Ang Mall of Asia o mas kilala sa

tawag na Moa ay ang ikatlong

pinakamalaking pamilihang mall
sa buong mundo. Ang mall ay
makikita sa Lungsod ng Pasay,
Pilipinas na malapit lang sa
Pangunahing Business Park ng
SM, ang Look ng Maynila sa
dulong timog-silangan ng
Abenida Epifanio de los Santos o
EDSA Ang mall ay tumatanggap
nga 200,000 tao araw-araw.
Gabi ng Enero 12, ngayong taon, bumiyahe
ako sa Maynila kasama ang nanay ng aking
pinsan para suportahan siya sa kanyang oath
taking bilang isang nars. Hindi ko
maipaliwanag ang saya ko noong sabihin ng
aking pinsan na sasamahan ko si tita na
pumuna sa Maynila. Excited at kaba ang
pumapalibot sa aking puso dahil ito ang
unang beses na makikita ko ang Maynila.
Halos hindi ako nakatulog sa biyahe dahil
lahat ng aming nadadaanan ay bago lamang
sa aking mga mata. Nakakamangha ang mga
malalaking gusali sa gabi dahil ang mga ilaw
nito ay parang bituin. Napakaganda at
maliwanag ang mga daan kaya napakasayang
pag masdan ang mga sasakyan na aming
nakakasalubong at nadadaanan.
Pagdating namin ng aking tita sa Maynila,
agad kaming nagtungo sa aming
tinuluyang hotel upang magpahinga.
Nakakamangha dahil sa aming tinuluyan
na hotel ay maraming iba iba ang lahi.
Ang gaganda at ang popogi ng mga ito.
Gandang ganda ako sa mga naglalakihang
mga gusali, isa na dito ang mall na isa sa
dinadayo ng mga turista at isa sa
pinakamalaking mall sa pilipinas, ang
Mall of Asia (MOA). Dati, pangarap ko lang
ang makapunta sa MOA , ngunit ngayon
ay nakita ko na. Kaharap lang mismo ng
MOA ang hotel na aming tinuluyan ng
nila tita, kuya at ang kasintahan nito.
Ang pinakamemorable sa lahat ay ang
pagdating namin sa Mall of Asia. Ito
ang isang karanasan na hindi ko
makakalimutan. Unang beses ko ring
napasok ang MOA, at sa unang
pagkakataon ay napahanga ako sa laki
at ganda nito. Ang bawat tindahan,
restawran, at atraksyon ay nagbibigay
ng iba't ibang kulay at sigla sa lugar.
Hindi ko alam kung saan ang uunahin
kong pasukin na pamilihan sa dami
nito. Nakakatakam ang mga kainan at
magagandang bilihan ng mga damit.
Ang una naming ginawa ay kumain,
pinili ng aking tita na kainan ay ang
Tokyo Tokyo. Dito ako unang
nakatikim ng ramen, sushi at
tempura. Nakakapanibago man ang
mga lasa nito ngunit sobrang
nakakabusong ito ng tiyan.
Ang sumunod na pinuntahan ko
kasama ang kasintahan ng pinsan
ko ay sa TIMEZONE. Doon, naglaro
kami ng ibat-ibang laro at
sinubukan namin ang dinadayo ng
mga may jowa sa timezone, ang
tinatawag nilang photobooth.
Nagpicture-picture kami doon at
sobrang nag-enjoy ako sa mga
nilaro namin
Noong pabalik na kami sa hotel na
aming tinuluyan. Sinabi ng tita ko
sa akin na mag picture kami, para
daw kahit papaano eh may
magiging remembrance ako.
Enero 14, araw kung saan ginanap
ang pinakahihintay ng aking pinsan.
Ang kanilang oath taking. Ito ay
ginanap sa Philippine International
Convention Center (PICC). Inabot
kami ng 2 oras doon, hanggang
matapos ang programa. Pagbalik
namin sa hotel, naghanda na agad
kami ng aking tita para sa biyahe
namin pauwi dito sa Ilocos Norte.
Sila kuya at ate ay nagpaiwan sa
Maynila dahil may mga ilalakad pa
na papeles.
Ang pagbisita ko sa Maynila ay hindi lamang isang simpleng
paglibot, ito ay isang karanasan ng paglalakbay na tumatak sa
aking isipan. Ang kagandahan ng lungsod ng Maynila ay
mananatili sa aking puso. Dahil sa paglalakbay na iyon
natutunan kong pahalagahan ang mga bagay na bago at hindi
pa nasusubukan. Ang Maynila ay hindi lamang isang lugar na
puntahan, ito ay isang paraiso ng kasiyahan at pagpapahalaga
na dapat bisitahin ng bawat isa.