Professional Documents
Culture Documents
Penseo 379
Penseo 379
N-ro 379
maj. / 2023
Monata Beletra Revueto en Esperanto
Honorita de Premio Grabowski,1994
Fondita en 1990; Enretigita en 1997 la 34-a jaro http://www.elerno.cn/penseo/penlisto.htm
kaj l’ atendoj
Tiberio Madonna (Italio) longaj
lacigantaj
kaj dolĉaj
dronis
La floroj kun siaj falsaj promesoj
en la mallumo en unu guto
ne havas kolorojn da fumo.
kaj la luno Kion ni diros
defalinta en la malamon al niaj koroj
perdis la helecon. kaj kion ni rakontos
La suno al la emocioj?
kiu brilegos morgaŭ matene Aeron
pli eta ol oranĝo silentojn
pluvigos kaj pluan aeron
sian acidan sukon plenigitan per vakuo. De vi.
sur niajn okulojn
soifajn
kaj bruligos
kiel senutilajn paperaĉojn
Maria Nazaré Laroca (Brazio)
la sonĝojn
kvankam jam cindriĝintajn.
Kaj kiel faros intertempe
la nokto Dum la infanaĝo
por trinki la tutan akvon mi estis princino,
de ĉi freneza kaj loĝis en kristala palaco.
fulmotondro
kaj viŝi la nubojn En ĉi aŭtuna majo,
malkovrante sepdek kvin jaraĝa mi estos,
ke ĝi perdis la lunon? sed nur nun mi certas
Kie ni trovos pri tio, ke mi loĝas
helfarban pentraĵon ene de vitra korpo,
por povi eniri kaŝite tre rompiĝema dometo.
kaj promeni en ĝi?
Horloĝoj kaj kalendaroj Malgraŭ doloroj kaj sortoŝanĝoj,
diras nenion plu ĝi estas mia hejmo:
al niaj fantazioj tranĉita, polurita gemo
—3443—
2 n-ro 379 penseo
Ĉevaloj el fajro
levas la polvon, La vivo estas mistero!
per vento alportas Ni naskiĝas kaj kunvivas
—3444—
3 n-ro 379 penseo
—3445—
4 n-ro 379 penseo
—3446—
5 n-ro 379 penseo
—3447—
6 n-ro 379 penseo
Mi revenos al vi, mia amo, sin scias Poezio kaj plene semantika diras:
Iam en la plorantan aŭtunon. venu miele, min forpelu aŭ min defloru!
—3448—
7 n-ro 379 penseo
—3449—
8 n-ro 379 penseo
Ekblovis l’vento.
El la nuboj ekŝprucas
Elena Popova (Bulgario)
najtingala kant’.
Aŭtun’sunsubir’.
L’maro enprofundiĝas. Ludas mi en la ondoj,
Luno leviĝas. kun perloj ili min ornamas
kaj la sun’ min karesas.
Monta riveret’ Estas mi naĝanto sukcesa.
blankaj ŝtonoj briletas. Galopu, kruroj miaj,
La rano saltas. premion mi promesas.
Haltas la ond’ je la bord’,
En vintra vesper’ sed ne estas bar’ kaj doloro
paŝoj vekas l´silenton. pri la sentima koro.
Ŝi jam foriris. Kun forta volo ja mi estas.
Tint’.. . Tint’…— la tintil’ jesas,
En frosta nokto. baldaŭ ni venkon festos!
Blanka kolomb’ sur
kornic’—.
bonajn novaĵojn. Li estis Amo
krucumita kaj neita.
Spirito de l’ Tero
Li iĝis. Kaj nin
Sur la arbara pado donacis kun Am’ vera.
du paŝojn en neĝ’. Kristo perfidita suferis
Malgrandaj neĝeroj kaj por ni sin oferis.
milda vintra anoncisto Ĉiu sian krucon
kisas la teron. devas mem porti
En la fenestro humile kaj senvorte.
steloj. Klarneto ĝemas.
Bela neĝa nokt’.
Rita Mkrtĉjan (Armenio)
Neĝo. Blus’. Kamen’.
Virino sur la vojo.
L’silent’ ekbrilis.
Blankaj sonoriloj (mikronovelo)
subtera pepado En lernejo, la instruistino donis al ĉiuj
spiro de printemp’. taskon skribi ekzercan verkon pri neĝa tago.
Autun’. Folifal’. Peter eksidis ĉe tablo, antaŭ fenestro en sia
L’arbar’ ree ekdormis. ĉambro, kaj malfermis kajeron. Hejmanoj
Oni blankiĝis. paroladis mallaŭte, ĉar filo preskaŭ neniam
Meznokta bluso sidis por prepari hejmajn taskojn.
Sur la fenestro frapas. Unua frazo jam estis skribita — Neĝas...
Peter spektis belajn neĝerojn kaj imagis,
kiel la instruistino laŭdos lin ĉ
ar li skribos
—3450—
9 n-ro 379 penseo
—3451—
10 n-ro 379 penseo
partoprenantoj povas libere ĉeesti, ĉar li ŝin okuloj tutplenas de larmo amara.
ne ekkonis. Brizo kaj nubaro el hejmloko
Ĉi tio ne estis tragedio de la vivo, sed estis min sanigas de vundo plurjara.
fino de la juneco en Esperantujo, fino de .
sensencaj revoj kaj… aperis kompreno, ke Iam mi heroe ambiciis ankoraŭ,
ne eblas vivi per pasinteco. nenion havas mi nun preskaŭ.
Brizo kaj nubaro el hejmloko
Yi Qiao (ĉino en Germanio) Konsolas min per la korvoko.
Yi Qiao tradukis ĝin laŭ la ĉina samnoma kanto.
Alma Papamihali
Resurektis Paskon la Sinjoro,
en la bunta lumo de aŭroro.
Ho, lilioj paskaj sankte floras,
kun aromo sur kampar’ fervoras. Priskribi vin, Virino, ho virino,
. oni devas bone koni ĉiujn viajn ĉarmojn
En preĝejo ni pilgrimas kore, Kanti pri vi, ho majesta Patrino,
Dion klinsalutas ni adore. Ne sufiĉas eĉ la vivo, por diri ĉion.
Meditadas ni en paska kanto, Paroli pri vi, Fratino mia, rarulino
La Sinjoro restas homsavanto. Restas senfina rivero, malgraŭ la vorta
. fluado
Paskinsul’ antikva foras zone, En la viva vojo, valora Amikino,
Statuegoj staras jen impone. Estas ja etendita mano, sole neniamfoje.
La potenco dia nin inspiras, Tiam , Filino, kiam Dio enmanigis vin al ni
Ni eternan vivon fidsopiras. Krom Virino, Fratino, vi estas ja benita
Patrino.
Elalbanigis
—3452—
11 n-ro 379 penseo
—3453—
12 n-ro 379 penseo
—3454—
13 n-ro 379 penseo
—3455—
14 n-ro 379 penseo
Ankoraŭ ne aŭdiĝis
komuna birdkanto tra
branĉaro. Nur tra
fenestro
Yi Qiao (Ĉino en Germanio) oni ĝuas en
frua printempa tago.
Suno eliras alten.
— laŭ ĉinesko Aromplena korto* Montris sin honte.
Orepoko
vivprintempa Pluvegoj
adiaŭis jam for. ĉesis. Ekstere
Ho juneco blovas tre forta vento.
belis kiel flor’. Ĉielo bluis. Vere,
Amare kaj dolĉe same surtere.
ĝemas mi
kun klarmemor’. Noktiĝis.
Sopire Okulsignis luno.
meditas mi Al pasanto malfrua
en paca humor’. tre plaĉis pala lumo.
. Lampira Luno.
Aŭror’
matena Venteto
ora helas salutas forte
ĉe la deĵor’. noktan pasanton tre lin
Printempa lumo puŝante. Alivorte,
en mia kor’ per fi-ventsorte.
inspiras ame min *Sopir-al-sudo (ĉine: Yijiangnan): ĉina fiksforma
ankoraŭ poemo el kvin versoj de 35,77,5 silaboj laŭ
kun la fervor’. rimaranĝo xa,xa,a (x=senrima).
Pro tio
la oldaĝo
Laimundas (Litovio)
plenas de favor’.
*Aromplena korto (ĉine: mantingfang): ĉina
fiksforma poemo el du strofoj kun 10 kaj 11 versoj
de 446, 466, 7444 / 234, 454, 67345 silaboj, laŭ
rimaranĝo xxa,xa,xa,,xxa / ax,xa,xa,xa,xaa La esperantisto estu ununura, serioza
profesio, al kiu aspiru ĉiu homo. Kiam
Jadranka Miric (Serbio) esperantisto pro sia aktivado en la
Esperanto-movado ricevos sufiĉe bonan
salajron, li/ŝi estos des pli fervora. Kaj ĉiuj
— laŭ ĉinesko Sopir-al-sudo* ceteraj homoj, vidante utilon pro Esperanto,
Aprila volos lerni ĝin.
kvazaŭ temp’ vintra. Iun tagon, dum esperantista
—3456—
15 n-ro 379 penseo
—3457—
16 n-ro 379 penseo
demandojn, ĉiu mem decidu, kion li volas, multaj homoj estas indiferentaj al ĉio,
kaj vi estos bona, — instruis Simeono. limigitaj je deziroj, pigruloj kaj malkleruloj,
—Mi pensas, ke tio ne sufiĉas,— parolis ili nenion volas kaj nenion komprenas, —
mi.—Vera esperantisto devas allogi, altiri instruis min Simeono.
ĉiujn ceterajn homojn lerni Esperanton. —Strangas. Pro kio ili ne volas lerni
—Jen, komenciĝas!, — ekkriis Esperanton? — mi komprenis nenion.
Simeono. —Moraligado, instigado, persona —Antaŭ ĉio necesas ricevi de siaj
ekzemplo... Tio jam estas efiko kaj ne ĉiam gepatroj bonan kombinaĵon de la genoj,poste
bona.Vi kondutu kontraŭ aliaj tiel, kiel vi modelan edukadon en lernejo, universitato
mem volus, ke tiuj kondutu al vi. Tiam vi kaj finfine necesas, ke vi mem senĉese
estos sufiĉe bona. perfektiĝu, ĝis kiam vi komprenos, kio vi
—Tion ĉi – vi pri kio!? Ĉu pri la profeto? estas, —ne ĉesis instrui al mi veterano.
— parolis mi. —Do vi diru, kion plej bezonas
—Samideano, Dominiko. Tiel parolante esperantisto? —scivolis mi. — Vi ja scias, ke
ni venos al vera diktatoro, kiu perforte mi estas kolektanto, sperta kolektanto kaj
instigos ĉiujn lerni Esperanton. bone parolas Esperanton. Do,ĉu mi estas vera
—Ne pri tio mi temis,— levis la manon esperantisto?
mi. — Vera esperantisto estas sincera, —Ne, ne...kolektado estas via
bonkora... Kvazaŭ ligilo inter ĉiuj, kvazaŭ flankokupo, sed kio estas vi?,— ekkriis
ponto interliganta kaj... kaj... Simeono.
—Kaj kio?,— ne cedis Simeono.—Vi —Mi estas litovo, fotisto...,— mi ne
sciu, ke esperantistoj estas diversaj: eternaj komprenis demandon.
komencantoj, (tiuj Bonantaguloj – —Tio estas nur nacieco, profesio, sed
ĝisreviduloj), kolektantoj, aktivuloj, KIO ESTAS VI? —akcentante ĉiun vorton,
akademianoj. Vi sciu, Dominiko, estas demandis min veterano Simeono.
malfacile iun apartigi, ili estas kompakte Mi silentis. Kia stranga demando?
ligitaj. Ankaŭ estas diversaj esperantistaj Apenaŭ mi provis min pense karakterizi, tuj
kombinaĵoj... mi konfuziĝis. Finfine mi komprenis, ke
—Atendu, atendu, haltu! Sed kio plej baldaŭ vera esperantisto-profesiulo, verŝajne,
gravas? — scivolis mi. mi ne iĝos. Tamen aperis multe pli grava
—Plej gravas trejni sian intelekton kaj problemo: trovi la respondon al demando
sentojn por ekagi rapide kaj ĝuste, enproprigi KIO ESTAS MI?
bone lingvokonojn kaj praktiki ilin, utiligi Mia idealismo karesis koron de
ĉiujn taŭgajn momentojn por agado kaj veterano. Simeono trankviliĝis kaj ekridetis.
informado... Tio estas tipa esperantisto, — „Mi estu pardonema al Dominiko, al tiu
parolis Simeono. „novbakita“ esperantisto, kaj nenion pli
—Kaj kiu estas vera esperantisto?—mi kontraŭdiru,— ekpensis Simeono.— Estu tiel,
tute konfuziĝis. kiel li volas, pro kio ni disputu? Venku la
—Tiu estas siaspeca saĝulo, scipovanta boneco.“
taŭge profiti ĉiujn eblecojn de Esperanto. _◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_
—Kaj ĉio? — plu miris mi. Eldonas Redakcio de Penseo
—Vi ne pensu, ke tio tre simplas. Se tio Ĉefredaktoro: s—ro Yida Wei (Vejdo)
Retadreso: vejdo@163.com
estus facile atingebla, nin ĉirkaŭus nur
www.elerno.cn/penseo/penlisto.htm
geesperantistoj. Tamen realeco estas alia –
_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_◊_
—3458—