What Limits the Growth of Populations?

Populations Can Grow, Shrink, or Remain Stable

Over time, the number of individuals in a population may increase, decrease, remain about the same, or
go up and down in cycles in response to changes in environmental conditions. Four variables—births,
deaths,immigration, and emigration—govern changes in population size. A population increases by birth
and immigration (arrival of individuals from outside the population) and decreases by death and
emigration (departure of individuals from the population):
Population Change = (Births + Immigration) - (Deaths + Emigration)

Immigration - travel into a country for the purpose of permanent residence there. Change of a
person’s residence to a new country where they are not natives or possess citizenship.

Emigration - Leaving a person’s country of citizenship to settle in another country

🌚 Sa paglipas ng panahon, maaaring tumaas, bumaba, manatili sa halos parehas, o magkaruon ng mga
cycles ang bilang ng mga indibidwal sa isang populasyon bilang tugon sa mga pagbabago sa kalagayan ng
kalikasan. Apat na mga variable—panganganak, kamatayan, immigrasyon, at emigrasyon—ang
nagpapahalaga sa pagbabago ng laki ng populasyon. Ang populasyon ay lumalaki dahil sa panganganak
at immigrasyon (pagdating ng mga indibidwal mula sa labas ng populasyon) at lumiliit naman dahil sa
kamatayan at emigrasyon (pag-alis ng mga indibidwal mula sa populasyon):

Pagbabago sa Populasyon = (Panganganak + Immigrasyon) - (Kamatayan + Emigrasyon)

Species Have Different Reproductive Patterns
Species use different reproductive patterns to help ensure their long-term survival. Some species have
many, usually small, offspring and give them little or no parental care or protection. These species
overcome typically massive losses of offspring by producing so many offspring that a few will likely
survive to reproduce many more offspring to begin this reproductive pattern again. Examples include
algae, bacteria, and most insects.

🌚 Iba't ibang reproductive patterns ang ginagamit ng mga species upang matiyak ang kanilang
pangmatagalan na kaligtasan. May mga species na may maraming anak, karaniwang maliit, at hindi
nagbibigay ng malasakit o proteksyon sa mga ito. Nahihigitan ng mga species na ito ang karaniwang
malalaking pagkawala ng mga anak sa pamamagitan ng pagbuo ng napakaraming anak na ilang tiyak na
maaaring mabuhay upang magparami ng higit pang mga anak at magsimula ng reproductive pattern na
ito muli. Halimbawa nito ay mga alga, bacteria, at karamihan sa mga insekto.

No Population Can Grow Indefinitely: J-Curves and S-Curves

Environmental resistance - is the combination of all factors that act to limit the growth of a population.

Carrying capacity - the maximum population of a given species that a particular habitat can sustain
indefinitely.

Exponential growth - starts slowly but then accelerates as the population increases. Occurs when a
population has unlimited resources to support its growth. A graph of population size over time of an
exponential growth has a J-shaped curve.

Logistic growth - occurs when the growth rate decreases as the population becomes larger and nears
the carrying capacity of its environment because resources such as food, water, and space begin to
dwindle.

🌚 Environmental resistance - ito ang kombinasyon ng lahat ng mga factor na naglalabag sa paglago ng
isang populasyon.

Carrying capacity - ang pinakamataas na bilang ng populasyon ng isang tiyak na species na kayang
suportahan ng isang partikular na habitat ng walang hanggan.

Exponential growth - nagsisimula ito nang mabagal pero bumibilis habang lumalaki ang populasyon.
Nagaganap ito kapag mayroong walang hanggang mga resources upang suportahan ang paglago nito.
Ang graph ng laki ng populasyon sa paglipas ng panahon ng exponential growth ay may hugis-J.

Logistic growth - nangyayari ito kapag bumabagal ang rate ng paglago habang lumalaki ang populasyon
at malapit nang umabot sa carrying capacity ng kanilang kalikasan dahil nauubos na ang mga resources
tulad ng pagkain, tubig, at espasyo.
Why Do California’s Sea Otters Face an Uncertain Future?

The southern sea otter (Core Case Study) cannot rapidly increase its numbers for several reasons.
Female southern sea otters reach sexual maturity between 2 and 5 years of age, can reproduce until age
15, and typically each produce only one pup a year.

The population size of southern sea otters has fluctuated in response to changes in environmental
conditions. One such change has been a rise in populations of orcas (killer whales) that feed on them.
Scientists hypothesize that orcas began feeding more on southern sea otters when populations of their
normal prey, sea lions and seals, began declining.
Another factor may be parasites known to breed in cats. Scientists hypothesize that some sea otters may
be dying because northern California cat owners flush used feces-laden cat litter down their toilets or
dump it in storm drains that empty into coastal waters. The feces contain the parasites, which then
infect the otters.
Thorny-headed worms from seabirds also are known to be killing sea otters, as are toxic algae blooms
triggered by urea, a key ingredient in fertilizer that washes into coastal waters. PCBs and other fat-
soluble toxic chemicals released by human activities can accumulate in the tissues of the shellfish on
which otters feed and prove fatal to otters. The facts that sea otters feed at high trophic levels and live
close to the shore makes them vulnerable to these and other pollutants in coastal waters. In other
words, as an indicator species, sea otters help to reveal the condition of coastal waters in their habitat.
Some southern sea otters also die when they encounter oil spilled from ships. The entire California
southern sea otter population could be wiped out by a large oil spill from a single tanker off the state’s
central coast or from an oil well, should drilling for oil be allowed off this coast. These factors, mostly
resulting from human activities, plus a fairly low reproductive rate have hindered the ability of the
endangered southern sea otter to rebuild its population (Figure 5-B).

🌚 Ang southern sea otter (Core Case Study) ay hindi maaring biglang lumaki ang bilang nito dahil sa ilang
mga dahilan. Ang mga babaeng southern sea otter ay nakakamit ang sexual maturity sa pagitan ng 2 at 5
taon ng edad, maari silang magbuntis hanggang sa edad na 15, at karaniwan ay nagkakaroon sila ng
isang pup kada taon.

Ang laki ng populasyon ng southern sea otters ay nag-fluctuate bilang tugon sa mga pagbabago sa
kalagayan ng kalikasan. Isa sa mga pagbabago ay ang pag-usbong ng populasyon ng orcas (killer whales)
na kumakain sa kanila. Ini-hypothesize ng mga siyentipiko na nagsimula ang orcas na kumain ng higit
pang southern sea otters kapag bumababa na ang populasyon ng kanilang normal na presa, ang mga sea
lions at seals.

Isa pang factor ay maaring mga parasites na kilala na nagmumula sa mga pusa. Ini-hypothesize ng mga
siyentipiko na ilan sa mga sea otters ay namamatay dahil sa mga may-ari ng mga pusa sa northern
California na ini-flush ang natapong cat litter na may mga parasites sa kanilang mga toilets o ini-dump ito
sa mga storm drain na nagdudulot sa coastal waters. Ang mga dumi ay naglalaman ng mga parasites, na
siyang nagkakasakit sa mga otters.

Ang mga thorny-headed worms mula sa seabirds ay kilala ring pumatay ng mga sea otter, pati na rin ang
mga toxic algae blooms na pinipilit ng urea, isang pangunahing sangkap sa pataba, na nauhaw sa coastal
waters. Ang PCBs at iba pang fat-soluble toxic chemicals na inilalabas ng mga gawain ng tao ay nag-
aaccumulate sa mga tissues ng mga shellfish na kinakain ng mga otters at maaaring magdulot ng
kamatayan sa mga otters. Ang katotohanang ang mga sea otters ay kumakain sa mataas na trophic levels
at nakatira malapit sa shore ay nagpapagawa sa kanila ng vulnerable sa mga pollutants na ito at iba pang
pollutants sa coastal waters. Sa ibang salita, bilang isang indicator species, ang mga sea otters ay
tumutulong sa pagpapakita ng kalagayan ng coastal waters sa kanilang habitat.

May mga southern sea otters rin na namamatay kapag sila ay nakakasalamuha ng langis na natapon
mula sa mga barko. Ang buong populasyon ng California southern sea otter ay maaring malaglag dahil sa
malaking oil spill mula sa isang solong tanker sa gitna ng bayan o mula sa isang oil well, sakaling payagan
ang drilling para sa langis sa bayan na ito. Ang mga factors na ito, karamihan ay dahil sa gawain ng tao,
pati na rin ang mababang rate ng panganganak, ay nagpapahirap sa kakayahan ng endangered southern
sea otter na muling makabangon ang kanilang populasyon (Figure 5-B).

When a population exceeds its carrying capacity its population can crash

A population crash, or sharp decline in size, can occur when a population uses up its resources and
exceeds the carrying capacity of their environment.

Population crashes occur because of a reproductive time lag, the period needed for the birth rate to fall
and the death rate to rise in response to resource overconsumption.

Population crashes are more likely when the organisms cannot switch to new resources or move to
other locations.
🌚 Maari mangyari ang isang pagbagsak ng populasyon, o biglang pagbaba sa laki, kapag ang isang
populasyon ay nag-aaksaya ng mga resources at lumalagpas na sa carrying capacity ng kanilang
kalikasan.

Ang mga pagbagsak ng populasyon ay nangyayari dahil sa isang reproductive time lag, ang panahon na
kailangan para bumaba ang birth rate at tumaas ang death rate bilang tugon sa sobrang pagkonsumo ng
mga resources.

Mas malamang mangyari ang mga pagbagsak ng populasyon kapag ang mga organismong ito ay hindi
maaring mag-switch sa mga bagong resources o lumipat sa ibang lokasyon.

Humans are not exempt from nature's population controls

Ireland recorded about 1 million human deaths and 3 million emigrants associated with the 1845 potato
crop destruction.

During the 14th century, the bubonic plague killed at least 25 million people.

Between 1981 and 2007, AIDS killed more than 27 million people and continues to claim 2 million lives
each year.

🌚 Sa Ireland, may mga talaan ng mga halos 1 milyong kamatayan ng tao at 3 milyong mga emigranteng
kaugnay ng pagkasira ng patatas noong 1845.

Noong ika-14 siglo, ang bubonic plague ay pumatay ng hindi bababa sa 25 milyong tao.

Mula 1981 hanggang 2007, ang AIDS ay pumatay ng higit sa 27 milyong tao at patuloy na kumakamit ng
buhay ng 2 milyong tao bawat taon.

6-1 How Many People Can the Earth Support?

For most of history, the human population grew slowly. But for the past 200 years, the human
population has grown rapidly, resulting in the characteristic J-curve of exponential growth. About 10,000
years ago, when agriculture began, there were roughly 5 million humans on the planet; now there are
6.8 billion of us. It took from the time we arrived on the earth until about 1927 to add the first 2 billion
people to the planet; less than 50 years to add the next 2 billion (by 1974); and just 25 years to add the
next 2 billion (by 1999).
Three major factors account for this population increase. First, humans developed the ability to expand
into almost all of the planet’s climate zones and habitats. Second, the emergence of early and modern
agriculture allowed us to grow more food for each unit of land area farmed. Third, death rates dropped
sharply because of improved sanitation and health care and development of antibiotics and vaccines to
help control infectious diseases. Thus, most of the increase in the world’s population during the last 100
years took place. Geographically this growth is unevenly distributed.

About 2 million of these people were added to the world’s developed countries, growing at 0.16% a
year. About 81 million were added to the world’s middle- and low-income developing countries, growing
9 times faster at 1.46% a year.

To survive and provide resources for growing numbers of people, humans have modified, cultivated,
built on, and degraded a large and increasing portion of the earth’s natural systems. Our activities have
directly affected, to some degree, about 83% of the earth’s land surface, excluding Antarctica. We have
used technology to alter natural systems to meet our growing needs and want. Scientific studies of
populations of other species tell us that no population can continue growing indefinitely. No one knows
how close we are to environmental limits that will control the size of the human population, but
mounting evidence indicates that we are steadily degrading the natural capital that keeps us and other
species alive and supports our economies. This would be the maximum number of people that the earth
could support at a reasonable level of comfort and freedom without impairing the planet’s ability to
sustain future generations in the same way.

🌚 Sa karamihan ng kasaysayan, ang populasyon ng tao ay lumalaki nang mabagal. Ngunit sa nakaraang
200 taon, ang populasyon ng tao ay mabilis na lumaki, na nagdulot ng katangiang J-curve ng exponential
growth. Nasa mga 10,000 taon na ang nakararaan, nang magsimula ang agrikultura, may mga halos 5
milyong tao sa mundo; ngayon, may 6.8 bilyon tayo. Mula noong tayo ay dumating sa mundo hanggang
sa mga taong 1927, nadagdagan ang unang 2 bilyon na tao sa planeta; mas mababa sa 50 taon upang
madagdagan ang susunod na 2 bilyon (noong 1974); at lamang sa 25 taon upang madagdagan ang
susunod na 2 bilyon (noong 1999).
Tatlong pangunahing factor ang nagpapaliwanag sa pagtaas ng populasyon na ito. Una, ang mga tao ay
nagkaruon ng kakayahan na lumaganap sa halos lahat ng klima zone at habitat ng planeta. Pangalawa,
ang pag-usbong ng maagang at makabagong agrikultura ay nagbigay sa atin ng kakayahan na mag-
produce ng mas maraming pagkain para sa bawat yunit ng lupang sinasaka. Pangatlo, bumaba nang
malaki ang mga rate ng kamatayan dahil sa pagpapabuti ng sanitation at pangangalaga sa kalusugan at
sa pag-usbong ng mga antibiotic at vaccine upang tulungan sa kontrol ng infectious diseases. Kaya't ang
karamihan sa pag-akyat ng populasyon ng mundo sa nakaraang 100 taon ay naganap. Geographically,
hindi magkakaparehas ang pag-usbong na ito.

Humigit-kumulang na 2 milyon ng mga tao ay nadagdag sa mga industrialisadong bansa sa mundo, na

lumalaki sa 0.16% kada taon. Humigit-kumulang 81 milyon ang nadagdag sa mga middle- at low-income
developing countries sa mundo, na lumalaki ng 9 beses na mas mabilis sa 1.46% kada taon.

Upang mabuhay at magbigay ng resources para sa lumalaking bilang ng mga tao, ang mga tao ay nag-
iba, nagtanim, nagtayo, at nagdegrade ng malaking bahagi ng natural na sistema ng mundo. Ang aming
mga gawain ay direktang nakaaapekto, sa ilalim ng ilang antas, sa mga 83% ng land surface ng mundo,
maliban sa Antarctica. Ginamit namin ang teknolohiya upang baguhin ang natural na mga sistema upang
matugunan ang aming lumalaking pangangailangan at gusto. Ang siyentipikong pag-aaral ng mga
populasyon ng iba't ibang species ay nagsasabi sa amin na walang populasyon ang maaring magpatuloy
sa walang hanggang paglaki. Walang isa ang nakakaalam kung gaano kalapit tayo sa mga limitasyon ng
kalikasan na magko-control sa laki ng populasyon ng tao, ngunit ang patuloy na ebidensya ay
nagpapakita na patuloy tayong nagpapababa ng kalikasan na nagbibigay buhay sa atin at sa iba't ibang
species at nagpapalakas sa ating ekonomiya. Ito ang pinakamataas na bilang ng mga tao na maaring
suportahan ng mundo sa isang makatarungan at malaya na antas ng kaginhawaan na hindi inaapekto
ang kakayahan ng planeta na suportahan ang mga susunod na henerasyon sa parehong paraan.