PSYCHOLOGIA SPECJALNA

Wypisz i nazwij EMOCJE

RADOŚĆ - zaskoczenie, podniecenie, spokój, ekstaza, miłość, optymizm, uwielbienie, akceptacja,
ufność, zainteresowanie, euforia, duma, nadzieja, zauroczenie, zakochanie, pasja, wesołość, pewność
siebie, ciepło lekkość, pokój serca, lubienie, pogoda ducha, chęć, serdeczność, czułość, życzliwość,
spokojna duma

SMUTEK - zaskoczenie, wstyd, uległość, żal, zaduma, skrucha, nostalgia, samotność, tęsknota,
rozczarowanie, przygnębienie, wstyd, apatia, rozpacz, zwątpienie, obojętność, zranienie, ból,
depresja, użalanie się nad sobą, porażka, poczucie pokonania, odrzucenie, tęsknota, bezradność

STRACH - zaskoczenie, wstyd, uległość, rezerwa, przerażenie, niecierpliwość, czujność, lęk, zagubienie,
niepokój, obawa, panika, płoszenie się, nieśmiałość, obawa, bojaźliwość, zdenerwowanie, zazdrość,
nieufność, zawiść, ostrożność, dręczenie, litość, przestraszenie

ODRAZA - wstręt, zażenowanie, dezaprobata, zdumienie, nuda, obrzydzenie, agresja, brak szacunku,
brzydzić się, dyskusyjność, ignorowanie, kompleks, krytyczność, lekceważenie, nie cierpieć, nie
lubić, nie trawić, nie znosić, niechęć, nieliczenie się z kimś, niełaska, nienawidzić, nieposzanowanie,
nieprzychylność, nieprzyjazne nastawienie, niesmak, nieuszanowanie, niezgoda, niezgodność,
nieżyczliwość, nonszalancja, obrzydliwość, odpychanie, odrzucenie, ohyda, pogarda, pretensja,
przeciwieństwo, wrogość, zawiść, zazdrość, zdegustowanie, zła wola, zniechęcenie, zniesmaczenie

GNIEW - wytrącenie z równowagi, dezaprobata, skrucha, pogarda, agresywność, złość, wściekłość,

rozdrażnienie, niecierpliwość, bezradność, frustracja, furia, zawiść, wrogość, zazdrość, irytacja,
sarkazm, cynizm, zbuntowanie, złośliwość, urażenie, obraza, nienawiść, lekceważenie, niechęć,
zdenerwowanie
 DYKCIK “PEDAGOGIKA SPECJALNA I JEJ DZIAŁY”
PEDAGOGIKA PEDAGOGIKA PEDAGOGIKA PEDAGOGIKA PEDAGOGIKA
ZDOLNYCH I REWALIDACYJNA I LECZNICZA I RESOCJALIZACYJNA KOREKCYJNA
UZDOLNIONYCH REHABILITACYJNA TERAPEUTYCZNA

1. Wybitne 1. Upośledzenie 1. Choroby 1. Niedostosowanie społeczne 1. Trudności w

zdolności umysłowe przewlekłe a)aspołeczność uczeniu
b)antyspołeczność

2. Uzdolnienia 2. Wady wzroku 2. 2. Demoralizacja 2. Parcjalne

kierunkowe Niepełnosprawność zaburzenia rozwoju
ruchowa
3. Wady słuchu 3. Odmienność 3. Przestępczość 3. Zaburzenia mowy
somatyczna
4. Sprzężone 4. Autyzm, zespoły 4. Zaburzenia
upośledzenie psychozo-podobne emocjonalne
5. Starość
niepełnosprawność — osoba, której stan fizyczny lub/i psychiczny trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza
albo uniemożliwia wypełnianie zadań życiowych i ról społecznych zgodnie z normami prawnymi i społecznymi
inny — odznacza się cechami wyróżniającymi spośród jakiegoś zbioru tego samego gatunku czy grupy
Synonimem „innego” jest bycie nie podobnym, obcym, co oznacza „nie należącym do jakiegoś kręgu osób,
spraw, rzeczy, niewłaściwym komuś, nie objętym czyimś zainteresowaniem, nie należącym do danego
środowiska"

BŁĘDY WYCHOWAWCZE
1. Rygoryzm, który polega na bezwzględnym egzekwowaniu wykonywania poleceń przez wychowanka,
pedanterii i sztywności oceniania, stawianiu dziecku bardzo dokładnie określonych wymagań, bez
pozostawienia swo- body, co wiąże się ze ścisłym kontrolowaniem i egzekwowaniem posłuszeń- stwa
dziecka.
2. Agresja polegająca na ataku słownym, fizycznym lub symbolicznym, zagra- żająca i poniżająca
dziecko.
3. Hamowanie aktywności – wiąże się z zakazywaniem oraz przerywaniem ak- tywności własnej
dziecka, co dokonuje się przez symboliczne lub fizyczne zachowanie wychowawcy.
4. Obojętność – polega na dystansie, jaki przyjmuje wychowawca wobec wy- chowanka;
obojętności wobec spraw dziecka, ale również przez okazywanie braku zainteresowania jego
aktywnością.
5. Eksponowanie siebie – koncentrowanie uwagi wychowanka na własnych walorach, odczuciach
wtórnych i aktualnych potrzebach dziecka, chęć im- ponowania, a także wyróżniania się, obrażanie się
na dziecko.
6. Uleganie (bezradność) – polega na spełnianiu zachcianek dziecka oraz re- zygnowaniu z wymagań mu
postawionych, jak również w demonstrowaniu własnej bezradności wobec wychowanka.
7. Zastępowanie (wyręczanie) – polega na wyręczaniu dziecka w jego działa- niach, gdy wychowawca
nie czeka na wyniki pracy dziecka, tylko zastępuje go w działaniu oraz przyjmuje jego zadania i formy
aktywności.
8. Idealizacja dziecka – utożsamianie się z nim jako najwyższym dobrem, bezustanne zajmowanie się
wychowankiem i jego sprawami oraz wykonywanie czynności zabezpieczających przed możliwym,
nawet nie bezpośrednim niebezpieczeństwem, ale przed zachowaniem wychowanka niezgodnym z
idealnym obrazem. Brak krytycyzmu, afektacja w stosunku do dziecka.
9. Błąd niekonsekwencji, który powoduje przechodzenie do zachowań sprzecznych, np. agresja –
uleganie, obojętność – rygoryzm, eksponowaie siebie – idealizacja dziecka czy rygoryzm – hamowanie
aktywności itd..
KOŁO BŁĘDÓW WYCHOWAWCZYCH

Tabelka z błędami i jak im przeciwdziałać