Professional Documents
Culture Documents
Metoda Przemieszczen Rownanie Kanoniczne Up
Metoda Przemieszczen Rownanie Kanoniczne Up
Metoda Przemieszczen Rownanie Kanoniczne Up
2017
RÓWNANIA KANONICZNE METODY PRZEMIESZCZEŃ
n n
k ij j + k i + k io = 0, dla i = 1, 2, ..., n
j 1 1
n n
kj j + k + ko = 0, dla = 1, 2, ..., n
j 1 1
gdzie
iloczyny k ij j oraz k i są momentami w rotacyjnej więzi "i" wywołanymi odpowiednio:
– obrotem rotacyjnej więzi "j" o kąt j ,
– przesunięciem w miejscu i kierunku translacyjnej więzi "" o ,
k ij , k i , k io są momentami w rotacyjnej więzi "i" wywołanymi odpowiednio:
– obrotem rotacyjnej więzi "j" o kąt j 1 ,
– przesunięciem w miejscu i kierunku translacyjnej więzi "" o 1 ,
– obciążeniem zewnętrznym,
iloczyny kj j oraz k są siłami w translacyjnej więzi "" wywołanymi odpowiednio:
– obrotem rotacyjnej więzi "j" o kąt j,
– przesunięciem w miejscu i kierunku translacyjnej więzi "" o ,
kj , k , ko są siłami w translacyjnej więzi "" wywołanymi odpowiednio:
– obrotem rotacyjnej więzi "j" o kąt j 1 ,
– przesunięciem w miejscu i kierunku translacyjnej więzi "" o 1 ,
– obciążeniem zewnętrznym.
Z powyższych określeń wynika, że współczynniki "k" mogą być podzielone na 6 grup to jest:
– momenty w dodanych więziach rotacyjnych wywołane:
– obrotami ( K = [k ij ] ),
– przesunięciami ( K = [k i ] ),
– obciążeniem zewnętrznym ( K o = [k io ] )
– reakcje w dodanych więziach translacyjnych wywołane:
T
– obrotami ( K = K = [kj ] ),
– przesunięciami ( K = [k ] ),
– obciążeniem zewnętrznym ( K o = [ko ] ).
W zapisie macierzowym układ równań może być przedstawiony w postaciach
k11 , k1n , k1I , k1n 1 k10
k n 1 , k n n , k n I , k n n n k n o K , K K o
K z Ko 0
k I 1 , k In , k II , k In I k I 0 K , K K o
k n 1 , k n n , k n I , k n n , n k n o
http://zsibb.pwr.wroc.pl/zukowski 1
MP – Równania i ich współczynniki 20.11.2017
WZORY OKREŚLAJĄCE WSPÓŁCZYNNIKI UKŁADU RÓWNAŃ - teoria rzędu 1-go
j
K o ; kio ki M ijo
j
k M oT
i ij
j
ij s ij s
gdzie Ls – wydłużenie więzi sprężystej translacyjnej wywołane przemieszczeniem 1 .
Reakcje (siły) w dodanych więziach translacyjnych wywołane obciążeniem danym
kF ( M ij M ji ) ij F f f
oF oF
ij f
K o ; ko k ( M ijo M oji ) ij k s Ls Los
ij s
k ( M oT M oT ) k L LoT
ij ij ji ij s s s s
gdzie f – przemieszczenie w miejscu i kierunku siły F f wywołane przemieszczeniem 1 ,
Los , LoT
s – wydłużenia więzi sprężystej translacyjnej wywołane przemieszczeniem lub
zmiana temperatury.
2 http://zsibb.pwr.wroc.pl/zukowski
MP – Równania i ich współczynniki 20.11.2017
MOMENTY WYJŚCIOWE OD OBCIĄŻEŃ
Ze względu na sposób wyznaczania momentów brzegowych w układzie podstawowym
obciążenia dzielimy na:
- wywołujące w układzie podstawowym przesunięcia węzłów,
- i nie wywołujące w układzie podstawowym przesunięć węzłów.
Do grupy obciążeń wywołujących, w układzie podstawowym, przesunięcia węzłów należą:
- przesunięcia węzłów r lub ich składowe u r (po ich rozłożeniu na u r i v r ),
- zmiany długości prętów L ,
- zmiany temperatury w części reprezentowanej przez zmiany w osiach prętów To
wywołujące zmiany długości prętów LoT T L To .
Dla tych obciążeń należy wyznaczyć kąty obrotu cięciw prętów ijo na podstawie warunków
kinematycznych i na ich podstawie momenty brzegowe ze wzoru M ijo cij EJ ij Lij ijo ,
które od każdego z tych obciążeń mogą być różne od zera dla wszystkich prętów.
Do grupy obciążeń nie wywołujących, w układzie podstawowym, przesunięć węzłów należą:
- obciążenia siłami ( M , F , q ) ,
- zmiany temperatury w części reprezentowanej przez różnice T Tw Tp ,
- błędy montażu typu i h
- przemieszczenia podpór r (obroty)
i v r .(składowe przesynięć prostopadłe do osi prętów przyległych)
Dla tych obciążeń wyznacza się momenty brzegowe na podstawie stosownych wzorów zależnych od
typu obciążenia i typu pręta tylko dla prętów, na które działają te obciążenia.
Zatem
w przypadku obciążeń siłami ( M , F , q ) (nie wywołują one przesunięć węzłów w ukł. podst.),
momenty brzegowe w układzie podstawowym M oF wyznacza się na podstawie stosownych wzorów
tylko dla prętów, na które działają te obciążenia.
w przypadku obciążeń zmianami temperatury ( Tw, Tp )
różnice T Tw Tp ) nie wywołują przesunięć węzłów a momenty brzegowe w
układzie podstawowym M ijoT (Tij ) cij EJ ij Lij ijoT wyznacza się od nich na podstawie stosownych
wzorów tylko dla prętów, dla których różnice te są różne od zera,
zmiany temperatury w osiach prętów To wywołują przesunięcia węzłów a momenty
brzegowe w układzie podstawowym M To wyznacza się od nich z wykorzystaniem wzoru
M ijoT (To) cij EJ ij Lij ijoT dla wszystkich prętów, co wymaga uprzedniego wyznaczenia kątów
obrotów cięciw prętów ijoT od LoT T L To ,
w przypadku obciążeń przemieszczeniami podpór i błędami montażu
( r , r (u r , v r ), , h, L)
obroty podpór r , składowe prostopadłe przesunieć vr i błędy montażu , h nie
wywołują przesunięć węzłów a momenty brzegowe w układzie podstawowym M ijo ( r , vr , , h)
wyznacza się od nich na podstawie stosownych wzorów tylko dla prętów, dla których te wielkości są
różne od zera,
przesunięcia podpór r , ur i błądy montażu L wywołują przesunięcia węzłów a
momenty brzegowe w układzie podstawowym M ijo ( r , ur , L) wyznacza się od nich z
wykorzystaniem wzoru M ijo ( r , ur , L) cij EJ ij Lij ijo dla wszystkich prętów, co wymaga
uprzedniego wyznaczenia kątów obrotów cięciw prętów ijo od tych wpływów.
http://zsibb.pwr.wroc.pl/zukowski 3
MP – Równania i ich współczynniki 20.11.2017
WYZNACZANIE PRZESUNIĘĆ WĘZŁÓW I KĄTÓW OBROTU CIĘCIW PRĘTÓW
Przesunięcia węzłów, wzajemne poprzeczne przesunięcia końców prętów i kąty obrotu cięciw
prętów mogą być wyznaczane z wykorzystaniem związków kinematycznych dla prętów.
W przypadku gdy zmiany długości prętów są zerowe L 0 mogą być w tym celu wykorzystane
również płany przesunięć lub związki analityczne dla zamkniętych ciągów prętów.
ZWIĄZKI KINEMATYCZNE DLA PRĘTÓW
Przesunięcia węzłów wywołane przesunięciami podpór i zmianami długości prętów mogą być
wyznaczane na podstawie związków kinematycznych w postaci:
u p cos pk v p sin pk u k cos pk v k sin pk L pk ,
u p sin pk v p cos pk u k sin pk v k cos pk pk
gdzie u p , v p , u k , v k - składowe przesunięć końców prętów,
odpowiednio, w kierunku osi x i y,
indeks p – numer węzła początku pręta, Lxij x
indeks k – numer węzła końca pręta, p up
L pk - wydłużenie pręta pk, vp pk
pk - wzajemne poprzeczne przesunięcie końców pręta pk,
Lyij
cos pk Lx pk / L pk sin pk Ly pk / L pk .
, . uk
Powyższe związki mogą też być przedstawione w postaci
y vk k
u p u k L pk cos pk pk sin pk ,
v p v k L pk sin pk pk cos pk .
Związki kinematyczne wykorzystuje się w ten sposób, że buduje się układ równań, który tworzą:
– związki między przemieszczeniami końców prętów a zmianami ich długości dla każdego pręta
(tyle równań ile prętów)
u p cos pk v p sin pk u k cos pk v k sin pk L pk ,
– warunki uwzględniające, że kąty obrotu cięciw a więc i wzajemne poprzeczne przesunięcia ich
końców dla prętów: wspornikowego i sztywno łyżwa są równe zero pk 0
(tyle równań ile prętów tego typu)
u p sin pk v p cos pk u k sin pk v k cos pk pk 0 .
(wygodniej dla tego typu prętów wykorzystywać warunki:
u p u k L pk cos pk , v p v k L pk sin pk ),
– oraz warunki brzegowe (dane przesunięcia – mogą oczywiście być zerowe).
Rozwiązanie tego układu równań określa przesunięcia wszystkich węzłów układu (dwie
składowe dla każdego węzła).
Pozwala to na obliczenie
– wzajemnych poprzecznych przesunięć końców prętów
pk u p sin pk v p cos pk u k sin pk v k cos pk ,
– kątów obrotu cięciw prętów pk pk / L pk ,
– momentów brzegowych dla prętów M pk c pk EJ pk L pk pk
– oraz inne potrzebne przesunięcia jak zmiany długości więzi sprężystych
i przemieszczenia punktów przyłożenia sił.
W szczególnym przypadku gdy L pk 0 postępowanie jest analogiczne jednak dla prętów:
wspornikowego i sztywno łyżwa warunki, że pk 0 prowadzą do równości: u p uk , v p vk .
4 http://zsibb.pwr.wroc.pl/zukowski