1.

Funkcje systemu operacyjnego:

-Zarządzanie zasobami: alokacja zasobów komputera pomiędzy procesy i aplikacje.

-Wykonywanie programów: kontrola cykli życia procesów i komunikacja między nimi.

-Zarządzanie pamięcią: kontrola alokacji pamięci RAM i mechanizmy wirtualizacji.

-Zarządzanie plikami i systemem plików: operacje na plikach i struktura systemu plików.

-Kontrola urządzeń wejścia/wyjścia: zarządzanie komunikacją z urządzeniami.

-Zarządzanie siecią: konfiguracja i obsługa sieci.

-Bezpieczeństwo: mechanizmy bezpieczeństwa i monitorowanie działań systemowych.

2.Rodzaje systemów operacyjnych:

-Jednopostaciowe: dla jednego użytkownika (np. Windows, macOS).

-Wielopostaciowe: dla wielu użytkowników (np. Unix, Linux).

-Czasu rzeczywistego: szybka reakcja na zdarzenia (np. QNX, VxWorks).

-Wbudowane: dla urządzeń wbudowanych (np. Android, iOS).

-Sieciowe: zarządzanie zasobami sieciowymi (np. Windows Server, Linux).

-Rozproszone: komunikacja i koordynacja zasobów na wielu komputerach (np. Amoeba, GFS).

3.Struktura systemu operacyjnego:

-Jądro systemu operacyjnego: zarządzanie zasobami i podstawowe operacje systemowe.

-System plików: organizacja danych na dysku i zarządzanie nimi.

-Warstwa interfejsu użytkownika: dostarczanie interfejsu użytkownika.

-Warstwa bibliotek systemowych: zestaw funkcji dla aplikacji.

-Sterowniki urządzeń: obsługa komunikacji między systemem operacyjnym a sprzętem.

-Systemy bezpieczeństwa i autoryzacji: zapewnienie bezpieczeństwa systemu.

4.Typy jąder systemu operacyjnego:

-Monolityczne: cała logika jądra w jednym obszarze pamięci (np. Linux).

-Mikrojądra: podstawowe funkcje jądra, zaawansowane jako osobne serwisy (np. L4).
-Hybrydowe: kombinacja monolitycznych i mikrojąder (np. macOS).

-Exokernel: minimalizacja abstrakcji sprzętu (np. Exokernel).

-Nanokernel: minimalistyczne jądro systemu (np. FreeRTOS).

5.Właściwości systemu operacyjnego:

-Stabilność i niezawodność.

-Wykorzystanie zasobów.

-Bezpieczeństwo.

-Wydajność.

-Elastyczność i skalowalność.

-Przyjazny interfejs użytkownika.

-Kompatybilność.

-Wsparcie dla programistów.

-Obsługa sieci.

-Aktualizacje i wsparcie techniczne.

6.System plików:

-Pliki, katalogi i ścieżki dostępu.

-Metadane i kontrola dostępu.

-Alokacja przestrzeni dyskowej.

7.Przykłady systemów plików:

-NTFS: Microsoft, obsługa dużych plików i zaawansowane bezpieczeństwo.

-EXT4: Linux, wydajność i zarządzanie przestrzenią dyskową.

-APFS: Apple, szybkie snapshotting i zaawansowane zarządzanie.

8. Model klient-serwer jest powszechnie stosowanym modelem architektury oprogramowania, gdzie

komunikacja między komponentami odbywa się poprzez żądania i odpowiedzi. W modelu tym
wyróżniamy dwie główne role: klienta i serwera.

Klient:
Inicjuje żądania do serwera w celu uzyskania usług lub zasobów.

Przykłady to przeglądarki internetowe, programy pocztowe, aplikacje mobilne.

Serwer:

Odbiera żądania od klientów, przetwarza je i udostępnia odpowiednie zasoby lub usługi.

Przykłady to serwery internetowe, serwery plików, serwery baz danych.

Główne cechy modelu klient-serwer:

Podział obowiązków umożliwiający lepszą organizację i zarządzanie systemem.

Skalowalność poprzez dodawanie nowych klientów i serwerów.

Rozproszenie zasobów i obciążenia między serwerami dla lepszej wydajności i dostępności.

Łatwa wymiana i rozwój aplikacji bez zmiany drugiej strony.

Zależność od połączenia sieciowego, co może prowadzić do problemów z łącznością.

Model klient-serwer znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach informatyki, zapewniając elastyczność

i skalowalność w projektowaniu i implementacji systemów informatycznych.