii
xiv   Preface to the Second Edition

of multiple identities is often overlooked as a complicating factor in

conflict resolution in Kashmir in addition to growing Muslim funda-
mentalism and cross-border terrorism. The global perspective to the
minority issues has changed with the continuation of global terror,
civil wars in Libya and Syria, the persistence of conflicts in Afghanistan
and Iraq and the emergence of the Islamic State. As the book is mainly
about Muslim minorities, these events have a global bearing on their
treatment and perceptions about them. Trump’s unpalatable pronounce-
ments against Muslims and a growing Islamophobia in France following
the terrorist attacks in Paris in 2016, bear testimony to how percep-
tions and attitudes towards an entire community are changing in the
West. There is also a gradual retreat away from multiculturalism. In
Chap. 8, the discussion of minority issues has been reviewed especially
in such trouble spots as Kashmir in India and Tibet and Xinjiang in
China in the light of these global events and perceptions. Finally, the
Bibliography has been considerably expanded through the addition of a
large number of recent references.
Several colleagues, friends and scholars from different parts of the
world have generously supplied data and material which has ena-
bled a timely completion of the new edition. To name only a few,
Irudaya Rajan, Centre for Development Studies, Trivandrum;
Rokkam Radhakrishna, Chairman, Centre for Economic and Social
Studies, Hyderabad; Sukhadeo Thorat, Jawaharlal Nehru University
and Chairman, National Council of Social Science Research, New
Delhi; Vishal More, Intelink Advisors, New Delhi; Rohit Mutatkar,
Tata Institute of Social Science Research, Mumbai; Xiaowei Zang,
City University of Hong Kong; Jianxiong Ma, Hong Kong University
of Science and Technology; Ding Sai, Institute of Nationality and
Anthropology, Chinese Academy of Social Sciences (CASS), Beijing;
James Leibold, La Trobe University, Melbourne; Colin Mackerras,
Griffith University, Brisbane; Benno Weiner, Carnegie Mellon
University, Pittsburg; James Mayall, Sidney Sussex College, Cambridge;
Hongyi Lai, School of Politics and International Relations, University
of Nottingham; Björn Gustafsson, Institute of Social Work, Gothenburg
University; and Michael Dillon, a China Specialist, formerly at the
Centre for Contemporary Chinese Studies, University of Durham.
 Preface to the Second Edition   xv

I have benefited from stimulating discussions with Kerala Varma

Raja, an old friend and classmate at the Delhi School of Economics in
the late 50s, concerning recent disturbances in Jammu and Kashmir and
emigration from Kerala where he lives. Charles Aylmer, the Librarian,
China Department at the Cambridge University Library, was most
helpful in digging up recent Chinese data. Ding Sai and her students
updated and revised several Chinese tables and figures besides translat-
ing material from Chinese into English. Sree Rama Raju of the Centre
for Economic and Social Studies (CESS), Hyderabad, collected and
processed recent data on India. I am most indebted to all for their gen-
erous and timely help. However, none of them is responsible for any
errors that may remain.

Commugny, Switzerland A.S. Bhalla

December 2016
 Acknowledgements

The authors and publishers thank the following for the reproduction of
copyright material:
Philippe Forêt, University of Nazarbayev, Astana, Kazakhstan, con-
tributed Map 6.1 in Chap. 6.
Rito John and Rohit Mutatkar for Tables 3.5 and 3.6 (Chap. 3) and
Table 6.1 (Chap. 6) adapted from their article ‘Statewise Estimates
of Poverty among Religious Groups in India’, Economic and Political
Weekly, 26 March, 2005.
Arvind Panagariya and Vishal More for Tables 3.1 and 3.2 (Chap. 3)
and Table 6.2 (Chap. 6) adapted from their article ‘Poverty by Social,
Religious and Economic Groups in India and its Largest States 1993–
1994 to 2011–2012’, Indian Growth and Development Review, 7 (2),
2014.
Rokkam Radhakrishna for Tables 6.1 and 6.3 (Chap. 6) adapted
from his article ‘Well-being, Inequality, Poverty and Pathways out of
Poverty in India’, Economic and Political Weekly, 10 October 2015.
Sukhadeo Thorat and Amaresh Dubey for Tables 3.4 (Chap. 3)
and 4.5 (Chap. 4) taken from their article ‘Has Growth been Socially

xvii
xviii   Acknowledgements

Inclusive during 1993–1994 and 2009–2010?’, Economic and Political

Weekly, 10 March, 2012.
V. Vakulabharanam and S.G. Thakurata for Table 5.17 (Chap. 5)
taken from their article ‘Why do Migrants do better than Non-migrants
at Destination in India? Class and Inequality Dynamics’, Singapore
Economic Review, 59 (1), 2014.
K.C. Zachariah and S.I. Rajan for Table 5.2 (Chap. 5) taken from
their article ‘Kerala Migration Study 2014’, Economic and Political
Weekly, 6 February 2016.
 About the Book

Muslim minorities in China and India form only a small fraction of

their respective populations. Yet as these minorities are often grouped in
troubled border states, they are of key strategic importance in the con-
text of global war on terror. This book compares the regions of Jammu
and Kashmir in India and Xinjiang and Tibet in China, examining pov-
erty and income and non-income inequalities such as lack of access to
education, health and other public services. In both countries, while
poverty has been reduced, inequalities have worsened, which renders
economic factors no less important in explaining social discontent than
the suppression of religious freedom, cultural identity and the violation
of basic human rights.
The second edition has several new features namely, addition of a
new section on Kashmiri Pandits, which demonstrates that multiple
identities in the region complicate conflict resolution besides Muslim
fundamentalism and cross-border terrorism. Another section has been
added on political dialogue. The global perspective for a discussion
of the minority issues has changed with the persistence of conflicts
in Afghanistan, Iraq, Libya, Syria, the emergence of the Islamic State
(ISIS) and a gradual retreat from multiculturalism. ISIS brutality and
mass immigration of Muslims into Europe from the Middle East has
xix
xx   About the Book

changed people’s perceptions about them. Their legitimate grievances

are often confused with those of militants and terrorists. Many chap-
ters have been substantially rewritten and expanded in the light of this
changed perspective. Others have been revised and updated in the light
of the newly available data and literature.
 Contents

1 Poverty, Ethnicity and Exclusion  1

2 Minorities in China and India  47

3 Poverty Incidence Among Minorities  85

4 Inequalities and Access  125

5 Minority Migrants  189

6 Jammu and Kashmir (India) and Xinjiang (China)  223

7 Minority Inclusion and Welfare  285

8 Minorities in a Global Perspective  321

xxi
xxii   Contents

365
Bibliography 

Name Index  383

Subject Index  389

 About the Authors

A.S. Bhalla (MA Cantab; Ph.D. Manchester) is a former Fellow,

Sidney Sussex College, Cambridge, UK. His earlier relevant publica-
tions include Poverty and Inequality among Chinese Minorities, Poverty
and Exclusion in a Global World and Uneven Development in the Third
World: A Study of China and India, among other publications.

Dan Luo (Ph.D. Nottingham) is an Associate Professor in Accounting

and Financial Management, Henley Business School, University of
Reading, UK.

xxiii
 List of Figures and Maps

Fig. 3.1 Xinjiang: per capita economic indicators, 1997–2006 100

Fig. 3.2 Tibet: per capita economic indicators, 1997–2006 101
Fig. 3.3 Ningxia: per capita economic indicators, 1997–2006 101
Fig. 3.4 Guangxi: per capita economic indicators, 1997–2006 102
Fig. 3.5 Inner Mongolia: per capita economic indicators,
1997–2006 102
Fig. 3.6 Xinjiang: rural per capita net income of four counties
with more than 50% minority population,
1997–2006 (yuan) 106
Fig. 3.7 Xinjiang: rural per capita net income of two counties
with less than 35% minority population,
1997–2006 (yuan) 106
Fig. 3.8 Guangxi: per capita economic indicators for
six counties, 1997–2006 107
Fig. 3.9 Inner Mongolia: per capita economic indicators
for three counties, 1997–2006 110
Fig. 3.10 Qinghai: per capita economic indicators for
Tibetan and non-Tibetan counties, 1997–2006 112

xxv
xxvi   List of Figures and Maps

Fig. 4.1 China: minority shares in educational enrolments,

1995–2006 145
Fig. 4.2 China: number of ethnic teachers at different
educational levels, 1995–2006 146
Fig. 4.3 China: primary school students from ethnic minorities,
1979–2006 146
Fig. 4.4 Xinjiang: rural–urban doctor-to-population ratios,
1997–2004 (number of doctors per 10,000 population) 168
Fig. 4.5 Tibet: rural–urban doctor-to-population ratios,
1997–2004 168
Fig. 4.6 Guangxi: rural–urban doctor-to-population ratios,
1997–2004 169
Fig. 4.7 Ningxia: rural–urban doctor-to-population ratios,
1997–2004 169
Fig. 4.8 Inner Mongolia: rural–urban doctor-to-population
ratios, 1997–2004 170
Fig. 5.1 China: minority population in the three regions as
a proportion of total minority population 190
Map 6.1 The location of Xinjiang (China) and Kashmir
(India)  252
Fig. 6.1 Xinjiang: trends in rural and urban per capita incomes,
1978–2009 256
Fig. 6.2 Xinjiang: changes in health care personnel over time,
1997–2004 264
Fig. 6.3 Xinjiang and selected provinces: changes in rural
health care institutions over time, 1997–2005 265
 List of Tables

Table 1.1 Indices of rural and urban poverty in China and India 24
Table 1.2 Multidimensional poverty and empowerment indices for
China and India  25
Table 2.1 India: rural and urban population by religious and social
groups (2011)  49
Table 2.2 India: rural and urban population by religious groups in
selected states with a sizeable Muslim population (2011) 50
Table 2.3 India: socioeconomic features of Muslims and scheduled
castes 55
Table 2.4 Population trends of religious minorities in India,
1961–2011 62
Table 2.5 Population trends of religious/ethnic minorities in China,
1953–2010 63
Table 2.6 China: period growth rates of the population of selected
ethnic minorities, 2000–2010  64
Table 2.7 China: minority population changes in the five autonomous
regions, 2000–2010  66
Table 3.1 India: rural and urban poverty incidence by religious/social
groups (headcount ratios), 1993–1994, 2004–2005,
2011–2012 (%)  87

xxvii
xxviii   List of Tables

Table 3.2 Poverty incidence by religious/social groups in selected

Indian states with a sizeable Muslim population,
1993–1994, 2004–2005, 2011–2012 (%)  88
Table 3.3 India: monthly per capita consumption by religious and
social groups (2011–2012) (Rs.)  91
Table 3.4 India: growth and distribution effects of poverty reduction
(decline in HCRs) by socio-religious groups, 1993–1994,
2004–2005, 2009–2010  92
Table 3.5 India: minority–majority poverty-gap (PG) and
Foster-Greer-Thorbecke (FGT) ratios, 1999–2000  93
Table 3.6 India: minority–majority, rural–urban PG and FGT
ratios for selected states, 1999–2000  94
Table 3.7 Poverty incidence by province in rural China, 2002  95
Table 3.8 Poverty incidence by province in urban China, 2002  99
Table 3.9 Xinjiang: economic aggregates for six autonomous
counties, 2002, 2004 and 2006  104
Table 3.10 China: socioeconomic indicators for the Western region
compared to other regions (2012)  115
Table 3.11 China: rural poverty rates (headcount ratios) for
individuals in the Western region compared to other
regions, 2000–2002 (%)  116
Table 4.1 China: basic features of CASS household surveys, 1988,
1995 and 2002  130
Table 4.2 Ranking of Chinese provinces by per capita rural income
and Gini coefficient, 2002  131
Table 4.3 Gini coefficients for Chinese provinces with more than
9% minority population, 1995, 2002  132
Table 4.4 Decomposition of the Gini coefficients for Chinese
provinces with minority population, 1995 and 2002  133
Table 4.5 India: rural and urban Gini coefficients by socio-religious
groups, 1993–1994, 2004–2005 and 2009–2010  133
Table 4.6 Minority–majority consumption inequality in India,
selected states, 1999–2000 and 2004–2005  135
Table 4.7 Determinants of children’s education in rural China, 1995
and 2002  142
Table 4.8 China: educational levels (6 years and above) by ethnicity,
2010 (%)  144
 List of Tables   xxix

Table 4.9 China: rural–urban income disparities in Tibet,

1990–2014 149
Table 4.10 China: rates of educational attainment (6 years and above)
by city, town and rural area in Tibet and Xinjiang, 2010  150
Table 4.11 China: educational indicators for Tibet, 2000–2014  151
Table 4.12 India: rural and urban literacy rates by state, ethnicity,
social groups and gender (7 years and above), 2011–2012  154
Table 4.13 India: distribution of population by education level and
religious groups (15 years and above), 2011–2012 (%)  157
Table 4.14 India: non-enrolment and net attendance rates by
religious and social groups (5–29 age-group), 2014 (%)  158
Table 4.15 China and India: a comparison of educational indicators  160
Table 4.16 Rural literacy rates for China and India  161
Table 4.17 China: and India: adult literacy rates (15 years and
above), 2014  162
Table 4.18 Minority–majority health situation/status in China, 1988,
1995 and 2002 (%)  165
Table 4.19 China: health insurance of rural–urban and
minority-majority households, 1988, 1995 and 2002 (%)  166
Table 4.20 Determinants of household access to health clinics
in rural China, 1995 and 2002  167
Table 4.21 India: infant and child mortality rates by religion,
(number per 1,000 live births)  172
Table 4.22 India: distribution of hospitalization cases for childbirth
by religious and social groups (2014) (per 1,000
hospitalized cases by level of care)  173
Table 4.23 India: health facilities for Muslims at the village level,
2001 (%)  175
Table 4.24 Health indicators for China and India  177
Table 5.1 China: period growth rates of the minority population
and its shares in provincial population by region/province  192
Table 5.2 India: emigration from Kerala (1998, 2003, 2008, 2014)  196
Table 5.3 China: summary of the CASS migrants data, 2002  199
Table 5.4 China: urban location of minority migrants by province,
2002 200
Table 5.5 China: number and shares of majority and minority
migrants by years of migration, 2002  201
xxx   List of Tables

Table 5.6 China: monthly average per capita incomes

of majority–minority migrant workers by province,
2002 (yuan)  201
Table 5.7 China: educational level of majority–minority migrant
workers, 2002  202
Table 5.8 China: annual per capita incomes of rural and urban
residents and migrants, 2002 (yuan)  203
Table 5.9 China: employment characteristics of majority–minority
migrant workers, 2002  205
Table 5.10 China: Gini coefficients for minority–majority
migrants, 2002  206
Table 5.11 China: perception of health status of majority–minority
migrants, 2002  209
Table 5.12 China: perception of happiness of majority–minority
migrants, 2002  209
Table 5.13 China: reasons underlying different levels of happiness,
2002 210
Table 5.14 China: happiness comparison of life before and after
migration, 2002  210
Table 5.15 China: job satisfaction and income expectations, 2002  210
Table 5.16 India: the incidence of poverty (headcount ratio) among
SC/ST migrants and non-SC/ST migrants (%)  216
Table 5.17 India: class-based inequality decomposition among
migrants (2007–2008)  216
Table 6.1 India: growth and poverty reduction in Jammu and
Kashmir and selected states with a sizeable
Muslim population, 1993–1994, 2011–2012  227
Table 6.2 India: rural and urban poverty (headcount ratios) in Jammu
and Kashmir (1993–1994, 2004–2005, 2011–2012) (%) 229
Table 6.3 India: distribution of the poor by social groups in selected
states with a sizeable Muslim population (2011–12) (%)  231
Table 6.4 Intensity of poverty in Jammu and Kashmir,
1999–2000 (%)  231
Table 6.5 Jammu and Kashmir: household distribution by
wealth index, religion, caste and tribe, 2005–2006 (%)  232
Table 6.6 India: educational indicators for Jammu & Kashmir
(2011–2012) (%)  234
 List of Tables   xxxi

Table 6.7 India: gender disparity in educational attainment by

religious groups in Jammu and Kashmir (2011–2012) (%) 235
Table 6.8 Jammu and Kashmir: minority–majority infant and child
mortality, 1998–1999 and 2005–2006
(live births per 1,000)  236
Table 6.9 Jammu and Kashmir: minority–majority child (under-five)
malnutrition, 2005–2006 (%)  237
Table 6.10 India: socioeconomic indicators for districts of J&K  238
Table 6.11 India: incidents of violence and terrorism in Jammu
and Kashmir (2005-2015) (nos.)  249
Table 6.12 Xinjiang’s population by ethnicity, 1978–2013  253
Table 6.13 China: annual GDP, per capita GDP and annual growth
rates in Xinjiang (2000–2015)  255
Table 6.14 Rural–urban consumption disparities in Xinjiang
and other Western provinces, 2014  256
Table 6.15 Rural poverty incidence in Xinjiang (headcount ratios),
2002 (%)  258
Table 6.16 Determinants of income level in rural Xinjiang, 2002  258
Table 6.17 Decomposition of the Gini ratios by ethnicity in rural
Xinjiang, 2002  260
Table 6.18 China: medical technical personnel and registered nurses
in the five autonomous regions of China (per 1,000), 2014  265
Table 6.19 Xinjiang: economic and social indicators for selected
autonomous prefectures and counties, 2014  267
Table 7.1 Political representation of Muslims in lower house
of parliament (Lok Sabha) (2014) and state assemblies,
selected states (various years)  288
Table 7.2 India: political representation of deprived castes
in selected State Assemblies, 1952–2005
(% of total number of MLAs)  291
Table 7.3 China: minority representation in the National People’s
Congress (NPC), 1954–2013  293
Table 7.4 China: minority deputies to People’s Political Consultative
Conferences, 1983–2013  293
Table 7.5 Urban China: Communist party membership of minority
household heads, 1995 and 2002  294
Another random document with
no related content on Scribd:
The Project Gutenberg eBook of Platoons
Phaidoon
This ebook is for the use of anyone anywhere in the United States
and most other parts of the world at no cost and with almost no
restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it
under the terms of the Project Gutenberg License included with this
ebook or online at www.gutenberg.org. If you are not located in the
United States, you will have to check the laws of the country where
you are located before using this eBook.

Title: Platoons Phaidoon

Uit het Grieksch overgebracht

Author: Plato

Translator: P. C. Boutens

Release date: August 26, 2023 [eBook #71489]

Language: Dutch

Original publication: Amsterdam: Maatschappij voor Goede en

Goedkoope Lectuur, 1919

Credits: Wouter Franssen and the Online Distributed Proofreading

Team at https://www.pgdp.net (Koninklijke Bibliotheek, The
Hague)

*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK PLATOONS

PHAIDOON ***
 PLATOONS PHAIDOON

WERELD BIBLIOTHEEK

Onder leiding van L. Simons.

UITGEGEVEN DOOR:
DE MAATSCHAPPIJ VOOR GOEDE EN GOEDKOOPE LECTUUR ·
AMSTERDAM

PLATOONS PHAIDOON
UIT HET GRIEKSCH OVERGEBRACHT
 DOOR

P. C. BOUTENS

1919
GEDRUKT TER DRUKKERIJ „DE DEGEL” — AMSTERDAM
 PERSONEN
Echekrates
Phaidoon
Apollodoros
Sokrates
Kebes
Simmias
Kritoon
Dienaar der Elfmannen.
 PLATOONS PHAIDOON
57 Echekrates: Zijt gij zelf, o Phaidoon, bij Sokrates geweest
dien dag waarop hij het gif dronk in de gevangenis? Of hebt gij het
van iemand anders gehoord?
Phaidoon: Ik ben er zelf bij geweest, o Echekrates.
Echekrates: Welke dingen heeft de man dan wel gezegd vóor
zijn dood? En hoe was zijn sterven? Mij zoû het een genot zijn dit te
vernemen. Want het komt tegenwoordig niet veel voor, dat een
mijner medeburgers uit Phlioes te Athenai zich ophoudt, en ook is
B langen-tijd-aan-éen geen gastvriend vandaar aangekomen, die
ons iets zekers omtrent deze dingen zoû hebben kunnen berichten,
—behalve dan dat hij gif gedronken had en zoo gestorven was. Maar
verdere bizonderheden kon hij ons niet geven.
58 Phaidoon: Hebt gij dan ook niet van het geding gehoord, hoe
het daarmeê geloopen is?
Echekrates: Zeker, dat heeft iemand ons bericht. En, o ja, wij
verwonderden ons, dat hij veel later, lang nadat het geding
afgeloopen was, gestorven blijkt te zijn. Hoe kwam dat, Phaidoon?
Phaidoon: Een uitzonderlijk toeval, o Echekrates. Juist toch op
den dag vóor het proces was de achtersteven bekranst van het schip
dat de Atheners naar Delos zenden.
Echekrates: Wat is daarmeê?
Phaidoon: Dat is het schip waarop, naar de Atheners zeggen,
B Theseus indertijd naar Kreta die bekende zeven paren wegvoerde
en weêr behouden mede-terug-bracht. Aan Apolloon nu deden zij,
zooals verhaald wordt, toen de gelofte om, als zij behouden zouden
terugkeeren, elk jaar uit dankbaarheid een feestgezantschap naar
Delos te zenden, dat de Atheners van-toen-af ook nu nog altijd
jaarlijks den god plechtig sturen. Wanneer zij nu een aanvang
gemaakt hebben met de feestzending, moet, naar een wet van hen,
de stad in dien tijd rein zijn en mag men niemand van-staats-wegen
ter-dood-brengen, vóordat het schip in Delos en weêr terug is
aangekomen. Daarmeê gaat nu-en-dan een lange tijd heen,
C wanneer winden hen bij-geval van de vaart houden. De aanvang
der feestzending is het oogenblik wanneer de priester van Apolloon
den achtersteven van het schip bekranst heeft. En dat, zooals ik zeg,
was juist op den dag vóor het rechtsgeding geschied. Daarom heeft
Sokrates ook langen tijd in de gevangenis doorgebracht, tusschen
geding en terechtstelling.
Echekrates: En hoe is het bij zijn dood zelf toegegaan, o
Phaidoon? Wat is er gesproken en gebeurd, en wie van ’s mans
bekenden waren tegenwoordig? Of lieten de bewindvoerders hun
niet toe erbij te zijn, maar is hij eenzaam van vrienden gestorven?
D Phaidoon: Geenerwijs. Er waren erbij tegenwoordig, en wel
velen.
Echekrates: Wees dan zoo vriendelijk ons van dat alles zoo
nauwkeurig mogelijk verslag te geven, of gij moest eenige andere
bezigheid hebben.
Phaidoon: Wel ik hèb den tijd, en zal beproeven het voor u te
doorloopen. Want om mij Sokrates te herinneren, zoowel als ik zelf
over hem spreek als wanneer ik dat een ander hoor doen, is mij
steeds van alles aangenaamst.
Echekrates: Gij kunt ervan op-aan, Phaidoon, dat gij ook zulke
luisteraars zult hebben. Doch tracht zoo nauwkeurig als gij kunt,
alles uiteen te zetten.
E Phaidoon: Ziet, ik-voor-mij heb onder het bijwonen eene
wonderlijke ervaring gehad. Want aan den éenen kant kwam geen
gevoel van medelijden bij mij op als men verwachten zoû bij den
dood van een bevriend man. Want gelukzalig kwam mij de man voor,
o Echekrates, zoowel van gedraging als van woorden: hoe
onbevreesd en eêlgemoed hij eindigde. Zoodat ik den indruk kreeg,
dat hij óok nu hij naar het huis van Hades ging, niet ging buiten
goddelijke beschikking, maar dat hij ook wanneer hij daar gekomen
59zoû zijn, het goed zoû hebben zoo nog ooit eenig ander. Daarom
had ik heelemaal geen gevoel van deernis als natuurlijk zoû lijken in
den bijwoner van een rouwtooneel. Maar anderszins ontbrak ook de
genieting van bezig te zijn met wijsbegeerte gelijk wij die plachten te
hebben—de gesprekken toch waren van die soort—, maar een
eenvoudigweg onverbeeldbaar gevoel was mij bij en een ongewone
menging uit genot tegelijk samengesteld, en uit smart, zoo vaak ik
bedacht dat hij op het oogenblik zoû moeten sterven. En alle
B aanwezigen waren wij vrijwel in dien toestand, nu-eens lachend,
dan-weêr weenend, en éen van ons zelfs onderscheidenlijk,
Apollodoros. Gij kent den man immers wel en zijn aard?
Echekrates: Hoe zoû ik niet?
Phaidoon: Hij dan nu was geheel in dien staat, en ook ik zelf was
geschokt en de overigen.
Echekrates: En wie waren zoo al tegenwoordig, Phaidoon?
Phaidoon: Deze dan, Apollodoros, was erbij van de menschen uit
de stad, en Kritoboelos en zijn vader, en verder Hermogenes en
Epigenes en Aischines en Antisthenes. En ook was er Ktesippos uit
den demos Paiania en Menexenos en eenige andere der
landgenooten. Platoon, meen ik, was ziek.
C Echekrates: En waren er sommigen van buiten?
Phaidoon: Ja, Simmias uit Thebai en Kebes en Phaidoondes, en
uit Megara Eukleides en Terpsioon.
Echekrates: Hoe nu? Waren Aristippos en Kleombrotos niet
tegenwoordig?
Phaidoon: Neen, bepaald niet. Want men zeî nog, dat zij op
Aigina waren.
Echekrates: Was er nog iemand anders?
Phaidoon: Ik denk dat dat vrijwel zijn wie tegenwoordig waren.
Echekrates: Hoe dan verder? Welke, zegt gij, waren de
gesprekken?
D Phaidoon: Ik zal alles met u van het begin af trachten door te
gaan. Voortdurend namelijk, ook de voorafgaande dagen, waren wij
gewoon Sokrates te bezoeken zoowel ik als de overigen. Wij
kwamen dan ’s morgens vroeg bijeen in de gerechtszaal waar ook
het geding plaats gehad had; want die was vlak bij de gevangenis.
Wij wachtten daar dan telkens tot de gevangenis geopend werd, en
onderhielden ons met elkander; want zij ging niet vroeg open. En
wanneer opengedaan was, gingen wij naar binnen tot Sokrates en
brachten meest den heelen dag met hem door. Ook waren wij dien
dag vroeger samengekomen. Want den vorigen dag toen wij ’s
E avonds uit de gevangenis gekomen waren, hadden wij vernomen
dat het schip uit Delos aangekomen was. Wij spraken derhalve met
elkander af om zoo vroeg mogelijk naar de gewone plaats te komen.
Toen wij er dan waren, kwam de deurwachter die ons placht open te
doen, naar buiten en zeide ons te wachten en niet eerder te komen
aankloppen, totdat hij zelf ons binnennooden zoû. Want, zeî hij, de
elfmannen zijn bezig Sokrates te ontboeien en kondigen hem aan,
hoe hij dezen dag zal moeten sterven. Niet langen tijd nu wachtte hij
60 van te komen en verzocht ons binnen te gaan. Wij traden
derhalve binnen en vonden Sokrates pas ontboeid en Xanthippe—gij
kent haar immers?—naast hem gezeten, met zijn zoontje bij zich.
Toen nu Xanthippe ons zag, jammerde zij luide en zeide dergelijke
dingen als vrouwen gewoon zijn: o Sokrates, dit is nu de laatste
maal, dat gij en uw vrienden elkander zult toespreken! En Sokrates
zag naar Kritoon en zeî: o Kritoon, laat iemand haar naar huis
brengen. En haar leidden enkele van Kritoons mannen weg, terwijl
B zij luid weende en rouwmisbaar maakte. Onderhand ging
Sokrates op zijn bed overeind zitten en trok zijn been op en wreef
het met de hand, en zeide al wrijvende: Wat een vreemd ding, o
mannen, lijkt dat te zijn wat de menschen ’t aangename noemen!
Hoe wonderlijk verhoudt het zich van-nature tegenover zijn
algemeen erkend tegengestelde, het smartelijke, dat beide tegelijk
niet bij den mensch willen wezen, maar dat als men het éene
najaagt en krijgt, men zoo goed als gedwongen wordt ook het
tweede te krijgen, alsof zij hoewel zij twee blijven, met éen toppunt
C aan elkander zijn vastgemaakt. En mij komt het voor, zeide hij, dat
Aisopos, als hij op hen bedacht ware geweest, er een fabel van zoû
samengesteld hebben, dat de godheid met de bedoeling om hen in
hun vijandschap te verzoenen, toen hij dat niet kon, hunne
toppunten aan-éen heeft geknoopt, en dat daarom bij wien het éene
gekomen is, later ook het tweede volgt. Zooals het nu ook bij mij
zelven lijkt: nadat tengevolge van de boei in mijn been het pijnlijke
was, blijkt nu daar-achteraan-vast te komen het aangename.
Kebes nam nu het woord en zeide: Bij Zeus, o Sokrates, dat is
D goed van u, dat gij er mij aan herinnert! Want omtrent de verzen
toch, die gij gemaakt hebt door de fabelen van Aisopos op maat te
brengen en het proëem te dichten op Apolloon, hebben mij sommige
anderen reeds gevraagd, doch een paar dagen geleden ook
Euenos, met welke bedoeling gij, nadat gij hier gekomen waart, hen
vervaardigd hebt, terwijl gij vroeger nog nooit iets gedicht hebt. Als
gij er derhalve belang in stelt, dat ik Euenos antwoord kan geven,
wanneer hij het weêr vraagt—want ik weet wel dat hij het vragen zal
—, zeg mij wat ik moet zeggen.—Zeg hem dan de waarheid, o
Kebes, dat ik die niet gemaakt heb met den wil om een kunst-
E mededinger te zijn van hem en zijne gedichten. Want ik wist dat
dit niet gemakkelijk zoû zijn. Maar om zekerheid te hebben omtrent
de bedoeling van bepaalde droomen en een onbezwaard geweten te
hebben, indien misschien dit de moezische kunst was, welke die
droomen mij herhaaldelijk opdroegen te vervaardigen. Zij waren
namelijk van den volgenden aard. Vele malen bezocht mij dezelfde
droom in mijn voorbije leven, nu onder dit, dan onder dat gezicht
verschijnende, maar met dezelfde boodschap: o Sokrates,
vervaardig moezische kunst en houd u daarmeê bezig. En ik
61 veronderstelde in den voorafgaanden tijd, dat de droom mij
aanspoorde en bijval toeriep om dat te doen waarmeê ik bezig was,
evenals toeschouwers in de renbaan de loopers aanmoedigen,—dat
ook zoo de droom mij toejuichend aanspoorde te doen wat ik al
deed, moezische kunst maken, daar philosofie, als ik meende, de
grootste moezische kunst was, en ik mij daarmede bezig hield. Maar
nu, nadat het proces afgeloopen was, en tegelijk het feest van den
god verhinderde dat ik stierf, meende ik dat, indien de droom mij
weder herhaaldelijk mocht opdragen die moezische kunst, nu-dan
naar de gemeene volksopvatting, te vervaardigen, ik den droom niet
ongehoorzaam mocht wezen, maar behoorde te dichten. Want ik
B dacht, dat het veiliger was niet heen te gaan, vóor ik mij gereinigd
had van de verplichting om gedichten te maken, en zoo den droom
gehoorzaam te zijn. Zoo heb ik dan in de eerste plaats een lied
gemaakt op den god wiens offerfeest het was, en na den god heb ik,
bedenkende dat een dichter, zal hij werkelijk dichter zijn, verzinselen
en geen feiten behoort te dichten, omdat ik zelf geen fabelverzinner
was, de fabelen die ik bij de hand had en uit mijn hoofd kende, de
fabelen van Aisopos, op maat gebracht, de eerste waar ik op kwam.
Zeg dit derhalve, o Kebes, aan Euenos, en dat het hem welga, en
C dat hij, als hij verstandig is, mij zoo spoedig mogelijk volge. Want
ik zal, naar het schijnt, vandaag heengaan. De Atheners toch
gebieden het.—En Simmias zeide: Wat is dat voor eene aanmaning,
o Sokrates, aan Euenos?... Want reeds vele malen heb ik den man
ontmoet. Uit wat ik nu waargenomen heb, is het vrijwel zeker, dat hij
uit-eigen-wil geenerwijs uw raad zal opvolgen.—Wat zegt gij daar? Is
Euenos geen wijsgeer?—Mij dunkt van-wel, zeide Simmias.—Dan
zal hij dat gaarne doen, zoowel Euenos als ieder die daaraan
waardiglijk deel heeft. Toch zal hij niet waarschijnlijk geweld aan
zichzelf plegen; want dat is niet geoorloofd, zegt men.—Onder ’t
D zeggen van deze woorden liet hij zijn beenen op den grond neêr,
en van dat oogenblik voerde hij zoo gezeten het gesprek.—Kebes
nu vroeg hem: Hoe bedoelt gij dit, Sokrates, dat het niet geoorloofd
is geweld aan zichzelf te plegen, maar dat toch de wijsgeer met den
stervende graag zoû meêgaan?—Wat, Kebes, hebt gij en Simmias
die bij Philolaos in de leer zijt geweest, hieromtrent niet gehoord?—
Niets zekers tenminste, o Sokrates.—Ook ik-voor-mij praat er maar
van-hooren-zeggen over. Doch wat ik bij-geval gehoord heb, heb ik
geen enkele reden te verzwijgen. Immers, past het wel, vooral nu ik
E op het punt sta daarheen af te reizen, eens verstandelijk na te
gaan en in woorden uit te beelden, wat-voor meening wij hebben
omtrent de reis daarheen. En ook—wat zoû men anders doen in den
tijd tot den ondergang der zon?
—Op welken grond dan toch wel beweert men, dat het niet
geoorloofd is zichzelf te dooden, o Sokrates? Want ik heb (waarnaar
gij mij zoo-even vraagdet) ook van Philolaos, toen die bij ons
verkeerde, en ook al van verscheidene anderen gehoord, dat men
dit niet mag doen. Maar iets beredeneerd-nauwkeurigs heb ik nog
62 nooit van iemand erover gehoord.—Houd maar goeden moed,
zeide hij, want misschien zult gij het nog wel hooren.... Het zal u
evenwel denkelijk wonderlijk schijnen, dat dit alleen onder alle
dingen eenvoudig vaststaat en nooit voor den mensch van
omstandigheden afhangt zooals de andere dingen wel: het zal u
misschien wonderlijk voorkomen, zeg ik, dat, hoewel het
verscheidenen op verscheidene tijden beter is dood te zijn dan te
leven, het dien menschen wien het beter is dood te zijn, niet oorbaar
is zichzelf wel te doen, maar zij een anderen weldoener moeten
afwachten.—En Kebes glimlachte even en: Dat weet Deus, zeide hij
B in zijn eigen tongval.—Het zoû ook om-zoo-te hooren, zeide
Sokrates, onverklaarbaar kunnen klinken, maar niettemin heeft het
wellicht eenigen grond. De verklaring nu die ons hieromtrent in de
oude mysteriën gegeven wordt, dat wij menschen in een soort van
gevangenschap zijn, en dat men zich uit deze niet mag bevrijden en
niet wegloopen, lijkt mij een groote-bewering te zijn en niet
gemakkelijk om te doorzien. Doch in-elk-geval schijnt mij het
volgende terecht beweerd te worden, dat het de goden zijn, die voor
ons zorg dragen, en dat de menschen voor de goden een hunner
C bezittingen zijn. Of denkt gij er niet zoo over?—Ja zeker, zeide
Kebes.—Zoudt nu ook gij niet, indien een uwer slaven zichzelf
doodde zonder aanwijzing van u dat gij dit wildet, boos op hem zijn
en hem straffen als gij kondt?—Voorzeker.—Misschien is het dan op
dezelfde wijze niet ongegrond, dat men zelf zich niet eerder mag in
den dood begeven, vóor de godheid een-of-andere noodzakelijkheid
op ons afzendt, zooals nu in ons geval.—Wel, dit althans komt mij
waarschijnlijk voor. Wat gij evenwel daar-straks zeidet, dat de
D wijsgeeren reede zouden willen sterven, dat lijkt vreemd,
Sokrates, indien wat wij zoo-juist beweerden steek houdt, dat het
namelijk de godheid is die voor ons zorgdraagt, en dat wij zijne
bezittingen zijn. Want dat het den verstandigsten geen leed zoû
doen heen te gaan uit deze dienstbaarheid waarin over hen gesteld
zijn die de beste toezieners zijn van alle bestaande, de goden, heeft
geen zin. Want zoo-een meent allicht niet, dat hij, vrij geworden, zelf
beter voor zich zorgen zal. Maar een ònverstandig mensch
waarschijnlijk zal dit denken, dat hij weg moet loopen van zijn heer,
E en zal niet berekenen dat men van zijn góeden heer tenminste
niet mag wegloopen, maar boven-al bij hem behoort te blijven,
omdat het onzinnig zoû zijn weg te loopen. Doch een verstandig
man zal allicht begeeren voor altijd bij zijnen betere te zijn. En toch,
zoo schijnt het tegenovergestelde waar te zijn van wat daarnet
beweerd werd: de verstandigen behooren bedroefd te zijn bij hun
sterven, de onverstandigen blij.—Op het hooren hiervan had
63 Sokrates, kwam mij voor, genoegen in Kebes’ gevatheid. Hij
wierp ons een blik toe en zeide: Altijd toch spoort Kebes een-of-
andere tegenwerping op, en wil zich nooit erg gauw laten overtuigen
van wat men ook beweert.—En Simmias sprak: Maar nu toch, o
Sokrates, vind ik ook zelf, dat Kebes iets van belang beweert. Want
met welke bedoeling zouden naar-waarheid wijze mannen heeren
die hun beteren zijn, willen ontloopen en zich lichtvaardig van hen
ontdoen? Ook komt het mij voor, dat Kebes in zijn woorden op ù
B doelt, dat gij het zoo licht opneemt, zoowel om ons te verlaten als
goede bestuurderen, zooals gij zelf toegeeft, de goden.—Gij vraagt
uw recht, zeide hij. Want uwe bedoeling is, meen ik, dat ik mij
daaromtrent behoor te verdedigen als voor een gerecht.—Ja juist,
zeide Simmias.
—Welaan dan, zeide hij, laat ik trachten met meer overtuigenden
uitslag mij tegenover u te verdedigen dan tegenover mijne eerste
rechters. Indien ik namelijk, o Simmias en Kebes, niet meende te
zullen komen vooreerst tot andere goede en wijze goden, en verder
tot gestorven menschen, betere dan die hier zijn, zoude het zondig
van mij wezen niet bedroefd te zijn om mijn dood. Maar nu, weet
C wel, dat ik hoop te zullen komen tot goede menschen,—en dit wil
ik nog niet zoo zeker beweren,.... dat ik evenwel tot goden zal
komen, die zeer goede heeren voor mij zullen zijn, weet wel dat ik,
zoo eenig ander ding van dien aard, dit zoû durven verzekeren.
Zoodat ik daarom geen reden heb bedroefd te zijn, maar welgemoed
ben, dat er voor de menschen na hun dood nog iets bestaat, en
zooals ook vanouds overgeleverd wordt, iets dat veel beter is voor
de goeden dan voor de slechten.—Hoe dan, Sokrates, zeide
D Simmias, zijt gij van-plan heen te gaan en deze overtuiging voor
uzelf te houden, of zult gij ons haar mededeelen? Want het komt mij
voor, dat dit een goed is, waar ook wij recht op hebben, en tegelijk
zal het u voor verdediging gelden, wanneer gij ons overtuigt van wat
gij zegt.—Ik zal het beproeven, zeide hij. Maar laten wij eerst zien
wat Kritoon hier wil. Het komt mij voor, dat hij al geruimen tijd iets te
zeggen had.—Niets anders, o Sokrates, zeide Kritoon, dan dat de
man die u het gif zal toedienen, mij voortdurend zegt, dat ik u moet
beduiden zoo weinig mogelijk te praten. Want, zegt hij, bij het praten
maken de menschen zich warm meer dan goed is, en zoo-iets mag
E heelemaal niet gebeuren bij het drinken van den giftbeker, en als
men niet naar hem luistert, zijn menschen die zoo-iets doen,
somtijds gedwongen twee-, ja driemaal te drinken.—En Sokrates
zeide: Laat hem praten. Als hij maar zijn eigen werk in orde brengt,
alsof hij dan tweemaal, of als het noodig mocht zijn, zelfs driemaal
zal moeten toedienen.—Ik wist uw antwoord al vooruit, zeî Kritoon.
Maar de man is lastig.—Laat hem, zeide hij.
Maar tegenover u dan, mijne rechters, wil ik nu mijne
verantwoording afleggen, dat ik op goede gronden meen, dat een
man die zijn leven inderdaad in wijsbegeerte heeft doorgebracht,
64 goedsmoeds is op het oogenblik van zijn dood en goederhoop,
dat hij daarginds de grootste goede dingen zal behalen, wanneer hij
gestorven is. Hoe dit zoo komt te zijn, o Simmias en Kebes, zal ik
trachten u duidelijk te maken. Het heeft er namelijk veel van, dat van
allen zoovelen zich ordelijk toeleggen op wijsbegeerte, de overigen
niet bemerken, dat zij-voor-zich niets anders bestreven dan sterven
en dood-zijn. Indien dit nu de waarheid is, zoû het natuurlijk
ongerijmd zijn van hen, in hun geheele leven niets anders dan dit te
bestreven en dan, wanneer juist datgene komt, waarvan zij al-lang
hun dagelijksch streven maakten, mistroostig te zijn.—En Simmias
B zeide lachend: Bij Zeus, o Sokrates, ik ben op het oogenblik niet
erg tot lachen gestemd, maar gij doet mij lachen. Want ik meen, dat
de gemeene luiden die dit hoorden, zouden vinden, dat juist dit erg
van pas gezegd was aan het adres der wijsgeeren, en het zouden
beamen, de menschen bij ons vooral, dat inderdaad de wijsgeeren
naar den dood hunkeren, en verdienen zoo te varen, en dat zij dit
heel goed van hen merken.—Dan zouden zij de waarheid zeggen, o
Simmias, behalve de bewering, dat zij het zouden merken. Want het
ontgaat hun, hoe naar den dood hunkeren en hoe en welken dood
C verdienen de waarachtige philosofen. Doch laten wij dien anderen
vaarwel zeggen en praten alleen lettend op onszelven.
 Meenen wij, dat de dood iets bepaalds is?—Zeker, gaf Simmias
daarop ten antwoord.—Wel iets anders dan de scheiding der ziel
van het lichaam? En dat dood-zijn dit is, dat éenszijds het lichaam
van de ziel afgescheiden iets op-zich-zelfs komt te zijn, en
anderszijds de ziel van het lichaam gescheiden op-zich-zelf is?
Bestaat er soms kans, dat de dood iets anders zoû zijn dan dit?—
Neen, dit alleen, zeide hij.—Ga dan even na, mijn waarde, of ook gij
over het volgende denkt als ik. Want hiervan uitgaande zullen wij tot
D beter inzicht komen in de dingen waarover wij redeneeren.... Lijkt
het u eens wijsgeers bezigheid te zijn ernst te maken met zulke
zoogenaamde genietingen als die van eten en drinken?—Allerminst,
o Sokrates, zeî Simmias.—En verder de lusten-in-liefde?—
Geenerwijs.—En verder,.... lijkt u de zoodanige de overige
dienstplegingen betreffende het lichaam van-waarde te houden, als
de verwervingen van keur-onderscheiden opperkleederen en
schoeiselen en de overige uiterlijk-vermooiingen betreffende het
E lichaam?.... denkt gij, dat hij ze van-waarde zal achten of
waardelóos voor-zoo-ver er geen groote noodzakelijkheid bestaat er
deel aan te hebben?—Ik denk, dat hij ze waardeloos acht, tenminste
de waarachtige wijsgeer.—Dunkt u dan niet over-’t-geheel de
leefbezigheid van den zoodanige niet te gaan om het lichaam, maar
zooveel als kan, zich daarvan op een afstand te houden en naar de
zijde der ziel gericht te zijn?—Ja.—Valt het derhalve soms (in de
65 eerste plaats in dergelijke zaken) van den wijsgeer in ’t licht, dat
hij zooveel mogelijk de ziel tracht los te maken van hare
gemeenschap met het lichaam op een van de overige menschen
verschillende wijze?—Het schijnt zoo.—En daarom natuurlijk lijkt
het, o Simmias, aan de groote menigte der menschen, dat hij wien
niets van dergelijke dingen genot geeft en die geen deel aan hen
heeft, niet waard is te leven, maar dat heel dicht aan dood-zijn reikt
de man die zich niet kommert om de lusten die door het lichaam
heen ons bereiken.—Gij zegt de volle waarheid.— —Maar hoe staat
het dan met de verwerving zelve van inzicht? Is het lichaam een
B voetstoot of niet, wanneer men het bij het zoeken daarnaar als
speurgenoot met zich medeneemt? Ik bedoel bij-voorbeeld het
volgende: Heeft gezicht en gehoor voor de menschen wel eenige
waarachtigheid? Of zijn maar praatjes-voor-den-vaak, ook van de
dichters, diergelijke beweringen die zij ons aldoor houden, dat wij
met nauwkeurigheid noch iets hooren noch zien? Toch, als van de
lichamelijke waarnemingen deze niet nauwkeurig en niet zeker zijn,
zijn de andere het niet-licht; want alle zijn zij wel gebrekkiger. Of
vindt gij van-niet?—Neen, bepaald van-wel.—Wanneer derhalve
beroert de ziel de waarheid? Wanneer zij immers in gezelschap van
het lichaam iets tracht te onderzoeken, dan wordt zij, dat is duidelijk,
C daardoor misleid.—Gij spreekt de waarheid.—Wordt derhalve
niet, zoo ergens anders, in het denken iets van de werkelijkheid haar
eigen?—Ja.—En denkt zij misschien dan schóonst, wanneer niets
van deze dingen haar hindert, noch gehoor, noch gezicht, noch pijn,
noch eenige lust, maar wanneer zij zooveel mogelijk op-zich-zelf
komt te zijn en het lichaam aan zijn lot overlaat en, zooveel zij kan,
daar geen deel aan neemt en er niet meê in aanraking is, en dan
naar de waarheid reikt?—Dat is zoo.—Schat derhalve ook daarbij de
ziel van den wijsgeer het lichaam niet ten zeerste waardeloos en
D vlucht er vandaan en zoekt op-zich-zelf alleen te zijn?—Dat is
helder.——En wat dunkt u verder van het volgende: Beweren wij dat
het begrip rechtvaardig iets bestaands is of niets?—Voorzeker bij
Zeus.—En het begrip schoon en het begrip goed?—Hoe niet?—Hebt
gij dan wel ooit eenig van diergelijke dingen met uw oogen gezien?
—Geenszins, zeide hij.—Maar hebt gij met eenige andere der door
het lichaam heengaande waarnemingen hen beroerd? Ik bedoel alle
E dingen als grootte, gezondheid, kracht, in-éen-woord het wezen
van de gezamenlijke overige dingen, wat elk afzonderlijk eigenlijk is.
Wordt door het lichaam heen hun waarachtigste wezen
aanschouwd? Of is het er zóo meê: wie van ons zich toelegt om het
wezen van elk ding afzonderlijk waar hij onderzoek naar doet, meest
en nauwgezetst met de gedàchte te doorgronden, zal díe wel het
naast komen tot de bewustwording van elk afzonderlijk?—Volslagen
zoo.—Zal derhalve die man dat het zuiverst doen, die zooveel
mogelijk met de gedachte zelve op elk ding afgaat zonder het
66 gezicht bij het doordenken erbij te nemen, noch eenig ander
zintuig bij de overweging erbij te halen, maar die met de
zonnezuivere gedachte op-zich-zelf ieder ding zonnezuiver op-zich-
zelf tracht na te jagen van de bestaande dingen, na zich zooveel
mogelijk ontdaan te hebben van oogen en ooren en om-zoo-te-