Shembuj te operacioneve strategjike nderkombetare

Strategjia shume vendore!

Një firmë që përdor një strategji shumë-vendase nuk fokusohet në kosto ose efikasitet, por
thekson reagimin ndaj kërkesave lokale brenda secilit prej tregjeve të saj. Në vend që të
përpiqet t'i detyrojë të gjitha shfaqjet e tij të prodhuara nga Amerika te shikuesit anembanë
globit, Netflix personalizon programet që shfaqen në kanalet e tij brenda dhjetëra vendeve,
duke përfshirë Zelandën e Re, Portugalinë, Pakistanin dhe Indinë. Në mënyrë të ngjashme,
kompania ushqimore H. J. Heinz i përshtat produktet e saj për t'iu përshtatur preferencave
lokale. Për shkak se disa indianë nuk do të hanë hudhër dhe qepë, për shembull, Heinz u ofron
atyre një version të ketchup-it të tij të njohur që nuk përfshin këta dy përbërës. Outback
Steakhouse përdor strategjinë multi-shtëpiake në vendet e shumta ku operon, duke iu
përshtatur preferencave lokale të ngrënies, por duke mos ulur ndjeshëm çmimet.

Strategjia Ndërkombëtare
Firmat që ndjekin një strategji ndërkombëtare nuk shqetësohen as për kostot dhe as për t'u
përshtatur me kushtet kulturore lokale. Ata përpiqen t'i shesin produktet e tyre
ndërkombëtarisht me pak ose aspak ndryshim. Kur Harley Davidson shet motoçikleta jashtë
vendit, ata nuk kanë nevojë të ulin çmimet e tyre ose ta përshtatin biçikletën me standardet
lokale të motoçikletave. Njerëzit në vende të tjera blejnë një Harley veçanërisht sepse është i
ndryshëm nga motoçikletat lokale. Blerësit duan pamjen amerikane dhe tingullin dhe fuqinë e
një Harley, dhe do të paguajnë për këtë diferencim. Eksportuesit belgjikë të çokollatës nuk e
ulin çmimin e tyre kur eksportojnë në tregun amerikan për të konkurruar me Hershey's dhe as
nuk e përshtatin produktin e tyre me shijet amerikane. Ata përdorin një strategji
ndërkombëtare. Orët Starbucks dhe Rolex janë shembuj të tjerë të firmave që ndjekin
strategjinë ndërkombëtare.
Strategjia Globale
Një firmë që përdor një strategji globale sakrifikon përgjigjen ndaj kërkesave lokale brenda
secilit prej tregjeve të saj në favor të theksimit të kostove më të ulëta dhe efikasitetit më të
mirë. Kjo strategji është krejtësisht e kundërta e një strategjie shumë-vendase. Disa modifikime
të vogla në produkte dhe shërbime mund të bëhen në tregje të ndryshme, por një strategji
globale thekson nevojën për të fituar kosto të ulëta dhe ekonomi të shkallës duke ofruar në
thelb të njëjtat produkte ose shërbime në çdo treg. Microsoft, për shembull, ofron të njëjtat
programe softuerike në mbarë botën, por i rregullon programet që të përputhen me gjuhët
lokale. Në mënyrë të ngjashme, prodhuesi i mallrave të konsumit Procter & Gamble përpiqet të
fitojë efikasitet duke krijuar marka globale sa herë që është e mundur. Strategjitë globale
gjithashtu mund të jenë shumë efektive për firmat, produkti ose shërbimi i të cilave fshihet
kryesisht nga këndvështrimi i klientit, siç është prodhuesi i çipave të silikonit Intel. Lenovo
gjithashtu përdor këtë strategji. Për firma të tilla, ndryshimi në preferencat lokale nuk është
shumë i rëndësishëm, por çmimi është.

Strategjia Transnacionale
Një firmë që përdor një strategji transnacionale kërkon një rrugë të mesme midis një strategjie
shumë-vendase dhe një strategjie globale. Një firmë e tillë përpiqet të balancojë dëshirën për
kosto më të ulëta dhe efikasitet me nevojën për t'u përshtatur me preferencat lokale brenda
vendeve të ndryshme. Për shembull, zinxhirët e mëdhenj të ushqimit të shpejtë si McDonald's
dhe Kentucky Fried Chicken (KFC) mbështeten në të njëjtat emra markash dhe të njëjtat artikuj
të menusë bazë në mbarë botën. Këto firma bëjnë disa lëshime edhe për shijet vendase. Në
Francë, për shembull, vera mund të blihet në McDonald's. Kjo qasje ka kuptim për McDonald's
sepse vera është një element qendror i dietave franceze. Në Arabinë Saudite, McDonalds
shërben një sanduiç me pulë McArabia dhe menuja e tij e mëngjesit nuk përmban produkte
derri si proshutë, proshutë ose sallam.