Najpiękniejszy monastyr w Bułgarii.

W pierwszych wiekach chrześcijańskich okolice Masywu Riły i Pirynu znajdowały się z dala
od szlaków handlowych. Stały się idealnym miejscem dla pustelników. Jednym z nich był św.
Iwan z Riły żyjący w IX wieku. Cieszył się opinią świątobliwego mędrca. Lokalna tradycje
przekazuje, że po śmierci jego ciało posiadało właściwości uzdrawiające. Z tego powodu
szczątki Iwana zostały skradzione w roku 1183 przez węgierskiego króla Belę III i zawiezione
do Ostrzyhomia. W momencie, kiedy miejscowy biskup je zobaczył, poddał w wątpliwość ich
moc uzdrawiania, po czym oślepł. Dopiero publiczne wyrzeczenie się bluźnierczych słów
przywróciło biskupowi Węgier wzrok. Relikwie wróciły do Bułgarii 10 lat później, kiedy
jeden z carów bułgarskich – Iwan Asen zdobył Sofię i przeniósł relikwie do Wielkiego
Tyrnowa w swoim rozległym państwie. Dopiero w 1469 r. szczątki Iwana Rylskiego
powróciły na swoje pierwotne miejsce.

Budowa monastyru rozpoczęła się w XIV wieku. Do kompleksu klasztornego wchodzi się
przez bramę zachodnią. Na rozległym, nieforemnym dziedzińcu naszym oczom pokazuje się
lekko z prawej strony główna cerkiew. Całość otoczona jest krużgankami arkadowymi, gdzie
pomieszkują zakonnicy. Krużganki nawiązują swoim stylem do okresu bułgarskiego
odrodzenia. Są piękne, łukowate i wspierają kondygnacje klasztornych cel.

Centralna cerkiew również posiada wzory z dominującym kolorem czerwonym i czarnym.

Cała pokryta jest freskami wykonanymi przez miejscowych artystów z okolicznych
miasteczek. Ściągali oni w drugiej połowie XIX wieku do Riły, aby móc się realizować i
przyczynić do powrotu świetności Monastyru Rylskiego. I tak powstała chyba najpiękniej
udekorowana cerkiew na świecie.