Professional Documents
Culture Documents
Dokument Bez Tytułu (17) (Odzyskany)
Dokument Bez Tytułu (17) (Odzyskany)
Rysunek 1.1 Teoria perspektywy: analiza decyzji w warunkach ryzyka (Kahneman i Tversky
1979)
Branża hotelowa boryka się z tymi samymi dwoma źródłami ryzyka i niepewności, co
turyści indywidualni: z nieprzewidywalną przyszłością oraz ze stosunkowo ograniczoną
wiedzą o konkretnych miejscach. Przyszłe zagrożenia i niektóre ryzyka specyficzne dla
miejsca to ogólne rodzaje ryzyka, z którymi muszą poradzić sobie również przedsiębiorstwa z
innej branży jednak niektóre elementy są specyficzne dla turystyki. Obejmują one między
innymi zagrożenia naturalne czy terroryzm.
Zarządzanie obiektami obejmuje koordynację i zarządzanie różnymi aspektami
obiektów, w tym konserwacją, eksploatacją, bezpieczeństwem, ochroną i zarządzaniem
środowiskiem. Jednym z najbardziej krytycznych aspektów zarządzania obiektami jest
zapewnienie bezpieczeństwa ludzi i mienia w obiekcie. Zarządzanie bezpieczeństwem to
proces identyfikacji, oceny i kontroli ryzyka w celu zapewnienia bezpieczeństwa osób i
mienia. Odnosi się do środków podejmowanych w celu ochrony ludzi, majątku i środowiska
przed szkodami. Zarządzający obiektami są odpowiedzialni za zapewnienie bezpieczeństwa i
ochrony ludzi i mienia w obiekcie, a także środowiska.
Branża hotelarska to dynamiczny i stale rozwijający się sektor, który stoi w obliczu
różnych wyzwań związanych z bezpieczeństwem. Wyzwania związane z bezpieczeństwem
obejmują zarówno zagrożenia fizyczne, takie jak pożar i kradzież, jak i zagrożenia zdrowotne,
takie jak zatrucie pokarmowe i choroby zakaźne. Bezpieczeństwo i ochrona gości i personelu
są zatem sprawą kluczową dla menedżerów hoteli i innych interesariuszy w branży.
Wyzwania branży hotelarskiej związane z bezpieczeństwem wymagają od menedżerów hoteli
wdrożenia skutecznych praktyk zarządzania bezpieczeństwem w celu zapewnienia
bezpiecznego środowiska dla gości, personelu i mienia. Jednak badania dotyczące praktyk
zarządzania bezpieczeństwem stosowanych w branży hotelarskiej są ograniczone. W
rezultacie menedżerom hoteli może brakować wiedzy i umiejętności niezbędnych do
skutecznego zarządzania bezpieczeństwem.
● zagrożenia naturalne
● zagrożenia cywilizacyjne
Ogólny podział i wybrane przykłady obu zagrożeń przedstawiony został na rysunku poniżej
(Rysunek 1.2)
Zagrożenia Zagrożenia
naturalne cywilizacyjne
katastrofy
powodzie tsunami terroryzm
jądrowe
Źródło: https://learningfromearthquakes.org/2010-01-12-haiti/11-resources/45-welcome-to-
the-haiti-clearinghouse [dostęp: 04.02.2023r.]
Trzęsienie ziemi w Port-au-Prince ujawniło kilka słabych punktów w branży
hotelarskiej. Starszym budynkom brakowało niezbędnego wzmocnienia sejsmicznego, co
czyniło je bardziej podatnymi na zawalenie. Dodatkowo brak świadomości i gotowości w
zakresie bezpieczeństwa w przypadku trzęsienia ziemi i procedur ewakuacyjnych wśród gości
i personelu hotelowego przyczynił się do wyzwań stojących przed wydarzeniem. Po tym
tragicznym wydarzeniu w branży hotelarskiej w regionach narażonych na trzęsienia ziemi
ponownie skupiono się na przygotowaniu się na trzęsienia ziemi i środkach łagodzących.
Właściciele i operatorzy hoteli zaczęli wdrażać ulepszenia strukturalne, przeprowadzać oceny
ryzyka i ulepszać plany reagowania kryzysowego, aby lepiej chronić swoich gości i majątek
na wypadek przyszłych trzęsień ziemi.
Enders i Sandler w swojej pracy terroryzm definiują jako: „Rozmyślne użycie lub
groźba użycia ponadnormalnej przemocy lub brutalności przez grupy subnarodowe w celu
osiągnięcia politycznego, religijnego lub ideologicznego celu poprzez zastraszenie ogromnej
liczby ludzi, zazwyczaj nie bezpośrednio zaangażowanych w kształtowanie polityki, na którą
terroryści chcą wpłynąć” (Enders i Snadler 2002, s 145 - 146).
Historycznie rzecz biorąc, celem terroryzmu były znane lokalizacje i symbole władzy,
aby zmaksymalizować swój wpływ i przyciągnąć uwagę całego świata. Hotele, ze swoim
wybitnym statusem i strategicznymi lokalizacjami w centrach miast, stały się atrakcyjnymi
celami dla terrorystów, którzy chcą osiągnąć maksymalną liczbę ofiar, zainteresowanie
mediów i symboliczny wpływ. Na ewolucję terroryzmu miały wpływ różne czynniki, w tym
dynamika geopolityczna, pretensje społeczne i gospodarcze, ekstremizm religijny i
ideologiczny oraz postęp technologiczny. Czynniki te ukształtowały taktyki, strategie i cele
grup terrorystycznych, co wymaga ciągłej adaptacji i czujności w obliczu ewoluujących
zagrożeń. Zrozumienie przyczyn i motywacji terroryzmu jest niezbędne do opracowania
skutecznych strategii antyterrorystycznych. Obejmuje analizę czynników społecznych,
ekonomicznych i politycznych, które przyczyniają się do radykalizacji, a także zajęcie się
pierwotnymi przyczynami skarg, które mogą podsycać ekstremistyczne ideologie. Ponadto
ścisła współpraca i wymiana informacji między międzynarodowymi agencjami
bezpieczeństwa, rządami i sektorem prywatnym, w tym branżą hotelarską, ma kluczowe
znaczenie dla skutecznego zwalczania terroryzmu.
Mihalache wskazuje, że ataki terrorystyczne wywołały niepewność w niektórych
krajach europejskich. Wiele krajów europejskich przestało być jednymi z najpopularniejszych
miejsc na wakacje, a stało się „zagrożeniem terrorystycznym” (Mihalache 2016, s. 15). W
literaturze wśród państw, w których występuje wysokie ryzyko ataku terrorystycznego
wymienia się najczęściej Wielką Brytanię, Belgię, Niemcy, Turcję i Rosję. Ponadto jednym z
takich miejsc jest również Hiszpania, do niedawna jedno z ulubionych miejsc turystycznych
na świecie, a obecnie kraj znajduje się na liście państw o wysokim poziomie aktywności
terrorystycznej. Kolejnym przykładem jest rejon Lourdes we Francji, u podnóża Pirenejów.
Po serii zamachów ekstremistycznych we Francji w 2015 i 2016 r., podczas których doszło do
m.in. strzelaniny w siedzibie Charline Hebdo, masakry w Bataclan, ataku w dniu Bastylii w
Nicei oraz zabójstwa księdza Jacquesa Hamela (Lec'hvien 2016, str. 18). Według badaczy
wszystkie miejsca turystyczne w jakimś stopniu miały podobne specyfikacje:
W kolejnych latach miało miejsce kilka głośnych ataków terrorystycznych na hotele, które
pozostawiły trwały ślad. Bombardowanie World Trade Center w Nowym Jorku w 1993 r. nie
tylko wycelowało w wieże, ale także uszkodziło hotel Marriott World Trade Center, co
doprowadziło do ofiar i znacznych zniszczeń. Atak ten uwydatnił potencjalne szkody
uboczne, jakich hotele mogą doświadczyć w aktach terroryzmu na dużą skalę. Zamach
bombowy na hotel JW Marriott w Dżakarcie w Indonezji w 2003 r., przeprowadzony przez
Jemaah Islamiyah, pokazał specyficzne ataki na hotele jako symbole zachodnich wpływów.
Atak ten zasygnalizował zmianę taktyki, a terroryści starali się atakować hotele przyjmujące
zagranicznych gości i emigrantów, aby podważyć stabilność kraju i zakłócić stosunki
międzynarodowe.
Źródło: https://impakter.com/global-peace-index-2021-a-year-of-civil-unrest/
Rysunek 1.5 Raport Globalnego Indeksu Pokoju 2021
1. Islandia
2. Nowa Zelandia
3. Dania
4. Portugalia
5. Słowenia
6. Austria
7. Szwajcaria
8. Irlandia
9. Czechy
10. Kanada
1. Rosja
2. Centralna Afryka
3. Libia
4. Demokratyczna Republika Kongo
5. Somalia
6. Irak
7. Południowy Sudan
8. Syria
9. Jemen
10. Afganistan