Ανάμεσα στο θέμα και στην κατάληξη προσθέτουμε το χαρακτηριστικό
γράμμα του Μέλλοντα που είναι το -σ- και λέγεται χρονικός χαρακτήρας. Τι γίνεται με τα ρήματα που είναι αφωνόληκτα όσα δηλαδή, έχουν χαρακτήρα: χειλικό: π, β, φ ουρανικό: κ, γ, χ οδοντικό: τ, δ, θ Ο χαρακτήρας των ρημάτων αυτών με το -σ- του αορίστου δίνει διάφορες μεταβολές. Έτσι, Στα χειλικόληκτα: Ο χαρακτήρας (π, β, φ, πτ) των χειλικόληκτων ενώνεται με τον χρονικό χαρακτήρα σ και μετατρέπεται σε ψ: π, β, φ, πτ, + σ = ψ Στα ουρανικόληκτα: Ο χαρακτήρας (κ, γ, χ ττ, σσ, ζ) των ουρανικόληκτων ενώνεται με τον χρονικό χαρακτήρα σ και μετατρέπεται σε ξ: κ, γ, χ, ττ, σσ, ζ + σ = ξ Στα οδοντικόληκτα: Ο χαρακτήρας (τ, δ, θ, ττ, ζ,) των οδοντικόληκτων αποβάλλεται μπροστά από τον χρονικό χαρακτήρα σ και έτσι μένει μόνο το σ: τ, δ, θ μερικά με -ττ ή -σσ, -ζ και -ίζ + σ = σ Αλλαγές χαρακτήρων στον Παρακείμενο
Στα φωνηεντόληκτα ρήματα πριν από τις καταλήξεις του
Παρακειμένου βάζουμε το χαρακτηριστικό γράμμα του παρακειμένου που είναι το -κ- και λέγεται χρονικός χαρακτήρας Τι γίνεται με τα ρήματα που είναι αφωνόληκτα, δηλαδή έχουν χαρακτήρα: χειλικό: π ,β, φ ουρανικό: κ, γ, χ οδοντικό: τ, δ, θ Τα χειλικόληκτα: Όσα έχουν χαρακτήρα π, β, φ, -πτω, + κ = φ π.χ. τρίβω > τέτριφα, γράφω > γέγραφα, βλάπτω > βέβλαφα Τα ουρανικόληκτα: Όσα έχουν χαρακτήρα κ, γ, χ, ττω ,σσω, και κάποια σε ζω + κ = χ π.χ. διώκω > δεδίωχα, τάττω > τέτταχα Τα οδοντικόληκτα: Όσα έχουν χαρακτήρα τ, δ, θ αρκετά σε -ζω και -ίζω +κ=κ π.χ. πείθω > πέπεικα, κομίζω > κεκόμικα