Ebook Contract Law in Focus 2017Th Edition Michael B Kelly Lucille M Ponte Online PDF All Chapter

Contract Law in Focus 2017th Edition
Michael B Kelly Lucille M Ponte

Visit to download the full and correct content document:
https://ebookmeta.com/product/contract-law-in-focus-2017th-edition-michael-b-kelly-l
ucille-m-ponte/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...
Contract Law in Poland 4th Edition Piotr Machnikowski
https://ebookmeta.com/product/contract-law-in-poland-4th-edition-
piotr-machnikowski/
CSM AC Mathematical Methods Year 12 2017th Edition

Michael Evans
https://ebookmeta.com/product/csm-ac-mathematical-methods-
year-12-2017th-edition-michael-evans/
Contract Law in South Africa 7th Edition Louis F. Van

Huyssteen
https://ebookmeta.com/product/contract-law-in-south-africa-7th-
edition-louis-f-van-huyssteen/
Problems in contract law : cases and materials 10th

Edition Charles L. Knapp & Nathan M. Crystal & Harry G.
Prince & Danielle K. Hart & Joshua M. Silverstein
https://ebookmeta.com/product/problems-in-contract-law-cases-and-
materials-10th-edition-charles-l-knapp-nathan-m-crystal-harry-g-
prince-danielle-k-hart-joshua-m-silverstein/
Understanding Contract Law, 2nd Edition Richard Austen-
Baker
https://ebookmeta.com/product/understanding-contract-law-2nd-
edition-richard-austen-baker/
Contract Law in the Construction Industry Context 1st

Edition Carl J. Circo
https://ebookmeta.com/product/contract-law-in-the-construction-
industry-context-1st-edition-carl-j-circo/
Principles of contract law Sixth Edition. Edition

Jeannie Marie Paterson
https://ebookmeta.com/product/principles-of-contract-law-sixth-
edition-edition-jeannie-marie-paterson/
Contracting and Contract Law in the Age of Artificial

Intelligence 1st Edition Martin Ebers
https://ebookmeta.com/product/contracting-and-contract-law-in-
the-age-of-artificial-intelligence-1st-edition-martin-ebers/
Basic Contract Law for Paralegals 10th Edition Jeffrey

A. Helewitz
https://ebookmeta.com/product/basic-contract-law-for-
paralegals-10th-edition-jeffrey-a-helewitz/
Contract Law In Focus
EDITORIAL ADVISORS
Rachel E. Barkow
Segal Family Professor of Regulatory Law and Policy
Faculty Director, Center on the Administration of Criminal Law
New York University School of Law
Erwin Chemerinsky
Dean and Distinguished Professor of Law
Raymond Pryke Professor of First Amendment Law
University of California, Irvine School of Law
Richard A. Epstein
Laurence A. Tisch Professor of Law
New York University School of Law
Peter and Kirsten Bedford Senior Fellow
e Hoover Institution
Senior Lecturer in Law
e University of Chicago
Ronald J. Gilson
Charles J. Meyers Professor of Law and Business
Stanford University
Marc and Eva Stern Professor of Law and Business
Columbia Law School
James E. Krier
Earl Warren DeLano Professor of Law
e University of Michigan Law School
Tracey L. Meares
Walton Hale Hamilton Professor of Law
Director, e Justice Collaboratory
Yale Law School
Richard K. Neumann, Jr.

Professor of Law
Maurice A. Deane School of Law at Hofstra University
Robert H. Sitkoff
John L. Gray Professor of Law
Harvard Law School
David Alan Sklansky

Stanley Morrison Professor of Law
Stanford Law School
Faculty Co-Director
Stanford Criminal Justice Center
Focus Casebook Series
Contract Law in Focus
Michael B. Kelly
Professor of Law
University of San Diego School of Law
Lucille M. Ponte
Professor of Law
Florida Coastal School of Law
Copyright © 2017 CCH Incorporated.
Published by Wolters Kluwer in New York.
Wolters Kluwer Legal & Regulatory US serves customers worldwide with

CCH, Aspen Publishers, and Kluwer Law International products.
(www.WKLegaledu.com)
No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or

by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording, or
utilized by any information storage or retrieval system, without written
permission from the publisher. For information about permissions or to
request permissions online, visit us at www.WKLegaledu.com, or a written
request may be faxed to our permissions department at 212-771-0803.
To contact Customer Service, e-mail customer.service@wolterskluwer.com,

call 1-800-234-1660, fax 1-800-901-9075, or mail correspondence to:
Wolters Kluwer
Attn: Order Department
PO Box 990
Frederick, MD 21705
Library of Congress Cataloging-in-Publication Data
Names: Kelly, Michael B., (Law teacher) author. | Ponte, Lucille M.,
1958-author.
Title: Contract law in focus / Michael B. Kelly, Professor of Law,
University of San Diego School of Law, Lucille M. Ponte,
Professor of Law, Florida Coastal School of Law.
Description: New York : Wolters Kluwer, [2016] | Series: Focus
casebook series
Identifiers: LCCN 2016019963 | eISBN: 978-1-4548-8005-9
Subjects: LCSH: Contracts — United States. | LCGFT: Casebooks.
Classification: LCC KF889.85 .K45 2016 | DDC 346.7302/2 — dc23
LC record available at https://lccn.loc.gov/2016019963
About Wolters Kluwer Legal & Regulatory US
Wolters Kluwer Legal & Regulatory US delivers expert content and
solutions in the areas of law, corporate compliance, health
compliance, reimbursement, and legal education. Its practical
solutions help customers successfully navigate the demands of a
changing environment to drive their daily activities, enhance decision
quality and inspire confident outcomes.
Serving customers worldwide, its legal and regulatory portfolio

includes products under the Aspen Publishers, CCH Incorporated,
Kluwer Law International, ftwilliam.com and MediRegs names. They
are regarded as exceptional and trusted resources for general legal
and practice-specific knowledge, compliance and risk management,
dynamic workflow solutions, and expert commentary.
To Christine, Marguerite, and Dolores—
with love and gratitude for honoring the unspoken contract
of our sister bond.
L.M.P.
In loving memory of Leverett H. Kelly,

to whom I owe so much.
M.K.
Summary of Contents
Table of Contents
e Focus Casebook Series
Preface
Acknowledgments
Introduction to the Study of Contracts

Chapter 1. Introduction to Contract Doctrine
PART I. FORMATION
Chapter 2. Offer and Definiteness
Chapter 3. Acceptance
Chapter 4. Consideration
Chapter 5. Exceptions to Consideration
PART II. DEFENSES

Chapter 6. Contract Defenses — Vulnerable Parties
Chapter 7. Poor Information: Misrepresentation and Mistake
Chapter 8. Contract Defenses — Policy Constraints
Chapter 9. Interpretation
Chapter 10. Implied Terms
Chapter 11. Conditions and Material Breach
Chapter 12. UCC Perfect Tender, Repudiation, and Insecurity
Issues
Chapter 13. Excusing Performance
Chapter 14. Third-Party Rights and Duties
PART III. REMEDIES

Chapter 15. Damages
Chapter 16. Equitable Remedies
Glossary
Table of Cases
Table of Restatements, Uniform Commercial Code (UCC), and
UN Convention on Contracts for the International Sale of Goods
(CISG)
Index
Table of Contents
e Focus Casebook Series
Preface
Acknowledgments

A. The Structure of Contract Law
1. Common Law
2. State Law
3. Different Types of Contracts
4. Reasons, Not Just Rules
B. The Sources of Contract Law
1. The Uniform Commercial Code (UCC) and Sales of Goods
2. The Convention on International Sales of Goods
3. The Restatement (Second) of Contracts
4. The Restatement (Third) of Restitution and Unjust
Enrichment
5. Private Rules
6. Cases
C. Conclusion
Chapter 1. Introduction to Contract Doctrine

A. Exchanges, Contracts, and Societal Wealth
1. The Value of Exchanges
2. The Value of Commitment
3. Commitment Despite Errors
B. The General Framework of Contract Law
1. Enforceability
2. Performance Due
3. Unexcused Nonperformance
4. Remedies
5. Unjust Enrichment (or Quasi-Contract)
6. Seeing the Outline
C. Introduction to the Themes of Contract Law
1. Subjective versus Objective Tests
Luebbert v. Simmons
2. Individual Freedom versus Societal Control
Chapter Summary
PART I. FORMATION
Chapter 2. Offer and Definiteness
A. Offer and Acceptance
B. The Objective Approach and Its Implications
1. Jest
Lucy v. Zehmer
2. Misunderstood Assent
3. Perfectly Understood Assent
4. Form Contracts
Partial Assent
Objectively Unacceptable Terms
C. Offers
1. The Master of the Offer
2. Advertisements
3. Written Memorial Contemplated and Preliminary
Agreements
Written Memorial Contemplated
Trademark Properties Inc. v. A & E Television
Networks
Preliminary Agreements
4. Definiteness
Definiteness as a Requirement of an Offer
Definiteness as a Requirement of Formation
Chavez v. McNeely
5. UCC: Auctions
D. Revocation
1. Receipt
2. Option Contracts
Drennan v. Star Paving Co.
3. UCC: Firm Offers
Chapter Summary
Applying the Rules
Contract Law in Practice
Chapter 3. Acceptance
A. Acceptance
1. Acceptance or Counteroffer?
Rejection and Counteroffer: The Mirror Image Rule
Acceptance: Proposal to Modify
Counteroffer without Rejection: Equivocal
Communications
McReynolds v. Krebs
2. Timing of Assent
Time of Acceptance: The Mailbox Rule
Lapse of Time
Rejection and Counteroffer
Death or Incapacity
Conditions
B. Acceptance by Performance
1. Offers Inviting Promise or Performance
2. Offers Requiring Acceptance by Performance: Unilateral
Contracts
Vanegas v. American Energy Services
Revocation of Unilateral Offers
Sylvestre v. Minnesota
C. Acceptance by Silence
Offeree Intends Silence as Acceptance
Prior Dealings
Accepting Benefits without Objection
Nirvana International v. ADT Security Services
D. UCC §2-207 and the Battle of the Forms
1. Assent under §2-207
The Problem: The Last Shot Rule
The UCC Approach: The First Shot Rule
Including New or Different Terms
Contract by Conduct
Confirming Memoranda
Applying §2-207
Wachter Management Co. v. Dexter & Chaney, Inc.
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 4. Consideration
A. Introduction to Consideration
B. The Basic Rule of Consideration
1. Classical View—“Benefit-Detriment” Analysis
Hamer v. Sidway
2. Modern View—Bargain Theory
U.S. v. Meadors
C. Exchanges that Do Not Establish Consideration
1. Reward Situations
2. Gratuitous Promises: Executory Gifts
Dougherty v. Salt
3. Conditional Gifts: Questioning Exchange
Plowman v. Indian Refining Co.
4. Charitable Pledges as Conditional Gifts
5. Adequacy of Consideration
Batsakis v. Demotsis
6. Sham Consideration—Not Consideration
7. Illusory Promises—Not Consideration
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 5. Exceptions to Consideration

A. Past Consideration and Moral Obligation
Mills v. Wyman
B. Renewing Past Promises—Supported by Consideration
C. Promissory Restitution—Subsequent Promise and Moral
Duty
Webb v. McGowin
D. Preexisting Duty—Invalid Contract Modifications
Alaska Packers' Assn. v. Domenico
E. Valid Contract Modifications—Finding New Consideration
1. Modifications Altering Both Parties' Performance
2. Modifications Settling Disputes
3. Modifications After Rescission or Waiver
4. Modifications Made in Good Faith
Angel v. Murray
F. Reliance—Promissory Estoppel
1. Establishing the Exception for Reliance
Promise—Promisor
Foreseeable Reliance—Promisor
Actual Reliance—Promisee
Detrimental Reliance—Promisee
2. Reliance in Family Situations
Wright v. Newman
3. Reliance in Charitable Situations
King v. Trustees of Boston University
4. Reliance in Commercial Situations
Pop's Cones, Inc. v. Resorts International Hotel,
Inc.
5. Remedies Following Reliance
Chapter Summary
Applying the Rules
PART II. DEFENSES

Chapter 6. Contract Defenses—Vulnerable
Parties
A. The Basics of Contract Defenses
B. Incapacity
1. Guardianship—Void
2. Mental Illness or Defect—Voidable
Mental Illness or Defect Under Contract Law
Severity of the Mental Illness or Defect
Ortolere v. Teachers' Retirement Board of New York
Notice of the Mental Illness or Defect
Reliance Without Notice of the Mental Illness or Defect
Hauer v. Union State Bank of Wautoma
3. Intoxication—Voidable
4. Infancy Doctrine—Voidable
5. Restitution for Incapacity
Dodson v. Shrader
C. Duress
1. Physical Compulsion—Void
2. Economic Duress—Voidable
Wrongful or Improper Threat
Crime or Tort
Criminal Prosecution
Abuse of Civil Process
Breach of Good Faith Under a Contract
Threat Induces Party Assent
Lack of Reasonable Alternatives
Austin Instrument v. Loral Corp.
D. Undue Influence—Voidable
1. Unfair Persuasion
2. Vulnerability
Relationship of Trust
Domination over Subservient Party
3. Inducement
Odorizzi v. Bloomfield School District
4. Third-Party Undue Influence
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 7. Poor Information: Misrepresentation

and Mistake
A. Misrepresentation
1. Structure of Misrepresentation
2. Initial Step: Identify the Error
3. Identifying an Assertion
Assertions Inferred from Promises and Opinions
Assertions Inferred from Silence
Barrer v. Women's National Bank
Circumstances Requiring Disclosure
Relation of Trust
Prior Assertions
Contents of a Writing
Good Faith
4. Inducement
5. Fraudulent or Material
Material
Fraudulent
6. Justifiable Reliance
Reliance on Facts
Reliance on Opinions
Jordan v. Knafel
7. Third-Party Misrepresentations
8. Misrepresentation Affecting Validity — Fraud in the
Execution
B. Mistake
1. Mutual Mistake
Shared Mistake
Time of Contract Formation
Basic Assumptions
Material Effect on the Exchange
The Risk of the Mistake
Lenawee County Board of Health v. Messerly
Contractual Allocation of Risk
Conscious Ignorance
Wood v. Boynton
2. Unilateral Mistake
Sumerel v. Goodyear Tire & Rubber Company
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 8. Contract Defenses — Policy

Constraints
A. Introduction to Defenses Based on Policy
B. Unconscionability — Voidable
1. Procedural Unconscionability
Williams v. Walker-Thomas Furniture Co.
2. Substantive Unconscionability
Bragg v. Linden Research Inc.
C. Public Policy—Void
1. The Restatement's Balancing Approach
Bovard v. American Horse Enterprises
2. Policies in Restraint of Trade
Valley Medical Specialists v. Farber
3. Policies Involving Licensing Laws
4. Policies Involving Family Situations
5. Restitution Under Public Policy
D. Statutes of Frauds
1. What Types of Agreements
2. Sufficiency of Signed Writing
Restatement: Content of a Writing
Crabtree v. Elizabeth Arden Sales Corp.
UCC: Content of a Writing
3. General Exceptions Under Statute of Frauds
Full Performance
Partial Performance
Promissory Estoppel—Reliance
4. Special UCC Exceptions Under the Statute of Frauds
UCC: Merchant Confirmation Without Objection
UCC: Goods Specially Manufactured
UCC: Admissions Exception
Cohn v. Fisher
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 9. Interpretation
A. Interpretation in Context
1. The Goals of Interpretation
2. Misunderstanding and Interpretation
Negating the Contract for Misunderstanding
Interpretation of Different Meanings
Perez v. State of Maine
Private Meanings
3. Sources of Meaning (Dictionaries and Beyond)
Written Contracts
Negotiations
Dictionaries
Usage of Trade
Course of Dealing
Course of Performance
4. Guidelines for Interpretation
The Entire Contract
Random House v. Rosetta Books LLC
Resolving Internal Conflicts
Specific Terms Outweigh General Terms
Negotiated Terms Outweigh Standardized Terms
Primacy of Express Terms
Interpretation Against a Party
Presumption of Legality
Frigaliment Importing Co. v. B.N.S. International
Sales Corp.
B. Parol Evidence
1. Integration
2. Prior and Contemporaneous Communications
3. Permissible Purposes
Myskina v. Condé Nast Publications, Inc.
Extrinsic Evidence and Misrepresentation
Promissory Estoppel and Parol Evidence
Extrinsic Evidence and Interpretation
Confining Extrinsic Evidence
Expanding Ambiguity
C. Mistake of Integration and Reformation
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 10. Implied Terms

A. Overview of Implied Terms
B. Implying Good Faith
1. Satisfaction Clauses
2. Interference with Performance
Wood v. Lucy, Lady Duff-Gordon
3. Modern Use of Best Efforts Clauses
C. Common UCC Default Terms
1. Open Price Term — UCC §2-305
2. Place for Delivery — UCC §2-308(a)
3. Time for Performance — UCC §2-309
Leibel v. Raynor Mfg. Co.
4. Time for Payment — UCC §2-310(a)
D. Express and Implied Warranties
1. Express Warranties — UCC §2-313
2. Implied Warranties—UCC §§2-312, 2-314, 2-315
3. Disclaiming Warranties — UCC §2-316
Bayliner Marine Corp. v. Crow
E. Requirements and Output Contracts
1. Illusoriness and Definiteness
2. Limiting the Quantity
Good Faith
Unreasonably Disproportionate
Unexpectedly Small Quantities
Feld v. Henry S. Levy & Sons
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 11. Conditions and Material Breach

A. Conditions on Performance
Solar Applications Engineering v. T.A. Operating
Corp.
1. Identifying Conditions
2. Effect of Conditions
3. Interpretation: Condition or Promise
4. Waiver and Estoppel
5. Judicial Forgiveness
135 East 57th Street LLC v. Daffy's Inc.
6. Subsequent Events Altering Duties
B. Order of Performance
C. Material Breach and Substantial Performance
Jacob & Youngs v. Kent
1. Identifying Material Breach
Adequacy of Compensation
Extent of Breaching Party's Forfeiture
Likelihood of Cure
Extent of Good Faith
2. Suspension and Discharge of Performance
Mart v. Mart
Factors Justifying Cancellation
Effect on Substitute Arrangements
Timeliness as a Contract Requirement
D. Effect of Discharge
1. Claims by the Breaching Party
2. Damage Claims by the Discharged Party
3. Restitution Claims by the Discharged Party
4. Divisibility
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 12. UCC Perfect Tender, Repudiation,

and Insecurity Issues
A. UCC §2-601: Perfect Tender
Ramirez v. Autosport
B. Identifying Anticipatory Repudiation
1. Identifying Anticipatory Repudiation
2. Effect of Anticipatory Repudiation
3. Retraction
Truman L. Flatt & Sons Co. v. Schupf
4. Adequate Assurances of Due Performance
Starchem Labs., LLC v. Kabco Pharms., Inc
5. Remedies after Repudiation
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 13. Excusing Performance

A. Impossibility
1. Death or Incapacity
CNA International Reinsurance Co., Ltd. v. Phoenix
2. Destruction of a Necessary Thing
3. Preclusion by Government Regulations
B. Impracticability
Sassower v. Blumenfeld
1. Establishing the Excuse of Impracticability
2. Determining Nature of Events
Clark v. Wallace County Cooperative Equity
Exchange
3. Party Fault and Risk Allocation
Kel Kim Corp. v. Central Markets, Inc.
C. Frustration of Purpose
1. Establishing Frustration of Purpose
2. Substantially Frustrates Principal Purpose
Mel Frank Tool & Supply v. Di-Chem Co.
D. Untangling Claims of Excuse
1. Procedure for Claiming Excuse
2. Partial Excuse
3. Temporary Excuse
4. Restitution Following Excuse
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 14. Third-Party Rights and Duties

A. Introduction to Third-Party Rights
B. Third-Party Beneficiaries
1. Development of Third-Party Beneficiary Doctrine
Seaver v. Ransom
2. Identifying Intended Beneficiaries
Tredrea v. Anesthesia & Analgesia, P.C.
Zigas v. Superior Court
3. Beneficiaries and Contract Defenses
4. Modifications by the Promisee
C. Assignment of Rights
1. Assignment Defined
Herzog v. Irace
Material Change in Obligor's Duties
Material Change in Obligor's Burden
Material Increase in the Obligor's Risk
Material Impairment of the Chances of Return
Performance
Material Change in the Value of Return Performance
Public Policy
Contractual Limitations on Assignment
2. Ineffective Assignment
D. Delegation of Duties
1. Limitations on Delegation
Rossetti v. New Britain
2. Release or Novation
Chapter Summary
Applying the Rules
PART III. REMEDIES

Chapter 15. Damages
A. Introduction: Basic Damage Principles
1. Monetary Equivalent of Performance
Alternative Remedies
Distinguishing Remedial Interests
2. Damages Are Compensatory
3. Damage Calculations Compare Two Positions
4. Damages Can Be Reduced
5. Damages May Affect a Project
B. Damages Generally
1. Direct Loss
Seller's Recovery of the Price
Tolar Construction v. Kean Electric Co.
Lost Volume Sellers
Contracts for Services
Real Estate Leases
Buyer's Damages
Toto We're Home, LLC v. Beaverhome.com, Inc.
Services and Employment
Real Estate: Nondelivery of the Premises
Real Estate: Defects in the Premises
Repair or Diminution in Value
Landis v. William Fannin Builders, Inc.
2. Incidental Loss
3. Consequential Loss
QVC, Inc. v. MJC America, Ltd.
Buyers' Consequential Losses
Consumer Gains
Transmuting Consequential Damages
Sellers' Consequential Damages
C. Limitations on Damages
1. Avoidable and Avoided Consequences
Unreasonableness
Amount of Avoidable Loss
Parker v. Twentieth Century Fox Film Corp.
Discharged Employees
Discharged Contractors
2. Foreseeability
Proving Foreseeability
Sunnyland Farms v. Central New Mexico Electric
Cooperative
Classifying Losses
3. Certainty
Advertising Specialty Institute v. Hall-Erickson, Inc.
Existence or Amount of Loss
Recovery When Profits Are Uncertain
4. Emotional Distress
D. Reliance Damages
1. Measuring Reliance
2. Reliance Recovery Without Breach
E. Agreed Remedies
1. UCC: Substitute Recovery
2. UCC: Limitations on Recovery
3. Augmenting Recovery
4. Liquidated Damage Clauses
Evaluating Reasonableness
Karimi v. 401 North Wabash Venture
Evaluating Intent
5. Other Agreed Remedies
F. Arbitration
Chapter Summary
Applying the Rules
Chapter 16. Equitable Remedies

A. Background: Law and Equity
1. History
2. Types of Specific Relief
Specific Performance
Negative Injunctions
Specific Restitution and Replevin
Preliminary and Permanent Injunctions
B. The Irreparable Injury Rule
Sedmak v. Charlie's Chevrolet, Inc.
1. Irreparable Injury in Context
2. Uncertainty, Insolvency, and Irreparable Injury
3. Services
C. Personal Service Contracts
1. Specific Performance
Irreparable Injury
Mission Independent School District v. Diserens
Other Policies
2. Scope of Negative Injunctions
D. Other Limitations
1. Impossible to Comply
2. Undue Hardship
Tierney v. Four H Land Company
3. Equitable Defenses
E. Restitution and Unjust Enrichment
1. Liability for Unjust enrichment
K.A.L. v. Southern Medical Business Services
Restitution and Unenforceable Contracts
Restitution for a Breaching Party
Restitution as an Alternative to Damages
2. Measuring Restitution
3. Choosing Among Measures of Restitution
Absurd Results
Practical Measurement
Unrequested Benefits
Breaching Plaintiff
Recipient's Misconduct
4. The Restatement (Third) and Disgorgement for
Opportunistic
Breach
Chapter Summary
Applying the Rules
Glossary
Table of Cases
Table of Restatements, Uniform Commercial Code (UCC), and
UN Convention on Contracts for the International Sale of Goods
(CISG)
Index
The Focus Casebook Series
Help students reach their full potential with the fresh approach of the
Focus Casebook Series. Instead of using the “hide the ball”
approach, selected cases illustrate key developments in the law and
show how courts develop and apply doctrine. The approachable
manner of this series provides a comfortable experiential
environment that is instrumental to student success.
Students perform best when applying concepts to real-world scenarios. With

assessment features, such as Real Life Applications and Applying the
Concepts, the Focus Casebook Series offers many opportunities for
students to apply their knowledge.
Focus Casebook Features Include:
Case Previews and Post-Case Follow-Ups— To succeed, law students must

know how to deconstruct and analyze cases. Case Previews highlight the
legal concepts in a case before the student reads it. Post-Case Follow-Ups
summarize the important points.
The Focus Casebook Series
Real Life Applications — Every case in a chapter is followed by

Real Life Applications, which present a series of questions based on
a scenario similar to the facts in the case. Real Life Applications
challenge students to apply what they have learned in order to
prepare them for real-world practice. Use Real Life Applications to
spark class discussions or provide them as individual short-answer
assignments.
In re Hlavin: Real Life Applications

1. Would the result in Hlavin have been different if the loans
secured by their home had originally been taken out to fund a
failed business venture? What if they had been taken out for
home improvement or a vacation but then actually used to fund a
business venture? Would it matter if they told the bank the money
was being borrowed for home improvement or vacation but
intended it to be used to fund a business venture? What if the
home loans had been taken out for mixed personal/business
reasons?
2. If the debtors in Hlavin had 30 different consumer debts totaling
$75,000 and only one business debt totaling $76,000, would that
court find that they had “primarily consumer debts” under §707(b)
(1)? What would be the result if a court utilized one of the
alternative approaches to this question mentioned in Hlavin?
Applying the Concepts — These end-of-chapter exercises

encourage students to synthesize the chapter material and apply
relevant legal doctrine and code to real-world scenarios. Students
can use these exercises for self-assessment or the professor can
use them to promote class interaction.
Applying the Concepts
1. Assume you are consulted by the following potential bankruptcy

clients. Which of these appear at first blush to be candidates for a
consumer bankruptcy filing as opposed to a non-consumer or
business filing?
a. The individual owners of an unincorporated video rental store

whose business has plummeted due to the popularity of
Internet movie-streaming services.
b. A married couple both employed but who have abused their
credit card spending and now owe more than they make
together in a year.
c. A recently divorced woman with two children whose ex-
husband is unemployed and not contributing child support and
who is having trouble paying her monthly living expenses.
d. A married couple, one of whom has suffered major health
problems resulting in medical expenses in excess of what they
can expect to earn in ten years.
Preface
Ensure student success with the Focus Casebook Series.
FOCUS APPROACH
In a law office, when a new associate attorney is being asked to assist a

supervising attorney with a legal matter in which the associate has no prior
experience, it is common for the supervising attorney to provide the
associate with a recently closed case le involving the same legal issues so
that the associate can see and learn from the closed le to assist more
effectively with the new matter. is experiential approach is at the heart of
the Focus Casebook Series.
Additional hands-on features, such as Real Life Applications,
Application Exercises, and Applying the Concepts provide more
opportunities for critical analysis and application of concepts covered
in the chapters. Professors can assign problem-solving questions as
well as exercises on drafting documents and preparing appropriate
filings.
CONTENT SNAPSHOT
e introduction discusses the structure and sources of contract law, noting

its origins in state-level, common law decisions. It also addresses some of the
ways the law divides contract law, de ning goods that are regulated by the
Article 2 of the Uniform Commercial Code.
Chapter 1 provides an overview of three things: the important role
contracts play in the economy and society; the elements a party
must prove in order to obtain relief from breach of contract and the
general framework of remedies available to the prevailing party; and
some of the themes that recur in later chapters of the book and in
other courses.
Chapter 2 begins the discussion of Assent: the requirement that all
parties to a contract agree to the same terms. It focuses on how to
determine whether an offer has been made that would allow the
other party to create a contract by accepting.
Chapter 3 concludes the discussion of Assent by identifying the
ways that a party may accept an offer: usually in words, but
sometimes by performance or by silence. It also addresses some of
the ways agreements change during the process of reaching assent.
Chapter 4 introduces the concept of consideration and reviews the
classical “benefit-detriment” approach and the Holmesian modern
“bargain” theory. Common challenges to consideration, such as
gratuitous promises, conditional gifts, sham consideration, illusory
promises, and adequacy of consideration are discussed.
Chapter 5 reviews instances in which promises are enforced
without consideration, including promissory estoppel and promissory
restitution and the attendant application of the material benefit rule.
Issues of past consideration, moral obligation, the preexisting duty
rule, and modifications made in good faith are addressed.
Chapter 6 examines the role and burden of proof for contract
defenses in defeating claims of breach. The contract defenses of
incapacity, physical and economic duress, and undue influence are
considered.
Chapter 7 continues the discussion of contract defenses, focusing
on the ways inaccurate information may allow one party to avoid a
contract, beginning with deceptive information provided by the other
party or, sometimes, a third party (misrepresentation). It also
addresses situations where one party's mistake might justify refusing
to enforce the contract even if the other party did not cause the
mistake.
Chapter 8 surveys limits on the enforceability of contracts taking
into account the protection of both societal and individual interests.
The policy constraints of unconscionability, illegality, statute of
frauds, and exceptions to the statute of frauds are explored.
Chapter 9 addresses the techniques of interpretation, examining
the kinds of information lawyers use to interpret contracts and the
ways they use that information. Particular attention to problems that
arise when one party objects that a written contract does not
accurately reflect the agreement the parties reached.
Chapter 10 looks at conflicts which may arise when party rights
and duties are not explicitly addressed in their contracts. Implied
terms grounded in good faith and fair dealing, commercial
reasonableness, and UCC gap fillers are reviewed. The chapter also
discusses express and implied warranties and output and
requirements contracts under the UCC.
Chapter 11 discusses conditions, which define whether one party's
duty to perform has become due. It addresses both express
conditions (specified by the parties) and conditions implied by the
law, including circumstances when one party's breach may excuse
the other party from needing to perform.
Chapter 12 addresses instances when a party may lawfully
repudiate a contract, even if the other party has substantially
performed their contract duties, or if a party raises concerns about
whether or not contract duties will be performed when due. This
chapter considers the UCC's perfect tender rule and efforts to cure in
goods transactions. The concepts of anticipatory repudiation,
retraction of a repudiation, and demands of adequate assurances of
due performance are probed.
Chapter 13 recognizes that the failure to perform due to changed
circumstances, after the contract was entered into, may allow parties
to be excused from their contract duties. This chapter explores
excuses that arise from changed circumstances, such as
impossibility, impracticability, and frustration of purpose, and
addresses the role of force majeure clauses in contracts.
Chapter 14 discusses third party contract rights, including
agreements creating rights and duties for those who are not parties
to the original contract or instances when a party to a contract
transfers their contract rights or duties to another party. The chapter
reviews intended and incidental third party beneficiaries, the
assignment of rights, the delegation of duties, and the use of
novations.
Chapter 15 discusses the damages a party may collect for breach
of contract, including market measures, incidental damages, and
consequential damages. It introduces several doctrines that limit
damages (avoidability, foreseeability, and uncertainty) and the ways
the parties may limit damages by agreement in the contract itself.
Chapter 16 addresses additional remedies parties might seek for
breach of contract, primarily court orders compelling a party to
perform all or part of what was promised. It also addresses relief for
unjust enrichment, an alternative to damages for breach, allowing a
monetary recovery even if courts refuse to enforce the contract.
RESOURCES
Casebook: e casebook is structured around text, cases, and application

exercises. Highlighted cases are introduced with a Case Preview, which sets
up the issue and identi es key questions. Post-Case Follow-ups expand on
the holding in the case. Real Life Applications present opportunities to
challenge students to apply concepts covered in the case to realistic
hypothetical cases. Application Exercises offer a mix of problem solving and
research activities to determine the law of the state where the student plans
to practice. State law application exercises better prepare the student to
actually handle cases. Applying the Concepts feature provides occasions for
critical analysis and application of concepts covered in the chapter.
Other resources to enrich your class include Practice Skills
Exercises, or supplementary material such as Examples &
Explanations: Contracts, Sixth Edition by Brian A. Blum. Ask your
Wolters Kluwer sales representative or go to WKLegaledu.com to
learn more about building the product package that's right for you.
Acknowledgments
e authors wish to acknowledge and thank Carol McGeehan, Kim Crowley,

Developmental Editor, Betsy Kenny, Developmental Editor, and David J.
Herzig, Associate Publisher — Legal Education at Wolters Kluwer, Andrew
Blevins of e Froebe Group, and all of our external reviewers for their
efforts and support for this book, as well as Ann Okerson, LIBLICENSE
creator and owner, for use of contract language from Model License
Agreement with Commentary (Version 5.0) at the Center for Research
Libraries. We also wish to thank Major League Baseball and the Major
League Baseball Players Association for their kind permission to reprint
contract language from the American League Standard Baseball Players
Contract.
Welcome to law school. The study of law offers incredible rewards.
The insights it allows into policy making and implementation prepare
you for any career path you might elect. Your ability to help others
achieve their objectives will be intensely fulfilling and intellectually
challenging. We hope you find the study of law as exciting as we did.
The study of contract law is one of the most fascinating courses in
the curriculum. We know that some of you will find that a little hard to
believe. But keep an open mind. It is not all (or even mostly)
numbers. Contract is the way people make choices and improve
their lives, taking what they have and exchanging it for things they
want more. This field of study is all about how people establish
relationships and achieve their goals. Contracts are a tool for
personal fulfillment.
This introduction sets the stage for the study of contract law. It lays
down basic information about the way contracts are governed in the
United States. It does not introduce you to the substance of contract
doctrine, which starts in Chapter 1. But it does introduce you to the
legal system that regulates contracts. It identifies where contract
rules originate and introduces some of the sources referred to
repeatedly throughout the book. It also discusses some of the ways
contract law is subdivided.
A. THE STRUCTURE OF CONTRACT LAW

You can learn about the law from many sources. This book is a
secondary source. It draws together rules that were created by
primary sources: the bodies of government responsible for creating
and enforcing the laws governing contracts. The primary sources of
contract law are divided in at least three ways, with rules (1) created
by the judiciary, legislature, or treaty; (2) at the state or federal level;
(3) relating to contracts in general or to contracts of a specific type.
As the American legal system evolved, it made various choices in its
approach to contract law. This section introduces you to those
choices.
First, contract rules emerged primarily from court decisions. Thus,
you may need to read a series of decisions to understand the
nuances of a legal rule, its exceptions, and its application to different
settings. Second, contract law is primarily state law, which may
require you to study different approaches taken in different states.
Third, a state may apply different rules to different types of contracts.
Sales of goods (things, other than money, that can be moved, such
as newspapers, groceries, cattle, iron ore, refrigerators, airplanes, or
printing presses) may have different rules from sales of services
(work people do for others, such as employment contracts or
construction contracts), sales of securities (such as stocks and
bonds), sales of real estate (land), or sales of intangibles (other
things, such as insurance policies, patents, or rights to sue). Even
though the distinctions are often minor, the structure of contract law
requires you to understand various sources of contract law.
1. Common Law
Contract law initially emerged from common law, decisions made by
courts, not statutes passed by legislatures. Courts created the
doctrines of contract law by deciding individual disputes and
explaining why they reached a particular outcome. Under the
doctrine of stare decisis, subsequent courts were bound to respect
earlier decisions, treating them as the law. Thus, later courts tried to
apply the rationale of the earlier decisions when they faced similar
issues. Variations on the facts produced different results. New
situations also might have led a court to refine or create exceptions
to the rules applied in prior cases.
In a common law system, like the U.S. system, the cases are the
law. Courts do not just apply rules generated by others; rather, they
generate the rules through legal decisions and, when appropriate,
amend the rules. Judges, not legislatures, created and refined
contract law. Until relatively recently, legislatures devoted their
attention to other matters, such as criminal law and taxes, rarely
enacting statutes governing contracts. Recently, legislatures have
enacted more laws applicable to contracts. These range from
attempts to codify all of contract law (such as the California Civil
Code) to regulations aimed at specific contract practices (such as
credit card fees). These statutes are important. However, no single
codified body of contract doctrine exists that one can read and apply.
The rules often are found in cases.
2. State Law
In general, contract law is a matter left to the states. Each state may
regulate contracts as it sees fit. On the whole, states take
remarkably similar approaches to the problems of contract law. They
face the same issues and sometimes find wisdom in the way other
states resolved the problems in the past. Still, each state court may
phrase a rule a little differently, leaving room for subtle differences in
contract law from state to state.
Some matters of contract law are federally regulated. For example,
the federal government promulgates the rules governing the
contracts it makes. Government Contracts is an entirely separate
field of study. While government contracts start with normal contract
principles, the government alters the rules somewhat, usually in a
way that favors the government or the taxpayers. Federal law
regulates the sale of securities, contracts with labor unions, and the
warranties on automobiles, among other things. Despite federal
legislation, state law governs most contract issues addressed in an
introductory course in contract law.
3. Different Types of Contracts

The principles of contract law are often broad-based in their
application. They can work well when applied to any kind of contract.
Yet different kinds of contracts produce special problems that may
justify specific solutions. In some cases, the specific solution simply
restates the general principle in language appropriate for that
particular setting. In other situations, the nature of the contracts or
the structure of the industry requires slightly different rules. For
example, states heavily regulate insurance policies. Federal labor
law provides special rules for some employment contracts. Sales of
stock and other securities have been regulated by the federal
government since the 1929 stock market crash. Heavily regulated
areas such as these receive almost no attention in the first-year
contracts course. The principles you study this year provide the
foundation concepts of contract law, subject to changes made by
statutes and other regulations.
This book frequently will address one distinction based on the type
of contract: comparing the rules governing sales of goods to the
rules governing other contracts, particularly services and real estate.
In many cases, you will see how similar they are. In others, however,
you will note the way legislators have adopted slightly different rules
for sales of goods.
4. Reasons, Not Just Rules

The varied sources of contract law make it difficult to announce any
rule as black letter law. The similarities among the states allow some
generalizations. But the distinctions make it critical to focus on the
factors that justify a rule, not just a rule itself. In any case, a common
law court may decide to change the rule previously announced
because it no longer seems to suit the needs of the state. You must
understand the reasons courts shape the rules one way or another in
order to persuade a court to change a rule (or not to change it), to
interpret a rule in favor of your client, or to craft an exception to a
rule that helps your client. The language of the rules may vary, but
the reasons for preferring a particular resolution apply more broadly.
The rules presented in this book are not written in stone. Some types
of problem recur over and over, producing renewed efforts to find a
balance between conflicting interests. Understanding those interests
and how past efforts to resolve them have succeeded or failed is
essential to understanding contract law — both as it exists today and
as it will evolve in the future.
B. THE SOURCES OF CONTRACT LAW

Contract law emerges from the courts and the legislatures of 50
states, several territories, and the federal government. Naturally, this
book will not include every statute or every decision that might be
applied to a contract issue. Instead, it tries to identify the central core
of contract law, the approaches that have been adopted widely. In
that regard, it relies heavily on a few key sources that deserve some
introduction here, before we jump into the doctrines themselves. The
general rules laid out in the chapters that follow largely are derived
from the following sources. Cases in the book illustrate how the
principles are applied.
1. The Uniform Commercial Code (UCC) and Sales of Goods

The Uniform Commercial Code is a comprehensive body of
statutes governing common business transactions, such as sales of
goods, checks, and security interests (creditors' rights to take
property if a debt is not paid). Because businesses often sell across
state lines, it helps to have rules that apply nationwide. Every state,
except Louisiana, has adopted the UCC to govern some contract
issues.
Article 2 of the UCC governs sales of goods. When this book
refers to the UCC, it almost always means Article 2. Article 2 does
not apply to contracts for services, real estate, or intangibles. Still, a
large number of contracts involve sales of goods. For example,
consumer transactions involving goods include sales at grocery
stores, clothing stores, and appliance stores (or their websites).
Business contracts involving goods are equally common. Almost
every purchase of raw materials involves the sale of goods: an iron
mine sells ore to a smelter, who sells iron to a steel company, who
sells steel to an auto part manufacturer, who sells a hood to an auto
manufacturer, who sells a car to a dealership, who sells it to a
consumer, and every step involves a sale governed by the UCC.
This book will not try to cover every detail of the UCC. A separate
course in the UCC (or perhaps just Article 2) will allow you to study
the code in more detail. But some provisions of Article 2, as well as a
few provisions and definitions from Article 1 of the UCC, offer useful
comparisons to the rest of contract law. You will encounter UCC
provisions throughout the book.
The UCC is a primary source of law because it has the full force
and effect of law. It is statutory law, passed by the state legislature
and signed by the governor. Courts may interpret the UCC, but
cannot amend it (the way they can amend their own earlier
pronouncements under the common law). When a contract deals
with goods, the UCC governs.
You need to identify when a contract involves sales of goods in
order to decide if the UCC applies or whether to look elsewhere for
the appropriate rule. The definition of goods — things moveable at
the time of identification to the contract — will produce an obvious
result in most cases. Watch out for a few traps.
■ Goods can be really big. An airplane is a good. A construction

crane is a good.
■ Goods can be intended for permanent installation. A machine to
be installed in a factory is a good; it moves to the factory before it
is installed. A chandelier is a good. Once installed, they become
fixtures, things that are attached to and become part of land or
buildings.
■ Goods can be attached to the land, if they will be severed from
the land for delivery. Crops are goods. Ore, minerals, timber, oil,
and gas are goods.
■ Goods include the unborn young of animals (with apologies to
those who find it objectionable to treat animals as property). Even
though the unborn animal may not be severable from the mother
at the time they are identified the contract, a contract to sell a calf
is a sale of goods, even if the calf is not yet born.
A few things that look like goods are not. Money is not a good if it
is the price. But money can be a good, if it is being bought and sold.
A currency exchange or the sale of a coin collection is a sale of
goods. Securities (such as stocks) are not goods. They represent
ownership of a company, not a tangible thing. The certificate is
tangible and moveable, but the ownership is not. Debt instruments
and insurance policies are not goods, for the same reason.
Similarly, admission tickets (say, to a concert) are not goods. The
concert, a service, is the core of that sale; the ticket is a symbol of
your right to hear it (or perhaps a very short lease of a particular
seat). Transportation tickets also represent a right to claim a service;
the tickets are not goods in themselves. Depending on the nature of
the transaction, courts differ on whether digital assets, such as
downloaded software or music, are considered goods or services.
Currency Exchange
In a currency exchange, each currency is the good and each the
price, depending on the party's perspective. An American
seeking euros pays the price in U.S. dollars. She sees the euro
as the good. But the person selling euros is also buying dollars,
paying the price in euros. Each thinks it is a buyer of goods,
paying the price. Each is right. That makes each a seller, from the
other's perspective. The UCC applies either way; it is a sale of
goods, even if the parties disagree about which currency is the
good.
Some contracts involve a mix between goods and services. For

example, construction contracts involve both supplying the materials
for the building and providing labor to use them to erect the
structure. The UCC applies if the predominant purpose of the
contract is a sale as opposed to services. For an entire building,
construction services are likely to be the predominant factor, even
though the contractor supplies the materials. Installation can be a
smaller part of a contract that essentially is a sale of goods. For
instance, when a factory buys a machine, installation may be
incidental. The sale is predominant. Similarly, a homeowner who
buys a furnace may receive free installation; the sale of the furnace,
not the installation, seems the predominant factor in this contract.
Some sellers remove all doubt by creating two contracts. A store that
sells hardwood flooring may offer installation, but enter a separate
contract for installation. That ensures that the sale of the goods
remains under the UCC, even though the contract for installation
may be governed by different rules.
We live in interesting times. In 2001, the National Conference of
Commissioners on Uniform State Laws (NCCUSL) proposed
changes to Article 1. Those changes have been adopted in 40 states
and seem likely to be adopted in more states. Not all states,
however, passed the revisions as written. Rather than a uniform
state law, lawyers now face the original Article 1 (in about ten states)
and several variations of revised Article 1. One variation involves the
definition of good faith, requiring all parties to a contract to behave
honestly — though how much honesty varies with the definition.
Good faith is covered in Chapter 10.
You may encounter some mention of revisions to Article 2,
proposed by NCCUSL in 2003. Those revisions received no support
and have been withdrawn. Thus, original Article 2 remains the law in
the 49 states that adopted it.
Hierarchy of Law
Within the United States, some laws take priority over others. The list
below shows the pattern of priority. Laws higher on the list will
override inconsistent laws lower on the list.
1. U.S. Constitution
2. Treaties (such as CISG)
3. Federal statutes
4. State constitution
Another random document with
no related content on Scribd:
Hem gaat, zonder dat Hĳ ophoudt de Eeuwige te zĳn, die
werkzaamheid uit, welke door den mensch als rechtvaardiging uit
het geloof ontvangen en genoten wordt. De toepassing is evengoed
als de verwerving des heils van oogenblik tot oogenblik eene
werkzaamheid Gods, van den Vader, den Zoon en den H. Geest.
Ook in de rechtvaardigmaking uit het geloof zĳn alle drie personen
betrokken. Het is de Vader, die door den Zoon en in den Geest den
zondaar rechtvaardigt, Rom. 8:33, 34, 1 Cor. 6:11. Paulus denkt er
niet aan, om hier scheiding te maken en de rechtvaardigmaking door
den Vader in de eeuwigheid, die van den Zoon in de opstanding, en
die van den H. Geest in het bewustzĳn van den mensch te
verleggen. Maar gelĳk zĳ alle drie saamwerkten in de verwerving,
zoo werken zĳ ook saam in de toepassing der zaligheid. In gene
werd de schuld en straf weggenomen en het leven verworven; in
deze wordt de mensch door God ook van zĳne zĳde en subjectief in
die verhouding geplaatst, waarin hĳ objectief reeds stond in Christus
als zĳn borg en middelaar. Gelĳk de wedergeboorte in subjectieven
zin van de smet der zonde bevrĳdt, zoo neemt de rechtvaardiging de
schuld der zonde weg. Beide zĳn even noodzakelĳk, even reëel,
evenzeer gegrond in de offerande van Christus, maar ook in de
toepassing van eene zelfde hooge beteekenis.
Deze rechtvaardigmaking gaat daarom niet buiten den mensch
om maar geschiedt uit en door het geloof. De Schrift denkt daarbĳ
ongetwĳfeld meestentĳds aan het geloof als actus. Maar natuurlĳk is
daardoor het geloof als habitus niet uitgesloten; wedergeboren
kinderkens en volwassen geloovigen hebben en houden in dezen
habitus fidei de vrĳspraak Gods, de getuigenis des H. Geestes, dat
zĳ kinderen Gods zĳn, ook al getuigt hun geest niet altĳd mede. Maar
verder stelt de Schrift deze rechtvaardigmaking uit het geloof scherp
en streng tegen die uit de werken over. Deze tegenstelling wil echter
niet zeggen, dat het geloof geen werk is en geen beginsel van goede
werken. Zĳ dwingt ons niet, om zoolang te zoeken totdat wĳ in de
innerlĳke natuur des geloofs iets vinden, dat geen werk, geen daad
maar enkel passiviteit is, De tegenstelling, die de Schrift en
inzonderheid Paulus maakt, is deze, dat de rechtvaardigmaking niet
tot stand komt door de werken der wet, d. i. niet in zulke werken haar
grond, haar causa meritoria heeft. Immers heeft God in Christus
eene andere, betere δικαιοσυνη gegeven, dan die zondige werken
kunnen bieden; en die δικαιοσυνη dat is Christus, is de eenige en
genoegzame grond onzer rechtvaardigmaking. In de tegenstelling
οὐκ ἐξ ἐργων ἀλλ’ εκ πιστεως heeft de praepositie ἐκ dus beide
malen eene verschillende beteekenis. In het eerste lid geeft zĳ te
kennen, dat werken der wet niet de δικαιοσυνη kunnen zĳn, op grond
waarvan God ons vrĳspreken kan; maar in het tweede lid duidt zĳ
aan, niet dat het geloof zelf wel die gerechtigheid kan zĳn, maar dat
het die gerechtigheid, welke noodig is om gerechtvaardigd te
worden, juist niet bĳ den mensch in zĳne werken, maar buiten hem in
Christus zoekt. De tegenstelling luidt dus zuiver aldus: niet de eigen
gerechtigheid der werken, maar de gerechtigheid Gods in Christus.
Ofschoon deze gerechtigheid nu volkomen door Christus verworven
is en in Hem gereedligt, ofschoon zĳ in de vocatio interna en dus in
logischen zin vóór de wedergeboorte en het geloof toegerekend en
geschonken wordt, zĳ wordt toch van ’s menschen zĳde eerst
aanvaard in het geloof (habitus of actus fidei) en wordt dan eerst de
grond, waarop hĳ zelf persoonlĳk door God, in bovengenoemden zin
gerechtvaardigd wordt. Het geloof is daarom geen causa materialis
of formalis, het is zelfs geen conditio of instrumentum (causa
instrumentalis) van de rechtvaardigmaking; want het staat tot deze
niet als bĳv. het oog tot het zien of het oor tot het hooren; het is geen
voorwaarde, waarop en geen instrument, waardoor wĳ de
rechtvaardigmaking ontvangen, maar het is de daad van het
aannemen van Christus zelf en wel van Christus, gelĳk Hĳ zich
inwendig door den Geest en uitwendig door het Woord aan ons
geeft, en dus de vaste, zekere bewustheid dat Hĳ mĳn Heer is en ik
zĳn eigendom ben. Het geloof is geen instrument, waarmede de
mensch Christus aanneemt, maar veel meer een middel des H.
Geestes, waardoor Hĳ den mensch Christus aannemen en zĳn geest
met zichzelven getuigen doet, dat hĳ een kind Gods is, Calvĳn, Inst.
III 11, 5. Heid. Cat. vr. 61. Ned. Gel. art. 22. Witsius, Misc. S. II 792.
797 sq. Trigland, Antapol. p. 515. Mastricht, VI 6, 28. Owen, De
rechtv. uit het geloof c. 3. Moor IV 695. M. Vitringa III 295. Jon.
Edwards bĳ Dorner II 752. Daarom staat het geloof niet in elk opzicht
tegen alle werk over. Het staat tegen de werken der wet over in
dubbelen zin, n.l. daarin dat zĳ noch de causa materialis noch de
causa instrumentalis der rechtvaardiging kunnen zĳn. Het staat ook
tegen de werken des geloofs (justitia infusa, obedientia, caritas)
over, zoodra deze ook maar eenigermate beschouwd worden als
grond der rechtvaardiging, als geheel of ten deele die gerechtigheid
vormende, op grond waarvan God ons rechtvaardigt; want dat is
Christus en Christus alleen; het geloof is zelf geen grond der
rechtvaardiging en dus ook niet de goede werken, die er uit
voortkomen. Maar het geloof staat niet tegen de werken des geloofs
over, inzoover deze, als vruchten des geloofs, door den H. Geest als
middel gebezigd worden, om den geloovige van de oprechtheid zĳns
geloofs, en alzoo van zĳne zaligheid te verzekeren, Heid. Cat. vr. 86.
In dezen zin is het geloof zelf een werk, Joh. 6:29, het beste werk en
beginsel aller goede werken, het eenige werk, waardoor God ons
hier op aarde van onze schuld bevrĳden en van onze gerechtigheid
in Christus verzekeren kan. Daarom zeiden de Gereformeerden dan
ook, dat het wel is fides sola, quae justificat, fides tamen, quae
justificat non est sola, Calvĳn, C. R. 7, 477. Inst. III 11, 20, en
spraken zĳ na de justificatio peccatoris ook nog van eene justificatio
justi. In dezen zin zĳn ook Paulus en Jacobus niet met elkander in
tegenspraak. Wel is het niet juist, te zeggen, dat Paulus alleen van
de justificatio peccatoris en Jacobus van de justificatio justi spreekt.
Maar beiden ontkennen, dat de grond der rechtvaardigmaking ligt in
de werken der wet, en beiden erkennen, dat het geloof, het levend
geloof, het geloof, dat goede werken insluit en voortbrengt, het
middel is, waardoor de H. Geest ons van onze gerechtigheid in
Christus verzekert. Daarbĳ is er alleen dit verschil, dat Paulus strĳd
voert tegen doode werken en Jacobus ĳvert tegen een dood geloof.
Het geloof, dat rechtvaardigt, is de door den H. Geest in ons hart
gewerkte zekerheid van onze gerechtigheid in Christus. En daarom,
niet hoe lĳdelĳker, maar hoe levendiger en hoe krachtiger het is, des
te meer rechtvaardigt het ons. Het geloof werkt mede met de werken
en wordt volmaakt uit de werken, Jak. 2:22. Cf. over Jacobus en
Paulus: Calvĳn, Inst. III 17, 11 sq. Comm. op Jac. 2. Turretinus, de
concordia Pauli et Jacobi, de satisf. 384 sq. Trigland, Antapol. c. 21.
Witsius, Oec. foed. III 8, 21-26. M. Vitringa III 317. James Buchanan,
The doctrine of justification, Edinb. 1867 p. 491. Usteri, Stud. u. Krit.
1889, 2tes Heft. Schwarz ib. 1891, 4tes Heft. Böhmer, Neue kirchl.
Zeits. 1898 S. 251-256.
8. Over de deelen der rechtvaardigmaking was er in de kerken

der Reformatie van den aanvang af eenig verschil. Zĳ, die met
Piscator de obedientia activa ontkenden, moesten de justificatie
beperken tot de vergeving der zonden en dus vroeger of later tot de
gevolgtrekking komen, dat de geloovigen, na door Christus bevrĳd te
zĳn van de schuld en straf der zonde, zelven de wet hadden te
volbrengen, ten einde het eeuwige leven te verwerven, boven bl.
350v. Ritschl, Rechtf. u. Vers.2 I 271. II 61 f. Daarom werd dit
gevoelen ook vrĳ algemeen verworpen; al kon de vergeving der
zonden ook synecdochisch, als pars pro toto, voor heel de
rechtvaardiging genomen worden, deze hield toch nog meer in dan
de vergeving alleen. Immers heeft Christus ons niet maar in den
staat van Adam vóór den val hersteld, doch ook voor ons de wet
onderhouden en het eeuwige leven verworven, cf. boven 351v. 361.
373 en vooral ook Gomarus op Luk. 1:77, Op. 1664 I 175 sq.
Turretinus, Theol. El. XVI 4. Moor IV 681. Hodge III 125. 127. Maar
al erkende men vrĳ algemeen, dat de rechtvaardiging meer omvatte
dan de vergeving der zonden, toch was er nog weer verschil over,
waarin dat meerdere bestond. Oudere theologen noemden dikwerf
als tweede deel der rechtvaardigmaking de toerekening van
Christus’ gerechtigheid, Luther, Chemniz, Gerhard, Quenstedt,
Polanus, Wollebius, Junius, Trelcatius, Rivetus, Ned. Gel. art. 23
enz., cf. M. Vitringa III 311. Schneckenburger, Vergl. Darst. II 28.
Ritschl, Rechtf. u. Vers. III 61. Ofschoon dit niet bepaald onjuist is,
wanneer hier onder de toegerekende gerechtigheid van Christus
zĳne actieve gehoorzaamheid wordt verstaan, zĳn de deelen toch
niet zuiver gecoordineerd en maken zĳ ook eene te sterke scheiding
tusschen Christus’ passieve en actieve gehoorzaamheid, cf.
Mastricht, VI 6, 17. Beter is het daarom, om de rechtvaardiging te
omschrĳven door de toerekening van Christus’ gansche
gehoorzaamheid, gelĳk bĳ Paulus het woord δικαιουν afwisselt met
λογιζεσθαι εἰς δικαιοσυνην, cf. Heid. Cat. vr. 60. Synopsis pur. theol.
33, 8; en nog juister is het, om de twee deelen der
rechtvaardigmaking te laten bestaan in de vergeving der zonden en
in de toekenning van het recht ten eeuwigen leven, wĳl deze
weldaden op de toerekening van Christus’ gansche gehoorzaamheid
gebouwd zĳn, Voetius, Disp. V 279 sq. Turretinus, Theol. El. XVI qu.
4. Als tweede deel werd soms ook genoemd de aanneming tot
kinderen, Turretinus, ib. XVI qu. 6. Ritschl, Rechtf. u. Vers. III 90.
Pfleiderer, Paulinismus 189. Holtzmann, Neut. Theol. II 134; maar
anderen, zooals Martyr, L. C. p. 354, beschouwden deze liever als
eene vrucht der rechtvaardigmaking.
Wat nu de vergeving der zonden aangaat, deze bestaat niet in de
wegneming van de smet der zonde, gelĳk Rome beweert, inzooverre
het de rechtvaardigmaking laat bestaan in de infusio gratiae en de
vergeving van de heiligmaking laat afhangen. Zĳ bestaat ook niet
alleen in de wegneming van de reatus culpae, d. i. feitelĳk in de
bevrĳding van de eeuwige straf, terwĳl de straf voor de peccata
venialia, na de infusio gratiae begaan, door den mensch zelf hier of
hiernamaals in het vagevuur geboet moet worden, want schuld en
straf zĳn correlate begrippen, boven bl. 162 cf. 98. Maar de
vergeving, welke een deel der rechtvaardigmaking is, is niets minder
dan de volkomen kwĳtschelding van alle schuld en van alle straf der
zonde, en niet alleen van de verledene en tegenwoordige maar ook
van de toekomstige zonden. Sommigen hadden, uit vreeze voor het
antinomianisme, tegen deze rĳke en breede opvatting van de
vergeving bezwaar, en beperkten ze daarom tot de kwĳtschelding
van de schuld der verledene en telkens beledene zonden, met
beroep ook op Mt. 6:12, 1 Joh. 1:9, 2:1 enz., Rivetus, Op. III 1099.
Pictet, Christ. Godg. XI 11, 3. Brakel, Red. Godsd. 34, 53-62. 56, 6.
62, en voorts ook Claude, Vlak e. a. Tegenover het antinomianisme
verdedigden zĳ eene belangrĳke waarheid. Feit is, dat de geloovigen
na ontvangene vergeving nog in velen struikelen, soms zelfs in
grove zonden vallen, en allerlei wederwaardigheden in het leven als
straf blĳven ondervinden. Rome meent hieruit te mogen afleiden, dat
de geloovigen nog zelf voor hunne peccata venialia hebben te
boeten, en doet alzoo aan den rĳkdom en de genade der vergeving
tekort; het antinomianisme wil deze laatste eeren en meent daarom,
dat de zonden, die de geloovigen bedrĳven, niet voor rekening
komen van den nieuwen maar alleen van den ouden mensch, en dat
de geloovigen zelfs om geen vergeving der zonden meer hebben te
bidden. Daartegenover hielden alle Gereformeerden staande, dat de
vergeving wel wegneemt de reatus actualis maar niet de reatus
potentialis van de zonde; d. w. z. de vergeving neemt wel weg de
straf maar niet de strafwaardigheid van de zonde. Deze laatste blĳft,
zoolang de zonde blĳft. Zonde brengt, ook en vooral bĳ de
geloovigen, schuldbesef, smart, leedwezen, verwĳdering van God,
verootmoediging enz. mede; zĳ ontneemt de rust des gewetens, de
vrĳmoedigheid en verzekerdheid des geloofs. Dat kan niet anders;
de natuur der zonde is zoo, dat ze schuldbesef en strafwaardigheid
noodzakelĳk insluit. Zelfs als de geloovigen, na reeds lang vergeving
te hebben ontvangen, later dieper blik leeren slaan in de
verdorvenheid van eigen hart, hebben zĳ behoefte om belĳdenis te
doen zelfs van de zonden hunner jeugd en hunne schuld terug te
leiden tot hunne ontvangenis en geboorte toe, Ps. 25:6, 51:6, 7.
Deze belĳdenis is dan geen voorwaarde der vergeving; maar wie
zĳne zonde waarlĳk kent, belĳdt ze vanzelf en voelt daartegenover te
sterker behoefte aan den troost der vergeving. Daarom blĳft het
gebed om vergeving den geloovige dagelĳks noodig. Maar hĳ bidt
dan niet in twĳfel en wanhoop, hĳ bidt niet alsof hĳ nu geen kind
Gods meer ware en de eeuwige verdoemenis weer te wachten
hadde, doch hĳ bidt uit en in het geloof, als een kind, tot zĳn Vader
die in de hemelen is, en zegt amen op zĳn gebed. En dit bidden is
niet alleen eene behoefte, maar het is ook noodig; want de
rechtvaardigmaking bestaat niet in eene transcendente vrĳspraak
van den zondaar bĳ God in foro coeli, maar zĳ is een actus
transiens, die door den H. Geest ingedragen wordt in het bewustzĳn
van den geloovige, en in deze eenheid in de Schrift den naam van
rechtvaardigmaking draagt. Belĳdenis en gebed is daarom de weg,
waarlangs God dit bewustzĳn der vergeving in den geloovige weer
opwekt en versterkt. Onder de zonde gaat het schuil; het geloof als
habitus blĳft wel, maar het kan zich niet meer uiten in daden. Opdat
dit geloof weer opleve, opdat de Geest Gods weer luide en krachtig
met onzen geest getuige, dat wĳ kinderen Gods zĳn; daartoe is na
de zonde weer verootmoediging, belĳdenis, bede om vergeving
noodzakelĳk. Als wĳ volkomen in het geloof stonden, zouden wĳ
nooit twĳfelen aan de vergeving onzer zonden, aan ons kindschap,
aan de toekomstige erfenis, en zouden wĳ ook nooit eenige ramp in
dit leven opvatten of gevoelen als eene straf doch alleen als eene
kastĳding des Heeren. Doch volkomen in het geloof te staan, zou
alleen mogelĳk zĳn, indien wĳ ook boven de zonde verheven waren.
Wĳl dit niet zoo is en de zonde altĳd weer twĳfel medebrengt,
daarom blĳft bekeering en belĳdenis het middel, waardoor God ons
wederom tot zĳne gemeenschap brengt en van zĳne gunst verzekert.
Daaruit mag echter niet met Rivetus e. a. afgeleid, dat God telkens
slechts de verledene en beledene zonden vergeeft. Immers zĳn alle
zonden der gemeente op Christus overgedragen en heeft Hĳ ze alle
in zĳn bloed verzoend. In de toerekening van Christus aan de
uitverkorenen in pactum salutis, vleeschwording en opstanding, in
uiten inwendige roeping wordt Hĳ met al zĳne weldaden hun
geschonken. Zoodra zĳ deze gave Gods aannemen, worden zĳ ook
van hunne zĳde in eens in eene nieuwe relatie tot God gesteld, die
onveranderlĳk en onverbreekbaar is. En de werkzaamheden des
geloofs mogen een tĳd lang ontbreken, onverliesbaar is toch de gave
des geloofs, waardoor zĳ Christus ingelĳfd zĳn en al zĳne weldaden
aannemen, Joh. 3 vs. 36, Rom. 8:30, Gal. 3:27, Hebr. 9:12, 10:12,
14 enz. Daarom hebben de geloovigen de vrĳmoedigheid, om na
iedere struikeling en na elken val met vertrouwen tot den troon der
genade te gaan en te pleiten op de trouw van Hem, wiens genadegift
en roeping onberouwelĳk zĳn, Rom. 11:29, Hebr. 4:12, 1 Joh. 1:9, cf.
Calvĳn, Inst. III 11, 11. 20, 19. Voetius, Disp. V 282. Alting, Theol.
probl. nova XVII 10. Witsius, Misc. Sacr. II 806-820. M. Vitringa III
313.
Deze weldaad van de vergeving der zonde is zoo groot, dat ze
voor den natuurlĳken mensch ongelooflĳk is. Heidenen kenden ze
niet en meenden door allerlei werken de gunst der Goden te moeten
verwerven; Celsus spotte er mede en achtte ze eene dwaasheid, cf.
Witsius, de theol. gentilium circa justificationem, Misc. Sacr. II 668-
721. Zelfs maken de meeste Christenen haar van geloof en goede
werken afhankelĳk. Alles pleit ook tegen haar, de zonde zelve, die
straf eischt, het geweten, dat beschuldigt, de wet, die veroordeelt, de
wereld, die geen barmhartigheid kent, Satan, die een aanklager is
van heel het menschelĳk geslacht, God zelf, wiens gerechtigheid en
heiligheid de zonde niet gedoogen kan. De vergeving der zonden is
eene gave, die alleen door het geloof aangenomen en genoten kan
worden. Zĳ is geen voorwerp des gezichts maar des geloofs. Om
haar in waarheid te belĳden, is datzelfde geloof noodig, hetwelk ook
alleen tot het aannemen van de Goddelĳke autoriteit der H. Schrift,
van de Godheid van Christus, van zĳne voldoening en opstanding in
staat stelt. De bezwaren, tegen alle deze dogmata ingebracht, zĳn in
het wezen der zaak geen andere, dan die ook tegen de vergeving
der zonden gelden. De schĳn is tegen haar. Maar het geloof is ook
een vaste grond der dingen, die men hoopt en een bewĳs der zaken,
die men niet ziet. Het is het geloof aan een God, die wonderen doet,
die de dooden levend maakt, die de dingen, die niet zĳn, roept alsof
zĳ waren, en die den goddelooze rechtvaardigt. Zoozeer staat deze
vergeving der zonden in de Schrift op den voorgrond, dat zĳ soms
met de rechtvaardigmaking vereenzelvigd wordt. Toch is met haar
nog eene andere weldaad verbonden, die even rĳk en heerlĳk is en
die er wel niet van afgescheiden maar toch onderscheiden mag
worden. Het is de toekenning van het recht op het eeuwige leven, of
de aanneming tot kinderen, door Paulus terstond naast de verlossing
van de wet genoemd, Gal. 4:5, cf. Dan. 9:24, Hd. 26:18, Op. 1:5, 6.
Reeds in het O. T. heet God de Vader van zĳn volk en Israel zĳn
zoon, deel II 113. Maar in het N. T. krĳgt dit vader- en zoonschap een
veel dieper zin. God is nu, niet in theocratischen maar in ethischen
zin, de Vader der geloovigen, en dezen zĳn zĳne kinderen, τεκνα, uit
Hem geboren, en daarom door het geloof in Christus de ἐξουσια
verkrĳgend, om het te worden, γενεσθαι, totdat zĳ het eens volmaakt
zullen zĳn, wanneer zĳ God zien zullen gelĳk Hĳ is, 1 Joh. 3:2. Dit
ethische kindschap, dat bĳ Johannes vooral voorkomt, behoort
echter hier niet maar bĳ wedergeboorte en heiligmaking ter sprake te
komen. Daarentegen spreekt Paulus van de υἱοθεσια in juridischen
zin. Evenals de geloovigen op grond van Christus’ gerechtigheid de
vergeving der zonden ontvangen, zoo worden zĳ ook tot kinderen,
υἱοι θεου (niet τεκνα) aangenomen. Deze υἱοθεσια, welke dus op
eene verklaring Gods berust, is door Christus verworven, Gal. 4:5,
en wordt door het geloof ons deel, 3:26. Wie van de schuld en straf
der zonde is vrĳgesproken, wordt daarmede tegelĳk tot zoon
aangenomen en tot een voorwerp van Gods vaderlĳke liefde gesteld.
De geloovigen worden daardoor in denzelfden stand geplaatst als
Christus, die de eerstgeborene onder vele broederen is, Rom. 8:29.
Hĳ was de Zone Gods van natuur, 8:32, en werd zoo verklaard bĳ
zĳne opstanding, 1:3; de geloovigen worden ὑιοι θεου door
aanneming. En evenals Christus bĳ zĳne opstanding tot Zoon Gods
in kracht verklaard is κατα πνευμα ἁγιωσυνης, 1:3, en de geloovigen
gerechtvaardigd zĳn ἐν τῳ πνευματι του θεου ἡμων, 1 Cor. 6:11, zoo
worden zĳ ook door het πνευμα υἱοθεσιας tot zonen Gods, Rom.
8:14-16, en daarna ook door dienzelfden Geest van dit hun
zoonschap verzekerd, ib. Gal. 4:6. Als zonen zĳn zĳ dan tevens κατ’
ἐπαγγελιαν κληρονομοι, Gal. 3:29, 4:7, Rom. 8:17; en wĳl deze
erfenis nog in de toekomst ligt, is ook de υἱοθεσια in haar volle
verwezenlĳking nog een voorwerp der hope, Rom, 8:23. De
rechtvaardiging, die in de eeuwigheid haar aanvang heeft, in de
opstanding van Christus en de roeping der geloovigen zich
realiseert, krĳgt hare voltooiing eerst, als God in het laatste oordeel
zĳne sententie van vrĳspraak ten aanhooren der gansche wereld
herhaalt en alle tong zal moeten belĳden, dat Christus de Heer is tot
heerlĳkheid Gods des Vaders. Maar al wacht de „Rechtsfolge der
Adoption” nog, de geloovigen zĳn toch hier op aarde reeds tot
kinderen aangenomen; zĳ worden door den H. Geest als waarborg
en onderpand verzegeld tot den dag hunner verlossing, 2 Cor. 1:22,
5:5, Ef. 1:13, 14, 4:30, en voor de hemelsche erfenis bewaard, gelĳk
deze voor hen, 1 Petr. 1:4, 5. Door dien Geest worden zĳ
voortdurend geleid (ἀγονται, niet φεγονται als 2 Petr. 1:21), Rom.
8:14, van de liefde, die God tot hen heeft, 5:5, cf. vs. 8, en van hun
kindschap, 8:15, 16, Gal. 4:6 verzekerd, en thans reeds vrede, Rom.
5:1, Phil. 4:7, 9, 1 Thess. 5:23, en vreugde, Rom. 14:17, 15:13, 1
Thess. 1:6 deelachtig.
§ 46. Heiligmaking en Volharding.
1. Met de rechtvaardigmaking is de heiligmaking verbonden,

welke er wel in aard maar niet in tĳd van onderscheiden is. Over
beider verhouding is er in de christelĳke kerk altĳd verschil en strĳd
geweest, evenals in alle godsdiensten de band van godsdienst en
zedelĳkheid op verschillende wĳze wordt gelegd, en er onder de
menschen een groot onderscheid bestaat tusschen de religieuse en
de ethische naturen. Het nomisme, opkomend voor de belangen van
het zedelĳk leven, maakt rechtvaardigmaking van heiligmaking,
godsdienst van zedelĳkheid, de verhouding tot God van die tot den
naaste afhankelĳk. Omgekeerd let het antinomisme in de eerste
plaats op de eischen van het religieuse leven, stelt de
rechtvaardigmaking op den voorgrond en komt dikwerf aan de
heiligmaking niet toe; de verhouding tot God staat geheel los van die
tot den naaste. Werkelĳk baart het, zoowel in leer als in leven, groote
moeilĳkheid, om godsdienst en zedelĳkheid, rechtvaardigmaking en
heiligmaking tot elkander in het juiste verband te stellen, cf. deel I
193. Beide zĳn onderscheiden; wie ze vermengt, ondermĳnt het
religieuse leven, neemt den troost der geloovigen weg en maakt God
aan den mensch ondergeschikt. Het onderscheid van beide is hierin
gelegen, dat in de rechtvaardigmaking de religieuse verhouding des
menschen tot God wordt hersteld, en in de heiligmaking zĳne natuur
vernieuwd en van de onreinheid der zonde bevrĳd wordt. Het berust
in zĳn diepste wezen daarop, dat God beide rechtvaardig en heilig is.
Als Rechtvaardige wil Hĳ, dat alle schepselen in die verhouding tot
Hem zullen staan, waarin Hĳ hen oorspronkelĳk geplaatst heeft, vrĳ
van schuld en straf. Als Heilige eischt Hĳ, dat zĳ alle rein en
onbesmet door de zonde voor zĳn aangezicht zullen verschĳnen. De
eerste mensch werd daarom naar Gods beeld in gerechtigheid en
heiligheid geschapen en had geen rechtvaardigmaking noch
heiligmaking van noode, al moest hĳ ook der wet gehoorzaam zĳn
en uit hare werken gerechtvaardigd worden en het eeuwige leven
ontvangen (justificatio legalis). Maar de zonde heeft den mensch met
schuld beladen en hem onrein gemaakt voor Gods aangezicht. Om
volkomen van de zonde verlost te worden, moet hĳ daarom van haar
schuld bevrĳd en van haar smet gereinigd worden. En dat geschiedt
in de reehtvaardigmaking en heiligmaking. Beide zĳn dus even
noodzakelĳk en worden in de Schrift met gelĳken nadruk gepredikt.
De rechtvaardigmaking gaat daarbĳ in logische orde voorop, Rom.
8:30, 1 Cor. 1:30, want zĳ is eene justificatio evangelica, eene
vrĳspraak op grond van eene in het geloof ons geschonken
δικαιοσυνη θεου, en niet ἐξ ἐργων νομου; zĳ is eene juridische daad
en in één oogenblik voltooid. Maar de heiligmaking is ethisch, zet
zich voort door heel het leven, en maakt de gerechtigheid van
Christus door de vernieuwende werkzaamheid des H. Geestes
langzamerhand tot ons persoonlĳk, ethisch bezit. Rome’s leer van de
gratia of justitia infusa is op zichzelve niet onjuist, alleen is verkeerd,
dat zĳ de ingestorte gerechtigheid tot den grond der vergeving
maakt, en de religie dus bouwt op den grondslag der zedelĳkheid.
Maar de geloovigen worden de gerechtigheid van Christus wel
waarlĳk ook door infusio deelachtig. Rechtvaardigmaking en
heiligmaking schenken dus dezelfde weldaden, of beter nog, den
ganschen, vollen Christus; alleen verschillen zĳ in de wĳze, waarop
zĳ Hem schenken. In de rechtvaardigmaking wordt Hĳ ons
geschonken in juridischen, in de heiligmaking in ethischen zin; door
gene worden wĳ rechtvaardigheid Gods in Hem, door deze komt Hĳ
zelf door zĳnen Geest woning in ons maken en vernieuwt ons naar
zĳn beeld.
Schoon rechtvaardigmaking en heiligmaking dus in aard
onderscheiden zĳn, is het van niet minder belang, het nauw verband
tusschen beide geen oogenblik uit het oog te verliezen; wie ze
scheidt, ondermĳnt het zedelĳk leven, en maakt de genade
dienstbaar aan de zonde. In God zĳn gerechtigheid en heiligheid niet
te scheiden; Hĳ haat de zonde geheel en al, niet alleen zooals zĳ
schuldig stelt maar ook zooals zĳ onrein maakt. De daden Gods in
rechtvaardigmaking en heiligmaking zĳn onafscheidelĳk verbonden;
οὑς δε ἐδικαιωσεν, τουτους και ἐδοξασεν, Rom. 8:30; de δικαιωσις
brengt ζωη mede, 5:18; wie door God is gerechtvaardigd en
aangenomen tot zĳn kind, deelt terstond in zĳne gunst en begint
onmiddellĳk te leven. Voorts heeft Christus niet alleen voor de zĳnen
de zonde gedragen en de wet vervuld, maar Hĳ kon dit alleen doen,
wĳl Hĳ al in verbondsrelatie tot hen getreden was en dus hun hoofd
en middelaar was. In Hem waren al de zĳnen begrepen; en met en in
Hem zĳn zĳ zelven gestorven, begraven, opgewekt en in den hemel
gezet, Rom. 6:2-11, 2 Cor. 5:15, Gal. 2:20, Ef. 2:5, 6, Col. 2:12, 3:1
enz. Christus is hunne δικαιοσυνη maar in denzelfden zin ook hun
ἁγιασμος, 1 Cor. 1:30, d. i. niet hunne heiligheid, ἁγιοτης, ἁγιωσυνη,
maar hunne heiligmaking. Christus n.l. heeft door zĳn lĳden en
sterven niet alleen de gerechtigheid aangebracht, op grond waarvan
de geloovigen door God vrĳgesproken worden. Maar alzoo heeft Hĳ
ook die heiligheid verworven, waardoor Hĳ hen Gode wĳden en van
alle smet der zonde reinigen kan, Joh. 17:19. Zĳne gehoorzaamheid
tot den dood toe bedoelde toch de verlossing in hare gansche
uitgestrektheid, ἀπολυτρωσις, niet alleen als loskooping uit de
rechtsmacht der zonde, Rom. 3:24, Ef. 1:7, Col. 1:14, maar ook als
bevrĳding van haar zedelĳke heerschappĳ, Rom. 8:23, 1 Cor. 1:30,
Ef. 1:14, 4:30. Daartoe schenkt Christus zichzelven aan hen niet
alleen objectief in de rechtvaardigmaking, maar Hĳ deelt zichzelven
ook subjectief mede in de heiligmaking, en vereenigt zichzelven met
hen op geestelĳke, mystieke wĳze. Deze unio mystica wordt door de
Lutherschen steeds van de anthropologische zĳde beschouwd, en
komt dan natuurlĳk eerst na rechtvaardigmaking en wedergeboorte
in het dadelĳk geloof tot stand, Schneckenburger, Vergl. Darst. I 182-
225. Maar de theologische behandeling van de Gereformeerden
leidde tot eene andere opvatting. De unio mystica heeft haar
aanvang reeds in het pactum salutis; vleeschwording en voldoening
onderstellen, dat Christus hoofd en middelaar des verbonds is; het
verbond komt niet eerst na Christus of ook na de overtuigende en
wederbarende werkzaamheid des H. Geestes tot stand; maar
Christus stond zelf in het verbond, en alle werkzaamheid des
Geestes als Geest van Christus geschiedt uit en in het verbond. Er is
toch geen gemeenschap aan de weldaden van Christus dan door de
gemeenschap aan zĳn persoon. De toerekening en schenking van
Christus aan de zĳnen staat voorop, en onze inlĳving in Christus
gaat weer vóór de actieve aanneming van Christus en zĳne
weldaden door de daad des geloofs. Oprecht leedwezen over de
zonde, hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, toevlucht nemen
tot Christus enz., zĳn daden en werkzaamheden, welke het leven en
dus de unio mystica onderstellen en daaruit voortvloeien. Deze
vereeniging der geloovigen met Christus is eenerzĳds geen
pantheistische vermenging van beiden, geen unio substantialis,
gelĳk zĳ door het mysticisme van vroeger en later tĳd opgevat is;
maar zĳ is toch aan den anderen kant ook geen loutere
overeenstemming in gezindheid, wil en bedoeling, zooals het
rationalisme ze verstond en thans Ritschl ze weer verklaard heeft,
Theol. u. Metaph. 1881. Rechtf. u. Vers. III2 106. 552 f. Gesch. d.
Pietismus, 3 Bde 1880-86 passim. Herrmann, Der Verkehr des
Christen mit Gott 1886. Gottschick, Luthers Lehre v. d. Gem. des
Gläubigen mit Christus, Zeits. f. Th. u. K. Aug. 1898 S. 406. Wat de
Schrift van deze unio mystica ons zegt, gaat veel dieper dan eene
zedelĳke overeenstemming in wil en gezindheid; zĳ verklaart
uitdrukkelĳk dat Christus in de geloovigen woont en leeft, Joh. 14:23,
17:23, 26, Rom. 8:10, 2 Cor. 13:5, Gal. 2:20, Ef. 3:17, en dat zĳ in
Hem zĳn, Joh. 15:1-7, Rom. 8:1, 1 Cor. 1:30, 2 Cor. 5:17, Ef. 1:10v.;
zĳ zĳn vereenigd als rank en wĳnstok, Joh. 15, hoofd en leden, Rom.
12:4, 1 Cor. 12:12, Ef. 1:23, 4:15, man en vrouw, 1 Cor. 6:16, 17, Ef.
5:32, hoeksteen en gebouw, 1 Cor. 3:11, 16, 6:19, Ef. 2:21, 1 Petr.
2:4, 5, cf. over de unio mystica Calvĳn, Inst. III 11, 5. Boquinus,
Zanchius, Olevianus, Eglin bĳ Heppe, Dogm. d. d. Pr. II 372. Martyr,
L. C. 259. Polanus, Synt. VI c. 35. Amesius, Med. Theol. 1 c. 26.
Voetius, Disp. II 459. Mastricht VI c. 5. Witsius, Misc. S. II 788. M.
Vitringa III 78. Comrie, Catech. op vr. 20-23. Kuyper, Het werk v. d.
H. G. II 163. Pfleiderer, Paulinismus2 214 f. Krebs, Ueber die unio
mystica, Marburg 1871. Weiss, Das Wesen des pers.
Christenstandes, Stud. u. Krit. 1881 S. 377-417. Deismann, Die
neutest. Formel ἐν Χρ. I. Marburg 1892. Deze unio mystica is echter
niet onmiddellĳk maar komt tot stand door den H. Geest. En ook in
Hem ligt het verband vast tusschen rechtvaardigmaking en
heiligmaking. De Geest, dien Jezus aan zĳne discipelen beloofd en
in de gemeente uitgestort heeft, is n.l. niet alleen een Geest der
υἱοθεσια, die de geloovigen van hun kindschap verzekert, maar ook
de Geest der vernieuwing en der heiligmaking. Deze Geest heeft
Christus zelf bekwaamd tot zĳn werk en Hem geleid van zĳne
ontvangenis af tot zĳne hemelvaart toe. Door zĳne vernedering is
Christus verhoogd aan ’s Vaders rechterhand, verheerlĳkt tot
levendmakenden Geest, verwerver en uitdeeler van den Geest, die
nu zĳn Geest, de Geest van Christus is. Door dezen Geest vormt en
bekwaamt Hĳ ook zĳne gemeente. De allereerste gave, welke de
geloovigen ontvangen, wordt hun reeds medegedeeld door den
Geest, die alles uit Christus neemt, Joh. 16:14. Hĳ is het, die hen
wederbaart, Joh. 3:5, 6, 8, Tit. 3:5, het leven schenkt, Rom. 8:10, in
de gemeenschap met Christus inlĳft, 1 Cor. 6:15, 17, 19, tot het
geloof brengt, 1 Cor. 2:9v. 12:3, wascht, heiligt, rechtvaardigt, 1 Cor.
6:11, 12:13, Tit. 3:5, leidt, Rom. 8:14, Gods liefde in hunne harten
uitstort, Rom. 5:5, in hen bidt, Rom. 8:26, allerlei deugden, Gal. 5:22,
Ef. 5:9, en gaven, Rom. 12:6, 1 Cor. 12:4, vooral de liefde, 1 Cor. 13,
hun meedeelt, hen leven doet naar eene nieuwe wet, de wet des
Geestes, Rom. 8:2, 4, 1 Cor. 7:9, Gal. 5:6, 6:2, hen vernieuwt in
verstand en wil, naar ziel en lichaam, Rom. 6:19, 1 Cor. 2:10, 2 Cor.
5:17, 1 Thess. 5:23; in één woord, de H. Geest woont in hen, en zĳ
leven en wandelen in den H. Geest, Rom. 8:1, 4, 9-11, 1 Cor. 6:19,
Gal. 4:6 enz. Cf. deel II 231. 249 en voorts nog Pfleiderer, Der
Paulinismus2 225 f. Holtzmann, Neut. Theol. II 143 f.
2. In dezen zin is de heiligmaking, even goed als de

rechtvaardiging, eene gave en een werk Gods, beurtelings
toegeschreven aan den Vader, Joh. 17:17, 1 Thess. 5:23, Hebr.
13:20, 21, den Zoon als πνευμα ζωοποιουν, 1 Cor. 15:45, Ef. 5:26,
Tit. 2:14, en vooral ook, gelĳk boven bleek, aan den H. Geest, Tit.
3:5, 1 Petr. 1:2. De geloovigen zĳn daarbĳ passief, zĳ worden
geheiligd, Joh. 17:19, 1 Cor. 6:11, zĳ zĳn met Christus gestorven en
opgewekt, Rom. 6:4v., zĳ zĳn ἡγιασμενοι ἐν Χριστῳ Ιησου, 1 Cor.
1:2, Gods ποιημα, Ef. 2:10, κτισις, 2 Cor. 5:17, Gal. 6:15, ἐργον,
Rom. 14:20; τα δε παντα ἐκ του θεου, 2 Cor. 5:18. Deze heiliging
bestaat allereerst hierin, dat de geloovigen van de wereld
afgezonderd worden en in eene bĳzondere relatie tot God komen te
staan. In het O. T. duidde heiligheid die verhouding van God tot zĳn
volk en van het volk tot God aan, welke in de verschillende wetten
omschreven en geregeld was, deel II 184-191. Ook in het N. T. heeft
het begrip heilig deze beteekenis van eene relatie behouden. Er is
sprake van heilige stad, Mt. 4:5, heilige plaats, 24:15, heilig verbond,
Luk. 1:72, heilig land, Hd. 7:33, heilige Schrift, Rom. 1:2, heilige
berg, 2 Petr. 1:18, heilige profeten, Luk. 1:70, heilige offerande,
Rom. 12:2; van Christus wordt gezegd, ofschoon Hĳ zonder zonde
was, dat Hĳ zich heiligde, d. i. zich in zĳn dood Gode tot eene heilige
offerande voor de zĳnen opofferde, Joh. 17:19; en zoo heeten de
geloovigen met een staand epitheton ἁγιοι, omdat zĳ door de
roeping, cf. Rom. 1:7, 1 Cor. 1:2, κλητοι ἁγιοι, in eene bĳzondere
verhouding tot God staan en, in de plaats van het oude Israel, γενος
ἐκλεκτον, βασιλειον ἱερατευμα, ἐθνος ἁγιον, λαος εἰς περιποιησιν,
zĳn, 1 Petr. 2:9. Maar deze verhouding is geen louter uitwendige; dat
was zĳ al niet onder het O. Test., want krachtens die heiligheid had
God zich verbonden, om Israel zĳn verbond en wet te geven, om het
te redden of ook te kastĳden, en was Israel verplicht, om in Gods
inzettingen te wandelen, deel II 189. Nu is in het N. T. de wet in
Christus vervuld; zĳ regelt dus de heiligheidsverhouding niet meer,
welke tusschen God en zĳn volk bestaat. Voor de wet is Christus in
de plaats getreden; in en door Hem regelt God de verhouding
tusschen zich en zĳn volk; de geloovigen zĳn ἡγιασμενοι ἐν Χριστῳ
Ιησου, 1 Cor. 1:2; en deze heiligt zĳn volk door den H. Geest, ἐν
πνευματι, 1 Cor. 6:11, die nu als zoodanig πνευμα ἁγιον heet en het
principe der heiliging is. Deze heiliging bestaat volstrekt niet alleen
daarin, gelĳk velen het thans voorstellen, bĳv. Paul Wernle, Der
Christ und die Sünde bei Paulus, 1897 S. 31, 39, 62, dat de
Christenen van de wereld afgezonderd en Gode in uitwendigen,
cultischen zin toegeeigend zĳn; maar zĳ heeft eene diepe, ethische
beteekenis. Immers, de H. Geest wederbaart, reinigt, vernieuwt, Joh.
3:3, 1 Cor. 6:11, Tit. 3:5; met de inwoning des H. Geestes begint
voor de geloovigen eene καινοτης ζωης, Rom. 6:4, welke eene
tegenstelling vormt met den vroegeren wandel in allerlei zonden en
ongerechtigheden, 1 Cor. 6:10, Ef. 2:1; zĳ zĳn thans nieuwe
menschen, 2 Cor. 5:17, Ef. 2:10, 15, 4:24, Gal. 6:15, Col. 3:10, die
Gode leven en hunne leden stellen tot wapenen der gerechtigheid
tot heiligmaking, Rom. 6. De relatie tot God in Christus door den H.
Geest brengt mede, dat de geloovigen van alle schuld en ook van
alle smet der zonde bevrĳd zĳn. En daarom bestaat de heiliging in
het N. T. ten volle daarin, dat de geloovigen den beelde des Zoons
gelĳkvormig worden gemaakt, Rom. 8:29, Gal. 4:19. In zoover valt
de heiliging met de heerlĳkmaking saam; deze begint niet eerst na
dit leven, maar neemt terstond met de roeping een aanvang; die Hĳ
riep, rechtvaardigde Hĳ en die Hĳ rechtvaardigde, verheerlĳkte Hĳ in
datzelfde oogenblik, Rom. 8:30; en deze verheerlĳking zet zich in dit
leven voort, 2 Cor. 3:18, totdat zĳ voltooid wordt bĳ de wederkomst
van Christus, 1 Cor. 15:49, 51v., Col. 3:4. Phil. 3:21, cf. deel II 191.
Uit deze heerlĳke beschrĳving van den Christenstand in het N. T.
is door velen in vroeger en later tĳd afgeleid, dat de Schrift de
volmaakbaarheid der geloovigen reeds in dit leven leert; zoo door de
Pelagianen, Roomschen, Socinianen, Remonstranten, Anabaptisten,
Schwencfeld, Weigel, Böhme, Poiret, Labadie, Quietisten, Pietisten,
Kwakers, Herrnhutters, Wesleyaansche Methodisten enz., cf. bĳ M.
Vitringa III 385-414. Moor IV 805 sq., in den nieuweren tĳd vooral
door Moody, Sankey e. a., cf. Jellinghaus, Das volle, gegenwärtige
Heil durch Christum, 1880, gematigder in de latere uitgaven, 4e Aufl.
Basel 1898. Er is van andere zĳde aan deze bewering steun
geboden. Ritschl merkte het eerst op, dat Paulus zelf, nadat hĳ
bekeerd was, geen bewustzĳn van onvolmaaktheid had, en ook over
die van de geloovigen in het geheel niet reflecteert, Rechtf. u. Vers.
II 365 f. Anderen werkten deze gedachte uit en beschuldigden den
apostel zelfs van een onpractisch idealisme, dat onder den indruk
van Jezus’ spoedige wederkomst bĳ de geloovigen aan geen zonden
dacht, cf. Scholz, Zur Lehre vom „armen Sünder”, Zeits. f. Th. u. K.
1896 S. 463 f. Clemen, Chr. Lehre v. d. Sünde I 109 f. Holtzmann,
Neut. Theol. II 150, vooral Wernle in zĳn boven aangehaald
geschrift, cf. ook Karl, Beiträge zum Verständniss der soteriol.
Erfahrungen u. Spekulationem des Ap. Paulus, Strassburg 1897. Er
ligt in deze bewering eene waarheid, die niet bestreden maar ten
volle dient erkend. De Schrift kan schier geen woorden genoeg
vinden, om de heerlĳkheid te beschrĳven van het volk Gods. Zĳ
noemt Israël in het O. T. een priesterlĳk koninkrĳk, door God
uitverkoren, voorwerp zĳner liefde, zĳn deel en erve, zĳn zoon en
knecht, volmaakt van schoonheid door de heerlĳkheid Gods, Ex.
19:5, 6, Deut. 7:7v., 32:6, 8, 9, 18, Jes. 41:8, Ezech. 16:14 enz.; en
de geloovigen in het N. T. zĳn het zout der aarde, Mt. 5:13, het licht
der wereld, vs. 14, uit God geboren en zĳne kinderen, Joh. 1:12, 13,
zĳn uitverkoren geslacht en koninklĳk priesterdom, 1 Petr. 2:9, 10,
der Goddelĳke natuur deelachtig, 2 Petr. 1:4, gezalfd met den H.
Geest, 1 Joh. 2:20, door Christus gemaakt tot koningen en priesters,
Op. 1:5, niet kunnende zondigen, 1 Joh. 3:9, 5:18v. enz. Wie de leer
der Schrift over zonde en genade verwerpt, kan in dit alles slechts
overdrĳving zien; eene radicale verandering als wedergeboorte en
heiligmaking is dan noch noodig noch begrĳpelĳk. Maar de Schrift
oordeelt anders; zĳ geeft aan de gemeente eene hooge plaats,
noemt haar met de schoonste namen en schrĳft haar eene
Goddelĳke heiligheid en heerlĳkheid toe. In de Roomsche
dogmatiek, cf. bĳv. Heinrich-Gutberlet, Dogm. Theol. VIII 550-643,
komen de deugden en gaven, welke de H. Geest aan de gemeente
schenkt, gewoonlĳk beter tot haar recht dan in de Protestantsche,
welke menigmaal in de rechtvaardiging uit het geloof en de
verwachting van de hemelsche zaligheid de leer der Schrift over den
Christenstand uitgeput acht. De heerlĳkmaking der gemeente, welke
met de wedergeboorte een aanvang neemt, is echter evenzeer een
voorwerp des geloofs als de rechtvaardigmaking. Dat de gemeente
in Christus schuldvrĳ voor Gods aangezicht staat, is even zwaar te
gelooven, als dat zĳ door den H. Geest in beginsel geheiligd,
verheerlĳkt en den beelde des Zoons gelĳkvormig is gemaakt. Beide
zĳn evenzeer met den schĳn der dingen in strĳd; beide behooren tot
die zaken, welke men niet ziet en die alleen zeker zĳn voor het
geloof. De Schrift weet dat ook zelve. In weerwil toch van de
heerlĳke beschrĳving, welke zĳ geeft van den stand der geloovigen,
beschouwt zĳ dezen toch als zondaren en verzwĳgt hunne
overtredingen en hunne schuldbelĳdenis niet, bĳv. bĳ Abraham, Gen.
12:11, Izak, 26:7, Jakob, 26:35, Mozes, Num. 20:7-12, Ps. 106:33,
David, Ps. 51 enz., Salomo, 1 Kon. 8:46, Spr. 20:9, Jesaja, cap.
64:6, Daniël, cap. 9:4 enz. En ook Paulus weet, dat hem, als hĳ het
goede wil doen, het kwade bĳligt. Het is waar, dat Paulus zich steeds
helder bewust is van de groote verandering, welke met hem heeft
plaats gegrepen. Hĳ is met Christus der wereld gekruisigd, en hĳ
leeft thans zelf niet meer, Christus leeft in hem. Hĳ is vrĳ van de wet,
staat rechtvaardig voor God, is van zĳn kindschap verzekerd, roemt
in de genade, door welke hĳ alles vermag, stelt zichzelven ten
voorbeeld, draagt roem op zĳn apostolischen arbeid en is zich van
zĳne trouwe ambtsvervulling bewust, bĳv. Rom. 15 vs. 17, 1 Cor. 4:3,
9:15, 15:30, 31, II 1:12, 6:3, 11:10, Phil. 2:16, 1 Thess. 2:10, 19.
Maar desniettemin belĳdt hĳ, dat hĳ in het vleesch leeft, Gal. 2:20,
dat het vleesch steeds begeert tegen den Geest, Gal. 5:17, dat in
zĳn vleesch geen goed woont, Rom. 7:18, en dat hĳ de volmaaktheid
nog niet heeft verkregen, Phil. 3:12. Vooral Rom. 7:7-26 is in dit
opzicht van groote beteekenis, cf. reeds boven bl. 106; hoezeer de
reformatorische exegese van deze plaats in den nieuweren tĳd
meest prĳsgegeven wordt, heeft men, alzoo handelende, niet
geweten wat men deed. Wernle overdrĳft maar zegt toch niet geheel
zonder reden: in der That bedeutet das Zurückgehen auf die alte
(griechische) Tradition von Röm. 7 einen viel schwereren Schlag für
unsere Dogmatik, als in der Regel von ihr empfunden wird.
Gewöhnlich gesteht man zu, dass Röm. 7 sich nicht auf den
Wiedergeborenen bezieht, ohne zu merken, dass durch dies
Zugeständniss der Paulinismus für uns unbrauchbar wird, t.a.p. 108.
Toch is dit niet de sterkste grond voor het handhaven der
reformatorische uitlegging van Rom. 7. Deze ligt in den tekst zelven.
Het praesens, waarin Paulus spreekt, is alleen van het
tegenwoordige te verstaan. In Wahrheit macht man den Apostel zum
Komödianten, wenn man ihm zutraut, er habe so, wie hier geschieht,
nur in der Erinnerung an einen längst vergangenen Zustand reden
können, Clemen t.a.p. 112, die ook verwĳst naar van Manen, Paulus
II 1891 bl. 71. Toch ziet Clemen geen kans, om Rom. 7 met de
overige uitspraken van Paulus in overeenstemming te brengen en
zegt daarom: sie entstammt wohl einer besonders trüben Stimmung
des Apostels, nicht seinem sonst vorherrschenden Bewusstsein!
Maar bĳ deze zonde en dit zondebesef in de heiligen des O. en N.
Verbonds komt nog, dat de Schrift allerwege uitgaat van de
onderstelling, dat de zonde in de geloovigen tot het einde huns
levens blĳft; er blĳft hun voortdurend noodig de bede om vergeving,
Mt. 6:12, 13 en de belĳdenis van zonden, 1 Joh. 1:9. Al de
vermaningen en waarschuwingen in de Schrift onderstellen, dat de
geloovigen nog maar hebben een klein beginsel der volmaakte
gehoorzaamheid; zĳ struikelen dagelĳks in vele dingen, Jak. 3:2;
indien zĳ zeggen, geene zonde te hebben, verleiden zĳ zichzelven, 1
Joh. 1:8. Ook Paulus oordeelt over de geloovigen niet anders. Hĳ
plaatst hen zeer hoog, noemt hen uitverkorenen, geroepenen,
heiligen, merkt met vreugde de christelĳke deugden op, die in hen
openbaar worden, en geeft hun gaarne en herhaaldelĳk een roemvol
getuigenis. Hierin overdrĳft de apostel zeker niet; de verandering
moet groot geweest zĳn, als hĳ van de geloovigen uit de Heidenen
getuigen kon, dat zĳ vroeger in allerlei schrikkelĳke zonden leefden
maar nu gewasschen, geheiligd, gerechtvaardigd waren in den
naam van den Heere Jezus en door den Geest Gods, 1 Cor. 6:11.
Desniettemin heeft hĳ een open oog voor de zonden, die de
geloovigen nog aankleven. De Corinthiërs zĳn nog vleeschelĳk, 1
Cor. 3:1-4, de Galatiërs zĳn ongehoorzaam, Gal. 5:7v., in de
Colossers is het goede werk wel begonnen maar niet voleindigd,
Col. 1:6, ja, hun leven is nog met Christus verborgen in God, 3:3. In
Rom. 6 zegt Paulus niet, dat de geloovigen zondeloos zĳn, maar
betoogt hĳ, dat het geloof in Christus zich met een leven in de zonde
niet verdraagt; en daarom vermaant hĳ hen juist, om hunne leden
Gode te stellen tot wapenen der gerechtigheid, Rom. 6:13. Zonder
telkens op de rechtvaardigmaking terug te komen, die eens uit en
door het geloof geschied is, dringt hĳ er op aan, dat de geloovigen
dezen hunnen nieuwen stand in een wandelen naar den Geest
openbaren en bewĳzen zullen. En daarbĳ verdient dit dan nog onze
opmerkzaamheid, dat de Schrift, schoon altĳd de onvolmaaktheid
van den geloovige onderstellende, toch nooit den eisch der wet
verzwakt of aanpast aan de practĳk. De voorstanders van de
volmaakbaarheid kunnen dien nooit handhaven, halen de zedewet
naar beneden en maken tusschen doodzonden en vergefelĳke
zonden of tusschen zonde doen en zonde hebben onderscheid.
Maar de Schrift doet alzoo niet en handhaaft den vollen,
onkreukbaren eisch der wet: weest heilig, want Ik ben heilig, 1 Petr.
1:16, weest volmaakt, gelĳk uw Vader in de hemelen, Mt. 5:48, Jak.
1:4; de geloovigen moeten Christus navolgen, die geen zonde
gedaan heeft, 1 Petr. 2:21v. Ef. 5:1, en in den dag van Christus
ἀνεγκλητοι, εἰλικρινεις, ἀπροσκοποι, ἀμεμπτοι, ἀμωμοι zĳn, 1 Cor.
1:8, Phil. 1:10, 2:15, Col. 1:22, 1 Thess. 3:13, 5:23. Met allen ernst
en zonder ophouden worden zĳ daarom opgewekt tot een heiligen
wandel. Boven bĳ de rechtvaardiging bleek ons, dat de Christen van
zĳne zaligheid zeker is, alleen door het geloof, zonder en
onafhankelĳk van de werken. Maar in de heiligmaking, in het leven
wordt, naar het schĳnt, de zaligheid weer daarvan afhankelĳk
gemaakt, of de geloovigen Gods wil doen en onstoffelĳk voor zĳn
aangezicht wandelen.
De heiligmaking, die eerst alleen passief was, Phil. 1:5, 1 Thess.
5:23, krĳgt in eens eene actieve beteekenis, Rom. 12:1, 2 Cor. 7:1, 1
Thess. 4:3, Hebr. 12:14. Evenals bĳ de prediking van het evangelie
het geloof eene gave Gods is en toch de mensch voor zĳne houding
tegenover Gods roeping verantwoordelĳk is, bv. Rom. 9:1-29 en
9:30-10:21, zoo wordt hier het bezit van alle weldaden des verbonds,
vergeving, kindschap, leven, zaligheid vóór alle werk zeker gesteld
en toch telkens met zooveel ernst op goede werken aangedrongen,
alsof zĳ eerst daardoor verkregen moesten worden. Het koninkrĳk
Gods is eene gave, door God naar zĳn welbehagen geschonken, Mt.
11:26, 16:17, 22:14, 24:22, Luk. 10:20, 12:32, 22:29, en toch is het
een loon, een schat in de hemelen, die met inspanning gezocht en
door arbeid in den dienst Gods verworven moet worden, Mt. 5:12,
20, 6:20, 19:21, 20:1v. enz. De geloovigen zĳn ranken aan den
wĳnstok, die zonder Christus niets kunnen doen en worden toch
vermaand, om in Hem, in zĳn woord, in zĳne liefde te blĳven, Joh.
15; zĳ zĳn uitverkorenen, en moeten toch zich benaarstigen, om
hunne roeping en verkiezing vast te maken, 2 Petr. 1:10; zĳ zĳn door
de ééne offerande van Christus geheiligd en volmaakt, Hebr. 10:10,
14, in wie God werkt hetgeen Hem welbehagelĳk is, 13:21, en toch
moeten zĳ in het geloof volharden ten einde toe, 3:6, 14, 4:14, 6:11,
12; zĳ hebben den nieuwen mensch aangedaan en moeten Hem
steeds aandoen, Ef. 4:24, Col. 3:10; zĳ hebben het vleesch
gekruisigd met de begeerlĳkheden en moeten toch hunne leden
dooden, die op de aarde zĳn, Gal. 5:24, Col. 3:5; of, om al deze
tegenstellingen saam te vatten: eenerzĳds is het een feit, dat de
Schrift niet eens maar herhaaldelĳk van loon spreekt, aan het
geringste werk, in Jezus’ naam verricht, loon verbindt, aan het einde
een iegelĳk vergelden laat naar zĳne werken en menigmaal met het
oog op dat loon op goede werken aandringt, Mt. 5:12, 6:4, 16:27,
25:34, Rom. 2:6, 1 Tim. 4:7, 8, Op. 22:12 enz.; en daarnaast staat
even vast, dat er geen verhouding van verdienste en loon bestaat
tusschen wat de geloovige doet en wat hĳ ontvangen zal, Mt. 20:9,
Mk. 10:30, Luk. 12:37, 43, 44; dat hĳ, als hĳ alles doet, wat hĳ
schuldig was te doen, nog een onnutte dienstknecht is, Luk. 17:10,
dat er geen loon is dan uit genade, Rom. 4:3, 4, en dat alle
weldaden des verbonds, de heiligmaking en de verheerlĳking, even
goed als de rechtvaardigmaking, door Christus verworven zĳn, in
Hem gereed liggen en dus door de geloovigen niet alleen niet meer
behoeven maar ook niet meer kunnen verdiend en alleen kinderlĳk in
het geloof kunnen aangenomen worden. Velen hebben tusschen
deze alwerkzaamheid Gods in de genade en de toch daarnaast

Ebook Contract Law in Focus 2017Th Edition Michael B Kelly Lucille M Ponte Online PDF All Chapter

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Ebook Contract Law in Focus 2017Th Edition Michael B Kelly Lucille M Ponte Online PDF All Chapter

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Contract Law in Focus 2017th Edition

Michael B Kelly Lucille M Ponte

Contract Law in Poland 4th Edition Piotr Machnikowski

CSM AC Mathematical Methods Year 12 2017th Edition

Contract Law in South Africa 7th Edition Louis F. Van

Problems in contract law : cases and materials 10th

Contract Law in the Construction Industry Context 1st

Principles of contract law Sixth Edition. Edition

Contracting and Contract Law in the Age of Artificial

Basic Contract Law for Paralegals 10th Edition Jeffrey

Richard K. Neumann, Jr.

David Alan Sklansky

Contract Law in Focus

Published by Wolters Kluwer in New York.

Wolters Kluwer Legal & Regulatory US serves customers worldwide with

No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or

To contact Customer Service, e-mail customer.service@wolterskluwer.com,

Library of Congress Cataloging-in-Publication Data

Serving customers worldwide, its legal and regulatory portfolio

In loving memory of Leverett H. Kelly,

Introduction to the Study of Contracts

PART II. DEFENSES

PART III. REMEDIES

Introduction to the Study of Contracts

Chapter 1. Introduction to Contract Doctrine

Chapter 5. Exceptions to Consideration

PART II. DEFENSES

Chapter 7. Poor Information: Misrepresentation

Chapter 8. Contract Defenses — Policy

Chapter 10. Implied Terms

Chapter 11. Conditions and Material Breach

Chapter 12. UCC Perfect Tender, Repudiation,

Chapter 13. Excusing Performance

Chapter 14. Third-Party Rights and Duties

PART III. REMEDIES

Chapter 16. Equitable Remedies

Students perform best when applying concepts to real-world scenarios. With

Focus Casebook Features Include:

Case Previews and Post-Case Follow-Ups— To succeed, law students must

Real Life Applications — Every case in a chapter is followed by

In re Hlavin: Real Life Applications

Applying the Concepts — These end-of-chapter exercises

1. Assume you are consulted by the following potential bankruptcy

a. The individual owners of an unincorporated video rental store

Ensure student success with the Focus Casebook Series.

In a law oﬃce, when a new associate attorney is being asked to assist a

e introduction discusses the structure and sources of contract law, noting

Casebook: e casebook is structured around text, cases, and application

e authors wish to acknowledge and thank Carol McGeehan, Kim Crowley,

A. THE STRUCTURE OF CONTRACT LAW

3. Different Types of Contracts

4. Reasons, Not Just Rules

B. THE SOURCES OF CONTRACT LAW

1. The Uniform Commercial Code (UCC) and Sales of Goods

■ Goods can be really big. An airplane is a good. A construction

Some contracts involve a mix between goods and services. For

8. Over de deelen der rechtvaardigmaking was er in de kerken

§ 46. Heiligmaking en Volharding.

1. Met de rechtvaardigmaking is de heiligmaking verbonden,

2. In dezen zin is de heiligmaking, even goed als de

You might also like