Mitologia z Tekstów Piramid[edytuj | edytuj kod]

Jednym z egipskich kosmogonii jest mit o bogu nazywanym Atum, praprzodku

wszystkich bogów. Był on istotą posiadającą w sobie pierwiastek męski i żeński.
Pierwszą parę bogów Atum spłodził w akcie masturbacji i dokonaniu
samozapłodnienia własnym nasieniem, po czym wypluł boga Szu, zaś
boginię Tefnut wykaszlał[3].
Wśród mitów pochodzących z Tekstów Piramid jest opowieść o homoseksualnym
zdarzeniu między nieustannie rywalizującymi między sobą Setem i Horusem. Set był
bratem Ozyrysa, który uosabiał męską żywiołowość. Jego przeciwieństwem był
Horus, syn Ozyrysa. Set miał dokonać gwałtu i złożyć między pośladkami Horusa
swoje nasienie. Ten jednak nie doznał uszczerbku, ponieważ zebrał nasienie Seta.
Udał się następnie po pomoc do Izydy, swej matki, która uknuła podstęp, by się
zemścić. Kazała Horusowi napełnić naczynie swoim nasieniem. Zawartość naczynia
dodała do potrawy przyrządzonej dla Seta. W ten sposób to Set, a nie Horus został
zanieczyszczony cudzym nasieniem. Obaj skłóceni bogowie stanęli przed sądem
Ozyrysa. Set domagał się władzy, twierdząc, że Horus nie może być władcą,
ponieważ zrobiono mu męską czynność. Syn Ozyrysa odparł, że jest odwrotnie, bo to
Set ma w sobie jego nasienie i był w stanie to udowodnić[3].
Księgi Umarłych[edytuj | edytuj kod]
Dla starożytnych Egipcjan zbiór modlitw, zaklęć, formuł magicznych spisanych
na papirusach włożonych do sarkofagu lub na ścianie grobowca miał zapewnić
zmarłemu pomyślne pokonanie wszystkich etapów drogi w zaświaty i
uzyskanie nieśmiertelności. W każdej z Ksiąg umarłych można przeczytać podobne
wyznania tzw. spowiedzi negatywnej, jak te pochodzące z papirusu kapłana pisarza
Neferhotep, przechowywanego w Muzeum Czartoryskich w Krakowie:
O Usech-Nemet, który pochodzisz z Junu! Nie popełniłem grzechów.
O Hepet-Seden, który pochodzisz a Cher-Aha! Nie rabowałem.
O Fed\nedi, który pochodzisz z Chemenu! Nie podnosiłem ręki. (...)
O Nrer-Haf, który pochodzisz z Tephet! Nie zajmowałem się samogwałtem,
nie cudzołożyłem z chłopcem. (...)[4].
Należy przy tym zaznaczyć, że sam stosunek homoseksualny nie był wówczas
uważany za akt miłosny, lecz jako manifestacja dominacji jednego mężczyzny
nad drugim. Stosunek taki mógł być haniebny tylko dla strony pasywnej,
ponieważ oznaczał uległość, poddanie się. Dla strony aktywnej był wręcz
manifestacją męskości lub formą okazania pogardy lub poniżenia [3].