IDAZLANA

Kaixo Amaia,

ni ere ikastetxeko gurasoen elkarteko kidea naiz, eta nire esperientzia pertsonala zurekin
partekatzeko idazten dizut. Zer egin oraindik eskolara hasi ez diren humeekin galderara
erantzuten. Oraindela hiru urte gutxi gorabehera, agian gehiexeago, nere amatasun-baja amaitu
ondoren hasi zitzaizkigun arazoak; ¿non eta nori utzi behar genizkion gure bi urteko eta bost
hilabeteko seme-alabak? Egun batzuk falta zirela nire lanpostura itzultzeko, eta senarrarekin egun
guztia kanpoan, ez zitzaigun bideragarria iruditzen edozein aukera. Lehenak porrot egin zuen,
gure enpresarekin lanaldi-murrizketa edo antzeko zerbait negoziatzen saiatzen, lana eta familia
bateratze ahal izateko. Bigarrena eta errazena guretzat, aiton-amonekin eramatea, baina besterik
gabe, ezin izan nintzen egoistago sentitu, merezi ez zuen eta ez dagokien eguneroko lana ematen.
Hirugarrena, zaintzaile bat kontratatzeko ideia sortu zitzaigun, baina gaizki ikusi genuen gure
beharretara egokituko zen norbait aurkitzeko; ordu asko baitziren eta. Laugarren eta azkena, etsi-
etsian, haurtzaindegia geratzen zitzaigun. Bertan uztea oso garestia izan arren, ez genuen beste
aukerarik izan. Baina egia esan, han jasotzen zuten tratuagatik merezi du.

Laburbilduz, eta zein aukera dituzun ez jakin arren, haurra haurtzaindegi batean uztea
gomendatzen dizut. Bi urte badu, ez zaio denbora asko falta eskolako ibilbidea hasteko. Agian
interesgarria izango litzateke horrek ekarriko lituzkeen onurak ezagutzea eta ez bakarrik zure lan-
ordutegietara egokitzeagatik, baizik eta ikasten eta sozializatzen aritzeagatik, besteak beste.

Erabaki azkar bar hartzen lagundu izana espero dut, baina zuk erabakitakoa ondo egongo da.

Agur bero bat,

Naiara.

Hirugarrenik, zaintzaile bat kontratatzeko ideia sortu zitzaigun, baina gaizki ikusi genuen gure
beharretara egokituko zen norbait aurkitzeko; ordu asko baiziren eta.