TS en 13964

ICS 91.060.
30 TÜRK STANDARDI tst EN 13964
TÜRK STANDARDI
TS EN 13964
Nisan 2014
TS EN 13964:2004; TS EN 13964/A1:2007; TS EN 13964:2008;
TS EN 13964/A1:2008 yerine
ICS 91.060.30
Asma tavanlar - Gerekler ve deney yöntemleri

Suspended ceilings - Requirements and test methods
Plafonds suspendus - Exigences et méthodes Unterdecken - Anforderungen und Prüfverfahren

d'essai
TÜRK STANDARDLARI ENSTİTÜSÜ

Necatibey Caddesi No.112 Bakanlıklar/ANKARA
TÜRK STANDARDLARININ TELiF HAKKI TSE'YE AiTTiR. STANDARDIN BU NÜSHASININ KULLANIM iZNi TSE TARAFINDAN
AYS KALiTE MÜHENDiSLiK VE BELGELENDiRME HiZMETLERi DIS TiCARET LiMiTED SiRKETi'A VERiLMiSTiR. BASILMA TARiHi: 21.05.2024
TSE'DEN iZiN ALINMADAN STANDARDIN BiR BÖLÜMÜ/TAMAMI iKTiBAS EDiLEMEZ, ÇOGALTILAMAZ.
ICS 91.060.30 TÜRK STANDARDI TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Milli Önsöz
- Bu standard; kaynağı EN 13964:2014 standardı olan TS EN 13964:2014 Türk standardının İnşaat İhtisas
Kurulu’na bağlı TK10 Yapı Malzemeleri Teknik Komitesi marifetiyle hazırlanan Türkçe tercümesidir.
- Bu standard yayınlandığında, “TS EN 13964:2004, TS EN 13964/A1:2007, TS EN 13964:2008 ve

TS EN 13964/A1:2008”in yerini alır.
- CEN resmi dillerinde yayınlanan diğer standard metinleri ile aynı haklara sahiptir.
- Bu standardda kullanılan bazı kelime ve/veya ifadeler patent haklarına konu olabilir. Böyle bir patent
hakkının belirlenmesi durumunda TSE sorumlu tutulamaz.
- “EU Construction Products Directive”, T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından “Yapı Malzemeleri
Yönetmeliği” adı altında yayımlanmıştır.
- Bu standardda atıf yapılan standardların milli karşılıkları aşağıda verilmiştir.
EN, ISO, IEC Adı TS No Adı

vb. No (İngilizce) (Türkçe)
EN 120 Wood-based panels - TS 4894 EN 120 Ahşap esaslı levhalar -
Determination of formaldehyde Formaldehit miktarının tayini -
content - Extraction method Ektraksiyon metodu ile ayırma
called the perforator method
EN 312 Particleboards - Specification TS EN 312 Yonga levhalar - Özellikler
EN 335 Durability of wood and wood - TS EN 335 Ahşap ve ahşap esaslı

based products - Use classes: mamullerin dayanıklılığı -
definitions, application to solid Kullanım sınıfları: masif ahşap
woodand wood-based products ve ahşap esaslı ürünlere ilişkin
tanım ve uygulamalar
EN 350 Durability of wood and wood- TS EN 350-1 Ahşap ve ahşap esaslı
(all parts) based products - Natural malzemelerin dayanıklılığı -
durability of solid wood Masif ahşabın doğal
dayanıklılığı - Bölüm 1: Masif
ahşabın doğal dayanıklılığının
sınıflandırılması ve deney
prensiplerine ait kurallar
TS EN 350-2 Ahşap ve ahşap esaslı ürünlerin

dayanıklılığı - Masif ahşabın
doğal dayanıklılığı - Bölüm 2:
Avrupa'da önemli olan bazı
ağaç cinsleri ahşaplarının doğal
dayanıklılığı ve emprenye
edilebilirliğine ait kurallar
EN 13964:2014

EN 351 Durability of wood and wood- TS EN 351-1 Ahşap ve ahşap esaslı
(all parts) based products - Preservative- malzemelerin dayanıklılığı -
treated solid wood Emprenye edilmiş masif ahşap -
Bölüm 1: Emprenye derinliğinin
ve ahşap tarafından tutulan
emprenye maddesi miktarının
sınıflandırılması
TS EN 351-2 Ahşap ve ahşap esaslı

malzemelerin dayanıklılığı -
Emprenye edilmiş masif ahşap -
Bölüm 2: Emprenye edilmiş
ahşabın analizi gayesiyle
numune alma kuralları
EN 460 Durability of wood and wood- TS EN 460 Ahşap ve ahşap esaslı

based products - Natural malzemenin dayanıklılığı - Masif
durability of solid wood - Guide to ahşabın doğal dayanıklılığı -
the durability requirements for Tehlike sınıfları içerisinde
wood to be used in hazard kullanılacak ahşap için
classes dayanıklılık kuralları
EN 573-3 Aluminium and aluminium alloys - TS EN 573-3 Alüminyum ve alüminyum

Chemical composition and form alaşımları - Biçimlendirilebilen
of wrought products - Part 3: mamullerin kimyasal bileşimi ve
Chemical composition şekli - Bölüm 3: Kimyasal
bileşim
EN 599 Durabilty of wood and wood- TS EN 599-1 Ahşap ve ahşap esaslı
(all parts) based products - Performance of mamullerin dayanıklılığı -
preventive wood preservatives as Biyolojik deneylerle tayin
determined by biological tests edildiği şekliyle önleyici ahşap
koruyucuların etkinliği - Bölüm
1: Kullanım sınıfına göre
özellikler
TS 788-2 Ahşap ve ahşap esaslı

EN 599-2 malzemelerin dayanıklılığı -
Ahşap koruyucu emprenye
maddelerinin biyolojik
deneylerle tespit edilen
performansı - Bölüm 2:
Sınıflandırma ve etiketleme
EN 622-1 Fibreboards - Specifications - TS 64-1 Lif levhalar - Özellikler - Bölüm
Part 1: General requirements EN 622-1 1: Genel özellikler
EN 717-1 Wood-based panels - TS EN 717-1 Ahşap esaslı levhalar -
Determination of formaldehyde Formaldehit salınımının tayini -
release - Part 1: Formaldehyde Bölüm 1: Oda metodu ile
emission by the chamber method formaldehit yayılması
EN 717-2 Wood-based panels - TS EN 717-2 Ahşap esaslı levhalar -

Determination of formaldehyde Formaldehit ayrışması tayini -
release - Part 2: Formaldehyde Bölüm 2: Gaz analiz metodu ile
release by the gas analysis formaldehit ayrışması
method
EN 13964:2014

EN 1396:2007 Aluminium and aluminium alloys - TS EN 1396:2008 Alüminyum ve alüminyum
Coil coated sheet and strip for alaşımları - Rulo kaplanmış
general applications - levha ve band - Genel
Specifications uygulamalar - Özellikler
EN 1912 Structural timber - Strength TS EN 1912 Yapı kerestesi - Mukavemet

classes - Assignment of visual sınırları - Görünüşe göre
grades and species yapılan sınıflandırma ve ağaç
türlerinin belirlenmesi
EN 1991-1-4 Eurocode 1: Actions on structures TS EN 1991-1-4 Yapılar üzerindeki etkiler -
- Part 1-4: General actions - Wind Bölüm 1-4: Genel etkiler -
actions Rüzgâr etkileri (Eurocode 1)
EN 1995-1-1 Eurocode 5: Design of timber TS EN 1995-1-1 Eurocode 5: Ahşap yapıların
structures - Part 1-1: General - projelendirilmesi - Bölüm 1-1:
Common rules and rules for Genel kurallar ve bina kuralları
buildings
EN 1998-1 Eurocode 8: Design of structures TS EN 1998-1 Eurocode 8: Depreme dayanıklı
for earthquake resistance - Part yapıların projelendirilmesi -
1: General rules, seismic actions Bölüm 1: Genel kurallar, sismik
and rules for buildings etkiler ve binalar için kurallar
EN 10143 Continuously hot-dip metal TS EN 10143 Sürekli sıcak daldırma metal
coated steels strip and sheet - kaplanmış çelik şerit ve levhalar
Tolerances on dimensions and - Boyut ve şekil toleransları
shape
EN 10152 Electrolytically zinc coated cold TS EN 10152 Çelik yassı mamuller -
rolled steel flat products for cold Elektrolitik çinko kaplanmış
forming - Technical delivery soğuk haddelenmiş - Soğuk
conditions şekillendirme için - Teknik teslim
şartları
EN 10169 Continuously organic coated (coil TS EN 10169 Organik madde ile sürekli
coated) steel flat products - kaplanmış (rulo kaplama) çelik
Technical delivery conditions yassı mamuller -Teknik teslim
şartları
EN 10346 Continuously hot-dip coated steel TS EN 10346 Sıcak daldırmayla sürekli olarak
flat products - Technical delivery kaplanmış çelik yassı mamuller
conditions - Teknik teslim şartları
EN 12600 Glass in building - Pendulum test TS EN 12600 Cam - Yapılarda kullanılan -
- Impact test method and Sarkaç deneyi - Düz cam için
classification for flat glass çarpma deneyi ve sınıflandırma
EN 12664 Thermal performance of building TS EN 12664 Yapı malzemeleri ve mamulleri -

materials and products - Isıl direncin, korumalı tablalı
Determination of thermal ısıtıcı ve ısı akı ölçerin
resistance by means of guarded kullanıldığı metotlarla tayini - Isıl
hot plate and heat flow meter direnci orta ve düşük seviyede
methods - Dry and moist products olan kuru ve rutubetli mamuller
of medium and low thermal
resistance
EN 13964:2014

EN 12667 Thermal performance of building TS EN 12667 Yapı malzemeleri ve mamullerinin
materials and products - ısıl performansı -Mahfazalı sıcak
Determination of thermal plaka ve ısı akış sayacı
resistance by means of guarded metotlarıyla ısıl direncin tayini -
hot plate and heat flow meter Yüksek ve orta ısıl dirençli
methods - Products of high and mamuller
medium thermal resistance
EN 13162 Thermal insulation products for TS EN 13162 Isı yalıtım mamulleri - Binalar için
buildings - Factory made mineral - Mineral yünlü (MW) fabrikasyon
wool (MW) products - mamuller - Özellikler
Specification
EN 13171 Thermal insulation products for TS EN 13171 Isı yalıtım mamulleri - Binalar için
buildings - Factory made wood - Odun lifli (WF) fabrikasyon
fibre (WF) products - mamuller - Özellikler
Specification
EN 13245-1: Plastics - Unplasticized poly(vinyl TS EN 13245-1: Plastikler - Plastikleştirici
2010 chloride) (PVC-U) profiles for 2011 katılmamış polivinil klorür (PVC-
building applications - Part 1: U) profiller - Bina uygulamaları
Designation of PVC-U profiles için -Bölüm 1: Açık renkli
profillerin işaretlerle gösterilmesi
EN 13245-2: Plastics - Unplasticized poly(vinyl TS EN 13245-2: Plastikler - Plastikleştirici
2008 chloride) (PVC-U) profiles for 2011 katılmamış polivinil klorür (PVC -
building applications - Part 2: U) profiller - Bina uygulamaları
PVC-U profiles and PVC-UE için - Bölüm 2: İç ve dış duvarlar
profiles for internal and external ile tavanlar için kullanılan PVC-U
wall and ceiling finishes ve PVC-UE profiller
EN 13501-1 Fire classification of construction TS EN 13501-1 Yapı mamulleri ve yapı

products and building elements - elemanları, yangın
Part 1: Classification using test sınıflandırması - Bölüm 1: Yangın
data from reaction to fire tests karşısındaki davranış
deneylerinden elde edilen veriler
kullanılarak sınıflandırma
EN 13501-2 Fire classification of construction TS EN 13501-2 Yapı malzemeleri ve bina
products and building elements - elemanları - Yangın
Part 2: Classification using data sınıflandırılması - Bölüm 2:
from fire resistance tests, Yangına dayanım deneylerinden
excluding ventilation services elde edilen veriler kullanılarak
sınıflandırma (havalandırma
tesisatları hariç)
EN 13823 Reaction to fire tests for building TS EN 13823 Yapı ürünleri için yangına tepki
products - Building products deneyleri-Tek bir yakma unsuru
excluding floorings exposed to ile ısıl etkiye maruz kalan-
the thermal attack by a single Döşemeler haricindeki yapı
burning item ürünleri
EN ISO 354 Acoustics - Measurement of TS EN ISO 354 Akustik - Çınlama odasında ses
sound absorption in a absorpsiyonunun ölçülmesi
reverberation room
(ISO 354)
EN ISO 717-1 Acoustics - Rating of sound TS EN ISO 717-1 Akustik - Yapılarda ve yapı
insulation in buildings and of elemanlarında ses yalıtımının
building elements - Part 1: derecelendirilmesi - Bölüm 1:
Airborne sound insulation Hava ile yayılan sesin yalıtımı
(ISO 717-1)
EN 13964:2014

EN ISO 2813 Paints and varnishes - TS EN ISO 2813 Boyalar ve vernikler - Metalik
Determination of specular gloos olmayan boya filmlerinin 20, 60
of non-metallic paint films at 20o, ve 85 açılarda parlaklık tayini
60o and 85o
(ISO 2813)
EN ISO 6946 Building components and building TS EN ISO 6946 Yapı bileşenleri ve yapı
elements - Thermal resistance elemanları - Isıl direnç ve ısıl
and thermal transmittance - geçirgenlik - Hesaplama yöntemi
Calculation method
(ISO 6946)
EN ISO 9001: Quality management systems - TS EN ISO 9001: Kalite yönetim sistemleri - Şartlar
2008 Requirements 2008
(ISO 9001:2008)
EN ISO 10140 Acoustics - Laboratory TS EN ISO Akustik - Yapı elemanlarının ses
(all parts) measurement of sound insulation 10140-1 yalıtımının laboratuvarda
of building elements ölçülmesi - Bölüm 1: Özel
(ISO 10140) mamuller için uygulama kuralları
TS EN ISO Akustik - Yapı elemanlarının ses

10140-2 yalıtımının laboratuvarda
ölçülmesi - Bölüm 2: Hava ile
yayılan ses yalıtımının ölçülmesi

ölçülmesi - Bölüm 3: Darbe sesi
yalıtımının ölçülmesi

ölçülmesi - Bölüm 4: Ölçme
prosedürleri ve kurallar

10140-5 yalıtımının laboratuvar ölçümü -
Bölüm 5: Deneyin yapılacağı
tesis ve deney donanımı ile ilgili
şartlar
EN ISO 10211 Thermal bridges in building TS EN ISO 10211 Bina yapılarında ısıl köprüler - Isı
construction - Heat flows and akışları ve yüzey sıcaklıkları -
surface temperatures - Detailed Ayrıntılı hesaplama yöntemleri
calculations
(ISO 10211)
EN ISO 10456 Building materials and products - TS EN ISO 10456 Yapı bileşenleri ve yapı mamulleri
Hygrothermal properties - - Higrotermal özellikler - Beyan ve
Tabulated design values and tasarım ısıl değerlerinin tayini için
procedures for determining çizelge halinde verilmiş tasarım
declared and design thermal değerleri ve işlemleri
values
(ISO 10456)
EN 13964:2014

EN ISO Acoustics - Laboratory TS EN ISO Akustik - Bitişik odalar arasında
10848-2 measurement of the flanking 10848-2 hava ile yayılan sesin ve darbe
transmission of airborne and sesinin yanal iletiminin
impact sound between adjoining laboratuvarda ölçülmesi -
rooms - Part 2: Application to light Bölüm 2: Bağlantı etkisinin az
elements when the junction has a olduğu durumlarda hafif
small influence elemanlara yönelik uygulama
(ISO 10848-2)
EN ISO 11654 Acoustics - Sound absorbers for TS EN ISO 11654 Akustik- Binalarda kullanılan ses
use in buildings - Rating of sound absorplayıcıları - Ses
absorption absorpsiyonunun
(ISO 11654) derecelendirilmesi
EN ISO Reaction to fire tests - Ignitability TS EN ISO Yangın dayanımı deneyleri -
11925-2 of building products subjected to 11925-2 Aleve doğrudan maruz kaldığında
direct impingement of flame - tutuşabilirlik - Bölüm 2: Tek alev
Part 2: Single-flame source test kaynağıyla deney
(ISO 11925-2)
EN ISO Paints and varnishes - Corrosion TS EN ISO Boyalar ve vernikler - Çelik
12944-3 protection of steel structures by 12944-3 yapıların koruyucu boya
protective paint systems - Part 3: sistemleriyle korozyona karşı
Design considerations korunması - Bölüm 3: Tasarım
(ISO 12944-3) ölçütleri
ISO 1006 Building construction - Modular TS ISO 1006 Yapı inşaası - Modüler yapılar -
co-ordination - Basic module Temel yapı
TS EN 13964:2014 standardı, EN 13964:2014 standardı ile birebir aynı olup, Avrupa Standardizasyon Komitesi’nin (Avenue Marnix 17 B-
1000 Brussels) izniyle basılmıştır.
Avrupa Standardlarının herhangi bir şekilde ve herhangi bir yolla tüm kullanım hakları Avrupa Standardizasyon Komitesi (CEN/CENELEC)
ve üye ülkelerine aittir. TSE kanalıyla CEN/CENELEC’den yazılı izin alınmaksızın çoğaltılamaz.
AVRUPA STANDARDI
EUROPEAN STANDARD
NORME EUROPÉENNE
EUROPÄISCHE NORM
TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
91.060.30
Asma tavanlar - Gerekler ve deney yöntemleri

Suspended ceilings - Requirements and test methods
Plafonds suspendus - Exigences et méthodes Unterdecken - Anforderungen und

d'essai Prüfverfahren
Bu Avrupa standardı CEN tarafından 29 Ağustos 2013 tarihinde onaylanmıştır.
CEN üyeleri, bu Avrupa Standardına hiçbir değişiklik yapmaksızın ulusal standard statüsü veren koşulları
öngören CEN/CENELEC İç Yönetmelikleri’ne uymak zorundadırlar. Bu tür ulusal standardlarla ilgili güncel
listeler ve bibliyografik atıflar, CEN-CENELEC Yönetim Merkezi’ne veya herhangi bir CEN üyesine başvurarak
elde edilebilir.
Bu Avrupa Standardı, üç resmi dilde (İngilizce, Fransızca, Almanca) yayınlanmıştır. Bir CEN üyesinin
sorumluluğunda kendi diline çeviri yoluyla elde edilen ve CEN-CENELEC Yönetim Merkezi’ne bildirilen başka
bir dildeki bir sürüm, bu standardın resmi sürümleri ile aynı statüdedir.
CEN üyeleri sırasıyla, Almanya, Avusturya, Belçika, Birleşik Krallık, Bulgaristan, Çek Cumhuriyeti, Danimarka,
Estonya, Finlandiya, Fransa, Hırvatistan, Hollanda, İrlanda, İspanya, İsveç, İsviçre, İtalya, İzlanda, Kıbrıs,
Letonya, Litvanya, Lüksemburg, Macaristan, Makedonya, Malta, Norveç, Polonya, Portekiz, Romanya,
Slovakya, Slovenya, Türkiye ve Yunanistan’ın milli standard kuruluşlarıdır.
AVRUPA STANDARDİZASYON KOMİTESİ

EUROPEAN COMMITTEE FOR STANDARDIZATION
COMITÉ EUROPÉEN DE NORMALISATION
EUROPÄISCHES KOMITEE FÜR NORMUNG
CEN-CENELEC Yönetim Merkezi: Avenue Marnix 17, B-1000 Brussels
© 2014 CEN Dünya genelinde herhangi bir şekilde ve herhangi bir yolla tüm kullanım
hakları CEN ulusal Üyelerine aittir.
Ref. No. EN 13964:2014 E
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
İçindekiler
Sayfa
Önsöz ................................................................................................................................................................. 2
Giriş .................................................................................................................................................................... 3
1 Kapsam ....................................................................................................................................................... 4
2 Atıf yapılan standard ve/veya dokümanlar ............................................................................................. 5
3 Terimler ve tarifleri .................................................................................................................................... 8
3.1 Genel .................................................................................................................................................... 8
3.2 Asma tavan bileşenleri ve asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri (Şekil 1’e bakınız) ......................... 9
3.3 Asma tavan kaplamaları ve asma tavan kaplama bileşenleri ............................................................10
3.4 Hacimli veya ince asma tavan kaplama bileşenleri kullanılarak yapılan tipik asma tavan sistemleri 13
4 Gerekler ....................................................................................................................................................16
4.1 Boyutlar ve toleranslar - Genel ...........................................................................................................16
4.2 Modüler boyutlar.................................................................................................................................16
4.3 Yük taşıyıcı bileşenlerin mekanik direnci ve kararlılığı .......................................................................26
4.4 Yangın durumunda güvenlik ..............................................................................................................29
4.5 Hijyen, sağlık ve çevre - Zehirli gazlar ve tehlikeli maddeler .............................................................30
4.6 Kullanım güvenliği ..............................................................................................................................31
4.7 Akustik ................................................................................................................................................32
4.8 Dayanıklılık .........................................................................................................................................33
4.9 Asma tavan bileşenleri için renk, ışık yansıması ve parlaklık faktörü ................................................36
4.10 Isı yalıtımı ...........................................................................................................................................36
5 Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenlerinin yük taşıma kapasitesi - Deney yöntemleri.....................37
5.1 Genel ..................................................................................................................................................37
5.2 Metal asma tavan taşıyıcı sistem profillerinin eğilme deneyi .............................................................37
5.3 Metal askı ve bağlantı bileşenlerinin deneyleri ..................................................................................40
5.4 Kabul faktörü k ..................................................................................................................................45
6 Uygunluk değerlendirmesi .....................................................................................................................46
6.1 Genel ..................................................................................................................................................46
6.2 Başlangıç tip deneyleri .......................................................................................................................46
6.3 Fabrika imalat kontrolü (FPC) ............................................................................................................47
7 İşaretleme, etiketleme ve ambalajlama .................................................................................................52
7.1 İşaretleme ve etiketleme ....................................................................................................................52
7.2 Ambalajlama.......................................................................................................................................52
7.3 Teknik dokümanlar .............................................................................................................................52
Ek A (Bilgi için) Montajla ilgili kılavuz bilgiler ...............................................................................................53
Ek B (Bilgi için) Üst sabitleme elemanı ve tavan çevre profili sabitleme elemanının seçimi ...................56
Ek C (Bilgi için) Rüzgâr yüküne direnç ..........................................................................................................58
Ek D (Zorunlu hükümler) Darbe direnci ..........................................................................................................59
Ek E (Zorunlu hükümler) Formaldehit sınıfları ve ilgili deney yöntemleri ...................................................62
Ek F (Zorunlu hükümler) Asma tavan kaplama bileşenleri - Eğilmede çekme dayanımı deneyi ..............64
Ek G (Zorunlu hükümler) Askı bileşeni - İşlev deneyi ...................................................................................70
Ek H (Zorunlu hükümler) Tavan çevre profili bileşeni - İşlev deneyi, yük taşıma kapasitesinin tayini ....73
Ek I (Zorunlu hükümler) Yangına tepki deneyi - Montaj ve sabitleme .........................................................77
Ek J (Zorunlu hükümler) Mekanik dayanım, kopmaya karşı güvenlik - Bölmeli asma tavan sistemleri ..89
Ek K (Bilgi için) Yangına tepki performansı - İlave deney yapılmasına gerek olmadan sınıflandırma
(CWFT) .............................................................................................................................................................93
Ek L (Bilgi için) Uygunluk teyit sistemi seçimine ilişkin kılavuz bilgiler ....................................................94
Ek M (Bilgi için) Bu standard ile bu standardın önceki baskısı arasındaki önemli teknik değişiklikler ..97
Ek ZA (Bilgi için)Bu standardın, AB Direktiflerinin temel gerekleri veya diğer hükümleri ile ilişkili olan
maddeleri .........................................................................................................................................................98
Kaynaklar .......................................................................................................................................................120
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Önsöz
Bu doküman (EN 13964:2014), sekreteryası NBN tarafından yürütülen CEN/TC 277 “Suspended ceilings -
Asma tavanlar” Teknik Komitesi tarafından hazırlanmıştır.
Bu Avrupa Standardına en geç Eylül 2014 tarihine kadar aynı metni yayınlayarak ya da onay duyurusu
yayınlayarak ulusal standard statüsü verilmeli ve çelişen ulusal standardlar en geç Aralık 2015 tarihine kadar
yürürlükten kaldırılmalıdır.
Bu standardda kullanılan bazı kelime ve/veya ifadeler patent haklarına konu olabilir. Böyle bir patent hakkının
belirlenmesi durumunda CEN [ve/veya CENELEC] sorumlu tutulamaz.
Bu doküman, EN 13964:2004’ün yerini almıştır.
Önceki versiyon ile karşılaştırıldığında, bu dokümanda yapılan değişiklikler Ek M’de belirtilmiştir.
Bu doküman, Avrupa Komisyonu ve Avrupa Serbest Ticaret Birliği tarafından CEN’e verilen talimata göre
hazırlanmış olup, AB Direktifi/Direktiflerinin temel gereklerini desteklemektedir.
Bu standardın AB Direktifi/Direktifleri ile ilişkisi için standardın ayrılmaz bir kısmı olan bilgi için verilmiş
Ek ZA’ya bakılmalıdır.
CEN/CENELEC İç Yönetmeliklerine göre, bu Avrupa Standardının ulusal standard olarak uygulamaya

alınmasından sorumlu ulusal standard kuruluşlarının ülkeleri; Almanya, Avusturya, Belçika, Birleşik Krallık,
Bulgaristan, Çek Cumhuriyeti, Danimarka, Estonya, Finlandiya, Fransa, Hırvatistan, Hollanda, İrlanda,
İspanya, İsveç, İsviçre, İtalya, İzlanda, Kıbrıs, Letonya, Litvanya, Lüksemburg, Macaristan, Makedonya, Malta,
Norveç, Polonya, Portekiz, Romanya, Slovakya, Slovenya, Türkiye ve Yunanistan’dır.
2
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Giriş
Akış diyagramı 1’de, CEN/TC 277 “Suspended ceilings - Asma tavanlar” tarafından hazırlanan bu standard ile
CEN/TC 241 “Gypsum products - Alçı mamuller” ile CEN/TC 112 “Wood-based panels - Ahşap esaslı levhalar”
tarafından hazırlanan diğer Avrupa Standardları arasındaki ilişki gösterilmiştir.
Akış şeması 1
3
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
1 Kapsam
Bu standard, piyasaya sürülmeye hazır asma tavan kaplama bileşenlerini, asma tavan taşıyıcı sistem münferit
bileşenlerini, asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımlarını ve asma tavan bileşen takımlarını kapsar. Bu
standard, komple bileşen takımı hâlinde satılan asma tavanları, piyasaya bileşen takımı hâlinde sürülen asma
tavan taşıyıcı sistemlerini, bu taşıyıcı sistemlere ait münferit bileşenleri (mamulleri) ve asma tavan kaplama
bileşenlerini de kapsar. Bu standard, deney ve değerlendirme yöntemlerinin yanı sıra, mamullerin bu
standardda verilen gereklere uygunluğunun değerlendirilmesi ve işaretlenmesi ile ilgili hükümleri de kapsar.
Başka bir Avrupa standardının bulunmadığı durumda, piyasada yaygın şekilde bulunabilen asma tavan taşıyıcı
sistemleri ve asma tavan kaplama bileşenleri için bu standardda belirtilen boyutlar, toleranslar ve varsa, ilgili
performans gerekleri uygulanır.
Bu standard aşağıda verilen karakteristikleri kapsar:
− Yangına tepki,
− Yangına direnç (sadece asma tavan bileşen takımları için),
− Tehlikeli maddelerin açığa çıkması ve/veya muhtevası:
 Asbest açığa çıkması (asbest muhtevası) (sadece asma tavan bileşen takımları ve asma tavan
kaplama bileşenleri için),
 Formaldehit açığa çıkması (sadece asma tavan bileşen takımları ve asma tavan kaplama bileşenleri
için),
 Diğer tehlikeli maddeler,
− Parçalanma özellikleri (güvenli kırılma/darbe direnci (sadece asma tavan bileşen takımları ve asma tavan
bileşen takımlarında kullanılan gevrek malzemelerden yapılmış asma tavan kaplama bileşenleri için),
− Eğilmede çekme dayanımı,
− Yük taşıma kapasitesi, toleranslar ve boyutlar,
− Elektrik güvenliği (havalandırma cihazları ve aydınlatma armatürleri gibi monte edilmiş asma tavanın bir
bölümü olabilen tesisatlardan kaynaklanan elektrik kaçaklarının önlenmesi bakımından mamulün yeterliliği
olarak),
− Doğrudan hava ile yayılan sesin yalıtımı (sadece asma tavan bileşen takımları için),
− Ses yutma (sadece asma tavan bileşen takımları ve asma tavan kaplama bileşenleri için),
− Isıl iletkenlik (sadece asma tavan bileşen takımları ve asma tavan kaplama bileşenleri için),
− Zararlı mikro organizmaların üremesine yatkınlık,
− Tespit elemanlarına karşı direnç (mekanik olarak tespit edilen bileşenlere ilişkin),
− Eğilmede çekme dayanımının ve yük taşıma kapasitesinin rutubet etkisinde kalıcılığı.
Bu standard aşağıdaki gerekleri de kapsar:
− Renk ve ışık yansıması,
− Montaj.
4
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Bu standard aşağıda verilenleri kapsamaz:
 Uyumlaştırılmış diğer standardların kapsamına giren asma tavan taşıyıcı sistemleri ve asma tavan
kaplama bileşenleri, eksiksiz şekilde monte edilmiş asma tavanın varsa tabi olduğu mevzuat gereklerini
karşılamasında sorumluluğu bileşen imalatçısının değil, montajcının üstlendiği, diğer teknik şartnamelerin
kapsamına giren yerinde oluşturulmuş tavanlar,
 EN 14716 kapsamına giren gergi tavanlar,
 Sökülüp/kurulabilir binalar, karavanlar ile diğer tipte nakliye taşıtları içindeki tavanlar,
 Özel uygulamalarda ihtiyaç duyulan ve bu standard kapsamına girenlerin haricindeki ilave karakteristiklerin
uygunluk göstermesi gereken karakteristikler,
 Su nüfuzu ile ilgili gereklere tabi tavanlarda kullanılması tasarlanan asma tavanlar,
 Bu standard kapsamındaki gereklerin dışında kalan gereklerin uygulanabileceği, dış mekânlarda kullanılan
tavanlar (tüneller, sundurmalar, petrol istasyonları, kemer çatılı yapılar, açık spor tesisleri, otoparklar vb.
mekânlardaki tavanlar),
 Ağır çevresel şartlara ve çalışma şartlarına maruz asma tavanlar veya bunlara ait mesnet yapıları
(üzerinde yürünen tavanlar gibi),
 Yangına karşı koruyucu levhalardan yapılan tavanlar,
− Asma tavana tercihe bağlı olarak dâhil edilen aydınlatma armatürleri ve diğer tertibatlara ait performans,
sağlık ve güvenlik gerekleri,
− CEN/TC 241 ve CEN/TC 112 tarafından hazırlanmış olan diğer uyumlaştırılmış Avrupa standardları
kapsamına giren malzemelerden yapılmış levhalar (Not 1’e bakınız),
Not 1 - Bu standardlar, CEN/TC 241 tarafından M/106 nolu “Gypsum products - Alçı mamuller” talimatına
ve CEN/TC 112 tarafından M/113 nolu “Wood-based panels - Ahşap esaslı levhalar” talimatına
göre hazırlanmıştır.
− Diğer Avrupa teknik şartnameleri kapsamına giren ankrajlar.
Bu standardda, monte edilmiş asma tavan sistemine ilişkin belirli özellikler de verilmiştir (Not 2’ye bakınız).
Not 2 - Bunun aşağıda belirtilen iki nedeni vardır:
 Münferit bileşenler ve bileşen takımları, sistem monte edildiğinde, monte edilmiş sistemin ilgili
gerekleri karşılaması amacıyla belirli gerekleri sağlamalıdır.
 Gerekler arasında bağlantı kurulmasını kolaylaştırmak için, bir bileşene/bileşen takımına ait bir
gerek ile monte edilmiş sisteme ait bir gereği aynı dokümanda vermenin uygun olması.
Bu standard, genel olarak binalar ve inşaat mühendisliği alanına giren diğer yapıların iç mekânlarında
kullanılan asma tavanların tasarımı, imalatı ve belirlenmesi/seçiminden sorumlu ilgili taraflara yönelik gerekli
bilgileri kapsar.
2 Atıf yapılan standard ve/veya dokümanlar

Bu standardda, aşağıdaki dokümanlara tamamen veya kısmen zorunlu atıf yapılmıştır ve bu atıflar bu
dokümanın uygulanması için kaçınılmazdır. Tarih belirtilen atıflarda, belirtilmiş olan baskı geçerlidir. Tarih
belirtilmemiş atıflarda, atıf yapılan dokümanın en son baskısı (tadiller dâhil) kullanılır.
EN 120, Wood-based panels - Determination of formaldehyde content - Extraction method called the perforator
method (Ahşap esaslı levhalar -Formaldehit miktarının tayini -Ektraksiyon metodu ile ayırma)
5
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
EN 312, Particleboards - Specification (Yonga levhalar - Özellikler)
EN 335, Durability of wood and wood -based products - Use classes: definitions, application to solid woodand
wood-based products (Ahşap ve ahşap esaslı mamullerin dayanıklılığı - Kullanım sınıfları: masif ahşap ve
ahşap esaslı ürünlere ilişkin tanım ve uygulamalar)
EN 350 (all parts), Durability of wood and wood-based products - Natural durability of solid wood (Ahşap ve
ahşap esaslı malzemelerin dayanıklılığı - Masif ahşabın doğal dayanıklılığı)
EN 351 (all parts), Durability of wood and wood-based products - Preservative-treated solid wood (Ahşap ve
ahşap esaslı malzemelerin dayanıklılığı - Emprenye edilmiş masif ahşap)
EN 460, Durability of wood and wood-based products - Natural durability of solid wood - Guide to the durability
requirements for wood to be used in hazard classes (Ahşap ve ahşap esaslı malzemenin dayanıklılığı - Masif
ahşabın doğal dayanıklılığı -Tehlike sınıfları içerisinde kullanılacak ahşap için dayanıklılık kuralları)
EN 573-3, Aluminium and aluminium alloys -Chemical composition and form of wrought products - Part 3:
Chemical composition (Alüminyum ve alüminyum alaşımları - Biçimlendirilebilen mamullerin kimyasal bileşimi
ve şekli - Bölüm 3: Kimyasal bileşim)
EN 599 (all parts), Durabilty of wood and wood-based products - Performance of preventive wood
preservatives as determined by biological tests (Ahşap ve ahşap esaslı mamullerin dayanıklılığı - Biyolojik
deneylerle tayin edildiği şekliyle önleyici ahşap koruyucuların etkinliği)
EN 622-1, Fibreboards - Specifications - Part 1: General requirements (Lif levhalar - Özellikler - Bölüm 1: Genel
özellikler)
EN 717-1, Wood-based panels - Determination of formaldehyde release - Part 1: Formaldehyde emission by

the chamber method (Ahşap esaslı levhalar - Formaldehit salınımının tayini - Bölüm 1: Oda metodu ile
formaldehit yayılması)
EN 717-2, Wood-based panels - Determination of formaldehyde release - Part 2: Formaldehyde release by

the gas analysis method (Ahşap esaslı levhalar - Formaldehit ayrışması tayini - Bölüm 2: Gaz analiz metodu
ile formaldehit ayrışması)
EN 1396:2007, Aluminium and aluminium alloys -Coil coated sheet and strip for general applications –
Specifications (Alüminyum ve alüminyum alaşımları - Rulo kaplanmış levha ve band - Genel uygulamalar –
Özellikler)
EN 1912, Structural timber - Strength classes - Assignment of visual grades and species (Yapı kerestesi -
Mukavemet sınırları - Görünüşe göre yapılan sınıflandırma ve ağaç türlerinin belirlenmesi)
EN 1991-1-41), Eurocode 1: Actions on structures - Part 1-4: General actions - Wind actions (Yapılar üzerindeki
etkiler - Bölüm 1-4: Genel etkiler - Rüzgâr etkileri (Eurocode 1))
EN 1995-1-12), Eurocode 5: Design of timber structures - Part 1-1: General - Common rules and rules for
buildings (Eurocode 5: Ahşap yapıların projelendirilmesi - Bölüm 1-1: Genel kurallar ve bina kuralları)
EN 1998-13), Eurocode 8: Design of structures for earthquake resistance - Part 1: General rules, seismic
actions and rules for buildings (Eurocode 8: Depreme dayanıklı yapıların projelendirilmesi - Bölüm 1: Genel
kurallar, sismik etkiler ve binalar için kurallar)
EN 10143, Continuously hot-dip metal coated steels strip and sheet - Tolerances on dimensions and shape
(Sürekli sıcak daldırma metal kaplanmış çelik şerit ve levhalar - Boyut ve şekil toleransları)
1) 2005 yılında ENV 1991-2-4’ün yerine geçmiştir.

2) 2004 yılında ENV 1995-1-1’in yerine geçmiştir.
3) 2004 yılında ENV 1998-1-3’ün yerine geçmiştir.
6
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
EN 10152, Electrolytically zinc coated cold rolled steel flat products for cold forming - Technical delivery
conditions (Çelik yassı mamuller - Elektrolitik çinko kaplanmış soğuk haddelenmiş - Soğuk şekillendirme için -
Teknik teslim şartları)
EN 10169, Continuously organic coated (coil coated) steel flat products - Technical delivery conditions
(Organik madde ile sürekli kaplanmış (rulo kaplama) çelik yassı mamuller -Teknik teslim şartları)
EN 10346, Continuously hot-dip coated steel flat products - Technical delivery conditions (Sıcak daldırmayla
sürekli olarak kaplanmış çelik yassı mamuller - Teknik teslim şartları)
EN 12600, Glass in building - Pendulum test - Impact test method and classification for flat glass (Cam -
Yapılarda kullanılan - Sarkaç deneyi - Düz cam için çarpma deneyi ve sınıflandırma)
EN 12664, Thermal performance of building materials and products - Determination of thermal resistance by
means of guarded hot plate and heat flow meter methods - Dry and moist products of medium and low thermal
resistance (Yapı malzemeleri ve mamulleri - Isıl direncin, korumalı tablalı ısıtıcı ve ısı akı ölçerin kullanıldığı
metotlarla tayini - Isıl direnci orta ve düşük seviyede olan kuru ve rutubetli mamuller)
EN 12667, Thermal performance of building materials and products - Determination of thermal resistance by
means of guarded hot plate and heat flow meter methods - Products of high and medium thermal resistance
(Yapı malzemeleri ve mamullerinin ısıl performansı - Mahfazalı sıcak plaka ve ısı akış sayacı metotlarıyla ısıl
direncin tayini - Yüksek ve orta ısıl dirençli mamuller)
EN 13162, Thermal insulation products for buildings - Factory made mineral wool (MW) products -Specification
(Isı yalıtım mamulleri - Binalar için - Mineral yünlü (MW) fabrikasyon mamuller - Özellikler)
EN 13171, Thermal insulation products for buildings - Factory made wood fibre (WF) products - Specification
(Isı yalıtım mamulleri - Binalar için - Odun lifli (WF) fabrikasyon mamuller - Özellikler)
EN 13245-1:2010, Plastics - Unplasticized poly(vinyl chloride) (PVC-U) profiles for building applications - Part
1: Designation of PVC-U profiles (Plastikler - Plastikleştirici katılmamış polivinil klorür (PVC-U) profiller - Bina
uygulamaları için -Bölüm 1: Açık renkli profillerin işaretlerle gösterilmesi)
EN 13245-2:2008, Plastics - Unplasticized poly(vinyl chloride) (PVC-U) profiles for building applications - Part
2: PVC-U profiles and PVC-UE profiles for internal and external wall and ceiling finishes (Plastikler -
Plastikleştirici katılmamış polivinil klorür (PVC -U) profiller - Bina uygulamaları için - Bölüm 2: İç ve dış duvarlar
ile tavanlar için kullanılan PVC-U ve PVC-UE profiller)
EN 13501-1, Fire classification of construction products and building elements - Part 1: Classification using
test data from reaction to fire tests (Yapı mamulleri ve yapı elemanları, yangın sınıflandırması - Bölüm 1:
Yangın karşısındaki davranış deneylerinden elde edilen veriler kullanılarak sınıflandırma)
EN 13501-2, Fire classification of construction products and building elements - Part 2: Classification using
data from fire resistance tests, excluding ventilation services (Yapı malzemeleri ve bina elemanları - Yangın
sınıflandırılması - Bölüm 2: Yangına dayanım deneylerinden elde edilen veriler kullanılarak sınıflandırma
(havalandırma tesisatları hariç)
EN 13823, Reaction to fire tests for building products - Building products excluding floorings exposed to the
thermal attack by a single burning item (Yapı ürünleri için yangına tepki deneyleri-Tek bir yakma unsuru ile ısıl
etkiye maruz kalan-Döşemeler haricindeki yapı ürünleri)
EN ISO 354, Acoustics - Measurement of sound absorption in a reverberation room (ISO 354) (Akustik -
Çınlama odasında ses absorpsiyonunun ölçülmesi)
EN ISO 717-1, Acoustics - Rating of sound insulation in buildings and of building elements - Part 1: Airborne
sound insulation (ISO 717-1) (Akustik - Yapılarda ve yapı elemanlarında ses yalıtımının derecelendirilmesi -
Bölüm 1: Hava ile yayılan sesin yalıtımı)
EN ISO 2813, Paints and varnishes - Determination of specular gloos of non-metallic paint films at 20o, 60o
and 85o (ISO 2813) (Boyalar ve vernikler - Metalik olmayan boya filmlerinin 20, 60 ve 85 açılarda parlaklık
tayini)
7
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
EN ISO 6946, Building components and building elements - Thermal resistance and thermal transmittance -
Calculation method (ISO 6946) (Yapı bileşenleri ve yapı elemanları - Isıl direnç ve ısıl geçirgenlik - Hesaplama
yöntemi)
EN ISO 9001:2008, Quality management systems - Requirements (ISO 9001:2008) (Kalite yönetim sistemleri
- Şartlar)
EN ISO 10140 (all parts), Acoustics - Laboratory measurement of sound insulation of building elements
(ISO 10140) (Akustik - Yapı elemanlarının ses yalıtımının laboratuvarda ölçülmesi)
EN ISO 10211, Thermal bridges in building construction - Heat flows and surface temperatures - Detailed
calculations (ISO 10211) (Bina yapılarında ısıl köprüler - Isı akışları ve yüzey sıcaklıkları - Ayrıntılı hesaplama
yöntemleri)
EN ISO 10456, Building materials and products - Hygrothermal properties - Tabulated design values and
procedures for determining declared and design thermal values (ISO 10456) (Yapı bileşenleri ve yapı
mamulleri - Higrotermal özellikler - Beyan ve tasarım ısıl değerlerinin tayini için çizelge halinde verilmiş tasarım
değerleri ve işlemleri)
EN ISO 10848-2, Acoustics - Laboratory measurement of the flanking transmission of airborne and impact
sound between adjoining rooms - Part 2: Application to light elements when the junction has a small influence
(ISO 10848-2) (Akustik - Bitişik odalar arasında hava ile yayılan sesin ve darbe sesinin yanal iletiminin
laboratuvarda ölçülmesi - Bölüm 2: Bağlantı etkisinin az olduğu durumlarda hafif elemanlara yönelik uygulama)
EN ISO 11654, Acoustics - Sound absorbers for use in buildings - Rating of sound absorption (ISO 11654)
(Akustik- Binalarda kullanılan ses absorplayıcıları - Ses absorpsiyonunun derecelendirilmesi)
EN ISO 11925-2, Reaction to fire tests - Ignitability of building products subjected to direct impingement of
flame - Part 2: Single-flame source test (ISO 11925-2) (Yangın dayanımı deneyleri - Aleve doğrudan maruz
kaldığında tutuşabilirlik - Bölüm 2: Tek alev kaynağıyla deney)
EN ISO 12944-3, Paints and varnishes - Corrosion protection of steel structures by protective paint systems -
Part 3: Design considerations (ISO 12944-3) (Boyalar ve vernikler - Çelik yapıların koruyucu boya sistemleriyle
korozyona karşı korunması - Bölüm 3: Tasarım ölçütleri)
ISO 1006, Building construction - Modular co-ordination - Basic module (Yapı inşaası - Modüler yapılar -Temel
yapı)
ISO 7724-2, Paints and varnishes - Colorimetry - Part 2: Colour measurement (Boyalar ve vernikler -
Kolorimetri - Bölüm 2: Renk ölçümü)
ISO 7724-3, Paints and varnishes - Colorimetry - Part 3: Calculation of colour differences (Boyalar ve vernikler
- Kolorimetri - Bölüm 3: Renk farklılıklarının hesaplanması)
3 Terimler ve tarifleri
Bu standardın amacı bakımından, aşağıdaki terimler ve tarifleri uygulanır.
3.1 Genel
3.1.1 Tavan
Döşeme veya çatının alt yüzünü örten ve alt taraftan bakıldığında görünür yüzeyi oluşturan yapı ögesi.
3.1.2 Asma tavan

Yük taşıyıcı yapı elemanına (döşeme, çatı, kiriş ve duvar) tespit edilmiş bir askı sistemi veya doğrudan monte
edilmiş asma tavan taşıyıcı sistemi veya tavan çevre profili vasıtasıyla, döşeme veya çatıdan belirli bir mesafe
aşağıdan asılmış tavan.
3.1.3 İç mekânlarda kullanılan asma tavan

Dış ortam şartlarına (rüzgâr, yağmur, nem, kirlilik, vb.) açık olmayan uygulamalarda kullanılan asma tavan.
8
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
3.1.4 Asma tavan bileşen takımı

Yapıya kalıcı şekilde monte edilebilmeleri için birbirleriyle birleştirilmesi gereken bileşen takımı.
Not 1 - Asma tavan bileşen takımı, kendisini oluşturan bileşenler farklı imalatçılar tarafından imal edilmiş olsa
bile, müşteri tarafından tek bir ticari işlemle satın alınabilecek şekilde piyasaya sürülmelidir.
Not 2 - Asma tavan taşıyıcı sistemi, komple bir bileşen takımından oluşabileceği gibi, münferit bileşenlerden
de oluşabilir.
Not 3 - Asma tavan bileşen takımı gerekli bütün bileşenleri ihtiva edebilir. Ancak, monte edilmiş asma tavan
sisteminin oluşturulması için gereken bütün bileşenleri ihtiva etmek zorunda değildir.
3.1.5 Monte edilmiş asma tavan sistemi

Tek bir tedarikçiden veya farklı tedarikçilerden temin edilen, birbiriyle uyumlu asma tavan sistem bileşenlerinin,
yapı içinde birbirine monte edilmesiyle oluşturulmuş sistem.
Açıklamalar
1 Yük taşıyıcı yapı elemanı 4 Mesnet elemanı

2 Üst sabitleme elemanı 5 Asma tavan kaplama bileşeni
3 Askı bileşeni 6 Asma tavan çevre profili
Şekil 1 - Asma tavan temel bileşenleri (montaj esnasında şekilde gösterilen bileşenlerin hepsinin
kullanılması gerekmeyebilir)
3.2 Asma tavan bileşenleri ve asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri (Şekil 1’e
bakınız)
3.2.1 Genel
3.2.1.1 Asma tavan taşıyıcı sistemi

Asma tavan kaplama bileşenlerini taşıyan asma çerçeve.
Not 1 - Bu sistem, komple bir bileşen takımından oluşabileceği gibi, münferit bileşenlerden de oluşabilir.
Görünür, gizli ve yarı gizli olmak üzere üç tip asma tavan taşıyıcı sistemi mevcuttur.
3.2.1.2 Görünür asma tavan taşıyıcı sistemi

Alt yüzeyi görünür olan asma tavan taşıyıcı sistemi.
9
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
3.2.1.3 Gizli asma tavan taşıyıcı sistemi

Alt yüzeyi görünür olmayan asma tavan taşıyıcı sistemi.
3.2.1.4 Yarı gizli asma tavan taşıyıcı sistemi

Alt yüzeyi sadece tek doğrultuda görünür olan ve ana mesnet profillerine belirli bir açıyla bağlanan tali mesnet
profillerin gizlendiği asma tavan taşıyıcı sistemi.
3.2.1.5 Askı bileşeni

Asma tavan taşıyıcı sisteminin bir bölümünü oluşturan ve bu sistemi yük taşıyıcı yapı elemanına bağlayan
bileşen.
Not 1 - Bu bileşen, bir bileşen takımının veya monte edilmiş asma tavan sisteminin bir bölümü olabilir.
3.2.2 Sabitleme, bağlantı ve mesnet elemanları
3.2.2.1 Üst sabitleme elemanı

Askı bileşenlerini veya asma tavan taşıyıcı sistemini doğrudan yük taşıyıcı yapı elemanına bağlayan sabitleme
elemanı.
3.2.2.2 Koridor çevre profili sabitleme elemanı dâhil tavan çevre profili sabitleme elemanı
Tavan çevre profilini doğrudan yük taşıyıcı yapı elemanına bağlayan sabitleme elemanı.
3.2.2.3 Asma tavan taşıyıcı sistemi bağlantı elemanı

Ankraj bileşenini, askı bileşenini, asma tavan taşıyıcı sistemini ve tavan kaplama bileşenini birbirine bağlamak
için kullanılan bağlantı elemanı.
3.2.2.4 Mesnet elemanı

Asma tavan taşıyıcı sisteminin, askı bileşeni veya doğrudan sabitlenmiş bileşen ile doğrudan bağlantılı askı
bileşeni.
3.2.2.5 Çapraz/tali mesnet bileşeni

Asma tavan taşıyıcı sisteminin, iki mesnet bileşenini birbirine bağlayarak aralarındaki açıklığı kapatan ve asma
tavan kaplama bileşenini doğrudan mesnetleme işlevine sahip olan bileşeni.
3.2.2.6 Tavan çevre profili

Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenlerini veya asma tavan kaplama bileşenlerini veya bunların her ikisini de
mesnetlemek veya sabitlemek ve asma tavan kaplama bileşeninin kendini taşımasını sağlamak üzere tavan
çevresine sabitlenen profil.
3.2.2.7 Giriş bileşeni

Asma tavan taşıyıcı sisteminin veya asma tavan taşıyıcı sistemi ile asma tavan kaplama bileşeninin bir bileşeni
olan ve tavan kaplama bileşeninin belirli bölümünün kaldırılarak tavan boşluğuna giriş imkânı sağlama
özelliğine sahip bileşen.
3.2.2.8 Asma tavan taşıyıcı sistem profili ek elemanı

Asma tavan taşıyıcı sistem profilleri arasında mekanik bağlantı sağlayan ek elemanı.
3.3 Asma tavan kaplamaları ve asma tavan kaplama bileşenleri
3.3.1 Asma tavan kaplaması

Görünür asma tavan taşıyıcı sistemi dışında, oda içerisinden bakıldığında görünür asma tavan yüzeyi.
3.3.2 Asma tavan kaplama bileşeni

Asma tavan kaplamasının bir bölümünü oluşturan mamul (karo veya kaplama tahtası görünümlü olan, vb.).
Asma tavan kaplama bileşeni herhangi bir biçimde olabilir (masif, boşluklu, oluklu, ızgara vb.).
3.3.3 Hacimli asma tavan kaplama bileşeni

Kenarları, malzeme kalınlığı boyunca şekillendirilmiş olan kaplama bileşeni (Şekil 3’e bakınız).
10
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
3.3.4 İnce asma tavan kaplama bileşeni

Kenarları, ana levha malzemenin şekillendirilmesiyle oluşturulan (Şekil 4’e bakınız) ve kalınlığı, kalıcı
şekillendirmeye imkân veren kaplama bileşeni.
3.3.5 Karo görünümlü asma tavan kaplama bileşeni

Uzunluk (l)/genişlik (w) oranı 1 ≤ l/w ≤ 2 aralığında olan, kare veya dikdörtgen şekilli kaplama bileşeni
(Şekil 2’ye bakınız).
3.3.6 Kaplama tahtası görünümlü asma tavan kaplama bileşeni

Uzunluk (l)/genişlik (w) oranı 2 ≤ l/w ≤ n aralığında olan, dikdörtgen şekilli kaplama bileşeni (Şekil 2’ye bakınız).
3.3.7 Doğrusal asma tavan kaplama bileşeni

Genişliği (w), uzunluğuna (l) kıyasla oldukça küçük olan kaplama bileşeni (Şekil 2’ye bakınız).
Açıklamalar
1 Karo görünümlü asma tavan kaplama bileşeni

2 Kaplama tahtası görünümlü asma tavan kaplama bileşeni
3 Doğrusal asma tavan kaplama bileşeni
Şekil 2 - Asma tavan kaplama bileşenleri
11
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Açıklamalar
A Dik kenar yapısı D Yarı geçmeli ve yarı zıvanalı kenar yapısı

B Pahlı kenar yapısı E Pahlı ve lambalı kenar yapısı
C Yarı zıvanalı kenar yapısı F Lambalı ve zıvanalı kenar yapısı
Not - Farklı kenar yapıları farklı kombinasyonlarda kullanılabilir. Yapıları farklı kenarlar ilgili harf kodlarıyla
kısa gösterilebilir. Şekilde gösterilenden farklı biçimlerdeki kenar yapıları da bulunabilir.
Şekil 3 - Hacimli asma tavan kaplama bileşenlerine ilişkin tipik kenar detayları
Açıklamalar
A Dik kenar yapısı R Oluklu ve yuvalı kenar yapısı

B Pahlı kenar yapısı S Lambalı ve zıvanalı kenar yapısı
P Ters başlıklı kenar yapısı T Yuvarlatılmış kenar yapısı
Q Lambalı kenar yapısı U Geriye bükülmüş kenar yapısı
Not - Farklı kenar yapıları farklı kombinasyonlarda kullanılabilir. Yapıları farklı kenarlar ilgili harf kodlarıyla
kısa gösterilebilir. Şekilde gösterilenden farklı biçimlerdeki kenar yapıları da bulunabilir.
Şekil 4 - İnce asma tavan kaplama bileşenlerine ilişkin tipik kenar detayları
12
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
3.4 Hacimli veya ince asma tavan kaplama bileşenleri kullanılarak yapılan tipik asma
tavan sistemleri
3.4.1 Kaplama bileşenleri asma tavan taşıyıcı sistemine sabitlenen asma tavan sistemleri
Kenar yapısı A, B veya F şeklinde olan kaplama bileşenlerinin (Şekil 3’e bakınız) asma tavan taşıyıcı sistemine
(gizli asma tavan taşıyıcı sistemi) sabitlenmesi suretiyle yapılan asma tavan montajı.
Not 1 - Bu montaj türünde, kaplama bileşenleri uç uca getirilerek birleştirilebilir ve birleşim yeri görünebilir veya
bu bileşenler bitiştirilebilirler (birleşim yeri görünmez = birleşimsiz yüzey) (Şekil 5’e bakınız).
Şekil 5 - Kaplama bileşenlerinin asma tavan taşıyıcı sistemine sabitlenmesi suretiyle oluşturulabilecek
tasarımlara örnekler
3.4.2 Farklı tipte kenar yapılarına (A, B, C, D, E - Şekil 3) sahip hacimli asma tavan kaplama
malzemeleri ve kenar tipi A ve Q (Şekil 4’e bakınız) olan ince asma tavan kaplama malzemeleri
kullanılarak yapılan asma tavan sistemi
Farklı tipte kenar yapılarına sahip kaplama malzemelerinin kullanıldığı asma tavan montajı.
Not 1 - Şekil 6’da bu sistemlerin nasıl uygulandığını gösteren ve oldukça yaygın şekilde kullanılan uygulama
örnekleri verilmiştir.
Not 2 - Asma tavan taşıyıcı sistemi görünür, yarı gizli veya gizli tipte olabilir.
Şekil 6 - Farklı tipte kenar yapılarına sahip malzemelerin kullanılması suretiyle oluşturulabilecek tasarımlara
örnekler
3.4.3 Sarkmalı asma tavan sistemi

Görünür tipte asma tavan taşıyıcı sistemi ile mesnetlenen Tip A ve Tip P kenar yapısına sahip tavan kaplama
bileşenleri (Şekil 4’e bakınız) kullanılarak yapılan asma tavan montajı (Şekil 7’ye bakınız).
Not - Farklı tasarımlar da mevcut olabilir.
Şekil 7 - Sarkmalı asma tavan sistemine örnek

13
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
3.4.4 Kenar yapısı lambalı olan tavan kaplama bileşenleri kullanılarak oluşturulan sarkmalı
asma tavan sistemi
Görünür tipte asma tavan taşıyıcı sistemi ile mesnetlenen Tip Q kenar yapısına sahip tavan kaplama bileşenleri
(Şekil 4’e bakınız) kullanılarak yapılan asma tavan montajı (Şekil 8’e bakınız).
Şekil 8 - Kenar yapısı lambalı olan tavan kaplama bileşenleri kullanılarak oluşturulan sarkmalı asma tavan
sistemine örnek
3.4.5 Geçmeli asma tavan sistemi

Gizli tipte asma tavan taşıyıcı sistemi üzerine geçmeli şekilde mesnetlenen Tip R kenar yapısına sahip tavan
kaplama bileşenleri (Şekil 4’e bakınız) kullanılarak yapılan asma tavan montajı (Şekil 9’a bakınız).
Şekil 9 - Geçmeli asma tavan sistemine örnek
3.4.6 Kancalı asma tavan sistemi

Bir tarafta Tip Q kenar yapısına sahip tavan kaplama bileşeninin, diğer tarafta ise Tip U kenar yapısına sahip
tavan kaplama bileşenin (Şekil 4’e bakınız), gizli tipte asma tavan taşıyıcı sistemine kancalı şekilde
mesnetlenmesi suretiyle yapılan asma tavan montajı (Şekil 10’a bakınız).
Şekil 10 - Kancalı asma tavan sistemine örnek
14
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
3.4.7 Doğrusal asma tavan sistemi (açık veya kapalı)

Doğrusal tavan kaplama bileşenlerinin asma tavan taşıyıcı sistemine mesnetlenmesi suretiyle yapılan asma
tavan montajı (Şekil 11’e bakınız).
Şekil 11 - Doğrusal asma tavan sistemine örnek
3.4.8 Bölmeli asma tavan sistemi

Düşey tavan kaplama bileşenlerinin, birbirilerine belirli bir mesafede monte edilmesi suretiyle yapılan asma
tavan montajı (Şekil 12’ye bakınız).
Şekil 12 - Bölmeli asma tavan sistemine örnek
3.4.9 Açık hücreli (gözlü) tavan kaplama bileşeni

Izgara şeklindeki tavan kaplama bileşeni (Şekil 13’e bakınız).
15
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Şekil 13 - Açık hücreli (gözlü) tavan kaplama bileşenine örnek
4 Gerekler
4.1 Boyutlar ve toleranslar - Genel
Asma tavanların yapımında kullanılan malzemeler ve mamuller, bu standardda verilen gereklere uygun
olmalıdır.
Ayrı herhangi bir mamul standardı bulunmadıkça, profillere ait toleranslar, Çizelge 1 ve Çizelge 2’de verilenlere
uygun olmalıdır. Doğrusal asma tavan kaplama bileşenlerine ait asma tavan taşıyıcı sistemleri, Çizelge 5’e
uygun olmalıdır.
Ayrı herhangi bir mamul standardı bulunmadıkça, imalatı tamamlanmış hacimli ve ince asma tavan kaplama
bileşenlerinin boyutları ve toleransları, Çizelge 3 ve Çizelge 4’e uygun olmalıdır.
İmalatı tamamlanmış doğrusal asma tavan kaplama bileşenlerinin boyutları ve toleransları, Çizelge 5’e uygun
olmalıdır.
Ölçümler, varsa belirtilmiş olan doğrulukla yapılmalıdır.
Boyutlar ve kendilerine karşılık gelen toleranslar beyan edilmelidir.
4.2 Modüler boyutlar

Asma tavan taşıyıcı sisteminin ve asma tavan kaplama bileşenlerinin plan boyutları, ISO 1006’da belirtildiği
şekilde modüler koordinasyon esasına dayalı olmalıdır.
Tavan kaplama bileşenlerinin yaygın olarak kullanılan modüler boyutları, n x 100 mm veya alt modüllerde
n x 50 mm veya n x 25 mm boyut esasına dayalı olmalıdır.
Ayrı herhangi bir mamul standardı bulunmadıkça, Çizelge 2 uygulanmalıdır.
Boyutlar ve kendilerine karşılık gelen toleranslar beyan edilmelidir.
16
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 1 - Monte edilmiş asma tavan sistemlerindeki ızgaralar - Enkesit toleransları
Enkesit
Anma boyutlarına göre toleranslar
W (mm) w1 (mm) w2 (mm) h (mm) α

T-Profil
+ 0,3 + 0,3 + 0,3 + 1,50

-
- 0,3 - 0,3 - 0,3 - 1,50
Z-Profil
+ 0,3 + 0,3 + 0,3 + 1,50

-
- 0,3 - 0,3 - 0,3 - 1,50
Açıklama
1 Alt başlığa paralel
Bandraster
+ 0,3 + 0,3 + 0,3 + 30

-
- 0,3 - 0,3 - 0,3 - 30
Sırtlık Profili
+ 0,3 + 0,3 + 30
- -
- 0,3 - 0,3 - 30
Tavan çevre profilleri
+ 0,5 + 0,3 + 00
- -
- 0,5 - 0,3 - 30
Not 1 - mm biriminde verilen ölçüler, anma boyutuna ilişkin ölçülerdir.

Not 2 - α anma = 90o
17
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 2 - Mesnet bileşenleri - Modüler tolerans
Ana mesnet profilleri

(T-profil ve bandraster)
Asma tavan taşıyıcı sistem profilleri
Açıklamalar
1 Profil üzerindeki birbirine geçme delikleri
2 Mesnet bileşenindeki ek elemanı
Tarif:
X: 1 geçme mesafesi
Y: 1 ek elemanı dâhil veya hariç olmak üzere en az 1,25 m olması gereken geçme
mesafeleri toplamı
Tolerans:
X: ± 0,25 mm
Y: ± 0,30 mm
Asma tavan taşıyıcı sisteminin

merkezi kısmı
Tarif:
M: 2 ana mesnet profili arasındaki akstan aksa mesafe
X: Ana mesnet profillerine dik 2 T profili arasındaki akstan aksa mesafe
Tolerans:
M: ± 0,25 mm/m
X: ± 0,25 mm
18
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 2 - Devamı
Bütün profiller
Sehim: ≤ 1,5 mm/m

Bombe: ≤ 1,5 mm/m
Dönme: ≤ 2o/m
Not - Diklikten ve düzlükten sapma, yapılan montajın doğruluğuna bağlıdır.
Açıklamalar
1 Düşey düzlem
2 Yatay düzlem
3 Merkez ekseni
Açıklamalar
1 Bombe
2 Yatay düzlem
3 Düşey düzlem
4 Dönme
5 Sehim
19
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 3 - Hacimli asma tavan kaplama bileşenleri için toleranslar
En kesit Kenar Uzunluk Genişlik Kalınlık 90o’lik diklikten Düzlükten pozitif

detayı (mm) (mm) (mm) sapma sapma ve negatif
(mm) eğilme
A - Dik kenar yapısı Azami tolerans

B - Pahlı kenar yapısı ± 1,5 ± 1,5 ± 1,5 1/500 = Ölçülen uzunluğun
1/300’ü
A
C - Yarı zıvanalı kenar a ± 0,5 Azami tolerans

yapısı b ± 0,3 ± 1,5 ± 1,5 ± 1,5 1/500 = Ölçülen uzunluğun
c ± 0,3 1/300’ü
D - Yarı zıvanalı ve yarı a ± 0,3 Azami tolerans

lambalı kenar yapısı b ± 0,5 ± 1,5 ± 1,5 ± 1,5 1/500 = Ölçülen uzunluğun
c ± 0,3 1/300’ü
E - Pahlı ve lambalı kenar a ± 0,5 Azami tolerans

yapısı b ± 0,6 ± 1,5 ± 1,5 ± 1,5 1/500 = Ölçülen uzunluğun
1/300’ü
F - Lambalı ve zıvanalı a ± 0,5

kenar yapısı b ± 0,3 Azami tolerans
c ± 0,3 ± 1,5 ± 1,5 ± 1,5 1/500 = Ölçülen uzunluğun
d ± 0,3 1/300’ü
Not - Ölçüler, anma boyutlarına göre mm’dir.
20
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 4 - İnce asma tavan kaplama bileşenleri için toleranslar a
a. Levha boyutları:
 Uzunluk ≥ 1000 ise;  0  mm/m
 0,4 
 
  0  mm
Uzunluk < 1000 ise;  0,5 
 
 Genişlik için  0  mm
 0,4 
 
b. Düzlükten sapma:
Açıklamalar
1 Tolerans b
2 Tolerans a
l = Uzunluk (mm) 0 < l ≤ 1000 1000 < l ≤ 2000 2000 < l ≤ 3000
b = Genişlik (mm) a b a b a b
- 0,5 - 0,2 - 0,5 - 0,2 - 0,5 - 0,2
0 < b ≤ 400 + 0,5 + 3,0 + 1,5 + 4,0 + 3,0 + 6,0
- 0,5 -0 - 0,5 -0 - 0,5 -0
400 < b ≤ 500
+ 0,5 + 4,0 + 1,5 + 5,0 + 3,5 + 7,0
- 0,5 -0 - 0,5 -0 - 0,5 -0
500 < b ≤ 625
+ 0,5 + 6,0 + 1,5 + 7,0 + 4,0 + 9,0
- 0,5 -0 - 0,5 -0 - -
625 < b ≤ 1250
+ 0,5 + 10,0 + 1,5 + 13,0 - -
c. Uzun kenarın kısa kenara göre diklikten sapması
Genişliği 625 mm’ye kadar olan levha için ± 0,5 mm

Genişliği 625 mm ila 1250 mm olan levha için ± 0,6 mm
Açıklamalar
1 Levha genişliği
21
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
d. Durdurucuların/mesnetlerin derinliği ± 0,3 mm (levha kesik kenarı üzerinde ölçülen)
Kenar Kesik kenar

Düşey konumda iken 90o’lik açıdan sapma, imalat işlemine ve ilgili askı sistemlerine bağlıdır. Bu konuda, kesin herhangi
bir tolerans yoktur.
Oluklu asma tavan kaplama bileşenleri için sapmalar, olukların en alt noktasından geçecek şekilde çizilen doğru üzerinde
ölçülmelidir.
a Toleranslar, deliksiz ince asma tavan kaplama bileşenleri ile delik çapı azami 4 mm ve toplam delik alanı azami
% 25 oranında olan delikli ince asma tavan kaplama bileşenleri için geçerlidir.
22
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 5 - Doğrusal asma tavan sistemleri için tarifler ve toleranslar
Tarifler
Genişliği, uzunluğuna kıyasla

oldukça küçük olan tavan
kaplama bileşenleri
Azami genişlik: 400 mm
Doğrusal asma tavan

kaplama bileşenleri yan
taraflarından taşıyıcı
elemanlara tutturulur.
Genellikle, doğrusal levha ile
taşıyıcı eleman arasındaki
açı 90o’dir.
 Doğrusal asma tavan

kaplama bileşenlerinin
yan kenarları, farklı pek
çok şekilde yapılabilir.
Açıklamalar
 Doğrusal asma tavan 1 Yük taşıyıcı yapı 5 Doğrusal asma tavan kaplama bileşeni
kaplama bileşenlerinin 2 Üst sabitleme elemanı 6 Tavan çevre profili
her iki ucu açıktadır. 3 Askı elemanı 7 Sistem yüksekliği
4 Mesnet elemanı
 Bu bileşenlerin yan yana
birleşim yerlerinin
genişliği 0 mm ila X
mm’dir.
 Bileşenin modüler boyutu

– bileşen genişliği +
birleşim yeri genişliği
 Bileşenler arasındaki
açık birleşim yerleri, bir
birleşim profili ile
kapatılabilir.
Açıklamalar
1 Yük taşıyıcı yapı 6 Doğrusal asma tavan kaplama bileşeni genişliği
2 Üst sabitleme elemanı 7 Birleşim yeri
3 Askı elemanı 8 Doğrusal asma tavan kaplama bileşen modülü
4 Mesnet elemanı 9 Birleşim yeri profili
5 Sistem yüksekliği 10 Doğrusal asma tavan kaplama bileşeni
23
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Doğrusal asma tavan kaplama bileşenleri için

toleranslar (ölçüler mm’dir)
Boyutlar:
Bileşen yüksekliği ± 0,5
Bileşen uzunluğu
 (850 < 3000) mm ± 1,25
 (3000 ≤ 6000) mm ± 2,0
Bileşen genişliği ± 0,75
Levha arka uçlarında yay bulunması nedeniyle,

malzeme ve imalat işlemine bağlı olarak ilave boyut
toleransları mevcut olabilir.
Açıklamalar
A Doğrusal asma tavan kaplama bileşeninin uzunluğu
B Doğrusal asma tavan kaplama bileşeninin genişliği
C Doğrusal asma tavan kaplama bileşeninin yüksekliği
Düzlem ve düzlemden sapmalar (ölçüler mm’dir)
Düzlem
Açıklamalar
A Doğrusal asma tavan kaplama bileşeninin uzunluğu
B Doğrusal asma tavan kaplama bileşeninin genişliği + Dışbükey
C A/2 levha uzunluğunda düzlemden sapma - İçbükey
D Levha yüzünde düzlemden sapma
Doğrusal asma tavan kaplama bileşeninin genişliği (mm)

0 < B ≤ 100 100 < B ≤ 200 200 < B ≤ 300 300 < B ≤ 400
C C C C
- 1,0 - 1,25 - 1,5 - 1,75
+ 1,5 + 2,0 + 2,5 + 2,7
D D D D
- 1,5 - 2,5 - 3,5 - 4,0
+ 1,5 + 2,0 + 2,5 + 2,7
24
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Düzlemden sapmalar
Açıklama
1 Doğrusal asma tavan kaplama bileşeni mesnet açıklığı
E Düzlemden pozitif sapma
F Düzlemden negatif sapma
Doğrusal asma tavan kaplama bileşeninin genişliği (mm)
0 <B ≤ 200 200 <B ≤ 400
E F E F
- 0,5 + 0,5 - 0,8 + 0,8
Bombe
Azami sapma değeri, doğrusal asma tavan kaplama bileşeninin uzunluk ortasında ölçüldüğünde, 1/1500 x bileşen
uzunluğu (1,0 m uzunluk için 0,67 mm’ye eşittir) kadar olabilir.
Doğrusal asma tavan kaplama

bileşenlerinin sehimi
İki mesnet elemanı/mesnet

noktaları arasındaki açıklık için
azami sehim değeri, mesnet
elemanları/mesnet noktaları
arasındaki açıklığın ortasında
ölçüldüğünde, 1/500 x mesnetler
arası açıklık kadar olabilir.
Açıklamalar
1 Mesnetler arası açıklık (doğrusal asma tavan kaplama bileşeni mesnet açıklığı)
2 Mesnet elemanı
4 Doğrusal asma tavan kaplama bileşeninin sehimi (1/500 x mesnetler arası
açıklık)
Mesnet elemanı modülü için tolerans
100 mm boyutundaki doğrusal asma tavan kaplama bileşen modülünün üzerindeki mesnet elemanı modülünün
toleransı, ± 0,06 mm’dir.
25
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Mesnet elemanı uzunluk

toleransı
Mesnet elemanının uzunluğu,

mesnet elemanı modüllerinin bir
çarpanıdır.
Mesnet elemanının toplam

uzunluğu, modül toleransları ile
birlikte mesnet elemanı
modüllerinin toplamından,
imalatçı tarafından belirlenen
kesme toleransının
çıkartılmasıyla hesaplanır.
Açıklamalar
İmalat mantığında, her bir A Mesnet elemanı uzunluğu = X x modül - kesme toleransı
mesnet elemanı, zımbalama B Modüler mesnet elemanı uzunluğu
modülü birleşim yerinde başlar C Mesnet elemanları modülü
ve biter. 1 Modül toleransı
2 Uzunluk toleransı
Mesnet elemanı ek elemanı 3 Kesme toleransı
uzunluğuyla veya imalatçının
talimatlarıyla, daha fazla adette
mesnet elemanı uzunluğu için
modüler boyutlar elde edilir.
Mesnet elemanının sehimi
İki askı noktası arasındaki

mesnet elemanlarının azami
sehim değeri, iki askı noktası
arasındaki mesafenin ortasında
ölçüldüğünde, 1/500 x askı
mesafesi kadar olabilir (Sınıf 1,
Çizelge 6).
Açıklamalar
1 Askı mesafesi (mesnet elemanları arasındaki açıklık)
2 Mesnet elemanının sehimi
4 Mesnet elemanı
5 Askı elemanı
4.3 Yük taşıyıcı bileşenlerin mekanik direnci ve kararlılığı
4.3.1 Genel
Bu madde, sadece yük taşıyıcı asma tavan bileşenlerini kapsar. Asma tavan kaplama bileşenlerinin mekanik
özellikleri bu madde kapsamında olmayıp, Madde 4.6.2’de verilmiştir.
4.3.2 Asma tavan taşıyıcı sistemi
4.3.2.1 Yük taşıma performansı

Asma tavan taşıyıcı sisteminin yük taşıma performansı; sistemi oluşturan bileşenlerin malzeme boyutları,
yapısı ve tasarımı bileşenin yük taşıma özelliği ve şekil değişiminin doğrudan hesaplanmasına imkân
veriyorsa, sistemi oluşturan her bir bileşenin ayrı ayrı Madde 5’te verilen ilgili deneye uygun şekilde tabi
tutulması suretiyle belirlenmelidir.
26
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Asma tavan taşıyıcı sistemi, Çizelge 6’da verilen sehim sınır değerlerine göre sınıflandırılmalıdır.
Önceden deneye tabi tutulmuş bir bileşenin, deneyde kullanılandan farklı bir konfigürasyonda kullanılacak
olması ve bu bileşen için izin verilebilir yük taşıma kapasitesinin gerekli olması hâlinde, bu değer, deneyden
elde edilen veriler kullanılarak farklı konfigürasyon için hesaplanmalıdır.
Çizelge 6 - Sehim sınıfları - Asma tavan taşıyıcı sistem profilleri
En büyük sehim
Sınıf
mm
1 4,0 değerini geçmemek şartıyla L / 500
2 L / 300
3 Sınır yok
L; Askı noktaları arasında kalan mm biriminde açıklıktır.
4.3.2.2 Asma tavan taşıyıcı sisteminin yapımında kullanılan malzemeler
4.3.2.2.1 Çelik asma tavan taşıyıcı sistemi

Asma tavan taşıyıcı sisteminin sıcak galvanizlenmiş alaşımsız çelik şerit veya levhadan şekillendirilerek
yapıldığı durumda, kullanılan en düşük çelik sınıfı, EN 10346’ya göre DX 51D + Z olmalıdır.
Diğer çelik tiplerinin kullanılması durumunda, bunlar, EN 10152 (ZE), EN 10169 veya EN 10346’dan (ZA, AZ)
ilgili olanına uygun olmalıdır.
Kalınlık toleransı, EN 10143’e uygun olmalıdır.
Asgari korozyon koruması, maruz kalınacak çevre etki sınıfına (Çizelge 8’e bakınız) göre, Çizelge 9’e uygun
olmalıdır.
4.3.2.2.2 Alüminyum asma tavan taşıyıcı sistemi

Asma tavan taşıyıcı sistem elemanlarının alüminyum alaşımdan yapıldığı durumda, kullanılan alüminyum
alaşım EN 573-3’e uygun olmalı ve alaşımın % 0,2’lik kalıcı uzamaya tekabül eden akma dayanımı en az
160 N/mm2 olmalıdır.
Asgari korozyon koruması, Çizelge 9’da verildiği gibi olmalıdır.
4.3.2.2.3 Ahşap asma tavan taşıyıcı sistemi

Asma tavan taşıyıcı sisteminin yapımında kullanılan ahşabın kalite sınıfı, EN 1912’ye göre en az S 10
(MS 10) olmalıdır.
Kullanılan ahşabın rutubet muhtevası, kütlece % 20’yi aşmamalıdır.
Ana ahşap mesnet elemanının enkesit alanı, en az (40 x 60) mm olmalıdır. Tali ahşap mesnet elemanlarının enkesit
alanları, ana ve tali ahşap mesnet elemanlarının her ikisi için de (48 x 24) mm veya (50 x 30) mm olmalıdır.
Binanın taşıyıcı sistemine doğrudan sabitlenen (askı bileşeni olmaksızın) ahşap mesnet elemanlarının enkesit
alanı, en az (48 x 24) mm olmalıdır.
İç mekân uygulamalarında, ahşap koruması yapılması gerekli değildir. Biyolojik zararlılara veya diğer etkilere
karşı koruma yapılmasının gerekli olması hâlinde, EN 335, EN 350, EN 351, EN 460 ve/veya EN 599’da verilen
ilgili hükümler uygulanmalıdır.
27
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
4.3.3 Askı bileşenleri ve sabitleme elemanları

4.3.3.1 Metal askı bileşenleri
Askı bileşenleri ve bunlara ait sabitleme elemanları için izin verilebilir taşıma yükü; bu bileşen ve elemanların
yapımında kullanılan malzemenin boyutları, yapısı ve tasarımı bileşen ve elemanların yük taşıma kapasitesi
ve şekil değişiminin doğrudan hesaplanmasına imkân veriyorsa, Madde 5.3’e göre deneyle tayin edilmelidir.
İzin verilebilir taşıma yükü beyan edilmelidir.
4.3.3.2 Ahşap askı bileşenleri

Yeterli emniyete sahip bağlantının çiviler veya vidalar kullanılması suretiyle sağlanabilmesi şartıyla, ahşap askı
bileşenlerinin enkesit alanı asgari 1000 mm 2 ve kalınlığı asgari 20 mm olmalı (aktarılacak kuvvet, asgari enkesit
alanının aktarabileceği kuvvetten büyük ise, ahşap askı bileşeninin enkesit alanı büyütülmelidir) veya bu
elemanların dayanımı EN 1995-1-1’e göre hesaplanmalıdır.
İzin verilebilir taşıma yükü beyan edilmelidir.
4.3.4 Sabitleme elemanlarının direnci

İlgili durumda, imalatçılar, mamullerin dayanacağı yüklerin, kullanım esnasında karşılaşılabilecek yükler
olmasını, Madde 5.3’e uygun şekilde sağlamalıdır.
4.3.5 Rüzgâr yüküne direnç

Asma tavanın iç mekândan rüzgâr yüküne (açık durumdaki pencereler, kapılar vb. nedeniyle) maruz
kalmasının beklendiği durumda, asma tavan kaplama bileşenlerinin ve asma tavan taşıyıcı sisteminin rüzgâr
nedeniyle yukarı ve/veya aşağı doğrultuda oluşacak yüke direnç gösterebilmesini sağlayan gerekli bütün
yapısal önlemler alınmalıdır.
Asma tavan kaplama bileşeni ve asma tavan taşıyıcı sistemi, iç mekânda oluşan rüzgâr yükü şartları altında
kararlılığını ve bütünlüğünü korumalıdır. Bazı şekil değişimleri kabul edilebilir olsa bile, asma tavan veya tavan
bölümleri, bu etki sebebiyle düşmeyecek veya kopmayacak şekilde tasarımlanmalıdır.
Diğer bütün durumlarda, özellikle dış mekâna geniş veya kalıcı açık alanları bulunan binalarda (otopark binaları
gibi) veya sütun dizili ve dış mekâna açık giriş yolları bulunan binalarda, asma tavanın kaldırabileceği rüzgâr
yükleri (basınç/vakum), örneğin EN 1991-1-4’e göre yapılacak hesapla belirlenmelidir.
Not 2 - Bu konuda daha fazla bilgi için Ek C’ye başvurulmalıdır.
4.3.6 Darbe direnci

Asma tavanın darbe etkisine (kapalı spor alanlarında top çarpması nedeniyle oluşan gibi) direnç göstermesinin
gerekli olduğu durumda, mekân içinde gerçekleştirilecek faaliyetin özellikleri ve gerekli olan performans (top
çarpmasına direnç sınıfı gibi) belirlenmelidir. Asma tavan, belirlenen duruma göre tasarımlanmalıdır.
Gerekli olması hâlinde, darbe direnci Ek D’ye göre deneyle tayin edilmelidir.
Deneye tabi tutulan asma tavanın dayanımı, işlevi ve güvenliği olumsuz yönde etkilenmeden dayandığı ve
görünümünde önemli derecede değişikliğe yok açmayan darbeye ait çarpma hızı sınıfı beyan edilmelidir.
4.3.7 Deprem etkisine direnç

Asma tavanın ani deprem sarsıntılarına maruz kalabileceği durumlarda, EN 1998-1 dikkate alınmalıdır. Asma
tavan, deprem nedeniyle oluşan düşey ve yatay etkiler hasara veya kopmaya neden olmayacak şekilde
tasarımlanmalıdır.
28
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
4.4 Yangın durumunda güvenlik
4.4.1 Yangına direnç

4.4.1.1 Genel
Asma tavan bileşen takımlarının yangına direncinin gerekli olması hâlinde, 2000/367/EC 4) sayılı Komisyon
Kararı’na göre yangına direnç sınıflandırması amacıyla EN 13501-2 kullanılmalıdır. Bu sınıflandırma, aşağıda
verilenlere uygun şekilde yapılan deney esas alınmalıdır.
Not 1 - Bazı ülkelerde, yangına direnç özelliğini sağlamak amacıyla sökülebilir asma tavalarının kullanımına
ilişkin sınırlamalar bulunabilir.
4.4.1.2 Deney numunesinin hazırlanması

Deneye tabi tutulacak asma tavan, yangına direnç değerlendirmesine tabi tutulması gereken komple bir asma
tavan sistemini (askı sistemi, asma tavan taşıyıcı sistemi, asma tavan kaplama bileşeni, vb.) temsil etmelidir.
İlaveten, EN 13501-2’de belirtilen deney standardının/standardlarının özel hükümleri uygulanmalıdır.
4.4.1.3 Deney ve sınıflandırma

Asma tavanlar, EN 13501-2’ye uygun şekilde deneye tabi tutulmalı ve sınıflandırılmalıdır. Yangına direnç
performansına sahip asma tavanlar, aşağıdaki yöntemlerden birine göre sınıflandırılmalıdır:
 Yangın direncini, üstünde bulunan yapı elemanı (döşeme veya çatı gibi) ile birarada sağlayan tavanlar.
Böyle tavanlar, üstündeki çatı/döşeme ile birlikte deneye tabi tutulmalı ve yangına direnç sınıflandırması
birleşimin tamamına ilişkin olarak yapılmalıdır.
 Yangına direnç özelliğine, herhangi bir yapı elemanından bağımsız olarak kendisi sahip olan tavanlar.
Sınıflandırma, yangına direnç performansı üstünde ve/veya altındaki herhangi bir yapı elemanından
bağımsız olarak bu tavanları kapsamalıdır.
 Koruyucu yatay asma tavan kaplama bileşenleri olarak.
4.4.2 Yangına tepki
4.4.2.1 Genel
Asma tavan kullanımının yangına tepki ile ilgili mevzuat gereklerine tabi olması hâlinde, yangına tepki deneyi
ve sınıflandırması, asma tavanı oluşturan her bir bileşenin performansı esas alınarak yapılmalı (bir diğer
ifadeyle malzeme esaslı deney yaklaşımı) ve her bir bileşene ait sonuçlar ayrı ayrı beyan edilmelidir. Asma
tavan taşıyıcı sistemi bileşen takımı, asma tavan taşıyıcı sistem bileşeni veya asma tavan kaplama bileşeninin
ayrı ayrı satıldığı durumda, bunlar da deneye tabi tutulmalı ve sınıflandırılmalıdır.
Tam ölçekli deney yaklaşımının gerekli görüldüğü, Avrupa Ekonomik Alanı dışındaki ülkelerde piyasaya
sürülen asma tavanlar, o ülkelerde geçerli hükümlere göre deneye tabi tutulmalıdır.
Mevzuat gereklerinin mevcut olduğu durumlarda, asma tavan kaplama bileşenleri ve asma tavan taşıyıcı
sistem bileşenleri, EN 13501-1’de verilen hükümlere ve aşağıda tarif edilen şartlara uygun şekilde deneye tabi
tutulmalı ve sınıflandırılmalıdır. Bileşenler, deneye tabi tutulmaksızın Sınıf A1 5) olarak (CWT) veya
Ek K’da belirtildiği gibi üzerinde anlaşmaya varılmış uygun CWFT durumlarına göre, İlave Deney Yapılmasına
Gerek Olmayan (CWFT) şeklinde sınıflandırılabilir.
Asma tavan kaplama bileşeni ve/veya asma taşıyıcı sistem bileşeninin, EN 13501-1’de verilen hükümlere ve
aşağıda tarif edilen şartlara göre (örneğin ilgili mamul standardına uygunluk sağlaması ile) daha önceden
sınıflandırılmış olması hâlinde, asma tavan imalatçısı, mamulün tanımlanması için uygulama yerinde yeterli
kontrolleri yapması şartıyla, yangına tepki deneylerini tekrarlamaksızın söz konusu bileşenler için bu
sınıflandırmayı kullanabilir.
4) 2003/629/EC (30.08.2003 tarihli ve L218 sayılı AB Resmi Gazetesi) sayılı Komisyon Kararı ile tadil edilen
2000/367/EC (06.06.2000 tarihli ve L133 sayılı AB Resmi Gazetesi) sayılı Komisyon Kararı.
5) 26.09.2000 tarihli ve 2000/605/EC sayılı Komisyon Kararı (12.10.2000 tarihli ve L258 sayılı AB Resmi
Gazetesi) ve 06.06.2003 tarihli ve 2003/424/EC sayılı Komisyon Kararı (12.06.2003 tarihli ve L144 sayılı AB
Resmi Gazetesi) ile iki kez tadil edilen 04.10.1996 tarihli ve 96/603/EC sayılı Komisyon Kararı (19.10.1996
tarihli ve L267 sayılı AB Resmi Gazetesi).
29
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
4.4.2.2 Asma tavan kaplama bileşenleri

Asma tavan kaplamaları ile ilgili olarak olası dört seçenek bulunmaktadır:
a) Kaplamanın, monte edildiğinde üstünde ilave herhangi bir mamul bulunmaksızın olduğu gibi kullanılması,
b) Kaplamanın, kaplama üstüne monte edilecek tanımlanmış bir yalıtım malzemesi veya diğer bir
malzemeyle birlikte satılması.
a) bendinde belirtilen durumda, asma tavan kaplama bileşeni tek başına deneye tabi tutulmalı ve
sınıflandırılmalıdır. b) bendinde belirtilen durumda, asma tavan kaplama bileşeni, tanımlanan yalıtım
malzemesi veya diğer malzeme ile birlikte deneye tabi tutulmalıdır.
Mevzuatların gerektirmesi hâlinde, asma tavan, sadece alt yüzünden (oda içerisinden görünen yüz) veya alt
yüzü ve üst yüzünden (tavan boşluğuna bakan yüz) deneye tabi tutulmalıdır. Bu şekilde yapılan deneylerin
farklı sınıflandırmalara yol açması durumunda, bunlar, deney sonuçlarında belirtilmelidir. Asma tavan kaplama
bileşenleri, Ek I’ya göre monte edilmeli ve sabitlenmelidir.
4.4.2.3 Asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımları ve bileşenleri

Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenlerinin, EN 13823’e göre tek bir yakma unsuru (SBI) kullanılarak deneye
tabi tutulacak olması hâlinde, bileşenler, Ek I’ya göre monte edilmeli ve sabitlenmeli ve yangına tepki
sınıflarının belirlenmesine izin verecek şekilde deneye tabi tutulmalı veya asma tavan taşıyıcı sisteminin
yapımında kullanılan malzemenin (ahşap veya plastik gibi) yangına tepki sınıfı belirlenmelidir.
Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenlerinin, EN ISO 11925-2’ye göre küçük alev kaynağı deney düzeneği
kullanılarak deneye tabi tutulacak olması hâlinde, bileşenler, yangına tepki sınıflarının belirlenmesine izin
verecek şekilde monte edilmeli ve deneye tabi tutulmalı veya asma tavan taşıyıcı sisteminin yapımında
kullanılan malzemenin (ahşap veya plastik gibi) yangına tepki sınıfı belirlenmelidir.
4.4.2.4 Derz mamulleri

Asma tavan kullanımının mevzuat gereklerine tabi olması hâlinde, derz mamullerinin yangına tepki performans
sınıfı EN 13501-1’e göre belirlenmelidir.
Yangına tepki sınıfı daha önceden belirlenmiş bileşen veya malzemenin (örneğin uyarlanmış Avrupa teknik
şartnamesine uygunluk sağlanarak) kullanılması durumunda, bu sınıf, önyapımlı elemanın bu standarda göre
yangına tepki sınıfının beyanında, tekrar deney yapılmadan kullanılabilir.
Bunlara ek olarak, bileşen veya malzemenin yangına tepki sınıfı, Ek K’da verilen ilgili çizelgeye göre İlave
Deney Yapılmasına Gerek Olmayan (CWFT) şeklinde beyan edilebilir. Bu şekilde bir beyan yapılabilmesi için
bileşen veya malzemenin, çizelgede verilen özel sınıfa ait tüm gerekleri karşılaması veya CWTF için
aranandan daha üst sınıfa ait olması gereklidir.
Benzer şekilde, kendilerine ilişkin tüm gerekleri karşılamaları hâlinde, böyle bileşen veya malzemelerin
yangına tepki sınıfı, deney yapılmaksızın Sınıf A1 (CWT) olarak beyan edilebilir (Dipnot 5’e bakınız).
4.5 Hijyen, sağlık ve çevre - Zehirli gazlar ve tehlikeli maddeler
4.5.1 Asbest (muhtevası) açığa çıkması

Tavanın hiçbir kısmı asbest açığa çıkarmamalı ve/veya ihtiva etmemelidir. “Asbest ihtiva etmez” ifadesi beyan
edilmelidir.
4.5.2 Formaldehit açığa çıkması ve/veya muhtevası

İmalat işleminin bir bölümü olarak yapısına formaldehit içeren malzeme ilave edilmiş olan asma tavan
bileşenlerinin bulunduğu durumlarda, bileşen deneye tabi tutulmalı ve E1 veya E2 olmak üzere iki sınıftan
birine dâhil edilmelidir. Sınıflar ve ilgili deney yöntemleri, Ek E’de verilmiştir.
Bu gerek, doğal yapısında belirli seviyelerde formaldehit bulunan bileşenlere uygulanmaz. Bu bileşenler,
deney yapılmaksızın E1 olarak sınıflandırılabilir.
30
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
İmalat esnasında yapısına formaldehit içeren malzemeler ilave edilmemiş veya doğal yapısında belirli
seviyelerde formaldehit bulunmayan bileşenlerin, formaldehit açığa çıkması bakımından sınıflandırılması ve
beyan edilmesi gerekmez.
4.5.3 Diğer tehlikeli maddeler

Bu standard kapsamında giren yapı mamulleri piyasaya sürülürken, standardın diğer maddelerinde belirtilenler
dışında kalan milli mevzuatlar, tehlikeli maddelerin açığa çıkması ve bazı durumlarda muhtevasının
doğrulanmasını veya beyan edilmesini gerektirebilir.
Bu konuda uyumlaştırılmış Avrupa deney yöntemlerinin bulunmaması hâlinde, tehlikeli maddelerin açığa
çıkması/muhtevası, yürürlükte olan milli hükümler dikkate alınarak doğrulanmalı ve beyan edilmelidir.
Not - Tehlikeli maddelerle ilgili Avrupa hükümleri ve milli hükümlere ilişkin bilgilendirici veri tabanı, EUROPA
internet sitesinin “Construction” sayfasından elde edilebilir. Bu sayfaya http://ce.europa.eu/enterprise/
construction/cpd-ds/ adresi ile ulaşılabilir)
4.5.4 Zararlı mikro organizmaların üremesine yatkınlık

Bu standard kapsamına giren bazı mamuller, zararlı mikro organizmaların üremesine yatkın olabilir. Bu konuda
bir Avrupa değerlendirme yönteminin bulunmaması hâlinde, imalatçılar, bu yatkınlık hususunda yüklenicileri
ve/veya kullanıcıları bilgilendirmelidir.
Çizelge 7 - Zararlı mikro organizmaların üremesine yatkınlık seviyeleri
Seviye Yatkınlık
A Yatkın değil
B Yatkın
Madde 4.8.1 ve Madde 4.10’da belirtildiği üzere, bu gibi etkilerin oluşmasına neden olan şartların engellendiğini
göstermek amacıyla, EN ISO 6946 ve EN ISO 10211’e uygun şekilde ısı yalıtımı/çiylenme noktası hesapları
yapılmalıdır.
4.6 Kullanım güvenliği
4.6.1 Parçalanma özellikleri

Parçalanma özelliklerine veya güvenli kırılma özelliğine sahip olması gereken malzemelerden (cam gibi)
yapılmış asma tavan kaplama bileşenlerinin bulunduğu durumda, bileşenin parçalanma veya kırılma
durumundaki performansı, EN 12600’e göre tayin edilmeli, sınıflandırılmalı ve beyan edilmelidir.
4.6.2 Eğilmede çekme dayanımı

Asma tavan kaplama bileşeni, asma tavan taşıyıcı sistemine monte edilmiş hâlde iken kendi kütlesini
taşımasına yetecek dayanıma sahip olmalıdır. İlaveten, asgari bir gerek olarak, asma tavan kaplama bileşeni
düşmemeli ve kullanım esnasında güvenliğin sağlanabilmesine imkân verecek yeterli dayanıma sahip
olmalıdır. Gerekli olması hâlinde, asma tavan kaplama bileşeninin kapattığı açıklık, varsa üzerinde bulunan
boşluklar (delikler) ve bileşene etki eden yük (zati ağırlığına ek olarak) dikkate alınarak yeterli eğilmede çekme
dayanımı tayin edilmelidir. Eğilmede çekme dayanımını değerlendirmek üzere tasarlanan deneyler, asma
tavan kaplama bileşeninin yapımında kullanılan malzemeden alınan temsili bir numune üzerinde, bileşenin
nihai kullanım tasarımı da dikkate alınarak Ek F’ye uygun şekilde yapılmalıdır. Deney sonucu ve bileşenin
performansı, Çizelge 8’de verilen çevre etki sınıflarından biri olarak ve Çizelge F.2’ye göre uygulanacak izin
verilebilir yük tipi ile birlikte beyan edilmelidir.
4.6.3 Mekanik dayanım, kopmaya karşı güvenlik - Bölmeli asma tavan sistemleri
Eğilmede çekme dayanımı deneyi, bölmeli asma tavan sistemlerine uygulanmaz. Bölmeli asma tavan
sistemlerinin mekanik dayanımı ve kopmaya karşı güvenliği, Ek J’ye göre tayin edilmelidir. Bölmeli asma tavan
sistemlerinin belirtilen gereği sağlayıp sağlamadığı “kabul” veya “ret” şeklinde ifade edilmelidir.
31
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
4.6.4 Elektrik güvenliği

Gerekli olması hâlinde, asma tavanlar, elektrik çarpması riski olmaksızın elektrikli cihazların monte
edilebilmesine imkân veren özellikte olmalıdır.
Asma tavanlar, gerektiğinde, elektrik kablolarının amaca uygun olarak tasarımlanmış ve monte edilmiş görünür
veya gizli bölmeler içerisinde taşınabileceği şekilde tasarımlanmalıdır.
Mevzuatların asma tavanın topraklanması ve/veya bağlanmasını gerektirdiği durumda, asma tavan ve
bileşenleri, mamulün kullanılması tasarlanan yerde geçerli gereklere göre, bu duruma imkân verecek şekilde
tasarımlanmalıdır. İmalatçılar, asma tavanın, elektrik çarpması riskine karşı güvenli olduğunu ve topraklanarak
veya bağlanarak tasarımlandığını (veya bu şekilde tasarımlanmadığını) beyan etmelidir.
4.7 Akustik
4.7.1 Deney numunesinin hazırlanması

Akustik performans beyan edilecekse, deneye tabi tutulacak asma tavan, uygulamada kullanılacak olan ve
akustik değerlendirmeye tabi tutulması gereken tavanı temsil etmelidir. İlaveten, aşağıda liste hâlinde verilen
deney standardının/standardlarının özel hükümleri uygulanmalıdır.
Tasarımcılar, laboratuvar deney sonuçlarının, uygulama yerinde tekrar elde edilmesine gerek olmadığı
hususunda bilgili olmalıdır (EN 12354-6’ya bakınız). Özel uygulamalar veya özel akustik performans
çalışmaları için, laboratuvar deneyleri ve uygulama yerinde deneyler yapılması gerekebilir.
4.7.2 Ses yutma

Gerektiğinde, ses yutma özelliği olan asma tavanlar kullanılmalı ve tavanların ses yutma katsayıları,
EN ISO 354’e göre yapılan deneylerle belirlenmeli ve beyan edilmelidir. Ses yutma katsayıları, oktav bandları
içinde bir grafik veya çizelge ile ifade edilen uygulama ses yutma katsayısı αp olarak ve
EN ISO 11654’e göre şekil göstergesi ile birlikte tek değer αw olarak hesaplanmalıdır.
Not - Ses yutma, ses dalgalarının bina yüzeyi veya elemanları tarafından yutulduğu anda ortaya çıkan ses
enerjisinin azaltılmasıdır. Gerekli olan ses yutma miktarı ve ses yutan yüzeylerin konumu, bir dizi faktöre
bağlıdır. Bu faktörler, odanın tasarlanan kullanımını, üretilen gürültünün özelliğini, yankılanma (eko)
kontrolüne olan ihtiyacı, odanın şeklini ve oda hacmini kapatan yüzeylerin ses yansıtma özelliklerini
içerir.
Gerekli olan yankılanma süresi, ses yutan malzemenin miktarı ve performansı ile odanın şekli ve hacminin
fonksiyonudur (EN 12354-6’ya bakınız).
4.7.3 Ses yalıtımı
4.7.3.1 Genel
Ses yalıtımı, bina içinde hava ile yayılan sesin ve darbe gürültüsünün iletimi üzerindeki etkilerine bağlı olarak
bina elemanlarının akustik performansı ile ilgilidir. Asma tavan sistemi aşağıdaki işlevleri sağlamak için gerekli
olabilir:
 Hava ile yayılan sesin ve darbe gürültüsünün düşey doğrultuda döşemeden geçerken iletiminin
azaltmasında döşemelere katkıda bulunmak (düşey ses iletimi),
 Odadan odaya ses iletimini azaltmak. Bu işlev, doğrudan ve dolaylı yoldan iletilen ses ile ilişkilidir ve asma
tavanların, bölme elemanlarının üstünde taşındığı durumda özel önem arz eder (yatay ses iletimi).
Asma tavanın, hava ile yayılan sesin ve darbe gürültüsünün düşey doğrultuda döşemeden geçerken iletiminin
azaltmasına katkıda bulunmak ve/veya doğrudan ve dolaylı yoldan yatay doğrultuda (üstünde hava boşluğu
bulunan asma tavanın, bölme elemanlarının üstünden geçtiği durum da dâhil) iletilen sesin azaltılmasına
katkıda bulunmak üzere gerekli olduğu durumda, tavanın performansı, sırasıyla Madde 4.7.3.2 ve Madde
4.7.3.3’te tarif edilen şekilde ölçülmeli ve gösterilmelidir.
4.7.3.2 Düşey doğrultuda ses azaltımının laboratuvarda ölçülmesi

Hava ile yayılan sesin düşey doğrultuda azaltımının laboratuvarda ölçümü EN ISO 10140’a göre yapılmalı ve
ölçme sonucu, EN ISO 717-1’e göre beyan edilmelidir.
32
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
4.7.3.3 Yatay doğrultuda ses iletiminin laboratuvarda ölçülmesi

Üstünde hava boşluğu bulunan asma tavanın, yatay doğrultuda ses azaltımının laboratuvarda ölçümü
EN ISO 10848-2’ye göre yapılmalı ve ölçme sonucu, EN ISO 717-1’e göre beyan edilmelidir.
4.7.4 Doğrudan uygulama alanı

Akustik deneylerinin sonuçları, aşağıdaki şartlara bağlı olarak, tekrar deney yapılmasına gerek duyulmaksızın
tasarımı benzer olan diğer asma tavanlara da uygulanabilir:
 Asma tavandaki herhangi bir değişiklik (asma tavan kaplama bileşenlerinin kalınlığının artırılması,
yoğunluğun artırılması veya daha büyük dinamik rijitlik gibi), akustik performansta önemli derecede
iyileşmeye neden olabilir.
 Yukarıdaki şarta bağlı olarak alanda değişikliklere izin verilmelidir.
 Tek bir tedarikçiden temin edilen asma tavan bileşenleri ve asma tavan kaplama bileşenleri, başka bir
tedarikçiden temin edilen, aynı veya daha iyi akustik özelliklere sahip bileşenlerle değiştirilebilir.
4.8 Dayanıklılık
4.8.1 Genel
Bu maddede belirtilen gerekleri karşılayan mamullerin, kolaylıkla değiştirilebilen mamullere ait beklenen
ekonomik kullanım ömrünü sağladığı kabul edilebilir.
Çizelge 8’e göre çevre etki sınıfı beyan edilmelidir.
4.8.2 Rutubet
Asma tavanlar, tavan içerisinde veya tavan yüzeylerinde ve bağlantılı bina bileşenlerinde, tavanın tasarlanan
kullanım ömrü boyunca, asma tavan kaplama bileşeninin eğilmede çekme dayanımında kayba ve/veya asma
tavan bileşen takımının tamamının veya asma tavan taşıyıcı sisteminin yük taşıma kapasitesinde kayba yol
açabilecek zararlı seviyelerde su ve yoğuşma oluşmayacak şekilde tasarımlanmalıdır. Bu gibi etkilerin
oluşmasına neden olan şartların engellendiğini göstermek amacıyla, EN ISO 6946 ve ISO 10211’e uygun
şekilde ısı yalıtımı/çiylenme noktası hesapları yapılmalıdır.
Aşağıda verilen bir dizi çevre etki şartına maruz bırakıldığında, çelik ve alüminyum bileşenlerin korozyona karşı
koruma seviyesi Çizelge 9’a uygun olarak belirtilmelidir. Ahşabın korunması ile ilgili olarak
Madde 4.3.2.2.3 uygulanmalıdır.
4.8.3 Hizmet ömrü ile ilgili gerekler

Tasarımcı tarafından tavsiye edilen şekilde normal bakımları yapılan ve hizmet ömrü boyunca zararlı işlemlere
maruz bırakılmayan bir asma tavan, hizmet ömrü boyunca, tasarımında dikkate alınan çevre etki şartlarına
(Madde 4.8.4’e bakınız) maruz kaldığında performans özelliklerini korumalıdır.
Dayanıklılık ve bakıma ilişkin aşağıdaki bilgiler, belirtildiği şekilde sağlanmalıdır:
− Tavan imalatçısı, asma tavan kaplama bileşeni ve asma tavan taşıyıcı sistemine ait görünür yüzeylerin
temizlenebilir olup olmadığını ve bu yüzeylerin temizlenebilir olması hâlinde, hangi temizleme tekniğinin
uygulanması gerektiğini ve hangi sınırlamaların uygulanacağını belirtmelidir,
− Tavan imalatçısı, asma tavan kaplama bileşeni ve asma tavan taşıyıcı sistemine ait görünür yüzeylerin
tekrar boyanabilir olup olmadığını ve bu yüzeylerin tekrar boyanabilir olması hâlinde, hangi malzemeler ve
tekniklerin tavsiye edildiğini ve varsa, tavan performansına ilişkin hangi hususların etkilenebileceğini
belirtmelidir,
− Tavan imalatçısı, temizleme ve boyama işlemlerinin, tavanın diğer performans hususları üzerinde
olabilecek etkisini belirtmelidir,
− Tavan imalatçısı, asma tavanın, çalışma ömrü boyunca iddia edilen performansını sürekli şekilde
sağlayabilmesi için gerekli olan bakımla ilgili asgari gerekleri belirtmelidir.
33
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
4.8.4 Asma tavan çevre etki şartlarının sınıflandırılması

Tavan veya bileşen imalatçısı, asma tavanın veya bileşenin, Madde 4.6.2 ve Madde 4.8.3’te belirtilen gereklere
göre, Çizelge 8’de belirtilen çevre etki sınıflarından hangisine ilişkin şartları karşılayacağını belirtmelidir.
Çizelge 8 - Çevre etki sınıfları
Sınıf Şartlar
Bina bileşenleri, kirletici korozif maddelerin bulunmadığı ortamda en fazla % 70 oranına kadar
A artan değişken bağıl neme ve en fazla 25 oC değerine kadar artan değişken sıcaklığa maruz
kalır.
Bina bileşenleri, kirletici korozif maddelerin bulunmadığı ortamda en fazla % 90 oranına kadar
B artan değişken bağıl neme ve en fazla 30 oC değerine kadar artan değişken sıcaklığa maruz
kalır.
Bina bileşenleri, kirletici korozif maddelerin bulunmadığı ancak yoğuşma riskinin bulunduğu
C ortamda en fazla % 95 oranına kadar artan değişken bağıl neme ve en fazla 30 oC değerine
kadar artan değişken sıcaklığa maruz kalır.
D Bina bileşenleri, yukarıdaki sınıflar için belirtilen ortam şartlarından daha sert şartlara maruz kalır.
4.8.5 Korozyon koruması

Metal çerçeve bileşenleri, askı ve bağlantı elemanları, Çizelge 9’a göre korozyona karşı korunmalıdır.
34
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 9 - Metalden yapılmış asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri ve asma tavan kaplama bileşenleri için
korozyona karşı koruma sınıfları
Profiller, askı elemanları, bağlantı elemanları ve tavan kaplama bileşenleri

Çizelge 8’ye
göre sınıf Alüminyumdan yapılmış
Çelikten yapılmış bileşenler
bileşenler
A EN 10346’ya göre Z100, ZA095 veya AZ100 şeklinde Korozyona karşı ilave herhangi
sürekli sıcak daldırmalı metal kaplı mamullera,b. bir koruma gerekmez.
EN 10152’ye göre ZE25/25 şeklinde elektrolitik çinko

kaplı yassı mamullerc.
EN 10169’a göre çevre etkisine maruz kalacak yüzü

için korozyona karşı koruma (iç mekândan) kategorisi
CPI2 olan, sürekli organik kaplı (rulo kaplı) mamullere
(kaplama sistemi ZE15/15-HDP25-2T-CPI2 gibi).
B EN 10346’ya göre Z100, ZA095 veya AZ100 şeklinde Korozyona karşı ilave herhangi
sürekli sıcak daldırmalı metal kaplı mamullera,b. bir koruma gerekmez.
EN 10152’ye göre, aşağıda belirtildiği gibi ilave organik veya

kaplamac yapılmış veya yapılmamış elektrolitik çinko
kaplı yassı mamullerb : ZE25/25 + her yüz için 40 µm EN 1396:2007’de verilen
kalınlığında organik kaplamad, ZE50/50 + her yüz için korozyon indeksi 2a’ya göre
20 µm kalınlığında organik kaplamad veya organik rulo kaplama
kaplamasız ZE 100/100.
EN 10169’a göre çevre etkisine maruz kalacak yüzü

için korozyona karşı koruma (iç mekândan) kategorisi
CPI2 olan, sürekli organik kaplı (rulo kaplı) mamullere
(kaplama sistemi ZE15/15-HDP25-2T-CPI2 gibi).
C EN 10346’ye göre Z100, ZA095 veya AZ100 şeklinde Anodik kaplamab
sürekli sıcak daldırmalı metal kaplı olana,b, her yüze (15 µm < s < 25 µm)
20 µm kalınlığında ilave organik kaplamac yapılmış
mamuller. veya
EN 10152’ye göre, aşağıda belirtildiği gibi ilave organik EN 1396:2007’de verilen

kaplamac yapılmış olan elektrolitik çinko kaplı yassı korozyon indeksi 2a’ya göre
mamullerb : ZE25/25 + her yüz için 60 µm kalınlığında rulo kaplama.
organik kaplamad, ZE100/100 + her yüz için 40 µm
kalınlığında organik kaplama.
D Kullanım ve korozyon etkisine bağlı olarak özel Anodik kaplamab
önlemler alınmalıdır. Asgari korozyon koruması, Sınıf (s > 25 µm)
C için verilenlerle aynıdır. Gerektiği şekilde ilave
önlemler alınmalıdır. veya
EN 1396:2007’de verilen
korozyon indeksi 2b’ye göre
rulo kaplama.
a EN 10327 standardı, EN 10142 (çinko), EN 10214 (çinko-alüminyum) ve EN 10215 (alüminyum çinko)

standardlarının yerine, EN 10346 ise EN 10327 yerine geçmiştir.
b Benzer seviyede korumaya tekabül eden eşdeğer herhangi bir korozyona karşı koruma kaplamasına da
izin verilebilir.
c Çevre etkisine maruz kalan kısımlar, çinko ile uyumlu olan organik kaplama ile EN ISO 12944-3’e göre
art boyama işlemi uygulanarak kaplanır veya bu kaplamaya eşdeğer EN 10169’a uygun rulo kaplama ile
kaplanır.
d Sadece asma tavan kaplama bileşenlerine uygulanır.
e Sadece, asma tavan taşıyıcı sistem bileşenlerindeki “başlık” malzemesine uygulanır.
35
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
4.8.6 Temas korozyonu koruması

Birbirine benzer olmayan malzemeler (çelik ve alüminyum gibi) arasındaki temastan kaynaklanan korozyonu
önlemek için, bu malzemeler arasına uygun koruyucu malzemeler EN ISO 12944-3’e göre tabakalar hâlinde
uygulanmalıdır.
Ahşap koruyucuların kullanılması hâlinde, ahşap bileşenlere bağlanan metal bileşenler için uygulanan
korozyona karşı koruma yöntemi, ahşap koruyucu ile uyumlu olmalıdır.
4.8.7 Gözenekli olmayan PVC profillerin dayanıklılığı

Gözenekli olmayan PVC-U profillerin dayanıklılığı, EN 13245-1:2010 Ek A’ya göre 23 oC sıcaklıkta darbe
direnci deneyi yapılarak gösterilmeli ve deney sonucu EN 13245-1:2010 Çizelge 2’ye göre beyan edilmelidir.
PVC-UE profillerin dayanıklılığı, EN 13245-2:2008 Ek B’ye göre 23 oC sıcaklıkta darbe direnci deneyi yapılarak
gösterilmeli ve deney sonucu EN 13245-2:2008 Çizelge B.1’e göre beyan edilmelidir.
4.8.8 Ahşap mamullerin dayanıklılığı

Ahşabın biyolojik dayanıklılığı bakımından mamulün kullanılabileceği yere ilişkin tehlike sınıfları, EN 335’te
belirtilmiştir. Buna alternatif olarak, EN 350, EN 351 ve EN 460’a göre uygun bir koruma işlemi seçilmelidir.
Mekanik dayanıklılık, iyileştirme faktörleri olan kmod ve kdef’ten uygun olanı dikkate alınarak tayin edilmelidir.
4.9 Asma tavan bileşenleri için renk, ışık yansıması ve parlaklık faktörü
4.9.1 Genel
Renkler, ışık yansıması ve parlaklık faktörü hususlarında tasarımcı ve şartname hazırlayıcı arasında anlaşma
sağlanmış olmalı ve gerek duyulması hâlinde, Madde 4.9.2, Madde 4.9.3 ve Madde 4.9.4’e göre deneyler
yapılmalı ve sonuçlar beyan edilmelidir.
Not - Renk deneylerinin adedi, tasarımcının takdirine bırakılmıştır.
4.9.2 Renk bileşimini ölçme yöntemi

Asma tavan bileşenlerinin renk bileşimi, bilgisayara bağlı ve ISO 7724-2 ve ISO 7724-3’te verilen CIE Lab
yöntemine göre işletilen bir ölçme cihazı kullanılarak ölçülmelidir.
4.9.3 Işık yansımasını ölçme yöntemi

Asma tavan bileşenlerinin ışık yansıtma değeri, bilgisayara bağlı ve ISO 7724-2 ve ISO 7724-3’te verilen
CIE Lab yöntemine göre işletilen bir ölçme cihazı kullanılarak ölçülmelidir. Tasarımcı, bileşen üzerindeki
deliklerin kaydedilen ışık yansıtma değeri üzerine varsa etkisini belirtmelidir.
4.9.4 Parlaklık faktörünün ölçülmesi ve değeri

Asma tavan bileşenlerinin parlaklık faktörü, EN ISO 2813’e göre tayin edilmeli ve sınıflandırılmalıdır.
4.10 Isı yalıtımı

Asma tavanın ısı yalıtımı sağlayacak şekilde tasarımlanmış olması hâlinde, sağlanacak ısı yalıtımı, aşağıda
verilenlerden birinde (veya her ikisinde) belirtilen veriler ile birlikte EN ISO 6946 ve EN ISO 10211’de verilen
yöntemlerin kullanılması suretiyle yapılan hesaplama ile gösterilmelidir:
− EN ISO 10456’dan çizelge değerleri olarak alınan referans tasarım verileri,
− Avrupa seviyesine göre kalibre edilmiş donanım ile (IRMM 440 referans malzeme kullanılarak) EN 12664
veya EN 12667 kullanılarak elde edilen deney sonuçları (genellikle tasarımcının, referans tasarım
verilerinden elde edilen performanstan daha iyi performans iddia etmek istediği durumda). Beyan edilen
ısıl direnç ve/veya ısıl iletkenlik, EN 13162, EN 13163, EN 13164, EN 13165, EN 13166, EN 13167,
EN 13168, EN 13169, EN 13170 ve EN 13171:2012 standardlarından ilgili olanındaki Madde 4.2.1’e göre
hesaplanmalıdır.
Monte edilmiş asma tavan bileşen takımı veya asma tavan bileşenin ısıl performansı beyan edilmelidir.
36
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
5 Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenlerinin yük taşıma kapasitesi -

Deney yöntemleri
5.1 Genel
Bu deney yöntemi, yük taşıma kapasiteleri hesapla belirlenemeyen metal asma tavan taşıyıcı sistemlerine,
askı elemanlarına ve bağlantı elemanlarına uygulanabilir.
Deneye tabi tutulacak numune, bu mamullerin yerinde kullanım özelliklerinin tamamına sahip olmalıdır.
Deney sonuçları, asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri için sehim ve izin verilebilir yük değerlerinin tayinine
imkân sağlar. Bu değerlerin tayininde, çeşitli yükleme konfigürasyonları, farklı profil mesnet açıklıkları ile farklı
askı bileşenleri ve bağlantı bileşenleri dikkate alınır.
İzin verilebilir eğilme momenti hesabı için kullanılan Bağıntı (3b) ve izin verilebilir yük hesabı için kullanılan
Bağıntı (5)’te kullanılacak emniyet katsayısı 2,5 olmalıdır.
5.2 Metal asma tavan taşıyıcı sistem profillerinin eğilme deneyi
5.2.1 Genel
Metal yapıların yük taşıma kapasitesi, münferit elemanlar üzerinde farklı mesnet açıklıkları ve farklı yükler
uygulanarak yapılan aşağıdaki deneylerle tayin edilmelidir.
Eğilme deneyi sadece yük taşıyıcı profillere uygulanır. Deneye uygun profiller, asma tavan kaplama
bileşenlerinin yükünü ve oluşması muhtemel ilave yükleri taşıyan ve bu yükleri bina taşıyıcı sistemine aktaran
profillerdir.
Eğilme deneyi sonucunda, profillerin aşağıdaki özelliklerinin belirlenebilmesi için karakteristik veriler elde edilir:
− Eğilme rijitliği El (N·mm2)
− İzin verilebilir eğilme momenti adm M (N·m)
İzin verilebilir yük ve/veya izin verilebilir momente karşılık gelen sehim, Çizelge 6’ya göre sınıflandırılmalıdır.
Asma tavan kaplama bileşenlerinin sadece tavan çevre profilleri (açılı veya U kesitli gibi) ile mesnetlendiği
durumda, bu profiller, Ek H’ye göre deneye tabi tutulmalıdır.
5.2.2 Deney işlemi

Ön deneylerde, 3’er profil (pozitif eğilme konumundaki 3 profil, negatif eğilme konumundaki 3 profil), iki mesnet
üzerine oturan ve en büyük tasarım açıklığının (azami L) ortasından nokta yük uygulanan kirişler şeklinde
deneye tabi tutulmalıdır. Ayrıca, aşağıda verilen şekilde hesaplanan asgari mesnet açıklığı kullanılarak da aynı
ön deneyler tekrarlanmalıdır:
Asgari L = Azami L / 2; 2,0 m’den daha küçük mesnet açıklıkları için, Asgari L > 1,0 m (1)
Sabitleme elemanlarının tasarım mesafelerinden kaynaklanması hâlinde, tavan çevre profilleri deneye tabi
tutulurken daha küçük bir mesnet açıklığı kullanılabilir (Şekil 14’e bakınız).
37
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
a) Pozitif eğilme konumundaki T profil b) Negatif eğilme konumundaki T profil
Açıklamalar
F Yük
L Açıklık
Şekil 14 - T profilin eğilme deneyi prensibi
Asgari eğilme momentinin elde edildiği durum da dâhil olmak üzere, en gayri müsait durum şartları etkisinde
yedi profil daha deneye tabi tutulur. Azami mesnet açıklığı kullanılarak pozitif ve negatif eğilme konumlarında
3’er numune ve asgari mesnet açıklığı kullanılarak pozitif ve negatif eğilme konumlarında 3’er numune daha
(12 ayrı numune anlamına gelir) ve ilave olarak 7 numune deneye tabi tutulmak suretiyle toplam 19 ön deney
yapılır.
Ana mesnet profillerinin/kanalların mesnet şartları, bu elemanların kullanım anındaki mesnet şartlarına uygun
olacak şekilde seçilmelidir. Bir başka deyişle, profilin yükleme noktası dönmeye karşı emniyete alınmalıdır.
Bu deneyde kullanılması tasarlanan bütün asma tavan taşıyıcı sistem profilleri, normal kullanımları için gerekli
olan bütün zımbalama detaylarına sahip olmalıdır.
Açıklık ortasında, en az Çizelge 6’da verilen tasarlanan sehim sınıfına ait sehim değerine erişilinceye kadar
mikrometreler ile 1/100 mm doğrulukla ölçülen sehim ve buna karşılık gelen deney yükü (F) tayin edilmelidir.
Sehim değeri, tasarım sınıfında belirtilen sehim değerlerine ulaştığında yük geçici olarak kaldırılır. Yük
kaldırıldıktan sonra ölçülen kalıcı sehim değeri 0,2 mm’yi aşmamalıdır. Bu değerin aşılması hâlinde, tasarım
sınıfında belirtilen sehim değeri ve bu değere karşılık gelen yük azaltılmalıdır. Bu azaltmanın amacı, yük-sehim
eğrisinin doğrusal-elastik olmasını sağlamaktır.
Azami yük (Fu) ve bu yüke karşılık gelen azami eğilme momenti (Mu) tayin edilmelidir.
5.2.3 Sonuçların değerlendirilmesi

Eğilme rijitliği (El) ve izin verilebilir eğilme momenti adm M en az 10 deneyden elde edilen sonuçlardan tayin
edilmelidir. Merkezinden nokta yük ile yüklenmiş basit bir kirişin eğilme rijitliği (El), aşağıdaki bağıntı
kullanılarak hesaplanmalıdır:
El  FL3 48fazamî (2)
Burada;
F : 10 ayrı deneyden elde edilen ve sehim sınıfına karşılık gelen ortalama yük (Çizelge 6’ya bakınız),
N,
L : Deney numunesinin mesnetler arasındaki açıklığı, mm,
Fazami : Açıklık ortasındaki sehim, mm,
E : Elastisite modülü, N/mm 2,
I : Eylemsizlik momenti, mm4
tür.
38
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Yük-sehim eğrisinin doğrusal kısmı, eğilme rijitliğinin tayininde kullanılan kısımdır. Çizelge 6’ya göre sehim
değerinin, bu doğrusal aralık dışında kalması hâlinde, yük, sehim değeri bu aralığa düşünceye kadar
azaltılmalıdır.
İzin verilebilir moment, aşağıda belirtilen iki kritere göre tayin edilir:
Birinci kritere göre izin verilebilir moment değeri, kendisine karşılık gelen sehime bağlıdır ve aşağıdaki
bağıntıyla tayin edilir:
adm Mf  M f  FL 4 (3a)
Burada;
Mf : Eğilme momenti Mf ortalama değeri
dir.
İkinci kritere göre izin verilebilir moment değeri, nihai yük Fu’ya bağlıdır ve aşağıdaki bağıntıyla tayin edilir:
adm Mu  Mu%5  (3b)
Mu%5  M u  k  s (4)
Burada;
Mu : Nihai yük Fu’ya bağlı olan eğilme momenti Mu (Nmm) ortalama değeri,
k : İstatistiki faktör (kabul faktörü, Madde 5.4’e bakınız),
s : Standard sapma, Nmm,
Mu%5 : % 5’lik frekans yüzdelik seviyesine tekabül eden eğilme momenti,
 : Emniyet katsayısı = 2,5
tir.
adm Mf ve adm Mu değerlerinden küçük olanı, belirleyici adm M değeri olarak kullanılmalıdır.
Herhangi bir sehim sınır değeri tayin edilmiyorsa (Sınıf 3), izin verilebilir moment değeri, nihai yük Fu’ya bağlı
olarak Bağıntı (3b) yardımıyla hesaplanan değere eşittir.
Madde 5.2.2’de tarif edilen diğer deney konfigürasyonlarının kullanılması durumunda (sürekli kirişler ve/veya
düzgün yayılı yükler veya birden fazla nokta yük gibi), EI, Mf ve Mu’nun hesaplanmasında kullanılan bağıntılar,
değişen mesnet ve yük şartlarına göre değiştirilmelidir.
5.2.4 Deney raporu

Deney raporu en az aşağıdaki bilgileri içermelidir:
 İmalatçı ve imalat tesisi,
 Mamulün tanıtımı (tarif ve fiziksel özellikler),
 Mamullerin izlenebilirliğine ilişkin bilgiler,
 Numune alma ile ilgili bilgiler:
− Numune alma tarihi ve zamanı,
− İmalat hattı veya ünitesi,
− Numune alma işlemini gerçekleştiren personel,
− Uygulanması halinde numune alma yöntemi
39
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
 Deneyi yapan organizasyonun ve personelin tanıtımı,
 İlgili teknik şartnameye göre uygulanan deney yöntemi/yöntemleri,
 Deneyin yapıldığı yer ve deney tarihi,
 Aşağıda verilenlerden ilgili olanının analizini de içerecek şekilde deney sonuçları:
− En az, tasarım sehim sınıfında belirtilen sehim değerine kadar devam eden yük-sehim eğrileri,
− Hesaplanan eğilme rijitliği (EI) ve belirleyici izin verilebilir eğilme momenti adm M değerleri. İzin
verilebilir eğilme momenti, yük-sehim eğrisinin doğrusal kısmı dışında kalırsa, gerekli görülmesi
hâlinde bu durum da beyan edilmelidir,
− Deney raporunun teslim yeri ve tarihi,
− Deney laboratuvarının kayıt numarası (gerekli durumda),
− Deney laboratuvarı müdürünün imzası ve kaşesi.
5.3 Metal askı ve bağlantı bileşenlerinin deneyleri
5.3.1 Genel
Askı deneyinde, askı bileşenini üst sabitleme elemanına ve asma tavan taşıyıcı sistem profiline (mesnet
elemanı, Şekil 1) sabitlemek için kullanılan bağlantı bileşenleri de deneye tabi tutulur. Gerekli olması hâlinde,
askı bileşeninin doğrudan kendisinin mi koptuğunu veya kopmanın, askı bileşeni ile üst sabitleme elemanı
arasındaki bağlantı bileşeni [üst sabitleme elemanına, kancalı veya gözlü bir askı teli kullanılarak yapılan
bağlantı gibi (Şekil 15 ila Şekil 18’e bakınız)] arasında veya askı bileşeni ile çerçeve elemanı arasındaki
bağlantı bileşeninde mi meydana geldiğini belirlemek üzere ön deneylerin yapılması gerekebilir. Örnek bir
deney düzeneği, Şekil 20’de gösterilmiştir.
Ölçüler mm’dir.
Açıklamalar
1 Üst sabitleme elemanı

2 Yer değiştirme ölçümü
3 Mesnet/bağ elemanı
4 Askı bileşeni (üst sabitleme elemanı veya taşıyıcı sistem profiline bağlanan)
5 Mesnet elemanı
Şekil 15 - Askı deney düzeneğinin kurulum prensibi
40
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Şekil 16 - Farklı askı bileşenlerine ilişkin örnekler
Şekil 17 - Üst sabitleme elemanı ile askı bileşeni arasındaki farklı bağlantı bileşenlerine ilişkin örnekler
41
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Şekil 18 - Askı bileşeni ile mesnet elemanı arasındaki farklı bağlantı bileşenlerine ilişkin örnekler
Bağlantı bileşenleri (askı teli klipsleri, profil bağlayıcıları, vidalar gibi), birbirine bağlanacak bileşenler [taşıyıcı
ana ve tali profiller gibi, Şekil 19’a bakınız)] kullanılarak benzer şekilde deneye tabi tutulmalıdır.
Açıklamalar
1 Yer değiştirme ölçümü

2 Profil bağlantı bileşeni (çapraz bağlantı bileşeni gibi)
3 Mesnet elemanı
4 Mesnet profili
5 Bağlantı bileşeninin genişliği
Şekil 19 - Bağlantı bileşenlerine ait deney düzeneğinin kurulum prensibi
42
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Askı bileşenleri ile bağlantı bileşenlerinin, profiller ve üst sabitleme elemanı ile bir arada deneye tabi tutulması,
asma tavan taşıyıcı sisteminin en zayıf noktasının tayin edilmesine imkân verir. Bu en zayıf noktanın tayin
edilmesi, çeşitli bileşenlerin (askı bileşeninin kendisi, askı bileşenini mesnet elemanına ve üst sabitleme
elemanına sabitlemek için kullanılan bağlantı bileşenleri gibi) en uygun hâle getirilmesini sağlar.
Şekil 20 - Yük taşıyıcı tavan çevre profili örneği
5.3.2 Statik deney
5.3.2.1 Genel
Madde 5.3.1’de belirtilen çekme (askı) deneyi, üst sabitleme elemanına ve mesnet elemanına sabitleme için
kullanılan bağlantı bileşenlerini de içeren ve tavan yapısına uygulamada kullanılan şekilde monte edilmiş
3 numune (bileşen) üzerinde gerçekleştirilmelidir.
Asgari yük taşıma kapasitesinin ve yükleme noktasında azami yer değiştirmenin elde edilmesi beklenen deney
konfigürasyonu seçilmelidir. Çapraz çekme veya eğilmenin de dikkate alınması gerekebilir.
Basınca maruz kalacak şekilde tasarımlanan askı bileşenleri, bileşen uzunluğunun dikkate alınmasının
gerektiği olduğu basınç yükü kullanılarak deneye tabi tutulmalıdır.
43
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
5.3.2.2 Askı bileşenlerine uygulanan deney

Deney şartları, standard laboratuvar şartlarını sağlamalıdır.
Yükleme hızı: Kopma veya tasarlanan şekil değiştirme oluşuncaya kadar bir ön deney yapılmalıdır. Bu ön
deneyden elde edilen yük değeri 20’ye bölünmelidir. Bu şekilde belirlenen yük değeri, asıl deneyde
uygulanacak yük artış kademeleri olarak kabul edilmelidir.
Alınan ve kaydedilen ölçme değerleri, yük ve yer değiştirme değerleri olmalıdır.
Deneye tabi tutulan numunelerin adedi, her bir askı bileşeni tipi için 3 olmalıdır.
5.3.2.3 Bağlantı bileşenlerine uygulanan deney

Deney şartları, standard laboratuvar şartlarını sağlamalıdır.
Yükleme hızı: Kopma veya tasarlanan şekil değiştirme oluşuncaya kadar bir ön deney yapılmalıdır. Bu ön
deneyden elde edilen yük değeri 20’ye bölünmelidir. Bu şekilde belirlenen yük değeri, asıl deneyde
uygulanacak yük artış kademeleri olarak kabul edilmelidir.
Alınan ve kaydedilen ölçme değerleri, yük ve yer değiştirme değerleri olmalıdır.
Deneye tabi tutulan numunelerin adedi, her bir bağlantı bileşeni tipi için 3 olmalıdır.
5.3.3 İşlev deneyi

Askı bileşeninin (askı çubuğu, bağlantı elemanı gibi), Madde 4.3.5’in son paragrafında tarif edilen şekilde
rüzgâr yüküne maruz bir asma tavanda kullanılması hâlinde, bileşen, Ek G’ye uygun şekilde işlev deneyine
tabi tutulmalıdır.
5.3.4 Deney sonuçlarının değerlendirilmesi (statik deney)

İzin verilebilir yük (adm F), en az 3 ayrı deneyden elde edilen sonuçlar kullanılarak aşağıdaki bağıntı yardımıyla
tayin edilmelidir:
adm F  Fu%5  (5)
Fu%5  F u  k .s (6)
Burada;
Fu : Nihai yük Fu ortalama değeri, N,
k : İstatistiki faktör (kabul faktörü, Madde 5.4’e bakınız),
s : Standard sapma, N,
Fu%5 : % 5’lik frekans yüzdelik değerine tekabül eden yük değeri,
 : Emniyet katsayısı = 2,5
tir.
Yükleme noktasının, adm F değerine karşılık gelen yer değiştirmesi, aşağıdaki şekilde belirtilmelidir:
f : Yer değiştirme ortalama değeri, mm,

fmin : Asgari yer değiştirme değeri, mm,
fmaks : Azami yer değiştirme değeri, mm.
5.3.5 Deney raporu

44
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
 Mamullerin izlenebilirliğine ilişkin bilgiler,
− Deney konfigürasyonu ve yükleme noktasının yer değiştirme ölçmesi, ölçmelere ait ayrıntılar,
gösterimler ve fotoğraflar,
− Askı bileşeninin koptuğu ana kadar devam eden yük-yer değiştirmesi,
 Üç yer değiştirme değeri ile birlikte kabul edilebilir yük değeri,
 Deney raporunun teslim yeri ve tarihi,
 Deney laboratuvarının kayıt numarası (gerekli durumda),
 Deney laboratuvarı müdürünün imzası ve kaşesi.
5.4 Kabul faktörü k

k değeri, standard sapması bilinmeyen rastgele bir deney sonucunun tahmin edilmesinde kullanılır.
Kabul faktörü k Çizelge 10’dan alınmalıdır.
Not - k değeri, deney numunelerinin adedi n’ye bağlıdır (normal olarak n = 10’dur). n’nin en küçük değeri
3’tür. Dolayısıyla,  = n - 1 bağıntısında  değerleri 2’den başlar.
45
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 10 - Kabul faktörü k
Frekans  =n-1
yüzdelik Deney numunelerinin adedi
değeri 
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
W = 0,90
%5 5,31 3,96 3,40 3,09 2,89 2,75 2,65 2,57 2,50 2,45 2,40 2,36 2,33
Not 1 - k değerleri, deney numunelerinin adedine, olasılığa (W) ve frekans yüzdelik değeri ’ya bağlıdır
(kabul: standard sapma bilinmiyor).
Not 2 - Bu standardın amacı bakımından, olasılık W ve frekans yüzdelik değeri , sırasıyla 0,90 ve % 5
değerlerinde sabitlenmiştir. Deney parçası adedi n = 10 ise, geçerli olan k değeri 2,57’dir.
6 Uygunluk değerlendirmesi
6.1 Genel
Mamulün (bir başka ifadeyle; asma tavan kaplama bileşeni, asma tavan taşıyıcı sistemi münferit bileşenleri,
asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımları ve/veya asma tavan bileşen takımları) bu standardda verilen
gereklere uygunluğu aşağıdakiler uygulanarak gösterilmelidir:
 Başlangıç tip deneyleri,

 İmalatçı tarafından yapılan, mamul değerlendirmesini de içeren fabrika imalat kontrolü.
Metnin bundan sonraki kısmında geçen “bileşen” terimi, “imalatı tamamlanmış mamul” anlamında
kullanılmıştır. Söz konusu bileşen takımları olduğunda, aynı durum “bileşen takımı” terimi için de geçerlidir.
İmalatçı;
− Bu standarda uygun şekilde başlangıç tip deneylerinin başlatılması ve yapılmasını,
− Bileşenin, bu standarda uygunluğu doğrulanmış beyan performansı ile aynı uygunluğa sürekli sahip
olmasını
sağlamakla sorumludur.
Madde 6.2 kapsamında belirtilen başlangıç tip deneyleri, hesapla doğrulamayı da içerir.
Bileşenin bu standarda uygunluğunu sağlamaktan tamamen imalatçı sorumludur. Ancak, imalatçının, ilgili
gereklere uygunluğu daha önceden gösterilmiş olan (örneğin CE işaretiyle) bileşenleri kullanması hâlinde, aynı
uygunluğun tekrar elde edileceği belli olan uygunluk değerlendirme işlemini tekrarlamasına gerek yoktur.
İmalatçının, uygunluğu gösterilmemiş bileşenler kullanması hâlinde, uygunluğu göstermek için gerekli
değerlendirmeyi yapmak kendi sorumluluğundadır.
Not - CE işaretlemesi amaçlarıyla uygulanan uygunluk teyit sistemlerine ilişkin bilgiler, Madde ZA.2.1’de
verilmiştir.
6.2 Başlangıç tip deneyleri
6.2.1 Başlangıç tip deneyleri, bu standarda uygunluğu göstermek amacıyla yapılmalıdır.
Madde 6.2.3 ile Madde 6.2.4’te tarif edilen durumlar istisna olmak üzere; Madde 4.1, Madde 4.2,
Madde 4.3.2, Madde 4.3.3, Madde 4.3.4, Madde 4.3.6, Madde 4.4.1, Madde 4.4.2.1, Madde 4.4.2.2,
Madde 4.4.2.3, Madde 4.4.2.4, Madde 4.5, Madde 4.6.1, Madde 4.6.2, Madde 4.6.3, Madde 4.6.4,
Madde 4.7.2, Madde 4.7.3, Madde 4.8 ve Madde 4.10’da verilen bütün özellikler, başlangıç tip deneylerine
tabidir.
46
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
6.2.2 Bileşen üzerinde veya imalat yönteminde bir değişiklik (beyan edilen performansları etkileyebilecek
nitelikte) yapıldığı durumda, başlangıç tip deneyleri yapılmalıdır. Madde 6.2.3 ile Madde 6.2.4’te tarif edilen
durumlar istisna olmak üzere; Madde 4.1, Madde 4.2, Madde 4.3.2, Madde 4.3.3, Madde 4.3.4, Madde 4.3.6,
Madde 4.4.1, Madde 4.4.2.1, Madde 4.4.2.2, Madde 4.4.2.3, Madde 4.4.2.4, Madde 4.5, Madde 4.6.1, Madde
4.6.2, Madde 4.6.3, Madde 4.6.4, Madde 4.7.2, Madde 4.7.3, Madde 4.8 ve Madde 4.10’da verilen ve yapılan
değişiklik nedeniyle değişme ihtimali olan bütün özellikler, başlangıç tip deneylerine tabidir.
6.2.3 Bu standardın hükümlerine uygun şekilde daha önceden yapılmış olan deneyler, elde edilen deney
sonuçlarının özellikleri araştırılan bileşene uygulanabilir olması amacıyla, aynı uygunluk teyit sistemi
kapsamına giren aynı bileşen üzerinde veya tasarım, yapım ve işlev bakımından benzer olan bileşenler
üzerinde, bu standardın hükümlerine göre yapılmış olması hâlinde, tip deneyi olarak kabul edilebilir. Akustik
performansların (Madde 4.7’ye bakınız) tayini için kullanılan deney standardlarının önceki versiyonlarına göre
yapılan deneyler, deney standardlarının yeni versiyonları ile korelasyon kurulabilmesi ve tek değer
performanslarının buna göre adapte edilmesi hâlinde, mevcut deney raporları esas alınarak tek değer
performanslarının hesabında kullanılmaya devam edebilir.
6.2.4 Bir veya daha fazla özelliğin bir mamul grubunu oluşturan bütün bileşenler için aynı olduğu veya deney
sonuçlarının bir mamul grubunu oluşturan bütün bileşenler için temsili olduğu durumlarda, bileşenler mamul
grupları şeklinde gruplandırılabilir. Bu durumda, başlangıç tip deneylerinin amaçları bakımından, mamul
grubunu oluşturan bütün bileşenlerin deneye tabi tutulması gerekmez.
6.2.5 Deney numuneleri bileşeni temsil etmelidir. Deney numunelerinin seri imalat öncesi deneme bileşenleri
olması hâlinde, bunlar, gelecekte imalatına geçilmesi tasarlanan bileşeni temsil eder nitelikte olmalıdır.
6.2.6 Herhangi bir başlangıç tip deneyi ve bu deneyin sonuçları, bir deney raporu ile belgelenmelidir.
6.3 Fabrika imalat kontrolü (FPC)
6.3.1 Genel
İmalatçı, piyasaya sürdüğü mamullerin beyan edilen performans özelliklerine uygunluğunu sağlamak amacıyla
bir FPC sistemi oluşturmalı, bu sistemi belgelemeli ve sürdürmelidir.
İmalatçı bileşenin tasarım, imalat, montaj, ambalajlama, işleme tabi tutma veya etiketleme faaliyetlerini bir alt
yükleniciye yaptırıyorsa, bileşenin asıl imalatçısına ait FPC sistemi dikkate alınmalıdır. Bununla birlikte, alt
yüklenicilik hizmeti alan imalatçı, bileşene ilişkin bu faaliyetlerde bütün kontrolü elinde tutmalı ve bu standarda
uygun şekilde sorumluluklarını yerine getirebilmesi için gerekli olan bütün bilgileri elde etmelidir. Bileşenle ilgili
faaliyetlerin tamamını alt yükleniciye devreden imalatçı, kendi sorumluluklarını hiçbir durumda alt yükleniciye
devredemez.
FPC, imalatçı tarafından gerçekleştirilen imalatın sürekli iç kontrol mekanizmasıdır.
İmalatçı tarafından benimsenen bütün elemanlar, gerekler ve hükümler, yazılı politikalar ve işlemler şeklinde
sistematik bir usulle belgelenmelidir. İmalat kontrol sistem belgeleri, bilinen bir uygunluk değerlendirme
anlayışını sağlamalı ve gerekli bileşen özelliklerinin elde edilmesi ile imalat kontrol sisteminin etkin işleyişinin
kontrolüne imkân vermelidir.
Dolayısıyla fabrika imalat kontrolü, işletim teknikleri ile bileşenin teknik şartnamelere uygunluğunun sürekliliği
ve kontrolünü sağlamaya imkân veren bütün unsurları bir araya getiren işlemdir. Fabrika imalat kontrolü; ölçme
donanımları, ham maddeler ile bileşen maddeler, işlemler, makinalar ile imalat donanımları ve yapımlarında
kullanılan malzemelerin özellikleri de dâhil olmak üzere imalatı tamamlanmış bileşenler üzerinde yapılan
kontroller ve deneyler ile bunlardan elde edilen sonuçların kullanılması suretiyle uygulanabilir.
6.3.2 Genel gerekler

Bir FPC sistemi kullanılmalıdır. EN ISO 9001:2008’in aşağıdaki maddelerinde tarif edilen gereklerden ilgili
olanları karşılanmalıdır:
 Madde 4.2.1 a) hariç olmak üzere, Madde 4.2,
 Madde 5.1 e), Madde 5.5.1, Madde 5.5.2,
47
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
 Madde 6,
 Madde 7.1 a) hariç olmak üzere, Madde 7.1, Madde 7.2.3 c), Madde 7.4, Madde 7.5, Madde 7.6,
 Madde 8.2.3, Madde 8.2.4, Madde 8.3, Madde 8.5.2.
Not - Bu standardın gerekleri dikkate alınarak EN ISO 9001’e uygun şekilde kurulmuş FPC sistemine sahip
imalatçıların, 89/106/EEC sayılı Konsey Direktifinde verilen FPC gereklerini sağladığı kabul edilir.
6.3.3 Mamule özel gerekler

6.3.3.1 FPC sistemi;
 Bu standarda atıf yapmalı,
 Piyasaya sürülen bileşenlerin beyan edilen performans özelliklerine uygun olmasını sağlamalıdır.
6.3.3.2 FPC sistemi, ilgili aşamalarda bileşenin uygunluğunu göstermek için kullanılan aşağıdaki işlemleri
tanımlayan, bileşene özel bir FPC veya kalite planını içermelidir:
a) İmalat öncesinde ve/veya imalat esnasında, Çizelge 11 ila Çizelge 13’ten ilgili olanında belirlenen sıklıkta
yapılacak kontroller ve deneyler ve/veya,
b) İmalatı tamamlanmış bileşenler üzerinde, Çizelge 11 ila Çizelge 13’ten ilgili olanında belirlenen sıklıkta
yapılacak doğrulamalar ve deneyler.
İmalatçının uygunluğu göstermek amacıyla imalatı tamamlanmış bileşenleri kullanması hâlinde, b) bendinde
verilen faaliyetlerin gerçekleştirilmesi sonucunda, imalat esnasında FPC uygulanması sonucu elde edilen
bileşen uygunluğuna eşdeğer seviyede bileşen uygunluğu elde edilmelidir.
İmalatçı, imalatın bazı kısımlarını kendisi yapıyorsa, b) bendinde verilen faaliyetler azaltılabilir ve kısmen
a) bendinde verilen faaliyetlerle değiştirilir. Genellikle, imalatın imalatçı tarafından yapılan kısımlarının arttığı
oranda, b) bendinde verilen faaliyetler de, a) bendinde verilen faaliyetlerle o oranda değiştirilir. Her durumda,
gerçekleştirilen faaliyetler sonucunda, imalat esnasında FPC uygulanması sonucu elde edilen bileşen
uygunluğuna eşdeğer seviyede bileşen uygunluğu elde edilmelidir.
Not - Dikkate alınan özel duruma bağlı olarak, a) ve b) bentlerinde verilen faaliyetlerin hepsinin, sadece a)
bendinde verilen faaliyetlerin veya sadece b) bendinde verilen faaliyetlerin gerçekleştirilmesi gerekli
olabilir.
a) bendinde verilen faaliyetlerde, imalat makinaları ve bu makinaların ayarları, deney donanımları vb. gibi
unsurlardan ziyade, bileşenin ara imalat aşamalarına odaklanılır. Bu kontroller ve deneyler ile bunlara ait sıklık
değerleri; bileşen tipi ve bileşimine, imalat işlemi ve bu işlemin karmaşıklığına, bileşen özelliklerinin imalat
parametrelerindeki değişimlere duyarlılığına, vb. bağlı olarak seçilir.
İmalatçı, imalattan numuneler alındığını ve bu numunelerin deneye tabi tutulduğunu kanıtlayan kayıtları
oluşturmalı ve muhafaza etmelidir. Bu kayıtlarda, imalatın tanımlanan kabul kriterlerini karşılayıp karşılamadığı
açıkça gösterilmelidir. Bileşenin kabul kriterlerini karşılamadığı durumlarda, uygun bulunmayan mamullere
ilişkin hükümler uygulanmalı, gerekli düzeltici önlemler derhal alınmalı ve uygun bulunmayan bileşenler veya
bileşen partileri ayrılarak uygun şekilde tanımlanmalıdır. Uygun bulunmamaya neden olan hata giderildiğinde,
ilgili deney veya doğrulama tekrarlanmalıdır.
Kontroller ve deneylerin sonuçları uygun şekilde kaydedilmelidir. Bileşen tarifi, imalat tarihi, uygulanan deney
yöntemi, deney sonuçları ve kabul kriterleri, kontrolden/deneyden sorumlu şahsın imzası altında kayıtlara dâhil
edilmelidir. Varsa, bu standardda verilen gerekleri karşılamayan kontrol sonuçları, durumu düzeltmek üzere
alınan önlemler (daha sonradan yapılan deneyler, imalat işleminin iyileştirilmesi, bileşenin bertaraf edilmesi
veya atılması gibi) kayıtlarda belirtilmelidir.
Bileşen takımındaki her bileşen Çizelge 12 ve Çizelge 13’ten ilgili olanına uygun olmalıdır.
Asma tavan bileşen takımının beyan edilen performansını sürekli korumasını sağlamak amacıyla yardımcı
mamuller yeterli sıklıkla kontrol edilmelidir.
48
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 11 - Doğrudan veya dolaylı şekilde deneylere veya değerlendirmeye tabi tutulan asma tavan kaplama
bileşenleri için asgari deney sıklıkları
Dolaylı şekilde uygulanan deneyler

Doğrudan uygulanan deneyler
Özellikler veya değerlendirme
Deney yöntemi Sıklık Deney yöntemi Sıklık
Organik madde
muhtevasının
Her girdi
Yangına tepki tayini için imalatçı
- - malzemesi
(CWT veya CWFT) yöntemi ve/veya
tesliminde
tedarikçi beyanının
doğrulanması
Yangına tepki
performansını
etkileyen bütün
bileşenler için 8 saatte bir kez
Deney yoluyla
organik madde ve/veya her girdi
yangına tepki - -
muhtevasının malzemesi
sınıflandırması
tayini için imalatçı tesliminde
yöntemi ve/veya
doğrulanması
Tehlikeli maddeler - - Uygun yöntem Uygun sıklık
İmalatçı yöntemi 8 saatte bir kez
Formaldehit açığa ve/veya tedarikçi ve/veya her girdi
- -
çıkması beyanının malzemesi
doğrulanması tesliminde
Parçalanma
ve/veya tedarikçi ve/veya her girdi
özellikleri (cam gibi - -
beyanının malzemesi
gevrek mamuller)
Eğilmede çekme ve/veya tedarikçi ve/veya her girdi
- -
dayanımı beyanının malzemesi
Ses yutma - -
Isıl iletkenlik Madde 4.10 Günde bir keza
Dayanıklılık - Metal
asma tavan - -
Dayanıklılık - Diğer İlgili mamul ve/veya tedarikçi ve/veya her girdi
8 saatte bir kez
malzemeleri standardı beyanının malzemesi
Boyutlar, biçim ve İlgili mamul ve/veya tedarikçi ve/veya her girdi
-
toleranslar standardı beyanının malzemesi
a Isı yalıtım mamulleri için günde bir kez veya üç ayda bir kez ve dolaylı şekilde uygulanan deneyler.
49
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 12 - Doğrudan veya dolaylı şekilde deneylere veya değerlendirmeye tabi tutulan asma tavan taşıyıcı
sistem bileşenleri (profiller, bağlantı ve askı elemanları) için asgari deney sıklıkları

Organik madde
muhtevasının
Her girdi
Yangına tepki tayini için imalatçı
- - malzemesi
(CWT veya CWFT) yöntemi ve/veya
tesliminde
doğrulanması
Yangına tepki
performansını
etkileyen bütün
bileşenler için 8 saatte bir kez
Deney yoluyla
organik madde ve/veya her girdi
yangına tepki - -
muhtevasının malzemesi
sınıflandırması
tayini için imalatçı tesliminde
yöntemi ve/veya
doğrulanması
Tehlikeli maddeler - - Uygun yöntem Uygun sıklık
Gerekli olduğunda,
formaldehit açığa - -
çıkması
Yük taşıma ve/veya tedarikçi ve/veya her girdi
- -
kapasitesi beyanının malzemesi
Sabitleme
elemanlarına karşı - -
direnç
Dayanıklılık -
Çizelge 9’a göre
metal asma tavan - -
taşıyıcı sistem
bileşenleri
Dayanıklılık - Diğer ve/veya tedarikçi ve/veya her girdi
- -
malzemeler beyanının malzemesi
Boyutlar, biçim ve ve/veya tedarikçi ve/veya her girdi
Tanımlanmamıştır -
toleranslar beyanının malzemesi
50
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge 13 - Doğrudan veya dolaylı şekilde deneylere veya değerlendirmeye tabi tutulan asma tavan bileşen
takımları için asgari deney sıklıkları

Yangına direnç - -
Parçalanma
özellikleri (darbe - -
direnci)
Elektrik güvenliği - -
Ses yalıtımı - -
6.3.3.3 Münferit bileşenler veya bileşen partileri ve ilgili imalat ayrıntıları, tanımlanabilir ve izlenebilir olmalıdır.
6.3.4 Fabrikanın ve FPC’nin başlangıç muayenesi
6.3.4.1 Fabrikanın ve FPC’nin başlangıç muayenesi, genellikle imalat devam ederken ve FPC uygulanmakta
iken yapılmalıdır.
Ancak, fabrikanın ve FPC’nin başlangıç muayenesinin, imalata başlanmadan önce ve/veya FPC uygulanmaya
başlamadan önce de yapılması mümkündür.
6.3.4.2 Aşağıda verilenler değerlendirmeye tabi tutulmalıdır:
 FPC belgeleri,
 Fabrika.
Fabrika değerlendirmesinde aşağıda verilenler doğrulanmalıdır:
a) Bu standardda şart koşulan bileşen özelliklerinin elde edilebilmesi için gerekli bütün kaynakların mevcut
veya sağlanabilir (Madde 6.3.4.1’e bakınız) olduğu,
b) FPC belgelerine uygun FPC işlemlerinin uygulama esnasında uygulandığı (Madde 6.3.4.1’e bakınız) ve
takip edildiği,
c) Bileşenin, bu standarda uygunluğu daha önceden doğrulanmış olan başlangıç tip deney numunelerinden
elde edilen uygunluğa sahip olduğu veya olacağı (Madde 6.3.4.1’e bakınız).
6.3.4.3 İlgili bileşenin nihai montajının yapıldığı ve/veya FPC’nin bir parçası olarak nihai deneylerinin yapıldığı
imalatçıya ait bütün fabrikalar, Madde 6.3.4.2 a) bendi ila c) bendinde belirtilen şartların sağlandığını
doğrulamak amacıyla denetlenmelidir. Bir denetleme ziyaretinde, bir veya daha fazla sayıda bileşen, imalat
hattı ve/veya imalat işlemi denetlenebilir. FPC sisteminin birden fazla sayıda bileşeni, imalat hattını veya imalat
işlemini kapsaması ve genel gereklerin (yönetim yapısı, eğitim politikası gibi) sağlandığının doğrulanması
hâlinde, diğer bileşenler, imalat hatları veya imalat işlemleri değerlendirilirken bu genel gereklerin tekrar
değerlendirilmesi gerekmez. Ancak, bir bileşen için bileşene özel FPC gereklerinin ayrıntılı şekilde
doğrulanması sürdürülmelidir.
51
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
6.3.4.4 Bu standardın hükümlerine göre daha önceden yapılan değerlendirmeler, elde edilen sonuçların
özellikleri araştırılan bileşene uygulanabilir olması amacıyla, aynı bileşen üzerinde veya tasarım, yapım ve
işlev bakımından benzer olan bileşenler üzerinde, aynı uygunluk teyit sistemi kapsamında yapılmış olması
hâlinde, kabul edilebilir.
6.3.4.5 Herhangi bir değerlendirme ve bu değerlendirmenin sonuçları, bir rapor ile belgelenmelidir.
6.3.5 FPC’nin sürekli gözetimi
6.3.5.1 Madde 6.3.4’te verilenlere göre değerlendirilen bütün fabrikalar, FPC sisteminin bu standardda verilen
gerekleri sürekli şekilde sağlamasını temin amacıyla yeterli sıklıkta (normal olarak yılda bir defa) tekrar
değerlendirmeye tabi tutulmalıdır.
6.3.5.2 Herhangi bir değerlendirme ve bu değerlendirmenin sonuçları, bir rapor ile belgelenmelidir.
6.3.6 Değiştirme işlemleri

Bir bileşende, imalat yönteminde veya FPC sisteminde değişiklik (beyan edilen özellikleri etkileyebilecek
nitelikte) yapılacağı durumda, değişiklikten etkilenebilecek hususlar bakımından fabrika ve FPC sistemi tekrar
değerlendirmeye tabi tutulmalıdır.
Herhangi bir değerlendirme ve bu değerlendirmenin sonuçları, bir rapor ile belgelenmelidir.
7 İşaretleme, etiketleme ve ambalajlama

7.1 İşaretleme ve etiketleme
Her bir mamul, imalatçı tarafından, açıkça okunabilir ve silinmez şekilde aşağıdaki bilgilerle işaretlenmelidir.
İşaretleme doğrudan mamul üzerinde, mamule iliştirilen etiket üzerinde, ambalaj üzerindeki etiket üzerinde,
mamulle birlikte verilen ticari belgeler üzerinde veya elektronik iletişim araçlarına kaydedilen verilerde
yapılabilir:
− İmalatçının adı, tescilli markası veya tanıtıcı işareti,
− Bu standardın numarası ve tarihi (TS EN 13964:2014 şeklinde),
− Tip ve boyut sembolleri,
− Malzemenin/malzemelerin tanıtımı,
− İmalatın yapıldığı yıl ve ay.
Madde ZA.3’te verilen işaretleme bilgileri, yukarıdaki bilgileri aynısını içeriyorsa, bu maddede belirtilen gerekler
karşılanmış olur.
7.2 Ambalajlama
Kullanılması hâlinde mamul ambalajı, mamulün hasarsız şekilde nakledilmesi ve teslim edilmesine imkân
verecek nitelikte olmalıdır.
7.3 Teknik dokümanlar

İmalatçının teknik dokümanlarında, bir bileşenin mamulün bir bölümünü nasıl oluşturduğu ve/veya mamulün
veya bileşen takımında bulunan bir bileşenin yapıda nasıl kullanıldığı belirtilmelidir.
52
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek A
(Bilgi için)
Montajla ilgili kılavuz bilgiler
A.1 Giriş
Not - Asma tavan bileşen takımlarının veya monte edilmiş sistemlere ait bileşenlerin imalatçı tarafından iddia
edilen nihai kullanım performansına, sadece, bu bileşenlerin imalatçı talimatlarına uygun şekilde monte
edilmiş olması hâlinde ulaşılabilir.
Bu ekte, asma tavanın bu standardın gereklerini karşılamasını sağlamak üzere montajla ilgili kılavuz bilgiler
ve montaj doğruluğu ile ilgili ilave kılavuz bilgiler verilmiştir.
A.2 Tedarikçi talimatları

Tavan sistemi, tedarikçinin talimatlarına uygun şekilde monte edilmelidir. Bu talimatlarda en az aşağıdaki
bilgiler bulunmalıdır:
− Askı sisteminin, asma tavan taşıyıcı sisteminin ve asma tavan kaplama bileşeninin montajı için kullanılması
gereken bileşenlere ait özellikler,
− Çeşitli bileşenlerin birbirine nasıl monte edileceği ve sabitleneceği,
− Montaj öncesi ambalajların ve münferit bileşenlerin depolanması ve taşınması ile ilgili hususlar,
− Madde A.3’te belirtilen gerekli montaj yeri şartları.
Bu talimatlarda bulunması gerekli diğer bilgiler aşağıda verilmiştir:
a) Askı sistemi:
1) Her bir askı bileşenine düşen izin verilebilir azami yük,
2) Yükseklik ayarları ve gerekli ise, üst ve alt sabitleme elemanlarını emniyete alma yöntemleri.
b) Asma tavan taşıyıcı sistemi:
1) Asılı durumdaki ana mesnet profilinin bir metresine düşen yük ile bağlantılı olarak, askı bileşenleri
arasındaki izin verilebilir mesafe,
2) Örneğin asma tavan taşıyıcı sistemine mesnetlenmiş olan ve ilave askı bileşenleri bulunan veya
bulunmayan aydınlatma armatürleri için izin verilebilir azami kütle,
3) Ana mesnet profilleri için azami konsol (çıkma) uzunluğu,
4) Tavan çevre profili üzerindeki vidalama mesafeleri,
5) Tavan çevre profilinin iç ve dış köşelerde karşılıklı bağlantısı.
c) Asma tavan kaplama bileşenleri:
1) Asma tavan kaplama bileşenlerinin (ilgili olanının) nasıl monte edilmesi gerektiği,
2) Gömme aydınlatma armatürleri vb. elemanların montajı için bileşen üzerinde kesip çıkarma
yöntemiyle açılacak deliklerin açılma yöntemi,
3) Asma tavan kaplama bileşenleri tarafından taşınacak azami yük,
53
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
4) İstenilen boyutlara kesilerek getirilen diğer asma tavan kaplama bileşenleri veya doğrusal asma
tavan kaplama bileşenlerinin hazırlanma yöntemi (gerekli ise),
5) Asma tavan kaplama bileşeninin zati ağırlığına bağlı olarak, tutucu klipslerin ne zaman ve nerede
kullanımına ihtiyaç olacağı.
A.3 Montaj yeri şartları

Montaja, binanın veya binanın ilgili alanının, rüzgâr ve/veya su geçirmez şekilde dış mekâna bakan camları
takıldıktan sonra başlanabilir. Montaj öncesi ıslak inşaat işleri bitirilmelidir. Tedarikçi tarafından aksi
belirtilmedikçe, montaj yerinin bağıl nem oranı % 70’den fazla, sıcaklığı ise 7 oC’tan az olmamalıdır.
Yukarıda belirtilen şartlara veya sınırlamalara uyulmasını gerektirmeyen bazı malzemeler bulunmaktadır. İzin
verilebilir montaj yeri şartları ile ilgili tavsiye almak üzere tedarikçiye danışılmalıdır.
A.4 Malzemelerin temini ve depolanması

Tavan malzemeleri, nakliye ve depolama esnasında kuru hâlde tutulmalıdır. Bu konuda, varsa, özel tedarikçi
talimatlarına uyulmalıdır.
A.5 Ölçmeler ve azami sapmalar
A.5.1 Seviye işareti

Tavan yüksekliği, belirlenen ve gösterilen seviye işaretinden başlanarak ölçülmelidir.
A.5.2 Düzlükten sapma

Düzlükten azami sapma, askı bileşeninin bulunduğu konumdan itibaren herhangi bir doğrultuda yatay olarak
ölçüldüğünde, 5,0 m uzunluk boyunca azami 5,0 mm değeri aşılmamak şartıyla, her bir metre uzunluk için
azami 2,0 mm olmalıdır (daha küçük uzunluk değerlerine ilişkin düzlükten sapma değerlerini elde etmek
amacıyla doğrusal interpolasyon yapılır). Bu maddede verilen gerekler, asma tavan taşıyıcı sistemi, asma
tavan kaplama bileşenleri ve kenar profillerinin montajında uygulanır.
A.5.3 Diklikten sapma

Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri (ana ve tali taşıyıcı profiller), hassas şekilde birbirine dik olarak monte
edilmelidir. Diklikten izin verilebilir sapma, kullanılan asma tavan kaplama bileşenlerinin boyutlarına ve bu
bileşenlerin sabitlenme sistemine bağlıdır. Izgara gözlerine ait köşelerin diklikten sapmasını kontrol etmek için
kullanılabilecek pratik bir yöntem, montaj esnasında bu gözlerin köşegenlerini düzenli şekilde ölçerek kontrol
etmek ve/veya kullanılacak asma tavan kaplama bileşenlerinin gözlere doğru şekilde oturup oturmadığını
kontrol etmektir. Doğrusal asma tavan kaplama bileşenleri ve taşıyıcıları birbirine kesinlikle dik olarak monte
edilmelidir. İzin verilebilir sapma, doğrusal levha tipine bağlı olmakla birlikte, uygulamada, diklikten çok küçük
sapmalar bile levhalarda gözle görünür şekil değişikliklerine neden olmaktadır.
A.5.4 Doğrusal asma tavan kaplama bileşenlerinin montaj düzeni

Varsa diğer elemanları ve taşıyıcıları ile birlikte doğrusal asma tavan kaplama bileşenleri, modül üzerine tam
olarak olması gerektiği şekilde monte edilerek düzenlenmelidir. Taşıyıcılar arasındaki birleşim yerlerinde
modüllerin birbirlerine göre montaj düzenine özellikle dikkat edilmelidir.
A.5.5 İstenilen boyutlara kesilerek getirilen asma tavan kaplama bileşenleri

Genel bir gerek olarak, asma tavan kaplama bileşenleri, tavan alanının ortasından bölünerek gruplara ayrılır.
Bu bölme işlemi, bağlayıcı (adaptör) levhaların asgari genişliği, standard levha genişliğinin (veya uzunluğunun)
yarısı olacak şekilde, tavan kaplama bileşeninin ortasından veya bileşenler arasındaki birleşim yerinin
ortasından yapılır. Aksi takdirde, bölme işleminin nasıl yapılacağına, kolonların, aydınlatma armatürlerinin vb.
konumu dikkate alınarak bina tasarımcısı ile birlikte karar verilmelidir.
İstenilen boyutlara kesilerek getirilen asma tavan kaplama bileşenleri, T profilin gövde kısmına ittirilerek
yerleştirildiğinde, karşı taraftan en az 10 mm mesafe boyunca kenar profiline mesnetlenmelidir.
A.5.6 Yangına dirençli tavanlar

Varsa asma tavan boşluğundaki herhangi bir levha veya plak, deneye tabi tutularak yangına direnç
değerlendirmesi elde edilmiş tavanın montaj şartlarına uygun olacak şekilde, çevreleyici duvarlara, kolonların
çevresine ve askı bileşenlerinin yakınına monte edilmelidir
54
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
A.5.7 Üst sabitleme elemanı ve tavan çevre profili sabitleme elemanı

Üst sabitleme elemanı ve tavan çevre profili sabitleme elemanı seçimi, Ek B’ye uygun şekilde yapılmalıdır.
Aşağıda belirtilen hususlara özellikle dikkat edilmelidir:
− Doğru çapta ve derinlikte delik açma,
− Delik temizleme,
− Montaj işlemi,
− Doğru ayar donanımını kullanma,
− Belirtilen durumlarda, belirlenen montaj torku kullanılarak sıkıştırma.
Askı bileşenleri üst sabitleme elemanları veya tavan çevre profili sabitleme elemanlarının tipi ve adedi,
sabitleme elemanının toplam yük kapasitesi aşılmayacak şekilde belirlenmelidir.
Sabitleme yapılacak zeminin tipi (beton, hafif beton, boşluklu tuğla gibi) ve yük kapasitesi dikkate alınmalıdır.
Seçilen üst yüzeye sabitleme yönteminin ayrıntıları, ilgili detay çizimlerinde verilmelidir.
Montaj işlemi, gerekli olması hâlinde ETAG 001 ve ETAG 020’nin ilgili bölümüne başvurularak (montaj yerinde
yükleme deneyi gibi), plan dokümanlarına (tasarım dokümanlarına) uygun şekilde yapılmalıdır.
Üst sabitleme elemanı veya tavan çevre profili sabitleme elemanının imalatçısına danışılması tavsiye edilir.
A.6 Yük taşıyıcı bileşenlerin mekanik direnci ve kararlılığı

Asma tavan; izin verilebilir bina toleransları (bina sınır toleransları) ve bina dilatasyon derzlerinin
(elemanlarının) hareketi ile sehimi dikkate alınarak tasarımlanmalıdır.
Asma tavanın kararlılığı, bina dilatasyon derz elemanlarının hareketi nedeniyle azalmamalıdır
(bozulmamalıdır).
Asma tavana bölme elemanlarının sabitlenmiş olduğu durumda, bölme elemanlarından kaynaklanan kuvvetler,
kullanılacak uygun yapısal elemanlar tarafından taşınmalı veya bu kuvvetler asma tavandan bina taşıyıcı
sistemine aktarılmalıdır.
Asma tavanların pek çoğu, bölme elemanlarından kaynaklanan kuvvetleri taşıyacak şekilde
tasarımlanmamıştır. Bölme elemanlarının asma tavana sabitlendiği durumda, sadece bu amaca uygun şekilde
özel olarak tasarımlanmış asma tavanlar kullanılmalıdır.
Asma tavanın, aydınlatma armatürleri, havalandırma donanımları veya ısıtma ve soğutma donanımları gibi
unsurlardan kaynaklanan ilave yükleri taşıması tasarlanmışsa, tavan, bu ilave yükleri taşıyabilecek şekilde
(ilave bileşenlerin eklenmesi, vb. vasıtasıyla) tasarımlanmalıdır.
Asma tavanlar, tavan kaplama elemanının veya asma tavan taşıyıcı sisteminin kırılma veya kopma şartlarına
ilişkin kabuller tam anlamıyla dikkate alınmak suretiyle, kırılma veya kopma durumu mümkün olmayacak
şekilde detaylandırılmalıdır.
55
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek B
(Bilgi için)
Üst sabitleme elemanı ve tavan çevre profili sabitleme elemanının
seçimi
Üst sabitleme elemanı ve tavan çevre profili sabitleme elemanının seçiminde, aşağıdaki faktörler dikkate
alınmalıdır:
a) Askı bileşeninin tipi
Tel, yivli çubuk ve şerit de dâhil olmak üzere askı bileşen tiplerinin tamamına ait birbirinden farklı oldukça
fazla çeşitte sabitleme elemanı bulunduğundan, seçilen sabitleme elemanının askı bileşenlerine uygun
olmasına dikkat edilmelidir.
b) Yük taşıyıcı yapı ana malzemesi - Yapısı, dayanımı ve kalınlığı
Seçilen sabitleme elemanı, yük taşıyıcı yapı ana malzemesinin basınç dayanımı ve bu dayanımın
zamanla azalma ihtimali (ahşap yapılarda olduğu gibi) de dikkate alınarak, ilgili ana malzemeye uygun
olmalı ve bu malzeme içinde iken yeterli yük taşıma kapasitesine sahip olmalıdır.
ETAG 001 veya ETAG 020’nin ilgili bölümün başvurulmadığı durumlarda (Madde 4.3.4), sabitleme
elemanlarının uygunluğu ve tasarım direnci, aşağıdaki şekilde onaylanmalıdır:
1) Sabitleme elemanı imalatçısının teknik dokümanlarına başvurularak veya
2) Ana malzemeden alınan temsili numuneler üzerinde yeterli miktarda deney yapılarak.
Bu iki maddede belirtilen hususlar, yukarıdaki ETAG’larda verilen kriterlere eşdeğerlik göstermektedir.
Yapının kalınlığı, seçilen sabitleme elemanın tipi ve boyutuna ait asgari gerekler bakımından kontrol
edilmelidir.
c) Tasarım direnci
Bir bütün olarak tasarım, tasarımcı tarafından verilen tasarım yöntemi dikkate alınarak yapılmalıdır. Bu
konuyla ilgili bilgiler, bir onay dokümanında (ETAG 001 veya ETAG 020’ye uygun Avrupa Teknik Onayı
(ETA) gibi) bulunabilir veya aşağıdaki şekilde temin edilebilir:
1) Sabitleme elemanı imalatçısının teknik dokümanlarına başvurularak veya
2) Ana malzemeden alınan temsili numuneler üzerinde yeterli miktarda deney yapılarak.
Tasarım direnci, yük taşıyıcı yapı ana malzemesinin tipi ve dayanımına göre değişiklik gösterebilir. Kenar
mesafelerini ve ankraj aralıklarını sınırlandıran parametreler her zaman kontrol edilmelidir. Bu
parametreler, tasarım direncinde azaltmalar içerebilir.
d) Belirli yük taşıyıcı yapı ana malzemeleri
1) Beton:
Beton içindeki ankrajlar, Madde 4.3.4’e göre tasarımlanmalıdır.
Donatılı normal betondan yapılmış (betonarme) bir yük taşıyıcı yapıda, ilgili tasarım Eurocode’unda
(EN 1992 gibi) izin verilen sınırlar dâhilinde çatlaklar oluşabileceği göz önünde bulundurulmalı ve buna
bağlı olarak sadece çatlamış beton içinde çalışması onaylanmış ankraj dikkate alınmalıdır. ETAG 001-6
esas alınarak hazırlanmış ETA’lara uygun aşırı kullanılmış ankrajlar, çatlamış veya çatlamamış beton
içinde kullanımı onaylanmış ankrajlardır. Tavan sabitleme sistem tasarımının aşırı kullanım esasına
56
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
dayalı olmaması hâlinde, ETAG 001-2 ila ETAG 001-5’e göre onaylanmış sabitleme elemanları dikkate
alınabilir. Bu sabitleme elemanları, aşırı veya aşırı olmayan kullanımlar için onaylanmış elemanlardır.
Beton tavan yapılarının aşağıdakileri de içeren bütün tipleri için sabitleme elemanları mevcuttur:
i) Beton - Normal beton - Çatlamış veya çatlamamış,
ii) Beton - Boşluklu (EN 1168),
iii) Hafif beton (EN 1520),
iv) Gaz beton (EN 12602).
ETAG 001 veya ETAG 020 esas alınarak hazırlanmış ETA’lara başvurulmadığı durumlarda, sabitleme
elemanlarının uygunluğu ve tasarım direnci, aşağıdaki şekilde onaylanmalıdır:
v) Sabitleme elemanı imalatçısının teknik dokümanlarına başvurularak veya
vi) Ana malzemeden alınan temsili numuneler üzerinde yeterli miktarda deney yapılarak.
Bu iki maddede belirtilen hususlar, yukarıdaki ETAG’larda verilen kriterlere eşdeğerlik göstermektedir.
2) Ahşap:
En uygun konfigürasyonun belirlenebilmesi için deneylerde kullanılmış sabitleme elemanlarının

kullanılıp kullanılamayacağı konusunda sabitleme elemanı imalatçısına danışılmalıdır.
3) Metal döşemeler ve yapısal çelik kısımlar:
En uygun konfigürasyonun belirlenebilmesi için deneylerde kullanılmış sabitleme elemanlarının

kullanılıp kullanılamayacağı konusunda sabitleme elemanı imalatçısına danışılmalıdır.
Not 1 - Güçle çalıştırılan sabitleme elemanları veya gövde (sac) vidaları, bu malzemelerle kullanıma
uygun olabilir.
Not 2 - Profilli metal döşemelerin hafif beton için kalıcı kalıp olarak kullanıldığı durumlarda, onay
dokümanında verilen belirli özelliklere bağlı olarak, ETAG 001-6 esas alınarak hazırlanmış
ETA’da belirtilene göre bir ankraj belirlenmesi mümkündür.
57
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek C
(Bilgi için)
Rüzgâr yüküne direnç
Asma tavanlar tasarımlanırken, iç mekânda oluşan rüzgâr yükünün dikkate alınmaması yaygın bir
uygulamadır. Mekanik direnç hesaplanırken, sadece düşey doğrultudaki zati yük dikkate alınır.
Askı sistemlerinin pek çoğu, asma tavanın zati ağırlığını aşan ve yukarı doğru etki eden herhangi bir yükü
karşılayabilmek için oldukça esnektir ve asma tavan kaplama bileşen tiplerinin çoğu, asma tavan taşıyıcı
sisteminin başlıkları arasına, herhangi bir sabitleme elemanı kullanılmaksızın yerleştirilir.
Uygulamada karşılaşılan problemler genellikle engellenebilir niteliktedir. Bu problemlerin engellenebilme

nedenleri aşağıda verilmiştir:
− İç mekânda oluşan rüzgâr yükü, hakim rüzgâr yükü sınırlandırıldığı için doğal olarak engellenmiş olur,
− Sert hava şartlarında, genellikle kapı ve pencereler kapalı tutulur,
− Asma tavan sistemleri, yukarı veya aşağı doğrultuda etki eden gerçek yükü, yukarı doğru kalkmaya veya
kopmaya neden olan kritik yük seviyelerinin altına indiren belirli bir geçirgenliğe sahiptir,
− Giriş holleri, açık pencere ve kapı civarı, çok katlı binalarda en üst katlar ve köşeler gibi nadiren de olsa
problem yaşanabilecek kritik alanlarda, yukarıya doğru kalkma etkisi bakımından hassas asma tavan
kaplama bileşenleri, klipslerle aşağıya doğru tutturulur.
58
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek D
(Zorunlu hükümler)
Darbe direnci
D.1 Kapsam
Bu ekte, spor salonlarındaki asma tavanların top çarpması nedeniyle oluşan darbeye direncinin tayini için
uygulanacak deney yöntemi tarif edilmiştir. Bu yöntem, spor salonları içinde bulunan ve basketbol topu, futbol
topu, hentbol topu, jimnastik topu, tenis topu, voleybol topu vb. çarpması nedeniyle oluşacak darbelere maruz
kalabilecek asma tavanlara uygulanır.
Bu ek, gülle atmada kullanılan gülleler için uygulanmaz.
D.2 Tarifler
Bu ekin amaçları bakımından aşağıdaki tarif uygulanır:
Top darbesine direnç: Asma tavanlar, kendileri ve mesnetlendikleri yapı, top darbelerinden kaynaklanan
mekanik gerilmelere maruz kaldığında kalıcı önemli herhangi bir değişikliğe uğramıyorsa, top darbelerine
dirençli kabul edilir.
D.3 Deney cihazları
D.3.1 Toplar
Deneylerde, aşağıda verilen özelliklere sahip toplar kullanılmalıdır:
Hentbol topları Kütle: 425 g ila 475 g

Çap: 18,5 cm ila 19,1 cm
İç hava basıncı: 1,2 bar (gösterge basıncı)
D.3.2 Top fırlatma tabancası

Hentbol topu kullanılarak yapılan deneyde, topu değişik hızlarda ve değişik doğrultularda fırlatabilen top
fırlatma tabancası kullanılır. Tabanca, farklı çapma açılarına (düşeyden yataya doğru) ve farklı top fırlatma
hızlarına ayarlanabilir özellikte olmalıdır. Tabancanın namlu ağzında, fırlatma doğrultusu ve top boyutuna göre
topları tutabilmeye uygun tutma elemanları bulunmalıdır. Tabanca, prensip olarak aşağıdaki kısımlardan
oluşmalı ve örnek olarak Şekil D.1’de gösterildiği gibi monte edilmelidir:
− Vurma parçası, kütlesi yaklaşık 1,5 kg, çapı yaklaşık 97 mm ve uzunluğu en az 40 cm olan,
− Vurma parçası namlusu, uzunluğu en az 100 cm olan,
− Basınçlı hava tankı, hacmi yaklaşık 7,0 L olan,
− Ani tepkili tahliye vanası,
− Basınç ölçer, en az 0,1 bar bölüntülere sahip göstergesi olan.
Bir atış yapılmadan önce, hava tankı, tank içindeki hava basıncı p0, tasarlanan fırlatma hızı vs’ye göre
ayarlanarak basınçlı hava ile doldurulur. Ani tepkili tahliye vanası açılarak, basınçlı havanın namlunun arka
kısmına gelmesi ve pistonu ileriye doğru hızla ittirmesi sağlanır. 60 cm’lik ivmelenme mesafesinden sonra,
vurma parçası topa çarpar ve topu bir 40 cm’lik mesafe boyunca daha ivmelendirir. Daha sonra durdurma
parçası, vurma parçasını namlunun ağzından çıkmadan yakalayarak durdurur.
59
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Açıklamalar
1 Top 6 Basınç ölçer
2 Durdurma parçası 7 Ani basınç düşürme vanası
3 Vurma parçası 8 Kompresörden gelen hat
4 Namlu 9 Ani tepkili tahliye vanası
5 Basınçlı hava tankı
Şekil D.1 - Top fırlatma tabancası (işlevsel grafik)
D.4 Yapısal elemanların monte edilmesi

Deney için spor salonlarında bulunan yapısal elemanlar monte edilir. Deney uygulanacak yüzeyler, yapısal ve
işlevsel açıdan temsili olabilecek derecede geniş tasarımlanmalıdır. Deneye tabi tutulacak asma tavanın
bağlanacağı sabitleme tertibatlarını içeren yapı, deney esnasında hareket etmeyecek derecede masif
olmalıdır.
D.5 Deney işlemi
D.5.1 Genel
Top darbesine direnç, aşağıda belirtilen deney yöntemi kullanılarak tayin edilir. Atışlar, deneye tabi tutulan
eleman yüzeyine gelecek çarpmalar düzgün dağılışta olacak şekilde yapılmalıdır. Deney esnasında yüzey
üzerinde silik bir leke belirmesi ve hasar oluşumunun, dayanımı, işlevi veya güvenliği olumsuz yönde
etkilemesinin beklendiği durumda, bu leke üzerine iki atış daha yapılmalıdır.
Şüphe duyulması hâlinde, aynı deney parçası üzerinde deney tekrarlanmalıdır.
Top fırlatma tabancası kullanılırken, deney tabi tutulacak her bir yüzeyinin ön kenarı ile tabancanın namlu ağzı
arasındaki mesafe 1,5 m ile 6 m arasında olmalıdır.
D.5.2 Top fırlatma tabancasının kalibrasyonu

Top darbesine direnç deneyine başlanmadan önce, top fırlatma tabancası aşağıdaki şekilde kalibre edilmelidir:
Hentbol topu, top fırlatma düzeneği kullanılarak, uzunluğu bilinen bir “tünel” içerisine doğru fırlatılır. Topun
bulunduğu namlu ağzı ile “tünel” ağzı arasındaki mesafe, “tünel” ağzından girerken topun azami ivmeye
ulaşması sağlanacak şekilde ayarlanmalıdır. Hentbol topu “tünele” girdikten sonra, süre ölçme cihazını
çalıştıran bir ışık demeti içinden geçmelidir. Top “tünelin” arka duvarına çarptığında, yine aynı süre ölçme
60
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
cihazına bağlı olan ve arka duvar üzerinde bulunan basınca duyarlı bir plaka çarpmayı algılayarak süre ölçme
cihazını durdurur. Bu işlemlerden sonra, hentbol topunun hızı, topun kat ettiği mesafenin (topun namlu
ağzından çıktığı noktadan, tünel arka duvarı üzerinde bulunan basınca duyarlı plakaya kadar olan mesafe),
bu mesafeyi kat ederken geçen süreye bölünmesi suretiyle hesaplanabilir. Gerekli olması hâlinde, hentbol
topunun hızı, tank içindeki hava basıncının ve ani tepkili tahliye vanası ayarlanması suretiyle ayarlanabilir
(Şekil D.1’e bakınız).
D.5.3 Tavan elemanlarının deneye tabi tutulması

Asma tavan elemanları, deney tavanına monte edilir. 1A ila 3A (Çizelge D.1’e bakınız) sınıfına giren
malzemeler için, hentbol topu, asma tavan üzerine, çarpma hızı Çizelge D.1’e uygun olacak şekilde toplam 36
kez fırlatılır. Bu atışların 12’si düşey doğrultuda; kalan 24’ü ise, farklı iki doğrultuda 60o açıyla (çarpma
doğrultusu ile asma tavanın yüzey düzlemi arasında ölçülen açı), her doğrultuda 12 atış olacak şekilde
yapılmalıdır.
Çizelge D.1 - Çarpma hızı sınıfları
Çarpma topları Hentbol topu Çarpma hızı

1A (16,5 ± 0,8) m/s
Sınıflar 2A (8,0 ± 0,5) m/s
3A (4,0 ± 0,5) m/s
Tavanın, topun fırlatıldığı noktadan itibaren yüksekliğinin 2,0 m’den fazla olduğu durumda, belirtilen çarpma
hızını elde etmek için gerekli olan fırlatma hızı v0, m/s biriminde aşağıdaki bağıntı yardımıyla hesaplanır:
Gerekli v 0   0,043  h  0,914   16,7 (D.1)
Burada;
h : Fırlatma noktası ile tavan arasındaki yükseklik farkı, m
dir.
Bu hesaplama, düşey doğrultuda ve açılı yapılan atışların her ikisinde de uygulanır.
D.6 Değerlendirme
Top darbesine direnç deneyinden sonra, asma tavanın dayanım, işlev ve güvenliği olumsuz yönde
etkilenmemeli ve tavanın görünümde önemli derecede değişiklik olmamalıdır. Bu durum, gözle muayene
yoluyla değerlendirilir.
Atışlar arasında, asma tavanda ne gibi değişiklikler olduğunu tespit etmek için sürekli gözle kontroller
yapılmalıdır. Deneyden sonra, tavanın durumu, kalıcı şekil değişikliklerine ait boyut detayları ve değişim oluşan
yerlere ait fotoğraflar verilmek suretiyle kayda geçirilmelidir.
D.7 Deney raporu

Deney raporunda aşağıdaki bilgiler bulunmalıdır:
 Deneyi talep eden kişinin adı,

 İmalatçının adı,
 İşaretleme, mamul adı ve mamul tipine ait kısa gösterilişi (varsa),
 Deneye tabi tutulan parçanın ve bu parçaya ait eklentilerin kısa tarifi,
 Deney yeri,
 Deney esnasında tavanda oluşan değişiklikler,
 Kalıcı şekil değişikliklerine ait boyut detayları ve değişim oluşan yerlere ait fotoğraflar verilmek suretiyle
deney sonucu,
 Deney sonucuna uygulanabilecek varsa, sınırlandırıcı şartlara atıf,
 Deney tarihi.
61
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek E
Formaldehit sınıfları ve ilgili deney yöntemleri
Başlangıç tip deneyleri ve fabrika imalat kontrolü için deney gerekleri, E1 sınıfına giren mamuller için
Çizelge E.1’de, E2 sınıfına giren mamuller için ise Çizelge E.2’de verilmiştir. Formaldehit açığa çıkarma sınıfı
E1 için sınır değerler Çizelge E.1’de, formaldehit açığa çıkarma sınıfı E2 için sınır değerler ise Çizelge E.2’de
verilmiştir.
Not - E1 sınıfına giren mamuller, EN 717-1’de belirtilen şartlara göre iç mekân hava derişiminin 0,1 x 10-6 (0,1
ppm) HCHO olmasına gerek duyulmaksızın kullanılabilir.
ÖRNEK: E1 sınıfına giren mamullere ilişkin örnekler aşağıda verilmiştir:
 Çimentolu yonga levha (yüzey işlemi uygulanmamış)
 İmalat işlemi esnasında formaldehit açığa çıkaran herhangi bir reçine ilave edilmemiş olan,
ıslak işleme tabi tutulmuş lif levha (yüzey işlemi uygulanmamış),
 İmalat sonrasında formaldehit açığa çıkarmayan veya izosiyonat fenolik yapıştırıcı gibi ihmal
edilebilir miktarda formaldehit açığa çıkaran reçineler kullanılarak yapıştırılmış olan, yüzey
işlemi uygulanmamış, kaplanmış veya tabakalı ahşap levhalar.
Yonga levha ve MDF için EN 120’de verilen değerler, rutubet muhtevası % 6,5 olacak şekilde şartlandırılmış
levhalara uygulanır. Farklı rutubet muhtevalarına sahip yonga levha veya MDF için, EN 120’ye uygun deney
sonuçları (işleme değeri olarak bilinir), EN 312’de (yonga levha için) veya EN 622-1’de (MDF için) verilen F
faktörü ile çarpılmalıdır. Bu standardlarda verilen F faktörleri, sadece, rutubet muhtevası değerleri, yine bu
standardlarda verilen rutubet muhtevası değer aralıkları içinde kalan levhalar için geçerlidir.
Çizelge E.1 - Formaldehit açığa çıkarma sınıfı E1
Mamul levha
Yüzey işlemi Yüzey işlemi

Kaplı veya tabakalı
uygulanmamış uygulanmamış
Yonga levha Kontrplak Yonga levha
OSB Masif ahşap levhalar OSB
MDF MDF
Kontrplak
Masif ahşap levhalar
Lif levhalar (ıslak
işleme tabi tutulmuş)
Çimentolu yonga levha
Deney yöntemi EN 717-1

Başlangıç tip
deneyia Gerek Formaldehit açığa çıkma değeri ≤ 0,124 mg/m3 hava
Deney yöntemi EN 120 EN 717-2
Kütlesi 100 g olan

Fabrika imalat 3 günlük imalat içinde
etüv kurusu Formaldehit açığa
kontrolü formaldehit açığa çıkma
Gerek levhadaki çıkma değeri
değeri ≤ 3,5 mg/(m2h)
formaldehit ≤ 3,5 mg/(m2h)
veya ≤ 5 mg/(m2h)
miktarı ≤ 8 mg
a Özellikleri daha önceden tayin edilmiş mamullerde, başlangıç tip deneyleri, EN 120 veya EN 717-2’de
mevcut olan ve fabrika imalat kontrolü veya dış tetkik sonucu elde edilmiş verilere dayalı olarak da
gerçekleştirilebilir.
62
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge E.2 - Formaldehit açığa çıkarma sınıfı E2
Mamul levha
Yüzey işlemi Yüzey işlemi Kaplanmış veya
uygulanmamış uygulanmamış tabakalı
Yonga levha Kontrplak Yonga levha
OSB Masif ahşap levhalar OSB
MDF MDF
Kontrplak
Masif ahşap levhalar
Lif levhalar (ıslak
işleme tabi tutulmuş)
Çimentolu yonga levha
Deney yöntemi EN 717-1

bu
şekilde Gerek Formaldehit açığa çıkma değeri > 0,124 mg/m3 hava

Başlangıç
tip deneyi Kütlesi 100 g
veya 3 günlük imalat
olan etüv kurusu Formaldehit açığa
bu içinde formaldehit
levhadaki çıkma değeri
şekilde Gerek açığa çıkma değeri
formaldehit > 3,5 mg/(m2h)
> 3,5 mg/(m2h)
miktarı ≤ 8 mg/(m2h)
≤ 12 mg/(m2h)
> 8 mg ≤ 30 mg
Kütlesi 100 g
3 günlük imalat
Fabrika imalat olan etüv kurusu Formaldehit açığa
içinde formaldehit
kontrolü levhadaki çıkma değeri
Gerek açığa çıkma değeri
formaldehit > 3,5 mg/(m2h)
> 3,5 mg/(m2h)
miktarı ≤ 8 mg/(m2h)
≤ 12 mg/(m2h)
> 8 mg ≤ 30 mg
63
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek F
Asma tavan kaplama bileşenleri - Eğilmede çekme dayanımı deneyi
F.1 Genel
Bu ekte, asma tavanlarda kullanılan tavan kaplama bileşenlerinin eğilmede çekme dayanımının tayini için
uygulanacak deney yöntemi tarif edilmiştir. Bu deney, deney numunesine ilave statik yük uygulanarak veya
uygulanmadan ve farklı ortam şartlarında gerçekleştirilebilir.
Bu deneyin amacı, asma tavan kaplama bileşeninin;
 Asma tavan taşıyıcı sistemine monte edildiği durumda, kendi ağırlığını taşıyabilecek dayanıma sahip olup
olmadığını,
 Asma tavan taşıyıcı sistemine monte edildiği durumda, kendi ağırlığı ile birlikte belirlenmiş ilave bir yükü
taşıyabilecek dayanıma sahip olup olmadığını,
belirlemektir.
Yukarıda birinci ve ikinci maddede verilenler için, asma tavan kaplama bileşeninin yük taşıma kapasitesi,
deney sonucunun değerlendirilmesinde (yorumlanmasında) belirleyici faktördür.
Yukarıda üçüncü ve dördüncü maddede verilenler için, asma tavan kaplama bileşeninin yaptığı sehim, Çizelge
6’ya göre deney sonucunun değerlendirilmesinde (yorumlanmasında) belirleyici faktördür.
Not - Mantar ve bakteri oluşumu gibi sağlıkla ilgili kriterler, eğilmede çekme dayanımı deneyi kapsamında
değildir.
F.2 Deney donanımı
F.2.1 Genel
Deneyde kullanılacak donanım, temel olarak aşağıdaki kısımlardan oluşmalıdır:
 Çerçeve, deney numunesinin yerleştirilmesine uygun olan,
 Sehim ölçme cihazı, deney numunesinin deney esnasında yaptığı sehimi ölçebilen,
 Yükleme cihazı, deney numunesine yük uygulamaya uygun olan,
 Deney kabini veya odası, içindeki havanın sıcaklığı, rutubet muhtevası ve bağıl nem oranı kontrol
edilebilen,
 Terazi,
 Destek plakası, dönme miktarının ölçülmesinde kullanılan.
F.2.2 Deney çerçevesi
F.2.2.1 Standard deney çerçevesi

Çerçeve, asma tavan kaplama bileşeninin normal kullanımına ilişkin sınır şartları ve mesnet şartlarını temsil
edecek şekilde tasarımlanmalıdır.
Çerçeve, deney numunesini, deney işleminin başından sonuna kadar herhangi bir şekil değiştirmeye neden
olmaksızın taşımak için yeterli dayanıma ve rijitliğe sahip çelik profillerden oluşmalıdır.
64
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
F.2.2.2 Özel tasarımlanmış deney çerçevesi

Standard deney çerçevesinin, asma tavan kaplama bileşeninin normal kullanımına ilişkin sınır şartları ve
mesnet şartlarını temsile uygun olmaması hâlinde, aşağıdaki hükümler dikkate alınarak özel tasarımlanmış bir
deney çerçevesi kullanılabilir.
Bu çerçevenin, örneğin asma tavan kaplama bileşeninin, ahşap veya metal taşıyıcı çerçevenin alt kısmına
Şekil 5 a) ve Şekil 5 b)’ye göre vidalar veya çiviler kullanılarak sabitlenmesi tasarlanan karo görünümlü asma
tavan kaplama bileşeni olması durumunda kullanılması uygundur.
Aynı durum, normal kullanımda, imalatçı tarafından belirtilen mesafede konumlanmış mesnet elemanları
tarafından kısmen taşınan doğrusal metal asma tavan kaplama bileşenleri için de geçerlidir.
Deney çerçevesi, deney numunesini, deney işleminin başından sonuna kadar herhangi bir şekil değiştirmeye
neden olmaksızın taşımak için yeterli dayanıma ve rijitliğe sahip olacak şekilde tasarımlanmalıdır.
F.2.3 Yükleme cihazı
F.2.3.1 Yükleme
Üç tipte yük uygulanabilir:
 Nokta yük,
 Doğrusal yük,
 Düzgün yayılı yük.
Eğilmede çekme dayanımı deneyinde (Madde F.5.3) uygulanacak yük tipi, deneyi yaptıran tarafça seçilmeli
ve asma tavan kaplama bileşenin nihai kullanım durumunu yansıtmalıdır.
Yük taşıma kapasitesi deneyinde (Madde F.5.4) uygulanacak yük tipi, düzgün yayılı yük olmalıdır.
F.2.3.2 Nokta yük

Asma tavan kaplama bileşenin merkezine, normal şekilde monte edilmiş veya tutturulmuş küçük bir aydınlatma
armatürünün uyguladığı yük gibi nokta tipinde bir yük benzeştirilir. Bu yük, kalınlığı 3,0 mm ve çapı 100 mm
olan dairesel bir çelik plaka vasıtasıyla uygulanmalıdır.
Bu tipte yükleme için mekanik bir manivela ile yükleme hücresi veya zati ağırlık kullanılabilir.
Yükleme hücresinin kullanılması hâlinde, bu hücrenin yük uygulama doğruluğu ± % 5 olmalıdır.
F.2.3.3 Doğrusal yük

Asma tavan kaplama bileşeninin merkezinden geçen hatta monte edilmiş veya bu hat doğrultusunda bulunan
doğrusal bir aydınlatma armatürünün veya yarık (slot) tipi difüzörün uyguladığı yük gibi doğrusal tipte bir yük
benzeştirilir. Bu yük, deney numunesinin merkezine, iki kenarından mesnetlenmiş deney numunelerinde
mesnetlenmiş kenarlara paralel olarak uygulanmalıdır. Deney numunesinin üç veya dört kenarından
mesnetlenmiş olması hâlinde, yük, numunenin merkezine, uzun kenarlara paralel olarak uygulanmalıdır.
Bu yük, uzunluğu (600 ± 25) mm (veya deney numunesi formatına uygun boyutta) ve çapı 50 mm olan yatay
konumdaki çelik silindir vasıtasıyla uygulanmalıdır. Bu silindir, destek çerçevesi üzerine doğrudan veya dolaylı
şekilde destek çerçevesi üzerinde durmamalıdır. Bu tipte yükleme için mekanik bir manivela ile yükleme
hücresi veya zati ağırlık kullanılabilir.
F.2.3.4 Düzgün yayılı yük

Asma tavan kaplama bileşenin üzerine yerleştirilen ilave bir tampon (ped) veya dolgunun uyguladığı yük gibi
düzgün yayılı tipte bir yük benzeştirilir.
Yükü deney numunesi üzerine düzgün şekilde yaymak için şişirilebilir bir tampon kullanılır. Şişirilebilir
tamponun üzerine, yükün üzerine uygulandığı bir yük dağıtma plakası yerleştirilir.
65
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Bu tipte yükleme için mekanik bir manivela ile yükleme hücresi veya zati ağırlık kullanılabilir.
Şişirilebilir tampona bir alternatif olarak, örneğin uygun boyutlarda kum torbaları gibi zati ağırlıklar kullanılabilir.
F.2.4 Deney odası/kabini

Deney numunesinin yerleştirildiği deney çerçevesinin içinde bulunduğu deney odası/kabini, sıcaklık, rutubet
muhtevası ve bağıl nem oranı bakımından ortam şartlarının kontrol edilebilmesini sağlayacak bir sistem ile
donatılmalıdır.
Sıcaklık, 20 oC ila 40 oC’ta, en az ± 2 oC doğrulukla kontrol edilebilmelidir.
Hava rutubet muhtevası, 3 g/kg kuru hava ile 20 g/kg kuru hava değerleri arasında, en az ± % 5 doğrulukla
kontrol edilebilmelidir.
Bağıl nem oranı, % 60 ila % 99 oranında, en az ± % 5 doğrulukla kontrol edilebilmelidir.
F.2.5 Terazi
Deney numunesinin kütlesini, deneyden önce ve deney tamamlandıktan sonra tartmak için bir terazi gereklidir.
Terazinin tartma doğruluğu, en az ± 1 g olmalıdır.
F.3 Deney şartları
F.3.1 Çevre şartları

Çizelge 8’de belirtilen çevre etki seviyelerinden birisi deneyi yaptıran tarafça seçilmeli ve seçilen seviyeye
ilişkin şartlar deneye başlanmadan önce deney odasında/kabininde oluşturulmalıdır. Seçilen çevre etki
seviyesi, deney raporunda açık şekilde belirtilmelidir.
F.3.2 Kısıtlayıcı/sınırlayıcı şartlar
F.3.2.1 Standard deney çerçevesine montaj

Deney numunesi, uygulamadaki kullanımı temsil edilecek şekilde kenarlarından mesnetlenmelidir. Dik kenarlı
bir asma tavan kaplama bileşeni (kenar A) (Şekil 3’e bakınız), dört kenarı boyunca mesnetlenmelidir. Kenar
yapısı kenar D şeklindeki levhalarda olduğu gibi, uygulamada sadece iki kenarından mesnetlenen ve diğer iki
kenarı menetlenmemiş kalan bir levha, sadece iki kenarından mesnetlenmelidir. Birbirine bitişik levhaların,
mesnetlenmemiş kenarları boyunca ek elemanlarıyla birbirine bağlanması hâlinde, deney levhası, sadece iki
kenarından mesnetlenmiş şekilde veya daha geniş bir deney çerçevesi üzerinde bu ek elemanlarıyla birlikte
deneye tabi tutulmalıdır.
Deney numunesi mesnetlerinin genişliği ve mesnetler arasındaki mesafe, uygulamada kullanılan mesnetlerin
genişliğine ve mesnetler arasındaki mesafeye karşılık gelmelidir.
F.3.2.2 Özel tasarımlanmış deney çerçevesine montaj

Deney numunesi, deney çerçevesinin alt kısmına, uygulamada kullanılanlarla aynı sabitleme elemanları ve
aynı merkez mesafelerden sabitlenmelidir. Numunenin mesnet açıklığı (mesnet elemanları arasındaki
mesafe), imalatçı tarafından seçilmeli ve normal uygulamayı yansıtmalıdır.
F.4 Deney numunesi
F.4.1 Boyut ve özellikler

Deney numunesi, tam boyutta olan ve uygulamada kullanılan kaplama bileşeninin özellikleri (yoğunluk ve
kalınlık gibi) bakımından temsili bir asma tavan kaplama bileşeninden oluşmalıdır.
F.4.2 Numune adedi

Eğilmede çekme dayanımı tayin edilirken, her tip ve boyuttaki asma tavan kaplama bileşeni üzerinde beş
deney yapılmalıdır.
66
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
F.4.3 Şartlandırma
Deney numunelerinin hazırlanması: Şartlandırmaya başlamadan önce, deney numuneleri, ambalajsız olarak
normal laboratuvar şartlarında en az 12 saat boyunca bekletilmelidir.
Çizelge 8 Sınıf A kapsamında giren kullanımlar için tasarlanan mamullere, ilave hiçbir şartlandırma
uygulanmaz. Diğer sınıflar kapsamına giren kullanımlar için tasarlanan mamuller, deney düzeneğine dâhil
edilmeden önce Çizelge F.1’de öngörülen şartlandırma işlemine tabi tutulur.
Çizelge F.1 - Deney numunelerinin şartlandırılması
Sınıf Sıcaklık (oC) Nem (% Bağıl Nem) Süre (h)
B 90  5
30  2 168  1
C 95  5
İmalatçı tarafından belirtilen şartlandırma

D
(Çizelge 8’e göre)
F.5 Deney işlemi
F.5.1 Numuneye uygulanan yük tipleri

Numuneye aşağıda belirtilen iki tip yük uygulanabilir:
 İlave herhangi bir yük uygulanmaz,
 İlave yükü beyan etmek için sabit hızda artan yük uygulanır.
F.5.2 Genel
Deney numunesi tartılır, ölçümler (bir başka ifadeyle uzunluk, genişlik, yükseklik/kalınlık, malzeme kalınlığı)
yapılır ve kaydedilir.
Deney numunesi, mamul ile birlikte kullanılması tasarlanan ızgaradan oluşan deney çerçevesine veya nihai
kullanım şartlarını temsil eden deney çerçevesine monte edilir.
Gerekli olması hâlinde, deney numuneleri, şartlandırma kabininden çıkarıldıktan sonra 30 dakika içinde
deneye tabi tutulmalıdır.
F.5.3 Yüksüz deney (uygulanması zorunlu asgari gerek)
F.5.3.1 Genel
En az 5 numune deneye tabi tutulmalıdır.
F.5.3.2 Yükleme
Numune, zati ağırlığının 2,5 katı değerinde yükle yüklenir. Uygulanan yük, sehim yapan numune şeklinin takip
edilebileceği düzgün yayılı bir yük (şişirilebilir bir tampon, hava yastığı veya kum torbaları gibi) olmalıdır.
Yük, (600  10) saniye süreyle sabit şekilde uygulanmalıdır.
F.5.3.3 Kriterler
Numunenin veya parçalarının kopması, numunenin deneyde yetersiz bulunduğu anlamına gelir.
Bütün numuneler deneyde yeterli bulunmalıdır. 1 numunenin yetersiz bulunması hâlinde, ilave 5 numune daha
deneye tabi tutulur ve ilave numuneler bu maddede belirtilen gereği karşılamalıdır.
F.5.3.4 Performans beyanı
Bütün mamullerin bu maddede belirtilen gereği karşılaması hâlinde, yükle ilişkili hiçbir beyanda bulunulması
gerekmez. Çizelge 8’e göre çevre etki sınıfı beyan edilmelidir.
67
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge F.2 - Asma tavan kaplama bileşeni için performans kriterleri
Yük tipi
Çizelge 8’e göre etki sınıfı
(aşağıdaki tercihlerden bir veya daha fazlası)
A
Yük yok (-)
B Nokta yük (N)
C Doğrusal yük (N/m1)
Düzgün yayılı yük (N/m 2)
D
İmalatçının mamul için beyanı Çizelge F.2’ye uygun olmalıdır (örneğe bakınız):
ÖRNEK: Eğilmede çekme dayanımı: Sınıf A / - veya
Sınıf C / yük yok.
F.5.4 İlave yük uygulanan deney
F.5.4.1 Genel
İmalatçının istemesi hâlinde, ilave yük beyan edilebilir.
En az 5 numune deneye tabi tutulmalıdır.
F.5.4.2 Yükleme
Yüklenicinin azami hedef yük belirlememiş olması hâlinde, yaklaşık kopma yükünü belirlemek için karo
görünümlü ilave bir asma tavan kaplama bileşeni kullanılmalıdır.
Takip eden 5 karo görünümlü asma tavan kaplama bileşeni için başlangıç yükü, hesaplanan kopma yükünün
% 80’i veya imalatçı tarafından belirlenen azami hedef yükün % 80’idir. Daha sonra yük, kopma yükünün
% 5’ine tekabül eden kademelerle arıtılmalıdır. Yük artış kademeleri, 60 saniyeden daha kısa sürede düzgün
aralıklarla uygulanmalıdır.
Her yük kademesinde, (600 ± 10) saniye beklenmelidir.
Deney numuneleri kopuncaya kadar yük uygulanmalıdır.
Uygulanan yük, imalatçının isteğine bağlı olarak, sehim yapan numune şeklinin takip edilebileceği nokta yük,
doğrusal ve/veya düzgün yayılı yük (şişirilebilir bir tampon, hava yastığı veya kum torbaları gibi) olabilir.
F.5.4.3 Kriterler
Deneye tabi tutulan karo görünümlü 5 asma tavan kaplama bileşeninden herhangi birisi % 80 yük seviyesinde
kopar ise, ön deney yeniden yapılmalı veya imalatçının azami hedef yükü ayarlanmalıdır.
Birbirini takip edecek şekilde deneye tabi tutulan 5 numunenin tamamı deneyde yeterli bulunmalıdır.
F.5.4.4 Performans beyanı

Beyan edilen ilave yük, uygulanan yük tipine bakılmaksızın, en düşük kopma yükünün 2,5’e bölünmesi ile elde
edilen değerden, numune ağırlığının çıkarılması sonucu bulunan değerdir ve uygun yük birimi kullanılarak
gösterilir.
İmalatçının mamul için beyanı, beyan edilen ilave yük ile birlikte Çizelge F.2’ye uygun olmalıdır (örneğe
bakınız):
ÖRNEK: Eğilmede çekme dayanımı: Sınıf C / 50 N/m veya
Sınıf B / 100 N/m2.
68
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
F.6 Deney raporu

 Uygulanan deney yöntemi,
− Deney şartları ve konfigürasyonu,
− Yapılan deneylerin adedi,
 Madde F.5.4.4’e göre deney sonuçları.
F.7 Deney sonuçlarının uygulama alanının genişletilmesi

Deney sonuçları, aşağıdaki durumlarda, deneye tabi tutulmamış benzer yapıdaki asma tavan kaplama
bileşenlerine doğrudan uygulanabilir:
 Daha küçük boyutlardaki (uzunluk ve/veya genişlik) asma tavan kaplama bileşenleri,
 Deneye tabi tutulan asma tavan kaplama bileşeninin sadece iki kenarından mesnetlenmiş olması hâlinde,
üç veya dört kenarından mesnetlenmiş asma tavan kaplama bileşenleri,
 Deneye tabi tutulan asma tavan kaplama bileşeninin uzunluğu genişliğinin iki katı ise, bu bileşenden daha
uzun asma tavan kaplama bileşenleri.
ÖRNEK: Boyutu (600 x 1200) mm olan bir asma tavan kaplama bileşenine ait deney sonucu, genişliği
600 mm olan ve uzunluğu 1200 mm’den büyük olan asma tavan kaplama bileşenleri için de geçerlidir.
69
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek G
Askı bileşeni - İşlev deneyi
Tasarım amaçları bakımından, askı bileşeninin işlev deneyine tabi tutulması gerekli olabilir. İşlev deneyi,
prensip olarak, askı bileşeninin uygulamada kullanılacağı durum temsil edilecek şekilde yapılmalıdır.
Uygulama ile ilgili mevcut hiçbir bilginin bulunmadığı durumlarda, işlev deneyi aşağıda tarif edildiği gibi yapılır.
İşlev deneyi, üç numune (bileşen) üzerinde gerçekleştirilmelidir. Deneylerde, her bir numuneye n = 105 adet
yük çevrimi uygulanmalıdır. Yük frekansı 2 Hz (saniyedeki yük çevrim sayısı) olmalıdır.
Sadece çekme yüküne maruz bileşenler, üst sınır yükü olarak izin verilebilir yük (adm F) ve alt sınır yükü olarak
0,4 adm F yükü uygulanmak suretiyle çevrimli yüklemeye maruz bırakılarak deneye tabi tutulmalıdır (Şekil
G.1’e bakınız).
Açıklamalar
T Çekme
Üst sınır yükü, Fup = adm F
Alt sınır yükü, Flow = 0,4·adm F
Şekil G.1 - Çevrimli çekme yükü
Çekme ve basınç yüklerinin her ikisine de maruz kalacak şekilde tasarımlanmış bileşenler, 0,15 kN değerinde
basınç ve çekme yükleri kullanılmak suretiyle uygun değişken yüklemeye maruz bırakılarak deneye tabi
tutulmalıdır (Şekil G.2’ye bakınız).
70
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Açıklamalar
T Çekme
C Basınç
T Süre (s)
Üst sınır yükü, Fup = 0,15·adm F
Alt sınır yükü, Flow = 0,15·adm F
Şekil G.2 - Değişken yük (çekme-basınç)
Deneylerin tamamında, yükleme noktasının yer değiştirmesi ölçülmeli ve en yakın 0,1 mm’ye yuvarlatılarak
belirtilmelidir. Çevrimli yükleme deneyinde, bileşende tedrici olarak artan şekilde bir şekil değişimine izin
verilmez.
İşlev deneyi tamamlandıktan sonra numunelerde hiçbir kusur oluşmamalıdır.
Askı bileşeninin işlev deneyi sonunda yeterli bulunmaması hâlinde, statik deneyde (Madde 5.3.2) uygulanan
yük uygun şekilde azaltılmalı (aynı zamanda Şekil G.3’e bakınız) ve işlev deneyi tekrarlanmalıdır.
71
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Şekil G.3 - Askı elemanları ve bağlantı elemanları için deney akış diyagramı - Statik deney ve işlev deneyi
72
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek H
Tavan çevre profili bileşeni - İşlev deneyi, yük taşıma kapasitesinin
tayini
H.1 Genel
Bazı durumlarda tavan çevre profillerinin yük taşıma işlevi olabilir. Tavan çevre profillerinin yük taşıyıcı olması
durumunda, izin verilen azami nokta yük Feff, tayin ve beyan edilmelidir.
Not 1 - İmalatçının sorumluluğu, tavan çevre profilinin yük taşıma kapasitesinin tayin ve beyan edilmesi ile
sınırlı olup, tavan çevre profilinin sabitleme yöntemi ve sabitlendiği yük taşıyıcı yapı ile ilgili hususları
kapsayacak şekilde genişletilemez.
Not 2 - Montajcının sorumluluğu aşağıda belirtilmiştir:
− Özel tipte duvar veya taşıyıcı sisteme uygun sabitleme yöntemini seçmek,
− Özel tipte duvar veya taşıyıcı sistemin belirli yükü taşımaya yetecek derecede sağlam olup
olmadığını belirlemek.
H.2 Tavan çevre profilleri için ana deney
H.2.1 Deney düzeneği

Deney düzeneğinde, güvenlik ve denge sağlamak için bir dış yapıya sabitlenebilen, 30 mm kalınlığında
kalsiyum silikat levhalar kullanılarak birbirine paralel iki duvar benzeştirilmelidir (Şekil H.1’e bakınız).
Açıklamalar
F Yük
1 Kalsiyum silikat (C) levhanın sabitlenmesi için ilave yapı
2 Tavan çevre profili sabitleme elemanı
3 Kalsiyum silikat levhalar
M1 ve M2 Sehim ölçüm noktaları
Şekil H.1 - Deney düzeneğinin şematik gösterimi
73
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Not - Deney düzeneği, farklı boyutlarda tavan çevre profillerinin aynı deney donanımı kullanılarak deneye tabi
tutulabilmesini sağlamak amacıyla bu duvarlardan en az bir tanesinin paralel başka bir konuma
kaydırılabileceği şekilde yapılabilir.
Herhangi bir türde tavan çevre profili ile kullanım esnekliği bakımından bu duvarlar arasında sabit bir mesafe
yoktur. Duvar genişliği en az 350 mm olmalıdır. Duvar yüksekliği, yükün uygulanma şekli esas alınarak
belirlenmelidir.
H.2.2 Tavan çevre profillerinin sabitlenmesi

Tavan çevre profili, her iki duvara yarıklı yuvarlak başlı (3,5 x 20) mm’lik çelik ahşap vidaları ile tutturulmalıdır
(Şekil H.2’ye bakınız). Vidaların merkezleri arasındaki mesafe, 250 mm veya deneyi yaptıran tarafça belirlenen
mesafe olmalıdır. Vidaların merkezleri arasındaki mesafenin 250 mm’den farklı olması hâlinde, uygulanan
gerçek mesafe deney raporunda ve uygunluk beyanında belirtilmelidir. Tavan çevre profili, her bir sabitleme
noktasından itibaren (50  5) mm daha uzun olmalıdır. Şekil değişimini önlemek için vida delikleri tavan çevre
profillerine önceden açılmış olabilir veya profiller doğrudan delikli olabilir. Delik çapı, (3,8  0,2) mm olmalıdır.
Sabitleme noktalarında, kalsiyum silikatta şekil değişimini önlemek için kalsiyum silikat duvarlara (2,5  0,2)
mm çapında vida delikleri önceden açılmalıdır.
Şekil H.2 - Sabitleme vidası
Tavan çevre profilinin sabitleme noktasındaki kalınlığı 3 mm’den büyük ise, yuvarlak başı ve çapı yukarıda tarif
edilen standard vidanınkine eşit olması şartıyla, aynı tipte daha uzun vidaların kullanılmasına izin verilmelidir.
Vida konumu, tavan çevre profilinin üstünden itibaren ölçüldüğünde, profil yüksekliğinin 1/3’üne tekabül eden
yükseklikte olmalıdır (Şekil H.3’e bakınız). Sabitleme yüksekliğini belirlemek için tavan çevre profilinin sadece
duvara yaslanan kısmı dikkate alınmalıdır.
Şekil H.3 - Vidaların konumu
74
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
H.2.3 Deney yükü

Yük, tavan çevre profili üzerine, profile temas eden ucunun tabanı yatay kesilmiş (8  1) mm çaplı çubuk
vasıtasıyla aktarılmalıdır. Yük, Şekil H.3’de gösterilen F oku doğrultusunda uygulanmalıdır. Yük, yükü her iki
tavan çevre profiline hassas şekilde dağıtan uygun bir yapı kullanılarak uygulanmalıdır. Yükün uygulanma şekli
(alttan çekme veya üstten itme), sadece yükü uygulamak üzere kullanılan tertibata bağlı olmalıdır.
H.2.4 Deney adedi

Yük taşıma kapasitesini tayin etmek için her tip ve boyuttaki tavan çevre profiline üç deney uygulanmalıdır.
H.2.5 Yükün uygulanması

Birbirinin karşısında bulunan iki tavan çevre profilinin yatay alt başlıklarının ortasına, 1 N veya 10 N’luk eşit
kademelerle artan nokta yük uygulanmalıdır. Yükün uygulandığı nokta, aynı zamanda sabitleme noktaları
arasındaki mesafenin ortasına tekabül etmelidir (Şekli H.3 ve Şekil H.4’e bakınız).
Şekil H.4 - Yükün uygulanması
Yük, her iki tavan çevre profilinin dış kenarlarının toplam sehimi (Şekil H.1’de M 1 ve M2) ortalama 0,8 mm’ye
ulaşıncaya kadar (bir başka ifadeyle M1’deki sehim ile M2’deki sehimin toplamı 16 mm olmalıdır) artırılarak
uygulanmalıdır.
Yük F, özelliği araştırılan tavan çevre profilinin asgari malzeme kalınlığına göre % 10 güvenlik faktörü
kullanılarak, aşağıdaki bağıntı yardımıyla tekrar hesaplanmalıdır:
(H.1)
Burada;
F Sehim 0,8 mm’ye ulaştığı anda tavan çevre profiline uygulanan yük, N veya kN,
Tmin Tavan çevre profilinin asgari kalınlığı, mm,
Tmeas Her iki tavan çevre profilinin ölçülen ortalama kalınlığı, mm,
Feff Sonuç değeri olarak yayımlanacak yük değeri, N veya kN
dur.
Bir tavan çevre profiline uygulanan yük F, 2 tavan çevre profilinden oluşan profil takımına 3 deney boyunca
uygulanan en düşük yükün yarısıdır. Yüklemenin her bir tavan çevre profiline Madde H.2.7’ye göre
uygulanması hâlinde, bir tavan çevre profiline uygulanan yük, 6 deneyden elde edilen en düşük iki yük
sonucunun ortalamasıdır.
H.2.6 Tavan çevre profilinin kalınlığı

Her iki tavan çevre profilinin ölçülen ortalama kalınlığını hesaplamak için, deneye tabi tutulmuş bu iki tavan
çevre profilinden her birinin kalınlığı, her yerde aynı kalınlığa sahip olduğu kabul edilen bütün başlıklar
üzerinde, düzgün dağılımlı olacak şekilde 8 ayrı noktada ölçülmelidir. Ölçme doğruluğu  0,001 mm olmalıdır
75
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
(kalınlık, boya gibi standard son yüzey kaplamalarının kalınlığını da içerir). 16 ölçümün ortalama değeri,
ölçülen kalınlık Tmeas, olarak alınmalıdır.
Asgari kalınlık Tmin, bütün malzeme ve son yüzey kaplama toleransları dikkate alınmak suretiyle toplam
malzeme kalınlığı için izin verilen asgari kalınlık olmalıdır.
H.2.7 Alternatif deney

Yukarıda tarif edilen deney yöntemi, tercih edilen yöntemdir.
Bir kerede sadece bir tavan çevre profili üzerinde deney yapma imkânı bulunması durumunda, aşağıdaki
deney yöntemi uygulanabilir. Bu alternatif deney yönteminin kullanılması hâlinde, aşağıdaki şartlar
uygulanmalıdır:
− Deneye tabi tutulan numunelerin toplam adedi aynıdır (2 parça üzerine 3 deney yerine, 1 parça üzerinde
6 deney),
− Bütün parametreler - çerçeveye sabitleme, sabitleme noktaları arasındaki mesafe, vidaların tipi vb.
yukarıda tarif edilen deney yönteminde belirtilenlerle aynı olmalıdır,
− Deney raporunda, tavan çevre profillerinin, iki profilden oluşan takım hâlinde değil, tek parçalar hâlinde
deneye tabi tutulduğu: “Bu paragrafa atıf yapılarak, deney EN 13964’te tarif edildiği gibi tek bir tavan çevre
profili üzerinde yapılmıştır” ifadesi ile belirtilmelidir.
Deneyi yaptıran taraf, montaj kılavuzlarında, sabitleme noktaları arasındaki mesafenin 250 mm’den büyük
olmasını önermesi hâlinde, bu alternatif deney, deneyi yaptıran tarafın talep ettiği şekilde yapılabilir ve
uygulanan gerçek mesafe deney raporunda ve uygunluk beyanında belirtilmelidir.
H.2.8 Deney raporu3)


− Uygulanması halinde numune alma yöntemi,

 Deney sonuçları.
76
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek I
Yangına tepki deneyi - Montaj ve sabitleme
I.1 EN 13823’e göre deney düzeneğinin boyutları
EN 13823’e uygun deney düzeneği, uzun ve kısa kanattan oluşan köşe deney düzeneğidir. Uzun kanat, en az
bir düşey ve bir yatay asma tavan kaplama bileşeninin kanat içinde birleşimini içeren 2 modülden oluşur. Bütün
asma tavan kaplama bileşenleri düşey doğrultuda deneye tabi tutulmalıdır. Deney numunelerinin boyutları,
Çizelge I.1’e uygun olmalıdır.
Çizelge I.1 - Deney numunelerinin boyutları
Birleşim için anma boyutları
Uzunluk Yükseklik
Kısa kanat 500
Uzun kanat
200 + ta 1500
800 - ta
a Birleşim kalınlıkları mm’dir.
I.2 Asma tavan kaplama bileşenleri
I.2.1 EN 13823’e göre montaj ve sabitleme
I.2.1.1 Yalıtım malzemesi veya diğer malzeme ile birlikte deneye tabi tutulacak asma tavan
I.2.1.1.1 Genel
Burada verilen şartlar, Madde 4.4.2.2 b) bendine uygun asma tavan kaplama bileşenlerine uygulanır.
I.2.1.1.2 Deney numunesi

Asma tavan kaplama bileşeni, EN 13823’e göre monte edilmeli ve sabitlenmelidir.
Deney numunesi, deney için başvuran tarafça belirtilen ve nihai kullanım durumunda bulunması öngörülen
bütün bileşenler mümkün olduğunca kullanılarak, asma tavanın nihai kullanım şartlarını tam olarak temsil
etmelidir. Deney düzeneğinde kullanılan asma tavan kaplama bileşeninin dış yüzeyi, kaplama bileşenlerini
sabitleme tertibatı olarak temsili bir asma tavan taşıyıcı sistemi (ızgara) içermelidir.
Asma tavan kaplama bileşeninin ısı veya ses yalıtımı için sırtlık malzemeleri ile birlikte kullanılabilmesi
durumunda, asma tavan kaplama bileşeni, bu ilave malzemelerle birlikte mümkün olduğunca nihai kullanım
şartları altında deneye tabi tutulmalıdır.
Asma tavan kaplama bileşenlerinin, asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri (sarkmalı, geçmeli veya kancalı
gibi) kullanılarak “asıldığı” ve mekanik olarak sabitlenmediği asma tavanlar, taşıyıcı sistem ile kaplama
bileşeninin, gerçek nihai kullanım uygulamasını temsil eder tarzda SBI deney (tek yakma unsuru ile deney)
düzeneği içinde birleştirilmesini imkânsız hâle getirmek için, birleşimlerin sabitleme gerektirmeden kendini
taşıyan özellikle olmadığı durumda, en az 4 metal vida ile (mümkün olduğunca nihai kullanım şartlarındaki
davranış benzeştirilerek) sabitlenmelidir. Bu vidalar, asma tavan kaplama bileşeninin kenarlarından en az
25 mm ileriden sabitlenmelidir.
77
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Hava boşluğu oluşumunun öngörülmesi hâlinde, aralama elemanları (mesafe koruyucular) kullanılmadan
boşluk oluşturulamadıkça (kendini taşıyan özellikte birleşimlerde olduğu gibi), kalsiyum silikattan
(EN 13238’de kullanılabilecek taban malzemelerinden birisi olarak belirtilen) yapılmış ve kalınlığı
(40  1) mm olan aralama elemanları kullanılmalıdır. Asma tavan taşıyıcı sistemini ve/veya asma tavan
kaplama bileşenini sabitlemek için vidalar kullanılması hâlinde, bu vidalar, kalsiyum silikat aralama
elemanlarına, elemanların kenarından en az 25 mm ileriden saplanmalıdır.
Asma tavan kaplama bileşeninin, uygulamada herhangi bir birleşim yeri olmadan kullanımının tasarlanması
hâlinde, deney düzeneğinde de birleşim yeri bulunmamalıdır. Uygulamada birleşim yerleri bulunması hâlinde,
düzeneğin köşesinden 200 mm ileride ve düzeneğin tabanından 500 mm ileride en az birer birleşim yeri
bulunmalıdır (Şekil I.1 a, Şekil I.1 b, Şekil I.2 a ve Şekil I.2 b’ye bakınız). Bu durumda, asma tavan kaplama
bileşeninin boyutlarına bağlı olarak ilave birleşim yerleri gerekli olabilir. Deney düzeneğindeki asma tavan
kaplama bileşenleri arasındaki birleşim yerleri, piyasaya sürülen mamulün boyutları esas alınarak
belirlenmelidir.
Not 1 - Asma tavan taşıyıcı sistemi, sadece nihai kullanımdaki sabitleme sistemini temsil etmelidir.
Değerlendirilmeye tabi tutulan mamul, asma tavan bileşen takımı değil, asma tavan kaplama
bileşeninin kendisi olmalıdır. Ancak, asma tavan kaplama bileşeni, nihai kullanımda bir ızgara
kullanılarak yerinde tutulur. Dolayısıyla kullanılan ızgaranın, asma tavan kaplama bileşeni ile
kullanılabilecek asgari profile sahip olması gereklidir.
Not 2 - Birbirine bitişik 4 asma tavan kaplama bileşenine ait köşelerin, tek bir kalsiyum silikat levhaya
sabitlenmesi uygun bir çözümdür.
Not 3 - Asma tavanların yatay olarak kullanılması tasarlanmış olup, taban malzemesi ile asma tavan kaplama
bileşeni veya yalıtım malzemesi arasında varsa hava boşluğu “baca etkisi” oluşturmaz. Dolayısıyla,
hava boşluğunun boyutu, EN 13823’te belirtilen genel kabule göre 40 mm ile sabittir.
Not 4 - Asma tavan kaplama bileşenine cepheden bakıldığında görünür olmayan metal ızgara kullanılması
durumunda, Şekil I.1 a, Şekil I.1 b, Şekil I.2 a ve Şekil I.2 b’de gösterildiği gibi, deney numunesinde
ızgara bulunmayabilir.
Uzun ve kısa kanatlar arasındaki köşenin detayı, asma tavan kaplama bileşeni iç yüzeyinin veya diğer
malzemenin yangına maruz kalmasını önleyen, EN 13501-1’e göre yangına tepki sınıfı A1 olan bir malzeme
ile yalıtılmalıdır.
Kullanılan malzemeler ve mamullerin tipi ve boyutları, sabitleme elemanlarının boyutları ve konumu vb. deney
raporuna kaydedilmelidir.
78
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Açıklamalar
1 Sabitleme elemanı
2 Asma tavan kaplama bileşeni
3 Yalıtım malzemesi
4 Asma tavan taşıyıcı sistemi
5 Taban malzemesi
6 Aralama elemanı
7 Hava boşluğu
t Deney numunesinin kalınlığı (taban malzemesi dâhil)
Şekil I.1a ve Şekil I.1b - Asma tavan bileşen takımının, yalıtım malzemesi ve hava boşluğu bulunacak
şekilde SBI deneyine tabi tutulması için montaj ve sabitleme
79
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Açıklamalar
3 Yalıtım malzemesi
5 Taban malzemesi
Şekil I.2a ve Şekil I.2b - Asma tavan bileşen takımının, yalıtım malzemesi bulunacak ancak hava boşluğu
bulunmayacak şekilde SBI deneyine tabi tutulması için montaj ve sabitleme
I.2.1.2 Tek başına deneye tabi tutulan ve sınıflandırılan asma tavan kaplama bileşenleri
I.2.1.2.1 Genel
Burada verilen şartlar, Madde 4.4.2.2 a) bendine uygun asma tavan kaplama bileşenlerine uygulanır.
I.2.1.2.2 Deney numunesi

Asma tavan kaplama bileşeni, EN 13823’e göre monte edilmeli ve sabitlenmelidir.
Deney numunesi, mümkün olması hâlinde asma tavan taşıyıcı sistemi kullanılmadan, deney için başvuran
tarafça belirtilen şekilde sabitlenmiş asma tavan kaplama bileşeninden oluşmalıdır. Aksi takdirde, deney
düzeneğinde kullanılan asma tavan kaplama bileşeninin dış yüzeyi, en az 4 metal vida ile (mümkün olduğunca
nihai kullanım şartlarındaki davranış benzeştirilerek) sabitlenmelidir. Bu vidalar, asma tavan kaplama
bileşeninin kenarlarından en az 25 mm ileriden sabitlenmelidir.
Hava boşluğu oluşumunun öngörülmesi hâlinde, kalsiyum silikattan (EN 13238’de kullanılabilecek taban
malzemelerinden birisi olarak belirtilen) yapılmış ve kalınlığı (40  1) mm olan aralama elemanları (mesafe
koruyucular) kullanılmalıdır. Vidalar, kalsiyum silikat aralama elemanlarına, elemanların kenarından en az
25 mm ileriden saplanmalıdır.
Asma tavan kaplama bileşeninin, uygulamada herhangi bir birleşim yeri olmadan kullanımının tasarlanması
hâlinde, deney düzeneğinde de birleşim yeri bulunmamalıdır. Uygulamada birleşim yerleri bulunması hâlinde,
düzeneğin köşesinden 200 mm ileride ve düzeneğin tabanından 500 mm ileride en az birer birleşim yeri
bulunmalıdır (Şekil I.3 a, Şekil I.3 b, Şekil I.4 a ve Şekil I.4 b’ye bakınız). Bu durumda, asma tavan kaplama
bileşeninin boyutlarına bağlı olarak ilave birleşim yerleri gerekli olabilir. Deney düzeneğindeki asma tavan
kaplama bileşenleri arasındaki birleşim yerleri, piyasaya sürülen mamulün boyutları esas alınarak
belirlenmelidir.
80
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Not 1 - Birbirine bitişik 4 asma tavan kaplama bileşenine ait köşelerin, tek bir kalsiyum silikat levhaya
sabitlenmesi uygun bir çözümdür.
Not 2 - Asma tavanların yatay olarak kullanılması tasarlanmış olup, taban malzemesi ile asma tavan kaplama
bileşeni arasında varsa hava boşluğu “baca etkisi” oluşturmaz. Dolayısıyla, hava boşluğunun boyutu,
EN 13823’te belirtilen genel kabule göre 40 mm ile sabittir.
Not 3 - Asma tavan kaplama bileşenine önden bakıldığında görünür olmayan metal ızgara kullanılması
durumunda, Şekil I.3 a, Şekil I.3 b, Şekil I.4 a ve Şekil I.4 b’de gösterildiği gibi, deney numunesinde
ızgara bulunmayabilir.
Uzun ve kısa kanatlar arasındaki köşenin detayı, asma tavan kaplama bileşeni iç yüzeyinin veya diğer
malzemenin yangına maruz kalmasını önleyen, EN 13501-1’e göre yangına tepki sınıfı A1 olan bir malzeme
ile yalıtılmalıdır.
Kullanılan malzemeler ve mamullerin tipi ve boyutları, sabitleme elemanlarının boyutları ve konumu vb. deney
raporuna kaydedilmelidir.
I.2.1.3 Mamul grupları

Asma tavan kaplama bileşenlerinin, piyasaya, farklı kenar yapılarına (dik kenar yapısı, pahlı kenar yapısı, pahlı
ve lambalı kenar yapısı, yarı zıvanalı kenar yapısı gibi) sahip olacak şekilde sürülmesinin tasarlandığı
durumda, bileşenler malzeme hacmine göre gruplandırılabilir. Bu durumda, kenar yapısına göre hacmi en
büyük olan asma tavan kaplama bileşeni (hacmi en büyük olan, dik kenar yapısına sahip olan bileşendir) SBI
deneyine tabi tutulmalıdır.
Asma tavan kaplama bileşenlerinin, piyasaya, farklı yüzey işlemi veya farklı yüzey kaplamaları uygulanmış
şekilde sürülmesinin tasarlandığı durumda, bileşenler sınıflandırılmalıdır. Yüzeyler veya kaplamalar
PCS-değerine göre gruplandırılabilir. Bu durumda, PCS-değeri en büyük olan yüzeye veya kaplamaya sahip
asma tavan kaplama bileşeni SBI deneyine tabi tutulmalıdır. PCS-değerinin farklılık göstermemesi hâlinde, en
koyu renkli yüzeye veya kaplamaya sahip asma tavan kaplama bileşeni SBI deneyine tabi tutulmalıdır.
Alternatif olarak, farklı renkte yüzeyler veya kaplamaların etkisi, açık renge, koyu renge ve renk skalasının tam
ortasındaki renge sahip yüzeyler üzerinde SBI deneyleri yapılarak tayin edilebilir.
Not - Bu standard kapsamında giren (Madde 1’e bakınız) doğrusal modeller veya yüzey dokuları, nihai
kullanım şartlarında asma tavan kaplama bileşeninin yangın davranışını etkilemez. Asma tavan
kaplama bileşenlerinde doğrusal modeller veya yüzey dokuları bulunması hâlinde, bu bileşenler, deney
yöntemine bağlı olarak deney sonuçlarının mümkün olduğunca etkilenmemesini sağlayacak bir modele
göre monte edilmelidir.
81
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Açıklamalar
3 Taban malzemesi
4 Aralama elemanı
5 Hava boşluğu
Şekil I.3a ve Şekil I.3b - Asma tavan kaplama bileşeninin, hava boşluğu bulunacak şekilde SBI deneyine
tabi tutulması için montaj ve sabitleme
82
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Açıklamalar
3 Taban malzemesi
Şekil I.4a ve Şekil I.4b - Asma tavan kaplama bileşeninin, hava boşluğu bulunmayacak şekilde SBI
deneyine tabi tutulması için montaj ve sabitleme
I.2.1.4 Deney düzeneğinin monte edilmesi ve sabitlenmesi

EN 13823’e göre deneye yapılacağında, deney düzeneği nihai kullanım şartlarını temsil etmelidir.
Asma tavan kaplama bileşenleri, imalatçı şartlarına uygun olarak, hava alabilen ve/veya doğrudan taban
malzemesinin karşısında olan bir hava boşluğu bulunacak şekilde deneye tabi tutulmalıdır. Hava boşluğu
bulunmayacak şekilde yapılan deneylerden elde edilen sonuçlar, hava boşluğu bulunan uygulamaları
sınıflandırmak amacıyla; hava boşluğu bulunacak şekilde yapılan deneylerden elde edilen sonuçlar ise hava
boşluğu bulunmayan uygulamaları sınıflandırmak amacıyla kullanılamaz.
Taban malzemesi seçimi, imalatçının kararına bırakılmıştır. Bu seçim, mamulün tasarlanan nihai kullanım
uygulaması ile doğrudan ilişkilidir.
Hava boşluğu bulunacak şekilde deney yapılması hâlinde, sırtlık levhası ile numune arasındaki çerçevenin
yan kenarları, boşluk içine hava girişine imkân vermek üzere açık olmalıdır.
Deney düzeneği, deney kabininin dışındaki bir yerde hazırlanabilir ve monte edilebilir. Ardından montajı
tamamlanmış düzenek, deney kabinine taşınabilir.
Not - Üzerine delikler açılmış tabakalı/yüzey kaplamalı asma tavan kaplama bileşenlerinde, tam kabul
edilmeyen bileşenler bakımından EN 13501-1 yorumlanırken dikkate alınacak alan (m2), deliklerin alanı
dâhil olmak üzere bileşenin toplam alanıdır.
83
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
I.2.2 Nihai kullanım uygulama kuralları
I.2.2.1 Genel
Mamulün deneye tutulma şeklinin, mamul veya mamul grubunun sınıflandırılma ve yapıda kullanılma şekli
üzerinde doğrudan etkisi vardır. Asma tavan kaplama bileşenlerini her yönden değerlendirmek için bir deney
programı belirlenirken, gerçekleştirilecek programa bağlı olarak uygulanabilecek muhtemel nihai kullanım
uygulama kurallarına ilişkin kılavuz bilgiler aşağıda verilmiştir.
I.2.2.2 Taban malzemesinin etkisi

EN 13823’te asma tavan kaplama bileşeninin arkasında kullanılan taban malzemesi, bileşenin hangi tipte
tavanın altında kullanılabileceğini belirler.
Asma tavan kaplama bileşeni yonga levha önünde deneye tabi tutulmuş ise, bileşen, nihai kullanım
uygulamasında herhangi bir ahşap yapı, alçı levha veya EN 13501-1’e göre yangına tepki sınıfı A1 veya A2
olan diğer herhangi bir mamulün altında kullanılabilir.
Asma tavan kaplama bileşeni alçı levha önünde deneye tabi tutulmuş ise, bileşen, alçı levha veya
EN 13501-1’e göre yangına tepki sınıfı A1 veya A2 olan diğer herhangi bir mamulün altında kullanılabilir.
Bileşen, tavan ile arasındaki mesafenin 250 mm’den büyük olması şartıyla, ahşap tavan altında da
kullanılabilir.
EN 13823’e göre A1 sınıfı için deney yapılması durumunda, standard taban malzemesi 11 mm kalınlığına
silikat levha olmalıdır. EN 13501-1’e göre A1 sınıfında sadece malzeme özelliklerinin dikkate alınması
sebebiyle, bu duruma ilişkin nihai kullanım gerekleri bulunmamaktadır.
I.2.2.3 Rengin etkisi

Deneyler, sadece koyu renkte asma tavan kaplama bileşenleri üzerinde yapılmalıdır. Bu deneyler sonucu elde
edilen sınıflandırma, diğer renklerdeki asma tavan kaplama bileşenlerine de uygulanır.
I.2.2.4 Yüzey kaplama kalınlığının etkisi

Asma tavan kaplama bileşeninin ön ve arka yüzlerine yapılan kaplamalar, birim alana düşen kaplama kütlesi
bakımından önemli derece farklılık gösteriyorsa (> % 1) ve kaplama kalınlığı asgari ve azami olan kısımlarda
yapılan deneyler sonucunda aynı sınıfa ulaşılıyorsa, bu sınıf, her bir yangın deney parametresi için elde edilen
değerin bu sınıfa ilişkin kriterlerden en az %10 düşük olması şartıyla bütün kaplama kalınlıklarına uygulanır.
Farklı sınıflar elde edilmesi hâlinde, mamul grubunu tek bir sınıfa girecek şekilde tekrar tanımlamak için ilave
deneyler yapılmalıdır.
I.2.2.5 Diğer değişkenlerin etkisi

Organik madde muhtevası, kaplama tipi, asma tavan kaplama bileşeninin kalınlığı, yüzey yapısı vb. gibi diğer
değişken parametreler, Madde I.2.2.4’te belirtilen tarzda ele alınabilir.
I.3 Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri
I.3.1 Genel
Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri genellikle fabrikada çıplak veya boyalı metal şeklinde imal edilir. Çıplak
metalin sınıf A1’e ilişkin gerekleri sağladığı kabul edilir. Ancak, boyalı metalin yangına tepkisi deneyle tayin
edilmeli ve EN 13501-1’e göre sınıflandırılmalıdır.
Not - Birçok boya sistemi (toz boya kaplamalar ve ıslak uygulanan boyaların her ikisi de) çoğunlukla
2,0 MJ/kg’dan daha büyük PCS değerine (EN 13501-1’de verilen sınıflandırma çizelgelerinin Not 2
kısımlarında belirtilen 2,0 MJ/m 2 gereğine uygun olmalarına rağmen) sahiptir ve dolayısıyla Sınıf A1’e
ulaşmak için EN 13823’e göre yapılan deneyler belirleyicidir. Bu sebeple, montaj ve sabitleme
detaylarının belirlenmesi gereklidir.
84
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
I.3.2 EN 13823’e göre montaj ve sabitleme
I.3.2.1 Deney düzeneğinin boyutları

EN 13823’e göre yapılan deney, esas olarak metal bir ızgara üzerindeki boya kaplamanın performansını tayin
etmek amacıyla uygulanan bir deneydir. Kullanılması gereken deney yönteminde, metal levhalara uygulanan
boya, ızgara ile aynı kalınlığa sahip ve korozyona karşı koruma için aynı işleme tabi tutulmuş metal deneye
tabi tutulmalıdır. Izgara üzerindeki boya kaplamaya uygulanan deney, dolayısıyla metal levhalara da
uygulanmalıdır.
Alternatif olarak, numuneyi oluşturmak üzere ızgaralar yana yana yerleştirildikten sonra monte edilebilir ve
sabitlenebilir.
I.3.2.2 Deney numunesi

Metal levhalar, EN 13823’e göre monte edilmeli ve sabitlenmelidir.
Piyasaya sürülmesi tasarlanan asma tavan taşıyıcı sistemine uygulanan her kaplama, deneye tabi tutulmalıdır.
Kaplamalar, ızgara ile aynı kalınlığa sahip metale aynı kalınlıkta uygulanmalıdır.
Farklı renkte kaplamaların etkisi, açık renge, koyu renge ve renk skalasının tam ortasındaki renge sahip
kaplamalar üzerinde deneyler yapılarak tayin edilebilir. Koyu renkler üzerinde yapılan deneyden elde edilen
sonuçlar, deney yapılmaksızın açık renklere de uygulanabilir.
Farklı kalınlıklarda metal kullanılması durumunda, bu farklılığın etkisi, en ince ve en kalın metaller üzerinde
deneyler yapılarak tayin edilebilir. En ince metal üzerinde yapılan deneyden elde edilen sonuçlar, deney
yapılmaksızın daha kalın metallere de uygulanır.
Farklı kalınlıklarda boya kullanılması durumunda, bu farklılığın etkisi, en büyük ve en küçük kalınlıktaki boya
kaplamalar üzerinde deneyler yapılarak tayin edilebilir. En büyük kalınlıktaki boya kaplama üzerinde yapılan
deneyden elde edilen sonuçlar, deney yapılmaksızın daha düşük kalınlıktaki boya kaplamalara da uygulanır.
I.3.2.3 Deney düzeneğinin monte edilmesi ve sabitlenmesi (Şekil I.5.a ve Şekil I.5.b’ye bakınız)
EN 13823’e göre deneye yapılacağında, deney düzeneği nihai kullanım şartlarını temsil etmelidir. Asma
tavanlar, yapısı gereği hava boşlukları ihtiva edebilir ve dolayısıyla kaplamalı metal de hava alabilen bir hava
boşluğu bulunacak şekilde deneye tabi tutulmalıdır. Nihai kullanım şartlarında, hava boşluğunun üstünde farklı
tipte taban malzemeleri bulunabilir. Bu taban malzemelerinden en yaygın olanları, farklı tiplerdeki alçı levha,
beton ve ahşaptır.
Dolayısıyla, kaplamalı metal levhaların monte edilmesi ve sabitlenmesinde bu kurallar dikkate alınmalı ve
deney numunesinde, sırtlık levhasına karşı yerleştirilen seçilmiş taban malzemesi ile numune arasında bir
hava boşluğu bulunmalıdır. Taban malzemesi ile asma tavan kaplama bileşeni arasındaki asgari mesafe
40 mm olmalıdır. Taban malzemesi ve hava boşluğu mesafesinin seçimi, imalatçının kararına bırakılmıştır.
Ancak bu seçim, mamulün tasarlanan nihai kullanım uygulaması ile doğrudan ilişkilidir.
Sırtlık levhası ile numune arasındaki çerçevenin yan kenarları, boşluk içine hava girişine imkân vermek üzere
açık olmalıdır.
Deney düzeneği, deney kabini dışındaki bir yerde hazırlanabilir ve monte edilebilir. Ardından montajı
tamamlanmış düzenek, deney kabinine taşınabilir.
85
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Açıklamalar
3 Hava boşluğu
4 Taban malzemesi
5 Aralama elemanı
Şekil I.5a ve Şekil I.5b - Asma tavan taşıyıcı sisteminin, hava boşluğu bulunacak şekilde SBI deneyine tabi
tutulması için montaj ve sabitleme
I.3.3 Nihai kullanım uygulama kuralları
I.3.3.1 Genel
Mamulün deneye tutulma şeklinin, mamul veya mamul grubunun sınıflandırılma ve yapıda kullanılma şekli
üzerinde doğrudan etkisi vardır. Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenini her yönden değerlendirmek için bir
deney programı belirlenirken, bileşenin kendine ait parametrelerin ve nihai kullanımına ilişkin parametrelerin
dikkate alınması gereklidir. Bu yapı mamulü için gerçekleştirilecek programa bağlı olarak uygulanabilecek
muhtemel nihai kullanım uygulama kurallarına ilişkin kılavuz bilgiler aşağıda verilmiştir.
I.3.3.2 Hava boşluğunun etkisi

EN 13823’te kaplamalı metal ile taban malzemesi arasında kullanılan mesafe (X mm), nihai kullanımda ana
mesnet profilleri ve bu profillere dik tali mesnet profillerinin taban malzemesinden asgari ne kadar mesafede
yerleştirileceğini belirler.
I.3.3.3 Taban malzemesinin etkisi

EN 13823’te asma tavan taşıyıcı sistem bileşeninin arkasında kullanılan taban malzemesi, asma tavan
kaplama bileşeninin hangi tipte tavanın altında kullanılabileceğini belirler.
Asma tavan taşıyıcı sistem bileşeni yonga levha önünde deneye tabi tutulmuş ise, asma tavan kaplama
bileşeni, nihai kullanım uygulamasında herhangi bir ahşap yapı, alçı levha veya EN 13501-1’e göre yangına
tepki sınıfı A1 veya A2 olan diğer herhangi bir mamulün altında kullanılabilir.
Asma tavan taşıyıcı sistem bileşeni alçı levha önünde deneye tabi tutulmuş ise, asma tavan kaplama bileşeni,
alçı levha veya EN 13501-1’e göre yangına tepki sınıfı A1 veya A2 olan diğer herhangi bir mamulün altında
86
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
kullanılabilir. Asma tavan kaplama bileşeni, tavan ile arasındaki mesafenin 250 mm’den büyük olması şartıyla,
ahşap tavan altında da kullanılabilir.
EN 13823’e göre A1 sınıfı için deney yapılması durumunda, standard taban malzemesi 11 mm kalınlığına
silikat levha olmalıdır. EN 13501-1’e göre A1 sınıfında sadece malzeme özelliklerinin dikkate alınması
sebebiyle, bu duruma ilişkin nihai kullanım gerekleri bulunmamaktadır.
I.4 Küçük mamuller ve bileşenler için yangına tepki gerekleri
I.4.1 Prensipler
Mamuller ve bileşen takımındaki bileşenlerin yangına tepki performansının, bir yangının ilerlemesi üzerindeki
etkisi önemsizdir. Bir başka ifadeyle bunların yangın yayılımına katkısı önemsiz olup, civardaki montajlı
mamullerin yangın davranışı üzerinde de etkisi olması beklenmez. Bu sebeple bunların deneye tabi tutulması
gerekmez.
Aynı durum, yangın yayılımına katkısı önemsiz olan ve civardaki bileşenlerin yangın davranışına etkisi olması
beklenmeyen, mamulü oluşturan bileşenler için de geçerlidir.
Mamuller veya bileşen takımındaki bileşenler ve bunların yangının büyümesine katkısı değerlendirilirken;
yapısal elemanları sabitlemek üzere elemanların içinde, üzerinde veya elemanlara tutturularak kullanılan ve
ilaveten yangına direnç gereklerini karşılayan mamuller veya bileşen takımındaki bileşenler ile yapısal
elemanları sabitlemek üzere elemanların içinde, üzerinde veya elemanlara tutturularak kullanılan ancak
yangına direnç gereklerini karşılamayan mamuller ve bileşen takımındaki bileşenler birbirinden ayırt
edilmelidir. Yangına direnç performansı, küçük mamullerden veya bileşen takımındaki bileşenlerden
etkilenebilen elemanlar için, mamuller veya bileşen takımındaki bileşenlerin yangına tepki performansı ihmal
edilmemelidir. Bu durumda, yangın yayılımına katkısı açık şekilde beklenmeyen, sadece yanabilen küçük
yüzeyler veya mamulleri veya bileşen takımındaki bileşenleri oluşturan bileşenler ihmal edilebilir kabul
edilebilir.
I.4.2 Bileşen takımındaki küçük bileşenler

EN 13501-1’e göre yangına tepki sınıfı A1 veya A2 olmayan bir mamul veya bileşen takımındaki bir bileşen,
tasarlanan nihai kullanım uygulamasında, yangının büyümesine katkısı veya (tamamen ilerlemiş bir yangında)
duman oluşumuna katkısı ve/veya malzemeden kaynaklanan alevli parçacıkların/damlacıkların oluşumu
beklenmeyecek kadar küçük boyuta veya yüzey alanına sahip ise, bahse konu mamul veya bileşenin deneye
tabi tutulması gerekmez ve ayrıca sınıflandırılır. Bileşen takımındaki, kütlesi (≤ 50 g) ve yüzey alanı (≤ 50 mm)
x (≤ 50 mm) olan bir bileşen, bileşen takımındaki küçük bileşen olarak kabul edilebilir ve bahse konu bileşenin
deneye tabi tutulması gerekmez ve ayrıca sınıflandırılır.
ÖRNEK: Vidalar, (plastik) ankrajlar, zımbalar, klipsler, çiviler, cıvatalar ve somunlar, perçinler gibi
EN 13501-5’e göre A1 sınıfında olmayan bileşenleri olan (yüzey kaplamaları, plastik rondelalar
gibi) sabitleme elemanları; vidalar veya ankrajların plastik başlık kapakları.
Not - Sabitleme elemanlarının, yangına maruz kaldığında asma tavan kaplama bileşeninin aşağıya düşmesini
önlemek için her durumda başı veya rondelası olması gerekir.
Küçük mamuller veya bileşen takımındaki küçük bileşenler olarak kabul edilmeyen mamuller ve bileşen
takımındaki bileşenler, deneye tabi tutulmalı ve EN 13501-1’e göre sınıflandırılmalıdır.
I.4.3 Küçük bileşenler

EN 13501-1’e göre yangına tepki sınıfı A1 veya A2 olmayan, kompozit mamulün bir parçasını teşkil eden ve
mamulün, EN 13501-1’e göre yangına tepki sınıfı B, C, D veya E olan malzemeden yapılmış yüzeyi üzerine
(ankrajların plastik başlık kapakları veya küçük boşluk doldurmak üzere kullanılan dolgular) yerleştirilmiş,
küçük mamulleri oluşturan bileşenlerin, benzer bileşenlerle arasındaki mesafenin 200 mm’den fazla olduğu
durumda yangına tepki deneyine tabi tutulması ve sınıflandırılması gerekmez.
87
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
I.4.4 Doğrusal birleşim yeri bileşen takımı

Duvarlar veya döşemeler içinden geçen veya içinde bulunan birleşim yerleri veya bina elemanları arasındaki
birleşim yerleri veya bina cephesinin tamamı boyunca devam eden birleşim yerleri gibi doğrusal birleşim
yerleri, elemanların yüzeyinde küçük boyutlarda olmasına rağmen yangın yayılımına katkıda bulunabilir.
Dolayısıyla birleşim yerleri de küçük alana/yüzeylere sahip mamuller olarak kabul edilmelidir.
Eleman veya cephe üzerinde veya iç mekânda bulunan doğrusal birleşim yeri malzemesine bağlı yangın
yayılımı dikkate alınmalıdır.
I.4.5 Gömülü bileşenler

A1 sınıfı malzeme içine tamamen gömülmüş küçük bileşenler, yangına tepki gereklerini karşılaması amacıyla
tasarlanan nihai kullanım uygulaması bağlamında dikkate alınmalıdır.
ÖRNEK 1: Farklı kısımları ve bileşenleri ile birlikte metal ankrajlar ve bu ankrajların civardaki mamulün
yangın davranışına etkisi dikkate alınırken, metal ankrajların (tork kontrollü genleşme ankrajları,
uçtan kenetlenmeli ankrajlar, şekil değiştirme kontrollü genleşme ankrajları) metal kısımlarının,
deney yapılmasına gerek olmadan (CWT) yangına tepki sınıfı A1 gereklerini karşıladığı kabul
edilir. Ankrajların yük taşıyıcı olmayan plastik kısımları veya varsa kaplamalar (ankraj konisinin
kaplaması gibi) ankrajın yapı içinde kalacak ucuna yakın konumlandırılır ve bu kısımlar
tasarlanan nihai kullanım uygulamalarında betona tamamen gömülür. İlaveten, plastik kısımlar
ve kaplama oldukça incedir. Dolayısıyla, metal ankrajla temas hâlinde olan bu kısımların, nihai
kullanım uygulamasında yangın yayılımına veya tamamen ilerlemiş yangına katkısının
bulunmayacağı ve duman tehlikesine hiçbir etkisinin olmayacağı kabul edilebilir. Tasarlanan
nihai kullanım uygulaması bağlamında ankrajların, plastik kısımların ve kaplamaların yangına
tepki gereklerini karşıladığı kabul edilebilir.
Yangına tepki sınıfı A1 olmayan küçük bir bileşenin yapı mamulü içine gömüldüğü veya yapı mamulü yüzeyi
üzerine yerleştirildiği durumda, civardaki mamulün yangına tepki sınıfının etkilenip etkilenmediğini tayin etmek
için mamullerin tasarlanan nihai kullanım uygulamaları değerlendirilmelidir. Böyle bir etkilenme beklenmiyorsa,
küçük bileşenin ayrıca deneye tabi tutulması ve sınıflandırılması gerekmez.
ÖRNEK 2: Betonda veya kâgirde kullanılan plastik ankrajlar ve bu ankrajların civardaki mamulün yangın
davranışına etkisi dikkate alınırken, ankrajların metal kısımlarının, deney yapılmasına gerek
olmadan (CWT) yangına tepki sınıfı A1 gereklerini karşıladığı kabul edilir. Ankrajlar, yangına
tepki sınıfı A1 olmayan asma tavan kaplama bileşenini (veya bileşen takımındaki başka bir
bileşeni) sabitlemek için kullanılır ve ankrajın plastik bileşenleri, taban malzemesine (beton veya
kâgir) açılan delik içine ve sabitleme elemanı içine yerleştirilir. Ankrajın plastik bileşenlerinin
beton veya kâgir içine gömüldüğü durumda, bunların yangın yayılımına veya tamamen ilerlemiş
yangına katkısının bulunmayacağı ve duman tehlikesine hiçbir etkisinin olmayacağı kabul
edilebilir. Tasarlanan bu nihai kullanım uygulaması bağlamında beton veya kâgir içine
gömülmüş plastik bileşenlerin, yangına tepki gereklerini karşıladığı kabul edilebilir. Ankrajın
plastik bileşenlerinin, EN 13501-1’e göre yangına tepki sınıfı A1 olmayan asma tavan kaplama
bileşeni içine gömüldüğü durumunda, plastik bileşenlerin, asma tavan kaplama bileşeninin
yangına tepki sınıfını etkilemeyeceği kabul edilebilir.
I.4.6 Performans beyanları ile birlikte sağlanması gereken hükümler

Performans beyanları ile birlikte verilen bilgilerde, hangi mamulün veya bileşen takımındaki hangi bileşenin,
bileşen takımındaki küçük bileşen olarak kabul edildiği ve deneye tabi tutulmasına gerek olmadığı
belirtilmelidir. İmalatçının teknik dokümanlarında, bir mamulün hangi bileşen kısımlarından oluştuğu ve/veya
mamul veya bileşen takımındaki bileşenin yapıda nasıl kullanılacağı belirtilmelidir.
88
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek J
Mekanik dayanım, kopmaya karşı güvenlik - Bölmeli asma tavan
sistemleri
J.1 Genel
Bu ekte, bir veya daha fazla noktadan asılmış düşey tavan kaplama bileşenlerinden yapılan bölmeli asma
tavan sistemleri ele alınmış olup, bölmeli asma tavan sisteminin farklı çevre şartlarında dayanımını tayin etmek
için uygulanacak deney yöntemi tarif edilmiştir.
Deneyin amacı, bölmeli asma tavan sisteminin ve bu sistemin mesnet tertibatının/detayının, monte edilmiş
durumda kendi ağırlığını taşımaya yetecek dayanıma sahip olup olmadığını tayin etmektir.
J.2 Deney donanımı
J.2.1 Yükleme profilleri

50 mm genişliğinde ve en az 3 mm kalınlığında yassı demirden yapılmış çelik U profiller kullanılmalıdır. Profil
kolları arasındaki mesafe, deneye tabi tutulacak bölmeli asma tavan sisteminin gerçek genişliğine göre
ayarlanmalıdır. Profil kolları, yükleme cihazına bağlantı yapılabilmesi için yeterince uzun olmalıdır.
J.2.2 Şartlandırma odası/kabini

Deney numunesinin yerleştirildiği deney çerçevesinin içinde bulunduğu deney odası/kabini, sıcaklık, rutubet
muhtevası ve bağıl nem oranı bakımından ortam şartlarının kontrol edilebilmesini sağlayacak bir sistem ile
donatılmalıdır.
Sıcaklık, 20 oC ila 40 oC’ta, en az ± 2 oC doğrulukla kontrol edilebilmelidir. Hava rutubet muhtevası, 3 g/kg kuru
hava ile 20 g/kg kuru hava değerleri arasında, en az ± % 5 doğrulukla kontrol edilebilmelidir.
J.2.2 Yükleme cihazı

Deney numunesine yük uygulamaya uygun olan donanım.
Doğruluğu  % 5 olan ağırlıklar veya mekanik/hidrolik yükleme cihazı.
J.3 Deney numunesi

Deney numunesi, bölmeli asma tavan sistemi kaplama bileşenini üst sabitleme elemanına veya askı
elemanına bağlayan mesnetleme tertibatını içerecek şekilde bir bölmeli asma tavan sisteminden oluşmalıdır.
Deney numunesi, uygulamada kullanılan bölmeli asma tavan sistemini temsil etmelidir.
J.4 Numune adedi

Her tipte ve boyuttaki bölmeli asma tavan sistemi üzerinde beş deney yapılmalıdır.
J.5 Şartlandırma
Şartlandırmaya başlamadan önce, deney numuneleri, ambalajsız olarak normal laboratuvar şartlarında en az
12 saat boyunca bekletilmelidir.
Deneye başlanmadan önce, numuneler aşağıda belirtilen şartlandırma işlemine tabi tutulur:
Ortam şartları, örneğin 25 oC sıcaklık ve % 70 bağıl nem oranı veya 30 oC sıcaklık ve % 90 bağıl nem oranı
şeklinde çevre etki sınıfı (Çizelge 8’e bakınız) için belirtilen sınır şartlarda dengeye getirilir. 24 saat aralıklarla
birbirini takip eden ağırlık (kütle) tartımları arasındaki fark, son tartım değerinin % 1’inden daha fazla
olmadığında, denge durumuna ulaşıldığı kabul edilir.
Deneye tabi tutulması tasarlanan bütün numunelere ilaveten, ağırlığın dengeye geldiğini değerlendirmek
amacıyla bir numune daha şartlandırılmalıdır. Şartlandırma esnasına numuneler düşey veya yatay konumda
tutulabilir ancak, tüm yüzeyler üzerinde hava dolaşımına imkân vermek için numuneler arasından en az
5 mm aralık olmalıdır.
89
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ağırlık dengelenme kriterleri sağlandıktan sonra, numuneler (numaralandırılmış) deney çerçevesine

yerleştirilmelidir.
Asma tavan kaplama bileşeninin yapımında kullanılan malzemenin rutubet veya nem geçirmez olduğu
durumda (metaller gibi), deney numunesinin şartlandırılması gerekmez.
J.6 Deney düzeneğinin kurulması (Şekil J.1’e bakınız)

Deney numunesi, uygulamada olduğu gibi bir mesnetleme yapısına asılmalıdır. Bölmeli asma tavan sisteminin
bir bölümü olmayan mesnetleme yapısı, üst sabitleme elemanı ve herhangi tipte askı elemanı, deneyi ve deney
sonuçlarını etkilemeyecek şekilde seçilmeli ve tasarımlanmalıdır. Deneyde, sadece bölmeli asma tavan
sistemi ve bu sisteme ait mesnetleme tertibatı değerlendirilmelidir.
Dolayısıyla, deneyi ve deney sonuçlarını etkilememeleri için mesnetleme yapısı, üst sabitleme elemanı ve
herhangi tipte askı elemanı yeterli dayanım ve rijitliğe sahip olmalıdır.
Yük, bölmeli asma tavan sisteminin altından merkezi (bölmeli asma tavan sisteminin genişliğine göre) olarak
ve nokta yük şeklinde uygulanmalıdır. Yük, bölmeli asma tavan sistemine yükleme profilleri vasıtasıyla
aktarılmalıdır.
Yükleme profilleri, bölmeli asma tavan sistemine ait her bir mesnetleme tertibatına mümkün olduğunca yakın
yerleştirilmelidir. Profiller, mesnetleme tertibatının, bölmeli asma tavan sisteminin merkezine en yakın yanına
yerleştirilmelidir. Mesnetleme tertibatının, bölmeli asma tavan sisteminin merkezine yerleştirilmiş olması
hâlinde, yükleme profili mesnetleme tertibatının her iki yanına da yerleştirilebilir.
Açıklamalar
1 Mesnetleme yapısı
2 Üst sabitleme elemanı
3 Askı elemanı
4 Yükleme profili
5 Yükleme cihazı
6 Bölmeli asma tavan sistemi kaplama bileşeni
7 Bölmeli asma tavan sistemi mesnetleme tertibatı/detayı
8 Yükleme cihazını bağlama pimi
Şekil J.1 - Bölmeli asma tavan sistemleri için deney düzeneği kurulum prensibi
90
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
J.7 Deney işlemi

Her bir yükleme profiline eş zamanlı olarak yük uygulanır. Yük, numune kopuncaya kadar kademeli olarak
artırılır. Kopma toplam hasar olarak tanımlanır. Bir başka ifadeyle numune askı elemanından ayrılır veya bir
veya daha fazla mesnet tertibatı bölmeli asma tavan sisteminden ayrılır.
Her yük kademesi arasında geçen süre 60 saniyeden az olmamalıdır.
Yükleme hızı aşağıdaki gibi olmalıdır:
 Numunede kopma oluncaya kadar bir ön deney yapılmalıdır,
 Ön deneyden tespit edilen kopma yükü 20’ye bölünmelidir,
 Bu şekilde elde edilen yük değeri, gerçek deneyde yük artış kademeleri olarak kabul edilmelidir.
J.8 Performans kriterleri, deney sonuçlarının analizi, değerlendirilmesi ve

gösterilmesi
Çizelge 8’e göre belirtilen çevre etki sınıfına ait şartlarda, asma tavan taşıyıcı sistemine veya herhangi diğer
sabitleme tertibatına asılmış durumda iken kendi zati ağırlığının en az 2,5 katını taşıyabilen bölmeli asma tavan
sisteminin ve bu sisteme ait mesnetleme tertibatının/detayının, aşağıya düşmeden kendi kütlesini taşımaya
yetecek dayanıma sahip olup olmadığı değerlendirilmelidir.
ÖRNEK: Boyutu (300 x 1500 x 30) mm ve yoğunluğu 200 kg/m 3 olan bir bölmeli asma tavan sistemi,
2,5 x (0,3 x 1,5 x 0,03 x 200 x 9,81) = 66,2 N ağırlığı, kopma olmadan taşır.
Beş deney numunesinin tamamı deneyde yeterli bulunmalıdır. Aynı seriye dâhil bir veya daha fazla numunenin
deneyde yetersiz bulunması hâlinde, ilave 5 numune daha deneye tabi tutulmalı ve bu ilave
5 numunenin tamamı deney gereğini sağlamalıdır.
J.9 Deney raporu

Deney raporu aşağıdaki bilgileri içermelidir:
 Mamullerin izlenebilirliği hakkında bilgiler,
− Uygulanması halinde numune alma yöntemi,
91
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
 Madde J.8’e göre deney sonuçlarının değerlendirmesi,
92
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek K
(Bilgi için)
Yangına tepki performansı - İlave deney yapılmasına gerek olmadan
sınıflandırma (CWFT)
Asma tavanın, aşağıdaki çizelgede verilen gerekleri sağlayan bir bileşeni veya malzemesinin yangına tepki
sınıfı, ilave deney yapılmasına gerek olmadan (CWFT) belirlenebilir ve çizelgede verildiği gibi beyan edilebilir.
Not - 89/106/EEC sayılı Direktifte, inşaat mühendisliği alanına giren yapıların ulusal, bölgesel veya yerel
mertebede farklı seviyelerde korunmasını sağlamak amacıyla, her bir temel gerek bakımından
mamullerin performansına ilişkin sınıfların, açıklayıcı dokümanlar içinde verilmesinin gerekli olabileceği
öngörülmüştür. Bu dokümanlar “89/106/EEC sayılı Direktifi açıklayıcı dokümanlara ilişkin Komisyon
Tebliği”nde yayımlanmıştır.
Yangın durumunda güvenliğe ilişkin temel gerek bakımından, açıklayıcı doküman No 2’de, birbirleriyle ilişkili
bir dizi önlem verilmiştir. Bu önlemler, birlikte uygulandığında, Üye Ülkelerde farklı açılardan geliştirilecek
yangın güvenliği stratejisini tanımlamaktadır. Açıklayıcı doküman No 2’de, bu önlemlerden birisi olarak,
yangının tamamen ilerlemesine katkısı olacak potansiyel yapı mamullerinin sınırlandırılması suretiyle belirli bir
alan içinde yangın oluşumu ve yayılımının sınırlandırılması tanımlanmıştır. Bu sınırlandırmanın seviyesi, nihai
kullanım uygulamasında mamullerin farklı seviyelerdeki yangına tepki performansları ile ifade edilebilir.
89/106/EEC sayılı Konsey Direktifini, yapı mamullerinin yangına tepki performansı bakımından uygulayan
8 Şubat 2000 tarihli ve 2000/147/EC sayılı Komisyon Kararında, uyumlaştırılmış çözümle bir sınıflar sistemi
benimsenmiştir. Bu standard kapsamına giren mamuller durumunda, belirlenen sınıflandırmanın kullanılması
gereklidir.
Birçok yapı mamulünün ve/veya malzemesinin yangına tepki performansı, 2000/147/EC sayılı Komisyon
Kararında belirtilen sınıflandırmada oldukça iyi belirenmiş ve Üye Ülkelerde yangın mevzuatlarını
hazırlayanlarca yeterince iyi bilinmekte olduğundan, belirli olan bu performans özelliğinin deneyle tayin
edilmesine gerek duyulmamaktadır.
Bu ekte verilen önlemler, yukarıda atıf yapılan Avrupa Komisyonu Kararlarına uygundur. İlave deney
yapılmasına gerek olmadan “yangına tepki” performans özelliğine ilişkin bütün gerekleri sağlayan mamuller ve
2000/147/EC sayılı Komisyon Kararında benimsenen yangına tepki sınıflandırması içinde bu mamullere
uygulanacak belirli sınıflar bu ekte verilmiştir.
Mamuller, ilgili durumda, nihai kullanım uygulaması ile ilişkili olarak dikkate alınmalıdır.
Çizelge K.16) - Havada kuruyan derz bileşikleri için yangına tepki performansı sınıfları
Azami organik madde

Derz sistemi için
Mamul(1) muhtevası Sınıf(2)
mamul detayları
(ağırlıkça %)
Alçı levhalar için kâğıt derz bandı ile birlikte
kullanılan, havada kuruyan derz bileşikleri.
EN 13963’e göre
Kullanıma hazır hamur veya su ile karşılan
havada kuruyan
toz biçiminde bulunan, yangına tepki sınıfı
Tip 1A, Tip 2A ve 7,0 A2-s1,d0
en az A2-s1,d0, kalınlığı en az 6 mm ve
Tip 3A derz bileşikleri
yoğunluğu en az 700 kg/m olan herhangi
3
ve kâğıt derz bantları(3)
bir taban malzemesine (zemin kaplamaları
hariç) uygulanan.
(1) Derz bileşiğinin ıslak yoğunluğu en az 1,1 kg/litre (1100 kg/m 3).
(2) 2000/147/EC sayılı Komisyon Kararı ekindeki Çizelge 1’de verilen sınıf.
(3) Kâğıt derz bandının azami genişliği: 55 mm; kâğıt derz bandının birim alana düşen azami kütlesi: 135 g/m 2
6) Bu çizelge, 09-02-2010 tarihli ve 2010/83/EU sayılı Komisyon Kararında (11-02-2010 tarihli ve L038 sayılı
AB Resmi Gazetesine bakınız) verilen çizelge ile aynıdır.
93
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek L
(Bilgi için)
Uygunluk teyit sistemi seçimine ilişkin kılavuz bilgiler
İddia edilen yangına tepki sınıfına karşılık gelen uygunluk teyit sisteminin seçiminde, imalat işlemini dikkate
alarak mamule hangi uygunluk teyit sisteminin uygulanacağına karar vermekten imalatçı sorumludur. Bu
konuda üçüncü taraflar sadece öneri sunabilirler. İmalatçıların neden belirli kararlar alındığını gösterebilme
(yetkili piyasa gözetim kuruluşlarına) ihtiyacı olduğundan, imalatçıların, kendilerine ait uygunluk beyanını
doğrulayan bir grup dokümandan oluşan teknik dokümanlarına eklemek üzere ilgili bütün verileri toplaması iyi
bir uygulamadır. Kullanılacak sisteme karar verilirken, imalatçılar daima aldıkları kararların neden alındığını
gösterme durumunda olmalıdır.
Çizelge ZA.2’deki Dipnot (*)’da, imalat işleminde, yangına tepki sınıfında iyileşmeye neden olacak açık şekilde
tanımlanabilen bir imalat aşaması bulunması hâlinde, onaylanmış yetkili kuruluşun daha fazla müdahil olduğu
bir uygunluk teyit sistemi seçilmesi gerektiği belirtilmektedir.
Onaylanmış yetkili belgelendirme kuruluşunun müdahil olduğu durumlarda (uygunluk teyit sistemi 1), deneye
tabi tutulan numunelerin, piyasaya sürülen mamulü temsil etmesini sağlamaktan bu kuruluş sorumludur. Aksi
takdirde, bu sorumluluğu imalatçının üstlendiği kabul edilir. Her iki durumda da, bir numune alma raporu
hazırlanması gereklidir.
Yangın geciktiriciler eklenmesi hâlinde, mamul, her durumda uygunluk teyit sistemi 1’e tabi tutulmalıdır
(Şekil L.3’e bakınız).
İmalatçıların, mamullerinin organik madde muhtevasını sınırlandırması ve en düşük imalat toleransları

karşılanacak şekilde imalat yapılsa bile, organik madde muhtevasının mamulün yangına tepki sınıfını
değiştirecek (daha düşük bir sınıfa indirmeye) seviyeye ulaşmamasını fabrika imalat kontrolü ile sağlaması
hâlinde, mamulün uygunluk teyit sistemi 3’e tabi olduğu kabul edilebilir. Organik madde muhtevasının yangına
tepki sınıfını değiştirecek seviyeye yakın olabileceği durumda, mamul, uygunluk teyit sistemi 1’e tabidir.
İmalatçılar, alternatif olarak, mamulün uygunluk teyit sistemi 3’e tabi olması için daha düşük bir yangına tepki
sınıfı beyan etmeye karar verebilir. Yukarıda belirtilen hususlar, Şekil L.1, Şekil L2 ve
Şekil L.3’te ifade edilmiştir.
94
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Açıklamalar
Y Yangına tepki sınıfı
t Süre
A1, A2, B Yangına tepki sınıfları için örnekler
Şekil L.1 - İmalat toleransları ve güvenlik faktörü Şekil L.2 - İmalat toleransları ve güvenlik faktörü
dikkate alındığında, yangına tepki sınıfı B olan dikkate alındığında, yangına tepki sınıfı B olan
mamul riskinin, iddia edilen sınıfın mamul mamul riskinin, iddia edilen sınıfın mamul
riskinden daha düşük olduğunun kabul edilmesi riskinden daha yüksek olduğunun kabul edilmesi
mantıklıdır. Dolayısıyla uygunluk teyit sistemi 3 mantıklıdır. Dolayısıyla imalatçı, uygunluk teyit
kullanılmalıdır. sistemi 3 kapsamında yangına tepki sınıfı B’yi
iddia edebilir veya uygunluk teyit sistemi 1’in
kullanılacağı sınıf A2’yi iddia edebilir.
Dolayısıyla, imalatçının iddia ettiği yangına tepki performansına göre uygunluk teyit sistemi seçimi, aşağıdaki
olasılıklarla ilişkilidir:
− İmalat esnasında bir şeylerin yanlış uygulanması hâlinde, mamulün iddia edilenden daha düşük bir
yangına tepki sınıfına sahip olabileceği,
− İmalat işleminde ve buna bağlı olarak uygulanan FPC sisteminde hatalar olması.
Yangına tepki deneyinden elde edilen sonuçlar, mamulün yangına tepki sınıfının, alt sınıfın üstünde olduğunu
gösteriyorsa ve imalatçının uyguladığı FPC sisteminin, güvenlik faktörü dikkate alındığında, imalatı
tamamlanmış mamulün yangına tepki sınıfını iddia edilen sınıfın altına düşürmesi mümkün değilse, imalatçı
uygunluk teyit sistemi 1 yerine uygunluk teyit sistemi 3’ü kullanmalıdır. Her durumda, imalatçının, neden böyle
bir karar aldığını gösteren doğrulayıcı dokümanları hazırlamış ve teknik dokümanlarına dâhil etmiş olması
gereklidir.
Güvenlik faktörünün ilgili malzemeye ve imalat işlemine bağlı olduğu düşünüldüğünde, imalatçının yukarıda
belirtilen güvenlik faktörüne karar vermesi gereklidir.
95
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Şekil L3 - Karar verme işlemini gösteren akış şeması
96
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek M
(Bilgi için)
Bu standard ile bu standardın önceki baskısı arasındaki önemli teknik
değişiklikler
Bu standard ile tadili de dâhil olmak üzere bu standardın önceki baskısı arasındaki önemli teknik değişiklikler
aşağıda belirtilmiştir:
a) Yeni maddeler, alt maddeler, ekler, çizelgeler veya şekiller:
− Çizelge 6, Çizelge 11, Çizelge 12 ve Çizelge 13,
− Ek H, Ek I, Ek J, Ek K, Ek L ve Ek M (bu ek),
− Alt maddeler: Madde 4.4.2.4, Madde 4.8.6, Madde 4.8.7, Madde 5.3.2.2 ve Madde 5.3.2.3,
b) Değiştirilen maddeler, alt maddeler, ekler, çizelgeler veya şekiller:
− Madde 1,
− Çizelge 1, Çizelge 3, Çizelge 4, Çizelge 5, Çizelge 7 ve Çizelge 8,
− Ek A, Ek B, Ek E, Ek F ve Ek ZA,
− Şekil 15 ve Şekil 19,
− Alt maddeler: Madde 3.3.2, Madde 3.4.1, Madde 4.1, Madde 4.2, Madde 4.3.2.1, Madde 4.3.4,
Madde 4.4.1.1, Madde 4.4.1.3, Madde 4.4.2.2, Madde 4.4.2.3, Madde 4.4.2.4, Madde 4.5.3,
Madde 4.6.2, Madde 4.7.1, Madde 4.7.4, Madde 4.8.3, Madde 4.10, Madde 5.2.1, Madde 5.2.4,
Madde 5.3.2, Madde 5.3.4, Madde 5.3.5, Madde 6.1, Madde 6.2.3, Madde 6.3.3.2 ve Madde 7.1,
c) Silinmiş maddeler, alt maddeler, ekler, çizelgeler veya şekiller:
− Madde 3.1.6,
d) Atıf yapılan silinmiş standardlar: EN 335-3, EN 520, EN 14190, EN 14195 ve EN ISO 9001:2004,
e) Atıf yapılan yeni standardlar: EN 335, EN 13162, EN 13171, EN 13245-1 ve EN 13245-2,
f) Kaynaklar kısmında verilen yeni kaynak: EN ISO 9001:2008.
97
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Ek ZA
(Bilgi için)
Bu standardın, AB Direktiflerinin temel gerekleri veya diğer hükümleri
ile ilişkili olan maddeleri
ZA.1 Kapsam ve ilgili özellikler
Bu standard, Avrupa Komisyonu ve Avrupa Serbest Ticaret Birliği’nin M/121 nolu “Duvar ve tavan iç ve dış
son yüzey kaplamaları” talimatına göre CEN tarafından hazırlanmıştır.
Bu standardın, bu ekte gösterilen maddeleri, “EU Construction Products Directive (89/106/EEC)” kapsamında
verilen M 121 nolu talimatların gereklerini sağlamaktadır.
Bu maddelere uygunluk, bu standard kapsamında olan yapı mamullerinin tasarlanan kullanımlarına uygun
olduğu varsayımını sağlar. CE işareti ile birlikte verilen bilgilere başvurulmalıdır.
Bu ekte, Çizelge ZA.1.1 ila Çizelge ZA.1.4’te belirtilen kullanımlar için tasarlanan yapı mamullerine ait CE
işaretleme şartları verilmiş ve bu mamullere uygulanabilen ilgili maddeler gösterilmiştir.
Bu ekin kapsamı, Çizelge ZA.1.1 ila Çizelge ZA.1.4 vasıtasıyla tarif edilmiş olup, Madde 1’de verilen kapsam
ile aynıdır.
98
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge ZA.1.1 - Asma tavan bileşen takımları için ilgili maddeler
Yapı mamulü: Asma tavan bileşen takımları
Tasarlanan kullanımlar: Bina iç mekânlarında yerine monte edilmiş asma tavan sistemi oluşturmak a
Bu standarddaki gerek Seviyeler ve/veya

Temel özellikler Notlar
maddeleri sınıflar
Madde 4.4.2.1 ve
Yangına tepki b A1 ila F sınıfları EN 13501-1’e göre
Madde 4.4.2.4
EN 13501-2’ye
Yangına direnç c Madde 4.4.1 EN 13501-2’ye göre
bakınız
İlgili durumda, asbest açığa Muhteva ve/veya açığa
Madde 4.5.1 -
çıkması d çıkma
İlgili durumda, formaldehit
Madde 4.5.2 - E1 veya E2 sınıfları
açığa çıkması
İlgili durumda, diğer tehlikeli
Muhteva ve/veya açığa
maddelerin açığa çıkması Madde 4.5.3 e -
çıkma
ve/veya muhtevası
Rutubet sebebiyle zararlı
mikro organizmaların Madde 4.5.4 f - Seviyeler
üremesine yatkınlık
Isı yalıtım malzemesi
sebebiyle zararlı mikro
Madde 4.5.4 g - Seviyeler
organizmaların üremesine
yatkınlık
Darbe direnci olarak
parçalanma özellikleri Madde 4.3.6 - Seviyeler
(güvenli kırılma) h
Parçalanma özellikleri
Madde 4.6.1 - Seviyeler
(güvenli kırılma) h
Eğilmede çekme dayanımı i Madde 4.6.2 - Seviyeler
Yük taşıma kapasitesi j:
- Asma tavan taşıyıcı sistemi Madde 4.3.2 - Seviyeler

- Askı bileşenleri ve
Madde 4.3.3 - Performans beyanı
sabitleme elemanları
- Askı bileşenleri üst
sabitleme elemanları ve
tavan çevre profili sabitleme
elemanları
- Toleranslar ve boyutlar k Madde 4.2 - Performans beyanı
Sabitleme elemanlarına karşı
direnç
Elektrik güvenliği Madde 4.6.4 - Uygunluk ifadesi
Doğrudan hava ile yayılan
sesin yalıtımı l
Ses yutma m Madde 4.7.2 - Performans beyanı
Isıl iletkenlik olarak ısıl
Madde 4.10 - Performans beyanı
performanslar n
99
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge ZA.1.1 - Asma tavan bileşen takımları için ilgili maddeler (devamı)
Dayanıklılık Madde 4.8 - Seviyeler
a Su nüfuzu ile ilgili gereklere tabi tavanlarda kullanımlar için tasarlanan asma tavanlara ilişkin değildir.
b Sadece yangına tepki ile ilgili mevzuatlara tabi kullanımlar için tasarlanan asma tavanlara ilişkindir.
c Sadece yangına karşı koruma için tasarlanan asma tavanlara ilişkindir.
d Lif takviyeli çimentodan imal edilmiş asma tavan kaplama bileşenlerine ilişkindir.
e Madde 4.5.3’e bakınız.
f Asma tavan kaplama bileşeninin eğilmeden çekme dayanımı kaybı ve/veya yük taşıma kapasitesi kaybına
ilişkindir.
g Zararlı mikro organizmaların üremesine sebep olabilecek şartların engellenmesine ilişkindir.
h Sadece, cisimlerin kesmesinden kaynaklanan kazara yaralanmaların önlenmesine karşı gereklere tabi
kullanımlar için tasarlanan gevrek malzemelerden yapılmış asma tavan kaplama bileşenlerine ilişkindir.
i Sadece, asma tavan bileşen takımındaki asma tavan kaplama bileşenlerine ilişkindir.
j Sadece asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımları ve asma tavan taşıyıcı sistem bileşenlerine ilişkindir.
k Sadece boyutların kendisine değil, asma tavan kaplama bileşenlerine ve asma tavan taşıyıcı sistem
bileşen takımı veya bu takımın bileşenlerinden yapılıp yapılmadığına bakılmaksızın sadece asma tavan
çerçevesine ilişkindir.
l Akustik montaj ile ilgili gereklere tabi tavanlarda kullanımlar için tasarlanan asma tavanlara ilişkindir.
m Akustik şartlandırma ile ilgili gereklere tabi tavanlarda kullanımlar için tasarlanan asma tavanlara ilişkindir.
n Isı yalıtımı ile ilgili gereklere tabi tavanlarda kullanımlar için tasarlanan asma tavanlara ilişkindir.
Çizelge ZA.1.2 - Asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımları için ilgili maddeler
Yapı mamulü: Asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımları

Yangına tepki b Madde 4.4.2.3 A1 ila F sınıfları EN 13501-1’e göre

Yük taşıma kapasitesi:
Madde 4.3.2,
Madde 4.3.3 ve
- Asma tavan taşıyıcı sistemi - Seviyeler
Madde 4.3.4’ten ilgili
olanı
- Toleranslar ve boyutlar c Madde 4.2 - Performans beyanı
direnç
Elektrik güvenliği Madde 4.6.4 - Uygunluk ifadesi
c Sadece boyutların kendisine ilişkin değildir.
100
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge ZA.1.3 - Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri için ilgili maddeler
Yapı mamulü: Asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri
Tasarlanan kullanımlar: İç mekânlarda yerine monte edilmiş asma tavanın taşıyıcı sistemini oluşturmak a


Yük taşıma kapasitesi:
- Asma tavan taşıyıcı sistemi Madde 4.3.2 - Seviyeler

- Askı bileşenleri ve
sabitleme elemanları
- Askı bileşenleri üst
sabitleme elemanları ve
tavan çevre profili sabitleme
elemanları
- Toleranslar ve boyutlar c Madde 4.2 - Performans beyanı
direnç
c Sadece boyutların kendisine ilişkin değildir.
101
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge ZA.1.4 - Asma tavan kaplama bileşenleri için ilgili maddeler
Yapı mamulü: Asma tavan kaplama bileşenleri


İlgili durumda, asbest açığa Muhteva ve/veya açığa
Madde 4.5.1 -
çıkması c çıkma
İlgili durumda, formaldehit
Madde 4.5.2 - E1 veya E2 sınıfları
açığa çıkması
İlgili durumda, diğer tehlikeli
Muhteva ve/veya açığa
maddelerin açığa çıkması Madde 4.5.3 d -
çıkma
ve/veya muhtevası
Rutubet sebebiyle zararlı
mikro organizmaların Madde 4.5.4 e - Seviyeler
üremesine yatkınlık
Isı yalıtım malzemesi
sebebiyle zararlı mikro
Madde 4.5.4 f - Seviyeler
organizmaların üremesine
yatkınlık
Darbe direnci olarak
parçalanma özellikleri Madde 4.3.6 - Seviyeler
(güvenli kırılma) g
Madde 4.6.1 - Seviyeler
(güvenli kırılma) g
Eğilmede çekme dayanımı Madde 4.6.2 - Seviyeler
direnç olarak yapışma Madde 4.3.4 - Performans beyanı
dayanımı/adezyon
Ses yutma h Madde 4.7.2 - Performans beyanı
Isıl iletkenlik olarak ısıl direnç
Madde 4.10 - Performans beyanı
(yoğunluk gibi) i
a Su buharını kontrol etme ile ilgili gereklere ve su nüfuzu ile ilgili gereklere tabi tavanlarda kullanımlar için
tasarlanan asma tavanlara ilişkin değildir.
c Sadece lif takviyeli çimentodan imal edilmiş asma tavan kaplama bileşenlerine ilişkindir.
d Madde 4.5.3’e bakınız.
e Asma tavan kaplama bileşeninin eğilmeden çekme dayanımı kaybı ve/veya yük taşıma kapasitesi kaybına
ilişkindir.
f Zararlı mikro organizmaların üremesine sebep olabilecek şartların engellenmesine ilişkindir.
g Sadece, cisimlerin kesmesinden kaynaklanan kazara yaralanmaların önlenmesine karşı gereklere tabi
kullanımlar için tasarlanan gevrek malzemelerden yapılmış asma tavan kaplama bileşenlerine ilişkindir.
h Akustik montaj ile ilgili gereklere tabi kullanımlar için tasarlanan asma tavanlara ilişkindir.
i Isı yalıtımı ile ilgili gereklere tabi kullanımlar için tasarlanan asma tavanlara ilişkindir.
102
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge ZA.1.1 ila Çizelge ZA.1.4’te gösterilen belirli bir özellikle ilgili gerek, mamulün tasarlanan kullanımı için
o özellikle ilgili hiçbir yasal şartın bulunmadığı üye ülkelerde (MSs) uygulanmaz. Bu durumda, mamulünü bu
MSs’lerde pazarlamak isteyen imalatçının, mamulünün bu özellikle ilgili performansını belirleme veya beyan
etme yükümlülüğü yoktur. Bu mamulde, CE işareti (Madde ZA.3’e bakınız) ile birlikte “performans belirlenmedi”
(NPD) tercihi, bilgi olarak verilebilir.
ZA.2 Uygunluk teyit işlemi
ZA.2.1 Uygunluk teyit sistemleri

Çizelge ZA.1.1’de belirtilen asma tavan bileşen takımlarının, Çizelge ZA.1.2’de belirtilen asma tavan taşıyıcı
sistem bileşen takımlarının, Çizelge ZA.1.3’te belirtilen asma tavan taşıyıcı sistem bileşenlerinin
(Çizelge ZA.2’de “asma çerçeveleri” olarak belirtilen), Çizelge ZA.1.4’te belirtilen asma tavan kaplama
bileşenlerinin (Çizelge ZA.2’de “karo görünümlü asma tavan kaplama bileşenleri, levhalar” olarak belirtilen),
30-06-1998 tarihli ve 98/437/EC sayılı Komisyon Kararı (10-07-1998 tarihli ve L194 sayılı AB Resmi
Gazetesi’ne bakınız) ile değiştirilen, düzeltilen (15-10-1998 tarihli ve L278 sayılı AB Resmi Gazetesi’ne
bakınız) ve 08-01-2001 tarihli ve 2001/596/EC sayılı Komisyon Kararı (02-08-2001 tarihli ve L209 sayılı AB
Resmi Gazetesi’ne bakınız) ile tadil edilen M/121 nolu “Duvar ve tavan iç ve dış son yüzey kaplamaları” talimatı
Ek III’e uygun olan veya uygunluk teyit sistemleri, tasarlanan kullanımlar ve ilgili seviye/seviyeler veya sınıflar
için Çizelge ZA.2’de gösterilmiştir.
103
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge ZA.2 - Asma tavan bileşen takımları, asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımları, asma tavan taşıyıcı
sistem bileşenleri ve asma tavan kaplama bileşenleri için uygunluk teyit sistemleri
Seviye/seviyeler veya Uygunluk teyit

Mamul Tasarlanan kullanım
sınıf/sınıflar sistemleri
Tavanları yangına karşı korumak için
iç mekân tavanlarında kullanılan son Herhangi 3
yüzey kaplamaları
Kullanım güvenliği ile ilgili gereklere
tabi olan, iç mekân tavanlarında - 3
kullanılan son yüzey kaplaması
Yangına tepki ile ilgili mevzuatlara tabi A1*, A2*, B* ve C* 1
olan, iç mekân tavanlarında kullanılan (A1, A2, B, C)**, D ve E 3
Asma tavanlar (bileşen son yüzey kaplamaları
takımları) (A1 ila E)*** , F 4
Tehlikeli maddelerle ilgili mevzuatlara
kullanılan son yüzey kaplamaları 1
Talimatta belirtilen diğer bütün
kullanımlar için tasarlanan iç mekân
- 4
tavanlarında kullanılan son yüzey
kaplamaları 2
tabi olan iç mekân asma tavanlarını - 3
mesnetlemek için
Yangına tepki ile ilgili mevzuatlara tabi A1*, A2*, B* ve C* 1
olan iç mekân asma tavanlarını (A1, A2, B, C)**, D ve E 3
Asma çerçeveleri
mesnetlemek için (A1 ila E)*** , F 4
kullanımlar için tasarlanan iç mekân - 4
asma tavanlarını mesnetlemek için 2
tabi olan iç mekân asma tavanlarını
mesnetlemek için
Cisimlerin kesmesinden kaynaklanan -
kazara yaralanmaların önlenmesine 3
karşı gereklere tabi olan, iç mekân
kaplaması 3
Karo görünümlü asma tavan Yangına tepki ile ilgili mevzuatlara tabi A1*, A2*, B* ve C* 1
kaplama bileşenleri, olan, iç mekân tavanlarında kullanılan (A1, A2, B, C)**, D ve E 3
levhalar son yüzey kaplamaları (A1 ila E)*** , F 4
Tehlikeli maddelerle ilgili mevzuatlara
kullanılan son yüzey kaplamaları 1
kullanımlar için tasarlanan iç mekân
- 4
kaplamaları 2
* İmalat işleminde, yangına tepki sınıfında iyileşmeye neden olacak açık şekilde tanımlanabilen bir imalat aşaması
(yangın geciktiricilerin ilave edilmesi veya organik malzeme içeriğinin sınırlandırılması gibi) bulunan
mamuller/malzemeler.
** Dipnot (*) kapsamı dışında kalan mamuller/malzemeler.
*** Yangına tepki özelliği bakımından deneye tabi tutulması gerekmeyen mamuller/malzemeler (tadil edildiği şekliyle
96/603/EC sayılı Avrupa Komisyonu Kararına göre Sınıf A1 mamuller/malzemeler gibi).

Sistem 1: 89/106/EEC sayılı AB Direktifi (CPD), Ek III.2.(i), numuneler üzerinde tetkik deneyleri yapılmadan.
Sistem 3: 89/106/EEC sayılı AB Direktifi (CPD), Ek III.2.(ii), ikinci ihtimale bakılmalıdır.
Sistem 4: 89/106/EEC sayılı AB Direktifi (CPD), Ek III.2.(ii), üçüncü ihtimale bakılmalıdır.
1 Özellikle tadil edildiği şekliyle 76/769/EEC nolu Konsey Direktifinde tanımlanan tehlikeli maddeler.
2 Talimat kapsamında giren diğer tasarlanan kullanımlar: buhar kontrolü, su nüfuzu kontrolü, akustik kontrol ve ısıl
konfor ile ilgili kullanımlar.
3 Gevrek malzemeden yapılmış karo görünümlü asma tavan kaplama bileşenleri veya levhalar.
104
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Not - Yangına tepki bakımından uygunluk teyit sisteminin seçime ilişkin kılavuz bilgiler için Ek L’ye bakınız.
Çizelge ZA.1.1’de belirtilen asma tavan bileşen takımlarının, Çizelge ZA.1.2’de belirtilen asma tavan taşıyıcı
sistem bileşen takımlarının, Çizelge ZA.1.3’te belirtilen asma tavan taşıyıcı sistem bileşenlerinin
ve/veya Çizelge ZA.1.4’te belirtilen asma tavan kaplama bileşenlerinin uygunluk teyidi, bu standarddaki
maddelerin uygulanması neticesinde ortaya çıkan ve Çizelge ZA.3.1 ila Çizelge ZA.3.3’te gösterilen uygunluk
değerlendirme işlemleri esas alınarak yapılmalıdır.
105
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Çizelge ZA.3.1 - Sistem 1 kapsamındaki asma tavan bileşen takımlarının, asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımlarının, asma tavan taşıyıcı sistem bileşenlerinin
ve/veya asma tavan kaplama bileşenlerinin uygunluk değerlendirmesinde görev bölümü.
Uygulanacak uygunluk
Görevler Görevin kapsamı
değerlendirme maddeleri
Fabrika imalat kontrolü Tasarlanan ilgili kullanım için (Nota bakınız) Çizelge ZA.1.1,
(FPC) Çizelge ZA.1.2, Çizelge ZA.1.3 veya Çizelge ZA.1.4’te performans beyanına
tabi özelliklerden yangına tepki özelliğine ilişkin parametreler
İmalatçının Madde 6.3.1 - Madde 6.3.3
görevleri
Fabrikada alınan
numuneler üzerinde Yangına tepki (Sınıflar A1*, A2*, B*, C*) a
yapılacak sonraki
deneyler
Başlangıç tip deneyleri Yangına tepki (Sınıflar A1*, A2*, B*, C*) a Madde 6.2
Fabrikanın ve Tasarlanan ilgili kullanım için (Nota bakınız) Çizelge ZA.1.1,

Onaylanmış Çizelge ZA.1.2, Çizelge ZA.1.3 veya Çizelge ZA.1.4’te performans beyanına
yetkili FPC’nin başlangıç Madde 6.3.4
muayenesi tabi özelliklerden yangına tepki özelliğine ilişkin parametreler (yukarıda
belgelendirme belirtilen sınıflar için)
kuruluşunun
görevleri F.P.C’nin sürekli Tasarlanan ilgili kullanım için (Nota bakınız) Çizelge ZA.1.1,
gözetimi, Çizelge ZA.1.2, Çizelge ZA.1.3 veya Çizelge ZA.1.4’te performans beyanına
Madde 6.3.5
değerlendirilmesi ve tabi özelliklerden yukarıda belirtilen sınıflar için yangına tepki özelliğine ilişkin
onaylanması parametreler
Not - Bu çizelgede, çizelgedeki sınıflara ait yangına tepki mevzuatlarına tabi kullanımlar için tasarlanan mamuller için gerekli görevlere özel olarak atıfta
bulunulmuştur. Diğer kullanımlar için veya diğer yangına tepki sınıflarına ait mevzuatlara tabi kullanımlar için tasarlanan mamullerde, onaylanmış
yetkili kuruluşun görevleri, bahse konu kullanımlar için ilgili uygunluk teyit sisteminden topluca türetilir.
a Çizelge ZA.2’deki dipnot (*)’a bakınız.
106
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
(FPC) Çizelge ZA.1.2, Çizelge ZA.1.3 veya Çizelge ZA.1.4’te performans beyanına Madde 6.3.1 - Madde 6.3.3
tabi özelliklere ilişkin parametreler
− Yangına tepki (Sınıflar A1**, A2**, B**, C**, D ve E) a, −

− Gerekli olduğundan yangına direnç,
− Eğilmede çekme dayanımı (asma tavan kaplama
Çizelge ZA.1.1 bileşenleri için),
− Yük taşıma kapasitesi (asma çerçeveleri için),
İmalatçının − İlgili durumda, tehlikeli maddelerin açığa çıkması
görevleri (muhtevası).
Onaylanmış yetkili
deney laboratuvarı − Yangına tepki (Sınıflar A1**, A2**, B**, C**, D ve E) a, Madde 6.2
tarafından yapılacak Çizelge ZA.1.2 ve − Yük taşıma kapasitesi (asma çerçeveleri için),
başlangıç tip deneyleri Çizelge ZA.1.3 − İlgili durumda, tehlikeli maddelerin açığa çıkması
(muhtevası).
− Yangına tepki (Sınıflar A1**, A2**, B**, C**, D ve E) a,
− İlgili durumda, parçalanma özellikleri,
Çizelge ZA.1.4 − Eğilmede çekme dayanımı,
− İlgili durumda, tehlikeli maddelerin açığa çıkması
(muhtevası).
Not - Bu çizelgede, çizelgedeki sınıflara ait yangına tepki mevzuatları ile yangına direnç, kullanım güvenliği ve tehlikeli maddelerle ilgili mevzuatlara tabi
kullanımlar için tasarlanan mamuller için gerekli görevlere özel olarak atıfta bulunulmuştur. Diğer kullanımlar için veya diğer yangına tepki sınıflarına
ait mevzuatlara tabi kullanımlar için tasarlanan mamullerde, onaylanmış yetkili kuruluşun görevleri, bahse konu kullanımlar için ilgili uygunluk teyit
sisteminden topluca türetilir.
a Çizelge ZA.2’deki dipnot (**)’a bakınız.
107
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
(FPC) Çizelge ZA.1.2, Çizelge ZA.1.3 veya Çizelge ZA.1.4’te performans beyanına Madde 6.3.1 - Madde 6.3.3
tabi özelliklere ilişkin parametreler
İmalatçının
görevleri −
İmalatçı tarafından Tasarlanan ilgili kullanım için (Nota bakınız) Çizelge ZA.1.1,
yapılacak başlangıç tip Çizelge ZA.1.2, Çizelge ZA.1.3 veya Çizelge ZA.1.4’te performans beyanına Madde 6.2
deneyleri tabi özellikler
Not - Bu çizelgede, Çizelge ZA.2’deki dipnot (***)’da verilen sınıflara ait yangına tepki mevzuatlarına tabi kullanımlar ile önceki çizelgelerde belirtilenlerden
farklı kullanımlar için tasarlanan mamuller için gerekli görevlere özel olarak atıfta bulunulmuştur. Diğer kullanımlar için veya diğer yangına tepki
sınıflarına ait mevzuatlara tabi kullanımlar için tasarlanan mamullerde, onaylanmış yetkili kuruluşun görevleri, bahse konu kullanımlar için ilgili
uygunluk teyit sisteminden topluca türetilir.
108
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
ZA.2.2 EC uygunluk belgesi ve EC uygunluk beyanı
ZA.2.2.1 Sistem 1 kapsamındaki mamuller için
Not 1 - Tasarlanan kullanımına göre ilgili mamul için (Çizelge ZA.1.1, Çizelge ZA.1.2, Çizelge ZA.1.3
ve/veya Çizelge ZA.1.4’e bakınız), bir özellik bakımından uygunluk teyit sistemi 1 (Çizelge ZA.3.1’e
bakınız) uygulanır.
Bu ekte verilenlere uygunluk sağlandığında, belgelendirme kuruluşu, imalatçıya CE işaretini iliştirme yetkisini
veren uygunluk belgesini (bir başka ifadeyle EC uygunluk belgesini) hazırlamalıdır. Bu belgede, aşağıda
verilenler bulunmalıdır:
 Belgelendirme kuruluşunun adı, adresi ve tanıtım numarası,
 İmalatçının veya EEA sınırları içerisinde bulunan yetkili temsilcisinin adı ve adresi ile imalatın yapıldığı yer,
Not 2 - CE işaretlemesinin sorumluluğunu üstlenmesi hâlinde, imalatçı, mamulü EEA pazarına sürmekten
sorumlu kişi de olabilir.
 Mamulün tarifi (tip, tanıtım, kullanım),
 Mamulün tabi olacağı hükümler (bir başka ifadeyle, bu standardın Ek ZA bölümü),
 Mamulün kullanımında uygulanması muhtemel özel şartlar (örneğin, belirli şartlar altındaki kullanımla ilgili
hükümler),
 Uygunluk belgesinin numarası,
 Varsa, belgenin geçerlilik süresi ve şartları,
 Belgeyi imzalamaya yetkili şahsın adı ve görevi.
Yukarıda bahsedilen EC uygunluk belgesi, mamulün kullanılması tasarlanan üye ülkede kabul görmüş dilde
veya dillerde yazılmış olmalıdır.
ve/veya Çizelge ZA.1.4’e bakınız), bir veya daha fazla özellik bakımından uygunluk teyit sistemi 3
(Çizelge ZA.3.2’ye bakınız) uygulanır.
Bu ekte verilenlere uygunluk sağlandığında, imalatçı veya EEA sınırları içerisinde bulunan temsilcisi,
imalatçıya CE işaretini iliştirme yetkisini veren uygunluk beyanını (bir başka ifadeyle EC uygunluk beyanını)
hazırlamalı ve bu beyanı muhafaza etmelidir. Bu beyanda, aşağıda verilenler bulunmalıdır:
 Mamulün tarifi (tip, tanıtım, kullanım vb.) ve CE işareti ile birlikte verilen bilgilerin bir nüshası,
Not 3 - Uygunluk beyanı için istenen bazı bilgiler, CE işareti ile birlikte verilen bilgiler içinde verilmişse, bu
bilgilerin tekrarlanması gerekmez.
 Mamulün tabi olacağı hükümler (bir başka deyişle, bu standardın Ek ZA bölümü) ve ITT raporu/raporları
ile fabrika imalat kontrolü kayıtlarından ilgili olanına atıf,
109
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Not 4 - Yangına tepki performansının uygunluk teyit sistemi 1 kapsamında değerlendirilmiş ve diğer temel
özelliklere ilişkin performansların beyan edilmiş olması hâlinde, bu maddeye göre hazırlanan
EC uygunluk beyanında, Madde ZA.2.2.1’e göre hazırlanmış EC uygunluk belgesine atıf yapılabilir.
hükümler vb.),
Not 5 - Küçük bileşen takımına ait bileşenler olarak kabul edilen ve deneye tabi tutulması gerekli görülmeyen
mamule veya bileşen takımlarına ait bileşenlere ilişkin bilgiler (Madde I.4.6’ya bakınız), bu madde
kapsamında hazırlanan EC uygunluk beyanı ile birlikte verilen belgede belirtilebilir.
 Onaylanmış yetkili laboratuvarın/laboratuvarların adı ve adresi,
 İmalatçı veya yetkili temsilcisi adına beyanı imzalamaya yetkili şahsın adı ve görevi.
Yukarıda bahsedilen EC uygunluk beyanı, mamulün kullanılması tasarlanan üye ülkede kabul görmüş dilde
ve/veya Çizelge ZA.1.4’e bakınız), bir veya daha fazla özellik bakımından uygunluk teyit sistemi 4
(Çizelge ZA.3.3’e bakınız) uygulanır.
Bu ekte verilenlere uygunluk sağlandığında, imalatçı veya EEA sınırları içerisinde bulunan temsilcisi,
imalatçıya CE işaretini iliştirme yetkisini veren uygunluk beyanını (bir başka ifadeyle EC uygunluk beyanını)
hazırlamalı ve bu beyanı muhafaza etmelidir. Bu beyanda, aşağıda verilenler bulunmalıdır:
 Mamulün tarifi (tip, tanıtım, kullanım,...) ve CE işareti ile birlikte verilen bilgilerin bir nüshası,
Not 3 - Uygunluk beyanı için istenen bazı bilgiler, CE işareti ile birlikte verilen bilgiler içinde verilmişse, bu
bilgilerin tekrarlanması gerekmez.
 Mamulün tabi olacağı hükümler (bir başka deyişle, bu standardın Ek ZA bölümü) ve ITT raporu/raporları
ile fabrika imalat kontrolü kayıtlarından ilgili olanına atıf,
Not 4 - Yangına tepki performansının uygunluk teyit sistemi 1 kapsamında değerlendirilmiş ve diğer temel
özelliklere ilişkin performansların beyan edilmiş olması hâlinde, bu maddeye göre hazırlanan
EC uygunluk beyanında, Madde ZA.2.2.1’e göre hazırlanmış EC uygunluk belgesine atıf yapılabilir.
hükümler),
 İmalatçı veya yetkili temsilcisi adına beyanı imzalamaya yetkili şahsın adı ve görevi.
Yukarıda bahsedilen EC uygunluk beyanı, mamulün kullanılması tasarlanan üye ülkede kabul görmüş dilde
110
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
ZA.3 CE işareti
ZA.3.1 Genel
CE işaretinin iliştirilmesinden, imalatçı veya EEA sınırları içerisinde bulunan yetkili temsilcisi sorumludur.
İliştirilecek CE işaret sembolü, 93/68/EC sayılı AB Direktifine uygun olmalı ve olasılıkların hiyerarşisi dikkate
alınarak, doğrudan mamul üzerinde, bunun mümkün olmaması durumunda mamule iliştirilen etiket üzerinde,
ambalaj üzerinde veya mamulle birlikte verilen ticari belgeler (sevk ve teslim belgesi gibi) üzerinde
bulunmalıdır. CE işaret sembolü ile birlikte aşağıdaki bilgiler de bulunmalıdır:
a) Onaylanmış yetkili belgelendirme kuruluşunun tanıtım numarası (sadece sistem 1 kapsamındaki

mamuller için),
b) İmalatçının adı veya tanıtıcı işareti (Çizelge ZA.2.2.1 ila Çizelge ZA.2.2.3’deki Not 2’ye bakınız),
Not 1 - İmalatçının kayıtlı adresi de eklenebilir.
c) CE işaretinin iliştirildiği yılın son iki rakamı,
d) EC uygunluk belgesinin numarası (sadece sistem 1 kapsamındaki mamuller için),
e) Bu standarda ve varsa tadillerine, yayım tarihini içerecek şekilde atıf (TS EN 13964:2014 şeklinde),
f) Mamulün aşağıdaki şekilde tanıtımı:
1) Tip adı: Asma tavan bileşen takımı, asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımı, asma tavan taşıyıcı
sistem bileşeni veya asma tavan kaplama bileşeni,
2) Tasarlanan kullanım: Bina iç mekânlarında kullanım için
g) Mamulün, Çizelge ZA.1,1, Çizelge ZA.1.2, Çizelge ZA.1.3 veya Çizelge ZA.1.4’te verilen ve aşağıdaki
şekilde gösterilecek olan temel özelliklerine ait performansları:
1) Çizelge ZA.1.1 ila Çizelge ZA.1.4’ün “Notlar” sütunlarında belirtildiği gibi, kabul/ret gereklerine göre
“Kabul” ifadesini de içerecek şekilde (gerekli olduğunda) beyan değerleri ve ilgili durumda sınıf,
Not 2 - Sadece bu standarda uygun asma tavan mamulü için ilgili temel özelliklere ait beyan edilen
performanslarla birlikte CE işaretleme örnekleri Madde ZA.3.2.1 ila Madde ZA.3.2.3’te verilmiştir.
İlaveten, aynı anda bu standarda ve bazı diğer uyumlaştırılmış teknik şartnamelere (EN veya Avrupa
Teknik Onayı (ETA)) uygunluk gösteren asma tavan mamulü için benzer örnekler
Madde ZA.3.3.2 ve Madde ZA.3.3.3’te verilmiştir.
2) veya ilgili özellik/özellikler için “Performans belirlenmedi” (bir başka ifadeyle NPD) ifadesi.
“Performans belirlenmedi” (NPD) tercihi, verilmiş tasarlanan kullanım için özelliğin, mamulün sevk edilmesi
tasarlanan üye ülkede mevzuat gereklerine tabi olmadığı zamanda ve yerde kullanılabilir.
ZA.3.2 Bu standarda uygun asma tavan mamulleri için CE işaretleme örnekleri
ZA.3.2.1 Asma tavan bileşen takımları

Madde ZA.3.1 a) ila f) bentlerinde verilen bilgilere ilaveten, asma tavan bileşen takımının veya takımdaki farklı
bileşenlerin aşağıdaki özelliklere ait performansları, tasarlanan nihai kullanımlar için (ilgili durumda) CE işaret
sembolü ile birlikte verilmelidir:
Mamullerin, sadece belirtilmiş tasarlanan kullanımına/kullanımları ile ilişkili olarak temel özelliklerine ait
performanslar CE işareti ile birlikte beyan edilmelidir. (Çizelge ZA.1.1’in altında verilen notlara bakınız). Buna
ilave olarak, ilgili durumda NPD tercihi de uygulanır (Madde ZA.3.1’e bakınız).
111
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
 Yangına tepki,
 Yangına direnç,
 Formaldehit açığa çıkması,
 Asbest açığa çıkması (muhtevası),
 Diğer tehlikeli maddelerin açığa çıkması ve/veya muhtevası,
 Aşağıdaki sebeplerle zararlı mikro organizmaların üremesine yatkınlık:
− Rutubet sebebiyle,
− Isı yalıtım malzemesi sebebiyle,
 Aşağıdaki şekilde parçalanma özellikleri (güvenli kırılma),
− Darbe direnci olarak,
− Parçalanma özellikleri olarak,
 Eğilmede çekme dayanımı (asma tavan kaplama bileşenlerinin),
 Aşağıdaki şekilde yük taşıma kapasitesi:
− Aşağıda belirtilenlerin yük taşıma performansı
− Asma tavan taşıyıcı sistemi,
− Askı bileşenleri ve sabitleme elemanları,
− Askı bileşenleri üst sabitleme elemanları ve tavan çevre profili sabitleme elemanları,
− Toleranslar ve boyutlar,
 Sabitleme elemanlarına karşı direnç,
 Elektrik güvenliği,
 Doğrudan hava ile yayılan sesin yalıtımı (yoğunluk gibi),
 Ses yutma,
 Isıl iletkenlik olarak ısıl direnç (yoğunluk),
 Dayanıklılık (kaplama ve ilgili durumda, çevre etki sınıfı).
Asma tavan bileşen takımı üzerinde, takıma iliştirilen etiket üzerinde, takımın ambalajı üzerinde ve/veya
takımla birlikte verilen ticari belgeler üzerinde yapılacak CE işaretlemesine ilişkin bir örnek Şekil ZA.1’de
gösterilmiştir.
112
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
93/68/EEC sayılı AB Direktifinde verilen "CE"

sembolünden oluşan CE uygunluk işareti
Onaylanmış yetkili mamul belgelendirme

4321 kuruluşunun tanıtım numarası
(sadece sistem 1 kapsamındaki mamuller için)
... Şirketi, 06100, Ankara/Türkiye İmalatçının adı veya tanıtıcı işareti
Not 1 - İmalatçının kayıtlı adresi eklenebilir.
14 İşaretin iliştirildiği yılın son iki rakamı
4321-CPD-00234 EC uygunluk belgesinin numarası (sadece sistem

1 kapsamındaki mamuller için)
TS EN 13964:2014 Bu standardın numarası ve basım tarihi
Bina iç mekânlarında kullanım için asma tavan Mamulün tarifi ve tasarlanan kullanımı
bileşen takımı
Yangına tepki: Levhalar Sınıf B-s1,d0 Talimat ile belirlenmiş özelliklere ilişkin bilgiler
Taşıyıcı sistem Sınıf A1
Not 2 - Çizelge ZA.1.1’e göre ilgili özellikler
Yangına direnç: NPD
Asbest açığa çıkması (muhtevası): Açığa çıkma

yok
Formaldehit açığa çıkması: E1
Diğer tehlikeli maddelerin açığa çıkması ve/veya

muhtevası: Madde X Açığa çıkma yok
− Darbe direnci: NPD
− Parçalanma özellikleri: NPD
Eğilmede çekme dayanımı: Sınıf B/ yük yok
Yük taşıma kapasitesi: (Ekte verilen teknik

− Yük taşıma performansı: veri dokümanına
− Toleranslar ve boyutlar: bkn.) (referans
kodu dahil)
Sabitleme elemanlarına karşı direnç: Kabul

Elektrik güvenliği: NPD
Doğrudan hava ile yayılan sesin yalıtımı: NPD
Ses yutma: αw : 0,7 (M)
Isıl iletkenlik:  = 1,10 W/m·K
Zararlı mikro organizmaların üremesine yatkınlık:

− Rutubet: Kabul
− Isı yalıtım malemesi: Kabul
Dayanıklılık: EN 1396’ya göre koroyon

koruması, Sınıf 2a
Şekil ZA.1 - Asma tavan bileşen takımı için CE işaretleme örneği
113
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
ZA.3.2.2 Asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımları ve asma tavan taşıyıcı sistem bileşenleri
Not 1 - Mamullerin, sadece belirtilmiş tasarlanan kullanımına/kullanımları ile ilişkili olarak temel özelliklerine
ait performanslar CE işareti ile birlikte beyan edilmelidir. (Çizelge ZA.1.2 veya Çizelge ZA.1.3’ün
altında verilen notlara bakınız). Buna ilave olarak, ilgili durumda NPD tercihi de uygulanır
(Madde ZA.3.1’e bakınız).
 Yangına tepki,
 Aşağıdaki şekilde yük taşıma kapasitesi:
− Aşağıda belirtilenlerin yük taşıma performansı
− Asma tavan taşıyıcı sistemi,
− Askı bileşenleri ve sabitleme elemanları,
− Askı bileşenleri üst sabitleme elemanları ve tavan çevre profili sabitleme elemanları,
 Sabitleme elemanlarına karşı direnç,
Asma tavan taşıyıcı sistem bileşeni üzerinde, bileşene iliştirilen etiket üzerinde, bileşenin ambalajı üzerinde
ve/veya bileşenle birlikte verilen ticari belgeler üzerinde yapılacak CE işaretlemesine ilişkin bir örnek
Şekil ZA.2’de gösterilmiştir.
Not 2 - Aynı şekil, asma tavan taşıyıcı sistem bileşen takımının CE işaretlemesi için de geçerlidir.
114
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014



taşıyıcı sistem bileşeni
Yangına tepki: Sınıf A1 Talimat ile belirlenmiş özelliklere ilişkin bilgiler
Tehlikeli maddelerin açığa çıkması ve/veya Not 2 - Çizelge ZA.1.2 veya Çizelge ZA.1.3’e
muhtevası: Madde Y: x ppm göre ilgili özellikler
Aşağıdaki şekilde yük taşıma kapasitesi:

− Aşağıda belirtilenlerin yük taşıma performansı:
− Asma tavan
taşıyıcı sistemi,
− Askı bileşenleri ve (Ekte verilen teknik
sabitleme elemanları, veri dokümanına
− Askı bileşenleri üst bkn.) (referans
sabitleme elemanları kodu dahil)
ve tavan çevre profili
sabitleme elemanları,
Sabitleme elemanlarına karşı direnç: Kabul

Şekil ZA.2 - Asma tavan taşıyıcı sistem bileşeni için CE işaretleme örneği
ZA.3.2.3 Asma tavan kaplama bileşenleri

Not 1 - Mamullerin, sadece belirtilmiş tasarlanan kullanımına/kullanımları ile ilişkili olarak temel özelliklerine
ait performanslar CE işareti ile birlikte beyan edilmelidir. (Çizelge ZA.1.4’ün altında verilen notlara
bakınız). Buna ilave olarak, ilgili durumda NPD tercihi de uygulanır (Madde ZA.3.1’e bakınız).
 Yangına tepki,
 Asbest açığa çıkması (muhtevası),
 Formaldehit açığa çıkması,

115
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
 Aşağıdaki sebeplerle zararlı mikro organizmaların üremesine yatkınlık:
− Rutubet sebebiyle,
− Isı yalıtım malzemesi sebebiyle,
 Aşağıdaki şekilde parçalanma özellikleri (güvenli kırılma),
− Darbe direnci olarak,
− Parçalanma özellikleri olarak,
 Eğilmede çekme dayanımı (asma tavan kaplama bileşenlerinin),
 Sabitleme elemanlarına karşı direnç olarak yapışma dayanımı/adezyon
 Ses yutma,
 Isıl iletkenlik olarak ısıl direnç (yoğunluk),
Asma tavan kaplama bileşeni üzerinde, bileşene iliştirilen etiket üzerinde, bileşenin ambalajı üzerinde ve/veya
bileşenle birlikte verilen ticari belgeler üzerinde yapılacak CE işaretlemesine ilişkin bir örnek,
Şekil ZA.3’te gösterilmiştir.
116
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014



kaplama bileşeni
Yangına tepki: Sınıf B-s1,d0 Talimat ile belirlenmiş özelliklere ilişkin bilgiler
Asbest açığa çıkması (muhtevası): Açığa çıkma Not 2 - Çizelge ZA.1.4’e göre ilgili özellikler
yok
Formaldehit açığa çıkması: E1
Diğer tehlikeli maddelerin açığa çıkması ve/veya

muhtevası: Madde Y : x ppm
Eğilmede çekme dayanımı: Sınıf B/ yük yok
Yapışma dayanımı/adezyon: Sabitleme

elemanlarına karşı direnç: NPD
Isıl iletkenlik: D = 0,038 W/m·K
Zararlı mikro organizmaların üremesine yatkınlık:

− Rutubet: Kabul
− Isı yalıtım malzemesi: Kabul

Şekil ZA.3 - Asma tavan kaplama bileşeni için CE işaretleme örneği
117
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
ZA.3.3 Aynı anda bu standarda ve diğer uyumlaştırılmış teknik şartnameye/şartnamelere

uygunluk gösteren mamuller için CE işaretleme örnekleri
ZA.3.3.1 Genel
Mamulün farklı iki (veya daha fazla) tasarlanan kullanımı olması, her iki kullanım için CE işaretlemesi yapılmak
istenmesi ve dolayısıyla mamulün aynı anda bu standarda ve diğer uyumlaştırılmış teknik
şartnameye/şartnamelere uygunluk göstermesi durumunda, CE işaretlemesinde her iki (veya daha fazla)
teknik şartnameye atıf yapılabilir ve CE işareti ile birlikte verilen bilgilere ilişkin atıf yapılan uyumlaştırılmış
teknik şartnamelerdeki bütün gerekler karşılanmalıdır.
ÖRNEK: Bu standarda (bir başka ifadeyle EN 13964’e) ve aynı anda aşağıda belirtilenlere uygunluk
gösteren bir asma tavan mamulü:
a) Isı yalıtım mamulü standardlarından biri (bir başka ifadeyle EN 13162 ila EN 13171) veya,
b) Mamulün yangına karşı koruma levhası olduğunu belirten Avrupa Teknik Onayı (ETA).
Tasarlanan farklı nihai kullanımlar için uygunluk teyit sisteminin farklı olma ihtimali vardır (sistem 2+ ve
sistem 3 gibi). Durumun böyle olması hâlinde, CE işaretlemesi, daha alt bir uygunluk teyit sistemi (sistem 3)
kapsamında özelliklere ait beyan edilen performansların, daha üst bir uygunluk teyit sistemi (sistem 2+)
kapsamında kontrol edilmiş olduğunu göstermez veya bu anlama gelmez. Bu durumlarda,
CE işaretlemesinde farklı bilgi grupları ayrı verilmelidir.
Bazı bilgiler (CE işaret sembolü, imalatçının adı veya tanıtıcı işareti gibi) ortaktır ve etiket üzerinde sadece bir
kez verilmesi gereklidir. Diğer bilgiler de bazı durumlarda ortak olabilir: belgelendirme kuruluşunun numarası
(sadece uygunluk teyit sisteminin her iki duruma da uygulanması ve sadece tek bir kuruluşun kullanılmış
olması hâlinde), EC uygunluk belgesinin numarası (tek bir belge yayımlanması hâlinde), aynı deney yöntemi
kullanılarak ve aynı uygunluk teyit sistemi kapsamında değerlendirilmiş özelliklere ait performanslar.
ZA.3.3.2 EN 13964’e ve diğer bir EN standardına uygun asma tavan kaplama bileşeni
EN 13964’e ve EN XXXXX standardına uygun asma tavan kaplama bileşeni zerinde, bileşene iliştirilen etiket
üzerinde, bileşenin ambalajı üzerinde ve/veya bileşenle birlikte verilen ticari belgeler üzerinde yapılacak
CE işaretlemesine ilişkin bir örnek, Şekil ZA.4’te gösterilmiştir.
118
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014


14 08 İşaretin iliştirildiği yılın son iki rakamı
4321-CPD-00234 EC uygunluk belgesinin numarası (sadece

sistem 1 kapsamındaki mamuller için)
TS EN 13964:2014 TS EN Standardın numarası ve basım tarihi

XXXXX
Bina iç mekânlarında kullanım için Mamulün tarifi ve tasarlanan kullanımı
asma tavan kaplama bileşeni Genel bina
inşaatı
Yangına tepki: Sınıf B-s1,d0 TS EN Talimat ile belirlenmiş özelliklere ilişkin bilgiler
XXXXX
Asbest açığa çıkması (muhtevası): standardının Not 2 - Çizelge ZA.1.4’e ve TS EN XXXXX
Açığa çıkma yok Ek ZA Çizelge ZA.Y’ye göre ilgili özellikler
bölümünde
Formaldehit açığa çıkması: E1 belirtilen
beyana tabi
Diğer tehlikeli maddelerin açığa özellikler
çıkması ve/veya muhtevası: Madde X
: x ppm
Eğilmede çekme dayanımı:

Sınıf B/ yük yok
Yapışma dayanımı/adezyon:
Sabitleme elemanlarına karşı direnç:
NPD

Isıl iletkenlik: D = 0,038 W/m·K
Zararlı mikro organizmaların

üremesine yatkınlık:
− Rutubet: Kabul
− Isı yalıtım malzemesi: Kabul
Dayanıklılık: Sınıf C
Şekil ZA.4 - Bu standard ve EN XXXXX’in her ikisinde verilen hükümleri karşılayan asma tavan kaplama
bileşeni için CE işaretleme örneği (bir başka ifadeyle EN 13964 için uygunluk teyit sistemi 1 kapsamına,
EN XXXXX için sistem 3 kapsamına giren mamul)
119
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
Kaynaklar
EN 520, Gypsum plasterboards - Definitions, requirements and test methods
EN 1168, Pre-cast concrete products - Hollow core slabs
EN 1520, Prefabricated reinforced components of lightweight aggregate concrete with open structure with
structural or non-structural reinforcement
EN 1992-2, Eurocode 2: Design of concrete structures - Part 2: Concrete bridges - Design and detailing Rules
EN 1993-1-1, Eurocode 3: Design of steel structures - Part 1-1: General rules and rules for buildings
EN 10244-2, Steel wire and wire products - Non-ferrous metallic coatings on steel wire - Part 2: Zinc or zinc
alloy coatings
EN 12354-6, Building acoustics - Estimation of acoustic performance of buildings from the performance of
elements - Part 6: Sound absorption in enclosed spaces.
EN 12602, Prefabricated reinforced components of autoclaved aerated concrete.
EN 13658-1, Metal lath and beads - Definitions, requirements and test methods - Part 1: Internal plastering
EN 13963, Jointing materials for gypsum plasterboards - Definitions, requirements and test methods
EN 13986, Wood-based panels for use in construction - Characteristics, evaluation of conformity and marking
EN 14190, Gypsum plasterboard products from reprocessing - Definitions, requirements and test methods
EN 14195, Metal framing components for gypsum plasterboard systems - Definitions, requirements and test
methods
EN 14246, Gypsum elements for suspended ceilings - Definitions, requirements and test methods
EN 14566, Mechanical fasteners for gypsum plasterboard systems - Definitions, requirements and test
methods
EN 14716, Stretched ceilings - Requirements and test methods
EN 15283-1, Gypsum boards with fibrous reinforcement - Definitions, requirements and test methods -
Part 1: Gypsum boards with mat reinforcement
EN 15283-2, Gypsum boards with fibrous reinforcement - Definitions, requirements and test methods -
Part 2: Gypsum fibre boards
HD 384, Electrical installations of buildings
ETAG 001-1, Metal anchors for use in concrete - Part 1: Anchors in general
ETAG 001-2, Metal anchors for use in concrete - Part 2: Torque-controlled expansion anchors
ETAG 001-3, Metal anchors for use in concrete - Part 3: Undercut anchors
ETAG 001-4, Metal anchors for use in concrete - Part 4: Deformation-controlled expansion anchors
ETAG 001-5, Metal anchors for use in concrete - Part 5: Bonded anchors
ETAG 001-6, Metal anchors for use in concrete - Part 6: Anchors for multiple use for non-structural applications
ETAG 018-4, Fire protective products - Part 4: Fire protective board, slab and mat products and kits
ETAG 020-1, Plastic anchors - Part 1: General

120
ICS 91.060.30 TS EN 13964:2014-04
EN 13964:2014
ETAG 020-2, Plastic anchors - Part 2: Plastic anchors for use in normal weight concrete
ETAG 020-3, Plastic anchors - Part 3: Plastic anchors for use in solid masonry
ETAG 020-4, Plastic anchors - Part 4: Plastic anchors for use in hollow or perforated masonry
ETAG 020-5, Plastic anchors - Part 5: Plastic anchors for use in autoclaved aerated concrete (AAC)
121

TS en 13964

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

You might also like

TS en 13964

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

TS en 13964

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ICS 91.060.

30 TÜRK STANDARDI tst EN 13964

Asma tavanlar - Gerekler ve deney yöntemleri

Plafonds suspendus - Exigences et méthodes Unterdecken - Anforderungen und Prüfverfahren

TÜRK STANDARDLARI ENSTİTÜSÜ

- Bu standard yayınlandığında, “TS EN 13964:2004, TS EN 13964/A1:2007, TS EN 13964:2008 ve

- Bu standardda atıf yapılan standardların milli karşılıkları aşağıda verilmiştir.

EN, ISO, IEC Adı TS No Adı

EN 312 Particleboards - Specification TS EN 312 Yonga levhalar - Özellikler

EN 335 Durability of wood and wood - TS EN 335 Ahşap ve ahşap esaslı

TS EN 350-2 Ahşap ve ahşap esaslı ürünlerin

EN, ISO, IEC Adı TS No Adı

TS EN 351-2 Ahşap ve ahşap esaslı

EN 460 Durability of wood and wood- TS EN 460 Ahşap ve ahşap esaslı

EN 573-3 Aluminium and aluminium alloys - TS EN 573-3 Alüminyum ve alüminyum

TS 788-2 Ahşap ve ahşap esaslı

EN 717-2 Wood-based panels - TS EN 717-2 Ahşap esaslı levhalar -

EN, ISO, IEC Adı TS No Adı

EN 1912 Structural timber - Strength TS EN 1912 Yapı kerestesi - Mukavemet

EN 12664 Thermal performance of building TS EN 12664 Yapı malzemeleri ve mamulleri -

EN, ISO, IEC Adı TS No Adı

EN 13501-1 Fire classification of construction TS EN 13501-1 Yapı mamulleri ve yapı

EN, ISO, IEC Adı TS No Adı

TS EN ISO Akustik - Yapı elemanlarının ses

TS EN ISO Akustik - Yapı elemanlarının ses

TS EN ISO Akustik - Yapı elemanlarının ses

TS EN ISO Akustik - Yapı elemanlarının ses

EN, ISO, IEC Adı TS No Adı

Asma tavanlar - Gerekler ve deney yöntemleri

Plafonds suspendus - Exigences et méthodes Unterdecken - Anforderungen und

Bu Avrupa standardı CEN tarafından 29 Ağustos 2013 tarihinde onaylanmıştır.

AVRUPA STANDARDİZASYON KOMİTESİ

CEN-CENELEC Yönetim Merkezi: Avenue Marnix 17, B-1000 Brussels

Bu doküman, EN 13964:2004’ün yerini almıştır.

Önceki versiyon ile karşılaştırıldığında, bu dokümanda yapılan değişiklikler Ek M’de belirtilmiştir.

CEN/CENELEC İç Yönetmeliklerine göre, bu Avrupa Standardının ulusal standard olarak uygulamaya

Bu standard aşağıda verilen karakteristikleri kapsar:

− Yangına direnç (sadece asma tavan bileşen takımları için),

− Tehlikeli maddelerin açığa çıkması ve/veya muhtevası:

 Diğer tehlikeli maddeler,

− Eğilmede çekme dayanımı,

− Yük taşıma kapasitesi, toleranslar ve boyutlar,

− Zararlı mikro organizmaların üremesine yatkınlık,

− Eğilmede çekme dayanımının ve yük taşıma kapasitesinin rutubet etkisinde kalıcılığı.

Bu standard aşağıdaki gerekleri de kapsar:

− Renk ve ışık yansıması,

Bu standard aşağıda verilenleri kapsamaz:

 EN 14716 kapsamına giren gergi tavanlar,

 Yangına karşı koruyucu levhalardan yapılan tavanlar,

− Diğer Avrupa teknik şartnameleri kapsamına giren ankrajlar.

Not 2 - Bunun aşağıda belirtilen iki nedeni vardır:

2 Atıf yapılan standard ve/veya dokümanlar

EN 312, Particleboards - Specification (Yonga levhalar - Özellikler)

EN 717-1, Wood-based panels - Determination of formaldehyde release - Part 1: Formaldehyde emission by

EN 717-2, Wood-based panels - Determination of formaldehyde release - Part 2: Formaldehyde release by

1) 2005 yılında ENV 1991-2-4’ün yerine geçmiştir.

3.1.2 Asma tavan

3.1.3 İç mekânlarda kullanılan asma tavan