1.

Beton – jest to materiał powstały ze zmieszania spoiwa (cementu) ,

kruszywa drobnego i grubego, wody i ewentualnych domieszek i
dodatków.

2. Spoiwa – materiały chemicznie aktywne, które po wymieszaniu z

wodą lub utwardzaczem wiążą i twardnieją.

3. Podział spoiw:

1. Mineralne – wypalone i sproszkowane materiały mineralne (wapno,

gips, cement), które po zarobieniu wodą tworzą plastyczną masę, która
w wyniki zachodzących procesów fizyko – chemicznych zaczynają
stopniowo gęstnieć i twardnieć zamieniając się w sztuczny kamień)

a. Powietrzne – wiążą i twardnieją tylko na powietrzu i po stwardnieniu

nie są odporne na działanie wody.

b. Hydrauliczne – wiążą i twardnieją na powietrzu i pod wodą, a po

stwardnieniu są odporne na działanie wody.

2. Organiczne a.

Żywiczne

b. Bitumiczne

4. Zaczyn – C+W (Cement + woda)

5. Zaprawa – C+W+Kd (zaczyn + kruszywo drobne)

6. Mieszanka betonowa, beton – C+W+Kd+Kg (zaprawa + kruszywo

grube)

7. Spoiwa powietrzne:

1. Wapno powietrzne

2. Wapno hydrauliczne

3. Gips dwuwodny

4. Gips półwodny

8. Spoiwa hydrauliczne:

1. Cement portlandzki
2. Cement hutniczy

3. Cement glinowy

11. Znaczenie kaloryczności w budownictwie:

1. Pozytywy:

a. Wykonywanie i układanie zapraw czy betonów w obniżonych

temperaturach.

b. Podczas prac remontowych (Temperatura przyśpiesza proces

wiązania)

2. Negatywy:

a. Beton jest złym przewodnikiem ciepła, więc w wyniku wysokich

temperatur może dojść do jego spękania lub zarysowania gdy
wykonujemy elementy o dużych gabarytach.

12. Zmiany objętości:

1. Chemiczne (nieodwracalne):

a. Pęcznienie - Wolne wapno CaO - Tlenek Magnezu MgO - Siarczan

wapniowy (nawet do 230%)

b. Kontrakcja (skurcz chemiczny)

2. Fizyczne (częściowo lub całkiem odwracalne):

a. Skurcz

b. Narastanie

c. Odkształcenia termiczne

13. Rodzaje skurczu:

1. W zależności od czasu:

a. Plastyczny (czas wiązania i pierwsze godziny twardnienia)

b. Efektywny (skurcz fizyczny i chemiczny określony w umownym

okresie czasu)
c. Końcowy (po 2-3 latach od wylania)

2. W zależności od rodzaju odkształceń:

a. Jednorodny (równomiernie na całej grubości)

b. Niejednorodny (tylko na górnej powierzchni)

14. Klinkier Jest to podstawowy składnik cementu i składa się z: 72-78%

wapienia 22-28% plastycznej gliny bez zanieczyszczeń

15. Moduły cementu:

1. Hydrauliczny (wraz ze wzrostem wielkości modułu):

a. Wzrasta wytrzymałość, szczególnie początkowa

b. Wzrasta skurcz

c. Maleje odpornośc na agresje chemiczną

2. Krzemianowy (wraz ze wzrostem wielkości modułu):

a. Maleje szybkość wiązania

3. Glinowy (wraz ze wzrostem wielkości modułu):

a. Wzrasta skurcz

b. Maleje odporność na siarczany

17. Rodzaje cementów:

1. CEM I (cement portlandzki) 95-100% klinkieru

2. CEM II (cement portlandzki wieloskładnikowy) 65-94% klinkieru a.

CEM II/A b. CEM II/B

3. CEM III (cement hutniczy) 5-64% klinkieru a. CEM III/A b. CEM

III/B c. CEM III/C

4. CEM IV (cement pucolanowy) 45-89% klinkieru

a. CEM IV/A

b. CEM IV/B 5. CEM V (cement wieloskładnikowy) 20-64% klinkieru

a. CEM V/A b. CEM V/B
18. Podstawowe metody zagęszczania mieszanki betonowej:

1. Dziobanie

2. Ubijanie

3. Wibrowanie

4. Prasowanie

5. Walcowanie

6. Utrząsanie

7. Wirowanie

8. Próżniowanie

19. Podział metod zagęszczania mieszanki betonowej:

1. Pod względem zachowania W/C:

a. Obniżające wartości W/C

b. Zachowujące niezmienne W/C

2. Pod względem charakteru użytej siły:

a. Siła statyczna

b. Siła dynamiczna

c. Siły mieszane

3. Pod względem możliwości zastosowania:

a. Na placu budowy

b. W zakładach prefabrykacji

20. Wibrowanie mieszanki betonowej: W skutek drgań lepkość zaczynu,

tarcie i spójność między składnikami maleje. Wskutek tego mieszanka
staje się ruchliwa i bardziej płynna, ziarna kruszywa gęściej się układają,
a powietrze jest wypierane z mieszanki betonowej. Okres wibracji musi
być dokładnie ustalone, aby nie spowodować rozsegregowania
składników. Czas wibracji wynosi ok. 5-30s, zależnie od konsystencji,
składu i typu wibratora, który jest scharakteryzowane przez częstotliwość
drgań, amplitudę oraz siłę bezwładności. Przedłużenie czasu wibracji
powyżej 3-4 min nie daje już widocznych rezultatów.

Zagęszczenie mieszanki przez wibracje przebiega w 3 fazach:

I – Formuje się makrostruktura betonu. Grubsze ziarna kruszywa

przemieszczają się ku dołowi i szczelnie otaczają zaprawą. Maleje ilość
pustych przestrzeni w mieszance.

II – Formuje się mikrostruktura betonu. Przemieszczanie dużych ziaren

jest znikome, ziarna piasku dosyć równomiernie układają się pomiędzy
dużymi ziarnami kruszywa. Mieszanka stopniowo się upłynnia. Na
powierzchni wychodzi powietrze i mleczko cementowe.

III – Energia wibracji przekazywana jest najdrobniejszym cząstkom

mieszanki betonowej, ziarnom cementu i pyłom. Siły elektrostatyczne i
kapilarnie są przezwyciężane co zmniejsza tarcie wewnętrzne. Ziarna
cementu otaczane s wodą co sprzyja hydratacji.

21. Podział wibratorów:

1. Pogrążalne

a. Iglicowe

b. Mieczowe

c. Buławowe

2. Powierzchniowe

3. Przyczepne

4. Stoły wibracyjne

22. Pielęgnacja mieszanki betonowej:

Są to zabiegi podejmowane od momentu ułożenia i zagęszczenia

mieszanki betonowe mające na celu zapewnienie jak
najpoprawniejszego przebiegu procesów wiązania cementu i tworzenia
się struktury wewnętrznej betonu.

- Zapewnienie właściwej temperatury

- Zapewnienie właściwej wilgotności

 - Ochrona przed szkodliwie działającymi czynnikami (wstąsy, deszcz)
Brak pielęgnacji prowadzi do zaniżenia wytrzymałości betonu,
zwiększenia kruchości oraz do nadmiernych odkształceń i spękań