Sa ating panauhing pandangal sa araw na ito, sa mahusay na punong guro ng Datamex

College of Saint Adeline, sa mga mahal naming mga guro, sa ‘king mga kaibigan at
kamag-aral, sa aking pamilya at sa iba pang nakikiisa sa espesyal na araw na ito, iisang
pinagpalang umaga po sa inyong lahat.

Hindi ko akalaing mararating ko ang ganitong punto, na ako ay titindig dito ngayon
bilang inyong valedictorian. Ang pagdating sa posisyong ito ay hindi biro, at ako'y
punong-puno ng pasasalamat sa bawat isa sa inyo na naging bahagi ng aking paglalakbay.

Sa bawat hakbang at bawat laban, hindi ko maitatanggi na may mga pagkakataon na

ako ay nadapa at nasaktan. Ngunit sa bawat pagkakataong iyon, itinindig ko ang sarili,
binuhay ang aking tapang, at nagpatuloy sa laban. Ang aking pagsisikap at determinasyon ay
nagsilbing ilaw sa madilim na landas ng tagumpay. Kaya't huwag tayong matakot humarap sa
mga hamon, sa halip, harapin natin ito nang may tapang at determinasyon.

Ngunit higit pa sa pagbangon mula sa pagkakadapa, mahalaga rin na matutunan nating

magpatuloy sa paglakad kahit pa sa gitna ng mga pagsubok at hadlang. Hindi sapat ang
bumangon lamang tayo; kailangan din nating magpatuloy sa paglakad nang may tapang at
tiwala sa ating sarili. Ang bawat hakbang na ating gagawin ay isang hakbang papalapit sa
ating mga pangarap

Bilang valedictorian, hindi ko itinuturing ang parangal na ito bilang aking tagumpay
lamang. Ngayon, sa pagtatapos ng ating pag-aaral, tandaan natin na ang tagumpay ay hindi
katapusan, kundi simula ng panibagong paglalakbay. Sa ating paglalakbay sa buhay, hayaan
nating maging inspirasyon at maging tanglaw sa madilim na landas ang ating mga
pagkakadapa. Subalit, huwag nating kalimutan ang mga aral at halaga na ating natutunan
mula rito. Dahil kung hindi ka natatalo, ibig sabihin ay hindi ka gumagalaw. Laging tandaan
na ang bawat pagkatalo natin ay hakbang patungo sa ating tagumpay.

Iyon lamang po at maraming salamat sa inyong lahat.