Główny bohater sztuki Szekspira to osobowość złożona i dynamiczna .

Makbet jest na
początku szlachetnym i lojalnym rycerzem oraz obrońcą króla Dunkana. Jego życie zmienia
się zasadniczo w momencie, gdy wiedźmy przepowiadają mu władzę i tron. Usłyszawszy
wróżbę czarownic już pozwolił dojść do głosu zbrodniczym myślom, które męczą go, Jednak
to nie brak odwagi paraliżuje Makbeta, ale jego sumienie.
Gdy pierwsza część wróżby spełnia się, zaczyna on traktować poważnie ukazane mu
proroctwo. Z zamku wysyła list do swojej ukochanej żony, z wiadomością o odniesionym
sukcesie, przepowiednią czarownic i informacją, że król Dunkan wkrótce odwiedzi ich
zamek.
Jedynie dzięki pomocy i namowie żony, w końcu zdobywa się na odwagę i zabija króla, a
następnie oskarża o to służbę i ewentualnych następców tronu. Żona ma na niego bardzo
duży wpływ, ale i on sam działa zgodnie ze swoją wolą. Nikt go do niczego nie zmusza.
To zdarzenie, raz na zawsze zmienia zarówno psychikę jak i charakter Makbeta. Główny
bohater widzi wszystkich jako cele - zagrożenia. Po kolei eliminuje tych, którzy mogliby mu
kiedykolwiek zaszkodzić . Makbet staje się obłudny , Okazywał przyjaźń Bankowi, planując
już zamach na jego życie. Wzrasta mu pewność siebie i stanowczość. Nie robi na nim
wrażenia, nawet choroba psychiczna i samobójstwo żony. Słysząc kolejna przepowiednie
wiedźm staje się jeszcze bardziej pewny siebie .
Gdy dochodzi do finalnej walki z Makdufem, chce się wycofać , uprzedza Makdufa, że dotąd
nie unikał żadnej walki, ale z nim nie chce pojedynku, bo on, zrodzony z kobiety, nie jest w
stanie go pokonać.
Podsumowując postać Makbeta można dojść do konkluzji, że był on człowiekiem
złym, lecz doprowadziło go do tego dużo czynników m.in. Żona i złośliwe wiedzmy .
Sam Makbet brzydził się swoich zbrodni natomiast nic nie usprawiedliwia czynów,
których się dopuścił.