Auxiliærkorpset

Duński korpus posiłkowy w Niemczech – wiosna-zima 1813 roku

do systemu bitewnego ‘Bogowie Wojny – Napoleon’

https://bogowiewojny.wordpress.com/

nieoficjalna lista armii – autor: Michał ‘Kadrinazi’ Paradowski

KADRINAZI WARGAMING PROJECT

„Znając waszych żołnierzy, jestem tak zadowolony prowadząc ich do bitwy jakbym miał ze sobą starych
francuskich wiarusów”

Marszałek Davout do hrabiego Danneskjold-Løvendahl w przededniu kampanii 1813 roku

Duński korpus posiłkowy (de facto dywizja) stanowił w 1813 roku prawie 1/3 sił XIII korpusu
Wielkiej Armii, dowodzonego przez marszałka Davout. Duńczycy stawiali opór wojskom
sprzymierzonych w Północnych Niemczech, walcząc m.in. pod Alt Rahlstadt, Gudow, Ratzeburg,
Weisser Hirsch i Zarrentin. Po klęsce głównej armii francuskiej pod Lipskiem, w obliczu ofensywy
przeważających wojsk sprzymierzonych, ks. Heski podjął decyzję o wycofaniu się do Danii. W czasie
odwrotu korpus stoczył nierozstrzygniętą bitwę ze Szwedami pod Bornhöved/Bornhøved (gdzie
każda strona ogłosiła się po starciu zwycięzcą), a także zwyciężył nad mieszanym korpusem
Walmodena pod Sehested.

Silne strony: Bardzo dobra lekka piechota

Słabe strony: Nieliczna kawaleria

Zdolności specjalne:

„Z rozwianymi sztandarami i przy biciu werbli” – odepchnięta piechota duńska może się wycofać
tylko o 5 cm zamiast 10 cm.

„Brygadier” – specyficzna struktura korpusu sprawia, że każda brygada wystawiona jest ze swoim
dowódcą. Szczegóły opisane są przy poszczególnych rozpiskach historycznych.

Morale armii: połowa wartości punktowej całej armii (zaokrąglając w górę)

Duński korpus posiłkowy można wystawiać jako awangardę (samodzielnie) lub jako dywizję piechoty
w armii francuskiej w 1813 roku.

Jako że skład korpusu duńskiego był dosyć specyficzny, w piechocie nie stosujemy struktury pułkowej
tylko brygadową. Z kolei kawaleria działa jako samodzielne pułki. Skład korpusu jest najpierw
rozpisany dla dwóch struktur historycznych a potem w podsumowaniu jako dywizja w zasadach do
BW-N.

Dowódcy Auxiliærkorpset

Imię i nazwisko Funkcja Umiejętności Zasady specjalne

Fryderyk ks.Heski *** 1 „Książę jest z nami!”

Dodaje +2 do testu
zebrania się
uciekających jednostek
ze swojej dywizji, jeśli
przebywa w zasięgu 20
cm od nich.

G.L. von der *** 0 „Generał piechoty”:

Schulenburg
Brygada piechoty którą
dowodzi ma +1 do SO.

„Brygadier”
 J.C. Lasson *** 0 „Generał kawalerii”

+1 do morale brygady,
do której dołączył przy
szarży.

Brygadier

S. Waldeck *** 0 „Jegrzy za mną!”:

Oddziały z
właściwością
„tyraliera” w jego
brygadzie posiadają
modyfikator -2 to
trafienia (zamiast -1),
gdy ktoś do nich
strzela.

„Brygadier”

Charles l´Allemand *** 1 „Szaaaarżaaaa!” :+1 do

dowodzenia, przy
testowaniu
powodzenia rozkazu
ataku.
„Brygadier”

Jednostki armii duńskiej

Rodzaj Ruch Broń WB SO WTR Morale Zasady specjalne/Typ

jednostki jednostki
PIECHOTA
Piechota 16/23 Muszkiet 2 2 3 7 Tyraliera. Czworobok
liniowa 8 cm
Jegrzy 19/27 Karabin 2 2 3 8 Tyraliera. Czworobok.
8 cm Lekka piechota
KAWALERIA
Huzarzy 70 Karabinek 1 1 3 7 Lekka kawaleria.
5 cm Flankierzy.
Dragoni 70 Karabinek 1 1 3 7 Lekka kawaleria.
5 cm Flankierzy.
Jazda 50 Broń 3 1 4 8 Ciężka kawaleria
ciężka biała
 ARTYLERIA 1
Bateria 45/5 30/20/10 - 1 2 7 Strzał rdzenny 30 cm,
artylerii cm strzał nawiasowy 20 +10
konnej 3- cm, kartacze 10cm (SO
funtowej +3).
Haubice (40 cm) 2
Bateria 20/5 40/30/10 - 2 6 7 Strzał rdzenny 40 cm,
artylerii cm strzał nawiasowy 30 +10
pieszej 6- cm, kartacze 10 cm (SO
funtowa +3).
Haubice (40 cm) 3
Bateria 15/5 50/40/15 - 2 8 7 Strzał rdzenny 50 cm,
artylerii Zaprzodkowanie cm strzał nawiasowy 40 +10
pieszej 12- kosztuje 15 cm cm, kartacze 15 cm (SO
funtowa 4 +3).
Haubice (40 cm) 5

1
Działa artylerii duńskiej były odlewane z brązu, przez co było cięższe w transporcie.
2
Bateria konna składała się z 8 dział 3-funtowych i 4 10-funtowych haubic.
3
Bateria składała się z 8 dział 6-funtowych i 2 20-funtowych haubic.
4
Nie występuje w tym korpusie, będzie dostępna w pełnej liście armii duńskiej z 1813 roku.
5
Bateria składała się z 8 dział 12-funtowych i 4 36-funtowych haubic.
 I. Duński korpus posiłkowy w maju 1813 roku

Dowódca dywizji – ks. Fryderyk Heski

Skład dywizji 6

1. Straż przednia:

Pułkownik S. Waldeck

- max. 3 bataliony jegrów [1 i 2 batalion z Holstenske Skarpskyttekorps 7, 2 batalion z Slesvigske

Jægerkorps 8]

- 1 podstawka huzarów [2 i 6 szwadron z Hussarregimentet 9]

- bateria konnych 3-funtówek (d-ca Gerstenberg)

2. Pierwsza brygada:

Generał-major piechoty G.L. von der Schulenburg

- max. 5 batalionów piechoty liniowej [1,2 i 4 z Oldenborgske Infanteriregiment 10, 4 z Holstenske

Infanteriregiment 11, 4 z Dronningens Livregiment til Fods 12]

- max. 2 podstawki jazdy ciężkiej [Holstenske Regiment Ryttere 13]

- bateria pieszych 6-funtówek (d-ca Koye)

3. Druga brygada:

Generał-major kawalerii J.C. Lasson

- max. 5 batalionów piechoty liniowej [1 i 2 z Fynske Infanteriregiment 14, 1 i 2 z Slesvigske

Infanteriregiment 15, 3 z Holstenske Infanteriregiment]

6
Skład dywizji został rozpisany na poszczególne brygady historyczne.
7
Barwa regimentu: ciemno-zielona, z żółtymi guzikami.
8
Barwa regimentu: ciemno-zielona, z żółtymi guzikami.
9
Barwa regimentu: biała, z białymi guzikami. Dołmany: niebieskie.
10
Barwa regimentu: czarna, z białymi guzikami.
11
Barwa regimentu: czarna, z białymi guzikami.
12
Barwa regimentu: jasno-niebieska, z żółtymi guzikami.
13
Barwa regimentu: jasno-zielona, z białymi guzikami.
14
Barwa regimentu: biała, z białymi guzikami.
15
Barwa regimentu: jasno-niebieska, z żółtymi guzikami.
- max. 2 podstawki dragonów [Jydske Regiment Lette Dragoner 16]

- bateria pieszych 6-funtówek (d-ca Blicher)

- bateria konnych 3-funtówek (d-ca Gönner )

Dywizja w BW-N

Dowódcą musi być ks. Heski.

„Brygadier”: Na każdą z 3 brygad należy wystawić jednego dowódcę brygady (nie może to być
generał Lallemand)

Max. 2 brygady piechoty liniowej (w każdej 1-5 batalionów)

Brygada jegrów (1-3 bataliony)

Regiment [4 szwadrony - 2 podstawki] jazdy ciężkiej

Regiment d [4 szwadrony - 2 podstawki] dragonów

2 szwadrony [1 podstawka] huzarów

Max. 2 baterie konnych 3-funtówek (obydwie baterie można wystawić tylko przy wystawieniu całej
jazdy i dowolnej wielkości brygady jegrów).

Max. 2 bateria pieszych 6-funtówek (dywizja musi mieć 5 batalionów liniowych na każdą baterię 6-
funtówek)

16
Barwa regimentu: ciemno-zielona, z białymi guzikami.
 II. Duński korpus posiłkowy w grudniu 1813 roku

Dowódca dywizji – ks. Fryderyk Heski

Skład dywizji 17

1. Straż przednia:

Generał brygady C. F. A. l´Allemand

- max. 4 bataliony piechoty liniowej [1,2 i 4 z Oldenborgske Infanteriregiment, 1 z 3-go Jydyske

Infanteriregiment]

- max. 3 bataliony jegrów [1 i 2 batalion z Holstenske Skarpskyttekorps, 2 batalion z Slesvigske

Jægerkorps]

- 17 pułk ułanów litewskich Księstwa Warszawskiego 18

- bateria pieszych 6-funtówek (d-ca Koye)

- bateria pieszych 6-funtówek (d-ca Gerstenberg)

2. Pierwsza brygada:

Generał-major piechoty G.L. von der Schulenburg

- max. 5 batalionów piechoty liniowej [1 i 2 z Slesvigske Infanteriregiment, 3 i 4 z Holstenske

Infanteriregiment, 1 z Dronningens Livregiment til Fods]

- max. 2 podstawki jazdy ciężkiej [Holstenske Regiment Ryttere]

- bateria pieszych 6-funtówek (d-ca Koye)

3. Druga brygada:

Generał-major kawalerii J.C. Lasson

- max. 3 batalionów piechoty liniowej [1 i 2 z Fynske Infanteriregiment]

- max. 1 batalionów jegrów [kombinowany, złożony z kompanii lekkiej piechoty wydzielonych z

czterech różnych regimentów]

- max. 2 podstawki dragonów [Fynske Regiment Lette Dragoner 19]

- bateria konnych 3-funtówek (d-ca Gönner )

17
Skład dywizji został rozpisany na poszczególne brygady historyczne.
18
Patrz zasady Armii Księstwa Warszawskiego w podręczniku głównym ‘Bogowie Wojny – Napoleon’.
19
Barwa regimentu: jasno-niebieska, z białymi guzikami.
Dywizja w BW-N

Dowódcą musi być ks. Heski.

„Brygadier”: Na każdą z 4 brygad należy wystawić jednego dowódcę brygady

Max. 3 brygady piechoty liniowej (pierwsza brygada 1-3 bataliony, druga brygada 1-4 bataliony,
trzecia brygada 1-5 batalionów)

Brygada jegrów (1-4 bataliony)

Regiment [4 szwadrony - 2 podstawki] jazdy ciężkiej

Regiment d [4 szwadrony - 2 podstawki] dragonów

1 pułk [1 podstawka 20] ułanów Księstwa Warszawskiego

Max. 1 bateria konnych 3-funtówek

Max. 3 bateria pieszych 6-funtówek (dywizja musi mieć jedną brygadę liniową na każdą baterię 6-
funtówek)

20
Pułk był bardzo słaby liczebnie.
 Sugestie modelarskie:

http://strategie.net.pl/viewtopic.php?f=243&t=14264

Pomoce ikonograficzne do malowania21

I. Na rysunku od lewej oficer i grenadier z Fynske Infanteriregiment, dragon z Jydske Regiment Lette
Dragoner [Lienhart, Humbert, Les Uniformes de l’Armee Francaise...]

II. Fizylier i grenadier z Oldenborgske Infanteriregiment [źródło: http://www.napoleon-

series.org/military/organization/Denmark/c_SuhrDenmark.html ]

III. Grenadierzy z Oldenborgske Infanteriregiment [źródło: http://www.napoleon-

series.org/military/organization/Denmark/c_SuhrDenmark.html ]

IV. Grenadier [źródło: kolekcja Vinkhuijzena]

V. Piechota w 1813 roku [źródło: kolekcja Vinkhuijzena]

VI. Lekka dragonia i grenadierzy w 1813 roku [źródło: kolekcja Vinkhuijzena]

VII. Grenadierzy i fizylier z Oldenborgske Infanteriregiment [źródło: kolekcja Vinkhuijzena]

VIII. Piechota w 1813 roku [źródło: kolekcja Vinkhuijzena]

21
Nie jestem jednak w stanie zweryfikować wiarygodności ilustracji, zwłaszcza z kolekcji Vinkhuijzena.