Geneza I Wojny Światowej

I Wojna Światowa, znana również jako Wielka Wojna, wybuchła w 1914 roku, ale jej
korzenie sięgają głębiej w historię. Główne przyczyny to:

1. System sojuszy - Europa była podzielona na dwa główne bloki: Trójprzymierze

(Niemcy, Austro-Węgry, Włochy) i Trójporozumienie (Wielka Brytania, Francja,
Rosja). Ta rywalizacja doprowadziła do wzrostu napięć.
2. Militaryzacja i wyścig zbrojeń - Narody europejskie zaczęły intensywnie
inwestować w swoje armie i floty, co zwiększało obawy przed konfliktem.
3. Nacjonalizm - Silne uczucia narodowe, zwłaszcza na Bałkanach, prowadziły do
dążeń niepodległościowych i konfliktów etnicznych.
4. Zamach w Sarajewie - Bezpośrednią iskrą, która zapaliła lont wojny, był zamach na
arcyksięcia Franciszka Ferdynanda, następcę tronu Austro-Węgier, dokonany przez
serbskiego nacjonalistę w 1914 roku.

Przebieg I Wojny Światowej

Wojna trwała od 28 lipca 1914 do 11 listopada 1918 roku i charakteryzowała się
kilkoma kluczowymi etapami:

1. Wojna pozycyjna - Charakterystyczne dla wojny były długotrwałe walki w okopach,

szczególnie na froncie zachodnim. Żołnierze żyli w trudnych warunkach, a postępy
były minimalne kosztem ogromnych strat.
2. Nowe technologie i taktyki - Wojna przyniosła szereg innowacji, takich jak użycie
gazów bojowych, czołgów, samolotów i nowoczesnej artylerii.
3. Front wschodni i inne teatry działań - Na froncie wschodnim walki były mniej
statyczne, ale równie brutalne. Wojna rozprzestrzeniła się także na Bliski Wschód,
Afrykę i Azję.

Zakończenie I Wojny Światowej

Wojna zakończyła się podpisaniem rozejmu w Compiègne 11 listopada 1918 roku,
co jest obchodzone jako Dzień Zwycięstwa w wielu krajach. Traktat wersalski,
podpisany w 1919 roku, formalnie zakończył wojnę, nakładając surowe kary na
Niemcy, co później miało wpływ na wybuch II Wojny Światowej. Wojna zakończyła
się upadkiem czterech imperiów: Niemieckiego, Austro-Węgierskiego, Osmańskiego i
Rosyjskiego, co radykalnie zmieniło mapę polityczną Europy.