Conclusion:

 Summary of Findings: Recapitulation of how "Hamlet" and "Ivanov" address the theme of
alienation.

 Implications for Modern Society: Insights into how these plays’ treatment of alienation can
inform our understanding of contemporary issues of isolation and identity crisis.

 Future Research: Suggestions for further studies on alienation in other literary works and
different cultural contexts.

Bibliography:

 Compilation of all academic sources, books, articles, and other materials used in the
research.

This thesis aims to deepen the understanding of how alienation as a literary theme has been utilized
to reflect the internal and external conflicts faced by individuals, illustrating the enduring nature of
these conflicts across different cultural backdrops.

Bu sahneler, Hamlet'in toplumdan nasıl yabancılaştığını ve birey olarak toplumsal yapılar

içinde kendini nasıl konumlandırdığını anlamamıza yardımcı olur. Oyun boyunca Hamlet,
toplumsal beklentilere ve normlara meydan okur ve bu süreçte hem kendisiyle hem de
çevresiyle çatışır. Bu temalar, Hamlet'in karakter derinliğini ve Shakespeare'in insan doğası ve
toplum üzerine yaptığı gözlemleri sergiler.

AİLESİNE VE SEVGİLİSİNE KARŞI YABANCILASMA

Hamlet'in ailesine karşı yaşadığı yabancılaşma, özellikle annesi Gertrude ve üvey babası Kral
Claudius ile olan ilişkilerinde yoğun bir şekilde işlenir. Bu yabancılaşmanın temelleri,
Hamlet'in babasının ölümünden ve annesinin çok çabuk bir şekilde Claudius ile
evlenmesinden kaynaklanır. Hamlet bu evliliği ihanet ve ahlaksızlık olarak görür, bu da onu
hem annesi hem de üvey babasıyla duygusal bir mesafeye iter.

III. Perde, 4. Sahne (Yatak Odası Sahnesi): Bu sahne, Hamlet'in ailesine olan
yabancılaşmasının doruk noktasıdır. Hamlet, annesi Gertrude ile yüzleşir ve ona babasının
ölümü ile Claudius ile evlenmesi konusunda sert eleştirilerde bulunur. Hamlet, Gertrude'a
babası Kral Hamlet ile Claudius arasındaki farkları acımasızca listeler ve annesini babasına
ihanet etmekle suçlar. Bu sahne, Hamlet'in Gertrude'a olan hayal kırıklığını, öfkesini ve
yabancılaşmasını açıkça gösterir.
I. Perde, 2. Sahne: Bu sahnede, Claudius ve Gertrude, Hamlet'e daha neşeli olmasını ve
Kopenhag'da kalmaya devam etmesini teklif ederler. Hamlet'in iç monologu ve Claudius ile
Gertrude'a verdiği yanıtlar, onların tekliflerine ve varlıklarına olan içsel tepkisini yansıtır.
Hamlet, özellikle annesinin babasının ölümünden bu kadar kısa bir süre sonra Claudius ile
evlenmesine içerler. Bu sahne, Hamlet'in ailesine duyduğu yabancılaşmayı ve içsel çatışmayı
ortaya koyar.

Hamlet'in ailesine karşı yaşadığı yabancılaşma ve içsel çatışmalar, başka sahnelerde de

kendini gösterir, özellikle üvey babası Kral Claudius ile olan ilişkisinde. İşte bu tema ile ilgili
başka örnekler:
I. Perde, 5. Sahne: Bu sahnede Hamlet, ölen babasının hayaleti ile karşılaşır. Hayalet,
Claudius'un kendisini öldürdüğünü ve böylece tahtı ve karısını ele geçirdiğini açıklar. Bu bilgi,
Hamlet'in Claudius'a olan nefretini ve yabancılaşmasını daha da derinleştirir. Babasının
hayaletinin talebi üzerine intikam yemini eden Hamlet, bu andan itibaren Claudius'u
tamamen dışlar ve onunla olan her türlü bağını keser.
II. Perde, 2. Sahne: Bu sahnede Hamlet, Rosencrantz ve Guildenstern ile konuşmasında
Danimarka'da mutlu olamadığını ve saraydaki yaşamın kendisini boğduğunu ifade eder.
Hamlet'in bu sözleri, Claudius ve annesi tarafından yönetilen sarayda kendini yabancı ve izole
hissettiğini gösterir.
III. Perde, 3. Sahne: Bu sahnede Claudius, günahlarını itiraf etmek için dua etmeye çalışırken
Hamlet onu öldürme fırsatı bulur. Ancak, Claudius'un dua ederken ölmesi durumunda
cennete gitme ihtimalini düşünen Hamlet, onu öldürmekten vazgeçer. Bu, Hamlet'in
intikamını tam anlamıyla yerine getirmek için bile içsel çatışmalar yaşadığını gösterir ve aynı
zamanda Claudius ile olan duygusal ve ahlaki mesafesini vurgular.
IV. Perde, 3. Sahne: Hamlet, Polonius'u öldürdükten sonra Claudius tarafından sorgulanır.
Hamlet'in Polonius'un cesedini sakladığı ve Claudius'a karşı soğuk ve alaycı tavrı, aralarındaki
derin yabancılaşmayı ve düşmanlığı gösterir. Bu sahne, Hamlet'in artık saraydaki hiç kimseye
güvenmediğini ve tamamen yalnızlaştığını vurgular.
Bu sahneler, Hamlet'in ailesi ve özellikle üvey babası Claudius ile olan ilişkisindeki
yabancılaşmayı derinlemesine işler ve karakterin iç dünyasındaki karmaşayı gözler önüne
serer. Hamlet'in yabancılaşması, oyunun genel tonunu ve onun çözülüşünü belirleyen temel
unsurlardan biridir.

SEVGİLİSİNE YABANCILASMA

Hamlet'in sevgilisi Ophelia'ya karşı hissettiği yabancılaşma ve soğukluk, özellikle "Hamlet"

oyununun III. Perde 1. Sahnesinde yoğun bir şekilde işlenir. Bu sahnede Hamlet, Ophelia ile
olan ilişkisinde belirgin bir mesafe koyar ve ona duygusal olarak sert ve itici davranır.
Sahne, genellikle "Nunnery Scene" (Manastır Sahnesi) olarak bilinir. Bu sahnede Hamlet ve
Ophelia arasında gerçekleşen etkileşim, Hamlet'in Ophelia'ya olan duygusal kopuşunu ve
yabancılaşmasını gösterir. Ophelia, Hamlet'e sevgi ve şefkat göstermeye çalışırken, Hamlet
ona şu ünlü sözleri söyler:
Hamlet: "Git bir manastıra, neden doğuracak kadınlar olasın? Ben kendimi öylesine kötü
görmekteyim ki, en iyisi benden çoğalmasın. Ben dürüst olmaktan vazgeçtim."
Bu diyaloğun ardından Hamlet, Ophelia'ya artık onu sevmediğini, evlenmemesi gerektiğini ve
bir manastıra gitmesi gerektiğini söyler. Bu, Hamlet'in Ophelia'ya karşı olan hislerinin
yabancılaşmasının en açık ifadesidir. Hamlet'in bu sert tavırları, çeşitli yorumcular tarafından
farklı şekillerde açıklanır: Bazıları bu davranışını, Hamlet'in gerçek duygularını gizlemek için
bir strateji olarak görürken, diğerleri ise onun gerçekten derin bir ruhsal çöküntü içinde
olduğunu ve bu nedenle Ophelia'yı ittiğini öne sürer.
Hamlet'in bu soğuk ve itici tutumu, Ophelia'nın psikolojik durumunu da etkiler ve oyunun
ilerleyen kısımlarında onun kırılganlığının ve sonunda yaşadığı trajedinin bir parçası haline
gelir. Bu sahne, Hamlet ve Ophelia arasındaki duygusal yabancılaşmanın doruk noktasını
temsil eder ve Hamlet'in genel yabancılaşma teması içinde önemli bir yer tutar.

Ophelia ile ilişkisi: Hamlet ve Ophelia arasındaki ilişki de Hamlet'in yabancılaşmasını gösteren
önemli bir örnektir. III. Perde 1. Sahne'de Hamlet, Ophelia'ya karşı soğuk ve itici davranır ve
ona "Bir manastıra git!" diyerek, ondan ve duygusal bağlardan uzaklaşma arzusunu ifade
eder. Bu, Hamlet'in yalnızlık ve izolasyon içinde kalmayı tercih ettiğinin bir göstergesidir