Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 20

Cumhuriyet’in Bilim ve Teknoloji Politikası

(1923-1950)
Cemre UĞURAL*

Özet
Dünya’da Bilim ve teknoloji politikası kararları II. Dünya Savaşı ve sonrasındaki So-
ğuk Savaş döneminde alınmıştır. Türkiye’de ise bilim ve teknoloji politikalarının uygulamaları
1960’larda başlamıştır. Ancak daha önce Cumhuriyet’in ilk yıllarında gerekli ekonomik kalkınma
ve kültürel gelişmede bilim ve teknolojinin kullanılması, ülkenin tüm meselelerine karşı bütün-
cül bir bilimsel tutum benimsemesine yol açmıştır. Bu tutum genç Cumhuriyet’in bilime atfettiği
stratejik rolle şekillenmiş ve Türkiye’de 1960’larda belirlenen bilim ve teknoloji politikalarına da
kaynaklık etmiştir.
Bu yazının amacı öncelikle genç Cumhuriyet’in bilimle olan ilişkisini ortaya koymaktır.
Cumhuriyet’in ekonomik kalkınma ve kültürel gelişmede bilim ve teknolojiden nasıl istifade etti-
ğini göstermek ve bu doğrultuda neler yapıldığını açıklamak yazıda ele alınan diğer hususlardır.
Ayrıca yazıda bilim ve teknoloji politikalarının dünyada ve Türkiye’de ortaya çıkışı ele alınarak
1923-1950 yılları arasındaki bilim ve teknoloji destekli ekonomik ve kültürel kalkınma çabaları-
nın bugünkü bilim ve teknoloji politikası kavramıyla ne denli örtüştüğü de tartışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Türkiye’de bilim ve teknoloji politikası kavramı, kültürel gelişme-
de bilim, sanayi atılımları ve bilim

Science and Technology Policy of the Republic of Turkey (1923-1950)


Abstract
In the World, science and technology policy decisions were taken right after World War II
and Cold War Period. In Turkey, the application of science and technology policies began in the
1960’s. However, before the 1960’s, in the early years of the Republic of Turkey using science and

* Doktora Öğrencisi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sistematik Felsefe ve Mantık
Bilim Dalı.

113
8114

technology in required
ve Madalya culturel and
(1319-1320), 10 economic
Hanedân-ı development has ledvetoİmtiyâz
Osmâni Nişân admission of an integrated
Madalyası (1311-
science1334),
attitude towards the whole matters of the country. This attitude has been
17 Teba-yı Şâhâne Mecîdî Esâmî (1321-1332), 30 Altın İmtiyâz Madalyası shaped with the
strategic role attributed to science by the young Republic
(1309-1320), 40 Madalya Esâmî (1899-1902) Defterleri. and also has been resource for the science
and technology policies that were determined in the 1960’s in Turkey.
İngiliz Ulusal Arşivi: FO 195/1720; FO 195/1883; FO 195/1477; FO 195/1368; FO 195/
This paper primarily aims to reveal the relation between science and the young Republic. Other
issues 1932;
discussedFO 195/1976;
in the FO
paper, are to 195/1305,
indicate howFO the 195/1369; FO has
young Republic 195/ 1448;from
utilized FO 195/1306;
science and
FO 195/
technology 1545. and economic developments and to clarify what has been done accordingly.
in cultural
Besides, it has
Amerikan been argued
Misyoner whether
Arşivi: 640,the science
641, 642,and technology-supported
643,644, 645, 646, 647, cultural
648, 651,and economic
652, de-
653, 654,
velopment efforts between 1923-1950 correspond to today’s concept of ‘science and technology policy’
655, 660, 661, 66 2, 663. Reeller.
by introducing the emergence of science and technology policies in the World and Turkey.
Sâlnameler:
Keywords:Salname-i
ConceptVilâyet-i Haleb:
of science and1320.
technology policy in Turkey, science in cultural
development,
Şer’îyye Sicili:science and1293-
23 Recep industrialization
25 Şaban 1296breakthroughs
tarihli Urfa Şer’îyye Sicili
Şanlıurfa, Yukarı Telfidan Köyü saha araştırması.
I.H.
Adıvar, Cumhuriyet’in Bilim
E. (2005). Mehmet Anlayışı
Kalpaklı G. T. (Haz..), Mor Salkımlı Ev. İstanbul: Özgür
Yayınları.
Bilim politikası en genel anlamda devletin bilimden hangi amaçlarla ve ne şe-
Bayraktar, H. (2007).
kilde istifade Tanzimattan
ettiği ile ilgilidir. BuCumhuriyet’e Urfa Elazığ:
süreçte şekillenen Fırat
devlet ve Üniversitesi
bilim ilişkisiOrtadoğu
de hem
Araştırmaları Merkezi.
bilim ve teknoloji politikalarının belirleyicisi hem de onun bir göstergesi olmaktadır.
Bingöl, S. (2005). Osmanlı Mahkemelerinde Reform ve Cerîde-yi Mehâkim’deki Üst
İşte bu noktadan hareketle genç devletin bilimle olan ilişkisini ortaya koy-
Mahkeme Kararları. Tarih Incelemeleri Dergisi, XX (19), 19-38.
mak, dönemin bilim ve teknoloji politikalarının içeriklendirilmesi ve de en önemli-
Çadırcı,
si böyle M.
bir (1997).
politikaTanzimat
belirlemeDöneminde
sürecininAnadolu Kentleri’nintespit
olup olmadığının Sosyal edilmesi
ve Ekonomik Yapısı.
açısından
Ankara: TTK.
oldukça önemlidir. Bunun için öncelikle yeni devletin yani genç Cumhuriyet’in
yapısını dar
Deringil, bir çerçevede
S. (2002). de olsa sunmak
İktidarın Sembolleri gerecektir.
ve İdeoloji II. Abdülhamit Dönemi ( 1876-1909) (Çev.
G. Ç. Güven). İstanbul: YKY.
Cumhuriyet her şeyden önce Türk toplumu için hem yeni bir yönetim şeklini
Fatma
hem deAliye Hanım.
çağdaş (1995).
yaşamı Ahmedetmektedir.
temsil Cevdet Paşa Başta
ve zamanı. İstanbul:
Mustafa KemalBedir.
Atatürk olmak
üzere diğer
Foucault, M. yönetici kadro, Tarihi
(2006). Deliliğin çağdaş( Çev.
yönetim
M. A.veKılıçbay).
yaşam şeklini
Ankara:akıl ve bilim rehber-
İmge.
liğinde oluşturmak
Ginzburg, istedi.veBu
C. (2011). Peynir doğrultuda
kurtlar (Çev. A.Türk
Gür).toplumunu çağdaş yaşama ulaştır-
İstanbul: Metis.
mak adına pek çok toplumsal ve ekonomik reformlar gerçekleştirildi. Genel olarak
Kenanoğlu, M. M. (2007). Nizâmiye mahkemeleri. Islâm Ansiklopedisi, XXXIII, 185-188.
Cumhuriyet’in ilanını takip eden süreçte devletin bilim ile olan ilişkisi birbirine
Kodaman, B. (1987). II. Abdülhamid Devri Doğu Anadolu Politikası. Ankara: Türk Kültürünü
paralel iki boyutta şekillendi diyebiliriz:
Araştırma Enstitüsü.
Birincisi, Türk toplumunun ihtiyacı olan ekonomik kalkınmada bilim ve tek-
Kürkçüoğlu, C. (2008). Şanlıurfa 1850-1950. Şanlıurfa: ŞURKAV.
nolojiyi yakından takip edecek sanayileşme politikalarının oluşturulmasıydı.
Nicault, C. (2001). Kudüs 1850-1948 (Çev. E. S. Vali). İstanbul: İletişim.
İkincisi, Türk toplumunu akla ve bilimsel düşünceye dayalı çağdaş yaşam
Ortaylı, İ. (1983). Osmanlı imparatorluğu’nun En Uzun Yüzyılı. İstanbul: Hil.
çatısı altında bütünleştirecek ve milli kültür, dil ve tarih gibi değerleri ön plana
Seyitdanlıoğlu, M. (1996). Tanzimat Devri’nde Meclis-i vâlâ. Ankara: TTK.
çıkaracak toplumsal reformların gerçekleştirilmesiydi.
Tanpınar, H. (2001). XIX. Asırda Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Çağlayan Kitabevi.
Bu iki aşama uzun yıllar ümmet şeklinde yaşamış geleneksel Türk toplumu
Urfa. (1984). Yurt Ansiklopedisi, X, 7367-7389.
için adeta “bilimsel devrim”i temsil etmekteydi. Nasıl ki Batı’da Bilimsel Devrim
Zürcher, E. (1999).evren
Dünya merkezli Modernleşen Türkiye’nin
modelinin yerineTarihi
Güneş (Çev. Y. S. Gönen).
merkezli İstanbul: İletişim
evren modelinin geti-
Yayınları.
rilmesini esas almışsa Türk toplumu için de bilimsel devrim hurafelerden oluşan
geleneksel dünya anlayışı yerine bilimsel düşünceyi esas alan çağdaş dünya anlayı-
şının benimsenmesini esas almıştır.

Dört Öge-Yıl 4-Sayı


5-Sayı 8-Ekim
10-Ekim2015
2016
Cumhuriyet’in Bilim ve Teknoloji Politikası (1923-1950) 115

Bu açıdan Türk toplumu için reformların eksenini oluşturan Kemalist Dev-


rim “Kemalist Devrim” kavramı XVIII. yüzyılda Osmanlı’da başlayan yenileşme/
modernleşme hareketlerinin nihai aşaması olarak, köklü bir sosyal değişimle ve bu
sosyal değişimi başarıya ulaştıracak yeni bir düşünce yapısıyla geleneksel yaşantı-
dan kopmayı hedefleyen bilimsel devrimi temsil etmektedir.
Cumhuriyet’in en büyük amacı ise Türk toplumunu bilim ve teknolojinin ya-
kından takip edildiği çağdaş uygarlık seviyesinin üzerine çıkarmaktı. Atatürk’ün
hepimizin hafızasında olan meşhur sözü çağdaş uygarlık seviyesinin üzerine çıkma
amacının yöntemini açıkça ortaya koymaktadır: “ Efendiler, dünyada her şey için, uy-
garlık için, muvaffakiyet için en hakiki mürşid ilimdir, fendir. İlim ve fennin dışında mür-
şit aramak gaflettir, cehalettir, dalâlettir.” (Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, 1945: 386).
Bu yöntem doğrultusunda Cumhuriyet, kendisini geleneksel yapıdan kopara-
rak her türlü geri kalmışlığa karşı bilim ve teknoloji silahını kullanmıştır (Türkcan,
2009: 466-467). Örneğin Cumhuriyet’in salgın hastalıklara karşı başlattığı sefer-
berlik, bilim ve teknoloji silahının kullanıldığı en büyük mücadelelerden biriydi.
Cumhuriyet’in ilk yıllarında yaklaşık 12 milyon olan nüfusun yarısından fazlası
sıtma, tifo ve kızamık gibi bulaşıcı hastalıklardan kırılırken, devlet bu salgın has-
talıklara karşı mücadeleye bilimin olanaklarıyla ve son derece az sayıdaki sağlık
personeliyle girmiştir. Bu yüzden mücadeleye önce sağlık personeli yetiştirerek
başlanmıştı. Bunun yanı sıra ülkenin çeşitli yerlerinde hastaneler ve dispanserler
açıldı. En büyük mücadele ise doktor tedavisini reddederek taşıdıkları muskalarla
iyileşeceğine inanan halkın hurafelerine karşı verildi. Neticede salgın hastalıklar
önlendi, halkın modern bilime ve tıbba olan güveni arttı. Bu yüzden bu mücadele
Cumhuriyet’in kazandığı en büyük bilim zaferlerinden biri oldu (Bahadır, 2012:
106-107). Sonraki yıllarda ise devletin diğer kurumları ve sosyal hayat da yine
bulaşıcı hastalıklara karşı verilen bu kararlı mücadele gibi bilim ve teknolojiyi esas
alan büyük mücadelelerle yeniden düzenlendi.
Nitekim Mustafa Kemal Atatürk, her türlü meselede bilim ve teknolojinin
esas alınacağını henüz Cumhuriyet kurulmadan önce dile getirmişti: “Yurdumuzun
en bayındır, en göz alıcı, en güzel yerleri üç buçuk yıl kirli -ayaklarıyla çiğneyen düşmanı
mağlup etmenin sırrı nedir? Bilir misiniz? Orduların sevk ve idaresinde bilim ve fen il-
kelerinin kılavuz edilmesidir. Milletimiz siyasi ve içtimai hayatı ile ulusumuzun düşünsel
eğitiminde yol göstericimiz bilim ve fen olacaktır. Türk milleti, Türk sanatı, Türk ekono-
misi, Türk şiiri ile edebiyatı okul sayesinde ve okulun vereceği bilim ve fen sayesinde bütün
olağanüstü incelikleri ve güzellikleriyle oluşup gelişecektir.” (Kocatürk, 1984: 116-117).
Bu sözlerden de anlaşılacağı gibi, toplumsal ve ekonomik alanda güçlü ve
çağdaş Türkiye’nin oluşması için bilim ve teknolojinin rehber alınması en başta
Mustafa Kemal Atatürk’ün bilime olan inancı ve sonrasındaki kişisel gayretleriyle
mümkün olmuştur. Bu nedenle çağdaş yaşamın ve bilimsel düşüncenin önünü açan
Mustafa Kemal’i bir kez daha minnetle anmak yerinde olacaktır.

Dört Öge-Yıl 5-Sayı 10-Ekim 2016


8116

II.Madalya
ve Kültürel Gelişmede
(1319-1320), Bilimin Osmâni
10 Hanedân-ı Rolü Nişân ve İmtiyâz Madalyası (1311-
1334), 17 Teba-yı Şâhâne Mecîdî Esâmî (1321-1332), 30 Altın İmtiyâz Madalyası
Türk milletinin önündeki en büyük engel kalkınma ve modernleşmenin he-
(1309-1320), 40 Madalya Esâmî (1899-1902) Defterleri.
nüz gerçekleştirilememiş olmasıydı. Bunların Türk milleti için sağlanmasının ilk
İngiliz
koşulu Ulusal Arşivi: FO 195/1720;
ise Cumhuriyet’in FO 195/1883;
kurulması ve halka FO 195/1477;
tanıtılması FO 195/1368;
olarak görüldü.FO
Bu195/
ise
1932; FO 195/1976; FO 195/1305, FO 195/1369; FO 195/ 1448; FO 195/1306;
yalnızca eylemle değil, sosyal değişim ve bu değişimi gerçekleştirecek yeni bir
FO 195/
düşünce 1545.
yapısı veya zihniyetle mümkün olabilirdi. Dolayısıyla “fikir ve eylem”
Amerikan Misyoner
Cumhuriyet’in yeniArşivi: 640, 641,
bir düşünce 642, 643,644,
yapısını ortaya 645, 646, 647,
koymak 648,devrimci
isteyen 651, 652, 653, 654,
yaklaşı-
mının655, 660,ilkeleriydi
temel 661, 66 2, (Tüfekçi
663. Reeller.
1981:86-87).
Sâlnameler:
AtatürkSalname-i Vilâyet-i
bu devrimci Haleb: 1320.
yaklaşımda kültür ve bilimi bir bütün olarak ele alıyor ve
Şer’îyye
bu konudaSicili: 23 Recep 1293-
“kalkınmanın 25 Şaban
istediği 1296
teknik tarihli Urfa
elemanları Şer’îyye Sicili
yetiştirmek, memleket davala-
rının ideolojisini
Şanlıurfa, anlayacak,
Yukarı Telfidan Köyüanlatacak, nesilden nesile yaşatacak fert ve kurumları
saha araştırması.
oluşturmak”
Adıvar, H. E. gerektiğine inanıyordu
(2005). Mehmet Kalpaklı(Tüfekçi 1981:Mor
G. T. (Haz..), 87).Salkımlı
Bu fertEv.
ve kurumlar, Türk
İstanbul: Özgür
kültürünü, dilini ve tarihini geliştirerek bu değerleri ön plana çıkarmayı amaçla-
Yayınları.
yan ve bilimsel düşünceyi esas almış fertler ve kurumlar olmalıydı. Böyle fertlerin
Bayraktar, H. (2007). Tanzimattan Cumhuriyet’e Urfa Elazığ: Fırat Üniversitesi Ortadoğu
yetişmesinin ve kurumların oluşturulmasının yolu ise şüphesiz bu esaslara dayalı
Araştırmaları Merkezi.
çağdaş, bilimsel eğitimin uygulanmasından geçmekteydi.
Bingöl, S. (2005). Osmanlı Mahkemelerinde Reform ve Cerîde-yi Mehâkim’deki Üst
Mahkeme Kararları. Tarih
Eğitim Alanındaki Incelemeleri Dergisi, XX (19), 19-38.
Gelişmeler
Çadırcı, M. (1997). Tanzimat Döneminde Anadolu Kentleri’nin Sosyal ve Ekonomik Yapısı.
Cumhuriyet döneminde eğitim meselesi ilk defa 1921 tarihli maarif kong-
Ankara: TTK.
resinde ele alınmıştır. Bu kongrenin henüz işgal yıllarında düzenlenmiş olması
Deringil, S. (2002).önemi
eğitime verilen İktidarın Sembolleri ve İdeoloji
göstermektedir. II. Abdülhamit
Nitekim Dönemi
bu yıllarda milli( 1876-1909) (Çev.
eğitimin duru-
G. Ç. Güven). İstanbul: YKY.
mu Osmanlı eğitim sisteminden miras kalan medrese ve Batı tipi okulların bir
Fatma Aliye Hanım.
arada olmasının (1995). ikili
yarattığı Ahmed Cevdet Paşavevekarmaşıklıktan
durumdan zamanı. İstanbul: Bedir. Bu nedenle
ibaretti.
öncelikleM.
Foucault, eğitimde bu karmaşaya
(2006). Deliliğin Tarihi (sebep olan
Çev. M. A. ve çağdaşAnkara:
Kılıçbay). eğitim İmge.
önünde engel teşkil
eden medreseleri
Ginzburg, C. (2011).kapatmak gerekecekti.
Peynir ve kurtlar (Çev. A.Bu konudaki
Gür). İstanbul:ilk adım, 1924’te Tevhid-i
Metis.
Tedrisat’ın kabul edilmesi ve bu sayede milli, çağdaş eğitim sisteminin önünün
Kenanoğlu, M. M. (2007). Nizâmiye mahkemeleri. Islâm Ansiklopedisi, XXXIII, 185-188.
açılması oldu. Böylece eğitimde milli birlik ve bütünlük de sağlanacaktı. Tevhid-i
Kodaman,
Tedrisat’ınB.en
(1987).
büyük II.katkısı,
Abdülhamid Devri
kaderci Doğu Anadolu
bireyler yerine Politikası.
yurttaşlıkAnkara: Türk
bilincine Kültürünü
sahip, akılcı
Araştırma
ve çağdaş Enstitüsü.
bireyler yetişmesinin önünü açmak oldu (Aydınel, 2008: 122).
Kürkçüoğlu, C. (2008). Şanlıurfa 1850-1950. Şanlıurfa: ŞURKAV.
Bununla birlikte, 1928’de Latin Harfleri Kanunu’nun kabul edilmesi de uzun
Nicault, C. (2001).
yıllar Arap Kudüsyazımında
harflerinin 1850-1948ve
(Çev. E. S. Vali). yaşanan
telaffuzunda İstanbul: sıkıntıların
İletişim. giderilmesini
ve Türkİ.diliyle
Ortaylı, (1983).bilimsel
Osmanlıfaaliyetler gerçekleştirerek
imparatorluğu’nun eğitimde
En Uzun Yüzyılı. ortak Hil.
İstanbul: dilin kullanılma-
sını sağladı. M. (1996). Tanzimat Devri’nde Meclis-i vâlâ. Ankara: TTK.
Seyitdanlıoğlu,
Cumhuriyet
Tanpınar, H. (2001).döneminde milliEdebiyatı
XIX. Asırda Türk eğitim çalışmalarının
Tarihi. İstanbul:amacı anaKitabevi.
Çağlayan hatlarıyla he-
nüz Cumhuriyet
Urfa. ilan edilmeden
(1984). Yurt Ansiklopedisi, önce, Umuru Maarif Vekili, 1920 yılında yaptığı
X, 7367-7389.
konuşmada belirtmişti. Vekil, milli eğitim konusundaki amaçlarının okulları bi-
Zürcher, E. (1999). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi (Çev. Y. S. Gönen). İstanbul: İletişim
limsel ve çağdaş esaslara göre yeniden düzenlemek ve idare etmek olduğunu ifade
Yayınları.
etmişti (Atatürk’ün Milli Eğitim Politikası, 1980: 32). Cumhuriyet Dönemi’nin ilk
Milli Eğitim Bakanı İsmail Safa Özler ise milli eğitim konusundaki amaçlarını

Dört Öge-Yıl 4-Sayı


5-Sayı 8-Ekim
10-Ekim2015
2016
Cumhuriyet’in Bilim ve Teknoloji Politikası (1923-1950) 117

ifade ederken ünlü Fransız düşünür Condorcet’nin eğitim konusundaki düşünce-


lerine yer vererek milli eğitimin asıl amacının bilimsel eğitim, öğretim ve uzman-
laşma olduğunu belirtmişti (Atatürk’ün Milli Eğitim Politikası, 1980: 57).
Eğitim kurumlarının çağdaş hale getirilmesinin yanında temel bilimlerin
okul müfredatında yer alması eğitim çalışmalarının ikinci aşamasıydı. Bu konudaki
çalışmalara yardımcı olması için Atatürk’ün isteği üzerine Amerikalı pedagog John
Dewey ülkeye davet edildi. Dewey, milli eğitimin düzenlenmesine yönelik Mil-
li Eğitim Bakanlığı’na bir rapor sundu. Bu raporda kapsamlı bir eğitim planının
yapılması, bu planının kişilerle sınırlı kalmayıp uzun vadede uygulanması, mevcut
eğitim anlayışının değiştirilmesi, okulların özellikle köy bölgelerinde sağlık ku-
rumlarıyla birlikte açılması ve sanayi kollarına dair eğitimin gerçekleştirilmesi gibi
konular yer aldı (John Dewey Türkiye Maarifi Hakkında Rapor, 1939: 1).
Dolayısıyla Cumhuriyet’in eğitim politikası, milli ve çağdaş eğitimi vatanın
her köşesine yaymayı ve ülkede bilim ortamının sağlanmasına zemin hazırlamayı
amaçlamaktaydı.

Millet Mektepleri
Başbakan İsmet İnönü, 1928 yılında yapılan harf devriminin ardından halkın
yeni alfabeyi öğrenebilmesini kolaylaştırmak ve halka okuma-yazma öğretmek için
Millet Mekteplerinin açılacağını duyurmuştu. Nitekim bu duyurudan kısa bir süre
sonra, 2 Ocak 1929’da Millet Mektepleri resmi şekilde açıldı ve ilk ay bu okul-
lara 856 bin kişi yazıldı. İstanbul’da açılan mektebe 55.106’sı kadın olmak üzere
104.458 kişi kaydoldu. 1933 yılına gelindiğinde ise ülkede 54 bin civarında millet
mektebi açılmıştı. Bunların büyük çoğunluğu köy kesimlerinde yer alıyordu (Aydı-
nel, 2008: 94). Millet mekteplerinin ülke içindeki ve özellikle köylerdeki oranının
artması Cumhuriyet’in halkçı eğitim anlayışının uygulanmasını ve bu sayede ka-
dınların da eğitime dâhil olmasını sağlamıştı. Cumhuriyet’in halkçı eğitim anlayışı
en başta köylerdeki halk olmak üzere kadın erkek herkesin eşit şartlarda eğitilerek
çağdaş toplum yaşantısına katılmasını gerekli görüyordu.

Halkevleri ve Halkodaları
Cumhuriyet’in halk eğitimi konusunda üzerinde durduğu diğer bir proje de
Halkevleri ve Halkodalarının açılmasıydı. İsmet İnönü, 1932’de Halkevlerinin
açılışında yaptığı konuşmada bu eğitim yuvalarının isimlerindeki “halk” ifadesi-
nin halkla yakın temas kurulmasının amaçlanmasından ve bu kurumların “bütün
entelektüel sınıfın” ve “bütün ilerlemek isteyen unsurların” ortak malı olmasından
kaynaklandığını belirtmiştir. Halkevleri Cumhuriyet’in halkçı eğitim anlayışının
halka tanıtılmasında önemli bir araç olarak görülmüştü (CHP Halkevleri ve Halko-
daları, 1932-1942, 1942: 1).

Dört Öge-Yıl 5-Sayı 10-Ekim 2016


8118

1932’de
ve Madalya kurulan Halkevlerinin
(1319-1320), 1941Osmâni
10 Hanedân-ı yılındaki sayısı
Nişân ve 389’u
İmtiyâzbulmuş, Halkoda-
Madalyası (1311-
larının sayısı17ise
1334), 217’yeŞâhâne
Teba-yı yaklaşmıştır. İçinde(1321-1332),
Mecîdî Esâmî dil-edebiyat,30güzel
Altınsanatlar, kütüpha-
İmtiyâz Madalyası
necilik, tarih ve müze,
(1309-1320), köycülük,
40 Madalya spor,
Esâmî sosyal yardım,
(1899-1902) fizik, kimya, elektrik, Türkçe
Defterleri.
ve yabancı
İngiliz diller
Ulusal kursları
Arşivi: gibi şubeleri
FO 195/1720; olan Halkevleri
FO 195/1883; ve Halkodalarında
FO 195/1477; FO 195/1368;1942 yı-
FO 195/
lına kadar
1932; toplam 5000 konferans,
FO 195/1976; 1800 FO
FO 195/1305, konser verilmiş,
195/1369; FO1500
195/civarında
1448; FOda sinema
195/1306;
gösterimi ve daha
FO 195/ 1545.pek çok faaliyet gerçekleşmiştir (CHP Halkevleri ve Halkodaları,
1932-1942, 1942: 1-3).
Amerikan Misyoner Arşivi: 640, 641, 642, 643,644, 645, 646, 647, 648, 651, 652, 653, 654,
655, 660, 661, 66 2, 663. Reeller.
Köy Enstitüleri
Sâlnameler: Salname-i Vilâyet-i Haleb: 1320.
1935
Şer’îyye tarihli
Sicili: Cumhuriyet
23 Recep 1293- 25Halk
ŞabanPartisi (CHP)
1296 tarihli Urfaprogramının
Şer’îyye Sicilieğitim kısmında
köy halkına pratik hayatta gerekli bilgiyi verebilecek dört dönemli köy okullarının
Şanlıurfa, Yukarı Telfidan Köyü saha araştırması.
açılacağı belirtilmiştir. Programda yer alan köy okulları projesi, köylünün eğitil-
Adıvar,
mesindeH.veE.Türk(2005). Mehmet Kalpaklı
toplumunun G. T. (Haz..),
kalkınmasında önemliMor
birSalkımlı Ev.olarak
başlangıç İstanbul: Özgür
değerlen-
dirildiYayınları.
(CHP Programı, 1935). Atatürk henüz hayattayken, 1936 yılında faaliyete
geçmesi planlanan
Bayraktar, H. (2007).bu okullar, Köy
Tanzimattan Enstitüleri
Cumhuriyet’ adıyla
e Urfa KöyFırat
Elazığ: Eğitmeni projesinin
Üniversitesi bir
Ortadoğu
parçası olarak düşünüldü.
Araştırmaları Merkezi. Ancak köylüye günlük hayata yönelik eğitim vermeyi
ve köylüS.halkın
Bingöl, (2005).çağdaş yaşama
Osmanlı katılmasını Reform
Mahkemelerinde amaçlayan Köy Enstitüleri
ve Cerîde-yi Mehâkim’ planlanan
deki Üst
tarihten 6 yıl sonra 1942’de açıldı (Kili, 1976: 87).
Mahkeme Kararları. Tarih Incelemeleri Dergisi, XX (19), 19-38.
Dönemin
Çadırcı, Milli
M. (1997). EğitimDöneminde
Tanzimat Bakanı Hasan
AnadoluÂli Yücel’in de
Kentleri’nin desteğiyle
Sosyal Köy Yapısı.
ve Ekonomik Ens-
titüleri 20 farklı
Ankara: TTK. bölgede kuruldu. Ne var ki enstitülerde eğitim verecek öğretmen
sayısı oldukça
Deringil, azdı.
S. (2002). Öğretmen
İktidarın sayısındaki
Sembolleri ve İdeolojibuII.açığı kapatmak
Abdülhamit için( 1876-1909)
Dönemi 1942-1943(Çev.eği-
tim-öğretim yılında Hasanoğlan
G. Ç. Güven). İstanbul: YKY. Yüksek Köy Enstitüsü kuruldu. 1946 yılı itibariy-
le 5447 köy öğretmeni, 8756 eğitmen ve 541 sağlık memuru yetiştirildi. Bu sayede
Fatma Aliye Hanım. (1995). Ahmed Cevdet Paşa ve zamanı. İstanbul: Bedir.
Anadolu köylüsü çiftçilik de dâhil olmak üzere eğitim ve sağlık gibi alanlarda eği-
Foucault, M. (2006).
tildi. Köylüler Deliliğin
enstitüler Tarihi ( bilimsel
sayesinde Çev. M. A.
veKılıçbay). Ankara:
teknik bilgi İmge.
ile tanışabildi (Demir ve
Kalaycıoğulları,
Ginzburg, 2010:
C. (2011). 28).ve kurtlar (Çev. A. Gür). İstanbul: Metis.
Peynir
Kenanoğlu,
GenelM. M. (2007).
olarak Nizâmiye mahkemeleri.
Köy Enstitüleri bilimsel ve Islâm Ansiklopedisi,
uygulamalı derslerXXXIII, 185-188.
vererek köy ço-
cuklarını B.
Kodaman, mesleki
(1987).ve genel kültür
II. Abdülhamid bakımından
Devri bilgili
Doğu Anadolu bireyler
Politikası. olarak
Ankara: Türkyetiştirme-
Kültürünü
yi amaçlamıştır. Ayrıca
Araştırma Enstitüsü. tıpkı Halkevleri gibi Köy Enstitüleri de Cumhuriyet’in
halkçı eğitim
Kürkçüoğlu, C.anlayışını ve Kemalist
(2008). Şanlıurfa reformları
1850-1950. halka
Şanlıurfa: tanıtmayı amaçlayan, sınıfsız
ŞURKAV.
toplum oluşmasına katkı sağlayan kurumlar olmuştur. Ancak çok partili dönem
Nicault, C. (2001). Kudüs 1850-1948 (Çev. E. S. Vali). İstanbul: İletişim.
itibariyle Köy Enstitüleri, köylünün eğitilmesi ve çağdaş yaşama katılmasındaki
Ortaylı, İ. (1983).
katkılarına rağmenOsmanlı imparatorluğu’nun
tartışma konusu olmuş Enve
Uzun Yüzyılı.
sonuçta İstanbul:
bilinen Hil.
gerekçelerle 1954’te
kapatılmıştır. Böylece
Seyitdanlıoğlu, Cumhuriyet’in
M. (1996). halkçı
Tanzimat Devri’nde eğitim
Meclis-i politikalarının
vâlâ. Ankara: TTK.büyük bir hal-
kası kırılmış
Tanpınar, oldu. XIX. Asırda Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Çağlayan Kitabevi.
H. (2001).
Urfa. (1984). Yurt Ansiklopedisi, X, 7367-7389.
Üniversite Reformu, Kurulan Diğer Fakülte ve Enstitüler
Zürcher, E. (1999). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi (Çev. Y. S. Gönen). İstanbul: İletişim
Üniversite reformunun yapılmasının kararlaştırıldığı yıllarda ülkede büyük
Yayınları.
bir sanayileşme atılımı başlatılmıştır. Ekonomik kalkınmada temel politika ola-
rak sanayileşmeyi benimseyen genç Cumhuriyet yüksek düzeyde bilimsel araştır-

Dört Öge-Yıl 4-Sayı


5-Sayı 8-Ekim
10-Ekim2015
2016
Cumhuriyet’in Bilim ve Teknoloji Politikası (1923-1950) 119

ma yapan üniversiteler ve bilim insanlarına ihtiyaç duymaktaydı. Cumhuriyet’in


çağdaş uygarlık seviyesinin üstüne çıkmak ideali, bilim ve teknolojik gelişmelerin
yakından takip edildiği bilim ortamının sağlanmasıyla mümkün olabilirdi. Bu ne-
denle üniversiteye ve bilim insanına duyulan ihtiyaç yalnızca sanayileşme süreciyle
ilgili değildi, aynı zamanda kültürel gelişim için de oldukça gerekliydi.
Hem ekonomik hem de kültürel ilerlemeyi ifade eden çağdaş uygarlık sevi-
yesinin üstüne çıkmak ideali konusunda Atatürk de memleketin aydın sınıfı için-
den İbn Sinâ, İbn Rüşd ve Farâbî gibi bilim insanlarının çıkacağına olan inancını
dile getirerek bu konudaki en büyük yardımcının üniversiteler olacağını belirtmişti
(Aydınel, 2008: 126). Bu nedenle ülkede bilim ve teknolojiyi yakından takip edecek
üniversitelerin, çeşitli yüksekokul ve fakültelerin kurulması kaçınılmazdı.
Cumhuriyet’in üniversite reformuna kadarki tek üniversitesi ise Darül-
fünundu ve Darülfünun bilimsel faaliyet gerçekleştirememesi nedeniyle eleşti-
ri odağı olmuştu. Nitekim 1931’de Prof. Malche’ın Türkiye’ye davet edilmesi ve
Darülfünun’un başarısız bilimsel performansını rapor haline getirmesi üzerine yeni
bir üniversitenin kurulması süreci de başladı. Böylece 1933’te ilk kez üniversite
terimi kullanılarak Darülfünun’un yerine İstanbul Üniversitesi kuruldu (Türkcan,
2009: 471).
Burada Almanya’dan gelen bilim insanlarının ve yurt dışında yetişen Türk
bilimcilerin görev alması sağlandı. Bu yüzden yeni üniversitenin gelişiminde ve
bilimsel bir nitelik kazanmasında yabancı bilim insanlarının katkıları büyüktür.
Önce Malche’ın hazırladığı rapor yeni üniversitenin kimliğini belirlemiş, ardından
Almanya’da Nazi yönetiminden kaçarak Türkiye’ye gelen Alman bilim insanları
İstanbul Üniversitesi’nde bilimsel atmosferin oluşumunda rol oynamıştı (Timur,
2000: 232). Alman hocalar zamanın en gelişmiş üniversite modeli olan ve bilimsel
araştırmayı esas alan Alman üniversite modelinin Türkiye’de İstanbul Üniversite-
sinde uygulanmasını sağladılar.
1933’te İstanbul Üniversitesi’nin kurulmasının ardından Yüksek Mühendis
Mektebi’nin önce İstanbul Üniversitesi’ne bir fakülte olarak bağlanması düşünüldü.
Ancak daha sonra Yüksek Mühendis Mektebi, Mimarlık ve Muhabere şubeleri ek-
lenerek 1944’te İstanbul Teknik Üniversitesi’ne dönüştürüldü (Türkcan, 2013: 424).
Daha sonra 1946’da Ankara Üniversitesi kuruldu. Dört fakülteli olarak
kurulması düşünülen Ankara Üniversitesi, 4936 sayılı üniversiteler kanunu kap-
samında kuruldu. Kanun metninin, üniversitelerin amaçları bölümünde yer alan
“memleketi ilgilendiren başta gelmek üzere bütün bilim ve teknik meseleleri çöz-
mek için bilimleri genişletip derinleştirecek inceleme ve araştırmalar yaparak bu
çalışmalarda milli bilim ve araştırma kurumları ile yabancı veya uluslararası benzer
kurumlarla işbirliği yapmak” ve “memleketin türlü yönden ilerleme ve gelişmesini
ilgilendiren bütün meseleleri hükümetle ve kurumlarla da elbirliği etmek” ifadeleri
devletin ulusal bilim politikası hedeflediğini göstermiştir (Türkcan, 2009: 475).

Dört Öge-Yıl 5-Sayı 10-Ekim 2016


8120

Cumhuriyet’in
ve diğer bir10üniversite
Madalya (1319-1320), Hanedân-ıgirişimi
Osmâniise Atatürk’ün
Nişân isteği
ve İmtiyâz üzerine(1311-
Madalyası doğu
bölgesinde gerçekleştirilmek
1334), 17 Teba-yı Şâhâne istendi, ancak (1321-1332),
Mecîdî Esâmî 1937’de kurulması
30 Altıntasarlanan ve aynı
İmtiyâz Madalyası
yıl hazırlıklarına
(1309-1320),başlanan doğu
40 Madalya üniversitesi
Esâmî projesi
(1899-1902) 1982’de hayata geçebildi (Öza-
Defterleri.
ta, 2013:
İngiliz 137-138).
Ulusal Arşivi: FO 195/1720; FO 195/1883; FO 195/1477; FO 195/1368; FO 195/
1932; FO 195/1976;
Cumhuriyet’in FO 195/1305,
üniversite FO 195/1369;
girişimlerinin FObilimsel
yanı sıra 195/ 1448; FO 195/1306;
çalışmalar yürü-
FO 195/ 1545.
tülmesi amacıyla pek çok bilimsel araştırma merkezi ve enstitü kuruldu. Bunlar:
Adana Bölge
Amerikan Pamuk
Misyoner Araştırma
Arşivi: 640, 641,Enstitüsü (1924),
642, 643,644, Bilecik
645, 646, Deneme
647, 648, ve 653,
651, 652, Üretme
654,
İstasyonu (1924),
655, 660, 661, Rize ÇayReeller.
66 2, 663. Araştırma Enstitüsü (1924), Eskişehir ve Adapaza-
rı Zirai Araştırma
Sâlnameler: Enstitüleri
Salname-i (1926),
Vilâyet-i Haleb: Orta Anadolu Zirai Araştırma Enstitüleri
1320.
(1927), Tekel Enstitüsü (1927) ve Malatya-Sultansuyu Veteriner Zootekni Araş-
Şer’îyye Sicili: 23 Recep 1293- 25 Şaban 1296 tarihli Urfa Şer’îyye Sicili
tırma Enstitüsüydü. (1929) (Demir ve Kalaycıoğulları, 2010: 34-40). 1933’te açı-
Şanlıurfa, Yukarı Telfidan Köyü saha araştırması.
lan Yüksek Ziraat Enstitüsü de bilimsel araştırmaya dayalı, tarım ve veterinerlik
Adıvar, H. E.bilimsel
alanlarında (2005). araştırma
Mehmet Kalpaklı
yapacakG.veT.aynı
(Haz..), Mor Salkımlı
zamanda Ev. İstanbul:
araştırmacı Özgür
yetiştirecek bir
Yayınları.
merkez olma görevini üstlenmişti.
Bayraktar, H. (2007). Tanzimattan Cumhuriyet’e Urfa Elazığ: Fırat Üniversitesi Ortadoğu
Sosyal Bilimlerin
Araştırmaları Kurumsallaşması
Merkezi.
Bingöl, S. (2005). Osmanlı
Cumhuriyet Döneminde Mahkemelerinde Reform
sosyal bilimlerin ve Cerîde-yi
geliştirilmek Mehâkim’
istenmesi deki me-
Türk Üst
Mahkeme Kararları. Tarih Incelemeleri Dergisi, XX (19), 19-38.
deniyetinin araştırılarak dünya medeniyetleri arasında hak ettiği mertebeye çıkarıl-
ması açısından
Çadırcı, oldukça
M. (1997). önemliydi.
Tanzimat Türk
Döneminde kültürünün
Anadolu geliştirilmesinde
Kentleri’nin ve ön Yapısı.
Sosyal ve Ekonomik plana
çıkarılmasında bir araç olarak değerlendirilen sosyal bilimler üzerindeki çalışmalar,
Ankara: TTK.
Türk diliS.ve
Deringil, tarihinin
(2002). araştırılmasıyla
İktidarın başlamıştır.
Sembolleri ve İdeoloji Türk dili
II. Abdülhamit ve tarihi
Dönemi çalışmalarına
( 1876-1909) (Çev.
paralel
G.olarak arkeoloji,
Ç. Güven). antropoloji,
İstanbul: YKY. felsefe ve sosyoloji gibi sosyal bilim dallarına
İstanbul Üniversitesi ve Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesinde (DTCF) açılan kür-
Fatma Aliye Hanım. (1995). Ahmed Cevdet Paşa ve zamanı. İstanbul: Bedir.
süler sayesinde bilimsel ve kurumsal kimlik kazandırılmıştır.
Foucault, M. (2006). Deliliğin Tarihi ( Çev. M. A. Kılıçbay). Ankara: İmge.
Bu alanlarda aynı zamanda bilim insanı yetiştirmek üzere Avrupa’ya çok sayı-
Ginzburg, C. (2011). Peynir ve kurtlar (Çev. A. Gür). İstanbul: Metis.
da öğrenci gönderilmiştir. Bu yüzden Cumhuriyet dönemi pozitif bilimlerde oldu-
Kenanoğlu, M. M. (2007). Nizâmiye mahkemeleri. Islâm Ansiklopedisi, XXXIII, 185-188.
ğu gibi sosyal bilimler açısından da tam bir atılım çağı olmuştur. Atatürk’ün “bilim
Kodaman,
ve özellikleB.sosyal
(1987). II. Abdülhamid
bilimler alanınaDevri
dâhilDoğu Anadolu
işlerde Politikası.
ben komuta Ankara:bu
vermem, Türk Kültürünü
alanlarda is-
terimAraştırma Enstitüsü.
ki beni bilginler aydınlatsınlar. Sosyal bilimlerin güzel doğrultularını gösteriniz,
ben takip edeyim”
Kürkçüoğlu, sözleri
C. (2008). yalnızca
Şanlıurfa pozitif bilimlere
1850-1950. Şanlıurfa:olan inancını değil, aynı zamanda
ŞURKAV.
sosyal bilimlere
Nicault, C. (2001).olan
Kudüsinancını da göstermiştir
1850-1948 (Ayhan,
(Çev. E. S. Vali). 2002:
İstanbul: 11). Sosyal bilimlerin
İletişim.
geliştirilmesi Cumhuriyet’in çağdaş uygarlık sahasına çıkma ülküsünün bir parçası
Ortaylı, İ. (1983). Osmanlı imparatorluğu’nun En Uzun Yüzyılı. İstanbul: Hil.
olarak hem milli kültürün öne çıkarılmasında hem de ülkede bilim ortamının oluş-
Seyitdanlıoğlu,
turulmasında rol M. (1996). Tanzimat Devri’nde Meclis-i vâlâ. Ankara: TTK.
oynamıştır.
Tanpınar, H. (2001). XIX. Asırda Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Çağlayan Kitabevi.
Tarih ve
Urfa. (1984). YurtDil Çalışmaları
Ansiklopedisi, X, 7367-7389.
Zürcher, E. (1999). Modernleşen
Cumhuriyet DönemindeTürkiye’nin Tarihi (Çev. geliştirilmesine
çağdaş tarihçiliğin Y. S. Gönen). İstanbul: İletişim
tarih araştır-
Yayınları.
malarının kurumsallaştırılmasıyla başlanmıştır. 1929’dan sonra hızlanan tarih
çalışmaları Atatürk’ün öncülüğünde, Türk tarihinin medeniyet tarihi içerisindeki

Dört Öge-Yıl 4-Sayı


5-Sayı 8-Ekim
10-Ekim2015
2016
Cumhuriyet’in Bilim ve Teknoloji Politikası (1923-1950) 121

dönemlerini ve rollerini araştırmak üzerinde yoğunlaşmıştır. 1931’de Türk Tarihi


Tetkik Cemiyeti adıyla kurulan ve 1935’te Türk Tarih Kurumu adını alan araştırma
kurumu bu doğrultuda çeşitli araştırmalar yürütmüştür. Bu araştırmalar sonucunda
Orta Asya’nın Türklerin ve aynı zamanda medeniyetin anavatanı olduğunu, Türk-
lerin Anadolu’ya Selçuklulardan da önce geldiğini ve Hititlerin Türk olduğunu
iddia eden Türk Tarih Tezi ortaya konmuştur (Öz, 2001: 20). Bu konudaki resmi
yayın 1930’da basılan Türk Tarihinin Ana Hatları’dır. Eser “Türk Tarihine Methal”
ve “Fransa’da Ari Dillere Takaddüm Etmiş Olan Lehçenin Turani Menşei” adlı iki
bölümden oluşmaktadır (Türk Tarihinin Ana Hatları; 1930).
Daha sonra genişletilerek basılan eserde, “Türklerin dünya uygarlığına hiz-
metleri” konusu işlenmiş ve Kemalist düşünce yapısı ile Cumhuriyet ideolojisi
ortaya konmuştur. Türk Tarihinin Ana Hatları’nın “Bu Kitap Niçin Yazıldı?” bö-
lümünde eserin amaçları, “Türk milleti için milli bir tarih yazmak” ve “Türk şuu-
runun ve kültürünün tanınmasını sağlamak” olarak ifade edilmiştir. Nitekim “tarih
yazmak tarih yapmak kadar önemlidir” diyen Atatürk de, hem Batı yazarları hem
de Türk ve İslam yazarları tarafından Türk medeniyetinin yalnızca İslam mede-
niyetiyle kaynaştırıldığını, bu nedenle İslamiyet’ten önceki Türk medeniyetlerinin
ümmetçilik politikası gereği unutulmak istendiğini dile getirmişti. Atatürk bu dü-
şüncelerine, Türk tarihinin binlerce yıllık geçmişini unutan Osmanlı tarihçilerinin
de tek bir milliyet yaratmak uğruna Osmanlıcılık hayaline kapılıp Türk adının ha-
fızalardan silinmesi konusunda Batılı düşünür ve tarihçilere katıldığını eklemiştir
(Tüfekçi, 1981: 48).
Bu nedenle Türk medeniyetinin unutulan evrelerini gün ışığına çıkar-
mak ve Türk kültürünün yalnızca İslam kültüründen ibaret olmadığını gös-
termek Cumhuriyet’in temel kültür anlayışını temsil etmekteydi. Dolayısıyla
Cumhuriyet’in temel görevi öncelikle bu kültür anlayışını ve Türk tarihini halka
anlatmaktı. Bu nedenle yeni milli eğitim sistemi yeni kültür ve tarih anlayışı üze-
rinden yeniden düzenlendi ve çağdaş tarih araştırmalarında elde edilen veriler yeni
nesil ders kitaplarına eklendi.
Ayrıca Türk Tarihinin Ana Hatları’nın kâinat ve insanın oluşumunu efsane ve
hurafelerden bağımsız olarak eleştirel tarih bilimi ve doğa bilimlerinin verilerine
bağlı olarak açıklamak niyetinde olması da oldukça önemlidir (Türk Tarihinin Ana
Hatları, 1930).
Cumhuriyet’in kültür anlayışını oluşturan diğer bir kaynak da Türk diliydi.
Cumhuriyet Döneminde dil konusunda yapılan en büyük yenilik, 1928’de Latin
harflerinin kabul edilmesi ile 1932’de gerçekleştirilen dil devrimiydi. Dil devrimi
ile Türkçenin, Arapça ve Farsça kökenli sözcük ve dilbilgisi kurallarından arındı-
rılıp Türk toplumunun ortak, ulusal konuşma ve yazı dili haline dönüştürülmesi
hedeflendi (Sayılı ve diğerleri, 2001).

Dört Öge-Yıl 5-Sayı 10-Ekim 2016


8122

Türk
ve tarihi(1319-1320),
Madalya ve dili üzerindeki araştırmalar
10 Hanedân-ı Atatürk’ün
Osmâni Nişân medeniyet
ve İmtiyâz Madalyası anlayı-
(1311-
şı ile1334),
yakından ilgiliydi
17 Teba-yı ve esas
Şâhâne olarak
Mecîdî Türk
Esâmî medeniyetinin
(1321-1332), bağımsız
30 Altın İmtiyâz kimliğini
Madalyası
ortaya çıkarmayı40
(1309-1320), amaçlamıştı. Atatürk’e
Madalya Esâmî göre medeniyet
(1899-1902) Defterleri. kültürle eşdeğerdi ve
dil medeniyetin
İngiliz oluşmasındaki
Ulusal Arşivi: FO 195/1720;en
FOönemli araçlardan
195/1883; biriydi.
FO 195/1477; FOTürk medeniyeti-
195/1368; FO 195/
nin gelişmesi
1932; FOise dilinin FO
195/1976; zenginleşmesine
195/1305, FObağlıydı.
195/1369;Bu
FOdoğrultuda
195/ 1448; “Türk dilinin
FO 195/1306;
zenginliğini
FO 195/ meydana
1545. çıkarmak ve onu dünya dilleri arasında değerine yaraşır
mertebeye ulaştırmak” amacıyla 1932’de Türk Dili Tetkik Cemiyeti kuruldu (Sa-
Amerikan Misyoner Arşivi: 640, 641, 642, 643,644, 645, 646, 647, 648, 651, 652, 653, 654,
yılı ve655,
diğerleri, 2001).
660, 661, 66 2, 663. Reeller.
Türk dilinin
Sâlnameler: zenginleştirilmesi
Salname-i amacıyla yapılan bilimsel çalışmaların başın-
Vilâyet-i Haleb: 1320.
da Güneş Dil Teorisi gelmektedir. Türk Tarih Tezinin tamamlayıcısı olan Güneş
Şer’îyye Sicili: 23 Recep 1293- 25 Şaban 1296 tarihli Urfa Şer’îyye Sicili
Dil Teorisi, bütün dillerin kaynağının Türkçe olduğunu ortaya koymaya çalışmıştır.
Şanlıurfa, Yukarı Telfidan Köyü saha araştırması.
Bu teoriye ilişkin olarak 1936’da 17, 1937’de 4 ve 1938’de 3 kitap yayımlanmıştır.
Adıvar,
BöyleceH.hemE. (2005). Mehmet
Türk Tarih Kalpaklı
Kurumu hem G.de
T. Türk
(Haz..),
DilMor SalkımlıCumhuriyet’in
Kurumu, Ev. İstanbul: Özgür
me-
Yayınları. anlayışının tarih-dil-millet bağıntısı üzerinde bilimsel araştırmalar
deniyet/kültür
yapan kurumlar
Bayraktar, olmuştur.
H. (2007). Bu kurumlara
Tanzimattan paralel
Cumhuriyet’ e Urfaolarak,
Elazığ: 1935’te DTCF’nin
Fırat Üniversitesi kurul-
Ortadoğu
ması Araştırmaları
da yine bu bağıntının
Merkezi. bilimsel şekilde araştırılması doğrultusundaydı (Erat,
Arap, 2016:
Bingöl, 104-105).
S. (2005). Osmanlı Mahkemelerinde Reform ve Cerîde-yi Mehâkim’deki Üst
Mahkeme Kararları. Tarih Incelemeleri Dergisi, XX (19), 19-38.
III. Ekonomik Kalkınmada Bilim ve Teknolojinin Rolü
Çadırcı, M. (1997). Tanzimat Döneminde Anadolu Kentleri’nin Sosyal ve Ekonomik Yapısı.
Ankara: TTK.
1923-1929 Arası Dönem
Deringil, S. (2002). İktidarın Sembolleri ve İdeoloji II. Abdülhamit Dönemi ( 1876-1909) (Çev.
Cumhuriyet’in
G. kurulduğu
Ç. Güven). İstanbul: YKY. ilk yıllarda temel üretim kaynağı geleneksel yön-
temlerle yapılan tarımdı ve halkın büyük çoğunluğu tarım ve küçük esnaflıkla
Fatma Aliye Hanım. (1995). Ahmed Cevdet Paşa ve zamanı. İstanbul: Bedir.
uğraşmaktaydı. Bu nedenle küçük sanayi yatırımları ile ticari faaliyetler yetersiz
Foucault, M. (2006). Deliliğin Tarihi ( Çev. M. A. Kılıçbay). Ankara: İmge.
durumdaydı. Buna karşılık genç Cumhuriyet’in büyük Sanayi Devrimi’ni gerçek-
Ginzburg, C. (2011).yanında
leştirmiş ulusların Peynir ve yer
kurtlar (Çev.enA.büyük
almak Gür). İstanbul:
hedefiydi Metis.
ve bunun için bilim ve
teknoloji üretimine
Kenanoğlu, ivmeNizâmiye
M. M. (2007). kazandıracak hızlı bir
mahkemeleri. kalkınmaya
Islâm ihtiyacı
Ansiklopedisi, vardı.
XXXIII, Ancak
185-188.
Cumhuriyet’in ilan edildiği 1923 yılı itibariyle ülkede bilim ve teknoloji
Kodaman, B. (1987). II. Abdülhamid Devri Doğu Anadolu Politikası. Ankara: Türk Kültürünüüretimini
gerçekleştirecek bilim ortamı yoktu. Ekonomik gelişmenin sağlanmasında önem-
Araştırma Enstitüsü.
li bir yer tutan demir, çelik ve “üç beyazlar” olarak bilinen şeker, un ve pamuklu
Kürkçüoğlu, C. (2008). Şanlıurfa 1850-1950. Şanlıurfa: ŞURKAV.
üretimi bile ülkede henüz başlamış değildi. Sanayinin kapasitesi oldukça düşüktü.
Nicault,
1927’deC. (2001).sanayi
yapılan Kudüs sayımı
1850-1948 (Çev.65.245
mevcut E. S. Vali). İstanbul:
sanayi İletişim.
tesisinin %79’unda dört kişi-
den az kişi çalıştığını göstererek ülkenin mevcut sanayi durumunuHil.
Ortaylı, İ. (1983). Osmanlı imparatorluğu’nun En Uzun Yüzyılı. İstanbul: ortaya koymuş-
tu (Ayhan, 2002:
Seyitdanlıoğlu, 76). Tanzimat Devri’nde Meclis-i vâlâ. Ankara: TTK.
M. (1996).
Cumhuriyet’in
Tanpınar, ilk Asırda
H. (2001). XIX. yıllarında ekonomiTarihi.
Türk Edebiyatı ve sanayideki bu köhneKitabevi.
İstanbul: Çağlayan durum genç
Cumhuriyet’in
Urfa. (1984). Yurtekonomik kalkınma
Ansiklopedisi, ve sanayileşme doğrultusunda yeni bir plan ve
X, 7367-7389.
politika hazırlamasını zorunlu kıldı. Bu doğrultuda Cumhuriyet’in mevcut ekono-
Zürcher, E. (1999). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi (Çev. Y. S. Gönen). İstanbul: İletişim
mi durumunu
Yayınları.
incelemek üzere 1923 İzmir İktisat Kongresi düzenlendi. Kongrede
sanayileşme için yeterli sermaye birikiminin olmaması, sanayi tesislerini işletecek
teknik eleman ve teknolojinin yetersizliği gibi sorunlara değinilerek bu alanlara yö-

Dört Öge-Yıl 4-Sayı


5-Sayı 8-Ekim
10-Ekim2015
2016
Cumhuriyet’in Bilim ve Teknoloji Politikası (1923-1950) 123

nelik yeni bir ekonomi modelinin belirlenmesi kararlaştırıldı. Atatürk de kongrede


yaptığı konuşmada askeri zaferin ekonomik zaferi izlemesi gerektiğini, çağın bir
iktisat çağı olduğunu, bu yüzden de ülkede çok sayıda fabrika kurulması ve bura-
larda Türk işçilerin çalıştırılması gerektiğini ifade etti (Ayhan, 2002: 77).
İzmir İktisat Kongresi’ni takiben sanayiden yoksun ekonomiye alt yapı sağ-
laması ve maden sektörünün geliştirilmesi için Zonguldak Maden ve Sanayi Mü-
hendis Mektebi açıldı. 1925’te Kayseri Tayyare Fabrikası, 1926’da Ankara Çimento
Fabrikası kuruldu. Bu esnada Türkiye İş Bankası kurularak özel sektöre kredi sağ-
landı. İş Bankası’nın kredi desteği ile 1926’da Alpullu ve Uşak Şeker Fabrikaları
açıldı. 1929’da ise Zeytinburnu-Arslan ve Kartal-Yunus Çimento fabrikaları fa-
aliyete başladı. Bu dönemde yeni fabrikaların kurulması ve mevcut ekonominin
düzenlenmesine yönelik birçok kanun çıkarıldı (Ayhan, 2002: 79-80).
Kuruluş yıllarını temsil eden 1923-1929 arası dönem, ekonominin düzen-
lenmesinin yanı sıra toplumsal alanda pek çok reformun gerçekleştirildiği ve bu
doğrultuda Türk burjuvazisinin gelişmesi yönündeki engellerin kaldırıldığı dönem
olmuştur (Erat, Arap, 2016: 91).

1930-1950 Arası Dönem: Büyük Sanayileşme Atılımları ve


Teknoloji Tercihleri
1929 yılında başta Amerika ve Avrupa’yı merkez alarak tüm dünya ticaretini
çöküntüye uğratan bir ekonomik kriz yaşanmıştı. 1930’larda etkisi giderek artan
bu krizden Türkiye ekonomisi de diğer dünya ülkeleri gibi olumsuz etkilendi. Hem
Dünya Ekonomik krizi, hem yeterli sermaye birikiminin, teknoloji alt yapısının
ve çağdaş bilimsel ve teknolojik çalışmalar yapacak kurumların olmaması kuruluş
yıllarındaki sanayileşme politikalarının istenen sonuca ulaşamamasına neden oldu.
Bu nedenle 1930’dan itibaren sanayinin yurt içinde yayılması ve sanayi atılımının
başarıya ulaşabilmesi için ekonomide yeni bir dönem başlatılıp bu yeni dönemde
devletçi sanayileşme modeli takip edilmeye başlandı.
1931 tarihli CHP programı içerisinde de Kemalizm ilkelerden biri olarak da
yer alan devletçilik ilkesi, Cumhuriyet döneminde hem siyasal hem de ekonomik
bir boyutta uygulandı. Ekonomik alanda uygulanan devletçilik, siyasi devletçiliğin
tamamlayıcısı oldu. Siyasal alandaki devletçilik Kemalist ilkelerden biri olarak gi-
derek dokunulmazlık kazandı, ancak ekonomik alandaki devletçilik koşullara bağlı
olarak değişkenlik gösterdi. Devlet, siyasal alandaki devletçilik noktasında toplum-
sal reformları gerçekleştiren, çağdaş toplum yaşantısının oluşmasını sağlayan bir
mekanizma olarak çalıştı (Erat, Arap, 2016: 97-98). Nitekim 1930’lardan itiba-
ren CHP ile devlet arasında da bir özdeşlik oluşmuş ve bu özdeşlik gereği CHP,
Kemalist ilkelerin ve Cumhuriyet’in temsilcisi ve koruyucusu görevini üstlenmişti
(Kili, 1976: 82).

Dört Öge-Yıl 5-Sayı 10-Ekim 2016


8124

Devletçilik
ve düşüncesinin
Madalya (1319-1320), ekonomi politikalarındaki
10 Hanedân-ı ilk uygulaması
Osmâni Nişân ve İmtiyâz Madalyası ise Bi-
(1311-
rinci 1334),
ve İkinci Beş Yıllık
17 Teba-yı Sanayi
Şâhâne Planlarının
Mecîdî (BBYSP-İBYSP)
Esâmî (1321-1332), hazırlanmasıydı.
30 Altın İmtiyâz Madalyası
Sanayi Planları sayesinde
(1309-1320), özel
40 Madalya sektörün
Esâmî yetersizDefterleri.
(1899-1902) kaldığı yerlerde devletin gerek-
li sermayeyi
İngiliz tamamlaması,
Ulusal Arşivi: teknoloji
FO 195/1720; transferleri
FO 195/1883; FO gerçekleştirerek gerekliFO
195/1477; FO 195/1368; teknik
195/
bilgi 1932;
ve eleman açığını kapatması ile nitelikli iş gücü oluşturması amaçlanmıştı.
FO 195/1976; FO 195/1305, FO 195/1369; FO 195/ 1448; FO 195/1306;
BBYSP, Başbakan
FO 195/ 1545. İsmet İnönü’nün Sovyet Rusya’daki fabrikalara ve İtalya’da-
ki sanayi tesislerine yapmış olduğu ziyaret sonucunda ekonomik açıdan denge
Amerikan Misyoner Arşivi: 640, 641, 642, 643,644, 645, 646, 647, 648, 651, 652, 653, 654,
politikası ile oluşturuldu. Ancak bu planda Sovyet teknolojisinin etkili olduğu
655, 660, 661, 66 2, 663. Reeller.
belirtilmiştir (Türkcan, 2013: 423).
Sâlnameler: Salname-i Vilâyet-i Haleb: 1320.
BBYSP ile birlikte devletçi sanayileşmeye ağırlık verildi. Birinci planla doku-
Şer’îyye Sicili: 23 Recep 1293- 25 Şaban 1296 tarihli Urfa Şer’îyye Sicili
macılık, madencilik, kâğıt, seramik ve kimya sanayiini geliştirmeyi hedeflendi (Ke-
Şanlıurfa, Yukarı
penek, 1983, ss. Telfidan Köyü 1933’te
1764-1765). saha araştırması.
kurulan Sümerbank ile 1935’te kurulan Eti-
bank, Maden
Adıvar, Tetkik Mehmet
H. E. (2005). Arama Enstitüsü
Kalpaklı G.(MTA) ve Elektrik
T. (Haz..), İşleriEv.
Mor Salkımlı Etüd İdaresiÖzgür
İstanbul: Ens-
titüsüYayınları.
(EİEİ) gibi kuruluşlar hem devletçi sanayi atılımının hem de BBYSP’nin alt
yapısını oluşturan önemli teknolojik faaliyetleri gerçekleştirdi (Bahçe, Eres, 2014:
Bayraktar, H. (2007). Tanzimattan Cumhuriyet’e Urfa Elazığ: Fırat Üniversitesi Ortadoğu
29-30). Birinci sanayi planımız gereğince 1935’te Niğde Bor İplik, 1936’da İzmit
Araştırmaları Merkezi.
Kâğıt (SEKA), 1937’de Ereğli Pamuklu ve Nazilli Basma fabrikaları ile 1938’te
Bingöl, S. (2005). Osmanlı Mahkemelerinde Reform ve Cerîde-yi Mehâkim’deki Üst
Merinos Yünlü Sanayii ve Gemlik Suni İpek ve Viskoz Fabrikası, 1939’da Malatya
Mahkeme
Pamuklu SanayiiKararları.
kuruldu Tarih Incelemeleri
(Ayhan, 2002:Dergisi,
83). XX (19), 19-38.
Çadırcı, M. (1997). Tanzimat Döneminde Anadolu Kentleri’nin Sosyal ve Ekonomik Yapısı.
İlk çelik fabrikası ise 1932’de Kırıkkale’de Askeri Fabrikalar Genel Müdürlü-
Ankara: TTK.
ğüne bağlı olarak kurulmuştu (Ayhan, 2002: 83). Daha sonra 1937’de Karabük’te
Deringil,
de KarabükS. (2002).
Demir İktidarın Sembolleri kuruldu.
Çelik Fabrikası ve İdeoloji Karabük
II. Abdülhamit Dönemi ( 1876-1909)
Demir-Çelik (Çev.
Fabrikası, Sov-
G. Ç. Güven). İstanbul: YKY.
yet Rusya ile Türkiye arasında makine ithalatının başlamasıyla elde edilen teknoloji
transferiyle
Fatma açılmıştır
Aliye Hanım. (Türkcan,
(1995). Ahmed2009:
Cevdet434-435).
Paşa ve zamanı. İstanbul: Bedir.
Foucault, M. (2006).
Türkiye’ Deliliğin
de sanayi Tarihi ( Çev.ARGE,
sektörlerindeki M. A. Kılıçbay).
etüt ve Ankara:
planlamaİmge.
çalışmalarının yü-
rütülmesi C.
Ginzburg, ise(2011).
ilk olarak Sümerbank’ın
Peynir öncülüğünde
ve kurtlar (Çev. gerçekleştirilmiştir.
A. Gür). İstanbul: Metis. Sümerbank
kuruluğunda
Kenanoğlu, M.Cumhuriyet 10 yaşındadır
M. (2007). Nizâmiye ve ülkede
mahkemeleri. deri,
Islâm boya, kimya,
Ansiklopedisi, demir-çelik
XXXIII, 185-188.ve
selüloz fabrikaları Sümerbank’ın katkılarıyla açılmıştır. O yıllarda Taksim’e asılan bir
Kodaman, B. (1987). II. Abdülhamid Devri Doğu Anadolu Politikası. Ankara: Türk Kültürünü
pankartta on yıl boyunca kurulan fabrikaların sayısına ilişkin olarak “1923’te 140
Araştırma Enstitüsü.
fabrika, imalat 1.300.000 TL, 1933’te 2.137 fabrika, imalat 137.773.294TL” ifadeleri
Kürkçüoğlu,
yer almıştır C. (2008). Şanlıurfa
(Kazdağlı, 1850-1950.
1998: 82). Şanlıurfa:
Sümerbank’ın ŞURKAV.
ardından bilim, sanayi ve teknoloji
işbirliğini
Nicault, C.yürütmek üzere
(2001). Kudüs MTA, EİEİ
1850-1948 (Çev.ve
E.Etibank gibi kuruluşlar
S. Vali). İstanbul: İletişim.açılmıştır.
Ortaylı, İ. (1983).
1935’te Osmanlı
kurulan MTAimparatorluğu’nun En Uzunjeolog,
maden mühendisi, Yüzyılı. paleontolog
İstanbul: Hil. ve teknisyen
yetiştirmek için
Seyitdanlıoğlu, M.Avrupa
(1996). ve Amerika’ya
Tanzimat öğrenci
Devri’nde göndermiştir.
Meclis-i MTA
vâlâ. Ankara: TTK.kendisiyle aynı
yıl faaliyete
Tanpınar, geçen XIX.
H. (2001). Etibank ileTürk
Asırda birlikte çeşitli
Edebiyatı bölgelerde
Tarihi. İstanbul:maden ve Kitabevi.
Çağlayan taş ocaklarını
işleterek taş kömürü ve bakır madenlerini millileştirmiştir. Etibank ise elektrik üre-
Urfa. (1984). Yurt Ansiklopedisi, X, 7367-7389.
timini sağlayarak ülke içinde elektrik dağıtımı yapan elektrik santralleri açmıştır
Zürcher, E. (1999). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi (Çev. Y. S. Gönen). İstanbul: İletişim
(http://www.mmo.org.tr/yayinlar/dergi_goster.php?kodu=101&dergi=1).
Yayınları.
Bu dönemde sanayileşme atılımları birinci ve ikinci sanayi planlarının gerek-
li gördüğü alanlarda büyük ölçüde teknoloji transferleriyle gerçekleştirilmiştir. Bu

Dört Öge-Yıl 4-Sayı


5-Sayı 8-Ekim
10-Ekim2015
2016
Cumhuriyet’in Bilim ve Teknoloji Politikası (1923-1950) 125

süreçte, Almanya ve diğer Avrupa ülkelerine ve Sovyet Rusya’ya pek çok öğrenci
gönderilmiş, bu ülkelerden uzmanlar getirtilerek sanayi atılımlarının ve kalkın-
manın devamlılığı sağlanmıştır (Türkcan, 2009: 474). Ancak henüz yeterli sanayi
alt yapısı oluşturulamaması ve yatırım alanlarındaki mühendis sayısının azlığı ne-
deniyle sanayi tesislerinin birçoğu “anahtar teslimi” şeklinde yabancıların bilgi ve
tecrübesiyle kurulmuştur (Ayhan, 2002: 84). Sanayileşme atılımlarının devamlılı-
ğında yaşanan bu güçlükler nedeniyle ülkede yeni bir üniversite sisteminin oluştu-
rulması gerekli görülmüştür (Türkcan, 2009: 474). 1946 Üniversiteler Kanunu, bu
yeni üniversite sisteminin oluşturulmasını ve ülkenin sorunları üzerinde hükümet
ve diğer kurumlarla işbirliği halinde incelemeler yapılmasını desteklemiştir.
1938’de uygulanması kararlaştırılan İBYSP ise birinci plandan daha kapsamlı
olarak kimya, makine, demir-çelik sektörü, demiryolları sanayii ve denizcilik gibi
ağır sanayi kollarına da yer vermiştir. 1936’da hazırlanan planda, kurulacak fab-
rikaların sayısının yüzün üzerinde olması tasarlanmıştır. Birinci planda ise yirmi
civarında yeni fabrika kurmak hedeflenmişti (Ayhan, 2002: 85). Ancak İBYSP, II.
Dünya Savaşı’nın etkileriyle tam anlamıyla uygulanamamış ve bu süreçte sanayide
durağanlık yaşanmıştır (Serin, 1963: 112).
İkinci Planın geliştirmeyi ön gördüğü sanayi kollarından biri olan demir-
yolları sektöründe 1923’ten sonra çıkarılan kanunlarla beraber yabancı demiryolu
işletmelerinin millileştirilmesi sağlandı. 1933’e gelindiğinde ülkedeki demiryolu
uzunluğu yaklaşık 4000 km’ye ulaşmıştır. Cumhuriyet’in milli sermaye ile inşa edi-
len ilk demiryolu ağı ise Samsun-Çarşamba demiryolu hattıydı. Hattın inşasına
Atatürk’ün ilk kazmayı vurmasıyla başlandı. Bunun yanı sıra demiryolu teknoloji-
siyle yakından ilgili olan “Eskişehir Cer Atölyesi” ve ülkenin diğer bölgelerinde de-
miryolu inşa etmek amacıyla Ankara ve Sivas’ta lokomotif yapım, bakım ve tamir
atölyeleri kuruldu (Çankaya, 2014: 196-197).
Demiryolları sektöründe çalışacak uzman yetiştirmek amacıyla da İngiltere’ye
öğrenciler gönderildi. 1942’de ayrıca Demiryolu Meslek Okulu açıldı ve 1949’da
yeterli sayıda eleman yetiştiği düşüncesiyle kapatıldı. (Çankaya, 2014: 197). Bu-
nunla birlikte II. Dünya Savaşı yılları esnasında izlenen politikalar gereğince
Cumhuriyet’in büyük bir özveriyle gerçekleştirdiği ülkeyi “demir ağlarla örme”
projesi ABD ile yürütülen siyasi ve ekonomik ilişkiler neticesinde terk edilmiş-
tir. Özellikle Marshall Yardımlarının Türkiye için ön gördüğü ekonomik kalkın-
ma rolüyle birlikte karayolları ulaşım modelinin geliştirilmesine ağırlık verilmiştir.
1948’de başlayan karayolları yapım süreci 1950’lerde Demokrat Parti’nin başlıca
bayındırlık politikalarından biri haline gelmiştir.
İkinci planın kurulmasını gerekli gördüğü ağır sanayi kollarından diğeri de
demir çelik sanayii olmuştur. Karabük Demir Çelik Fabrikası’nın ardından 1944’te
Ereğli Demir Çelik Fabrikası’nın kurulması kararlaştırılmış, ancak bu fabrika
1960’larda ABD teknolojisi ile kurulabilmiştir (Çankaya, 2014: 132).

Dört Öge-Yıl 5-Sayı 10-Ekim 2016


8126

Denizcilik
ve sektöründe 10
Madalya (1319-1320), iseHanedân-ı
İkinci Sanayi Planı,
Osmâni limanların
Nişân ve İmtiyâzaltMadalyası
yapısının(1311-
yeni-
lenmesi, mevcut
1334), tersane
17 Teba-yı ve havuzların
Şâhâne yenilenip
Mecîdî Esâmî genişletilmesi
(1321-1332), 30 Altınile gemi Madalyası
İmtiyâz yapım ve
onarım işlerini amaçlamıştır
(1309-1320), 40 Madalya (Türkcan, 2009: 456).
Esâmî (1899-1902) Defterleri.
İngilizSanayi
Ulusal Arşivi: FO 195/1720;
planlarının FO 195/1883;
gelişmesini FO 195/1477;
hedeflediği bu sanayiFOkollarının
195/1368; FO 195/
dışında,
1932; FO 195/1976; FO 195/1305, FO 195/1369; FO 195/ 1448; FO 195/1306;
Atatürk’ün de üzerinde önemle durduğu havacılık sanayiinin kurulması ve geliş-
FO 195/
tirilmesi 1545.milli üretim sanayiinin hem de Cumhuriyet’in çağdaş uygarlık
ise hem
seviyesininMisyoner
Amerikan üzerine Arşivi:
çıkma ülküsünün içinde
640, 641, 642, yer 645,
643,644, almıştır. Atatürk’ün
646, 647, 648, 651,“İstikbal
652, 653,gök-
654,
lerdedir” sözüyle ifade ettiği göklere
655, 660, 661, 66 2, 663. Reeller. hâkim olma düşüncesi XX. yüzyıl ülkelerinin
gelişmişlik düzeyini
Sâlnameler: Salname-i belirleyen önemli
Vilâyet-i Haleb: ölçütlerden biriydi. Bu nedenle havacılık
1320.
sanayiinin geliştirilmesi genç Cumhuriyet için oldukça önemliydi.
Şer’îyye Sicili: 23 Recep 1293- 25 Şaban 1296 tarihli Urfa Şer’îyye Sicili
Cumhuriyet tarihinin ilk havacılık deneyimi 1935’te Türk Tayyare
Şanlıurfa, Yukarı Telfidan Köyü saha araştırması.
Cemiyeti’nin açılmasıdır. Bu kurumun ardından 1926’da Tayyare Makinist Mek-
Adıvar, H. E. (2005). Mehmet Kalpaklı G. T. (Haz..), Mor Salkımlı Ev. İstanbul: Özgür
tebi ve TOMTAŞ Uçak Fabrikası kurulmuştur.
Yayınları.
Bireysel havacılığın gelişmesinde ise pilot Vecihi Hürkuş ve Nuri Demirağ’ın
Bayraktar, H. (2007). Tanzimattan Cumhuriyet’e Urfa Elazığ: Fırat Üniversitesi Ortadoğu
önemli katkıları olmuştur. Vecihi Hürkuş, 1931’de kendi atölyesini açarak “Vecihi-
Araştırmaları Merkezi.
XIV”ü üretmiştir. Nuri Demirağ da Selahattin Reşit Alan ve Alman uzmanların
Bingöl, S. (2005).
yardımıyla 1937’deOsmanlı Mahkemelerinde
Beşiktaş-Hayrettin Reform bir
İskelesi’nde ve Cerîde-yi Mehâkim’
etüt atölyesi deki Üst
ile 1941’de Si-
Mahkeme Kararları. Tarih Incelemeleri Dergisi, XX (19), 19-38.
vas Divriği’de Gök Uçuş Okulu’nu açmıştır (Adıgüzel, 2004: 144). Nuri Demirağ’ın
fabrikalarında
Çadırcı, 1936-1942
M. (1997). Tanzimatyılları arasında
Döneminde NuD-36
Anadolu ile NuD-38
Kentleri’nin Sosyaltipi yerli uçakYapısı.
ve Ekonomik üre-
tilmiştir (Yavuz,
Ankara: TTK. 2013: 35).
Deringil,
DiğerS. (2002).
uçak İktidarın Sembolleriise
sanayii tesisleri ve 1939’da
İdeoloji II.kurulan
Abdülhamit Dönemi (Etimesgut
Ankara’da 1876-1909)Uçak
(Çev.
G. Ç. Güven). İstanbul: YKY.
Fabrikası ile 1941’te kurulan Gazi Uçak Fabrikası tesisleridir. Etimesgut Uçak
Fabrikası’nın
Fatma açılmasında
Aliye Hanım. (1995). ve işletilmesinde
Ahmed Cevdet PaşaII.
ve Dünya
zamanı.Savaşı yıllarında
İstanbul: Bedir. Polonya’dan
kaçarak Türkiye’ye
Foucault, sığınan Tarihi
M. (2006). Deliliğin mühendislerin katkısı
( Çev. M. A. olduğu
Kılıçbay). bilinmektedir.
Ankara: İmge. Polonyalı
mühendislerin Etimesgut Fabrikasında uzun yıllar çalıştıktan sonra Amerika, Ka-
Ginzburg, C. (2011). Peynir ve kurtlar (Çev. A. Gür). İstanbul: Metis.
nada ve Fransa gibi devletlere büyük ücretler karşılığında göç ettikleri dile getiril-
Kenanoğlu, M. M. (2007).
miştir (Adıgüzel, Nizâmiye mahkemeleri. Islâm Ansiklopedisi, XXXIII, 185-188.
2004: 145-147).
Kodaman, B. (1987). II. Abdülhamid Devri Doğu Anadolu Politikası. Ankara: Türk Kültürünü
Etimesgut fabrikasında Polonyalı mühendislerin olduğu yıllarda Dizayn Ofi-
Araştırma Enstitüsü.
si olarak adlandırılan ARGE çalışmalarının yapıldığı bir bölüm açılmıştır. Bu bö-
Kürkçüoğlu,
lümde uçakC. (2008). Şanlıurfa
üretimine 1850-1950.
ilişkin pek Şanlıurfa:
çok bilimsel projeŞURKAV.
hazırlanmıştır. Ayrıca fabrika-
da üretilen
Nicault, THK-5
C. (2001). modeli
Kudüs ise Danimarka’ya
1850-1948 ihraçİstanbul:
(Çev. E. S. Vali). edilmiştir (Yavuz, 2013: 35-36).
İletişim.
Ortaylı, İ. (1983). sektöründe
Havacılık Osmanlı imparatorluğu’nun
uygulanmasıEn Uzun Yüzyılı.
planlanan önemliİstanbul: Hil. de Ankara
bir proje
Rüzgâr Tünelidir.
Seyitdanlıoğlu, (ART)
M. (1996). 1947’deDevri’nde
Tanzimat Milli Eğitim
Meclis-iBakanlığı tarafından
vâlâ. Ankara: TTK. inşa edilip
1950’lerde faaliyete başlayan ART, genel olarak uçakların aerodinamik sistemleri-
Tanpınar, H. (2001). XIX. Asırda Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Çağlayan Kitabevi.
nin geliştirilmesine yönelik bir projeydi. Yapımına başlandığı yıllarda Avrupa’nın
Urfa. (1984). Yurt Ansiklopedisi, X, 7367-7389.
en büyük rüzgâr tüneli olan ART, 1950’lerde uçak fabrikalarının kapatılmasıyla
Zürcher, E. (1999).
birlikte işlevsiz haleModernleşen
getirilmiş Türkiye’nin Tarihi
ve 1993 yılına (Çev.hiçbir
kadar Y. S. faaliyet
Gönen).gösterememiştir.
İstanbul: İletişim
Yayınları.
ART havacılık sanayimizin gelişmesinde ve yerli uçak üretimi için gerekli ARGE
desteğinin sağlanmasında dönemin önde gelen tanıklarından biri olmuştur. (http://
www.mmo.org.tr/resimler/dosya_ekler/998a1d01d86351b_ek.pdf ?dergi=1121)

Dört Öge-Yıl 4-Sayı


5-Sayı 8-Ekim
10-Ekim2015
2016
Cumhuriyet’in Bilim ve Teknoloji Politikası (1923-1950) 127

Havacılık sanayiimizde yaşanan bu gelişmelere rağmen ABD’nin Marshall


Yardımları kapsamında Türkiye’ye çok sayıda uçak hibe edilmeye başlanmıştı.
Bu yüzden yerli uçak üretimi kısa sürede durmuş ve uçak fabrikaları iflas etmek
durumunda kalmıştır. Nitekim dönemin Hava Kuvvetleri Komutanı M. Zeki
Doğan, Demirağ’ın fabrikalarına verilen yerli uçak siparişlerini iptal etmiş ve
konuyla ilgili olarak Nuri Demirağ’a: “Amerikan yardımından bedava uçak al-
mak dururken uçak fabrikanıza sipariş verirsem yarın bu millet beni asar.” demiştir.
(http://www.yenicaggazetesi.com.tr/ucak-fabrikasi-ataturkle-kuruldu-1950de-
kapandi-90451h.htm)
Oysaki havacılık sanayiimizin geliştirilmesi, Cumhuriyet’in “uçan bir Türk
gençliği oluşturmak” ve çağdaş uygarlık seviyesinin üzerine çıkmak için oldukça
önemli bir adımdı. Henüz “toplu iğne bile üretemeyen ve kendi otomobilinin yok
denecek kadar az olduğu” bir ülkede, uçak sanayiinin geliştirilmeye çalışılması ol-
dukça özverili ve kararlı bir politikaydı (Yalçın, 2012: 270).
II. Dünya Savaşı’nın belirlediği ekonomik ve siyasi koşullar nedeniyle Türkiye
dış siyasette ABD ile yakınlaşmıştı. Bu yakınlaşma, Türkiye’nin ekonomik kalkın-
ma modeline de yansımış ve Türkiye ekonomik kalkınma hedeflerinde ABD’nin
Türkiye ekonomisi üzerinde yaptığı incelemeleri esas almıştır. Bu incelemelerin ba-
şında Amerikalı Max Weston Thornbourg’un “Türkiye Nasıl Yükselir?” (1949) ve
“Türkiye’nin Ekonomik Durumunun Tenkidi” (1950) adlı Türkiye’nin ekonomik ge-
lişimi üzerinde hazırladığı raporlar gelmektedir (http://www.maden.org.tr/resimler/
ekler/4cdde86a4560c17_ek.pdf?tipi=23&turu=X&sube=0). Bu raporlar, Türkiye’yi
bir tarım ülkesi olarak nitelendiriyor ve bu yüzden Türkiye’nin makine, uçak ve motor
gibi teknoloji alt yapısı gerektiren milli üretim faaliyetlerine son vermesi gerektiğini
vurguluyordu. Bunun yerine Türkiye sadece montaj ile sınırlı kalacak şekilde tarım
araçları üretimine ve tarımsal üretim faaliyetlerine yönelmeliydi (Yavuz, 2013: 36).
Bu süreçten itibaren Türkiye’nin yeni ekonomi politikasında ve teknoloji ter-
cihlerinde uzun vadeli stratejik değişiklikler yaşanmıştır. Ekonomi ana hatları iti-
bariyle liberal, özel sektöre ve dışa bağımlı bir çehre kazanmıştır. Ekonominin ka-
zandığı bu yeni çehre Türkiye’nin 1947’de Truman Doktrinlerinin etkisine girme-
sinden ve Marshall Yardımlarından yararlanmasından etkilenmiş, neticede 1952’de
NATO üyesi haline gelmesiyle sonuçlanmıştır (Türkcan, 2013: 429). Türkiye’nin
Truman Doktrinleri çerçevesinde Marshall Yardımlarına bağlanması ve NATO
üyeliğinin siyasette ve ekonomide yarattığı koşullar, Cumhuriyet’in devletçi sa-
nayileşme politikalarını ve bu politikalarla oluşturmak istenen milli üretim odaklı
büyük sanayi atılımlarını etkilemiştir. Türkiye bundan sonraki süreçte 1930’lardaki
büyük sanayi atılımlarından farklı olarak daha sınırlı bir sanayileşme içerisinde
tarımsal üretimde gelişmeyi esas alan yeni ekonomik hedeflere yönlendirilmiştir.
Oysa bu durum Atatürk’ün ifade ettiği “biz dünya üretiminin de tüketiminin de
bir parçası olmak istiyoruz” sözüyle bağdaşmadığı gibi tam bağımsızlık gibi ulusal
hedeflerimizden de vazgeçmek anlamına geliyordu.

Dört Öge-Yıl 5-Sayı 10-Ekim 2016


8128

IV.
ve Bilim(1319-1320),
Madalya ve Teknoloji PolitikasıOsmâni
10 Hanedân-ı Kavramı veveTürkiye
Nişân İmtiyâz Madalyası (1311-
1334), 17 Teba-yı Şâhâne Mecîdî Esâmî (1321-1332), 30 Altın İmtiyâz Madalyası
Bilim politikası en genel ifadeyle devletin bilimi kullanması demektir ve bu
(1309-1320), 40 Madalya Esâmî (1899-1902) Defterleri.
doğrultuda devletin bilime olan yaklaşımını, bilimi kullanış biçimini ifade etmek-
İngiliz Ulusalpolitikası
tedir. Bilim Arşivi: FO 195/1720; FO
uygulamaları ise195/1883; FO 195/1477;
tarihsel olarak FO
Sümerli 195/1368; FO
yöneticilerin 195/
topla-
1932; FO 195/1976; FO 195/1305, FO 195/1369; FO 195/ 1448; FO 195/1306;
dıkları malları kayıt altına almak için geliştirdikleri altmış tabanlı sayı sistemlerini
FO 195/ 1545.
geliştirmelerine kadar geri gitmektedir (Erat, Arap, 2016: 17). Büyük İskender
Amerikan
dönemindeMisyoner Arşivi:
de devletin 640, 641,bilimden
savaşlarda 642, 643,644, 645, 646,
istifade 647,çalıştığı
etmeye 648, 651,ve
652,
bu653, 654,
yüzden
655, 660,Arşimet’e
matematikçi 661, 66 2,çeşitli
663. Reeller.
mekanik icatlar ve uzun menzilli yakıcı alet siparişler
verdiği bilinmektedir
Sâlnameler: (Bernal, Haleb:
Salname-i Vilâyet-i 2011: 155-156).
1320.
Şer’îyye Sicili:bilimin
Ancak 23 Recep 1293-
tam 25 Şaban
olarak 1296politikası
bir devlet tarihli Urfa Şer’îyye
olarak Sicilisavunma ve sağ-
eğitim,
lık gibi alanlarda
Şanlıurfa, kullanılması
Yukarı Telfidan XX.araştırması.
Köyü saha yüzyıla rastlar. Bu yüzyılda bilim devlet çatısı
altında H.
Adıvar, kurumsal birMehmet
E. (2005). kimlik içinde bizzat
Kalpaklı G. T.devlet
(Haz..),tarafından veyaEv.
Mor Salkımlı devlet desteğiyle
İstanbul: Özgür
planlıYayınları.
olarak hazırlanan ve hukuki teminatla korunan politikalar halini almıştır.
Bilimin politika halini alması zamanla bilimin kat ettiği başarılar sonucunda elde
Bayraktar, H. (2007). Tanzimattan Cumhuriyet’e Urfa Elazığ: Fırat Üniversitesi Ortadoğu
ettiği itibarla da ilgili olmuştur. Bu itibarla zamanla bilim ve teknoloji arasında
Araştırmaları Merkezi.
artan yakın ilişki de dâhil olmuş ve böylece bilim ve teknolojinin bir arada kullanıl-
Bingöl, S. (2005).
dığı politikalar Osmanlı (Erat,
doğmuştur Mahkemelerinde
Arap, 2016:Reform
18-19).ve Cerîde-yi Mehâkim’deki Üst
Mahkeme Kararları. Tarih Incelemeleri Dergisi, XX (19), 19-38.
Modern bilim ile gelişen teknoloji arasındaki ilişki, zamanla sanayi devri-
Çadırcı, M. (1997). Tanzimat Döneminde Anadolu Kentleri’nin Sosyal ve Ekonomik Yapısı.
mine de yol açarak toplumların sanayileşme süreçlerine tanıklık etmiştir. Böylece
Ankara: TTK.
bilim, sanayi ve teknoloji arasında büyük bir korelasyon oluşmuştur. Mesela XVI-
Deringil, S. (2002).
II. yüzyılda Jamesİktidarın Sembolleri ve İdeoloji
Watt, lokomotiflerini II. Abdülhamit
üretmek Dönemi
için İngiliz ( 1876-1909)
sanayici Boulton(Çev.
ile
G. Ç. Güven). İstanbul: YKY.
anlaşmış ve bu anlaşma sonucunda zamanla İngiltere’de sanayi kollarında bilimin
ve bilim
Fatma insanlarının
Aliye kullanılmasının
Hanım. (1995). geliştiği
Ahmed Cevdet Paşa ve görülmüştür. (Erat,
zamanı. İstanbul: Arap, 2016: 47).
Bedir.
Foucault,
XX.M. (2006). ise
yüzyılda Deliliğin Tarihi
bilimin savaş( Çev. M. A. Kılıçbay).
politikaları Ankara:
ve savunma İmge.üzerinde kulla-
sanayii
nılması gündeme
Ginzburg, gelmiştir.
C. (2011). Peynir ve Bu nedenle
kurtlar (Çev. savunma sanayii açısından
A. Gür). İstanbul: Metis. oldukça önemli
olan demir-çelik
Kenanoğlu, ve uçakNizâmiye
M. M. (2007). üretimine ağırlık verilmiştir.
mahkemeleri. I. DünyaXXXIII,
Islâm Ansiklopedisi, Savaşı 185-188.
esnasında
W. Churchill’in ziraat mühendislerine tank siparişi vermesi, Almanya’nın bu esna-
Kodaman, B. (1987). II. Abdülhamid Devri Doğu Anadolu Politikası. Ankara: Türk Kültürünü
da zehirli gaz kullanımını geliştirerek kimya üzerinde önemli bilimsel araştırma-
Araştırma Enstitüsü.
lara ev sahipliği yapması savaş politikaları ile bilim arasındaki ilişkinin yönünü de
Kürkçüoğlu, C. (2008). Şanlıurfa 1850-1950. Şanlıurfa: ŞURKAV.
belirlemiştir. Bu gelişmeler bilim ve teknoloji politikalarının kurumsallaşmasında
Nicault,
büyük rolC. (2001). Kudüs(Özdaş,
oynamıştır 1850-1948 (Çev.
2000: E. S. Bu
9-13). Vali). İstanbul:
yüzden İletişim.savaş araç ve ge-
İngiltere
reçlerinİ.üretimine
Ortaylı, olan talebin
(1983). Osmanlı artmasıyla
imparatorluğu’nun Enbirlikte Bilimsel
Uzun Yüzyılı. ve Sınai
İstanbul: Hil. Araştırmalar
dairesini kurmuştur. Böylece bilimsel araştırmaların sanayi ile
Seyitdanlıoğlu, M. (1996). Tanzimat Devri’nde Meclis-i vâlâ. Ankara: TTK. olan işbirliği kuvvet-
lenmiştir. Bilim ve sanayi arasındaki bu işbirliği bilim ve teknoloji politikalarının
Tanpınar, H. (2001). XIX. Asırda Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Çağlayan Kitabevi.
planlanmasına da yol açmıştır (Bernal, 2011: 160-163). Ancak yine de bilim ve
Urfa. (1984).
teknoloji Yurt Ansiklopedisi,
politikalarının X, 7367-7389.
kavramsal boyutta ele alınması II. Dünya Savaşı yıllarında
gerçekleşebilmiştir.
Zürcher, Bir devletTürkiye’nin
E. (1999). Modernleşen politikası Tarihi
olarak(Çev.
bilimY.ve teknolojiİstanbul:
S. Gönen). politikalarının
İletişim
kavramsal bir nitelik kazanmasında ve tam olarak kurumsallaşmasında ABD’nin
Yayınları.
büyük katkısı olmuştur.

Dört Öge-Yıl 4-Sayı


5-Sayı 8-Ekim
10-Ekim2015
2016
Cumhuriyet’in Bilim ve Teknoloji Politikası (1923-1950) 129

ABD, savaş yıllarında bilim ve teknoloji politikalarına büyük miktarda yatı-


rım yapmıştır. 1941’de ABD’nin yürüttüğü Manhattan Projesi tarihin en büyük bi-
limsel araştırma ve geliştirme girişimi olarak modern bilim ve teknoloji politikaları
açısından bir dönüm noktası olmuştur. 43 bin kişinin çalıştığı ve maliyeti 2,2 mil-
yar dolar olan proje, atom bombası üretimini ve kullanılmasını amaçlamıştır. (Erat,
Arap, 2016: 53). National Science and Foundation’ın (NSF) 1950’deki kuruluşu
ise bilim ve teknoloji politikalarının tam anlamıyla kurumsallaşmasını sağlamış-
tır. 1944’te Office of Scientific Research and Development müdürü Dr. Vannevar
Bush, bilimsel araştırmaların ülkedeki gelişimine yönelik bir rapor hazırladı. Bush,
raporda gençlerin bilimsel araştırmaya yönlendirilmesi, bu amaçla gençlere burs
imkânlarının tanınması ve hem kamu kuruluşlarında hem de özel sektörde bilimsel
çalışmaları destekleyecek bir merkezin kurulması gerektiğini ifade etti. Bush’un
raporu doğrultusunda 1950’de askeri araştırmaları desteklemesi amacıyla NSF ku-
ruldu (Türkcan, 2009: 210-211).
Ancak ABD’de bilim ve teknoloji politikalarının kurumsallaşmaya başlaması,
NSF’nin kuruluş tarihinden de önceye dayanır. Çünkü ABD’de bilim, teknoloji ve
araştırma faaliyetleri daima devlete ait kuruluşlar tarafından Bilim, Mühendislik ve
Teknoloji Federal Koordinasyon Komitesine bağlı olarak yürütülmüştür. Bu komi-
teye bağlı kurumların başında Milli Bilim Akademisi, Milli Araştırma Kurumu ve
Milli Mühendislik Akademisi gelmektedir (Aytuğ, 1996: 29).
Milli Bilim Akademisi/ National Academy of Science (NAS) 1863’te, Mil-
li Araştırma Kurumu/National Research Council (NRC) 1916’da kurulmuş olup,
Milli Mühendislik Akademisi/National Academy Engineering (NAE) 1954’te fa-
aliyete başlamıştır. NAS, ABD’de bilim ve teknoloji politikalarının devlet tarafın-
dan belirlendiği ve geliştirildiği kuruluşlardan biri olarak sosyal ve siyasal bilimler,
ekonomi, mühendislik, mikrobiyoloji, tıp, onkoloji, biyoloji, astronomi, fizik, kim-
ya, insan genetiği, davranış bilimi vb. üzerinde bilimsel araştırmalar gerçekleştir-
mektedir. NRC ise üniversite, kütüphaneler, çeşitli araştırma enstitüleri, müzeler ve
sanat galerileri aracılığıyla bilimsel faaliyetlerini sürdürmektedir.(Aytuğ, 1996: 30.)
ABD’deki kurumsallaşma sürecinin yanı sıra 1960’lı yıllara kadar devam eden
ABD ile Rusya arasındaki askeri-teknolojik rekabeti de, dünya ülkeleri arasında
bilim ve teknoloji politikalarının savunma alanında kurumsallaşmasını hızlandır-
mış, başta fizik ve mühendislik alanları olmak üzere, pozitif bilimlerde ilerlemeye
yol açmıştır. Bu rekabet 1957’de Rusya’nın Sputnik uydusunu uzaya göndermesiyle
adeta uzay yarışları halini aldı. ABD ise 1969’da Ay’a insan gönderme projesini
onaylayarak bu proje için 26 milyon dolar harcamıştır (Özdaş, 2000: 9-13).
Bilim ve teknoloji politikalarının ABD ve Rusya arasındaki askeri-teknolojik
araştırmalar kapsamında kurumsallaşmaya başlaması bilim ve teknoloji politika-
sı kavramının kapsamlı bir şekilde planlanmasına neden oldu. Böylece bilim ve
teknoloji politikası; “bilim ve teknoloji sistemlerinin içsel ve dışsal dinamiklerini,
toplumdaki diğer sistemlerle etkileşimini araştırarak bundan bilimsel-toplumsal-

Dört Öge-Yıl 5-Sayı 10-Ekim 2016


8130

siyasiveçözümlere giderek gerekirse


Madalya (1319-1320), çeşitli amaçlarla
10 Hanedân-ı Osmâni Nişânpolitikalar üretmeye
ve İmtiyâz ve (1311-
Madalyası bu tür
politikaları anlamaya
1334), 17 Teba-yı yönelik disiplinler
Şâhâne Mecîdî arası
Esâmî akademik 30
(1321-1332), birAltın
araştırma
İmtiyâzveMadalyası
aynı za-
manda politikalar40
(1309-1320), tasarımı ve Esâmî
Madalya formülasyonu alanı”Defterleri.
(1899-1902) şeklini aldı. Bu şekliyle bilim ve
teknoloji politikaları çok yönlü akademik boyutta bilimsel
İngiliz Ulusal Arşivi: FO 195/1720; FO 195/1883; FO 195/1477; araştırmaları
FO 195/1368; daFO
gerekli
195/
kılmaya başladı (Türkcan, 2009: 203).
1932; FO 195/1976; FO 195/1305, FO 195/1369; FO 195/ 1448; FO 195/1306;
FO 195/ 1545.
Türkiye’de ise bilim ve teknoloji politikalarının akademik boyutlu ve çok yön-
lü bilimselMisyoner
Amerikan araştırmalar şeklinde
Arşivi: planlanması
640, 641, ilk645,
642, 643,644, olarak 1960’lı
646, 647, 648,yıllarda
651, 652,mümkün
653, 654,
olabilmiştir. Bu yıllarda çok kapsamlı
655, 660, 661, 66 2, 663. Reeller. kalkınma planlarını oluşturmak ve bilimsel
araştırmalarıSalname-i
Sâlnameler: desteklemek üzere
Vilâyet-i TÜBİTAK’ın
Haleb: 1320. kurulması Türkiye’nin ilk akademik
ölçekli, kurumsal bir bilim ve teknoloji politikası planlama sürecini temsil eder.
Şer’îyye Sicili: 23 Recep 1293- 25 Şaban 1296 tarihli Urfa Şer’îyye Sicili
Bu anlamda TÜBİTAK, bilim ve teknoloji politikalarının belirlenmesi yönünde
Şanlıurfa, Yukarı
Türkiye’deki öncüTelfidan Köyü
kuruluş olupsaha araştırması.
kurulduğu yıldan itibaren akademi ve sanayi kolları
içerisinde
Adıvar, H. işbirliği yürütmeyi
E. (2005). ve bilimsel
Mehmet Kalpaklı çalışmaları
G. T. desteklemeyi
(Haz..), Mor Salkımlı Ev.amaçlamıştır.
İstanbul: Özgür
Yayınları.
Ancak 1960’lı yıllarda oldukça dağınık bir halde kalan bilim ve teknoloji po-
Bayraktar, H. (2007). Tanzimattan
litikaları oluşturma gayretleri deCumhuriyet’e Urfa
1983’te ilk TürkElazığ:
bilim Fırat Üniversitesi
politikasının Ortadoğu
(Türk Bilim
Politikası 1983-2003)
Araştırmaları oluşturulmasıyla sistemli ve bütüncül bir hale gelebilmiştir
Merkezi.
(Elmacı,S.2015).
Bingöl, (2005). Osmanlı Mahkemelerinde Reform ve Cerîde-yi Mehâkim’deki Üst
Mahkeme Kararları. Tarih Incelemeleri Dergisi, XX (19), 19-38.
Sonuç
Çadırcı, M. (1997). Tanzimat Döneminde Anadolu Kentleri’nin Sosyal ve Ekonomik Yapısı.
Cumhuriyet’in
Ankara: TTK. ilk yılları henüz bilim ve teknoloji politikaları kavramının
yerleşmediği
Deringil, yıllardır.
S. (2002). Ancak
İktidarın genç veCumhuriyet
Sembolleri kendine Dönemi
İdeoloji II. Abdülhamit özgü bir ulusal bir(Çev.
( 1876-1909) he-
def belirleyerek
G. Ç. Güven). hem ekonomik
İstanbul: YKY.hem de kültürel kalkınmada bilim ve teknolojinin
takip edildiği önemli gayretler göstermiştir. Bütüncül bir yaklaşımla ekonomik
Fatma Aliye Hanım. (1995). Ahmed Cevdet Paşa ve zamanı. İstanbul: Bedir.
kalkınmayı ve kültürel gelişmeyi bilim ve teknolojiyi yakından takip ederek ger-
Foucault, M. (2006).
çekleştirmeye Deliliğin
çalışmıştır. BuTarihi ( Çev. M.
doğrultuda A. Kılıçbay). Ankara:
Cumhuriyet’in İmge.
kuruluşundan 1950 yılına
Ginzburg, C. (2011).
kadarki süreçte; Peynir ve kurtlar (Çev. A. Gür). İstanbul: Metis.
Kenanoğlu, M. M.hedefin
 Ulusal (2007). Nizâmiye mahkemeleri.
çağdaş uygarlık Islâm üstüne
seviyesinin Ansiklopedisi,
çıkmak XXXIII,
olarak185-188.
belirlen-
Kodaman, mesi ve buII.hedefin
B. (1987). yöntemi
Abdülhamid Devri olarak bilim ve
Doğu Anadolu teknolojinin
Politikası. Ankara:kabul
Türk edilmesi,
Kültürünü
Araştırma
 Ülkenin Enstitüsü.
ihtiyaç duyduğu ekonomik kalkınma ve toplumsal gelişmede bi-
lim
Kürkçüoğlu, C.ve teknolojinin
(2008). Şanlıurfayakından takip
1850-1950. edildiği
Şanlıurfa: reformların yapılması,
ŞURKAV.
 C.Henüz
Nicault, (2001). kuruluş aşamasında
Kudüs 1850-1948 olan
(Çev. E. S.bir ülkenin
Vali). kendi
İstanbul: uçağını üretmesi ko-
İletişim.
nusunda
Ortaylı, İ. (1983). büyükimparatorluğu’nun
Osmanlı bir kararlılık gösterip
En Uzunkendi uçakİstanbul:
Yüzyılı. fabrikalarını
Hil. kurması ve
aynı şekilde Türk Tayyare Cemiyeti’nin kurulması,
Seyitdanlıoğlu, M. (1996). Tanzimat Devri’nde Meclis-i vâlâ. Ankara: TTK.
 Çeşitli bilimsel araştırma merkezleri açılarak çağdaş bilimsel eğitim or-
Tanpınar, H. (2001). XIX. Asırda Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Çağlayan Kitabevi.
tamının oluşturulması ve bu amaçla 1933’te üniversite reformunun ger-
Urfa. (1984). Yurt Ansiklopedisi, X, 7367-7389.
çekleştirilmesi,
Zürcher,
 E.Milli
(1999). Modernleşen
üretim odaklı Türkiye’nin Tarihiağırlık
sanayileşmeye (Çev. Y. S. Gönen).
verilmesi ve İstanbul:
bunun birİletişim
plan
Yayınları.
dâhilinde teknoloji transferleri aracılığıyla gerçekleştirilmesi,
 Sanayileşme atılımlarında Sümerbank, MTA, Etibank ve EİEİ gibi ku-

Dört Öge-Yıl 4-Sayı


5-Sayı 8-Ekim
10-Ekim2015
2016
Cumhuriyet’in Bilim ve Teknoloji Politikası (1923-1950) 131

rumlar aracılığıyla sanayileşmede ARGE’nin sağlanması ve bu kurumlar


aracılığıyla bilimsel araştırma ve sanayi işbirliğinin gözetilmesi,
 Teknoloji transferi aracılığıyla 1937’de Karabük Demir Çelik Fabrikası’nın
kurulması ve demir çelik üretiminde teknolojik gelişmelerin sağlanabil-
mesi için hükümetin bu fabrikaya önemli miktarda bütçe ayırması,
 1946’da üniversiteleri düzenleyen ve üniversitelere bilimsel özerklik tanı-
yan Üniversiteler Kanunu ile üniversitelerin diğer kamu ve özel kuruluş-
larla işbirliğine dayalı, ülkenin ihtiyaçlarını gözeten ulusal nitelikteki bi-
limsel araştırmalar yapacak şekilde düzenlenmesi, sonraki yıllarda belir-
lenecek olan bilim ve teknoloji politikalarının çekirdeğini oluşturmuştur.
Sonuçta, Cumhuriyet’in ilk yıllarında devletin bilimle olan yakın ilişkisi, bili-
min hem ekonomik kalkınmadaki hem de toplumsal ilerlemedeki stratejik rolünü
ortaya koymuştur.

Kaynakça
Atatürk’ün Milli Eğitim Politikası (1980). Ankara: Genelkurmay Askeri ve Stratejik Etüt
Başkanlığı.
Adıgüzel, M. B. (2004). Uçak Fabrikaları Nasıl Kapatıldı? Mühendislik ve Mimarlık
Öyküleri-I içinde (s. 141-155). Ankara: TMMOB.
Aydınel, S. (2008). Atatürkçülükte Ulusal Hedef, Ulusal Politika, Ulusal Strateji. Ankara: Siyasal.
Ayhan, A. (2002). Dünden Bugüne Türkiye’de Bilim –Teknoloji ve Geleceğin Teknolojileri.
İstanbul.
Aytuğ, M. K. (1996). Dünden Bugüne Bilim ve Teknoloji. Ankara: Biltav.
Bahadır, O. (2012). Osmanlılardan Cumhuriyete Bilim. İstanbul: Cumhuriyet Kitapları.
Bahçe, S., & Benan, E. (2014). İktisadi Yapılar, Türkiye ve Değişim. Faruk Alpkaya ve Bü-
lent Duru (Der.) 1920’den Günümüze Türkiye’de Toplumsal Yapı ve Değişim (s. 17-68).
(3.Baskı). Ankara: Phoenix.
Bernal, J. D. (2011) Bilimin Toplumsal İşlevi Tonguç Ok (Çev.). İstanbul: Evrensel.
CHP Programı (1935). Ankara: Ulus.
CHP Halkevleri ve Halkodaları 1932-1942 (1942). Ankara: TBMM.
Çankaya, M. (2014). Türkiye Teknoloji Tarihi. Ankara: Orion.
Çelik, M. (2001). Cumhuriyet Döneminde Dilbilimi. Bahaeddin Yediyıldız (Ed.),
Atatürk’ün Ölümünün 62. Yılında Cumhuriyet Türkiyesinde Bilimsel Gelişmeler Sempoz-
yumu 8-10 Kasım 2000 içinde (s. 127-135). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Atatürk
İlke ve İnkılâp Tarihi Enstitüsü.
Demir, R., Kalaycıoğulları İ. (2010). Tantalos’un Çocukları, Cumhuriyet Dönemi’nde Bilim ve
Tekniğe Genel Bir Bakış. Ankara: Bilim.
Demokrat Parti Tüzük ve Program (1949). Ankara: Doğuş.
Elmacı, İ. (2015). Bilim Politikası Çalışmalarında Bütünsellik Arayışı ve “Türk Bilim Po-
litikası 1983-2003”. Ankara Üniversitesi DTCF Dergisi, 55, 55-68. Ankara: Ankara
Üniversitesi.

Dört Öge-Yıl 5-Sayı 10-Ekim 2016


8132

ve Madalya
Erat, V., & Arap, (1319-1320), 10 Hanedân-ı
İ., (2016). Dünyada Osmâni
ve Türkiye’ Nişân ve İmtiyâz
de Bilim-İktidar Madalyası
İlişkisinin (1311-
Evrimi. Ankara:
NotaBene.
1334), 17 Teba-yı Şâhâne Mecîdî Esâmî (1321-1332), 30 Altın İmtiyâz Madalyası
John Dewey Türkiye40
(1309-1320), Maarifi Hakkında
Madalya Esâmî Rapor. (1939). İstanbul:
(1899-1902) Devlet.
Defterleri.
Kazdağlı, G. (1998). Atatürk ve Bilim. Ankara: Interpro.
İngiliz Ulusal Arşivi: FO 195/1720; FO 195/1883; FO 195/1477; FO 195/1368; FO 195/
Kepenek,
1932;Y. (1983). Türkiye’nin
FO 195/1976; SanayileşmeFO
FO 195/1305, Süreçleri. Cumhuriyet
195/1369; FO 195/Dönemi Türkiye
1448; FO Ansik-
195/1306;
lopedisi, 7, 1760-1775.
FO 195/ 1545.
Kili, S. (1976). 1960-1975 Döneminde CHP’de Gelişmeler-Siyaset Bilimi Açısından Bir İncele-
Amerikan MisyonerBoğaziçi
me-, İstanbul: Arşivi: 640, 641, 642, 643,644, 645, 646, 647, 648, 651, 652, 653, 654,
Üniversitesi.
655, U.
Kocatürk, 660, 661, 66
(1984), 2, 663. Reeller.
Atatürk’ün Fikir ve Düşünceleri. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi.
Öz, M. (2001). Cumhuriyet Döneminde
Sâlnameler: Salname-i Vilâyet-i Haleb: 1320. Tarih Araştırmaları. Bahaeddin Yediyıldız (Ed.),
Atatürk’ün Ölümünün 62. Yılında Cumhuriyet Türkiyesinde Bilimsel Gelişmeler Sempoz-
Şer’îyye
yumuSicili:
8-1023Kasım
Recep 2000
1293-(s.2517-28).
Şaban 1296
Ankara:tarihli Urfa Şer’îyye
Hacettepe Sicili Atatürk İlke ve
Üniversitesi
İnkılâp
Şanlıurfa, Tarihi
Yukarı Enstitüsü.
Telfidan Köyü saha araştırması.
Özata, M.
Adıvar, H.(2013). Atatürk,
E. (2005). BilimKalpaklı
Mehmet ve Üniversite
G. T.(3. Baskı).Mor
(Haz..), Ankara: TÜBİTAK.
Salkımlı Ev. İstanbul: Özgür
Özdaş, M. N.
Yayınları.(2000). Bilim ve Teknoloji Politikası ve Türkiye. Ankara: TÜBİTAK.
Sayılı, A., Sinanoğlu, O., Karal, E. Z., Küyel, M. T., Şahin, N., Tekeli, ve diğerleri. (2001).
Bayraktar, H. (2007). Tanzimattan Cumhuriyet’e Urfa Elazığ: Fırat Üniversitesi Ortadoğu
Bilim Kültür ve Öğretim Dili Olarak Türkçe (3. Baskı). Ankara: Türk Tarih Kurumu.
Araştırmaları Merkezi.
Serin, N. (1963). Türkiye’nin Sanayileşmesi. Ankara: Sevinç Matbaası.
Bingöl,
Tekeli, İ.S.(2010).
(2005). Osmanlı
Tarihsel Mahkemelerinde
Bağlamı İçinde Türkiye’dReform ve Cerîde-yi
e Yükseköğretimin Mehâkim’
ve YÖK’ün dekiİstan-
Tarihi. Üst
Mahkeme Kararları. Tarih Incelemeleri Dergisi, XX (19), 19-38.
bul: Tarih Vakfı.
Timur, T.M.
Çadırcı, (2000).
(1997).Toplumsal
TanzimatDeğişme ve Üniversiteler.
Döneminde Ankara: İmge.
Anadolu Kentleri’nin Sosyal ve Ekonomik Yapısı.
Tüfekçi, D. G.TTK.
Ankara: (1981). Atatürk’ün Düşünce Yapısı. Ankara: TES-İŞ.
Türk Tarihinin
Deringil, Ana İktidarın
S. (2002). Hatları. (1930). İstanbul:
Sembolleri Devlet
ve İdeoloji Matbaası. (özgün
II. Abdülhamit Dönemieser)
( 1876-1909) (Çev.
Türk Tarihinin Ana Hatları Kemalist
G. Ç. Güven). İstanbul: YKY. yönetimin resmi tarih tezi. (1996) (2. Baskı). İstanbul:
Kaynak.
Fatma Aliye
Türkcan, Hanım. Dünya’da
E. (2009). (1995). Ahmed Cevdet Paşa
ve Türkiye’de ve zamanı.
Bilim, Teknoloji İstanbul: Bedir.
ve Politika. İstanbul: İstanbul
BilgiM.
Foucault, Üniversitesi.
(2006). Deliliğin Tarihi ( Çev. M. A. Kılıçbay). Ankara: İmge.
Türkcan, E.C.(2013).
Ginzburg, (2011).Tarihten Teknolojiye.
Peynir ve İstanbul:
kurtlar (Çev. Destek.
A. Gür). İstanbul: Metis.
Uğural, C. (2016). 1923-1950 Döneminde Türkiye’de Bilim, Sanayi ve Teknoloji İlişkisi,
Kenanoğlu,
YüksekM. M. (2007).
Lisans Nizâmiye
Tezi. Ankara mahkemeleri. Islâm
Üniversitesi/Sosyal Ansiklopedisi,
Bilimler XXXIII,
Enstitüsü, 185-188.
Ankara.
Kodaman, B. (1987).
Yalçın, O. (2012). II. Abdülhamid
Kuruluşundan Devri Doğu
Günümüze Anadolu
Türk Politikası.Gazi
Hava Kurumu. Ankara: Türk Kültürünü
Akademik Bakış, 11,
267-291.
Araştırma Enstitüsü.
Yavuz, İ. (2013).
Kürkçüoğlu, THK Şanlıurfa
C. (2008). Etimesgut Uçak Fabrikası
1850-1950. 1939-1950.
Şanlıurfa: ŞURKAV. Mühendis ve Makine, 636,
32-36.
Nicault, C. (2001). Kudüs 1850-1948 (Çev. E. S. Vali). İstanbul: İletişim.
İnternet Kaynakları
Ortaylı, İ. (1983). Osmanlı imparatorluğu’nun En Uzun Yüzyılı. İstanbul: Hil.
http://www.yenicaggazetesi.com.tr/ucak-fabrikasi-ataturkle-kuruldu-1950de-kapandi-
90451h.htm
Seyitdanlıoğlu, M. (11.08.2016).
(1996). Tanzimat Devri’nde Meclis-i vâlâ. Ankara: TTK.
http://www.mmo.org.tr/yayinlar/dergi_goster.php?kodu=101&dergi=1 (11.08.2016).
Tanpınar, H. (2001). XIX. Asırda Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Çağlayan Kitabevi.
http://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/6336.pdf (11.08.2016)
Urfa. (1984). Yurt Ansiklopedisi, X, 7367-7389.
http://www.mmo.org.tr/resimler/dosya_ekler/998a1d01d86351b_ek.pdf ?dergi=1121
(13.08.2016)
Zürcher, E. (1999). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi (Çev. Y. S. Gönen). İstanbul: İletişim
Yayınları.
http://www.maden.org.tr/resimler/ekler/4cdde86a4560c17ek.pdf ?tipi=23&turu=X&
sube=0 (20.08.2016).

Dört Öge-Yıl 4-Sayı


5-Sayı 8-Ekim
10-Ekim2015
2016

You might also like