CHOROBY PRZENOSZONE DROGĄ PŁCIOWĄ

- EPIDEMIOLOGIA, OBJAWY

Iwona Rudnicka

Klinika Dermatologii i Wenerologii WUM

 Choroby weneryczne –
wspólna droga zakażenia

1. kontakty seksualne - waginalne

analne
oralne

2. matka - dziecko
życie płodowe - kiła, HIV/AIDS, zak. HPV, HSV, chlamydioza
poród- kiła, HIV/AIDS, zak. HPV, HSV, chlamydioza,
rzeżączka

3. inne np. ekspozycje zawodowe w opiece zdrowotnej

 Wywiad wenerologiczny

 Partnerzy seksualni: stali i przypadkowi

 Ostatnie kontakty seksualne

 Formy kontaktów

 Stosowane zabezpieczenia

 Orientacja seksualna

 Choroby weneryczne w przeszłości

 Choroby weneryczne

 różna etiologia - bakterie

wirusy
pierwotniaki
pasożyty

 różna zakaźność

 różna ciężkość przebiegu poszczególnych chorób

 jednakowe zasady postępowania epidemiologicznego

 częste współistnienie chorób przenoszonych drogą płciową

 Choroby weneryczne - bakteryjne

 kiła Treponema pallidum

 rzeżączka Neisseria gonorrhoeae

 NGU Chlamydia trachomatis

Ureaplasma urealyticum
Gardnerella vaginalis
(+pierwotniak Trichomonas vaginalis)
 Choroby weneryczne - wirusowe


Kłykciny kończyste typy genitalne HPV


Opryszczka genitalna HSV-2, HSV-1


AIDS HIV


Zapalenie wątroby HBV, HCV, HAV

 Mięczak zakaźny
Choroby weneryczne - pasożytnicze

 Świerzb
 Wszawica łonowa
 Choroby weneryczne - objawy

 Wyciek z cewki moczowej

 Owrzodzenia i nadżerki narządów płciowych

 Wykwity egzofityczne w okolicach płciowych

 Zmiany dermatologiczne w okolicach pozapłciowych

 Objawy uszkodzenia różnych narządów i układów

Choroby weneryczne w Europie

1. Chlamydioza 186/100 000 ludności

2. Rzeżączka 10,4/100 000 ludności

3. Kiła 4,4/100 000 ludności

ZACHOROWANIA NA CHOROBY PRZENOSZONE
DROGĄ PŁCIOWĄ W POLSCE
Kiła nabyta Rzeżączka NGU Kłykciny
kończyste
1950 29089 31549

1960 9228 24972

1970 23318 49884
1980 5309 37008 8603

1990 2054 8219 4590 1022

2000 968 738 1884 1046

2005 801 401 1321 1052
2006 922 409 1481 956
2007 909 488 1276 862
2008 906 303 1127 851

2009 1221 408 1082 1204

2010 799 274 778 602
2011 830 351 484 428

2012 961 733 314

2013 1324 (1258) 549 (450) 406 1446

294 ￫ 22% KDiW 215 ￫ 39% KDiW

2014 1208 455

346 ￫ 29%KDiW 261 ￫ 57%KDiW
 ZACHOROWANIA NA KIŁĘ, RZEŻĄCZKĘ, NGU
I KŁYKCINY KOŃCZYSTE W POLSCE 1950-2010

31549 49884 37008

30000
kiła nabyta
rzeżączka
25000 NGU
kłykciny kończyste
20000

15000

10000

5000

0
1950 1960 1970 1980 1990 2000 2005 2010
BADANIA SEROLOGICZNE W KIERUNKU KIŁY
Rok Liczba badań serologicznych Kiła nabyta
w kierunku kiły w pionie S-W

1990 8 218 674 2054

2000 1 253 135 968
2001 1 490 611 1057
2002 1 157 979 1194
2004 1 051 456 765
2006 943 380 922
2008 468 504 906
2009 154 993 1221
2010 ↓ 100 tys. 799
2011 ↓ 100 tys. 830
2013 ↓ 100 tys. 1324
 KIŁA WRODZONA W POLSCE
Rok Kiła nabyta Kiła Kiła Kiła wrodzona/
u wrodzona 100 000 żywych
ciężarnych noworodków
1990 2054 75 4 0,75

2000 968 39 7 1,85

2001 1057 57 10 2,72

2002 1194 72 16 4,52

2004 765 55 19 5,34

2006 922 83 14 3,68

2007 909 64 6 1,5

2008 906 38 0 0

2009 1221 69 13 3,11

2010 799 22 18

2011 831 13 11

2012 961 32

2013 1324 20
 KIŁA
- zapadalność na 100 000 ludności

Kraj 1997 2002 2006 2008 2010 2013

Białoruś 197,7 47 28 - 11,8 9,5

Czechy 5,9 9,5 4,9 7,92 4,4 6,2

Dania 1,1 0,7 1,4 3,84 7,5 5,8

Niemcy 1,4 2,7 3,8 3,8 3,7 4,5 2011

Łotwa 121,9 28,4 21 9,73 5,4 5,8

Litwa 84,9 11,5 9,8 59,26 10,4 8,3

Rosja 275,4 120,7 62,9 6,75 43,8 28,9

Ukraina 146,4 63,2 10,5 2,81 16,3 2,9 2011

USA 11,8 12,3 15,3 10

Polska 3,1 3 2,9 2,38 2,4 3,5

 RZEŻĄCZKA
- zapadalność na 100 000 ludności

Kraj 1997 2002 2006 2008 2010 2013

Białoruś 102,9 57 25 - 36,1 29,5

Czechy 10,7 8,9 10,6 7,73 7,1 12,3

Niemcy 3,5 - - - - -
Łotwa 68,5 23 32,5 21,5 15,8 25,5
Litwa 54,5 19 12,7 15,81 9,5 5,8
Rosja 113,4 108 62,5 56,23 42,0 36,5 2012
Ukraina 59,8 46,2 15,3 11,75 22,3
Wielka Brytania 22 42,5 31,5 - 30,0 45,5 2012
USA 111,6 - 100
Polska 2,9 1,6 1,1 0,79 0,8 1,4
 CHLAMYDIOZA
- zapadalność na 100 000 ludności

Kraj 1997 2002 2006 2008 2010 2013

Islandia 570 - 537,1 567,73 691,7 576,3 2012

Łotwa 72,1 243 35,7 31,08 43,4 91,2

Litwa 12,6 10,6 16,8 11,92 11,0 9,3

Norwegia 297,3 - 454,7 494,51 463,7 458,1 2011

Rosja 115,3 106,8 - - - -
Szwecja 156,9 279,6 358,5 458,44 385,5 376,5

Ukraina - - 24,7 24,28 - 18,4 2011

Wielka Brytania 72,2 142,7 190 - 347,5 378,4 2012

USA 401,3 370

Polska 6,4 4,7 3,9 2,96 1,4 1,0

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA SYTUACJĘ
EPIDEMIOLOGICZNĄ

 Regulacje prawne

 Organizacja opieki zdrowotnej

 Finanse

 Świadomość zdrowotna społeczeństwa

 Sytuacja epidemiologiczna w innych krajach

 CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA SYTUACJĘ
EPIDEMIOLOGICZNĄ

 Brak dobrych regulacji prawnych

 Brak środków na sprawnie działające Rejestry. Jakość nadzoru

epidemiologicznego

 Niskie wskaźniki leczenia profilaktycznego

 Spadek liczby wykonywanych badań serologicznych w kierunku

kiły

 Badania przesiewowe ograniczone do ciężarnych i krwiodawców

 Brak środków na edukację

 Niski poziom świadomości zdrowotnej społeczeństwa

 PROFILAKTYKA

 Jak najszybsze rozpoczęcie leczenia

 Informowanie pacjenta o konieczności zgłoszenia się partnerów

seksualnych (źródło zakażenia i osoby narażone na zakażenie)

 Leczenie profilaktyczne partnerów seksualnych

 Diagnostyka w kierunku ew. współistniejących innych chorób

wenerycznych

 Leczenie i kontrola dzieci urodzonych przez chore na kiłę matki

 Badania przesiewowe : ciężarne 2x, dawcy krwi i narządów

 Edukacja zdrowotna
 REGULACJE PRAWNE

Ustawa o Chorobach Zakaźnych i Zakażeniach

z 6.09.2001; Dz. U. Nr 126, poz.1384

Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń

i chorób zakaźnych u ludzi z 5.12.2008
Dz.U. Nr 234, poz. 1570
 OBOWIĄZKI LEKARZA ROZPOZNAJĄCEGO
CHOROBĘ PRZENOSZONĄ DROGĄ PŁCIOWĄ

 Jak najszybsze rozpoczęcie leczenia

 Poinformowanie pacjenta o konieczności zgłoszenia się

partnerów seksualnych (źródło zakażenia i osoby narażone na
zakażenie)

 Badanie i leczenie partnerów seksualnych


Zgłoszenie zachorowania