Pinagpalit

Sa gitna ng aking pagmamahal, Isang araw ika'y

nagpaalam. Puso'y binasag, aking mahal, Sa sakit, tila di
ko na kaya.
Sa mga pangako'y ako'y nabigo, Bawat salitang binitiwan
mo. Ngunit ano'ng ginawa mo, Iba pala ang minahal mo.
Pinagpalit sa isang iglap, Aking mundo'y biglang naglaho.
Mga pangarap nating hinabi, Unti-unting naglaho,
naglaho.
Ngayo'y ako'y nag-iisa, Luha'y di mapigil sa pag-agos.
Mga tanong sa aking diwa, Ba't ako'y 'yong nilimot?
Sana'y malaman mo, sinta, Walang pag-ibig na sa'yo'y
tapat. Ngunit sa iyong paglayo, Pag-ibig ko'y di pa rin
naglalaho.
Ngunit salamat na rin, aking mahal, Sa mga sugat na
'yong iniwan. Dahil dito'y natutunan ko, Ang halaga ng
sariling kalayaan.
Sa bawat patak ng luha, Ako'y bumangon at natutong
muli. Pusong minsang pinagpalit, Ngayon ay muling
naghilom, nagsilbi.
Sa dulo ng lahat ng sakit, Ako'y naging matatag,
nagpakatotoo. Pinagpalit man sa iba, Natagpuan ko ang
aking sarili.