Muzika

Jone
Popullore

Punoi: David Pasho

Muzika popullore është muzika tradicionale, zhanri që evoloi
prej saj gjatë ringjalljes popullore të shekullit XX. Disa lloje të
muzikës popullore mund të quhen muzikë botërore. Muzika
tradicionale popullore është përcaktuar në disa mënyra: si
muzikë që transmetohet gojarisht, muzikë me kompozitorë të
panjohur, ose muzikë e realizuar me porosi për një periudhë të
gjatë kohore. Ka qenë në kontrast me stilet tregtare dhe
klasike. Termi e ka zanafillën në shekulliin XIX, por dihet që
muzika popullore shtrihet përtej kësaj.

Instrumentet me te predorur qe luajne muziken popullore jane:

Gajdja
Gajdja është një instrument muzikor që përbëhet nga shakulli
prej lëkure bagëtie të vogël, buçalla e isos dhe pipa e notave.
Gajdja tek shqiptarët është e lidhur ngushtë me kultin e
blegtorisë. Për këtë arsye, repertori i gajdes përkon ngushtë me
këtë sferë të jetës shqiptare. Që në kohët e vjetra
sipas Thalloczy: ilirët këndonin këngë lufte të shoqëruara me
fyej e gajde.
 Daullja
Daullja është anëtare e grupit të goditjeve të instrumenteve
muzikore. Në sistemin e klasifikimit Hornbostel-Sachs, është
një membranofon . Daullet përbëhen nga të paktën
një membranë, e quajtur kokë daulle ose lëkurë daulle, e cila
shtrihet mbi një guaskë dhe goditet, ose drejtpërdrejt me duart
e lojtarit, ose me një çekiç me goditje, për të prodhuar tingull.

Një mandolinë është një instrument muzikor me tela në familjen

e lahutës dhe në përgjithësi këputet me një kazan. Më së
shpeshti ka katër korse telash të dyfishta të sintonizuara në
unison, duke dhënë kështu gjithsej tetë tela. Përdoren një larmi
llojesh fijesh, ku fijet prej çeliku janë më të zakonshmet dhe
zakonisht më pak të kushtueshmet. Kurset zakonisht
akordohen në një interval prej të pestave të përsosura, me të
njëjtin akordim si një violinë (G3, D4, A4, E5). Gjithashtu, si
violina, ajo është anëtari i një familjeje që përfshin mandolën,
mandolinën oktavë, mandocelon dhe mandobasin.