BERGAMA HEYKELTRAŞLIK OKULU M.Ö. 3.

YY
En görkemli örnekleri, M.Ö. 240 – M.Ö. 140 yüzyılları arasına tarihlenen Bergama Heykeltraşlık
Okulu, Helenistik Dönem’de gelişim göstermektedir.
Klasik Dönem Yunan Heykelciliği’nin çekingen durgunluğuna kıyasla, Bergama Heykeltraşlık
Okulu, dramatik öğeleri vurgulamıştır.
Yüz ifadelerinde, acıya ağırlık vermiştir.
Bergama Heykeltraşlık Okulu Heykelcileri
Okul heykelcileri, klasik biçimleri, şiddet dolu hareket ve ifadelerle belirginleştirmişlerdir.
BERGAMA HEYKELTRAŞLIK OKULU ESERLERİ
Bergama Zeus Sunağı (Pergamon Müzesi, Berlin) frizleri, Ölü Patroklos’u Taşıyan Menelos
(Loggia dei Lonzi, Floransa) ve Morsyos ile Apollon (Roma Konservatuarı) heykelleri, Bergama
Heykeltraşlık Okulu özelliklerini en iyi yansıtan eserlerdir.
Bunun dışında, Uyuyan Kadın Başı ve bir eliyle, ölmüş karısını tutan, diğer eliyle, kılıcını
kendisine saplayan Galat askerini canlandıran heykel (Roma) de Bergama Heykelcilik Okulu
yapıtlarıdır.
Tüm bunların Bergama Heykeltraşlık Okulu yapıtı olduğu kabul edilmektedir.
Pergamon Sunağı
Sunak, Bergama Heykelcilik Okulu’nun ve Helenistik Dönem heykel sanatının en görkemli
örneklerinden birini oluşturmaktadır.
Ki; kabartmalarındaki kıvrılıp bükülen vücut ve tutkulu yüz ifadeleriyle, Pergamon Sunağı,
Helenistik Dönem heykel sanatı özelliği taşımaktadır.
Sunak kabartmalarında, Yunan mitolojisindeki tanrıların devlerle savaşı işlenmektedir.
Başta Zeus olmak üzere, tüm Yunan tanrıları, heykel frizinde yer almaktadır.
Sunak zaten, Zeus’a ve ayrıca, Athena’ya adanmıştır.
Pergamon Sunağı, kabartmalarıyla ve yapı tarzıyla, diğer sunaklara örnek olmuştur. (Alıntı)
www.asklepios.com.tr
https://www.facebook.com/bergama2020/videos/bergama-heykeltra%C5%9Flik-okulu-m
%C3%B6-3-yy/220012972667739/

Bergama heykelcilik okulu: Helenistik Dönemde Bergama'da gelişen ve özellikle ifade

de acıma duygusuna (pathos) ağırlık veren heykelcilik okulu.

Kral I. Attolos'un Galatlara karşı kazandığı zaferle Bergama'da başlayan yoğun yapım
etkinlikleri II. Eumenes ve II. Attolos dönemlerinde sürmüş ve kent görkemli bir kültür
merkezi haline gelmişti.

En olgun örneklerine bu dönemde (MÖ 240- 140) rastlanan Bergama Okulu

heykelcileri, klasik biçimleri şiddet dolu hareket ve ifadelerle birleştirmiş, ayrıca
gelişmiş bir kompozisyon bütünlüğü anlayışı ortaya koymuşlardır.

Klasik Dönem Yunan heykelciliğinin çekingen durgunluğuna karşı Bergama Okulu,

dramatik öğeleri vurgular.

Yunan heykelciliğine göre kabartmalarda figürler daha kabaca biçimlendirilirken,

kütleler, yüksek kabartma yöntemi kullanılarak yaratılan ışık-gölge karşıtlığıyla
belirginleştirilir.
Bergama Okulu sanatçıları, Klasik Döneme oranla kabartmanın mimarlıkla
bütünleşmesine daha bilinçle eğilmişlerdir. Bergama Okulu'nun özelliklerini en iyi
yansıtan yapıtlar Bergama Zeus Sunağı frizleri ile Galatların konu alındığı çeşitli
heykel ve kabartmalardır.

Bir eliyle ölmüş karısını tutarken, bir eliyle de kılıcını kendisine saplayan Galat askerini
canlandıran heykel de bunlardan biridir.

Üslup açısından Bergama Okulu yapıtı olduğu kabul edilen başka yapıtlar arasında
'ölü Patroklos'u taşıyan Menelaos', 'Marsyas ile Apollon' ve bir uyuyan kadın başı
vardır.

https://www.arkeolojikhaber.com/haber-bergama-heykelcilik-okulu-11993/